Όταν

…

Ελένη Γερασιμίδου

Όταν ο απλός άνθρωπος -όχι ο «φιλάνθρωπος»- ο πραγματικά αλληλέγγυος, αυτός που τρέχει, που αληθινά κάνει δικό του τον πόνο του άλλου και τον πνίγει η καταχνιά του άδικου χαμού και «η θάλασσα που έχει να πει πολλά ακόμα» -έκφραση φίλης που είναι σαν  να την είπαμε εμείς- όταν όλα αυτά τα ανείπωτα συμβαίνουν, υπάρχει ένας κόσμος «υπεύθυνος», σε θέσεις υψηλές, φερ’ ειπείν σε θώκους που παίζει με τα μέσα αντί-κοινωνικής δικτύωσης.
Απαντάει σε επιστολές «αγανακτισμένων», ψάχνει και αποκαλύπτει την αληθινή κομματική ταυτότητα, φέρνει σε πέρας όλη τη βρώμικη δουλειά των εντυπώσεων.
Η ουσία χάνεται μπροστά στην αγωνία να συντηρηθεί μια εξουσία επωφελής μόνο για πάρτη της, ως οφείλει. Αλλά όσο κρατάει αυτή η αγωνιώδης αναμέτρηση πάνω στις στάχτες της Ζωής, όσο τα ραβασάκια δίνουν και παίρνουν για τη μετάθεση ευθυνών, όσο ο ένας εγκληματίας καρφώνει τον άλλον κι όλοι μαζί ψηφίζουν «για το καλό μας», όταν τα τερτίπια δεν έχουν τελειωμό π.χ. «πολιτική ευθύνη», «παραίτηση», «μη παραίτηση».
Όταν όλα θα καταντήσουν «απόηχος» ή «το συμβάν»….τότε το δικό μας ΟΤΑΝ γίνεται ηχηρό ΤΩΡΑ καθημερινής δράσης και τους τρομάζει.
Καμία αναβολή.
AVANTI

ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ SUPER MARKET «ΔΗΜΗΤΡΑ» ΤΗΣ ΑΧΑΡΑΒΗΣ

Καταγγέλλουμε στους εργαζόμενους και όλο τον λαό το νέο εργοδοτικό έγκλημα που αυτήν την φορά συνέβη σε κατάστημα του super market «Δήμητρα» στην Αχαράβη. Το Σάββατο 4 Αυγούστου, καθώς 35χρονος συνάδελφος εκτελούσε εργασίες, χτυπήθηκε στο μάτι από γάντζο, που χρησιμοποιείται για το κρέμασμα κρεάτων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο συνάδελφος να χάσει το μάτι του και μέχρι τώρα να νοσηλεύεται στο Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας.

Το νέο αυτό εργοδοτικό έγκλημα, έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο τέτοιων εγκλημάτων που η εργοδοσία και το κράτος της τα χαρακτηρίζουν ως «εργατικά ατυχήματα»… Δυστυχώς και αυτό το τραγικό συμβάν δεν αποτελεί ένα τυχαίο γεγονός ή ένα μεμονωμένο περιστατικός και σε καμία περίπτωση δεν οφείλεται στην «κακιά την ώρα» ή στο «κακό μας το ριζικό»…

Εξάλλου, δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που συνάδελφός μας πέθανε εν ώρα εργασίας, σε αντίστοιχο «εργατικό ατύχημα» σε υποκατάστημα του Βασιλόπουλου στην Πάτρα. Η απουσία μέτρων υγιεινής και ασφάλειας σε συνδυασμό με την τοποθέτηση σε οποιοδήποτε πόστο, οποιουδήποτε εργαζόμενου, ακόμα και αν δεν έχει καμία σχέση με αυτό, ανάλογα με το πώς εξυπηρετεί την κερδοφορία της εργοδοσίας (εργαζόμενοι πολυμηχανήματα), η εντατικοποίηση της δουλειάς και η ελαστικοποίηση των ωραρίων λειτουργίας, η αύξηση με μια λέξη της εκμετάλλευσης που βιώνουν οι εργαζόμενοι αποτελούν τις βασικές αιτίες τέτοιων «εργατικών ατυχημάτων». Θυμίζουμε ότι το Σωματείο μας έχει επανειλημμένα καταγγείλει την εντατικοποίηση και την ελαστικοποίηση των ωραρίων λειτουργίας και στην συγκεκριμένη αλυσίδα super market. Δεν είναι λίγες επίσης οι καταγγελίες που έχουμε από συναδέλφους για την εκδικητική στάση της εργοδοσίας του super market «Δήμητρα» (βλέπε δυσμενείς μεταθέσεις, απολύσεις κ.λπ.) απέναντι σε όσους σηκώνουν κεφάλι και διεκδικούν το αυτονόητα, να δουλεύουν ανθρώπινα ωράρια, να δουλεύουν στο αντικείμενο της σύμβασής τους, να πληρώνονται τις υπερωρίες τους κ.ά.  Στην ουσία δηλαδή πρόκειται για προαναγγελθέντα εγκλήματα, για ανθρωποθυσίες στον βωμό της αύξησης της κερδοφορίας του μεγαλοεπιχειρηματία, του ανταγωνισμού του με άλλα μεγάλα αφεντικά για το ποιος θα επικρατήσει.

Επιβεβαιώνεται για άλλη μία φορά με τον πλέον τραγικό τρόπο αυτό που το Σωματείο μας τονίζει με ιδιαίτερη έμφαση, ότι δηλαδή το μόνο κριτήριο για τους μεγαλοεπιχειρηματίες είναι η αύξηση της κερδοφορίας τους και όχι ο τόπος καταγωγής. Ότι για να αυγατίσουν τα κέρδη τους προαπαιτούμενο αποτελεί η αύξηση της δικής μας εκμετάλλευσης.

Αέρα στα πανιά της μεγαλοεργοδοσίας δίνουν όλοι οι αντεργατικοί-αντιλαϊκοί νόμοι που έχουν ψηφιστεί από όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, από όλα τα κόμματα που πίνουν νερό στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικότητας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ. Από όλα τα μέτρα που πήραν και όλα τα νέα που ετοιμάζονται να προσθέσουν στα παλιά.

Αυτό είναι το περιεχόμενο της «ανάπτυξής» τους και της «επιστροφής στην κανονικότητα». Κέρδη για τα μεγάλα αφεντικά, φτώχεια, εξαθλίωση, «ατυχήματα» ακόμα και θάνατος για τους πολλούς, τους παραγωγούς όλου του πλούτου!

Είναι ξεκάθαρο πια και στον πιο δύσπιστο ότι η «ανάπτυξή» τους είναι βαμμένη με το δικό μας αίμα! Συνάδελφοι, δεν μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια! Δεν περιμένουμε να πέσουμε εμείς ή κάποιος δικός μας, το επόμενο θύμα της ακόρεστης δίψας των μεγάλων αφεντικών για ολοένα και περισσότερα πλούτη. Παίρνουμε την ζωή μας στα δικά μας χέρια, οργανωνόμαστε στο Σωματείο μας και παλεύουμε μέσα από αυτό για ουσιαστικά μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, που θα προστατεύουν την υγεία και την ζωή μας, για ανθρώπινα ωράρια και συνθήκες εργασίας, για Συλλογικές Συμβάσεις, για ανάκτηση των απωλειών που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια, για κατάργηση όλων των αντεργατικών-αντιλαϊκών νόμων που έχουν ψηφίσει όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, για να ανοίξουμε τον δρόμο που οδηγεί στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας και στην οριστική κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΟΥ

Web: http://sidypker.blogspot.gr

FB: kerkyraikossyndesmosidiotikonypallilon

e-mail: pamesidypker@gmail.com

Τηλ.: 6978404989

Με κριτήρια «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο η αντιπλημμυρική προστασία του λαού

Ντοκουμέντο που επιβεβαιώνει τις εγκληματικές ευθύνες κυβέρνησης - ΕΕ φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα ο «Ριζοσπάστης». Αφορά τις μελέτες κόστους - οφέλους για την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων

Ενα ντοκουμέντο που συμβάλλει στην αποκάλυψη των πραγματικών αιτιών για τις απώλειες περιουσιών και ανθρώπινων ζωών μετά από κάθε πυρκαγιά, βροχή ή σεισμό, αλλά και του μεγέθους των εγκληματικών ευθυνών των αστικών κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης για αυτές τις καταστροφές, δημοσιεύει σήμερα ο «Ριζοσπάστης».

Το κείμενο που αποκαλύπτουμε έχει τίτλο «Οδηγός ανάλυσης Κόστους - Οφέλους» για τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας. Συγγραφέας του είναι το «Flood CBA», μία επίσημη «πλατφόρμα» που χρηματοδοτείται από την ΕΕ και μάλιστα από τη Γενική Διεύθυνση Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Πολιτικής Προστασίας της ΕΕ, προκειμένου να παράσχει στα κράτη «τεχνογνωσία» και εργαλεία στο σχεδιασμό της αντιπλημμυρικής προστασίας, ενσωματώνοντας και εξειδικεύοντας τις σχετικές Οδηγίες της ΕΕ.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε το 2012 και μετά την ολοκλήρωση μιας πρώτης φάσης εργασιών και μελετών, τα συμπεράσματα των οποίων παρουσιάστηκαν σε ειδική εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, ανανέωσε τη θητεία του, που διαρκεί μέχρι σήμερα. Αναπτύσσει μάλιστα δράση στα κράτη - μέλη, με συμμετοχή σε σεμινάρια που οργανώνουν Περιφέρειες σχετικά με την αντιπλημμυρική προστασία.
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα έγινε κατά παραγγελία της ΕΕ, η οποία αναφέρει μάλιστα πως έρχεται να καλύψει ένα κενό στις μελέτες κόστους - οφέλους για έργα που σχετίζονται με την πολιτική προστασία και τα έργα υποδομής. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει «Δημιουργία Βάσης Δεδομένων για μελέτες κόστους - οφέλους στο σχεδιασμό έργων προστασίας από τις πλημμύρες» και υλοποιείται παράλληλα σε έξι κράτη - μέλη της ΕΕ.

Η λογική που αναπαράγει και προωθεί η ΕΕ μέσω και της συγκεκριμένης «πλατφόρμας» είναι αυτή του «κόστους - όφελους» για το κεφάλαιο, η οποία εντάσσεται στη «Στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης» και διατρέχει οριζόντια την πολιτική των κυβερνήσεων σε όλα τα κράτη - μέλη: Είτε μιλάμε για το σχεδιασμό του συστήματος Υγείας, είτε αναφερόμαστε στην πρόληψη των επαγγελματικών ασθενειών και των εργατικών «ατυχημάτων», είτε στον αντιπλημμυρικό σχεδιασμό και γενικότερα σε υποδομές που αφορούν τις λαϊκές ανάγκες, όπως θα δούμε παρακάτω.

Οι βασικές κατευθύνσεις

Στο πρόγραμμα αναφέρεται επί λέξει (οι υπογραμμίσεις δικές μας):
«Οι Οδηγίες αυτές (σ.σ. εννοεί τις κατευθύνσεις του προγράμματος) προορίζονται να αποτελέσουν έναν ανεξάρτητο οδηγό για το πώς πρέπει να γίνεται η αξιολόγηση των οφελών στη διαχείριση κινδύνων πλημμυρών (FRM). Συνδυαζόμενα τα οφέλη με τα κόστη των διαφόρων σχεδίων διαχείρισης κινδύνων, ο χρήστης (σ.σ. το κράτος) μπορεί να συγκρίνει το κόστος με το όφελος, να αξιολογήσει μία επένδυση και να οδηγηθεί σε μία απόφαση.
Η σύγκριση αυτή θα επιτρέπει στους χρήστες να αναγνωρίσουν εκείνα τα προγράμματα και σχέδια διαχείρισης κινδύνων τα οποία μεγιστοποιούν το οικονομικό όφελος για τη χώρα τους και επομένως αντιπροσωπεύουν την "πλέον συμφέρουσα λύση" με το να είναι οικονομικά αποτελεσματικά.

ΜΑΝΔΡΑ 2017: 24 νεκροί

(...) Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε το ότι η ανάλυση κόστους - οφέλους των μέτρων μείωσης κινδύνου πλημμυρών αφορά το μέλλον. Και είναι ευρέως γνωστό ότι η πρόβλεψη για το μέλλον είναι δύσκολη, ακόμη και με την εξελιγμένη επιστημονική ανάλυση.
Ο λόγος που ενδιαφερόμαστε για το μέλλον είναι ότι οποιαδήποτε ανάλυση κόστους - οφέλους επιδιώκει να εκτιμήσει την πιθανή μελλοντική κατεύθυνση των ζημιών πλημμυρών, και να χρησιμοποιηθεί αυτό ως βάση για να προβλέπει το κατά πόσο αξίζει να μειωθούν ή να αποτραπούν εκείνες οι ζημιές ή αυτές.
(...) Το μόνο κριτήριο είναι η οικονομική αποδοτικότητα. Πρέπει επίσης να έχουμε υπόψη ότι η ανάλυση κόστους - οφέλους χρησιμοποιεί την οικονομική αποδοτικότητα ως το μόνο κριτήριο για την καθοδήγηση της λήψης αποφάσεων. Η οικονομική αποδοτικότητα μετράται ως το ισοζύγιο εκροών - εισροών, και μόνο όταν αυτή είναι στο μέγιστο απαντάται οικονομική απόδοση».
Ο κυνισμός της ΕΕ και των κυβερνήσεων του κεφαλαίου ξεπερνάει κάθε όριο, καθώς ομολογούν χωρίς περιστροφές ότι οι λαϊκές ανάγκες, όπως αυτή της προστασίας από τις πλημμύρες, μπαίνουν στο ζύγι του κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο. Στην πραγματικότητα, αυτό σημαίνει ότι, με συγκεκριμένα κριτήρια, το κράτος εξετάζει κάθε φορά αν το συμφέρει οικονομικά να σώσει περιουσίες και ζωές (και ποιες) από το να διαχειριστεί το κόστος των συνεπειών από μια πιθανή καταστροφή.

Eurokinissi

ΜΑΤΙ 2018: 91 (έως τώρα) νεκροί

Αυτό πλήρωσαν οι νεκροί και οι πλημμυροπαθείς της Μάνδρας, και επειδή αυτή η λογική διαπερνά κάθε «κύτταρο» της αντιλαϊκής τους πολιτικής, αυτό πλήρωσαν και οι νεκροί από την πυρκαγιά στην Ανατ. Αττική.

Διαπιστώσεις που προκαλούν ρίγος

Ορισμένα μάλιστα αποσπάσματα του κειμένου προκαλούν ρίγος με την ωμότητα και τον κυνισμό τους. Αντιγράφουμε από την εισαγωγή:

1. «Είναι οικονομικά αποδοτικότερο να προστατευθούν από την πλημμύρα εκείνοι με τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία (δηλ. εύπορες οικογένειες ή πολύτιμα εργοστάσια) από το να προστατευθούν εκείνοι που είναι φτωχοί και με πενιχρά περιουσιακά στοιχεία».

Οταν λένε «είναι οικονομικά αποδοτικότερο», εννοούν ότι στοιχίζει πιο φτηνά στο αστικό κράτος και στις διάφορες ασφαλιστικές εταιρείες να αποζημιώσουν τα φτωχόσπιτα από τις βίλες και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Αρα, προτιμούν να κάνουν έργα για να προστατεύουν τις «εύπορες» οικιστικές περιοχές ή μεγάλες επιχειρήσεις, και να αφήσουν στο έλεος των καιρικών φαινόμενων και των καταστροφών τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές, όπου κατοικούν κατά κανόνα εργαζόμενοι και φτωχά λαϊκά στρώματα. Κι αυτό γιατί, όπως έγραφε ο «Ριζοσπάστης» από την πρώτη μέρα, μετά την ανακοίνωση των μέτρων δήθεν «ανακούφισης» των πληγέντων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση: «Το κόστος για τις αποζημιώσεις είναι κατά πολύ μικρότερο από το κόστος για την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων σε αυτές τις περιοχές».

2. «Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποφάσεις που δεν φαίνονται "δίκαιες", αλλά η δικαιοσύνη δεν είναι μέρος της ανάλυσης κόστους - οφέλους».

Είναι σαφές ότι, πέρα από το τι εννοούν ως «δικαιοσύνη» η ΕΕ και τα αστικά κράτη, το ζήτημα είναι ότι ομολογούν ξεκάθαρα πως η λογική του κόστους - οφέλους δεν χωρά το ζήτημα της προστασίας της ζωής και της περιουσίας των φτωχών εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

3. «Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πιθανή επίδραση "αδικίας"με δύο τρόπους: Χρησιμοποιώντας σταθμίσεις μέσα στην Ανάλυση Κόστους - Οφέλους για να αυξηθούν τα φαινομενικά οφέλη για την προστασία των οικονομικά ασθενέστερων. Κατά συνέπεια η Ανάλυση Κόστους - Οφέλους αλλοιώνεται υπέρ ορισμένων εκβάσεων, όπως καθορίζονται πολιτικά. Επίσης, δεδομένου ότι οι περισσότερες αμυντικές δαπάνες πλημμυρών ανεβάζουν τη γενική φορολογία, θα μπορούσε να υποστηριχτεί ότι η κοινή γνώμη πρέπει να αποφασίζει πώς ξοδεύονται τα δημόσια χρήματα».

Τι ομολογούν εδώ; Οτι πρέπει να βρουν τρόπους και άθλια επιχειρήματα να πείσουν τους λαούς ότι αυτή η «αδικία», δηλαδή το ότι τους αφήνουν απροστάτευτους από τη φωτιά, τη βροχή και το σεισμό, μπορεί να είναι και για το ...καλό τους. Και ισχυρίζονται πως πρέπει οι αστικές κυβερνήσεις να λένε στο λαό ότι εάν γίνουν τέτοια έργα θα αυξηθεί η φορολογία τους! Τέτοια αθλιότητα, τέτοια απανθρωπιά. Κι ας αφήσουν τώρα όλοι οι υπερασπιστές των αξιών της ΕΕ τα κροκοδείλια δάκρυα πάνω από τα πτώματα και τα συντρίμμια. Γιατί είναι οι ίδιοι - και αυτοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ - που υπηρετούν αυτές τις «αρχές».

Οι πραγματικές ευθύνες

Ολα τα παραπάνω έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι η πραγματική αιτία των καταστροφών, ακόμα και των απωλειών σε ανθρώπινες ζωές, δεν είναι ούτε τα «ακραία καιρικά φαινόμενα», ούτε η «κλιματική αλλαγή», ούτε η «ανικανότητα» όσων κλήθηκαν να διαχειριστούν την κατάσταση, ακόμα κι αν υπάρχουν τέτοιες πλευρές.
Η πηγή του κακού και οι εγκληματικές ευθύνες βρίσκονται στις ιεραρχήσεις του αστικού κράτους με κριτήριο τη λογική «κόστος - όφελος» για το κεφάλαιο, η οποία οδηγεί στην ανυπαρξία έργων αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής και αντισεισμικής προστασίας σε περιοχές όπου δεν συμφέρει οικονομικά να γίνουν, όπως προκύπτει και από τα κείμενα της ΕΕ.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων που ζουν στο Λεκανοπέδιο και στις παρυφές του, καθώς και σε πολλές περιοχές σε όλη τη χώρα, είναι εκτεθειμένοι σε τεράστιους κινδύνους. Εκεί άλλωστε εντοπίζονται και οι διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων, όπως και της σημερινής ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που προσπαθούν πάντα μπροστά στα αποτελέσματα του εγκλήματος να ξεγλιστρήσουν.
Η άκρη του κουβαριού που μπερδεύουν οι αστικές κυβερνήσεις, όμως, υπάρχει: Είναι το γεγονός ότι τα μέτρα προστασίας δεν υπάρχουν, πόροι δεν διατίθενται για την επάνδρωση μηχανισμών και για τη δημιουργία υλικοτεχνικής υποδομής, καθώς οι προτεραιότητες του αστικού κράτους είναι άλλες και όχι οι πραγματικές ανάγκες του λαού.
Θυμίζουμε ότι με αφορμή τις μεγάλες καταστροφές στη Μάνδρα το 2017, ο «Ριζοσπάστης» είχε αποκαλύψει ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες, ελάχιστους μήνες πριν, δεν εντόπιζαν κανέναν κίνδυνο πλημμύρας και άρα δεν ιεραρχούνταν ως πρώτη προτεραιότητα η κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων! Και μάλιστα αυτό το κατέγραφαν σε πολυσέλιδα κείμενα που εξηγούσαν αναλυτικά το γιατί. Η εξήγηση είναι απλή εάν διαβάσει κανείς όσα παραθέσαμε παραπάνω...

Εγγύηση

Σαν χάρτινος πύργος καταρρέουν οι διακηρύξεις περί «ασφάλειας» και «σταθερότητας» στα Βαλκάνια από την ενίσχυση της παρουσίας των ΝΑΤΟ και ΕΕ, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις στις σχέσεις Κοσσόβου - Σερβίας, με την εμπλοκή και της Αλβανίας. Θυμίζουμε ότι η Αλβανία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ, το Κόσσοβο είναι ένα «καθαρόαιμο» ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο και η Σερβία διεκδικείται από ΝΑΤΟ και ΕΕ ανταγωνιστικά προς τη ρωσική επιρροή, που είναι ισχυρή στη χώρα αυτή. Σε κάθε περίπτωση, η Σερβία είναι μέλος του «Συνεταιρισμού για την Ειρήνη», ένα από τα πολλά ΝΑΤΟικά παραμάγαζα, που στόχο έχουν να ρυμουλκήσουν χώρες μη μέλη της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας στους ευρύτερους σχεδιασμούς της. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, λοιπόν, οι ΕυρωΝΑΤΟικοί παρεμβαίνουν και στις τρεις αυτές χώρες. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Η κόντρα Σερβίας - Κοσσόβου οξύνεται, η συζήτηση για νέα αλλαγή συνόρων φουντώνει και η Αλβανία ανακοινώνει ότι από 1/1/2019 καταργεί τα σύνορα με το Κόσσοβο, ενώ στο παρασκήνιο δουλεύονται παλιότερες προτάσεις για κοινό υπουργικό συμβούλιο και άλλα κρατικά όργανα, στην προοπτική της «μεγάλης Αλβανίας». Κι αν αναρωτιέται κανείς για το ρόλο της ελληνικής κυβέρνησης σε όλα αυτά, θα διαπιστώσει ότι ασκεί πίεση στους Σέρβους να αναγνωρίσουν το Κόσσοβο και να συμβιβαστούν με τους ευρωΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, λειτουργώντας η ίδια ως πρώτο βιολί σ' αυτά τα επικίνδυνα σχέδια, πουλώντας παραμύθια στο λαό περί ΝΑΤΟικών εγγυήσεων στα σύνορα και στην ειρήνη στη Βαλκανική.

Αναβαθμίζουν την κοροϊδία

Δύο βδομάδες μετά τη φονική καταστροφή στην Ανατολική Αττική, η κυβέρνηση κλιμακώνει την προσπάθεια να εκτονώσει τη λαϊκή κατακραυγή, να ενσωματώσει τη δίκαιη αγανάκτηση.
Οχι μόνο όσων έχασαν ανθρώπους και περιουσίες, όχι μόνο όσων ζουν κάθε χρόνο με τον εφιάλτη της πυρκαγιάς στη συγκεκριμένη περιοχή, αλλά συνολικά του λαού, που έζησε σε πραγματικό χρόνο το έγκλημα στο Νέο Βουτζά και στο Μάτι.
Αυτόν το στόχο υπηρετούν οι παραιτήσεις - αποπομπές υπουργών και αξιωματικών των Σωμάτων Ασφαλείας οι οποίοι είχαν άμεση εμπλοκή στη διαχείριση της κρίσης.
Ταυτόχρονα, με τέτοιες κινήσεις συντηρείται σκόπιμα ο αποπροσανατολισμός για τις πραγματικές αιτίες της καταστροφής, αφού ως τέτοιες παρουσιάζονται η ανικανότητα ή η ανεπάρκεια του ενός ή του άλλου κρίκου του κρατικού μηχανισμού.
Ετσι, μένει στο απυρόβλητο η αντιλαϊκή πολιτική, που δεν αλλάζει με τις αλλαγές προσώπων, με την αναδιάταξη στελεχών της κυβέρνησης και του κράτους.
Το στοιχείο που προστίθεται τώρα είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης να αποδώσει στα μνημόνια και στην κατάσταση που παρέλαβε από τους προηγούμενους την αδυναμία του κρατικού μηχανισμού να αντιμετωπίσει την καταστροφή.
Υπουργοί και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διαδίδουν σε συνεντεύξεις τους ότι οι περιορισμοί των μνημονίων και η αυστηρή εποπτεία εμπόδιζαν την κυβέρνηση να παρέμβει δραστικά στην ενίσχυση της πυροπροστασίας και της πυρόσβεσης, να ασκήσει πολιτική υπέρ του λαού.
Προσπαθούν με τον τρόπο αυτό να καλλιεργήσουν προσδοκίες ότι με την έξοδο τάχα από τα μνημόνια, μαζί με τις Συμβάσεις, τους μισθούς και τα άλλα ζητήματα που «καίνε» την εργατική - λαϊκή οικογένεια, θα λυθεί και το θέμα της πρόληψης των καταστροφών από πυρκαγιές και πλημμύρες!
Οι ευθύνες όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων είναι δεδομένες. Ολες τους υπηρέτησαν με συνέπεια την πολιτική ενίσχυσης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος των λαϊκών αναγκών.
Την ίδια πολιτική συνεχίζει και εντείνει η σημερινή κυβέρνηση, γι' αυτό αποσπά τα εύσημα από τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς συμμάχους της. Το «αφήγημα» ότι μετά το τυπικό τέλος των μνημονίων θα αλλάξει κάτι ριζικά σε ό,τι αφορά τις αιτίες που προκάλεσαν τη μεγάλη καταστροφή είναι προκλητικό για το λαό.
Τα υψηλά πλεονάσματα που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση μέχρι το 2060 και η δημοσιονομική πειθαρχία που δεσμεύει όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, μέσα από τα μνημόνια διαρκείας, θα συνεχίζουν να συρρικνώνουν τις κρατικές δαπάνες για την πρόληψη από σεισμούς, πλημμύρες και φωτιές, θα απογυμνώσουν παραπέρα την κρατική μέριμνα για στοιχειώδη προστασία του λαού.
Η λογική «κόστος - όφελος» σε ό,τι αφορά την Υγεία, τις υποδομές αντιπυρικής, αντισεισμικής και αντιπλημμυρικής προστασίας, την οργάνωση και το σχεδιασμό της πολιτικής προστασίας, δεν πρόκειται να αλλάξει, αντίθετα θα ενισχυθεί.
Η «ευελιξία» στην εργασία, που αφορά άμεσα και όσους ασχολούνται με την πρόληψη ή την αντιμετώπιση τέτοιων καταστροφών, διευρύνεται, πολλαπλασιάζοντας τα προβλήματα, αλλά και τις προϋποθέσεις να συμβεί κάτι ανάλογο στην επόμενη νεροποντή, στην επόμενη μεγάλη πυρκαγιά.
Καμία προσδοκία δεν πρέπει να έχει ο λαός, ούτε βέβαια να δείξει ανοχή στην κοροϊδία της κυβέρνησης, που στα αποκαΐδια της εγκληματικής της πολιτικής προσπαθεί να ξαναχτίσει το αφήγημα της «καθαρής εξόδου» από τα μνημόνια και της «δίκαιης ανάπτυξης».
Αυτό που επείγει τώρα είναι να αναπτυχθεί ένα μαχητικό κίνημα διεκδίκησης, με τη συμμετοχή των πυρόπληκτων και του λαού της περιοχής, για την πλήρη αποζημίωση και αποκατάστασή τους, για τη θωράκιση της ευρύτερης περιοχής από μελλοντικές φωτιές και πλημμύρες, που θα ακολουθήσουν το χειμώνα.
Μαζί με την αλληλεγγύη στους πυρόπληκτους και την απαίτηση για άμεσα μέτρα ανακούφισης και αποκατάστασης, να δυναμώσει η πάλη ενάντια στις πραγματικές αιτίες της καταστροφής, την αντιλαϊκή πολιτική και το σάπιο σύστημα, που συνθλίβει τις λαϊκές ανάγκες για να αυξάνουν τα κέρδη τους μια χούφτα μονοπωλιακοί όμιλοι.