να πάρουν θέση και να συνταχθούν σε ένα ευρύτερο μπλοκ προοδευτικών δυνάμεων που επιθυμούν να φέρουν μόνιμες, κοινωνικά δίκαιες και ουσιαστικές αλλαγές στη χώρα. Το ΚΚΕ με τη στάση απόλυτης άρνησης σε αυτό το αίτημα δηλώνει ουσιαστικά ότι επιθυμεί να συνεχίσει να λειτουργεί σαν βασικό ανάχωμα υπέρ της συντήρησης».
Η παραπάνω δήλωση δεν ανήκει σε κάποιο σημερινό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ ή έστω του ΚΙΝΑΛ. Ανήκει σ' έναν από τους πιο προβεβλημένους υπουργούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη, του υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ., Μ. Χρυσοχοΐδη, με τη γνωστή του προσήλωση σε μέτρα καταστολής σε βάρος του λαού. Συγκεκριμένα, αποτελεί απόσπασμα από συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία» στις 31/5/2009.
Κι όμως, αυτός ο άνθρωπος, ως στέλεχος του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, ο οποίος και τότε διακρινόταν για την ...«παραγωγικότητά του» σε κατασταλτικά και αντιλαϊκά μέτρα, τολμούσε να εγκαλεί το ΚΚΕ ότι δεν συμπράττει σε ένα μπλοκ «προοδευτικών δυνάμεων»! Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή: Κρίση, μνημόνια, συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ξανά κυβέρνηση ΝΔ κ.ο.κ.
Η πορεία αυτή θα μπορούσε να είναι το χρονικό της απόλυτης χρεοκοπίας - ατομικής και συλλογικής - αυτού του αφηγήματος της κατ' όνομα «προοδευτικής» ή «δημοκρατικής» παράταξης, που δεν ήταν παρά το όχημα για τον εγκλωβισμό του λαού, το ξέπλυμα της πιο βάρβαρης πολιτικής και για να στήνονται κάλπικες διαχωριστικές γραμμές του δικομματισμού - διπολισμού.
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται; Σύμφωνα με τη γνωστή παρατήρηση του Χέγκελ που συμπλήρωσε ο Μαρξ, η Ιστορία επαναλαμβάνεται τη μία φορά ως τραγωδία, την άλλη ως φάρσα...
Θα συμφωνήσουμε ότι συνήθως τα «σίκουελ» δεν έχουν την αίγλη των πρώτων ταινιών. Πολύ περισσότερο τα ξαναζεσταμένα φαγητά. Ετσι και το προπαγανδιστικό αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ περί «προοδευτικής διακυβέρνησης», «συμμαχίας προοδευτικών δυνάμεων», αλλά και η προσπάθειά του να ξανασερβιριστεί με νέα συσκευασία το «ΠΑΣΟΚικό παραμύθι» των προηγούμενων ετών, το λιγότερο που φανερώνουν είναι έλλειψη φαντασίας και πρωτοτυπίας... Η ειρωνεία είναι ότι και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τότε εναντιωνόταν σ' αυτό το παραμύθι. Οπως φάνηκε όμως στη συνέχεια, δεν εναντιωνόταν από θέση αρχής, αλλά γιατί ήθελε να κάτσει αυτός στην καρέκλα της «αμαρτωλής» σοσιαλδημοκρατίας...
Βεβαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει πολλές φορές ότι αντιμετωπίζει τον λαό σαν λωτοφάγο! Σε ρόλο ρακοσυλλέκτη του ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί να χτίσει άλλη μία λαμπρή «προοδευτική» συμμαχία, αποτελούμενη από «μεταλλαγμένους» αριστερούς, γυρολόγους και «ερείπια» των κυβερνήσεων Σημίτη και Γ. Παπανδρέου, ακόμα και των ακροδεξιών ΑΝΕΛ. Από αυτό και μόνο καταλαβαίνει κανείς πόσο «προοδευτική» μπορεί να είναι μια τέτοια διακυβέρνηση με όλους αυτούς που προετοίμασαν, ψήφισαν και εφάρμοσαν τα πιο βαριά, αντιλαϊκά μέτρα όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Γι' αυτό, για να μην κοροϊδευόμαστε, βασικός αποδέκτης αυτών των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ είναι κυρίως το ΚΙΝΑΛ και τα στελέχη του. Μάλιστα, απ' ό,τι φαίνεται, σοβαρή υποψηφιότητα για αυτήν τη «συμμαχία» βάζει και ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου, γνωστός στους νεότερους για τις εξαγγελίες μνημονίων με φόντο το Καστελόριζο... Αν στο κάδρο βάζει - που και που - το ΚΚΕ, είναι για ξεκάρφωμα ή καλύτερα για να μπορέσει να παγιδέψει ξανά κάποιους αριστερούς, προοδευτικούς ανθρώπους, που προσβλέπουν στο ΚΚΕ.
