Το χθεσινό ομότιτλο άρθρο της γερμανικής έκδοσης του RT
μας παρακίνησε το ενδιαφέρον όχι μόνο λόγω του τίτλου και της κεντρικής
φωτογραφίας του, από την κινητοποίηση του ΚΚΕ στην Ακρόπολη στο
ξεκίνημα της κρίσης, αλλά και λόγω της λεζάντας που επέλεξε ο
αρθρογράφος Χασάν Ποσντνιάκοφ, αναφέροντας πως: “Ακτιβιστές του
Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας ομόρφυναν το έτος 2010 την Ακρόπολη των
Αθηνών με την προτροπή στους λαούς της Ευρώπης να εξεγερθούν”.
Ενδιαφέρον ωστόσο παρουσιάζουν και τα
υπόλοιπα στοιχεία του άρθρου, το οποίο ρητά αντιτίθεται στο αφήγημα περί
εξόδου από την κρίση και ανάκαμψης το συντομότερο. Τα στατιστικά
στοιχεία είναι αμείλικτα, αναδεικνύοντας το μέγεθος της καταστροφής που
έχει συντελεστεί και παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, δε
δείχνει να έχει αντιστραφεί.
Ένα από τα πιο σοκαριστικά στοιχεία είναι η αύξηση της βρεφικής
θνησιμότητας, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Προγράμματος ανάπτυξης του
ΟΗΕ, από 3,2 ανά 1000 βρέφη σε 4,3 το 2017. Το ίδιο δραματική είναι η
επιδείνωση του δείκτη παιδικής θνησιμότητας, δηλαδή μετά το 5ο έτος
ηλικίας, καθώς από 3,9 ανά 1000 παιδιά το 2011, πλέον έχει ανέλθει σε
5,3 με αυξητικές τάσεις.
Τέλος αναφέρονται αποτελέσματα του “Ευρωβαρόμετρου” σύμφωνα με το οποίο το 60% των ερωτηθέντων που ήταν ικανοποιημένοι με τη “δημοκρατία στην ΕΕ” έχει αντιστραφεί σε 65% δυσαρεστημένων. Ακόμα μεγαλύτερα είναι πλέον τα ποσοστά δυσπιστίας προς την ΕΕ και την Κεντρική Ευρωπαϊκή τράπεζα, με 70%, σε αντίθεση με τις θετικές απόψεις που κυριαρχούσαν το 2007. Μεγάλες είναι οι αλλαγές και στην υποκειμενική αίσθηση των Ελλήνων για τη ζωή τους, με τους μισούς πλέον να μη δηλώνουν ικανοποιημένη από αυτή το 2018, έναντι του συντριπτικού 70% το 2006.
Ο δείκτης ανισότητας που χρησιμοποιείται από τον
ΟΗΕ, αυξήθηκε από 10,5 το 2013 σε 13,1 το 2017. Ο αριθμός του
απασχολούμενου πληθυσμού έπεσε από 48% το 2005 σε κάτω από 40% το 2013,
με τη νεανική ανεργία να διπλασιάζεται την ίδια εποχή σε πάνω από 58%.
Πλέον σύμφωνα με το άρθρο, υπάρχει ελαφρά πτώση στους δείκτες ανεργίας,
χωρίς να υπάρχει πραγματική ανάκαμψη της αγοράς εργασίας ενόψει.
Αναφέρεται η φυγή εκατονάδων χιλιάδων, κυρίως νέων Ελλήνων σε άλλες
χώρες της ΕΕ, ωραιοποιώντας επιφανειακά τα ποσοστά της ανεργίας,
οδηγώντας όμως παράλληλα σε δραματική απώλεια πληθυσμού για τη χώρα.
Σε ό,τι αφορά το ΑΕΠ, από 350 δις δολάρια το 2008 έπεσε σε μόλις 190
δις το 2016, με το κατά κεφαλήν εισόδημα να πέφτει από περίπου 32.000
δολάρια σε 18.000. Αντίθετα, το εξωτερικό χρέος, για το οποίο υποτίθεται
πως μπήκαμε από τα μνημόνια από το 2008 που βρισκόταν στα 275 δις
δολάρια ανήλθε σε 350 δις ευρώ το 2018, χρονιά υποτιθέμενης διεξόδου από
το πρόγραμμα.Τέλος αναφέρονται αποτελέσματα του “Ευρωβαρόμετρου” σύμφωνα με το οποίο το 60% των ερωτηθέντων που ήταν ικανοποιημένοι με τη “δημοκρατία στην ΕΕ” έχει αντιστραφεί σε 65% δυσαρεστημένων. Ακόμα μεγαλύτερα είναι πλέον τα ποσοστά δυσπιστίας προς την ΕΕ και την Κεντρική Ευρωπαϊκή τράπεζα, με 70%, σε αντίθεση με τις θετικές απόψεις που κυριαρχούσαν το 2007. Μεγάλες είναι οι αλλαγές και στην υποκειμενική αίσθηση των Ελλήνων για τη ζωή τους, με τους μισούς πλέον να μη δηλώνουν ικανοποιημένη από αυτή το 2018, έναντι του συντριπτικού 70% το 2006.