Με βία και χημικά απάντησε η κυβέρνηση στους εργαζόμενους στα ξενοδοχεία - επισιτισμό - τουρισμό

 (VIDEO)

Τη βία επιστράτευσε η κυβέρνηση απέναντι στους εργαζόμενους που διεκδικούν τα δικαιώματά τους.
Η αστυνομία απάντησε με ρίψη χημικών, πίσω από τα κατεβασμένα ρολά του υπουργείου, στο αίτημα των εργαζομένων να ανοίξει η πόρτα του υπουργείου και να συναντηθούν με τον υπουργό.
«Δεν θα κάνουμε πίσω» απαντούν οι εργαζόμενοι.
Την ώρα που βρισκόταν σε εξέλιξη η κινητοποίηση και η επίθεση της αστυνομίας στους διαδηλωτές, προσήλθε στο υπουργείο η γγ Άννα Στρατινάκη. Οι διαδηλωτές διαμαρτυρήθηκαν έντονα για τις κλειστές πόρτες του υπουργείου και την επίθεση της αστυνομίας.
Την έντονη διαμαρτυρία του εξέφρασε και ο Χρήστος Κατσώτης μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής. (Δείτε βίντεο εδώ)

Χάρι Τρούμαν: Ένας εγκληματίας πολέμου στο κέντρο της Αθήνας

Από nikos στο Αυγ 5, 2017 Ιστορία

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

«Εχρησιμοποιήσαμεν την ατομικήν βόμβαν διά να συντομεύσωμεν τον πόλεμον… Θα τη χρησιμοιήσωμεν και πάλιν. Μόνο η συνθηκολόγησις της Ιαπωνίας θα μας σταματήση. Τους ώμους μας βαραίνει τεραστία ευθύνη. Ευχαριστούμεν τον θεόν, διότι είμεθα εμείς, και όχι ο εχθρός, που τη φέρομεν. Και παρακαλούμεν τον θεόν, να μας φωτίση εις τη χρήσιν του οργάνου αυτού συμφώνως προς τας βουλήσεις του». Με αυτά τα κυνικά λόγια έκλεινε το ραδιοφωνικό του μήνυμα προς τον αμερικανικό λαό στις 9 Αυγούστου 1945, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν. Λίγες ώρες πριν, με δική του εντολή, ολοκληρώνονταν το πλέον ειδεχθές μαζικό έγκλημα του 20ου αιώνα: το Ναγκασάκι είχε μετατραπεί σε στάχτη και ερείπια από τη ρίψη της ατομικής βόμβας πλουτωνίου ενώ, τρεις μόλις μέρες πριν, στις 6 Αυγούστου, η βόμβα τύπου ουρανίου-235 είχε κυριολεκτικά ισοπεδώσει την πόλη της Χιροσίμα.

Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, δια στόματος του εγκληματία πολέμου Τρούμαν, επιχείρησε να δικαιολογήσει τα πυρηνικά ολοκαυτώματα σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι υποστηρίζοντας ότι η ρίψη των βομβών «έσωσε ζωές» και οδήγησε στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πρόκειται ασφαλώς για αποδεδειγμένο ψέμα που, μέχρι και σήμερα, συνεχίζουν να υιοθετούν οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ. Οι ατομικές βόμβες σε Χιροσίμα-Ναγκασάκι δεν σχετίζονταν με την συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας (η γιαπωνέζικη κυβέρνηση θα συνθηκολογούσε ούτως ή άλλως καθώς ήταν πλήρως απομονωμένη), αλλά στόχευαν αλλού: να στείλουν ενα απειλητικό, προειδοποιητικό μήνυμα προς την Σοβιετική Ένωση και να τρομοκρατήσουν τα εργατικά-λαϊκά κινήματα που αναδεικνύονταν από την αντιφασιστική πάλη του παγκοσμίου πολέμου.

