Η συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ ανήγγειλε συνέδριο με την συμμετοχή Κούλη, Χρυσαυγίδη, ΣΕΒ, Πρέσβη ΗΠΑ, Εισαγγελέα Αρείου Πάγου, Τάνκς, ΜΑΤ και ΝΑΤΟ...

 

Μόνο τα τανκς δεν κατεβάζει η κυβέρνηση για να κρατήσει την καρέκλα του ο Παναγόπουλος και τα υπόλοιπα μέλη της συνδικαλιστικής μαφίας. Στη σημερινή κατ’ όνομα μόνο συνεδρίαση της ΓΣΕΕ, αποφάσισαν μια άνευ προηγουμένου διαδικασία – παρωδία, καθ’ ομολογίαν τους εμπνευσμένη στα γραφεία του ΣΕΒ και του πρωθυπουργού. Όρισαν λοιπόν, ενάντια σε κάθε έννοια καταστατικού, χωρίς καμία νομιμοποίηση από τους εργαζόμενους, το συνέδριο της ΓΣΕΕ να γίνει με διαδικασίες εξπρές σε πολυτελές ξενοδοχείο στο Καβούρι στις 25 Φλεβάρη, μακριά από τους εργαζόμενους, χωρίς καμία συζήτηση, μόνο και μόνο για να στηθούν άρον – άρον κάλπες που θα επισφραγίσουν το κατάπτυστο γάντζωμα της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ στις καρέκλες της.

Αρωγός σε αυτή την προσπάθεια θα είναι προσωπικά ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Υπουργός Προ. Πο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Τουλάχιστον θα δούμε για πρώτη φορά ποιους ακριβώς εννοεί ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη όταν λέει πως χειροκροτάνε όπου περνάει η αστυνομία. Στην ανακοίνωσή της, η ΔΑΣ, αφού καταδικάζει τις απαράδεκτες και ανήκουστες μεθοδεύσεις της συνδικαλιστικής μαφίας, υπενθυμίζει την πρότασή της για ένα κανονικό συνέδριο σε μέρος και μέρες που θα αποφασιστούν από την ίδια την ηγεσία της ΓΣΕΕ και προειδοποιεί ότι οι εργαζόμενοι δε θα μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια:

Για ακόμα μια φορά η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ (Παναγόπουλος – Κιουτσούκης – Βασιλόπουλος – Καραγεωργόπουλος) επιβεβαίωσε το εργοδοτικό – κυβερνητικό της πρόσωπο και το χαρακτηρισμό που δικαίως της έχουν αποδώσει οι εργαζόμενοι, ως συνδικαλιστική μαφία.

Στη σημερινή «συνεδρίαση» της Ε.Ε. της ΓΣΕΕ έριξαν και το τελευταίο «φύλλο συκής» και παρουσίασαν την απόφαση που πάρθηκε, κατά τα λεγόμενά τους στα γραφεία του ΣΕΒ και στο πρωθυπουργικό γραφείο, για να επιβληθεί μία κατάπτυστη διαδικασία για την ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος της πατρίδας μας.

Ένα – κατ’ όνομα μόνο – «συνέδριο» λίγων ωρών στις 25 Φλεβάρη

στο καλά φυλασσόμενο πολυτελές ξενοδοχείο «ΑΠΟΛΛΩΝ» στο Καβούρι Αττικής. Διάρκειας τόσο όσο χρειάζεται για να γεμίσει μία κάλπη, με συνοπτικές διαδικασίες που δεν προβλέπονται από κανένα καταστατικό σωματείου ούτε καν εξωραϊστικού συλλόγου υπό τη “προστασία” της κυβέρνησης και την άμεση επέμβαση της για την υλοποίηση του σχεδιασμού. Ανήγγειλαν μάλιστα ότι αυτή την πρωτοφανή διαδικασία για το συνδικαλιστικό κίνημα θα εποπτεύει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός κος Μητσοτάκης (!), ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου (!) και ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη (!) με παρουσία πολυπληθούς αστυνομικής δύναμης και άλλων κατασταλτικών δυνάμεων. Και όλη αυτή η κινητοποίηση … στρατού και αεροπορίας για να κρατήσει την καρέκλα του ο Παναγόπουλος και η παρέα του!

Μπροστά σε αυτόν τον πλήρη εξευτελισμό και το αδιέξοδο, ακόμα και την ύστατη στιγμή, οι εκλεγμένοι με τη ΔΑΣ στην Ε.Ε. της ΓΣΕΕ απεύθυναν πρόταση για πραγματοποίηση συνεδρίου με τις προβλεπόμενες καταστατικές διαδικασίες σε μέρος και ημερομηνίες που θα αποφασίσει η ίδια ηγεσία της ΓΣΕΕ!

Συνέδριο με τις διαδικασίες του καταστατικού της Συνομοσπονδίας που αφορούν τόσο τη νομιμοποίηση των συνέδρων όσο και τη χρονική διάρκεια του συνεδρίου, προκειμένου να τοποθετηθούν οι παρατάξεις, οι αντιπρόσωποι, να γίνει συζήτηση για τα ζητήματα που αφορούν τους εργαζόμενους και να αποφασίσουν με δημοκρατικές διαδικασίες.

Από την στιγμή που επικαλούνται την πλειοψηφία, δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από την αποδοχή μιας τέτοιας πρότασης την οποία τους ξανακαταθέτουμε. Αυτές οι διαδικασίες, εξάλλου, ακολουθήθηκαν στο Συνέδριο του ΕΚΑ, του μεγαλύτερου Εργατικού Κέντρου της χώρας, με τη συμφωνία των αντίστοιχων εκεί παρατάξεων. Πήραν μέρος όχι λίγες δεκάδες, αλλά 1202 αντιπρόσωποι που εκπροσώπησαν 104.000 ψηφίσαντες εργαζόμενους στα σωματεία! Πήραν αποφάσεις και ψήφισαν για την νέα διοίκηση του ΕΚΑ χωρίς ΜΑΤ, κρατική επέμβαση, τραμπουκισμούς, αποκλείοντας με δημοκρατικές διαδικασίες νόθους και εργοδότες.

