Ξέπλυμα φασιστικού τάγματος στην παρέλαση από τη δημοτική αρχή Αργυρούπολης-Ελληνικού

Κατιούσα

Την περασμένη Κυριακή στην Αργυρούπολη, η μαθητική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου άνοιξε με την παρουσία μιας φασιστικής ομάδας ενστόλων με σεσημασμένη εθνικιστική και ρατσιστική δράση κατά το πρόσφατο παρελθόν όπως στην περίπτωση Βοτανικού. Το χειρότερο είναι ότι δε βρέθηκε εκεί απρόσκλητη αλλά κατόπιν πρωτοβουλίας της τοπικής δημοτικής αρχής. Καθόλου τυχαία δεν πρέπει να θεωρηθεί η φασιστική έξαρση το αμέσως επόμενο διάστημα (συνθήματα σε σχολείο κι επίθεση σε πολιτιστικό χώρο).
Άμεση είναι η αντίδραση των αντιστασιακών ενώσεων και των κομμουνιστών που καταγγέλλουν το γεγονός και προχωρούν σήμερα το απόγευμα σε κινητοποίηση διαμαρτυρίας στην Αργυρούπολη. Στο κάλεσμά τους αναφέρουν.
«Το παράρτημα ΠΕΑΕΑ- ΔΣΕ Ελληνικού, Αργυρούπολης, Γλυφάδας, οι Κομματικές Οργανώσεις Ελληνικού, Αργυρούπολης, Γλυφάδας του ΚΚΕ και οι Οργανώσεις Βάσης της ΚΝΕ καταγγέλλουν την παρουσία ενός φασιστικού συνονθυλεύματος ενστόλων, προσκεκλημένων της διοίκησης του Δήμου Αργυρούπολης – Ελληνικού, που άνοιξε παρελαύνοντας τη μαθητική παρέλαση για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.
Η ομάδα αυτή δεν είναι τυχαία, έχει δείξει ρατσιστική και εθνικιστική δράση με την κατάληψη στο Βοτανικό, σε χώρο όπου επρόκειτο να ανεγερθεί τέμενος, αναλαμβάνοντας την περιφρούρηση εθνικιστικών συλλαλητηρίων, οργανώνοντας παραστρατιωτικού τύπου ασκήσεις.
Η παρουσία αυτής της φασιστικής ομάδας στις εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου “άνοιξε τον ασκό του Αιόλου” σε παντός είδους φασίστες, με αποτέλεσμα την επίθεση φασισταριών στο χώρο “Καλλίπολης” στο Ελληνικό, αλλά και το γράψιμο φασιστικών συνθημάτων στο ΕΠΑΛ της Αργυρούπολης.
Το Παράρτημα ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Ελληνικού – Αργυρούπολης – Γλυφάδας, οι Κομματικές Οργανώσεις Ελληνικού – Αργυρούπολης – Γλυφάδας του ΚΚΕ και οι Οργανώσεις Βάσης της ΚΝΕ καλούν σε κινητοποίηση την Τετάρτη 31/10/2018 και ώρα 18.00 στην πλατεία Αγίας Τριάδας στην Αργυρούπολη»

Ποιοι Κασιδιάριδες ποδοπατούν το σφυροδρέπανο;!

        

Ποιοι είναι οι Κασιδιάριδες της φωτογραφίας που ποδοπατούν το σφυροδρέπανο;! Ποια είναι αυτά τα καλόπαιδα που σκουπίζουν τα βρωμοπόδαρά τους πάνω στο λάβαρο κάτω από το οποίο αγωνιζόμενοι έδωσαν τη ζωή τους εκατομμύρια αγωνιστές σ’ ολόκληρο τον κόσμο;! Μην είναι ο Κασιδιάρης;! Μην είναι ο Παπάς;! Μην είναι ο Λαγός;! Μην είναι ο Μιχαλολιάκος;! Μην είναι ο Μπαρμπαρούσης;! Όχι! Δεν είναι οι προαναφερθέντες αυτοί που ποδοπατούν το σφυροδρέπανο! Αναρχικοί είναι αυτοί που πατούν το σφυροδρέπανο, προσπαθώντας να μας δείξουν ότι είναι ίδιοι με τους Χρυσαυγίτες! Αναρχικοί άρπαξαν και ποδοπάτησαν την αιματοβαμμένη σημαία της εργατικής τάξης και ήταν τόσο περήφανοι γι’ αυτό που έκαναν ώστε αποφάσισαν να προβάλουν οι ίδιοι την αλήτικη πράξη τους. Τους πληροφορούμε ότι δεν χρειάζεται να ποδοπατούν το αίμα εκατομμυρίων εργατών για να μας αποδείξουν ότι είναι Χρυσαυγίτες! Το ξέρουμε! Το ξέραμε από παλιότερα, το μάθαμε όμως καλύτερα στις πλατείες, το μάθαμε σ’ εκείνην την δολοφονική επίθεση εναντίον της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ μπροστά στη Βουλή όταν Χρυσαυγίτες, Αναρχικοί και Συριζαίοι σε αγαστή συνεργασία διέπραξαν εκείνο το έγκλημα σε βάρος των ταξικών σωματείων, σε βάρος του αγωνιζόμενου λαού για να τον στείλουν στο σπίτι του, ώστε να καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, με το λαό φοβισμένο κι απογοητευμένο, να κάνει τα όσα βάρβαρα αντιλαϊκά κάνει σήμερα! Ξέρουμε λοιπόν ποιοι είναι οι αναρχοφασιστοσυριζοάπλυτοι! Δεν χρειάζεται να μας το αποδείξουν ποδοπατώντας τα ματωμένα πουκάμισα των νεκρών συντρόφων μας, γιατί έτσι γεννήθηκε η σημαία μας… από τα ματωμένα πουκάμισα των νεκρών συντρόφων μας!

