ΟΙ "ΑΓΙΕΣ" ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ...ΕΘΝΟΥΣ

 ΟΙ "ΑΓΙΕΣ" ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ...ΕΘΝΟΥΣ

Ο "ευεργέτης" Γιάννης Λάτσης γεννήθηκε το 1910 στο Κατάκολο της Ηλείας κι ήταν γιος ενός φτωχού ψαρά.
Στη διάρκεια της κατοχής υπήρξε συνεργάτης των κατακτητών. Μαυραγορίτης και δοσίλογος και αργότερα εθνικόφρων και αντικομμουνιστής.



Και κει που έβγαλε τα πολλά λεφτά είναι ότι επειδή είχε γίνει ο πόλεμος του 40,οι αποθήκες του Α.Σ.Ο από τον Πύργο, Αμαλιάδα, Γαστούνη, Λεχαινά, Ανδραβίδα μέχρι την Κόρινθο που όλες ήταν κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής, εξαιτίας του πολέμου,είχαν σταφίδα που δεν είχε εξαχθεί. Κι έπαιρνε ο Λάτσης γύρω στα 10-15 βαγόνια, κάθε τόσο, σταφίδα και την μετέφερε, δικαιολογία τάχα για τα στρατεύματα κατοχής, στην Αθήνα και την πούλαγε με τους Ιταλούς."

Μετά την απελευθέρωση πέρασε από δικαστήριο δοσιλόγων, το οποίο όμως τον αθώωσε.
Οι δίκες των δοσιλόγων της κατοχής ήταν δίκες-παρωδία. Οι υπόδικοι δοσίλογοι συνεργάζονται με γνωστούς Αθηναίους δικηγόρους της εποχής. Καταθέτουν κι ως μάρτυρες υπεράσπισης, εναλλάξ ο ένας στη δίκη του άλλου, απαλλάσσοντας πάντα με τις καταθέσεις τους τον εκάστοτε κατηγορούμενο.
Στο τέλος, όλοι σχεδόν αθωώθηκαν και τα δικαστικά έξοδα χρεώθηκαν στο ελληνικό Δημόσιο.
Από τις αποφάσεις του Ειδικού Δικαστηρίου Δοσιλόγων μόνο το 2 με 3% είναι καταδικαστικές.
•Το 1972 ο Γ.Λάτσης αγόρασε 1770 στρέμματα στην Ελευσίνα και κατασκεύασε τα διυλιστήρια της Πετρόλα. Η γη των Ελευσινίων Μυστηρίων καταδικάζεται στην μόλυνση και την καταστροφή που έφερε η εκβιομηχάνιση της.
•Σύμφωνα με δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας (για το οποίο η εφημερίδα δικαιώθηκε) κατά τη διάρκεια του πολέμου του 74,με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο Λάτσης με τα δεξαμενόπλοια του τροφοδότησε με πετρέλαιο την Τουρκία.
•την 1 Σεπτεμβρίου 1992,έγινε έκρηξη στην Πετρόλα,όταν έσπασε σωλήνας των εγκαταστάσεων διύλισης και 15 εργάτες εξαερώθηκαν. Αθώοι οι 2 μοναδικοί κατηγορούμενοι.
•Τι και αν το Συμβούλιο της Επικράτειας έχει κρίνει παράνομη την ανέγερση του Mall στο Μαρούσι της Lamda Development (συμφερόντων Λάτση). Με ένα νομικό τέχνασμα, το αυθαίρετο βαφτίζεται Στρατηγική Επένδυση. Ούτε 1 ευρώ πρόστιμο.
•Όταν οι ξένες τράπεζες(Gredit Agricole,Societe General,BCP) αποχώρησαν απο την Ελλάδα, υποχρεώθηκαν να καταβάλλουν 4 δις ευρώ στις ανακεφαλαιοποιήσεις των χρεοκοπημένων τραπεζών που άφηναν. Ο Λάτσης εγκαταλείπει την Eurobank καταβάλλοντας το αστρονομικό ποσό των 0 ευρώ.Όχι μόνο δεν κατέβαλλε τα 2,5 δις που όφειλε στην Eurobank ,αλλά απέκτησε και το 11% της εθνικής.
Το αφεντικό τρελάθηκε δώρο και το Ελληνικό .
•Το Μάρτη του 2014, η κυβέρνηση του Σαμαρά χαρίζει χρέη 660 εκατομύρια στο Βαρδή Βαρδινογιάννη (άλλος ευεργέτης) και 220 εκατομύρια στο Σπύρο Λάτση. Τα υπόλοιπα χρέη και πρόστιμα είχαν ήδη διαγραφεί με νομοσχέδιο του 2013.
•Κι επειδή οι ιθαγενείς πρέπει να θυμούνται το όνομα των "ευεργετών" τους,ώστε να ευεργετούνται κι αυτοί από τους ιθαγενείς, από το 2012 η πρώην θαλαμηγός του Λάτση "Νεράιδα" γίνεται πλωτό μουσείο.
Ο αγορητής του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος λέει στη βουλή:"Ποιά δωρεά; Εδώ πάνε να κλέψουν το Δημόσιο για να οικονομήσουν,γιατί το μουσείο αυτό ανήκει στο "κοινωφελές" Ίδρυμα του Λάτση και όχι στο ελληνικό Δημόσιο. Μάλιστα, είναι τόσο πατριωτικό αυτό το κοινωφελές Ίδρυμα ,που έχει την έδρα του στο Λίχτενσταιν!Είναι τόσο πατριωτικό που πρέπει να το χρηματοδοτήσουμε."
φώτο: Σπύρος Λάτσης με περιουσία 4,8 δις δολάρια (219η θέση στη λίστα με τους πλουσιότερους του πλανήτη)

ΛΙΒΥΗ,ΣΥΡΙΑ,ΟΥΚΡΑΝΙΑ κ.α.Ετσι στηνουν τις.....εξεγερσεις

BBC: Η Βρετανία σχεδίαζε να εκπαιδεύσει και να εξοπλίσει 100.000 Σύρους αντάρτες

• g

  

Η Βρετανία σχεδίαζε να εκπαιδεύσει και να εφοδιάσει με όπλα περίπου 100.000 αντάρτες που θα μάχονταν κατά της κυβέρνησης του προέδρου της Συρίας, Μπασάρ αλ Άσαντ, προτού κριθεί τελικά ότι κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ παρακινδυνευμένο, μετέδωσε την Πέμπτη το βρετανικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο BBC.
Σύμφωνα με το BBC, το απόρρητο σχέδιο «απόσπαση, εξοπλισμός, εκπαίδευση», που είχε υποβληθεί δύο χρόνια νωρίτερα, είχε προτείνει ο στρατηγός Ντέιβιντ Ρίτσαρντς, ο οποίος ήταν την περίοδο εκείνη επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων της Βρετανίας.
Την απόρρητη αυτή πρωτοβουλία εξέταζαν τόσο ο πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, όσο και το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, καθώς και αξιωματούχοι των ΗΠΑ, αναφέρει το BBC επικαλούμενο πηγές.
Το BBC ανέφερε ότι η πρόταση του Ρίτσαρντς σύστηνε την εκπαίδευση «ενός σημαντικού στρατού» Σύρων ανταρτών σε βάσεις στην Τουρκία και την Ιορδανία.

Το πειρατικό του Κάπταιν-Τζίμη

 Το πειρατικό του Κάπταιν-Τζίμη

-Στον έβδομο ουρανό όλοι αδέλφια!

Οι ξελαρυγγιασμένες κραυγές του βερνίκου, ακριβώς δέκα χρόνια πριν, θα μπορούσαν να είναι από θρίλερ, αλλά όχι· θεωρητικά τουλάχιστον πανηγύριζαν την κατάκτηση του euro (ευρωπαϊκού κυπέλλου και πάλαι ποτέ κυπέλλου εθνών) από την εθνική. Και το... «μεγάλο καλοκαίρι» της ελλάδας –με το χρυσό φαγοπότι των ολυμπιακών που ακολούθησε. Το οποίο δεν ήταν σύντομο και συνεχίστηκε την επόμενη χρονιά με την πρώτη θέση στη γιουροβίζιον και στο ευρωμπάσκετ της σερβίας, σε ένα σαξές στόρι διαρκείας της.. ισχυρής ελλάδας, που αν έμενες στην επιφάνεια των γεγονότων, δε θα ‘βρισκες κάτι να προμηνύει το άδοξο τέλος του.

Σε αγωνιστικό επίπεδο, η κατάκτηση του γιούρο βασίστηκε σε γιουρούσια (αν και δεν έχουν τη ίδα ετυμολογική ρίζα) ταμπούρι, κλεφτοπόλεμο και πατροπαράδοτες εθνικές αξίες. Αλλά οι γνήσιοι φουστανελοφόροι ήταν εκτός αγωνιστικού χώρου, πίσω από μικρόφωνα και πίσω στην πατρίδα, όπου υποδέχτηκαν το βασιλιά όθωνα (ότο ρεχάγκελ) και την αποστολή του, μαζί με διάφορους κοσμαγάπητους προύχοντες και κοτζαμπάσηδες, που ήθελαν να κάνουν τη λεζάντα τους και τους αποδοκίμασε το σύμπαν, στο καλλιμάρμαρο και από οθόνης.

Το βασικό πρόβλημα με τις αθλητικές επιτυχίες στη σύγχρονη ελλάδα, ιδίως αν τις συγκρίνουμε με το πρόσφατο παρελθόν και το ευρωμπάσκετ του 87’ πχ, δεν είναι αυτό καθαυτό το αγωνιστικό κομμάτι, αλλά η διαχείριση της νίκης κι όλα τα δευτερεύοντα στοιχεία που τη συμπληρώνουν. Η μουσική υπόκρουση του ευρωμπάσκετ πχ ήταν το final countdown, που δεν το λες και αθάνατο, αλλά ακούγεται μέχρι σήμερα. Ενώ η αντίστοιχη επιτυχία του 2004 ήταν το «σήκωσέ το», ένα τρισάθλιο μπιτάκι, κάτι σαν μουσική –που δεν ήταν καν το κάτι σα σουτ του μπέρι, για να έχει λίγη πλάκα- με τη φωνή του χελάκη, που ξεχάστηκε μετά από ένα καλοκαίρι.

Ο χελάκης του αριστερού σύριζα ήταν η φωνή-ορόσημο του γιούρο –οι τσιρίδες του βερνίκου ήταν εκτός συναγωνισμού- που έστησε μια ολόκληρη βιομηχανία εμπορικής εκμετάλλευσης της εθνικής, πάνω στο πειρατικό και τις γραφικές περιγραφές του. {*Θυμάμαι το δούλεμα που είχαμε ρίξει τότε σε ένα φίλο από μια παρέα στο ποσείδι, στη φοιτητική κατασκήνωση, όταν προσπάθησε να σώσει με το πόδι μια μπαλιά στο μπιτς βόλεϊ κι έστειλε την μπάλα στη θάλασσα: ΝΑΙ! Ο βάσκο ντε γκάμα ήταν έλληνας! Δεν περιγράφω άλλο!}. Καμία σχέση δηλ με την περιγραφή του καλού πασόκου συρίγου το 87’, που έμεινε μακριά από γραφικότητες, εθνικιστικές κορόνες και λοιπά μαυριτανικά έθιμα. Κι αυτό αποτελεί ακόμα μια ένδειξη πως ναι μεν ο σύριζα μετεξελίχθηκε στο πασόκ της νέας εποχής, ο κόσμος του όμως δε θυμίζει σε πολλά τους τίμιους, ρεφορμιστές και τους δυνητικούς συμμάχους-φιλοκομμουνιστές, που θα έβρισκε ενδεχομένως κανείς στη βάση του παλιού πασόκ.

Το 87’ επίσης η επιτυχία κεφαλαιοποιήθηκε με ένα σπουδαίο περιοδικό, το τρίποντο και για να μπουν μπασκέτες και στο τελευταίο χωριό της επαρχίας (σε μια καρικατούρα εφαρμογής του μαζικού λαϊκού αθλητισμού), που σήμερα είτε είναι σπασμένες κι αχρηστευμένες, είτε η βασική αξία χρήσης τους είναι να κάνουν το κάθετο δοκάρι της εστίας, μαζί με μια πέτρα ή μια τσάντα στην απέναντι γωνία. Το 2004 όμως δεν έγινε καν αυτό ή κάτι παρόμοιο.

Ο αθλητισμός στην ελλάδα είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα για τις συνέπειες της καπιταλιστικής αναρχίας και των γιγαντωμένων μονοπωλίων που πνίγουν οτιδήποτε κινείται στο ζωτικό τους χώρο (πχ τα τμήματα στίβου που στεγάζονταν στο καραϊσκάκη), την παντελή έλλειψη προγραμματισμού και την απαξίωση των τμημάτων των αθλητικών ομοσπονδιών που υποχρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό (ακόμα κι η πιο προβεβλημένη εθνική του ποδοσφαίρου κινδυνεύει να χάσει το προπονητικό της κέντρο). Είναι επίσης μια απόδειξη πως στο υπάρχον καπιταλιστικό πλαίσιο, δύσκολα μπορούν να ευδοκιμήσουν και να σταθούν ερασιτεχνικές προσπάθειες, που να μένουν μακριά από τις βρωμιές και τους κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» και να μην είναι καταδικασμένες να φυτοζωούν και να οδηγηθούν σε αφανισμό.

Αυτά και άλλα ζητήματα είχαν συζητηθεί και σε μια παλιά εκδήλωση του κόμματος στο παμακ για το ποδόσφαιρο, με τον μπογιό, το βοϊτσίδη της εσηεμθ, το αθλητικό τμήμα της κοθ και κάποιους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές, όπου ένας «μακεδονομάχος» σφος ρώτησε το γάβρο μπογιόπουλο αν πρέπει να περιμένουμε τη λαϊκή εξουσία και να έχουμε σπαρτάκ και ντιναμό θεσσαλονίκης, για να ξαναδούμε πρωτάθλημα στο βορρά. Ενώ ένας από τους παλαίμαχους του απόλλωνα καλαμαριάς, αν δε με απατά η μνήμη μου, σχολίασε γλαφυρά το υπερθέαμα που πρόσφερε η εθνική στο πρόσφατο τότε γιούρο λέγοντας ότι πέσαμε από την ακρόπολη (ή μήπως από το λευκό πύργο;) και βρήκαμε πορτοφόλι!

Ο κόσμος ωστόσο θυμάται με νοσταλγία το (αθλητικό και πολιτικό) 2004, όχι τόσο για τα κίβδηλα μεγαλεία της ελλάδας του κινέζου και του δάμαλου (όπως τους έλεγε η μαλβίνα) –και πώς θα μπορούσε άραγε να νοσταλγεί μια τέτοια σαπουνόφουσκα;- όσο για το μίζερο παρόν του και τις μελλοντικές προοπτικές, που διαγράφονται εξίσου (ή ακόμα πιο) ζοφερές. Σήμερα ο «σάββας καφέ» του 2004 θα κατασκήνωνε στην πορτογαλία, όχι για άλλο λόγο, αλλά γιατί δε θα είχε λεφτά για το εισιτήριο της επιστροφής. Κι αν δε συνέπιπτε η επέτειος με τον απόηχο από την καλή πορεία της εθνικής του σάντος στο μουντιάλ, τα σημερινά επετειακά αφιερώματα θα ήταν ακόμα πιο συγκρατημένα και μελαγχολικά –περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις..

Ευτυχώς που αποκλειστήκαμε πάντως από μια άποψη, όπως έγραψε κι ο θοδωρής στο cogito ergo sum. Αφενός για να σταματήσουμε να ακούμε μετά από κάθε αγώνα βαθυστόχαστα κλισέ του τύπου «όλοι μαζί μπορούμε» {ε ναι, αν παίζουν έντεκα αυτοί και όλοι εμείς μαζί έντεκα εκατομμύρια, θα τους παίρναμε και τα κεφάλια –που πιθανότατα ήταν η πρόδρομη μορφή της μπάλας και του ποδοσφαίρου, όπως το ξέρουμε στη σημερινή ευγενή μορφή του}. Αφετέρου γιατί ως εδώ ήταν ελεγχόμενο το πράγμα, αλλά αν τυχόν περνούσαμε την κόστα ρίκα κι αργότερα στα ημιτελικά, αυτοί που θα έπαιρναν κεφάλια θα ήταν τα τάγματα των προγονόπληκτων με τις σάρισες και τις περικεφαλαίες. Αυτή θα ήταν κι η βασική διαφορά με τους πανηγυρισμούς του 04’, όπου ναι μεν ο υφέρπων φασισμός-εθνικισμός περπατούσε στους δρόμους ελεύθερος και γιγαντώθηκε λίγους μήνες αργότερα με το πογκρόμ κατά των αλβανών και το χαζοπερήφανο σύνθημα «δε θα γίνεις έλληνας ποτέ, αλβανέ» αλλά δεν είχε αποκτήσει οργανωμένη μορφή και δεν είχε οσμωθεί ακόμα με το χρυσαυγίτικο μόρφωμα.

Εν τω μεταξύ το μουντιάλ μπαίνει από σήμερα στην τελική ευθεία, με τα φαβορί να προχωράνε ασθμαίνοντας (πέντε από τα οκτώ παιχνίδια της φάσης των 16 κρίθηκαν στην παράταση ή στα πέναλτι) αλλά να μην πέφτουν θύματα εκπλήξεων. Με τις αφρικανικές ομάδες να πέφτουν ηρωικά μαχόμενες (λίγα πράγματα ξεπερνούν την εμπειρία να βλέπεις αγώνα τους στο κέντρο της αθήνας, κοντά σε καφενείο με μετανάστες) και την ευρώπη να έχει τις μισές ομάδες της τελικής οκτάδας, παρά τα αλλεπάλληλα βατερλό που υπέστησαν παραδοσιακές δυνάμεις της. Και με το ενδεχόμενο ενός τελικού βραζιλίας-αργεντινής (και αναπληρωματικό ζευγάρι το γερμανία-ολλανδία) να παραμένει ζωντανό ως ιδανικό φινάλε σε ένα σχεδόν τέλειο μουντιάλ. Που θα γινόταν όμως ακόμα καλύτερο αν συνεχιστούνε οι εκπλήξεις που αφήνουν τα φαβορί στο καναβάτσο.

Ο εργαζόμενος στη θέση που ονειρεύεται κάθε κεφαλαιοκράτης.Σκλάβος.Όπως τότε στις "παλιές καλές εποχές" της δουλοκτητικής κοινωνίας.

 Αυτός είναι ο κόσμος σας και δε διορθώνεται.Ανατρέπεται.

Η φωτογραφία είναι από την πρώτη σελίδα το υ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥΗ 

Απολύτως αντικειμενική αποτύπωση  του καπιταλισμού. Ο εργαζόμενος στη θέση που ονειρεύεται κάθε κεφαλαιοκράτης.Σκλάβος.Όπως τότε στις "παλιές καλές εποχές" της δουλοκτητικής κοινωνίας. 

Όλα αυτά σε μια χώρα που η ανάπτυξη καλπάζει και που το εκπαιδευτικό σύστημα της βρίσκεται στις πρώτες θέσεις σύμφωνα με την αξιολόγηση  PISA ( Πρόγραμμα Διεθνούς Αξιολόγησης Μαθητών (Programme for International Student Assessment  = PISA)

Θα έχετε ακούσει και θα έχετε διαβάσει για το πόσο θαυμαστά αποτελέσματα έχουν τα εκπαιδευτικά συστήματα των χωρών που είναι πρώτα στην κατατάταξη. Τα βλέπετε εξάλλου στη φωτογραφία. Βλέπετε τι είδους εργαζόμενους, τι είδους ανθρώπους διαπλάθουν. Πληροφοριακά αναφέρω πως η Σιγκαπούρη καταλαμβάνει τη 2η θέση στη κατάταξη των εκπαιδευτικών συστημάτων σύμφωνα με το Πρόγραμμα Διεθνούς Αξιολόγησης. Ποιος λανσάρει το πρόγραμμα αυτό; Μα ο ΟΟΣΑ φυσικά. Τι κάνει αυτό το ευαγές καπιταλιστικό ίδρυμα; Μελετά συγκριτικά τις πολιτικές που εφαρμόζονται ιδίως στον τομέα τής οικονομικής ανάπτυξης και σε κλάδους όπως το εμπόριο, η γεωργία, η φορολογία, η τεχνολογία κ.λ.π. Δε νομίζω ότι χρειάζεται να επεκταθούμε περιοσσότερο.

Ας έρθουμε τώρα σε μια χώρα πιο κοντινή σε μας, μέλος της Ε.Ε. Μιλάμε για την Κροατία.

Ο τίτλος της είδησης που κάνει το γύρο του διαδικτύου είναι ο παρακάτω:

Την απέλυσαν γιατί δεν... καθάρισε πριν αποπειραθεί να αυτοκτονήσει

Οι δύο αυτές ειδήσεις θα μπορούσαν να είναι απάντηση σε όσα αναφέρει ο Στάθης, σε χτεσινό δημοσίευμα του στο enikos.gr, για το ΚΚΕ.  

Αυτός είναι ο κόσμος σας, Στάθη. Ο άθλιος καπιταλιστικός κόσμος σας. καλύτερος νδε γίνεται.Ούτε φτιασιδώνεται. Αλήθεια πως να κάνεις ένα πτώμα σε κατάσταση σήψης ελκυστικό στην όψη; Δε γίνεται. Όσο και να αγωνίζεσαι εσύ και ο ΣΥΡΙΖΑ , το πτώμα αυτό θα ζέχνει και θα μολύνει. A, και μην ξεχάσω! Άδικα κοπιάζεις, το ΚΚΕ δε τσουβαλιάζεται. Το ξέρεις καλά αυτό. Δε μπορεί κάτι θα σου έχει μείνει από τη "θητεία" σου στο Ριζοσπάστη. Άλλος είναι ο στόχος σου. Να είσαι ένας από αυτούς που θα έχουν την ικανοποίηση ότι συνέβαλαν στην εξαφάνιση, την περιθωριοποίηση, την εκλογική και όχι μόνο καταλήστευση του ΚΚΕ. Ξέρω είναι το δύσκολο θέμα στις εξετάσεις που δίνεις, δίνετε για να περάσετε το κατώφλι του Μαξίμου. 'Αστο καλύτερα αυτό το θέμα. Είναι άλυτο για την αστική τάξη. Δε το έλυσαν τόσες δεκαετίες με όσους τρόπους και να μηχανεύτηκαν πολλοί άλλοι. Είσαι πολύ αστείος αν νομίζες πως θα το λύσεις εσύ και ο ΣΥΡΙΖΑ γενικότερα.

Μ. Ταμήλος-«Κοινωνικό αγαθό», είπε, «είναι μόνο το νερό

Κοινωνικό αγαθό

Αποκαλυπτική για το πόσο... κόπτεται η κυβέρνηση για τις στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες ήταν η προχθεσινή τοποθέτηση του βουλευτή της ΝΔ, Μ. Ταμήλου, σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή, με αφορμή την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ: «Κοινωνικό αγαθό», είπε, «είναι μόνο το νερό. Τίποτα άλλο. Μπορείς να ζήσεις και χωρίς ενέργεια. Μπορείς να πας σε ένα χωριό και να ζεις με τη λάμπα που ανάβαμε παλιά (...) Αρα λοιπόν το ρεύμα δεν είναι κοινωνικό αγαθό»...

