ΚΕΡΚΥΡΑ-Μεγάλο ρεκόρ συμμετοχής στις εκλογές των ξενοδοχ/λων

Ολοκληρώθηκε η διαδικασία των αρχαιρεσιών του Συνδικάτου με την κάλπη να κλείνει στους 1756 ψηφίσαντες δημιουργώντας ρεκόρ συμμετοχής από την ίδρυση του Σωματείου το 1936.
Σε σχέση με τις αρχαιρεσίες του 2017 το Συνδικάτο κατέγραψε εντυπωσιακή άνοδο στη συμμετοχή με αύξηση των ψηφισάντων κατά 75%. Πιο συγκεκριμένα, το 2017 στο Συνδικάτο είχαν ψηφίσει 1006 μέλη και εκλέχτηκαν 19 αντιπρόσωποι για το Εργατικό Κέντρο και 10 για την Ομοσπονδία.
Τώρα ψήφισαν 1756 μέλη και εκλέγονται 30 αντιπρόσωποι για το Εργατικό Κέντρο και 16 αντιπρόσωποι για την Ομοσπονδία.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της γραμματείας της Αγωνιστικής Πορείας:
Οι αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, ο σαφής ταξικός προσανατολισμός, η υπεύθυνη και σοβαρή δουλειά που γίνεται στο Συνδικάτο οδήγησαν στη συσπείρωση των εργαζομένων σε μια περίοδο όπου το συνδικαλιστικό κίνημα στη χώρα μας βρίσκεται σε κατάσταση υποχώρησης.
Συνεχίζουμε ακόμη πιο δυναμικά και πιο οργανωμένα τους αγώνες του κλάδου με πρώτο σταθμό την απεργία την Παρασκευή 4 του Σεπτέμβρη και το συλλαλητήριο στις 11 το πρωί στην ΠΟΡΤΑ ΡΙΑΛΑ με στόχο την εξασφάλιση εισοδήματος για τον κλάδο, τέτοιο που να μπορούν όλοι οι συνάδελφοι να καλύψουν τις άμεσες ανάγκες τους και παράλληλα να ληφθούν μέτρα για πάγωμα λογαριασμών και διαγραφή χρεών.
Οι εργαζόμενοι με τη συμμετοχή τους έδωσαν μεγάλη δύναμη στο Συνδικάτο τους και οριστικοποίησαν την ανατροπή του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα της Κέρκυρας.
Οι εργαζόμενοι έδωσαν την απάντησή τους με τον καλύτερο τρόπο, στην κυβέρνηση για την αντιλαϊκή της πολιτική, στην εργοδοσία για τον εργασιακό μεσαίωνα που έχει εγκαταστήσει, στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό που για λογαριασμό της εργοδοσίας προβοκάρισε τις εκλογές του Συνδικάτου προσφεύγοντας ανεπιτυχώς στη δικαιοσύνη.
Είμαστε σε καλό δρόμο, ο αγώνας μας συνεχίζεται και εντείνεται και δεν απέχει πολύ η ώρα που η εργατική τάξη θα βγει στην αντεπίθεση διεκδικώντας αποτελεσματικά την επαναφορά των απωλειών σε δικαιώματα και εισοδήματα και τη διεύρυνσή τους για μια καλύτερη ζωή όπως της αξίζει.

Αντιλαϊκή σκυταλοδρομία

Το νομοθετικό τερατούργημα που παρουσίασε η κυβέρνηση της ΝΔ για τον νέο «πτωχευτικό κώδικα» ενταφιάζει οριστικά και τα ελάχιστα μέτρα προστασίας που είχαν απομείνει για την πρώτη κατοικία, ενώ παράλληλα δίνει σήμα «επέλασης» σε τράπεζες, κράτος και επιχειρηματικούς ομίλους για να σφίξουν κι άλλο τη θηλιά των πλειστηριασμών και εκβιασμών στα λαϊκά σπίτια. Το νομοσχέδιο όμως δεν ήρθε «ουρανοκατέβατο»...
Αντίθετα, το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων, που βαραίνουν τα χειμαζόμενα λαϊκά νοικοκυριά, και η προσπάθεια του κράτους να απαλλάξει τις τράπεζες από αυτά, προκειμένου να «εξυγιανθούν» και να τροφοδοτήσουν έναν νέο γύρο καπιταλιστικής κερδοφορίας, αποτελούν εδώ και μια δεκαετία κεντρικό στόχο όλων των αστικών κυβερνήσεων, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Στη μια άκρη αυτής της ληστρικής πολιτικής βρίσκεται η κλιμάκωση των εκβιασμών στα λαϊκά νοικοκυριά να πληρώσουν από λεφτά που δεν έχουν, και στην άλλη οι αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών από τα λεφτά του λαού και οι παχυλές επιδοτήσεις σε επιχειρηματικούς ομίλους που συμμετέχουν με τα κεφάλαιά τους.

* * *

Η αντιλαϊκή «σκυταλοδρομία» πάει πίσω στο 2010, την περίοδο που οξυνόταν η καπιταλιστική κρίση. Τότε, με τον λεγόμενο νόμο Κατσέλη (νόμος 3869/10), επιδιώχθηκε η «ρύθμιση» οφειλών που συσσώρευσε η λαϊκή οικογένεια όλα τα προηγούμενα χρόνια, εξαιτίας των τοκογλυφικών όρων των τραπεζών, προκειμένου να έχει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι της. Η «διέξοδος» που πρόσφερε ο νόμος αυτός ήταν η υποταγή στους όρους των τραπεζών για σταδιακή αποπληρωμή του δανείου. Αφορούσε την πρώτη κατοικία μέχρι μίας αξίας, με «αντάλλαγμα» να παγώσουν προσωρινά οι διαδικασίες πλειστηριασμού, ωσότου η υπόθεση κριθεί δικαστικά.
Ο νόμος αυτός έβαλε τον «πήχη» της όποιας κρατικής παρέμβασης για την προστασία της λαϊκής κατοικίας. Σταδιακά, από τη μια κυβέρνηση στην άλλη, ο πήχης αυτός κατέβαινε, μέχρι να φτάσουμε στον σημερινό νόμο της ΝΔ. Για παράδειγμα, στα τέλη του 2013 ψηφίστηκε «μεταβατικό» πλαίσιο με το οποίο καρατομήθηκαν παραπέρα τα κριτήρια, ώστε η προστασία να ισχύει μόνο για την κύρια κατοικία και μόνο για λαϊκά νοικοκυριά με ετήσιο εισόδημα μέχρι 35.000 ευρώ, σε συνδυασμό με διάφορους άλλους αποκλεισμούς.
Από το 2014, επί συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ξεκινά η σταδιακή άρση της παρεχόμενης προστασίας και για την κύρια κατοικία, με τον καθορισμό εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων, που πετάνε εκτός προστασίας δεκάδες χιλιάδες σπίτια.
Ενα ακόμη αποφασιστικό βήμα αποτέλεσε ο «Κώδικας Δεοντολογίας» των τραπεζών, που καταρτίστηκε από την κυβέρνηση και την Τράπεζα της Ελλάδας το 2014. Στον κώδικα αυτό προβλεπόταν από τότε ο δανειολήπτης να μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στην τράπεζα και στη συνέχεια να γίνεται νοικάρης στο σπίτι του! Εισαγόταν επίσης η έννοια των «εύλογων δαπανών διαβίωσης», στα όρια της επίσημης φτώχειας, ώστε να είναι ευκολότερη η πρόσβαση των τραπεζών στη ρημαγμένη τσέπη της λαϊκής οικογένειας, στις διαπραγματεύσεις για τη ρύθμιση του δανείου.

* * *

Αυτή τη σκυτάλη έπιασε ο ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα βγαίνει τάχα στα κεραμίδια για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, και την πήγε πολλά βήματα παραπέρα, ανοίγοντας το δρόμο για το σημερινό τελειωτικό χτύπημα. Πολυνομοσχέδιο της δικής του κυβέρνησης ήταν αυτό που το 2015 έβαλε ταφόπλακα στην αναστολή πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία και πετσόκοψε κι άλλο τους ανεπαρκέστατους περιορισμούς που προβλέπονταν από τον «νόμο Κατσέλη».
Οι σωρευτικές προϋποθέσεις που έθετε εκείνο το πολυνομοσχέδιο για την ένταξη στο καθεστώς «μερικής» ή «αυξημένης προστασίας» της πρώτης κατοικίας (περιουσιακές, εισοδηματικές και άλλες), σε συνδυασμό με την περιορισμένη διάρκεια της όποιας ρύθμισης (3 χρόνια) και τη μη ανοχή σε καθυστέρηση δόσης, έδειχναν την κατεύθυνση που με συνέπεια ακολουθήθηκε έκτοτε, με γνώμονα τα συμφέροντα των τραπεζικών ομίλων, ενώ τα ίδια στοιχεία αποτελούν τον πυρήνα και όσων προβλέπει το νομοσχέδιο της ΝΔ.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ νομοθέτησε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για την επιτάχυνσή τους, φτάνοντας στην αθλιότητα να μετατρέψει σε «ιδιώνυμο» αδίκημα τις κινητοποιήσεις ενάντια στην κλοπή της λαϊκής κατοικίας!
Την ίδια ώρα, όπως και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ απέρριψε τρεις φορές την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την πραγματική προστασία των λαϊκών σπιτιών από τους πλειστηριασμούς, επιστρατεύοντας όλη την άθλια επιχειρηματολογία που επικαλείται και η ΝΔ σήμερα, περί «μπαταχτσήδων», «κουνώντας το δάχτυλο» σε σωματεία και φορείς για τα «μαξιμαλιστικά αιτήματά» τους, παραδίδοντας μαθήματα για το πόσο απαραίτητο είναι οι τράπεζες να «απαλλαγούν» από τα «κόκκινα» δάνεια προκειμένου να τροφοδοτήσουν έναν νέο γύρο καπιταλιστικής κερδοφορίας.

***

Αυτό λοιπόν το νήμα πιάνει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, επιταχύνοντας παραπέρα την επίθεση στα λαϊκά σπίτια, με το νομοσχέδιο που προβλέπει ότι τα φυσικά πρόσωπα θα πτωχεύουν και με τη βούλα του νόμου, ώστε κατόπιν κράτος, τράπεζες και επιχειρηματικοί όμιλοι να προχωρούν στην πλήρη ρευστοποίηση της περιουσίας του «οφειλέτη», αφήνοντάς του μόνο ορισμένα ψίχουλα που θα καλύπτουν τις «εύλογες δαπάνες διαβίωσης», κάνοντας το λαό νοικάρη στο σπίτι του, με μόνιμη την απειλή της οριστικής έξωσης σε περίπτωση που δεν καταβάλει έγκαιρα τρία στη σειρά μηνιαία μισθώματα κ.ο.κ.
Και αν κάτι επιβεβαιώνει η πορεία αυτή, η αντιλαϊκή αυτή «σκυταλοδρομία» που φέρει την υπογραφή όλων τους, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και των διαφόρων δορυφόρων, είναι ότι η πάλη για την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας, για να μη μείνει καμία λαϊκή οικογένεια στο δρόμο, για να σβηστούν χρέη και πανωτόκια και να ανασάνουν οι λαϊκές οικογένειες, δεν μπορεί παρά να στοχεύει την καρδιά του προβλήματος, τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των τραπεζικών ομίλων.

Στο στόχαστρο οι νέοι

Μπροστά στο «φόρουμ της ΔΕΘ» και τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στις 12 Σεπτέμβρη, πυκνώνουν οι «τροχιοδεικτικές βολές» κυβερνητικών στελεχών κατά των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και διαμορφώνεται το αναγκαίο υπόβαθρο για τον επόμενο γύρο της αντεργατικής και αντιλαϊκής επίθεσης.
Καθόλου τυχαία, μάλιστα, η κυβερνητική προπαγάνδα στοχεύει το «ενδιαφέρον» της στη νέα γενιά, στους νέους εργαζόμενους και ανέργους, τους οποίους η πολιτική της καταδικάζει σε ακόμα χειρότερους όρους ζωής, δουλειάς και ασφάλισης, ακόμα κι από τους πατεράδες ή τους παππούδες τους.
«Σταματάμε να παίρνουμε τα λεφτά των νέων και να τα δίνουμε στους ηλικιωμένους», δήλωνε για παράδειγμα πριν από λίγες μέρες ο επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού, Αλ. Πατέλης.
Πρόκειται για τις γνωστές αθλιότητες, με τις οποίες οι σημερινοί συνταξιούχοι εμφανίζονται να ζουν σε βάρος τάχα των νέων εργαζομένων, λες και οι προηγούμενες γενιές δεν πλήρωσαν με τον ιδρώτα και το αίμα τους τα ασφαλιστικά ταμεία!
Ο πρωθυπουργικός σύμβουλος βέβαια δεν πρωτοτυπεί. Και άλλοι πριν απ' αυτόν είχαν διαπρέψει στην άθλια προπαγάνδα του «κοινωνικού αυτοματισμού», για να στρέψουν τους εργαζόμενους ενάντια στους συνταξιούχους, τους νέους ασφαλισμένους ενάντια στους παλιούς κ.ο.κ.
Τι κρύβεται όμως πίσω από την απαράδεκτη αυτή προπαγάνδα; Το σχέδιο της κυβέρνησης για την παράδοση των επικουρικών στα χέρια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, στον τζόγο του χρηματιστηρίου και των επενδύσεων για τα κέρδη τους, ενώ διαφημίζουν ως «ευκαιρία» και «διέξοδο» την ιδιωτική ασφάλιση, που θα συμπληρώνει τις πενιχρές παροχές Υγείας και τα ψίχουλα της «βασικής σύνταξης» που θα εγγυάται το κράτος!
Το σχέδιο αυτό αποτελεί συνέχεια και εμβάθυνση της ιδιωτικοποίησης των επικουρικών συντάξεων, η οποία άρχισε τουλάχιστον από το 2012 και εφαρμόστηκε με συνέπεια από όλες τις κυβερνήσεις.
Επομένως, ούτε το ΚΙΝΑΛ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να εμφανίζονται σήμερα ως θεματοφύλακες των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον νόμο Κατρούγκαλου, νομιμοποίησε όλες τις προηγούμενες περικοπές των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και έβαλε τη σφραγίδα του στην πορεία μετατροπής της ασφάλισης σε ατομική υπόθεση και ευθύνη.
Είναι προκλητικό, λοιπόν, αυτά τα κόμματα και οι κυβερνήσεις να επικαλούνται τα «δικαιώματα των νέων», όταν με τους νόμους τους καταδικάζουν τη νέα γενιά στην ανεργία ή σε μισθούς 300 - 400 ευρώ, σε «ευέλικτες» και προσωρινές μορφές απασχόλησης, που αφορούν πλέον τις έξι στις δέκα νέες θέσεις εργασίας, σε δουλειά χωρίς καμία ασφάλιση και προστασία, έρμαιο στην εργοδοτική αυθαιρεσία και στην πιο σκληρή εκμετάλλευση.
Αξιοποιώντας τώρα την πανδημία και τη νέα οικονομική κρίση, η κυβέρνηση της ΝΔ διαμορφώνει μια νέα, εντελώς διαφορετική και χειρότερη πραγματικότητα, κυρίως για τους νέους εργαζόμενους.
Δεν είναι μόνο ότι αποκτούν μονιμότητα όλα τα αντεργατικά μέτρα που θεσπίστηκαν για τη διαχείριση της πανδημίας, όπως η επέκταση του καθεστώτος των αναστολών, το πρόγραμμα «Συν-Εργασία», η προσαρμογή των ωραρίων που οδήγησαν σε μαζική υποαπασχόληση και μείωση του εργατικού εισοδήματος σε χιλιάδες εργαζόμενους.
Η κυβέρνηση διευρύνει ακόμα το πλαίσιο στήριξης της εργοδοσίας με νέες παρεμβάσεις, που κάνουν για παράδειγμα ακόμα φθηνότερες τις υπερωρίες, διευκολύνουν τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας προς όφελος των εργοδοτών, τους εξασφαλίζουν περισσότερη τζάμπα εργασία, ακόμα κι από εργαζόμενους που αναγκάστηκαν να μείνουν σε καραντίνα λόγω κορονοϊού!
Ολα αυτά τα μέτρα ήρθαν για να μείνουν. Αποτελούν «μεταρρυθμίσεις» που φουσκώνουν το «φάκελο» της κυβέρνησης, για να διεκδικήσει με μεγαλύτερες αξιώσεις τα κονδύλια του «Ταμείου Ανάκαμψης», προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Με τους νόμους και τους σχεδιασμούς της, η «επόμενη μέρα» στην αγορά εργασίας, κυρίως για τους νέους, θα είναι εφιαλτική.
Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις δεν επιτρέπεται καμία ανοχή, δεν υπάρχει χρόνος για καθυστερήσεις. Η προστασία της υγείας και των δικαιωμάτων του λαού, η οργάνωση της πάλης για τη διεκδίκηση σύγχρονων όρων δουλειάς, ασφάλισης και αμοιβής, δεν μπορεί να περιμένει.
Αυτό ακριβώς το μήνυμα στέλνει και η κινητοποίηση των συνδικάτων της Θεσσαλονίκης στις 12 Σεπτέμβρη με αφορμή το «φόρουμ της ΔΕΘ», δίνοντας μια πρώτη αγωνιστική απάντηση σε κυβέρνηση και εργοδοσία ότι στα αντεργατικά και αντιασφαλιστικά τους σχέδια, λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο!