Ο λαϊκισμός και ο τυχοδιωκτισμός έχουν όρια ?

Ο λαϊκισμός και ο τυχοδιωκτισμός έχουν όρια ?

Πρόταση προς τις ηγεσίες του ΚΚΕ, της Δημοκρατικής Αριστεράς και των Οικολόγων-Πρασίνων για κοινό υποψήφιο στις μονοεδρικές περιφέρειες της χώρας απευθύνει μέσω του Βήματος της Κυριακής ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.

«Είναι οκτώ έδρες, ας μην τις χαρίσουμε ούτε στο ΠΑΣΟΚ ούτε στη ΝΔ» λέει χαρακτηριστικά.

Σχετικά με την πρότασή του, εξηγεί: «Εμείς δηλώνουμε εκ των προτέρων ότι δεν θέλουμε παρά μία μόνο από τις οκτώ μονοεδρικές. Στις υπόλοιπες θα στηρίξουμε τα άλλα κόμματα. Θα μπορούσαμε για παράδειγμα να συμφωνήσουμε ότι στις τέσσερις θα στηρίξουμε όλοι το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, στις δύο της ΔΗΜΑΡ, σε μία των Οικολόγων και σε μία του ΣΥΡΙΖΑ.»

Από το In.gr 


Όπως βλέπετε, ο λαϊκισμός και ο τυχοδιωκτισμός δεν έχουν όρια. Ο τρόπος με τον οποίον χειρίζεται την πολιτική ο κ. Τσίπρας και οι συνάδελφοί του στον ΣΥΡΙΖΑ, φυσικά και δεν ταιριάζει σε ανθρώπους που υποτίθεται πως αγωνιούν για το μέλλον του ελληνικού λαού, παρά μόνο σε διαχειριστές πολιτικάντηδες που προβάλλουν τις εκλογές ως πανάκεια, απέναντι στον ταξικό πόλεμο που έχουν εξαπολύσει, ντόπια και διεθνής πλουτοκρατία.

Καταρχάς η πρόταση ΔΕΝ απευθύνεται στο ΚΚΕ ! Είναι γνωστή η θέση του ΚΚΕ και των κομμουνιστών. Η πρόταση απευθύνεται σε ψηφοφόρους που ταλαντεύονται, σε εργαζόμενους που είναι έτοιμοι να κάνουν το βήμα προς το ΚΚΕ αλλά μέσα στον ορυμαγδό παραπλάνησης ακόμα επηρρεάζονται απο τέτοιου είδους "πονηριές", σε ανθρώπους που δεν είναι καλά ενημερωμένοι ή δεν έχουν την εμπειρία να αντιληφθούν τέτοιου είδους πολιτικές παγίδες. Ουσιαστικά είναι μια πρόταση που προσπαθεί να μπερδέψει συνειδήσεις και να θολώσει τα νερά.

Τι κάνει λοιπόν ο κ. Τσίπρας και η παρέα του κατα την γνώμη μας ?

α) Καταρχάς συνεχίζει να αντλεί "αριστεροσύνη", καθώς αναπαράγει το κλασσικό τροπάριο περι ενιαίας Αριστεράς, ... λες και ο Σύριζα και το ΚΚΕ, έχουν έστω και μια πολιτική προγραμματική ή κινηματική σύγκλιση. Οποιοσδήποτε μελετήσει τις πολιτικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, θα καταλάβει πως δεν πρόκειται καν για επανέκδοση της ίδιας σοσιαλδημοκρατικής καραμέλας της δεκαετίας του 80, καθώς ακόμα και ο απατεώνας Ανδρέας Παπανδρέου ήταν στα λόγια τουλάχιστον, πολύ πιο προοδευτικός και αριστερός απο τον Αλέξη Τσίπρα. Ο συντηρητικός αστικός χώρος έχει τον Καμμένο του, να μην έχει και ο αριστερός αστικός χώρος τον δικό του ?

β) Προσπαθεί να κάνει εξαγωγή των εσωτερικών προβλημάτων του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς το μέγεθος της κρίσης αποκαλύπτει και την πολιτική γύμνια τους. Οι εξαγγελίες περι αναδιαπραγμάτευσης, περι στάσης πληρωμών για 3 χρόνια και οι γενικότητες περι αναδιανομής του πλούτου σε συνδυασμό με την υποταγή που δηλώνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αποκαλύπτουν μέρα την ημέρα, το μέγεθος της πολιτικής απάτης που ασκείται απο τα ηγετικά στελέχη μιας παρηκμασμένης και αποτυχημένης ιδεολογικής φούσκας. Της φούσκας της Ευρωαριστεράς. Πάνω σε αυτήν την σύγκρουση, ήδη οι κ. Λαφαζάνης και (σήμερα μόλις) κ. Αλαβάνος, παίρνουν θέση κατά του ευρώ (κατά του ευρώ είπαμε, όχι και κατά της Ε.Ε., μην τρελαθούμε δηλαδή), με την ελπίδα πως θα ησυχάσουν με αυτόν τον τρόπο τις ανησυχίες της βάσης. Μάταιος κόπος, σας το λέμε απο τώρα ... αλλά είμαστε σίγουροι πως το ξέρετε και οι ίδιοι.

γ) Αποκρύπτει τις αμαρτίες των συνδικαλιστικών του δυνάμεων, που δεν "φτιάχνουν" απλά τις κινητοποιήσεις των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, δεν εμποδίζουν μόνο την όξυνση της ταξικής πάλης ... αλλά αντιπαλεύουν κάθε πρόταση και πλαίσιο των δυνάμεων του ΠΑΜΕ και των ταξικών σωματείων του, υποσκάπτωντας το ίδιο το εργατικό κίνημα. Πως επιδιώκει λοιπόν απο την μια πολιτικές-κοινοβουλευτικές συνεργασίες, ενώ στα πλαίσια του κινήματος τάσσεται όχι μονάχα στο πλευρό της ΓΣΕΕ και απέναντι στο ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ, αλλά ξεκάθαρα στο πλευρό της εργοδοσίας ? Διότι απλούστατα δεν είναι στόχος τους εργοδοσία, αλλά ο Βενιζέλος, ο Μπαρόζο και οι έδρες στην Βουλή.

δ) Προβάλλουν όπως αναφέραμε τις εκλογές ως γιατρειά στην κρίση. Μια αριστερή διαχειριστική λύση, η οποία δεν θα αγγίξει την καρδιά του προβλήματος (που είναι η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής), αλλά η οποία θα βουλιάξει τις συνειδήσεις των εργαζομένων σε νέες αυταπάτες περι ενός καπιταλισμού με ανθρώπινου πρόσωπο. Όσοι λοιπόν ενδιαφέρονται για την σωτηρία του καπιταλιστικού συστήματος και της δικτατορίας των μονοπωλίων, ας συμμαχήσουν μεταξύ τους να τελειώνουμε.

Πέρα αυτών, θα θυμίσω ένα ακόμη πολιτικό γεγονός.

9 Νοεμβρίου 2010, δημοτικές εκλογές - Ικαρία

Σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ με τα κόμματα/ θιασώτες του μνημονίου και της αστικής τάξης ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ με κοινή στήριξη στην υποψηφιότητα του Χρήστου Σταυρινάδη για το δήμο της Ικαρίας απέναντι στον υποψήφιο του ΚΚΕ, Στέλιο Σταμούλο. Τα κατάφεραν και έδιωξαν τον κομμουνιστή ... Και σκεφτείτε, το διακήδευμα ήταν μονάχα ένας δήμος !

Και αφού τελειώσαμε με την πολιτική μας άποψη, ας πάμε και λίγο στην λογική ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιώντας λιγάκι αυθαίρετα την στατιστική.

Ποιές είναι οι 8 μονοεδρικές περιφέρειες ? Η Ζάκυνθος, η Κεφαλονιά, η Λευκάδα, η Σάμος, η Ευρυτανία, η Φωκίδα, τα Γρεβενά και η Θεσπρωτία. Να σημειωθεί πως η περιφέρεια της Σάμου περικλείει και τον δήμο Ικαρίας. Αντιλαμβάνεστε την ειρωνεία υποθέτω.

Σύμφωνα λοιπόν με τα αποτελέσματα των εκλογών του 2009 και τις περιφερειακές εκλογές του 2010 σε συνδυασμό με τις αναμενόμενες ρεαλιστικές αυξητικές τάσεις της επιρροής του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ και των Οικολόγων, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως οι 8 μονοεδρικές του Αλέξη που "δεν πρέπει να χάσουμε", μειώνονται αυτομάτως σε 3 ή έστω 4. Εκτός εαν πιστεύει κάποιος πως τα αρθροιστικά αποτελέσματα του 7 έως 14 %, μπορούν να μετατραπούν σε 40% !!

Στην μια από τις τέσσερις αυτές περιφέρειες (Σάμος), γίνεται επίσης αντιληπτό πως το ΚΚΕ έχει σημαντικές πιθανότητες να πάρει την έδρα απο μόνο του, βάφοντας για πρώτη φορά έναν νομό σε κόκκινο χρώμα, ειδικά εαν λάβουμε υπόψιν μας το 25% των περιφερειακών εκλογών του 2010. Άρα μας έμειναν πρακτικά 3 περιφέρειες, η Ζάκυνθος, η Λευκάδα και η Κεφαλονιά. Και εδώ βρίσκεται το καρότο της πρότασης ...

Τα υπόλοιπα τα αφήνω σε εσάς.

ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
Σοβαρός τραυματισμός φωτορεπόρτερ από επίθεση των ΜΑΤ

Χειρουργήθηκε χτες ο Μάριος Λώλος που χτυπήθηκε στο κεφάλι από κλομπ. Ανακοίνωση του ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ




Eurokinissi


Στιγμιότυπο από την επίθεση των ΜΑΤ στους δημοσιογράφους προχτές το βράδυ
Σε επέμβαση στο κεφάλι υποβλήθηκε χτες το μεσημέρι, στο νοσοκομείο «Υγεία» ο πρόεδρος της Ενωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, Μάριος Λώλος, ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά, από αστυνομική επίθεση προχτές στο Σύνταγμα κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης, με αφορμή την αυτοκτονία του 77χρονου. Ο Μ. Λώλος, σύμφωνα με μαρτυρίες δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ που βρίσκονταν στο σημείο της συμπλοκής (στη διασταύρωση Πανεπιστημίου και Γεωργίου), χτυπήθηκε με κλομπ από άνδρα των ΜΑΤ που προσπάθησε βιαίως να απωθήσει όσους βρίσκονταν εκεί.




Οι εκτεταμένες επιχειρήσεις καταστολής της αστυνομίας την περασμένη Τετάρτη και Πέμπτη, που έγιναν με ευθύνη της συγκυβέρνησης, δείχνουν ότι η αντιλαϊκή πολιτική και η καταστολή πάνε μαζί. Οι αναίτιες επιθέσεις σε συγκεντρωμένους και δημοσιογράφους, καθώς και το σχέδιο εκκένωσης της πλατείας έγιναν σε μια περίοδο που επιδιώκουν με νόμο να εμποδίσουν τις διαδηλώσεις και να τρομοκρατήσουν το λαό που παλεύει ενάντια στη βάρβαρη πολιτική τους.


Αρχικά, προχτές το βράδυ ο πρόεδρος της Ενωσης Φωτορεπόρτερ μεταφέρθηκε στην Κεντρική Κλινική Αθηνών και υποβλήθηκε σε αξονική όπου διαπιστώθηκε κρανιοεγκεφαλική κάκωση (κάταγμα - εμπίεσμα κρανίου) και παρέμεινε για νοσηλεία μέχρι την επέμβαση. Για τον τραυματισμό του Μ. Λώλου και άλλων δημοσιογράφων, προχτές στο Σύνταγμα, δημοσιογράφοι και φωτορεπόρτερ διαμαρτυρήθηκαν χτες το μεσημέρι, έξω από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.


Μετά τη χτεσινή χειρουργική επέμβαση εκδόθηκε ιατρικό ανακοινωθέν που αναφέρει ότι: «Ο ασθενής κ. Λώλος Μάριος εισήχθη σήμερα στο νοσοκομείο με εμπιεστικό κάταγμα κρανίου, θλάσεις εγκεφάλου και τραυματική υπαραχνωειδή αιμορραγία. Είχε πλήρη επικοινωνία κατά την άφιξή του. Υποβλήθηκε σε επιτυχή χειρουργική επέμβαση κατά την οποία αποκαταστάθηκε το κάταγμα του κρανίου. Ο ασθενής ανένηψε ομαλώς και παρακολουθείται στην Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας.»


Τη διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης διέταξε η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Ελ. Ράικου για να διερευνηθούν οι συνθήκες τραυματισμού του φωτορεπόρτερ.
Ανακοίνωση ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ


Ανακοίνωση εξέδωσε το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ η οποία έχει ως εξής:


«Το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ καταγγέλλει την εκτεταμένη επιχείρηση καταστολής των δυνάμεων της Αστυνομίας τις δύο προηγούμενες μέρες σε βάρος συγκεντρωμένων στο Σύνταγμα, με αφορμή την αυτοκτονία του 77χρονου και την αναίτια επίθεση σε δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ. Ανδρες των ΜΑΤ χτύπησαν δημοσιογράφους, με αποτέλεσμα δύο από αυτούς να τραυματιστούν. Από την επίθεση επίσης τραυματίστηκε στο κεφάλι ο πρόεδρος της Ενωσης των φωτορεπόρτερ Μάριος Λώλος από χτύπημα με κλομπ.


Η ένταση της καταστολής δεν είναι καθόλου τυχαία. Γίνεται σε μια περίοδο που επιδιώκουν με νόμο να εμποδίσουν τις διαδηλώσεις. Ο δήμαρχος Αθήνας, Γ. Καμίνης, κατέθεσε πρόσφατα σχετική πρόταση νόμου, ενώ η συγκυβέρνηση έχει ανακοινώσει μια σειρά από μέτρα, με σκοπό τη δημιουργία υγειονομικής ζώνης στο κέντρο της πόλης.


Καταστολή και αντιλαϊκά μέτρα πάνε μαζί. Παίρνουν τα μέτρα τους για να χτυπήσουν το λαϊκό - εργατικό κίνημα. Και γι' αυτό το λόγο πρέπει να πάρει τα μέτρα του και ο λαός.


Η τρομοκρατία δεν θα περάσει».
Ανακοινώσεις εξέδωσαν η Ενωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) και η Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ).

«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ» - ΒΕΛΕΣΤΙΝΟ Ολος ο μηχανισμός στο πλευρό του Μάνεση

«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ» - ΒΕΛΕΣΤΙΝΟ
Ολος ο μηχανισμός στο πλευρό του Μάνεση

Ταξική απάντηση την Τρίτη με συγκέντρωση αλληλεγγύης που οργανώνει στο Βόλο το Συνδικάτο Μετάλλου «Μ. Παπαρήγας»




Το εργοστάσιο στο Βελεστίνο. Τα άσπρα κομμάτια στην οροφή είναι ... μπαλώματα που έγιναν μετά την έκρηξη!
Λυτοί και δεμένοι από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ στη Μαγνησία μαζί με υπηρεσίες του κρατικού μηχανισμού και φυσικά τους εργατοπατέρες του επιχειρησιακού σωματείου της «Χαλυβουργίας» στο Βελεστίνο και του Εργατικού Κέντρου Βόλου, επιχειρούν να βγάλουν λάδι την εργοδοσία για την έκρηξη που έγινε στο εργοστάσιο το περασμένο Σάββατο. Οι υπερασπιστές του Μάνεση για να συγκαλύψουν τις ευθύνες του εργοδότη εξαπέλυσαν μια βρώμικη επίθεση στο Συνδικάτο Μετάλλου «Μήτσος Παπαρήγας» και στη Γραμματεία Μαγνησίας του ΠΑΜΕ.




Παράλληλα με ανακοινώσεις και δημοσιεύματα στον τοπικό Τύπο, αξιοποίησαν την ίδια την προϊσταμένη του Τμήματος Επιθεώρησης Ασφάλειας και Υγιεινής Μαγνησίας Μάγδα Ηλιδάκη, η οποία έσπευσε να βγάλει πόρισμα χωρίς καν να έχει ολοκληρωθεί η έρευνα. Με δηλώσεις της, η προϊσταμένη ισχυρίζεται ότι η εταιρεία ενημέρωσε αμέσως την επιθεώρηση και σπεύδει να αποδώσει την έκρηξη σε «ανθρώπινο λάθος». Διαψεύδεται από το ίδιο το έγγραφο της επιχείρησης που έχει στη διάθεσή του ο «Ρ» με αναγραφόμενη ημερομηνία μία μέρα μετά την έκρηξη, δηλαδή 1/4/2012. Η μέρα που μεσολαβεί είναι αυτή κατά την οποία στο χώρο της έκρηξης στάλθηκε και έκανε επισκευές συνεργείο 54 ατόμων, γεγονός για το οποίο δε λέει κουβέντα η επιθεωρήτρια που έστειλε συνεργείο ελέγχου 36 ώρες αργότερα!


Χωρίς να έχει τελειώσει η αυτοψία, όπως η ίδια αναφέρει, σπεύδει να συμπεράνει ότι το γεγονός της διαρροής νερού, από τη σερμπαντίνα του συστήματος ψύξης του φούρνου χύτευσης, στην καυτή σκουριά, απλά «δεν έγινε αντιληπτό για κάποιο λόγο και αποδίδεται σε ανθρώπινο λάθος». Την ίδια στιγμή δεν αναφέρει αν οι επιθεωρητές έχουν ελέγξει σε τι κατάσταση βρίσκονται τα μηχανήματα του συγκεκριμένου τμήματος του εργοστασίου που πρέπει να ελέγχονται καθημερινά λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, πόσο μάλλον όταν βρίσκονται σε συνεχή λειτουργία όπως αυτήν τη περίοδο. Δεν αναφέρει αν οι μετρητές θερμοκρασίας λειτουργούν σε συγκεκριμένες ώρες της παραγωγής, αν το σύστημα ψύξης λειτουργεί χωρίς διαρροές νερού κ.ά. Παράλληλα «σβήνει» και τον τραυματισμό του εργάτη Βασίλη Σδρούλια, σαν άμεση συνέπεια της έκρηξης, υιοθετώντας την εκδοχή ότι αυτός τραυματίστηκε στον ώμο, επειδή από το φόβο του έτρεξε κι έπεσε. Υπενθυμίζεται ότι όπως διαπιστώθηκε στο νοσοκομείο Βόλου ο εργάτης είχε κάταγμα στον ώμο και την κνήμη.


Ολα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν την προσπάθεια να αποκρύψουν και να συγκαλύψουν ένα συγκεκριμένο γεγονός. Οτι στο εργοστάσιο η εντατικοποίηση της εργασίας με 12ωρα και Σαββατοκύριακα είναι άνευ προηγουμένου. Και αυτό προκειμένου να βγει όλη η παραγωγή της επιχείρησης από εκεί ώστε να σπάσει η απεργία των χαλυβουργών του Ασπροπύργου. Τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας έχουν εξαφανιστεί εντελώς και οι εργάτες πηγαίνουν για δουλειά χωρίς να ξέρουν αν θα βγουν ζωντανοί από εκεί.
Τους ενόχλησε που αποκαλύφθηκε το έγκλημα


Αυτές τις προσπάθειες συγκάλυψης και αποσιώπησης του σοβαρού ατυχήματος κατήγγειλε σε συνέντευξη Τύπου χτες το απόγευμα το Συνδικάτο Μέταλλου Ν. Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας».


Η προσπάθεια αυτή, όπως τονίστηκε, συμπληρώθηκε και με βρώμικη επίθεση στο ΠΑΜΕ και στο Συνδικάτο από το εργοδοτικό σωματείο της χαλυβουργίας. Οπως τόνισαν οι συνδικαλιστές, δεν άρεσε στους εκπροσώπους του Μάνεση που δεν κατάφεραν να κρατήσουν κρυφό το τι έγινε μέσα στο εργοστάσιο, όπως και δεν τους αρέσει που υπάρχει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, δεν τους αρέσει που οι συνάδελφοι στον Ασπρόπυργο τους χαλάνε τη σούπα της συναίνεσης με τον Μάνεση για το τσάκισμα κάθε δικαιώματος των εργατών.


Οπως κατάγγειλε το συνδικάτο από το Σάββατο το ζήτημα έμεινε κρυφό, επικράτησε σιγή ιχθύος, εγκληματική απόκρυψη από εκείνους που μόνο μετά την αποκάλυψη από το ΠΑΜΕ ομολόγησαν ότι το γνώριζαν, σπεύδοντας να διαψεύσουν, να καθησυχάσουν, να κουκουλώσουν.


Το συνδικάτο Μετάλλου οργανώνει ήδη συγκέντρωση αλληλεγγύης και αγωνιστικής συμπαράταξης με τους απεργούς χαλυβουργούς του Ασπροπύργου για την Τρίτη 10 Απρίλη, στις 7 μ. μ. στην Πλατεία Πανεπιστημίου στο Βόλο.

ΚΡΑΤΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

ΚΡΑΤΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
Παιχνίδια εντυπώσεων και υποκρισία

Στη συζήτηση σχετικής τροπολογίας στη Βουλή παρενέβη χτες ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Σπ. Χαλβατζής


Περίσσεψε χτες στη Βουλή η υποκρισία και ο λαϊκισμός από τον Γ. Καρατζαφέρη και την Ντ. Μπακογιάννη με αφορμή τροπολογία του υπουργείου Εσωτερικών για την αποδέσμευση τριών δόσεων της κρατικής επιχορήγησης προς τα κόμματα, ενόψει των επικείμενων εκλογών και τη ρύθμιση των τραπεζικών οφειλών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ο Γ. Καρατζαφέρης, που ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία για την τροπολογία, είπε ότι ρυθμίζεται ο δανεισμός του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, την ίδια στιγμή που δε ρυθμίζονται τα δάνεια των πολιτών, ενώ η Ντ. Μπακογιάννη έκανε λόγο για τροπολογία που θα εξοργίσει τον ελληνικό λαό.


