Μεγάλη σήμερα γιορτή για την Φασιστική Αυγή!

        

Μεγάλη ημέρα ξημέρωσε σήμερα καθώς σαν σήμερα το 1974 ο Σαμψών, με τις οδηγίες και τις «πλάτες» της χούντας των συνταγματαρχών, ανέτρεψε πραξικοπηματικά τον Μακάριο, τον οποίον προσπάθησε και να δολοφονήσει! Πέντε ημέρες μετά (άλλη μεγάλη γιορτή για την Φασιστική Αυγή) οι Τούρκοι εισέβαλλαν στην Κύπρο!

Οι φασίστες της Φασιστικής Αυγής, οι υμνητές της χούντας των συνταγματαρχών, οι υμνητές της χούντας του Σαμψών, οι υμνητές όλων εκείνων που προκάλεσαν την Τουρκική εισβολή και κατοχή της μισής Κύπρου, είναι αυτοί που παριστάνουν σήμερα τους πατριώτες! Οι πολιτικοί απόγονοι αυτών που έδωσαν την μισή Κύπρο στους Τούρκους, οι πολιτικοί απόγονοι των δοσίλογων της κατοχής, οι πολιτικοί απόγονοι των λακέδων των πασάδων παριστάνουν τους Έλληνες πατριώτες! Δεν είναι ούτε Έλληνες, πολύ περισσότερο δεν είναι πατριώτες!

Σήμερα οι φασίστες της Φασιστική Αυγής κανονικά θα διοργάνωναν παρελάσεις και εορτασμούς για να γιορτάσουν το πραξικόπημα του Σαμψών, αλλά επειδή εκτός από φασίστες είναι και κότες! Έτσι σήμερα οι φασίστες αντί για τους δρόμους ξεχύθηκαν στις παραλίες! Τουλάχιστον ας αλλάξουν τα σύμβολά τους κι ας κάνουν σημαία τους μία κότα στρουμπουλή, φασιστική πουλάδα…

Σ. Σηρούς

Νέα Υόρκη, πίσω από την απατηλή λάμψη του «αμερικανικού ονείρου»

Νίκος Πουρναράς / Οικοδόμος
 

Για τα περισσότερα ΜΜΕ αντιπροσωπευτικότερη των ΗΠΑ είδηση  θεωρείται σήμερα μια κοτσάνα που ξεστόμισε ο πρόεδρος Τραμπ ή τι φόρεσε στην τελευταία εμφάνισή της η προεδρική σύζυγος Μελάνια.  Πάντως όχι ότι ο αριθμός των αστέγων στη Νέα Υόρκη αυξήθηκε κατά 39% μόνο μέσα σ’ ένα χρόνο. Και μιας και είδηση θεωρείται ό,τι «γράφει» στις οθόνες, τότε τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Τμήμα Υπηρεσιών για Αστέγους του Δήμου Νέας Υόρκης, σε λίγα μάτια κι αυτιά θα φτάσουν.


Η Νέα Υόρκη υπήρξε «γωνιακό οικόπεδο» στην αμερικανική  «γη της επαγγελίας» και πόλη σύμβολο του «αμερικανικού ονείρου». Εκατομμύρια απελπισμένοι και κυνηγημένοι από τη φτώχεια, απ’ όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, φτάνουν εδώ και δυο αιώνες στο λιμάνι της με ελπίδα και όνειρο να «πιάσουν την καλή». Μεγαλοκόρη της μητρόπολης του καπιταλισμού, που πλάνεψε στα νιάτα της με τα κάλλη της, γέρασε πια, σταφίδιασε, σαν το σύστημα που την έθρεψε και την προίκισε, και σέρνουν κι οι δυο βαρυγκωμώντας τις μισοπεθαμένες σάρκες τους.

Δίπλα στα εκθαμβωτικά φώτα και τις μουσικές του αμύθητου πλούτου και της χλιδάτης ζωής οι απόκληροι στριμώχνονται στα παγκάκια και στα φρεάτια του μετρό για να κοιμηθούν, στις ουρές των συσσιτίων για ένα πιάτο φαΐ και στις αντίστοιχες «κοινωνικές δομές αντιμετώπισης της φτώχειας» για ένα ντους και να πλύνουν που και που τα βρώμικα ρούχα τους. Χιλιάδες παιδιά γεννιούνται για να ζήσουν ―εντός προκαθορισμένων από άλλους ορίων―, μια ζωή που δεν θα μοιάσει ποτέ μ’ αυτή που ίσως κάποτε μπορέσουν να ονειρευτούν.

Νέα Υόρκη, Μόσχα, Λονδίνο, Δαμασκός, Άγκυρα, Αθήνα… ατέλειωτη η λίστα. Η φτώχια, η μισοζωή, οι πόλεμοι, ο πόνος και το φασιστικό σκοτάδι για τους λαούς «διακινούνται» πια ελεύθερα, δίπλα στα κεφάλαια των ισχυρών, δίχως να γνωρίζουν σύνορα, σε αντίθεση με τους ανθρώπους που περικυκλώνονται από όλο και πιο απροσπέλαστους φράχτες και τείχη. Η ολοκληρωτική επικράτηση του καπιταλισμού, ο θρίαμβος, όπως παρουσιάστηκε, έναντι των κατακτήσεων του σοσιαλισμού που αποτελούν για τους λαούς γλυκιά ανάμνηση  και ταυτόχρονα ζωντανή ελπίδα, ήταν και το ξεγύμνωμα της έτσι κι αλλιώς προβλέψιμης τύχης του. Καθώς η ανέμη ξετυλίγεται, το παραμύθι φτάνει σιγά σιγά (για κάποιους μαρτυρικά) προς το τέλος. Το σύστημα της εκμετάλλευσης  έδωσε ό,τι είχε να δώσει και στην αγωνία του να κρατηθεί στη ζωή γίνεται ολοένα και πιο επιθετικό, επικίνδυνο κι εκδικητικό, ακρωτηριάζοντας και αφαιρώντας στο διάβα του αμέτρητες ανθρώπινες ζωές.