Οι ίδιες οι μαρτυρίες αμερικανών αξιωματούχων αλλά και ακαδημαϊκών-μελετητών ξεσκεπάζουν το καλοστημένο ψέμα της κυβέρνησης Τρούμαν και όσων συνεχίζουν να το αναπαράγουν. Σταχυολογούμε ενδεικτικά:

«Βασιζόμενη σε μια εκτενή έρευνα όλων των γεγονότων και υποστηριζόμενη από καταθέσεις των επιζώντων γιαπωνέζων ηγετών που μετείχαν στον πόλεμο, η άποψη της Επιτροπής είναι ότι, σίγουρα πριν τις 31 Δεκέμβρη 1945 και κατά πάσα πιθανότητα πριν τις 1 Νοέμβρη 1945, η Ιαπωνία θα είχε παραδοθεί ακόμη και αν δεν είχαν ριχτεί οι ατομικές βόμβες, ακόμη και αν η Ρωσία δεν έμπαινε στον πόλεμο, ακόμη και αν δεν είχε σχεδιαστεί εισβολή».

• Πόρισμα της Έκθεσης Στρατηγικής Έρευνας Βομβαρδισμών που συστάθηκε από την ίδια την κυβέρνηση των ΗΠΑ, Ιούλης 1946. 

«Οι γιαπωνέζοι ήταν έτοιμοι να παραδοθούν και δεν ήταν αναγκαίο να τους χτυπήσουμε με αυτό το απαίσιο πράγμα (σ.σ. ατομική βόμβα)».

• Ντουάιτ Άιζενχάουερ, 34ος πρόεδρος των ΗΠΑ που διαδέχθηκε τον Τρούμαν, ανώτατος διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων κατά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.

Ο ίδιος ο Άιζενχάουερ γράφει στο βιβλίο του “Mandate for Change”: «Τον Ιούλιο του 1945, επισκεπτόμενος το γραφείο μου στη Γερμανία, ο υπουργός πολέμου Στίμσον με ενημέρωσε ότι η κυβέρνηση μας ετοιμάζονταν να ρίξει ατομική βόμβα στην Ιαπωνία […] Του εξέφρασα τις έντονες επιφυλάξεις μου, στη βάση της εκτίμησης ότι η Ιαπωνία είχε ήδη ηττηθεί και πως η βόμβα ήταν εντελώς αχρείαστη [..] Ήταν πεποίθηση μου ότι η Ιαπωνία, εκείνη την στιγμή, έψαχνε κάποιο τρόπο να παραδοθεί…».

«Άποψη μου είναι ότι η χρήση αυτού του βάρβαρου όπλου στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι δεν είχε καμία υλική βοήθεια στον πόλεμο μας ενάντια στην Ιαπωνία. Οι γιαπωνέζοι είχαν ήδη ηττηθεί και ήταν έτοιμοι να παραδοθούν…»

• Γουίλιαμ Λέχ, Ναύαρχος πολεμικού ναυτικού ΗΠΑ.

«Πιστεύω ότι χάσαμε την ευκαιρία να πετύχουμε μια συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας, πλήρως ικανοποιητική για μας, χωρίς τη χρήση της βόμβας».

• Τζον Μακλόϊ, βοηθός υπουργού πολέμου των ΗΠΑ.

«Θα ήταν λάθος να πιστέψουμε ότι η τύχη της Ιαπωνίας κρίθηκε από την ατομική βόμβα. Η ήττα της ήταν βέβαιη πριν ριφθή η πρώτη βόμβα».

• Ουίνστον Τσώρτσιλ, πρωθυπουργός της Βρετανίας 1940-1945, 1951-1955.

Για την κυβέρνηση Τρούμαν ήταν αναγκαίο να φανεί ποιός έχει το μονοπώλιο της πυρηνικής ισχύος. «Το να εντυπωσιάσει τη Ρωσία ήταν πιο σημαντικό απ’ το τέλος του πολέμου με την Ιαπωνία» αναφέρει ο αμερικανός ιστορικός Μαρκ Σέλντεν. Σύμφωνα με τον Πήτερ Κούζνικ, διευθυντή του Ινστιτούτου Πυρηνικών Σπουδών στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, η ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι «δεν ήταν απλά ένα έγκλημα πολέμου- ήταν ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».

Η ισοπεδωμένη Χιροσίμα

Τι αποτελέσματα είχε το πυρηνικό ολοκαύτωμα που προκάλεσε η εγκληματική κυβέρνηση Τρούμαν; Να ορισμένα στοιχεία:

• 80.000 σκοτώθηκαν άμεσα με τη ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα. Αργότερα, σχετικές έρευνες για αγνοούμενους, καθώς και η εύρεση ανθρώπινων μελών, ανέβασαν τον αριθμό των νεκρών στους 135.000.
• Περισσότεροι από 70.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν άμεσα από τη ρίψη της βόμβας στο Ναγκασάκι.
• Σε 192.020 ανέρχονται οι νεκροί στην περιοχή της Χιροσίμα, αν συνυπολογιστούν οι θάνατοι που προκλήθηκαν το επόμενο διάστημα από τη ραδιενέργεια καθώς και όσοι υπέκυψαν από βαρείς τραυματισμούς.
• Πάνω από το 90% των κατοίκων που βρίσκονταν σε απόσταση μισού χιλιομέτρου από το σημείο που έπεσαν οι βόμβες σκοτώθηκαν άμεσα.
• Η ραδιενέργεια που απελευθέρωσαν οι πυρηνικές βόμβες προκάλεσε μακροχρόνια προβλήματα υγείας στους κατοίκους και των δύο πόλεων. Σχετική έρευνα του Radiation Effects Research Foundation έδειξε πως, μεταξύ 1950 και 2000, το 46% των θανάτων από λευχαιμία και το 11% άλλων καρκινικών παθήσεων μεταξύ των επιζώντων, οφείλονταν στη ραδιενέργεια. Ένα άλλο σημαντικό απότοκο της ραδιενέργειας ήταν η εμφάνιση χιλιάδων περιπτώσεων γενετικών ανωμαλιών και δυσμορφιών σε έμβρυα και νεογνά.

Ένα κορίτσι ανάμεσα σε πτώματα, Χιροσίμα 1945.

Ο εγκληματίας πολέμου Χάρι Τρούμαν, που έσπειρε κυριολεκτικά το θάνατο στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, είναι ο ίδιος μακελάρης που τρία χρόνια αργότερα, το 1948, προστρέχοντας να συνδράμει την ελληνική αστική τάξη, βομβάρδιζε τους ηρωϊκούς αντάρτες του ΔΣΕ στο Γράμμο με βόμβες ναπάλμ. Έχοντας «τοποτηρητή» στην Ελλάδα τον στρατηγό Βαν Φλιτ και με την πλήρη συγκατάβαση της ηγεσίας του ντόπιου αστικού στρατού, η κυβέρνηση Τρούμαν πρωτοδοκίμασε τις βόμβες ναπάλμ στα κεφάλια των μαχητών και μαχητριών του Δημοκρατικού Στρατού. Χρόνια αργότερα, οι ναπάλμ θα χρησιμοποιούνταν από τους αμερικανούς φονιάδες σε μια σειρά ιμπεριαλιστικούς πολέμους: από την Κορέα και το Βιετνάμ μέχρι τον πόλεμο του Κόλπου στο Ιράκ και τη Γιουγκοσλαβία.

Η αστική τάξη της Ελλάδας φρόντισε να τιμήσει τον αρχιφονιά Τρούμαν, στήνοντας του το 1963 άγαλμα (ερήμην της δημοτικής αρχής) στη γωνία των οδών Βασιλέως Κωνσταντίνου και Βασ. Γεωργίου στην καρδιά της Αθήνας. Αποκρουστικό σύμβολο κτηνωδίας και υποτέλειας, το άγαλμα του αμερικανού προέδρου συνεχίζει να μας θυμίζει τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις επεμβάσεις αλλά και το χρέος μας για μετωπική, μέχρι τέλους σύγκρουση με τη βαρβαρότητα του εκμεταλλευτικού συστήματος και των σύγχρονων «Τρούμαν» που το υπηρετούν.

Σουηδία: “Πράσινες” ψευδαισθήσεις και μπίζνες με την αιολική ενέργεια

Από Πάνος Αλεπλιώτης

Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //

Η γονατισμένη οικονομικά επαρχία της τεράστιας έκτασης της Σουηδίας που είναι 3 φορές πιο μεγάλη από την Ελλάδα βρήκε στις ανεμογεννήτριες την “σωτηρία” της.
Καλοδεχόταν και κάπου ακόμη παρακαλάει με αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων να γίνουν επενδύσεις σε αιολική ενέργεια που κατά τα άλλα είναι φιλική στο περιβάλλον ή πιο φιλική από τις ορυκτές πηγές ενέργειας. Με την ψευδαίσθηση ότι θα φέρει απασχόληση και έσοδα. Σε ποια κοινωνία όμως είναι πιο φιλική;

Εκατοντάδες χιλιόμετρα δρόμων ξέσκισαν την φύση, εκατοντάδες χιλιόμετρα δικτύων έσκαψαν την γη και συνεχίζουν. Εκατοντάδες γεωτρήσεις και τσιμεντενέσεις στο βυθό της θάλασσας. Ο στόχος μεγάλος: σε 20 χρόνια το 50% της ενέργειας να προέρχεται από καθαρές πηγές. Μόνο που μεγάλοι εργολάβοι ανέλαβαν τις κατασκευές. Έφεραν οικοδόμους και τεχνικούς από την Πολωνία, από την Εσθονία και αλλού με μεροκάματα της ξεφτίλας και μεσαιωνικές εργασιακές συνθήκες που ζούσαν και ζουν σε εγκαταλειμμένα ερείπια. Πολλοί είναι απλήρωτοι ακόμη.

Όταν χτιστεί το πάρκο χρειάζονται μόνο 2-3 άτομα προσωπικό για να το συντηρεί. 

Η υπόλοιπη Σουηδία δεν έχει ιδέα τι γίνεται στα δάση της. Το κράτος επιδοτεί τους επιχειρηματίες με “πράσινα” δισεκατομμύρια και τους χτίζει και τα δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος. Ο επιχειρηματίας μοιράζει το 0,5% του κέρδους στην τοπική κοινωνία.

Ποτέ δεν παρουσιάζουν κέρδος οι οφ-σορ που στήνουν οι μεγάλοι εργολάβοι ενέργειας. Είναι άλλωστε οι ίδιες μεγάλες εταιρείες- μονοπώλια που κατέχουν και την “βρώμικη” και την “καθαρή” ενέργεια.

Ταυτόχρονα ο καταναλωτής πληρώνει ακριβότερα το ρεύμα όταν διαλέγει “καθαρή” ενέργεια στο συμβόλαιο. Έτσι χρηματοδοτεί άμεσα την επένδυση και την κερδοφορία.

 Δεν θα αναφέρουμε ότι και η αιολική ενέργεια προκαλεί επιπτώσεις στο περιβάλλον. Ότι κρατάει μόνο 20-25 χρόνια μια ανεμογεννήτρια και πρέπει να αντικατασταθεί.
Θα αναφέρουμε μόνο πως οι ειδικοί εκτιμούν πρέπει να χτιστούν 500 με 1000 αιολικά πάρκα για να αντικαταστήσουν ένα υδροηλεκτρικό φράγμα ή μια μονάδα άλλης ενέργειας.
Καταλαβαίνουμε τι γίνεται και τι θα γίνει στο μέλλον και με ποιο τρόπο στα βουνά μας, στη θάλασσα, στο φυσικό περιβάλλον αν πετύχουν τα Σχέδια των “πράσινων” επιχειρηματιών, της ΕΕ και των κυβερνήσεων. Το είδαν πρόσφατα και οι κάτοικοι της Τήνου άλλωστε.

Μόνο αθώος δεν είναι...

Την πρώτη του συνεδρίαση πραγματοποίησε την περασμένη Δευτέρα το ΔΣ του νεοσύστατου «Παρατηρητηρίου για τη Δημοκρατία στα Βαλκάνια, τη Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο», υπό την αιγίδα του υπουργείου Εσωτερικών, στη Θεσσαλονίκη. Στο ΔΣ συμμετέχουν κυβερνητικά στελέχη και ακαδημαϊκοί του ΑΠΘ και του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Από τους βασικούς σκοπούς του Παρατηρητηρίου, όπως μας πληροφορεί, είναι η μελέτη «του πολιτικού περιβάλλοντος στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, των θεσμών της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης και της πολιτικής κουλτούρας στα Βαλκάνια, τη Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο».
Χωρίς περιστροφές, στην πανηγυρική πρώτη συνεδρίαση, ο αρμόδιος υφυπουργός Εσωτερικών, εκπροσωπώντας στο ΔΣ την κυβέρνηση, δήλωσε ότι «το Παρατηρητήριο προβάλλει την ηγετική και στρατηγική θέση που επιδιώκει να διαδραματίσει η Ελλάδα στη Βαλκανική. Παράλληλα, αναλύοντας τις εξελίξεις στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και της Ανατολικής Μεσογείου, προσθέτουμε νέα εργαλεία για τη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής και την ανάπτυξη των διμερών σχέσεων της πατρίδας μας με τις χώρες της περιοχής. Αξιοποιώντας τη γεωστρατηγική της θέση, η Ελλάδα πρέπει να αναβαθμίσει και να ενδυναμώσει τον ρόλο και την επιρροή της στους γεωπολιτικούς συσχετισμούς, λειτουργώντας ως δύναμη εμπιστοσύνης και σημείο αναφοράς σε μια ευαίσθητη γεωγραφική περιοχή (...)».
Εξέφρασε μάλιστα τη φιλοδοξία, «μέσα από τον διάλογο και τις συνεργασίες που θα προκύψουν, να συμβάλουμε ακόμα περισσότερο στην εδραίωση της δημοκρατίας, της ασφάλειας, της ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή που είναι και το ζητούμενο».

* * *

Με προκάλυμμα τη ...συνεργασία, τη δημοκρατία, την ασφάλεια και την ειρήνη, που υπονομεύονται κατά κόρον από τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην ευρύτερη περιοχή, το Παρατηρητήριο δεν κρύβει την πρόθεση και την αποστολή του να τον υπηρετήσει και να συμβάλει έτσι στην προετοιμασία του εδάφους για διευθετήσεις που ήδη «ψήνονται», με ευρωατλαντική σφραγίδα και με την ενεργή εμπλοκή της Ελλάδας.
Αλλωστε, η ελληνική αστική τάξη, με τις κυβερνήσεις και τα κόμματά της, επιδεικνύει με κάθε αφορμή τη φιλοδοξία της μέσα από τέτοιες διευθετήσεις να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο ΝΑΤΟικό σχεδιασμό στα Βαλκάνια (γι' αυτό υπογράφτηκε και η ΝΑΤΟική Συμφωνία των Πρεσπών) και να αναβαθμίσει τη θέση της συνολικά στους ανταγωνισμούς που κλιμακώνονται στην περιοχή με αιχμή τα Ενεργειακά.

* * *

Στο ίδιο μήκος κύματος, εκπρόσωποι των Πανεπιστημίων που συμμετέχουν στο Παρατηρητήριο, αναφέρουν πως «η μελέτη των συγκεκριμένων γεωγραφικών ενοτήτων σχετίζεται με την στρατηγικής σημασίας θέση της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή και αφορά άμεσα τη γεωπολιτική κατεύθυνσή της», χαρακτηρίζοντας το Παρατηρητήριο «εργαλείο με ορθολογικά στοιχεία και αποτελέσματα για τη συνεργασία της χώρας μας με τα Βαλκάνια, τη Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο».
Ως προς τη συμβολή των Πανεπιστημίων στο έργο του Παρατηρητηρίου, σημειώνουν ότι «στόχος είναι η εξωστρέφεια και η μελέτη όλων εκείνων των πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικών φαινομένων που υπάρχουν στα κράτη - μέλη της Βαλκανικής, της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, έτσι ώστε να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα και να χρησιμοποιηθούν από το κάθε κράτος, για να υπάρχει βελτίωση σε διάφορα "σημεία" που πιθανόν υπάρχουν ατέλειες ή προβληματισμοί για τη δράση του».
Οι λαοί στην περιοχή των Βαλκανίων, της ΝΑ Ευρώπης και της Μεσογείου έχουν πικρή πείρα για το πώς οι «ατέλειες» στους «θεσμούς», όπως τις προσδιορίζουν ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, αξιοποιήθηκαν και αξιοποιούνται ως μέσο πίεσης και ως πρόσχημα για απροκάλυπτες παρεμβάσεις σε τρίτες χώρες, με στόχο την προώθηση των ευρωατλαντικών σχεδίων. Το έζησαν με τον πιο βάρβαρο τρόπο στη λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη», στη Συρία, στην Ουκρανία, στη Γιουγκοσλαβία...
Χρειάζεται επομένως επαγρύπνηση και επιφυλακή. Πολύ περισσότερο τώρα, που ο αυξανόμενος ρόλος της Κίνας και της Ρωσίας, αλλά και η δράση άλλων περιφερειακών δυνάμεων μεταβάλλουν διαρκώς τα δεδομένα και τροφοδοτούν τους ανταγωνισμούς, σε μια περιοχή που για τον αμερικανοΝΑΤΟικό παράγοντα διακυβεύονται ζωτικά συμφέροντα. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, ο ρόλος των διαφόρων «παρατηρητηρίων» και άλλων «εργαλείων χάραξης εξωτερικής πολιτικής», μόνο αθώος δεν είναι...

Αντιλαϊκή «κούρσα»

Σε «αγώνα δρόμου» για το ποιος θα δώσει πιο πολλά στο κεφάλαιο και σε διαγκωνισμό για το ποιανού το πρόγραμμα είναι πιο «ρεαλιστικό» και «κοστολογημένο», φορτώνει δηλαδή πιο αποτελεσματικά την κρίση στο λαό, έχουν επιδοθεί τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση της ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Κοινός παρονομαστής και των δύο είναι τα μέτρα για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, είτε απαλλάσσοντάς τους από μέρος του μισθού των εργαζομένων και με εισφοροαπαλλαγές, είτε με αναδιαρθρώσεις στην αγορά εργασίας, που μεγαλώνουν την «ευελιξία» και την εκμετάλλευση, είτε με το άνοιγμα νέων κερδοφόρων πεδίων για το κεφάλαιο, διαμορφώνοντας «φιλικότερο επενδυτικό περιβάλλον».
Κι όλα αυτά «συνδυαστικά» με τα μέτρα της πανδημίας που ήρθαν για να μείνουν, προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, όπως είπε τις προάλλες ο πρωθυπουργός.
Σε αυτούς απευθύνεται όμως και το πρόγραμμα που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι αν προσπαθεί να πείσει ότι τα μέτρα που προτείνει αποτυπώνουν τάχα τις «ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές» με τη ΝΔ και ότι στόχο έχουν «να μείνουν όρθιοι» οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι.
Είναι τέτοια η αγωνία του ΣΥΡΙΖΑ να πείσει ότι το δικό του πρόγραμμα είναι αυτό που υπηρετεί καλύτερα την «επανεκκίνηση» της καπιταλιστικής κερδοφορίας, που «καρφώνεται» από μόνος του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρώην υπουργός Εργασίας Ε. Αχτσιόγλου, που έφτασε να υποστηρίζει ότι το πρόγραμμά τους εξασφαλίζει φτηνότερους εργαζόμενους στους ομίλους απ' ό,τι αυτό της ΝΔ!
Οπως εξήγησε σε δήλωσή της, το «μισθολογικό κόστος» για ένα σημερινό μισθό της τάξης των 1.000 ευρώ θα είναι με το πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑ μόλις 600 ευρώ στην Εστίαση, στον Τουρισμό και στις Μεταφορές και για όλες τις υπόλοιπες επιχειρήσεις 880 ευρώ, όταν η αντίστοιχη πρόταση της ΝΔ επιβαρύνει τον εργοδότη με 968 ευρώ, ανεξαρτήτως επιχείρησης!
Μάλιστα για να ανεβάσει πόντους σε αυτό το άθλιο χρηματιστήριο, προσθέτει στη δήλωσή της: «Αφήνω στην άκρη το ότι με τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ οι επιχειρήσεις λαμβάνουν και άλλες ενισχύσεις, όπως η μη επιστρεπτέα ενίσχυση συνολικού ύψους 3 δισ. και η μείωση προκαταβολής φόρου από το 100% στο 50%...».
Δίκαια λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ «αγανακτεί» με την κριτική της ΝΔ ότι το πρόγραμμά του επιβαρύνει υπέρμετρα τους επιχειρηματικούς ομίλους και αναφωνεί: «Είναι δυνατόν στ' αλήθεια ο κ. Σταϊκούρας να ισχυρίζεται ότι με τις δικές μας προτάσεις οι επιχειρήσεις θα κλείσουν λόγω υπέρμετρης επιβάρυνσης "εργατικού κόστους" ενώ με τα μέτρα της ΝΔ οι επιχειρήσεις θα μείνουν ανοιχτές;».
Πράγματι, δεν μπορεί την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει «τα ρέστα του» για την ενίσχυση του κεφαλαίου, ύστερα από τρεις μήνες όπου έκανε ό,τι μπορούσε για να σημάνει σιγή νεκροταφείου σε χώρους δουλειάς απέναντι στο ξεσάλωμα της εργοδοσίας, να ακούει κι από πάνω την κυβέρνηση που κάνει ακριβώς τα ίδια να μην αναγνωρίζει τις υπηρεσίες του και να τον κακολογεί.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά η πρότασή του επαυξάνει συνολικά το κυβερνητικό πρόγραμμα και στους άλλους άξονές του: Στα μέτρα για την επιδότηση των επιχειρηματικών ομίλων και το δανεισμό τους με τις πλάτες του αστικού κράτους, όπου ζητάει «περισσότερα και γρηγορότερα», χρησιμοποιώντας ως προπέτασμα καπνού τη δήθεν στήριξη της «μεσαίας τάξης».
Στα μέτρα για να «μείνει όρθιος» ο τζίρος των επιχειρηματικών ομίλων, που - όπως και η κυβέρνηση - τα βαφτίζει «μέτρα για στήριξη του λαϊκού εισοδήματος», με το λαό να καλείται να πληρώσει τα διπλά «από την άλλη τσέπη».
Για το λαό, αν κάτι δείχνει η άθλια αυτή «κούρσα» πάνω στο κοινό έδαφος που διαμορφώνουν τα «θέλω» του κεφαλαίου, είναι ότι πρέπει να αμφισβητήσει συνολικά τον σημερινό χρεοκοπημένο δρόμο ανάπτυξης, για να ανοίξει με τον αγώνα του δρόμο για την κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων, το ξήλωμα των νέων αντεργατικών μέτρων που ήρθαν για να μείνουν, για να μην πληρώσει και πάλι την καπιταλιστική κρίση.