Χαρίδημος Πένσας

Όταν ο Χρουτσόφ διέταζε την απομάκρυνση της σωρού του Στάλιν από το Μαυσωλείο του Λένιν

3

Κατιούσα

Όταν ο Ιωσήφ Στάλιν έφευγε από τη ζωή στις 6 Μάρτη 1953, ήταν αυτονόητο ότι το σώμα του θα αντιμετωπιζόταν όπως εκείνο του προκατόχου του, Λένιν, δηλαδή με ταρίχευση και τοποθέτηση σε μαυσωλείο. Αμέσως μετά το θάνατό του, το σώμα του καθαρίστηκε και μεταφέρθηκε οδικώς στο νεκροτομείο του Κρεμλίνου για την αυτοψία. Ανεξάρτητα από τα αίτια του θανάτου του, που μέχρι σήμερα δεν έχουν διευκρινιστεί πλήρως, το άψυχο σώμα παραδόθηκε στους ταριχευτές ώστε να προετοιμαστεί για το τριήμερο λαϊκό προσκύνημα που θα ακολουθούσε.
Τα πλήθη που συνέρρευσαν ήταν τέτοια, που εκτιμάται πως 500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους επειδή ποδοπατήθηκαν ή έπαθαν ασφυξία προσπαθώντας να πλησιάσουν τη σωρό. Στη συνέχεια, τη σωρό ανέλαβε ο καθηγητής Ζάρσκι, βοηθός του αποθανόντα καθηγητή Βορόμπιεφ, που είχε αναλάβει την ταρίχευση του Λένιν το 1924. Η διαδικασία για την μόνιμη ταρίχευση ήταν αρκετά περίπλοκη και κράτησε αρκετούς μήνες.
Το Νοέμβρη του 1953 η σωρός του Στάλιν τοποθετήθηκε κοντά σε εκείνη του Λένιν, μέσα στο μαυσωλείου του ηγέτη της Οχτωβριανής, μέσα σε ένα ανοιχτό φέρετρο, κάτω από γυαλί. Ο δημοφιλής αυτός τόπος προσκυνήματος δεν μπορεί παρά να ήταν αγκάθι στην πολιτική “αποσταλινοποίησης”, που είχε επισημοποιηθεί μετά το 20ό συνέδριο και τη διαβόητη “μυστική έκθεση” του Νικήτα Χρουτσόφ ενάντια στην “προσωπολατρεία” και τα “εγκλήματα” του Στάλιν. Η πολιτική αμαύρωσης του πρώην ηγέτη της ΕΣΣΔ συνδυαζόταν και με ένα είδος damnatio memoriae, που ναι μεν δεν έφτανε σε πλήρη απάλειψη της μνήμης του Στάλιν από το δημόσιο χώρο, αλλά σε σαφή υποβάθμισή της.
Η προετοιμασία των μελών του κόμματος έγινε στο 22ό συνέδριο του κόμματος τον Οκτώβρη με παρέμβαση του παλαίμαχου στελέχους του κόμματος, Ντόρα Αμπράμοβνα Λαζούρκινα προς τους συνέδρους:
Η καριδά μου είναι πάντα γεμάτη με το Λένιν. Σύντροφοι, κατόρθωσα να επιβιώσω στις πιο δύσκολες στιγμές μόνο και μόνο γιατί κουβαλούσα το Λένιν στην καρδιά μου και πάντα τον συμβουλευόμουν για το τι να κάνω. Χθες τον συμβουλεύτηκα. Στάθηκε μπροστά μου και σαν να ήταν ζωντανός μου είπε: “Είναι δυσάρεστο να είμαι δίπλα στο Στάλιν, που έκανε τόσο κακό στο κόμμα”.
Η ολοκλήρωση της σκηνοθεσίας ήρθε με τον Χρουτσόφ να διαβάσει την ανακοίνωση απομάκρυνσης της σωρού του Στάλιν από το μαυσωλείο του Λένιν:
“Η παραπέρα διατήρηση της σαρκοφάγου με τη σωρό του Ι.Β Στάλιν θα αναγνωριστεί ως μη αρμόζουσα καθώς οι σοβαρές παραβιάσεις των λενινιστικών αρχών από το Στάλιν, η κατάχρηση εξουσίας, η μαζική καταστολή κατά έντιμων Σοβιετικών πολιτών και άλλες δραστηριότητες της περιόδου της προσωπολατρείας καθιστούν αδύνατον να μείνει η σωρός του στο μαυσωλείο του Λένιν”.
Μετά απο λίγες μέρες έγινε η μεταφορά της σωρού, αθόρυβα και χωρίς τελετές, πιθανότατα επειδή οι αρχές φοβόταν πως η ανταπόκριση του κόσμου δε θα ήταν ιδιαίτερα ενθουσιώδης. Η σωρός τάφηκε κοντά στο τείχος του Κρεμλίνου, ενώ μερικές βδομάδες μετά τοποθετήθηκε μια απλή επιτύμβια πλάκα από μαύρο γρανίτη, με τη λιτή επιγραφή Ι.Β Στάλιν 1879-1953, ενώ το 1970, επί Μπρέζνιεφ, προστέθηκε μια μικρή προτομή στον τάφο, του γλύπτη Νικολάι Τόμσκι.

Ο τάφος του Στάλιν πλημμυρίζει λουλούδια σε κάθε επέτειο του θανάτου του στις 5η Μάρτη.

  

 Έκθεση UNICEF, ένας στους πέντε 15χρονουςΣουηδούς υστερεί στην ανάγνωση

Από Panos στο Οκτ 31, 2018 Διεθνή

 

Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //

Σε προηγούμενη ανάρτηση είχαμε περιγράψει την δημιουργία ενός άδικου για τα παιδιά της εργατικής τάξης σχολικού συστήματος που κατέστρεψε το ενιαίο σχολείο κατά τα πρότυπα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (DDR) και έριξε την Σουηδία στις κάτω θέσεις της παγκόσμιας Σχολικής αξιολόγησης.

Το Σχολικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι υπευθυνότητα των Δήμων και χρηματοδοτείται από την δημοτική φορολογία που διαχωρίζει τους Δήμους σε «φτωχούς» και «πλούσιους» και στηρίζεται:

• στην ελευθερία ύπαρξης Σχολικής αγοράς και ίδρυσης ιδιωτικών επιχειρήσεων-εργολάβων, που αναλαμβάνουν από τους Δήμους με δημοπρασία την λειτουργία των σχολείων μαζί με τους μαθητές, κτίρια, δασκάλους και το υπόλοιπο προσωπικό.
• την δυνατότητα των μαθητών να επιλέγουν σχολεία και εκτός του Δήμου που ανήκουν. Δικαιούνται όμως να πάρουν μαζί τους από τον προυπολογισμό του παλιού Δήμου το σχολικό επίδομα και να το δίνουν στον καινούργιο Δήμο που διάλεξαν σχολείο ή στον εργολάβο.

Συνεπεία των παραπάνω, οικογένειες με υψηλά εισοδήματα και υψηλότερη μόρφωση, διαλέγουν καλά σχολεία για τα παιδιά τους, ενώ τα παιδιά της εργατικής τάξης πηγαίνουν σε σχολεία της γειτονιάς σε υποβαθμισμένες περιοχές που δεν είναι και τα καλύτερα. Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές με την σειρά τους διαλέγουν σε ποιο σχολείο θα διδάξουν ανάλογα με τις προσφερόμενες αποδοχές και το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον, αποφεύγοντας τους “φτωχούς” σε προϋπολογισμό Δήμους με “φτωχά” σε εξοπλισμό σχολεία. Εκεί καταλήγουν εκπαιδευτικοί που στερούνται εξειδίκευσης με ετήσιες συμβάσεις.

Η έκθεση της  UNICEF «An Unfair Start – Inequality in Children´s Education in Rich Countries» που κυκλοφόρησε πρόσφατα έχει και την Ελλάδα  στην 21η θέση και φέρνει την Σουηδία στην 25 θέση, στα θέματα εκπαιδευτικής ισότητας, κάτω από πολλές χώρες με χειρότερη οικονομική κατάσταση.

Η έκθεση δείχνει ότι οι διαφορές στα αποτελέσματα μεταξύ μαθητών με τις καλύτερες και χειρότερες επιδόσεις στην Σουηδία αυξάνονται όσο μεγαλώνει η ηλικία τους. Σχεδόν ένας στους πέντε 15 χρονους, εκτιμάται ότι δεν έχει βασικές γνώσεις στην ΑΝΑΓΝΩΣΗ που να του επιτρέπει να συμμετέχει επαρκώς στην κοινωνική ζωή.

Η μεγάλη προσέλευση μεταναστών των τελευταίων χρόνων δεν αρκεί σαν εξήγηση. Θα έπρεπε σύμφωνα με την έκθεση να μπορεί η Σουηδία να επιδείξει ποιοτική διασφάλιση στην εκπαίδευση που να αντιμετωπίζει παρόμοια ζητήματα. Άλλοι παράγοντες που επιρρεάζουν την τελική κατάταξη της Σουηδίας είναι το επάγγελμα των γονέων και οι ποιοτικές διαφορές μεταξύ των σχολείων.

Το παρελθόν και η καταγωγή των παιδιών καθορίζει την εκπαιδευτική ισοτιμία, λέει η Christina Heilborn, υπεύθυνη της Unicef στην Σουηδία, ενώ θάπρεπε να εξασφαλίζεται την ίδια ποιοτική εκπαίδευση για όλα τα παιδιά. Η ίση αντιμετώπιση ευνοεί όλα τα παιδιά χωρίς να ρίχνει την ποιότητα αυτών που υπερέχουν στους βαθμούς, συνεχίζει!

Η έκθεση καταλήγει με προτάσεις για να αυξηθεί η ισότιμη απόδοση εκπαίδευσης στο σουηδικό σχολείο:

• αυξημένη κρατική ευθύνη για ένα ισότιμο σχολείο, έτσι ώστε όλα τα παιδιά να έχουν πρόσβαση σε εκπαίδευση υψηλής ποιότητας που να μπορεί να αντισταθμίσει τις δυσμενείς συνθήκες.
• η πρόσβαση σε ισότιμη εκπαίδευση θα πρέπει να εφαρμόζεται σε όλα τα παιδιά, με έγκαιρη και στοχευμένη βοήθεια στα παιδιά που είναι πιο ευάλωτα.
• τα παιδιά θα πρέπει να συμμετέχουν στις δράσεις που τά αφορούν.

Το μοντέλο αυτό της Σχολικής Αγοράς που υπάρχει μόνο στην Χιλή, κληρονομιά των Rose και Milton Friedman από την εποχή του Πινοσέτ αλλά που ενέπνευσε και την Σουηδία από τις αρχές της δεκαετίας του 90 έχει καταστρέψει την ισοτιμία μεταξύ των μαθητών και των σχολείων. Οι προσπάθειες που γίνονται στην Χιλή να απεγκλωβιστούν από αυτό το μοντέλο είναι θετικές διαπιστώνει η Έκθεση και καλεί την Σουηδία με τα παραπάνω στην ουσία να εγκαταλήψει την Σχολική αγορά.

Σουηδία: Δημοπρατούν τα Σχολεία μαζί με τα κτήρια, τους μαθητές και τους δασκάλους στους Επιχειρηματίες 

 

     Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης // Η Σχολική ‘ελεύθερη’ αγορά στη Σουηδία συμπλήρωσε ήδη 25 χρόνια και έχει καθοριστικές συνέπειες για το Σουηδικό εκπαιδευτικό σύστημα και κατ’ επέκταση για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Το μοντέλο ιδιωτικοποίησης της Παιδείας έχει πολλές ομοιότητες με την αντίστοιχη ιδιωτικοποίηση της Παιδείας στην Χιλή. Έτσι γκρέμισε η υποδομή του ενιαίου σχολείου … Συνεχίστε να διαβάζετε το Σουηδία: Δημοπρατούν τα Σχολεία μαζί με τα κτήρια, τους μαθητές και τους δασκάλους στους Επιχειρηματίες.

Αντικομμουνιστικός παροξυσμός των αστών

ΝΙΚΟΛΑΣ ΝΙΚΟΛΑ 29/10/2018

Οι αστοί κλιμακώνουν με κάθε ευκαιρία την αντικομμουνιστική υστερία τους, θέτοντας στο στόχαστρο τους τη μόνη εναλλακτική στην καπιταλιστική βαρβαρότητα: Το σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Νέα προκλητικά κρούσματα αντικομμουνισμού σημειώθηκαν το τελευταίο διάστημα στην ανατολική Ευρώπη και στην Κεντρική Ασία, αλλά και στη Βραζιλία όπως είδαμε στην προεκλογική περίοδο. Κλιμακώνεται δηλαδή ο αντικομμουνιστικός παροξυσμός, ο οποίος φυσικά εντός της ΕΕ, εξαπολύεται στο πλαίσιο της συνολικής αντικομμουνιστικής γραμμής της Ένωσης που εξισώνει το φασισμό με τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό για να προστατέψει το εκμεταλλευτικό σύστημα της δικτατορίας των μονοπωλίων.

Επιμένουν οι φασίστες στην Ουκρανία

Είναι γνωστή η αντικομμουνιστική μανία του φιλοναζιστικού καθεστώτος του Κιέβου, που ανήλθε στην εξουσία με την επέμβαση ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στα πλαίσια της ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης με τη Ρωσία. Αυτή η επέμβαση του 2014 που έχοντας στην προμετωπίδα της νεοναζί συμμορίτες, ανέτρεψε την αστική φιλορωσική κυβέρνηση για να στρέψει την Ουκρανία στις «αγκάλες» της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και του ΔΝΤ. Είναι γνωστές οι φονικές επιθέσεις που δέχθηκαν οι κομμουνιστές στην Ουκρανία, καθώς και οι αντικομμουνιστικοί νόμοι ενάντια σε καθετί που θυμίζει τα σοβιετικά και σοσιαλιστικά επιτεύγματα (περιλαμβανομένων μνημείων της αντιφασιστικής νίκης). Την ίδια ώρα που το καθεστώς «ηρωοποιεί» τους δοσίλογους φασίστες που συνεργάστηκαν με τους ναζί κατακτητές. Γνωστή είναι και η προσπάθεια να κηρυχθεί παράνομο το ΚΚ Ουκρανίας. Σε συνέχεια αυτών των μεθοδεύσεων που στηρίζονται κι από την ΕΕ, ο βουλευτής του αντιδραστικού «Ριζοσπαστικού Κόμματος», Ιγκόρ Μοσιτσούκ, ζήτησε διαδικτυακά στις 10 του Οκτώβρη, όπως δολοφονηθεί ο Α’ Γραμματέας του ΚΚ Ουκρανίας, Πιοτρ Σιμονένκο…

