Oμιλία Παφίλη 20/3/2012 στα πλαίσια της ψήφισης της νέας δανειακής VIDEO

μιλία Παφίλη 20/3/2012 στα πλαίσια της ψήφισης της νέας δανειακής σύΟμβασης

Από Ταξική Αντεπίθεση

και επειδή κόπηκε το βίντεο λίγο πριν το τέλος συμπληρώνουμε εμείς την φράση του Θανάση Παφίλη ...  "να ενισχύσει αποφασιστικά το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας". ;-)

Ο γέγονε, γέγονε;

Το καινούριο φρούτο που εμφανίζεται τις τελευταίες μέρες είναι διάφοροι …πελάτες τηλεοπτικών πάνελ, που διακινούν την ιδέα της …λήθης. Καθηγητάδες ορκισμένοι να υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και επώνυμοι με μόνιμο στασίδι την αφ’ υψηλού αντιμετώπιση του λαού υποστηρίζουν ότι διέξοδος από την οξύτατη οικονομική κρίση, που έχει τσακίσει τα πάντα, είναι να ξεχάσουμε ό,τι έγινε και να συμβάλουμε όλοι μαζί στην ανάπτυξη της χώρας. Το λένε, μάλιστα, με μια προκλητική νηφαλιότητα, που είτε δείχνει ότι είναι κυνικοί υπέρ του κεφαλαίου στηρίζοντας όλα όσα έχουν συμβεί τα δύο τελευταία χρόνια, είτε αποδεικνύει την περιφρόνηση που στην πραγματικότητα έχουν όλα αυτά τα παράσιτα για τον απλό εργάτη, τον αυτοαπασχολούμενο βιοπαλαιστή, τους νέους που πασχίζουν να βρουν μεροκάματο και γυρίζουν άπραγοι στο σπίτι.
Εχουν σκεφτεί, οι άθλιοι, έστω και μια στιγμή, τι ζητούν από τους εργαζόμενους; Αντιλαμβάνονται τι είναι αυτό που απαιτούν από όλους μας, την ώρα που εκείνοι συνεχίζουν τον ευδαιμονικό τους χορό γύρω από τα πτώματα που προκαλεί η φιλομονοπωλιακή πολιτική; Γνωρίζουν τα πάντα και μάλιστα στις λεπτομέρειές τους. Ξέρουν ότι μας καλούν να συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι διανύοντας τον 21ο αιώνα και ζώντας σε μια εποχή που ο συσσωρευμένος κοινωνικός πλούτος έχει φτάσει στα ανώτατα μέχρι σήμερα ιστορικά του επίπεδα, αυτός ο λαός πρέπει να γυρίσει πίσω. Ξέρουν ότι η πολιτική που λανσάρουν παραβλέπει ότι οι παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας διαθέτουν τη δυνατότητα ώστε να μπορούν να καλύψουν τις καθημερινές ανάγκες του λαού, αλλά αξιώνουν από τους εργαζόμενους να ζήσουν σε συνθήκες ανέχειας και φτώχειας.
Με το …«ό,τι έγινε, έγινε», που προτείνουν οι φανεροί και κρυφοί οπαδοί της πολιτικής που στηρίζει τους κεφαλαιοκράτες και τα κέρδη τους, θέλουν να μας υποτάξουν στην ιδέα ότι τα μέτρα που παίρνονται επί δύο χρόνια και ρημάζουν το λαό είναι δεδομένα και ότι πρέπει να ξεκινήσει καινούριος λογαριασμός. Θα σβήσουμε με σφουγγάρι τις μέχρι σήμερα μειώσεις των μισθών και συντάξεων, το ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων, τους αυξημένους φόρους και τα χαράτσια, να υποταχτούμε σ’ αυτά ως δεδομένα, και να βάλουμε πλάτη για να εξασφαλιστεί η …ανάπτυξη.
Πρόκειται για πρόκληση και κοροϊδία. Επιζητούν την ανάπτυξη, ψάχνουν δηλαδή τρόπους να εξασφαλίσουν κέρδη για το κεφάλαιο και γι’ αυτό επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν στη συνείδηση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων ότι για χάρη αυτού του στόχου θα πρέπει να ανεχτούμε μια κοινωνία με επίσημη ανεργία πάνω από το 1 εκατομμύριο άτομα, με κατώτατους μισθούς γύρω στα 400 ευρώ, με συντάξεις που κάθε μήνα θα περικόπτονται, μια κοινωνία χωρίς ιατροφαρμακευτική κάλυψη και ουσιαστική Παιδεία, μια κοινωνία που στο τέλος θα σε καθηλώνει οριστικά με τα συνεχή χαράτσια οικονομικής αφαίμαξης.
Ο σύγχρονος καπιταλισμός δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα περισσότερο από την αγριότητα που βιώνουμε εδώ και δύο χρόνια. Δεν είναι ότι δε θέλει. Δεν μπορεί! Γι’ αυτό και ο μόνος τρόπος να απαλλαγούν οι εργαζόμενοι από τις συνέπειες της δράσης του είναι να λυτρωθούν από την κυριαρχία του. Να ορθώσουν εμπόδια στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής, να οργανώσουν το Λαϊκό Μέτωπο για την οριστική της ανατροπή, να αγωνιστούν για την άλλη, τη λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία.



Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

χειρότερες μέρες.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μέρος ενός ευρύτερου και καλά οργανωμένου σχεδίου που αποσκοπεί στην τρομοκράτηση και το γονάτισμα του λαού αποτελεί αναμφίβολα η πλύση εγκεφάλου περί «διαφθοράς». Το όργιο προπαγάνδας που γίνεται τον τελευταίο καιρό ξεθάβοντας όλα τα κρούσματα διαφθοράς που διαχρονικά ευδοκιμεί στο θερμοκήπιο του κρατικού μηχανισμού που έχουν φτιάξει οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας, είναι ολοφάνερο ότι επιδιώκει να κάνει το λαό να αισθανθεί συνένοχος και συνυπεύθυνος. Δεν είναι τυχαίο ότι βαφτίζουν «πλιάτσικο» και «μεγάλη λεηλασία» τα διάφορα κρούσματα διαφθοράς που σχεδιασμένα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ακριβώς για να μείνει στο απυρόβλητο η ασύλληπτη νομιμοποιημένη ληστεία του λαού από την πλουτοκρατία και τις κυβερνήσεις της. Επιπλέον, αν καταφέρουν το λαό να αισθάνεται συνένοχος, τότε θα μπορούν να διασφαλίσουν την ανοχή του στη νέα μεγάλη σφαγή στις συντάξεις και τα προνοιακά επιδόματα. Δεν πρόκειται να αφήσουν τίποτα όρθιο. Η έκθεση του ΔΝΤ, που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή, δίνει το μέγεθος της σφαγής προτείνοντας ουσιαστικά την πλήρη κατάργηση των κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων, αφού ζητά επιπλέον περικοπές ύψους 1-2% του ΑΕΠ, δηλαδή 2,1-4,2 δισ. ευρώ. Το μόνο που θα αφήσουν είναι ένα φιλοδώρημα για τα πλέον εξαθλιωμένα τμήματα, αυτούς που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας όπως αναφέρει. Κι όμως θέλουν το λαό να είναι ευχαριστημένος γιατί «θα πρέπει να σκεφτεί ότι δεν θα έπαιρνε καθόλου σύνταξη (ή επίδομα)», όπως δήλωσε ξεδιάντροπα ο Δ. Ρέππας. Ομως η επιλογή του μικρότερου κακού οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο μεγαλύτερο και στην καταστροφή της ζωής του λαού. Αν ο λαός δεν τους χαλάσει τα σχέδια, με την πάλη και την ψήφο του, τον περιμένουν χειρότερες μέρες.

Και πουρμπουάρ στους τραπεζίτες!

Πρόσθετες αμοιβές ύψους 7.400.000 ευρώ με τροπολογία της τελευταίας στιγμής στην δανειακή σύμβαση, παραχώρησε η κυβέρνηση στα δικηγορικά γραφεία και στο Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο για την συμμετοχή τους στις διαπραγματεύσεις για το PSI! Η προκλητική τροπολογία κατατέθηκε χθες, λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Σύμφωνα με όσα προβλέπει, η αμοιβή των δικηγορικών γραφείων θα είναι 4.000.000 ευρώ, ενώ στο Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο θα διατεθούν 3.400.000 ευρώ ως «έξοδα νομικής υποστήριξης». Στην ίδια τροπολογία παρατείνονται οι συμβάσεις του ειδικού επιστημονικού προσωπικού του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους ως το τέλος του 2012.

    

Σοβαντίζοντας τη «μόστρα»

Ο Αλ. Τσίπρας, σε ομιλία του την Κυριακή, είπε ότι «η πολιτική των μνημονίων έχει αποτύχει ολοκληρωτικά», για να σερβίρει σαν λύση την ανατροπή της κυβέρνησης και την αντικατάστασή της από μια άλλη, «αριστερή», που θα απαλλάξει τη χώρα από τα μνημόνια μέσω μιας καλύτερης δήθεν διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Στη βάση αυτή πρόβαλε για πολλοστή φορά το ψευτοδίλημμα «μνημόνιο και χρεοκοπία ή εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο για την υπεράσπιση της κοινωνίας και την έξοδο απ' την κρίση». Στο ίδιο πνεύμα, μίλησε για μη νομιμότητα του μνημονίου, επειδή τάχα αντίκειται στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, στη Χάρτα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της ΕΕ - δηλαδή σε αυτούς που το δημιούργησαν - και αποτέλεσε προϊόν εκβιασμού των βουλευτών!

Σοβαντίζοντας τη «μόστρα» της ευρωενωσιακής λυκοσυμμαχίας έφτασε να ισχυριστεί ότι οι «μισθοί Βουλγαρίας» ως προοπτική αφορούν αποκλειστικά στην Ελλάδα, διερωτώμενος υποκριτικά: «Θέλουν να κάνουν την Ελλάδα χώρα με μισθούς 300 ευρώ χωρίς κοινωνικό κράτος. Είναι αυτή ευρωπαϊκή χώρα;»! Ενώ σε συνέντευξή του στον «ΣΚΑΪ» υπεραμύνθηκε της παραμονής της χώρας στην ΕΕ, προσθέτοντας: «Αλλά όχι μια Ελλάδα η οποία θα είναι το Μπαγκλαντές της Ευρώπης, με μισθούς Βουλγαρίας και Εσθονίας». Την ίδια ώρα ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε ότι «δεν λέμε ότι θέλουμε να βγούμε από το ευρώ γιατί (...) οι επιπτώσεις θα είναι εξαιρετικά επώδυνες, ιδίως εάν υπάρχουν αυτοί οι συσχετισμοί δύναμης στο πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό». Λέει επίσης ότι τους κατηγορούν για κόμμα της δραχμής, ενώ αυτοί υπεραμύνονται του ευρώ και της Ευρωζώνης, με το επιχείρημα μάλιστα ότι συμμετέχουν από τη θέση του αντιπροέδρου σε ευρωπαϊκό κόμμα, το «Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς», που επίσης υπεραμύνεται της ΕΕ και της Ευρωζώνης.

***

Τι λέει με όλα τα παραπάνω; Οτι πρώτιστο ζήτημα της πολιτικής τους είναι η συμμετοχή της χώρας στο ευρώ και στην Ευρωζώνη. Ο,τι λένε δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, τα άλλα αστικά κόμματα. Αρα τάσσονται με το μπλοκ των δυνάμεων που στηρίζουν την ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου. Ποια είναι τάχα η διαφορά τους; Η πολιτική των μισθών, τους θέλουν μεγαλύτερους, το ευρωπαϊκό κεκτημένο που χάνεται, όπως και το λεγόμενο «κοινωνικό κράτος».

Αποκρύπτει σκόπιμα ότι η ίδια εφιαλτική προοπτική σχεδιάζεται για όλους τους λαούς της ΕΕ, αφού στρατηγική της επιδίωξη, όπως αποτυπώνεται ολοκάθαρα στο «Σύμφωνο για το Ευρώ», είναι οι μισθοί να «παρακολουθούν» αυτούς των ανταγωνιστικών της ΕΕ οικονομιών (Κίνα, Βραζιλία κ.λπ.). Αποκρύπτει π.χ. ότι και στη Γερμανία υπάρχουν μισθοί 400 ευρώ. Αρα το «κεκτημένο» υπάρχει στη στρατηγική ισοπέδωσης των εργασιακών δικαιωμάτων στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Οτι το λεγόμενο «κοινωνικό κράτος» έχει καταργηθεί προ πολλού σε όλα τα κράτη - μέλη (στην Ελλάδα καθυστέρησε λόγω του ταξικού εργατικού κινήματος), πρώτ' απ' όλα στη Γερμανία με τη σοσιαλδημοκρατική πολιτική της «Ατζέντας 2010». Αρα οι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν φιλολαϊκές τάχα λύσεις μέσα στην καπιταλιστική ΕΕ και στην Ευρωζώνη και σε συνθήκες που έχει περάσει ανεπιστρεπτί η όποια δυνατότητα μεταρρύθμισης σε όφελος του λαού αφ' ενός λόγω διεθνούς συσχετισμού και έντασης του ανταγωνισμού, αφ' ετέρου λόγω οικονομικής κρίσης.

***

Είναι χαρακτηριστικό ότι όλα τα παραπάνω ο Αλ. Τσίπρας τα συνόδευσε με λεονταρισμούς εναντίον των «κερδοσκόπων και τοκογλύφων», στους οποίους τάχα είναι «υποτελής» η χώρα, ότι υπάρχουν οσφυοκάμπτες πολιτικοί γι' αυτό και δεν διαπραγματεύονται σε όφελος της Ελλάδας. Λέει συνειδητά ψέματα γιατί οι κυβερνήσεις δε διαπραγματεύονται σε όφελος των εργατών, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, αλλά σε όφελος του κεφαλαίου. Ταυτόχρονα διαπραγματεύονται σε συνθήκες ανισομετρίας του καπιταλισμού, που σημαίνει ότι το κεφάλαιο στην Ελλάδα διαπραγματεύεται με δεδομένη την επιλογή του, όπως και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, εντός της Ευρωζώνης και για την παραμονή του σ' αυτήν, αλλά από πιο αδύνατη με βάση την ισχύ του θέση. Αλλά για το λαό δεν είναι το ζητούμενο η ισχυρή ή η αδύνατη διαπραγμάτευση σε όφελος του κεφαλαίου, αλλά η απαλλαγή του από το κεφάλαιο και την εκμετάλλευση. Μιλά για τοκογλύφους και για τραπεζίτες, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους βιομήχανους, τους μεγαλέμπορους, τους εφοπλιστές. Αυτούς τους θεωρεί καλούς καπιταλιστές, γιατί αυτοί παράγουν. Αρα αφήνει στο απυρόβλητο την εκμετάλλευση, ενώ αποπροσανατολίζει ως προς τον αντίπαλο των εργαζομένων, που είναι ολόκληρη η αστική τάξη και όχι μόνο οι τοκογλύφοι. Ρίχνει πυροτεχνήματα για δήθεν φορολόγηση του κεφαλαίου, για τη χρηματοδότηση μιας πολιτικής ανάπτυξης που θα έχει «στο επίκεντρο τις ανθρώπινες και τις κοινωνικές ανάγκες, όχι την κερδοφορία του κεφαλαίου και των χρηματιστηριακών αγορών»! Κρύβει ότι στην Ευρωένωση του κεφαλαίου, στο όνομα της οποίας πίνει νερό, καμιά φιλολαϊκή ανάπτυξη και κανένα εργασιακό δικαίωμα δε χωράει. Οπως αδυνατεί να εξηγήσει και τον τρόπο που θα εξαναγκάσει τα μονοπώλια να δεχτούν φιλεργατικούς νόμους και φορολογία, δίχως να αφαιρέσει από τα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας.

ΑΥΤΟ ΔΑ ΕΛΕΙΠΕ!

«Χάος» η κοινωνία της εκμετάλλευσης...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΥΤΟ ΔΑ ΕΛΕΙΠΕ! Να μην «βγει» και ο ΣΕΒ προκειμένου να τρομοκρατήσει τον κόσμο με ένα εκβιαστικό ψευτοδίλημμα.

Αφού το κάνουν οι εντολοδόχοι (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., ΔΗ.ΣΥ κ.λπ.) δε θα το κάνουν οι ...εντολείς;

Ετσι λοιπόν ο πρόεδρος του Συνδέσμου Δημήτρης Δασκαλόπουλος ήταν σαφέστατος για τις επικείμενες εκλογές, το δίλημμα είναι: «Ευρώπη ή Χάος»!

Αν υποθέσουμε πάντως πως «χάος» σημαίνει η έλλειψη αρχών και κανόνων, τι γνώμη άραγε έχει ο πρόεδρος του ΣΕΒ για τις ...εργασιακές σχέσεις εντός Ευρώπης; Αυτό που θέλουν να πετύχουν στην Ελλάδα δε μοιάζει με «χάος»;

Τι γνώμη έχει για την κατάσταση στην κοινωνική ασφάλιση και την περίθαλψη; Η καταστροφή του ΕΣΥ και η παράδοση της δημόσιας Υγείας στους ιδιώτες δεν του θυμίζει ...χάος;

Η υποχρηματοδότηση της Παιδείας και το να έχουν κομβικό ρόλο οι εταιρείες στην έρευνα ώστε να κάνουν ό,τι θέλουν μήπως δεν είναι κι αυτό χάος;

Η διαμόρφωση των τιμών με τους όρους της λεγόμενης «ελεύθερης αγοράς» ώστε όποιος θέλει να πουλάει όσο θέλει κι όποια πολυεθνική θέλει να συνεννοείται με τους ανταγωνιστές της πόσο απέχει από το χάος;

Εν ολίγοις, οι βιομήχανοι και οι φίλοι τους όπως οι εφοπλιστές και οι τραπεζίτες στην πραγματικότητα θέλουν το ....χάος και μάλιστα εντός της ΕΕ για να είναι περιφρουρημένο με πολύ συγκεκριμένους ατσάλινους θεσμούς.

Γιατί μέσα σε αυτό το «χάος» αυτοί είναι που κερδοσκοπούν εκμεταλλευόμενοι την δουλειά των εργατών στη χαμηλότερη δυνατή τιμή.

Κι ακριβώς αυτή την κατάσταση θέλουν να βαθύνουν και να διαιωνίσουν τα ψευτοδιλήμματα. Γιατί φοβούνται να μην καταλάβει τι γίνεται ο εργαζόμενος λαός.

Αφού τότε θα βάλει τέλος στο χάος με τη δική του εξουσία.

Η «ΑΣΧΕΤΗ» ΤΡΟΪΚΑ:

ΕΤΣΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

 «Η τρόικα ή έχει εκπονήσει ευφυέστατο σχέδιο που θα μας εκπλήξει όλους ή είναι άσχετη (...) Αναφερόμαστε στη διατήρηση της χώρας και των πολιτών σε διαρκή κατάσταση νευρικού κλονισμού (...) κάθε 3 ή 6 μήνες επιβάλλει νέα μέτρα διατηρώντας μια κατάσταση ρευστότητας, αβεβαιότητας και ανασφάλειας που νεκρώνει τα πάντα (...) προαναγγέλλουν τα μέτρα που θα επιχειρήσουν να επιβάλουν ύστερα από λίγους μήνες, λες και δεν θέλουν να επιτρέψουν να ξεθαρρέψουν καταναλωτές και επενδυτές. Με την τακτική τους αυτή επιδεινώνουν το οικονομικό κλίμα, καταβαραθρώνουν την αγορά και προκαλούν βαθύτερη ύφεση. Πάρτε για παράδειγμα τις προαναγγελίες για τον επόμενο Ιούνη. Ηδη προκαλούν φόβο και ανασφάλεια. Στις συνθήκες αυτές ποιος πολίτης θα καταναλώσει; Ποιος θα επενδύσει; Ποιος θα χτίσει σπίτι ή θα κάνει εργασίες βελτίωσης;»(από άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ: «Ηδη από αυτές τις εκλογές, μπορούμε να ξεπεράσουμε την άκαρπη συζήτηση υπέρ ή κατά του Μνημονίου. Σκοπός μας είναι να διατυπώσουμε μια εθνική πολιτική για τη μακροχρόνια ανάπτυξη μέσα στην Ευρώπη. Ξεκινήστε από τώρα, αν και θα χρειαστούν και άλλες εκλογικές αναμετρήσεις, να επιλέγετε τον πολιτικό που θα εμπιστευθείτε, σε αυτήν την προοπτική» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΨΑΧΝΟΥΝ ΠΑΛΙ «ΣΥΝΤΑΓΗ»: «Την ώρα που τα νοικοκυριά βρίσκονται στο κόκκινο και αδυνατούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους η διαιώνιση του φαύλου κύκλου της ύφεσης φέρνει νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων αύξηση της φορολογίας αλλά και εκτόξευση της ανεργίας και νέα λουκέτα στην αγορά. Είναι προφανές ότι αν δεν αλλάξει η συνταγή της ακολουθούμενης πολιτικής και δεν προωθηθούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, οι θυσίες των νοικοκυριών θα εξακολουθήσουν να πηγαίνουν χαμένες» (από το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ ΠΟΥ ΕΝΟΧΛΕΙ: «Σε πλήρη σύγχυση, υιοθετούν έναν τυφλό ακτιβισμό (...) Tο ερώτημα, ωστόσο, είναι τι κάνει η κυβέρνηση (...) H κυβέρνηση οφείλει να διαφυλάξει τα συμφέροντα των πολλών και του τόπου. Δεν νοείται οι μειοψηφίες να επιβάλλουν ετσιθελικά τις θέσεις τους στα συμφέροντα των πλειοψηφιών. Aρκετά πια με τα λάβαρα "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη"» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

    

Προκλητικές και αποκαλυπτικές οι δηλώσεις της διευθύντριας του Ταμείου σε αυστραλιανό κανάλι

ΔΝΤ

Μικρότεροι μισθοί και νέοι φόροι στην Ελλάδα

Νέα άγρια σφαγή μισθών δίχως τέλος για χάρη της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων προαναγγέλλει η διευθύντρια του ΔΝΤ Κρ. Λαγκάρντ, στηρίζοντας ταυτόχρονα την κυβέρνηση του μαύρου μετώπου και συμμετέχοντας ενεργά στην τρομοκράτηση και την υποταγή του λαού.

Σε συνέντευξή της στο αυστραλιανό κανάλι ABC η Λαγκάρντ υποστήριξε ότι «για να επανέλθει η χώρα στο δρόμο της ανάπτυξης, είναι απαραίτητο να εφαρμοστούν επώδυνα μέτρα, με τη μεγαλύτερη δυνατή υποστήριξη τόσο σε κυβερνητικό και κοινοβουλευτικό επίπεδο όσο και σε κοινωνικό». Με άλλα λόγια αξίωσε θρασύτατα ο λαός να σκύψει στο κεφάλι στους δήμιους των δικαιωμάτων του, για χάρη της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Οπως χαρακτηριστικά είπε απαιτείται «πολιτική και κοινωνική αποδοχή, στήριξη των εφαρμοζόμενων μέτρων, προκειμένου να καταστεί η χώρα πιο ευέλικτη και ανταγωνιστική».

Η Λαγκάρντ είπε ακόμα ότι «υπάρχουν μεγάλα περιθώρια ακόμα για αύξηση των εσόδων του κράτους από την είσπραξη φόρων», προαναγγέλλοντας κλιμάκωση των φοροεπιδρομών, ενώ προανήγγειλε παραπέρα δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης στα επίπεδα των γειτονικών χωρών. Συγκεκριμένα τόνισε ότι σε σύγκριση με τον κατώτατο μισθό άλλων ευρωπαϊκών χωρών στην Ελλάδα «είναι μεγαλύτερος κατά 50% απ' ό,τι στην Πορτογαλία, 17% απ' ό,τι στην Ισπανία και πολλαπλάσιος απ' ό,τι σε άλλες χώρες όπως η Κροατία».

Σε ερώτηση για το αν ανησυχεί από τις λαϊκές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα, απάντησε κυνικά ότι «είναι απαραίτητο να καταλάβουν όλοι και να αποδεχθούν τις θυσίες που πρέπει να γίνουν, για να ορθοποδήσει η χώρα» και επαλήθευσε ότι στην Ελλάδα έχει επιλεγεί η εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή η δραστική συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης. «Οπως και στην περίπτωση της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, μπορούν οι χώρες να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους και να προχωρήσουν σε υποτίμηση, τρόπον τινά, με το να μειώσουν το εργασιακό κόστος», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τ. Γκάιτνερ, εκφράζοντας την προτίμηση των αμερικανικών μονοπωλίων στην επεκτατική διαχείριση της κρίσης, ζήτησε από τις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης να μην προσφύγουν σε δρακόντεια μέτρα σταθεροποίησης των προϋπολογισμών τους και προειδοποίησε ότι «η οικονομική ανάπτυξη είναι πιθανόν να είναι αδύναμη για κάποιο χρονικό διάστημα».

Δικό τους το κράτος, δική τους και η βρωμιά του!

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Δικό τους το κράτος, δική τους και η βρωμιά του!

Πριν από ένα χρόνο ήταν οι ιστορίες με τα φάρμακα που τα βρίσκανε κρυμμένα σε κάτι γκρεμούς και μέσα σε πηγάδια.

Τώρα έχουμε την ιστορία με το ΙΚΑ της Καλλιθέας, ή την άλλη με τα επιδόματα σε «τυφλούς» - μαϊμού.

Πιο πριν ήταν τα καταγγελλόμενα για λαδώματα στην υπηρεσία Ανταγωνισμού.

Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, δε, έρχονται και επανέρχονται... αποκαλύψεις γύρω από τη φοροδιαφυγή, τις ατασθαλίες στην τάδε ή τη δείνα υπηρεσία, για τις «αρπαχτές» εδώ κι εκεί, για προνοιακά επιδόματα και κοινωνικές παροχές που κάποιοι εισέπρατταν παράνομα κ.ο.κ.

*

Σαν να σπάει κάθε φορά ο διάολος το ποδάρι του, πότε λέτε ότι οι κυβερνήσεις εντοπίζουν και... εξιχνιάζουν τέτοιες καταστάσεις και πότε τα ΜΜΕ τις παρουσιάζουν με το δικό τους αξιολάτρευτο ζήλο;

Ολως τυχαίως:

• Τα θέματα περί «διαφθοράς στο Δημόσιο» κατακλύζουν την επικαιρότητα τη στιγμή ακριβώς που επίκεινται 150.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
• Τα θέματα περί «μαϊμού» δικαιούχων έρχονται τη στιγμή των επικείμενων αποφάσεων για περικοπές των προνοιακών επιδομάτων.
• Τα θέματα για τις παράνομες συντάξεις εμφανίζονται στο προσκήνιο όποτε επίκεινται περικοπές των συντάξεων.
• Τα φάρμακα στα πηγάδια εντοπίζονται όποτε πρόκειται να χτυπηθεί κάποια επαγγελματική κατηγορία (π.χ. φαρμακοποιοί).
• Οι γκλαμουράτοι της φοροδιαφυγής, όπως και ο κακός υδραυλικός που δεν κόβει απόδειξη, κατακλύζουν τα δελτία ειδήσεων όποτε έρχονται τα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα και χαράτσια, τα οποία ο λαός «πρέπει» να τα υποστεί μιας και οι διεφθαρμένοι δεν πληρώνουν τους δικούς τους φόρους, κ.ο.κ.

*

Μόνιμη επωδός σε αυτό το ατελείωτο σίριαλ είναι ότι,

πρώτον, η διαφθορά είναι... κακό πράγμα και,

δεύτερον, ότι η καλή κυβέρνηση, με τους καλούς υπουργούς, ως ταπεινός υπηρέτης του λαού, βάζει «χέρι» στους επίορκους για να απαλλάξει την κοινωνία από το μίασμά τους...

***

Δεν ξέρουμε αν οι σκηνοθέτες του εν λόγω εξοργιστικά γελοίου θεάματος είναι περισσότερο γελοίοι, ή περισσότερο εξοργιστικοί.

Ξέρουμε, όμως, τα εξής:

*

1) Αυτή η εικόνα διαφθοράς με την οποία προσπαθούν να λερώσουν - ως συνυπεύθυνη - ολόκληρη την κοινωνία, είναι η εικόνα του καθρέφτη τους. Το κράτος των τρωκτικών, της αναξιοκρατίας, του κομματικού ρουσφετιού, των πελατειακών συμπεριφορών και της «μαύρης» συναλλαγής έχει χτιστεί και λειτουργεί κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση εκείνης της πολιτικής που κατέστησε λαϊκή ρήση ότι

«το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι».

*

2) Αυτοί και οι φίλοι τους που το παίζουν διώκτες της διαφθοράς, είναι οι σεσημασμένοι της άφατης υποκρισίας που έχουν οικοδομήσει ένα πολιτικό σύστημα το οποίο έχει για προμετωπίδα του εκείνο το πάλαι ποτέ απίθανο πρωθυπουργικό απόφθεγμα «έκανε ένα δωράκι στον εαυτό του» και που

έχει για έμβλημά του τη «Ζήμενς» και τα Βατοπέδια.

*

3) Η πολιτική και οι πολιτικοί αυτού του κράτους ήταν που έκαναν ομιλίες για τον «περιορισμό» (σ.σ.: προσέξτε: όχι για την κατάργηση, αλλά για τον «περιορισμό»!) του «γρηγορόσημου» στο δημόσιο τομέα. Πρόκειται για τον δικό τους, τον κρατικομονοπωλιακό και δήθεν «δημόσιο» τομέα, τον φτιαγμένο με τα υλικά του

«έχω μέσο», «έχω δόντι», «έχω βύσμα», «έχω και μπάρμπα στην Κορώνη».

*

4) Είναι αυτοί οι θρασύτατοι που με φόντο τις αθλιότητες στο ΙΚΑ παριστάνουν τους απηνείς «Ιαβέρηδες», αυτοί που καμώνονται τους εξαγνισμένους και στήνουν προσωπικές παραστάσεις περί την εξάρθρωση των κυκλωμάτων παροχής «μαϊμού» συντάξεων, οι οποίοι - ως πολιτικώς τρισάθλιοι - επόπτευαν και εποπτεύουν το «κύκλωμα» της πολιτικής που ρήμαξε το ΙΚΑ και όλα τα Ταμεία μέσα από το «ριφιφί» του Χρηματιστηρίου (σ.σ.: πάνω από 3 δισ. έχασαν τότε τα Ταμεία από το χρηματιστηριακό τζόγο), που επόπτευαν και εποπτεύουν την πολιτική η οποία έχει λεηλατήσει εδώ και μισό αιώνα, συνεχώς,

πάνω από 60 δισ. ευρώ από τους ασφαλισμένους!

*

5) Είναι το δικό τους πολιτικό καθεστώς, το καθεστώς της μίζας και της αρπαχτής, των «κουμπάρων» και των «αναψυκτηρίων», των υποβρυχίων που «γέρνουν» και των στενών δεσμών με τους Χριστοφοράκους, πάνω στο οποίο μεγαλουργεί

το «φακελάκι» και το «τσάκω ρε μάγκα τόσα και προχώρα».

*

Αυτό το κράτος,

που

α) πριν από μια βδομάδα κουκούλωσε δικομματικά το σκάνδαλο της «Ζήμενς»,

που

β) μόλις προχτές προσέφερε στην Εκκλησία με (ν)τροπολογία της νύχτας χιλιάδες «διαφιλονικούμενα» (δηλαδή διεκδικούμενα από την Εκκλησία) στρέμματα στην Πεντέλη για να κάνει η Ιεραρχία τα... φωτοβολταϊκά της,

που

γ) οι ταγοί του - οι οποίοι ομιλούν περί... φοροδιαφυγής - σουλατσάρουν στα «κότερα» των προυχόντων οι οποίοι έχουν εξασφαλίσει μηδενικούς φορολογικούς συντελεστές για τα κέρδη τους, την ώρα που ο χιλιοχαρατσωμένος εργαζόμενος των 1.000 ευρώ φορολογείται με συντελεστή 35% (!),

που

δ) αρνείται, την ώρα που κόβει τις λαϊκές συντάξεις - και παρά τις επανειλημμένες τοποθετήσεις του ΚΚΕ - να παραιτηθεί από τα συνταξιοδοτικά προνόμια των πολιτικών του υπηρετών στη Βουλή,

που

ε) ουδέποτε διανοήθηκε να ψελλίσει «κιχ» για τις διαβόητες λίστες με τα «μαύρα» προς τα δημοσιογραφικά του παπαγαλάκια, τις ΜΚΟ και εκείνα τα «ενσωματωμένα» δίκτυα επικοινωνίας που αναλαμβάνουν να μας εμφανίσουν από το ΝΑΤΟ μέχρι το ΔΝΤ ως τους καλύτερους φίλους του ανθρώπου,

*

αυτό το κράτος και αυτή η πολιτική,

που εξαγοράζουν ψήφους και εκμαυλίζουν όχι μόνο μέσω των μαϊμού - επιδομάτων, αλλά τέτοια είναι η σαπίλα που έφτασαν - πάνω στα καμμένα - να βγάζουν στη διατίμηση την λαϊκή ψήφο έναντι εκείνου του ιταμού τριχίλιαρου,

που λεηλατούν το ίδιο δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, αγρότες και ναυτεργάτες, άνεργους και «απασχολήσιμους»,

με όλο το «ήθος» και όλο το «έθος» της λαμογιάς και της βρωμιάς τους,

της βρωμιάς που αναβλύζει και στα ιδιωτικά και στα κρατικά του μονοπώλια, και στα ΙΚΑ του, και στις εφορίες του, και στις πολεοδομίες του και παντού,

είναι το δικό τους κράτος και η δική τους πολιτική.

Κοντός ψαλμός

Μπήκαμε πια για τα καλά στην προεκλογική περίοδο. Το μαρτυρά η ένταση με την οποία τα κόμματα που τσακίζουν το λαό κι από κοντά τα αστικά μέσα ενημέρωσης καταφεύγουν στον εκβιασμό, στα ψέματα, στην τρομοκρατία.

Μ' αφορμή τα επεισόδια στο ντέρμπι της προηγούμενης Κυριακής αναπτύσσεται μια φιλολογία του τρόμου επί παντός: Τρόμος στο γήπεδο, τρόμος στο κέντρο της Αθήνας, τρόμος στις γειτονιές. Ετσι που να κάνουν το λαό να ζητάει λύτρωση σε περισσότερη αστυνομία. Κάπως έτσι στην πρώτη διετία της κυβέρνησης Σημίτη σχεδόν διπλασίασαν τους αστυνομικούς κι έστησαν ειδικά αστυνομικά σώματα για κάθε κατηγορία πολιτών.

Παράλληλα, τα παράσιτα οι καπιταλιστές βγήκαν στο μεϊντάνι για να τρομοκρατήσουν το λαό ότι αν επιλέξει τους κομμουνιστές θα επέλθει χάος.

Ποιοι μιλάνε; Αυτοί που αρπάζουν την απλήρωτη δουλειά των εργατών. Αυτοί που νιώθουν πως πια κάτι αλλάζει στη συνείδηση των εργατών: Αυτό που οι καπιταλιστές παρουσιάζουν σαν «εθνικό», το συμφέρον τους, δηλαδή, επιστρέφεται από τους εργάτες που όλο και πιο επίμονα προβάλλουν τα αιτήματά τους με όρους αντιπαράθεσης τάξης με τάξη.

Το μπαράζ των δηλώσεων που στοχεύουν να ορθώσουν φράγμα στη σχέση του ΚΚΕ με την εργατική τάξη αποκαλύπτει ένα ακόμα παραμύθι: Ως πρόσφατα οι αστοί ισχυρίζονταν πως ο ελληνικός λαός υπομένει στωικά τα μέτρα, ούτε λίγο ούτε πολύ τα στηρίζει. Τώρα οι αστοί σκυλιάζουν. Γιατί μετράνε ως και μέσα στο «σπίτι» τους την αντίθεση. Στις γυναίκες που κρατάνε τα παιδιά των αστών. Στους μαγείρους που τους ταΐζουν. Στους φύλακες που τους φυλάνε. Σ' όλους αυτούς που πια το αφεντικό βλέπει τον εχθρό του. Και δικαίως χάνει τον ύπνο του.

Κοντός ψαλμός οι εκλογές. Ακόμα πιο κοντός οι διαρκείς αγώνες που όσο κι αν τους ξορκίζουν, θα αναπτύσσονται εκεί που δεν τους περιμένουν.

Στην πορεία προς αυτές τις εκλογές καταγράφεται ήδη ένα νέο ποιοτικό στοιχείο. Η εργατική τάξη και το Κόμμα της, το ΚΚΕ, έχουν κάνει καθαρό πως δε θα φτάσουν στην κάλπη απλά για να καταγράψουν ένα συσχετισμό της στιγμής, αλλά θα φτάσουν ως εκεί με διαρκή ταξική αντιπαράθεση εκεί ακριβώς που κρίνεται στην πράξη η εφαρμοζόμενη πολιτική, εκεί ακριβώς που ο εργάτης μετράει ποιος είναι με ποιον. Η μάχη για τις Συμβάσεις είναι ήδη σε εξέλιξη.

***

Στην πορεία προς τις εκλογές τα κόμματα που αποφάσισαν και στηρίζουν την επιβολή της σύγχρονης βαρβαρότητας στους εργασιακούς χώρους, προσπαθούν να βγάλουν από πάνω τους την ευθύνη για την πολιτική που στηρίζουν. Ετσι άρχισαν πάλι να μιλάνε για την τρόικα και να βγάζουν την ουρά τους απέξω.

Κανένας δεν ξεχνά: Μαζί τα αποφάσισαν, μαζί πρέπει να καταδικαστούν.

***

Θέλουν να δείξουν πως γυρνάνε σελίδα. Μιλάνε πάλι για εθνική πολιτική με αυτονόητο την παραμονή στην ΕΕ. Αυτή η πολιτική αφορά στα συμφέροντα των καπιταλιστών και μόνο αυτών. Για την εργατική τάξη κριτήριο και στις εκλογές είναι η μάχη της για την ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου.

Γεγονός που αντιλαμβάνεται η αστική τάξη κι έτσι ψάχνει πάλι «συνταγή» για να πείσει ότι παρά το μνημόνιο υπάρχει κι άλλος τρόπος ώστε τα μέτρα να μην είναι βάρβαρα.

Οι ίδιοι έχουν υπογράψει ότι και μετεκλογικά όποιος κι αν είναι στην κυβέρνηση θα εφαρμόσει απαρέγκλιτα τη δανειακή σύμβαση. Δεν ξεπλένονται.

***

Για την εργατική τάξη τον δρόμο τον δείχνει το λάβαρο που ενοχλεί. Αυτό που γράφει «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».

ΓΕΡΜΑΝΙΑ Συνεχίζονται οι απεργίες στο δημόσιο τομέα

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Συνεχίζονται οι απεργίες στο δημόσιο τομέα

ΒΕΡΟΛΙΝΟ.--

Συνεχίζονται για δεύτερη εβδομάδα οι προειδοποιητικές απεργίες στο δημόσιο τομέα με τους εργαζόμενους να διεκδικούν ουσιαστικές αυξήσεις στις αποδοχές τους μετά από μία δεκαετία λιτότητας, στασιμότητας, ακόμη και μείωσης των αποδοχών τους, απώλειας θέσεων εργασίας και απλήρωτων υπερωριών.

Λιτότητα και συρρίκνωση αποδοχών και δικαιωμάτων, που έχει συμβάλλει στη διεύρυνση της ανισότητας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης προκειμένου να καταστεί η «Γερμανία παγκόσμια οικονομική υπερδύναμη», δηλαδή το κεφάλαιο, και η οποία επιβλήθηκε με τη συνέργεια των εργοδοτικών συνδικάτων.

Οι εργαζόμενοι έχουν απορρίψει κατηγορηματικά την αύξηση της τάξης του 3,3% που προσφέρει η εργοδοτική πλευρά που ουσιαστικά σημαίνει μείωση των αποδοχών τους, κι επιμένει σε αύξηση των αποδοχών τους κατά 6,5% ή περίπου 200 ευρώ σε μεικτές αποδοχές. Το μεγαλύτερο συνδικάτο «Ver.di» που εκπροσωπεί τουλάχιστον 2 εκατομμύρια εργαζόμενους, έχει ουσιαστικά εξαναγκαστεί, εξαιτίας της πίεσης των εργαζομένων, να υιοθετήσει την κλιμάκωση του αγώνα. Ο αριθμός των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα έχει μειωθεί πάνω από 40% την τελευταία 20ετία, από 5,7 εκατομμύρια σε 3,1 εκατομμύρια, ενώ την ίδια στιγμή ο αριθμός των μερικά απασχολούμενων αυξήθηκε περισσότερο από ένα εκατομμύριο.

ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ του ΚΚΕ ΚΑΤΑ της ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ -VIDEO.)

ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ του ΚΚΕ ΚΑΤΑ της ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ (20-3.)

.