Ομως, τα ...λερωμένα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο ως κυβέρνηση για 4,5 χρόνια, όσο και ως αξιωματική αντιπολίτευση σήμερα, αχρηστεύουν τα δήθεν «προοδευτικά» καλέσματα στην πράξη: Από το 3ο μνημόνιο που από κοινού ψήφισαν με ΝΔ - ΠΑΣΟΚ μέχρι την κυβερνητική συνεργασία με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ και από τις «Μόριες» μέχρι τον ρόλο «σημαιοφόρου» των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και του «διαβολικά καλού» Τραμπ στην περιοχή, ο ΣΥΡΙΖΑ «τόλμησε» πέρα από κάθε φαντασία να φέρει σε πέρας όλες τις βρομοδουλειές του κεφαλαίου.
Ακόμα και αυτήν την περίοδο ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει ουσιαστικά να «βάζει πλάτη» στην κυβέρνηση της ΝΔ, «βγάζοντας λάδι» την εγκληματική κυβερνητική πολιτική, ψηφίζοντας πολλά και σημαντικά νομοσχέδια της ΝΔ, προτείνοντας υπουργούς κοινής αποδοχής, που αποδεικνύουν τον κοινό παρονομαστή στις πολιτικές ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ, πρωτοστατώντας από κοινού με τη ΝΔ στον εξωραϊσμό του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ, τη στιγμή που είναι γνωστοί οι επαχθείς και βάρβαροι όροι του.
Η πείρα που έχει συσσωρευτεί, ακόμα και την τελευταία δεκαετία, είναι αποκαλυπτική για το πώς η εφαρμογή «δεξιών - συντηρητικών» πολιτικών από τις κατ' όνομα «προοδευτικές» κυβερνήσεις απελευθερώνει και φουσκώνει τα πανιά δεξιών, ακόμα και βαθιά αντιδραστικών - ακροδεξιών δυνάμεων. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στα «κατορθώματα» των σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων σε Ισπανία, Πορτογαλία κ.α., για να καταλάβει το πώς οι δυνάμεις αυτές διασύρουν κατ' εξακολούθηση την έννοια της προόδου, εφαρμόζοντας το σύνολο των αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων, οδηγώντας - όπως κι εδώ - στην κατάρρευση των δημόσιων συστημάτων Υγείας, με χιλιάδες θύματα.
Οι αποδείξεις, λοιπόν, είναι παραπάνω από πολλές! Η ιστορία των «προοδευτικών συμμαχιών» έχει επαναληφθεί και ως φάρσα και ως τραγωδία, πολλές φορές ταυτόχρονα! Γι' αυτό, ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από τις ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές, που έτσι κι αλλιώς είναι «χαραγμένες στην άμμο» της βάρβαρης πολιτικής του κεφαλαίου και γι' αυτό τις παίρνει το κύμα...
Ιδίως αυτήν την περίοδο, που τα αδιέξοδα του καπιταλισμού στοιχειώνουν τις ζωές των λαών, που έκαναν τον γύρο του κόσμου συνθήματα όπως «Capitalism is the virus», μοιάζει πιο πολύ με φάρσα να μιλάνε για «πρόοδο» οι δυνάμεις που παραδίδουν μαθήματα υποταγής στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, που τσακίζουν τον λαό «θωρακίζοντας» τα κέρδη των λίγων.
Απάντηση στον κάλπικο διπολισμό ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ είναι η «οργανωμένη απειθαρχία» του ΚΚΕ, όπως εκφράστηκε στον αγωνιστικό εορτασμό της Πρωτομαγιάς, του Πολυτεχνείου, σε απεργιακές μάχες και μέρες δράσης, που στέλνει το μήνυμα ότι ο αγώνας και η διεκδίκηση δεν κάνουν «διάλειμμα», τη στιγμή μάλιστα που ο λαός αφήνεται απροστάτευτος και δέχεται νέα επίθεση στα δικαιώματά του. Απάντηση είναι η ενίσχυση του πόλου της μαχητικότητας, της αξιοπιστίας και της ανατροπής, η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, για να δυναμώνει ο αγώνας ενάντια στην πολιτική που «κοστολογεί» την ανθρώπινη ζωή, ο αγώνας για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του λαού. Αυτό ήταν, είναι και θα είναι το σύγχρονο, το νέο και το προοδευτικό για τον λαό και τη νεολαία. Αυτό μπορεί να βάλει εμπόδια, να φέρει νίκες, να δώσει ελπίδα, για να ανοίξει ο δρόμος της μοναδικής εναλλακτικής προοπτικής, του σοσιαλισμού.
Μέλος του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, δημοτική σύμβουλος Ν. Ιωνίας
