Προκλητικός αντικομμουνισμός από Βρούτση – “Κομματικό στρατό του ΚΚΕ” χαρακτήρισε τους εργαζόμενους του τουρισμού και του επισιτισμού που διαμαρτύρονται

(VIDEO)

Κατιούσα

Tην “παλιά του τέχνη κόσκινο” εξάσκησε και πάλι ο κατ’ευφημισμό υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης στη βουλή, προσπαθώντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τη χθεσινή βίαιη καταστολή που επεφύλαξαν τα ΜΑΤ στους εργαζόμενους Τουρισμού – Επισιτισμού, όταν εκείνοι βρήκαν κλειστές τις πόρτες του υπουργείου
Στη διάρκεια επίκαιρης ερώτησης του βουλευτή του ΚΚΕ Χρήστου Κατσώτη, ο οποίος κατήγγειλε την επίθεση με χημικά και ζήτησε την προστασία των εποχικών εργαζομένων στον Τουρισμό – Επισιτισμό και την εξασφάλισή τους, ανεξάρτητα από το αν και με πόσο προσωπικό θα λειτουργήσουν φέτος οι επιχειρήσεις όπου εργάζονταν πέρσι.

Στην απάντησή του, ο Γιάννης Βρούτσης αρχικά επιχείρησε να αλλάξει τη συζήτηση, κάνοντας λόγο για “κομματικό στρατό του ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ”, “που δεν εκφράζει τον κόσμο του τουρισμού και του επισιτισμού”, κατηγορώντας μάλιστα τον Χρήστο Κατσώτη ότι “έδινε κατευθύνσεις στις επιθέσεις”(!). Στη συνέχεια, αφού παραδέχτηκε ότι σύμφωνα με νόμο του 1983 οι εποχικοί εργαζόμενοι του 2019 πρέπει να επαναπροσληφθούν, εξήγγειλε διάφορα μέτρα τα οποία, πέραν του ότι είναι πολύ κάτω από τις ανάγκες των εργαζομένων, αφού στην καλύτερη περίπτωση αφορούν το επίδομα των 534 ευρώ το μήνα κι αυτό ως το Σεπτέμβρη, δεν αφορούν και το σύνολό τους. Ειδικότερα δε σε ό,τι αφορά το δικαίωμα επαναπρόσληψης, αυτό ισχύει για τις αιτήσεις που έχουν υποβληθεί μέσω των σωματείων, στα οποία όμως πολλοί εργαζόμενοι δεν προσφεύγουν λόγω εργοδοτικών πιέσεων ή και τρομοκρατίας.

Το γεγονός αυτό επεσήμανε και στη δευτερολογία του ο Χρήστος Κατσώτης, αναφέροντας το χαρακτηριστικό παράδειγμα της Νάξου, ενώ παράλληλα απάντησε στη συκοφαντία ότι δεν ήταν εργαζόμενοι όσοι κινητοποιήθηκαν χθες στο υπουργείο. Αναφέροντας τη δική του πορεία στον τουρισμό και τις κινητοποιήσεις του κλάδου επί 40 χρόνια τόσο ως εργαζόμενος όσο και ως εκπρόσωπος του ΚΚΕ, ξεκαθάρισε πως χθες διαδήλωναν 45 σωματεία, “σερβιτόροι, μάγειροι, καμαριέρες, λαντζέρηδες”, άνθρωποι που όπως υπογράμμισε η κυβέρνηση καταδικάζει στην εξαθλίωση και στην αναζήτηση δανεικών από εδώ κι από εκεί.

“Να μας πει πότε ο υπουργός δέχτηκε σωματεία; Πότε τα δέχτηκε;” αναρωτήθηκε ο βουλευτής, αναφέροντας ότι πάντα οι πόρτες ήταν ερμητικά κλειστές για τους εργαζόμενους, ενώ πάντα είναι ευπρόσδεκτοι ο ΣΕΤΕ και ο ΣΕΒ και ικανοποιούνται όλα τα αιτήματά τους, όπως και των ξενοδόχων που ζητούν τη μη επαναπρόσληψη του προσωπικού.

Πρόβαλε ως μοναδική λύση για τους εποχικούς, την επαναπρόσληψη, ή την αναστολή σύμβασή και στη συνέχεια επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις ως την επόμενη σαιζόν. Υπενθύμισε πως τα 22 δις που βγήκαν πέρσι στον τουριστικό κλάδο οφείλονται στους εργαζόμενους, ενώ τώρα χωρίς αυτούς “ξενοδοχεία είναι κουφάρια”.
Με πληροφορίες από 902.gr

Τσίπρας: «Μένουμε γονατιστοί, για να μείνει όρθιο το κεφάλαιο»

Ο ΣΥΡΙΖΑ... ούτε μετάνιωσε, ούτε αλλαξοπίστησε, κάτι άλλο γυρεύει...

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι λογικό να βρίσκεται σε δύσκολη θέση, εξαιτίας της στρατηγικής σύμπλευσης που έχει με τη ΝΔ, αλλά και της πικρής γεύσης που άφησε η πρόσφατη πείρα της διακυβέρνησής του ακόμα και σε κόσμο που με βαριά καρδιά τον ψήφισε στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση.

Σε αυτήν τη δύσκολη θέση βρέθηκε και στις συνθήκες της πανδημίας που διατυμπάνιζε ότι υπεύθυνη αντιπολίτευση είναι να μην κάνεις αντιπολίτευση και μετά λάνσαρε το περιβόητο «θα λογαριαστούμε μετά». Αυτή η στάση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, προβλημάτισε ευρύτερο κόσμο που κατά καιρούς τον εμπιστεύτηκε και τον ακολούθησε. Αυτός ο κόσμος αναγνώριζε ταυτόχρονα ότι αν δεν ήταν και το ΚΚΕ, η κυβέρνηση της ΝΔ θα «έπαιζε μπάλα» μόνη της.

Σήμερα, με το πέρας του πρώτου κύματος της πανδημίας, την είσοδο σε φάση νέας καπιταλιστικής κρίσης που δικαιολογημένα προκαλεί προβληματισμό σε ευρύτερο εργατικό - λαϊκό κόσμο, που γίνονται διεργασίες μέσα σε χώρους δουλειάς και κλάδους, που αναπτύσσονται ορισμένοι αγώνες, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να κάνει «υπεύθυνη αντιπολίτευση» στη ΝΔ, αφού καταθέτει προτάσεις για την ενίσχυση του κεφαλαίου και τη στήριξη της κοινωνικής συνοχής. Σε αυτήν την κατεύθυνση επιχειρεί να προσαρμοστεί και μέσα στο κίνημα.

Το πρόγραμμα «Μένουμε Ορθιοι», (με το «Ζάππειο 1» και «Ζάππειο 2») που παρουσίασε ο κ. Τσίπρας που θα μπορούσε για το λαό να μεταφραστεί «Μένουμε γονατιστοί, για να μείνει όρθιο το κεφάλαιο», περιλαμβάνει νέα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου, και ουσιαστικά ανταγωνίζεται με τη ΝΔ για το ποιος προσφέρει πιο φθηνή εργασία στο κεφάλαιο και άλλα δωράκια. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της κ. Αχτσιόγλου, πρώην υπουργού Εργασίας, που έφτασε στο σημείο να υποστηρίζει ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ εξασφαλίζει φθηνότερους εργαζόμενους στους ομίλους απ' ό,τι αυτό της ΝΔ.

Επίσης, διάφορες προτάσεις για τη στήριξη του κεφαλαίου τις εμφανίζει σαν «πρόοδο», απέναντι στη «συντήρηση» της ΝΔ, που βέβαια δουλεύει για τον ίδιο σκοπό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως ο βασικός εκφραστής της «κρατικής παρέμβασης», αποκρύπτοντας όμως ότι η όποια κρατική παρέμβαση δεν είναι αταξική αλλά βαθιά ταξική και υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων. Την ώρα που η ΝΔ εφαρμόζει επεκτατική πολιτική γιατί αυτό απαιτεί η στήριξη του συστήματος, ο ΣΥΡΙΖΑ «κατηγορεί» τη ΝΔ ότι δεν είναι αποτελεσματική γιατί δεν την πιστεύει, όπως ακριβώς έκανε και η ΝΔ με τη «νεοφιλελεύθερη» πολιτική που ασκούσε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν κυβέρνηση.

Ταυτόχρονα, προσαρμόζει την τακτική του στο κίνημα, στοχεύοντας να ξεχαστεί το βρώμικο παρελθόν που έχει στη διαχείριση του εκμεταλλευτικού συστήματος, επιχειρεί να εκμεταλλευτεί και να παρέμβει σε ορισμένες διεργασίες, επιδιώκοντας να εμφανιστεί ότι τον χωρίζει άβυσσος με τη ΝΔ. Επιχειρεί να παρέμβει στο λαϊκό κίνημα ως γνήσιος εκπρόσωπος της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα, με στόχο να το βάλει στη στρούγκα της κυβερνητικής εναλλαγής, να το κάνει ακίνδυνο, να το φέρει στα μέτρα του συστήματος. 

Μάλιστα, για να γίνεται πιο πειστικός, θα αναπαράγει τα γνωστά επιχειρήματα ότι «το ΚΚΕ μιλάει για τη Δευτέρα Παρουσία», ότι «το ΚΚΕ δεν θέλει λύση στο σήμερα», «δεν θέλει να αναλάβει ευθύνες, θέλει μόνο να διαμαρτύρεται». 

Σε αυτήν την προσπάθεια δεν είναι και δεν θα είναι μόνος του. Θα αξιοποιήσει και αξιοποιεί γνωστά συνδικαλιστικά στελέχη που ήταν χρόνια στην ΠΑΣΚΕ και είναι μανούλες σε αυτήν τη δουλειά, αφού τη «σπούδασαν» καλά στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, προκατόχου του ΣΥΡΙΖΑ στα ηνία της σοσιαλδημοκρατίας. Και βέβαια, θα αξιοποιήσουν τους γνωστούς πρόθυμους του οπορτουνιστικού χώρου (ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.λπ.), που θα του παρέχουν κάλυψη, για να έχει «πόδι» σε ορισμένους χώρους, για να κάνει τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του συστήματος. Ταυτόχρονα, όλοι μαζί, θα επιχειρούν να επιτεθούν στο ΚΚΕ, είτε με ανοιχτές επιθέσεις, είτε με επιθέσεις «φιλίας».

Αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα

Κατιούσα

….αλλά καλύτερα ας το αφήσουμε να τα καταφέρει μόνο του χωρίς καρδιοχειρουργική μονάδα.
Έχει ένα ενδιαφέρον και η σημειολογία του πράγματος. Η ΜΕΘ Καρδιοχειρουργικής Παίδων στο “Παίδων Αγία Σοφίας”, ενώ ήδη έπνεε τα λοίσθια από την υποστελέχωση, την έλλειψη κλινών και τις συνεπακόλουθες τεράστιες καθυστερήσεις στα χειρουργεία, δέχτηκε το τελειωτικό χτύπημα με την αναστολή της λειτουργίας της κατά την πανδημία, όταν το Παίδων μετατράπηκε σε νοσοκομείο αναφοράς για τον κορονοϊό. Η προς ώρας ύφεση της επιδημιολογικής καμπύλης στη χώρα μας όμως δε σημαίνει και την επιστροφή της μονάδας “στην κανονικότητα”, αφού παραμένει κλειστή, ωθώντας τους γονείς αναγκαστικά είτε στο Ωνάσσειο είτε σε ιδιωτικές κλινικές προς τέρψη των ιδιοκτητών τους. Θα έλεγε κανείς πως μοιάζει σα να θεωρούνται περιττές οι μονάδες που απευθύνονται σε γυναικόπαιδα, ομάδα του πληθυσμού που αποτελεί διαχρονικά βαρόμετρο κρατικής μέριμνας για την κοινωνία εν γένει.
Αν κάποιοι πίστευαν πως τα διδάγματα της “υγειονομικής κρίσης” ήταν πως πρέπει να θωρακίσουμε το ΕΣΥ, καλώς ήρθαν στην πραγματικότητα της πολιτικής οικονομίας του καπιταλισμού και τη μίζερη λογιστική λογική ενός αστικού κράτους. Πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις η κυβέρνηση δείχνει την ευαισθησία της και πόσο υπολογίζει επενδύει στη δημόσια υγεία.
Τα νοσοκομεία είναι κόστος που πρέπει να περικοπεί, όπως οι εργαζόμενοι θεωρούνται κόστος για μια εταιρεία και ας είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο. Δεν είναι δα και τράπεζες για να διασωθούν. Στην καλύτερη περίπτωση, η όποια αναβάθμιση περνά αξεδιάλυτα μέσα από τις συμπληγάδες της “σύμπραξης με τον ιδιωτικό τομέα”, όπως εξήγγειλε καθαρά πριν λίγες μέρες στην – πολυσυζητημένη, αλλά για το λάθος λόγο – συνέντευξή του στο STAR ο Κυριάκος Μητσοτάκης, διαφημίζοντας τη δημιουργία ενός “νέου ΕΣΥ” – κομμένου και ραμμένου στις ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Όσοι συγκινήθηκαν με τους κυβερνητικούς εκπροσώπους του υπουργείου υγείας, όσοι βγήκαν πρόθυμα να χειροκροτήσουν τους γιατρούς κάνοντας πως δεν ακούν τα αιτήματα τους που χάθηκαν μες στο πολύ παλαμοκρότημα, ας μην ξεχάσουν να ορίσουν άλλη μια ημερομηνία για να βγούμε να χειροκροτήσουμε και την κυβέρνηση για το θεάρεστο έργο της.
Από τα μπαλκόνια πάντα, γιατί στο δρόμο κατεβαίνουν μόνο “κομματικοί στρατοί” που αντιδρούν στα θαυμαστά επιτεύγματα της κυβέρνησης που νοιάζεται για το καλό μας. Κι όσο τα κανάλια αναλαμβάνουν το έργο της μαζικής παραπληροφόρησης το κοινό τους καλείται να αναλάβει την ατομική ευθύνη της σιωπής. Μέχρι πότε;

ΗΠΑ: Πολλαπλασιάζονται oι διαδηλώσεις για τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ

Από Μαρία

Διαδηλώσεις ξέσπασαν σε πολλές μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ χθες βράδυ, μετά τον θάνατο στην αρχή της εβδομάδας ενός Αφροαμερικανού κατά τη διάρκεια της βίαιης προσαγωγής του από την αστυνομία στη Μινεάπολη, παρά την απαγγελία κατηγοριών για ανθρωποκτονία εξ αμελείας σε βάρος του λευκού πρώην αστυνομικού μετά τη σύλληψή του έπειτα από τρεις νύχτες ταραχών.
Στην πόλη αυτή της μεσοδυτικής πολιτείας της Μινεσότας επιβλήθηκε νωρίτερα χθες απαγόρευση της κυκλοφορίας.
Η οικογένεια του Τζορτζ Φλόιντ, 46 ετών, με την οποία ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε πως μίλησε, εξέφρασε μεν ικανοποίηση για τη σύλληψη του αστυνομικού, που είναι κατ’ αυτήν ένα πρώτο βήμα «στον δρόμο προς την απόδοση δικαιοσύνης», αλλά επισήμανε πως η εξέλιξη ήταν «καθυστερημένη» και ανεπαρκής.
«Θέλουμε να του απαγγελθεί δίωξη για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως και εκ προμελέτης. Και θέλουμε να δούμε και τους άλλους αστυνομικούς (που ενέχονται στην υπόθεση) να συλλαμβάνονται», τόνισε η οικογένεια σε ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα.
Προς το παρόν, μόνο ο αστυνομικός που πίεζε το αριστερό του γόνατο στον λαιμό του εκλιπόντα προκαλώντας του ασφυξία, ο Ντέρεκ Σόβιν, έχει «τεθεί υπό κράτηση», ανέφερε ο Τζον Χάρινγκτον, αξιωματούχος αρμόδιος γα τη δημόσια ασφάλεια στη Μινεσότα.
Το πρόσωπο του αστυνομικού αυτού έχει κάνει τον γύρο του κόσμου αφότου διαδόθηκε το βίντεο που καταγράφει τη βίαιη προσαγωγή του Τζορτζ Φλόιντ, διότι φερόταν να προσπάθησε να χρησιμοποιήσει ένα πλαστό εικοσαδόλαρο.
Το τελευταίο πράγμα που ακούγεται να επαναλαμβάνει ο Φλόιντ είναι «δεν μπορώ να αναπνεύσω, σε παρακαλώ, δεν μπορώ να αναπνεύσω».
Ο Σόβιν και οι υπόλοιποι τρεις αστυνομικοί που ενεπλάκησαν στην τραγωδία αποτάχθηκαν. Διενεργούνται έρευνες σε τοπικό και ομοσπονδιακό επίπεδο για να προσδιοριστούν οι όποιες ποινικές ευθύνες.
Ο Σόβιν κατηγορείται για σκληρή και επικίνδυνη ενέργεια η οποία προκάλεσε ανθρώπινο θάνατο και ανθρωποκτονία εξ αμελείας, διευκρίνισε ο εισαγγελέας της κομητείας Χένεπιν, στην οποία υπάγεται η Μινεάπολη.
Η σύλληψη και η απαγγελία κατηγοριών ακολούθησε την τρίτη νύχτα ταραχών στη μεγαλούπολη, στο βόρειο τμήμα των ΗΠΑ, όπου διαδηλωτές απαίτησαν να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Αναπτύχθηκε η Εθνοφρουρά για να επιβληθεί η τάξη και επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας το βράδυ της Παρασκευής, από τις 20:00 τοπική ώρα (03:00 το Σάββατο ώρα Ελλάδας) ως τις 06:00 της επομένης, αφού ένα αστυνομικό τμήμα πυρπολήθηκε την προηγούμενη νύχτα και πολλά εμπορικά καταστήματα λεηλατήθηκαν.
«Μας συνθλίβουν εδώ και πάρα πολύ καιρό. Πεθαίνουμε, αδερφέ, με το γόνατο κάποιου στον λαιμό μας, όταν δεν έχουμε κάνει τίποτα απολύτως (…). Λοιπόν, πάει, τελειώσαμε. Θέλω να πω, είμαστε ήδη νεκροί, ας πεθάνουμε υπερασπιζόμενοι μια δίκαιη υπόθεση, όχι;», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ένας διαδηλωτής στη Μινεάπολη.

Οδύνη και οργή
Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έχει μιλήσει επανειλημμένα για ένα «τραγικό» έγκλημα, στράφηκε κατόπιν εναντίον των «τραμπούκων», των «ταραχοποιών». «Όταν αρχίζουν λεηλασίες, αρχίζουν τα πυρά», διεμήνυσε σε ανάρτησή του στο Twitter, την οποία όμως η διαχείριση του ιστότοπου κοινωνικής δικτύωσης έκρυψε, τοποθετώντας ειδική σήμανση που επισημαίνει πως αποτελούσε εξύμνηση «της βίας». Αργότερα ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος των ΗΠΑ φάνηκε να υπαναχωρεί, λέγοντας πως δεν θέλει οι αρχές να αρχίσουν «να ρίχνουν», λέγοντας «καταλαβαίνω τον πόνο» αυτών που διαμαρτύρονται, επιμένοντας ταυτόχρονα πως δεν θα επιτρέψει να επικρατήσει η «αναρχία», οι ταραχοποιοί να «πνίξουν τη φωνή τόσων πολλών ειρηνικών διαδηλωτών».
Σε πολύ διαφορετικό τόνο, ο Δημοκρατικός προκάτοχός του Μπαράκ Ομπάμα ανέφερε ότι μοιράζεται την «απελπισία» των εκατομμυρίων Αφροαμερικανών, για τους οποίους «το ότι τυχαίνουν διαφορετικής μεταχείρισης στη βάση της φυλής τους είναι τραγικό, οδυνηρό και με εξοργιστικό τρόπο ‘κοινότοπο’».
Τη νύχτα της Πέμπτης προς Παρασκευή, για τρίτη φορά, οι διαδηλώσεις μετατράπηκαν σε ταραχές γύρω από το τμήμα όπου ανήκαν τα τέσσερα πρώην στελέχη της αστυνομίας της Μινεάπολης.
Όταν βρέθηκαν αντιμέτωπες με επίθεση κατά μέτωπο των διαδηλωτών, οι δυνάμεις επιβολής της τάξης εγκατέλειψαν το κτίριο, γύρω στις 22:00 τοπική ώρα. Ορισμένοι διαδηλωτές πέρασαν τα κιγκλιδώματα που είχαν τοποθετηθεί, έσπασαν παράθυρα κι έβαλαν φωτιά στο αστυνομικό τμήμα.
Εμπορικά καταστήματα στην περιοχή γνώρισαν παρόμοια τύχη ενώ βίαια επεισόδια ξέσπασαν επίσης σε ορισμένες συνοικίες της γειτονικής πόλης Σεντ Πολ, με σποραδικές συγκρούσεις ανάμεσα σε αστυνομικούς και πολίτες.

Στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, η οργή ξεχειλίζει
Η οργή εκδηλώθηκε σε πολλές αμερικανικές πόλεις. Εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν μπροστά στον Λευκό Οίκο, κρατώντας πλακάτ με συνθήματα όπως «σταματήστε να μας σκοτώνετε».
Στη Νέα Υόρκη, συγκεντρώθηκαν περίπου χίλιοι διαδηλωτές που φώναζαν συνθήματα εναντίον της αστυνομίας. Στο Ντένβερ, ένας αυτοκινητόδρομος αποκλείστηκε. Στο Λούιβιλ, στην πολιτεία Κεντάκι, σημειώθηκαν επεισόδια όταν κάτοικοι απαίτησαν δικαιοσύνη για την Μπριόνα Τέιλορ, μια μαύρη που έπεσε νεκρή από πυρά της αστυνομίας στην είσοδο του διαμερίσματός της τον Μάρτιο.
Τα πάθη έχουν εξαφθεί πολύ πέραν των συνόρων των ΗΠΑ. Οι εκκλήσεις να αποδοθεί δικαιοσύνη για τον Τζορτζ Φλόιντ πολλαπλασιάζονται από τους χρήστες ιστότοπων δικτύωσης σε πολλές χώρες.
Η υπόθεση θύμισε εκείνη του Έρικ Γκάρνερ, του νεαρού μαύρου που πέθανε από ασφυξία το 2014 στη Νέα Υόρκη κατά τη διάρκεια της σύλληψής του από λευκούς αστυνομικούς. Είχε πει ακριβώς την ίδια φράση, «δεν μπορώ να αναπνεύσω», που μετατράπηκε σε σύνθημα του κινήματος Black Lives Matter («Οι ζωές των μαύρων μετράνε»).
«Αρκετά», δήλωσε η μητέρα του Γκάρνερ, η Γκουέν Καρ, στη Νέα Υόρκη. Η αστυνομία πρέπει «να σταματήσει (…) να τρομοκρατεί και να σκοτώνει τους νέους μας».
Η Καρ είχε δηλώσει νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι ο θάνατος του Φλόιντ «άνοιξε μια παλιά πληγή και της έριξε αλάτι».

Κυβέρνηση: Βία και χημικά απέναντι στους εργαζόμενους σε επισιτισμό-τουρισμό Από atexnos2019

atexnos2019 

Τη βία επιστράτευσε η κυβέρνηση απέναντι στους εργαζόμενους που διεκδικούν τα δικαιώματά τους.
Η αστυνομία απάντησε με ρίψη χημικών, πίσω από τα κατεβασμένα ρολά του υπουργείου, στο αίτημα των εργαζομένων να ανοίξει η πόρτα του υπουργείου και να συναντηθούν με τον υπουργό.
«Δεν θα κάνουμε πίσω» απαντούν οι εργαζόμενοι.
Την ώρα που βρισκόταν σε εξέλιξη η κινητοποίηση και η επίθεση της αστυνομίας στους διαδηλωτές, προσήλθε στο υπουργείο η γγ Άννα Στρατινάκη. Οι διαδηλωτές διαμαρτυρήθηκαν έντονα για τις κλειστές πόρτες του υπουργείου και την επίθεση της αστυνομίας.
Την έντονη διαμαρτυρία του εξέφρασε και ο Χρήστος Κατσώτης μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής.

Μαζικό συλλαλητήριο στην Αθήνα

Να διασφαλιστεί το εισόδημα όλων όπως προβλέπεται από τις Συλλογικές Συμβάσεις, καμία μείωση, καμία αρνητική αλλαγή, όχι στην εκ περιτροπής εργασία, να επαναπροσληφθούν όλοι οι εποχικοί, να προστατευτούν όλοι οι άνεργοι του κλάδου, απαίτησαν εκατοντάδες εργαζόμενοι στον Τουρισμό και τον Επισιτισμό, στο μαζικό συλλαλητήριο που διοργάνωσε το Συνδικάτο Εργαζομένων Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχείων Αττικής μαζί με επιχειρησιακά σωματεία.
Εκατοντάδες εργαζόμενοι από ξενοδοχεία και από τον κλάδο του επισιτισμού πίσω από τα πανό των επιχειρησιακών του Σωματείων έστειλαν το μήνυμα: «Πληρώσαμε πολλά, δεν θα πληρώσουμε ξανά! Δε θα θυσιαστούμε για άλλη μια φορά για τα κέρδη της μεγαλοεργοδοσίας!». Στην κινητοποίηση συμμετείχαν μεταξύ άλλων τα Σωματεία εργαζομένων «Stanley», «Athens Marriott», «Grand Resort», «Royal Olympic», «Crown Plaza», «Select», εργαζόμενοι από το «Caravel», τη Σωματειακή επιτροπή από το «Electra Metropolis», εργαζόμενοι στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», αυτοαπασχολούμενοι στην εστίαση, ο Σύλλογος Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ Αττικής κ.α.

Κάτω από την αποφασιστική στάση των διαδηλωτών, η ηγεσία του υπουργείου δέχθηκε να συναντηθεί με αντιπροσωπεία των Σωματείων. Μετά τη συνάντηση με τη γγ του υπουργείου Άννα Στρατινάκη, ο Νίκος Παπαγεωργίου, μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας του κλάδου και της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ σημείωσε πως «μπροστά στη δική μας αποφασιστικότητα, κανένας τσαμπουκάς δεν περνάει. Ο υπουργός των ξενοδόχων θα μας δει θέλει δε θέλει» και κάλεσε σε επαγρύπνηση, ετοιμότητα και κλιμάκωση.
Αυτή την ώρα πραγματοποιείται σύσκεψη του Συνδικάτου με επιχειρησιακά σωματεία στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Αθήνας.
Στο Σύνταγμα παραβρέθηκε και ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.
Στη συγκέντρωση μίλησε ο Γιώργος Στεφανάκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Επισιτισμού – Τουρισμού – Ξενοδοχείων Ν. Αττικής ο οποίος επισήμανε μεταξύ άλλων ότι «από τα 24 δισ. ευρώ που έχουν ανακοινώσει μέχρι σήμερα ως μέτρα στήριξης, εμείς οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό και ιδιαίτερα οι εποχικοί καλούμαστε να πάρουμε και να ζήσουμε με 10 ευρώ την ημέρα, τόσα είναι τα 500 και 400 ευρώ το μήνα. Όλα τα υπόλοιπα δισεκατομμύρια θα τα δώσουν στους εργοδότες, στους πάμπλουτους μεγιστάνες». Τόνισε ότι «όσοι νομίζουν ότι θα συμβιβαστούμε με τη ζωή που μας ετοιμάζουν, είναι γελασμένοι. Για τους εργαζόμενους δεν υπάρχει άλλη επιλογή πέρα από τη διεκδίκηση όλων όσα τους ανήκουν. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από τον αγώνα που θα στοχεύει στον πραγματικό ιό. Τον αγώνα για μια άλλη οικονομία, για μια άλλη κοινωνία που κουμάντο στη ζωή μας θα κάνουμε εμείς, που οι εργαζόμενοι θα απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν». 

Μετά την ομιλία ακολούθησαν χαιρετισμοί.
Ο Κώστας Ευθύμερος από τον Σύλλογο Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ (ΣΥΣΔΙΕΚ) σημείωσε ότι «στον αέρα είναι και χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι από τα Δημόσια ΙΕΚ όλης της χώρας που έκαναν ή προετοιμάζονται για την πρακτική τους άσκηση σε διάφορες επιχειρήσεις με μισθούς ψίχουλα».
«Εμείς οι εποχικοί εργαζόμενοι στον Τουρισμό πληττόμαστε περισσότερο από όλους τους άλλους κλάδους της οικονομίας. Όλα τα χρόνια μαζεύαμε λίγα χρήματα το καλοκαίρι για να ζήσουμε το χειμώνα με τρεις μήνες επίδομα ανεργίας των 400 ευρώ. Φέτος αυτά τα χρήματα δεν θέλουν να μας τα δώσουν, τα κέρδη τα παίρνουν αυτοί, τις ζημιές τις πληρώνουμε εμείς», επισήμανε ο Γιώργος Ρίγγας, πρόεδρος του Επιχειρησιακού Σωματείου στο ξενοδοχείο «Grand Resort Lagonisi». Πρόσθεσε ότι «η κινητοποίηση σε συνέχεια προηγούμενων κινητοποιήσεων και δράσεων μαζί με αυτές που θα ακολουθήσουν έχουν έναν βασικότατο σκοπό, να αντιληφθούν οι εργοδότες και οι κυβερνώντες ότι είμαστε άνθρωποι με αξίες, ανάγκες και αξιοπρέπεια» και υπογράμμισε ότι «τα μέτρα που έχουν παρουσιαστεί ως προσωρινά για την δήθεν στήριξη των εργαζομένων είναι πραγματικά γελοία και άκρως επικίνδυνα».

Από την αρχή της πανδημίας οι εργοδότες στο αεροδρόμιο της Αθήνας πήραν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να φορτώσουν τη χασούρα στους εργαζόμενους, σημείωσε η Αγάπη Καρούση, πρόεδρος του Επιχειρησιακού Σωματείου στο catering «Select». Αναφέρθηκε στις αναγκαστικές άδειες και την τρομοκρατία από τη «Σελέκτ Σέρβις Πάρτνερ», τις απολύσεις και αναγκαστικές άδειες στη «Newrest», χωρίς να έχει καταβληθεί ούτε το δώρο Πάσχα, στις εκατοντάδες απολύσεις στις εταιρείες επίγειας εξυπηρέτησης. «Και τώρα συνεχίζουν να μας έχουν στον “πάγο”, χωρίς να ξέρουμε πότε θα επιστρέψουμε στη δουλειά, ενώ ήδη στη “Newrest” η εργοδοσία έχει ανακοινώσει ότι θα προχωρήσει σε μαζικές απολύσεις», σημείωσε, προσθέτοντας πως «έναν δρόμο λοιπόν έχουμε, να οργανώσουμε τον αγώνα μας με κριτήριο τις δικές μας ανάγκες, τη διασφάλιση του εισοδήματός μας στο ύψος των ΣΣΕ με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας, αφού με βάση αυτό έχουμε σχεδιάσει τις υποχρεώσεις μας. Παλεύουμε ενάντια στις αντεργατικές ΠΝΠ που κάνουν ακόμα πιο ελαστική, πιο κακοπληρωμένη τη δουλειά μας. Δυναμώνουμε τα σωματεία μας σε αυτή την κατεύθυνση, συνεχίζουμε ακόμα πιο δυναμικά, αφού οι ανάγκες μας δεν χωράνε στη δίψα των επιχειρηματικών ομίλων για μεγαλύτερη κερδοφορία».
«Όλοι εμείς οι εργαζόμενοι στο υπουργείο Τουρισμού δεν μένουμε απαθείς, δεν μένουμε στο απυρόβλητο των εξελίξεων. Δεν ξεχνάμε τις διαθεσιμότητες – απολύσεις του 2013», επισήμανε η Δέσποινα Νικηφοράκη, από το ΔΣ του Συλλόγου Υπαλλήλων υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης. Πρόσθεσε ότι «η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων αφορά και δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Και βέβαια δεν μπορούμε να μην αναλογιστούμε ότι ενώ τα τελευταία χρόνια της μεγάλης τουριστικής ανάπτυξης ολοένα και λιγότεροι εργαζόμενοι μπορούν να κάνουμε διακοπές λόγω της μείωσης των μισθών μας».
Η Γιάννα Δημητροκάλη, πρόεδρος του Επιχειρησιακού Σωματείου στο ξενοδοχείο «Ζαφόλια», αναφέρθηκε στις 14 διαφορετικές συμβάσεις εργασίας μέσα σε ένα ξενοδοχείο, στην ανασφάλεια στη δουλειά, στην εντατικοποίηση, στο ότι ένας δουλεύει για τρεις, στις απολύσεις μόνιμου προσωπικού, στην εκμετάλλευση της μαθητείας και στα εργολαβικά συνεργεία. «Στην εργασιακή ζούγκλα πίσω από το τουριστικό “θαύμα” των προηγούμενων ετών, προστίθεται νέα επίθεση, μπροστά στην επανεκκίνηση του τουρισμού από τους εργοδότες και την κυβέρνηση, να επιβάλουν στους εργαζόμενους να δουλεύουμε όπως και όσο θέλουν» σημείωσε χαρακτηριστικά.

Ανιστόρητος αντικομμουνισμός από τον Ανδρ. Ανδριανόπουλο

Από atexnos2019 atexnos2019

Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, παλιός βουλευτής και  υπουργός της Νέας Δημοκρατίας, σε μια επιφυλλίδα  του με τίτλο «Η τύχη των αγωνιστών» μέσα από μια σειρά διαστρεβλώσεις, αποσιωπήσεις και μισές αλήθειες επιχειρεί να αγιοποιήσει τον Κώστα Σπέρα, με άμεσο στόχο να πλήξει το ΚΚΕ, το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ. Παρουσιάζει τον Σπέρα ως έναν αναρχοσυνδικαλιστή αγωνιστή, απλό και ανιδιοτελή, που το ΚΚΕ τον δολοφόνησε το 1943 επειδή είχε ιδεολογικές διαφορές με αυτό, επειδή «αρνήθηκε την κομματική μονοκρατορία». Το γραπτό του Ανδριανόπουλου, με τις αποκρύψεις που κάνει, είναι πλήρως ανιστόρητο, υπηρετεί μόνο την αντι-ΚΚΕ εμπάθεια.
Ο Κώστας Σπέρας (1893-1943) είχε γεννηθεί στη Σέριφο, μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου απέκτησε και σημαντική για την εποχή μόρφωση, αποφοιτώντας από τη Λεόντειο, όπου πρωτογνωρίστηκε με τις αναρχοσυνδικαλιστικές απόψεις τις οποίες και υποστήριξε. Το 1916 εν μέσω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και του λεγόμενου Εθνικού Διχασμού στην Ελλάδα, βρέθηκε ξανά στη Σέριφο όπου πήρε μέρος στην απεργία των μεταλλωρύχων, η οποία βάφτηκε στο αίμα, δίπλα στον ηρωισμό και την αυτοθυσία των εργατών, αρνητικό σημείο είναι ότι οι απεργοί ζήτησαν την προστασία των δυνάμεων της Αντάντ.
Από το 1910 είχε δραστηριοποιηθεί στο Εργατικό Κέντρο Αθηνών και το Σοσιαλιστικό Κέντρο του Νικολάου Γιαννιού,  το 1918 πήρε μέρος στο Ιδρυτικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Στο ΣΕΚΕ πήρε μέρος από την ίδρυσή του το 1918 έως τον Απρίλη 1920, οπότε επιτροπή που ασχολήθηκε με την «Υπόθεση Σπέρα» αποφάσισε τον αποκλεισμό του από το Κόμμα, για το λόγο «της δημοσιεύσεως εξυβριστικής εναντίον του Κόμματος επιστολής σε αντισοσιαλιστική εφημερίδα» («Ριζοσπάστης» 11/4/1920).
Αρχικά ο Σπέρας υποστήριζε ένα κράμα αναρχοσυνδικαλιστικών απόψεων που μείωναν την ανάγκη οργανωμένης πολιτικής δράσης της εργατικής τάξης. Σε αυτά τα πλαίσια ήταν αντίθετος στην οργανική σύνδεση ΣΕΚΕ και ΓΣΕΕ.  Η οργανική σύνδεση ούτως ή άλλως δεν ήταν σωστή, καθώς ένα εργατικό συνδικάτο που επιδιώκει να ενώσει το σύνολο των μελών της εργατικής τάξης δεν μπορεί να είναι τμήμα του Κόμματος της εργατικής τάξης που απαιτεί ανώτερο επίπεδο συνείδησης και είναι ανώτερη μορφή οργάνωσης. Ο Σπέρας όμως δεν εναντιώνονταν από αυτή τη σκοπιά, αλλά από σκοπιά που μείωνε – εξαφάνιζε το ρόλο του Κόμματος.
Παρά αυτές τις θέσεις του ο Σπέρας προσπάθησε να παίξει ένα πιο σύνθετο παιχνίδι αξιοποιώντας αντιφάσεις και καθυστερήσεις του νεαρού ΣΕΚΕ. Έτσι μαζί με τον Φανουράκη και άλλους την άνοιξη του 1921 δημιούργησε οργάνωση και ομώνυμη εφημερίδα με τίτλο «Νέα Ζωή», μέσα από την οποία αυτοπαρουσιαζόταν ως ακραιφνής υπερασπιστής «των 21 όρων της ΚΔ» που είχαν αποφασιστεί στο Δεύτερο Συνέδριο της ΚΔ το 1920 και αφορούσαν τη σφυρηλάτηση των επαναστατικών χαρακτηριστικών των ΚΚ. Αυτούς τους όρους το ΣΕΚΕ τους είχε μεν δημοσιεύσει, αλλά  τους υιοθέτησε ανεπιφύλακτα μόλις το 1924, τότε μετονομάστηκε και σε ΚΚΕ (Ελληνικό Τμήμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς).
Το πιο πιθανό είναι πως οι διάφορες θέσεις που τυχοδιωκτικά υποστήριξε ο Σπέρας για να αποσπάσει εργάτες από το ΣΕΚΕ,  δεν τις πίστευε καν – το έκανε για λόγους διείσδυσης, προβοκαρίσματος.
Μέσα σε ένα χρόνο, το 1922, ο Σπέρας και η ομάδα του εγκατέλειψαν την κριτική στο ΣΕΚΕ με βάση τους 21 όρους και  δημιούργησαν το λεγόμενο Ανεξάρτητο Εργατικό Κόμμα. Στις εκλογές του 1924 υποστήριξε τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου.
Στις 16 Μάη 1925 ομάδα χαφιέδων και εργατοκάπηλων με επικεφαλής τον  Σπέρα και δύναμη κρούσης τη συντεχνία των αμαξηλατών (ιδιοκτητών αμαξών), με τη συνδρομή του Στρατού και της Αστυνομίας κατέλαβαν το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, πήραν τη σφραγίδα, το Αρχείο του και ο Στρατός ανέλαβε τη φρούρησή του. Ο αστικός Τύπος σε συγχορδία πρόβαλε την ενέργεια του Σπέρα ως κίνηση υπέρ των μη κομμουνιστών εργατών, των συντηρητικών. Στις 18 Μάη 1925, ο «Ριζοσπάστης» καταγγέλλει τον Σπέρα ως χαφιέ του Α’ Σώματος Στρατού, ως λαθρέμπορο καπνού, που δεν εκπροσωπούσε τίποτα καθώς το Σωματείο των Σιγαροποιών είχε παύσει να τον εκλέγει, επίσης αποκαλύπτει το ποιόν όσων πραξικοπηματικά αυτοανακηρύχθηκαν διοίκηση του ΕΚΑ, όπως του Στρουτζάκη, προέδρου των ιδιοκτητών αμαξηλατών. Την ενέργεια του Σπέρα κατήγγειλαν η εκλεγμένη διοίκηση του ΕΚΑ, εργατικά σωματεία και ομοσπονδίες (επισιτιστές, οικοδόμοι, σιδεράδες, ξυλουργοί – επιπλοποιοί, οι εργάτες του Πουλόπουλου κ.ά.). Παρά τις διαμαρτυρίες το ΕΚΑ συνέχιζε να φρουρείται από το Στρατό, με το πρόσχημα να μην οξυνθούν οι σχέσεις «συντηρητικών και κομμουνιστών εργατών». Την ίδια στιγμή, τον Ιούνη 1925, συνελήφθη η εκλεγμένη διοίκηση του ΕΚΑ, Βλέντζας, Βγενόπουλος και Τσατσάκος. Μετά από εβδομάδες το ΕΚΑ επανήλθε στα χέρια των εργατών, για λίγες μέρες καθώς ακολούθησε η δικτατορία του Πάγκαλου (Ιούνης 1925 – Αύγουστος 1926) που συνέλαβε ξανά τη διοίκηση του ΕΚΑ.
Στην περίοδο της παγκαλικής δικτατορίας στις 23 Φλεβάρη 1926 ο Σπέρας εμφανίζεται ως μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη των κομμουνιστών στο Α’ Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών, όπου δικάζονταν επί εσχάτη προδοσία κατηγορούμενοι ως αυτονομιστές της Μακεδονίας. Στις εφημερίδες της εποχής υπάρχουν εκτενή αποσπάσματα από την κατάθεσή του. Ανάμεσα στις αναλύσεις του για την ΚΔ  και τη συνεργασία της με τους Κομιτατζήδες κ.ά. υποστήριξε «…ότι κατά την γνώμην του οι κατηγορούμενοι ηθέλησαν να αυτονομήσουν την Μακεδονίαν και την Θράκην…».
Η δικτατορία προσπάθησε να έχει και ορισμένο φιλελεύθερο προφίλ, οργάνωσε δημοτικές εκλογές, εκλογές για  Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ.ά. Σε αυτά τα πλαίσια συνήλθε και το Γ΄ Συνέδριο της ΓΣΕΕ στις 28 Μάρτη 1926. Σε αυτό το συνέδριο πήραν μέρος εκπρόσωποι από σωματεία-σφραγίδες, ενώ η δικτατορία συνέλαβε και αρκετούς συνέδρους για να αλλοιώσει τους συσχετισμούς. Ο Αβραάμ Μπεναρόγια αναφέρει τον Σπέρα ως εκείνον που καταδείκνυε τους συλληφθέντες. «Ο άλλοτε ασυγκράτητος επαναστάτης Σπέρας επικεφαλής των αστυνομικών συλλαμβάνει τους οπαδούς του Κόμματος» («Η πρώτη σταδιοδρομία του ελληνικού προλεταριάτου», εκδόσεις Ολκός, 1975,  σελ. 180). Το Γ’ Συνέδριο πήρε απόφαση για την αποχώρηση της ΓΣΕΕ από την Προφιντέρν, που μέχρι τότε ήταν μέλος της. Αυτό το συνέδριο, που μόνο κομμουνιστικό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, αποφάσισε τη διαγραφή του Σπέρα από τη ΓΣΕΕ για την απροκάλυπτα αντεργατική δράση του, ως εντελώς καμένο χαρτί.
«…Το Γʼ Πανελλαδικό Συνέδριο, λαβόν υπʼ όψιν την στάσιν την οποίαν ετήρησεν ο Κ. Σπέρας εις όλους τους αγώνας της εργατικής τάξεως, την δήλωσιν του ιδίου ότι έλαβεν εκ μέρους των αστών χρήματα διαα την δημιουργία αντεργατικού κόμματος και τας γενομένας επί του ζητήματος τούτου συζητήσεις αποφασίζει τον αποκλεισμό του Κ. Σπέρα εκ του Συνεδρίου και τον στιγματίζει ως εχθρό της εργατικής τάξεως. Ψηφίστηκε διʼ ανατάσεως των χειρών όλων…».
Για τη μέχρι τότε και την παραπέρα διαδρομή του ο κύριος Ανδριανόπουλος γράφει: «Η αντιπαράθεση κορυφώνεται στο συνέδριο της ΓΣΕΕ του 1926 που καταλήγει στη διαγραφή του. Το ΚΚΕ έκτοτε, παρά τους εργατικούς του αγώνες, τον θεωρεί εχθρό». Ποιοι ήταν οι «εργατικοί αγώνες» του Σπέρα μετά το 1926;
Μετά την πτώση της παγκαλικής δικτατορίας, η ομάδα που είχε οργανωθεί από τον Σπέρα, προκάλεσε νέα επέμβαση στο ΕΚΑ με αποτέλεσμα τη δολοφονία του επισιτιστή Δημήτρη  Πατλάκα, στις 19 Οκτώβρη 1926.
Παραπέρα, ο Σπέρας μαζί με τον Στρουτζάκη και άλλους οργανώνει κάποια «Επιτροπή Ανεργίας» η οποία δραστηριοποιείται ως απεργοσπαστικός μηχανισμός. Στις 9 Μάρτη 1927 η «Επιτροπή Ανεργίας» προσφέρεται στις αρχές για το σπάσιμο της απεργίας των αρτεργατών. «…ουδεμία δυσχέρεια θα προκύψη (…) έστω και αν η απεργία πραγματοποιηθή διότι η επιτροπή συνεννοηθήσα με τους ανέργους αρτεργάτας και γενικώς με τους εργάτας τροφίμων θα είνε σε θέσιν να ανταποκριθή από της πρώτης στιγμής εις τας ανάγκας του κοινού αρκεί να θελήση η Κυβέρνησις να επιτάξη τους κλιβάνους και τα λοιπά καταστήματα τροφίμων…» (εφημερίδα «Εμπρός», 10 Μάρτη 1927).
Η κυβέρνηση του Βενιζέλου, εφαρμόζοντας το Ιδιώνυμο, έβαλε στο στόχαστρο την ταξική συνομοσπονδία Ενωτική ΓΣΕΕ, οργάνωσε  δίκη και την έθεσε εκτός νόμου. Στις 19 Δεκέμβρη του 1929 ο Σπέρας ήταν  μάρτυρας κατηγορίας κατά  της  Ενωτικής ΓΣΕΕ.
Μετά το 1930 ο Σπέρας διορίστηκε υπάλληλος στους Σιδηροδρόμους και από το 1934 δραστηριοποιείται στο φασιστικό κόμμα (Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος)  του Γεώργιου Μερκούρη, το οποίο εξέδιδε την εφημερίδα «Εθνική Σημαία». Ο Σπέρας φιγουράρει  μεταξύ όσων παραβρέθηκαν στα εγκαίνια των γραφείων του Κόμματος Μερκούρη, ως εκπρόσωπος των εργατών. Ενώ επιδίδεται σε αντικομμουνιστική αρθρογραφία στην «Εθνική Σημαία», με τους γνωστούς ασφαλίτικους χαρακτηρισμούς για τους κομμουνιστές ως όργανα της Μόσχας και ως «πρόβατα» για τους εργάτες που αγωνίζονταν στο ταξικό κίνημα.
Το κόμμα του Μερκούρη διαλύθηκε από τη δικτατορία Μεταξά – είχαν και οι φασίστες τις διαφορές τους. Κάποια στιγμή ο Σπέρας συνελήφθη και εκτοπίστηκε, μόνο που δεν είχε να κάνει με πολιτικό αδίκημα. Οι περισσότερες αναφορές λένε ότι μαζί με την εργασία του στο σιδηρόδρομο ήταν και υπεύθυνος σε καφενείο- παράνομη χαρτοπαικτική λέσχη.
Στην περίοδο της Κατοχής συνδέθηκε με το περιβάλλον του Νικόλαου Καλύβα και άλλων δοσίλογων συνδικαλιστών. Ο Καλύβας έγινε διορισμένος κατοχικός πρόεδρος της ΓΣΕΕ και αργότερα υπουργός Εργασίας της κατοχικής κυβέρνησης.
Σχετικά με το τέλος του Σπέρα, ο Ανδριανόπουλος για να το κάνει ακόμα πιο δραματικό γράφει: «Το 1943 ο καπετάν Ορέστης του ΕΛΑΣ, τον κάλεσε σε συνάντηση στη Μάντρα. Φεύγοντας από το σπίτι του, χάθηκαν τα ίχνη του. Αποκεφαλίστηκε από τους εκτελεστές της ΟΠΛΑ (Οργάνωση Προστασίας Λαϊκού Αγώνα) Είναι άγνωστο πού πετάχτηκε το πτώμα του… Κι όλα αυτά επειδή αρνήθηκε την κομματική μονοκρατορία. Ο “Ριζοσπάστης” υποδέχτηκε ως εξής την είδηση του θανάτου του: “Πιάσαμε επιτέλους το κάθαρμα τον Σπέρα…” (28-10-1943). Η τύχη των πραγματικών αριστερών αγωνιστών…».
Πράγματι, ο «Ριζοσπάστης» στις 25 και όχι στις 28 Οκτώβρη 1943 γράφει: «Το 34ο Σύνταγμα Αττικής κοντά σ’  άλλους έπιασε και το κάθαρμα Σπέρας σταλμένο για κατασκοπεία απ’ την ομάδα Λαζαρή του ΕΔΕΣ». Δηλαδή δίνει την ουσία της υπόθεσης. Προσθέτοντας ένα «επιτέλους», που δεν είχε γραφτεί, το κάνεις να φαίνεται ως ξεκαθάρισμα λογαριασμών που από το 1920 ξοφλήθηκαν το 1943. Επίσης να σημειώσουμε ότι η ΟΠΛΑ δεν υπήρχε καν τον Σεπτέμβρη 1943.
Τι είχε γίνει και ο Σπέρας έπεσε στα χέρια του ΕΛΑΣ; Τον Σεπτέμβρη 1943 μαζί  με τον αξιωματικό του Στρατού Αποστόλη Κοκμάδη κινήθηκε από την Αθήνα στη Μάνδρα. Ο  Κοκμάδης είχε σκοπό να καταταχτεί στον ΕΔΕΣ. Σύμφωνα με τις αναμνήσεις του Γιώργη Μπουτσίνη, διοικητή του 34ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Αττικοβοιωτίας, οι Σπέρας και Κοκμάδης ενώ βρισκόντουσαν σε σπίτι στη γερμανοκρατούμενη Μάνδρα Αττικής έκαναν πολλές συζητήσεις ενάντια στο ΕΑΜ, πράγμα που κίνησε τις υποψίες καθώς ήταν άγνωστοι στο χωριό, κινήθηκε ο ΕΛΑΣ τους έπιασε και τους μετέφερε στα Δερβενοχώρια. Νωρίτερα ο ΕΛΑΣ είχε πιάσει διάφορους κατασκόπους. Ο Σπέρας αναγνωρίστηκε και όπως επιβάλλουν οι νόμοι του πολέμου εκτελέστηκε. Όχι βέβαια για τις απόψεις του του 1920, αλλά για τη δοσιλογική του δράση που έστελνε τους αγωνιστές στα εκτελεστικά αποσπάσματα των ναζί.
Ο συνταξιδιώτης του Σπέρα, Απόστολος Κοκμάδης, που επίσης αιχμαλωτίστηκε, όχι μόνο δεν εκτελέστηκε από τον ΕΛΑΣ, αλλά μετά από ένα διάστημα κράτησής του, βλέποντας τον αγώνα, την αυτοθυσία, τις στερήσεις των μαχητών του ΕΛΑΣ προσχώρησε εθελοντικά στις γραμμές του. Αργότερα πολέμησε ως αξιωματικός στον ΔΣΕ και ακολούθησε το δρόμο της πολιτικής προσφυγιάς.

Επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη εξωπλανήτη σαν τη Γη γύρω από το κοντινότερο άστρο στο ηλιακό μας σύστημα Από Μαρία

Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Γενεύης και άλλοι αστρονόμοι επιβεβαίωσαν την ύπαρξη ενός εξωπλανήτη (Proxima b) γύρω από το κοντινότερο στη Γη άστρο, τον Εγγύτατο του Κενταύρου (Proxima Centauri), που βρίσκεται σε απόσταση 4,2 ετών φωτός από τον Ήλιο.
Η επιβεβαίωση του εξωπλανήτη έγινε με το ελβετικό φασματογράφο ακριβείας Espresso, που είναι εγκατεστημένος στο Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή. Ο εξωπλανήτης έχει το μέγεθος περίπου της Γης, με μάζα μόνο 1,17 φορές μεγαλύτερη, και βρίσκεται στη φιλόξενη για ζωή ζώνη του άστρου του, γύρω από το οποίο ολοκληρώνει μια τροχιά κάθε 11,2 μέρες (η διάρκεια του έτους του).
Η αρχική ανακάλυψη του Proxima b είχε γίνει πριν τέσσερα χρόνια μέσω ενός παλαιότερου φασματογράφου (HARPS). Ο εν λόγω εξωπλανήτης θεωρείται μια από τις ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις που έχουν κάνει οι αστρονόμοι.
Ο Proxima b βρίσκεται περίπου 20 φορές πιο κοντά στο άστρο του από όσο απέχει η Γη από τον Ήλιο, όμως δέχεται περίπου παρόμοια ενέργεια, συνεπώς έχει επιφανειακές θερμοκρασίες που πιθανώς επιτρέπουν την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή, κάτι που -αν όντως συμβαίνει- αυξάνει τις πιθανότητες ανάπτυξης ζωής. Συνεπώς ο συγκεκριμένος κοντινός εξωπλανήτης αποτελεί ιδανικό υποψήφιο για αναζήτηση ιχνών ζωής.
Όμως, από την άλλη, το άστρο του Εγγύτατου είναι ένας ενεργός ερυθρός νάνος που «βομβαρδίζει» τον εξωπλανήτη του με ακτίνες-Χ. Ο Proxima b δέχεται περίπου 400 φορές μεγαλύτερη ακτινοβολία-Χ από ό,τι η Γη. Το ερώτημα για τους επιστήμονες είναι αν ο εξωπλανήτης διαθέτει ατμόσφαιρα που λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας απέναντι στις ακτίνες-Χ. Αν υπάρχει ατμόσφαιρα, το δεύτερο σημαντικό προς διερεύνηση ζήτημα είναι αν αυτή διαθέτει χημικά στοιχεία (π.χ. οξυγόνο) που ευνοούν την ανάπτυξη της ζωής, τουλάχιστον όπως την ξέρουμε στο δικό μας πλανήτη. Τα ισχυρότερα τηλεσκόπια του μέλλοντος θα επιχειρήσουν να δώσουν απαντήσεις.
Στο μεταξύ, οι αστρονόμοι, κάνοντας τις νέες μετρήσεις ακριβείας για τον Proxima b, οι οποίες επιβεβαίωσαν την ύπαρξη του, ανακάλυψαν ένα δεύτερο σήμα στα δεδομένα των παρατηρήσεων, που πιθανώς παραπέμπουν στην παρουσία ενός δεύτερου εξωπλανήτη, με μάζα πολύ μικρότερη της Γης.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ «PERSEVERANCE» ΤΗΣ NASA

Ενας «Σέρλοκ» ετοιμάζεται να αναζητήσει στοιχεία στον Αρη

Καλλιτεχνική απεικόνιση του ελικοπτέρου «Εφευρετικότητα» στην επιφάνεια του Αρη

Οι μέχρι τώρα αποστολές διαστημοσυσκευών στον Αρη έχουν δείξει ότι ήταν κάποτε ένα μέρος πολύ διαφορετικό από τον κρύο και ξηρό πλανήτη που είναι σήμερα. Πριν από δισεκατομμύρια χρόνια είχε αρκετό νερό στην επιφάνειά του και αυτό διήρκεσε αρκετά ώστε να κάνει πιθανή την εμφάνιση ζωής μικροβιακής μορφής. Το ρόβερ «Επιμονή» («Perseverance»), που θα εκτοξεύσει η NASA προς τον κόκκινο πλανήτη σε ενάμιση μήνα από τώρα, είναι σχεδιασμένο για να εξερευνήσει καλύτερα τη γεωλογία του Αρη και να αναζητήσει ίχνη αρχαίας ζωής. Στην άκρη του ρομποτικού βραχίονα που διαθέτει είναι τοποθετημένη η συσκευή SHERLOC (από τα αρχικά της ονομασίας της στα Αγγλικά). Πρόκειται κατά βάση για ένα φασματόμετρο ικανό να δώσει υψηλής ανάλυσης απεικονίσεις, το οποίο διαθέτει λέιζερ υπεριωδών ακτίνων για τη χαρτογράφηση των ορυκτών που περιέχονται στα πετρώματα και τον εντοπισμό τυχόν οργανικών ουσιών σε αυτά.
Το SHERLOC θα είναι το πρώτο τέτοιου είδους όργανο, που θα μεταφερθεί στην επιφάνεια του Αρη. Μαζί με τα άλλα επιστημονικά όργανα του ρόβερ «Επιμονή», θα δώσουν μια αναλυτικότερη από ποτέ εικόνα γι' αυτόν και το παρελθόν του. Τέτοια όργανα είναι η SuperCam, όργανο που περιλαμβάνει κάμερα και σύστημα χημικής και ορυκτολογικής ανάλυσης από απόσταση, ένα φασματόμετρο φθορισμού ακτίνων-Χ για τον προσδιορισμό των χημικών στοιχείων σε σημεία της επιφάνειας του Αρη, μια ομάδα αισθητήρων θερμοκρασίας, ταχύτητας και φοράς του ανέμου, πίεσης, σχετικής υγρασίας, σχήματος και μεγέθους των κόκκων σκόνης, καθώς και ένα ραντάρ, που επιτρέπει την αναγνώριση της γεωλογικής δομής του υπεδάφους σε βάθος μερικών εκατοστών. Φυσικά στο ψηλότερο σημείο του ρόβερ θα είναι η γνωστή και από τα προηγούμενα ρόβερ Mastcam-Z, μια εξελιγμένη κάμερα, με δυνατότητα πανοραμικής και στερεοσκοπικής λήψης και δυνατότητα υψηλού ζουμ. Είναι η κάμερα με την οποία τα ρόβερ της NASA φωτογραφίζουν τον εαυτό τους (πολλαπλές λήψεις που συντίθενται σε μια εικόνα), για λόγους εντυπωσιασμού του κοινού, αλλά και οπτικού ελέγχου της κατάστασης των συστημάτων τους από τους επιστήμονες στο κέντρο ελέγχου.

Δοκιμαστήριο νέων τεχνολογιών

2017 SPENCER LOWELL, INC

Στην εικόνα αυτή από το όργανο «Σέρλοκ» του ρόβερ «Επιμονή» φαίνεται με χρώματα η διαφορετική ορυκτολογική σύνθεση του πετρώματος του δείγματος

Η «Επιμονή» είναι ένα ρόβερ σε μέγεθος αυτοκινήτου, συνολικού βάρους 1.025 κιλών, βασισμένο στο σχέδιο του ρόβερ «Περιέργεια» («Curiosity»), αλλά πιο βαρύ κατά 126 κιλά. Χρησιμοποιεί ηλεκτρογεννήτρια ραδιοϊσοτόπων (πλουτώνιο-238), που του επιτρέπει να μην εξαρτάται από τον ήλιο ως πηγή Ενέργειας, ενώ με την παραγόμενη θερμότητα μπορεί να κρατά σε λειτουργική θερμοκρασία τα κρίσιμα συστήματά του κατά τη διάρκεια της κρύας μέρας και της ακόμη πιο κρύας νύχτας καθώς και όταν υπάρχουν μεγάλης διάρκειας ανεμοθύελλες. Ενα νέο σύστημα, που θα δοκιμαστεί για πρώτη φορά, είναι το MEDLI2, που συλλέγει μετρήσεις διάφορων αισθητήρων κατά τη διάρκεια εισόδου στην ατμόσφαιρα, καθόδου και προσεδάφισης, καθώς και ένας αυτόματος πιλότος για την αποφυγή επικίνδυνων σημείων προσεδάφισης. Αυτός θα επιλέξει αυτόματα το πιο καθαρό από βράχους σημείο στην προγραμματισμένη περιοχή προσεδάφισης.
Το ρόβερ «Επιμονή» θα φέρει και σύστημα επίδειξης μιας τεχνολογίας παραγωγής οξυγόνου από το διοξείδιο του άνθρακα, που κυριαρχεί στην αραιή ατμόσφαιρα του Αρη. Αν λειτουργήσει αποτελεσματικά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές, για την παραγωγή ικανής ποσότητας οξυγόνου ως οξειδωτικού για τα καύσιμα, που θα επιτρέψουν στους αστροναύτες να επιστρέψουν στη Γη.

Απεικόνιση της διαδικασίας καθόδου του ρόβερ «Επιμονή» με την τεχνική του «ουράνιου γερανού», κατά την οποία το ρόβερ κρέμεται με ιμάντες κάτω από την άκατο. Στη συνέχεια, η άκατος πυροδοτώντας τους πυραυλοκινητήρες ανάσχεσης λειτουργεί ως γερανός, κατεβάζοντας το φορτίο αργά στο έδαφος

Δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της αποστολής θα είναι η λήψη δειγμάτων για μεταφορά στη Γη από μελλοντική αποστολή, ώστε να εξεταστούν διεξοδικά σε εργαστήρια και η πτήση για πρώτη φορά ενός μικρού ελικοπτέρου στον Αρη. Η λήψη των δειγμάτων θα γίνει με τη μορφή μικρών κυλίνδρων (πυρήνες) πετρωμάτων, που θα εξαχθούν και στη συνέχεια θα τοποθετηθούν από την «Επιμονή» μέσα σε μεταλλικούς σωλήνες και πολλοί απ' αυτούς με τη σειρά τους σε μεταλλικά δοχεία. Στη συνέχεια, τα δοχεία θα αφεθούν στο έδαφος, ώστε να περισυλλεγούν στο μέλλον από κάποιο άλλο αυτόματο ρόβερ ή από αστροναύτες και να σταλούν στη Γη.

«Εφευρετικότητα»

Το ελικοπτεράκι βάρους 1,8 κιλών θα μεταφερθεί στην «κοιλιά» του ρόβερ και μόλις το τελευταίο προσεδαφιστεί, θα το ακουμπήσει στο έδαφος και θα απομακρυνθεί. Τότε το μικρό ελικόπτερο, στο οποίο δόθηκε το όνομα «Εφευρετικότητα» («Ingenuity»), θα αναπτύξει τους δύο διπλωμένους έλικές του και θα αποπειραθεί να πετάξει περιστρέφοντάς τους κατ' αντίθετη φορά, με 2.400 στροφές το λεπτό. Σκοπός είναι να αποδειχθεί ότι είναι δυνατή αυτού του είδους η πτήση στην αραιή αρειανή ατμόσφαιρα (μόλις 1% της πυκνότητας της γήινης), χάρη στη χαμηλότερη βαρύτητα (ένα τρίτο της γήινης). Η «Εφευρετικότητα» διαθέτει φωτοβολταϊκά κύτταρα για την επαναφόρτισή της, σύστημα ασύρματων επικοινωνιών, για να επικοινωνεί με την «Επιμονή», ηλεκτρονικό υπολογιστή, αισθητήρες πλοήγησης και δύο κάμερες, μια έγχρωμη και μια ασπρόμαυρη. Οι πτήσεις που θα πραγματοποιήσει θα εκκινούν μετά από εντολή από το κέντρο ελέγχου στη Γη, η οποία θα έχει αναμεταδοθεί από το ρόβερ, αλλά από κει και πέρα θα είναι εντελώς αυτόνομες, λόγω του χρόνου, που χρειάζονται τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, για να ταξιδέψουν μεταξύ Γης και Αρη, κάνοντας αδύνατη την πτήση με απομακρυσμένο έλεγχο. Αν η «Εφευρετικότητα» μπορέσει να πετάξει και να λειτουργήσει καλά, τότε θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε μελλοντικές αποστολές ως ρομποτικός ανιχνευτής, επιθεωρώντας το έδαφος από τον αέρα, ή ακόμη και ως φορέας επιστημονικών οργάνων για την προσέγγιση δύσβατων ή απότομων σημείων του εδάφους, που δεν επιτρέπουν την έρευνα με το ρόβερ.

Το ρόβερ «Επιμονή», το ελικόπτερο «Εφευρετικότητα» διπλωμένο κάτω από την «κοιλιά» του ρόβερ (ανάμεσα στις μεσαίες ρόδες), η άκατος - γερανός και το κωνικό κάλυμμα όλων αυτών των εξαρτημάτων, συναρμολογημένα πριν τοποθετηθούν στον πύραυλο φορέα. Τα πλαστικά καλύμματα θα αφαιρεθούν από τις ρόδες πριν από την εκτόξευση, όπως επίσης και ορισμένα άλλα καλύμματα που φαίνονται στη φωτογραφία

Η αποστολή αναμένεται να εκτοξευτεί από το ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριντα των ΗΠΑ, στο δεύτερο μισό του Ιούλη ή στο πρώτο μισό του Αυγούστου, με τη βοήθεια ενός πυραύλου «ULA Atlas 541». Θα φτάσει στον Αρη στις 18 Φλεβάρη του 2021 και θα προσεδαφιστεί στο δέλτα ενός αρχαίου ποταμού, που κατέληγε στη λίμνη, η οποία κάποτε γέμιζε το εσωτερικό του κρατήρα Τζεζέρο. Εκεί προβλέπεται να διεξάγει έρευνες επί ένα αρειανό έτος (δύο γήινα), αλλά κρίνοντας από τις προηγούμενες αποστολές αμερικανικών ρόβερ στον Αρη, ίσως η αποστολή του συνεχιστεί για αρκετά χρόνια μετά.

Στην άκρη του ρομποτικού βραχίονα του ρόβερ «Επιμονή» (σε κύκλο στην εικόνα), βρίσκεται το όργανο «Σέρλοκ» («Sherlock»), για τη λήψη δειγμάτων με τη μορφή κυλινδρικών πυρήνων πετρωμάτων, που θα ασφαλίζονται σε μεταλλικούς σωλήνες, αυτοί με τη σειρά τους σε δοχεία, τα οποία τελικά θα αφήνονται στην επιφάνεια για ανάκτηση και μεταφορά στη Γη για ανάλυση από επόμενη αποστολή

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: www.nasa.gov