Ο Μπέμπης

 Ο Μπέμπης

Ετσι τον φωνάζαμε όλοι στη γειτονιά, Μπέμπη. Οχι γιατί ήτανε πιο μικρός από μας στην ηλικία ή στο σώμα. Αντίθετα, μάλιστα, μας περνούσε τρία ως πέντε χρόνια και πάνω από δυο κεφάλια στο μπόι. Κι όπως μας δήλωσε, με κομπασμό, ένα βραδάκι που καθόμασταν στη σκάλα της κυρίας Ζωής, και κάναμε το συνηθισμένο μάθημα της αστρονομίας, ξυριζόταν κιόλας, γιατί, έλεγε, αυτό όμως δεν το πιστεύαμε, τα γένια του ενοχλούσαν τη Στελίτσα που την είχε γκόμενα. Και πότε πότε, όταν, μάλιστα, την τσάκωνε δίπλα στην κρασαποθήκη του Κύπρου, της τραβούσε κανένα γρήγορο, σκαστό φιλί, και κείνη τσίριζε με τη γαργαλιστική τη φωνή της.

- Θα το μαρτυρήσω στον αδερφό μου, και τότε θα δεις!

Και πάνω σ' αυτή την ομολογία, μας παρακαλούσε με νόημα να μην πούμε τίποτε και το μυριστεί ο μεγάλος της αδερφός, ο επονομαζόμενος Τσαγανιάς και τότε θα την είχε δύσκολα. Και οι κομπασμοί του Μπέμπη δε σταματούσαν εδώ. Ενα άλλο βραδάκι, και πάλι στη σκάλα της κυρίας Ζωής, μας ομολόγησε, με τον ίδιο πάντα κομπασμό ότι κάπνιζε. Οχι, βέβαια, ολόκληρα τσιγάρα, γιατί πού να βρεθούν χρήματα για τέτοιες αγορές, αλλά μόνο γόπες, που τις μάζευε από δω κι από κει και τις φύλαγε σε ένα τενεκεδένιο κουτί από πούρα που το είχε μαζέψει από το μεγάλο λάκκο της γειτονιάς μας. Μ' αυτά και μ' αυτά, ο Μπέμπης μας είχε δέσει για τα καλά. Τον είχαμε αποδεχτεί ασυζητητί για αρχηγό και τρέχαμε πίσω του. Οταν, μάλιστα, άρχιζε το μάθημα της αστρονομίας, τσιμουδιά. Κρεμόμασταν όλοι από το στόμα του. Και κείνο που μας γοήτευε πιο πολύ, δεν ήταν οι αριθμοί και τα διάφορα επιστημονικά δεδομένα που μας αράδιαζε, εξάλλου κανείς από μας δεν μπορούσε να βεβαιώσει πως αυτά που μας έλεγε ο Μπέμπης είχανε καμιά σχέση με την πραγματικότητα. 

Ξέραμε, βέβαια, πως όλ' αυτά δεν τα 'βγαζε από το μυαλό του. Το είχαμε πληροφορηθεί όλοι πως ένας θείος του, απόστρατος ταγματάρχης από το κίνημα του '35, του είχε χαρίσει μερικούς τόμους της εγκυκλοπαίδειας του «Ηλιου», και σ' αυτούς στήριζε την ενημέρωσή του. Δε δίναμε σημασία όμως σ' όλ' αυτά. Εκείνο που μας τραβούσε και δεν ξεκολλούσαμε από το στόμα του Μπέμπη, ήταν τα διάφορα παραμύθια που συνδύαζε ο μεγάλος μας αρχηγός με τις άλλες μισοεπιστημονικές του πληροφορίες. Επρεπε να περάσουν πολλά χρόνια, να πέσει στα χέρια μου ένα εκλαϊκευμένο βιβλίο για την αστρονομία και κει να δω πως πολλά από τα αστρονομικά παραμύθια του Μπέμπη είχανε μεγάλη δόση αλήθειας. Μας εξηγούσε, π.χ., γιατί λέγανε τη Μεγάλη Αρκτο έτσι, και τι ήτανε ο Ορίων πριν να γίνει αστερισμός, και πώς οι αρχαίοι λατρεύανε την Πούλια, και γιατί οι Ινδοί πίστευαν πως όσοι έβλεπαν με γυμνό μάτι τον Αλκόρ, το μικρό αστεράκι που βρίσκεται δίπλα στο μεσαίο άστρο της ουράς της Μικρής Αρκτου, δεν πρέπει να είχαν και ούτε θα είχαν πρόβλημα όρασης.

Ητανε και κάτι άλλο, όμως, που μας κρατούσε δεμένους με τον Μπέμπη. Ούτε η σωματική του υπεροχή, γιατί, εξάλλου, και μεις τα είχαμε τότε τα «ποντίκια» μας και τα προκλητικά μας χνούδια, που όλο και ξεπρόβαλλαν εδώ και κει στα μάγουλά μας και κάτω από τη μύτη μας. Και όσο να πεις, κάτι περίεργο κυκλοφορούσε στο μαλακό μας υπογάστριο, ζητώντας την ευκαιρία να κατηφορίσει προς τη ζωή που θορυβούσε γύρω μας πότε με τα πουλιά και πότε με τα γυμνά μπράτσα της Χρυσαυγής, που κάθε μεσημέρι κρατώντας το αλουμινένιο κατσαρολάκι της κατέβαινε τρέχοντας για τα μπλόκια, όπου δούλευε ο αδερφός της, ο Θανασάκης, τραγουδώντας παράφωνα το «Μπελ αμί». Δεν ήτανε, λοιπόν, τα μούσκουλα του Μπέμπη που μας έκαναν πιστούς και φανατισμένους οπαδούς του, ούτε τα αστρονομικά του παραμύθια. Τα τραγούδια του ήτανε. Ναι, τα τραγούδια που μας μάθαινε τα καλοκαιρινά απογέματα. Ενα μάθημα, σκέτη ιερή τελετή για μας, που την περιμέναμε με μεγάλη αγωνία για δυο λόγους. 

Ο ένας ήτανε γιατί κάθε φορά στο «μάθημα» ο Μπέμπης μας έφερνε και ένα καινούριο τραγούδι. Και ο άλλος γιατί είχαμε καταλάβει πως όλη εκείνη η ιστορία είχε κάτι από το παραμύθι του «κρυφού σχολειού». Είχαμε καταλάβει, δηλαδή, πως ο Μπέμπης δεν είχε μιλήσει σε κανένα για κείνα τα μαθήματα, και επιπλέον μας είχε παρακαλέσει να μην τραγουδάμε κανένα από τα τραγούδια που μας μάθαινε στο σχολείο. Μας είχε δώσει, μάλιστα, και έναν κατάλογο, γραμμένο με τα ολοστρόγγυλα γράμματά του πάνω σε γκρίζο στρατσόχαρτο που είχε πάρει από το μπακάλικο του Στούγκου, πληρώνοντάς τον με μια σακούλα μύδια που είχε μαζέψει από τα μπλόκια, κοντά στο Λευκό Πύργο, που τότε ήτανε ακόμα «λευκός». «Λευτεριά πανώρια κόρη», «Στο Γοργοπόταμο στην Αλαμάνα», «Στ' άρματα στ' άρματα», «Πέσατε θύματα αδέρφια εσείς...», «Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά», και μερικά άλλα που δεν τα θυμούμαι καλά. Και συμπλήρωνε με την καθαρή του φωνή:

- Ούτε καν στο σπίτι σας. Ετσι;

Κι όταν εμείς τον ρωτούσαμε γιατί, μας απαντούσε, με μυστήριο ύφος:

- Θα σας το πω, όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή.

Και κάθε φορά που μας έδινε αυτή την απάντηση, έβγαζε μια γόπα από το τενεκεδένιο κουτί του, την άναβε και την κάπνιζε με μισόκλειστα τα μάτια του. Και μεις περιμέναμε πότε θα τελειώσει εκείνο το ηδονικό κάπνισμα, για να συνεχίσουμε το μάθημα της παράνομης ωδικής. Και αυτή η αναμονή δε μας άφηνε αδιάφορους, γιατί συνοδευόταν από μια σειρά προετοιμασίες. Πρώτα πρώτα ετοιμάζαμε την «τάξη», δηλαδή τη γωνιά που είχε διαλέξει ο Μπέμπης και που ήτανε μια γωνιά στην αυλή της κυρίας Μίνας, της γιαγιάς του. Μια γωνιά, που τη σκέπαζε ένας θεόρατος λωτός, και που τον είχε φυτέψει εκεί ο Θεοχάρης, ένας περίεργος, σαρανταπεντάρης, αμίλητος και με ένα μόνιμο τσιρότο στο φαρδύ του κούτελο. Το λωτό τον είχε φέρει από τη Βέροια, όπου πήγαινε να συναντήσει την Τασία μια ξανθιά, ξεβαμμένη «πουτάνα», κατά τα λεγόμενα της κυρίας Μίνας, που μετακόμισε εκεί, γιατί δεν έπιανε η μπογιά της πια στη Θεσσαλονίκη, πάντα κατά την κυρία Μίνα. Η Βέροια, βλέπεις, τότε που ήτανε στο φουλ ο Εμφύλιος, είχε πήξει στο φανταρομάνι και έβγαινε καλό μεροκάματο για τις λογής Τασίες, που είχαν κουβαληθεί εκεί την εποχή εκείνη. 

Οπως μαθεύτηκε όμως αργότερα, η κυρία Μίνα δεν ήτανε καλώς πληροφορημένη. Η Τασία ούτε πουτάνα ήτανε ούτε πήγε στη Βέροια για μεροκάματο. Οργανωμένη κομμουνίστρια ήτανε και «έπαιζε» την πουτάνα, για να ρίχνει στάχτη στα μάτια της αστυνομίας που παρακολουθούσε τη γειτονιά μας μέρα νύχτα, μια και ήτανε πήχτρα από παράνομους κουκουέδες, όπως έλεγε και ο πατέρας μου. Και όλη η αλήθεια για την Τασία βγήκε στην επιφάνεια, όταν έγραψε η «Μακεδονία» και διαδόθηκε σαν αστραπή στη γειτονιά ότι ανάμεσα στα μέλη της ΜΛΑ (Μαζική Λαϊκή Αυτοάμυνα) ήτανε κι αυτή και πως θα την έφερναν να την περάσουν από το έκτακτο στρατοδικείο, που συνεδρίαζε αβέρτα εκεί κοντά στη γειτονιά μας, μέσα στο στρατόπεδο του Γ` Σώματος. Εμείς, βέβαια, δε χάσαμε ευκαιρία, παρατήσαμε το παιχνίδι και τρέξαμε στην αυλή του στρατοδικείου, για να δούμε την Τασία. 

Δεν περιμέναμε και πολύ. Κατά τις 10 το πρωί, σταμάτησε ένα «GMC» σχεδόν δίπλα μας και άρχισαν να κατεβαίνουν οι υπόδικοι. Ανάμεσά τους και η Τασία. Τα ξανθά της μαλλιά είχανε ξεβάψει και φάνηκαν από κάτω οι άσπρες «λούνες» της. Το πρόσωπό της ήτανε χλωμό, και το αριστερό της μάτι χαμένο μέσα σε ένα μαύρο κύκλο. Στο άλλο πεζοδρόμιο στεκότανε ο Θεοχάρης, με τα χέρια χωμένα στις βαθιές τσέπες της ίδιας βρώμικης γκαμπαρντίνας του, που τη φορούσε χειμώνα καλοκαίρι. Δεν ορκιζόμασταν, βέβαια, αλλά υποστηρίζαμε με επιμονή πως μόλις ο Θεοχάρης είδε την Τασία να κατεβαίνει από το «Τζέιμς» σήκωσε τη σφιγμένη του γροθιά και χαιρέτισε.

Υστερα από ένα μήνα, την Τασία την εκτέλεσαν πίσω από το Επταπύργιο. Ο Θεοχάρης από εκείνη τη μέρα χάθηκε. Εμεινε, όμως, πίσω του ο λωτός που γέμιζε την άνοιξη πουλιά και κουτσούλαγαν την «τάξη» μας.

Εγώ, για λόγους συναισθηματικούς, παρακάλεσα τον Μπέμπη ένα βράδυ, ένα μήνα περίπου μετά τη δίκη της Τασίας, να κάνουμε το μάθημα στην πλατεία της γειτονιάς, εκεί που παίζαμε και δερνόμασταν τακτικά, σχεδόν κάθε μέρα. Εκεί που ένα βράδυ, αγκαλιά με τη Χρυσαυγή, τραγουδήσαμε ένα από τα απαγορευμένα τραγούδια που μας είχε μάθει ο Μπέμπης κι εγώ τη βρήκα ευκαιρία να βουλιάξω μαζί με το εφηβικό μου χέρι εκεί κάπου ανάμεσα στην κόλαση και στις ζεστές επιφάνειές της. Ενώ εκείνη με τρεμάμενη φωνή της έλεγε και ξανάλεγε παράφωνα από την ερωτική ταραχή «Λευτεριά πανώρια κόρη κατεβαίνει από το βουνό».

Ο Μπέμπης με κοίταξε αυστηρά και μου απάντησε κοφτά:

- Οχι. Το μάθημα θα γίνεται κάτω από το λωτό που φύτεψε ο Θεοχάρης. Εχω τους λόγους μου.

Ετσι, και κείνο το βράδυ το μάθημα έγινε κάτω από το λωτό που είχε φυτέψει ο Θεοχάρης. Ο Μπέμπης ήτανε ανήσυχος. Ολο κοίταζε ένα φτηνό μικρό ρολογάκι με μπακιρένιο σκέπασμα που το κρέμαγε από την κουμπότρυπα του μαύρου του γιλέκου και χτυπούσε νευρικά τη μακριά του βίτσα, που πάντα κράταγε στο χέρι του, όταν έκανε το μάθημα. Εβγαλε και μια γόπα από το γνωστό κουτί και μας είπε να τραγουδήσουμε το «Πέσατε θύματα, αδέρφια εσείς». Τώρα που το θυμάμαι τ' ορκίζομαι πως όσο τραγουδούσαμε εμείς, τα μάτια του Μπέμπη είχανε γεμίσει δάκρυα. Το γιατί, πέρασαν πολλά χρόνια για να το καταλάβω, μια και εκείνο το βράδυ ήτανε η τελευταία φορά που είδαμε το δάσκαλό μας. «Τον έπιασαν», είπαν οι μεγάλοι το άλλο πρωί. Και μεις οι μικροί δεν ξανατραγουδήσαμε πια τα τραγούδια του.. Ούτε ξαναπήγαμε στην «τάξη» μας, κάτω από το λωτό που είχε φυτέψει ο Θεοχάρης.

Υστερα από χρόνια που πέρναγα ένα απογευματάκι από την παλιά μου τη γειτονιά, σταμάτησα για να πάρω τσιγάρα. Το περίπτερο το δούλευε τότε ο Λευτέρης, ένα ψηλόλιγνο παιδί της παλιάς παρέας. Χάρηκε που με είδε, με κέρασε και μια «Κόκα - Κόλα».

- Σε χάσαμε, ρε Γιώργη. Οι γονείς σου ζούνε; Η κυρία Αναστασία, ο κυρ Χαράλαμπος.

- Ζούνε, ζούνε, είπα και έκανα να φύγω. Κάτι με φόβισε εκείνη τη στιγμή, χωρίς να ξέρω τι.

- Οι δικοί μου πεθάνανε και οι δυο.

Συνέχισε ο Λευτέρης:

- Κι ο Θεοχάρης πέθανε, τον θυμάσαι;

Και χωρίς να περιμένει για να του απαντήσω, έβγαλε το κεφάλι του από το άνοιγμα του περίπτερου και μου είπε με σιγανή φωνή:

- Τον εκτελέσανε κι αυτόν, πίσω από το Επταπύργιο. Οπως την Τασία. Τη θυμάσαι;

Δεν απάντησα. Ακούμπησα το κουτί της «Κόκα -Κόλα» και έφυγα βιαστικά. Κι ούτε ξαναπέρασα από την παλιά μου γειτονιά. Εν τω μεταξύ είχα κόψει και το τσιγάρο. Και το μόνο που μου είχε μείνει από εκείνη την εποχή, ήτανε να σιγοσφυρίζω πότε πότε «Λευτεριά πανώρια κόρη κατεβαίνει από τα όρη». Για την Τασία άραγε ή για τη Χρυσαυγή; Δεν παίρνω και όρκο!

Γ. Χ. Χουρμουζιάδης

Ριζοσπάστης, 3 Φλεβάρη 2002

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ Δεκάδες άτομα με κουκούλες και κράνη «συνεργάζονται» με την αστυνομία στα επεισόδια (βίντεο)

  Δεκάδες άτομα με κουκούλες και κράνη «συνεργάζονται» με την αστυνομία στα επεισόδια (βίντεο)

• 

07 Δεκεμβρίου

09:492014

Εκτύπωση του άρθρουΜοιράσου αυτό το άρθρο

6 Σχόλια

Πολλά ερωτηματικά για τον ρόλο της αστυνομίας και των «συνεργατών» της προκαλεί βίντεο που κυκλοφορεί στα social media και δείχνει ομάδα δεκάδων «πολιτών» με κουκούλες να καλύπτεται και πολλές φορές και να συνδιαλέγεται με τις αστυνομικές δυνάμεις.
Όπως θα δείτε μερικές δεκάδες άνθρωποι με πολιτικά και κουκούλες φαίνονται να περνούν κυριολεκτικά μέσα από τις διμοιρίες των ΜΑΤ χωρίς να γίνεται το παραμικρό.

Η φετινή 6η Δεκέμβρη

 Η φετινή 6η Δεκέμβρη

Η φετινή 6^η δεκέμβρη δεν είχε κάτι ιδιαίτερο, ακριβώς γιατί δεν είχε κάτι ιδιαίτερο. Τουλάχιστον όχι ιδιαίτερο με τον τρόπο που το εννοούν τα μμε, ώστε να το προβάλλουν (κόσμο στις πορείες) κι όχι ιδιαίτερο με τον τρόπο που το εννοούν τα μμε για όσα επιλέγουν να προβάλλουν, δηλ μπάχαλα, και το όργιο καταστολής, που κρύβεται από πίσω τους. Η σημερινή ανάρτηση αφορά πρωτίστως το πρώτο σκέλος, συνεπώς όσοι προσδοκούν «αίμα, δάκρυα και ιδρώτα» ας περιοριστούν στις εικόνες από τα δελτία ειδήσεων.

Ανηφορίζοντας προς τα προπύλαια, λίγο μετά τις 12, είδαμε κάτι σφους από το μας να μας προσπερνούν, σαν τα γεγονότα, με τα πλακάτ τους –αν και δεν πρέπει να υπήρχε γενικό, ανοιχτό κάλεσμα, αλλά στοχευμένη ειδοποίηση και ειδική αποστολή με κωδικό: σπάμε τις μαύρες ζώνες. Αν και τελικά η αναρχία είχε αμελητέα φιλική (;) συμμετοχή το πρωί κι επέλεξε να ρίξει τις δυνάμεις της στο απογευματινό κάλεσμα. Που λίγο έλειψε να συμπέσει χρονικά με το δικό μας, όπως πήγαινε το πράγμα.

Μα πόσο μπροστά είναι αυτό το κόμμα; Ίσα και με δύο ώρες, μπορώ να σου πω. Γιατί οι υπόλοιποι ακολούθησαν βασικά το σύστημα: ένα πράγμα τη φορά, ανά ώρα, μη μας πέσουν πολλά μαζεμένα. Κάλεσμα για τις 12 ή για τη 1, ανάλογα με την οργάνωση, κατεβαίνουμε στο δρόμο κατά τις 2, και λίγο πριν τις 3 ξεκινάμε την πορεία, για να τελειώσουμε κατά τις 4. Αν και ήταν φανερό πως βασικά περιμέναμε όλοι να λήξει η απαγόρευση των συναθροίσεων στις 3. Για να ακολουθήσει απρόσκοπτα το κανονισμένο δρομολόγιο, με το συνήθη (φαύλο) κύκλο, χωρίς να εκβιάσει την ικανοποίηση του φετίχ της σύγκρουσης και να δώσει πάτημα στην αστυνομία να χτυπήσει και να διαλύσει την πορεία. Τελικά ο δεκέμβρης άφησε κάτι πίσω του, κάνοντάς μας όλους πιο προσεκτικούς κι υποψιασμένους –τουλάχιστον χτες.

Εμείς λοιπόν πήραμε τοις μετρητοίς το αρχικό κάλεσμα και κατά τις 12 ήμασταν εκεί, μόνο εμείς-εμείς οι μόνοι συνεπείς. Ευτυχώς δηλ που είχε καλό καιρό, για κοντομάνικο και δεν τους περιμέναμε στημένοι μες στον κρύο. Ο δεκέμβρης κι αν φλεβίσει, εξεγέρσεις θα μυρίσει.

Το ωραίο είναι πως οι άλλοι έχουν μάθει το τελετουργικό του χώρου τους –ή μήπως ο χώρος τους προσαρμόστηκε σε αυτούς; Διαλεκτικά πάνε αυτά- και προσέρχονται κανονικά, δηλ με καθυστέρηση ενός ακαδημαϊκού δίωρου, δηλ λίγο πριν αρχίσει η πορεία –που στην αρχή φαινόταν σχετικά άμαζη, αλλά όσο περνούσε η ώρα πύκνωνε, μεγάλωνε κι έφτασε σε πολύ υψηλά επίπεδα. Με άλλα λόγια δηλ, αυτοί κάνουν πως καλούν για μια συγκεκριμένη ώρα και ο κόσμος τους κάνει πως έρχεται εγκαίρως. Ναι αλλά εμείς, γιατί τους πιστέψαμε;

Σε κάποια φάση πρόβαλε κι ένα ροζουλί ύφασμα, που έγραφε: «σύριζα των αγώνων για την ανατροπή», που αναρωτιόμασταν αν ήταν η υπογραφή ή το σύνθημα, κάτι σαν αίτημα ή προσευχή: μακάρι να γίνει ο σύριζα κόμμα της ανατροπής, είθε να δώσουν οι θεοί. Που όπως λέει κι ένας σφος (και το επαναλαμβάνω εδώ, γιατί ήταν καλό) είναι σα να πηγαίνεις έξω από το νεκροταφείο και να φωνάζεις κάτω ο θάνατος.

{Κι άμα δεις βρικόλακες, κόκκινους φιλάθλους

Ψήστους για να βάλουν σφυροδρέπανα στους τάφους

Όπως τραγουδούσε κι ο πανούσης. Ο οποίος μπορεί να μην κατεβαίνει σε πορείες για το ρωμανό, σιγά τώρα, αλλά ξαναχτύπησε με νέα συνέντευξη, όπου έκανε ακόμα πιο σαφές το ριζοσπαστικό του στίγμα.

Το ΚΚΕ θα έπρεπε να έχει 40% τώρα. Δεν έχουμε συμβάσεις εργασίας, ο μισθός κατεβαίνει πάλι στα 600 ευρώ κι αυτοί κάνουν μια απεργία το μήνα, η οποία κάνει τελικά δουλειά για την εργοδοσία.

Έκλεισε το καλύτερο εστιατόριο στο κέντρο, το Ιντεάλ, και κανονικά πρέπει να κάνει μήνυση στο ΠΑΜΕ, γιατί στις απεργίες κλείνει μόνο το κέντρο με αποτέλεσμα να πεθαίνουν οι επιχειρήσεις του. Γιατί δεν κλείνουν μια φορά το Mall στο Μαρούσι;

Κλείνει η παρένθεση}

Από κοντά και το πανό του μετώπου για την αριστερή συμπόρευση που ζητούσε πίσω τις ζωές μας και την χώρα μας. Και αυτό του σεκ, στα χρώματα της γερμανικής σημαίας, με κάποιο διεθνιστικό συμβολισμό που ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω. Μάθαμε επίσης πως θα γίνει και μια συνδιάσκεψη ενοποίησης της δεα με το κόκκινο, ως εξαίρεση στον κανόνα για τους τροτσκιστές, που διασπώνται σαν αμοιβάδες. Κι η αππο του σαπουνά; Κι η ρόζα;

Κατεβαίνουμε επιτέλους στο οδόστρωμα. Οι δικοί μας φοιτητικοί σύλλογοι (τουρκικών σπουδών και νηπιαγωγών) μπαίνουν ανάμεσα στους εαακίτες, με τους οποίους έχει γίνει προφανώς συνεννόηση, ως απότοκο της πετυχημένης ειρηνικής συνύπαρξης στο πολυτεχνείο. Στο δικό μας μπλοκ ξεχωρίζει μια σφισσα που κρατάει πλακάτ με ένα στίχο του λειβαδίτη.

Οι εαακίτες από την άλλη φώναζαν συνθήματα «μπάτσοι, τιβί, πρυτανική αρχή» (όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί). Κοίτα να δεις όμως που ακόμα κι ο φορτσάκης, τάχθηκε για τα μάτια του κόσμου υπέρ της ικανοποίησης του αιτήματος του ρωμανού. Και τα καθάρματα έχουν ψυχή. (Όχι).

Μπροστά μπαίνουν καμιά εκατοστή μαύροι, κυρίως δεκαπεντάχρονα (κάτι μεταξύ μαθητών και χούλιγκαν) με στοχευμένα συνθήματα του τύπου: άρχισε ο αέρας βενζίνη να μυρίζει, το νίκο ρωμανό κανένας δεν αγγίζει. Μαζί τους κι ο πάνος κιάμος, που πρέπει να τον αχτίφαραν πέρσι οι γκόιν’ θρου.

Αρχίζουμε εν τω μεταξύ να αναρωτιόμαστε πόσο έξυπνο είναι να τους έχουμε εμπροσθοφυλακή. Δεν έγινε όμως το παραμικρό και το μόνο που έπεσε ήταν μια κρότου-λάμψης, έτσι για το έθιμο.

 Η περιφρούρηση των εαακιτών στάθηκε (για μία κι ελπίζω όχι τελευταία φορά) επάξια στο ύψος των απαιτήσεων, όταν εμφανίστηκε για λίγο ένα κορδόνι ματ στα πλαϊνά της συγκέντρωσης, πριν αρχίσει η πορεία, κι αργότερα στην πλατεία συντάγματος με τη διακριτική αστυνομική παρουσία στο δρόμο της μεγάλης βρετανίας.

η.. διακριτική παρουσία που λέγαμε
Το τανκ στο βάθος δε φαίνεται.

Το αυτό και στη θεσσαλονίκη όπου μέλη της εσε έσπευσαν με πυροσβεστήρες να σβήσουν τη φωτιά έξω από τα ζάρα, για να μην έχουμε μια νέα μαρφίν –όπως προσπάθησαν να το παίξουν τα κανάλια, αλλά δεν τους βγήκε.

Οι δικοί μας είχαν έρθει χωρίς μέτρα προστασίας, κασκαντεριλίκι –σα να λέμε χωρίς αλεξίπτωτο. Αλλά κατά βάθος υποψιαζόμασταν πως θα υπήρχε σε ετοιμότητα για άμεση επέμβαση ένας λόχος κρούσης από οικοδόμους και ναυτεργάτες στην κοα.

Κι αν φτάναμε τρεις παρά ένα στην αμερικής, όπου είχαν στήσει μπλόκο τα ματ; Θα πηγαίναμε για ηρωική σύγκρουση; Κι η πρώτη αλυσίδα θα σήκωνε τα κοντόξυλα, αλλά θα γυρνούσε εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο λεπτοδείκτης, τρεις ακριβώς, για να πάνε όλοι στην άκρη –σαν τους βρετανούς από το αστερίξ, που σταματούσαν κάθε απόγευμα στις πέντε τη μάχη με τους ρωμαίους, για να πιουν τσάι;

Τελικά φτάσαμε περασμένες τρεις και μπήκαμε χωρίς απρόοπτα στο σύνταγμα, όπου ήταν κι οι σύριοι απεργοί πείνας με αλυσίδες –στους οποίους θα συμπαρασταθεί λέει, με απεργία πείνας και αυτός, ο πρώην πασοκοδημαρ και όψιμος συριζαίος μιχελογιαννάκης!!

Η πορεία κατέληξε ειρηνικά στην ομόνοια, οι μαύροι έστριψαν από θεμιστοκλέους προς εξάρχεια, για να κάνουν ημίχρονο στην πλατεία. Η σύγκρουση αναβλήθηκε για το απόγευμα, η εξέγερση επ’ αόριστον και τα χριστούγεννα για όταν θα στολίσουμε τους σύριους στο σύνταγμα, όπως πρότεινε ο τσαουσόπουλος –που λέει όμως πως δεν είναι ρατσιστής, κι εγώ τον πιστεύω.

Το βράδυ στήθηκε μετά το τέλος της πορείας το γνωστό σκηνικό γύρω από τα εξάρχεια –και όχι μόνο- με τους μπαλούρδους να ξεσαλώνουν: να εγκλωβίζουν κόσμο στο μετρό, να συλλαμβάνουν δημοσιογράφους και να φτάνουν σε τριψήφιο αριθμό προσαγωγών, λες και κυνηγούσαν να σπάσουν κάποιο ρεκόρ.

Ο ρωμανός με τη δήλωσή του ακύρωσε εκ των προτέρων τα όποια επικοινωνιακά οφέλη επιχειρήσει να καρπωθεί η κυβέρνηση από τη συνάντηση του «διαλλακτικού και συζητήσιμου σαμαρά» με τους γονείς του.

Σήμερα είναι μια καινούρια μέρα, με τα συλλαλητήρια ενάντια στην ψήφιση του προϋπολογισμού. Όλοι στους δρόμους, να μην υποκύψει κανείς στην κρατική τρομοκρατία.

Μετά την απομάκρυνση απ' το "αμεσοδημοκρατικό" ταμείο...

 Μετά την απομάκρυνση απ' το "αμεσοδημοκρατικό" ταμείο...

Εδώ και λίγες μέρες στη θέση «Τσαλίχ» της Τσικάρας έχει αποδασωθεί έκταση και έχει ανασκαφεί ο λάκκος υδατοδεξαμενής για την εγκατάσταση γεωτρυπάνου το οποίο, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, θα τοποθετηθεί τις αμέσως επόμενες μέρες. Το γεωτρύπανο θα εκτελέσει το «επιθετικό πρόγραμμα μεταλλευτικής έρευνας» που η εταιρεία έχει σχεδιάσει ήδη από το 2009, αλλά δεν αποκάλυπτε «λόγω της ευαισθησίας του θέματος» (δείτε παρακάτω). Όπως, τουλάχιστον εμείς, λέμε σταθερά από τότε, ο σχεδιασμός της εταιρείας είναι η μετατροπή της Β. Χαλκιδικής σε απέραντο μεταλλευτικό πεδίο (εδώ).

Η Τσικάρα βρίσκεται στον ορεινό όγκο του Κακκάβου, περίπου 3 χλμ από τις Σκουριές κι άλλα τόσα από τη Μ.Παναγία (δείτε το χάρτη της εταιρείας επάνω). Μαζί με τη Φισώκα και την Πιάβιτσα είναι τα τρία ΕΠΟΜΕΝΑ μεταλλεία της Ελληνικός Χρυσός, μετά από τα αδειοδότημένα Σκουριές, Ολυμπιάδα, Μαύρες Πέτρες. Για την περιοχή της Τσικάρας έχουν εκδοθεί τίτλοι Οριστικών Παραχωρήσεων Μεταλλείων ήδη από το 1962. Μεταλλοφορία πορφυρικού τύπου (σαν τις Σκουριές) εντοπίστηκε από εναέρια γεωφυσική έρευνα – από το ελικόπτερο που πετούσε πάνω από τα κεφάλια μας πριν από κάποια χρόνια.

Η Τσικάρα παρουσιάζεται από την εταιρεία στους μετόχους σαν μια τεράστια μεταλλοφόρος περιοχή, μπροστά στην οποία οι Σκουριές μοιάζουν μικροσκοπικές. Μιλάμε λοιπόν για άλλο ένα επιφανειακό μεταλλείο, πιθανότατα μεγαλύτερο από τις Σκουριές και ακόμα πιο κοντά στη Μ. Παναγία. Χώρος για τα απόβλητα των νέων μεταλλείων ΔΕΝ υπάρχει, γιατί τα ρέματα Καρατζά και Λοτσάνικο δεν μπορούν (ΑΝ μπορούν) να δεχθούν ούτε ένα τόνο παραπάνω από τα απόβλητα των Σκουριών. Άρα θα πρέπει κι άλλα ρέματα να μετατραπούν σε χώρους απόθεσης αποβλήτων εμπλουτισμού.

Γεωτρήσεις αδειοδοτημένες από το 2010!

Η αίτηση από την εταιρεία για ερευνητικές γεωτρήσεις σε Τσικάρα, Φισώκα και Πιάβιτσα κατατέθηκε το 2009 (δείτε εδώ) και η ΜΠΕ για 98 ερευνητικές γεωτρήσεις είχε έρθει για γνωμοδότηση στα Δημοτικά Συμβούλια των πρώην Δήμων Μ.Παναγίας, Σταγείρων-Ακάνθου και Αρναίας και στο Νομαρχιακό Συμβούλιο τον Οκτώβριο 2009. Ο Δήμος Παναγίας γνωμοδότησε ομόφωνα αρνητικά (εδώ), ο Δήμος Αρναίας θετικά, ο Δήμος Σταγείρων-Ακάνθου δεν γνωμοδότησε καθόλου, ενώ το Νομαρχιακό Συμβούλιο Χαλκιδικής απέφυγε να γνωμοδοτήσει με το πρόσχημα ότι είναι «αναρμόδιο» (εδώ).

Η μη γνωμοδότηση ισοδυναμεί με θετική γνωμοδότηση και προφανώς το γνώριζαν καλά αυτοί που δεν γνωμοδότησαν και ειδικά ο δικηγόρος πρώην Νομάρχης και νυν Δήμαρχος Πολυγύρου. Έτσι οι γεωτρήσεις έλαβαν Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας (αρ. πρωτ. 4767/26.5.2010) και στη συνέχεια Έγκριση Τεχνικής Μελέτης από την αρμόδια υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ (Δ8-Α/Φ7.49.13/16164/3058/21.9.2010). Το Νοέμβριο του 2011 έλαβαν και την έγκριση επέμβασης για «περιχαράκωση και έρευνα χαλκούχων-χρυσοφόρων, μαγγανιούχων και μικτών θειούχων κοιτασμάτων» σε δημόσια δασική έκταση, με το αιτιολογικό ότι αυτή είναι ιδιαιτέρως συμφέρουσα για την εθνική οικονομία.

Όμως η εγγύτητα της Τσικάρας στη Μ.Παναγία ήταν πάντα πρόβλημα για την εταιρεία. Έτσι ενώ στην Πιάβιτσα και την Φισώκα έχουν ήδη εκτελεστεί εκτεταμένα γεωτρητικά προγράμματα, τα αποτελέσματα των οποίων η εταιρεία περιχαρής ανακοινώνει στους μετόχους της (εδώ) αλλά όχι στην τοπική κοινωνία που αντιδρά, στην Τσικάρα ουδέποτε έχει μπει γεωτρύπανο.

«Aδειοδοτήσαμε το δικαίωμα να εκμεταλλευτούμε οποιαδήποτε μεταλλοφορία ανακαλύψουμε στην έκταση της παραχώρησης»!

Η εταιρεία είχε έτοιμα τα σχέδιά της για την εκμετάλλευση της περιοχής πολύ πριν πάρει την Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων της «επένδυσης» αλλά τα έκρυβε για να μην φουντώσουν οι ήδη μεγάλες αντιδράσεις. Διαβάστε τι είχε δηλώσει το ανώτερο στέλεχος της EUROPEAN GOLDFIELDS (μητρική της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ τότε με 95%) Steve Sharpe σε οικονομικό φόρουμ στη Ζυρίχη τον Απρίλιο 2011, τρεις μήνες πριν την υπογραφή της ΑΕΠΟ από τον Παπακωνσταντίνου (το βίντεο υπάρχει στο διαδίκτυο εδώ):

Μόλις πάρουμε τις άδειες θα μπορούμε πραγματικά να ξεκλειδώσουμε την αξία που υπάρχει μέσα στην έκταση της παραχωρησής μας. Έχουμε σχεδιάσει ένα πολύ επιθετικό γεωτρητικό πρόγραμμα. Αποφασίσαμε ότι δεν θα ήταν σώφρον να ξεκινήσουμε πριν πάρουμε τις άδειες, λόγω της ευαισθησίας του θέματος… 

Δεν αδειοδοτούμε απλώς ένα έργο εδώ… Αδειοδοτούμε την επεξεργασία των τελμάτων, την ανάπτυξη του μεταλλείου της Ολυμπιάδας, την κατασκευή μιας υπόγειας στοάς 8 χλμ μέχρι το Στρατώνι, την αναβάθμιση του μεταλλείου της Στρατονίκης, την ανάπτυξη των Σκουριών και την επέκταση του λιμένα του Στρατωνίου. Δυο νέα εργοστάσια χρυσού, δύο εγκαταστάσεις επεξεργασίας και, ακόμα πιο σημαντικό, αδειοδοτούμε το δικαίωμά μας να εξορύξουμε και να επεξεργαστούμε οποιαδήποτε μεταλλοφορία ανακαλύψουμε στην έκταση της μεταλλευτικής μας ιδιοκτησίας….

Μην ανησυχείτε! Θα βάλει μπλουζάκι Ramones ο αμεσοδημοκρατικά εκλεγμένος σας δήμαρχος και θα καταρρεύσουν τα σχέδια των "χρυσοθήρων"!

Περιμένουμε να δούμε τι θα πράξουν ΑΜΕΣΑ ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο που δηλώνουν «αντίθετοι στην επέκταση της παραδοσιακής υφιστάμενης μεταλλευτικής δραστηριότητας»…

Anti-gold

Κ. Σκολαρίκος-Για τα Δεκεμβριανά

 Κ. Σκολαρίκος-Για τα Δεκεμβριανά

Αθήνα: Επεισοδιακή - όπως αναμενόταν - η βραδινή διαδήλωση με αφορμή τα έξι χρόνια από τη δολοφονία Γρηγορόπουλου

Αθήνα: Επεισοδιακή - όπως αναμενόταν - η βραδινή διαδήλωση με αφορμή τα έξι χρόνια από τη δολοφονία Γρηγορόπουλου

Σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία η διαδήλωση που ξεκίνησε σήμερα το απόγευμα, με αφορμή τα έξι χρόνια από τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, ενώ αρχικά έγινε χωρίς σοβαρά προβλήματα, μετά τις 8 το βράδυ εξελίχθηκε σε εκτεταμένη σύγκρουση αστυνομικών δυνάμεων με τους διαδηλωτές στην περιοχή από την Ομόνοια ως την πλατεία Εξαρχείων. Η αντιπαράθεση άρχισε σε δύο μέτωπα λίγο μετά τις 8 όταν η πορεία έφτασε από το Σύνταγμα στην Ομόνοια.  Ένα μέτωπο προς την Αγ. Κωνσταντίνου όπου διαδηλωτές καταδιώχθηκαν προς το Μεταξουργείο και δεύτερο μέτωπο προς το Πολυτεχνείο όπου έγινε εκταταμένη χρήση χημικών στις οδούς Στουρνάρη και Σολωμού, καθώς οι διαδηλωτές σπρώχτηκαν προς την πλατεία Εξαρχείων. Αστυνομικές δυνάμεις είχαν κυκλώσει την πλατεία και από την ανατολική πλευρά με είσοδο από Ακαδημίας - Μπενάκη. Ως αργά η αντιπαράθεση είχε παγιωθεί στο ύψος της Στουρνάρη όπου επιχειρούσε ένα από τα υδροβόλα οχήματα της αστυνομίας.
Στις 11,30 το βράδυ με χρήση νερού από τα υδροβόλα οι δυνάμεις της αστυνομίας μπήκαν στην πλατεία Εξαρχείων. Μέχρι εκείνη την ώρα είχαν προσαχθεί στη ΓΑΔΑ περισσότεροι από 200 διαδηλωτές.
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ανακοινώθηκε χτες το μεσημέρι ότι για την Δευτέρα είχε προγραμματιστεί συνάντηση του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά με τους γονείς του Νίκου Ρωμανού που συνεχίζει την απεργία πείνας. Αργά το βράδυ ο δικηγόρος του ανακοίνωσε πως ο Ν. Ρωμανός με δήλωσή του σημειώνει πως δεν συμφωνεί με την συνάντηση καθώς έτσι κι αλλιώς "ο πρωθυπουργός είναι ενήμερος".

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Μεταξύ σφύρας και άκμονος των ιμπεριαλιστών τα λαϊκά στρώματα

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Μεταξύ σφύρας και άκμονος των ιμπεριαλιστών τα λαϊκά στρώματα

Νέα εκεχειρία επιχειρείται από τις 9 Δεκέμβρη

Για άλλη μια φορά, οι υπουργοί Εξωτερικών των ΗΠΑ και της Ρωσίας συναντήθηκαν και αντιπαρατέθηκαν για την Ουκρανία

Η νέα προσπάθεια για επίτευξη εκεχειρίας από τις 9 Δεκέμβρη στις ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας του Ντονμπάς (Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ), η πιθανή συνάντηση της Ουκρανίας, των πολιτοφυλάκων, της Ρωσίας και του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία της Ευρώπης (ΟΑΣΕ) την ερχόμενη βδομάδα και η προχτεσινή βαρυσήμαντη ομιλία του Ρώσου Προέδρου είναι τα νέα στοιχεία στις σύνθετες εξελίξεις στην Ουκρανία.
Παρά τη διάθεση που καταγράφεται για εξεύρεση μιας συμβιβαστικής λύσης, οι μάχες αν και με λιγότερη ένταση συνεχίστηκαν και τις προηγούμενες μέρες με απώλειες και από τη μεριά του στρατού της Ουκρανίας και από τον άμαχο πληθυσμό. Τα κυριότερα ζητήματα, ωστόσο, που μεγαλώνουν την απόσταση των δύο πλευρών είναι: Η κυβέρνηση του Κιέβου δεν αναγνωρίζει τις εκλογές που έγιναν στις αυτοαπακαλούμενες Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ στις 2 Νοέμβρη, κατηγορώντας όσους αντέδρασαν στην πραξικοπηματική ανατροπή της προηγούμενης αστικής κυβέρνησης του Β. Γιανουκόβιτς ως αυτονομιστές. Επίσης, η αντιδραστική κυβέρνηση της Ουκρανίας με τις πλάτες των ΗΠΑ και της ΕΕ κατηγορεί τη Ρωσία ότι είναι αυτή που αποσταθεροποιεί τη χώρα. Η πραγματικότητα της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στην Ουκρανία που επιχειρήθηκε έτσι να αποσπαστεί από τη ζώνη επιρροής της Ρωσίας αποκρύβεται, ενώ αυτή ακριβώς είναι η αιτία της σύγκρουσης και του αιματοκυλίσματος του ουκρανικού λαού. Βεβαίως, η σύγκρουση αυτή είναι ενδοϊμπεριαλιστική και ενδοαστική μέσα στην Ουκρανία (ανάμεσα σε μερίδες του κεφαλαίου που επιλέγουν διαφορετικές ιμπεριαλιστικές συμμαχίες). Γίνεται στο έδαφος του καπιταλισμού (και οι αρχές των αυτοαποκαλούμενων Λαϊκών Δημοκρατιών δεν αμφισβητούν την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής που επικράτησε μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ) και επομένως κάθε έκβασή της είναι πιθανή. Γι' αυτό και βλέπουμε διαβάθμιση της έντασης από κλιμάκωση των πολεμικών συγκρούσεων ως και νέες προσπάθειες συμβιβασμού.

«Μαστίγιο» και «καρότο»

Σε αυτό το κλίμα της προσπάθειας συγκερασμού των συμφερόντων, κινήθηκε τόσο η βαρυσήμαντη ετήσια ομιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν, ενώπιον των δύο Σωμάτων της ρωσικής Βουλής όσο και η Σύνοδος του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ). Ο μεν Πούτιν, στην ομιλία του, επανέλαβε ότι η ενσωμάτωση της Κριμαίας έγινε με τη θέληση του λαού της, προειδοποίησε ότι η Ρωσία δεν εκβιάζεται και δε δέχεται απειλές ούτε σενάρια διάλυσης τύπου Γιουγκοσλαβίας, αλλά και ότι είναι ανοιχτή σε συνεργασίες. Σχετικά με τις κυρώσεις που έχει επιβάλει η Δύση στη Ρωσία είπε θα είχαν επιβληθεί και χωρίς την κρίση της Ουκρανίας, αφού δεν ήταν παρά ένα πρόσχημα που οι Δυτικοί επεδίωκαν εδώ και καιρό για την ανάσχεση της πορείας της χώρας. Αυτή βέβαια η ανάλυση δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα, αφού δείχνει την όξυνση του ανταγωνισμού στη διεθνοποιημένη καπιταλιστική οικονομία που βέβαια υπερασπίζεται και η ρωσική αστική τάξη, που δε θέλει, όπως και οι άλλες αστικές τάξεις, να είναι η ριγμένη.
Γι' αυτό και ο Πούτιν είπε χαρακτηριστικά ότι η χώρα του δεν πρόκειται να ακολουθήσει το δρόμο της απομόνωσης και της κούρσας των εξοπλισμών, θα υπερασπιστεί την άμυνά της και ταυτόχρονα υπογράμμισε ότι δεν πρόκειται να σταματήσει να συνεργάζεται (δηλαδή οι μονοπωλιακοί της όμιλοι) με την ΕΕ και τις ΗΠΑ, αλλά θα διευρύνει το πεδίο δράσης και σε άλλες περιοχές, την Νότια Αμερική, την Αφρική, τη Μέση Ανατολή και την Ασία - Ειρηνικό.
Αυτό, άλλωστε, δείχνουν και όλα τα επενδυτικά σχέδια που αναπτύσσονται με την Κίνα, για νέους ενεργειακούς αγωγούς, τα σχέδια στη Λατινική Αμερική μαζί με τους Κινέζους στο κανάλι του Παναμά, τα κοινά σχέδια με τη Βραζιλία, η συμμετοχή στη διακρατική καπιταλιστική ένωση BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική).
Επίσης, η κίνηση της ματαίωσης του ενεργειακού αγωγού «South Stream» («Nότιο Ρεύμα») που παρέκαμπτε μέσω της Μαύρης Θάλασσας την Ουκρανία για να μεταφέρει φυσικό αέριο μέσω των Βουλγαρίας, Σερβίας, Ουγγαρίας, Αυστρίας, Ιταλίας, μια κοινοπραξία όπου συμμετείχαν η «Γκαζπρόμ» (50%), η ιταλική ΕΝΙ (20%), η γερμανική «Wintershall Holding» (15%) και η γαλλική EDF (15%) δείχνει ότι η συνεργασία και ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε αστικές τάξεις πάνε χέρι - χέρι. Τώρα, η Ρωσία επιδιώκει διέξοδο με νέο αγωγό μέσω της Τουρκίας, για την τροφοδοσία της Νότιας Ευρώπης.

Επιδίωξη συμβιβασμού

Η Σύνοδος του ΟΑΣΕ στη Βασιλεία της Ελβετίας, που ασχολήθηκε με την Ουκρανία, μέσα από την εισηγητική τοποθέτηση του προέδρου του αυτήν την περίοδο, Ελβετού υπουργού Εξωτερικών, Ντιντιέ Μπάρκαλτερ, επιδιώκει να κατοχυρώσει τον εν λόγω οργανισμό ως «μια πλατφόρμα για συζητήσεις χωρίς αποκλεισμούς και ως έναν αποτελεσματικό μηχανισμό παρά τις διαιρέσεις στην Ευρώπη και για την κατάσταση στην Ουκρανία» ή «γέφυρα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από τις δύο πλευρές, ώστε να διασφαλιστεί η ειρήνη, η σταθερότητα και η ασφάλεια για όλους όσοι ζουν στην περιοχή». Επίσης, ο συγκεκριμένος αστός πολιτικός έκανε αναφορά στην «ευθύνη οι πολιτικοί ηγέτες να διασφαλίσουμε ότι η Ευρώπη δε θα γίνει μια διαιρεμένη ήπειρος και πάλι 25 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου». Φυσικά και ο οργανισμός αυτός είναι αποτέλεσμα του αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων που επικράτησε μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, την κεντρική και ανατολική Ευρώπη και αυτό που επιδιώκει δεν είναι γενικά και αόριστα η ειρήνη, αλλά η ειρήνη με το «πιστόλι στον κρόταφο των λαών», ώστε να διευκολύνεται η δράση των μονοπωλιακών ομίλων. Αυτό είναι που τους κόφτει και ακριβώς επειδή καπιταλισμός σημαίνει ανισομετρία στην ανάπτυξη ανάμεσα στα ξεχωριστά καπιταλιστικά κράτη οξύνεται ο ανταγωνισμός για την κατάκτηση αγορών, εδαφών, ενεργειακών πόρων και δρόμων μεταφοράς τους. Αυτό δείχνει η σύγκρουση στην Ουκρανία, αλλά και όλες οι εστίες επεμβάσεων και αντιπαραθέσεων σε όλο τον κόσμο σήμερα από τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή μέχρι την Ασία και τον Ειρηνικό.
Στην ίδια την Ουκρανία, ενώ συνεχίζεται το αιματοκύλισμα του λαού, πυκνώνουν και τα επενδυτικά συνέδρια, όπως αυτό που έγινε μέσα στη βδομάδα στο Κίεβο, ή αυτό που οργανώνεται στις 9-10 Δεκέμβρη στο Λονδίνο με συμμετοχή επιμελητηρίων και ινστιτούτων και εκπροσώπων μονοπωλιακών ομίλων χωρών της ΕΕ και των ΗΠΑ, που ενδιαφέρονται για τη «βοήθεια» στην Ουκρανία (βλέπε εκμετάλλευση του πλούτου της και της γεωστρατηγικής της θέσης).

«Προσφορά» για τις μπίζνες των καπιταλιστών και την κοινή εκμετάλλευση των εργατών

Ενδιαφέρον, πάντως, έχει η τοποθέτηση του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ στη Σύνοδο του ΟΑΣΕ, όπου στη συνάντηση με τον ομόλογό του των ΗΠΑ Τζον Κέρι και στην ομιλία του κάλεσε τους Δυτικούς «εταίρους» να μη συνεχίσουν την κατηγορία προς τη χώρα του για την κατάσταση στην Ουκρανία, γιατί δεν έχει «κανένα νόημα» και πρόβαλε την ανάγκη του διαλόγου και της διευθέτησης στις περιοχές του Ντονμπάς, ώστε να τους αναγνωριστεί αυτονομία. Ωστόσο, αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία ήταν η πρόταση που έκανε να υπάρξει μια πλατφόρμα διαλόγου για τα ζητήματα ασφάλειας (και άρα κατ' επέκταση για να αναπτυχθεί η δράση των επιχειρήσεων) ανάμεσα στην ΕΕ και την Ευρασιατική Οικονομική Ενωση που προωθεί η Ρωσία και στην οποία συμμετέχουν η Λευκορωσία και το Καζαχστάν. Πρόκειται για εξέλιξη της Τελωνειακής Ενωσης που είχε συναφθεί από το 2011 ανάμεσα σε αυτές τις τρεις χώρες και θα μπει σε εφαρμογή από την αρχή του 2015. Η διακρατική αυτή καπιταλιστική ένωση αποσκοπεί στο να διευκολυνθούν οι επενδύσεις και οι εμπορικές συνεργασίες ανάμεσα σε μονοπωλιακούς ομίλους, με αρχές αντίστοιχες αυτών της Συνθήκης του Μάαστριχτ της ΕΕ, δηλαδή ελεύθερη κυκλοφορία προϊόντων, υπηρεσιών, κεφαλαίων και εργαζομένων, με επίκεντρο ορισμένους βασικούς τομείς της οικονομίας: Την Ενέργεια, τη βιομηχανία, τη γεωργία και τις μεταφορές. Τις διεργασίες σε αυτόν το χώρο που αντιστοιχεί σε μια τεράστια αγορά 170 εκατομμυρίων ανθρώπων (2,5% του παγκόσμιου πληθυσμού, 15% της έκτασης) παρακολουθούν στενά και οι αστικές τάξεις άλλων χωρών όπως η Αρμενία, το Τατζικιστάν και το Κιργιστάν. Η Ρωσία, μέσω του Λαβρόφ, ακριβώς με αυτό το «ατού» απευθύνεται στην ΕΕ και όχι τυχαία «διέρρευσε» ότι υπάρχουν ηγεσίες της ΕΕ (δηλαδή αστικές τάξεις ή τμήματά τους) που βλέπουν θετικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο, και έκανε ειδική αναφορά στη Γερμανία, που ως γνωστό είχε αρχικά επιφυλάξεις για το χειρισμό της κατάστασης στην Ουκρανία, μέχρι που ήρθε η αμερικανική «σφήνα», που επιτάχυνε τις εξελίξεις.
Και αυτή η πρόταση δείχνει ότι την ίδια ώρα που σφάζονται οι αστοί, την ίδια ώρα παζαρεύουν πώς θα εξυπηρετηθούν καλύτερα τα συμφέροντά τους. Φυσικά και όλη η ιστορική πορεία του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος επιβεβαιώνει ότι, όταν χαλάει η μοιρασιά, όταν όλα τα άλλα μέσα τελειώνουν και δεν οδηγούν στο αποτέλεσμα που επιθυμεί η κάθε αστική τάξη, τότε «μιλάνε» τα όπλα, έρχονται οι επεμβάσεις και ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Αυτή την τραγική πραγματικότητα βιώνει ο ουκρανικός και άλλοι λαοί, γι' αυτό και γίνεται ζωτικής σημασίας προτεραιότητα, αυτό που λέει το ΚΚΕ, οι εργάτες, τα εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα στη χώρα τους να οργανώσουν την αυτοτελή πάλη τους με ταξικό προσανατολισμό. Ενάντια στην αστική τάξη ως εισβολέα και ως ντόπια εκμεταλλευτική τάξη, έχοντας ξεκάθαρο στόχο την εργατική - λαϊκή εξουσία, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και την κεντρικά σχεδιασμένη οργάνωσή της για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Δηλαδή παλεύοντας για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Ετσι μόνο θα εξαλειφθούν οριστικά οι αιτίες του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Δ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

ΓΕΡΜΑΝΙΑ - ΓΑΛΛΙΑ Με διαφορετικά μείγματα διαχείρισης στον ίδιο στόχο της ανάκαμψης των καπιταλιστικών κερδών

ΓΕΡΜΑΝΙΑ - ΓΑΛΛΙΑ

Με διαφορετικά μείγματα διαχείρισης στον ίδιο στόχο της ανάκαμψης των καπιταλιστικών κερδών

Οι υπουργοί Οικονομικών Γερμανίας και Γαλλίας

Ιδιαίτερης σημασίας ήταν η συνάντηση των οικονομικών επιτελείων των κυβερνήσεων Γερμανίας και Γαλλίας, που έγινε την Τρίτη 2 Δεκέμβρη στο Βερολίνο, όπου συμμετείχαν και οι διοικητές των Κεντρικών Τραπεζών των δύο χωρών. Ο λεγόμενος «γαλλογερμανικός» άξονας εδώ και πολλά χρόνια έχει ατονήσει, τουλάχιστον όπως τον καθιέρωσαν οι ιδρυτές στην ένωση του κεφαλαίου από τα γεννοφάσκια της ως ΕΟΚ και στη συνέχεια ΕΕ, ωστόσο οι δύο πιο ισχυρές αστικές τάξεις της ΕΕ πάντα πρωτοστατούσαν στην αναζήτηση δρόμων για την προώθηση της κερδοφορίας για τα μονοπώλια των χωρών τους, στο πλαίσιο της κοινής στρατηγικής στην επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.
Ακριβώς γι' αυτό τον σκοπό συναντήθηκαν - δεύτερη συνάντηση τον τελευταίο ενάμιση μήνα - οι υπουργοί της γαλλικής κυβέρνησης, Οικονομικών, Μισέλ Σαπέν, Οικονομίας, Εμανουέλ Μακρόν, με τους Γερμανούς ομολόγους τους, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, αντίστοιχα. Το ιδιαίτερο στοιχείο είναι ότι βρίσκεται ενόψει το νέο «ψητό» που προκύπτει από την κλοπή και την εκμετάλλευση των λαών της ΕΕ, και έχει το όνομα «επενδυτικό πακέτο Γιούνκερ», δηλαδή η πρόταση που θα παρουσιάσει στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής, στις 18-19 του μήνα. Το «πακέτο» του νέου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ (πρώην πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου) εμφανίζεται ως η ανάσα για να ανακάμψει η Ευρωζώνη, να ανοίξει ο δρόμος της ανάπτυξης. Γίνεται λόγος για 315 δισεκατομμύρια ευρώ (κοινοτικά κονδύλια 21 δισ. ευρώ που θα κινήσουν συνολικά πολλαπλάσιες επενδύσεις για την τριετία 2015 - 2017) από τα οποία οι αστικές τάξεις Γερμανίας και Γαλλίας διεκδικούν η καθεμιά καλύτερο μερίδιο.

Συναίνεση για το ξεζούμισμα των λαών, τριβές για τη μοιρασιά

Ακριβώς σε αυτή την κατανομή είναι που «βγαίνουν τα μαχαίρια» για το ποια αστική τάξη θα βγει πιο κερδισμένη, και ιδιαίτερα ποια τμήματά της, ποια μονοπώλια. Η Γερμανία, που οι όμιλοί της έχουν επωφεληθεί από τη νομισματική ένωση, από τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης συνολικά στα κράτη της Ευρωζώνης, στηρίζει τη δημοσιονομική πειθαρχία και δεν θέλει χαλάρωση των μέτρων που ήδη εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες με μνημόνια ή χωρίς μνημόνια. Η Γαλλία, από την άλλη, που έχει μεγαλύτερα ζόρια στη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, όπως και η Ιταλία αλλά και άλλοι (κυβερνήσεις ή κόμματα, επίδοξοι διαχειριστές όπως π.χ. στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ ή στην Ισπανία το Podemos) που προβάλλουν διαφορετικό διαχειριστικό μείγμα με περισσότερα κεϊνσιανά στοιχεία τόνωσης της εσωτερικής ζήτησης, ζητάνε μια περισσότερη χαλάρωση στα μέτρα, αλλά προφανώς για την επίτευξη του ίδιου σκοπού, της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Αν και δεν έγιναν γνωστά πολλά από αυτά που συζητήθηκαν πίσω από τις κλειστές πόρτες, κάποια ΜΜΕ, όπως η «Ντόιτσε Βέλε», έκαναν λόγο για συνάντηση «σε κλίμα συναίνεσης» αλλά και βασικές αποκλίσεις.
Η γερμανική πλευρά εμφανίζεται «ανήσυχη» για την απόδοση που θα έχουν επενδυτικά «πακέτα», με χαρακτηριστική τη φράση του Σόιμπλε ότι «το ζήτημα δεν είναι να βάλουμε όσο το δυνατόν υψηλότερα ποσά σε κοινή θέα, αλλά να παρουσιάσουμε έναν κατάλογο με συγκεκριμένα και στοχευμένα επενδυτικά σχέδια».
Την ίδια στιγμή, ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας, Εμανουέλ Μακρόν, ζήτησε άμεση τόνωση της ζήτησης και ο Γερμανός ομόλογός του, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, που συμμετέχει στη συγκυβέρνηση στη Γερμανία, επέμενε ότι εάν τα επενδυτικά σχέδια είναι συγκεκριμένα και ολοκληρωμένα, τότε τα χρήματα θα είναι διαθέσιμα στην ώρα τους.
Οπως προέκυψε από την κοινή συνέντευξη Τύπου των υπουργών, τα δημοσιονομικά προβλήματα της Γαλλίας συζητήθηκαν χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις αλλά υπήρξαν διαφορετικές προσεγγίσεις στο πώς θα επιτευχθεί η ανάπτυξη. Η γαλλική κυβέρνηση ανέφερε ότι μέχρι την άνοιξη του 2015 θα παρουσιάσει συγκεκριμένες μεταρρυθμιστικές προτάσεις για την αναδιάρθρωση της οικονομίας της. «Το ανέφερα και στον Σόιμπλε, τον διαβεβαίωσα ότι η Γαλλία θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για να εφαρμόσει τους κοινούς κανόνες», είπε ο Ε. Μακρόν. Πάντως, ο πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας επέκρινε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για επιεική στάση απέναντι στη Γαλλία, στην Ιταλία και το Βέλγιο, για μη τήρηση των όρων του Συμφώνου Σταθερότητας.
Στην κοινή δήλωση, επίσης, υπογραμμίζεται η βούληση και των δύο κυβερνήσεων να επιταχυνθούν η εισαγωγή του φόρου χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και η καταπολέμηση της επιθετικής στρατηγικής φοροελαφρύνσεων των ευρωπαϊκών επιχειρηματικών κολοσσών. Πρόκειται για τη γνωστή χίμαιρα του φόρου Τόμπιν, την οποία προβάλλουν και διάφοροι οπορτουνιστές και επίδοξοι διαχειριστές του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που είναι μια «παρωνυχίδα» μπροστά στην αμέτρητη νόμιμη κλοπή του μεγάλου κεφαλαίου από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης.

Αποκαλυπτική κοινή έκθεση

Αυτό που έχει ωστόσο σημασία να ξεχωρίσουμε, παρά τις «αποκλίσεις», είναι η κοινή γραμμή των δύο αστικών τάξεων. Αποκαλυπτική είναι η πρόσφατη έκθεση που συντάχτηκε από κοινού, για λογαριασμό των δύο κυβερνήσεων, από τον Γάλλο οικονομολόγο Ζαν Πιζανί - Φερί και τον Γερμανό Χένρικ Εντερλάιν. Οι δύο τεχνοκράτες σημειώνουν ότι οι δύο χώρες δεν έχουν ανάγκη τις ίδιες μεταρρυθμίσεις. Και αυτό ισχύει αφού στη Γερμανία έχουν προχωρήσει πιο γρήγορα μια σειρά από ανατροπές, με κυριότερες αυτές στις εργασιακές σχέσεις, με επέκταση της μερικής απασχόλησης, από την «Ατζέντα 2010» και το νόμο «Χαρτζ 4» και τα «μίνι - τζομπς», την περίοδο της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης του Γκέρχαρντ Σρέντερ (ήδη πάνω από 7 εκατομμύρια φυτοζωούν με 400 ευρώ το μήνα) τις οποίες οι Χριστιανοδημοκράτες της Αγκελα Μέρκελ βρήκαν «στρωμένες».
Για τη Γαλλία σημειώνεται ότι βρίσκεται σήμερα σε δύσκολη κατάσταση και χρειάζεται «επείγουσες και συγκεκριμένες» μεταρρυθμίσεις. Για τη, δε, Γερμανία επισημαίνεται ότι μακροπρόθεσμα θα βρεθεί σε αντίστοιχη κατάσταση γι' αυτό και πρέπει να πάψει να «αναβάλλει» την αντιμετώπιση των «σοβαρών προκλήσεων» και να αντιμετωπίσει ειδικά «όσα προκύπτουν από την αυξημένη γήρανση» του πληθυσμού και «τις περιορισμένες επενδύσεις». Με βάση τις σημερινές ανάγκες του κεφαλαίου, εκτιμάται ότι στη Γαλλία πρέπει να επεκταθεί ακόμα πιο αποφασιστικά η «ευελφάλεια» (ευέλικτη εργασία και περιορισμένες ασφαλιστικές καλύψεις) ώστε οι εργοδότες να μπορούν να αλλάζουν τα ωράρια εργασίας. Οσον αφορά τις αμοιβές των εργαζομένων, υπογραμμίζεται ότι «η πραγματική αύξηση του βασικού μισθού θα έπρεπε περισσότερο να εξαρτάται από την παγκόσμια εξέλιξη της παραγωγικότητας στην οικονομία» (δηλαδή, πορεία βαθιά προς τα κάτω). Ζητούν να επιμηκυνθεί η ισχύς των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας στα τρία χρόνια αλλά και να δεσμευτεί η γαλλική κυβέρνηση να μειώσει τις δημόσιες δαπάνες στο 50% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) από 55% το 2013.
Οσον αφορά τη Γερμανία, η έκθεση αναφέρει ότι θα έπρεπε να αυξηθεί η μετανάστευση και η χώρα να δέχεται κάθε χρόνο τουλάχιστον 300.000 μετανάστες, εξαιτίας της γρήγορης γήρανσης του πληθυσμού και των λιγοστών γεννήσεων (δηλαδή, πιο φτηνό εργατικό δυναμικό και με λιγότερες απαιτήσεις, νέο «καύσιμο» για τις μηχανές των κεφαλαιοκρατών). Μεταξύ άλλων, προτείνονται μέτρα που θα συμβάλουν στην ένταξη στην αγορά εργασίας περισσότερων εργαζόμενων μανάδων, ώστε να διασφαλίσει η πλουτοκρατία μεγαλύτερη δεξαμενή εργατικών χεριών και να επεκταθεί η δυνατότητά της να αυξομειώνει το δυναμικό κάθε επιχείρησης ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες της. Επιπλέον, γίνεται λόγος για «έλλειμμα» επενδύσεων που πρέπει να καλυφθεί και να δαπανηθούν 24 δισ. ευρώ επιπλέον μέσα στα τρία προσεχή έτη (το Βερολίνο έχει υποσχεθεί να διαθέσει 10 δισ. ευρώ για δημόσιες επενδύσεις μέχρι το 2018).
Επίσης, αναφέρεται ότι και στις δύο χώρες πρέπει «να απλοποιηθούν αισθητά και μεσοπρόθεσμα οι πολιτικές συνταξιοδότησης». Κάτι που συνδέεται, αφενός, με τη μείωση των «δημόσιων δαπανών» (βλέπε επιχορήγηση ταμείων Κοινωνικής Ασφάλισης), αφετέρου, με τη διάδοση της επαγγελματικής και της καθαρά ιδιωτικής ασφάλισης, αλλά και την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
Τέλος, οι δύο αστοί οικονομολόγοι προτείνουν την ενοποίηση των αγορών Ενέργειας των 28 μελών της ΕΕ αλλά και την ενοποίηση της αγοράς Πληροφορικής. Τα πεδία στα οποία μπορούν να αναζητηθούν πηγές κερδοφορίας για το κεφάλαιο μπορεί να είναι κοινά, αλλά όταν αρχίζει το κυνήγι του κέρδους ο κάθε «κυνηγός» - καπιταλιστής, δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα προκειμένου να βγάλει τον ανταγωνιστή από τη μέση με «καύσιμη» πάντα «ύλη» τους εκμεταλλευόμενους.

«ΩΡΙΩΝ» Πρώτη μη επανδρωμένη δοκιμή πτήσης

«ΩΡΙΩΝ»

Πρώτη μη επανδρωμένη δοκιμή πτήσης

Ενα βήμα πιο κοντά στην επανάκτηση της ικανότητας επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων, που απώλεσαν με τον παροπλισμό των Διαστημικών Λεωφορείων, ελπίζουν να έρθουν οι ΗΠΑ, εφόσον πάνε όλα καλά με τη δοκιμαστική πτήση του «Ωρίωνα», του νέου διαστημοπλοίου της NASA.
Σε αυτήν τη φάση δοκιμής του, ο «Ωρίωνας» προβλέπεται να κάνει δύο περιφορές γύρω από τη Γη σε ύψος 5.800 χιλιομέτρων και στη συνέχεια να προσθαλασσωθεί στον Ειρηνικό Ωκεανό, στα ανοιχτά των ακτών της Καλιφόρνια, με συνολική διάρκεια της αποστολής 4,5 ωρών. Πρόκειται για γενική δοκιμή της πτητικής ικανότητας, των συστημάτων προστασίας από τις ακτινοβολίες, της θερμικής ασπίδας και των αλεξιπτώτων και άλλων συστημάτων προσθαλάσσωσης.
Η εκτόξευση που ήταν προγραμματισμένη για την περασμένη Πέμπτη το μεσημέρι (ώρα Ελλάδας) αναβλήθηκε καθώς διαπιστώθηκε πρόβλημα σε βαλβίδες πλήρωσης και στράγγισης του πυραύλου «Δέλτα IV», που δεν έγινε δυνατό να επιλυθούν μέσα στο χρονικό «παράθυρο» εκτόξευσης. Τελικά πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στην επόμενη ευκαιρία εκτόξευσης, που ήταν το μεσημέρι της Παρασκευής.
Το «Ωρίων» ακολουθεί τη σχεδίαση των διαστημοπλοίων «Απόλλων», με θαλαμίσκο, ανάλογη με αυτή των σοβιετικών διαστημοπλοίων «Σογιούζ», που συνεχίζουν να εξυπηρετούν σήμερα τη Ρωσία. Η κάψουλα κατασκευάζεται από τη «Λόκχιντ Μάρτιν», έχει διάμετρο 5 μέτρων και μπορεί να δεχτεί ως πλήρωμα μέχρι 6 αστροναύτες. Η απόφαση για την παραγγελία του διαστημοπλοίου από τη NASA, πάρθηκε επί προεδρίας Τζ. Μπους, στο πλαίσιο του προγράμματος «Αστερισμός» για την επιστροφή των Αμερικανών στη Σελήνη. Ο Μπ. Ομπάμα τροποποίησε τη στόχευση του προγράμματος «Ωρίων», έτσι ώστε να επιτρέψει την πραγματοποίηση επανδρωμένης αποστολής σε αστεροειδή και πιο μακροπρόθεσμα στον πλανήτη Αρη.
Η επόμενη, επίσης, μη επανδρωμένη δοκιμαστική πτήση του νέου διαστημοπλοίου προβλέπεται να γίνει το 2017 και θα περιλαμβάνει μισή περιστροφή γύρω από τη Σελήνη και επιστροφή στη Γη. Σε αυτήν την αποστολή θα δοκιμαστεί και το τμήμα υποστήριξης της κάψουλας «Ωρίων», που θα κατασκευαστεί από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA). Στην παρούσα δοκιμαστική πτήση, το τμήμα αυτό παίζει απλό δομικό ρόλο για τη σύνδεση της κάψουλας με το δεύτερο τμήμα του πυραύλου «Δέλτα».

ΙΑΠΩΝΙΚΟΣ «ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΩΝ ΧΑΓΙΑΜΠΟΥΣΑ 2»

ΙΑΠΩΝΙΚΟΣ «ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΩΝ ΧΑΓΙΑΜΠΟΥΣΑ 2»

Με στόχο έναν αρχαίο διαστημικό βράχο

Καλλιτεχνική απεικόνιση του μητρικού σκάφους της αποστολής «Χαγιαμπούσα 2» με προτεταμένο το εξάρτημα λήψης δείγματος εδάφους και ήδη αναπτυγμένη τη διαστημοσυσκευή MASCOT στην επιφάνεια του αστεροειδούς 1999-JU3.

Στο δρόμο για τον αστεροειδή 1999-JU3 βρίσκεται η διαστημοσυσκευή «Εξερευνητής Αστεροειδών Χαγιαμπούσα 2», της ιαπωνικής διαστημικής υπηρεσίας JAXA, που εκτοξεύτηκε την περασμένη Τετάρτη από το Διαστημικό Κέντρο Τανεγκασίμα. Η αποστολή απαρτίζεται από το μητρικό σκάφος «Χαγιαμπούσα 2» (ονομασία είδους γερακιού στα ιαπωνικά), που αποτελεί βελτιωμένη έκδοση του πρώτου «Χαγιαμπούσα», την αυτοκινούμενη διαστημοσυσκευή ανίχνευσης MASCOT και επίσης αυτοκινούμενα μικρά ρομπότ φωτογράφισης. Αποτελεί συνέχεια της πετυχημένης (παρά τα τεχνικά προβλήματα) αποστολής του 2005, που είχε τότε στόχο τον αστεροειδή «Ιτοκάβα» (τύπου S) και ήταν η πρώτη, που πέντε χρόνια αργότερα, έφερε πίσω στη Γη τα πρώτα δείγματα σκόνης από ένα τέτοιο ουράνιο σώμα.
Ο αστεροειδής - στόχος της νέας αποστολής είναι τύπου C και θεωρείται ότι στη σύσταση των υλικών του υπάρχουν περισσότερες οργανικές ενώσεις και νερό σε σχέση με τους αστεροειδείς του τύπου του «Ιτοκάβα». Η ανακάλυψη τέτοιων ουσιών θα ενισχύσει ή θα αδυνατίσει θεωρίες για προέλευση του νερού στη Γη από κομήτες και αστεροειδείς που βομβάρδισαν τη Γη στα πρώτα στάδια σχηματισμού της, όπως και για την προέλευση των αρχικών οργανικών ενώσεων που επέτρεψαν την εμφάνιση της ζωής στον πλανήτη. Ολα τα πετρώματα στη Γη έλιωσαν όταν σχηματίστηκε ο πλανήτης και έτσι σε αυτά δεν υπάρχει αποτυπωμένη η γεωλογική προϊστορία τους, πριν από αυτή την περίοδο. Αντίθετα, το υλικό των αστεροειδών (κάτω από το επιφανειακό στρώμα που βομβαρδίζεται από ακτινοβολίες και τον ηλιακό άνεμο) έμεινε αναλλοίωτο από την εποχή σχηματισμού του ηλιακού συστήματος και μπορεί να δώσει πληροφορίες γι' αυτήν.
Ο αστεροειδής που φέρει το προσωρινό όνομα 1999-JU3, έχει παρόμοια τροχιά με τον «Ιτοκάβα», τέτοια που περιστασιακά τον φέρνει αρκετά κοντά στη Γη. Σύμφωνα με αστρονομικές παρατηρήσεις, έχει διάμετρο 920 μέτρα (ο «Ιτοκάβα» είχε 500) και περίπου σφαιρικό σχήμα. Ο χρόνος περιστροφής του γύρω από τον άξονά του είναι 7,6 ώρες, ενώ η ανακλαστικότητα του φωτός στην επιφάνειά του (λευκαύγεια ή albedo) είναι πολύ μικρή, κάνοντάς τον να μοιάζει με μαύρη σφαίρα.

Κουστωδία ρομπότ

Το «Χαγιαμπούσα 2» αναμένεται να φτάσει στον αστεροειδή στο δεύτερο μισό του 2018, να μείνει εκεί για ενάμιση έτος και να επιστρέψει στη Γη το 2020, ρίχνοντας με αλεξίπτωτο το κάνιστρο με τα δείγματα εδάφους που θα έχει πάρει. Φτάνοντας στον αστεροειδή, θα αρχίσει να τον φωτογραφίζει και να τον παρατηρεί από κοντά με τα επιστημονικά όργανα που φέρει το μητρικό σκάφος, ενώ στη συνέχεια θα ρίξει πάνω του με ορμή ένα βαρίδι, ώστε να δημιουργηθεί ένας ρηχός κρατήρας, με την ελπίδα ότι θα αποκαλυφθούν στρώματα εδάφους που δεν έχουν αλλοιωθεί από την εποχή σχηματισμού του 1999-JU3. Το μητρικό σκάφος θα προσπαθήσει να συλλέξει χώμα από αυτόν τον κρατήρα, χωρίς να προσεδαφιστεί, χρησιμοποιώντας μια ειδική τηλεσκοπική συσκευή.
Ο «Εξερευνητής Αστεροειδών» θα απελευθερώσει στην επιφάνεια του 1999-JU3 μίνι ρομπότ, που θα αναπηδούν, αξιοποιώντας το γεγονός της ελάχιστης βαρύτητας πάνω στον αστεροειδή και θα παίρνουν φωτογραφίες του εδάφους από απόσταση εκατοστών. Παράλληλα, θα απελευθερώσει και τη διαστημοσυσκευή MASCOT, γερμανογαλλικής κατασκευής, που επίσης μπορεί να αναπηδά και διαθέτει πέρα από φωτογραφική μηχανή με ευρυγώνιο φακό, ραδιόμετρο, μαγνητόμετρο και μικροσκόπιο υπερύθρων, για την παρατήρηση και μελέτη του εδάφους. Η συσκευή θα λειτουργήσει εντελώς αυτόνομα για 16 ώρες (δύο ημερονύκτια του αστεροειδή) και θα μεταδώσει τις πληροφορίες της στο μητρικό σκάφος. Τα στοιχεία που θα δώσει θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να επιλέξουν τα καλύτερα σημεία για τη λήψη επιπλέον δειγμάτων εδάφους, που θα επιστραφούν στη Γη. Η MASCOT χρησιμοποιεί τεχνολογίες της συσκευής «Φιλέ» που προσεδαφίστηκε στον κομήτη Τσουριούμοφ - Γκερασιμένκο, στο πλαίσιο της αποστολής «Ροζέτα» του ESA, αλλά και νέες τεχνολογίες που αναπτύχθηκαν στο μεταξύ και θα δοκιμαστούν για πρώτη φορά.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγές: global.jaxa.jp, www.esa.int, www.nasa.gov, www.dlr.de

UEFA - ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ «ΝATIONS LEAGUE» Νέα επιχειρηματικά σχέδια με απρόβλεπτες συνέπειες

UEFA - ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ «ΝATIONS LEAGUE»

Νέα επιχειρηματικά σχέδια με απρόβλεπτες συνέπειες

Η μεγιστοποίηση των κερδών είναι ο στόχος της UEFA για την κατάργηση των όχι και τόσο εμπορικών φιλικών παιχνιδιών των Εθνικών ομάδων

ASSOCIATED PRESS

Σάρκα και οστά απέκτησαν τη βδομάδα που πέρασε τα νέα σχέδια της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Ποδοσφαίρου για τη νέα δομή που αφορά τους αγώνες των Εθνικών ομάδων στη γηραιά ήπειρο, με άμεσο επηρεασμό και στη διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (EURO). Τα νέα σχέδια, που έχει προγραμματιστεί να τεθούν σε εφαρμογή από το 2019, ένα χρόνο πριν το Euro 2020, ουσιαστικά βάζουν τέλος στα φιλικά παιχνίδια των Εθνικών ομάδων, τα οποία αντικαθίστανται πλέον από το λεγόμενο Κύπελλο Εθνών (Νations Cup). Το τελευταίο θα φέρει και αρκετές αλλαγές στη διαδικασία των προκριματικών απ' όπου προέκυπταν οι ομάδες της τελικής φάσης. Η Εκτελεστική Επιτροπή της UEFA ενέκρινε την Πέμπτη τις εισηγήσεις του Γάλλου προέδρου της και πρώην ποδοσφαιριστή, Μισέλ Πλατινί, και των συνεργατών του, σηματοδοτώντας με αυτόν τον τρόπο τη νέα εποχή.

Τα νέα κέρδη και ο ανταγωνισμός με FIFA

Τα σχέδια που εδώ και ένα χρόνο περίπου μελετούσαν οι άνθρωποι της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας οδήγησαν πλέον στις τελικές αποφάσεις. Ωστόσο, και τα νέα επίσημα πλέον δεδομένα είναι ξεκάθαρο το πού στοχεύουν: Στην αύξηση των κερδών κυρίως για την ίδια την UEFA, που ουσιαστικά ρίχνει στην αγορά ένα καινούργιο προϊόν. Υπενθυμίζεται ότι αρχής γενομένης από φέτος, η Συνομοσπονδία έχει προχωρήσει στην εμπορική ισχυροποίηση της προκριματικής διαδικασίας για τις τελικές φάσεις του EURO, από τα πιο απλά ζητήματα (π.χ. ξεχωριστό διαφημιστικό σήμα) μέχρι τα πιο σοβαρά, όπως είναι η αύξηση των ομάδων που θα παίρνουν την πρόκριση. Στο ερχόμενο Euro 2016 της Γαλλίας θα μετάσχουν 32 από 24 που ήταν μέχρι τώρα. Οπως όμως δείχνουν τα πράγματα, αυτό δεν έφθανε στους διοικούντες το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, που αναζητούσαν νέο δρόμο για τα κέρδη. Ετσι, τα σαφώς κατώτερα στη βαθμίδα της κερδοφορίας φιλικά παιχνίδια αποτέλεσαν το επόμενο βήμα. Πλέον, μια καινούργια διοργάνωση, υπό το πνεύμα του ανταγωνισμού αφού θα κρίνονται και θέσεις για την τελική φάση, ανεβάζει κατά πολύ τον πήχη του ενδιαφέροντος και φυσικά αποτελεί νέα πηγή εσόδων. Με ένα νέο προϊόν στα χέρια της, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (νέες συμφωνίες με χορηγούς, είσοδος καινούργιων πολυεθνικών κ.τ.λ.), πλέον η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία δυναμώνει περισσότερο και μάλιστα σε μια ιδιαίτερη γι' αυτήν περίοδο, όπου ο «ακήρυχτος» πόλεμος με τη μητρική Παγκόσμια Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου (ΦΙΦΑ) δείχνει να φουντώνει ξανά. Κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα και με τις διαφωνίες που προέκυψαν με τις ημερομηνίες διεξαγωγής του Μουντιάλ 2022 στο Κατάρ (χειμώνα ή καλοκαίρι). Μάλιστα, την τελευταία περίοδο ακούστηκαν μέχρι και σκέψεις απόσχισης της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας.

Πηγή κινδύνων οι λογικές της εμπορευματοποίησης

Με την έναρξη της αγωνιστικής σεζόν ήταν εμφανής η κούραση στους περισσότερους παίκτες που συμμετείχαν και στο φετινό Μουντιάλ

Ωστόσο, εκτός από τα του ανταγωνισμού μεταξύ της UEFA και της FIFA αλλά και τις αγωνίες των παραγόντων του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου για νέους δρόμους κερδοφορίας, τα όσα ανακοινώθηκαν αναδεικνύουν για μια ακόμη φορά το προφανές: Την επικινδυνότητα των λογικών που διέπουν και εφαρμόζονται στο σημερινό εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο, όπου ο σκοπός είναι τα κέρδη και μόνον αυτά. Τα νέα... πειράματα της UEFA έρχονται σε μια περίοδο όπου αυξάνονται οι φωνές από ανθρώπους του ποδοσφαίρου για την υπερφόρτωση των υποχρεώσεων, που οδηγεί τους παίκτες σε επικίνδυνα μονοπάτια. Οι τελευταίοι, βέβαια, δεμένοι κυρίως με τα πλουσιοπάροχα συμβόλαια, είναι υποχρεωμένοι να βαδίσουν σε αυτά με στόχο να παραμένουν όρθιοι και πανέτοιμοι για την εκπλήρωση των στόχων, πολλές φορές με κίνδυνο της ίδιας της ζωής τους. Ιδιαίτερα διαφωτιστικά σε αυτό το συμπέρασμα είναι τα αποτελέσματα που προκύπτουν από τη συσσωρευμένη σωματική αλλά και ψυχολογική κούραση. Είναι χαρακτηριστικό ότι τη φετινή σεζόν, που έρχεται μετά το Μουντιάλ της Βραζιλίας το περασμένο καλοκαίρι, οι περισσότεροι προπονητές των λεγόμενων ισχυρών συλλόγων, οι οποίοι αποτελούν και τους... τροφοδότες των εθνικών συγκροτημάτων, παραδέχθηκαν ότι η προετοιμασία σχεδιάστηκε με γνώμονα την κατάσταση των περισσότερων παικτών. Από την άλλη γεγονός είναι ότι περίπου στο τέλος του ενός τρίτου της αγωνιστικής σεζόν υπάρχει αύξηση των τραυματισμών, κυρίως σε παίκτες που προέρχονται από συνεχόμενες υποχρεώσεις με συλλόγους και αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα. Την ίδια ώρα, μόνο απαρατήρητα δεν μπορούν να περάσουν τα στοιχεία έρευνας που δημοσιοποιήθηκε πριν από λίγους μήνες και δείχνουν κατακόρυφη αύξηση των ψυχολογικών παθήσεων σε ποδοσφαιριστές τόσο εν ενεργεία όσο και σε αυτούς που έχουν σταματήσει την αγωνιστική δράση. Πολλές από τις οποίες προκύπτουν ως αποτέλεσμα της υπερκόπωσης. Το τι πραγματικά συμβαίνει είχε αποτυπώσει χαρακτηριστικά ο πρώην διεθνής Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής Ριβάλντο, που σχολιάζοντας τις πολλές υποχρεώσεις δήλωσε ότι «θα πεθάνουμε σε ένα αεροπλάνο».

Η ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ

Σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες

Σε νέα φάση αναμένεται να εισέλθουν οι αγώνες των εθνικών ομάδων στην Ευρώπη σε λίγα χρόνια

Eurokinissi

Με σταυρόλεξο μοιάζει η νέα διοργάνωση καθώς μπλέκεται με την αντίστοιχη των προκριματικών του Εuro που θα συνεχίσουν να υφίστανται σχεδόν με τους ίδιους συμμετέχοντες. Ωστόσο, από τη στιγμή που έγινε γνωστό δεν είναι λίγες οι απόψεις που έκαναν λόγο για πείραμα της UEFA που σκοπό έχει τις γενικότερες αλλαγές στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Πάντως, αναμένεται και αντίδραση της FIFA καθώς πλέον με την νέα διοργάνωση ουσιαστικά οι ευρωπαϊκές χώρες βγαίνουν εκτός κάδρου, τόσο όσον αφορά τα φιλικά με χώρες από άλλες ηπείρους ή ακόμα και τις διοργανώσεις της ίδιας της FIFA (π.χ. κύπελλο Συνομοσπονδιών που λειτουργεί ως πρόβα τζενεράλε για το Μουντιάλ).

Κατηγορίες και φάιναλ φορ

Οι 54 χώρες - μέλη της UEFA ανάλογα με το ράνκινγκ τους θα χωριστούν σε τέσσερα γκρουπ δυναμικότητας, δηλαδή σε τέσσερις κατηγορίες. Σε κάθε κατηγορία θα δημιουργηθούν τέσσερις όμιλοι, αποτελούμενοι από τρεις ή τέσσερις εθνικές ομάδες. Η League A θα αποτελείται από τις κορυφαίες εθνικές και όπως και η League B (με τις αμέσως επόμενες στην κατάταξη) θα έχει τέσσερα γκρουπ των τριών ομάδων. Η League C θα έχει δύο γκρουπ των τριών ομάδων και δύο των τεσσάρων. Η League D (με τις πιο αδύναμες) θα αποτελείται από τέσσερις ομίλους των τεσσάρων ομάδων.
Τις μονές χρονιές ουσιαστικά με αυτό το σύστημα θα διεξάγεται το νεοσύστατο Κύπελλο Εθνών, το οποίο αντικαθιστά τα φιλικά των εθνικών ομάδων.
Οι νικήτριες των τεσσάρων ομίλων της League A θα διασταυρώνονται σε ημιτελικούς τύπου Final-4 στα πρότυπα του μπάσκετ (νοκ-άουτ) και από αυτούς τους αγώνες θα προκύπτουν οι ομάδες που θα διεκδικούν τον τίτλο, με τον πρώτο να κρίνεται τον Ιούνη του 2019, σε πόλη και γήπεδο που θα αποφασίσει η UEFA.
Από τις υπόλοιπες κατηγορίες, τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα που θα παίρνουν την πρώτη θέση στον όμιλό τους, θα ανεβαίνουν κατηγορία, ενώ αυτές που θα καταλαμβάνουν την τελευταία θέση θα υποβιβάζονται στην αμέσως παρακάτω.

Αλλαγές και στα προκριματικά

Η νέα διοργάνωση θα επηρεάσει και τον τρόπο πρόκρισης στις τελικές φάσεις των EURO. Οπως ανακοινώθηκε από την UEFA, πλέον θα υπάρχουν δέκα προκριματικοί όμιλοι, από τους οποίους οι δύο πρώτοι της βαθμολογίας θα παίρνουν απ' ευθείας το εισιτήριο για τα τελικά, αφήνοντας τέσσερις κενές θέσεις για να συμπληρωθούν οι 24 που θα λαμβάνουν μέρος.
Με τις 20 να είναι «κλεισμένες» από τα προκριματικά, οι υπόλοιπες τέσσερις θα συνδέονται άμεσα με τη διοργάνωση του Κυπέλλου Εθνών τις ζυγές χρονιές.
Συγκεκριμένα, οι νικητές των 16 ομίλων του Κυπέλλου Εθνών θα λάβουν μέρος σε πλέι οφ με νοκ-άουτ αγώνες, μέχρι να μείνουν τέσσερις και θα προστεθούν στις 20 που θα έχουν ήδη προκριθεί μέσω των προκριματικών του EURO.
Στην περίπτωση που κάποια ομάδα (και φυσικά δε θα είναι και λίγες) έχει ήδη περάσει μέσω των προκριματικών, τη θέση της στα πλέι-οφ που θα προκύπτουν από τη διαδικασία του Κυπέλλου Εθνών, θα παίρνει η αμέσως πιο κάτω στη βαθμολογία.