Γερμανία: Ραδιοφωνικός σταθμός υποχρεώθηκε να μεταδώσει προεκλογική διαφήμιση νεοναζιστικού κόμματος

Από iraklis3

Κρατικός ραδιοφωνικός σταθμός της Γερμανίας υποχρεώθηκε να μεταδώσει προεκλογική διαφήμιση του ακροδεξιού νεοναζιστικού κόμματος NPD (Nationaldemokratische Partei Deutschlands) σήμερα, έπειτα από σχετική δικαστική απόφαση.

Το «Bayerischer Rundfunk» (BR) είχε προσφύγει στη δικαιοσύνη ζητώντας νομική στήριξη αφού αρνήθηκε να μεταδώσει προεκλογική διαφήμιση του NPD για τις ευρωεκλογές, στην οποία το νεοναζιστικό κόμμα συνδέει τη μετανάστευση με την ασφάλεια.

«Μετά το σκόπιμο άνοιγμα των συνόρων της Γερμανίας το 2015 και την επακόλουθη ανεξέλεγκτη μαζική μετανάστευση οι Γερμανοί είναι θύματα σχεδόν καθημερινά», αναφέρει το προεκλογικό σποτ του NPD.
Ωστόσο δικαστήριο του Μονάχου έκρινε χθες Δευτέρα ότι το περιεχόμενο του προεκλογικού σποτ δεν ισοδυναμεί με υποκίνηση στο μίσος και άρα ο κρατικός ραδιοφωνικός σταθμός δεν έχει λόγο να αρνείται να το μεταδώσει. Το BR άσκησε αμέσως έφεση, την οποία έχασε την ίδια ημέρα.
Το ακροδεξιό κόμμα NPD κατηγορείται ότι έχει δεσμούς με το νεοναζιστικό κίνημα και είναι γνωστό ότι ηρωοποιεί τους ηγέτες του Γ’ Ράιχ και υποβαθμίζει τα εγκλήματα που διέπραξαν οι ναζί.

Το 2017 στις βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία συγκέντρωσε ποσοστό 0,4%. Το NPD έχασε μέρος των ψηφοφόρων του από το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD). Δικαστήρια ζήτησαν την προηγούμενη εβδομάδα από δύο ακόμη κρατικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, τον «Hessischer Rundfunk» και τον «Norddeutscher Rundfunk», να μεταδώσουν τα προεκλογικά σποτ του NPD.
Αντίθετα δικαστήριο του Βερολίνου – Βρανδεμβούργου αποφάσισε ότι ο κρατικός τηλεοπτικός σταθμός ARD δεν είναι υποχρεωμένος να μεταδώσει την τηλεοπτική διαφήμιση του νεοναζιστικού κόμματος.

«Χέρι-χέρι» με τον Καρατζαφέρη τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στον Ωρωπό

Από iraklis3

Την από κοινού παρουσία, στελεχών, υποψήφιων περιφερειακών και δημοτικών συμβούλων του ΣΥΡΙΖΑ με υποψήφιους βουλευτές του ΛΑΟΣ και ανθρώπους του Καρατζαφέρη σε προεκλογική συγκέντρωση, στηλιτεύει η «Λαϊκή Συσπείρωση» Ωρωπου.
Όπως αναφέρει στην καταγγελία της:
«Αποδεικνύει με τον πιο εμβληματικό τρόπο ότι στην “προοδευτική συμμαχία” του ΣΥΡΙΖΑ χωράνε όλοι, Νεοδημοκράτες και Πασόκοι, ακροδεξιοί, φασίστες, ρατσιστές, υμνητές της χούντας και του Μεταξά.
Να τους γυρίσει ο λαός την πλάτη και να δώσει απάντηση σε όλους αυτούς που δείχνουν ανοχή στο φασισμό για να ψαρέψουν ψήφους σε θολά νερά.

Μόνο η μεγάλη, αποφασιστική ενίσχυση της “Λαϊκής Συσπείρωσης” και του ΚΚΕ μπορεί να δώσει αποφασιστικό χτύπημα στο φασισμό και στην ακροδεξιά».
Πηγή 902.gr

Πετάει ο γάιδαρος;

Μάνος Δούκας

Είπα σ’ ένα ΣΥΡΙΖΑΙΟ για το κατόρθωμα του ναιναίκου πρωθυπουργού τους να υπογράψει για τα 30 χρόνια από τότε που “οι λαοί της Ευρώπης γκρέμισαν το σιδηρούν παραπέτασμα”, τη μέρα της αντιφασιστικής νίκης των λαών. Κι αυτός με κάρφωσε με τα βέλη της περαιτέρω ανοησίας:
“Αν δεν ήταν ο Τσίπρας, θα είχε γίνει πόλεμος με την Τουρκία”.
Τα τύμπανα του μυαλού μου, ο συναγερμός «ηλίθιας ατάκας» κι οι καμπάνες του ορθολογισμού μου… χτύπησαν πένθιμα. Κι όμως. Το άκουσα καλά. Στ’ αλήθεια το είπε. Κι είναι και μορφωμένος ΣΥΡΙΖΑΙΟς. Δε θα σας πω όμως το όνομα, γιατί δεν θέλω να προσβάλω κανέναν.
Ρε παιδιά, ΣΥΡΙΖΟπαιδα, για όλα έχετε μια αυτόματη απάντηση – δικαιολογία; Σκονάκι έχετε; Και σας είπαν ότι είναι πασπαρτού κι απαντά σ’ όλες τις ερωτήσεις;
Έχετε κανένα θέμα στο οποίο νομίζετε ότι μπορούμε να τολμήσουμε να σας κάνουμε καμιά υποψία κριτικούλας, μικρούλας, τοσοδούλας; Π.χ. ότι το φόρεμα που φορούσε η κυρά καθηγήτρια νηπιαγωγείου, δεν ταίριαζε με το χρώμα του μελανιού που ο ναιναίκος υπέγραψε τη δημιουργία των νέων βάσεων και διευκολύνσεων του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στο Αιγαίο. Λέμε δηλαδή. Κάτι. Ό,τι νάναι. Και τι σχέση έχει τέλος πάντων, αυτό που είπα, μ’ αυτό που εισέπραξα; (Σαν νάταν γλάστρα που έπεσε από μπαλκόνι).
Πάντως, σαν αισιόδοξος άνθρωπος, με εμπιστοσύνη στον ανθρώπινο πολιτισμό και στη δύναμη του μυαλού, είμαι βέβαιος ότι δεν μπορεί να τα πιστεύουν αυτά που λένε. Αλλιώς, έχει απόλυτο δίκιο όποιος λέει ότι οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ δεν έχουν πια τίποτα να ζηλέψουν από την «επάρατο», από τα επιχειρήματά της και τη λογική των οπαδών της. Γιατί, τι διαφορά έχει άραγε αυτό που μου είπε, από το “Καραμανλής ή τανκς”, από το “Σημίτης ή χάος”, από το “Παπανδρέου ή πτώχευση” και από το “3ο μνημόνιο ή έξοδος από την ευρωζώνη”;
Ήθελαν λοιπόν να αποφύγουν τον πόλεμο; Γι’ αυτό τον Τραμπ τον είπανε “διαβολικά καλό”. Γι’ αυτό έγιναν “Μεντεσέδες” του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Γι’ αυτό πήραν απλόχερα συγχαρητήρια από τον Τραμπ. Γι’ αυτό έδωσαν καινούριες βάσεις και διευκολύνσεις. Γι’ αυτό δεν αντέδρασαν στην έκθεση του Στέητ Ντιπάρτμεντ που προσδιόριζε με ακρίβεια το ρόλο τους στην περιοχή σαν χωροφύλακα των “εθνικών συμφερόντων των ΗΠΑ” (ούτε καν του ΝΑΤΟ). Γι’ αυτό έκλεψαν τον πατροπαράδοτο ρόλο της ακροδεξιάς στις σχέσεις με τον προστάτη.  Γι’ αυτό και το ανακοινωθέν της Ρουμανίας για το “σιδηρούν παραπέτασμα”. Γι’ αυτό και το βίντεο που ανέδειξαν σε μεγάλο εθνικό ηγέτη το Μεταξά. Γι’ αυτό θα πάρουν F 35. Κι αν το ψάξω θα βρω δεκάδες ακόμα… “γι’ αυτό”.
Δηλαδή αυτά που έλεγε τόσα χρόνια η «επάρατος» («ανήκουμε στη δύση», «δε μπορούμε να βγούμε από το μαντρί», «το ΝΑΤΟ κι η ΕΕ μας διασφαλίζουν τα σύνορα και τη σταθερότητα» και άλλα τέτοια), πόσο χειρότερα ήταν από αυτά που λέει και κάνει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ;
Δηλαδή μας λένε ότι όταν σκύβεις στον ισχυρό, εξασφαλίζεσαι. Ακριβώς αυτό τους κατηγορούμε κι εμείς ότι κάνουν: έχουν πέσει στα γόνατα μπροστά στον Τραμπ, στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, για να παραμείνουν στην εξουσία. Νομίζουν ότι έτσι οι ισχυροί θα τους προτιμούν (αφού τους κάνουν τη δουλεία καλύτερα κι από τη ΝΔ κι από το ΠΑΣΟΚ) και θα τους κρατήσουν στις καρέκλες. Αυτό όμως είναι ο ορισμός του ραγιαδισμού και της αναπαραγωγής της εξάρτησης. Αυτό είναι Αμερικανοτσολιαδισμός.
Είναι μια λογική που για να την περάσουν, πρέπει να μας κάνουν να ξεχάσουμε τη «σκακιέρα» των Βαλκανίων όπου παίζουν οι μεγάλοι παίχτες και τα μεγάλα συμφέροντα, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ρωσία, πετρελαϊκές εταιρείες, Τουρκία, Ισραήλ και να σκεφτόμαστε μόνο τις κινήσεις του άσπρου  «αξιωματικού» – Τσίπρα και του «μαύρου πύργου» – Ερντογκάν.
Γιατί αυτό είναι ο ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή μας: ένας πιστός αξιωματικός του Τραμπ που υπακούει τυφλά στις εντολές του. Το ότι ακόμα ο προϊστάμενος τους δεν επέλεξε την οδό του πολέμου στην περιοχή, το θεωρούν δικό τους κατόρθωμα. Το ότι τον βοηθούν όμως να αποκτήσει κάθε δυνατή διευκόλυνση για να μετατρέψει τα Βαλκάνια σε «μέτωπο» και «πρώτη γραμμή» και πεδίο μάχης του μεγάλου πολέμου που σχεδιάζει, το παραβλέπουν. Το ότι καθιστούν τη χώρα στρατηγικό στόχο του “άλλου” στρατοπέδου, μάλλον τους διαφεύγει.
Το πού θα φτάσει αυτή η λογική, μάλλον είναι απρόβλεπτο. Η προέκταση πάντως αυτού του τρόπου σκέψης, οδηγεί από το «σιδηρούν παραπέτασμα» και το προσκύνημα στον Πάιατ κάθε τρεις και λίγο, στο «σωφρονισμό» και τις «δηλώσεις μετανοίας». Όπως τότε. Από τις αναφορές των διαφημιστικών τους στο Βενιζέλο και στο Μεταξά, μέχρι τα ξερονήσια που άνοιξαν κι οι δυο τους για τους κομμουνιστές. Όπως τότε. Ίδωμεν. Τους έχω ικανούς. Ίσως τουλάχιστον να μη μας εκτελούνε επειδή είναι κάπως… «αριστεροί» αμερικανοτσολιάδες. Εκτός κι αν οι προστάτες διατάξουν αλλιώς.
Υ.Γ. Μου πέρασε από το μυαλό και το «είπε ο γιατρός να μη τους λέμε όχι», αλλά δεν είμαι ο κατάλληλος για να το διαγνώσω. Ποιος ξέρει, μπορεί και να πετάει…

“Θα δεις εσύ τώρα” – Επίθεση αστυνομικών στο Σωτήρη Ζαριανόπουλο στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης

Κατιούσα

Σε ένα πρωτοφανές επεισόδιο αυταρχισμού, το πρωί της Δευτέρας ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος δέχθηκε επίθεση αστυνομικών στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης.
Κατά την είσοδο του νυν ευρωβουλευτή του ΚΚΕ και υποψηφίου δήμαρχου Θεσσαλονίκης με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», στο κτίριο, όπου θα πραγματοποιούσε προγραμματισμένη περιοδεία με κλιμάκιο της παράταξης, αστυνομικοί επιχείρησαν να αποσπάσουν βίαια το προεκλογικό υλικό, επικαλούμενοι προφορική εντολή της δικαστικής διοίκησης που απαγορεύει τη διακίνηση προεκλογικού υλικού εντός του Δικαστικού Μεγάρου.
Στο αίτημα του Σ. Ζαριανόπουλου να συναντηθεί με υπεύθυνο των αστυνομικών, αυτοί απάντησαν με σπρωξιές, φωνές και απειλές τύπου «θα δεις εσύ τώρα» επιχειρώντας στη συνέχεια να αποσπάσουν κινητό μέλους του κλιμακίου για να διαγράψουν τις φωτογραφίες.
Φυσικά, ο υπερβάλλον ζήλος που έδειξαν οι αστυνομικοί στην εφαρμογή της προφορικής εντολής υπήρξε ιδιαίτερα επιλεκτικός. Σε καμιά άλλη παράταξη πέραν της «Λαϊκής Συσπείρωσης» δεν έχει συμβεί αντίστοιχο συμβάν και είναι γνωστό πως καρτελάκια διαφόρων υποψηφίων άλλων παρατάξεων μοιράζονται καθημερινά στο Δικαστικό Μέγαρο, ενώ και άλλοι υποψήφιοι δήμαρχοι έχουν περιοδεύσει στο χώρο.
Ύστερα από απαίτηση του Σ. Ζαριανόπουλου στη συνάντηση με τις δικαστικές αρχές, η περιοδεία της «Λαϊκής Συσπείρωσης» πραγματοποιήθηκε κανονικά, και ο υποψήφιος δήμαρχος συζήτησε με τους εργαζόμενους του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης και του Δικαστικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης. Κατά την περιοδεία, πραγματοποιήθηκε και συνάντηση με το Διευθυντή του ΔΣΘ και τον πρόεδρο των υπαλλήλων του ΔΣΘ.
Στο κλιμάκιο συμμετείχαν υποψήφιοι δημοτικοί και διαμερισματικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης», μεταξύ των οποίων και οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι Δήμου Θεσσαλονίκης Μιχάλης Κωνσταντινίδης, και ο Βασίλης Τομπουλίδης.
Από 902.gr

ΤΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης και επίδοξος πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης σε διακαναλική συνέντευξη, σε μια προσπάθεια να υπερκεράσει το ΣΥΡΙΖΑ σε διευκολύνσεις στην άρχουσα τάξη, αποκάλυψε την πρόθεσή του για επέκταση των εργάσιμων ημερών, εξωραΐζοντας την πρότασή του με υποσχέσεις για εξασφάλιση καλύτερων αμοιβών και διασφάλιση των  δικαιωμάτων στους εργαζόμενους. Κι αν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ  περιχαρής βρήκε λαμπρό πεδίο να αναδείξει τις κοινωνικές της ευαισθησίες σε αντίθεση με την αντιπολίτευση, όμως στην πραγματικότητα η πολιτική που αυτή συνεχίζει και εφαρμόζει έχει ήδη αποδυναμώσει πλήρως τη συλλογική προστασία των εργαζομένων με την υποχώρηση έως εξαφανίσεως των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, την επικράτηση της εργοδοτικής ευελιξίας και της επισφάλειας της εργασίας, με εργαζομένους με ευλύγιστα ωράρια χωρίς δικαιώματα.

Η μόνη έγνοια, εκτός από την  εξασφάλιση της πολιτικής εξουσίας, για κυβέρνηση κι αντιπολίτευση είναι να επιμένουν, δημαγωγώντας, απειλώντας, παραπλανώντας κλπ. με  αδιαφορία  για την κοινωνική πραγματικότητα, να πείσουν τους εργαζόμενους για την  ταυτότητα των συμφερόντων των εκμεταλλευομένων τάξεων μ’ εκείνα της κυρίαρχης τάξης  υποκλινόμενοι πάντα στην υπεροχή του κεφαλαίου.

 Τα αστικά κόμματα συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης έχοντας επιδοθεί, ενόψει και των προσεχών εκλογών,  σε αγώνα δρόμου για να αποδείξουν στα  κέντρα εξουσίας, εγχώρια, ευρωπαϊκά και αμερικανικά, την ικανότητά τους για αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, εκδηλώνουν πολλές φορές με  τις κυνικές δηλώσεις τους την  ταξική τους  έπαρση και περιφρόνηση προς  τις υποτελείς τάξεις.

               Γι’ αυτό είναι τουλάχιστον υποκριτική η κριτική που ασκείται από πολιτικούς αστικών κομμάτων και ΜΜΕ, πως  αναπαράγει κοινωνικά στερεότυπα το παράδειγμα με τον ψυκτικό από το Περιστέρι που ανέφερε  ο Κ. Μητσοτάκης στην ίδια συνέντευξη μιλώντας για το εκπαιδευτικό σύστημα  και την αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης. Γιατί  στην πραγματικότητα με το παράδειγμά του δεν διαφοροποιείται από την  κυρίαρχη ιδεολογία που  υπόσχεται ευκαιρίες στον καθένα ανάλογα με τις ικανότητες του και τα επιτεύγματά του στο …αγαπημένο ανταγωνιστικό καπιταλιστικό σύστημα και την ενστερνίζονται με καμάρι οι αστοί του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν. Δημοκρατίας, θεωρώντας δευτερεύον ζήτημα τη μείωση των κοινωνικών διαφορών στις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας. Είναι  αυτή η ιδεολογία που  σχετίζεται με την ιδέα της αξιοκρατίας, η οποία  βασίζεται στην εκπαίδευση, και αν  δηλώνει πως η διεύρυνση της πρόσβασης στην εκπαίδευση  αποδυναμώνει τη σχέση ανάμεσα στην ταξική καταγωγή των ατόμων και τους ταξικούς περιορισμούς, αυτό δεν σημαίνει πως αναιρείται στην πραγματικότητα ο κανόνας ότι όσο υψηλότερη είναι η ταξική καταγωγή  ή η προέλευση ενός ατόμου, τόσο πιο πιθανό είναι να αποκτήσει κορυφαία προσόντα και κορυφαία δουλειά. Η εκπαίδευση νομιμοποιεί το μύθο της αξιοκρατίας, ότι  δηλ. κάθε άτομο στη ζωή έχει ίσες ευκαιρίες να φτάσει στην κορυφή. Έτσι δικαιώνεται η  πεποίθηση ότι όσοι άνθρωποι  έχουν φτάσει στην «κορυφή» αξίζουν τις ανταμοιβές τους επειδή τις πέτυχαν από τη δική τους εργασία, παραβλέποντας βέβαια το ταξικό  τους υπόβαθρο. Και μ’ αυτόν τον τρόπο αντικαθίσταται η ταξική προσέγγιση των κοινωνικών προβλημάτων από εκείνη της ατομικής αξίας και  ευθύνης.

               Στην καπιταλιστική κοινωνία ο ανταγωνισμός και το κίνητρο κέρδους ενθαρρύνουν έναν όλο και πιο εξειδικευμένο επαγγελματικό καταμερισμό εργασίας στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών. Οι χειρωνακτικές και πνευματικές λοιπόν δεξιότητες που απαιτούνται για αυτά τα ποικίλα επαγγέλματα δημιουργούν μια έντονα διαφοροποιημένη ιεραρχία εξουσίας και εισοδήματος. Η  αντίθεση  μεταξύ χειρωνακτικής και πνευματικής εργασίας ακόμα κι αν αλλάζει μορφή διαιωνίζεται και καθώς εξελίσσονται οι παραγωγικές δυνάμεις η ανάπτυξή τους χρειάζεται  ανθρώπους μορφωμένους και καλλιεργημένους.

               Σήμερα η  διαχωριστική γραμμή μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και εκμεταλλευτριών τάξεων δεν συμπίπτει με τη διαίρεση μεταξύ σωματικής και διανοητικής εργασία, γιατί  κάτω από τον καπιταλισμό πολλοί από εκείνους που ασχολούνται με πνευματική εργασία είναι επίσης αντικείμενο εκμετάλλευσης, ιδίως οι ιεραρχικά κατώτεροι.  Κι ενώ το σημερινό επίπεδο των παραγωγικών δυνάμεων, που χαρακτηρίζεται από τη μηχανοποίηση και την αυτοματοποίηση της παραγωγής, αντικειμενικά απαιτεί την συγχώνευση της χειρωνακτικής  και πνευματικής  εργασίας και δημιουργεί προϋποθέσεις για την εξάλειψη της αντίθεσής τους, ωστόσο οι σχέσεις της καπιταλιστικής παραγωγής εμποδίζουν την κατάργηση αυτής της αντίθεσης, επειδή τείνουν να ενισχύσουν την υπάρχουσα ανταγωνιστική ταξική δομή και να ενδυναμώνουν την κυρίαρχη τάξη.  

               Ενώ λοιπόν  η επιστημονική και τεχνολογική ανάπτυξη επιταχύνουν με την αύξηση της παραγωγικότητας και της ευημερίας τις διαδικασίες για τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων ο καπιταλιστικός τρόπος οργάνωσης της παραγωγής καταδικάζει ανθρώπους της εργατικής τάξης στην εξαθλίωση.
         Με το σοσιαλιστικό όμως μετασχηματισμό της κοινωνίας μπορούν να καταργηθούν οι κοινωνικοοικονομικές διαφορές μεταξύ χειρωνακτικής και πνευματικής εργασίας και το επίπεδο της εκπαίδευσης που θα λαμβάνουν οι εργαζόμενοι να είναι για όλους υψηλό τερματίζοντας την μονομερή εξειδίκευση σε χειρωνακτική ή πνευματική εργασία και τις απορρέουσες απ’ αυτόν τον καταμερισμό  ανισότητες.          

Σάπιες «αξίες» και «αρχές»...

Η τελευταία Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, με τη λεγόμενη «Διακήρυξη του Σιμπίου», επιβεβαιώνει τον βαθιά αντιδραστικό χαρακτήρα της λυκοσυμμαχίας του κεφαλαίου. Χέρι χέρι σοσιαλδημοκράτες (μαζί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ), νεοφιλελεύθεροι, ευρωσκεπτικιστές και ακροδεξιοί, όπως ο Κουρτς, ο Σαλβίνι και ο Ορμπαν, ηγέτες των Βαλτικών χωρών, που υμνούν τους φασίστες των SS, υπέγραψαν μεταξύ άλλων την εξής αντικομμουνιστική διακήρυξη: «Τριάντα χρόνια πριν, εκατομμύρια άνθρωποι πολέμησαν για την ελευθερία τους και για την ενότητα και γκρέμισαν το Σιδηρούν Παραπέτασμα που είχε διχοτομήσει την Ευρώπη για δεκαετίες». Αυτήν την κατάπτυστη διατύπωση, που για δεκαετίες έστελνε και στη χώρα μας αγωνιστές στα εκτελεστικά αποσπάσματα, τόλμησαν να την υπογράψουν την 9η Μάη, ανήμερα της επετείου της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, που για να διαγραφεί από τη μνήμη, κυρίως της νεολαίας, προκλητικά έχει βαφτιστεί «μέρα της ΕΕ».

* * *

Η ΕΕ πρωτοστατεί στην παραχάραξη της Ιστορίας, στην ανιστόρητη εξίσωση του φασισμού, ο οποίος είναι γέννημα - θρέμμα του σάπιου εκμεταλλευτικού τους συστήματος, με το σοσιαλισμό, στην αναβίωση και την απόδοση τιμών στους συνεργάτες των ναζί, την ίδια ώρα που διώκουν και απαγορεύουν τη δράση Κομμουνιστικών Κομμάτων σε μια σειρά από χώρες (Βαλτικές, Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία κ.α.), ενώ ποινικοποιούν ακόμα και τα σύμβολά τους. Στη συγκεκριμένη διακήρυξη, μάλιστα, μαζί με τον αντικομμουνισμό, γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί ότι η ΕΕ «με τις αξίες και τις ελευθερίες της παρέχει σταθερότητα και ευημερία σε όλη την Ευρώπη, εντός και εκτός των συνόρων της». Αυτά όταν στην ΕΕ διευρύνεται η φτώχεια, η ανεργία ξεπερνά τα 30 εκατομμύρια, χτυπιούνται δικαιώματα και κατακτήσεις στην εργασία, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία, στην Παιδεία. Οταν η ΕΕ συμμετέχει ενεργά σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους με τις ΗΠΑ, αιματοκυλώντας λαούς, διαμελίζοντας χώρες, σπέρνοντας θάνατο, φτώχεια, προσφυγιά. Οταν μαζί με τις ΗΠΑ στηρίζει πραξικοπήματα, όπως αυτό στη Βενεζουέλα.

* * *

Δεν χρειαζόταν βέβαια να περιμένει κανείς τη «Διακήρυξη του Σιμπίου» για να διαπιστώσει ότι ο αντικομμουνισμός αποτελεί «ιδρυτική αξία» της ΕΕ. Το δείχνει όλη η Ιστορία της, το ίδιο το DNA της, ακόμα και τα λόγια των εμπνευστών της, ότι η Ευρώπη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν θα γινόταν «μια ζώνη ύφεσης στο έλεος του κομμουνισμού»! Πιο πρόσφατα, αρκεί να θυμίσουμε το αντικομμουνιστικό μνημόνιο, που αποκάλυψε και πολέμησε το ΚΚΕ. 'Η, ακόμα πιο πρόσφατα, τον αντικομμουνιστικό οχετό που εξαπέλυσαν από το Ταλίν η εσθονική προεδρία της ΕΕ και οι Ευρωπαίοι «εταίροι» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, στο «συνέδριο» που οργάνωσαν το 2017, με αφορμή τη «Μέρα Μνήμης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων», που έχει θεσπίσει με ψήφισμά του το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εξισώνοντας τον κομμουνισμό με το φασισμό - ναζισμό. Ανάμεσα στα πολλά χυδαία και ανιστόρητα που ακούστηκαν σε εκείνο το «συνέδριο», προκειμένου να στηριχτεί από τους απολογητές του καπιταλισμού και των εγκλημάτων του η εξίσωση του κομμουνισμού με το φασισμό, ήταν και η ταύτιση του Μαρξ με τον Χίτλερ και συγκεκριμένα η εξομοίωση του «Κεφαλαίου» με το «μανιφέστο» του ναζισμού, «Ο Αγών μου», που συνέγραψε ο Χίτλερ!

* * *

Οπως τώρα, που επιχείρησε χωρίς επιτυχία να θολώσει τα νερά για την αντικομμουνιστική διακήρυξη που συνυπέγραψε, έτσι και τότε, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε να δικαιολογηθεί και ταυτόχρονα να δικαιολογήσει την ΕΕ, που έθεσε υπό την αιγίδα της όλο αυτόν τον αντικομμουνιστικό οχετό. Επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά ότι είναι κάλπικα τα «προοδευτικά» και «αντιακροδεξιά» μέτωπα που προπαγανδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ σε Ελλάδα και Ευρώπη, αφού ο αντικομμουνισμός, η εξίσωση του κομμουνισμού με το φασισμό - ναζισμό, η αναπαραγωγή της θεωρίας των «δύο άκρων», η αναθεώρηση της Ιστορίας, «ταΐζουν στο στόμα» την ακροδεξιά, διατηρώντας την ως μία σίγουρη εφεδρεία σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Αυτή η στάση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταδικαστεί και στις επερχόμενες κάλπες από κάθε αριστερό, προοδευτικό άνθρωπο, με ενίσχυση του ΚΚΕ. Οι «ιδρυτικές αρχές» και «αξίες», όπου ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει να επιστρέψει η ΕΕ, αλλάζοντας τον συσχετισμό στο Ευρωκοινοβούλιο υπέρ των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων και κυβερνήσεων, είναι σκέτη απάτη. Οι «ιδρυτικές αξίες» της ΕΕ είναι σάπιες, όπως και το σύστημα που υπηρετεί. Γι' αυτό, μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει για τους λαούς. Η διέξοδος επομένως δεν βρίσκεται στην προσδοκία ότι με μερεμέτια θα βελτιωθεί, θα γίνει τάχα φιλολαϊκή, αλλά στην πάλη για την αποδέσμευση, με την εξουσία στα χέρια του λαού. Στην πάλη για την Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού.

Στην τελική ευθεία

Λιγότερο από δύο βδομάδες απομένουν μέχρι την τριπλή εκλογική μάχη της 26ης Μάη. Στις λίγες αυτές μέρες, οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, οι εκατοντάδες εκλογικές επιτροπές στήριξης που έχουν συγκροτηθεί σε όλη τη χώρα, όλα τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος, οι υποψήφιοι που συγκροτούν τα αγωνιστικά μας ψηφοδέλτια, μπαίνουμε ακόμα πιο αποφασιστικά, όλοι σαν ένας άνθρωπος σ' αυτήν την απαιτητική μάχη, για ισχυρό ΚΚΕ παντού.
Μπορούμε και πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, ώστε να εκφραστούν και στην κάλπη το θετικό κλίμα που συναντάμε σε όλη την προεκλογική δραστηριότητα, η εκτίμηση που εκφράζει ένας ευρύτερος κύκλος εργαζομένων για τη στάση που έχει κρατήσει το Κόμμα μας τα τελευταία χρόνια.
Να αποτυπωθούν και στην κάλπη η επανασυσπείρωση δυνάμεων στο Κόμμα και η διάθεση συμπόρευσης από έναν κόσμο που στο παρελθόν έκανε άλλες πολιτικές επιλογές και τώρα διαπιστώνει ότι η ίδια η ζωή δικαιώνει τις θέσεις του ΚΚΕ.
Αυτές τις λίγες μέρες που απομένουν είναι πολλά αυτά που μπορούν να γίνουν. Τώρα η συζήτηση με το λαό χρειάζεται να σταθεί ακόμα περισσότερο στα μεγάλα διλήμματα που θα κληθεί να απαντήσει μπροστά στις κάλπες.
Αντικειμενικά οι δρόμοι που συγκρούονται και στις ευρωεκλογές και στις τοπικές/περιφερειακές εκλογές είναι δύο:
Είτε θα δώσει ο λαός «σήμα» συνέχισης της αντιλαϊκής πολιτικής, που ξεκινάει από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου και εξειδικεύεται σε δήμους και Περιφέρειες, είτε θα δώσει «σήμα» αμφισβήτησης αυτής της πορείας, βάζοντας πλάτη για την αντεπίθεση, μέσα από την ενίσχυση του ΚΚΕ.
Είτε θα δώσει στήριξη στην πολιτική της ΕΕ και στα κόμματά της, που από κοινού ψηφίζουν και εφαρμόζουν το 90% των αντιλαϊκών Οδηγιών της, είτε θα δώσει επιθετική απάντηση εναντίωσης στην ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία.
Είτε θα δώσει άλλοθι στην κοροϊδία της κυβέρνησης, στον ανταγωνισμό της με τη ΝΔ για το «μικρότερο κακό», στην πολιτική «10 σου παίρνω και σου επιστρέφω 1», είτε θα δυναμώσει το ΚΚΕ παντού, που μπαίνει μπροστά στη διεκδίκηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, φωτίζοντας το δρόμο της πραγματικής ανατροπής.
Τα επόμενα 24ωρα είναι κρίσιμα. Με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές και της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε δήμους και Περιφέρειες, να μην αφήσουμε σπίτι εργάτη, ανέργου, φτωχού αυτοαπασχολούμενου που δεν θα πάμε θαρρετά να ζητήσουμε την ψήφο του.
Να μην αφήσουμε την πόλωση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, τον αποπροσανατολισμό να παρασύρει κόσμο στη λογική του «μικρότερου κακού», του «τίποτα δεν γίνεται», «τίποτα δεν αλλάζει».
Να μην αφήσουμε να επικρατήσει σε καμιά κάλπη η λογική της «χαμένης ψήφου», όπως πονηρά λένε οι άλλες δυνάμεις. Επιθετικά να απαντήσουμε ότι «χαμένη ψήφος» για το λαό είναι αυτή που στηρίζει ή ανέχεται τα κόμματα που τον τσάκισαν και δεσμεύονται να συνεχίσουν στην ίδια ρότα.
Δίνουμε τη μάχη μέχρι την τελευταία ώρα για να μη σκορπίσει η ψήφος, να εκφραστεί και στις τρεις κάλπες, με δυνατό ΚΚΕ, το μήνυμα καταδίκης και απόρριψης αυτής της πολιτικής, ενιαία και παντού: Και στην ΕΕ που αποφασίζει, και στις κυβερνήσεις της που υλοποιούν την αντιλαϊκή πολιτική, και στους δήμους και τις Περιφέρειες που την εξειδικεύουν.
Η αγωνιστική επιλογή που κάνει στη μία κάλπη ο εργαζόμενος, ο αυτοαπασχολούμενος, ο αγρότης, η νεολαία δεν πρέπει να ακυρώνεται στην άλλη. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, στην κάλπη των ευρωεκλογών να ψηφίζει ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που αντιπαλεύει τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, στηρίζει τους αγώνες των συνδικάτων για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, και στην άλλη κάλπη να ψηφίζει δημάρχους και περιφερειάρχες που εφαρμόζουν στην πράξη την εργασιακή ζούγκλα, που αρνούνται το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Ισχυρό ΚΚΕ παντού λοιπόν. Το σύνθημα αυτό, στην τελική ευθεία της εκλογικής μάχης, θα φτάσει παντού, μαζί με το κάλεσμα για να περάσει ο λαός στην αντεπίθεση, δυναμώνοντας τους αγώνες σε συμπόρευση με το ΚΚΕ από την επόμενη κιόλας μέρα!

Η πρώτη μας ψήφος!

Εμείς που σπουδάζουμε στα ΑΕΙ, ΤΕΙ και στις σχολές βλέπουμε τις οικογένειές μας να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να μας συντηρήσουν. Κάποια παιδιά μένουν σε φοιτητικές εστίες κι αντιμετωπίζουν προβλήματα. Ζητήματα ασφάλειας, θέρμανσης, συντήρησης των εγκαταστάσεων, περικοπές ακόμα και στο φαγητό της φοιτητικής λέσχης! Πολλοί αναγκάζονται να δουλεύουν, δυσκολεύοντας την παρακολούθηση των παραδόσεων και των εργαστηρίων. Σ’ αυτές τις συνθήκες έχει δραματικά αυξηθεί ο αριθμός των φοιτητών που εγκαταλείπουν τις σπουδές τους.

Η παρεχόμενη γνώση, είναι πίσω από τις επιστημονικές εξελίξεις, με γνώμονα τις ανάγκες της «αγοράς» σε επιστημονικό δυναμικό κι όχι τις σύγχρονες ανάγκες του εργαζόμενου λαού. Η επαγγελματική αποκατάσταση, μετά το πτυχίο, είναι αβέβαιη καθώς η ανεργία στους νέους καλπάζει.

Θέλουμε να δουλεύουμε στο αντικείμενο που επιλέξαμε με σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα και όχι να μας εκμεταλλεύεται η εργοδοσία, με μισθούς πείνας, με ξεχειλωμένα ωράρια, ανασφάλιστοι, χωρίς να μας καλύπτει καμία Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Δε θέλουμε να δουλεύουμε τσάμπα ως πρακτικάριοι, μαθητευόμενοι κτλ.

Θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά! Η νέα γενιά παλεύει ενάντια σε ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ, κυβερνήσεις που ανάβουν τη φωτιά του πολέμου και μετατρέπουν την πατρίδα μας σε τεράστια ΝΑΤΟική βάση, "μαγνήτη" πολεμικών αντιποίνων.

Έξω οι φασίστες από τις σχολές και τις γειτονιές! Η νεολαία αγωνίζεται ενάντια στο σύστημα που γεννά το φασισμό, το ρατσισμό, την ξενοφοβία.

Δεν διαλέγουμε κανένα κακό, ούτε το «μικρότερο» ούτε το «μεγαλύτερο». Δεν είναι μαγκιά η αποχή, να αποφασίζουν οι άλλοι για σένα. Το δίλημμα είναι πώς θα βάλουμε εμπόδια στην πολιτική που μας στερεί τη ζωή που μας αξίζει, πώς θα ανοίξουμε δρόμο για να απαλλαγούμε από την εργασιακή περιπλάνηση, την ανασφάλεια, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Το ΚΚΕ είναι ο πραγματικός αντίπαλος του συστήματος! Πραγματική πρόοδος σήμερα είναι η πρόταση πάλης και εξουσίας του ΚΚΕ, με βάση το γεγονός ότι η τεράστια ανάπτυξη της παραγωγής, της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να αξιοποιηθεί για να απολαμβάνουν ο λαός και τα παιδιά του ένα ανώτερο επίπεδο ζωής και δικαιωμάτων. Γιατί το ΚΚΕ παλεύει ενάντια στην εκμετάλλευση και την ΕΕ, για μια οικονομία που στο επίκεντρό της είναι ο εργαζόμενος άνθρωπος και η ικανοποίηση των λαϊκών και κοινωνικών αναγκών και όχι τα κέρδη των λίγων.

Θέλουμε δημάρχους κομμουνιστές, όπως στην Πάτρα, στο Χαϊδάρι, στην Πετρούπολη, στην Καισαριανή, στην Ικαρία. Γιατί έκαναν αυτό για το οποίο εκλέχτηκαν: Λαϊκή αντιπολίτευση στην πολιτική που ρημάζει τη ζωή των εργατικών οικογενειών, αγώνες μαζί με τον λαό κάθε περιοχής για την παραμικρή ανακούφιση, για ελεύθερους χώρους άθλησης, δημιουργίας και πολιτισμού. 

Ψηφίζουμε τους συνδυασμούς της "Λαϊκής Συσπείρωσης" γιατί θέλουμε τοπικούς, δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους αγωνιστές. 

 Κάνε τη διαφορά με ισχυρό ΚΚΕ παντού. Η πρώτη μας ψήφος θα είναι κόκκινη!

Λαμπρινή Σαπρίκη, φοιτήτρια Ιονίου Πανεπιστημίου

Πρόεδρος Φοιτητικού Συλλόγου  του Τμήματος

Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης