Θ. Καμπαγιάννης: “Ο Λαγός έκοψε τη δίοδο διαφυγής στον Μιχαλολιάκο”

«Την Τετάρτη ο Λαγός ¨έκοψε¨ τη δίοδο διαφυγής του Μιχαλολιάκου» δήλωσε ο δικηγόρος της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής Θανάσης Καμπαγιάννης μιλώντας στο Κεντρικό Magazino Σαββατοκύριακο των Παραπολιτικών 90,1 FM και τον Δημήτρη Παναγούλη, εκτιμώντας πως μια δικάσιμος θα είναι αρκετή την προσεχή Τετάρτη για την απολογία του Νίκου Μιχαλολιάκου και πως η έκδοση της δικαστικής απόφασης θα είναι του πρώτους μήνες του 2020 - video στο τέλος της ανάρτησης.

Και ποινικά διασπασμένη η ηγεσία της Χρυσής Αυγής

«Το σημαντικό το οποίο μπορούμε να διαπιστώσουμε από τις καταθέσεις και τις απολογίες μέχρι τώρα, είναι ότι η ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής έρχεται στο δικαστήριο πλέον διασπασμένη όχι μονάχα πολιτικά – μιας και γνωρίζουμε ότι έχουν υπάρξει πάρα πολλές αποχωρήσεις ηγετικών στελεχών – αλλά και ποινικά, δηλαδή σε πάρα πολύ κρίσιμους ισχυρισμούς που έρχονται και προβάλλουν στον δικαστήριο οι κατηγορούμενοι υπάρχουν μεγάλες αντιφάσεις ανάμεσα σε ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής για κομβικά ζητήματα. Για παράδειγμα για το πάρα πολύ σημαντικό ζήτημα εάν υπήρξανε πειθαρχικές διώξεις – διαγραφές δηλαδή – των μελών της Χρυσής Αυγής που διέπραξαν τα συγκεκριμένα κακουργήματα.

Ο Λαγός εξέθεσε τον Μιχαλολιάκο

«Ο Λαγός λοιπόν αυτό το οποίο έκανε την προηγούμενη Τετάρτη ήταν ότι εξέθεσε τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής τον Μιχαλολιάκο ο οποίος ευελπιστεί και ευελπιστούσε ότι η οδός διαφυγής από τις ποινικές ευθύνες είναι να πει ότι ο ίδιος διέγραψε και απομάκρυνε τα μέλη τα οποία ενεπλάκησαν στις συγκεκριμένες εγκληματικές ενέργειες εν προκειμένω στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Άρα λοιπόν με δεδομένες αυτές τις αντιφάσεις, είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον το τι πρόκειται να συμβεί την ερχόμενη Τετάρτη όταν ο Μιχαλολιάκος θα έρθει στο δικαστήριο προκειμένου να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα τα οποία αυτή τη στιγμή «καίνε» πραγματικά την υπεράσπιση, «καίνε» το ίδιο το δικαστήριο το οποίο έχει ακούσει πολλούς διαφορετικούς και αντιφατικούς ισχυρισμούς.

Το βασικό πρόβλημα του Μιχαλολιάκου

Το βασικό πρόβλημα το οποίο έχει αυτή τη στιγμή ο Μιχαλολιάκος ήταν ότι ποτέ δεν εξεδίωξε τον Λαγό. Ποτέ δεν κινήθηκε σε βάρος των συγκεκριμένων κομματιών της οργάνωσης τα οποία τελούσαν τις εγκληματικές ενέργειες. Και είναι βέβαιο ότι θα προσπαθήσει να το κάνει μονάχα που αυτή η δίοδος διαφυγής έχει δυσκολέψει πάρα πολύ με δεδομένο ότι έρχεται ένας ισχυρισμός ότι τιμωρήθηκαν τα μέλη της Νίκαιας και κλείσανε τα γραφεία της συγκεκριμένης οργάνωσης που ήτανε πρωταγωνιστική στην τέλεση των εγκληματικών ενεργειών πάρα πολύ αργά. Δηλαδή έρχεται ένας ισχυρισμός μετά από 6 χρόνια όταν δεν έχει προβληθεί ποτέ στο παρελθόν, όταν υπάρχουνε δηλώσεις του Μιχαλολιάκου ο οποίος έλεγε ότι ποτέ δεν ελήφθησαν τέτοιου τύπου πειθαρχικά μέτρα & ποτέ δεν έκλεισαν οι συγκεκριμένες Τοπικές Οργανώσεις, ποτέ δηλαδή δεν πειθαρχήθηκαν οι συγκεκριμένες ομάδες κρούσης της οργάνωσης και αυτό ήτανε αποφασιστικό στην απολογία του Λαγού ότι ο Λαγός έκοψε το δρόμο αυτής της διόδου διαφυγής. Ότι είπε δηλαδή ρητά ότι ο Μιχαλολιάκος και η Χρυσή Αυγή ποτέ δεν κινήθηκαν σε βάρος του Πατέλη και των υπόλοιπων στελεχών που εμπλέκονται και στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Αυτό θεωρώ ότι είναι κομβικό και θεωρώ ότι πραγματικά ότι αυτό είναι που θα καθορίσει και την εξέλιξη της δίκης, θα καθορίσει ότι η ηγεσία της οργάνωσης δεν μπορεί να ξεφύγει από τις ποινικές ευθύνες που έχει γι’ αυτά τα κακουργήματα.

Αρκετή μια δικάσιμος για την απολογία Μιχαλολιάκου – Αρχές 2020 η έκδοση της δικαστικής απόφασης.

Πιστεύω ότι μια δικάσιμος θα είναι αρκετή με βάση το πως κινήθηκε μέχρι τώρα αφενός η διαδικασία και αφετέρου η ίδια η οργάνωση & η υπεράσπιση που δεν επιθυμεί στην πραγματικότητα να ξεκαθαρίσει τη στάση της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής πάνω σε όλα τα εγκληματικά γεγονότα. Δηλαδή στην πραγματικότητα αυτό το οποίο έχουμε δει είναι ότι έρχεται η ηγεσία της Χρυσής Αυγής – ηγετικά στελέχη σαν τον Κασιδιάρη, τον Παναγιώταρο – και λένε «δεν γνωρίζουμε», «δεν ξέραμε ότι τελούνταν οι συγκεκριμένες εγκληματικές ενέργειες», θεωρώ ότι αυτή θα είναι η στάση την οποία θα κρατήσει και ο Μιχαλολιάκος.

Φυσικά έχει να απαντήσει σε κεφαλαιώδη ζητήματα για παράδειγμα η δήλωση ανάληψης της πολιτικής ευθύνης στην οποία είχε προβεί ο Μιχαλολιάκος δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα είναι πολύ σημαντική και πάντοτε είναι αντικείμενο ερωτήσεων από το δικαστήριο πως είναι δυνατόν από τη μια η Χρυσή Αυγή να λέει ότι ο Ρουπακιάς ήταν περαστικός και από την άλλη να έρχεται ο Μιχαλολιάκος και να αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη μιας ανθρωποκτονίας; 

Θεωρώ όμως ότι αυτά πρόκειται να λήξουνε σε μια συνεδρίαση. Την επόμενη ημέρα ίσως υπάρξουνε κάποια συμπληρωματικά ζητήματα που έχει να απασχολήσει το δικαστήριο και από εκεί και πέρα θα έχουμε τη λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας, το χρονοδιάγραμμα θα είναι το χρονικό διάστημα που θα ζητήσει πλέον η κα εισαγγελέας προκειμένου να καταρτίσει την εισαγγελική πρόταση. Θεωρώ ότι θα γυρίσουμε χρονιά, δηλαδή θεωρώ ότι η έκδοση της δικαστικής απόφασης σε αυτή την υπόθεση θα είναι τους πρώτους μήνες του 2020. 

Ακούστε το ηχητικό:

 Κατιούσα

-Καμπανάκια!