Το ΚΚ Ουκρανίας κατήγγειλε την πρόκληση αυτή, υποδεικνύοντας το φασιστικό βίο του Μοσιτσούκ, ο οποίος καταδικάστηκε σε φυλάκιση το 2011 για προετοιμασία τρομοκρατικής επίθεσης. Φυσικά αμνηστεύτηκε το 2014 από το φιλοναζιστικό καθεστώς που προέκυψε από την επέμβαση ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και το οποίο συνεχίζει να εξουσιάζει την Ουκρανία. «Δεν μπορούμε να περιμένουμε μια δίκαιη διερεύνηση της υπόθεσης, όπως και των εγκλημάτων του κυρίαρχου καθεστώτος και των νεοναζί φονιάδων του. Παρά τις απειλές και τις διώξεις, το ΚΚ θα συνεχίσει να υπερασπίζεται τα λαϊκά δικαιώματα των Ουκρανών, παλεύοντας ενάντια στη φασιστικοποίηση της πολιτικής ζωής, ενάντια στην αναβίωση του χιτλερισμού ως “εθνικής ιδέας”, που μας επιβάλλεται από το παγκόσμιο κεφάλαιο», τονίζει το ΚΚ Ουκρανίας.

Γκρεμίζουν ξανά μνημεία και στην Πολωνία

Οι αστοί στην Πολωνία (όπου έχουν κηρυχθεί, ανάμεσα σε άλλα, παράνομα τα κομμουνιστικά σύμβολα) προχώρησαν σε ακόμη μια καταστροφή αντιφασιστικού μνημείου. Στις 17 του Οκτώβρη γκρέμισαν μνημείο στο πάρκο Σκαρισβέφσκι στη Βαρσοβία, προς τιμήν 26 στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού, που είχε ανεγερθεί το 1946 στο σημείο όπου σκοτώθηκαν σε μάχη στις 13 Σεπτέμβρη 1944. Και όχι μόνο γκρέμισαν το μνημείο, αλλά το ανίερο τους έργο έχει και συνέχεια, αφού τμήμα του θα μεταφερθεί στο αντικομμουνιστικό «μουσείο ιστορικής μνήμης» που αποτελεί κρίσιμο παράγοντα στην επιχείρηση παραχάραξης και διαστρέβλωσης της ιστορίας που πραγματοποιείται με τις ευλογίες της ΕΕ.

Στην Πολωνία έδωσαν τη ζωή τους για τη συντριβή του χιτλεροφασισμού στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο εκατοντάδες χιλιάδες Σοβιετικοί στρατιώτες. Το συγκεκριμένο μνημείο είχε φυσικά παραμεληθεί από τις αρχές μετά την αντεπανάσταση και την παλινόρθωση του καπιταλισμού, αλλά οι κάτοικοι της περιοχής το φρόντιζαν τις τελευταίες δεκαετίες.

Για τον αντικομμουνιστικό παροξυσμό, το ΚΚ Πολωνίας καταγγέλλει τόσο την αντιδραστική κυβέρνηση της χώρας, όσο και την αστική αντιπολίτευση. «Οι αρχές της Πολωνίας ξαναγράφουν και παραχαράσσουν την Ιστορία. Έχουν δημιουργήσει γι’ αυτόν το σκοπό το λεγόμενο “Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης” και υπάρχει ο ειδικός λογαριασμός της “αποκομμουνιστικοποίησης”, που υποχρεώνει και τις τοπικές αρχές να εξαφανίσουν όλα τα μνημεία που συνδέονται με τον κομμουνισμό, περιλαμβανομένων των μνημείων για τον Κόκκινο Στρατό. Βεβαίως, είναι αδύνατο να κρυφτεί το αναμφισβήτητο γεγονός ότι το 1944-45 η Πολωνία απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό μαζί με τους στρατιώτες του πολωνικού στρατού που πάλευαν στο πλευρό του. Στη διάρκεια αυτού του σκληρού αγώνα για την απελευθέρωση όλων των εδαφών που έχει η σημερινή Πολωνία, πάνω από 600.000 Σοβιετικοί στρατιώτες έπεσαν στα πεδία των μαχών. Σε αυτούς ο πολωνικός λαός χρωστάει την ευγνωμοσύνη του για τη διάσωση από τον σχεδιασμένο ολοκληρωτικό αφανισμό του από τους Γερμανούς ναζί», υπογραμμίζει το ΚΚ Πολωνίας.

«Την απόφαση της κατεδάφισης του συγκεκριμένου μνημείου πήραν οι τοπικές δημοτικές αρχές που εξελέγησαν με τη λεγόμενη “Πλατφόρμα Πολιτών”. Επιβεβαιώνεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η λεγόμενη “δημοκρατική αντιπολίτευση” όπως και το συντηρητικό κυβερνών “Κόμμα του Νόμου και της Δικαιοσύνης” συμβάλλουν στο ξαναγράψιμο της Ιστορίας. Τοπικές αρχές σε άλλες πόλεις καταφέρνουν να ξεπερνούν την πίεση και να αποτρέπουν την καταστροφή των μνημείων. Αυτή η πράξη είναι ένα παράδειγμα βαρβαρότητας που μπορεί να συγκριθεί με τα εγκλήματα των “Ταλιμπάν” και του “Ισλαμικού Κράτους” που καταστρέφουν ιστορικά μνημεία που δεν ταιριάζουν με την ιδεολογία τους. Αλλά η ιστορική αλήθεια δεν μπορεί να σταλεί στη λήθη με τα κομπρεσέρ», τονίζουν οι Πολωνοί κομμουνιστές.

Και το Καζακστάν τιμά φασίστες

Παράλληλα ο πρόεδρος του Καζακστάν, Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ, επισκεπτόμενος τη Φινλανδία, απέδωσε τιμές σε συνεργάτη του χιτλεροφασισμού που είχε πολεμήσει ενάντια στην ΕΣΣΔ στο πλευρό της ναζιστικής Γερμανίας. Η ενέργεια του Ναζαρμπάγεφ να καταθέσει στις 17 του Οκτώβρη λουλούδια στον τάφο του Φιλανδού στρατηγού Καρλ Μάνερχαϊμ, συνεργάτη του Χίτλερ, προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Σοσιαλιστικού Κινήματος Καζακστάν, που υπογράμμισε ότι ο Ναζαρμπάγεφ «πρόσβαλε τη μνήμη πολλών χιλιάδων σκοτωμένων μαχητών του Κόκκινου Στρατού, που πολέμησαν με αυτούς τους ίδιους Φιλανδούς στρατιώτες που τάχθηκαν στο πλευρό της φασιστικής Γερμανίας, συμμετείχαν στην κατάληψη της σοβιετικής Καρελίας και στον αποκλεισμό του Λένινγκραντ, όπου χάθηκαν οι ζωές πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων».

Το κόμμα καταγγέλλει την εξουσία του Καζακστάν για την πολιτική της ολοκληρωτικής αποκομμουνιστικοποίησης και απορωσοποίησης, η οποία περιλαμβάνει μετονομασίες, κατεδαφίσεις σοβιετικών μνημείων, απαγόρευση κομμουνιστικών συμβόλων και του ΚΚ Καζακστάν (εξού και η παρουσία του Σοσιαλιστικού Κινήματος Καζακστάν). Το Σοσιαλιστικό Κίνημα στην ανακοίνωσή του, υπογραμμίζει επίσης ότι στο Ουράλσκ γκρεμίστηκε το μνημείο του ήρωα της ΕΣΣΔ Μανσούκ Μαμεταβόι ενώ στην Σιμκέντ καταστράφηκε το μνημείο των εργατών που σκοτώθηκαν στα πεδία των μαχών ενάντια στη φασιστική Γερμανία… Καταγγέλλει ότι παράλληλα οι αρχές του Καζακστάν έστησαν μνημείο στον Μουσταφά Σοκάι, οργανωτή της ναζιστικής «λεγεώνας του Τουρκεστάν» που αποτελούσε μέρος των SS. Όπως καταγγέλλει το Σοσιαλιστικό Κίνημα Καζακστάν, όπως κι άλλοι δοσίλογοι και συνεργάτες τον ναζί, ο Σοκάι, ανακηρύσσεται «ήρωας»… Tέλος το κόμμα καταδικάζει τις αντικομμουνιστικές αναφορές του Ναζαρμπάγεφ ότι η Οκτωβριανή Επανάσταση ήταν δήθεν ένα «πραξικόπημα που οδήγησε στην καταστροφή του παραδοσιακού τρόπου ζωής, με την επακόλουθη επιταχυνόμενη κολεκτιβοποίηση της αγροτικής οικονομίας από τη σοβιετική εξουσία, συνοδευόμενη από πείνα και ωμή βία». Καταδικάζοντας αυτή τη δήλωση το Σοσιαλιστικό Κίνημα τονίζει ότι όλα αυτά δείχνουν «για άλλη μία φορά την πραγματική ουσία του αντιδραστικού αστού κυβερνήτη, που προωθεί την πολιτική της ισχυρής ολιγαρχίας της αστικής τάξης και των πολυεθνικών εταιρειών, που ενδιαφέρονται για την παραπέρα λεηλασία του εθνικού πλούτου του Καζακστάν».

Κλάψε…να μεγαλώσεις!

Λιάνα Κανέλλη

Έκλαψα αβίαστα αλλά βίαια και βουβά. Το μέσα μου, η ρίζα της ψυχής μου, ακόμα σπαρταράει στο ρυθμό των πολυβόλων. Η σκηνή που οι κομμουνιστές οι στημένοι στον τοίχο, σηκώνουν αγκαλιά το σύντροφο με τα κομμένα πόδια για να σταθεί στο μπόι των υπόλοιπων το κεφάλι του και να υποδεχτεί τα ναζιστικά βόλια, θα με στοιχειώνει κι ατσαλώνει για την υπόλοιπη ζωή μου. Το «Τελευταίο Σημείωμα» του Βούλγαρη και της Καρυστιάνη είναι μια εξαιρετικής ποιότητας ταινία, θρίαμβος του δωρικού κι απέριττου, όπου το βλέμμα κι η σιωπή, οι παύσεις και τα πληγιασμένα μέλη των βασανισθέντων γυναικών, συνθέτουν τη Συμφωνία της Άφθαρτης Παληκαριάς…
Κι ο πιο δύσπιστος, ο αντικομμουνιστής από οικογενειακή κούνια, βλέποντας την ταινία ξέρει ότι έχει να κάνει με κομμουνιστές, που εκτελούνται έτσι που να θριαμβεύουν επί του εχθρού ναζί, που απλώς έχει σιδερένια όπλα και κανένα ιδεολογικό ή ψυχικό πυρομαχικό. Είναι, στην ταινία, πολιτικά άσφαιρος ο SS αξιωματικός όπως κι ο Ούγγρος στρατιώτης-κανίβαλος, όλοι τους τουβλάκια στον τοίχο των αχρείων.
Αν ξέσπασε προβοκατόρικη ή μη διελκυστίνδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως μαθαίνω, για το αν οι ήρωες είναι διακριτά «κατακόκκινοι» προσέξτε το καλά οι του σπορ της εύκολης γνωμοδοσίας. Κινδυνεύει η ταινία να χαθεί, και θα είναι κρίμα να μην εξαρθεί στο ύψος των Πέτρινων Χρόνων, από «ναπολεοντισμούς» της τουητεράδικης φάμπρικας των εντυπώσεων, αδικώντας το περιεχόμενο της ανθρωπιάς και του ιδεολογικού μεγαλείου του Ναπολέοντα Σουκατζίδη, ο οποίος κατορθώνει χάρη στο κόμμα και τη συντροφικότητα, την αιδώ του εγώ του, να μην πει «απελθέτω απ´ εμού…». Και δεν θα επιτρέψει η επιδερμική κριτική στο κοινό, να δει τις γυναίκες συντρόφους των κομμουνιστών, να μετατρέπονται με λίγα έξοχα πλάνα σε επιτύμβιες στήλες συλλογικής αθανασίας.
Η ταινία είναι δίωρη και δεν το καταλαβαίνεις, δείγμα κινηματογραφικής ωριμότητας. Δεν είναι μάθημα Ιστορίας. Είναι σινεμά-κίνητρο, να την αναζητήσεις και να την σεβαστείς πέρα απ´ τα γραπτά των νικητών, των εκμεταλλευτών και των βιαστών της. Κίνητρο να δεις την πατρίδα απ´ την Κρήτη ως τον Πόντο, μέσα απ´ τον προθανάτιο χορό των μελλοθάνατων που κάνουν το κελί να μοιάζει θεόρατο όσο η ανθρωπότης και κατάφωτο την ώρα που οι ναζί σβήνουν τις λάμπες του στρατοπέδου στο Χαϊδάρι, λες και χεσμένοι απ´ το φόβο τους, καθώς ακούνε τα τραγούδια των μελλοθάνατων, μπορούν να κόψουν τη βροντή που ακολουθεί την αστραπή.
Βλέπεις ζούμε στην ελληνική εποχή που δεν εξερράγη,  δε βρυχήθηκε έστω, το Ηφαίστειο της Σαντορίνης όταν οι φασίστες φέτος, διέκοψαν τη μαθητική παρέλαση σα φίδια που μαγαρίζουν τη ψυχή κάθε πατρίδας. Ας είναι. Να τη δείτε την ταινία και προπαντός να την κουβεντιάσετε. Κυρίως με αντικομμουνιστές. Αυτούς που μετράνε «ένας ναζί εκτελεσμένος από αντάρτες, πενήντα για αντίποινα» στους Μολάους λ.χ., οπότε εφτά δεκαετίες μετά να ψηφίζεις στη Λακωνία χρυσαυγίδια, τόσο όσο να νομίζεις ότι ζυγίζεις ίσαμε το κτήνος… Η δικιά μου αίσθηση-προτροπή, σε καιρούς που η ανατριχίλα της αηδίας υποκατέστησε το ρίγος του δέους, είναι ο στίχος του Σεφέρη απ´ την Κίχλη που σώζει σε κάθε λυγμό «…κλάψε μικρή Αντιγόνη, κλάψε να μεγαλώσεις…».

Τραμπούκικη επίθεση σε μέλη της ΚΝΕ στο Πάντειο

Στο κενό έπεσε η προσπάθεια ομάδας κουκουλοφόρων να τρομοκρατήσει τους ΚΝίτες και τους φοιτητές που αγωνίζονται

Διαφημίζουν το «κατόρθωμά» τους να ποδοπατούν το σφυροδρέπανο... όπως θα έκαναν και οι χρυσαυγίτες

Πολλά ερωτήματα προκαλεί η χτεσινή μαφιόζικη επίθεση σε μέλη της ΚΝΕ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο από περίπου 60 κουκουλοφόρους, οπλισμένους με καδρόνια, κράνη, πτυσσόμενα κλομπς και άλλα υλικά, που παραπέμπουν σε παρακρατική συμμορία. Ο τρόπος δράσης των δεκάδων τραμπούκων, που χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, με την πρώτη να επιτίθεται απρόκλητα σε ελάχιστους ΚΝίτες και τη δεύτερη να τους στήνει ενέδρα μερικά μέτρα πιο κάτω, δείχνει ότι η επίθεσή τους ήταν σχεδιασμένη με κάθε λεπτομέρεια, με στόχο τον εγκλωβισμό και τον τραυματισμό των μελών της Οργάνωσης.
Η επίθεση στους ΚΝίτες, που τελικά έπεσε στο κενό, έγινε ενώ εκείνοι καλούσαν τους φοιτητές του Πανεπιστημίου να κλιμακώσουν την πάλη τους συμμετέχοντας στο αυριανό φοιτητικό συλλαλητήριο και στην απεργία στις 14 Νοέμβρη ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μετά το επιτυχημένο προχτεσινό συλλαλητήριο μαθητών και φοιτητών στο κέντρο της Αθήνας.
Τα ερωτήματα που προκαλεί η επίθεση γιγαντώνονται αν αναλογιστεί κανείς ότι έγινε σε μια περίοδο που το φοιτητικό και το μαθητικό κίνημα είναι σε αναβρασμό, οι κινητοποιήσεις τους είναι πολύμορφες και μάλιστα με ελπιδοφόρο στοιχείο τη μαζική συμμετοχή μαθητών και φοιτητών στην οργάνωση της πάλης τους μετά από πολύ καιρό.
Σημειώνεται ότι η χτεσινή τραμπούκικη επίθεση ήρθε μία μέρα μετά από άλλες προβοκατόρικες ενέργειες με στόχο την ΚΝΕ και την παρέμβασή της στους φοιτητές. Συγκεκριμένα, το απόγευμα της Δευτέρας, λίγες ώρες μετά το συλλαλητήριο, ομάδα αγνώστων επιτέθηκε στα στέκια της ΚΝΕ στο Πάντειο και στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (ΑΣΟΕΕ), ξεσπώντας με λύσσα στα υλικά της Οργάνωσης. Μάλιστα, φωτογράφισαν και ανάρτησαν τα κατορθώματά τους σε «αντιεξουσιαστική» ιστοσελίδα, καμαρώνοντας που ποδοπατούν τη σημαία με το σφυροδρέπανο, σε μια κίνηση που θα τη ζήλευαν ακόμα και τα ναζιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής.
Η στοχοποίηση μελών του ΚΚΕ της ΚΝΕ από ομάδες χαφιέδων που κινούνται στο σκοτάδι, πότε φορώντας κουκούλες με «αλφάδια» και πότε με αγκυλωτούς σταυρούς μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί. Αναζητώντας τα «ελατήριά» τους, αντικειμενικά τίθεται το ερώτημα «ποιος ωφελείται» από μια τέτοια δράση.
Μήπως ωφελούνται διάφορα κέντρα που επιθυμούν να υπάρχει «σιγή νεκροταφείου», να μην κουνιέται φύλλο ενάντια στη βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που περιλαμβάνει και την επικίνδυνη εμπλοκή της σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ; Μήπως ενεργοποιείται σχεδιασμός προβοκάτσιας ενόψει της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, για να χτυπηθεί το γνήσιο αντιιμπεριαλιστικό - αντιΝΑΤΟικό περιεχόμενό της στοχεύοντας την ΚΝΕ και το ΚΚΕ που πρωτοστατούν σε αυτήν την κατεύθυνση; Θυμίζουμε άλλωστε ότι πέρυσι, ο τριήμερος εορτασμός του Πολυτεχνείου επιχειρήθηκε να χτυπηθεί από ολιγομελή ομάδα κουκουλοφόρων που κατέλαβαν το ιστορικό κτίριο στην Πατησίων, με συνθήματα ενάντια στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ...
Είναι σίγουρο ότι τέτοια σχέδια θα πρέπει να καταδικαστούν μαζικά από τους φοιτητές και γενικά το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Πρόβες πολέμου

Ασκηση «υψηλής επικινδυνότητας» έκαναν, σύμφωνα με δημοσιεύματα, ελικόπτερα της Αεροπορίας Στρατού από κοινού με Ισραηλινούς, με 4 ελικόπτερα «Απάτσι» και 2 «Σινούκ» να πετάνε σε χαμηλό ύψος - κάτω από τα ραντάρ - από το Στεφανοβίκειο έως το Ισραήλ, διασχίζοντας δηλαδή όλη την Ανατολική Μεσόγειο, και από εκεί να επιστρέφουν στην Κύπρο, όπου έκαναν συνεκπαίδευση και με τον κυπριακό στρατό. Πρόκειται για μια από τις δεκάδες συνεκπαιδεύσεις που γίνονται μόνο το τελευταίο διάστημα με τους Ισραηλινούς φονιάδες, που πολεμικά τους αεροσκάφη βρίσκονται την ίδια στιγμή στην αεροπορική βάση της Λάρισας, πάλι στο πλαίσιο «συνεκπαίδευσης». Την ίδια ώρα, το Στεφανοβίκειο γίνεται και με τη βούλα βάση και για τα επιθετικά ελικόπτερα των ΗΠΑ, προκειμένου να πραγματοποιήσουν «ασκήσεις» στα Βαλκάνια, και όλη η Θεσσαλία, όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα, μετατρέπεται σε απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση. Αν όλα αυτά τα συνδυάσει κανείς με την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, που «μυρίζει μπαρούτι» για τη μοιρασιά του ενεργειακού πλούτου της περιοχής, στη Μ. Ανατολή όπου οι απειλές ΗΠΑ και Ισραήλ προς το Ιράν δίνουν και παίρνουν, την επιθετικότητα του ΝΑΤΟ που κλιμακώνεται σε όλη τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία και ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, δεν θέλει και πολλή φαντασία: Μιλάμε για κανονικές «πρόβες πολέμου» με βάση εφόρμησης τη χώρα μας, που γίνεται έτσι ταυτόχρονα στόχος των ανταγωνισμών. Οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί και η εμπλοκή της χώρας πρέπει να βρουν τείχος από το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Μπαράζ κατασχέσεων για τα πλεονάσματα του κεφαλαίου

Ολοένα και μαζικότερες διαστάσεις προσλαμβάνει το φαινόμενο των κατασχέσεων, των εκβιασμών και των απειλών που εξαπολύει ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός απέναντι στις ληξιπρόθεσμες «οφειλές» λαϊκών νοικοκυριών. Αυτές με τη σειρά τους διογκώνονται μήνα με το μήνα, σε μια εξέλιξη που είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ενίσχυση της φοροληστείας, με την επιβολή και τη μονιμοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων στο πλαίσιο και των τριών μνημονίων.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αναδεικνύεται και εδώ σε «πρωταθλήτρια»: Τόσο από την πλευρά των μέτρων που εφάρμοσε, όπως για παράδειγμα με τις δυο (για την ώρα) μειώσεις του αφορολόγητου ορίου σε μισθωτούς και συνταξιούχους, όσο και με τη ραγδαία κλιμάκωση αλλά και τη νομοθετική «θωράκιση» των κατασχέσεων και των άλλων πρακτικών του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.

***

Τα «έργα και οι ημέρες» της σημερινής κυβέρνησης καταγράφονται και στα στοιχεία της «Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων» (ΑΑΔΕ), σύμφωνα με τα οποία οι οφειλέτες «υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης» φτάνουν στο 66% του συνόλου των ληξιπρόθεσμων οφειλετών από 44,8% στο τέλος Δεκέμβρη 2015, με συνεχή κλιμάκωση στο 51% για το 2016 και στο 60% για το 2017. Σήμερα, με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, οι οφειλέτες «υπό αναγκαστικά μέτρα» αριθμούν πάνω από 1,1 εκατομμύρια, ενώ στο «παρά 5» της συγκεκριμένης διαδικασίας βρίσκονται ακόμη 1,7 εκατομμύρια φορολογούμενοι, σε ένα σύνολο 3,8 εκατομμυρίων που βρίσκονται στις λίστες του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.
Εξίσου αποκαλυπτικά είναι και τα στοιχεία αναφορικά με την ταξινόμηση των οφειλετών που βρίσκονται στις σχετικές λίστες, ανάλογα με το ύψος της εμφανιζόμενης οφειλής. Περίπου 3,6 εκατομμύρια χρωστούν ποσά από 1 μέχρι 10.000 ευρώ, έναντι 240.700 με ποσά από 10.000 μέχρι 100.000 ευρώ και περίπου 42.000 για ποσά πάνω από 100.000 ευρώ.
Στο σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό, που εμφανίζεται στα 102,6 δισ. ευρώ, περιλαμβάνονται «κανόνια» και «φέσια» επιχειρήσεων που έχουν πτωχεύσει ακόμη και πριν από δεκαετίες και που βέβαια θεωρούνται για το αστικό κράτος οριστικά ξεγραμμένα.
Την ίδια ώρα, ενώ η μεγάλη μάζα των οφειλών (περίπου 91 δισ. ευρώ) βρίσκεται συγκεντρωμένη στους κάθε είδους μεγαλοοφειλέτες, η κυβέρνηση και ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός εστιάζουν σε κατασχέσεις μισθών, συντάξεων, τυχόν άλλων εισοδημάτων σε βάρος της «μαρίδας», προκειμένου να διασφαλίσουν τα «φαραωνικά» πλεονάσματα στους κρατικούς προϋπολογισμούς, που θα καλύπτουν την πρόσβαση στις «αγορές» για το αστικό κράτος και θα γίνονται πακέτα ενισχύσεων στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Μάλιστα, η κυβέρνηση έρχεται να θωρακίσει και παραπέρα το νομικό οπλοστάσιο που, μεταξύ άλλων, προβλέπει κατασχέσεις τόσο από τους τραπεζικούς λογαριασμούς όσο και «εις χείρας τρίτων» (π.χ. κατασχέσεις μισθών από τα λογιστήρια επιχειρήσεων, συντάξεων από ασφαλιστικά ταμεία κ.ά.) για «οφειλές» που υπερβαίνουν τα 500 ευρώ. Χαρακτηριστική, εξάλλου, είναι και η πρόσφατη νομοθετική διάταξη που προβλέπει το «δικαίωμα πρόσβασης» στα φορολογικά στοιχεία των φορολογουμένων από τις κάθε είδους «διατραπεζικές εταιρείες διαχείρισης δεδομένων οικονομικής συμπεριφοράς», τις διάφορες εισπρακτικές και λοιπά «κοράκια», καθώς επίσης και επιχειρήσεις υπό κρατικό έλεγχο, όπως ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ και των ΟΤΑ.