Μέσα στο προκλητικό για το λαό παραλήρημά του, ο Μ. Ταμήλος λέει και μια μεγάλη αλήθεια που δεν πρέπει να χάνουν λεπτό από μπροστά τους οι εργαζόμενοι αν θέλουν να ανατρέψουν τη βαρβαρότητα που βιώνουν: στον καπιταλισμό, στο εκμεταλλευτικό σύστημα που μετατρέπει σε εμπόρευμα την ίδια την εργατική δύναμη, δεν μπορεί να υπάρχει κανένα αγαθό που να μην είναι εμπόρευμα, ούτε καν τα αγαθά που συνδέονται με τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες του ανθρώπου (του νερού συμπεριλαμβανομένου, κι ας το «εξαιρεί» τάχα ο βουλευτής της ΝΔ).

Εμπόρευμα είναι στον καπιταλισμό και η ηλεκτρική ενέργεια, με δυνατότητες μάλιστα για τεράστια μονοπωλιακά κέρδη, γι' αυτό και προωθείται η απελευθέρωσή της. Ακριβώς για αυτά τα κέρδη των μονοπωλίων, τα λαϊκά νοικοκυριά πληρώνουν όλο και περισσότερα για να έχουν ρεύμα στα σπίτια τους, ακριβώς γι' αυτά τα κέρδη ήδη χιλιάδες είναι οι λαϊκές οικογένειες που ζούνε χωρίς ρεύμα, βυθισμένες κυριολεκτικά στο σκοτάδι εν έτει 2014.

«Ολως τυχαίως», οι δυνάμεις που σήμερα αντιδρούν τάχα στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, ενώ αποδέχονται τη ρίζα της, τη στρατηγική της απελευθέρωσης της Ενέργειας, είναι οι ίδιες δυνάμεις που «ξεχνούν» αυτές τις αλήθειες για τη λειτουργία του καπιταλισμού γιατί τον υπηρετούν, είναι οι δυνάμεις που δεν αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων.

Ο λαός με την πάλη του σήμερα οφείλει να βάλει στο στόχαστρο την ίδια την πολιτική της απελευθέρωσης της Ενέργειας και ταυτόχρονα να έχει καθαρό ότι πραγματικά κοινωνικό αγαθό θα γίνει το ρεύμα, όπως και συνολικά ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι, μόνο όταν η λαϊκή πάλη ανατρέψει τα μονοπώλια και την εξουσία τους και τα κοινωνικοποιήσει, γιατί μόνο τότε κριτήριο της παραγωγής θα είναι η σχεδιασμένη κάλυψη των λαϊκών αναγκών και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου.

Γ.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ Ικανοποίηση της λαϊκής ευημερίας σημαίνει κοινωνικοποίηση της ΔΕΗ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Ικανοποίηση της λαϊκής ευημερίας σημαίνει κοινωνικοποίηση της ΔΕΗ

Αποσπάσματα από την τοποθέτηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ, στη συζήτηση για τη «μικρή ΔΕΗ», που έγινε την Τετάρτη στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής

Ο Νίκος Καραθανασόπουλος

Eurokinissi

Το ΚΚΕ είναι αντίθετο στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Ζητά να αποσυρθεί γιατί αποτελεί ένα ακόμα κρίκο στην πορεία απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και των αντίστοιχων ιδιωτικοποιήσεων που προκύπτουν από αυτήν.
Δεύτερον, στηρίζουμε τους αγώνες που αναπτύσσονται, καλούμε το εργατικό - λαϊκό κίνημα, το λαό, να αξιοποιήσει κάθε μορφή πάλης, με στόχο όχι μόνο το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και την απόσυρσή του, αλλά και συνολικότερα, με στόχο την πλήρη κατάργηση των νόμων εφαρμογής του κοινοτικού πλαισίου απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και των ιδιωτικοποιήσεων, που προέκυψαν από αυτούς.
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε από τη σκόνη, από τον κουρνιαχτό που σηκώθηκε το προηγούμενο διάστημα, μέσα από τις άγονες και οξυμένες, αλλά ανούσιες αντιπαραθέσεις ανάμεσα στη συγκυβέρνηση από τη μια και στην αξιωματική αντιπολίτευση, τα λεγόμενα άλλα αντιμνημονιακά κόμματα, από την άλλη, ότι η αντιπαράθεση αυτή όχι μόνο αποπροσανατολίζει, αλλά κρύβει και κάτι πολύ σοβαρό, ότι έχει υλικούς όρους.
Οι μεν υπερασπίζονται τα συμφέροντα που σήμερα κερδίζουν από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, οι άλλοι υποστηρίζουν τα νέα συμφέροντα που θέλουν την επαύριο να μπούνε μέσα σε μια ακόμη πιο απελευθερωμένη αγορά. Πρόκειται δηλαδή για έναν πόλεμο συμφερόντων, ο οποίος αποκτά και ιδεολογικές «προεκτάσεις».
Το λέμε αυτό, γιατί δεν πρέπει να αποκρυφτεί η συνολική εικόνα. Ποια είναι αυτή; Κανείς μέσα σ' αυτή την αίθουσα δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι στην Ελλάδα υπάρχει ένας τεράστιος πλούτος ενεργειακών πηγών. Είτε αυτές είναι πηγές από ανανεώσιμες μορφές, είτε αυτές είναι από τα ορυκτά καύσιμα. Αυτός ο πλούτος μπορεί να μένει και αναξιοποίητος ή και να αξιοποιείται στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, αλλά έχει διαμορφώσει μια συγκεκριμένη εικόνα.
Ποια είναι αυτή η εικόνα; Οτι υπάρχουν στη χώρα μας συνθήκες ενεργειακής φτώχειας για εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά. Ποια είναι λοιπόν η αιτία αυτής της τεράστιας αντίφασης, ανάμεσα στον πλούτο των πηγών και στην ενεργειακή φτώχεια που αντιμετωπίζουν σήμερα τα λαϊκά νοικοκυριά; Ποιος φταίει γι' αυτό;
Φταίει μόνο η καπιταλιστική κρίση; Αν έτσι ήταν το ζήτημα, θα ήταν πολύ απλό να λυθεί. Αλλά αυτή η προσέγγιση είναι επιφανειακή. Βεβαίως, η καπιταλιστική κρίση επηρεάζει, αλλά φταίει κάτι ακόμα πιο βαθύ και πολύ πιο ουσιαστικό. Και ποιο είναι αυτό; Ακούω εδώ διάφορα. Οτι η Ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό. Αλήθεια, στον καπιταλισμό υπάρχει κοινωνικό αγαθό; Διασφαλίζει το κοινωνικό καπιταλιστικό σύστημα τα κοινωνικά αγαθά; Από πότε;
Αν είναι κάτι κοινωνικό αγαθό, σημαίνει ότι ο καθένας έχει πρόσβαση, ανεξάρτητα από την οικονομική του κατάσταση. Υπάρχει αυτό σήμερα; Υπήρχε αυτό χτες ή προχτές; Οχι. Αρα, λοιπόν, δεν ήταν κοινωνικό αγαθό. Ηταν εμπόρευμα στον καπιταλισμό. Είτε ήταν κρατική η ΔΕΗ, είτε ήταν ΔΕΗ μετοχοποιημένη σε συνθήκες απελευθέρωσης αγοράς, είτε ήταν κρατική σε συνθήκη κρατικής προστασίας της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Ηταν εμπόρευμα. Κάποιοι κέρδιζαν και κάποιοι έχαναν.
Δεν κατάλαβα, η κρατική ΔΕΗ της δεκαετίας του '60 δεν ήταν αυτή που πουλούσε σκανδαλωδώς το ηλεκτρικό ρεύμα στην ΠΕΣΙΝΕ, για παράδειγμα; Αυτή την τεράστια ζημιά που είχε η κρατική ΔΕΗ ποιος την πλήρωνε; Τα λαϊκά νοικοκυριά δεν την πλήρωναν, για να μπορεί να επιβιώσει; Να έχει κέρδη; Και όσοι υπερασπίζονται την κερδοφόρα ΔΕΗ, υπερασπίζονται το δικαίωμα της κρατικής, είτε δημόσιας, είτε ιδιωτικής επιχείρησης, να εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους. Γιατί δεν υπάρχει άλλη πηγή κερδοφορίας, εκτός από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης.
Αρα, λοιπόν, όλοι αυτοί οι οποίοι σκιαμαχούν και λένε «κάτω τα χέρια από την κερδοφόρα ΔΕΗ» και «να μην ιδιωτικοποιηθεί η κερδοφόρα ΔΕΗ» τι σημαίνει; Σημαίνει ότι θέλουν αυτή η ΔΕΗ, η δημόσια, να εκμεταλλεύεται, να αυξάνει το βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Εμείς, αυτό το πράγμα δεν μπορούμε να το υπερασπιστούμε.

Χαμένοι ήταν πάντα οι εργαζόμενοι

Βεβαίως, εδώ υπάρχει το εξής ζήτημα: Για ποιο λόγο προχώρησε τότε το αστικό κράτος στην ενιαιοποίηση και στην κρατικοποίηση των ιδιωτικών επιχειρήσεων που διάσπαρτα λειτουργούσαν στην αγορά; Το έκανε για κοινωνικούς λόγους;
Ενα κράτος αστικό, το οποίο ήταν κράτος των διώξεων, των φυλακίσεων, των εξοριών και των εκτελέσεων, είχε κοινωνική ευαισθησία να προσφέρει ρεύμα στα λαϊκά νοικοκυριά; Οχι. Το έκανε γιατί αυτό επέτασσαν οι ανάγκες μιας οικονομίας με χαμηλό βαθμό κεφαλαιοποίησης της αστικής τάξης και των επιχειρήσεων των καπιταλιστικών, που δεν μπορούσαν να σηκώσουν το βάρος του εξηλεκτρισμού, ο οποίος αποτελούσε απαραίτητη προϋπόθεση για να αναπτυχθεί η καπιταλιστική παραγωγική δραστηριότητα στη χώρα μας.
Αυτό ανέλαβε να το κάνει με κόπους, θυσίες και με αίμα ο ελληνικός λαός. Αυτό ήταν το ζήτημα, που τότε κρατικοποιήθηκαν οι διάσπαρτες επιχειρήσεις οι ιδιωτικές, και ενοποιήθηκαν κάτω από τη ΔΕΗ. Και από αυτή την άποψη, λοιπόν, είτε με την κρατική ΔΕΗ, είτε με την ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ, χαμένοι είναι πάντοτε οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα.
Βεβαίως, αυτή την κατάσταση την επιδείνωσε πολύ περισσότερο η πολιτική απελευθέρωσης της αγοράς, σε επίπεδο ΕΕ, η οποία ξεκίνησε από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που εδώ την ψήφισαν συγκεκριμένα κόμματα και δεν μπορούν να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους σήμερα, ή να κάνουν μια επιφανειακή αυτοκριτική. Από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ ξεκίνησε, που πλην Λακεδαιμονίων, πλην του ΚΚΕ, όλες οι τότε πολιτικές δυνάμεις την αποδέχτηκαν και την στήριξαν.
Γιατί το έκανε αυτό η ΕΕ; Γιατί ήθελε να προσφέρει, να ικανοποιήσει τις λαϊκές ανάγκες; Να αναβαθμίσει τη λαϊκή ευημερία των πολιτών, των εργαζομένων, των λαών της ΕΕ; Οχι βέβαια. Δεν έχει καμία τέτοια ανθρώπινη ευαισθησία η λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Το έκανε για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο: Επειδή υπήρχαν τεράστια υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, τα οποία δεν είχαν διέξοδο να επενδυθούν σε νέους, κερδοφόρους τομείς. Αρα, λοιπόν, διαμόρφωσε ένα περιβάλλον συρρίκνωσης της κρατικής παρέμβασης, πλέον γιατί δεν ήταν αναγκαία. Και στη θέση του αστικού κράτους και των επιχειρήσεών του εισχώρησαν οι ιδιώτες.
Με αυτόν τον τρόπο διασφάλισε στους νέους τομείς την καπιταλιστική κερδοφορία. Και αυτή η διαδικασία ξεκίνησε από τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Να θυμίσουμε ότι τότε γινόταν μια αντίστοιχη συζήτηση και εδώ. Τι έλεγαν τότε τα κόμματα της κυβέρνησης; Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που υλοποίησαν αυτή την πολιτική, είπαν ότι η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας θα οδηγήσει προς όφελος του καταναλωτή, σε νέες αναβαθμισμένες θέσεις εργασίας.
Αυτά λέγανε και τότε, πριν από 20 χρόνια, τα ίδια λέτε και σήμερα. Δεν είσαστε καν πρωτότυποι σε αυτά που λέτε, αλλά η πραγματικότητα βοά για το αντίθετο. Η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας δεν έγινε για να διασφαλιστεί η λαϊκή ευημερία, αλλά για να θωρακιστεί η καπιταλιστική κερδοφορία.

Να γίνει η ΔΕΗ κοινωνική ιδιοκτησία

Σήμερα, η κυβέρνηση, με αυτό το νόμο τον οποίο φέρνει, προσπαθεί να συνδυάσει διάφορα ανταγωνιστικά συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που κάποιοι ήθελαν όλο το πακέτο της ΔΕΗ να το πάρουν, γιατί βρίσκονται σε μια προνομιούχα θέση σε σχέση με κάποιους άλλους ανταγωνιστές, είτε είναι αμερικανικές εταιρείες, είτε είναι γερμανικές, που θέλουν να βάλουν χέρι από θέση ισχύος και κυριαρχίας. Και μέσα από αυτό τον τρόπο της διάσπασης η κυβέρνηση προσπαθεί να συμβιβάσει αυτές τις τεράστιες επιχειρηματικές αντιθέσεις και ανταγωνισμούς.
Ετσι, λοιπόν, εμείς λέμε καθαρά:
Πρώτον: Σήμερα, χρειαζόμαστε ένα κίνημα, που δεν θα είναι υποταγμένο στη λογική του μικρότερου κακού, που δεν θα καλλιεργεί αυταπάτες ότι υπάρχει «υγιής» και «ανθυγιεινός» ανταγωνισμός, που υπάρχει «υγιής» και «ανθυγιεινή» απελευθέρωση, αλλά ένα κίνημα το οποίο δεν θα υπηρετεί την κυβερνητική εναλλαγή και δεν θα καλλιεργεί αυταπάτες φιλολαϊκής διαχείρισης μέσα στη ζούγκλα της απελευθερωμένης αγοράς και των δεσμεύσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά, αντίθετα, ένα κίνημα αντεπίθεσης, ανατροπής της πολιτικής και της εξουσίας των μονοπωλίων.
Δεύτερον: Σε αυτό το πλαίσιο καμία αστική κυβέρνηση, είτε είναι δεξιά, είτε είναι κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά, είτε είναι αριστερή, δεν μπορεί να αναιρέσει τους κανόνες λειτουργίας μιας επιχείρησης, που λειτουργεί προς όφελος του καπιταλιστικού κέρδους, πολύ περισσότερο σε συνθήκες απελευθέρωσης της αγοράς. Πολύ δε περισσότερο που αυτά τα κόμματα όχι μόνο δεν αμφισβητούν, αλλά αποδέχονται τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό, αποδέχονται την απελευθερωμένη αγορά και την πολιτική της και αποδέχονται, λοιπόν, το σύνολο των μέτρων αυτών.
Εμείς, ως ΚΚΕ, το λέμε καθαρά, δεν υπερασπιζόμαστε το παρελθόν της ΔΕΗ, δεν υπερασπιζόμαστε ούτε το σήμερα. Πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε το αύριο, γιατί θα είναι ακόμη πιο επώδυνο για τους εργαζόμενους και για το λαό και γι' αυτό λέμε να μην προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση και γι' αυτό αντιστεκόμαστε.
Τι σημαίνει για μας ικανοποίηση της λαϊκής ευημερίας; Σημαίνει ότι θα πρέπει να αξιοποιείται το σύνολο των εγχώριων πηγών, που θα οδηγεί σε μείωση της ενεργειακής εξάρτησης. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία τα μέσα παραγωγής και ο ορυκτός πλούτος, να υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός και ένας ενιαίος, αποκλειστικά κρατικός φορέας Ενέργειας, που θα αξιοποιεί όλα τα παραπάνω.
Τι θα διασφαλίζει αυτός ο φορέας; Τη μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης, την εξασφάλιση επαρκούς λαϊκής κατανάλωσης, η οποία θα κατοχυρώνει στην πράξη το ενεργειακό προϊόν ως κοινωνικό αγαθό, τη διασφάλιση της υποδομής για την κάλυψη αναγκών της κεντρικά σχεδιασμένης βιομηχανίας, τη σχεδιασμένη ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών και κλάδων και την ασφάλεια των εργαζομένων του κλάδου, αλλά και των οικιστικών ζωνών και γενικότερα την ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον.

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΧΗΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ Ξεκίνησε η άκρως επικίνδυνη επιχείρηση νοτιοδυτικά της Κρήτης

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΧΗΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Ξεκίνησε η άκρως επικίνδυνη επιχείρηση νοτιοδυτικά της Κρήτης

Σε κίνδυνο η ζωή και η υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων από τη μέθοδο της υδρόλυσης που εφαρμόζεται για πρώτη φορά εν πλω

Αναχώρησε από το ιταλικό λιμάνι του Gioia Tauro το φορτωμένο με τα χημικά αμερικανικό πλοίο «Cape Ray»

Σε εξέλιξη βρίσκεται η άκρως επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον επιχείρηση εν πλω καταστροφής χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο, στα διεθνή ύδατα νοτιοδυτικά της Κρήτης, από το αμερικανικό πλοίο «Cape Ray», με τη μέθοδο της υδρόλυσης.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Αμυνας των ΗΠΑ, την οποία έκανε ο ναύαρχος J. Kirby, «η μεταφορά των συριακών χημικών ουσιών από το δανέζικο πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων "Ark Futura" στο "Cape Ray" ολοκληρώθηκε. Το "Cape Ray" αναχώρησε από το ιταλικό λιμάνι του Gioia Tauro για τα διεθνή ύδατα της Μεσογείου, όπου η επιχείρηση εξουδετέρωσης θα ξεκινήσει σύντομα. Η διεργασία εξουδετέρωσης αναμένεται να χρειαστεί αρκετές εβδομάδες για να ολοκληρωθεί».
Υπολογίζεται ότι το πλοίο μεταφέρει 570 τόνους υγροποιημένων τοξικών αερίων, όπως αέρια μουστάρδας και DF, από το οποίο παράγεται το σαρίν, τα οποία χαρακτηρίζονται «1ης προτεραιότητας» από τον Οργανισμό για την Απαγόρευση Χημικών Οπλων (ΟΑΧΟ) και τον ΟΗΕ. Τα απόβλητα που θα προκύψουν από αυτή τη φάση δεν θα είναι αδρανή αλλά επικίνδυνα, ενώ μπορεί να φτάσουν σε όγκο από 5 έως 14 φορές πολλαπλάσιο των αρχικών, τα οποία προβλέπεται να μεταφερθούν στη Γερμανία για καταστροφή τους σε κρατική μονάδα θερμικής επεξεργασίας.
Ορισμένα χημικά «1ης προτεραιότητας» προβλέπεται να μεταφερθούν στη Βρετανία για καταστροφή τους σε μονάδα θερμικής επεξεργασίας, ενώ τα υπόλοιπα χημικά («2ης προτεραιότητας») προβλέπεται να καταστραφούν από τη «Veolia Environmental Services Technical Solutions LLC» στις ΗΠΑ, την «Ekokem OY AB» στη Φινλανδία και την προαναφερόμενη μονάδα θερμικής επεξεργασίας στη Γερμανία.
Ο κίνδυνος ενός ατυχήματος κατά τη διάρκεια της μεταφοράς ή της διαδικασίας υδρόλυσης εν πλω είναι πιθανός. Μπορεί να σχετίζεται με τις καιρικές συνθήκες, πιθανή σεισμική δόνηση, αστοχία κάποιου συστήματος κανονικής λειτουργίας ή ασφάλειας, οργανωτικά προβλήματα, ανθρώπινο λάθος, σαμποτάζ κ.λπ. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την Ασφάλεια των Μεταφορών (2001), τα θαλάσσια ατυχήματα στην Ευρώπη ήταν υπεύθυνα για 140 θανάτους το χρόνο και ζημιές της τάξης του 1,5 δισ. ευρώ, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο αντιστοιχούσαν σε 0,33 θανάτους ανά 100 εκατ. χιλιόμετρα, δηλαδή σε 4 φορές μεγαλύτερη επικινδυνότητα σε σχέση με τα ατυχήματα κατά την εναέρια μεταφορά. Αλλωστε, η πρόσφατη απαγόρευση ορισμένων τύπων αλιείας σε περιοχή νότια της Κρήτης, πιθανότατα αντανακλά μέτρα διαχείρισης του κινδύνου αυτού απ' τις κρατικές αρχές.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η μέθοδος της υδρόλυσης εφαρμόζεται για πρώτη φορά εν πλω, στην πράξη δεν έχει γίνει προσομοίωση της διαδικασίας σε πραγματικές συνθήκες, δεν υπάρχει σχετική εμπειρία από έκτακτες καταστάσεις, υπάρχει πίεση χρόνου για την υλοποίηση της επιχείρησης, ενώ είναι γνωστές οι αναφορές που έχουν δει το φως της δημοσιότητας σχετικά με τα σοβαρά προβλήματα ασφάλειας του «Cape Ray». Η ύπαρξη πολύ επικίνδυνων φορτίων αποτελεί παράγοντα που πολλαπλασιάζει την επικινδυνότητα και ως προς την πιθανότητα ατυχήματος και ως προς τις δυνατότητες ουσιαστικής αντιμετώπισης μιας έκτακτης κατάστασης.
Είναι ενδεικτικό ότι διεθνείς παράγοντες αναγνωρίζουν τη δυσκολία και επικινδυνότητα του εγχειρήματος. Ενδεικτικά, ο R. Zilinskas, διευθυντής αμερικανικού κέντρου έρευνας για τα χημικά και βιολογικά όπλα, επιθεωρητής του ΟΗΕ για τα βιολογικά όπλα στο Ιράκ το 1994, έχει δηλώσει ότι «δεν υπάρχει εμπειρία, όλοι μαντεύουμε, όλοι κάνουμε υποθέσεις»! («The Washington Τimes», 10/12/2013). Ο δε ΟΑΧΟ δηλώνει ότι δεν φέρει καμία ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος και ότι η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ!

Γερμανία και κατώτατος μισθός

Γερμανία και κατώτατος μισθός

Μέχρι και «επανάσταση» χαρακτήρισαν τα διεθνή και ελληνικά αστικά ΜΜΕ τη θέσπιση κατώτατης αμοιβής στη Γερμανία, που ορίστηκε στα 8,5 ευρώ την ώρα. Το μέτρο μάλιστα παρουσιάζεται ως αποτέλεσμα της πίεσης των σοσιαλδημοκρατών στους χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ, συνολικά ως φιλεργατικό αποτέλεσμα της απόφασης των πρώτων να συγκυβερνήσουν με τους δεύτερους. Ούτε λίγο - ούτε πολύ αυτό που βγαίνει ως συμπέρασμα από τα αντίστοιχα ρεπορτάζ και άρθρα είναι ότι η ανάπτυξη της καπιταλιστικής Γερμανίας διασφαλίζει και τους εργαζόμενους. Οτι από την ισχύ και την αντοχή που διέκρινε τη γερμανική οικονομία σε συνθήκες κρίσης, μπορεί να ωφεληθεί και η γερμανική εργατική τάξη.

Τι ισχύει στη σημερινή Γερμανία; Η ελαστική και περιστασιακή «απασχόληση» επεκτείνεται ραγδαία και στη Γερμανία, αναγκάζοντας για παράδειγμα 8 εκατομμύρια που δουλεύουν στα λεγόμενα «mini jobs» να ζουν με μισθούς 450 ευρώ το μήνα. Οι άνεργοι (που ξεπερνούν τα 2,5 εκατομμύρια) όχι μόνο πασχίζουν να ζήσουν με επιδόματα ανεργίας πενιχρά για το επίπεδο ζωής στη χώρα (γύρω στα 400 ευρώ) αλλά αποκλείονται όλο και περισσότερο από αυτά. Είχε κάνει αίσθηση η αποκάλυψη - πριν μερικά χρόνια - ότι μια νεαρή είχε χάσει το επίδομα ανεργίας όταν αρνήθηκε να δουλέψει στη γραμματεία... οίκου ανοχής!

Η εμπειρία από διάφορους κλάδους και χώρους δουλειάς δείχνει ότι οι εργοδότες πετυχαίνουν με πολλούς τρόπους την κατακόρυφη μείωση του «εργατικού κόστους». Τρία μόνο παραδείγματα:

• Στις 12 Μάη, ο «Ριζοσπάστης» έγραφε ότι υπάλληλοι σε ένα δικηγορικό γραφείο αμείβονταν με ωρομίσθιο 1,54 ευρώ. Μάλιστα εργατικό δικαστήριο είχε αποφασίσει ότι αυτό είναι «σύννομο από τη στιγμή που οι εργαζόμενοι το δέχτηκαν για να μπορέσουν να ξαναμπούν στην αγορά εργασίας», συμπληρώνοντας μάλιστα ότι «οι μισθοί αυτοί μπορεί μεν να παραβιάζουν τα χρηστά ήθη, αλλά ο εργοδότης δε λειτούργησε εκμεταλλευτικά».
• Στις 14 Μάη, ο «Ελεύθερος Τύπος» έγραψε ότι η «Μερσέντες» επαναπροσλαμβάνει συνταξιούχους (με το επιχείρημα ότι δεν έχουν την πείρα των νεώτερων), τους οποίους μπορεί να πληρώνει με μικρότερους μισθούς επειδή παίρνουν κάθε μήνα και σύνταξη. Ετσι, η αυτοκινητοβιομηχανία βρήκε τρόπο να «σπρώχνει» συνολικά προς τα κάτω τους μισθούς.
• Αντίστοιχη πίεση για μείωση μισθών ασκούν φυσικά οι μεγαλοεργοδότες σε μια σειρά κλάδους, ειδικά στη βαριά βιομηχανία, στην οποία το γερμανικό κεφάλαιο διατηρεί συγκριτικό προβάδισμα έναντι ανταγωνιστών του. Η «Thyssenkrupp» ανακοίνωσε πρόσφατα ότι σκοπεύει να μειώσει μισθούς μέχρι και κατά 45%, αφού πριν κάποιο καιρό πανηγύριζε για το διπλασιασμό των κερδών της στο πρώτο τρίμηνο του 2014.

Παράλληλα, η θέσπιση κατώτατου μισθού δεν προωθείται έξω από ένα πλέγμα πολιτικής που στηρίζει την καπιταλιστική κερδοφορία. Καταρχήν, από τη συγκεκριμένη ρύθμιση θα εξαιρούνται όσοι είναι μικρότεροι των 18 χρόνων, μαθητευόμενοι αλλά και μακροχρόνια άνεργοι. Επιπλέον, για να κατανοήσουμε αν ζημιώνονται οι Γερμανοί καπιταλιστές, μπορούμε να θυμηθούμε ότι στην Ελλάδα, ο ΣΕΒ ήταν από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της θέσπισης κατώτατου μισθού με νόμο. Αφού ο κατώτατος μισθός μειώθηκε με νόμο πάνω από 200 ευρώ, με τον ίδιο νόμο συσχετίστηκε με τα επίπεδα ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή έγινε «λάστιχο» ώστε να αναπροσαρμόζεται σύμφωνα με τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Με αυτόν τον τρόπο, οι βιομήχανοι ξεκινούν τη διαπραγμάτευση των κλαδικών και επιχειρησιακών συμβάσεων από χαμηλότερο επίπεδο. Επιπλέον, προσπαθούν να «χτυπήσουν» το λεγόμενο «αθέμιτο ανταγωνισμό», δηλαδή τα περιθώρια διαφόρων εργοδοτών να δίνουν ακόμα χαμηλότερους μισθούς από αυτό που όριζαν οι συμβάσεις.

Φυσικά, δε μπορεί κάποιος να καλέσει τους Γερμανούς εργάτες να αρνηθούν τη θέσπιση κατώτατης αμοιβής. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να νιώθουν ευγνωμοσύνη για τέτοιες κυβερνητικές παροχές που δεν καλύπτουν τις ανάγκες τους. Η αγριότητα με την οποία η μεγαλοεργοδοσία ξεζουμίζει τους εργάτες δε μειώνεται καθόλου. Το αντίθετο. Αλλωστε υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν στην ανταγωνιστικότητα και την ένταση της εκμετάλλευσης, όπως η άνοδος της παραγωγικότητας της εργασίας, οι ευέλικτες μορφές δουλειάς.

Στην «ατμομηχανή» λοιπόν της Ευρώπης, όπου η παραγωγικότητα της εργασίας καλπάζει, ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργατών μεγαλώνει συνέχεια. Και ακόμη και αν αυξήθηκε η κατώτατη αμοιβή, ακόμη και αν αυξηθούν και άλλοι μισθοί, μεγαλώνει συνέχεια η απόσταση ανάμεσα σε αυτό που παράγει ο εργάτης και αυτό που παίρνει, και ας φαίνεται ότι αυξάνεται ο μισθός του. Αρα μεγαλώνει η εκμετάλλευση. Μεγαλώνει και η απόσταση ανάμεσα στις δυνατότητες που δημιουργούνται να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες του και αυτές που τελικά ικανοποιεί. Κοροϊδεύει ωμά τους εργάτες όποιος λέει ότι είναι ποτέ δυνατόν το κεφάλαιο να μοιραστεί τα κέρδη του μαζί τους.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί αλλά και οι διπλωματικές επαφές

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί αλλά και οι διπλωματικές επαφές

• Νεκρούς αλλά και σοβαρές ζημιές σε σπίτια και εργοστάσια μέτρησαν και χτες Λουγκάνσκ και Ντονέτσκ
• Τηλεφωνικές επαφές μεταξύ Ποροσένκο, Ολάντ, Μέρκελ, Πούτιν και Ομπάμα

Στο Κραματόρσκ (φωτ.) οι κάτοικοι μετρούν νεκρούς και ισοπεδωμένα σπίτια

ΚΙΕΒΟ - ΜΟΣΧΑ - ΛΟΥΓΚΑΝΣΚ.--
Νέους νεκρούς μέτρησε και χτες ο πληθυσμός των ανατολικών επαρχιών Λουγκάνσκ και Ντονέτσκ της Ουκρανίας, όπου η κυβέρνηση του Κιέβου συνεχίζει την «αντιτρομοκρατική επιχείρηση».
Ετσι, την ώρα που ο Πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο εμφανιζόταν έτοιμος για μια νέα εκεχειρία (όπως δήλωσε σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Αμερικανό αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν), οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί συνεχίζονταν ασταμάτητοι, προκαλώντας σοβαρές ζημιές σε εκατοντάδες σπίτια, αλλά και βιομηχανικές εγκαταστάσεις.
Το ρωσικό πρακτορείο ΙΤΑΡ-ΤΑΣΣ μετέδιδε ότι μετά από βομβαρδισμούς στο χωριό Στάραγια Κοντράσεβκα, 20 χλμ. από το Λουγκάνσκ, σκοτώθηκαν επτά άτομα, ανάμεσά τους και ένα 5χρονο κορίτσι, ενώ τραυματίστηκαν ακόμα οκτώ άτομα. Συνολικά, το τελευταίο διήμερο σε όλη την περιοχή του Λουγκάνσκ καταστράφηκαν δύο σχολεία, ζημιές προκλήθηκαν σε ένα εργοστάσιο χημικών, ένα γυαλιού, σε αγωγούς φυσικού αερίου. Στο Κραματόρσκ κτίρια «κάπνιζαν» και χτες, ενώ στο Σλαβιάνσκ δέχτηκε επίθεση το ξενοδοχείο όπου έμεναν συνεργεία ρωσικών ΜΜΕ. Η παροχή νερού και ρεύματος διακόπηκε σε αρκετά χωριά της περιοχής.
Ταυτόχρονα, έγινε γνωστό πως εννέα Ουκρανοί συνοριοφρουροί τραυματίστηκαν όταν αντάρτες βομβάρδισαν με όλμους το φυλάκιο Ντολιάνσκιι, που ανακατέλαβε την Τρίτη ο στρατός του Κιέβου. Το Κίεβο ισχυριζόταν ότι οι «αυτονομιστές» είχαν τη στήριξη «μισθοφόρων» στρατολογημένων στη Ρωσία. «Με αυτό τον τρόπο οι μισθοφόροι επιδιώκουν να κατασυκοφαντήσουν τους Ουκρανούς στρατιώτες και να ανακαταλάβουν το φυλάκιο που είχαν χάσει και ένα τμήμα των συνόρων», σύμφωνα με ανακοίνωση του στρατού. Επιπλέον, το ουκρανικό υπουργείο Αμυνας διέψευσε την πληροφορία (που κυκλοφόρησε σε μέσα «κοινωνικής δικτύωσης) ότι σκοτώθηκαν 40 Ουκρανοί αλεξιπτωτιστές.
Ολα αυτά, σημειώνονταν την ώρα που στο Κίεβο ακροδεξιοί διαδήλωναν ακόμα μια φορά ενάντια σε μια νέα εκεχειρία, ενώ στην ουκρανική Βουλή γινόταν δεκτός με χειροκροτήματα ο νέος «υπουργός Αμυνας» Βαλερί Γκελετέι (πρώην επικεφαλής της υπηρεσίας προστασίας ανώτατων κυβερνητικών στελεχών), όταν δήλωνε: «Θα γίνει νικητήρια παρέλαση στην ουκρανική Σεβαστούπολη». Η Σεβαστούπολη βρίσκεται στη χερσόνησο της Κριμαίας, περιοχή που μετά από δημοψήφισμα, το οποίο δεν αναγνωρίζει το Κίεβο ενώθηκε την άνοιξη με τη Ρωσία.
Εκτός από νέο «υπουργό Αμυνας», ο Ουκρανός Πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο διόρισε χτες και νέο επικεφαλής στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αμυνας, τον στρατηγό Βίκτορ Μουγένκο που, από το 2003 έως το 2004, υπηρέτησε στο Ιράκ. Το κοινοβούλιο ενέκρινε και τους δύο διορισμούς.

Λαβρόφ: «Κανείς δε θα καταθέσει τα όπλα μονομερώς»

Σε χτεσινή τους τηλεδιάσκεψη, ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, και η καγκελάριος της Γερμανίας, Αγκελα Μέρκελ, ζήτησαν από τον Πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν να ενθαρρύνει τους αυτονομιστές στην ανατολική Ουκρανία να συνάψουν μια συμφωνία με τις ουκρανικές αρχές, στο πλαίσιο των όσων συμφώνησαν προχτές στο Βερολίνο οι υπουργοί Εξωτερικών (ΥΠΕΞ) Ρωσίας, Ουκρανίας, Γερμανίας, Γαλλίας. Τηλεδιάσκεψη επρόκειτο να γίνει «μέσα στις επόμενες ώρες» και μεταξύ Μέρκελ - Ολάντ - Ποροσένκο.
Ακόμα, τηλεφωνική επαφή είχε η Μέρκελ και με τον Αμερικανό Πρόεδρο, Μπαράκ Ομπάμα. Σύμφωνα με την καγκελαρία, οι δύο ηγέτες «υπογράμμισαν από κοινού τη σημασία μιας άμεσης εκεχειρίας που θα γίνει σεβαστή και από τις δύο πλευρές» και «σε αυτό το πλαίσιο η Ρωσία θα πρέπει πάνω απ' όλα να συνεισφέρει και να επέμβει, ώστε οι αυτονομιστές στην ανατολική Ουκρανία θα σεβαστούν αυτήν την εκεχειρία». Ακόμα, ζήτησαν «κανένας μαχητής» και «κανένα όπλο» από τη Ρωσία να μην περνά στην Ουκρανία.
Πάντως, ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, δήλωσε ότι «κανείς δε θα καταθέσει τα όπλα μονομερώς». Η προχτεσινή διακήρυξη του Βερολίνου προέβλεπε ότι μια συμφωνία εκεχειρίας πρέπει να επιτευχθεί σε διμερή βάση, πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι «χτες (σ.σ. προχτές) οι εκπρόσωποι της νοτιοανατολικής Ουκρανίας δήλωσαν έτοιμοι γι' αυτό. Τώρα όλα εξαρτώνται από τους δυτικούς εταίρους μας... Για να συγκληθεί η Ομάδα Επαφής (σ.σ. στην οποία συμμετέχουν οι δυο πλευρές και ο ΟΑΣΕ) είναι απαραίτητη η παύση (σ.σ. του πυρός)... Επαναλαμβάνω ότι αυτό εξαρτιέται από την ηγεσία του Κιέβου, από τον Ουκρανό Πρόεδρο».

Η Ευρωπαϊκή Ενωση

Στο μεταξύ, χτες η ΕΕ χαιρέτισε την ετοιμότητα της Ρωσίας να επιστρέψει στους παρατηρητές του ΟΑΣΕ και Ουκρανούς συνοριοφύλακες να βρεθούν σε σημεία ελέγχου στη ρωσο-ουκρανική μεθόριο.
Επιπλέον, η εκπρόσωπος του Ευρωπαίου Επιτρόπου Ενέργειας Γκίντερ Ετινγκερ Σαμπίν Μπέργκερ ανέφερε ότι οι Βρυξέλλες θα συγκαλέσουν και άλλη συνάντηση με Μόσχα και Κίεβο για τα ζητήματα του φυσικού αερίου (βλέπε χρέος, τιμές πώλησης). Την ίδια στιγμή, βέβαια, τόνισε πως οι ευρωπαϊκές εταιρείες έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν το αέριο που αγοράζουν από τη Ρωσία όπως χρειάζεται, ίσως και να το προμηθεύσουν στην Ουκρανία.
Χτες βράδυ, το ΙΤΑΡ-ΤΑΣΣ επικαλούνταν «ευρωπαϊκή πηγή» σύμφωνα με την οποία χτες ξεκίνησε στη βελγική πρωτεύουσα συνάντηση Ευρωπαίων, Ουκρανών και Ρώσων «ειδικών» για να προετοιμαστούν τριμερείς υπουργικές επαφές στις 11 Ιούλη, προκειμένου να εξηγηθούν τα οφέλη από τη συμφωνία που υπέγραψαν πρόσφατα ΕΕ - Ουκρανία.

• Σε μια παράλληλη εξέλιξη, δεν πέρασε χτες από την Ουκρανική Βουλή κυβερνητικό νομοσχέδιο που θα εκχωρούσε περισσότερες αρμοδιότητες στο υπουργικό συμβούλιο, ώστε να χειρίζεται ζητήματα που αφορούν τη διαχείριση του φυσικού αερίου, την εξόρυξη και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, τις τιμές. Η ρύθμιση δεν εξασφάλισε τις 226 ψήφους που χρειάζονταν, κάτι που προκάλεσε την αντίδραση του «πρωθυπουργού» Αρσένι Γιατσενιούκ, ο οποίος φέρεται να δήλωσε: «Θα μείνουμε χωρίς αέριο το χειμώνα αν δε στηρίξετε τα κυβερνητικά νομοσχέδια».