Κι αν είναι οξύμωρο τη ζωή που κάποιοι δώρο σου πρόσφεραν να μη μπορείς όπως του είδους σου του πρέπει να τη ζήσεις, άλλο τόσο επιβλητικά αναγκαίο  είναι να πρέπει να παλέψεις, να πονέσεις και να ματώσεις για να την κερδίσεις.

.katiousa.gr

Με την χούντα κοιμόμασταν με ανοιχτά παράθυρα. Γι’ αυτό μπήκανε μαζί με τους συνεργάτες τους σπάζοντας τις πόρτες

Popova

Για σαράντα-τρία χρόνια οι σειρήνες του πολέμου πιστές στο ραντεβού τους.
Κάθε χρόνο ο ίδιος κακός ήχος, ίδιος ο φόβος, ίδια η προδοσία, ίδια η ατιμωρησία.
Δευτέρα, 8.20 το πρωί 15η Ιουλίου 1974. Το χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο με την ανοχή = συνενοχή και ενθάρρυνση* των Αμερικανών νατοϊκών ιμπεριαλιστών και Άγγλων άρχισε.

Τανκς και μηχανοκίνητα της Εθνικής Φρουράς με δυνάμεις καταδρομών με την καθοδήγηση χουντικών αξιωματικών της ΕΛΔΥΚ, επίλεκτες μονάδες της Κυπριακής Εθνοφρουράς και των συνεργατών τους της ΕΟΚΑ Β΄ κινήθηκαν εναντίον του προεδρικού μεγάρου, του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος, της Αρχιεπισκοπής, του υπουργείου Εξωτερικών και άλλων δημοσίων κτιρίων της κυπριακής πρωτεύουσας. Μετά από δύο ώρες, η Λευκωσία ανήκε πια στους πραξικοπηματίες και η προεδρία στον 7ήμερο πρόεδρο Νίκο Σαμψών.
Μια ξεχωριστή ιστορική αναδρομή ανάμεσα σε μαρτυρίες , επιστολές και ποιήματα.
2 Ιουλίου 1974
Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος στέλνει την ιστορική επιστολή του
προς τον «Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας» στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη.
Εγραφε ο Μακάριος:
«Ουχί άπαξ μέχρι τούδε ησθάνθην και σχεδόν εψηλάφησα αοράτως εκτεινόμενην χείρα εξ Αθηνών αναζητούσα προς αφανισμόν την ανθρωπίνην ύπαρξιν μου. Πολλάκις διηρωτήθην διατί μια παράνομος και επιζημία εθνικώς οργάνωσις, η οποία επιφέρει διαιρέσεις και διχονοίας, διανοίγει ρήγματα εις το εσωτερικόν μας μέτωπον και οδηγεί τον κυπριακόν ελληνισμόν προς εμφύλιον σπαραγμόν, υποστηρίζεται υπό Ελλήνων αξιωματικών. Εντός των στρατοπέδων της Εθνικής Φρουράς απροκάλυπτος πολλάκις είναι η υπό των Ελλήνων αξιωματικών προπαγάνδα υπέρ της ΕΟΚΑ Β ́. Γνωστόν και αδιάψευστον είναι επίσης το γεγονός ότι ο αντιπολιτευόμενος και υποστηρίζων την εγκληματικήν δραστηριότητα της ΕΟΚΑ Β ́ κυπριακός τύπος, έχων πηγήν χρηματοδοτήσεως τας Αθήνας, λαμβάνει καθοδήγησιν και γραμμήν από τους υπευθύνους του 2ου Επιτελικού Γραφείου και του εν Κύπρω κλιμακίου της ελληνικής ΚΥΠ. Περί της ενοχής κύκλων του στρατιωτικού καθεστώτος καταμαρτυρούν έγγραφα, τα οποία ευρέθησαν προσφάτως εις την κατοχήν ιθυνόντων στελεχών της ΕΟΚΑ Β ́. Άνθρωποι της κυβερνήσεως της Ελλάδος εξυφαίνουν αδιαλείπτως κατ’ εμού συνωμοσίας και, όπερ το χειρότερον, διαιρούν και εξωθούν τον κυπριακόν ελληνισμόν εις την δια αλληλοσπαραγμού καταστροφήν. Εις την προσπάθειαν διαλύσεως της κρατικής υποστάσεως της Κύπρου μεγάλη είναι η ευθύνη της ελληνικής κυβερνήσεως»
Δεκατρείς μέρες μετά η χούντα απαντά με πραξικόπημα και με το σύνθημα της έναρξης του «Ο Αλέξανδρος εισήλθε εις το νοσοκομείο».
Μέσα σε δύο μέρες όλη η Κύπρος βρισκόταν υπό τον έλεγχο των πραξικοπηματιών.

Μιχάλης Πασιαρδής “Λευκωσία, βράδυ 15.7.74”

Δεν είναι η Λευκωσία απόψε
η πόλη του γλυκού καλοκαιριού,
του δειλινού π’ άναβε τ’ άστρα,
αυτή που ξέραμε ως εχτές
που πίναμε σ’ ένα ποτήρι τη δροσιά της.
Απόψε στα στενά παίζουν τον θάνατο
κάθε γωνιά φωτιά κι αγώνας.
Η Λευκωσία απόψε πολεμά
και πέφτει.
Το τίμημα των ημερών του πραξικοπήματος: 450 νεκροί, ανάμεσα τους ένα παιδί 7 χρονών, άμαχος πληθυσμός αντιστασιακοί, και αστυνομικοί.
Μαρτυρία του ιερέα της εκκλησίας Κωνσταντίνου και Ελένης, ο οποίος αφηγείται τον αποτρόπαιο τρόπο που άνοιγαν ομαδικούς τάφους και έθαβαν μαζικά τα θύματα τους οι πραξικοπηματίες. Ακόμα και τραυματίες ζωντανούς έθαψαν με το καλάσνικοφ γυρισμένο στον ιερέα.
«Στο μεταξύ φτάνει ένα φορτηγό της αστυνομίας με σκοτωμένους κι αυτό. Λέω στον Ευριπίδη, «άνοιξε λάκκο»…. Ο ήλιος έκαιγε και οι σκοτωμένοι βρωμούσαν. Ο μαυριδερός αξιωματικός μου λέει: «Αυτούς δεν θα τους θάψεις εδώ, είναι κομμουνιστές». Του λέω, «δεν ξέρω εγώ κομμουνιστές, έχει ήλιο και οι σκοτωμένοι θα σαπίσουνε». «Να σαπίσουνε μου λέει, τα σκυλιά εδώ δεν θα τα θάψεις»….
Ιερέας Παπάτσεστου

