Καμία δήλωση μετάνοιας στον Θείο Sam

Καμία δήλωση μετάνοιας στον Θείο Sam 


 Του Μιλτιάδη Κόκκινου
 «Ξέρουμε επίσης ότι υπάρχουν σκιές και προβλήματα του παρελθόντος τα οποία θέλουμε να υπερβούμε. Υπάρχουν όμως και δεσμοί ισχυροί οι οποίοι σε ένα παγκοσμιοποιημένο τοπίο, γίνονται όλο και ισχυρότεροι».
 Τάδε έφη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρας μπροστά στο κοινό του Brookings Institute, ενός από τα κορυφαία think tanks της επιχειρηματικής και πολιτικής ελίτ των ΗΠΑ.
 Δυστυχώς για αυτόν και τους ομοίους του ο ελληνικός λαός, που έχει χάσει πολλά τα τελευταία χρόνια, δεν έχει χάσει ακόμη τη συλλογική ιστορική του μνήμη. Όσο και αν ορισμένοι θέλουν να κατασπαράξουν ακόμη και αυτήν.
 Αυτή η ιστορική μνήμη δεν επιτρέπει στον ελληνικό λαό να ξεχάσει τα παλιά και σύγχρονα εγκλήματα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού που διεπράχθησαν σε βάρος του και σε βάρος άλλων λαών. Αυτά τα εγκλήματα, τα οποία ο κ. Τσίπρας, με σικ τρόπο, τα βαφτίζει «σκιές και προβλήματα», δε μπορούμε ούτε να τα υπερβούμε, ούτε να τα ξεχάσουμε.

 Δε μπορούμε να ξεχάσουμε:
 Τις πολυάριθμες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ σε όλον τον κόσμο, από την Κορέα και το Βιετνάμ μέχρι το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Ιδιαίτερα την πρώτη, μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ, που έγινε στην Ελλάδα για να στηριχτεί το αστικό καθεστώς και το καπιταλιστικό σύστημα από την πάλη του ελληνικού λαού, του ΔΣΕ και του ΚΚΕ.
 Τους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές που εκτέλεσε, φυλάκισε και εξόρισε το ελληνικό αστικό κράτος σε συνεργασία με τις ΗΠΑ.
 Τα εγκλήματα στα Βαλκάνια, την επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία στην οποία πρωτοστάτησε ως υπουργός και ο Τάλμποτ, σημερινός διοικητής του Brookings Insitute.
 Τον Τσε και τον Αλιέντε, που δολοφόνησαν οι υπηρεσίες των ΗΠΑ.
 Το δολοφονικό εμπάργκο απέναντι στην Κούβα, τους 5 Κουβανούς που σήμερα είναι φυλακισμένοι από την «προοδευτική» - κατά το ΣΥΡΙΖΑ - διακυβέρνηση Ομπάμα.
 Τα εκατομμύρια ανέργων, εξαθλιωμένων, αστέγων, αποκλεισμένων από την περίθαλψη Αμερικάνων, που αυξήθηκαν και από την προεδρία Ομπάμα. Όλους αυτούς που ο Τσίπρας δεν είδε κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ.
 Και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό….
 Ασφαλώς και είναι δικαίωμα του ΣΥΡΙΖΑ να δίνει διαπιστευτήρια και συγχωροχάρτι στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό (μιλώντας για σκιές που πρέπει να υπερβούμε), προκειμένου να αντλήσει στήριξη στην προσπάθειά του να αναλάβει το τιμόνι της αστικής διαχείρισης.
 Είναι δικαίωμα του να εκθειάζει το αμερικάνικο μείγμα διαχείρισης, συντασσόμενος με μερίδες του κεφαλαίου και κρύβοντας το αποτέλεσμα αυτής της διαχείρισης, που είναι και εδώ η συντριβή των εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων, η ένταση της εκμετάλλευσης.
 Είναι δικαίωμα του να διατίθεται για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων στα πλαίσια των οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Άλλωστε η επιφανειακή αντιγερμανική του ρητορεία είναι πολύ βολική για τις ΗΠΑ στους ανταγωνισμούς της με την Ευρωζώνη και κυρίως με τη Γερμανία.
 Δικός του ο ανήφορος, δικός του και ο κατήφορος. Δεν περιμέναμε άλλωστε και τίποτα διαφορετικό από την κυβερνώσα αριστερά.
 Δεν έχει όμως κανένα δικαίωμα να ασελγεί πάνω στους αγώνες του ελληνικού λαού, εμφανιζόμενος ως δήθεν συνεχιστής τέτοιων ηρωικών αγώνων, που δόθηκαν και εναντίον του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Αυτό δε μπορεί να γίνει ανεκτό από κανένα ριζοσπάστη, αγωνιστή, αριστερό.
 Και βέβαια είναι δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση, του ελληνικού λαού να βγάλει συμπεράσματα από αυτήν τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Να βγάλει συμπεράσματα για τα ψεύτικα και υποκριτικά συνθήματά του περί ακύρωσης των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Να βγάλει πάνω από όλα συμπεράσματα για το τι τον περιμένει και από μια αριστερή κυβέρνηση διαχείρισης του συστήματος. Και να μη συνταχτεί στο πλευρό του ενός ιμπεριαλιστή εναντίον ενός άλλου.
 Εμείς ένα έχουμε να πούμε: Ο ελληνικός λαός δεν θα δώσει συγχωροχάρτι στον θείο Sam.
 902.gr

Για την απεργία στο Μετρό

Για την απεργία στο Μετρό


Posted  by 2310net 
Posted  by 2310net 



Ανήκω στους «ταλαιπωρημένους». Στους «εγκλωβισμένους» στο κέντρο της Αθήνας. Στους «όμηρους» των απεργών. Στους ανθρώπους που δεν μπορούν να πάνε στη δουλειά τους. Σε αυτούς που καθυστερούν γιατί πρέπει να αλλάξουν δύο λεωφορεία για να φτάσουν στον προορισμό τους. Σε αυτούς που περιμένουν με τις ώρες σε μια στάση μέχρι να έρθει γεμάτο το λεωφορείο που θα τους πάει στο σπίτι.


Ανήκω και σε αυτούς που εργάζονται άπειρες ώρες για 700 ευρώ. Ανήκω σε αυτούς που δεν ξέρουν τι θα απογίνουν όταν σε λίγες εβδομάδες τελειώσει η σύμβασή τους. Σε αυτούς που εργάζονται απλήρωτοι για πέντε ή έξι μήνες. Σε αυτούς που πρέπει να πληρώσουν το μετρό 1,40. Σε αυτούς που έχουν περάσει άπειρες ώρες σε μια ουρά του ΟΑΕΔ. Σε αυτούς που πληρώνουν την ΔΕΗ, την εφορία, τα χαράτσια. Σε αυτούς που στο τέλος του μήνα έχουν άδειο ψυγείο και πολλές φορές άδειο στομάχι. Σε αυτούς που έχουν φίλους, γονείς, συγγενείς άνεργους. Σε αυτούς που γνωρίζουν κάποιον που αυτοκτόνησε ή που σκέφτεται να το κάνει. Σε αυτούς που περνάνε κατάθλιψη. Σε αυτούς που η ιδέα και μόνο να αποκτήσουν παιδιά τους προκαλεί τρέμουλο στα πόδια. Σε αυτούς που καταδικάζονται να ζουν με λιγότερα. Σε αυτούς που μαθαίνουν σε έναν τρόπο ζωής όπου μοναδική ανάγκη θεωρείται η επιβίωση. Σε αυτούς που θέλουν να πάνε θέατρο, κινηματογράφο ή συναυλία αλλά δεν μπορούν. Σε αυτούς που οι παππούδες τους κλαίνε γιατί δεν μπορούν να συντηρήσουν τους εαυτούς τους. Σε αυτούς που τρέμουν μήπως αρρωστήσουν και δεν έχουν να πληρώσουν τα φάρμακα. Σε αυτούς που κοντεύουν να ξεχάσουν πώς είναι μια μέρα χωρίς άγχος. Σε αυτούς που γνωρίζουν ότι οι μισθοί που τους περιμένουν στο μέλλον είναι ακόμα μικρότεροι. Σε αυτούς που αναγκάζονται να υπακούσουν σε όποια τρελή απαίτηση του αφεντικού για να μη χάσουν τα ψίχουλα που αποκαλείται μισθός. Σε αυτούς που κάποιοι θέλουν να τους κάνουν να πιστεύουν ότι για το πόνο τους ευθύνεται ο διπλανός τους.

Εσύ που ανήκεις;

Για τα μάτια των ιμπεριαλιστών

Για τα μάτια των ιμπεριαλιστών

Μπορεί να βρίσκονται στην άλλη άκρη του κόσμου αλλά δεν ξεχνούν τη βολική για το δίπολο ψευτοαντιπαράθεση, ούτε πολύ περισσότερο την αποστολή τους ως δυνάμει διαχειριστές της καπιταλιστικής εξουσίας. Η Ρ. Δούρου, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που συνοδεύει τον Αλ. Τσίπρα στις ΗΠΑ, μεταξύ Στεϊτ Ντιπάρτμεντ και ΔΝΤ βρήκε λίγο χρόνο να αρθρογραφήσει σε ελληνική ιστοσελίδα (matrix24.gr) για να γράψει τι; Ότι: «Η επίσκεψη της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ έχει ταράξει πολλούς στην Ελλάδα (...) Όπως για παράδειγμα τον κ. Κεδίκογλου»...

Με μεγαλοψυχία όμως, του βρίσκει ελαφρυντικά. Δεν είναι -λέει- στις ΗΠΑ για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι «το μεγάλο ενδιαφέρον με το οποίο γίνεται δεκτός ο Αλέξης Τσίπρας κατά τις επισκέψεις του» (...) «την πλημμυρίδα των ερωτήσεων που δέχθηκε, μετά από τη διάλεξή του σε ένα από τα σημαντικότερα think tank παγκοσμίως (...) ήταν τόσες που θα χρειάζονταν δύο μέρες για να απαντηθούν όλες».

Και με αβροφροσύνη, σε ανταπόδοση της θερμής υποδοχής, γράφει για τις ΗΠΑ: «Η απάντηση που έδωσαν στην οικονομική κρίση, αποδεικνύεται πιο κοντά στην κοινωνία από ό,τι εκείνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (...) που δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο στην εξαθλίωση των κοινωνιών» (...) «στην ομιλία της ορκωμοσίας του ο Μπάρακ Ομπάμα έδωσε το στίγμα της δεύτερης θητείας του: έμφαση στα κοινωνικά δικαιώματα, στην ισότητα, στην προστασία των αδύναμων, των παιδιών, των γυναικών, των μεταναστών, των ομοφυλόφιλων (...) τόνισε ότι θα εργαστεί για την κοινωνική ασφάλιση και τα προγράμματα Medicaid, Medicare. Σκιαγράφησε την πορεία που επιθυμεί να ακολουθήσει - μια πορεία στον αστερισμό του Μάρτιν Λούθηρ Κινγκ και των προοδευτικών αρχών και αξιών της φιλελεύθερης πτέρυγας του Δημοκρατικού κόμματος» (...) «Σπάνια οι δυο πλευρές του Ατλαντικού μοιάζουν τόσο μακριά η μια από την άλλη όσο σήμερα...»!

Αναμενόμενο μεν, θλιβερό δε! Να ακκίζονται ενώπιον των ιμπεριαλιστών και να τους κολακεύουν για να γίνουν αρεστοί στην τάξη που ορέγονται από κυβερνητικό πόστο να εκπροσωπήσουν. Να διαφημίζουν φόρα παρτίδα την πλήρη ενσωμάτωσή τους σε ένα σύστημα που κάθε πόρος του αναδίνει βρωμιά και δυσωδία. Να διαστρεβλώνουν εξόφθαλμα την πραγματικότητα των εκατομμυρίων Αμερικανών αστέγων, πεινασμένων, εξαθλιωμένων για να πείσουν τον λαό ότι υπάρχει μείγμα αστικής διαχείρισης που υπερασπίζεται τα συμφέροντά του.