***

Η κατάσταση αυτή, με το όργιο των κατασχέσεων, των απειλών και εκβιασμών προς τα λαϊκά στρώματα, είναι παραπάνω από αποκαλυπτική για το τι έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από την περιβόητη «επόμενη μέρα» που διαφημίζει η κυβέρνηση.
Το «μεταμνημονιακό μνημόνιο», με βάση το οποίο οι εργαζόμενοι και ο λαός καλούνται να πληρώσουν και την ανάκαμψη του κεφαλαίου, αφού πρώτα πλήρωσαν την κρίση του, είναι εδώ. Το ίδιο και οι εκατοντάδες μνημονιακοί νόμοι που επιστρατεύτηκαν για να θωρακίσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου στη νέα φάση, οι συνέπειες των οποίων «ξεδιπλώνονται» τώρα, ενώ ενισχύονται παραπέρα και επεκτείνονται στο διηνεκές.
Παράλληλα, το όργιο αυτό ξεγυμνώνει και τα κυβερνητικά παραμύθια των ημερών περί «αντίμετρων» που τάχα αποτελούν αντίβαρο στην αντιλαϊκή επέλαση. Κανένα τέτοιο ψίχουλο που θα «ελεούν» οι κυβερνήσεις, «αν και όταν» το επιτρέπουν οι «αντοχές» της καπιταλιστικής οικονομίας, δεν μπορεί να καλύψει τις τεράστιες απώλειες και το βάρος από τη συνολική αντιλαϊκή επίθεση, που την ίδια ώρα θα μαζεύει και «απ' τις δυο τσέπες» το εισόδημα του λαού. Ενώ, όπως αποκαλύπτει και το γεγονός ότι ακόμα κι αυτά τα επιδόματα - «ψίχουλα» μπαίνουν στο στόχαστρο του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, τα εφάπαξ αυτά μέτρα θα βρίσκονται μόνιμα υπό τη «δαμόκλειο σπάθη» των «στόχων» του κεφαλαίου.
Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα χρειάζεται να δουν καθαρά ότι η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου που υπηρετεί και η σημερινή κυβέρνηση, είναι η αιτία των μεγάλων δεινών που ζουν και όχι η λύση τους. Καμία ελπίδα δεν μπορούν να έχουν ότι η πολιτική αυτή μπορεί να αναστρέψει την κατάστασή τους, πόσο μάλλον να ικανοποιήσει τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες.
Αυτό είναι υπόθεση του οργανωμένου αγώνα, της πάλης του εργατικού - λαϊκού κινήματος και στη μάχη αυτή πρέπει να μπουν αποφασιστικά και μαζικά.

Ανησυχητικές εξελίξεις

Την ώρα που η κυβέρνηση διαφημίζει τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς ως «εγγύηση» τάχα για την ασφάλεια και τη σταθερότητα στη χώρα και στην ευρύτερη περιοχή, πληθαίνουν τα σημάδια που επιβεβαιώνουν το ακριβώς αντίθετο.
Για παράδειγμα, μόλις πριν από λίγες μέρες, η Ρωσία δήλωσε ότι θα στοχοποιήσει όλες τις χώρες που θα φιλοξενήσουν βάσεις με αμερικανικά πυρηνικά όπλα, ύστερα από τις ανακοινώσεις των ΗΠΑ ότι προτίθενται να αποχωρήσουν μονομερώς από τη συμφωνία για τους πυραύλους μικρού και μεσαίου βεληνεκούς.
Η συνέχεια δόθηκε προχτές, κατά την επίσκεψη του Π. Καμμένου στη Ρωσία, όπου ο ομόλογός του άφησε σαφείς αιχμές για την ενίσχυση της αμερικανοΝΑΤΟικής παρουσίας στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια, την οποία όπως είπε «παρακολουθεί με ανησυχία».
Ανάλογες δηλώσεις είχαν γίνει και κατά την έναρξη της ΝΑΤΟικής άσκησης «Trident», στα βόρεια σύνορα της Ρωσίας, αλλά και με αφορμή τις εξελίξεις στην ΠΓΔΜ.
Σε όλο αυτόν τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό η Ελλάδα συμμετέχει με αναβαθμισμένο ρόλο.
Στα Βαλκάνια πρωτοστατεί στην «ευρωατλαντική ολοκλήρωση», μέσα και από τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ, ενώ δηλώνει διαθέσιμη να συνδράμει και με νέες βάσεις τον σχεδιασμό των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, διεκδικώντας αναβαθμισμένο ρόλο στην ανάσχεση της ρωσικής επιρροής στην περιοχή, όπως διαβεβαίωσε ο Π. Καμμένος τον Αμερικανό ομόλογό του.
Η Ελλάδα διαθέτει επίσης το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για τον καλύτερο έλεγχο των Στενών του Βοσπόρου από το ΝΑΤΟ και τον αποκλεισμό των ρωσικών πλοίων από τη Μαύρη Θάλασσα, αν χρειαστεί.
Ενώ, επίσης, ετοιμάζεται να φιλοξενήσει «όπλα ειδικού σκοπού» στον Αραξο, όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει και τα πυρηνικά όπλα.
Γίνεται επομένως φανερό ότι η ενεργότερη συμμετοχή της Ελλάδας σε σχεδιασμούς που μυρίζουν μπαρούτι, με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, την καθιστούν «μαγνήτη» κινδύνων για το λαό, όχι στη σφαίρα της θεωρίας, αλλά ως στόχο, σε περίπτωση στρατιωτικής κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Αυτό επιβεβαιώνει η πείρα και από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η κυβέρνηση προβάλλει το ΝΑΤΟ ως εγγύηση της σταθερότητας στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο, αλλά οι αμφισβητήσεις των κυριαρχικών της δικαιωμάτων δίνουν και παίρνουν, την ώρα μάλιστα που οι τεταμένες σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας γίνονται ακόμα πιο σύνθετες, εξαιτίας της αντιπαράθεσης ΗΠΑ - ΝΑΤΟ με τη γείτονα και της προσπάθειας της Ελλάδας να παίξει ενεργότερο ρόλο, παζαρεύοντας τα ανάλογα ανταλλάγματα.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, κανένας εφησυχασμός δεν επιτρέπεται. Η στρατηγική της κυβέρνησης για γεωπολιτική αναβάθμιση της αστικής τάξης, που περνάει μέσα από το πιο γερό «πάτημα» του ΝΑΤΟ στην περιοχή, είναι επικίνδυνη.
Συνολικότερα, οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η άλλη όψη της μετατροπής της χώρας μας σε πολεμικό ορμητήριο είναι η στοχοποίησή της από τα αντίπαλα στρατόπεδα, σε μια περίοδο που οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί οξύνονται και μια νέα διεθνής καπιταλιστική κρίση προδιαγράφεται στον ορίζοντα.
Γι' αυτό χρειάζεται να χτυπήσει καμπανάκι για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, να ενταθεί η επαγρύπνηση μέσα στο λαϊκό κίνημα και να απορριφθεί μαζικά από τους εργαζόμενους η προσπάθεια εφησυχασμού που καλλιεργεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Να διατρανωθούν από τα Σωματεία των εργαζομένων, τις Ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, κάθε μαζικό φορέα, από τους φοιτητικούς συλλόγους η αντίθεση στη συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, η διεκδίκηση να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, να αποδεσμευτεί η χώρα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Μπροστά στην οργάνωση της απεργίας στις 14 Νοέμβρη, αυτά τα αιτήματα πρέπει να βρεθούν ψηλά στις διεκδικήσεις των εργαζομένων και να τροφοδοτήσουν τη σχετική συζήτηση μέσα στους τόπους δουλειάς και τους κλάδους, ώστε να φουντώσει ακόμα πιο πολύ η αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή πάλη.