Η πρόταση αυτή, όχι μόνο απορρίφθηκε από τη συγκεκριμένη ηγετική ομάδα, αλλά και απαντήθηκε με μπόλικο αντικομουνισμό, ύβρεις, απειλές και τρομοκρατία, παραπέμποντας σε άλλες «αλήστου μνήμης» εποχές.

Για να διατηρήσουν τις καρέκλες και το μηχανισμό τους, για να συνεχίσουν να βάζουν θηλιά στο λαιμό των εργαζόμενων, προσπαθούν να επιβάλουν μια δήθεν «συνεδριακή» διαδικασία, στην πράξη μια καθαρά εκλογική διαδικασία – πραξικόπημα.

Η κυβέρνηση φέρει μεγάλη ευθύνη! Καμιά δουλειά δεν έχει να παρεμβαίνει και να καθορίζει τις διαδικασίες του συνδικαλιστικού κινήματος!

Οι σύνεδροι των εργαζομένων θα περνούν από τον έλεγχο και την έγκριση της αστυνομίας και μπροστά στον Μητσοτάκη, τον Εισαγγελέα και τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, θα καλούνται να αποφασίσουν «ελεύθερα» την επιλογή τους στο μεγαλύτερη συνδικαλιστική οργάνωση της χώρας;

Αυτό θα γραφτεί στις πιο σκοτεινές σελίδες της ιστορίας του συνδικαλιστικού κινήματος.

Ας γνωρίζουν ότι θα δώσουν λόγο στους εργαζόμενους, οι οποίοι δε θα μείνουν με τα χέρια σταυρωμένα.

Κατιούσα

Όταν οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας και του Πόντου ήταν «τουρκόσποροι» και «όψιμοι Έλληνες»

Από atexnos2019 atexnos2019 

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Πέρασε σχεδόν ένας αιώνας. Τότε ήταν οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και τον Πόντο. Θύματα της ιμπεριαλιστικής «Μεγάλης Ιδέας» και του κεμαλικού εθνικισμού διέσχιζαν το Αιγαίο για να σωθούν.
Όσοι κατάφερναν να πατήσουν σε ελληνικό έδαφος, στο έδαφος της «μητέρας πατρίδας», έρχονταν αντιμέτωποι με το ρατσισμό των ελλαδιτών. «Τουρκόσπορους» τους ανέβαζαν, «όψιμους έλληνες» τους κατέβαζαν. Πρωτοστατούντες στο ρατσισμό αυτό ήταν όσοι παρίσταναν τους υπερπατριώτες, τους «ελληναράδες» της εποχής.
Διαβάζουμε στην εφημερίδα «Μακεδονία» στις 21/4/1932: «Κατά την άθλιαν των λογικήν οι βουλευταί του Λαϊκού κόμματος θεωρούν πότε τους Πόντιους ως απογόνους των Σελτζούκων, άλλοτε υβρίζουν τους Μικρασιάτας και τους Θράκας ως Τουρκόσπορους και τώρα τους εκ του Βορρά πρόσφυγας ως Βουλγάρους»!

Ο Γ. Σεφέρης, γεννημένος στα Βουρλά της Μικρασίας, σημείωνε: «Για τους ανθρώπους του Κωνσταντίνου εμείς που είχαμε ανατραφεί μόνο με μια μεγάλη λαχτάρα, την Ελλάδα, ήμασταν οι Τουρκόσποροι…» (Γ. Σεφέρης, Χειρόγραφο Σεπτ. ΄41, Αθήνα 1972, σ. 10-11).

Για τα ελλαδίτικα ρατσιστόμουτρα της εποχής, οι ένοχοι για την φτώχεια και την ανέχεια που είχε επιβάλλει στη χώρα η αστοτσιφλικάδικη ολιγαρχία ήταν οι πρόσφυγες. Χαρακτηριστική η φράση που αποτυπώνεται στο βιβλίο του Θέμου Κορνάρου «Το ξεκίνημα μιας γενιάς»: «Εμείς δεν έχουμε να φάμε, δε χωράμε στην ψωροκώσταινα, κι ορίστε κι ενάμιση εκατομμύριο τουρκόσποροι να σου παρασταίνουνε τους ρωμηούς και να γυρεύουνε μερτικό από τη γη μας» (Θ. Κορνάρος, Το ξεκίνημα μιας γενιάς. Από τα βαλτονέρια της Μεγάλης Ιδέας, εκδ. Χρόνος, Αθήνα, σ. 73.).
Ακόμη κι’ όταν έβρισκαν προσωρινή εγκατάσταση κάπου, οι πρόσφυγες της Μικρασίας και του Πόντου αντιμετωπίζονταν με ρατσιστική χολή. «Τα πάντα παρεδόθησαν εις τους κύνας και ουδείς εσκέφθη ποτέ να εγείρη την χείρα με την κατάλληλον ράβδον ίνα εγκαταλείψωσι ούτοι τα ιερά και άσυλα εις α τόσον θρασέως εγκατεστάθησαν. Το ανάκτορον του Αγγέλου Μιχαήλ μετετράπη εις κοιτώνας προωρισμένους να στεγάζωσι τους αστέγους της φατρίας» σημείωνε στις 25/9/1924 άρθρο στην εφημερίδα «Πρόσκοπος του Ιονίου» (Σπ. Μουρατίδης, Πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, Πόντου και Ανατολικής Θράκης στην Κέρκυρα (1922-1932), Αθήνα, εκδ. Θεμέλιο, 2005, σ. 169-171).
Οι ομόδοξοι και ομοεθνείς ξεριζωμένοι της Μικράς Ασίας ήταν «σκύλοι» που δεν δικαιούνταν ούτε μισό μέτρο της «ιερής» ελληνικής γης. Ένα μέρος του πληθυσμού τους είδε σαν «εισβολείς» που ήρθαν να τους πάρουν τη γη, τα σπίτια, τις δουλειές.

Στον Τύπο της εποχής υπάρχει πληθώρα αναφορών για κάταχρηση εξουσίας και βιαιοπραγίες «παλαιοελλαδιτών» ανώτερων κρατικών υπαλλήλων σε βάρος προσφύγων. Σε άρθρο της εφημερίδας «Παμπροσφυγική», στις 2 Νοέμβρη 1924, περιγράφονταν οι αυθαιρεσίες ενός συνταγματάρχη στη Δράμα ο οποίος «κατελάμβανε βιαίως τας προσφυγικάς οικίας και διέσυρε εις τας οδούς τα γυναικόπαιδα» (Πηγή: Κατσάπης Κ, «Αντιπαραθέσεις μεταξύ Γηγενών και Μικρασιατών Προσφύγων στην Ελλάδα», 2002, Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία).

Τον ίδιο Νοέμβρη του 1924, στο Κιούπκϊοι της Μακεδονίας (η σημερινή Πρώτη Σερρών), οπλισμένες ομάδες γηγενών, δρώντας σαν τάγματα εφόδου, επιτέθηκαν σε οικισμό προσφύγων «ετραυμάτισαν 17 πρόσφυγας, το πλείστον γυναίκας, πυρπολήσαντες τας σκηνάς, τους σταύλους, τους αχυρώνας, λεηλατήσαντες και τας αποσκευάς…» (Εφ. «Παμπροσφυγική», 9 Νοέμβρη 1924).

100 χρόνια μετά…

Πέρασε σχεδόν ένας αιώνας. Σήμερα είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες από την Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής. Θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ εγκατέλειψαν τις εστίες τους, έπεσαν θύματα δουλεμπόρων, στοίβαξαν τα κορμιά τους, τις οικογένειες και τα παιδιά τους σε βάρκες, σαπιοκάραβα, φορτηγά και ότι άλλο βρήκαν, με κίνδυνο της ζωής τους, για να γλυτώσουν από τη βαρβαρότητα των πολέμων. Όπως οι μικρασιάτες και οι πόντιοι πρόσφυγες πριν από έναν αιώνα.

Το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, που αποτελεί πηγή των πολέμων και της δυστυχίας, είναι αυτό που ευθύνεται για το ξερίζωμα των ανθρώπων. Τους οποίους, αφού τους ξεριζώσει από τις εστίες τους, στην συνέχεια τους στιγματίζει ως αποδιοπομπέους τράγους για τα δεινά της κοινωνίας. Πριν έναν αιώνα ο «εχθρός» ήταν οι «τουρκόσποροι» της Μικρασίας και του Πόντου, σήμερα είναι οι «λαθροεισβολείς» από τη Μέση Ανατολή.

Εκείνοι που σήμερα καμώνονται τους «υπερπατριώτες», πρωτοστατώντας στις εκδηλώσεις ρατσισμού και μίσους για τους «βρωμιάρηδες λαθρομετανάστες» που «εισβάλλουν στην πατρίδα μας», είναι οι ίδιοι που αν ζούσαν τη δεκαετία του 1920 θα κυνηγούσαν τους «τουρκόσπορους» και «σελτζούκους» ομογενείς του Πόντου και της Σμύρνης.
Για να τελειώνουμε: Ιδεολογικό όπλο της αστικής τάξης, ο ρατσισμός είχε και έχει πάντοτε το ίδιο απεχθές, απάνθρωπο πρόσωπο. Η μήτρα που τον γεννά δεν είναι άλλη από το άδικο, σάπιο και ιστορικά ξεπερασμένο εκμεταλλευτικό σύστημα – τον καπιταλισμό. Γι’ αυτό και η πάλη ενάντια στο ρατσισμό, την ξενοφοβία, τον φασισμό δε μπορεί παρά να είναι αναπόσπαστα ενταγμένη στον συνολικό αγώνα για την ανατροπή του συστήματος που τους γεννά και τους αναπαράγει.

Πρώτη δύναμη η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία η οποία αύξησε ψήφους και ποσοστά

  

Την πρώτη θέση κατέλαβε στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία (ΔΑΣ), το ψηφοδέλτιο στο οποίο συμμετέχουν συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και άλλοι αγωνιστές εργαζόμενοι, αυξάνοντας τις δυνάμεις της σε ψήφους και ποσοστά, στις αρχαιρεσίες του 31ου Συνεδρίου του ΕΚΑ.


Σε σχετικό δελτίο Τύπου τονίζει τα εξής:

«Ολοκληρώθηκαν οι αρχαιρεσίες του 31ου Συνεδρίου του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, του μεγαλύτερου Εργατικού Κέντρου της χώρας, στο οποίο ψήφισαν 1.214 αντιπρόσωποι, εκπροσωπώντας 104.000 εργαζόμενους από 267 σωματεία όλων των κλάδων της Αθήνας.

Η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία (ΔΑΣ), το ψηφοδέλτιο στο οποίο συμμετέχουν συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και άλλοι αγωνιστές εργαζόμενοι, αύξησε τις δυνάμεις του τόσο σε ψήφους όσο και σε ποσοστά, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση. Τη ΔΑΣ εμπιστεύτηκε η πλειοψηφία του σώματος του Συνεδρίου, αυξάνοντας τις ψήφους των αντιπροσώπων από 322 σε 345 και από 26,9% σε 28,7%.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχει το αποτέλεσμα για τους αντιπροσώπους στη ΓΣΕΕ. Για αντιπροσώπους στη ΓΣΕΕ, η ΔΑΣ αύξησε τη δύναμη της, από 4 αντιπροσώπους σε 6.
Αυτή είναι η δυνατή απάντηση των εργαζόμενων της Αθήνας απέναντι στην πρωτοφανή κυβερνητική-εργοδοτική επίθεση για τη χειραγώγηση των συνδικάτων, την προσπάθεια για επιβολή ''σιγής νεκροταφείου''. Είναι ισχυρή απάντηση στην προσπάθεια να μπει η εργοδοσία στα συνδικάτα ακόμα και με φυσική παρουσία. Είναι η πιο δυνατή απάντηση στη ''συνδικαλιστική μαφία'' της ΓΣΕΕ, που οργανώνει από κοινού με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, συνέδριο - παρωδία σε άγνωστο τόπο, στις 25 Φλεβάρη για να νομιμοποιήσει τις αθλιότητες και τη νοθεία.


Οι αρχαιρεσίες ολοκλήρωσαν με επιτυχία το 31ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας που ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα με συζήτηση και αποφάσεις στο ΣΕΦ.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους της Αθήνας να παλέψουν για την επιτυχία της πανεργατικής απεργίας που αποφάσισε το συνέδριο του ΕΚΑ για τις 18 Φλεβάρη, ενάντια στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ, το νόμο Κατρούγκαλου - Βρούτση.

Όλοι στον αγώνα!

Όλοι στα Προπύλαια, στις 10.30 π.μ.!

Συνεχίζουμε τον αγώνα για ''συνδικάτα εργατών, όχι των εργοδοτών''!». 

Αναλυτικά τα αποτελέσματα των αρχαιρεσιών του 31ου Συνεδρίου

 

 

Αναρτήθηκε από Γκαγκάριν

«Άδολες συνεντεύξεις σε δόλιους καιρούς»: Ελένη Πολυγένη

Από iraklis3

Ο Χρήστος Δημούλας, μίλησε με την Ελένη Πολυγένη, στη στήλη του Ατέχνως για νέους δημιουργούς, «Άδολες συνεντεύξεις σε δόλιους καιρούς».

Γεννηθείσα το 1979.Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά στο πιάνο και στην Δραματική Σχολή του Δήμου Αγίας Βαρβάρας Αττικής ηθοποιός, ασχολούμενη με το θέατρο της επινόησης και την περφόρμανς. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: ”Γράμματα σε μαυροπίνακα” (Εκδόσεις Δωδώνη-2009), ”Η θλίψη μου είναι μια γυναίκα” (Εκδόσεις Poema-2012), ” H χώρα των παράδοξων πραγμάτων”σ τις εκδόσεις ”Το Κεντρί”(2014), ”Τα δευτερόλεπτα των ζωντανών στιγμών” (εκδόσεις Γαβριηλίδης-2017). Συμμετέχει στα συλλογικά έργα: ”Μονόλογοι συγγραφέων” στις εκδόσεις ”Βακχικόν”το 2015 και στην ”Ανθολογία ποιητών 2015-2017” στις εκδόσεις” 24 γράμματα” το 2018.Έχει βιβλιοπωλείο στην Πάτρα στ’ οποίο κι εργάζεται.

***
— Το 2009 θεωρούσες μεταξύ άλλων ότι ”αγγίζουμε δειλά την χαρά μέσα σε γιορτές θολών παραισθήσεων”. Ήμασταν τότε στα πρόθυρα της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας. Από μι’ άλλη πλευρά ιδωμένη η φράση-στίχος σου, συγκέντρωνε την πιστότητα μιάς εικόνας που όντως υπήρχε και πριν την έλευση αυτής της κρίσης. Τι λες δέκα χρόνια μετά γι’αυτόν τον στίχο, θα εξακολουθεί να ισχύει ή έπαψε η ισχύ του;
Η αλήθεια είναι οτι ο στίχος αυτός δεν εκφράζει πλέον τόσο τον σημερινό εαυτό μου, δηλαδή, αν ήθελα να πω κάτι ανάλογο τώρα, θα το έλεγα διαφορετικά. Ωστόσο, αν επικεντρωθώ μόνο στο περιεχόμενό του, όντως υπάρχουν πάντα πράγματα που λειτουργούν ως «παραισθησιογόνα», προσφέροντας μιαν επίφαση χαράς σε μια κοινωνία που υποφέρει από ανισότητες, καταπίεση και άγχος επιβίωσης. Από αυτή τη σκοπιά ίσως να έχει ακόμα ισχύ ο στίχος, αλλά αυτό θα πρέπει να το κρίνουν οι αναγνώστες.
— Θέατρο επινοήσης, περφόρμανς, μουσική, ποίηση, κριτικά άρθρα… Απ’ όλα αυτά με τα οποία ασχολήθηκες, ποιο είδος τέχνης εκφράζει ευκρινέστερα την καλλιτεχνική σου πλευρά Έλενα; 
Καλώς ή κακώς έχω κάνει εδώ και κάποια χρόνια την επιλογή μου, διάλεξα την ποίηση, κι αυτό από μόνο του κάτι σημαίνει. Αν και εξακολουθώ να αγαπώ το θέατρο και τη μουσική, η οικονομική μου κατάσταση δεν επιτρέπει να ασχολούμαι με όλα αυτά μαζί. Θα το έκανα σίγουρα αν κατάφερνα να βιοπορίζομαι επαρκώς μέσω της τέχνης, πράγμα που για μένα, όπως και για πολλούς άλλους καλλιτέχνες είναι αδύνατον. Οσον αφορά το κριτικό δοκίμιο, δεν νομίζω ότι ευνοεί ακριβώς την καλλιτεχνική μου πλευρά, αλλά μάλλον μια πιο λόγια πτυχή της, που δεν ξέρω αν μου ταιριάζει τόσο πολύ.

— Λογοτεχνικό είδος στ’ οποίο θέλεις να ασκηθείς περισσότερο κι ως τώρα δεν το έχεις καταφέρει όπως θέλεις, υπάρχει;
Θα με ενδιέφερε πολύ να ασχοληθώ με την πεζογραφία, χωρίς ακόμα να έχω κατασταλάξει στο είδος. Αν και πάντα με δυσκόλευε, τον τελευταίο καιρό με ελκύει ιδιαίτερα κι έχω στραφεί προς τα κει. Ιδανικά θα ήθελα να προκύψει ένα υβριδικό είδος και ας μην κατατάσσεται εύκολα σε κατηγορίες, γιατί μου αρέσει πολύ ο πειραματισμός με διαφορετικές φόρμες. Ακόμα και αν δεν τα καταφέρω πολύ καλά, μου αρκεί ότι θα το ‘χω προσπαθήσει.
— Ποια είναι τα διαφοροποιά στοιχεία που συνηγορούν υπέρ της έναντι άλλων γυναικών της λογοτεχνίας μας και σε τραβάνε στην προτίμηση της Γιολάντας Πέγκλη;
Αυτό που με τράβηξε εξαρχής στην ποίηση της Πέγκλη ήταν η έντονη σωματικότητα που προσδίδει στο ποίημα, ότι το κάνει να μοιάζει με ζωντανό οργανισμό. Πρόκειται για μια αξιοσημείωτη ικανότητα που στην περίπτωση της Πέγκλη προκύπτει φυσικά και αβίαστα, είναι κάτι πηγαίο και μοναδικό. Αυτό το στοιχείο προσδίδει επίσης στα ποιήματά της θεατρικότητα με την πολύ μοντέρνα έννοια, δηλαδή μια θεατρικότητα που έχει να κάνει με το σώμα, τους ήχους, την εκφορά των λέξεων, τις ανάσες. Και είναι κάτι που με κάνει να συμμετεχω κι εγώ σωματικά στην ανάγνωση του ποιήματος, όχι μόνο διανοητικά, με προκαλεί κατά κάποιον τρόπο να το μιλήσω, να το ζωντανέψω. Η Πέγκλη ήταν στην ουσία ο λόγος που ασχολήθηκα με το δοκίμιο και μια πραγματική έμπνευση για μένα, και εύχομαι να πάρει στα ελληνικά γράμματα τη θέση που της αξίζει.

— Η θλίψη ακόμα είναι για σένα σαν μία όμορφη γυναίκα έξυπνη,ψηλοτάκουνη,που στενοχωριέται πολύ εύκολα ή άλλαξες γνώμη;
Άλλαξα γνώμη, τώρα τη βλέπω περισσότερο σαν μια γυναίκα αρκετά κουρασμένη, γύρω στα σαράντα, μοναχική, που ζει μια μονότονη ζωή σε μια επαρχιακή πόλη.
6. Απάνω στα έργα τέχνης,κρέμεται η γύμνια του δημιουργού τους;
Ναι, αφού ο δημιουργός πάντα εκτίθεται.
— Οι δημιουργοί της τέχνης βοηθάνε να καλυφθεί η φυσική γύμνια του πρόσφυγα,η οικονομική της απολυμένης εγκύου, η ιστορική του μαθητή,η κοινωνική γύμνια της συνείδησης;
Ίσως περισσότερο βοηθάνε να αποκαλυφθεί αυτή η γύμνια. Το πώς θα καλυφθεί είναι ένα πρακτικό ζήτημα. Δεν είμαι τόσο ρομαντική ώστε να πιστεύω ότι κάνοντας τέχνη αυτομάτως αλλάζεις την κοινωνία. Θεωρώ πως, για παράδειγμα, στην περίπτωση του πρόσφυγα είναι ίσως πιο αποτελεσματικό να του πας ρούχα αντί να γράψεις ένα ποίημα. Δεν υποβαθμίζω τη σημασία της τέχνης, έχει σίγουρα τη δύναμη να επηρεάζει συνειδήσεις, αλλά αυτό μπορούν να το κάνουν μόνο έργα που διαθέτουν ένα πολύ ξεχωριστό χάρισμα επικοινωνίας και επιδραστικότητας. Η τέχνη δεν αντικαθιστά σε καμία περίπτωση τον κοινωνικό αγώνα, μπορεί να τον συμπληρώσει, μπορεί ίσως και να τον εμπνεύσει, όμως μόνο όταν είναι πραγματικά χαρισματική.
— Πώς πρέπει ν’αποφευχθεί στην σύγχρονη πραγματικότητα,το να μη γίνονται τα ”εσώτερα κομμάτια πολλών παιδιών, γυαλί που κόβει αργά ή γρήγορα το λαιμό των γονιών τους”;
Είναι γνώρισμα της ελληνικής πραγματικότητας τα παιδιά να μεγαλώνουν με τρόπο που να γίνονται γυάλινα, δηλαδή πολύ εύθραυστα. Σαν να μην τους επιτρέπεται να ενηλικιωθούν. Οι γονείς κατά βάση επιλέγουν τα υλικά από τα οποία θα δημιουργηθεί ο νέος άνθρωπος. Πρέπει να είναι ανθεκτικά, και φυσικά δεν εννοώ να σκληραγωγείται, αλλά να πατάει στα δικά του πόδια, να νιώθει σιγουριά, ασφάλεια και ότι μπορεί να αντεπεξέλθει στις καταστάσεις.
Υπάρχει τεράστιο θέμα με την ελληνική οικογένεια, την υπερπροστατευτικότητα, την αποφυγή πρωτοβουλιών στο παιδί, τη συνεχή καθοδήγηση έτσι που τελικά να νιώθει τον εαυτό του ανύπαρκτο. Μια ολόκληρη γενιά, η γενιά μου γαλουχήθηκε έτσι, και το αποτέλεσμα είναι μια γενιά καθηλωμένη σε διάφορες αγκυλώσεις, που αδυνατεί να διεκδικήσει το οτιδήποτε. Η επανάσταση ξεκινά πρώτα μέσα από την οικογένεια, αν σκεφτούμε ότι είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας.

– Πώς κρίνεις την διάθεση και τις προτιμήσεις των επισκεπτών στο βιβλιοπωλείο σου γι’αγορά βιβλίων;
Για να είμαι ειλικρινής δεν δουλεύω τόσο με το βιβλίο όσο με τις φωτοτυπίες και τα αναλώσιμα, λόγω του ότι το μαγαζί είναι συνοικιακό και απευθύνεται κυρίως σε φοιτητές. Ωστόσο, βλέπω με χαρά ότι στους νέους ανθρώπους αρχίζει να αναπτύσσεται ένα ενδιαφέρον για την ποίηση. Αυτό που δεν με χαροποιεί και τόσο, οφείλω να το πω, είναι η εμμονή με τη μόδα της αυτοβελτίωσης και με όλα αυτά τα βιβλία που δυσφημούν, κατά τη γνώμη μου, την επιστήμη της ψυχολογίας. Αλλά αυτή είναι απλώς η γνώμη μου.
— Τα επόμενα καλλιτεχνικά σου σχέδια ποια είναι;
Έχω ολοκληρώσει το επόμενο βιβλίο μου, που είναι μια συλλογή από λυρικές πρόζες και αποτελεί για μένα μια γέφυρα προς το πεζό. Λέγεται «Ανάγλυφη» και ασχολείται με την έμφυλη ταυτότητα, ένα θέμα που με ενδιαφέρει πολύ. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα κυκλοφορήσει μέσα στην επόμενη χρονιά.
_______________________________________________________________________________

Χρήστος Δημούλας: Εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες κι Ιστορία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο καθώς και Δημοσιογραφία στο Επαγγελματικό Εργαστήρι Δημοσιογραφίας. Συνδημιουργός του Φωτογραφικού Εργαστηρίου ”Φώτο-Προλετάριοι”. Έχει εκδώσει 3 ποιητικές συλλογές.”Με λάδι του παρόντος ανάβουν του μέλλοντος καντήλια”(2013),”Ο ι λαϊκατζήδες”(2014) και”Γιώργος Φαρσακίδης,ο ζωγράφος του Λαού”(2015).

Η ΜΚΟ της Εκκλησίας «Αλληλεγγύη» πήρε από το κράτος 23 εκατ. ευρώ -Εκτέλεσε μόλις 10 προγράμματα από τα 32 που ανέλαβε

 

ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ: ΣΚΕΨΟΥ ΦΙΛΕ ΕΛΛΗΝΑ... ΠΟΣΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΦΑΓΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΙΣΛΑΜ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!
ΜΕ ΤΟΣΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΘΕΣ!
ΔΙΑΒΑΣΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΑΡΘΡΟ:

«Φτερά» έχουν κάνει εκατομμύρια ευρώ από τα ποσά της επιχορήγησης της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Αλληλεγγύη» για προγράμματα του υπουργείου Εξωτερικών. Όπως αποκάλυψε στη Βουλή ο υφυπουργός Εξωτερικών, Άκης Γεροντόπουλος, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του
βουλευτή της ΔΗΜΑΡ, Νίκου Τσούκαλη, η ΜΚΟ της Εκκλησιας της Ελλάδος χρηματοδοτήθηκε από την Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης και Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του ΥΠΕΞ με το ποσό των 23.126.000 ευρώ, αναλαμβάνοντας από το 2002 έως το 2006 την υλοποίηση 32 προγραμμάτων ανθρωπιστικής και αναπτυξιακής βοήθειας. Εξ αυτών όμως, μόλις τα 10 έχουν ολοκληρωθεί.

Η ΜΚΟ έχει υποβάλει τελική έκθεση οικονομικού απολογισμού για την υλοποίηση κάθε προγράμματος, οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Εξωτερικών έχουν διεξαγάγει τον απαραίτητο έλεγχο εκάστου προγράμματος, η υπηρεσία Δημοσιονομικού Ελέγχου και το Ελεγκτικό Συνέδριο έχουν ελέγξει και εγκρίνει το οικονομικό πόρισμα και οι αντίστοιχοι φάκελοι χρηματοδότησης έχουν κλείσει.

Οι φάκελοι των υπολοίπων 22 Προγραμμάτων που υλοποίησε η ΜΚΟ παραμένουν ανοιχτοί και βρίσκονται σε διαδικασία εκκαθάρισης.
Σε τέσσερα από τα 22 ανοιχτά προγράμματα η ΥΔΑΣ προέβη σε καταγγελία των σχετικών συμβάσεων και συνακολούθως εκδόθηκαν αποφάσεις καταλογισμού από το 2008. Το συνολικό ύψος των απαιτήσεων της υπηρεσίας από τους καταλογισμούς ανήρχετο σε 6.690.460 ευρώ.

Η «Αλληλεγγύη» επέστρεψε 500.000 ευρώ και έτσι το απαιτηθέν ποσό έχει διαμορφωθεί σε 6.190.460 ευρώ. Στο ποσό αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται οι νόμιμοι τόκοι και προσαυξήσεις από την ημερομηνία έκδοσης της καταλογιστικής απόφασης.

Σύμφωνα με την πάγια διαδικασία Δημόσιου Λογιστικού, εφόσον η ΜΚΟ Αλληλεγγύη δεν ανταποκρίθηκε στην οικονομική απαίτηση της απόφασης, η ΥΔΑΣ προώθησε αυτή την οικονομική απαίτηση στην αρμόδια ΔΟΥ η οποία βεβαίωσε το ποσό και έκτοτε ασκεί τα προβλεπόμενα μέσα για την είσπραξή του. Οι εκπρόσωποι της ΜΚΟ έχουν προσφύγει στα αστικά δικαστήρια έναντι των απαιτήσεων του Δημοσίου και η δικαστική εμπλοκή καθυστερεί τη διαδικασία είσπραξης.

Ως προς τα υπόλοιπα 18 από τα ανοιχτά προγράμματα που υλοποίησε η ΜΚΟ Αλληλεγγύη, βρίσκονται στη διαδικασία του ελέγχου και τελικής εκκαθάρισης από την ΥΔΑΣ. Ήδη, για τα έξι από τα 18 προγράμματα η ΥΔΑΣ έχει προβεί σε καταγγελία σύμβασης. Το συνολικό ύψος των καταγγελιών ανέρχεται ως αυτήν τη στιγμή στα 568.239 ευρώ (σ.σ.: το συγκεκριμένο ποσό αναφέρεται στις καθαρές εκταμιεύσεις προς τη ΜΚΟ και βάσει της νόμιμης διαδικασίας, θα προσαυξηθεί με τόκους).

Για τα υπόλοιπα 12 προγράμματα εκκρεμεί το τελικό πόρισμα εκκαθάρισης. Ως προς το υπουργείο Δικαιοσύνης, ο κ. Γεροντόπουλος είπε ότι η δικογραφία βρίσκεται στο τρίτο ανακριτικό τμήμα Αθηνών, οι ανακριτικές ενέργειες ξεκίνησαν εντός του 2013 και επί του παρόντος η ανάκριση βρίσκεται σε εξέλιξη.

Το όλο θέμα είναι αφιερωμένο σε όσους έπεσαν από τα σύννεφα με τις αποκαλύψεις για τις χρηματοδοτήσεις των ΜΚΟ, σχολίασε χαρακτηριστικά ο βουλευτής που κατέθεσε τη σχετικη ερώτηση Νικος Τσούκαλης και καταλόγισε στο ΥΠΕΞ «προκλητική καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των ελέγχων».

«Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια καθυστέρηση προκλητική εκ μέρους του υπουργείου Εξωτερικών είναι μια υπόθεση που διερευνάται από το 2007, έχουν καταλογιστεί τα ποσά για τέσσερις υποθέσεις, εκκρεμούν οι έλεγχοι για 12 και το ερώτημα είναι γιατί να υπάρχει αυτή η καθυστέρηση, επεσήμανε ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ.

Στο μικροσκόπιο των ορκωτών λογιστών

Σημερα, σύμφωνα με τον υφυπουργό Εξωτερικών, υπάρχουν συνολικά 198 ανοιχτά προγράμματα. Τον Μάρτιο του 2013 ολοκληρώθηκε ο λογιστικός έλεγχος για 80 εξ αυτών, από εταιρεία ορκωτών λογιστών, που επελέγη με τις προβλεπόμενες διαδικασίες μειοδοτικού διαγωνισμού.

Συγκροτηθηκε επίσης, επιτροπή ανοιχτού διαγωνισμού για την ανάθεση λογιστικού ελέγχου των υπολοίπων 118 ανοιχτών προγραμμάτων, σε εταιρεία ορκωτών λογιστών. Στις 27 Ιανουαρίου 2014 υπέγραψε την απόφαση ανάθεσης με προοπτική να παραδοθούν τα σχετικά πορίσματα ελέγχου έως τον Οκτώβριο του 2014.

Σε σύσκεψη στο υπουργείο Εξωτερικών τον Δεκέμβριο του 2013, με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων υπουργείων και φορέων, συζητήθηκε η προώθηση ενιαίου νομοθετικού πλαισίου που θα αφορά στη λειτουργία και τον έλεγχο χρηματοδότησης των ΜΚΟ. Στη συνέχεια αυτής της σύσκεψης το υπουργείο Εσωτερικών προχώρησε στη συγκρότηση νομοπαρασκευαστικής επιτροπής στην οποία το υπουργείο Εξωτερικών εκπροσωπείται από την ΥΔΑΣ. Επίσης από το υπουργείο Εξωτερικών, έχει συνταχθεί τροποποιητική διάταξη επί του άρθρου 27 του Ν. 4110/2013 η οποία έχει αποσταλεί από τον περασμένο Νοέμβριο στο υπουργείο Οικονομικών για περαιτέρω επεξεργασία προκειμένου να καταστεί δυνατή η οριστική εκκαθάριση των ανοιχτών προγραμμάτων της ΥΔΑΣ. Το σχέδιο αυτό, ανέφερε ο κ. Γεροντόπουλος, αποβλέπει στη διαφάνεια και στην επίσπευση των διαδικασιών και προβλέπει τη συμμετοχή του υπουργείου Οικονομικών στην εκκαθάριση των ανοιχτών προγραμμάτων καθώς και το οριστικό κλείσιμό τους σε συνεργασία με την ΥΔΑΣ.

Εργοδοσία Public: “Συλλογική σύμβαση; Δε βλέπουμε λόγο να υπογράψουμε…”

Κατιούσα

Ανακοίνωση του Σωματείου στα Public για την απαράδεκτη στάση της εργοδοσίας, που αρνείται να υπογράψει συλλογική σύμβαση και να δώσει αυξήσεις στους εργαζομένους γιατί έχει… εσωτερική πληροφόρηση πως θα ανέβει ούτως ή άλλως ο κατώτατος μισθός από την κυβέρνηση!

Στις 3 Φεβρουαρίου 2020, μετά από κωλυσιεργία δυόμισι μηνών, έγινε η δεύτερη συνάντηση του σωματείου εργαζομένων στην εταιρία RETAIL WORLD A.E. – καταστήματα PUBLIC με την εργοδοσία, με σκοπό τη σύναψη επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας.

 

Υπενθυμίζουμε ότι στην πρώτη συνάντηση είχαμε καταθέσει ένα πλαίσιο ΣΣΕ με πλήρη αιτιολόγηση των προτεινόμενων ρυθμίσεων, μισθολογικών και μη. Τότε η εργοδοσία είχε ζητήσει πίστωση χρόνου για να το εξετάσει και να μας απαντήσει, ενώ μας είχε υποσχεθεί ότι θα μας έδινε και τα στοιχεία που της είχαμε ζητήσει σχετικά με την οικονομική κατάσταση και την πολιτική της καθώς και την πολιτική προσωπικού.

 

Η πολυαναμενόμενη απάντησή της, λοιπόν, ήταν η εξής: «η αντιπρότασή μας είναι 0% αύξηση και δεν βλέπουμε κανένα λόγο να υπογράψουμε συλλογική σύμβαση εργασίας». Όσον αφορά στα στοιχεία που μας χρωστούσαν, δεν μας έδωσαν ουσιαστικά τίποτα.

 

Τα επιχειρήματα που ακούσαμε ήταν τα εξής: i. «Δεν σας δίνουμε αύξηση επειδή έχουμε πληροφορίες από πηγές μας ότι η κυβέρνηση θα αυξήσει σύντομα τον κατώτατο μισθό», ii. «Δεν υπογράφουμε ΣΣΕ επειδή επίκειται η ολοκλήρωση της συγχώνευσης με το MEDIAMARKT» και iii. «Μπορεί να έχουν συναφθεί το τελευταίο έτος αρκετές επιχειρησιακές ΣΣΕ, αλλά μόνο στο 20% απ’ αυτές προβλέπονται αυξήσεις».

 

Τα επιχειρήματα αυτά απαντήθηκαν όπως έπρεπε. Κωδικοποιημένα, επισημάνθηκε στην άλλη πλευρά ότι δεν έχουμε καμία πρόθεση να αφήσουμε τη ρύθμιση των αποδοχών μας στη διακριτική ευχέρεια της κυβέρνησης, η οποία ούτως ή άλλως, έχει λόγο μόνο για τα κατώτατα όρια του μισθού των εργαζομένων όλης της χώρας. Εμείς, με τη σύναψη επιχειρησιακής ΣΣΕ, θέλουμε να βελτιώσουμε τις αποδοχές μας σε σχέση με τον κατώτατο μισθό. Και εν πάση περιπτώσει, αν η εργοδοσία γνωρίζει εκ των έσω πως θα γίνουν αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, τι έχει να χάσει αν αυξήσει από μόνη της και τους δικούς μας μισθούς, αφού, ούτως ή άλλως, θα αυξηθούν; Επίσης, επισημάνθηκε ότι η συγχώνευση με τη MEDIAMARKT δεν μπορεί να αποτελεί εσαεί επιχείρημα κατά της σύναψης ΣΣΕ, επειδή πρόκειται για μια διαδικασία που έχει ήδη συμφωνηθεί / υλοποιηθεί εδώ και καιρό και, σε κάθε περίπτωση, είναι γνωστές οι συνέπειές τις, τις οποίες μελέτησε σίγουρα πολύ καλά η εργοδοσία πριν από τη συγχώνευση. Τέλος, επισημάνθηκε ότι μέτρο σύγκρισης δεν αποτελεί το ποσοστό των επιχειρησιακών ΣΣΕ που προβλέπει αύξηση αλλά το ύψος των αποδοχών. Στην συνάντηση τονίσαμε ότι είναι λάθος το επιχείρημα ότι το 80% των ΣΣΕ (κλαδικών και επιχειρησιακών) που υπογράφτηκαν ήταν χωρίς αυξήσεις… γιατί πρέπει να παίρνουμε υπόψη μας σε ποιο ύψος είναι οι μισθοί σε διάφορους κλάδους και δεν είναι 650 ευρώ (μικτά).

 

Άλλωστε, είναι γνωστό πως σε πολλές περιπτώσεις υπογράφονται ΣΣΕ από επιχειρησιακά σωματεία που είναι πιο εργοδοτικά κι από τους εργοδότες.

 

Δεν είχαμε, φυσικά, καμία αμφιβολία ότι μοναδικός σκοπός της εργοδοσίας ήταν να δυναμιτίσει τη διαδικασία, πράγμα που είχε φανεί από την πρώτη στιγμή που καθίσαμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

 

Από την πλευρά μας επαναλάβαμε ότι η RETAIL WORLD έχει – και με το παραπάνω – τη δυνατότητα να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά μας και ξεκαθαρίσαμε ότι θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας (κινηματικά, αγωνιστικά και νομικά) για να πετύχουμε τον στόχο μας, δηλαδή μια ΣΣΕ που θα καλύπτει τις ανάγκες μας.

 

Σωματείο Εργαζομένων στην Εταιρεία Retail World Α. Ε. – Καταστήματα Public

“Από πότε η ελληνική αστική τάξη είναι το θύμα;” – Αντι-ιμπεριαλιστικό μήνυμα φαντάρων

Κατιούσα

Ο Ριζοσπάστης του Σαββατοκύριακου δημοσιεύει το μήνυμα των φαντάρων που διαβάστηκε στη συγκέντρωση ενάντια στη συμφωνία με τις ΗΠΑ για τις βάσεις. Ακολουθεί το πολύ μεστό και εύστοχο κείμενο του μηνύματος.

«Οι φαντάροι που υπηρετούμε σήμερα τη θητεία μας βιώνουμε από πρώτο χέρι την αύξηση της εμπλοκής των Ενόπλων Δυνάμεων στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
Στις καθημερινές συζητήσεις μας εκφράζεται έντονα ο προβληματισμός για το “τι θα γίνει”, αν θα έχουμε θερμό επεισόδιο, τι δουλειά έχουμε στη Σαουδική Αραβία και τη Λιβύη.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει τους φαντάρους και τη νεολαία σήμερα ότι χωρίς το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση είμαστε χαμένοι. Ότι τάχα το ΝΑΤΟ είναι ο προστάτης μας απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα.
ΔΕΝ πείθουν κανέναν. Η ίδια η Ιστορία μας τους διαψεύδει.
Άλλωστε, από πότε η ελληνική αστική τάξη είναι το θύμα;
Συμμετέχει και διεκδικεί μεγαλύτερο μερίδιο από την εμπλοκή σε ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων, όπως με την αποστολή “Patriot” στη Σαουδική Αραβία, τα σχέδια για στρατεύματα στη Λιβύη, τα πλοία στον Περσικό Κόλπο, τα αεροπλάνα στη Βόρεια Μακεδονία, τη συμμαχία με το κράτος – δολοφόνο Ισραήλ.
Οι περισσότεροι φαντάροι γυρίζουν την πλάτη στις επικίνδυνες μεθοδεύσεις, οι οποίες βάζουν στο στόχαστρο εμάς και το λαό. Οι τελευταίες εξελίξεις στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή αποδεικνύουν ότι ο εφησυχασμός που καλλιεργείται είναι ψεύτικος. Οτι όσο η χώρα μας μεγαλώνει το “Αμερικανικό Αποτύπωμα” τόσο αυξάνουν τα σύννεφα του πολέμου.
Αυτό έρχεται να κάνει η κατάπτυστη Συμφωνία με τους Αμερικανούς για τις βάσεις.
Οι φαντάροι, οι ναύτες και οι σμηνίτες εκφράζουμε την αντίθεσή μας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.
Διαδηλώνουμε σήμερα μαζί με το λαό:

• Ενάντια στην ελληνοαμερικανική Συμφωνία, έξω οι βάσεις, όχι πυρηνικά στον Άραξο
• Καμιά αποστολή στρατευμάτων στη Σαουδική Αραβία και τη Λιβύη
• Επιστροφή των Ενόπλων Δυνάμεων από τις ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό
• ΟΧΙ στην εναέρια αστυνόμευση της Πολεμικής Αεροπορίας στη Βόρεια Μακεδονία».