Ωμός, ξεδιάντροπος αυταρχισμός

Ωμός, ξεδιάντροπος αυταρχισμός 





«Η απόφαση της κυβέρνησης να επιβάλει την επίταξη των απεργών εργαζομένων στο Μετρό αποτελεί πράξη ωμού αυταρχισμού που στρέφεται ενάντια στα στοιχειώδη δικαιώματα όλων των εργαζομένων.


Όλος ο λαός πρέπει να καταδικάσει την κυβέρνηση και να εκφράσει την αλληλεγγύη του στο δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στο Μετρό και τα άλλα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, που πρέπει να παραμείνουν όρθιοι και να μην υποκύψουν ώστε να αποτύχουν ο αυταρχισμός και η κυβερνητική αδιαλλαξία».

Εμείς, από τη μεριά μας, θα προσθέταμε και το εξής:

Ήρθε η ώρα, δεν πάει άλλο, οι εργαζόμενοι να αντιληφθούν τι γίνεται, να βγάλουν τα συμπεράσματα που πρέπει, να δουν ποιοι είναι οι φίλοι τους και ποιοι οι εχθροί τους!

 You might also like: 
 Ο άγριος Νοέμβρης 
 Που πάνε τα δάνεια 
 Τα spreads οδηγούν την Ιταλία στο ΔΝΤ ? Και τα spreads ... 
LinkWithin 
 Αναρτήθηκε από faros

Ωμες ομολογιες

Ωμες ομολογιες 

Μπαμπινιώτης - Τσίμας 
(άκρως ενδιαφέρον  ... αναγνώσατε μέχρι τέλους)


Ηχηρή παρέμβαση του ακαδημαϊκού Γεωργίου Μπαμπινιώτη, ο οποίος σε συνέντευξη που έδωσε στον αμερόληπτο δημοσιογράφο Παύλο Τσίμα είπε -μεταξύ άλλων:

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Η ελληνική γλώσσα κατακρεουργείται καθημερινά. Να σας δώσω ένα παράδειγμα: Διαρκώς ακούμε για την κατάληψη της βίλα Αμαλίας ή ότι έγινε ανακατάληψη της βίλα Αμαλία.

Και σας ρωτώ. Η λέξη βίλα δεν κλίνεται;

Αν δεν το γνωρίζετε η βίλα προέρχεται από το ιταλικό villa και είναι λέξη ελληνοποιημένη, όπως η κατσαρόλα, όπως οι ολυμπιονίκες της άρσης βαρών.
Και πρέπει να κλίνεται σύμφωνα με τους κανόνες της γραμματικής.

Δε λέμε: Το καπάκι της κατσαρόλα.
Ούτε θα πούμε: Αυθαίρετες οι βίλα των υπουργών.

Για να το καταλάβετε καλύτερα θα σας αναφέρω ένα άλλο παράδειγμα: Τη Μαρία Κάλλας.
Η Κάλλας, όπως γνωρίζετε, ήταν Ελληνίδα. Ως Ελληνίδα η γενική του ονόματος της είναι: Της Μαρίας Κάλλας. Και όχι της Μαρία Κάλλας.
Αντίστοιχα πρέπει να λέμε: Η κατάληψη της βίλας Κάλλας και όχι της βίλα Κάλλας.

ΤΣΙΜΑΣ: Μπορεί αυτό να συμβαίνει επειδή γράφεται με λατινικούς χαρακτήρες. Villa Amalias.
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Κι αυτό είναι λάθος. Τι ήταν η Αμαλία; Βασίλισσα της Αγγλίας;
ΤΣΙΜΑΣ: Βίλα Αμαλίας, λοιπόν.
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Ακριβώς! Η βίλα, της βίλας, οι βίλες, των βιλών. 

ΤΣΙΜΑΣ: Και τι έχετε να πείτε για το χαρακτηρισμό «μαλακισμένα» που ακούστηκε στον αέρα από γνωστό δημοσιογράφο;
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Καθόλου δε με ξάφνιασε. Ουδείς φαυλότερος των πολιτικών, αν δεν υπήρχαν οι δημοσιογράφοι. Η έκφραση του κυρίου δεν ήταν μόνο απρεπής, αλλά και σημειολογικά εσφαλμένη. Θα σας εξηγήσω.

Το «μαλακισμένος» είναι μετοχή του ρήματος: Μαλακίζομαι.  Αυτό προέρχεται από το αρχαίο: Μαλακία, παράγωγο της λέξεως «μαλακός». 
Καθόλου νεολογισμός δεν είναι αυτές οι λέξεις. Σας θυμίζω το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο: «Και περιήγεν ο Ιησούς τας πόλεις πάσας και τας κώμας, διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και κηρύσσων το ευαγγέλιον της βασιλείας και θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν μαλακία.»

Αλλά η ρίζα της λέξης είναι αρχαιοελληνική.
Στην Αρχαία Ελλάδα συνηθιζόταν η έκφραση: «Μαλάκας πολίτης», η οποία ήταν συνώνυμη του «ιδιώτης».
Ιδιώτης ήταν ο πολίτης που δεν ασχολείτο με τα πολιτικά.
Η ιδιωτεία, για τους αρχαίους ημών προγόνους, ήταν κατάπτυστη. Εξ ου και το λατινογενές idiot, το οποίο προέρχεται από τον ιδιώτη και σημαίνει ηλίθιος.

Ο ιδιώτης περιφρονητικά αποκαλείτο μαλάκας πολίτης.

Και ακόμα πιο πίσω αν κοιτάξουμε, στα ομηρικά έπη θα βρούμε την έκφραση: «Αιδώς, Αργείοι».
Αυτή προέρχεται από την Ιλιάδα:
«Αιδώς γαρ εν κακοίσιν ουδέν ωφελεί. Η γαρ σιωπή τω λαλούντι σύμμαχος.»
Αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ως εξής: Το να δείχνεσαι ντροπαλός ανάμεσα σε κακούς δεν ωφελεί καθόλου, γιατί η σιωπή η δική σου γίνεται τότε σύμμαχος του κακού, που φλυαρεί.

Αν, με λίγα λόγια, εσύ ακούς τους φαύλους και δε μιλάς γίνεσαι σύμμαχος τους.

Αρχικά η έκφραση ήταν: «Αιδώς, μαλάκες».
Αλλά με τα χρόνια εκφυλίστηκε σε αυτό που όλοι γνωρίζουμε.

Ας μου πει, λοιπόν, ο κύριος Καμπουράκης. Ποιοι είναι οι ιδιώτες, ποιοι είναι οι μαλάκες που σιωπούν, ποια είναι τα μαλακισμένα της εποχής μας;
Οι καταληψίες των βιλών ή οι έχοντες το ακατοίκητο τηλεθεατές του Μέγκα και των υπόλοιπων καναλιών;

ΤΣΙΜΑΣ: Το Μέγκα είναι αμερόληπτο, κύριε Μπαμπινιώτη.
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Φυσικά! Και ο κώλος της μαϊμούς είναι πράσινος.
ΤΣΙΜΑΣ: Σας βρίσκω λίγο επιθετικό.
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Κι εγώ σας βρίσκω αρκετά ηλίθιο, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα.

ΤΣΙΜΑΣ: Ας πούμε κάτι άλλο. Τι γνώμη έχετε για τη δήλωση βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ευθαρσώς είπε ότι είναι αναρχικός, ενώ ο πρόεδρος του κόμματος, την ίδια μέρα, δήλωσε ότι είναι νοικοκυραίοι κι αυτοί.
Αυτό δεν είναι οξύμωρο;
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Καταρχάς κάνατε λάθος χρήση του επιρρήματος ευθαρσώς, το οποίο δηλώνει θάρρος, ενώ εσείς, έτσι πιστεύω, θέλατε να δείξετε το θράσος του. Όσον αφορά το οξύμωρο της δήλωσης. Όχι! Καθόλου! Που το βλέπετε το οξύμωρο;

ΤΣΙΜΑΣ: Μα. Αναρχικός νοικοκυραίος;
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Και λοιπόν; Δε γνωρίζετε το βιβλίο του Πεσόα «Ο αναρχικός τραπεζίτης»; Αυτό δεν είναι οξύμωρο; 
ΤΣΙΜΑΣ: Δεν το έχω διαβάσει, οπότε δεν μπορώ να πω.
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Κακώς! Θα έπρεπε να διαβάζετε και μερικά βιβλία, εσείς οι δημοσιογράφοι, αντί μόνο να γράφετε. Θα σας εξηγήσω: Ο αναρχικός νοικοκυραίος είναι ένας άμεσα νοικοκυραίος, ο οποίος αντιμάχεται τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος από τον πυρήνα του, την ίδια την οικογένεια.

ΤΣΙΜΑΣ: Σας βρίσκω πολύ αριστεριστή, κύριε Μπαμπινιώτη.
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Σταματήστε να λέτε "σας βρίσκω", γιατί αρχίζω να πιστεύω ότι μου παίρνει συνέντευξη η Μενεγάκη.  Και ναι! Είμαι αριστεριστής. Γιατί, καταρχάς, δεν είμαι διορισμένος σε κανένα υπουργείο. Αν με ξανακάνουν υπουργό παιδείας θα ανασκευάσω τις δηλώσεις μου.
Και ναι, είμαι αριστεριστής, γιατί. Είμαι ακαδημαϊκός.

Οι ακαδημαϊκοί κύκλοι, όπως και οι εκκλησιαστικοί, είναι κύκλοι ομόκεντροι της εξουσίας.

Έτσι, αφού αντιλαμβάνομαι μια αλλαγή προς την αριστερά, προετοιμάζομαι να ακολουθήσω το ρεύμα της εποχής μου.
Κανένας ακαδημαϊκός ή καταξιωμένος διανοούμενος δεν είναι, ποτέ, ριζοσπαστικός.

Δείτε την κυρία Κική Δημουλά. Δέκα μέρες πριν τις εκλογές του Ιουνίου υπέγραψε δήλωση νομιμοφροσύνης, μαζί με άλλους τριάντα, εκείνο το περιβόητο: «Τολμήστε!»
Τώρα, που βλέπει ότι η παλίρροια αλλάζει, μιλάει στα ξένα περιοδικά για χάος. 
Προετοιμάζεται κι εκείνη για την αλλαγή εξουσίας και νοοτροπίας.

Αν ήταν η Χρυσή Αυγή που διεκδικούσε την εξουσία η κυρία Δημουλά θα γινόταν ένας άλλος Έζρα Πάουντ. Και διαβάστε κάνα βιβλίο για να καταλάβετε τι εννοώ.

ΤΣΙΜΑΣ: Δηλαδή πιστεύετε ότι η διανόηση συμπορεύεται με την εξουσία, ανεξαρτήτως του. χρώματος της;
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Πάντα! Η αποδεχτή διανόηση. Οι λογοτέχνες, οι λόγιοι, οι καλλιτέχνες και πανεπιστημιακοί που προβάλλονται και προοδεύουν, γιατί αλλιώς θα βρισκόντουσαν στα ρείθρα της επικαιρότητας.

ΤΣΙΜΑΣ: Υπάρχει κάποιος λογοτέχνης που πιστεύετε ότι βρίσκεται εκτός. νομιμότητας;
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Τώρα πια, μόνο οι μπλογοτέχνες.
ΤΣΙΜΑΣ: Ορίστε;
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Οι μπλόγκερ. Γιατί αυτοί δρουν ανεξέλεγκτα.
ΤΣΙΜΑΣ: Οι μπλόγκερ. Υπάρχει κάποιος που ξεχωρίζετε από αυτούς;

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Πολλοί. Ο μόνος που μου έρχεται τώρα στον νου είναι ο Γελωτοποιός, ο οποίος πρέπει να βελτιώσει το συντακτικό του και να μην παρασύρεται από την κυκλοθυμικότητα του, αλλά κατά τα άλλα είναι αξιόλογος.
ΤΣΙΜΑΣ: Γελωτοποιός, λοιπόν.
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Το σημειώσατε; Για να το ψάξει η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος;
ΤΣΙΜΑΣ: Με προσβάλετε, κύριε Μπαμπινιώτη.
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Ελάτε, κύριε Τσίμα, ας είμαστε ειλικρινείς. Όλοι το ξέρουν ότι είστε ρουφιάνοι.

ΤΣΙΜΑΣ: Διακόπτουμε για διαφημίσεις και θα συνεχίσουμε με τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Ναι! Πως θα μάθουν τα παιδιά να ανάβουν φωτιές για να ζεσταίνονται.
ΤΣΙΜΑΣ: Διακόπτουμε.

Οι κόντρες για τη μοιρασιά

Οι κόντρες για τη μοιρασιά

Χτες, απ' αυτήν εδώ τη στήλη, γράφαμε ότι με την ιδιωτικοποίηση των ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ, η προσφορά για αγορά της ΔΕΠΑ από το ρωσικό μονοπώλιο «Gazprom» προκάλεσε παρέμβαση των ΗΠΑ και ΕΕ. Δείχνει οξύτατο ανταγωνισμό ανάμεσα σε ΗΠΑ - Ρωσία, ΕΕ - Ρωσία, στον ενεργειακό τομέα, που εκδηλώνεται στο έδαφος της Ελλάδας. Εγινε επειδή μέσω της ΔΕΠΑ το ρωσικό μονοπώλιο αποκτά προβάδισμα στην αξιοποίηση της Ελλάδας ως ενεργειακού κόμβου και για άλλες αγορές. Ενώ υπάρχουν και τα τεράστια υποθαλάσσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Λέγεται ότι η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να ανακηρύξει ΑΟΖ, άρα έχουμε ένα ακόμη πεδίο οξύτατων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Τα αμερικανικά μονοπώλια ενδιαφέρονται άμεσα, ο ενεργειακός άξονας Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας αποτελεί πλεονέκτημα για τα αμερικανικά μονοπώλια, που δε θέλουν στα πόδια τους τα ρωσικά. Αυτοί οι ανταγωνισμοί διαπλέκονται με ανταγωνισμούς ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου στην Ελλάδα που έχουν σχέσεις με μονοπώλια διαφορετικών ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, άλλοι με ΗΠΑ, άλλοι με Ρωσία, Κίνα. Το πρωτοσέλιδο σχόλιο της προχτεσινής «Καθημερινής» ότι «είναι παράλογο να διατυπώνονται γεωπολιτικές αντιρρήσεις εκ μέρους Ευρωπαίων ή Αμερικανών έναντι των προσφορών ρωσικών ή κινεζικών εταιρειών» αυτό δείχνει.

***

Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ ότι: «Καθώς οξύνονται οι αντιθέσεις μέσα στην Ευρωζώνη και στην Ελλάδα, ενισχύονται αστικές δυνάμεις που δίνουν προβάδισμα στον ατλαντικό άξονα γεωπολιτικής επιρροής (ΗΠΑ, Ισραήλ, Βρετανία) συγκριτικά με τη Γερμανία, αλλά και τη Γαλλία. Εντείνεται η διαπάλη ιμπεριαλιστικών κέντρων και μονοπωλιακών ομίλων για το μοίρασμα και τον έλεγχο αγορών και υποδομών, ιδιαίτερα στους τομείς μεταφορών (λιμάνια, αεροδρόμια κ.λπ.), ενέργειας, τηλεπικοινωνιών, τραπεζών. Σε αυτούς τους τομείς εκδηλώνεται ενδιαφέρον και απ' την πλευρά της Ρωσίας και της Κίνας» (από τις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο).

Αλλωστε, «με τη βαθιά κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου του 2008 - 2009 (...) έγινε πιο φανερή η τάση σημαντικών αλλαγών στο συσχετισμό μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, υπό την επίδραση του νόμου της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αυτή η τάση αφορά και τις ανώτερες βαθμίδες της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας. Οι ΗΠΑ παραμένουν η πρώτη οικονομική δύναμη, αλλά με σημαντική μείωση του μεριδίου τους στο Παγκόσμιο Ακαθάριστο Προϊόν. Μέχρι το 2008 η ΕΕ συνολικά διατηρούσε τη δεύτερη θέση στη διεθνή καπιταλιστική αγορά, θέση που έχασε μετά την κρίση. Ηδη η Κίνα έχει αναδειχθεί σε δεύτερη οικονομική δύναμη, έχει ισχυροποιηθεί η συμμαχία BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική) στις διεθνείς καπιταλιστικές ενώσεις, όπως το ΔΝΤ, το G20. Η αλλαγή στο συσχετισμό μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών επιφέρει αλλαγές και στις μεταξύ τους συμμαχίες, αφού οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις για τον έλεγχο και το ξαναμοίρασμα οικονομικών εδαφών και αγορών, κυρίως ενεργειακών και πλουτοπαραγωγικών πηγών, δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων» (από τις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο). Επομένως, οι ανταγωνισμοί μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου στην Ελλάδα διαπλέκονται όχι μόνο με τους ανταγωνισμούς ΗΠΑ - ΕΕ, αλλά και με τα ανερχόμενα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, Ρωσία, Κίνα κ.λπ.

***

Αυτοί οι οξύτατοι μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί στο έδαφος της Ελλάδας τίποτε καλό δεν προοιωνίζονται για την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα της χώρας. Οι ελληνικοί επιχειρηματικοί όμιλοι, επιλέγοντας συμμάχους μονοπώλια άλλων ισχυρών κρατών, τα επιλέγουν γιατί καταλαβαίνουν ότι μόνο μέσα από τέτοιες συμπράξεις μπορούν να επενδύσουν, να κερδοφορήσουν και μέσω των εξαγωγών σε άλλες χώρες. Το μέγεθος του κεφαλαίου των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων δεν τους δίνει τη δυνατότητα να δράσουν διαφορετικά στην αγορά, να αντεπεξέρχονται στο διεθνή ανταγωνισμό. Και όλ' αυτά στο όνομα της ανάπτυξης, της καπιταλιστικής οικονομίας της Ελλάδας. Αλλά αυτός ο οξύτατος ανταγωνισμός, ιδιαίτερα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, περιέχει πολύ εύφλεκτο υλικό για έναν πιο γενικευμένο πόλεμο. Στην περιοχή ανταγωνίζονται και οι ΗΠΑ και η ΕΕ αλλά από την άλλη μεριά και η Ρωσία (έχει βάσεις στη Συρία, κάνει αλλεπάλληλες στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή, στην οποία κάνει και το ΝΑΤΟ), και η Κίνα. Επομένως, οι όποιες επιλογές ισχυρών καπιταλιστικών κρατών ως συμμάχων, όπως και η συμμετοχή στην ΕΕ, καμιά ανάπτυξη σε όφελος του λαού δεν πρόκειται να φέρουν.

Ως προς αυτό ρωτούν: «Να μην αξιοποιήσει η κάθε κυβέρνηση τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς σε όφελος της οικονομίας;». Ο λαός, όταν ακούει τέτοια επιχειρήματα, πρέπει να καταλαβαίνει ότι πρόκειται για επιλογές ενίσχυσης του κεφαλαίου, με όλους τους άλλους κινδύνους που προαναφέραμε. Αρα, βαθιά αντεργατικές, αντιλαϊκές και επικίνδυνες επιλογές. Το ίδιο και όσοι από τους ανθρώπους του μόχθου μπροστά σ' αυτές τις εξελίξεις λένε ότι καλύτερα μέσα στην ΕΕ. Μας ρωτούν επίσης: «Λέτε αποδέσμευση από την ΕΕ και εργατική, λαϊκή εξουσία. Τι διεθνείς σχέσεις θα μπορέσει να αναπτύξει η εργατική - λαϊκή εξουσία με δεδομένη τη διεθνοποίηση της οικονομίας;». Λέμε στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο: «Το σοσιαλιστικό κράτος θα επιδιώξει συνεργασία με κράτη και λαούς που αντικειμενικά έχουν άμεσο συμφέρον να αντισταθούν σε οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά κέντρα του ιμπεριαλισμού, πρώτ' απ' όλα με λαούς που οικοδομούν στις χώρες τους το σοσιαλισμό. Θα επιδιώξει να αξιοποιήσει κάθε πρόσφορο "ρήγμα" που θα υπάρξει στο ιμπεριαλιστικό "μέτωπο", εξαιτίας των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων». Αλλωστε, δεν μπορεί να εγκαθιδρυθεί εργατική εξουσία σε μια χώρα και να μην υπάρχουν ανάλογες συνθήκες και σε άλλες χώρες. Εχει επιβεβαιωθεί, απ' όλες τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις. Μετά την Οχτωβριανή έγινε επανάσταση και στη Γερμανία και στην Ουγγαρία.

Δεν ήξερε (δε ρώταγε;)

Δεν ήξερε (δε ρώταγε;)

Στην τελευταία του εκπομπή στο «Mega» ο κ. Πρετεντέρης επανέλαβε καμιά δεκαριά φορές ότι η τρομοκρατία είναι... «αριστερής» προελεύσεως.

Οταν, δε, του επισημάνθηκε η ύπαρξη της ακροδεξιάς τρομοκρατίας, όπως η ναζιστική και φασιστική τρομοκρατία της Χρυσής Αυγής, απάντησε ότι πρόκειται για κάτι «νέο», συμπληρώνοντας ότι ο ίδιος αγνοούσε καν την ύπαρξη της Χρυσής Αυγής και ότι την πληροφορήθηκε μόλις τον τελευταίο χρόνο.

Πρόκειται για θαυμάσια ομολογία.

Καθότι:

Πρώτον, σημαίνει ότι του κ. Πρετεντέρη, απορροφημένου από την ενασχόλησή του με την έγκριτη δημοσιογραφία, διέλαθαν της προσοχής του θέματα όπως (για να αναφέρουμε ένα μόνο παράδειγμα) η δολοφονική απόπειρα της Χρυσής Αυγής κατά των τριών φοιτητών το 1998 στην Ευελπίδων καθώς και η εφτάχρονη φυγοδικία του τότε «Νο 2» της οργάνωσης.

Δεύτερον, σημαίνει ότι ο κ. Πρετεντέρης είναι ο μοναδικός οικοδεσπότης τηλεοπτικών εκπομπών παγκοσμίως ο οποίος αγνοεί την ιδιότητα των καλεσμένων στις εκπομπές του. Μάλλον, λοιπόν, θα αγνοούσε την ιδιότητα του «φύρερ» της Χρυσής Αυγής, του Μιχαλολιάκου, όταν τον είχε καλεσμένο στην εκπομπή του («Τέλος Εποχής», «Αντέννα»), όχι φέτος, πέρσι ή πρόπερσι, αλλά εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, στις 10/4/1995 (απ' όπου και η σχετική φωτογραφία).

Αλλά, ο κ. Πρετεντέρης, που μόλις προσφάτως πληροφορήθηκε την ύπαρξη της Χρυσής Αυγής, ενδεχομένως και του Μιχαλολιάκου (και που προφανώς δεν έχει ακόμα πληροφορηθεί ούτε για τις βόμβες των ακροδεξιών στους κινηματογράφους της Αθήνας το 1978) ως τι τον προσκαλούσε τον Μιχαλολιάκο - το 1995 - στην εκπομπή του;

Για την τρομοκρατία και την «ιδεολογία» της

Για την τρομοκρατία και την «ιδεολογία» της

Με αφορμή τα τελευταία χτυπήματα (με όπλο στα γραφεία της ΝΔ, με εκρηκτικό μηχανισμό σε εμπορικό κέντρο στο Μαρούσι) αναπτύσσεται πάλι από κυβέρνηση και αστικά ΜΜΕ η θεωρία των «άκρων» και των «ακροτήτων» τους. Διόλου τυχαία, όποτε διάφοροι μηχανισμοί εμφανίζονται με τέτοιες ενέργειες, αστικά κόμματα και μηχανισμοί προπαγάνδας του συστήματος το εκμεταλλεύονται και τους προσδίδουν ριζοσπαστική ιδεολογία, μαρξιστική, αντικαπιταλιστική. Κάθε φορά με διαφορετικά χαρακτηριστικά και διαφορετική στόχευση και επιδίωξη.

Φορτίζουν έτσι αρνητικά τις λαϊκές συνειδήσεις, καλλιεργούν ψυχολογία φόβου απέναντι στους ταξικούς αγώνες, αποστρατεύουν λαϊκούς ανθρώπους από τη μαζική και οργανωμένη πάλη. Τέτοια χαρακτηριστικά είχε και η προχτεσινή παρέμβαση του υπουργού Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδια σε συνέντευξή του στο ΜΕΓΚΑ, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι η «ιδεολογία της τρομοκρατίας είναι αριστερή». Οπως, βεβαίως, και ο «οικοδεσπότης» της εκπομπής Γ. Πρετεντέρης.

Αλήθεια, ποιος δε θυμάται ότι τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης, στο παρελθόν έχουν φιλοξενήσει άρθρα, αναλύσεις και συνενετεύξεις, δηλαδή ανοιχτή παρέμβαση μέσω του αστικού Τύπου των καταδικασμένων και φυλακισμένων «τρομοκρατών», για να τεκμηριώσουν την άποψή τους για την «ιδεολογία της τρομοκρατίας». Αλήθεια, γιατί αστικά έντυπα που δήθεν κόπτονται για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας τους φιλοξενούν;

Σκόπιμα ταυτίζουν το οργανωμένο λαϊκό κίνημα και τις μορφές πάλης που συλλογικά αποφασίζει με ενέργειες που αξιοποιούνται ενάντιά του, προκειμένου να επιβάλουν σιγή στους ταξικούς αγώνες του. Παραπέρα ταυτίζουν τον απεργό οικοδόμο, τον συνειδητοποιημένο εργάτη, τον πρωτοπόρο σπουδαστή που δημόσια και με κόστος στην καθημερινότητά τους, το μεροκάματό τους, αγωνίζονται ανοιχτά και μες στο λαό, με στοιχεία που δρουν στο σκοτάδι, με κρυμμένο πρόσωπο και «κουκούλα» αποκομμένα από οτιδήποτε γνήσια λαϊκό.

Μήπως δεν έχουν αποκαλυφθεί από τους ίδιους τους αστούς σχέσεις και οργάνωση τέτοιων ενεργειών με διάφορους κρατικούς μηχανισμούς και υπηρεσίες ενταγμένων στους μονοπωλιακούς ανταγωνισμούς;

Τα ιστορικά παραδείγματα πάμπολλα. Ο αρχιτρομοκράτης Μπιν Λάντεν, όντας υποχείριο της CIA, ανδρώθηκε κι εξοπλίστηκε από τις ΗΠΑ. Η μετέπειτα δράση του έδωσε πάτημα για μια γιγαντιαία «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία, ουσιαστικά μοίρασμα αγορών, ενίσχυση γεωστρατηγικών θέσεων ισχυρών καπιταλιστικών κρατών σε διάφορα σημεία του πλανήτη, ιδιαίτερα κοντά σε ενεργειακές πηγές και δρόμους μεταφοράς καυσίμων. Στο εσωτερικό της κάθε χώρας χωριστά οι τέτοιες δράσεις τέτοιων μηχανισμών, ανώδυνες όπως αποδεικνύεται ιστορικά για το σύστημα, είναι μοχλός επιβολής μέτρων της πιο άγριας κρατικής τρομοκρατίας, αστυνομοκρατίας και καταστολής, με μεγάλες πιθανότητες να γίνει ανεκτή ή και αποδεκτή από λαϊκές δυνάμεις.

Στην Ιταλία παλαιότερα, η CIA καταμαρτυρείται ότι σε συνεργασία με φασιστοειδή έστησε βομβιστικές επιθέσεις για να φοβίσει τον κόσμο. Στην Ελλάδα, την ώρα που συγκυβέρνηση και ΕΕ μεθοδεύουν την εφαρμογή άγρια αντιλαϊκών μέτρων, πάει να στηθεί (πάλι) ένα σκηνικό όπου μέσα από ανώνυμα τηλεφωνήματα, βόμβες, τυφλά χτυπήματα, σειρήνες που σκούζουν και περιπολικά να περιδιαβαίνουν νυχθημερόν τους δρόμους, ο λαός εμποδίζεται στην πράξη να αντιλαμβάνεται τον πραγματικό του αντίπαλο: Τα μονοπώλια, το κεφάλαιο. Εμποδίζουν να μετατρέπεται η αγανάκτησή του σε συνειδητή μαζική λαϊκή αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική πάλη.

Φαινόμενα ατομικής τρομοκρατίας το οργανωμένο εργατικό κίνημα τα έχει καταδικάσει από τη γέννησή τους ακόμη. Την Κυριακή μετά το χτύπημα στο Μαρούσι, το ΚΚΕ είπε ξεκάθαρα ότι «είναι μια άκρως επικίνδυνη και ύποπτη ενέργεια. Εντάσσεται στο σχεδιασμό εκφοβισμού του λαού και προσφέρει υπηρεσίες σε όσους επιδιώκουν την ενδυνάμωση των μηχανισμών καταστολής και τρομοκράτησης του λαού».

Απέναντι στο θέατρο τρόμου και υποταγής που ξαναπαίζεται για να περάσουν μέτρα βάρβαρα, οι άνθρωποι του μόχθου καλούνται να συνειδητοποιήσουν ότι η μαζική αποφασιστική συμμετοχή στη δική τους οργανωμένη αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική πάλη αποτελεί τη μόνη αποτελεσματική απάντηση και στον ταξικό πόλεμο του κεφαλαίου ενάντιά τους, και στην επιχείρηση τρομοκράτησής τους με την αξιοποίηση τέτοιων ενεργειών, για να τους απομακρύνουν από τους ταξικούς αγώνες.

Ενας (αριστερός) Ελληνας στις ΗΠΑ...

Ενας (αριστερός) Ελληνας στις ΗΠΑ...

«Ενα πράγμα που ως Ελληνας παρατηρώ περπατώντας στους δρόμους σας, είναι ότι η Αμερική δεν βρίσκεται στην κατάσταση κατάθλιψης την οποία δυστυχώς η χώρα μου βιώνει σήμερα. Δεν είδα κλειστά καταστήματα, βλοσυρά πρόσωπα, σημάδια απελπισίας παντού. Η Αμερική απέφυγε την κατάθλιψη μετά το 2008».

Πρόκειται για απόσπασμα από την τοποθέτηση του κ. Τσίπρα στο ινστιτούτο «Brookings» των ΗΠΑ.

Προηγουμένως, ο κ. Τσίπρας με δηλώσεις του είχε χαιρετίσει την ομιλία Ομπάμα, κατά την ορκωμοσία του τελευταίου, για τον - όπως είπε - «συνολικά προοδευτικό προσανατολισμό» της.

Η πολιτική Ομπάμα, εξήγησε ο κ. Τσίπρας, με τον «επεκτατικό» (σ.σ.: και αντικαταθλιπτικό, ίσως;) χαρακτήρα της θα μπορούσε να είναι μια απάντηση στην «περιοριστική» πολιτική που εφαρμόζεται στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, όπου «κυριαρχούν οι συντηρητικές τοποθετήσεις», σε αντίθεση με ό,τι - κατά τον κ. Τσίπρα προφανώς - συμβαίνει στις ΗΠΑ.

*

Στο μεταξύ, ένα μήνα πριν ο κ. Τσίπρας βρεθεί στις ΗΠΑ, από τη Διάσκεψη των Δημάρχων των αμερικανικών πόλεων δημοσιοποιήθηκε η έρευνα «Hunger and Homelessness Survey».

Η έρευνα αποτελεί σε μεγάλο βαθμό μια οικονομική και κοινωνική ακτινογραφία των αποτελεσμάτων του «συνολικά προοδευτικού προσανατολισμού» της πολιτικής Ομπάμα. Μια πολιτική που μόνο κατά την περίοδο 2008 - 2010 (οπότε και η FED έδωσε σχετικά στοιχεία) πρόσφερε στις τράπεζες ενισχύσεις ύψους 3,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και σύμφωνα με το «Bloomberg» (28/11/2011) πάνω από 7,7 τρις δολάρια μέχρι και το 2011! Τι συνέβη, όμως, με τη ζωή του αμερικανικού λαού την ίδια αυτή περίοδο που στις ΗΠΑ διασώζονται (σ.σ.: εκεί δεν διασώζονται «περιοριστικά», διασώζονται «επεκτατικά»...) οι χρεοκοπημένες τράπεζες και τα μονοπώλια της Γουόλ Στριτ;

Σύμφωνα με την έρευνα:

• Ο αριθμός των αστέγων, των ανθρώπων που επιβιώνουν αποκλειστικά μέσω των συσσιτίων και των φτωχών αυξήθηκε δραματικά το 2012.
• Είναι ενδεικτικό ότι το 84% των αμερικανικών πόλεων κατέγραψε αύξηση αυτών που κατέφυγαν στην αρωγή των συσσιτίων (αριθμούν πλέον άνω των 50 εκατομμυρίων πολιτών), ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι στο σύνολο όσων επιζητούν επισιτιστική βοήθεια το 51% είναι οικογένειες.
• Ο αριθμός των αστέγων που ζητούν βοήθεια αυξήθηκε κατά 7% από το 2011, ενώ σχεδόν το 19% των ατόμων που ζητούσαν βοήθεια για τη σίτισή τους δεν είδαν το αίτημά τους να ικανοποιείται. Σημειωτέον ότι και όσοι εντάσσονται στα προγράμματα συσσιτίων λαμβάνουν πλέον μειωμένες μερίδες φαγητού ώστε να τραφεί όσο το δυνατό μεγαλύτερος αριθμός πολιτών από την ίδια διαθέσιμη ποσότητα τροφίμων.
• Από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της έρευνας είναι ότι η φτώχεια στις ΗΠΑ μαστίζει τους νέους και ειδικά τις οικογένειες με γονείς κάτω των 30 ετών σε ποσοστό 37%!

Τέλος, παράλληλα με την προηγούμενη έρευνα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε το υπουργείο Παιδείας, για πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ ο αριθμός των μαθητών σε δημόσια σχολεία που είναι άστεγοι ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο.

*

Ενδεχομένως ο κ. Τσίπρας όντως να μην «παρατήρησε» τίποτα από όλα αυτά«περπατώντας στους δρόμους σας», όπως είπε στο ακροατήριο του «Brookings».

Ισως μάλιστα και περισσότερο παρατηρητικός αν ήταν, ίσως και περισσότερο αν περπατούσε, πάλι να μην έβλεπε τίποτα.

Και τούτο γιατί στο πλαίσιο του «συνολικά προοδευτικού προσανατολισμού» της πολιτικής Ομπάμα, μετά από την ποινικοποίηση των διαδηλώσεων με τον πρόσφατο νόμο «HR 347», οι πολιτειακές αρχές των ΗΠΑ προχώρησαν ένα βήμα περισσότερο: Ποινικοποίησαν ακόμη και την εκδήλωση της αλληλεγγύης εργαζομένων και οικογενειών προς συνανθρώπους τους που αντιμετωπίζουν την πείνα και την εξαθλίωση. Πρόκειται για το μέτρο της απαγόρευσης της παροχής και διανομής τροφής προς αστέγους και φτωχούς σε δημόσιους χώρους. Ενα μέτρο που ήδη έχει τεθεί σε εφαρμογή στη Φιλαδέλφεια και στο Χιούστον και εξαπλώνεται ήδη σε δεκάδες αμερικανικές μεγαλουπόλεις με τάση να εφαρμοστεί σε όλη την αμερικανική επικράτεια...

*

Και κάτι ακόμα:

Στη μελέτη «Hunger and Homelessness Survey» καταγράφεται και ένα ακόμα στοιχείο:

Το 30% των αστέγων στις ΗΠΑ έχει σοβαρές ψυχικές διαταραχές, το 18% έχει μια αναπηρία, το 16% έχει πέσει θύμα ενδοοικογενειακής βίας, αλλά και το 17% ενώ έχει εργασία, αυτή δεν είναι αρκετή για να καλύψει έξοδα στέγασης.

Ευτυχώς, πάντως, στο πλαίσιο του «συνολικά προοδευτικού προσανατολισμού» του Ομπάμα, αυτά τα εκατομμύρια των φτωχών, των απόρων, των ανέργων και των πεινασμένων στις ΗΠΑ, κατάθλιψη - κατά τον κ. Τσίπρα - δεν έχουν...