Διάβαζα πριν μερικές ένα ενδιαφέρον κείμενο (αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε ολόκληρο),  για τις ελληνικές κοινωνικές παθογένειες, ένα κείμενο με το οποίο θα ήταν πολύ δύσκολο να διαφωνήσει κάποιος προοδευτικός άνθρωπος με τον τρόπο που είναι διατυπωμένο, και πράγματι μέχρι που σκέφτηκα να το αναδημοσιεύσω ως έχει, και χωρίς άλλον δικό μου σχολιάσμό, αφού οι παθογένειες που καυτηριάζει είναι καθ'όλα υπαρκτές αφενός και καλό θα ήταν να σταματήσουν να γίνονται κ ανεκτές αφεταίρου.

Και ξαφνικά μου βάρεσαν στο μυαλό κάποια καμπανάκια...

Γιατί μπορεί μεν να συμφώνησα εξ'αρχής με το γράμμα και το πνεύμα του κειμένου του Κιούση, αλλά θυμήθηκα (και κυρίως συσχέτισα) με δύο άλλα τέτοια, επιφανειακά ίσως άσχετα με αυτό, αλλά και μεταξύ τους.

Και τα δύο έχουν αναδημοσιευθεί από εδώ με τους τίτλους H λογοκρισία ως "δημοκρατική απαίτηση" και "Με την φροντίδα της Αστυνομίας".

 -Πώς ακριβώς συσχετίζονται;
Διαβάζουμε στον επίλογο του "Με την φροντίδα της Αστυνομίας":

...Ο πυρήνας όμως και σ’ αυτό το ζήτημα ήταν ο ρόλος της αστυνομίας που φαίνεται να …φροντίζει τους ανήλικους, ακόμα και για λάθος ή αναχρονιστικούς λόγους, και το είδος των καταγγελιών που κινητοποιούν την αστυνομία. Όπως ακριβώς θεσμοθετείται και με τον αντικαπνιστικό νόμο μια αστυνομία που …φροντίζει για την υγεία μας και όπως διαφημίζεται με τις επιχειρήσεις σκούπα στα Εξάρχεια, μια αστυνομία που …φροντίζει για την ασφάλειά μας. Και έτσι συνηθίζουμε να μοιραζόμαστε την καθημερινότητά μας με τις δυνάμεις καταστολής, θεωρώντας το απολύτως φυσικό, και απενοχοποιείται η καταγγελία για καθημερινά θέματα.  [1]

Κρατάμε το συγκεκριμένο κομμάτι για μετά και προχωράμε.
Στο << H λογοκρισία ως "δημοκρατική απαίτηση">> διαβάζουμε για μια έρευνα για την ελευθερία του λόγου που έγινε πρόσφατα στις ΕΠΑ, όπου μεταξύ άλλων ευρημάτων, είχαμε και το εξής:

...ανάλογα με τα υποκειμενικά χαρακτηριστικά όσων απάντησαν, το κράτος πρέπει να απαγορεύσει την έκφραση απόψεων εναντίον τους. Εναντίον των ομοφυλόφιλων ή των trans· αλλά και εναντίον των «πατριωτών» που υπερασπίζονται την αμερικανική προτεσταντική λευκότητα…  [2]

Ο Κιούσης πάλι μας γράφει στο κείμενο του για την "γλυκειά τοπική κοινωνία":

Όλα τα ευχάριστα η τοπική κοινωνία της γειτονιάς τα σχολίαζε με ζήλεια για όλα τα δυσάρεστα και μερικές φορές εγκληματικά δυσάρεστα η γειτονιά έλεγε, «έλα μωρέ τώρα, που να μπλέκεις». Αν τηρούνταν οι κανόνες καλής γειτνίασης, αν δηλαδή δεν πάρκαρε ο ένας μπροστά στο σπίτι του άλλου σε ένα εθιμικό δίκαιο του κώλου, ας γινόταν ό,τι ήθελε πίσω από τα σφραγισμένα παντζούρια. [3]

Η συζήτηση λοιπόν, για την ηθική δικαίωση  της εισβολής του εισαγγελέα και του χωροφύλακα στην καθημερινότητα μας, όσο για αυτήν της κοινωνικής -όχι απλά αποδοχής αλλά και- ενεργής συμμετοχής σε αυτήν, τελείωσε πριν καν αρχίσει.
Η συγκεκριμένη (ακροδεξιά) αντζέντα θεωρείται πλέον δεδομένη και η κουβέντα αφορά μόνο στο σε ποιές περιπτώσεις αυτή είναι θεμιτή ή όχι.

Και φυσικά αν είναι να καμφθεί η αντανακλαστική απέχθεια στον χωροφύλακα, πολύ μεγάλου μέρους μιας κοινωνίας που βίωσε επί δεκαετίες ένα σκληρότατο αστυνομικό κράτος, τα επιχειρήματα του Κιούση είναι πολύ πιο χρήσιμα από του Μπογδάνου, αφού είναι ακριβώς το "δημοκρατικό" κομμάτι αυτής της κοινωνίας που διατηρεί τέτοιου είδους αντανακλαστικά.
Το ίδιο ακριβώς κομμάτι που είναι -δικαίως- και ευαίσθητο σε θέματα όπως η κακοποίηση π.χ.

Το δεδομένο είναι πως εάν οι ηθικοί φραγμοί που αφορούν το -όχι μόνο κοιτάμε μέσα από τα παράθυρα του γείτονα αλλά και- να ανακατεύουμε στην καθημερινή ζωή μας τον χωροφύλα καμφθούν, τότε το πρόβλημα είναι προφανές πως δεν θα το έχει αυτός που βαράει την γυναίκα του π.χ. (ο χωροφύλακας ο ίδιος πολλές φορές), αλλά ο γείτονες που προχθές προπαγάνδιζε την απεργία ή ο γιός του που μπορεί να πέταγε τρικάκια του Ρουβίκωνα...

Επίλογος

Να γράψουμε όλοι 100 φορές:

-"Το κράτος σε μια ταξική κοινωνία δεν είναι ουδέτερο"
-"Το κράτος σε μια ταξική κοινωνία δεν είναι ουδέτερο"
-"Το κράτος σε μια ταξική κοινωνία δεν είναι ουδέτερο"
-"Το κράτος σε μια ταξική κοινωνία δεν είναι ουδέτερο"
-"Το κράτος σε μια ταξική κοινωνία δεν είναι ουδέτερο"...

Νάουσα: Βγήκαν από τις «φωλιές» γραφικοί αλλά επικίνδυνοι…

Από Αλέκος Χατζηκώστας

Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //

Βγήκαν από τις «φωλιές τους» τα διάφορα ακροδεξιά στοιχεία της ευρύτερης περιοχής  το βράδυ της Δευτέρας 4/11 φέρνοντας πρώιμα τα καρναβάλια στη Νάουσα. Κάνουμε λόγο για τους λιγοστούς συγκεντρωθέντες στη διασταύρωση της Νάουσας που αντιδρούν στην έλευση προσφύγων σε ξενοδοχεία της περιοχής.
Πιο συγκεκριμένα οι στα δάκτυλα οι “συμπολεμιστές” του εμφανιζόμενου ως «μακεδόνα οπλίτη»  σταμάτησαν μάλιστα και  λεωφορείο με αυτούς που θεωρούν αυτοί ως “εισβολείς”, αλλά τελικά τους προέκυψε ένα γκρουπ με ηλικιωμένες γυναίκες που πήγαιναν να φάνε στο πάρκο του Αγίου Νικολάου!
Προφανώς επικίνδυνες πρώιμες καρναβαλικές γελοιότητες! Επαγρύπνηση και κυρίως ανάγκη να απομονωθούν από το λαό της περιοχής. Η ξενοφοβία και ο ρατσισμός δεν ταιριάζουν στην πόλη των αγωνιστικών παραδόσεων!
Υ.Γ Τα ΜΜΕ τοπικά και πανελλαδικά ας μην παίζουν το παιχνίδι τους, υπερπροβάλλοντας παρόμοια γεγονότα.

Kατ' οίκον περιορισμό... για διαδηλώσεις και πορείες σχεδιάζει η κυβέρνηση Κούλη

 

Κυβέρνηση Κούλη

Η κυβέρνηση ΝΔ παίρνοντας τη σκυτάλη από το ΣΥΡΙΖΑ δίνει τα πάντα στους επιχειρηματικούς ομίλους, στα αφεντικά της δηλαδή, ενώ παράλληλα τσακίζει τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων επιφυλάσσοντας τους περισσότερο «νόμο και τάξη» - χτύπημα της απεργίας,  τσάκισμα εργασιακών δικαιωμάτων, κατάργηση ασύλου, διαδηλώσεων, πορειών, ηλεκτρονικό φακέλωμα, αστυνομοκρατία, χυδαίο αντικομμουνισμό, χαφιεδισμό (ρουφιάνος), παραχάραξη της ιστορίας, κτλ. - γενικά απόλυτη εναρμόνιση με τις απαιτήσεις  ΕΕ και αστικής τάξης.

Έτσι μετά το χτύπημα της απεργίας σειρά έχουν τα μέτρα περιορισμού (κατάργησης) των διαδηλώσεων και διαμαρτυριών στο όνομα της "προστασίας του κόσμου" από την ταλαιπωρία που αυτές προκαλούν!!! 

Νομοθετική ρύθμιση για τον περιορισμό των διαδηλώσεων και πορειών ετοιμάζεται να καταθέσει στην Βουλή η κυβέρνηση και μάλιστα με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού Κούλη. Αυτή την είδηση φιλοξενεί ως πρώτο θέμα η Καθημερινή, επιχειρώντας μάλιστα να «ανοίξει» την συζήτηση για το θέμα και να «μετρήσει» αντιδράσεις.

Μια κίνηση που μόνον τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί και εντάσσεται στην δέσμη μέτρων ενίσχυσης του αυταρχισμού για τον οποίο μέχρι στιγμής η κυβέρνηση έχει δώσει αρκετά δείγματα. Να σημειωθεί ότι το μέτρο αυτό εφόσον προταθεί για νομοθέτηση έρχεται λίγο μετά την ψήφιση των διατάξεων για την λειτουργία του συνδικαλιστικού μητρώου, της ηλεκτρονικής καταγραφής των ψήφων για απεργιακές κινητοποιήσεις, της επανασύστασης της περίφημης Ομάδας Δέλτα, της κατάργησης του ασύλου στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Αυτά ενώ ετοιμάζονται απολύσεις στην ΔΕΗ, μέτρα ιδιωτικοποίησης των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και σειρά άλλων αντιλαϊκών μέτρων που περιέρχονται στο κυβερνητικό πρόγραμμα.

Πέτσας

Ως δικαιολογία για την λήψη νομοθετικών μέτρων περιορισμού των πορειών είναι φυσικά η «ταλαιπωρία των πολιτών» από το κλείσιμο των δρόμων και η παρεμπόδιση των καταναλωτών να πάνε στα εμπορικά καταστήματα!!! Μάλιστα το θέμα συνδέεται με την περίφημη «ανάπτυξη»!!!

Το θέμα «προετοιμάστηκε» από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Στ. Πέτσα, ο οποίος σε εκπομπή στον ANT1 μίλησε για «οριοθέτηση του χώρου των διαδηλώσεων». Μάλιστα, τη δήλωση έπαιξε η ΕΡΤ με «έτοιμο» ρεπορτάζ:

Να σημειωθεί πάντως ότι δεν πρόκειται για κάποια ιδέα της τελευταίας στιγμής. Αντίθετα για έναν σχεδιασμό πολύ συγκεκριμένο αφού παρόμοια μέτρα προτάθηκαν και κατά την προεκλογική καμπάνια του νυν δημάρχου Αθηναίων  Μπακογιάννη που επιστράτευσε την ίδια επιχειρηματολογία.

Πίσω από τη συζήτηση για δασμούς στα ελληνικά αγροτικά προϊόντα

Η εξελισσόμενη εμπορική διαμάχη μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ αναζωπυρώνεται με ένα νέο γύρο δασμών που εγκρίθηκαν πρόσφατα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), δίνοντας το «ελεύθερο» στις ΗΠΑ να επιβάλουν επιπλέον δασμούς σε προϊόντα προέλευσης ΕΕ, ως απάντηση στις «αθέμιτες» ευρωπαϊκές επιδοτήσεις στην αεροπορική βιομηχανία. Την ίδια ώρα, τα επιτελεία της ΕΕ ετοιμάζουν την επιβολή αντίστοιχων μέτρων που θα πλήττουν τις ΗΠΑ.
Στόχος των δασμών και των άλλων μέτρων προστατευτισμού είναι η θωράκιση των επιχειρηματικών ομίλων της κάθε δύναμης έναντι των ανταγωνιστών της. Στην προκειμένη περίπτωση θα επηρεαστούν μια σειρά από αγροτικά και βιομηχανικά ευρωπαϊκά προϊόντα, των οποίων οι τιμές αναμένεται να αυξηθούν στην αγορά των ΗΠΑ. Ανάμεσα σε αυτά είναι και αρκετά που παράγονται στην Ελλάδα, όπως η φέτα, ορισμένα παρασκευάσματα φρούτων (π.χ. κομπόστες ροδάκινου) κ.ά.

* * *

Η κυβέρνηση της ΝΔ επιχαίρει, ισχυριζόμενη ότι με τις ενέργειές της έγινε κατορθωτή η εξαίρεση από το καθεστώς των δασμών του ελληνικού ελαιόλαδου και των βρώσιμων ελιών που αποτελούν το 55% των ελληνικών εξαγωγών αγροτοδιατροφικών προϊόντων στις ΗΠΑ. Παρουσιάζει μάλιστα ως «ευκαιρία» το γεγονός ότι τα αντίστοιχα ισπανικά προϊόντα, που ανταγωνίζονται τα ελληνικά, δεν θα εξαιρεθούν από τη δασμολόγηση και έτσι θα πληγεί η ανταγωνιστικότητά τους στην αμερικανική αγορά. Ταυτόχρονα, αφήνει να εννοηθεί ότι η «επιτυχία» της είναι αποτέλεσμα της πολιτικής βαθύτερης πρόσδεσης της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ που ακολουθεί, στο στρωμένο από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έδαφος.
Είναι σίγουρο ότι οι ελληνικοί επιχειρηματικοί όμιλοι που θα επηρεαστούν από τις εξελίξεις, έχουν από καιρό προετοιμαστεί για να αντιμετωπίσουν τυχόν επιπτώσεις και να ενισχύσουν την κερδοφορία τους. Οι «χαμένοι» από το μέτρα (π.χ. γαλακτοβιομήχανοι, κονσερβοποιοί κ.λπ.) θα μετακυλήσουν τις όποιες απώλειες στο εργατικό δυναμικό των επιχειρήσεών τους, αλλά και στους μικρομεσαίους αγρότες, οι οποίοι, ούτως ή άλλως, παραδίδουν τα προϊόντα τους (αιγοπρόβειο γάλα, συμπύρηνο ροδάκινο κ.λπ.) σε εξευτελιστικές τιμές. Οι κερδισμένοι (π.χ. μεγαλοεξαγωγείς και βιομήχανοι ελαιολάδου) δεν πρόκειται να «μοιραστούν» τα κέρδη τους, αλλά θα τα αξιοποιήσουν για να βελτιώσουν τη θέση τους στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

* * *

Η εμπειρία που έχει συσσωρευτεί όλα τα προηγούμενα χρόνια είναι πλούσια. Για παράδειγμα: Τι κέρδισαν οι εργαζόμενοι στη γαλακτοβιομηχανία από την εκτόξευση των εξαγωγών φέτας και τη συνεπακόλουθη κερδοφορία των γαλακτοβιομήχανων κατά την τελευταία δεκαετία; Οι μισθοί και τα δικαιώματά τους δέχτηκαν ανελέητη επίθεση, η απλήρωτη εργασία διογκώθηκε, ενώ ως «αντιστάθμισμα» έλαβαν έκτακτα επιδόματα και «φιλοδωρήματα» με κουπόνια σούπερ μάρκετ. Οσο για τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους το τίμημα που κατέβαλαν ήταν τεράστιο, αφού εξαναγκάστηκαν, με τους εκβιασμούς και τις υπόλοιπες μεθόδους που χρησιμοποιούν τα μεταποιητικά μονοπώλια, να παραδίδουν το γάλα τους στη χαμηλότερη τιμή των τελευταίων δεκαετιών, πολύ κάτω του κόστους παραγωγής.
Η «αγωνία» της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων για την εξέλιξη της δασμολογικής πολιτικής των ιμπεριαλιστικών κέντρων δεν πρέπει να παραπλανά τους εργατοϋπαλλήλους και τη μικρομεσαία αγροτιά της χώρας μας. Η όλη συζήτηση αφορά στη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, που φέρνει νέα δεινά σε αυτούς που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο, ενώ αξιοποιείται και για την ενσωμάτωσή τους στα προτάγματα του κεφαλαίου και την αποδοχή της συμμετοχής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, που η ίδια η ζωή έχει αποδείξει τον εγκληματικό χαρακτήρα τους για τους λαούς όλου του κόσμου.

* * *

Ο δρόμος για να μπουν εμπόδια στη νέα επίθεση που ετοιμάζουν κυβέρνηση και επιχειρηματικοί όμιλοι περνάει μέσα από την ενίσχυση του κοινού αγώνα εργατοϋπαλλήλων και μικρομεσαίων αγροτών, με στόχους πάλης που συγκρούονται με την καπιταλιστική κερδοφορία. Μέσα από αυτήν τη διαδικασία μπορεί να ανοίξει η προοπτική της πραγματικής διεξόδου για την πλειοψηφία του λαού μας, που βρίσκεται στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και στην οργάνωση της παραγωγής και της κοινωνίας από την εργατική εξουσία, με κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.
(Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα «Νέα Σελίδα»)

Θανάσης ΚΟΛΙΖΕΡΑΣ
Μέλος του Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής της ΚΕ του ΚΚΕ

«Ρεύμα» κερδοφορίας

Αλλη μια τρανταχτή επιβεβαίωση για το τι πρέπει να προσδοκούν οι εργαζόμενοι και ευρύτερα τα λαϊκά στρώματα, όταν ακούνε τα παχιά λόγια περί ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας, δίνει το σχέδιο που ανακοίνωσε την περασμένη Πέμπτη ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την «εξυγίανση» της ΔΕΗ. Αν κάτι ξεχωρίζει - και φρόντισαν άλλωστε να το αναδείξουν τα κυβερνητικά επιτελεία - είναι πως για την κερδοφορία της επιχείρησης και τη συμμετοχή της στη λεγόμενη «νέα εποχή» της Ενέργειας, βασική προϋπόθεση δεν είναι άλλη από το παραπέρα χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Μεταξύ άλλων με την «απαλλαγή» από τους παλιότερους εργαζόμενους μέσω «εθελούσιων» και μετακινήσεων σε άλλους τομείς, το «ξήλωμα» εργασιακών δικαιωμάτων, ακόμη και όσων προβλέπονται στην τρέχουσα Συλλογική Σύμβαση, όπως για παράδειγμα η έκπτωση ρεύματος για τους εργαζόμενους στην επιχείρηση, τη γενίκευση των εργασιακών σχέσεων - λάστιχο, που ήδη αποτελούν πραγματικότητα στον Ομιλο, τη δουλειά χωρίς μονιμότητα και δικαιώματα για τους νεοπροσλαμβανόμενους.
Να λοιπόν ποιο είναι το «ρεύμα» που τροφοδοτεί τη μηχανή της καπιταλιστικής κερδοφορίας, της «ανάπτυξης» για λογαριασμό του κεφαλαίου: Η ένταση της εκμετάλλευσης σε κάθε κλάδο και τομέα. Κι αυτός είναι νόμος που δεν μπορούν να παρακάμψουν, όσα παραμύθια κι αν επιστρατεύσουν οι αστικές κυβερνήσεις.
Αλλωστε, κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι πως και στο προηγούμενο μοντέλο «απελευθέρωσης» και παραπέρα ιδιωτικοποίησης της επιχείρησης, αυτό που πρόκριναν η προηγούμενη διοίκηση και η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, βασικό κομμάτι ήταν και πάλι η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, με τις «εθελούσιες» απολύσεις να υπολογίζονται τότε στις 4.000.
Καθόλου τυχαίο δεν είναι και το γεγονός ότι όσα επιφυλάσσουν για τους σημερινούς και αυριανούς εργαζόμενους της επιχείρησης αποτελούν την άθλια πραγματικότητα συνολικά στον κλάδο, όπου τα επιχειρηματικά «ντιλ» των εκατοντάδων εκατομμυρίων και τα χρυσωρυχεία κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους μεταφράζονται σε ελάχιστες και με άθλιους όρους θέσεις εργασίας για τους εργαζόμενους.
Ταυτόχρονα, οι νέες αυτές αντεργατικές ανατροπές εμφανίζονται ήδη ως «μπούσουλας» για μια σειρά άλλες πρώην ΔΕΚΟ, όπως τα «Αμυντικά Συστήματα», η ΛΑΡΚΟ, ο ΟΑΣΘ, που πέρασαν από χίλια κύματα με κριτήριο τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τώρα παρουσιάζεται ως προϋπόθεση για την «ανάκαμψή» τους η «απαλλαγή» από ό,τι θυμίζει συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα.
Και φυσικά η επίθεση αυτή πάει χέρι χέρι με όλη τη γνωστή άθλια επιχειρηματολογία του «κοινωνικού αυτοματισμού», που επιχειρεί να κρύψει ότι τα προνόμια που έχει χρυσοπληρώσει ξανά και ξανά ο λαός δεν είναι αυτά των εργαζομένων στον κλάδο, αλλά εκείνα των επιχειρηματικών ομίλων και των κάθε λογής «πράσινων» αρπακτικών. Αυτούς «τάισε» όλα τα προηγούμενα χρόνια ο λαός, μέσω και της ΔΕΗ, με τους υπέρογκους λογαριασμούς ρεύματος, με το φούντωμα της ενεργειακής φτώχειας, την ένταση των εκβιασμών και τις διακοπές ρεύματος κ.ο.κ.
Αυτή η πραγματικότητα όχι μόνο δεν πρόκειται να αλλάξει με τα όσα ανακοίνωσε η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά αντίθετα ο λαός θα συνεχίσει να πληρώνει με το ίδιο σκληρό «νόμισμα» τους στόχους της «απελευθέρωσης» του κλάδου: Με αύξηση των τιμολογίων, ένταση των εκβιασμών και των πιέσεων για κάθε είδους «οφειλές», επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, παραπέρα υπονόμευση των ενεργειακών αναγκών του, μεταξύ άλλων και από την εγκατάλειψη του φτηνού και αποδοτικού λιγνίτη, στο όνομα της υποτιθέμενης προστασίας του περιβάλλοντος.
Και το παράδειγμα της ΔΕΗ επιβεβαιώνει πως καπιταλιστική κερδοφορία, ανάπτυξη για λογαριασμό του κεφαλαίου και εργατικά - λαϊκά δικαιώματα όχι μόνο δεν συμβαδίζουν, αλλά είναι σαν τη φωτιά με το νερό. Απ' αυτήν την ανάπτυξη οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν. Μόνο με την ενίσχυση του δικού τους συλλογικού, οργανωμένου αγώνα, της συμμαχίας τους με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα, την αντεπίθεση απέναντι στα σχέδια κεφαλαίου, κυβερνήσεων και ιμπεριαλιστικών ενώσεων, μπορούν να έρθουν στο «φως» οι δικές τους ανάγκες και οι όροι για την ικανοποίησή τους.