Ο υπουργός Εσωτερικών Τ. Γιαννίτσης, σε παρέμβασή του, είπε ότι η ελληνική κοινωνία θα πληρώσει για τις εκλογές 50 με 80 εκατομμύρια και ανέφερε ότι οι Ελληνες πολίτες περιμένουν να δουν πώς θα σταματήσουν να πληρώνουν μια σειρά από δαπάνες. Αναφερόμενος στο θέμα της τροπολογίας, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Σπ. Χαλβατζής είπε ότι η συγκεκριμένη τροπολογία δεν αφορά το Κομμουνιστικό Κόμμα, που δεν έχει τέτοιες εκκρεμότητες με τις τράπεζες, όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, αφού οι δανειακές του ανάγκες έχουν ρυθμιστεί κανονικά, ακόμα και με την υποθήκευση ακινήτου.


Το ΚΚΕ, συνέχισε, έχει καθαρά τοποθετηθεί μπροστά στο λαό επανειλημμένα και έχει δηλώσει ότι δεν έχει αντίρρηση να μειωθεί η χρηματοδότηση των κομμάτων, αφού η κύρια πηγή χρηματοδότησής του είναι οι συνδρομές και οι ενισχύσεις από τα μέλη και τους οπαδούς του. Αλλοι, κατέληξε, πρέπει να απολογηθούν για τις σχέσεις τους με τους επιχειρηματικούς ομίλους και υπενθύμισε ότι τα άλλα κόμματα αρνούνται να συζητήσουν στη Βουλή την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για τη δραστική μείωση των βουλευτικών αποζημιώσεων και την κατάργηση των βουλευτικών συντάξεων.


Εκανε, τέλος, λόγο για λαϊκισμό του Γ. Καρατζαφέρη και της Ντ. Μπακογιάννη, λέγοντας ότι εκείνοι που τώρα μιλούν για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, δε λένε λέξη για τις παροχές στο κεφάλαιο, για τις 56 φοροελαφρύνσεις των εφοπλιστών και τις ΝΑΤΟικές δαπάνες.

Ο ρεαλισμός του ΚΚΕ

Ο ρεαλισμός του ΚΚΕ

Αναρτήθηκε από τον/την redship








Τα κόμματα του κεφαλαίου ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τα διάφορα παρακλάδια τους και μπροστά στις εκλογές εκβιάζουν τα λαϊκά στρώματα με το δήθεν ρεαλισμό της υποταγής στη βαρβαρότητα που βιώνουν, με την εφαρμογή της πολιτικής που εξυπηρετεί το κεφάλαιο. Στοιχεία αυτού του «ρεαλισμού» είναι η αποδοχή της αντιλαϊκής πολιτικής για να σωθεί τάχα η χώρα, της ΕΕ, των μνημονίων της χρεοκοπίας των λαϊκών στρωμάτων, της «ανταγωνιστικότητας της οικονομίας» που ισοπεδώνει ό,τι εργατικό δικαίωμα έχει απομείνει για να διασωθεί το κεφάλαιο από την κρίση.
Βεβαίως ξέρουν ότι στην Ελλάδα υπάρχει το ΚΚΕ, που προβάλλει και παλεύει για τη μοναδική φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση, δηλαδή την εργατική, λαϊκή εξουσία που θα αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ, θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια, για να γίνουν εργατική, λαϊκή ιδιοκτησία, για να αναπτύσσεται η λαϊκή οικονομία, και θα διαγράψει μονομερώς το χρέος. Αρα είναι στρατηγικός τους αντίπαλος. Ισχυρίζονται ότι το ΚΚΕ δεν έχει ρεαλιστικές προτάσεις, γιατί αυτές δεν είναι προτάσεις εντός του συστήματος. Το ΚΚΕ βάζει επί τάπητος το ζήτημα της αμφισβήτησης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, καλεί το λαό να παλέψει για την ανατροπή του καπιταλισμού.
Ο ρεαλισμός του ΚΚΕ «πατάει» στη σημερινή πραγματικότητα, στην υπερώριμη ανάγκη οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου, η εργατική τάξη, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι να τον διεκδικήσουν. Η πρότασή του είναι ρεαλιστική γιατί εξαρτάται από το λαό να την υλοποιήσει. Αυτό σημαίνει να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης παντού, στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο πολιτικό σκηνικό, για να ανοίξει ο δρόμος ανάπτυξης που συμφέρει το λαό. Η ενίσχυση του ΚΚΕ και στις επερχόμενες εκλογές θα είναι μια συμβολή σ’ αυτήν την προοπτική. Το ΚΚΕ καλεί το λαό να κάνει υπόθεσή του την πάλη για την εργατική λαϊκή εξουσία. Λέει ξεκάθαρα ότι για να υπάρξουν ριζικές αλλαγές, να αξιοποιηθούν οι τεράστιες πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες της χώρας δεν αρκεί να αλλάξει μια κυβέρνηση. Γιατί οποιαδήποτε κυβέρνηση, ακόμα και η πιο «αριστερή», δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα λαϊκά προβλήματα χωρίς σύγκρουση με τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Οσο διατηρείται η εξουσία των μονοπωλίων, η καπιταλιστική εκμετάλλευση, ο λαός θα είναι χαμένος, αυτό δείχνει και η παγκόσμια πείρα.
Το ΚΚΕ έχει πρόταση εξουσίας της εργατικής τάξης, που μαζί με τα σύμμαχα φτωχά λαϊκά στρώματα θα έχουν τον έλεγχο της οικονομίας, του σχεδιασμού, των προτεραιοτήτων με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους. Είναι ρεαλιστικό σήμερα, τα λαϊκά εκμεταλλευόμενα στρώματα να σταθμίσουν το γεγονός ότι το ΚΚΕ δεν τους κοροϊδεύει με δήθεν εύκολες λύσεις. Επιβεβαιώθηκε για την εκτίμησή του για το χαρακτήρα της κρίσης ως κρίσης του καπιταλισμού, σε αντίθεση με άλλες δυνάμεις, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που καλλιεργούν αυταπάτες περί κρίσης χρέους, που με τη διαχείρισή του τάχα θα γίνει πιο «ανθρώπινος ο καπιταλισμός». Το ΚΚΕ είναι μπροστά σε κάθε λαϊκή διεκδίκηση για δουλειά και ζωή με δικαιώματα, για την ανακούφιση των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ταυτόχρονα προβάλλει την ανάγκη του αγώνα για να ξεμπερδεύουν οι εργαζόμενοι με τους εκμεταλλευτές τους. Ισχυρό ΚΚΕ σήμερα και στην κάλπη, σημαίνει αντίπαλο δέος το ισχυρό λαϊκό κίνημα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, που θα μπορεί να βάζει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική και ταυτόχρονα θα ανοίγει την προοπτική της εργατικής λαϊκής εξουσίας.

Τρότσκι και αντεπανάσταση, μια μικρή αναφορά σε έναν από τους μεγαλύτερους εχθρούς της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Τρότσκι και αντεπανάσταση, μια μικρή αναφορά σε έναν από τους μεγαλύτερους εχθρούς της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. 



 Μετά την επιτυχία της Οκτωβριανής επανάστασης και κατά τη διάρκεια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, δεν ήταν λίγες οι προσπάθειες εχθρών των μπολσεβίκων, που έβλεπαν ότι δεν μπορούσαν πια να τους αντιμετωπίσουν σε ανοιχτή αντιπαράθεση, να εισχωρήσουν συνειδητά στο κόμμα ώστε να τους πολεμήσουν από μέσα. Άνθρωποι όπως ο Μπορίς Μπαζάνοφ, ο Γκεόργκι Σολομόν, ο Μιχαήλ Φρούνζε και ο Αλεξάντρ Ζινόβιεφ, που μέσα από δικές τους μαρτυρίες η γραπτά τα οποία έγιναν αργότερα γνωστά, παραδέχονταν το μίσος τους  για τους μπολσεβίκους, την επανάσταση, το κόμμα, καθώς επίσης και ύπουλα τα σχέδια τους.
 Παραδείγματος χάρη ο Μπαζάνοφ αναφέρει τα εξής:
 «Οι μπολσεβίκοι το καταλαβαίνουν(το Κίεβο) το 1919, σπέρνοντας τον πανικό. Το να τους φώναζα κατάμουτρα την απέχθεια μου, δε θα μου είχε στοιχίσει παρά 10 σφαίρες στο κορμί. Πήρα την απόφαση. Για να σώσω την ελίτ της πόλης μου, φόρεσα το προσωπείο της κομμουνιστικής ιδεολογίας», « Ήδη από το 1920 η ανοιχτή πάλη κατά της μπολσεβίκικης μάστιγας είχε πάρει τέλος. Να την πολεμήσεις από έξω δεν ήταν πια δυνατό. Χρειαζόταν να την υπονομεύσεις από τα μέσα. Το σημαντικό είναι να εισαχθεί ένας δούρειος ίππος μέσα στο κομμουνιστικό οχυρό…» [1]


 Και ο Μπαζάνοφ τα κατάφερε μια χαρά να εισαχθεί στο κομμουνιστικό οχυρό αφού διατέλεσε γραμματέας του Στάλιν από το 1923 ως το 1924, με αποτέλεσμα να παρευρεθεί σε όλες τις συνεδριάσεις του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος, ενώ μέχρι την φυγή του το 1928 κατάφερνε να υπηρετεί τον αντεπαναστατικό του σκοπό από διάφορες θέσεις μέσα στο κόμμα.[2]
 Από όλους αυτούς τους αντεπαναστάτες, αν θέλουμε να ονοματίσουμε έναν ο οποίος αποτελεί κατά κάποιο τρόπο ένα είδος διαχρονικού celebrity στα αντικομουνιστικά χρονικά, έναν άνθρωπο επιπέδου Γκορμπατσόφ τουλάχιστον, αυτός είναι ο Λέων Τρότσκι. Ο τρόπος δράσης εντός και εκτός κόμματος, η συνεχής εναντίωση του στην σοσιαλιστική οικοδόμηση όπως και αν εκφραζόταν αυτή, αλλά και οι βρωμερές μέθοδοι και συνωμοσίες των οποίον βρέθηκε να είναι υποστηρικτής ακόμα και εγκέφαλος δεν αφήνουν καθόλου χώρο αμφιβολιών για το ποιόν του και τις προθέσεις του. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.
 Το 1926-27, Τρότσκι Ζηνόβιεφ και Κάμενεφ συμμάχησαν υιοθετώντας τη θέση ότι η ανοικοδόμηση του σοσιαλισμού σε μια μόνο χώρα ήταν ανέφικτη. Αυτό βέβαια για μια χώρα η οποία βρισκόταν σε σοσιαλιστική πορεία σήμαινε την παραίτηση από κάθε προσπάθεια και την μοιραία επιστροφή στο παρελθόν. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Τρότσκι εξήγησε ότι στις αρχές του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, την ώρα που ο γερμανικός στρατός   βρισκόταν 80 χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι, ο Κλεμανσό ανέτρεψε την αδύναμη κυβέρνηση Πενλεβέ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής επίθεσης, θα μπορούσε και αυτός να κάνει το ίδιο και να καταλάβει την εξουσία με πραξικόπημα.[3]
 Με τις θέσεις τις αυτές η αντιπολίτευση έχασε κάθε έρεισμα και στη διάρκεια μιας ψηφοφορίας δεν κατάφερε να συγκεντρώσει πάνω από 6.000 ψήφους στο σύνολο 725.000. Στη συνέχεια, και συγκεκριμένα στις 27/12/1927 η κεντρική επιτροπή δήλωσε ότι η αντιπολίτευση είχε συμμαχήσει με τις αντισοβιετικές δυνάμεις και διέγραψε από το κόμμα όσους υποστήριζαν αυτές τις θέσεις.[4]
 Πολλοί από τους διαγραφέντες, εφόσον παραδέχθηκαν δημόσια τα λάθη τους, έγιναν ξανά δεκτοί στο κόμμα. Στην περίπτωση του Κάμενεφ, Ζηνόβιεφ και Μπουχάριν(ο οποίος υποστήριζε ανοιχτά τους κουλάκους και αντιτιθόταν στην κολεκτιβοποίηση και την εκβιομηχάνιση) για την ακρίβεια, και παρότι συνωμότησαν ξανά κατά του κόμματος, το 1934 τους δόθηκε και τρίτη ευκαιρία, όντας μάλιστα καλεσμένοι και στο 17 συνέδριο που εκφώνησαν λόγους. Όσον αφορά τον Τρότσκι, αυτός συνέχισε ανοιχτά την αντιπολιτευτική του τακτική μέχρι που απελάθηκε από την Σ.Ε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ακόμα και στην εξορία σταμάτησε να λειτουργεί αντεπαναστατικά και να σαμποτάρει με κάθε τρόπο την οικοδόμηση.[5]
 Όταν στις 1/12/1934 ο υπ αριθμόν δυο ηγέτης του κόμματος, ο Κίροφ, δολοφονήθηκε στο γραφείο του από ένα πρώην μέλος του κόμματος με το όνομα Λεονόντ Νικολάγιεφ, και με την συμμετοχή στην συνομωσία, όπως αποδείχθηκε αργότερα, των Ζινόβιεφ και Κάμενεφ ο Τρότσκι βρισκόταν σε συνεχή επικοινωνία με Ράντεκ, Σοκόλνικοφ και Πρεομπραζένσκι ώστε να τους παρακινήσει σε πιο δυναμικές ενέργιες ενάντια στον Στάλιν, ενώ προσπαθούσε να φτιάξει κοινό μέτωπο των δικών του οπαδών με τους ζινοβιεφικούς καθώς επίσης και με άλλες αντιπολιτευόμενες δυνάμεις, όπως και κατάφερε.[6]
 Για τον Τρότσκι, με θέση που εξέφρασε το 1935, η οικονομοπολιτική βάση του σοβιετικού καθεστώτος ήταν υγιής, αλλά αντίθετα η ηγεσία, που πρέπει να ανατραπεί, ήταν το πιο διεφθαρμένο, το πιο αντιδημοκρατικό, το πιο αντιδραστικό κομμάτι της κοινωνίας. Παράλληλα με όλα αυτά, εκφράζει την πεποίθηση ότι η Σ.Ε δεν μπορεί πια με κανένα τρόπο να επιστρέψει στο παλιό καθεστώς παρά μόνο με μια απίστευτα αιματηρή αντεπανάσταση που είναι πολύ δύσκολο να γίνει.[7] Αυτό φυσικά το υποστήριζε έτσι ώστε να δικαιολογήσει της εκ των έσω αντεπαναστάσεις ενάντια στην σοσιαλιστική οικοδόμηση όπως την αντιλαμβανόταν το Κ.Κ, τις οποίες ο ίδιος υποστήριζε και οργάνωνε, αλλά και για να απαξιώσει την δικαιολογημένη συνεχή επαγρύπνηση  και ανησυχία των στελεχών εκείνων του κόμματος που αναγνώριζαν τους κινδύνους του πισωγυρίσματος. Επίσης, εφόσον η βάση ήταν εντάξει, δεν υπήρχε λόγος για αλλαγές, έτσι αν τα λόγια του έπιαναν τόπο στην σοβιετική κοινωνία, όπως ο ίδιος ήλπιζε, τότε θα αντιστεκόταν στο πρόγραμμα του κόμματος για εκσυγχρονισμό των μέσων και των τρόπων παραγωγής, κάτι που πρακτικά εξυπηρετούσε πολλές πλευρές, όπως ήταν για παράδειγμα οι κουλάκοι.
 Τώρα πως γίνεται ο κύριος εκφραστής του «σοσιαλισμός δεν γίνεται να οικοδομηθεί σε μια μόνο χώρα» να μετατραπεί σε εκφραστή του «ο σοσιαλισμός δεν έχει πια τίποτα να φοβηθεί εκτός από τον ίδιο του τον φορέα, το Κ.Κ δηλαδή» είναι πραγματικά άξιο απορίας.
 Όταν μετά τη δολοφονία του Κίροφ και υπό τις υποψίες που τους βάραιναν έγιναν οι διαγραφές των συνωμοτών Ζηνόβιεφ και Κάμενεφ ο Τρότσκι με ανοιχτή επιστολή του τους υποστηρίζει, λέγοντας ότι δεν είναι δυνατόν να στραφούν ενάντια στην οικοδόμηση βετεράνοι μπολσεβίκοι. Για την ακρίβεια το ίδιο έκανε για όλους τους βετεράνους που παρέκλιναν και για αυτό το λόγο διαγράφονταν, προβάλλοντας πάντα το ίδιο ιδεαλιστικό επιχείρημα. Το αστείο είναι, πως ο Ζηνόβιεφ και Κάμενεφ τους οποίους αυτός υποστήριξε ως βετεράνους που δεν μπορούσαν να θέλουν το κακό της Σ.Ε είχαν εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις με άλλους βετεράνους όπως ήταν ο Στάλιν, ο Κίροφ, ο Μολότοφ και άλλοι. Με λίγα λόγια το επιχείρημα του πάει άκλαυτο αφού και ο ίδιος με την στάση του, ενάντια σε βετεράνους μπολσεβίκους στρεφόταν. Άρα το αν είναι κάποιος ή δεν είναι βετεράνος μπολσεβίκος δεν μπορεί να σταθεί ως αντικειμενικό κριτήριο προθέσεων. Και φυσικά δεν είναι λίγοι εκείνοι οι βετεράνοι που μετατράπηκαν καθαρά και ξάστερα σε αποστάτες του μαρξισμού, όπως ήταν για παράδειγμα ο Κάουτσκι, ο Μαρτόφ που έγινε από τους πρωτεργάτες των μενσεβίκων και άλλοι.[8]
 Για την δολοφονία του Κίροφ ο Τρότσκι, αν και δεν την υποστηρίζει ανοιχτά, είπε ότι ήταν αποτέλεσμα της διαφθοράς των στελεχών του κόμματος και της δυσφορίας που οι ίδιοι δημιούργησαν στους νέους, προτείνει μάλιστα να αντιμετωπιστούν οι συνωμότες με επιείκεια.[9]
 Ο Τρότσκι αναφέρεται ολοένα και περισσότερο στην ανάγκη μιας τέταρτης επανάστασης(μετά δηλαδή από την Οκτωβριανή και τις δυο που προηγήθηκαν) για την ανατροπή του κόμματος των μπολσεβίκων, το οποίο όπως έλεγε όχι μόνο ήταν υπαίτιο για την άνοδο του ναζισμού αλλά ήταν βαθέως προσωπολατρικό και γραφειοκρατικό.[10] Δεν διστάζει δε να δηλώσει το 1934 αναφορικά με την Σ.Ε τα ακόλουθα:
 «Τα τελευταία χρόνια, η σοβιετική γραφειοκρατία οικειοποιήθηκε πολλά χαρακτηριστικά του νικηφόρου φασισμού, και πιο συγκεκριμένα την κατάργηση του κομματικού ελέγχου και τη θέσπιση της αρχηγολατρείας»[11]
 Ενώ σχετικά με την ανάγκη επαναστατικής ανατροπής του Στάλιν, αναφερόμενος στους δικούς του οπαδούς(του Τρότσκι) δηλώνει τα εξής.
 «Στη Ρωσία κάναμε μια ένοπλη επανάσταση το 1905, μια άλλη το Φλεβάρη του 1917 και μια Τρίτη τον Οκτώβρη του 1917. Προετοιμάζουμε τώρα μια τέταρτη επανάσταση κατά των «σταλινικών». Αν τολμήσουν να αντισταθούν θα τους φερθούμε όπως φερθήκαμε το 1905 και το 1917 στους τσαρικούς και τους αστούς.» [12]
 Και με αυτή του την πρόταση για αντεπανάσταση συσπειρώνει και εκφράζει όλες τις αντισοβιετικές τάσεις(ακόμα και αυτές στις οποίες υποτίθεται αντιτίθεται), από τους κουλάκους μέχρι τους τσαρικούς, όπως επίσης τους αστούς και τους αξιωματικούς των λευκών και μετατρέπεται σε αιχμή του δόρατος της αντίδρασης.[13]
 Εδώ σταματάει η μικρή μου αναφορά στον Τρότσκι, έτσι ώστε να μείνει μικρή, παρόλο που σίγουρα υπάρχουν πολλά ακόμη να ειπωθούν. Αν κάτι πρέπει να μας μείνει, είναι το πόσο επίκαιρα είναι όλα τα παραπάνω διδάγματα στις μέρες μας, που τόσες δεκαετίες μετά τον θάνατο του Λέων Τρότσκι, αντιμετωπίζουμε εμείς οι κομμουνιστές παρόμοια ζητήματα τα οποία έχουν αποδειχθεί ιδιαιτέρως επικίνδυνα στο πρόσφατο παρελθόν. Ας έχουμε λοιπόν τα μάτια και τα αυτιά μας ανοιχτά για παν ενδεχόμενο.


 Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)
[1] Λούντο Μάρτενς, Μια άλλη ματιά στον Στάλιν, εκδόσεις σύγχρονη εποχή Αθήνα 2009 5η έκδοση, μτφ. Στάθης Σφακιανούδης, σελ. 192.
[2] Μάρτενς, στο ίδιο, σελ. 191-192.
[3] Μάρτενς, στο ίδιο, σελ. 198-199.
[4] Μάρτενς, στο ίδιο, σελ. 199.
[5] Μάρτενς, στο ίδιο, σελ. 199, 201.
[6] Μάρτενς, στο ίδιο, σελ. 203-205.
[7] Μάρτενς, στο ίδιο, σελ. 207.
[8] Μάρτενς, στο ίδιο, σελ. 207-208.
[9] Μάρτενς, στο ίδιο, σελ. 209.
[10] Βέβαια ο ίδιος ο Στάλιν, που ο Τρότσκι τόσο αντιπαθούσε, έδινε όπως μας μαρτυρούν οι πηγές και τα γραπτά του συνεχή πόλεμο ενάντια στην γραφειοκρατία που αναπτυσσόταν στους κόλπους του κόμματος.
[11] Μάρτενς, στο ίδιο, σελ. 207.
[12] Μάρτενς, στο ίδιο, σελ. 211.
[13] Μάρτενς, στο ίδιο, σελ. 211

«Όταν οι άτιμοι μιλάνε για τιμή»

«Όταν οι άτιμοι μιλάνε για τιμή» 







Στις 19 Οκτωβρίου 1944 απελευθερώνεται η Λαμία. Δυνάμεις του ΕΛΑΣ, αντιπροσωπεία της ΠΕΕΑ και του ΕΑΜ, καταφτάνουν στην πόλη. Στις 29 Οκτωβρίου και με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ, συγκαλείται στην πλατεία Ελευθερίας της πόλης, πανηγυρική συγκέντρωση του ΕΑΜ με παμφθιωτική λαϊκή παρουσία. Ο Άρης Βελουχιώτης εκφωνεί από το περίφημο μπαλκόνι τον περίφημο λόγο του. Ένα απόσπασμα από τον οποίο, σταχυολογήσαμε και φιλοξενούμε.
  
 «…Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς;
 Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους.
 Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε.
 Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;
 Όταν έξαφνα στα 1929-31 το κράτος ζήτησε, λόγω της οικονομικής κρίσης πού μάστιζε τότε τη χώρα μας να κατεβάσουν οι ξένοι ομολογιούχοι το ποσοστό που πληρώναμε σε τοκοχρεολύσια, οι Άγγλοι δέχτηκαν να το μειώσουν σε 35%, αλλά οι Έλληνες ομολογιούχοι αρνήθηκαν. Να λοιπόν, ποιος είναι ο πατριωτισμός τους! Αυτός φτάνει μέχρι το σημείο που δεν θίγονται τα οικονομικά τους συμφέροντα. Αυτοί λοιπόν οι ίδιοι που μας κατηγορούν ότι επιδιώκουμε την κατάργηση των συνόρων και την διάλυση του κράτους, αυτοί τα ξεπουλάνε αυτά στην πρώτη ευκαιρία.
 Όταν οι άτιμοι μιλάνε για τιμή.
 Μας κατηγορούν επίσης, ότι εμείς επιβουλευόμαστε την τιμή. Βλέπετε, όλοι αυτοί οι «ηθικοί», που όταν περπατάνε μπερδεύονται τα κεφάλια τους στα σύρματα, μιλάνε για τιμή!
 Αυτοί που πούλησαν τις γυναίκες και τις αδελφές στον κατακτητή, για να κάνουν τα νταραβέρια μαζί του και μας σκλάβωσαν διπλά, αυτοί πάνε τώρα να μας πείσουν ότι είναι οι κέρβεροι της τιμής και της ηθικής.
 Με αυτά τα μέσα προσπαθούν να εξαπατήσουν το λαό για να συνεχίσουν το ξεζούμισμα και την εκμετάλλευση του. Και πολλές φορές το καταφέρνουν αυτό και μας πείθουν μάλιστα ότι έτσι είναι όπως τα λένε».
  
 ΥΓ. 29 Οκτωβρίου 1944, στην πλατεία της Λαμίας, πριν από 68 χρόνια…
 Φωνή από το  χτες ή φωνή από το  αύριο;
  

Δέκα μύθοι για τον καπιταλισμό

Δέκα μύθοι για τον καπιταλισμό 




 H νεοφιλελεύθερη εκδοχή του καπιταλισμού έχει εξαντληθεί. Οι καρχαρίες, μη θέλοντας να χάσουν τα κέρδη τους, ρίχνουν όλο το βάρος της κρίσης στους ώμους των φτωχών, και των συνταξιούχων. Το φάντασμα μιας «ευρωπαϊκής άνοιξης» πλανάται πάνω από την Ευρώπη.
 Υπάρχει μια άποψη, που θέλει τους λαούς να έχουν τις κυβερνήσεις που τους αξίζουν. Αυτό όμως δεν ισχύει πάντα. Οι λαοί παραπλανώνται από την προπαγάνδα, και οι απόψεις τους χειραγωγούνται και διαμορφώνονται κατά το δοκούν. 
 Τα ψέματα αποτελούν ένα σύγχρονο όπλο μαζικής καταστροφής και καταπίεσης. Είναι εξίσου αποτελεσματικά με τον πόλεμο. Πολλές φορές αλληλοσυμπληρώνονται. Αποτελούν μεθόδους εκλογικής επιτυχίας, και καταστροφής όσων κρατών δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις. 
 Η ιδεολογία του καπιταλισμού αποτελεί ένα μείγμα μισών αληθειών που επαναλαμβάνονται συνεχώς, μέχρι που στο τέλος αποτελούν μη αμφισβητήσιμο αξίωμα.
Ο καπιταλισμός παρουσιάζεται ως αξιόπιστο σύστημα, που κερδίζει την υποστήριξη των μαζών. Οι μύθοι του διαδίδονται κυρίως μέσω των ΜΜΕ, του σχολείου, της οικογένειας, της εκκλησίας, κλπ. Ιδού μερικοί από αυτούς: 
1-Στον καπιταλισμό, όσοι εργάζονται σκληρά, μπορούν να πλουτίσουν.
   Το σύστημα, λένε, δίνει την ευκαιρία στους σκληρά εργαζόμενους να πετύχουν. Αν όχι, τότε φταίνε οι ίδιοι. Στην πραγματικότητα, οι πιθανότητες να πλουτίσει κάποιος είναι οι ίδιες με το να κερδίσει το λόττο. Ο πλούτος (με κάποιες εξαιρέσεις) δεν είναι αποτέλεσμα σκληρής εργασίας, αλλά απάτης και έλλειψης ανθρωπιάς από όσους διαθέτουν δύναμη και εξουσία. 
 Η επιτυχία μέσω της δουλειάς είναι ένας μύθος που τον στηρίζουν κυρίως όσοι επωφελούνται από το ισχύον σύστημα. Η προτεσταντική εκκλησία συμβάλλει τα μέγιστα στη διατήρηση του συγκεκριμένου μύθου. 
2-Ο καπιταλισμός δημιουργεί πλούτο και ευμάρεια για όλους. Ο πλούτος συγκεντρώνεται στα χέρια μιας μικρής μειοψηφίας, και αργά ή γρήγορα θα αναδιανεμηθεί σε όλους. Αυτό υποστηρίζουν όσοι δεν θέλουν να αμφισβητηθεί το σύστημα. Όμως, ακόμη και ο Μαρξ είχε πει πως ο τελικός σκοπός δεν είναι η αναδιανομή του πλούτου, αλλά η συσσώρευσή του στα χέρια λίγων. 
 Αυτό έχει αποδειχθεί τις τελευταίες δεκαετίες από την τρομακτική ανισότητα που προκάλεσε ο νεοφιλελευθερισμός. Όμως, σαν μύθος, συνεχίζει να κυριαρχεί, ειδικά στη περίοδο του κοινωνικού κράτους που επικράτησε μετά τον Β`ΠΠ και που είχε ως σκοπό την εξουδετέρωση των σοσιαλιστικών κρατών. 
3-Όλοι είμαστε στην ίδια βάρκα Στον καπιταλισμό δεν υπάρχουν τάξεις, και άρα η ευθύνη για τις κρίσεις και τις αποτυχίες βαρύνει όλους μας, άρα όλοι πρέπει να πληρώσουμε. Ο σκοπός αυτού του μύθου είναι να δημιουργηθούν ενοχικά σύνδρομα στους εργαζομένους, επιτρέποντας στους κεφαλαιοκράτες να αυξάνουν τα κέρδη τους, ρίχνοντας το κόστος στις πλάτες των λαών. 
 Στη πραγματικότητα, το όποιο φταίξιμο οφείλεται στους δισεκατομμυριούχους, και στις ελίτ, που σε αγαστή συνεργασία με τις κυβερνήσεις, απολαμβάνουν φορολογικές ελαφρύνσεις, κερδοσκοπούν, και έχουν στήσει ένα πελατειακό σύστημα που τους συμφέρει. Πρόκειται δηλαδή για έναν μύθο που καλλιεργείται από τις ελίτ, ώστε να αποφύγουν την οποιαδήποτε ευθύνη, και να πείθουν τους λαούς ότι αυτοί είναι υπεύθυνοι, και ότι αυτοί θα πρέπει να πληρώνουν για τα λάθη του συστήματος. 
4-Καπιταλισμός σημαίνει ελευθερία Σίγουρα υπάρχει ελευθερία στη λήψη αποφάσεων, κλπ αλλά μόνο για λίγους. Υπάρχουν κάποιοι στενοί κύκλοι που αποφασίζουν εν κρυπτώ, Πρόκειται για διεθνείς τραπεζίτες, επιχειρηματίες, πολυεθνικές, κ.ά. που αποφασίζουν στρατηγικά και μακροοικονομικά. 
 Η αγορά δεν αυτορυθμίζεται, όπως θέλουν να πιστεύουν κάποιοι, και απλά χειραγωγείται. Πρόκειται για έναν μύθο που θέλει να δικαιολογήσει την παρέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα μη καπιταλιστικών χωρών, τα οποία υποτίθεται ότι στερούνται ελευθεριών, και έχουν μόνο κανόνες. 
5-Καπιταλισμός σημαίνει δημοκρατία 
 Ένας μύθος που αποσκοπεί στην αποφυγή συζήτησης για άλλα πολιτικά και κοινωνικά μοντέλα. Κάθε άλλο σύστημα θεωρείται δικτατορία. Στην πραγματικότητα όμως, το καπιταλιστικό σύστημα σημαίνει ανισότητα μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Η καπιταλιστική δημοκρατία είναι μια μεταμφιεσμένη δικτατορία, και οι όποιες μεταρρυθμίσεις απλά εμποδίζουν την πρόοδο. 
6-Οι εκλογές σημαίνουν δημοκρατία Στην πραγματικότητα οι εκλογές αποτελούν μια τυπική μόνο διαδικασία. Τις κερδίζουν πάντα οι εκπρόσωποι της μπουρζουά μειοψηφίας. 
7-Η εναλλαγή κομμάτων σημαίνει και εναλλακτικές επιλογές. Τα αστικά κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία, υποτίθεται ότι έχουν και εναλλακτικές πολιτικές πλατφόρμες. Ο σκοπός όμως είναι η διαιώνιση του καπιταλιστικού συστήματος, μέσω της ψευδαίσθησης των εκλογών. Ο πολυκομματικός κοινοβουλευτισμός είναι στην ουσία μονοκομματικός. Πρόκειται απλά για διαφορετικές εκφάνσεις της ίδιας πολιτικής δύναμης. Οι λαοί πάντα επιλέγουν έναν παράγοντα του συστήματος, πείθοντας τους εαυτούς τους ότι επιλέγουν κάτι διαφορετικό. Ο μύθος ότι τα αστικά κόμματα διαφέρουν σε πολιτική πλατφόρμα παραμένει ισχυρός και συντελεί στην συνεχιζόμενη επικράτηση του καπιταλισμού. 
8-Ο εκλεγμένος πολιτικός εκπροσωπεί τον λαό, άρα μπορεί να αποφασίζει εκ μέρους του. Πρόκειται για μύθο που έχει σκοπό να ταΐσει υποσχέσεις στον λαό, οι οποίες δεν τηρούνται, και στη συνέχεια να τον «σκεπάσει» με διάφορα αντιλαϊκά μέτρα. Σπάνια οι πολιτικοί εφαρμόζουν στη πράξη όλα όσα υποσχέθηκαν προεκλογικά. Αυτή η παραποίηση της δημοκρατίας οδηγεί πολλούς στην αποχή από τις εκλογές, και συντελεί στην περαιτέρω διάβρωση της έννοιας της δημοκρατίας. 
9-Δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις απέναντι στον καπιταλισμό Πρόκειται, λένε, για ένα ατελές μεν σύστημα, αλλά το μόνο κατάλληλο. Ο σκοπός αυτού του μύθου είναι να περιορίσει την μελέτη και την προσπάθεια εφαρμογής εναλλακτικών οικονομικών και πολιτικών μοντέλων. Να τρομάξει τους λαούς, έτσι ώστε να μην ψάχνουν διαφορετικές λύσεις. 
10-Η εξοικονόμηση πόρων γεννά πλούτο Σύμφωνα με αυτόν τον μύθο, η οικονομική κρίση οφείλεται στα προνόμια των εργαζομένων. Αν αυτά εκλείψουν, θα υπάρχει εξοικονόμηση χρημάτων, και το κράτος θα είναι πλούσιο. 
 Ο σκοπός είναι να πέσουν τα βάρη της κρίσης χρέους στους ώμους του δημοσίου τομέα, των φορολογουμένων και ειδικά των συνταξιούχων. 
 Ένας άλλος σκοπός αυτού του μύθου, είναι να αποδεχτεί ο λαός την εξαθλίωση, πείθοντάς τον ότι είναι κάτι το προσωρινό. Παράλληλα, διευκολύνει την ιδιωτικοποίηση του δημοσίου τομέα.




ΠΗΓΗ:
 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  yiok-yiok  

Φορείς της πιο χυδαίας προπαγάνδας

Ο Καρακούσης στο ηλεκτρονικό «Βήμα», δίνει με το πιο χυδαίο τρόπο τα ψευτοδιλήμματα και τους εκβιασμούς με τους οποίους το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ θα προσπαθήσουν να χειραγωγήσουν τη λαϊκή ψήφο. Πλάθοντας σενάρια τρομοκράτησης του λαού, περιγράφει τη νύχτα των εκλογών ως εξής: «Τα κόμματα εξουσίας μετά βίας πιάνουν 45% και τα δυο μαζί. Συνολικά εισέρχονται στη Βουλή κοντά στα 10 κόμματα, συγκυβέρνηση δεν στέκεται, οι ηγεσίες παρακολουθούν αμήχανα το θέαμα της ακυβερνησίας να ξεδιπλώνεται με ταχύτητα μεγάλη. Οι ξένοι αρχίζουν τα σχόλια ότι η Ελλάδα δεν έχει καμία τύχη στην Ευρωζώνη, οι επιχειρηματίες ετοιμάζουν τις βαλίτσες, οι τραπεζίτες, όσοι έχουν απομείνει, τραβάνε τα μαλλιά τους και ο κόσμος αρχίζει να σκέπτεται αν προλαβαίνει να βάλει κήπο στο μπαλκόνι, να έχει τουλάχιστον χορτολάχανα για καμιά πίτα. Αλλά πού καιρός για πίτες. Αίφνης οι τηλεοπτικές οθόνες γεμίζουν εικόνες από πανηγυρίζοντες "χρυσαυγίτες" που ανεβαίνουν τη Σταδίου κατευθυνόμενοι προς το Σύνταγμα για να γιορτάσουν την είσοδό τους στο Κοινοβούλιο (...) Μέχρι να φθάσουν εκεί όμως, τους προλαβαίνουν οι "άλλοι" που δεν τους θέλουν και η Αθήνα παραδίδεται σε μια ανελέητη σύγκρουση, που τελειωμό δεν έχει. Αντίθετα εξαπλώνεται στους Αμπελόκηπους, κατεβαίνει στο Παγκράτι, στον Βύρωνα, στην Ηλιούπολη και καταλήγει στου Μακρυγιάννη, όπου αντί του ομώνυμου Συντάγματος στέκει ...το Μουσείο της Ακρόπολης (...) Τα μέχρι τώρα δημοσκοπικά ευρήματα κάπως έτσι προδιαγράφουν το ελληνικό μέλλον».

Τι λέει; Οτι αν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δε συγκεντρώσουν ψήφους και ποσοστά ικανά να σχηματίσουν συγκυβέρνηση, το λαό τον περιμένει χάος. Δηλαδή, αν ο λαός δεν επιβραβεύσει με την ψήφο του αυτούς που τον οδήγησαν στη φτώχεια και την εξαθλίωση και αν στην κάλπη δε δώσει ο ίδιος τη συναίνεσή του για τα χειρότερα που τον περιμένουν από την επόμενη κιόλας μέρα, τότε θα ζήσει την κόλαση. Ο Καρακούσης και το «Βήμα» κρύβουν ότι κόλαση είναι αυτό που ζει σήμερα ο λαός και ότι αν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δεν πάθουν στραπάτσο στις εκλογές, και αν ταυτόχρονα δεν αναδειχτεί πανίσχυρο το ΚΚΕ, τα βάσανα για τη λαϊκή οικογένεια θα μεγαλώσουν. Κι επειδή τα αστικά επιτελεία ξέρουν πως ένα μεγάλο μέρος των εργαζόμενων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων δείχνουν τάσεις χειραφέτησης από την αστική πολιτική και τα κόμματά της, τρέχουν να τους εγκλωβίσουν, με εκβιασμούς και κάλπικα διλήμματα. Ολα τα βάζει ο Καρακούσης («ευρώ ή πείνα», «σταθερή κυβέρνηση ή καταστροφές και λεηλασίες»), προσθέτοντας μάλιστα και τον κίνδυνο να ανέβει η ακροδεξιά! Τα λέει αυτά η εφημερίδα που διαχρονικά στηρίζει το ΠΑΣΟΚ και τη σοσιαλδημοκρατία, που ευθύνεται για τη νομιμοποίηση της ακροδεξιάς στην Ελλάδα. Μήπως δεν ήταν το ΠΑΣΟΚ που καθιέρωσε τον ΛΑ.Ο.Σ. στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, στήνοντας μαζί του προβοκάτσιες ενάντια στο κίνημα και στο ΚΚΕ, με συνεργασίες στις δημοτικές εκλογές και τελικά με συμμετοχή στην ίδια συγκυβέρνηση;

Αυτά που έλεγε ο ΛΑ.Ο.Σ. πριν από μερικά χρόνια (γιατί τώρα προσπαθεί να αποποιηθεί το παρελθόν του και από άλλο πόστο να χτυπήσει το λαό) τα λέει τώρα η Χρυσή Αυγή. Οι ίδιοι που αξιοποίησαν τον ΛΑ.Ο.Σ. είτε σαν φόβητρο για τη δημοκρατία, είτε σαν συνεργάτη τους σε εκλογές και κυβερνήσεις, είναι αυτοί που τώρα εξαπολύουν μύδρους για τη Χρυσή Αυγή, κάνοντας τους ανήξερους για το έγκλημα. Μόλις προχτές, ο Ε. Βενιζέλος κήρυξε τον νέο ανένδοτο στην ακροδεξιά για να κλέψει ψήφους. Το ίδιο ισχύει και για τη ΝΔ. Μαζί με το ΠΑΣΟΚ κρύβει ότι δημιούργημα του συστήματος που αυτοί υπερασπίζονται και της δικής τους πολιτικής είναι η ακροδεξιά, όπως και σε όλη την Ευρώπη. Αρα, να αφήσουν τα αστικά Μέσα τις ψευτιές για δήθεν αντιπαράθεση στις εκλογές ανάμεσα στους «προοδευτικούς» και τους ακροδεξιούς, στους δημοκράτες και τους φασίστες. Να μην τσιμπήσει ο λαός στη χυδαία προπαγάνδα τους. Αυτό που πραγματικά κρίνεται στις εκλογές είναι αν την επόμενη μέρα ο λαός θα μπορεί από καλύτερες θέσεις να πολεμήσει την πολιτική που τον σκοτώνει, να οργανωθεί και να αντεπιτεθεί για την ανατροπή της, πλαταίνοντας το δρόμο για ριζικές αλλαγές προς όφελός του στην εξουσία και την οικονομία. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να χάσουν τη γη κάτω από τα πόδια τους το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, να βγει πανίσχυρο και στην κάλπη το ΚΚΕ.

Ιστοσελίδες της διαστρέβλωσης

Ιστοσελίδες της διαστρέβλωσης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για πολλοστή φορά, το μπλογκ της «Ζούγκλας» διαστρεβλώνει πλήρως το ΚΚΕ, αναπαράγοντας με το λογότυπό του Κόμματος και με το όνομα δημοσιογράφων του «Ριζοσπάστη» πράγματα που ποτέ δεν είπαν και ποτέ δεν έγραψαν. Το ίδιο έκανε και άλλες φορές, αναδημοσιεύοντας για παράδειγμα άρθρα από τον «Ριζοσπάστη» με το όνομα του συντάκτη τους, αλλά χωρίς να αναφέρει την πηγή. Στις παρεμβάσεις του «Ριζοσπάστη», οι υπεύθυνοι του μπλογκ δηλώνουν κάθε φορά ότι δεν ελέγχουν τι γράφεται στην ιστοσελίδα τους, αφού τα κείμενα -όπως ισχυρίζονται- είτε αναδημοσιεύονται από άλλες ιστοσελίδες, είτε τα αναρτούν οι αναγνώστες τους. Είναι το γνωστό επιχείρημα, με το οποίο οι κάτοχοι και διαχειριστές τέτοιων και άλλων ιστοσελίδων, προσπαθούν να νομιμοποιήσουν τη συκοφαντία και άλλες βρωμοδουλειές μέσα από το διαδίκτυο, στο όνομα της «ανοιχτής» τάχα και «εναλλακτικής» ενημέρωσης. Ακόμα και όταν μετά την καταγγελία τους, κάνουν τις απαραίτητες διορθώσεις στις επίμαχες αναρτήσεις, στο μεταξύ αυτές έχουν αναπαραχθεί από άλλους και έτσι η συκοφαντία και η προβοκάτσια σε βάρος του ΚΚΕ συνεχίζει ακάθεκτη στο διαδίκτυο. Το ίδιο έγινε πρόσφατα και με πλαστή ανακοίνωση του ΚΚΕ, που γράφτηκε και αναρτήθηκε από το διαχειριστή ενός τέτοιου μπλογκ, για να δει -όπως έγραψε ο ίδιος- πόσοι θα την αναπαράξουν. Να βγάλει ο λαός συμπεράσματα για την «ενημέρωση» που του σερβίρουν πίσω από την ανωνυμία τους τα διάφορα σάιτ και μπλογκ. Να τους γυρίσει κυριολεκτικά την πλάτη. Ενημέρωση αποκλειστικά από τον «Ριζοσπάστη» και τον «902».

Το αντιΚΚΕ μένος της «Αυγής» δεν έχει όρια

Το αντιΚΚΕ μένος της «Αυγής» δεν έχει όρια

Γρηγοριάδης Κώστας

Το αντιΚΚΕ μένος της ΑΥΓΗΣ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει όρια. Σε ρεπορτάζ για το πώς ο Τύπος κατέγραψε την αυτοκτονία του 77χρονου στο Σύνταγμα, γράφει: «Ο "Ριζοσπάστης", πάλι, είναι αλλού. Ο φαρμακοποιός δεν ήταν μέλος του κόμματος, άσε που ήταν μαζί με τους Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα την περασμένη Ανοιξη»...

Η εμπάθεια προς το ΚΚΕ τούς τυφλώνει τόσο, που ακριβώς δίπλα από αυτό το κείμενο υπάρχει φωτογραφία του πρωτοσέλιδου του «Ρ». Και όχι μόνο το θέμα βρίσκεται στην πρώτη σελίδα, αλλά παρουσιάζεται ολόπλευρα, αφού δίπλα από το κεντρικό θέμα υπάρχει ολόκληρη η σχετική ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του Κόμματος με αφορμή τις δηλώσεις κομμάτων για το περιστατικό, ακριβώς από κάτω αναγγέλλονται δύο ξεχωριστά θέματα, για το γεγονός, με τίτλο: «Αυτοκτόνησε 77χρονος στην πλατεία Συντάγματος». Και ακριβώς από κάτω κι άλλο θέμα με τίτλο: «Συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Εκτεταμένη επιχείριση καταστολής» που αφορά το χτύπημα από τα ΜΑΤ της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας με αφορμή την αυτοκτονία, στην οποία κάλεσαν και οι λεγόμενοι αγανακτισμένοι... Αυτή η στάση της ΑΥΓΗΣ και του ΣΥΡΙΖΑ είναι μία διαφορετική πλευρά της προσπάθειας για πολιτική εκμετάλλευση ενός τραγικού γεγονότος. Το «Αιδώς Αργείοι» που υπάρχει στο πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» για το θέμα τούς αφορά, αλλά είναι λίγο γι' αυτούς που πάνε να καρπωθούν πολιτικά τέτοια τραγικά γεγονότα και δεν το κάνουν για πρώτη φορά. Δεν έχουν «ούτε ιερό ούτε όσιο» που λέει και ο λαός...

Για τους εφοπλιστές και την πλουτοκρατία.

Για τους εφοπλιστές και την πλουτοκρατία...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ο μεγάλος προστάτης του «γενικού συμφέροντος» όπως λέει; Μα η υπουργός Ανάπτυξης Αννα Διαμαντοπούλου.

Αυτή θα βρεθεί στο πλευρό μας για να μας προστατεύσει από τη μεγάλη απειλή που υψώνεται ενάντια στην ελληνική κοινωνία: Τους ναυτεργάτες!

Αυτοί φταίνε που οι Ελληνες δεν πάνε διακοπές, αυτοί φταίνε που έχει προβλήματα η αγροτική παραγωγή στα νησιά, αυτοί φταίνε που δεν υπάρχουν δρομολόγια πλοίων, αυτοί φταίνε που δεν κινείται το εμπόριο.

Σε τίποτε δεν έχουν να κάνουν αυτά τα προβλήματα με τους μισθούς των 400 ευρώ, με την αύξηση των εισιτηρίων των πλοίων, με την καταστροφή λόγω ΚΑΠ και φορολογίας της αγροτικών προϊόντων.

Το μόνο για το οποίο είμαστε σίγουροι είναι πώς η υπουργός Ανάπτυξης θα ...προστατεύσει κάποιο συμφέρον. Θα είναι όμως το συμφέρον των εφοπλιστών και της πλουτοκρατίας.

Δηλαδή, απλά θα συνεχίσει να κάνει ό,τι έκανε μέχρι τώρα με περισσή μάλιστα όρεξη και ζέση.

ΚΑΙ Η ΚΡΙΣΤΙΝ ΛΑΓΚΑΡΝΤ ήρθε να μας υπενθυμίσει ότι «δεν έχει απομακρυνθεί ο κίνδυνος χρεοκοπίας της Ελλάδας». Εξυπακούεται! Ακόμη άλλωστε και αν είχε απομακρυνθεί θα ...τον έφερναν πίσω.

Είναι προφανές ότι τους εξυπηρετεί μια χαρά ο «μπαμπούλας» του κρατικού χρέος και δεν έχουν καμία διάθεση να τον βγάλουν από την μέση. Οσο τον επικαλούνται τόσο πιο επιθετικές για τους εργαζόμενους πολιτικές θα προσπαθούν να επιβάλουν.

Μάλιστα, όταν οι πολιτικές τους μπορούν και να μειώνουν τους μισθούς και να αυξάνουν το χρέος, προκειμένου να μειωθούν στο μέλλον εκ νέου οι μισθοί, έχουν το τέλειο ...αυτόματο όπλο εναντίον μας.

Θα καταλάβουν όμως ότι δεν αρκεί και ότι ο «κύκλος» της υποκρισίας και της επιθετικότητας τους θα σπάσει.

Αυτά θα κάνουν αν τους ψηφίσετε...

Αυτά θα κάνουν αν τους ψηφίσετε...

«Σύγκλιση» με τους μισθούς Βουλγαρίας. Σελίδα 427 του μνημονίου...

Μετά τον Παπακωνσταντίνου, τον υπουργό Περιβάλλοντος, που δήλωσε ότι

«δεν καταλαβαίνει τη συζήτηση που μας συγκρίνει με μισθούς Βουλγαρίας»,

προχτές είχαμε τον Σαχινίδη, τον υπουργό Οικονομικών, ο οποίος - κινούμενος στην πεπατημένη του προεκλογικού ΠΑΣΟΚισμού - ετάχθη κι αυτός κατά της συζήτησης ότι θα μειωθούν (κι άλλο) οι μισθοί των εργαζομένων.

Καταρχάς δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η ιταμή τους ψηφοθηρία έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο εξαχρείωσηςώστε να μας καλούν

αφενός να τους... ευγνωμονούμε - και άρα να τους υπερψηφίσουμε - για τις μέχρι τώρα περικοπές,

αφετέρου έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο κατάντιαςώστε να εμφανίζουν την (ψευδή) μισο-δήλωση ότι δε θα κάνουν κι άλλες περικοπές (σ.σ.: που θα τις κάνουν) σαν μέγιστη προεκλογική «παροχή» (!) και σαν... υπόσχεση!

*

Τα όρια της πολιτικής απάτης τόσο από το ΠΑΣΟΚ όσο και από τη ΝΔ έχουν ξεπεραστεί προ πολλού.

Το δείχνουν τα έως τώρα έργα τους.

Οσο για το πού θα φτάσει η βαλίτσα της έτσι κι αλλιώς δεδομένης πολιτικής απάτης, για το τι άλλο θα κάνουν πέραν όσων έχουν ήδη διαπράξει με τους μισθούς στα 400 ευρώ και την ανεργία στο 1,5 εκατομμύριο,

αντί άλλης απόδειξης, ας απαντήσει το μνημόνιό τους:

*

1) Στη σελίδα 427 του μνημονίου αναφέρονται όλα όσα... (δε) θα κάνουν και συγκεκριμένα τα εξής:

«Αντικατάσταση» (!!!) των σημερινών μισθών πείνας με τους «καθόλου» μισθούς, όπως θα έχουν επιβληθεί μέχρι τον Ιούλη. Σελίδα 518 του μνημονίου...

*

«Τα μέτρα αυτά (σ.σ.: μειώσεις μισθών κ.λπ.) θα δώσουν τη δυνατότητα μείωσης της απόκλισης στο επίπεδο του κατώτατου μισθού σε σχέση με τους ανταγωνιστές μας (Πορτογαλία, Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη)»!

*

Από την επομένη των εκλογών, επομένως, και εφόσον υφαρπάσουν την ψήφο, θα θέσουν σε εφαρμογή ό,τι ακριβώς έχουν ψηφίσει και έχουν καταστήσει «υπέρτατο νόμο» του κράτους τους:

Κατώτατος μισθός για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα που στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» των μονοπωλίων θα οδηγηθεί σε τέτοια επίπεδα ώστε να μην αποκλίνει από τον αντίστοιχο των λεηλατημένων από τους καπιταλιστές χωρών της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Λετονίας, της Αλβανίας κ.ο.κ.

*

2) Στη σελίδα 518 του μνημονίου, κάτω από τον τίτλο «Μεταρρυθμίσεις στο σύστημα καθορισμού των μισθών», διαβάζουμε:

«Εως το τέλος Ιουλίου 2012 θα καταρτιστεί ένα χρονοδιάγραμμα για την αναθεώρηση της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας. Η πρόταση θα στοχεύει στην αντικατάσταση του ύψους των μισθών που ορίζονται στην ΕΓΣΣΕ με ελάχιστο ύψος μισθού νομοθετημένο από την κυβέρνηση σε διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους».

*

Από την επόμενη των εκλογών, επομένως, και εφόσον υπαρπάσουν την ψήφο, και με καταληκτική ημερομηνία τον ερχόμενο Ιούλη, προχωρούν στην... «αντικατάσταση» (!!!) των μισθών.

Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι τους σημερινούς μισθούς, που τους πήγαν στα 400 ευρώ, θα τους «αντικαταστήσουν»... προς τα πάνω;

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

    

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

7/4/2012

 -- 

ΠΑΡΙΣΙ.-- Εφθασαν μετά από εννιά ημέρες πεζοπορίας στο Παρίσι οι μεταλλεργάτες των υψικαμίνων της «Arcelor Mittal» της Φλοράνζ, που κλιμακώνουν με τον τρόπο αυτό τις κινητοποιήσεις τους με στόχο την επαναλειτουργία των εγκαταστάσεων και την έξοδό τους από το καθεστώς μερικής ανεργίας στο οποίο έχουν υποχρεωθεί. Στην πλατεία του Τροκαντερό τους υποδέχτηκε πλήθος κόσμου και διοργανώθηκε συναυλία συμπαράστασης, ενώ τις επόμενες μέρες αναμένονται κι άλλες κινητοποιήσεις.

ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ.-- Αρχισε, από χτες, η προμήθεια της Λωρίδας της Γάζας με καύσιμα από ισραηλινή εταιρεία μετά από συμφωνία με την Π. Αρχή στη Δ. Οχθη και αιγυπτιακή παρέμβαση, που διασφάλισε ότι η «Χαμάς», που κυβερνά τη Γάζα, δε θα έχει άμεση επαφή με το Ισραήλ κατά τη διάρκεια της πληρωμής. Η «Χαμάς», όταν κατέλαβε την εξουσία, είχε διακόψει τις προμήθειες καυσίμων από το Ισραήλ, καλύπτοντας τις ανάγκες με καύσιμα από την Αίγυπτο διά μέσου των σηράγγων στα σύνορα. Οι πρόσφατες ελλείψεις, όμως, στην ίδια την Αίγυπτο προκάλεσαν τεράστιο πρόβλημα και στη Γάζα. Την περασμένη Δευτέρα, ο Ερυθρός Σταυρός είχε παραδώσει 150.000 λίτρα βενζίνης προκειμένου να μη διακοπεί η λειτουργία των νοσοκομείων.

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.-- Ενα καταδιωκτικό της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας τύπου «F-18» συνετρίβη χτες σε κατοικημένη στην περιοχή της Βιρτζίνια, μετέδωσαν τα τοπικά ΜΜΕ, που επικαλείται το Γαλλικό Πρακτορείο. Τα δύο μέλη του πληρώματος εκτινάχθηκαν εγκαίρως και διασώθηκαν, ενώ το καταδιωκτικό κατέπεσε σε συγκρότημα κτιρίων. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι λέξεις δεν είχαν γίνει αναφορές για θύματα ή τραυματισμούς.

ΠΙΟΝΓΙΑΝΓΚ.-- Η ΛΔ Κορέας προειδοποίησε χτες ότι θα προβεί σε αντίποινα εναντίον οποιασδήποτε χώρας καταρρίψει τον πύραυλο που σχεδιάζει να εκτοξεύσει αυτό το μήνα, λέγοντας ότι θα θεωρήσει κάτι τέτοιο «πολεμική ενέργεια». Η Πιονγιάνγκ σχεδιάζει να θέσει σε τροχιά ένα δορυφόρο παρατήρησης της Γης, ο οποίος θα εκτοξευθεί με πύραυλο στο διάστημα από τις 12 ως τις 16 τρέχοντος μηνός για να τιμηθεί η εκατονταετηρίδα από τη γέννηση του ιδρυτή της χώρας Κιμ Ιλ Σουνγκ στις 15 Απρίλη.

ΑΛΑΣΚΑ.-- Η ακτοφυλακή των ΗΠΑ άνοιξε πυρ κατά ιαπωνικού αλιευτικού πλοίου που βρέθηκε να περιπλανιέται ακυβέρνητο ανοιχτά της Αλάσκα. Το πλοίο - φάντασμα, το οποίο είχε παρασυρθεί από το τσουνάμι που έπληξε τις βορειοανατολικές ακτές της Ιαπωνίας τον Μάρτη του 2011. Το πλοίο έπλεε σε θαλάσσια οδό μεταφορών που χωρίζει τα αμερικανικά και καναδικά χωρικά ύδατα, θεωρήθηκε ότι αποτελούσε κίνδυνο για διερχόμενα καράβια και βυθίστηκε.

ΛΙΛΟΝΓΚΟΥΕ.-- Θεράποντες ιατροί του προέδρου του νοτιοαφρικανικού Μαλάουι Μπίνγκου Ούα Μουταρίκα, που επικαλούνται ειδησεογραφικά πρακτορεία, ανακοίνωσαν χτες βράδυ πως ο 78χρονος ηγέτης εξέπνευσε μετά από καρδιακή προσβολή και μεταφέρθηκε μετά σε νοσοκομείο της Ν. Αφρικής.

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.-- Σε 25 χρόνια φυλάκιση καταδικάστηκε ο Ρώσος Βίκτορ Μπουτ. Ο Μπουτ είχε εκδοθεί το 2010 από την Ταϊλάνδη όπου συνελήφθη το 2008, και βρέθηκε ένοχος στις κατηγορίες της λαθρεμπορίας όπλων το Νοέμβρη του 2011 για λογαριασμό των ανταρτών της Κολομβίας. «Αβάσιμη» και «μεροληπτική» η απόφαση του δικαστηρίου σύμφωνα με την ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - ΗΠΑ Πώς κρύβεται η ανεργία

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - ΗΠΑ

Πώς κρύβεται η ανεργία

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--

Με συγκρατημένη «αισιοδοξία» αντιμετώπισε ο Αμερικανός Πρόεδρος, Μπ. Ομπάμα, τα μηνιαία στοιχεία του υπουργείου Εργασίας για την απασχόληση το μήνα Μάρτη, που αναφέρουν τη δημιουργία 120.000 επιπλέον θέσεων εργασίας και τη μείωση του ποσοστού ανεργίας στο 8,2%.

Τα «επίσημα στοιχεία της ανεργίας» συμβάλλουν τα μάλα στην προεδρική προεκλογική εκστρατεία του Ομπάμα, τα χρηματιστήρια γνωρίζουν άνοδο, το κεφάλαιο κέρδη. Ικανοποίηση επικρατεί παντού και φυσικά κανείς δε θέλει να αγγίξει την πραγματικότητα που αποκαλύπτεται από μία προσεκτικότερη ματιά των ίδιων των στοιχείων του υπουργείου Εργασίας.

Ο δείκτης ανεργίας υποχώρησε μεν στο 8,2% από 8,3%, πτώση όμως που αποδίδεται στη μείωση του αριθμού των ανέργων που αναζητούν εργασία. Αξίζει να σημειωθεί ότι η δημιουργία θέσεων εργασίας ήταν πολύ μικρότερη από τις εκτιμήσεις των οικονομολόγων, που ανέμεναν ότι θα δημιουργηθούν 203.000 θέσεις εργασίας. Κάτι «μαγικό» έγινε και ενώ δημιουργήθηκαν σχεδόν οι μισές θέσεις εργασίας το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε! «Πρόκειται για χειρισμό των στοιχείων από την κυβέρνηση», όπως τονίζει ο οικονομολόγος και ειδικός σε θέματα ανεργίας Ντανιέλ Ρ. Αμερμαν, καθώς διατείνεται ότι το σύνολο του εργατικού δυναμικού μειώθηκε αφού «μεγάλος αριθμός συνταξιοδοτήθηκε». Κατά τον Αμερμαν, με αυτόν τον τρόπο, περίπου 9 εκατομμύρια εργαζόμενοι «εξαφανίστηκαν» από τις επίσημες στατιστικές παρά το γεγονός ότι το 74% αυτών είναι ηλικίας μεταξύ 16 και 54 ετών. Παράλληλα, όπως τονίζει, η μείωση του ποσοστού ανεργίας από το 2009, που είχε φτάσει στο 10%, αποδίδεται αποκλειστικά στη «μείωση του ενεργού εργασιακά πληθυσμού» και ότι στην πραγματικότητα το πραγματικό ποσοστό ανεργίας έχει αυξηθεί στο 19,9% από 18,9% το 2011. Ενα ποσοστό που προκύπτει από τα ίδια τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας και συνυπολογίζοντας και τους έξι δείκτες μέτρησης της ανεργίας μαζί με τον αριθμό των μακροχρόνια ανέργων, των ακούσια υποαπασχολούμενων και των νέων.

    

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

15/6/2011

 -- 25 εκατομμύρια άνεργοι και υποαπασχολούμενοι

6/2/2011

 -- Δίχως δουλειά και δίχως μέλλον

1/2/2006

 -- Εσπασε πάλι το όριο των 5 εκατομμυρίων ανέργων

6/6/2004

 -- ΑΤΙΤΛΟ

12/4/1995

 -- Πάνω από 600 απολύσεις τη μέρα!

ΣΛΟΒΕΝΙΑ Αντιλαϊκά μέτρα με το ... φόβητρο της Ελλάδας ΛΙΟΥΜΠΛΙΑΝΑ.--

ΣΛΟΒΕΝΙΑ

Αντιλαϊκά μέτρα με το ... φόβητρο της Ελλάδας

ΛΙΟΥΜΠΛΙΑΝΑ.--

Χρησιμοποιώντας ως φόβητρο και «φουσκώνοντας» κατά περίπτωση τις αντιλαϊκές πολιτικές λιτότητας στην Ελλάδα ο πρωθυπουργός της Σλοβενίας Γιάνεζ Γιάνσα υπεραμύνθηκε των μέτρων λιτότητας που ενέκρινε η κυβέρνησή του σε βάρος του σλοβένικου λαού με το «επιχείρημα» ότι αλλού, όπως στην Ελλάδα, παίρνονται πιο σκληρά μέτρα...

Κάλεσε έτσι τους πολιτικούς αντιπάλους του να ...εξετάσουν το «παράδειγμα» - όπως είπε - της Ελλάδας «όπου το 30% των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα απολύθηκε και το υπόλοιπο ποσοστό δέχθηκε μείωση μισθών 30%», ισχυρίστηκε σπεύδοντας προφανώς να «απολύσει» τους Ελληνες δημοσίους υπαλλήλους...

Ο Σλοβένος πρωθυπουργός «θύμισε» ότι οι λεγόμενοι «κοινωνικοί εταίροι» έχουν διορία 14 ημερών για να καταθέσουν τις προτάσεις τους για τη διαμόρφωση του πλαισίου κοινωνικής πολιτικής της περιόδου 2012-2017, καλώντας τους να απαλλαγούν «από τη ψευδαίσθηση ότι έχουμε χρόνο να αντιμετωπίσουμε το έλλειμμα του προϋπολογισμού»...

Στο μεταξύ, χιλιάδες υπάλληλοι του δημόσιου τομέα αναμένεται να λάβουν μέρος στην απεργία που θα πραγματοποιηθεί στις 18 Απρίλη κατά των μέτρων λιτότητας (όπως σημαντικές μισθολογικές μειώσεις, απολύσεις κ.ά.). Είκοσι εργατικά συνδικάτα ανακοίνωσαν τη συμμετοχή τους και άλλα επτά αναμένεται να ενημερώσουν σύντομα για τις κινήσεις τους.