29 Ιαν 2013

Χουντέλλογλου και σία


Χουντέλλογλου και σία

«Εφυγε» ο Νίκος Ντερτιλής, ο τελευταίος φυλακισμένος πραξικοπηματίας
Τ. Τελλογλου

Ηταν ένας καλός αξιωματικός, αλλά ένας πολύ δύσκολος και επίμονος άνθρωπος.[...] Υπηρέτησε τη μόνη οργάνωση που πίστευε, τον στρατό.[...] Το 1964 ταξίδεψε με πλαστό διαβατήριο στην Κύπρο, όπου πήρε μέρος σε επιχειρήσεις «εκκαθάρισης» τουρκοκυπριακών χωριών κοντά στη Λεμεσό υπό τον Γρίβα.[...] Μαζί με τον Ιωαννίδη, ο Ντερτιλής αρνιόταν να υποβάλει αίτηση αποφυλάκισης για λόγους υγείας και η Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία δεν δεχόταν να τον αποφυλακίσει χωρίς αυτήν την αίτηση. Νομικά υπήρχε μόνο η δυνατότητα της απονομής χάριτος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αλλά ο ίδιος ο πραξικοπηματίας αρνήθηκε να μπει σε αυτή τη λογική -και η απονομή χάριτος χρειάζεται προηγούμενη αίτηση- υποστηρίζοντας ότι «η κυβέρνηση έπρεπε προηγουμένως να ακυρώσει τις δικαστικές της αποφάσεις. Εγώ θα βγω από τη φυλακή με τους δικούς μου όρους, θα με δικαιώσουν, θα με αποκαταστήσουν και θα βγω με χορδές και τύμπανα», είχε πει στον γράφοντα το 2005.


Νίκος Μπογιόπουλος
"Ήρωας" ο δολοφόνος του Πολυτεχνείου!

To μεσημέρι της 18 Νοέμβρη 1973, ο ταγματάρχης Ντερτιλής (ο εικονιζόμενος με το περίστροφο στο χέρι) βρίσκεται με το υπηρεσιακό τζιπ έξω από την κατεστραμμένη πύλη του Πολυτεχνείου. Απέναντι, Πατησίων και Στουρνάρα, οι αστυφύλακες χτυπούν ένα νεαρό, που προς στιγμήν τους ξεφεύγει. Ο Ντερτιλής βγάζει από το μπουφάν το περίστροφο και πυροβολεί.
*
«Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή - ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης - και συνεχίζει: «Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: "Με παραδέχεσαι ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!"»...
***
Αυτός είναι ο Ντερτιλής. Γι' αυτόν τον «ήρωα» το Γενικό Επιτελείο Στρατού και το υπουργείο του Γιάννου Παπαντωνίου ετοίμαζαν το 2002 παράσημο! Αλλά, όπως ανακοίνωσε τότε ο κ. Γιάννος, δεν έγινε και τίποτα, ένα «λάθος» είχε γίνει (ένα παραπλήσιο «λάθος» είχε γίνει, όμως, και λίγους μήνες νωρίτερα, όταν λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές του 2002 η τότε κυβέρνηση επιχείρησε με τροπολογία να συνταξιοδοτήσει τους διορισμένους από τη χούντα «δημάρχους» και «νομάρχες» της επταετίας)...
Αυτά τότε, επί ΠΑΣΟΚ.
*
Ας έρθουμε στο σήμερα. Σήμερα, λοιπόν, κάποιοι ξαναφέρνουν το «βρικόλακα» στο προσκήνιο. Κάποια ανιστόρητα θρασίμια παρέχουν την ευκαιρία στον δολοφόνο Ντερτιλή να το παίζει και «ήρωας»! Μέρες Πολυτεχνείου!
*
Ιδού τι συνέβη: Δυο δικηγόροι (ένας εξ αυτών είναι ο Ζουρνατζής, ο «υφυπουργός Τύπου» επί Μαρκεζίνη) κατέθεσαν από το Σεπτέμβρη στο υπουργείο Δικαιοσύνης αίτημα αποφυλάκισης του Ντερτιλή. Ακολούθως το αίτημα με ενέργειες - προσέξτε - της διεύθυνσης των φυλακών Κορυδαλλού (ποιος εξουσιοδότησε τη διεύθυνση κύριε Παπαληγούρα, μόνη της ενήργησε, θα το ερευνήσετε; με την ησυχία σας...) κατατέθηκε στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών. Εκεί δόθηκε χτες η ευκαιρία στον αμετανόητο χουντικό να απευθυνθεί με επιστολή όπου και ισχυρίζεται άγνοια (;) για την πρωτοβουλία των δικηγόρων και επιπλέον δηλώνει ότι αρνείται την αποφυλάκισή του, αν πρώτα δε δικαιωθεί (!!!) από την Πολιτεία!
*
Δεν ξέρουμε μέχρι πού θα το φτάσει η Πολιτεία, στην οποία αναφέρεται ο Ντερτιλής. Αλλά και μέχρι εδώ δεν τα πήγε «άσχημα». Δεν είναι και λίγο πράγμα αυτή η «δημοκρατική» μας Πολιτεία να δίνει τη δυνατότητα σε ένα κάθαρμα να εμφανίζεται σαν «αγωνιστής πιστός στις αρχές του» (τις φασιστικές, εννοείται) παραμονές της επετείου της εγκληματικής δράσης του, όπως αυτή αποτυπώνεται στη φωτογραφία.
***
Αυτά επί ΝΔ. Αλλά, όπως και επί ΠΑΣΟΚ, μάλλον κάποιο «λάθος» θα έγινε πάλι.
Το ένα «λάθος» πάνω στο άλλο, δηλαδή... Οσο για το ερώτημα πότε θα αντιληφθεί ο λαός το δικό του μεταπολιτευτικό λάθος, παραμένει αναπάντητο 32 χρόνια από το Πολυτεχνείο.

Το «κήτος» έκανε... «λάθος»


Το «κήτος» έκανε... «λάθος»

Κ
αμιά φορά τα «κήτη» δείχνουν «κατανόηση». Να μια απόδειξη: Το ΔΝΤ (το «κήτος», δηλαδή), «κατανοεί» την ανάγκη για νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους. Το είπε ο κ. Τσίπρας. Χωρίς πάντως να διευκρινίσει αν ο ίδιος κατανοεί ποιος θα κληθεί να πληρώσει και το νέο «κούρεμα» (την ανάγκη του οποίου «κατανοεί» το ΔΝΤ).


Αλλά τα «κήτη» (ακόμα και εκείνα τα «κήτη» που δείχνουν «κατανόηση») πότε πότε κάνουν και «λάθη». Αυτό αναφέρει στην έκθεσή του για την Ελλάδα ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, ο κ. Μπλανσάρ. Οτι το ΔΝΤ έκανε «λάθος». Στον... «πολλαπλασιαστή».

Με αφορμή, λοιπόν, τη συγκεκριμένη αναφορά του κ. Μπλανσάρ, στο εσωτερικό της χώρας έχει αναθερμανθεί η συζήτηση για το ρόλο του ΔΝΤ.

Στη συζήτηση αυτή το ΔΝΤ, και παρά την «κατανόηση» που ενίοτε επιδεικνύει, παρουσιάζεται

άλλοτε ως ένας οργανισμός που δεν παύει τελικά να είναι ένα «κήτος» (που τρώει λαούς) και άρα να του καταλογίζεται η πρώτη και κύρια ευθύνη για την ελληνική τραγωδία, και

άλλοτε το ΔΝΤ εμφανίζεται να εμπλέκεται «κατά λάθος» στην ελληνική τραγωδία, αφού αυτή η τραγωδία δεν είναι παρά το αποτέλεσμα που προέκυψε από ένα καταραμένο υπολογιστικό «λάθος». Ως εκ τούτου, τα όσα δραματικά βιώνει ο ελληνικός λαός τρία χρόνια τώρα, οφείλονται σε ένα «λάθος» στην εξίσωση της «σωτηρίας»...

*

Ε
ξ αρχής εκείνο που πρέπει να σημειωθεί είναι η συνέπεια εκείνων που με κάθε τρόπο θέλουν να απαλλάσσουν την εγχώρια πλουτοκρατία για τα δεινά του ελληνικού λαού.


Οι «συνήγοροι» της άρχουσας τάξης θεωρούν ότι ένας «περίτεχνος» τρόπος για να πετύχουν την «απαλλαγή της» είναι να αναγορεύουν κάποιον «τρίτο», άλλοτε το ΔΝΤ, άλλοτε τη Γερμανία, ως τον βασικό ένοχο για την πολιτική του λαϊκού αφανισμού.

Επομένως - λένε οι «συνήγοροι» - αν θέλετε να τα βάλετε με κάποιον, βάλτε τα με το ΔΝΤ. Βάλτε τα με τη Γερμανία. Διότι είτε εκουσίως, είτε ακουσίως, αυτοί φταίνε. Ετσι λένε...

Η παραπάνω, όταν δεν συνιστά, ως συνήθως, συνειδητή διαστρέβλωση της πραγματικότητας, συνιστά, σπανιότερα, λάθος προσέγγιση.

Ας πάρουμε, ειδικά, την περίπτωση του ΔΝΤ.

Εχουμε το παράδειγμα της Ισπανίας. `Η και της Βρετανίας. `Η και της Ιταλίας. Στις χώρες αυτές - και όχι μόνο - που οι λαοί τους υφίστανται δεινά ανάλογα του ελληνικού, δε χρειάστηκε η εισβολή του ΔΝΤ. Επομένως: Μόνο όποιος δε θέλει να δει δε βλέπει ότι η σταυροφορία του ελληνικού καπιταλισμού εναντίον των εργαζομένων ήταν προαποφασισμένη και θα εξελισσόταν με ή χωρίς το ΔΝΤ.

*

Α
υτό φυσικά και δεν αναιρεί ότι το ΔΝΤ είναι ένα από τα βασικά «εργαλεία» των κεφαλαιοκρατών. «Εργαλείο», που όμως δεν δρα από μόνο του:


Ηταν οι ηγέτες όλου του καπιταλιστικού κόσμου, σε Ανατολή και Δύση, που ήδη από το 2008 αποφάσισαν ότι το ΔΝΤ θα χρησιμοποιηθεί για την έξοδο - τη δική τους έξοδο - από την οικονομική κρίση.

Στα «γιατί» αυτής της επιλογής θα πρέπει να προσμετρηθεί μια κατοπινή δήλωση του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών, Τίμοθι Γκάιτνερ, σχετικά με την αξιοπιστία του ΔΝΤ:

«Οι ΗΠΑ - όπως είχε τονίσει - δεν έχασαν ποτέ ούτε δεκάρα. Είμαστε πολύ ισχυροί ως χώρα χάρη σε ό,τι έπραξε το ΔΝΤ κατά το παρελθόν (...)».

Αλλά δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ που λατρεύουν το ΔΝΤ. Σήμερα κανείς δεν αμφισβητεί ότι ήταν το μονοπωλιακό κεφάλαιο της Γερμανίας και όλη η ΕΕ που ήθελαν την εμπλοκή του ΔΝΤ στον λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης».

Οσο για εκείνες τις αντιλήψεις που το 2010 πρότειναν την αναζήτηση από την Ελλάδα πιο «φιλελλήνων» δανειστών (σ.σ.: δηλαδή πιο «φιλελλήνων» κεφαλαιοκρατών), όπως ήθελαν ορισμένοι να παρουσιάζουν την Κίνα, τη Ρωσία και κάποιες αραβικές χώρες, ήταν εξ αρχής αστείες.

Αρκεί να σκεφτεί κανείς το εξής:

Ηδη από το 2010 η Κίνα, εκτοπίζοντας τις Γερμανία, Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Σαουδική Αραβία, κατέλαβε την τρίτη από άποψη ισχύος θέση στα κέντρα λήψης αποφάσεων του ΔΝΤ, σε απόσταση αναπνοής από τη δεύτερη Ιαπωνία. Η κατανομή των ψήφων στο ΔΝΤ είναι πλέον σχεδόν ισοδύναμη ανάμεσα στις ΗΠΑ, από τη μια μεριά, και στις χώρες του BRICS (σ.σ.: της «κεντροαριστερής» Βραζιλίας συμπεριλαμβανομένης) και τη Σαουδική Αραβία, από την άλλη.

***

Α
ς πάμε τώρα στην άλλη εκδοχή:


Στην εκδοχή του «λάθους»...

Αραγε, από «λάθος» η πρώτη κίνηση του ΔΝΤ, δανείζοντας τη χρεοκοπημένη Ουγγαρία - πολύ πριν αποβιβαστεί στην Ελλάδα - ήταν να επιβάλει ως όρους τη μείωση μισθών, το πάγωμα των συντάξεων και την κατάργηση στη χώρα του 13ου μισθού;

Αραγε, λόγω «λάθους» η παράδοση της οικονομίας της Χιλής από τον φασίστα Πινοσέτ στο ΔΝΤ οδήγησε σε περικοπές μισθών της τάξης του 50%, έφερε την ανεργία στο 25%, έριξε στη φτώχεια το 40% του πληθυσμού, αλλά και τη φορολόγηση των κερδών των μονοπωλίων στο 0% (!);

Αραγε, λόγω «λάθους» επήλθε η κατάρρευση της Αργεντινής με τη ληστεία άνω του 50% των συναλλαγματικών αποθεμάτων της χώρας, ή της Βραζιλίας, που η «εξυγίανση» της οικονομίας της οδήγησε στο διπλασιασμό της ανεργίας, στο κατρακύλισμα των κοινωνικών παροχών και στο διπλασιασμό του δημόσιου χρέους από το 1996 έως το 2001;

Αραγε, λόγω «λάθους» οι περικοπές στην Υγεία σε μια σειρά χώρες της Ανατολικής Ευρώπης μετά την είσοδο του ΔΝΤ είχαν ως αποτέλεσμα - σύμφωνα με μελέτη του Κέμπριτζ για το έτος 2008 - το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων λόγω της εξάπλωσης της φυματίωσης, αφού, σύμφωνα με την έρευνα, στις 20 χώρες που έπεσαν στα νύχια του ΔΝΤ, οι θάνατοι από φυματίωση αυξήθηκαν κατά 17% (!);

Αραγε, λόγω «λάθους» σε πάνω από 40 αφρικανικές χώρες που ετέθησαν υπό την «τεχνογνωσία» του ΔΝΤ, οι δαπάνες Υγείας μειώθηκαν κατά το ήμισυ, με αποτέλεσμα ακόμα και το διπλασιασμό των ποσοστών του ΕΪΤΖ;

Αραγε, λόγω «λάθους» η Λετονία είδε να μπαίνει λουκέτο στο 10% των σχολείων της χώρας, το ΑΕΠ της να κατρακυλά κατά 24% και την ανεργία να εκτινάσσεται στο 23%;

Αραγε, λόγω «λάθους» η «σωτήρια» παρέμβαση του ΔΝΤ στη Ρουμανία συνδυάστηκε με τις απολύσεις των 500.000 ιδιωτικών και των 150.000 δημόσιων υπαλλήλων, στην Ουκρανία το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 15%, στο Μεξικό - που το 1994 ήταν το υπόδειγμα της επιτυχίας του ΔΝΤ - μέσα σε λίγους μήνες, στο τέλος του 1995, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι είχαν χάσει τις δουλειές τους;

Αραγε, λόγω «λάθους» στις 120 φορές που «παρενέβη» το ΔΝΤ για να λύσει προβλήματα οι λαοί και οι χώρες που υπέστησαν την «παρέμβαση» ισοπεδώθηκαν;

***

Σ
υμπερασματικά:


Από μόνη της η απόφαση για πρωταγωνιστική εμπλοκή του ΔΝΤ

- ενός οργανισμού τόσο επιρρεπούς στα αλλεπάλληλα... «λάθη» -

στη διαχείριση της κρίσης, μια απόφαση που πάρθηκε απ' όλους τους ιμπεριαλιστές, δίνει μια σαφή απάντηση σε τι προσβλέπουν οι κεφαλαιοκράτες

- όλοι οι ανά τον πλανήτη κεφαλαιοκράτες -

είτε επιλέγουν την «επεκτατική» είτε την «περιοριστική» διαχείριση της κρίσης.

Αλλωστε, η επιλογή να βάλουν ένα «λύκο», ένα διεθνή τοκογλύφο και μαυραγορίτη, για να φυλάξει τα πρόβατα, είχε εξηγηθεί περίφημα από τον μεγαλοχρηματιστή Τζορτς Σόρος στο βιβλίο του «Για την Παγκοσμιοποίηση»:

«Στην περίπτωση κρίσης - γράφει ο Σόρος - οι δανειστές μπορούν να ευελπιστούν ότι το ΔΝΤ θα τους διασώσει»!

*

Ε
πομένως, το ΔΝΤ δεν επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός εξόδου του λαού από την οικονομική κρίση (ούτε βέβαια υπήρξε ποτέ τέτοια πρόθεση), αλλά ως εκείνο που πάντα ήταν: Ως βραχίονας του ιμπεριαλισμού, ως βραχίονας όλων των ιμπεριαλιστικών κέντρων, για τη μεγαλύτερη υποταγή των λαών στη «σιδερένια φτέρνα» του κεφαλαίου.


Ως τέτοιο «εργαλείο» ήρθε το ΔΝΤ στην Ελλάδα.

Και φυσικά είναι γνωστό ποιοι το έφεραν και ποιοι το κρατάνε εδώ: Εκείνοι που, ακόμα και όταν δεν πασχίζουν να πλασαριστούν ως «αντίπαλοί του» (!), προσπαθούν να κρυφτούν από πίσω του: Οι Ελληνες κεφαλαιοκράτες, η εγχώρια πλουτοκρατία, τα κόμματά της, το πολιτικό της προσωπικό.

Κάθε φορά, επομένως, που γίνεται λόγος για το ΔΝΤ ή για τα «λάθη» του, η αλήθεια είναι ότι μιλάμε πρωτίστως για τους ντόπιους - και αλάνθαστους στην καταπίεση του λαού - καπιταλιστές. Μιλάμε για τους ντόπιους βιομήχανους. Για τους ντόπιους τραπεζίτες, τους ντόπιους εφοπλιστές, τους ντόπιους εργολάβους.

Τέτοιο «εργαλείο» ήταν, είναι και θα παραμείνει το ΔΝΤ. Οσο κι αν ορισμένοι του αναγνωρίζουν και κάποιες ευαίσθητες χορδές «κατανόησης». `Η φτάνουν ακόμα και να επιχειρηματολογούν ωσάν να το επιλέγουν σαν «αντίρροπη» (!) δύναμη απέναντι στη Γερμανία...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Απλήρωτη Εργασία σε ξενοδοχεία της Κέρκυρας.



Κοινοβουλευτική Ομάδα




ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς  τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας

Θέμα: Απλήρωτη Εργασία σε ξενοδοχεία της Κέρκυρας.

Η απλήρωτη δουλειά έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Σε αρκετούς κλάδους οι εργοδότες χρωστούν αρκετούς μήνες δεδουλευμένων σε εργαζόμενους. Με τη δικαιολογία της κρίσης, της έλλειψης ρευστότητας και άλλες τέτοιες δικαιολογίες αρνούνται να καταβάλλουν τις δεδουλευμένες αποδοχές στους εργαζόμενους.
Αυτή την πρακτική ακολουθούν και αρκετές ξενοδοχειακές επιχειρήσεις.
Οι εργαζόμενοι μπορεί να δουλεύουν ολόκληρη την τουριστική περίοδο και να μην πληρώνονται στην ώρα τους.
Οι καταγγελίες που γίνονται στις επιθεωρήσεις εργασίας είναι πάμπολλες αλλά η θέση που μπορεί να εκφράσουν είναι να κάνουν έκκληση στους ξενοδόχους να πληρώσουν και τίποτε άλλο.  Αρκετά ξενοδοχεία της Κέρκυρας  χρωστάνε δεδουλευμένα σε εργαζόμενους ξενοδοχοϋπάλληλους.
Έγγραφο με τα ξενοδοχεία που δεν έχουν καταβάλλει δεδουλευμένα σε εργαζόμενους  έχει καταθέσει με αριθμό πρωτοκόλλου 824/27-12-2012,το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών  Κέρκυρας, προκειμένου να καλέσει τους ξενοδόχους ενώπιον της Δικαστικής αρχής, για την καταβολή των δουλευμένων. Συζητήθηκε  στις 22/1/2013. 
Από την κατάσταση προκύπτει ότι  μόνο τα μεγάλα ξενοδοχεία οφείλουν σε 1.785 εργαζόμενους. Υπάρχουν και πλήθος μικρότερα ξενοδοχεία  που επίσης οφείλουν δεδουλευμένα.
 ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ  ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ  ΠΟΥ ΧΡΩΣΤΟΥΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ
Ξενοδοχειακή μονάδα
Εργαζόμενους
που απασχολεί
Δεδουλευμένα που χρωστάει (μήνες)
AQUIS SANDY
140
9ο,10ο, Άδεια, Επίδομα Αδείας
AQUIS AG.GORDIOS
75
9ο,10ο, Άδεια, Επίδομα Αδείας
AQUIS PELEKAS
65
9ο,10ο, Άδεια, Επίδομα Αδείας
GRECOTEL EVA
140
10ο, Άδεια, Επίδομα Αδείας
GRECOTEL IMPERIAL
170
10ο, Άδεια, Επίδομα Αδείας
GRECOTEL DAFNILA
140
10ο, Άδεια, Επίδομα Αδείας
CYPROTEL PANORAMA SIDARI
40
9ο,10ο, Άδεια, Επίδομα Αδείας
CYPROTEL ALMYROS
40
9ο,10ο, Άδεια, Επίδομα Αδείας
IONIAN HOTELS MESOGGI
200
9ο,10ο, Άδεια, Επίδομα Αδείας
BELVEDERE
20
9ο,10ο, Άδεια, Επίδομα Αδείας
ALBATROS ALKIONIS
40
9ο,10ο, Άδεια, Επίδομα Αδείας
SUNSHINE
65
9ο,10ο, Άδεια, Επίδομα Αδείας
MEDITERANEO
140
10ο, Άδεια, Επίδομα Αδείας, 40% Δ.Χ.
AQUALAND
80
9ο,10ο, Άδεια, Επίδομα Αδείας
MARE BLUE
60
9ο,10ο, Άδεια, Επίδομα Αδείας
RODA BEACH
160
9ο,10ο, Άδεια,  Επίδομα Αδείας
GELINA
150
Υπόλοιπο έτους 2011&
4ο-10ο  2012, Άδεια,  Επίδομα Αδείας
MIRAMARE
60
8ο,9ο,10ο, Άδεια,  Ε. Αδείας 2011, Διαθεσιμότητα 7ο-10ο & Επιδόματα 2012
ΣΥΝΟΛΟ
1785

 ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί ώστε οι εργαζόμενοι να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους.
Ο βουλευτής
Χρήστος Κατσώτης

Αμέρικα - Αμέρικα


Αμέρικα - Αμέρικα 





Του Μανώλη Αντωνίου 

Μετά το ταξίδι του Τσίπρα στις ΗΠΑ ακούμε: Ιδιωτικοποιήσεις με …κοινωνική ανταποδοτικότητα. Παράδοση στρατηγικών τομέων της οικονομίας στο κεφάλαιο με τρόπο που να είναι …«κοινωνικά ωφέλιμες για το λαό». Όχι «ισοπέδωση» των μισθών, αλλά …«εξορθολογισμός» των μισθών. «Σταθερό περιβάλλον» για την προσέλκυση επενδύσεων…

Τι από τα παραπάνω δε θα μπορούσε να έχει πει ο Αντ. Σαμαράς προεκλογικά; Τίποτα. Όμως όλα αυτά τα είπε ο Α. Τσίπρας σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ για να υποστηρίξει μάλιστα πως ό,τι λέει εντός Ελλάδας λέει και στα ταξίδια του στο εξωτερικό. «Θα θάψουμε το μνημόνιο» κραυγάζει ο Α. Τσίπρας. Και θα φέρουν ένα νέο μνημόνιο το οποίο θα περιλαμβάνει επίσης μειώσεις μισθών (πιο …ορθολογικές), σταθερό περιβάλλον για επενδύσεις (δηλαδή ανταγωνιστικότητα και πάταξη των εργατικών κινητοποιήσεων) και ιδιωτικοποιήσεις. Το πώς όλα αυτά συνιστούν αριστερή πολιτική μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ το ξέρει. Οι αριστεροί όμως δεν επιτρέπεται να μην έχουν βγάλει ακόμα συμπεράσματα για το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ ως στυλοβάτη του αστικού πολιτικού συστήματος και του καπιταλισμού.

Υ.Γ. Το πιο ωραίο είναι ότι ο Α. Τσίπρας υπογράμμισε ότι το ΔΝΤ πρέπει να βάλει …φρένο στη Μέρκελ! Ο ίδιος πριν από λίγο καιρό δήλωνε ότι απ’ όπου έχει περάσει το ΔΝΤ έχει αφήσει πίσω του στάχτη. Τώρα το ΔΝΤ έγινε σωτήρας, ενάντια, βέβαια στη Μέρκελ. Μη και ακουμπήσει κανείς την ΕΕ…

Ουστ. Του Θύμιου Καλαμούκη


Ουστ. Του Θύμιου Καλαμούκη 

Να φτωχύνουν και οι άλλοι. Να περικοπούν και αυτών οι  μισθοί. Γιατί μόνο εγώ; Να πεινάσουν και αυτοί! Εμένα μου έκοψαν 30% από το μισθό μου, να κόψουν και στα ρετιρέ. Πρέπει και αυτών οι μισθοί να πάνε στα 500 ευρώ.  Είναι μερικές από τις απόψεις που συναντώ όταν από την ραδιοφωνική εκπομπή, υποστηρίζω ότι πρέπει να σταθούμε αλληλέγγυοι στον αγώνα κάποιας μερίδας εργαζομένων, τελευταίως των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ.
Είναι απόψεις μιας σιχαμένης μερίδας συμπολιτών μας, που λειτουργώντας με φτηνά και ταπεινά, αισθήματα επιθυμεί το κακό που έχει υποστεί η ίδια να το πάθουν και οι υπόλοιποι. Είναι η μερίδα εκείνη που δεν διανοείται ότι θα μπορούσε αυτή και άλλες μερίδες συμπολιτών μας, να ΜΗΝ είχαν υποστεί περικοπές. Πως; Αν δεν σκεφτόντουσαν έτσι.
Αν είχαν πέντε έξι βασικές αξίες, όπως αλληλεγγύη, συναδέλφωση, αγωνιστικότητα, αξιοπρέπεια, μαχητικότητα, αυτοθυσία, αυτοεκτίμηση, σύνεση και εγκράτεια. Και αν δεν είχαν κάποιες άλλες ιδιότητες, όπως, αφέλεια, ξεπούλημα συνείδησης, αρρωστημένο μικροαστισμό, άγνοια βασικών κανόνων λειτουργίας της «ελεύθερης» οικονομίας, ατομισμό, ανάγκη για κάθε λογής τσοπάνο, υποτακτικότητα και άλλα συμπτώματα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.
Το ενδιαφέρον με αυτούς τους συμπολίτες μας είναι ότι ενώ υποστηρίζουν με φανατισμό την ανάγκη να μην πληρώνουν αυτοί, τους ακριβοπληρωμένους εργαζόμενους του ΜΕΤΡΟ, κάνουν την κότα όταν τους επισημαίνεις ότι πληρώνουν με διάφορους τρόπους και επί δεκαετίες, εφοπλιστές, εργολάβους, καναλάρχες και μια δεκάδα λαμόγια, που του τρώνε τα λεφτά και το μέλλον. Αυτή την κλεψιά, την θεωρούν αυτονόητη, σχεδόν απαραίτητη!
Δεν με ενοχλούν αυτές οι απόψεις. Δεν με επηρεάζουν. Δεν με απασχολούν. Στους προβληματισμένους, συμπολίτες, συντρόφους, συναγωνιστές που με αγωνία ρωτάνε (ρωτάμε), πώς θα αλλάξουμε τα πράγματα με τέτοιες συμπεριφορές, τους απαντώ. ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΥΣ.  Δεν τους χρειαζόμαστε. Ποτέ οι αλλαγές σε μια κοινωνία δεν έγιναν με την συμμετοχή του συνόλου. Ποτέ το 100% ενός λαού δεν συμμετείχε σε έναν δημιουργικό ξεσηκωμό. Σπάνια αυτός που βράζει στο ζουμί του βγήκε από την κατσαρόλα.
Τύποι, που  εμπιστεύονται τους Σαμαράδες, τους Βενιζέλους και τους Κουβέληδες, ενώ έχει αποδειχτεί περίτρανα ότι τους κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Τύποι, που  αναζητούν τον καλύτερο έμπορο για να εξαγοραστούν. Τύποι που μηρυκάζουν παιδαριώδη επιχειρήματα των παραθύρων και λογοδοτούν στους Πρετεντέρηδες. Τύποι που συνηθίζουν τα σκατά και τα θεωρούν αναγκαίο όρο αξιοπρεπούς επιβίωσης, είναι ήδη καταδικασμένοι.Καταδικασμένοι να περιμένουν το ψίχουλο που θα τους πετάξει η Τρόικα εσωτερικού ή εξωτερικού. Καταδικασμένοι στον φόβο και την αγωνία. Καταδικασμένοι να καταναλώνουν μεταλλαγμένα προϊόντα και ιδέες. Είναι καταδικασμένοι, όχι από εμένα, ή άλλους. Είναι καταδικασμένοι από τους ίδιους τους εαυτούς τους, τις επιλογές τους, τον τρόπο σκέψης τους.
Θα προχωρήσουμε χωρίς αυτούς. Θα προχωρούσαμε έτσι κι αλλιώς χωρίς αυτούς. Το ξέραμε από την αρχή. Μάλλον το ήξεραν και αυτοί. Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβεις. Φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού. Από τα κεφάλια.
Μερικά είναι στραμμένα πάνω και μερικά κάτω.

Καλά βελάσματα! .

ΥΓ1. Γνωρίζω ότι χαλάει την ηρεμία, που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος… αλλά δυστυχώς πρέπει να μάθετε να κοιμόσαστε με φασαρία. Δεν θα ησυχάσουμε.
ΥΓ2. Και νιώθω ότι αυξάνονται αυτοί που δεν αρκούνται στην απλή φασαρία.

Θύμιος Κ.

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ Στοχοποιεί το λαό με πρόσχημα τον «εξτρεμισμό»


Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ Στοχοποιεί το λαό με πρόσχημα τον «εξτρεμισμό» 

Ενα ακόμη βήμα στη στοχοποίηση των λαών και των κινημάτων τους σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ετοιμάζεται να κάνει η Ευρωπαϊκή Ενωση, με πρόσχημα τη δήθεν«καταπολέμηση του εξτρεμισμού». Σύμφωνα με ανακοίνωση της Κομισιόν, σήμερα θα γίνει στις Βρυξέλλες «διάσκεψη υψηλού επιπέδου με θέμα την πρόληψη του βίαιου εξτρεμισμού στην Ευρώπη».Στόχος της συνδιάσκεψης, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι «να προτείνει πολιτικές πρόληψης κατά του βίαιου εξτρεμισμού, με βάση τα συμπεράσματα του "Δικτύου ευαισθητοποίησης για τη ριζοσπαστικοποίηση" (RAN), στο οποίο συμμετέχουν εμπειρογνώμονες και επαγγελματίες του συγκεκριμένου τομέα». Το συγκεκριμένο «δίκτυο» δημιουργήθηκε το Σεπτέμβρη του 2011 από την ΕΕ.

Από το ανακάτεμα και μόνο των όρων «εξτρεμισμός» και «ριζοσπαστικοποίηση» γίνεται αντιληπτό το τι επιδιώκει η ΕΕ: Τη συκοφάντηση κομμάτων και λαϊκών κινημάτων που αμφισβητούν το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, μέσα από την ταύτισή τους με ακροδεξιές ή «τρομοκρατικές» οργανώσεις και κατ' επέκταση τη στοχοποίηση και ποινικοποίηση της δράσης τους, σαν απειλή «για την ασφάλεια των πολιτών της ΕΕ».


Τροχιοδεικτικές βολές έριξε ήδη από χτες η αρμόδια για θέματα δικαιοσύνης επίτροπος, Σεσίλια Μάλμστρομ, λέγοντας ότι «στην Ευρώπη υπάρχουν πολιτικές ομάδες και πολιτικές φωνές, ακόμα και μέσα στα κοινοβούλια ή και στις κυβερνήσεις, οι οποίες τροφοδοτούν το μίσος και τον εξτρεμισμό κι αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό».

Στη σημερινή διάσκεψη, εκτός από τους «εμπειρογνώμονες» (!), όπως τους χαρακτηρίζει η Κομισιόν, θα συμμετάσχουν ακόμα οι υπουργοί Εσωτερικών ή Δικαιοσύνης του Βελγίου, της Κύπρου, της Γαλλίας, της Ιρλανδίας, της Ιταλίας, της Λετονίας, της Νορβηγίας και της Σουηδίας, εκπρόσωποι από άλλες χώρες.

Με συνδετικό κρίκο τον «εξτρεμισμό», η Σεσίλια Μάλμστρομ συνέδεσε το ριζοσπαστισμό με την«τρομοκρατική απειλή», η οποία, όπως είπε, «έχει εν μέρει μετατοπιστεί από τις οργανωμένες ομάδες στα μεμονωμένα άτομα, που είναι δυσκολότερο να εντοπιστούν και των οποίων οι ενέργειες είναι πιο δύσκολο να προβλεφθούν». Η ίδια προσπάθησε με επικίνδυνες γενικεύσεις να ποινικοποιήσει την ιδεολογία κομμάτων που δρουν στα κράτη - μέλη της ΕΕ, λέγοντας μεταξύ άλλων:

«Δεν θα υπερνικήσουμε τον βίαιο εξτρεμισμό χωρίς να αντιμετωπίσουμε επίσης τη λαϊκιστική και δημαγωγική προπαγάνδα, η οποία προετοιμάζει το έδαφος για τη βία με ιδεολογικά κίνητρα στην Ευρώπη (...) Οι εξτρεμιστικές και λαϊκιστικές δυνάμεις, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν είχαν ποτέ τόσο μεγάλη επιρροή στα εθνικά κοινοβούλια όση έχουν σήμερα. Χρειαζόμαστε περισσότερους Ευρωπαίους ηγέτες να εκφράσουν σθεναρά την αντίθεσή τους στην αύξηση του εξτρεμισμού».

Αφήνοντας μάλιστα να εννοηθεί ότι η διάσκεψη θα καταλήξει σε συγκεκριμένες συστάσεις προς τα κράτη - μέλη της ΕΕ, η επίτροπος συμπλήρωσε ότι «οι καλές προθέσεις δεν αρκούν» και ότι «πρόκειται για εθνικές αρμοδιότητες».

Ραγδαία κλιμάκωση από το 2010

 Τις διαθέσεις τους να οξύνουν την επίθεση στους λαούς και τους αγώνες τους με όχημα την καταπολέμηση του «εξτρεμισμού», τις είχαν δείξει συνολικά οι αστικές κυβερνήσεις στα κράτη της Ευρώπης από τον Οκτώβρη του 2010, όταν υιοθέτησαν στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (συμμετέχουν βουλευτές από 47 χώρες της Ευρώπης) ψήφισμα με «συστάσεις» προς τα όργανα της ΕΕ και τα εθνικά κοινοβούλια.

Μετά το αντικομμουνιστικό μνημόνιο, το 2006, με το οποίο έγινε προσπάθεια να εξισωθεί ο κομμουνισμός με το ναζισμό, επιχείρησαν την εξίσωση των λαϊκών κινημάτων με τις ακροδεξιές, ρατσιστικές και νεοναζιστικές οργανώσεις, που το ίδιο το σύστημα θρέφει, συντηρεί ή αξιοποιεί, για να υπονομεύει, να τρομοκρατεί και να καταστέλλει τη μαζική πολιτική πάλη του λαού. Το ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης, η γνωμοδότηση της Νομικής Επιτροπής και οι συστάσεις στα εθνικά κοινοβούλια έδιναν το πλαίσιο στο οποίο θα έπρεπε να κινηθεί η νομοθεσία των χωρών - μελών. Σ' αυτό περιλαμβάνονται, ανάμεσα στα άλλα:
Ο ορισμός του «εξτρεμισμού» ως η «απόρριψη των βασικών αξιών και των κανόνων του παιχνιδιού σε ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου», δηλαδή της αστικής δημοκρατίας και του ταξικού της δίκαιου.
Περιορισμοί στην «ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι με άλλους», για την οποία «πρέπει να διευκρινιστεί ότι (...) σημαίνει "ελευθερία του συνέρχεσθαι ειρηνικώς". Η ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι πρέπει να αναφέρεται επίσης στο πλαίσιο αυτό, δεδομένου ότι η έκθεση επικεντρώνεται στο ζήτημα των πολιτικών κομμάτων που συμμετέχουν σε εξτρεμιστικές δραστηριότητες». Με άλλα λόγια, θωρακίζεται η βία της αστικής τάξης, που διαπερνά όλο το σύστημα της εκμετάλλευσης και στοχοποιείται σαν «εξτρεμισμός» κάθε απάντηση σ' αυτήν τη βία από την πλευρά του λαού, αν δεν κινείται στα όρια της αστικής νομιμότητας.
Απαγορεύσεις ακόμα και στη λειτουργία πολιτικών κομμάτων
, αφού καλούνται τα κράτη να εξασφαλίσουν ότι «τα μέτρα που περιορίζουν ή απαγορεύουν τις δραστηριότητες των εξτρεμιστικών πολιτικών κομμάτων είναι σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου».
Ανοιχτή σύνδεση με την καπιταλιστική κρίση
 για τη θωράκιση του συστήματος απέναντι στις λαϊκές αντιστάσεις. Για το λόγο αυτό καλούνται τα κράτη - μέλη να μελετήσουν «τις επιπτώσεις της τρέχουσας οικονομικής κρίσης στον εξτρεμισμό».
Επιβράβευση του αντικομμουνισμού,
 με την αναφορά ως παραδείγματος προς μίμηση ότι «στην Πολωνία υπάρχει μια απαγόρευση κατά των κομμάτων που χρησιμοποιούν ολοκληρωτικές μεθόδους», δηλαδή οι αποφάσεις που εξισώνουν το ναζισμό με τον κομμουνισμό, και απαγορεύουν τα κομμουνιστικά σύμβολα. Γίνεται ακόμα λόγος για το θετικό παράδειγμα της λειτουργίας της Γερμανικής Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος, η οποία, το 2005, χαρακτήρισε «ακροαριστερή - εξτρεμιστική και εχθρό του Συντάγματος» την αντιφασιστική «Διεθνή Ομοσπονδία Αντιστασιακών» (FIR).
Σε ειδική αναφορά για την Ελλάδα επισημαίνεται ότι «αναφερόμαστε, κυρίως, στο κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης (...) ή για διαδηλώσεις και αναταραχές που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια αρκετών εβδομάδων το 2009».


Τι είναι το «Δίκτυο Ευαισθητοποίησης για τη Ριζοσπαστικοποίηση»;


Το «Δίκτυο Ευαισθητοποίησης για τη Ριζοσπαστικοποίηση» ιδρύθηκε το 2011 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ως ένας ακόμη μηχανισμός για την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», ενόψει των 10 χρόνων από την επίθεση στους δίδυμους πύργους.

 Το δίκτυο αυτό, που σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της Επιτροπής αποτελείται από «επαγγελματίες (...) ερευνητές, κοινωνιολόγους, θρησκευτικούς ηγέτες, ηγέτες της νεολαίας και αστυνομικές αρχές» των κρατών - μελών της ΕΕ, προορίζεται να αποτελέσει ένα όργανο ανταλλαγής και συντονισμού «ιδεών, εμπειριών, πληροφοριών και πρακτικών» για την καταπολέμηση της ριζοσπαστικοποίησης και του «βίαιου εξτρεμισμού».

Εδώ και χρόνια η ΕΕ κυνικά και απροκάλυπτα επιχειρεί να συνδέσει με την «τρομοκρατία» τις ριζοσπαστικές ιδέες και δράση, που στη συνείδηση των λαών είναι ταυτισμένες με τα οράματα και την πάλη για κοινωνική δικαιοσύνη, ριζικές αλλαγές στην κοινωνία, την οικονομία και την εξουσία, τον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, το σοσιαλισμό.

Ο νέος αυτός μηχανισμός έρχεται να προστεθεί στο πρωτοφανές δήθεν «αντιτρομοκρατικό πλαίσιο» της ΕΕ, που εφαρμόζεται πιστά από τις αστικές κυβερνήσεις των κρατών - μελών της, ένα γιγάντιο πλέγμα σιδερένιας καταστολής που συνοδεύεται από τον ασφυκτικό περιορισμό και την κατάργηση θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών, για να θωρακίσει το αστικό πολιτικό σύστημα.ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ


 Αναρτήθηκε απο tasos  

Αλ.Τσίπρας: Από το σκίσιμο του μνημονίου... στο "πρόγραμμα που πρέπει να αλλάξει" αν το ΔΝΤ


Αλ.Τσίπρας: Από το σκίσιμο του μνημονίου... στο "πρόγραμμα που πρέπει να αλλάξει" αν το ΔΝΤ



Και ακόμα δεν είναι κυβέρνηση...
Διαπιστευτήρια στα ντόπια και ξένα μονοπώλια ότι μπορούν να τον εμπιστευτούν στη διακυβέρνηση συνεχίζει να δίνει ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας.

Μιλώντας το βράδυ της Δευτέρας στην εκπομπή NETWEEK στη ΝΕΤ, διαβεβαίωσε ότι το κόμμα του θα συνεχίσει την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, με κοινωνική όμως ανταποδοτικότητα (!). Δηλαδή, η παράδοση στρατηγικών τομέων της οικονομίας στο κεφάλαιο θα συνεχιστεί ακάθεκτη, με ιδιωτικοποιήσεις και συμπράξεις, τις οποίες μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα παρουσιάζει σαν «κοινωνικά ωφέλιμες» στο λαό. 

Σε άλλο σημείο αναπαρήγαγε αυτούσια την προπαγάνδα με την οποία η κυβέρνηση προωθεί αντιδραστικές αλλαγές στο κράτος, λέγοντας ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν «τα προβλήματα γραφειοκρατίας, διαφθοράς και περιβάλλοντος», όπως και «να υπάρξει το κατάλληλο κλίμα σταθερότητας για να προσελκύσει η χώρα επενδύσεις».

Η «σταθερότητα» στην ελληνική καπιταλιστική οικονομία, πέρα από την επίτευξη των αντιλαϊκών δημοσιονομικών στόχων, προϋποθέτει επίσης σιγήν ιχθύος από το λαό και σ’ αυτό εγγυάται ο ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να καταφέρει καλύτερα από τα αστικά κόμματα.

Ο ίδιος φροντίζει μάλιστα να σηκώσει παραβάν για να κρύψει το κεφάλαιο που σαν τάξη ευθύνεται για τα δεινά του λαού, στρέφοντας άσφαιρα πυρά ενάντια στην «εγχώρια ολιγαρχία», που για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελείται από λίγες οικογένειες που ελέγχουν την πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας.

Για να καθησυχάσει μερίδες της πλουτοκρατίας που θέλουν την Ευρωζώνη, επανέλαβε ότι δεν είναι μέσα στις προθέσεις του η έξοδος της χώρας από το ευρώ, αλλά μια «σκληρή διαπραγμάτευση» ώστε να αποδεσμευτεί η χώρα από τις επαχθείς διατάξεις του μνημονίου και να υπάρξει κοινωνική πρόοδος. Η φρασεολογία που σιγά σιγά υιοθετεί ο ΣΥΡΙΖΑ για την αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, προσομοιώνει τα όσα έλεγαν προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ για το συγκεκριμένο θέμα.  

Παίρνοντας απροκάλυπτα θέση στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τη διαχείρισης της κρίσης, τάχθηκε υπέρ του ΔΝΤ, καλώντας το μάλιστα «να συγκρουστεί πιο ανοιχτά με την Γερμανία και όχι με μισόλογα», δηλώνοντας προφανώς τη διαθεσιμότητά του να αξιοποιηθεί και ο ίδιος προς μια τέτοια κατεύθυνση.

Σε ό,τι αφορά τους μισθούς, εγκατέλειψε ακόμα και την προεκλογική δημαγωγία περί αναπλήρωσής τους στο ύψος του 2009. Όπως λέει τώρα, στόχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η ισοπέδωση των μισθών, αλλά ο εξορθολογισμός τους μέσω της αποδοτικότητας προκειμένου να υπάρχουν αξιοπρεπείς μισθοί, οι οποίοι θα δώσουν μια ώθηση στην οικονομία μέσω της κατανάλωσης. Με άλλα λόγια, αν κυβερνήσει, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πιάσει το νήμα από εκεί που το άφησε η ΝΔ, αφού ανταποδοτικότητα των μισθών σημαίνει σύνδεση με την παραγωγικότητα, όπως κάνει και η σημερινή κυβέρνηση.

Τέλος, αναγνωρίζοντας ότι είναι ελάχιστα τα περιθώρια να διαφοροποιηθεί ένα κόμμα της διαχείρισης από τις βασικές αρχές όσων σήμερα εφαρμόζονται σε βάρος του λαού, ο Αλ. Τσίπρας πρόβαλε το επιχείρημα ότι το κόμμα του μπορεί να κάνει καλύτερα και πιο γρήγορα όσα από τώρα σχεδιάζουν τα αστικά επιτελεία σε Ελλάδα και Ευρωζώνη.

Στην παρατήρηση ότι το κούρεμα του χρέους που ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη αποφασιστεί για μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτέμβρη, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε εκλογές πριν από τις γερμανικές κάλπες, για να διεκδικήσει μέσω της «σκληρής διαπραγμάτευσης» μια βιώσιμη λύση για τη χώρα. Να διεκδικήσει δηλαδή το «κούρεμα» που προπαγανδίζει πριν το ανακοινώσουν οι σημερινοί διαχειριστές.

Λαϊκή Συνέλευση Επισκοπιανών: Καμία αύξηση στο νερό!

Λαϊκή Συνέλευση Επισκοπιανών: Καμία αύξηση στο νερό!PDFΕκτύπωση
Την Παρασκευή πραγματοποιήθηκε στα Επισκοπιανά η λαϊκή συνέλευση του χωριού με θέμα την επικείμεενη αύξηση του τιμολογίου του νερού που προτείνει η ΔΕΥΑΚ.
Εκεί, η Λαϊκή Συνέλευση αποφάσισε τα εξής.
1) Θεωρούμε ότι το νερό είναι φυσικό, κοινωνικό αγαθό και δεν μπορεί να αποτελεί εμπόρευμα προς εκμετάλλευση. 
2)Σε συνθήκες μείωσης των μισθών και των συντάξεων, αύξηση της ανεργίας και εξαθλίωσης των εργαζομένων, δεν αντέχουμε καμία παραπέρα αύξηση του νερού. 
Αντίθετα η Δημοτική αρχή αν ήθελε να προσφέρει κοινωνική υπηρεσία, πρέπει να προχωρήσει σε μείωση της τιμής του νερού και σε ειδικά τιμολόγια για τις ευπαθής ομάδες. 
3)Σε περίπτωση απόφασης από το Δημοτικό Συμβούλιο για αύξηση της τιμής του νερού, είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε σε μαζική άρνηση πληρωμής προς τη ΔΕΥΑΚ, με ταυτόχρονη περιφρούρηση του υδρευτικού δικτύου για τυχόν διακοπές που θα επιχειρηθούν. 
4)Να συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε μορφή κινητοποίησης γίνει στην Κέρκυρα, για να αποτραπούν οι αυξήσεις. 
5)Το παρόν ψήφισμα να κοινοποιηθεί στη ΔΕΥΑΚ, στο προεδρείο του Δημοτικού Συμβουλίου και στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. 
Το ψήφισμα εγκρίνεται ομόφωνα από τη Λαϊκή Συνέλευση. 
Η Λαϊκή Συνέλευση συγκλήθηκε με πρωτοβουλία του Εξωραϊστικού Πολιτιστικού Συλλόγου Επισκοπιανών

TOP READ