Τέλος το καραβάκι για το Βίδο; Το Βίδο ανήκει στην Ιkos;

 

Δευτέρα, Απριλίου 22, 2019 Κέρκυρα

Τέλος το καραβάκι για το Βίδο; Το Βίδο ανήκει στην Ιkos;

Δεν έχουν επιβεβαιωθεί επίσημα από τη δημοτική αρχή που ξεπούλησε το εστιατόριο του Βίδο στην ξενοδοχειακή αλυσίδα Ikos με 40 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο, οι πληροφορίες ότι θα σταματήσει το καραβάκι τα δρομολόγια από και προς το λιμάνι της Κέρκυρας. Αν επαληθευτούν είναι μια ακόμα ένδειξη ότι ξεπουλάνε κομμάτι – κομμάτι ακόμα και το νησί του Βίδο.

Άλλωστε αεροδρόμια, λιμάνια,  χιλιάδες ακίνητα που εκχωρήθηκαν στο Υπερταμείο, βραχονησίδες, αιγιαλός και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός, ξεπουλιούνται όσο – όσο.

Φαίνεται η δημοτική αρχή κάνει τα χατήρια στην Ikos για να μην ενοχλείται από ντόπιους και άλλους επισκέπτες και να μπορεί αδιατάρακτα να εκμεταλλεύται το νησί σαν να είναι περιουσία της

Για τα δρομολόγια που καταργήθηκαν με το καραβάκι για το Βίδο γράφει στο F/B ο φίλος Χ.Β.

«Η μικρή θαλασσινή βόλτα με το καραβάκι μέχρι το Βίδο υπήρξε μία από τις εναπομείνασες λαϊκές αλλά και νοσταλγικές (για τους παλαιότερους) συνήθειες...

Τώρα, μας τελείωσε κι αυτό... γιατί καραβάκι για το Βίδο από το Δήμο δεν θα μπει, μετά την "ενοικίαση" του νησιού ολόκληρου, ουσιαστικά, στο ΙΚΟΣ...
Γενικά, καλοκαίρι με καλοκαίρι, φαίνεται ότι έχουμε δικαίωμα να απολαύσουμε μόνο ό,τι μπορούν κι οι τουρίστες. Στο τέλος, θα πρέπει να ευχαριστούμε γι' αυτό, καθώς θα είναι η ανταμοιβή μας, ως ανθρώπινο σκηνικό, δίπλα στο υπέροχο οικιστικό και φυσικό περιβάλλον. Όσοι απομείνουμε, λόγω airBNB...
Υ.Γ.: Το 2000, ο Ευγένιος Αρανίτσης έλαβε το κρατικό βραβείο δοκιμίου με το "Σε ποιον ανήκει η Κέρκυρα". Παραμένει ό,τι πιο επίκαιρο, παρά το ότι δεν το εννοούσε έτσι...»

Χαλάει την σούπα

Από Βασίλης Λιόγκαρης

-Νάτο πάλι, φάντης μπαστούνι μπροστά μας το Κ.Κ.Ε. ( Και το Π.Α.Μ.Ε.-αυτό κι’ αν πεις- δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του- αντιστέκεται και αντεπιτίθεται) να μας χαλάει τη σούπα.
-Νέα ονόματα-ανήξερα, αδιάφορα, και άγνωστα στην συντριπτική πλειοψηφία του Λαού, μπήκαν αλατοπίπερο ν’ ανακατέψουν την σούπα που σιγοβράζει.
Βέβαια, επί κεφαλής και κορωνίδα των σκανδάλων η ‘Ναβαρτις’. Μέγα πεδίον ανασκόπησης, ανάλυσης και αντιπαράθεσης.
-Πετσίτης-Νατάσα-Αυγητίου. Από που ξεφύτρωσαν, ποιος τους ξέρει; Ποιον ενδιαφέρουν; Απλώς να δέσει η μαγιά, να γίνει πιο πικάντικη.
-Σκάνδαλα ολκής ο ένας-σκευωρία ολκής ο άλλος.
Και για όλα αυτά το πουλί άλλο τυρβάζει. Βλέπεις έχουμε μπροστά μας εκλογές-τριπλές μάλιστα- υπ’ όψιν και χρειάζονται θέματα γαργαλιστικά και προπάντων αποπροσανατολιστικά.
-Κατά τα άλλα δεν τους χωρίζει τίποτα.
Ίδια η στρατηγική τους Ε.Ε και Ν.Α.Τ.Ο. και η χώρα ξέφρενο χωράφι στρωμένο με βάσεις. Τον ίδιο αφέντη υποστηρίζουνε, τον ίδιο μαμωνά του χρήματος και του κέρδους υπηρετούνε!
……………….
Και να σου το Κ.Κ.Ε. που επιμένει στις δικές του πολιτικές , τις δικές του αλήθειες, σε ότι αφορά τα συμφέροντα των φτωχικών λαϊκών τάξεων του Λαού. Και να σου το Κ.Κ.Ε. που τους χαλάει τη σούπα.
Τα σκάνδαλα , τα διαπλεκόμενα, η διαφθορά, η προβοκάτσια, η προπαγάνδα, τα ναρκωτικά, η ανεργία, η εγκληματικότητα, η λασπολογία, η υποκρισία, οι υποσχέσεις, το ψέμα, η υποταγή και άλλα πολλά!
Ένας αχταρμάς, μια ζύμη στον κορβανά, αλισβερίσια, δολοπλοκίες, ίνγκριτες στο καζάνι της εξουσίας.
Τσαρλατάνοι και παγοπόντηδες κρατάνε την κουτάλα. Μεγαλόσχημοι κράχτες και μιζαδόροι αλληλουποβλέπονται, αλληλουπονομεύονται, αλληλοληγουρεύονται κι ανοίγει η όρεξη τους!
………………
Η σούπα σιγοβράζει.! Αλατοπίπερα εκατομμυρίων αφρίζουν κι αρπακτικά κοράκια γλύφουνε τη χρυσή κουτάλα.
Προσκυνητάδες και ραγιάδες κρατάνε τα μπόσικα και ερίζουν παίζοντας στα ζάρια τα ιμάτια του Λαού. Έναν Λαό που τον θέλουνε στην πάντα. Στην άκρη! Κόφτε του τα πόδια. Αλυσοδέστε του τα χέρια, σφραγίστε του τα μάτια, κλείστε του τ’ αυτιά, βουλώστε του το στόμα, φράξετε του την ανάσα.
Να μην ακούει, να μην μιλά, να μην βλέπει, να μην σκέφτεται! Ανοίχτε τις φυλακές, στείλτε τον στα βουνά, στα ξερονήσια, καταργήστε του την ασυλία. Το Λαϊκό κίνημα στην άκρη. Οι εργαζόμενοι στην άκρη. Το Κ.Κ.Ε. που τους στηρίζει στην άκρη. Χαλάει την σούπα, χαλάει την μαγιά!
………………
Όλα αυτά, τα παραπάνω, εμάς τον εχθρό Λαό λίγο μας ενδιαφέρουν. Αυτός οδηγεί την κούρσα στην δική του εξουσία.
Και να είστε βέβαιοι, πως πάντα θα τους χαλάει την σούπα, για το καλό της Εργατικής Τάξης, της Πατρίδας, για το καλό της Ανθρωπότητας!!!

ΠΑΜΕ: Χρυσαυγίτικης λογικής τα υλικά που κυκλοφόρησε η ΓΣΕΕ για την Πρωτομαγιά

Από iraklis3

Η συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ (Παναγόπουλος – Κιουτσούκης – Βασιλόπουλος – Καραγεωργόπουλος) κυκλοφόρησε αφίσα και ανακοίνωση για την Πρωτομαγιά. «Πρόκειται για υλικά που λερώνουν το νόημα της Πρωτομαγιάς και συκοφαντούν τις διεκδικήσεις και τον αγώνα των εργαζομένων», τονίζει το ΠΑΜΕ και προσθέτει:
«Σπαταλούν τα χρήματα από τις εισφορές των εργαζομένων για να εκδίδουν ανακοινώσεις εμετικές, που θα μπορούσαν να φέρουν την υπογραφή της Χρυσής Αυγής.
Τέτοια κείμενα χρυσαυγίτικης λογικής πρέπει να πεταχτούν στα σκουπίδια.
Οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα να δώσουν αποφασιστική απάντηση με τη μαχητική τους παρουσία στις συγκεντρώσεις των Εργατικών Κέντρων, των Ομοσπονδιών και των Συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ σε όλες τις πόλεις.
Στην Αθήνα στο Σύνταγμα στις 10.30 το πρωί».

«Από την καρότσα του κύριου Τσίπρα, τώρα στο ΚΚΕ;»

Από iraklis3

«Γιατί μόνο το ΚΚΕ λέει αλήθειες», απάντησε ο Γιάννης Βάγκος, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, στο ερώτημα των δημοσιογράφων του ΣΚΑΪ, «Από την καρότσα του κύριου Τσίπρα, τώρα στο ΚΚΕ;».
«Αυτά, τα τελευταία 4-5 χρόνια, αυτά που έχει πει ο Τσίπρας, κάνει ακριβώς τα αντίθετα», σημείωσε. «Έχει πάρει την ατζέντα του κύριου Μητσοτάκη και την πηγαίνει πέρα», συμπλήρωσε, υπογραμμίζοντας ότι το ζήτημα δεν είναι μόνο τι λένε οι αριθμοί, αλλά πώς ζούνε οι αγρότες και ο υπόλοιπος λαός.

Το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη για τις επιθέσεις στη Σρι Λάνκα

Από iraklis3

Η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη για τις συντονισμένες βομβιστικές επιθέσεις στη Σρι Λάνκα που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 321 ανθρώπων και τον τραυματισμό περίπου 500 άλλων, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων της οργάνωσης, το AΜΑQ.
H οργάνωση δεν έδωσε στοιχεία που να τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό της.
Δύο αδέλφια, νεαροί ισλαμιστές και παιδιά πλούσιου εμπόρου μπαχαρικών, σε ρόλο κλειδί στις επιθέσεις
Δύο αδέλφια από την Σρι Λάνκα, μουσουλμάνοι, περιλαμβάνονται στους καμικάζι και έπαιξαν ρόλο-κλειδί στις επιθέσεις που σκότωσαν περισσότερους από 320 ανθρώπους την Κυριακή του Πάσχα στην χώρα, σύμφωνα με πηγές της έρευνας.
Οι δύο αδελφοί, ηλικίας 20 και 30 ετών, ήταν από εύπορη οικογένεια και παιδιά πλούσιου εμπόρου μπαχαρικών. Σύμφωνα με την αστυνομία, οι δύο τους, που σκοτώθηκαν στις επιθέσεις, λειτουργούσαν έναν οικογενειακό «τρομοκρατικό πυρήνα» και έπαιζαν ρόλο-κλειδί στους κόλπους της ισλαμιστικής οργάνωσης National Thowheeth Jama’ath (NTJ), στην οποία οι αρχές της Σρι Λάνκα έχουν εστιάσει τις έρευνες.
Ωστόσο, η αστυνομία αγνοεί προς το παρόν αν οι επιθέσεις προέρχονται από έναν και μόνο πυρήνα ή από χωριστές, συντονισμένες μεταξύ τους, ομάδες. Κατά συνέπεια, προς το παρόν οι αρχές αγνοούν εάν οι δύο αδελφοί βρίσκονταν σε επαφή με άλλους καμικάζι.
Το Σάββατο, τα δύο αδέλφια νοίκιασαν από ένα δωμάτιο σε πολυτελή ξενοδοχεία στην παραλία του Κολόμπο, στο Cinnamon Grand και στο Shangri-La. Ανατινάχθηκαν ο καθένας στο ξενοδοχείο του το επόμενο πρωί στον μπουφέ του πρωινού, σχεδόν την ίδια στιγμή.
Ενα ακόμη πολυτελές ξενοδοχείο βρισκόταν στην μακάβρια λίστα των στόχων της σφαγής την Κυριακή του Πάσχα. Ο υποψήφιος καμικάζι είχε νοικιάσει εκεί δωμάτιο την παραμονή. Αλλά όταν το επόμενο πρωί κατέβηκε στον μπουφέ του πρωινού, ο παγιδευμένος με εκρηκτικά σάκος του δεν ανατινάχθηκε για άγνωστο λόγο.
«Οταν έγινε η έκρηξη στο Shangri-La, αυτός ο άνθρωπος αναχώρησε εσπευσμένα από το ξενοδοχείο του…τα ίχνη του οδήγησαν σε μοτέλ έξω από το Κολόμπο», δήλωσε υψηλόβαθμος αξιωματικός της αστυνομίας, που δεν κατονομάσθηκε γιατί δεν είχε άδεια για δημόσιες δηλώσεις για το θέμα.
Περικυκλωμένος από αστυνομικές δυνάμεις το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα στο προάστιο της Ντεχιβάλα, ο ύποπτος ανατινάχθηκε, σκοτώνοντας δύο περαστικούς.

Αντίποινα για την επίθεση στα τζαμιά στο Κράιστερτς

Την Τρίτη ο υφυπουργός Αμυνας της Σρι Λάνκα είχε ισχυριστεί πως οι επιθέσεις με εκρήξεις σε εκκλησίες και ξενοδοχεία ήταν «αντίποινα» για την σφαγή στο Κράιστσερτς της Νέας Ζηλανδίας, όπου στις 15 Μαρτίου, ο ακροδεξιός Μπρένταν Τάραντ είχε εισβάλει πυροβολώντας σε δύο τζαμιά και είχε σκοτώσει 50 Μουσουλμάνους.
Στις 15 Μαρτίου ο ακροδεξιός Μπρέντον Τάραντ εισέβαλε σε δύο τζαμιά της πόλης Κράιστσερτς και πυροβολώντας αδιακρίτως, σκότωσε 50 μουσουλμάνους.
«Οι προκαταρκτικές έρευνες αποκάλυψαν πως αυτό που συνέβη στη Σρι Λάνκα διαπράχθηκε σε αντίποινα για την επίθεση εναντίον των μουσουλμάνων του Κράισττσερτς», δήλωσε ενώπιον του κοινοβουλίου ο υφυπουργός Άμυνας Ρουβάν Βιζεβαρντένε.

Όταν η «Προοδευτική Συμμαχία» του ΣΥΡΙΖΑ γίνεται …καπνός

Το επιχείρημα ότι η «Προοδευτική Συμμαχία» του ΣΥΡΙΖΑ «συγκροτεί την πολιτική σύγκρουση μεταξύ αριστεράς και δεξιάς» γίνεται «καπνός» από την ίδια την πραγματικότητα. Πάρα το ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ φουσκώνουν και το παραμικρό, για να δικαιολογήσουν την κάλπικη δικομματική τους αντιπαράθεση, δεκάδες στοιχεία έρχονται να δείξουν την ουσιαστική στρατηγική σύμπλευση που υπάρχει μεταξύ τους.

Μετά τις θετικές αντιδράσεις του πρώην προέδρου της ΝΔ και επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου της, Ευ. Μεϊμαράκη, για το ενδεχόμενο ο Αλ. Τσίπρας να είναι υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης με αφορμή τις «Πρέσπες», ήρθε και η τοποθέτηση της Ντ. Μπακογιάννη, που θύμισε, κάνοντας μάλιστα ακόμα πιο λιανά, ότι το ενδεχόμενο κυβέρνησης «μεγάλου συνασπισμού», δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ το 2015, δεν ήταν κάποιο σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Αλλωστε, μαζί ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο, που πρόσθεσε μέτρα πάνω στα μέτρα, τσακίζοντας εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Θυμίζουμε όμως και παλιότερες τοποθετήσεις, όπως αυτή του υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Σταθάκη ότι «σχεδόν το σύνολο των νομοσχεδίων που έχει φέρει η κυβέρνηση τους πρόσφατους μήνες ψηφίζονται με πολύ ευρεία πλειοψηφία», αφού, όπως είπε, «αναγκάζεται και η ΝΔ να τα ψηφίζει». Και πράγματι έτσι είναι: Από το τρίτο μνημόνιο μέχρι την εφαρμογή του μνημονιακού νόμου Βρούτση (πλέον Αχτσιόγλου) για τον κατώτατο μισθό, και από την επιδότηση των φαρμακοβιομηχάνων μέχρι τους νόμους για την παράδοση αιγιαλών στα επιχειρηματικά συμφέροντα, για την «εθελοντική φορολογία» των εφοπλιστών και για τη μείωση των φόρων στα επιχειρηματικά κέρδη. Γι' αυτό άλλωστε στελέχη της ΝΔ, μην μπορώντας να κρύψουν την αμηχανία τους, συχνά - πυκνά λένε με στόμφο ότι καλωσορίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ στη λογική τους.

Η συναίνεση που αποτυπώνεται εκφράζει συμφωνία σε μέτρα που τονώνουν την καπιταλιστική ανάπτυξη και όχι συγκυριακές συμφωνίες σε μεμονωμένες μεταρρυθμίσεις, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση.

Δεν αρκούν όμως αυτά, αλλά έρχονται η ανακατωσούρα και τα ατέλειωτα σούρτα - φέρτα στελεχών των ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ. Αντιμνημονιακοί γίνονται μνημονιακοί, «δεξιοί» βαφτίζονται «αριστεροί», πρώην «συντηρητικοί» γίνονται «προοδευτικοί», διαμορφώνοντας μια κατηγορία «πολιτικών γυρολόγων», όπως τους λέει ο λαός μας. Το πανηγύρι μεταγραφών είναι ακόμα μεγαλύτερο σε δημοτικούς και περιφερειακούς συνδυασμούς ενόψει των εκλογών της 26ης Μάη, με τα παντρολογήματα μεταξύ τους να ζαλίζουν. Από διάφορους δήμους της Αττικής μέχρι τα Δωδεκάνησα, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει υποψηφίους των ΝΔ και ΚΙΝΑΛ, και από την Κρήτη μέχρι τη Δυτική Ελλάδα και τη Θεσσαλία, όπου σχεδόν παντού συμπράττει με το ΚΙΝΑΛ. Βεβαίως δεν είναι τα «αυτοδιοικητικά κριτήρια», όπως λένε, ούτε μόνο οι πρόσκαιρες ατομικές ή καιροσκοπικές επιδιώξεις. Πάνω απ' όλα είναι η πλήρης ταύτισή τους στην εξής κατεύθυνση: Η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει την Οδηγία - η κυβέρνηση αποφασίζει - οι Περιφέρειες και οι δήμοι υλοποιούν, εξειδικεύουν και διαχειρίζονται την πολιτική στήριξης των σχεδίων των επιχειρηματικών ομίλων, σχεδίων βαθιά αντιλαϊκών.

Τι μένει λοιπόν στο λαό; Σε όλο αυτό το σκηνικό η σταθερότητα και η συνέπεια του ΚΚΕ, που αναγνωρίζονται πλατιά από το λαό, αποδεικνύεται ότι έχουν βαθύτερο περιεχόμενο. Είναι συνέπεια και σταθερότητα με κριτήριο τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας, των εργαζομένων, των νέων, των γυναικών, των επαγγελματιών, των αγροτών. Είναι συνέπεια και σταθερότητα στην προοπτική ότι ο λαός μπορεί και πρέπει να αγωνιστεί για να γίνει ο ίδιος αφεντικό στην οικονομία, να συγκροτήσει τη δικιά του εξουσία.

Με αυτό το κριτήριο στέκεται απέναντι σε πολιτικές, κόμματα, κυβερνήσεις, τοπικές διοικήσεις, ως αντιπολίτευση για λογαριασμό αυτών των συμφερόντων. Γι' αυτό, το ΚΚΕ το χωρίζει άβυσσος με τη σαπίλα του πολιτικού συστήματος, από το οποίο όπως βλέπουμε αυτές τις μέρες αναδίνεται δυσωδία από τη σκανδαλολογία και τις οργανικές διασυνδέσεις πολιτικών κομμάτων με επιχειρηματικά συμφέροντα. Γι' αυτό, το ΚΚΕ είναι η μόνη ψήφος που ξέρεις πού θα βρεθεί την επόμενη μέρα, ότι τη δύναμη που δίνεις δεν θα την βρεις απέναντί σου αλλά θα επιστρέψει ως συμβολή στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, ως ενίσχυση της μόνης φιλολαϊκής διεξόδου. Γι' αυτό, με ισχυρό το ΚΚΕ παντού μπορεί να γίνει η πραγματική διαφορά υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.

Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΩΝ

Ο μισός και παραπάνω αιώνας που μας χωρίζει από την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών δεν φαίνεται να ήταν αρκετός για μια οπτική στις αιτίες της, που δεν θα περιορίζεται να την αντιμετωπίζει μόνο ως μελέτη περίπτωσης επέμβασης ξένου παράγοντα, των ΗΠΑ στην προκειμένη περίπτωση, αλλά και ως συνέπεια μακροπρόθεσμων οικονομικών και κυρίως ταξικών εξελίξεων.

         Η δικτατορία των συνταγματαρχών επιβλήθηκε κάτι λιγότερο από 20 έτη μετά την στρατιωτική ήττα του λαϊκού κινήματος. Μετά την νίκη της η άρχουσα τάξη επέβαλε ένα ομοίωμα κοινοβουλευτικού καθεστώτος που αν εξασφάλιζε το δικαίωμα ψήφου, όμως πέρα από τον συστηματικό ταξικό αποκλεισμό, με ένα σύνολο νόμιμων και παράνομων μηχανισμών καταστολής που θεσμοθέτησε, απέκλεισε, εκτός από το Κομμουνιστικό Κόμμα που ήταν εκτός νόμου, μεγάλο τμήμα των λαϊκών δυνάμεων από την πολιτική δραστηριότητα.  Κι αν η αστική τάξη είχε επιβάλλει την κυριαρχία της και δεν υπήρχε καμιά πραγματική απειλή ανατροπής της ούτε και του  καπιταλιστικού  τρόπου παραγωγής, όμως συνέχιζε να είναι υπαρκτή, αν και  τις περισσότερες φορές παθητική, η  γιγαντιαία πίεση  από τον ηττημένο και βασανισμένο λαό. Γι’ αυτό,  αν περνούσε κάποια κρίση η άρχουσα τάξη αυτή μάλλον είχε να κάνει με την πολιτική, για τον τρόπο ελέγχου των μαζών που υφίσταντο τις συνέπειες της καπιταλιστικής πορείας. Η επιλογή που εμφανιζόταν ήταν είτε η ενσωμάτωση τους μέσω της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είτε με τον έλεγχο τους άμεσα από τον στρατό. Κι αν μοιάζει η δικτατορία των συνταγματαρχών σαν αποτέλεσμα συγκρούσεων μεταξύ των πολιτικών εκπροσώπων της άρχουσας τάξης για το είδος του καθεστώτος που απαιτείται για την πραγματοποίηση της πολιτικής της, αυτό δε σημαίνει πως οι επιπτώσεις της δεν ήταν ολέθριες για τις λαϊκές μάζες.

           Μετά τον εμφύλιο, στην πραγματικότητα επιβλήθηκε δικτατορία με κοινοβουλευτικό μανδύα, όπου η διόγκωση των κατασταλτικών μηχανισμών, η βίαιη αστυνόμευση της ιδιωτικής ζωής, η βάναυση επέμβαση για την απαγόρευση και  καταστολή  των εργατικών αγώνων είναι όχι παθογόνα στοιχεία του συνολικού κρατικού συστήματος, αλλά αποτελούν  δομικά χαρακτηριστικά του καθεστώτος. Το έργο μάλιστα της εγγύησης  αυτού του καθεστώτος είχε αναλάβει ο ίδιος ο στρατός. Κι αν θεωρούνταν πως την πολιτική εξουσία είχε το κοινοβούλιο, και επικεφαλής μάλιστα του κράτους υπήρχε μια …υπερκομματική μοναρχία, στην πραγματικότητα όμως ήταν  ο στρατός, που επιδίωκε να ελέγχει πάντα η  μοναρχία,  που διαδραμάτιζε τον κεντρικό ρόλο στη διατήρηση όλης της κατασταλτικής κατασκευής του κράτους, με πυρήνα πάντα ομάδες αντικομμουνιστών στο στράτευμα. Οι αντιπαλότητες ανάμεσα  στη μορφή της αστικής τάξης που προέκυψε από την ταξική ένοπλη σύγκρουση και των αλλαγών που έπρεπε να υποστεί ο ελληνικός καπιταλισμός, ώστε να μπορέσει να εκσυγχρονιστεί και να παραμείνει ανταγωνιστικός, μοιάζει να κορυφώνονται και να λύνονται με την επιβολή και την πτώση  της δικτατορίας αντίστοιχα. Δεν ήταν λοιπόν ξένο σώμα η δικτατορία των συνταγματαρχών στην πολιτική ζωή της χώρας, αλλά η κατάληξη του μετεμφυλιακού κράτους που οργανώθηκε έτσι για να ολοκληρωθεί η συρρίκνωση έως εξαφανίσεως ενός κομμουνιστικά προσανατολισμένου λαϊκού κινήματος και να συμφωνηθεί συνολικά από την αστική τάξη η γενική στρατηγική για τον καπιταλισμό, που ποτέ κανένα τμήμα της σοβαρά δεν αμφισβήτησε. Κι ύστερα μπορούσε να έρθει ο εκσυγχρονισμός.

            Και κάπως έτσι δικαιολογείται γιατί  στα χρόνια που ακολούθησαν, μέσα από απλοποιήσεις και γενικεύσεις,  στις καθιερωμένες αφηγήσεις σχετικά με τη χούντα, τα επτά χρόνια της θεωρούνται περισσότερο ως ιστορικό  …ατύχημα ή μια παρέκκλιση κατά την οποία η ανάπτυξη της χώρας πάγωσε. Κι αυτή η οπτική, να θεωρείται ξένο σώμα ακόμα και της  αστικής τάξης η δικτατορία, ενισχύεται από την  επιμονή για σχολιασμούς σχετικά μ’ αυτήν που βλέπουν τα πάντα υποκειμενικά και τεκμηριώνουν οτιδήποτε, αντλώντας από καθαρά προσωπικές εμπειρίες, με την τάση μάλιστα να τις ανάγουν σε κανόνες γενικής εφαρμογής. Επιπλέον η ταύτιση μεταπολιτευτικά της δημοκρατικής ομαλότητας με την αστική δημοκρατία, παίρνοντας διαταξική διάσταση πρόσφερε και κύρος σε μεγάλο τμήμα της αστικής τάξης που αντιστάθηκε στη χούντα, νομιμοποιώντας την εξουσία της, αφού ακριβώς ο εκπεσμός των αστικών αξιών επισημάνθηκε από τους ίδιους εκπροσώπους της κυρίαρχης τάξης.    

              Θεωρώντας πως η επτάχρονη δικτατορία ανήκει σε μια κατηγορία καθεστώτων με ιδιάζοντα χαρακτηριστικά, το ενδιαφέρον δεν εστιάζεται στο γεγονός της καπιταλιστικής της βάσης αλλά επικεντρώνεται στις αυθαιρεσίες και αντισυνταγματικότητα του χουντικού καθεστώτος εξαιτίας της δραστηριότητας επίορκων αξιωματικών κι  ελάχιστα στη σύνδεση του φασισμού με τα ντόπια και διεθνή καπιταλιστικά συμφέροντα.  

Τελικά, για τη δικτατορία  των συνταγματαρχών, πόσο οι αναφορές μας σ’ εκείνα τα χρόνια συμβάλλουν στην ουσιαστική γνώση των αιτιών και της φύσης της δικτατορίας; Είναι η αναγκαιότητα αποδοχής της αστικής δημοκρατίας που  μας κάνει να παραβλέπουμε το φασισμό που εκείνη η επταετία διαπότισε τον πολιτικό βίο της χώρας; Σε ποια νομιμότητα αναφερόμαστε όταν αγνοούμε την κυρίαρχη εξουσία που με τον κρατικό της μηχανισμό είναι σε θέση να αναπαράγει με διάφορες μορφές τις οποιεσδήποτε επταετίες αν ξαναχρειαστεί;

Σαρλότ Μπροντέ – Η σιωπηλή εξέγερση μιας παπαδοκόρης

Κατιούσα

Η μεγαλύτερη και διασημότερη των τριών αδελφών Μπροντέ σίγουρα δεν ήταν επαναστάτρια, ούτε αυτό που αργότερα ονομάστηκε φεμινίστρια. Πέρασε μια ζωή ανταποκρινόμενη απόλυτα στον ασφυκτικό ρόλο που επέβαλε το φύλο και η τάξη της, σε μια δουλειά που μισούσε, αφοσιωμένη στις αδερφές της και κυρίως στον πατέρα και τον άσωτο αδερφό της. Η συγγραφή ήταν το μέσο διαφυγής και καταγγελίας, με ηθικούς και όχι συνειδητά πολιτικούς όρους, του «κορσέ» της ταξικής και πατριαρχικής κοινωνίας. Αν και ο τόνος της ήταν πιο συγκρατημένος από εκείνο των αδερφών της, το έργο της Σάρλοτ Μπροντέ δεν ξέφυγε κι αυτό από τα πυρά της βικτωριανής κριτικής.
Γεννήθηκε στις 21 Απρίλη 1821 και ήταν το τρίτο παιδί ενός Βορειοϊρλανδού ιερέα από φτωχή οικογένεια και της συζύγου του που πέθανε στα 38 της χρόνια, μετά από έξι συνεχόμενες εγκυμοσύνες. Ο πατέρας της αδυνατούσε να αντεπεξέλθει στις ανάγκες τις ανατροφής τόσων παιδιών κι έτσι έστειλε τις τέσσερις μεγαλύτερες κόρες του, ανάμεσά τους και τη Σαρλότ, σε οικοτροφείο για κόρες ιερέων. Εκεί η ζωή ήταν άθλια, με λίγο και κακό φαγητό , έλλειψη θέρμανσης και σαδιστικής διοίκηση. Η ίδια και η Έμιλι Μπροντέ επέζεσησαν, οι δυο αδερφές τους Μαρία και Ελίζαμπεθ όμως αρρώστησαν και πέθαναν. Το κολαστήριο αυτό πέρασε στη λογοτεχνική αιωνιότητα χάρη στις περιγραφές της Σαρλότ στο δημοφιλέστερο μυθιστόρημά της, «Τζέιν Έιρ».
Τα κορίτσια γύρισαν στο σπίτι, όπου ο πατέρας τους περνούσε το μεγαλύτερο διάστημα μέσα στο γραφείο του. Μαζί με τα αδέρφια της Έμιλι, Άνν και Μπράνγουελ, άρχισαν να γράφουν λογοτεχνικά έργα σε μικροσκοπική γραφή, ώστε να μην τα ανακαλύψει η θεία τους Ελίζαμπεθ, που βοηθούσε στο νοικοκυριό και παρέδιδε μαθήματα στα κορίτσια. Ο αδερφός τους Μπράνγουελ διδασκόταν από τον πατέρα του κατ’ οίκον και δεν είχε οικιακές υποχρεώσεις.
Το 1831 πέρασε και πάλι ένα χρόνο στο οικοτροφείο της κυρίας Γούλερ, στο οποίο επέστρεψε το 1835 ως δασκάλα πλέον μαζί με την Έμιλι ως μαθήτρια. Η ίδια απεχθανόταν τις συνθήκες στο οικοτροφείο και τη δουλειά της, που μεταξύ άλλων χρηματοδοτούσε τις σπουδές τέχνης του αδερφού της στο Λονδίνο. Εκείνος έκανε τις χειρότερες δυνατές συναναστροφές στη βρετανική πρωτεύουσα, καταλήγοντας να εξαρτηθεί από το αλκοόλ και το όπιο.
Ως το 1845, για μια δεκαετία δηλαδή, η Σαρλότ βιοποριζόταν από τη διδασκαλία, επάγγελμα που σύντομα ακολούθησαν οι αδερφές της, ως μια από τις ελάχιστες «αξιοπρεπείς» επαγγελματικές ενασχολήσεις που ήταν ανοιχτές σε γενικές. Η εργασία τους συνεπαγόταν σκληρή δουλειά από τις έξι το πρωί ως τις 11 το βράδυ και συνεχή υποτίμηση από το διευθυντικό προσωπικό, που αντιμετώπιζε τις δασκάλες ως υπηρέτριες.
Για να ξεφύγουν από τη μέγγενη αυτή, οι δυο αδελφές Σαρλότ και Έμιλι αποφάσισαν να ιδρύσουν το δικό τους σχολείο θηλέων, λόγος για τον οποίο πήγαν στις Βρυξέλλες στη σχολή της κυρίας Heger ώστε να βελτιώσουν τα γαλλικά και τα γερμανικά τους. Εκεί ερωτεύτηκε το σύζυγο της ιδιοκτήτριας κι επίσης διδάσκοντα στη σχολή, λόγος για τον οποίο παρέμεινε ένα χρόνο παραπάνω από την αδερφή της. Η ιδιοκτήτρια γρήγορα αντιλήφθηκε τι συνέβαινε και φρόντισε να κρατήσει τον άντρα της μακριά από την επίδοξη αντίζηλο. Η Σαρλότ γύρισε στην Αγγλία, γράφοντας επιστολές γεμάτες θαυμασμό και νοσταλγία στον «κύριό» της, που έμειναν δίχως απάντηση, ραγίζοντάς της την καρδιά. Αλλά και επαγγελματικά η Σαρλότ είδε τα όνειρά της να ναυαγούν, καθώς τόσο ο σχεδόν τυφλός πατέρας της, όσο και ο εξαρτημένος αδερφός της κρεμάστηκαν για άλλη μια φορά από πάνω της. Ο Μπράνγουελ πέθανε τελικά μόλις στα 30 του, αφήνοντας πίσω του ένα βουνό από χρέη.
Η πρώτη σοβαρή λογοτεχνική απόπειρα της Σαρλότ ήταν η ποιητική συλλογή που εξέδωσε μαζί με την Ανν και την Έμιλι υπό ανδρικά ψευδώνυμα «Currer, Ellis και Acton Bell», ώστε να αποφύγουν τις προκαταλήψεις που υπήρχαν ενάντια στις γυναίκες συγγραφείς. Η συλλογή έλαβε θετικές κριτικές, πούλησε όμως μόλις 2 αντίτυπα. Οι τρεις αδελφές συνέχισαν να γράφουν, μυθιστορήματα αυτή τη φορά. Σε αντίθεση με την Άνν και την Έμιλι, η Σαρλότ δε βρήκε άμεσα εκδότη για το έργο της. Ο δεύτερος εκδοτικός οίκος στον οποίο έστειλε το βιβλίο «Ο καθηγητής» της ζήτησε κι άλλα δείγματα γραφής. Το 1847 η Σαρλότ τους έστειλε τη «Τζέιν Έιρ», βασισμένο έντονα στις προσωπικές της εμπειρίες. Η φαινομενικά συμβατική ιστορία μιας γκουβερνάντας στο δρόμο προς το γάμο με τον αγαπημένο της κύριο Ρότσεστερ γνώρισε τεράστια επιτυχία, προκαλώντας όμως και οργισμένες αντιδράσεις. Ένας από τους κριτικούς ισχυριζόταν πως το βιβλίο ενσάρκωνε το ανατρεπτικό πνεύμα που στοίχειωνε την Ευρώπη (είμαστε στις παραμονές της «Άνοιξης των λαών» του 1848), ενώ ένας άλλος κατηγόρησε το βιβλίο για «ηθικό ιακωβινισμό».
Ως διασημότητα πια η Σαρλότ γνωρίστηκε με σημαντικές λογοτεχνικές προσωπικότητες της εποχής, λίγο αργότερα όμως έχασε τις δυο αγαπημένες  ομότεχνες αδερφές της, Έμιλι και Άνν με διαφορά λίγων μηνών. Η Σαρλότ ήταν πια η μόνη υπεύθυνη για τη φροντίδα του πατέρα και το νοικοκυριό, κατορθώνοντας ωστόσο να συγγράψει δυο ακόμα επιτυχημένα μυθιστορήματα, με ισχυρούς γυναικείους χαρακτήρες, τη “Shirley” και το “Villete”. Αν και για χρόνια προσπαθούσε να αντισταθεί στην ιδέα ενός συμβατικού γάμου ως μέσου αποκατάστασης, τελικά αποδέχτηκε την πρόταση του βοηθού ιερέα του πατέρα της Άρθουρ Νίκολς, που την πολιορκούσε για χρόνια. Ο γάμος δε διήρκεσε πολύ, καθώς η εγκυμοσύνη της ήταν πολύ δύσκολη, ενώ πιθανότατα έπασχε και από φυματίωση. Έφυγε από τη ζωή πριν κλείσει τα 39 της χρόνια, περίπου στην ίδια ηλικία με τη μητέρα της, στις 31 Μαρτίου 1855.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πιάνει το νήμα από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και ολοκληρώνει το έγκλημα στο σχολείο

Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, στη χτεσινή συζήτηση

Κύριοι της κυβέρνησης,
Ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι εσείς κρυφό καμάρι πια. Προκειμένου να αποφύγετε τις αντιδράσεις για το σχέδιο νόμου για το Λύκειο, τις αρνητικές συνέπειες από τις συγχωνεύσεις στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης, είστε ικανοί να το φέρετε και Κυριακή του Πάσχα!
Αλλά και πάλι, από μόνη της αυτή η κίνηση της κυβέρνησής σας, να το ψηφίσετε δηλαδή με κλειστά σχολεία και πανεπιστήμια, χωρίς να πούμε τίποτε άλλο, αποδεικνύει τον βαθύ αντιδραστικό χαρακτήρα αυτού του νομοσχεδίου.
Τέτοιο ...φιλομαθητικό προφίλ το ζηλεύει και η Νέα Δημοκρατία, που η αλήθεια είναι ότι ζορίζεται αρκετά, γιατί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δέχεται συγχαρητήρια από διάφορες πλευρές, και για τα ζητήματα της Εκπαίδευσης, όπως και σε άλλα ζητήματα άλλωστε. Και τα χατιράκια προς τους καπιταλιστές δίνουν και παίρνουν.
Μια τα τηλέφωνα των εφοπλιστών για μηχανικούς διετών προγραμμάτων σπουδών - οι ίδιοι οι σύμβουλοί σας το είπαν με περηφάνια σε συνάντηση στην ΠΟΣΔΕΠ - προφανώς γιατί είναι φθηνοί.
Μια τα ραντεβού με τον πρέσβη - ένας είναι ο πρέσβης - που αμέσως μετά, ανακοινώνετε και προγράμματα γνωριμίας με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, την αμερικάνικη πρεσβεία. Από τόσο προοδευτισμό, λέμε εμείς, θα πάθετε και τίποτα!

Πάρτε πίσω το νομοσχέδιο για το Λύκειο!

Κυρίες και κύριοι,
Πάρτε πίσω το νομοσχέδιο για το Λύκειο! Πάρτε το πίσω έστω την τελευταία στιγμή. Εχετε απέναντί σας τους μαθητές, τους φοιτητές, τους γονείς, τους καθηγητές. Μόνο οι ιδιοκτήτες των μεγάλων αλυσίδων φροντιστηρίων τρίβουν τα χέρια τους.
Δεν τα λέμε εμείς, στην «Αυγή» γράφονται αυτά. Μάλιστα, εκπρόσωπος των φροντιστηρίων έγραψε στην εφημερίδα σας πως με το νομοσχέδιό σας είναι σίγουρος πως θα ανέβουν οι εγγραφές τους! Τι να πούμε... Πιο φιλομαθητικό νομοσχέδιο, πεθαίνεις, όπως λένε και οι ίδιοι οι μαθητές.
Δημιουργείτε ένα Λύκειο - αρένα ανταγωνισμού. Οχι πως το Λύκειο που ζούμε τώρα είναι καμιά όαση ολοκληρωμένης μόρφωσης. Και γι' αυτό δεν το υπερασπιζόμαστε.
Αντίθετα, ξέρετε ότι το ΚΚΕ και οι δυνάμεις της ΚΝΕ μέσα στα σχολεία, οι προοδευτικοί εκπαιδευτικοί, οι γονείς αντιτάχθηκαν στο Λύκειο που προώθησε η Νέα Δημοκρατία. Πάψτε λοιπόν να ισχυρίζεστε ότι η αντίθεση του ΚΚΕ σε αυτό το νομοσχέδιο είναι η υπεράσπιση δήθεν του σημερινού σχολείου.
Εσείς, η δική σας κυβέρνηση, πιάνετε το νήμα από εκεί που σταμάτησε με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, και ολοκληρώνετε αυτό το έγκλημα. Γι' αυτό και χρησιμοποιείτε περίπου την ίδια γλώσσα, περίπου την ίδια προπαγάνδα.
Σας έπιασε ο πόνος για την εφηβεία, όπως λέτε, και τη νεολαία, όπως είχε πιάσει πόνος την κυρία Διαμαντοπούλου, που έλεγε το 2011 ότι είναι πρόβλημα που οι πανελλαδικές εξετάσεις γίνονται πρωτοσέλιδα, όπως είχε πιάσει πόνος το 2013 τη ΝΔ, που έλεγε ότι το Λύκειο απαξιώνεται. Τα ίδια επί της ουσίας λέτε κι εσείς, όταν υπερασπίζεστε ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που δεν έχει Γ' Λυκείου. Αυτό είναι το πρόβλημα, κύριοι της κυβέρνησης;
Οπωσδήποτε όχι.
Για το πρόβλημα του Λυκείου, κύριε Γαβρόγλου, που πετάγεστε συνεχώς μ' αυτό το υφάκι κιόλας, που κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε, σας το 'χουμε πει, κόφτε το, ιδιαίτερα όταν μιλάει εκπρόσωπος άλλου πολιτικού κόμματος, να το δώσετε στον αρχηγό σας να απαντήσει μετά που θα μιλήσει...
Το πρόβλημα του Λυκείου, λοιπόν, είναι ο εξετασιοκεντρικός του χαρακτήρας, για να το πω ακριβώς έτσι όπως είναι και όπως το λέει όλη η εκπαιδευτική κοινότητα, είναι η φροντιστηριοποίησή του. Αυτό το κάνει ανιαρό το Λύκειο. Αυτά οδηγούν νέους και νέες που βρίσκονται σε φάση αναζήτησης, «ψαξίματος», να βάζουν φρένο στους ίδιους τους προβληματισμούς τους, στις γνώσεις μέσα στο σχολείο, αφού αυτά δεν είναι, βλέπετε, για τις εξετάσεις τους και να τα αναζητούν αλλού.

Δεν σταματά το σχολείο να είναι απωθητικό και εξοντωτικό

Θέλετε να μιλήσουμε για προβλήματα πραγματικά, κύριοι της κυβέρνησης;
Το πρόβλημα είναι η ίδια η ζωή των νέων. Είναι ο ελεύθερος χρόνος που εξαφανίζεται. Και αυτό δεν σώνεται, ούτε αν στα σχολεία το κουδούνι χτυπάει στις 9, γιατί η πίεση, το τρεχαλητό θα συνεχίσουν, θα μεταφερθούν μια ώρα αργότερα.
Είναι το άγχος, η πίεση, τα προβλήματα στο σπίτι, οι ευαισθησίες της εφηβείας, οι μαθησιακές δυσκολίες, για τις οποίες δεν υπάρχει καμία βοήθεια στο Λύκειο. Ολα αυτά διαλύουν τους μαθητές σε μια πραγματικά όμορφη και ευαίσθητη ηλικία.
Πείτε μας, τι από όλα αυτά αντιμετωπίσατε 4 χρόνια και 3 μήνες που είστε στην κυβέρνηση;
Ομως, οι μαθητές θέλουν και να ζήσουν, θέλουν και να μάθουν! Οι γονείς θέλουν να βλέπουν τα παιδιά τους να προοδεύουν, να θέτουν στόχους για να τους πιάνουν. Και θέλουν ένα σχολείο που θα βοηθά ουσιαστικά και δεν θα αποκλείει από τη γνώση. Δεν θέλουν, δεν μπορούν και δεν αντέχουν να βάζουν άλλο το χέρι στην τσέπη!
Οι εκπαιδευτικοί δεν θέλουν να είναι τροχονόμοι επιδόσεων, σε ένα σχολείο - φροντιστήριο - «αρένα», αλλά να συμβάλλουν, στο μέτρο του δυνατού, οι μαθητές τους να προσεγγίζουν τον κόσμο επιστημονικά.
Για κάτι τέτοιο, όμως, ούτε λόγος, κύριοι. Να σας θυμίσουμε, μήπως το έχετε ξεχάσει, ότι βρίσκεστε τέσσερα και... χρόνια στην κυβέρνηση και δεν έχετε αλλάξει τα σχολικά βιβλία, παρά μόνο δυο - τρία. Τόσο προοδευτικοί είστε, που διατηρείτε, ανάμεσα στα άλλα, το βιβλίο της Ιστορίας της Γ' Λυκείου, που έχει τη σφραγίδα της Νέας Δημοκρατίας και το ξέρετε αυτό.
Και μη μας πείτε ότι δεν προλαβαίνατε. Ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας έχει δηλώσει ότι ένα νέο βιβλίο χρειάζεται 1,5 χρόνο για να βγει. Αρα, αλλού είναι το θέμα, στην, επί της ουσίας, συμφωνία σας στο περιεχόμενο των βιβλίων που μπήκαν επί ΝΔ το 2006, τα κράτησε το ΠΑΣΟΚ και τα διατηρήσατε και εσείς.
Κύριοι της κυβέρνησης,
Κοροϊδεύετε τον κόσμο όταν λέτε ότι με τις αλλαγές στο Λύκειο θα μειωθεί η ανάγκη για φροντιστήριο. Πάρτι κάνουν οι διάφοροι φροντιστηριάρχες. Αυτοί βέβαια κάτι παραπάνω ξέρουν απ' ό,τι καταλαβαίνουμε.
Οι μαθητές δεν πάνε φροντιστήριο επειδή υπάρχουν τρία-τέσσερα μαθήματα γενικής παιδείας και τώρα που τα μειώνετε θα σταματήσουν δήθεν να πηγαίνουν. Είναι τουλάχιστον αστείο να επικαλείστε τέτοιο επιχείρημα.
Μάλιστα, είπατε και το εξωφρενικό ότι με τα 6 μαθήματα που θα έχουν οι μαθητές στη Γ' Λυκείου, ο εκπαιδευτικός θα μπορεί κάποια στιγμή να πει, «σήμερα θα συζητήσουμε παιδιά ένα θέμα επίκαιρο και εκτός ύλης». Εδώ μόνο γελάνε!
Μα καλά, δεν ξέρουμε τι γίνεται, δεν ξέρετε τι γίνεται στη σχολική τάξη;
Ισα ίσα, η όποια περιορισμένη δυνατότητα που είχε μέχρι σήμερα ο εκπαιδευτικός, να συζητήσει για γενικότερα ζητήματα με τους μαθητές του, θα περιοριστεί παραπέρα. Γιατί πολύ απλά θα πρέπει να βγάλει όλη την ύλη, τα SOS, ακριβώς επειδή μιλάμε για σχολείο - φροντιστήριο. Κι ένα «σχολείο - φροντιστήριο», ένα «σχολείο - εξεταστικό κέντρο», όπως το κάνετε, είναι ένα σχολείο που οδηγεί τους εκπαιδευτικούς να «τρέχουν την ύλη» γιατί πρόκειται για ύλη εξεταστέα σε πανελλαδικές εξετάσεις.
Και το ερώτημα παραμένει: Αυτό το σχολείο σταματά να είναι εξοντωτικό, να είναι απωθητικό;
Σίγουρα όχι, λέμε εμείς.
Κι επειδή κάποιοι εδώ μέσα, συνεχώς ζητάνε τις προτάσεις του ΚΚΕ, αν και λένε ότι τις διαβάζουν καλά και ενημερώνονται από αυτές, όπως ισχυρίζονται, να σας επαναλάβουμε λοιπόν ξανά ότι το ΚΚΕ έχει παρουσιάσει αναλυτικά τις θέσεις του για το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο σύγχρονης παιδείας.
Το σχολείο που διεκδικούμε ανοίγει τους ορίζοντες των νέων, τους βοηθάει να αναπτύσσουν ολόπλευρα την προσωπικότητά τους. Συμβάλλει στη σφαιρική ανάπτυξη του συνόλου των ικανοτήτων τους. Καλλιεργεί, δίνει ώθηση στις κλίσεις, στα ενδιαφέροντά τους. Προωθεί την πρωτοβουλία και την εφευρετικότητά τους. Πού να τα καταλάβετε όλα αυτά εσείς όμως;

Οταν ο άνθρωπος καταντά να είναι μόνο μαθητής, παύει τότε να είναι άνθρωπος

Οταν τη νεανική ανησυχία τη στοιβάζετε στα στενά όρια της επιχειρηματικότητας, όπως ζητά βέβαια και απαιτεί η Ευρωπαϊκή Ενωση να γίνεται από την προσχολική ηλικία κιόλας. Εμείς θα το λέμε και θα το φωνάζουμε:
Με όποιο επάγγελμα και αν ασχοληθεί ο άνθρωπος στην πορεία της ζωής του, πρέπει πρώτα και κύρια να έχει μια βασική ειδικότητα: Να είναι άνθρωπος.
Οταν ο άνθρωπος καταντά να είναι μόνο μαθητής, παύει να είναι άνθρωπος. Και για να το κάνω πιο λιανά, επειδή κάποιοι ίσως νέοι γιάπις είτε στην κυβέρνησή σας είτε σε άλλα κόμματα μπορεί να μην αντιλαμβάνονται και τα στοιχειώδη Ελληνικά πλέον, λέμε το εξής: Οποιο επάγγελμα κι αν κάνει κάποιος πρέπει:

• Να είναι μορφωμένος
• Να γνωρίζει την ιστορία του τόπου του
• Να γνωρίζει τη γλώσσα του
• Βασικές αρχές αλλά και τα νέα πορίσματα των ταχύτατα αναπτυσσόμενων φυσικών επιστημών και των εφαρμογών τους.

Για να μπορούν οι νέοι να βρίσκουν άκρη σ' αυτόν τον ωκεανό της παραπληροφόρησης, να αποκτούν επιστημονικό κριτήριο. Αυτό το σχολείο «φωνάζει» πως:
Ολοι οι μαθητές έχουν χέρια για να γράφουν αλλά και για να ζωγραφίζουν, να κάνουν γλυπτική, να ασχολούνται με απλές και σύγχρονες μηχανές! Εχουν στόμα για να λένε το μάθημα, αλλά και για να τραγουδάνε, να παίζουν θέατρο! Εχουν πόδια για να πηγαινοέρχονται στο σχολείο, αλλά και για να χορεύουν, να τρέχουν, να στέκονται σε αυτά και να βρίσκουν το δικό τους σταθερό βήμα στη ζωή. Εχουν μάτια για να βλέπουν στον πίνακα, να διαβάζουν, αλλά και να απολαμβάνουν το θέατρο, το σινεμά, τα αστέρια, τη θάλασσα.
Κι όσοι στερούνται για διάφορους λόγους κάποια από αυτά να στηρίζονται μέσα από τις κρατικές δομές για να μπορούν να στέκονται ισότιμα, επί ίσοις όροις, με τους υπόλοιπους. Γιατί η επιστήμη έχει προοδεύσει, γιατί η εποχή μας έχει βελτιώσει την ίδια την Ειδική Αγωγή, να υπάρχει η πρόσβαση και για τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Τέλος, οι μαθητές και οι μαθήτριες έχουν και μυαλό όχι για να αποθηκεύουν όμως διάφορες πληροφορίες, αλλά κυρίως για να σκέφτονται, να φαντάζονται, να ονειρεύονται, να δημιουργούν.

Η κυβέρνηση απορρίπτει την πρόταση του ΚΚΕ για την πρόσβαση

Κι όσο γι' αυτούς που δεν τα καταλαβαίνουν αυτά ή λένε τώρα το ΚΚΕ μάς λέει πάλι αυτά τα γενικά και αναρωτιούνται για το τι προτείνει εδώ και τώρα, αυτή τη στιγμή το ΚΚΕ απαντάμε:
Το ΚΚΕ παλεύει και σήμερα για έναν διαφορετικό τρόπο πρόσβασης, έστω ως μέτρο ανακούφισης, ως μέτρο ενίσχυσης της προσπάθειας των μαθητών των λαϊκών οικογενειών:

• Με απεριόριστη δυνατότητα πολλαπλών επιλογών προτίμησης.
• Με δικαίωμα επανάληψης της διαδικασίας, όσες φορές επιθυμούν οι υποψήφιοι.
• Με δυνατότητα κατοχύρωσης βαθμολογίας μαθημάτων και για τις επόμενες χρονιές.

Τις προτάσεις αυτές τις έχει καταθέσει στη Βουλή το Κόμμα μας και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τις έχει απορρίψει. Και τις έχει απορρίψει με ένα εντελώς γελοίο σκεπτικό, ότι δήθεν οι προτάσεις αυτές ωφελούν, λέει, τα παιδιά των εύπορων τάξεων! Αν είναι δυνατόν! Οι εύπορες τάξεις έχουν λύσει τέτοιας φύσης προβλήματα. Εχουν εναλλακτικές αρκετές, πάρα πολλές. Εχουν αποφασίσει από πολύ πιο πριν πού θα στείλουν τα παιδιά τους, αν δεν πετύχουν στις πανελλαδικές, στο πανεπιστημιακό τμήμα της επιλογής τους. Θα το στείλουν σε κάποιο καλό πανεπιστήμιο πιθανόν του εξωτερικού.
Μόνο, κυρίως, τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών μπορούν να βοηθηθούν με αυτά τα μέτρα που προτείνουμε, για να περάσουν σε τμήματα των πρώτων τους επιλογών.
Αυτό έχει δείξει άλλωστε και η πείρα της δεκαετίας του '80 και των αρχών του '90. Μέχρι που ήρθε ο μακαρίτης τώρα Αρσένης του ΠΑΣΟΚ και τα έφερε όλα τούμπα. Και για να μην ξεχνιόμαστε, και όλοι αυτοί για ισχυρό απολυτήριο Λυκείου μιλούσαν. Και γι' αυτό άνοιξαν το δρόμο γι' αυτό το Λύκειο - εξεταστικό κέντρο. Ομως, και εκείνοι, όπως κι εσείς, πήρανε απάντηση από τους νέους!

Παίρνετε απάντηση από τη νεολαία

Κι έχετε πάρει ήδη απάντηση από τη νεολαία. Και θα την πάρετε και σήμερα, αυτή την ώρα που διαδηλώνουν στους δρόμους της Αθήνας. Είναι οι πάνω από 20.000 μαθητές που κινητοποιήθηκαν με διάφορους και πολύμορφους τρόπους, καθ' όλη τη διάρκεια της φετινής χρονιάς, σε κάθε πόλη της χώρας μας. Είναι οι παρεμβάσεις και οι δράσεις των Ενώσεων και Συλλόγων Γονέων. Είναι η ανησυχία που έχουν εκφράσει οι καθηγητές με τις πρόσφατες κινητοποιήσεις τους. Και κατά τ' άλλα κόπτεστε για να ακούγεται η φωνή των νέων μας.
Επιτεθήκατε στις μαθητικές κινητοποιήσεις, όταν ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας δεν δίστασε να χλευάσει το σύνθημα των μαθητών «Σχολείο να μορφώνει, όχι να εξοντώνει»! Και να το χαρακτηρίσει μάλιστα και ουτοπικό!
Αλήθεια, τι θέλετε να φωνάζουν οι μαθητές; «Ζήτω η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ζήτω η Παιδεία - εμπόρευμα»;
Επιτεθήκατε στους γονείς της ΑΣΓΜΕ, που ούτε μια φορά δεν τους έχετε συναντήσει. Τους κατηγορήσατε και αυτούς ότι δεν έχουν προτάσεις. Εννοείτε, προφανώς, ότι δεν έχουν προτάσεις που ν' αρέσουν στη δική σας κυβέρνηση, και προχωρήσατε παραπέρα. Οπου δεν πιάνει ψεύτικος λόγος, πέφτει ράβδος.
Η κυβέρνησή σας επιστράτευσε τα ΜΑΤ, την καταστολή, τις αποβολές, τα γνωστά «μαθητοδικεία». Φέτος τα κρούσματα αυταρχισμού και τρομοκρατίας στα σχολεία έγιναν περισσότερα από κάθε άλλη χρονιά. Μέχρι και συλλήψεις ανήλικων μαθητών έγιναν από την αστυνομία!
Και ξέρετε, όλα αυτά και κατά παραγγελία κάποιων διευθυντών, αρκετών διευθυντών που τους γνωρίζετε, κύριοι της κυβέρνησης, καθότι είστε μέλη στο ίδιο κόμμα.

Νομοσχέδιο - σκούπα που ολοκληρώνει τις αντιδραστικές αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση

Φέρατε ένα νομοσχέδιο - σκούπα που ολοκληρώνει το τοπίο στην Ανώτατη Εκπαίδευση, όπως είχατε υποσχεθεί και στους «θεσμούς», στην τρόικα, το κουαρτέτο τέλος πάντων, στον ΟΟΣΑ, και άλλα... ευαγή ιδρύματα. Ενα νομοσχέδιο που είναι αναλυτικό μέχρι κεραίας, για τα ζητήματα της σύνδεσης των ιδρυμάτων με την κερδοφορία του κεφαλαίου. Αντίθετα, τα ζητήματα της καθημερινότητας των φοιτητών βρίσκονται στον αέρα.
Και γεννιέται το ερώτημα: Με τι καθηγητές, τι υποδομές, τι αίθουσες, τι εργαστήρια, με ποιες γραμματείες και προσωπικό θα στηριχθεί η υποτιθέμενη «πανεπιστημιοποίηση»; Χωρίς αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης; Χωρίς προκήρυξη θέσεων διδασκόντων;
Και μη μας πείτε για τις θέσεις ΔΕΠ που έχετε εξαγγείλει. Εδώ υπάρχουν πάρα πολλά τμήματα που τα τελευταία χρόνια έχουν χάσει έως και 100 διδάσκοντες, λόγω συνταξιοδότησης! Αρα, οι θέσεις αυτές, τη στιγμή μάλιστα που δημιουργούνται τόσα νέα τμήματα και θέλετε να τα βαφτίσετε και πανεπιστημιακά, είναι κυριολεκτικά σταγόνα στον ωκεανό.
Και ποιος σας είπε ότι η ίδρυση ενός πανεπιστημιακού τμήματος δεν πρέπει να συνοδεύεται από ίδρυση εστιών, λεσχών, δομών φοιτητικής μέριμνας, που έχουν να κάνουν και με τον πολιτισμό, την ψυχαγωγία, την άθληση των φοιτητών; Δηλαδή, θα τα θεωρήσουμε όλα αυτά σήμερα πολυτέλειες;
Δεν είναι καθόλου πολυτέλεια για τη λαϊκή οικογένεια να ξέρει ότι δεν χρειάζεται να βάλει συνεχώς βαθιά το χέρι στην τσέπη για να σπουδάσει τα παιδιά της, να πληρώσει νοίκι, σίτιση και τόσα άλλα.

Λέτε στους νέους να παραιτηθούν από την απαίτηση να δουλεύουν στο αντικείμενο που σπούδασαν

Επιτρέψτε μου να σταθώ σε ένα γενικότερο ζήτημα αντίληψης, με την οποία προσπαθεί η κυβέρνησή σας να βγάλει λάδι και προωθήσει την πολιτική επίσης της ΕΕ. Το λέει ο πρωθυπουργός, ο κ. υπουργός, το λένε οι υφυπουργοί, πάει αυτή η καραμέλα από στόμα σε στόμα.
Λέει π.χ. ο κύριος πρωθυπουργός στη Βουλή (23/11/2018): «Η γνώση είναι αυταξία, ανεξαρτήτως του αν αυτός που θα πάρει ένα δίπλωμα από το πανεπιστήμιο θα έχει τη δυνατότητα να βρει μετά εργασία, γιατί αυτό είναι μια άλλη ιστορία (...) Αυτό, όμως, είναι ένα ζήτημα που αφορά την αγορά».
Είστε απαράδεκτοι! Ουσιαστικά λέτε στους νέους να βάλουν τα πτυχία τους σε κορνίζα, να παραιτηθούν από την απαίτηση να δουλεύουν στο αντικείμενο που σπούδασαν.
Μεγαλύτερη προσφορά στους μεγαλοεργοδότες, που ζητούν μειωμένες απαιτήσεις από τους νέους και τις νέες, δεν υπάρχει.
Αλλά, για να είμαστε και δίκαιοι μαζί σας. Εδώ, ο δήθεν ακαδημαϊσμός πάει χέρι χέρι με την αγορά, που χορεύει στο ρυθμό που παίζετε εσείς και η κυβέρνησή σας. Προφανώς, γι' αυτό παίρνετε πρακτικά μέτρα για την αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα! Από διάθεση εναντίωσης στην αγορά και τους εργοδότες! Σαν δεν ντρεπόμαστε!
Γιατί τέτοια μέτρα παίρνετε. Το είδαμε και στον απαράδεκτο νόμο που ψηφίσατε για τον διορισμό των εκπαιδευτικών, που οδηγεί σε μια ανταγωνιστική διαδικασία απόκτησης προσόντων, αφού τα πτυχία δεν δίνουν πρόσβαση στο επάγγελμα, ανάμεσα στους απόφοιτους.
Λοιπόν, σας το λέμε ξεκάθαρα και το λέμε δυνατά να το ακούσετε, μήπως η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ στα πανεπιστήμια του 2% των τελευταίων εκλογών δεν σας το έχει πει. Οι νέοι δεν σπουδάζουν γενικά για να γίνουν επιστήμονες, αλλά εργαζόμενοι - επιστήμονες. Εμείς επιπλέον λέμε να συμβάλλουν σε αυτό που έγραφε και ο Μπρεχτ, στην ελάφρυνση του μόχθου της ανθρώπινης ύπαρξης.
Δεν ξεπαραδιάστηκαν οι γονείς τους για να τους βλέπουν να φεύγουν στα ξένα, να είναι άνεργα ή να κάνουν δουλειές του ποδαριού, άσχετες με αυτό που σπούδασαν. Γι' αυτό λέμε ότι σήμερα, και όχι για το απώτερο μέλλον, είναι σύγχρονη ανάγκη να μπορούν οι απόφοιτοι, οι σημερινοί επιστήμονες, με το πτυχίο τους, να εργάζονται στο αντικείμενο που σπούδασαν.
Και γι' αυτόν το λόγο, παλεύουμε σήμερα για να μην προστεθούν νέα και να ανατραπούν επίσης τα υπάρχοντα εμπόδια με τις διαφόρου τύπου πιστοποιήσεις, που, αλυσιδωτά και διαχρονικά, υλοποιούν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ πριν και του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα.

Κατηγοριοποίηση αποφοίτων και κυνήγι προσόντων

Κύριοι της κυβέρνησης,
Εχετε αποδειχτεί ο καλύτερος μαθητής της ΕΕ, άξιος συνεχιστής των πιο «λαμπρών» παρακαταθηκών που άφησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Τι ζητάει το κεφάλαιο; Απλά πράγματα.
Μια μεγάλη δεξαμενή αποφοίτων, με τους μισθούς να συμπιέζονται όλο και προς τα κάτω. Αυτό είναι και το βασικό νόημα των συγχωνεύσεων ανάμεσα στα άλλα. Αυτό καταφέρνει η κυβέρνησή σας και με τις συγχωνεύσεις που συζητάμε σήμερα.
Μεγαλώνει η κατηγοριοποίηση των ιδρυμάτων, των πτυχίων, των αποφοίτων, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τις διαφορετικές σχολές για το ίδιο αντικείμενο, με διαφορετική, μάλιστα, διάρκεια και πρόγραμμα σπουδών!
Θέλετε ακόμα να μιλήσουμε για δίδακτρα; Επί ΣΥΡΙΖΑ εγκρίθηκαν και λειτουργούν τα περισσότερα μεταπτυχιακά με δίδακτρα που είχαμε ποτέ στα ελληνικά πανεπιστήμια!
Με τόσα νέα Τμήματα που συγκροτούνται με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, είναι προφανές ότι το ξεζούμισμα των φοιτητών για να συνεχίσουν σε μεταπτυχιακές σπουδές, μπας και συμπληρώσουν το βιογραφικό τους και βρουν πρόσκαιρα μια θέση στο σκοτεινιασμένο ήλιο της καπιταλιστικής αγοράς εργασίας, θα φτάσει σε πρωτόγνωρα επίπεδα.
Αλλά, εδώ η κυβέρνηση έχει βάλει πλέον στα γεμάτα στην ατζέντα και τα προπτυχιακά με δίδακτρα. Επί ΣΥΡΙΖΑ θεσπίζονται τα πρώτα τέτοια προγράμματα σε ελληνικά πανεπιστήμια. Και τολμάτε να καμώνεστε και τους δήθεν υπερασπιστές του άρθρου 16, τρομάρα σας! Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δύσκολα θα μπορούσαμε να βρούμε.
Στο Διεθνές Πανεπιστήμιο προβλέπεται να λειτουργούν προγράμματα πρώτου κύκλου σπουδών απευθυνόμενα σε Ελληνες και ξένους φοιτητές, το κόστος των οποίων θα επωμίζονται οι ίδιοι.
Θέλετε, τέλος, να πιάσουμε και το θέμα της επαγγελματικής ισοτίμησης των τίτλων των πάσης φύσεως κολεγίων με τα πτυχία των ελληνικών πανεπιστημίων;
Το είπε και ο εκπρόσωπος των ιδιωτικών κολεγίων στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων: «Το νομοσχέδιο - είπε - είναι σε σωστή κατεύθυνση». Και αυτός ξέρει! Οπως και τα φροντιστήρια, βέβαια!
Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, ο ΣΥΡΙΖΑ επιταχύνει τις διαδικασίες αναγνώρισης των τίτλων που προσφέρουν τα τριετών σπουδών ιδιωτικά κολέγια, σφραγίζοντας έτσι τη δημιουργία ακόμα περισσότερων κατηγοριών πτυχίων και αποφοίτων. Ετσι που τελικά υποβαθμίζονται τα δικαιώματα και οι προοπτικές όλων.
Με την επιτάχυνση των διαδικασιών εφαρμογής της συγκεκριμένης Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, γίνεται ακόμα ένα βήμα για την αναγνώριση και νομιμοποίηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης, ακόμα ένα βήμα για την κατάργηση του άρθρου 16 στην πράξη!

Στεκόμαστε δίπλα στη νεολαία καταψηφίζοντας το νομοσχέδιο

Και δεν φτάνουν όλα αυτά, προχωρήσατε μάλιστα στην πρόσθεση ενός απαράδεκτου άρθρου στο νομοσχέδιο, με το οποίο ανοίγετε το δρόμο για να στηθούν προκάτ, με τετράχρονα και πεντάχρονα παιδιά σε Γυμνάσια και Λύκεια!
Είστε απαράδεκτοι! Πάρτε πίσω τη διάταξη αυτή εδώ και τώρα.
Κι αν θέλετε να μιλάτε για ουσιαστική ένταξη των νηπίων και των προνηπίων στις δομές Προσχολικής Αγωγής, πάρτε συγκεκριμένα μέτρα. Η κυβέρνηση μπορεί να βρει χρήματα από τα εκατομμύρια που χαρίζει στους επιχειρηματικούς ομίλους και από τα δισεκατομμύρια που πληρώνει ο λαός μας κάθε χρόνο για τις αμυντικές δαπάνες όχι της Ελλάδας, αλλά για τις επιθετικές ενέργειες του ΝΑΤΟ.
Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης,
Το ΚΚΕ σήμερα θα καταψηφίσει το σύνολο αυτού του νομοσχεδίου για όλους τους λόγους που προαναφέραμε. Αυτή μας η στάση εκφράζει τη συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών, των γονιών, των εκπαιδευτικών, των φοιτητών, συνολικά του λαού και της νεολαίας που διαμαρτύρονται ενάντια σε αυτό το νομοσχέδιο.
Οι νέοι άνθρωποι, όλοι όσοι έχουν κινητοποιηθεί φέτος, ξέρουν πολύ καλά πως το ΚΚΕ στάθηκε δίπλα τους, ενίσχυσε, με όποιον τρόπο μπορούσε, τον δίκαιο αγώνα που δίνουν. Η νεολαία, που την αποκλείετε από τη γνώση, γιατί θέλετε να την αποκλείσετε από μια ζωή με δικαιώματα, μπορεί να αλλάξει τη ζωή της. Μαζί με τον λαό, μπορεί να κάνει τη διαφορά. Για «να χτίσουμε έναν κόσμο πραγματικά λεύτερο, ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα».

Επικίνδυνες νέες ΝΑΤΟικές διευθετήσεις στην περιοχή

Η προεκλογική περίοδος αναζωπυρώνει τις κόντρες κυβέρνησης, ΝΔ και άλλων αστικών κομμάτων για το ποιος μπορεί καλύτερα να συμβάλει στην «ασφάλεια» και τη «σταθερότητα»της περιοχής, αναλαμβάνοντας αποστολές για τις επόμενες αμερικανοΝΑΤΟικές «διευθετήσεις» στην περιοχή μας. ΗΠΑ - ΝΑΤΟ ομολογούν ότι παρά τη δυσκολία που αποκτά η συνεργασία τους με την Τουρκία, αυτή διατηρεί κρίσιμη σημασία για να ανακόψουν τη διείσδυση Ρωσίας και Κίνας και σ' αυτό το πλαίσιο σπρώχνουν νέους ελληνοτουρκικούς συμβιβασμούς. Δεν αποκλείεται μάλιστα να υπάρξουν γοργές εξελίξεις, όπως δείχνει η αναθέρμανση των διεργασιών στο Κυπριακό, αλλά και η κινητικότητα μεταξύ Αγκυρας και Αθήνας, με τις απανωτές συναντήσεις Τσαβούσογλου - Κατρούγκαλου. Προς την ίδια κατεύθυνση καταδεικνύουν και οι συναντήσεις που πραγματοποιεί ο Ρ. Μενέντεζ, Αμερικανός γερουσιαστής και εισηγητής νομοσχεδίου που κατατέθηκε στη Γερουσία σχετικά με την αναβάθμιση των ΗΠΑ στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, τη στήριξη του «άξονα» Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ και την άρση του εμπάργκο όπλων στην Κύπρο.

****

Ενδεικτική για την αποφασιστικότητα με την οποία προχωρούν αυτοί οι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί είναι ανάλυση της γνωστής αμερικανικής «δεξαμενής σκέψης» «Ατλαντικό Συμβούλιο», που κυκλοφόρησε στις 31 Μάρτη με τίτλο «Ενταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ - ναι, της Κύπρου». Στην ανάλυση καταγράφονται καθαρά ο ρόλος που αναλαμβάνει η ελληνική αστική τάξη στην προώθηση του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδίου, αλλά και οι αυξημένες προσδοκίες που υπάρχουν για μια ελληνοτουρκική προσέγγιση. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται βέβαια για την επιθετικότητα της Τουρκίας, που σταθερά απειλεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου.

****

Αναγνωρίζοντας ότι «η στρατηγική αξία» της Ανατολικής Μεσογείου αυξήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες επειδή «η γεωπολιτική κατάσταση στην περιοχή άλλαξε ουσιαστικά, καθώς η Μόσχα ενίσχυσε τη θέση της» σε αυτή και παράλληλα διεύρυνε τη στρατιωτική της παρουσία, η ανάλυση εξηγεί πως το ΝΑΤΟ πρέπει πια πολύ διακριτά και αποφασιστικά να αναγορευτεί σε «κλειδί» για την επανένωση του νησιού - μια επανένωση φυσικά κομμένη και ραμμένη στις ανάγκες των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Προτείνει επί λέξει: «Ισως τώρα είναι η ώρα το ΝΑΤΟ να μπει μπροστά ως λύση για το "πρόβλημα ασφάλειας" του νησιού (...) Με την ένταξη στο ΝΑΤΟ να αποτελεί συστατικό στοιχείο κάθε διευθέτησης (σ.σ. του Κυπριακού), η ελληνοκυπριακή και η τουρκοκυπριακή κοινότητα, μαζί με την Αθήνα και την Αγκυρα, και σε συνεργασία με όλους τους Ευρωπαίους εταίρους τους και τους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ, πιθανώς θα νιώσουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη για να "κλείσουν" συμφωνία (...) Η άμεση ένταξη στο ΝΑΤΟ ενός επανενωμένου νησιού θα ενσωμάτωνε αυτόματα και έτσι θα αντικαθιστούσε μία κοινή εγγύηση για την ασφάλεια Ελλάδας - Τουρκίας - Βρετανίας μέσα από τη δέσμευση της Συμμαχίας για όλο το νησί, χωρίς να χρειάζεται κανένας άλλος μηχανισμός». Περιγράφοντας δε τα «οφέλη» που αυτομάτως θα διασφαλίσει συνολικά το ΝΑΤΟ, σημειώνει: «Ως μέρος της συμφωνίας, το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να εγκαταστήσει ένα κέντρο επιχειρήσεων στο νησί, με βάση τις υπάρχουσες υποδομές και το προσωπικό που φιλοξενούν ΝΑΤΟικοί σύμμαχοι, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας». Αυτό το ΝΑΤΟικό επιχειρησιακό κέντρο «θα είναι σε θέση να στηρίξει την προσπάθεια των σχεδιαστών του ΝΑΤΟ να εστιάσουν στο ανατολικό άκρο της Συμμαχίας, στις ρωσικές αλλά και τις μη κρατικές (σ.σ. εννοεί "τρομοκρατικές οργανώσεις") απειλές».

****

Χαρακτηριστικά είναι όμως και όσα ρητά αναφέρονται για την αποστολή που μπορεί να φέρει σε πέρας ειδικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αφού πλέον διαθέτει και κατάλληλη «προϋπηρεσία»: «Η πρόσφατη επιτυχία της συμφωνίας των Πρεσπών, που τερμάτισε την 27χρονη ονοματολογική διαμάχη μεταξύ της Βόρειας Μακεδονίας (πλέον) και της Ελλάδας, μπορεί επίσης να έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις για την Κύπρο. Ο Ελληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα γινόταν ένας κρίσιμος παίκτης - μαζί με τον Τούρκο Πρόεδρο Ρ. Τ. Ερντογάν - υποστηρίζοντας μια συμφωνία» για το Κυπριακό. Μάλιστα, γίνεται ειδική μνεία στις «υπηρεσίες» της Ελλάδας για τη «συγκράτηση» της Τουρκίας όσο γίνεται πιο κοντά στη Δύση: «Καθώς η Τουρκία περιηγείται σε μια σύνθετη σχέση με την ΕΕ, η Ελλάδα μετατρέπεται στην πιο ειλικρινή φωνή για τη διασφάλιση ισχυρών δεσμών με την Αγκυρα, κάτι που βοηθά στο να μείνει η Τουρκία αγκυροβολημένη στο στρατόπεδο της Δύσης». Κατά τ' άλλα, κλίνεται σε όλες τις πτώσεις η μετατροπή της Κύπρου σε «άγκυρα σταθερότητας» (μέσα και από την ένταξή της στο ΝΑΤΟ), προκρίνεται η άρση του αμερικανικού εμπάργκο όπλων (που οι ΗΠΑ είχαν αποφασίσει στις αρχές της δεκαετίας του 1980, για διάφορους λόγους τακτικής), άρση την οποία ήδη προωθούν σε συνεργασία οι κυβερνήσεις ΗΠΑ - Κύπρου, αλλά και επισημαίνεται ότι η ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ θα διευκόλυνε και την υπεράσπιση των ενεργειακών επενδύσεων που προχωρούν στην περιοχή.

****

Η επιτακτικότητα με την οποία οι ιμπεριαλιστές θέτουν πλέον τα σχέδιά τους, προκειμένου να αυξήσουν δύναμη και επιρροή, μεγαλώνει και την επιτακτικότητα οι λαοί να αντιδράσουν. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ (και όχι μόνο) αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ στην περιοχή, για την αναβάθμιση της στρατιωτικής του μηχανής, αλλά και για το αλισβερίσι με το οποίο συνολικά η Δύση αξιοποιεί την Τουρκία ενάντια σε Ρωσία και Κίνα, προσθέτοντας διαρκώς νέο «αέρα στα πανιά» της τουρκικής επιθετικότητας, αλλά και καλλιεργώντας επικίνδυνες αυταπάτες ότι μπορεί από ιμπεριαλιστικά παζάρια να βγουν κερδισμένοι οι λαοί των δύο χωρών. Η κάλπη του Μάη πρέπει να στείλει μήνυμα καταδίκης και αντίστασης στα επικίνδυνα αυτά σχέδια, να βγάλει ισχυρό ΚΚΕ, για να δυναμώσει η πάλη για την αποκάλυψή τους, αλλά και για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης.

Πρόκληση...

«Για τις ανάγκες των πολλών, όχι για τα συμφέροντα των λίγων», είναι το «σύνθημα» που λανσάρει η κυβέρνηση, για να πολώσει προεκλογικά το κλίμα με τη ΝΔ και να θολώσει τα νερά της αντιλαϊκής πολιτικής της.
Σοβαρά τώρα; Είναι δυνατόν η κυβέρνηση να μιλάει εξ ονόματος των αναγκών των πολλών όταν στην 5χρονη θητεία της δούλεψε ρολόι για τα συμφέροντα των λίγων, των επιχειρηματικών ομίλων;
Η κυβερνητική πρόκληση κάνει κάτι χειρότερο από τη διαστρέβλωση της ίδιας της πραγματικότητας. Ρίχνει ακόμα περισσότερο στα τάρταρα τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες του λαού αφού βαφτίζει φιλολαϊκή πολιτική υπέρ των πολλών μέτρα διαχείρισης της φτώχειας, πολλά απ' αυτά προεκλογικού χαρακτήρα και περιορισμένης ισχύος, που καμιά σχέση δεν έχουν με την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Ταυτόχρονα, ταυτίζει τους «λίγους» μόνο με το τμήμα των επιχειρηματιών που αντιπαρατίθενται με την κυβέρνηση, ενώ όλοι οι άλλοι, που απολαμβάνουν προνόμια, διευκολύνσεις, απαλλαγές κ.λπ., προφανώς συγκαταλέγονται στους «πολλούς».
Γι' αυτό, άλλωστε, συνολικά το κεφάλαιο «στάζει μέλι» για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Για να δούμε, όμως, τι εννοεί η κυβέρνηση όταν μιλάει για τις «ανάγκες των πολλών»;
Στην Υγεία, για παράδειγμα, συνεχίζοντας την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, κρατάει καθηλωμένα και μειώνει περισσότερο τα κονδύλια για τα δημόσια νοσοκομεία, φορτώνοντας νέα βάρη στα λαϊκά στρώματα, προκειμένου να εξοικονομούνται χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό για φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις και άλλες διευκολύνσεις στο κεφάλαιο.
Οι λίστες με τους καρκινοπαθείς που περιμένουν για μήνες τη θεραπεία τους, οι πληρωμές των ασθενών που αυξάνουν για τα φάρμακα, η υποστελέχωση των νοσοκομείων και η λειτουργία τους ολοένα και περισσότερο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, είναι η άλλη όψη των δεκάδων φοροαπαλλαγών για το κεφάλαιο, της μείωσης από το 15% στο 10% των φόρων για τα κέρδη των μετόχων, των επιδοτήσεων και ελαφρύνσεων που προβλέπουν ο επενδυτικός νόμος και άλλοι αμέτρητοι νόμοι για τη στήριξη του κεφαλαίου.
Μετά απ' αυτά, η κυβέρνηση έχει το θράσος να διαφημίζει ως «επίτευγμα» την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για τους ανασφάλιστους, την οποία πληρώνουν όμως οι ασφαλισμένοι με τις εισφορές τους και όχι το κράτος, ή τις προσλήψεις 1:1 στην Υγεία, που είναι σταγόνα στον ωκεανό των ελλείψεων, ενώ διευρύνει σταθερά την «ευελιξία» στην Υγεία και συνολικά στο Δημόσιο, καθιστώντας το φτηνότερο για το κράτος και άρα πιο «λειτουργικό» για τις ανάγκες του κεφαλαίου.
Αλλά και σε ό,τι αφορά τη νεολαία, η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «εμβληματική» μεταρρύθμιση την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού και την αναπροσαρμογή του κατώτερου, κρύβοντας ότι διατήρησε αυτόν τον βάρβαρο νόμο σε όλη σχεδόν τη θητεία της.
Πάνω σ' αυτό το έδαφος εφάρμοσε στη συνέχεια τον μνημονιακό νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου, ενώ και σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία των νέων δουλεύει με ελαστικές μορφές απασχόλησης, αφού 6 στις 10 νέες προσλήψεις είναι στο φάσμα της «ευελιξίας».
Την κατάσταση αυτή της μισοδουλειάς και μισοζωής έρχεται να θωρακίσει τώρα ο «ευρωπαϊκός πυλώνας δικαιωμάτων» της ΕΕ, από τον οποίο «εμπνέεται» το νομοσχέδιο που ετοιμάζει το υπουργείο Εργασίας και περιλαμβάνει μέτρα εξωραϊσμού της προσωρινής και μερικής απασχόλησης, που τείνει να κυριαρχήσει στην αγορά εργασίας.
Ολα αυτά αποτελούν απόδειξη ότι η πολιτική της κυβέρνησης είναι ολετήρας ακόμα και των πιο στοιχειωδών λαϊκών δικαιωμάτων, επειδή υπηρετεί την ανάπτυξη που έχει για κριτήριο την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη του κεφαλαίου.
Επομένως, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν υπηρετεί τις «ανάγκες των πολλών», αλλά αποτελεί τροχοπέδη για την ικανοποίησή τους, όπως βέβαια και η πολιτική όλων των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου και της ΕΕ. Γι' αυτό χρειάζεται αυτή η πρόκληση να απαντηθεί και στις επικείμενες εκλογές, με δυνατό ΚΚΕ, που μπαίνει μπροστά για την οργάνωση της πάλης του λαού, ενάντια στο κεφάλαιο, στα κόμματα και τις ιμπεριαλιστικές του ενώσεις, για να έρθουν πραγματικά στο προσκήνιο οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.