Σε ομαδικό τάφο βρέθηκαν: ** (μερικοί από τους δολοφονηθέντες).
Ο Μιχαλάκης Χριστοδούλου αστυνομικός, 30 ετών από την Παναγιά. Αφού πολέμησε εναντίον των πραξικοπηματιών και των επιδρομέων, ακούγοντας μέσα στη γενική καταστροφή τη συμβουλή του συναγωνιστή του Α. Χρίστου συμφώνησε να παραδοθεί και βγήκε από το φυλάκιο με τα χέρια ψηλά. Τότε, όπως θυμάται ο Α. Χρίστου, ακούστηκε ένας πυροβολισμός και ο Μιχαλάκης έπεσε κάτω με ένα τραύμα στο κεφάλι. Οι πραξικοπηματίες δεν δίστασαν να ληστέψουν από τον νεκρό το ρολόι, την αρραβώνα και τα λεφτά που είχε στην τσέπη του.
Στέλιος Σαββίδης, μέλος του Εφεδρικού Σώματος από τη Δρύμου Πάφου, ετών 22. Εκτός από τους εγκληματίες που του αφαίρεσαν τη ζωή, δεν υπήρξαν άλλοι μάρτυρες της δολοφονίας του. Με ακατάσχετη αιμορραγία αφέθηκε να πεθάνει από τους πραξικοπηματίες ο Στέλιος Σαββίδης. Οι πραξικοπηματίες δεν επέτρεψαν τη μεταφορά του στο Νοσοκομείο εκδικητικά, αφού ο Στέλιος ήταν δραστήριο μέλος του Εφεδρικού και συμμετείχε σε επιχειρήσεις κατά της ΕΟΚΑ Β’ έτσι τον άφησαν να πεθάνει από ακατάσχετη αιμορραγία.
75 σφαίρες έριξαν οι πραξικοπηματίες εναντίον του 26χρονου Στέλιου Στυλιανού, διανομέα στο επάγγελμα από τη Μαραθάσα. Ο Στέλιος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στην είσοδο του δρόμου προς το ΡΙΚ από τους πραξικοπηματίες χειριστές των αντιαεροπορικών τετράκαννων, οι οποίοι γνώριζαν τις δημοκρατικές πολιτικές θέσεις του.
Στο δρόμο για την εργασία βρήκε η μέρα του πραξικοπήματος τον 23χρονο Αντώνη Χριστοδούλου από την Άσσια. Στο αυτοκίνητο του ξυλουργού επέβαιναν άλλοι τρεις εργάτες, συμπεριλαμβανομένου και του αδελφού του. Τα τεθωρακισμένα που πολυβολούσαν αδιάκριτα τον τραυμάτισαν θανάσιμα.
Δύο αδελφές από τη Λεμεσό, η Ηρούλα Αντωνιάδου και η Κυριακούλα Μητσάκη, βρέθηκαν συμπτωματικά την ημέρα του πραξικοπήματος στο Προεδρικό Μέγαρο. Χήρες και οι δυο τους με ένα παιδί η καθεμία είχαν προγραμματισμένη συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο για οικογενειακές τους υποθέσεις. Οι δυο τους σκοτώθηκαν από τους πραξικοπηματίες μέσα στο αυτοκίνητο πριν προλάβουν να κατεβούν.
Ενώ καθόταν στη βεράντα του σπιτιού του ο 31χρονος Γενέθλιος Ηροδότου, μηχανικός αυτοκινήτων από τη Λεμεσό, χτυπήθηκε από σφαίρα πραξικοπηματιών στο κεφάλι.
Το μικρότερο θύμα του πραξικοπήματος η 7χρονη Δώρα Γιάγκου από τη Λευκωσία. Ενώ βρισκόταν στη βεράντα του σπιτιού της δέχτηκε μια αδέσποτη σφαίρα.
Λεύκιος Ζαφειρίου, “15.7.1974”
Οι νεκροί βρομούσαν από ‘να
μίλι μακριά, ήταν ανελέητο
το τελευταίο καλοκαίρι —
τρυπούσε τους ίσκιους των δέντρων
τις στέγες των σπιτιών.
Φριχτό καλοκαίρι για τους ανθρώπους
μπάσαν τους νεκρούς απ’ την πίσω
πόρτα στον Άη Γιάννη,
δεν τους χωρούσαν, λέει, τα φέρετρα.
Κι ο πιτσιρικάς — πήχτρα το αίμα
στα ρούχα του — άνοιγε λάκκους,
τον χτυπούσε ο ήλιος ανελέητα
στους κροτάφους στη μνήμη
βαθιά ως το μέλλον.
Τον ήξερες αλλιώτικα
τον κυπριώτικο ήλιο,
θεία Μαρίνα, την αυγή
με τα περιστέρια στους ώμους.

Οι δολοφονίες και οι βασανισμοί της ΕΟΚΑ Β΄ δεν σταμάτησαν με την τούρκικη εισβολή.

1η Ιουλίου 1973, στον περίβολο της Ιεράς Μητρόπολης Πάφου, ένα 17χρονο παιδί, μαθητής έπεφτε νεκρό, σκοτωμένο από βόλι της ΕΟΚΑ Β. Ένα χρόνο μετά, ο πατέρας του Παπαλάζαρος Νεοφύτου, κλήθηκε να αναγνωρίσει ένα άλλο νεκρό παιδί του. Τον φοιτητή της ιατρικής Σωτήρη Παπαλαζάρου ο οποίος δολοφονήθηκε στην Επισκοπή. Ο Σωτήρης έχασε τη ζωή του αφού κτυπήθηκε πισώπλατα και όχι από Τούρκικο βόλι, στις 20 Ιουλίου 1974…

Γράφει ο αδελφός Νεόφυτος Παπαλαζάρου στην μάνα:

«Ματωμένες Μνήμες»

Γράμμα στη μάνα μου

Μάνα,

Από καιρό έλεγα να σου γράψω

Να σου  λεγα για χίλια δύο πράγματα.

