Αντικομμουνιστής και αστοιχείωτος! – Ο δήμαρχος Καλαμάτας έβαλε πρόστιμο στο Μ-Λ ΚΚΕ για αφίσες του ΚΚΕ (μ-λ)

Βασίλης Κρίτσας

Μπορεί να μοιάζει με τρολιά, αλλά δεν είναι. Ο δήμαρχος Καλαμάτας, Θανάσης Βασιλόπουλος, επέβαλε πρόστιμο 500 ευρώ στο Μ-Λ ΚΚΕ, με βάση τις διατάξεις πέντε νόμων που θεωρούν την αφισοκόλληση πηγή ρύπανσης. Το… “ωραίο του πράγματος” όμως είναι πως στην κοινοποίηση της απόφασης αναφέρει ως αιτία του προστίμου τις αφίσες που καλούσαν σε υπερψήφιση του ΚΚΕ (μ-λ) στις εθνικές εκλογές.
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Μ-Λ ΚΚΕ:

Στην απόφαση Δημάρχου, που επισυνάπτουμε παρακάτω, το πρόστιμο επιβάλλεται στο Μ-Λ ΚΚΕ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ, (πλήρης και λεπτομερειακή η γραφή!!!) , «καθώς έχει προβεί σε ρύπανση με επικόλληση αφισών….. με θέμα «ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΓΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ, ΨΗΦΙΣΤΕ – ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΚΚΕ (μ-λ)». Ταραχή εν κρανίω.

Η δημοτική αρχή της Καλαμάτας αποδεικνύει στην πράξη πως ο αντικομμουνισμός πάει χέρι-χέρι με την ανοησία, σε κάθε επίπεδο. Αυτό όμως ελάχιστα αλλάζει την ουσία. Η απόφαση λήφθηκε προφανώς με πολιτικά κριτήρια, επιχειρώντας να φιμώσει τις διαφορετικές φωνές που δεν έχουν άλλο τρόπο έκφρασης -όπως τα αστικά κόμματα, που έχουν στασίδι στα καθεστωτικά ΜΜΕ και χρήματα για διαφημίσεις και διαδικτυακές καμπάνιες. Και είναι εντελώς αμφίβολο αν η δημοτική αρχή επιδεικνύει την ίδια ευαισθησία για άλλες αφίσες, με “πολιτιστικό περιεχόμενο” -πχ από σκυλάδικα, όπως σχολιάζει σωστά η ανακοίνωση του Μ-Λ ΚΚΕ.

Απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ για τον Ραούλ Κάστρο!

2

Κατιούσα

Σε μια νέα κίνηση επιθετικότητας κατά της Κούβας προχώρησαν οι ΗΠΑ, επιβάλλοντας διπλωματικές κυρώσεις στον πρώην πρόεδρο της χώρας Ραούλ Κάστρο.
Η είδηση από το πόρταλ 902.gr:

Οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν σήμερα διπλωματικές κυρώσεις σε βάρος του πρώην προέδρου της Κούβας Ραούλ Κάστρο, κατηγορώντας τον για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι κυρώσεις επιβάλλονται σε βάρος του Ραούλ Κάστρο, 88 ετών, αδελφού του Φιντέλ, και όλης της οικογένειάς του, κυρίως της κόρης του Μαριέλα Κάστρο Εσπίν. Βάσει των κυρώσεων, θα απαγορεύεται στον Κάστρο και την οικογένειά του να εισέρχονται στις ΗΠΑ.
Στο πλαίσιο των καθηκόντων του στους κόλπους του κομμουνιστικού κόμματος της Κούβας, ο «Ραούλ Κάστρο επιβλέπει ένα σύστημα αυθαίρετων κρατήσεων χιλιάδων Κουβανών, στο οποίο κρατούνται αυτή τη στιγμή περισσότεροι από 100 πολιτικοί κρατούμενοι», αναφέρει ο Πομπέο σε μια ανακοίνωση προς τον Τύπο. Οι κυρώσεις στοχεύουν επίσης να τιμωρήσουν τον Ραούλ Κάστρο για τη στήριξή του στο Νικολάς Μαδούρο, την προεδρία του οποίου η Ουάσιγκτον θεωρεί παράνομη.
«Οι ΗΠΑ στηρίζουν σθεναρά τα δικαιώματα των λαών της Κούβας και της Βενεζουέλας», υπογράμμισε ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας. «Θα συνεχίσουμε να αναζητάμε όλα τα απαραίτητα διπλωματικά και οικονομικά εργαλεία για να βοηθήσουμε το λαό της Βενεζουέλας να κάνει πραγματικότητα τη μετάβαση που του αξίζει» συμπλήρωσε ο ίδιος.

Η νέα προκλητική ενέργεια της κυβέρνησης Τραμπ έρχεται μετά την απέλαση δύο μελών της κουβανικής διπλωματικής αντιπροσωπείας στον ΟΗΕ, την Παρασκευή 20 του Σεπτέμβρη, με την «αιτιολογία» ότι δήθεν «πραγματοποίησαν δραστηριότητες ενάντια στην εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ», χωρίς να δώσουν λεπτομέρειες.
Πολύ πρόσφατες είναι και οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, Στίβεν Μνούτσιν, μετά την ανακοίνωση από την κυβέρνησή του νέων κυρώσεων στο πλαίσιο του πολύμορφου χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού κατά της Κούβας που ισχύει αδιάκοπα από το 1963 μέχρι σήμερα: «Λαμβάνουμε πρόσθετα μέτρα για να απομονώσουμε το κουβανικό καθεστώς που είναι υπεύθυνο για την καταπίεση του κουβανέζικου λαού και την υποστήριξη άλλων δικτατοριών σε ολόκληρη την περιοχή, όπως το παράνομο καθεστώς Μαδούρο».
Η επιβολή κυρώσεων στον Ραούλ Κάστρο επιβεβαιώνει την λυσσαλέα διάθεση της κυβέρνησης των ΗΠΑ για ακόμα πιο σκληρά μέτρα και κυρώσεις με στόχο την ακόμα πιο ασφυκτική πίεση στο νησί της επανάστασης, για να λυγίσει ο λαός της. Η Κούβα δε θα λυγίσει.

Υπόθεση όλων η οργάνωση της νέας απεργίας

Με σημαντικό εφόδιο την απεργία στις 24 Σεπτέμβρη, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Συνδικάτα συνεχίζουν με νέα απεργιακή κινητοποίηση στις 2 Οκτώβρη, ενάντια στο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο. Αιχμή της πάλης είναι οι διατάξεις που βάζουν εμπόδια στη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση, νέα προσκόμματα στην απεργία και προβλέπουν εξαιρέσεις από τις κλαδικές συμβάσεις, που τις μετατρέπουν σε «πουκάμισο αδειανό» για τους εργαζόμενους, αν και όποιες υπογραφούν. Στην πραγματικότητα, στο όνομα της ανάπτυξης και πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει ένα ακόμα πακέτο από «δώρα» για το κεφάλαιο, προσφέροντας ακόμα φτηνότερους εργαζόμενους για τα κέρδη του, στοχοποιώντας τα συνδικάτα και την απεργία, για να μπορούν ευκολότερα κράτος και εργοδοσία να ποδηγετούν τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και να κλιμακώνουν την αντεργατική επίθεση, με τις πλάτες ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών.

* * *

Η συμμετοχή των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στην απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε σχεδόν 60 πόλεις έδωσε μαχητική απάντηση στο σχεδιασμό κυβέρνησης και εργοδοσίας, τσαλάκωσε την προσπάθεια να «περάσει» το νομοσχέδιο χωρίς αντιδράσεις, πολύ περισσότερο να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι τα άθλια επιχειρήματα με τα οποία η κυβέρνηση επιχείρησε να «νομιμοποιήσει» τις αντιδραστικές αλλαγές. Το ίδιο το γεγονός της απεργίας, παρά και ενάντια στο «μαύρο μέτωπο» εργοδοσίας - κυβέρνησης - στενής ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ, που λύσσαξαν για να την αποτρέψουν και στη συνέχεια να την υπονομεύσουν, επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν οι δυνατότητες και προϋποθέσεις το επόμενο διάστημα να γίνουν μεγαλύτερα βήματα στην οργάνωση των εργαζομένων, στην αναζωογόνηση των σωματείων, στη μαχητικοποίηση των κινητοποιήσεων, στην απομόνωση της γραμμής του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, στην ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

* * *

Η συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων στην απεργία και στις διαδηλώσεις, ειδικά σε κλάδους και χώρους δουλειάς όπου επιστρατεύτηκαν «θεοί και δαίμονες» για να σπάσει η κινητοποίηση, όπως στους ναυτεργάτες, έδειξε την αντοχή και τη δύναμη του οργανωμένου ταξικού αγώνα, κόντρα στις πιέσεις της εργοδοσίας, στους εκφοβισμούς και στην τρομοκρατία, που πήρε και τη μορφή απαγορεύσεων με αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Σημαντικό εφόδιο για τη συνέχεια είναι και το «ξέβρασμα» της συνδικαλιστικής μαφίας της ΓΣΕΕ, που ξετύλιξε χωρίς επιτυχία ένα μεγάλο σχέδιο ανοιχτής απεργοσπασίας, με άθλια επίθεση στο ΠΑΜΕ και βρώμικο αντικομμουνισμό. Το ίδιο συνεχίζει να κάνει και τώρα, μπροστά στην απεργία στις 2 Οκτώβρη, επιβεβαιώνοντας ξανά και ξανά ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να ξεμπερδεύουν μαζί της. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ηγεσίες ορισμένων Εργατικών Κέντρων δεν εμφανίζονται ούτε στις συσκέψεις που οι ίδιες καλούν, υποτίθεται για να οργανώσουν τη νέα απεργία, ενώ στις ανακοινώσεις τους δεν τολμούν να αναφέρουν ούτε τους λόγους για τους οποίους καλούν στην απεργία, καλλιεργώντας κλίμα ανοχής στην αντιλαϊκή πολιτική και στα αντεργατικά μέτρα.

* * *

Λίγες μέρες πριν από τη νέα απεργιακή αναμέτρηση, κάθε λεπτό, κάθε ώρα είναι πολύτιμη στην οργάνωση της μάχης. Δεν είναι άλλη μια «εθιμοτυπική» απεργία, όπως επιχειρούν να την παρουσιάσουν οι γραφιάδες της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Είναι αγώνας για να μην περάσει ο ενταφιασμός των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Είναι συνέχιση της πάλης για σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, για δουλειά και ζωή με δικαιώματα. Είναι αγώνας για να μπορεί και αύριο ο εργάτης, απέναντι στην πάνοπλη εργοδοσία και το κράτος της, να διαθέτει το δικό του αποκούμπι και όπλο, τη συλλογική εκπροσώπηση και δράση μέσα από το συνδικάτο. Για να είναι τα συνδικάτα πραγματικά στα χέρια «των εργατών και όχι των εργοδοτών». Είναι ταυτόχρονα αγώνας για την οργάνωση της αντεπίθεσης των εργαζομένων, για να έρθουν στο προσκήνιο οι σύγχρονες ανάγκες τους, που συνθλίβονται από την ανάπτυξη για τα κέρδη του κεφαλαίου, την οποία υπηρετούν με την πολιτική τους η κυβέρνηση και όλα τα άλλα κόμματα.

* * *

Μια τέτοια μάχη πρέπει να είναι η απεργία στις 2 Οκτώβρη. Γνωρίζοντας τις δυσκολίες και τον αντίπαλο που στέκεται απέναντι. Σε αυτήν τη μάχη έχουν θέση όλοι οι εργαζόμενοι, όλα τα συνδικάτα, κάθε τίμιος συνδικαλιστής που σέβεται τον εαυτό του και τιμά την εμπιστοσύνη, τα πραγματικά συμφέροντα αυτών που τον τίμησαν με την ψήφο τους. Για να γίνει ακόμα πιο πλατύ, πιο ισχυρό το απεργιακό μέτωπο, να πάρει απάντηση η αντιλαϊκή πολιτική. Για να μπουν ακόμα πιο βαθιά θεμέλια στην οργάνωση της αντεπίθεσης, απέναντι στο κεφάλαιο, στην κυβέρνηση και τα κόμματά του. Απέναντι στο δρόμο ανάπτυξης που υπηρετεί τα κέρδη των λίγων και έχει ως προϋπόθεση την επίθεση διαρκείας στα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.

Κανείς εφησυχασμός!

Η προχτεσινή συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της Τουρκίας στη Νέα Υόρκη, μόνο για εφησυχασμό και «συγκρατημένη αισιοδοξία» δεν προσφέρεται, όπως προσπαθούν να την παρουσιάσουν η κυβέρνηση και τα επιτελεία της.
Ο λαός μας, άλλωστε, έχει ακούσει πολλές φορές τα περί «επανεκκίνησης» των ελληνοτουρκικών σχέσεων και έχει μεγάλη πείρα για το τι σηματοδοτούν οι υποσχέσεις αυτές. Τα ίδια έλεγε, για παράδειγμα, και η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μετά από κάθε ελληνοτουρκική συνάντηση.
Είναι κοινό μυστικό ότι τα παζάρια ανάμεσα στις αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας γίνονται εντός αμερικανοΝΑΤΟικού πλαισίου και ότι ο ανταγωνισμός τους συνυπάρχει με την προσπάθεια επίτευξης συμβιβασμών, που να υπηρετούν τον ευρωατλαντικό σχεδιασμό και την παραμονή της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η πρόθεση της κυβέρνησης ΝΔ, όπως και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, να παίξει η Ελλάδα ρόλο «διαύλου» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ προς την Τουρκία, δεν είναι προς «το συμφέρον των δύο λαών και της σταθερότητας στην περιοχή», όπως επιχείρησε να το παρουσιάσει ο πρωθυπουργός.
Το ακριβώς αντίθετο σηματοδοτεί, όπως δείχνουν τα σχέδια συνδιαχείρισης σε Αιγαίο και Κυπριακή ΑΟΖ, αλλά και τα διχοτομικά σχέδια για το Κυπριακό, που οι αμερικανοΝΑΤΟικοί έχουν βάλει «φόρα παρτίδα» στο τραπέζι των συζητήσεων.
Δεν πάει, άλλωστε, καιρός απ' όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με την «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ, «επανενεργοποιούσε» τον «δίαυλο» των περιβόητων Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, που αποδεικνύονται ξανά «πλατφόρμα» για την προβολή και νομιμοποίηση των απαράδεκτων διεκδικήσεων της τουρκικής αστικής τάξης.
Ούτε, βέβαια, πάει καιρός απ' όταν - επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - η «ιστορική επίσκεψη» του Τούρκου Προέδρου στην Ελλάδα γινόταν βήμα για την αναβάθμιση των απαράδεκτων διεκδικήσεων της τουρκικής αστικής τάξης, ακόμα και αμφισβήτησης της Συνθήκης της Λοζάνης.
Είναι μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο που η κάθε φορά «επανεκκίνηση» των Ελληνοτουρκικών βρίσκει τον ελληνικό, τον τουρκικό και τους υπόλοιπους λαούς της περιοχής ακόμα πιο βαθιά μπλεγμένους στο κουβάρι των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και σχεδιασμών.
Ξεκινάει, δε, από όλο και χειρότερες θέσεις για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, με την Τουρκία να κατοχυρώνει στο ενδιάμεσο τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της σε Αιγαίο και Κύπρο βήμα το βήμα και με «αέρα στα πανιά της» από τη στάση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Ολα τα παραπάνω ξεσκεπάζουν και τα παραμύθια των αστικών επιτελείων ότι η μετατροπή της Ελλάδας σε ορμητήριο των ΗΠΑ στην περιοχή, έτσι όπως αυτή θα αποτυπωθεί σε λίγες μέρες μέσα από τον δεύτερο γύρο του «Στρατηγικού Διαλόγου» και την ανανέωση της συμφωνίας για τις βάσεις, «θωρακίζει» τάχα τα κυριαρχικά δικαιώματα απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα.
Και εδώ, ο ρόλος της Ελλάδας ως «κράτους ανάσχεσης» για τις ΗΠΑ στην περιοχή αποτελεί στην πραγματικότητα όχι παράγοντα σταθερότητας, αλλά πηγή μεγάλου κινδύνου για τον λαό, είτε στην περίπτωση μιας παραπέρα όξυνσης των σχέσεων και κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης ΗΠΑ - Τουρκίας, με την Ελλάδα στην «αιχμή του δόρατος», είτε στην περίπτωση ενός συμβιβασμού, που με μαθηματική ακρίβεια θα «ακουμπά» τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, αποτελώντας το «θερμοκήπιο» για τους επόμενους γύρους όξυνσης.
Ο λαός μας, όχι μόνο δεν έχει τίποτα να περιμένει από τα παζάρια αυτά, αλλά πρέπει να 'ναι σε επιφυλακή απέναντι στα όσα επικίνδυνα «ψήνονται» πίσω από τις κλειστές πόρτες, δυναμώνοντας την αντιιμπεριαλιστική πάλη, απαιτώντας τώρα να κλείσουν οι βάσεις, αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
Να στρέψει αυτόν τον αγώνα ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων, που τον σέρνουν στη δίνη επικίνδυνων εξελίξεων, ενάντια στην ίδια την αστική τάξη, που για τα συμφέροντά της είναι βουτηγμένη μέχρι το λαιμό στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή.

Δήλωση της Αλεξάνδρας Μπαλού

Thomas Cook. Χαμένοι και κερδισμένοι και οι φίλοι τους!

Το κανόνι της Thomas Cook είναι η κατάληξη ενός επιχειρηματικού σχεδίου που συζητείται περίπου 1,5 χρόνο με στόχο τη διασφάλιση των κεφαλαίων τους.

Χαμένοι οι εργαζόμενοι. Αυτοί που με μισθούς - ψίχουλα και εξαντλητικά ωράρια, χωρίς ρεπό, έβγαλαν τη σεζόν του καλοκαιριού, και τώρα βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο να μείνουν άνεργοι και να μην πληρωθούν.

Χαμένοι οι μικρομεσαίοι του κλάδου, οι οποίοι εξαρτώνται ακόμα και κατά 100% από την Thomas Cook σε ό,τι αφορά τη διακίνηση του εισερχόμενου τουρισμού.

Χαμένοι οι τουρίστες που βρίσκονται αποκλεισμένοι και οι οποίοι αφού ακριβοπλήρωσαν τις λίγες μέρες διακοπών τους βρίσκονται με το άγχος του πώς θα επιστρέψουν, ενώ καλούνται από ορισμένους ξενοδόχους ακόμη και να πληρώσουν ξανά για τη διαμονή τους.

Κερδισμένοι οι μεγαλομέτοχοι και άλλα μεγαθήρια γιατί με σχέδιο, είτε μεγεθύνονται είτε συγχωνεύονται είτε πτωχεύουν προκειμένου να διασφαλίσουν τα τεράστια κέρδη που έχουν συγκεντρώσει όλο το προηγούμενο διάστημα.

Αποκαλυπτικά τα δελτία από Δημοτικές και Περιφερειακές αρχές που δεν αφιέρωσαν ούτε μια γραμμή για τους εργαζομένους δείχνοντας τους πραγματικούς φίλους τους.

Άμεσα τα αντανακλαστικά της Κυβέρνησης που εξέτασε την απαλλαγή των μεγαλοξενοδόχων από το τέλος διαμονής, παρεμπιπτόντως αυτό πηγαίνει στους Δήμους, και ρυθμίσεις στην καταβολή του ΦΠΑ, προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, των δικών τους φίλων.

Κανένας εφησυχασμός παρόμοιες εξελίξεις είναι μπροστά μας. Είναι αποτέλεσμα της όξυνσης του ανταγωνισμού στο αέναο κυνήγι του κέρδους, της «μονοκαλλιέργειας» του τουρισμού στα νησιά μας, του μοντέλου που προωθείται και κυριαρχεί παγκοσμίως δηλαδή 3-4 μεγάλες εταιρείες να διαχειρίζονται και να εκμεταλλεύονται τα πάντα.

Από αυτό το κανόνι αν συνειδητοποιήσουμε, ότι η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται, δεν είναι ούτε «για όλους», ούτε «δίκαιη». Αν δεν συμβιβαστούμε με το ελάχιστο, το εφικτό και το μοιραίο, αν διεκδικήσουμε τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας στο τέλος θα είμαστε εμείς οι κερδισμένοι.

Στηρίζουμε τα αιτήματα των κλαδικών -επιχειρησιακών σωματείων επισιτισμού-τουρισμού, στηρίζουμε τον αγώνα των μικρομεσαίων του κλάδου, για τη διασφάλιση εργασιακών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων αλλά και μέτρων προστασίας από τράπεζες, λογαριασμούς και φόρους.

Η καλύτερη διαφήμιση είναι να εξασφαλιστεί η διαμονή και η επιστροφή των τουριστών, χωρίς καμία επιπλέον επιβάρυνσή τους.

                                                                                                                                                   Περιφερειακή Σύμβουλος

                                                                                                                                                    της ΛΑ.ΣΥ. Ιονίων Νήσων

                                                                                                                                                        Μπαλού Αλεξάνδρα