Εδώ στη ξενιτειά ατέλειωτες η ώρες που σε έχω ανάγκη.

Πήρα να σε  ζωγραφίσω με το γλυκό σου πρόσωπο,

Δακρυσμένα μάτια,

Σκασμένο στα χείλη χαμόγελο

«Μάνα μαυροντυμένη”.

Μάνα,

κλαις ακόμα σιωπηλά κάτω από τις φωτογραφίες των δύο παιδιών σου;

Κρατάς ακόμα αδειανές τις δύο καρέκλες στο τραπέζι;

Ψέματα σου είπαν μάνα πως πώς χάθηκαν

Δεν τους ακούς;

 Κάθε βράδυ την πόρτα σου χτυπούν.

Στο σκοτάδι δεν τους βλέπεις;

Δύο αστέρια αγκαλιασμένα,

Δείχνοντας σε μας την ορθή πορεία.

Το πρωί της 30ης Αυγούστου 1974, δολοφονήθηκε από την ΕΟΚΑ Β΄ ο Δώρος Λοΐζου
Σε συνέντευξη της η Βαρβάρα Δώρου Λοΐζου στον Κώστα Βανιζέλο
Το προηγούμενο βράδυ, για λόγους ασφαλείας ο Βάσος Λυσσαρίδης διανυκτέρευσε στο σπίτι του Δώρου και της Βαρβάρας. Μαζί τους και μια Αμερικανίδα δημοσιογράφος, που βρισκόταν στην Κύπρο για ρεπορτάζ . Ο Δώρος, θα πει η Βαρβάρα, ήταν ανήσυχος όλο το βράδυ. Έβλεπε ύποπτες κινήσεις στο δρόμο. Αυτοκίνητα πηγαινοέρχονταν στο δρόμο κάτω από το διαμέρισμα και κοίταζαν προς το μέρος τους. Ήταν, όπως ανέφερε, έντονη η ανησυχία του Δώρου, ο οποίος της ανέφερε πως «κάτι κακό θα συμβεί αύριο». Το διαισθανόταν και το έλεγε συνεχώς στη Βαρβάρα. Άλλωστε με το θάνατο είχε αναμετρηθεί πολλές φορές. Και στην αντίσταση και μέσα από τους στίχους του. Την επόμενη ημέρα, το πρωί ξεκίνησαν με το αυτοκίνητο του Δώρου προς τα γραφεία της ΕΔΕΚ, στην Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, στη Λευκωσία. Το αυτοκίνητο, ένα μπλε Ντάτσουν, οδηγούσε ο Δώρος συνοδηγός η Βαρβάρα και στο πίσω κάθισμα ο Βάσος Λυσσαρίδης. Όταν το αυτοκίνητο εισήλθε στη γέφυρα Κάνιγγος και φθάνοντας στον κυκλικό κόμβο, τρεις οπλοφόροι της ΕΟΚΑ Β΄, που τους είχαν στήσει καρτέρι, άρχισαν να το γαντζώνουν. Το αυτοκίνητο ανέπτυξε ταχύτητα και στη συνέχεια ακινητοποιήθηκε. Ο Δώρος δολοφονήθηκε, ο Βάσος Λυσσαρίδης τραυματίσθηκε από τα σπασμένα γυαλιά του αυτοκινήτου και είχε αιμορραγία. Η Βαρβάρα τραυματίσθηκε στο χέρι και στο κεφάλι. Η ίδια θυμάται πως δεν αντιλήφτηκε εκείνη τη στιγμή πως ο Δώρος είχε πεθάνει. Το αίμα του, θυμάται, είχε κυλήσει πάνω της, γέμισαν τα ρούχα της. Ο Δώρος και ο Λυσσαρίδης μεταφέρθηκαν στο Νοσοκομείο. Στο Νοσοκομείο Λευκωσίας διαπιστώθηκε ο θάνατος του Δώρου. Σημειώνεται πως από τις ριπές των αυτομάτων όπλων, τρεις περαστικοί τραυματίστηκαν και ο ένας από αυτούς, ο Χρυσήλιος Μαυρομάτης, υπέκυψε αργότερα στα τραύματα του.»

Δώρος Λοίζου (Άτιτλα)
Ι
Τον άνθρωπο…
Τον άνθρωπο…
Ποιος θα τον ανακαλύψει;
ΙΙ
Τον ουρανό, τον ουρανό
πώς να τον αντιγράψω;
Δε συγκινείται εύκολα…
ΙΙΙ
Η φιλοσοφία μας συνοψίστηκε σε μερικές λέξεις:
Εγώ, Εσύ, Εμείς!
Δηλαδή
εν αρχή ήταν ο Άνθρωπος
και η αγάπη για Σένα
και από Σένα
γνωριστήκαμε όλοι Εμείς!
ΙV
Πάντως Εμείς θα τους αντισταθούμε!
Όποιοι και νάναι…
Όσο δυνατοί και νάναι…
V
Γιατί γράφω;
Μα για να υπερασπιστώ το αθώο μου αίμα… νατοί και νάναι…
Δώρος Λοΐζου, “Έρχονται πάλι”
Έρχονται πάλι…
Έρχονται, Φεντερίκο…
Μαύρα μάτια, μαύρες καρδιές, μαύρες κάννες…
Έρχονται να σε ξανασκοτώσουν, Φεντερίκο.
Θα σε ξαναθάψουν με τους άλλους,
τους πολλούς,
τον κοσμάκη.
Κι ύστερα θα πούν ότι σε σκότωσαν κατά λάθος,
πως ήταν ατύχημα,
τυχαίο περιστατικό…

Άβε Μαρία, άβε Μαρία
προσευχήσου για μας…
Όλους εμάς τους αθώους Φεντερίκους…
Εμάς που μας σκοτώνουν τυχαία,
κατά λάθος…
«Γράψε το να το μάθει ο κόσμος! Εμείς εν τον εθέλαμεν τον πόλεμον! Τον πόλεμον έθελεν τον η χούντα! Οι Έλληνες αξιωματικοί εξέραν ότι οι Τουρκοι θα έβαλλαν ομπρος το σχέδιο Αττίλας! Η χούντα άψεν την φωθκιάν τζιαι έκαψεν μας ούλλους! Με ίντα στρατόν? Με ίντα όπλα? Τα καλά όπλα εμοιράσαντα στους δικούς τους για να σκοτώνουν Κυπραίους…»
Μαρτυρίες Κυπρίων την εποχή του δεύτερου Αττίλα από τον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο.
Άνθος Λυκαύγης «Ερπύστριες 1974»

Και ξαφνικά η καλημέρα κρεμάστηκε
Και στα χείλη μας σαν πέτρα.
Και ξαφνικά η καλημέρα σφηνώθηκε
στα δόντια του πρωινού.
Ένα άχ σα στεναγμός
ένα αχ οργή και σίδερο
στα φυλλοκάρδια του καλοκαιριού
Τί να σου πρωτοπώ καλή μου!
Με τόσες μνήμες άδικες
στα δάκτυλα μιας μέρας.
……………………………………
Σήμερα 15 Ιουλίου 1974.
Βράδυ
και δεν καταμετρήθηκαν ακόμη οι νεκροί
και δεν καταμετρήθηκε ακόμη το μίσος
και δεν καταμετρήθηκε ακόμη ο παραλογισμός.

Βράδυ
και βρέχει δάκρυα στις γειτονιές
της Λευκωσίας
και απλώνεται ένας εφιάλτης στο ξαγρυπνισμένο
πρόσωπο της Λευκωσίας.
Τι  να  σου πω καλή μου;

Πώς πέρασαν σήμερα οι ερπύστριες
πάνω απ΄την καρδιά μου;
Πώς ισοπέδωσαν σήμερα οι ερπύστριες την ψυχή μου;
Πώς αυτή τη νύχτα ξεψύχησαν τα τελευταία χαμόγελα
της Λευκωσίας;
Ο διοικητής τότε του 3ου Λόχου Εφεδρικού αφηγείται τα γεγονότα όπως τα έζησε:
«Από το 1971 – 1972 υπηρέτησα στην Εθνική Φρουρά. Η κατάσταση στην Εθνική Φρουρά με επικεφαλής τους Ελλαδίτες ήταν περίοδος τρομοκρατίας εναντίον του Μακαρίου. Μαζί μου ήταν ο αείμνηστος Τάσος Μάρκου. Σε μια περίπτωση είχε πληροφορία για έγγραφο που στάλθηκε στον διοικητή του 9ου Συντάγματος όπου προετοιμαζόταν πραξικόπημα. Ο Μάρκου δημιούργησε μαζί μας σχέδιο υποκλοπής του εγγράφου. Την ευθύνη αυτής της αποστολής ανέλαβε ο εξαίρετος αγωνιστής της Δημοκρατίας και της ελευθερίας λοχαγός Κώστας Παπακώστας. »Την περίοδο αυτή στρατιώτες βασανίζονταν και φυλακίζονταν άδικα διότι ήταν δημοκρατικών ή αριστερών φρονημάτων. Για παράδειγμα, υπήρχε εντολή να δίνονται υπηρεσιακά σε όλους τους ποδοσφαιριστές για προπόνηση. Ο διοικητής στο 9ο Σύνταγμα με κάλεσε και μου απαγόρευσε να δίνω υπηρεσιακά στον ποδοσφαιριστή των κομμουνιστών και εννοούσε φυσικά τον διεθνή ποδοσφαιριστή της “ΟΜΟΝΟΙΑΣ”, Λούκα. Την ημέρα του πραξικοπήματος βρισκόμουν στρατοπεδευμένος στο Μετόχι του Κύκκου. Γύρω στις 6.00 π.μ. μίλησα με τον Εθνάρχη και του ανέφερα ότι με επισκέφτηκε ο εκτελών χρέη προξένου της αμερικανικής πρεσβείας και μου εζήτησε επιτακτικά όπως μη αντιδράσω σε περίπτωση πραξικοπήματος. Επίσης μου ανέφερε ότι άλλοι συνάδελφοί μου και μέλη της Φρουράς θα υπακούσουν και θα συνεργαστούν. Ο νοών νοείτω.»
Κώστας Μόντη
Προς Κάλβο (για την Κύπρο)
Επανάλαβε εκείνο το «ωραία και μόνη»,
επανάλαβε εκείνο το «ωραία και μόνη».
Διεθνείς αντιδράσεις για το προδοτικό πραξικόπημα: H Μεγάλη Βρετανία συστήνει «αυτοσυγκράτηση» αφού πρώτα κλείνει τις βάσεις. *** Οι Ηνωμένες Πολιτείες δέχτηκαν τον Μακάριο στην Αμερική ως αρχιεπίσκοπο της Κύπρου κι όχι ως πρόεδρο, πράγμα που σήμαινε έμμεση αναγνώριση του πραξικοπήματος. Η Τουρκία θέτει τις στρατιωτικές δυνάμεις της σε επιφυλακή, γιατί όπως αναφέρει ανετράπη η συνταγματική τάξη στο νησί. Στην Αθήνα, ο Υπουργός Εξωτερικών Κωνσταντίνος Κυπραίος δηλώνει μεταξύ άλλων, «αι πρόσφατοι εξελίξεις εν Κύπρω αποτελούν υπόθεσιν ανεξαρτήτου κράτους, μέλους των Ηνωμένων Εθνών».
Μέρος του «φακέλου της Κύπρου» βρίσκεται στην Κύπρο με την συνοδεία του Ν. Βούτση. Το υλικό θα χρησιμοποιηθεί, όπως προβλέπει το πρωτόκολλο,  αποκλειστικά για κοινοβουλευτικούς, επιστημονικούς και ιστορικούς σκοπούς με την έγκριση των εκάστοτε Προέδρων των δύο Κοινοβουλίων. Έγγραφα «απόρρητα» και «άκρως απόρρητα» δεν έχουν δοθεί. Όπως αναφέρει ο Ν. Βούτσης «Σε εύλογο χρονικό διάστημα, κάποιων μηνών, θα γίνει η δημοσίευση του Φακέλου της Κύπρου και θα ολοκληρωθεί και η διαδικασία αποχαρακτηρισμού εγγράφων που μέχρι σήμερα φέρουν τον χαρακτηρισμό «απόρρητα» και «άκρως απόρρητα». Μόνο μην σας ξεφύγει κανένα όνομα και στιγματιστεί ο άνθρωπος.
ΥΓ. Η άνοδος του φασιστικού ΕΛΑΜ, η αναθεώρηση της ιστορίας, ο ρατσισμός απέναντι στους τουρκοκύπριους που έχει αυξηθεί, η μη λήψη μέτρων και καταδίκης από μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού μόνο ένα ευοίωνο μέλλον δεν μας δείχνει.
Δημήτρη Λιπέρτη, «Καρτερούμεν μέραν νύχταν» (απόσπασμα)
Καρτερούμεν μέραν νύχταν να φυσήσ’ ένας αέρας
στουν τον τόπον πόν’ καμένος τζι εν θωρεί ποττέ δροσιάν,
για να φέξει καρτερούμεν το φως τζείνης της ημέρας,
ποννά φέρει στον καθέναν τζαι χαράν τζαι ποσπασιάν.
Την Μανούλλαν μας για πάντα μιτσιοί μιάλοι καρτερούμεν
για να μας σφιχταγκαλιάσει τζαι να νεκραναστηθούμεν.

*Στο βιβλίο των Α. Παπαχελά και Τ. Τελλογλου «17 – Φάκελος 17 Νοέμβρη» (Εστία, 2002), αναφέρεται ο Ρον Έστες, νούμερο 2 της CIA στην Αθήνα, ως βασικός συνομιλητής του Ιωαννίδη: [σελ. 87, «Σε έναν πολύ κλειστό κύκλο ανθρώπων ήταν γνωστό ακόμη πως ο Έστες ήταν ο αξιωματούχος της CIA ο οποίος ερχόταν σε επαφή με τον δικτάτορα ταξίαρχο Δημήτρη Ιωαννίδη τους κρίσιμους μήνες πριν από το πραξικόπημα εναντίον του αρχιεπισκόπου Μακαρίου και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το καλοκαίρι του 1974. Η πληροφορία αυτή ήταν γνωστή σε έναν μικρό αριθμό στελεχών της Ελληνικής ΚΥΠ  οι οποίοι συνεργάζονταν με το σταθμό της CIA»]
*Βιβλίο «Κύπρος 1972-1974 – Με αίμα στέριωσε η Δημοκρατία».
*** Πατρόκλος Σταύρου, επί δεκαετίες υφυπουργός παρά τω προέδρω της Κυπριακής Δημοκρατίας και υπήρξε ένας από τους πλέον έμπιστους και στενούς συνεργάτες του προέδρου Μακαρίου δηλώνει στο Βήμα 17/1/1999: «Η ίδια η ΕΟΚΑ Β’ εχρηματοδοτείτο από τη CIA και ο Εθνάρχης Μακάριος απεκάλυψε τότε τέτοιες συγκεκριμένες χορηγίες. Και τότε CIA και Κίσινγκερ ήσαν ένα και το αυτό, όπως αποδεικνύεται και αυτές τις ημέρες με τον Κίσινγκερ και τη CIA, αφ’ ενός, και τον Πινοσέτ, φονιά του Αλιέντε, αφ’ ετέρου, στη Χιλή».
-Αυτός ο χάρτης αποδεικνύει το βρώμικο ρόλο του Χένρι Κίσινγκερ εναντίον της Κύπρου, γι’ αυτό ΔΕΝ πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ http://mignatiou.com/2014/08/o-chartis-pou-karfose-ta-dichotomika-s/

Πλησίασε τα 2 δισ. ευρώ το πρωτογενές πλεόνασμα στο πρώτο εξάμηνο του έτους

        

Σε δυσθεώρητα ύψη -και πολύ πάνω από τους επίσημους μνημονιακούς στόχους- παραμένει το «ματωμένο» πρωτογενές πλεόνασμα, λόγω της συνεχιζόμενης καταλήστευσης του λαϊκού εισοδήματος.

Στο πρώτο εξάμηνο του έτους (Γενάρης – Ιούλης 2017) ο κρατικός προϋπολογισμός παρουσίασε πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 1,936 δισ. ευρώ, έναντι πρωτογενούς πλεονάσματος 1,632 δισ. ευρώ το αντίστοιχο εξάμηνο πέρυσι και στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 431 εκατ. ευρώ.

Από τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου προκύπτει ότι συνεχίζεται σε σταθερή βάση το φοροχαράτσωμα του λαού, ενώ η υπέρβαση του στόχου οφείλεται στη στάση πληρωμών που έχει κηρύξει το δημόσιο σε κάθε είδους δαπάνη που σχετίζεται με τις λαϊκές ανάγκες.

Συγκεκριμένα, το ύψος των καθαρών εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού ανήλθε σε 22,174 δισ. ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 52 εκατ. ευρώ ή 0,2% έναντι του στόχου.

Τα καθαρά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 21,338 δισ. ευρώ, αυξημένα κατά 73 εκατ. ευρώ ή 0,3% έναντι του στόχου του στόχου.

Οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού στο πρώτο εξάμηνο του έτους ήταν 23,771 δισ. ευρώ και παρουσιάζονται μειωμένες κατά 1,443 δισ. ευρώ έναντι του στόχου.

Οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού ανήλθαν σε 22,863 δισ. ευρώ και είναι μειωμένες κατά 1,149 δισ. ευρώ έναντι του στόχου.

Με βάση τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, μειωμένες έναντι του στόχου ήταν κυρίως οι επιχορηγήσεις νοσοκομείων, ΥΠΕ – ΠΕΔΥ κατά 265 εκατ. ευρώ, το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης κατά 72 εκατ. ευρώ, τα επιδόματα πολυτέκνων κατά 55 εκατ. ευρώ και οι αποδιδόμενοι πόροι κατά 299 εκατ. ευρώ.

Ενεργειακός σχεδιασμός στην υπηρεσία των μονοπωλίων

Από την Κεντρική Μακεδονία και την Κοζάνη, η κυβέρνηση προχώρησε την περασμένη βδομάδα στην παρουσίαση του σχεδιασμού της για την «παραγωγική ανασυγκρότηση» της χώρας, με αφετηρία τη συγκεκριμένη Περιφέρεια, όπου συγκεντρώνεται η μεγαλύτερη παραγωγική δραστηριότητα της ΔΕΗ ΑΕ. Υπηρετώντας πιστά τη στρατηγική της «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρισμού και συνολικά το «άνοιγμα» της εγχώριας ενεργειακής αγοράς, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γ. Σταθάκης, ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση έχει θέσει ως στόχο την ενίσχυση του μεριδίου των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο εγχώριο ενεργειακό μείγμα και ότι η συμβολή του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή θα προσαρμοστεί στα προβλεπόμενα από τις ευρωπαϊκές Οδηγίες και τις διεθνείς Συμφωνίες για το κλίμα. Η υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού οξύνει τον ανταγωνισμό ανάμεσα σε πολυεθνικά μεγαθήρια που δραστηριοποιούνται στον τομέα της Ενέργειας, για το ποιος θα επικρατήσει στις Ανανεώσιμες Πηγές, ποιος θα βάλει στο χέρι την ηλεκτροπαραγωγή με λιγνίτη, με την αγορά των μονάδων που θα πουλήσει η ΔΕΗ, και ποιος θα κυριαρχήσει στο δίκτυο διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας, που αναδεικνύεται σε φιλέτο για τους επιχειρηματικούς ομίλους, με δεδομένη τη διασύνδεση των δικτύων και την πώληση ηλεκτρικού ρεύματος σε τρίτες χώρες.

***

Οι εξελίξεις που προδιαγράφονται, τίποτα καλό δεν επιφυλάσσουν στο λαό. Το αντίθετο, μάλιστα. Η συρρίκνωση της παραγωγικής δραστηριότητας της ΔΕΗ ΑΕ θα οδηγήσει στην απώλεια χιλιάδων ακόμα θέσεων, ενώ η παραπέρα προσαρμογή της επιχείρησης στον ανταγωνισμό της απελευθερωμένης αγοράς θα επιφέρει νέες ανατροπές και απώλειες για τους εργαζόμενους που θα απομείνουν να δουλεύουν. Το ίδιο ισχύει και για τους εργαζόμενους σε όλες τις ανταγωνίστριες εταιρείες. Σοβαρές συνέπειες θα υπάρξουν και για τους κατοίκους της περιοχής, για τους οποίους προβλέπονταν ορισμένα αντισταθμίσματα από τη ρυπογόνα λειτουργία της ΔΕΗ, ενώ συνολικά για το λαό, η απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας θα αυξήσει το κόστος του ρεύματος και θα διευρύνει την ενεργειακή φτώχεια για τα λαϊκά νοικοκυριά. Μπροστά σε αυτήν την πραγματικότητα, που κατευθύνεται από τα συμφέροντα των μονοπωλίων, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και οι υπουργοί της κυβέρνησης προσπάθησαν από το Αναπτυξιακό Συνέδριο να καθησυχάσουν το λαό της περιοχής ότι θα βγει κερδισμένος από την αλλαγή του «παραγωγικού μοντέλου» και την απομείωση της παραγωγικής δραστηριότητας των μονάδων Ενέργειας στη Δυτική Μακεδονία.

***

Από το βήμα του Συνεδρίου, ο Γ. Σταθάκης μίλησε για «επενδυτικές ευκαιρίες που ανοίγονται στο χώρο της Ενέργειας» και ανήγγειλε τη θέσπιση νέου Ειδικού Χωροταξικού για τις ΑΠΕ, που θα δώσει ώθηση σε επενδύσεις για την ανάπτυξη φωτοβολταϊκών πάρκων, ανεμογεννητριών ή άλλων συστημάτων. Κάλεσε, μάλιστα, τους κατοίκους της Δυτικής Μακεδονίας να εκμεταλλευτούν τα νέα «εργαλεία» που δημιουργούνται, όπως ο θεσμός των «Ενεργειακών Κοινοτήτων», που ενισχύει τη δημιουργία επιχειρήσεων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, με τη συμμετοχή και της Τοπικής Διοίκησης. Ο υπουργός διαφήμισε ακόμα τα «επενδυτικά ταμεία» που συστήνονται στο πλαίσιο της ΕΕ για την ενίσχυση επιχειρηματικών δράσεων στην κατεύθυνση της λεγόμενης «απανθρακοποίησης» της οικονομίας, καλλιεργώντας προσδοκίες ότι στο νέο τοπίο που διαμορφώνει η «απελευθέρωση», θα προκύψουν οφέλη για το λαό της περιοχής από την επιχειρηματική του δραστηριοποίηση στον τομέα της Ενέργειας, όπου μονοπώλια με διεθνή εμβέλεια δίνουν τη μάχη να επικρατήσουν. Σε αυτά, άλλωστε, απευθύνεται και η πλειοψηφία των πόρων από τα κάθε είδους επενδυτικά ταμεία.

***

Οι εργαζόμενοι και ο λαός της περιοχής και ευρύτερα δεν πρέπει να συμβιβαστούν με τους σχεδιασμούς που ξεδιπλώνουν κυβέρνηση και ΕΕ για λογαριασμό των μονοπωλίων. Οπως δεν πρέπει να συμβιβαστούν και με τη σημερινή πραγματικότητα, όπου η ανεργία χτυπάει «κόκκινο» στη Δυτική Μακεδονία, η εποχικότητα και η ευελιξία σαρώνουν στη ΔΕΗ ΑΕ, ενώ στο όνομα της μείωσης του κόστους της παραγωγής για μεγαλύτερη κερδοφορία, ελάχιστα μέτρα παίρνονται για την προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των εργαζομένων και των κατοίκων. Να μην ανεχτούν την καταδίκη τους σε ακριβά τιμολόγια και στην ενεργειακή φτώχεια, στα χαράτσια για την ενίσχυση των ΑΠΕ. Για να υπηρετήσει ο ενεργειακός σχεδιασμός τη λαϊκή ευημερία, πρέπει να απαλλαγεί απ' τους νόμους της αγοράς, τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους. Απαιτείται, δηλαδή, να κοινωνικοποιηθούν τα εργοστάσια, τα μέσα παραγωγής στη βιομηχανία, η γη, να εδραιωθούν οι σχέσεις κοινωνικής ιδιοκτησίας, να υπάρξει επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός στην οικονομία. Σ' αυτόν το ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με τις εγχώριες ενεργειακές πηγές, τις πρώτες ύλες, τα μέσα παραγωγής, μεταφοράς και διανομής της Ενέργειας να αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία, ο ενεργειακός σχεδιασμός θα μπορεί να αναπτύξει την παραγωγή και να ικανοποιεί συνδυασμένα το σύνολο των λαϊκών αναγκών.

«Κουβάρι» ανταγωνισμών

Η «διασυνδεσιμότητα υποδομών και δικτύων» βρέθηκε στο επίκεντρο της 1ης Συνόδου του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Σερβίας, την Πέμπτη στη Θεσσαλονίκη. Αλλος ένας κρίκος στα σχέδια του ντόπιου κεφαλαίου για συγκλίσεις και περιφερειακές συνεργασίες, που υπηρετούν την παραπέρα διείσδυση στα Δυτικά Βαλκάνια και το στόχο για ανάδειξη της Ελλάδας σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο.
Διόλου τυχαία, μια μέρα πριν, την Τετάρτη, γινόταν στην Τεργέστη η 4η Σύνοδος ΕΕ - Δυτικών Βαλκανίων, επιβεβαιώνοντας την προσπάθεια ισχυρών κρατών της Ευρωένωσης να δυναμώσουν τις σχέσεις, τους δεσμούς και την παρουσία τους σ' αυτήν τη στρατηγικής σημασίας περιοχή, ανταγωνιστικά προς άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα που παρεμβαίνουν για τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων.
Το πιο απτό αποτέλεσμα αυτής της Συνόδου ήταν η υπογραφή της «Συνθήκης Κοινοτικής Μεταφοράς», που αφορά τις υποδομές και σχετίζεται άμεσα με τα σχέδια διαμόρφωσης εναλλακτικών δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας από και προς τα κράτη - μέλη της ΕΕ.
Ενδεικτικά των σχεδίων που προωθούνται στην περιοχή είναι όσα δήλωσε πρόσφατα η Σέρβα υπουργός Κατασκευών, Μεταφορών και Υποδομών, επιβεβαιώνοντας την πρόθεση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης να είναι «εταίρος» στα μελλοντικά έργα υποδομών στη Σερβία και ειδικότερα στον τομέα των οδικών μεταφορών και εκσυγχρονισμού στον τομέα των σιδηροδρόμων.
Η ίδια βρέθηκε τον περασμένο Μάη στο Πεκίνο για συμφωνίες με κινεζικές κατασκευαστικές, π.χ. για την κατασκευή ενός υψηλής ταχύτητας σιδηροδρόμου για τη σύνδεση Βελιγραδίου - Βουδαπέστης, δηλώνοντας ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό έργο για τη Σερβία, στο πλαίσιο του κινεζικού σχεδίου «One Belt - One Road». Οπως τόνισε, η νέα σιδηροδρομική γραμμή θα αποτελεί την κύρια οδό από το ελληνικό λιμάνι του Πειραιά προς την Κεντρική Ευρώπη.
Αναζητώντας εκ μέρους της αστικής τάξης ρόλο και μερίδιο σε σχέδια και μοιρασιές, ο Αλ. Τσίπρας δήλωνε για όσα συμφώνησε με τον Σέρβο Πρόεδρο: «Δώσαμε έμφαση στη διασυνδεσιμότητα και στις υποδομές, συζητήσαμε για την ανάπτυξη δικτύων μεταφορών, με ειδικότερη αναφορά τόσο στη σιδηροδρομική διασύνδεση Πειραιά - Θεσσαλονίκης - Βελιγραδίου (...)
Υπογράψαμε συμφωνία που αφορά την αναβάθμιση των σιδηροδρομικών γραμμών, η οποία θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο τις οικονομικές και εμπορικές σχέσεις των δύο χωρών (...) συμφωνήσαμε να προωθήσουμε και την ενεργειακή μας συνεργασία και τονίσαμε τη σημασία ενεργειακών έργων όπως ο αγωγός φυσικού αερίου TAP και ο κάθετος διασυνδετήριος αγωγός IGB, καθώς και ο αγωγός διασύνδεσης Βουλγαρίας - Σερβίας (IBS), αλλά και Ιονίου - Αδριατικής».
Τα σχέδια αυτά εντάσσονται στην προσπάθεια διαμόρφωσης προϋποθέσεων για την ενεργειακή απεξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο. Πρόκειται για σχεδιασμούς που έχουν τη στήριξη και των ΗΠΑ, όπως φάνηκε μεταξύ άλλων και από το έντονο αμερικανικό ενδιαφέρον για την πρόσφατη κρίση σε Αλβανία και ΠΓΔΜ, όπου η υποδαύλιση του εθνικισμού αναζωπύρωσε επικίνδυνα τις εντάσεις.
Δεν πρέπει εξάλλου να ξεχνάμε ότι οι ΗΠΑ διατηρούν στο Κοσσυφοπέδιο τη μεγαλύτερη βάση τους σε ευρωπαϊκό έδαφος, ενώ ΗΠΑ και ΕΕ προβάλλουν ως παράγοντα «σταθερότητας» και «ασφάλειας» την ένταξη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων σε ΝΑΤΟ και Ευρωένωση, περιπλέκοντας ακόμα περισσότερο το «κουβάρι» των σύνθετων ανταγωνισμών στην ευρύτερη περιοχή, όπου παραμένει έντονο το ενδιαφέρον της Ρωσίας και άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Σε κάθε περίπτωση, ό,τι κι αν προχωρήσει στην πράξη, τίποτα καλό δεν έχουν να περιμένουν οι λαοί από τις περιφερειακές συνεργασίες και τους συμβιβασμούς που γίνονται για λογαριασμό της αστικής τάξης και αναπτύσσονται στο πλαίσιο σκληρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τις πηγές και τους δρόμους της Ενέργειας και του Εμπορίου. Αμοιβαία επωφελείς σχέσεις για τους λαούς μπορούν να υπάρξουν μόνο από ένα κράτος της εργατικής εξουσίας, που θα σχεδιάζει κεντρικά την οικονομία και την παραγωγή, με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων.