"Μάθε μπαλίτσα απ'τον άρχοντα"

Νίκος Αλέφαντος: Σε μια χώρα γεμάτη κακέκτυπα, υπήρξε αυθεντικός μέχρι το τέλος

Δεν ξέρω πόσες γενιές ανθρώπων στεναχωρήθηκαν με την είδηση του θανάτου του Νίκου Αλέφαντου. Το ηλικιακό φάσμα πρέπει να εκτείνεται από 2 χρονών μέχρι 105. Και να σου πω και κάτι; Και μικρό είναι.

Έζησε 81 χρόνια ο Αλέφαντος. Για άλλους θα λέγαμε “καλά, ήταν”, για εκείνον νιώθεις ότι ήταν ακόμα, όχι στην αρχή, αλλά κάπου λίγο μετά τη μέση. Σίγουρα πάντως όχι κοντά στο τέλος. Και αυτό είναι το μεγάλο του επίτευγμα: ότι ένας άνθρωπος 81 ετών σε είχε πείσει ότι η ζωή ήταν μπροστά του. Ενεργός και δραστήριος μέχρι την τελευταία στιγμή. Παθιασμένος, μιλούσε για το ποδόσφαιρο και ακόμη και αν δεν συμφωνούσες μαζί του -ή δεν κατανοούσες πλήρως τι έλεγε- δεν μπορούσες παρά να απορήσεις με τη φωνή του που ανεβοκατέβαινε με τόσο πάθος.

“Είναι 81 χρονών, τι κάνει ακόμα στην τηλεόραση; Γιατί μπλέκεται ακόμα με το σουμπούτεο”;

Παθιασμένος με το ποδόσφαιρο, με τον Ολυμπιακό, με τα παιδιά που παίζουν μπάλα. Το ‘λεγε και το ξανάλεγε για τη γυμναστική, για τον αθλητικό τρόπο ζωής. Απέφευγε να φάει μέχρι και κρέας, έχει αφήσει ατάκες πίσω του -και για αυτό.

Ο Αλέφαντος είχε τη δική του γλώσσα. Επιβίωσε στον χώρο του ποδοσφαίρου και στα απόνερά του, χωρίς να προσαρμόσει τον λόγο του, αλλά προσαρμόζοντας τον λόγο των άλλων πάνω στον δικό του.



Τι κι αν δεν ήταν και ο πιο άξιος θαυμασμού λόγος; Ήταν ο δικός του και έγινε δικός μας. Αυτό θέλει επιμονή, διάρκεια και σίγουρα κάποια αλήθεια. Την αλήθεια που φέρνουν η αυθεντικότητα και η άμεσα αναγνωρίσιμη λαϊκότητα.

Και η γλώσσα του είναι 100% επιβεβαιωμένο ότι θα συνεχίσει να ζει και μάλιστα ως αυτόνομη, ξεκομμένη απ’ τον δημιουργό της. Μπορείς να λες τις λέξεις “πλεμονάτος” και “χαλύβδινος” εκτός του πλαισίου ‘Αλέφαντος’ και να καταλαβαίνει αμέσως ο συνομιλητής σου τι εννοείς. Πόσοι μπορούν να παινευτούν ότι έχουν πετύχει κάτι αντίστοιχο;

Δεν ήταν άγιος. Ήταν αφοριστικός, κάθετος, ισχυρογνώμων, υπερβολικά σίγουρος για τις δυνατότητες και τις ικανότητές του, και μάλλον ο μόνος τόσο σίγουρος για την αξία του. Την έδειξε; Απέδειξε ότι είναι καλός, κακός, μέτριος, μεγάλος, μικρός προπονητής; Δεν έχω ιδέα, ειλικρινά. Ήταν ενεργός τόσες δεκαετίες, πέρασε από τόσες ομάδες, θα είμαι μεγάλος ψεύτης αν πω ότι θυμάμαι όλη την καριέρα του. Ή ότι θυμάμαι όλα όσα χρειάζονται για να βγάλω κι εγώ όπως όλοι ένα μικρό, πενιχρό και ασήμαντο συμπέρασμα.

Ξέρω όμως ότι στη συλλογική συνείδηση δεν θεωρείται “μεγάλος προπονητής” και ούτε και στη συλλογική μνήμη θα μείνει ως τέτοιος. Θα μείνει όμως ως ο καλτ ήρωας που αντιπροσωπεύει ένα ποδόσφαιρο που έχει χαθεί οριστικά. Ένα ποδόσφαιρο που αναπνέει πια μόνο στις μικρότερες κατηγορίες και κάνει το “λάθος” να δίνει ακόμα σημασία στη φανέλα και στους ανθρώπους που εκπροσωπεί. Κυριολεκτικά άνθρωπος που ζούσε μέσα στο γήπεδο, που θα στριφογυρνούσε το βράδυ στο κρεβάτι του, μόνο και μόνο γιατί μια μπαλιά δεν πέρασε. Και ας κέρδισε το ματς. Ή κι ας έριξε την ομάδα κατηγορία. Εκείνος ξέρει τις λεπτομέρειες που έκριναν το παιχνίδι, οι άλλοι είναι μυρωδιάδες. Και βασανίζεται που τον κατηγορούν για κάτι που νομίζουν κι που τον παρεξηγούν χωρίς να τον γνωρίζουν.

Οι τηλεοπτικές στιγμές μεγαλείου που αφήνει πίσω του είναι αμέτρητες. Από το “ντιμπέη” μέχρι τον “κύριο Δούρο”. Δεν ξέρω πώς θα τις βλέπουμε από εδώ και πέρα. Αν θα ντυθούν σιγά σιγά με μια νοσταλγία ή αν θα παραμείνουν φρέσκες και ζωντανές. Τι εικόνα θα σχηματίσουν για εκείνον τα παιδιά που θα μεγαλώσουν χωρίς να έχουν δεδομένη την παρουσία του όπως εμείς Υποθέτω όμως ότι αυτό δεν το ξέρουμε για κανέναν.

Ήταν ένας βαθιά λαϊκός άνθρωπος, μία ανορθόδοξη φιγούρα της κοινωνικής ζωής, της τηλεόρασης, ένας απ’ τους τελευταίους ήρωες της ποπ κουλτούρας γεμάτος γωνίες, ανίδεος έστω και για την ύπαρξή τους. Δεν κατάφερε κανείς να τις λειάνει, να τον μεταμορφώσει σε μία από τις δεκάδες αποδεκτές κόπιες που έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε σε μια τηλεόραση που κλείνει τα μάτια της στην αληθινή ποικιλία που υπάρχει εκεί έξω στη ζωή.

Και από ό, τι φαίνεται μέχρι στιγμής -απ’ τα τηλέφωνα, τα μηνύματα, τους αποχαιρετισμούς στα social- μάλλον αγαπήθηκε πολύ έτσι ακριβώς όπως ήταν. Μένει και τίποτα άλλο που να έχει σημασία όταν πεθαίνει κάποιος;

Πηγή: ONEMAN

Ακάθεκτες οι διεργασίες και στο βάθος ... συνεκμετάλλευση με παρέμβαση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ

Ο Αμερικανός πρέσβης στη Λιβύη και ο διοικητής του αμερικανικού στρατού για την Αφρική κατά την υπογραφή της συμφωνίας με την κυβέρνηση Σάρατζ

«Ακάθεκτες» ξεδιπλώνονται οι διεργασίες για τις επικίνδυνες διευθετήσεις και τα σχέδια συνεκμετάλλευσης σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, με τον «τόνο» να δίνουν οι αμερικανοΝΑΤΟικοί σχεδιασμοί στην περιοχή που υπηρετεί και η κυβέρνηση της ΝΔ, και η αντιπαράθεση με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα που κλιμακώνεται.
«Κλειδί» για τις εξελίξεις στην περιοχή αποτελεί βέβαια σε αυτήν τη φάση η κατάσταση στη Λιβύη, όπου έχουν βγει τα «μαχαίρια» των ιμπεριαλιστών για τη μοιρασιά της «επόμενης μέρας» και για τα «πόστα» στην περιοχή.
Σε αυτό το πλαίσιο, συμφωνία «στρατηγικής συνεργασίας» ανακοινώθηκε χτες ανάμεσα στη διοίκηση του αμερικανικού στρατού για την Αφρική (AFRICOM), στον Αμερικανό πρέσβη στη Λιβύη, Ρίτσαρντ Νόρλαντ, και τον Λίβυο δοτό πρωθυπουργό, Φαγιέζ Σάρατζ, ο οποίος υποστηρίζεται από την Τουρκία. Και σε αυτήν την περίπτωση αναφέρθηκε ως πρόσχημα η «καταπολέμηση της τρομοκρατίας».
Η συμφωνία αυτή έρχεται σε συνέχεια δηλώσεων του Τούρκου Προέδρου, Ρ. Τ. Ερντογάν, ότι πέτυχε συμφωνία με τον Αμερικανό ομόλογό του, Ντ. Τραμπ, για συνεργασία στη Λιβύη, επιβεβαιώνοντας έτσι πλήρως τον αμερικανοΝΑΤΟικό αέρα που πνέει στα πανιά της Τουρκίας (και) σε ό,τι αφορά την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας με το αυθαίρετο τουρκο-λιβυκό σύμφωνο.
Σε ό,τι αφορά τη συμφωνία υποτίθεται ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τη «διπλωματική οδό υπό την αιγίδα του ΟΗΕ» για την προώθηση συμφωνίας εκεχειρίας και πολιτικού διαλόγου, ενώ με το βλέμμα στη Ρωσία και απογειώνοντας την κοροϊδία ο Νόρλαντ κάλεσε ...όλους τους «εξωτερικούς δρώντες να σταματήσουν την τροφοδότηση των συγκρούσεων, να σεβαστούν το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ» ώστε να εξασφαλιστεί η διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας και της «πολιτικής σταθερότητας» της Λιβύης.
Την ίδια ώρα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, μετά από τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχε με τους ομολόγους του σε Αίγυπτο και Τουρκία, μετέφερε ως «κοινή πεποίθηση» τη θέση των τριών πως «οι έξωθεν παράγοντες θα πρέπει να κάνουν το παν» για να βοηθήσουν τη δημιουργία προϋποθέσεων για ενδολιβυκό διάλογο. «Δεν βλέπουμε λύση πέρα από την παύση πυρός και την επίλυση των υπόλοιπων προβλημάτων στη βάση διαδικασίας διαπραγμάτευσης» για «συμφωνίες αποδεκτές από όλες τις πλευρές», δήλωσε ο Λαβρόφ.
Στο μεταξύ, χτες, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών απάντησε με το «ίδιο νόμισμα» στις προχτεσινές επικριτικές δηλώσεις του Γάλλου Προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν, περί του «επικίνδυνου παιχνιδιού» που παίζει η Αγκυρα στη Λιβύη. «Η Γαλλία έχει μεγάλη ευθύνη για το σύρσιμο της Λιβύης στο χάος, υποστηρίζοντας για χρόνια παράνομες δομές και γι' αυτό στην πραγματικότητα η Γαλλία παίζει επικίνδυνο παιχνίδι στη Λιβύη», ανέφερε η ανακοίνωση.
Ο Γάλλος Πρόεδρος επανήλθε χτες σημειώνοντας στο περιθώριο της συνάντησής του με τον Τυνήσιο ομόλογό του πως το πρόσφατο περιστατικό μεταξύ γαλλικών και τουρκικών πλοίων στη Μεσόγειο αποτελεί «μια από τις πιο πειστικές αποδείξεις» του «εγκεφαλικού θανάτου» του ΝΑΤΟ και πρόσθεσε πως «εφόσον εμείς, τα μέλη του ΝΑΤΟ, οι Ευρωπαίοι, τα ενδιαφερόμενα μέρη σε αυτό το θέμα, είμαστε αδύναμοι στα λόγια μας ή δεν έχουμε σαφήνεια, θα αφήσουμε να παίζεται το παιχνίδι από μη συνεργάσιμες δυνάμεις», σημειώνοντας πως «δεν θέλω σε έξι μήνες, ένα χρόνο, δύο χρόνια, να δω τη Λιβύη να βρίσκεται στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Συρία».

Συνάντηση με Πάιατ για Λιβύη και επικίνδυνες διευθετήσεις

Σε αυτό το φόντο ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας, υποδέχτηκε χτες στο υπουργείο τον πρέσβη των ΗΠΑ, Τζ. Πάιατ, σε άλλη μια από τις συχνές επισκέψεις του Αμερικανού εκεί.
Κατά τον υπουργό, συζήτησαν «περιφερειακά ζητήματα», βάζοντας στο επίκεντρο την «κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Λιβύη», ενώ ο Αμερικανός πρέσβης σε ανάρτησή του στο διαδίκτυο έγραψε ότι οι δύο είχαν την ευκαιρία «να επαναλάβουμε την στήριξή μας για εκεχειρία στη Λιβύη που οδηγεί σε πολιτική λύση, καθώς και το μήνυμά μας προς όλες τις εξωτερικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων της Ρωσίας και της Τουρκίας, να σταματήσουν τις αποστολές όπλων και τζιχαντιστών που εντείνουν τη βία», κάνοντας ότι δεν ξέρει τίποτα για την παρέμβαση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που μεταξύ άλλων κάνουν πλάτες στην τουρκική επέμβαση ως αντίβαρο στη ρωσική παρουσία.
«Επίσης, επιβεβαιώσαμε για άλλη μια φορά τη νομική μας αντίληψη ότι τα νησιά έχουν δικαίωμα σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, όπως και η ηπειρωτική χώρα», συμπλήρωσε ο Πάιατ, σε μια από τις πολλές σχετικές διαβεβαιώσεις χωρίς αντίκρισμα, την ώρα που τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου βρίσκονται προ πολλού στο κρεβάτι του Προκρούστη στο ιμπεριαλιστικό παζάρι που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη υπό την «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ, με επίδικο το πώς θα τρέξουν οι «μπίζνες» του κεφαλαίου και οι ευρωΝΑΤΟικοί σχεδιασμοί στην Ανατολική Μεσόγειο, στην κόντρα με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Αλλωστε, μια σειρά από ανησυχητικές πληροφορίες, στον απόηχο των πρόσφατων επισκέψεων του πρωθυπουργού στο Ισραήλ και των συναντήσεων του υπουργού Εξωτερικών με τους ομολόγους του των Ιταλίας, Ισραήλ και Αιγύπτου, αναφέρουν ότι με οδηγό τη συμφωνία με την Ιταλία, η οποία μεταξύ άλλων προβλέπει και τη μειωμένη επήρεια νησιών, μεθοδεύεται αντίστοιχα και το πετσόκομμα του δικαιώματος σε θαλάσσιες ζώνες για πολλά ελληνικά νησιά, όπως το Καστελόριζο, η Ρόδος, η Κάρπαθος και η Κρήτη, για να προχωρήσουν τα σχέδια συνεκμετάλλευσης και στην Ανατολική Μεσόγειο, με πρώτο πιθανό βήμα τα σχέδια για «μερική» ανακήρυξη ΑΟΖ με την Αίγυπτο.

«Πλήρη εφαρμογή» του «East Med Act» ζητάει ο Μενέντεζ

Την ίδια ώρα, με επίκεντρο την αμερικανοΝΑΤΟική «σταθερότητα» που επιταχύνει τις επικίνδυνες διευθετήσεις και τα σχέδια συνδιαχείρισης στην περιοχή, νέα παρέμβαση έκανε και ο γνωστός και μη εξαιρετέος επικεφαλής των Δημοκρατικών στην Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, Ρόμπερτ Μενέντεζ, ο οποίος με επιστολή του στον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, ζήτησε την πλήρη εφαρμογή του νόμου για την Εταιρική Σχέση Ασφάλειας και Ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο («East Med Act») που ψηφίστηκε το Δεκέμβρη από τη Γερουσία και επιδιώκει την αναχαίτιση των «κακόβουλων επιρροών» Ρωσίας και Κίνας στην Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη Μέση Ανατολή, την οποία χαρακτηρίζει «ζώνη στρατηγικών συμφερόντων των ΗΠΑ».
Με αυτά ως «μπούσουλα» και το βλέμμα στο κόψιμο των δεσμών με τη Ρωσία, ο Μενέντεζ ζητάει την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία κατηγορώντας την για ενέργειες που «έρχονται σε αντίθεση με τις προσπάθειες για την προώθηση της σταθερότητας στην περιοχή» και αντιτάσσονται στα αμερικανικά συμφέροντα. Εφιστά δε την προσοχή στην ανάγκη οι ΗΠΑ να δυναμώσουν την παρέμβασή τους μέσα από πολυμερείς συνεργασίες (από τις οποίες επανειλημμένα βέβαια η Ουάσιγκτον έχει τονίσει ότι «δεν πρέπει να υπάρχουν αποκλεισμοί») και ευχαριστεί τον Πομπέο για την... προσωπική του δέσμευση στην ενίσχυση των «σημαντικών σχέσεων» μέσω της εμπλοκής του σε Συνόδους Κορυφής «3+1» (βλέπε τριμερή Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας συν ΗΠΑ).

«Εξαίρετο επίπεδο» στις σχέσεις Κύπρου - Ισραήλ

Να σημειωθεί πως «το εξαίρετο επίπεδο των διμερών σχέσεων Κύπρου και Ισραήλ» διαπιστώθηκε χτες «με ικανοποίηση», κατά την επίσημη συνάντηση που είχε ο Κύπριος ΥΠΕΞ, Νίκος Χριστοδουλίδης, με τον Ισραηλινό ομόλογό του, Γκάμπι Ασκενάζι, αναγγέλλοντας βαθύτερη σύσφιξη σχέσεων με το κράτος - δολοφόνο.
Ο Χριστοδουλίδης βρέθηκε στο Τελ Αβίβ λίγα 24ωρα μετά την αναβολή της προγραμματισμένης για χτες επίσκεψης του Κύπριου Προέδρου στο Ισραήλ (εξαιτίας της εξέλιξης της πανδημίας, σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση) και σε συνάντηση που είχε με τον Ασκενάζι στο αεροδρόμιο της πόλης επαναβεβαίωσε την «κοινή προσήλωση των δύο χωρών και κυβερνήσεων» για «να συνεχίσουν και να εντείνουν τις προσπάθειες για περαιτέρω διεύρυνση και ενίσχυση» των διμερών δεσμών, με έμφαση σε Ασφάλεια και Ενέργεια, ενώ «ανασκόπησαν με ικανοποίηση την πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε συγκεκριμένους τομείς στο πλαίσιο του μηχανισμού τριμερούς συνεργασίας Κύπρου - Ισραήλ - Ελλάδας», ενώ, όπως ανακοινώθηκε, η επόμενη συνάντηση των τριών ΥΠΕΞ θα γίνει στην Κύπρο.
Σημειωτέον, πριν πάει στο Ισραήλ, ο Χριστοδουλίδης είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, Σάμεχ Σούκρι, για τις «τελευταίες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, με ιδιαίτερη έμφαση» και στις ενέργειες της Τουρκίας στη Λιβύη.

Σε Ελλάδα και Κύπρο ο Μπορέλ

Στο μεταξύ, στην Ελλάδα αναμένεται σήμερα ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, Ζοζέπ Μπορέλ, ενώ ακολούθως επισκέπτεται την Κύπρο.
Σήμερα το απόγευμα αναμένεται να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό, ενώ νωρίτερα μαζί με τον υπουργό Εξωτερικών, Ν. Δένδια, θα επισκεφθούν τις Καστανιές του Εβρου. Οπως αναφέρεται από το ΥΠΕΞ, «οι συζητήσεις αναμένεται να εστιασθούν στις ευρωτουρκικές σχέσεις με έμφαση στην κλιμακούμενη τουρκική παραβατικότητα εις βάρος της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων της παραβίασης κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού ζητήματος», στα παζάρια δηλαδή με τον «στρατηγικό εταίρο» Τουρκία που βάζουν στο τραπέζι τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου και με συμφωνίες όπως αυτή μεταξύ ΕΕ - Τουρκίας μετατρέπουν τους πρόσφυγες σε «χαρτί» στα χέρια των ιμπεριαλιστών.
Αύριο και μεθαύριο ο Μπορέλ θα βρίσκεται στην Κύπρο, όπου θα έχει συναντήσεις με τον Πρόεδρο, Ν. Αναστασιάδη, τον υπουργό Εξωτερικών, Ν. Χριστοδουλίδη, και τον υπουργό Αμυνας, Σ. Αγγελίδη, ενόψει και του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ στις 13 Ιούλη.

    

ΤΟΜΕΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΧΑΪΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Ανεπιθύμητος στην Πάτρα ο πρέσβης των ΗΠΑ

Κάλεσμα και από τις Μαθητικές Οργανώσεις της ΚΝΕ

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας οργανώνει την Πέμπτη 2 Ιούλη, στις 5 μ.μ. στην πλατεία Γεωργίου, η Τομεακή Επιτροπή Αχαΐας του ΚΚΕ, με αφορμή την επικείμενη συμμετοχή του Αμερικανού πρέσβη Τζ. Πάιατ σε ετήσιο «αναπτυξιακό» συνέδριο, ξεκαθαρίζοντας πως ο μακελάρης των λαών είναι ανεπιθύμητος στην πόλη.
Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής σε όλους τους μαθητές της πόλης απευθύνουν οι Μαθητικές Οργανώσεις Πάτρας της ΚΝΕ, δηλώνοντας ότι «ο Πάιατ και το δολοφονικό κράτος των ΗΠΑ είναι ανεπιθύμητοι!».
Ειδικότερα, στην ανακοίνωσή τους επισημαίνουν ότι «στην πόλη μας δεν έχουν δουλειά αυτοί που:
-- Δολοφόνησαν τον Φλόιντ και δολοφονούν χιλιάδες Φλόιντ κάθε χρόνο.
-- Εχουν γεμίσει με ΝΑΤΟικές βάσεις ολόκληρη την Ελλάδα και σπέρνουν τον πόλεμο όπου κι αν πηγαίνουν (Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Γιουγκοσλαβία, Παλαιστίνη κ.α.).
-- Εχουν γεμίσει τη Μεσόγειο με νεκρούς μετανάστες, έχουν οδηγήσει στην απόγνωση εκατομμύρια ανθρώπους.
Τι να μας πει ο Πάιατ για την ανάπτυξη, όταν στην ίδια του τη χώρα:
-- Υπάρχουν 50.000.000 άνεργοι;
-- Ο κορονοϊός θερίζει ακόμα;
-- Ο ρατσισμός ζει και βασιλεύει;
Θα μας βρει μπροστά του, να διαδηλώνουμε ενάντια στο ΝΑΤΟ και στις βάσεις του θανάτου που έχει στήσει στην Ελλάδα. Στέλνουμε παντού το μήνυμα: Capitalism means... I can't breathe!».

Ξανά «πιο έτοιμοι από ποτέ»

...

Οι πυρκαγιές που εκδηλώνονται τις τελευταίες μέρες (Ασπρόπυργος, Μαρτίνο, Βόρεια Εύβοια, Ζάκυνθος και αλλού) δικαιολογημένα προκαλούν ανησυχία στα λαϊκά στρώματα, που κάθε χρόνο τέτοια εποχή ακούν απ' όλες τις κυβερνήσεις ότι «είμαστε πιο έτοιμοι από ποτέ» για την αντιπυρική περίοδο. Το αποτέλεσμα βέβαια είναι γνωστό και επαναλαμβανόμενο: Χιλιάδες στρέμματα δάσους γίνονται κάρβουνο, περιουσίες καταστρέφονται, ανθρώπινες ζωές χάνονται, με αποκορύφωμα το Μάτι, που η τραγωδία του συγκλόνισε πριν από δύο χρόνια. Οσο λοιπόν κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση της ΝΔ να πείσει για την «ετοιμότητα» του κρατικού μηχανισμού, η πραγματικότητα τη διαψεύδει: Το Πυροσβεστικό Σώμα (ΠΣ), που αποτελεί τον κεντρικό επιχειρησιακό βραχίονα της Πολιτικής Προστασίας, ασφυκτιά από τις τεράστιες ελλείψεις σε όλους τους τομείς λόγω της χρόνιας υποχρηματοδότησης. Παρ' όλα αυτά, οι πιστώσεις που ενέκρινε η κυβέρνηση για το ΠΣ είναι μόλις κατά 272.000 ευρώ (!!!) αυξημένες σε σχέση με το 2019 για όλες τις λειτουργικές του ανάγκες. Παράλληλα, όμως, οι δαπάνες που αφορούν τη συντήρηση, τις επισκευές και τα καύσιμα ενός στόλου περίπου 3.250 οχημάτων παντός τύπου, που στο 55% αγγίζει ήδη την 20ετία, είναι μειωμένες κατά 1.839.851 ευρώ!

* * *

Οι μόνες αυξημένες πιστώσεις (αν εξαιρέσουμε τη μισθοδοτική και ασφαλιστική δαπάνη του προσωπικού), και μάλιστα κατά 34%, δηλαδή κατά 5.800.000 ευρώ, είναι αυτές που προορίζονται για επιχειρηματικούς ομίλους και αφορούν την ενοικίαση των εναέριων μέσων. Το στοιχείο αυτό δεν φανερώνει μόνο την απαξίωση των επίγειων μέσων, που θεωρούνται τα πιο κρίσιμα για την αντιμετώπιση μιας πυρκαγιάς, αλλά και την ολοένα και μεγαλύτερη «απόσυρση» του κράτους από τη δασοπροστασία και τη δασοπυρόσβεση, την εμπλοκή ολοένα και περισσότερο του ιδιωτικού τομέα, που σε συνδυασμό με τις ελλείψεις και την αποθέωση της «ατομικής ευθύνης» είναι το προσάναμμα για τις επόμενες μεγάλες καταστροφές. Με το νόμο μάλιστα για την Πολιτική Προστασία, που ψηφίστηκε πρόσφατα, προωθείται ακόμα περισσότερο η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση σε όλο το φάσμα της πυρασφάλειας και της δασοπροστασίας: Από την οργάνωση, την εκπαίδευση, την έρευνα, την παροχή υπηρεσιών μέχρι την εκμετάλλευση δασικών οικοσυστημάτων. Παράλληλα, μεταφέρονται αρμοδιότητες σε δήμους, Περιφέρειες, ιδιώτες, εθελοντικές οργανώσεις, ΜΚΟ, με στόχο την παραπέρα μείωση των δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό και τη μεταφορά του κόστους στο λαό, μέσω της γνωστής ανταποδοτικότητας. Χώρια που ο νόμος αυτός εμπλέκει ακόμα πιο ενεργά τις δομές της Πολιτικής Προστασίας στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των κατασταλτικών μηχανισμών της ΕΕ, όπως η Europol, που θα τροφοδοτείται και από μυστικά κονδύλια.

* * *

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Εν μέσω πανδημίας και με fast track διαδικασίες, η κυβέρνηση έφερε και ψήφισε τον νέο περιβαλλοντικό νόμο, που ανάμεσα σε άλλα δίνει τη δυνατότητα να αναπτυχθούν τουριστικές επιχειρηματικές δραστηριότητες στον πυρήνα των Εθνικών Δρυμών της Πάρνηθας και του Σουνίου, ανοίγει το δρόμο για περαιτέρω επέκταση επενδύσεων στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), επαναφέρει το ζήτημα των «οικιστικών πυκνώσεων», λίγους μήνες μετά την απόρριψη από το Συμβούλιο της Επικρατείας της ρύθμισης που είχε φέρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τον τότε δασικό νόμο. Πρόκειται για παρεμβάσεις από την πλευρά του κράτους που ενισχύουν το κίνητρο για την εκτεταμένη επιχειρηματική εκμετάλλευση δασών, δασικών περιοχών, ακόμα και περιοχών NATURA. Ειδικά με τις διατάξεις για τις «οικιστικές πυκνώσεις», νομιμοποιείται με έμμεσο τρόπο η κατασκευή αυθαιρέτων ακόμα και σε δασικές περιοχές, με την «ελπίδα» μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων που τις καταπατούν ή τις έχουν καταπατήσει οργανωμένα, να νομιμοποιηθούν οι ιδιοκτησίες τους κάποια στιγμή. Συνολικά ο νόμος της κυβέρνησης αποτελεί «εύφλεκτη ύλη» για τα εναπομείναντα δάση, στο όνομα των επενδύσεων, κυρίως στον τομέα της «πράσινης» οικονομίας, για τον οποίο προορίζεται κι ένα μεγάλο μέρος από τα «αναπτυξιακά» κονδύλια της Κομισιόν.

* * *

Να γιατί δεν δικαιολογείται κανένας εφησυχασμός μπροστά στους επόμενους μήνες, κατά τους οποίους κάθε χρόνο καταγράφονται οι περισσότερες και μεγαλύτερες πυρκαγιές. Η πείρα απ' όλα τα προηγούμενα χρόνια έχει δείξει ότι το κράτος γίνεται «επιτελικό» και ξεδιπλώνει τις ικανότητές του μόνο όταν πρόκειται να ανταποκριθεί στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, να στηρίξει τα κέρδη τους. Αντίθετα, όταν πρόκειται για τις λαϊκές ανάγκες, ακόμα και για τη στοιχειώδη προστασία της περιουσίας και της ζωής του λαού από φυσικά φαινόμενα, η «ατομική ευθύνη» και το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» έρχονται ως προκάλυμμα των μεγάλων ελλείψεων, της απουσίας οργανωμένου σχεδίου πρόληψης και διαχείρισης των καταστροφών, της λογικής του «κόστους - οφέλους» για τους επιχειρηματικούς ομίλους στην οργάνωση της πυροπροστασίας, ή της αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής προστασίας. Τα συμπεράσματα αυτά δοκιμάστηκαν και την περίοδο της πανδημίας, με το ξεχαρβαλωμένο σύστημα Υγείας και τη συγκάλυψη της κρατικής ευθύνης πίσω από την ατομική, επιβεβαιώνοντας την ανάγκη να ενταθούν η εγρήγορση, η κινητοποίηση και διεκδίκηση για άμεσα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος, της περιουσίας, της ίδιας της ζωής του λαού.

Κ. Πασ.

Κόπρος του Αυγείου Η μπόχα που αναπνέει αηδιασμένος ο λαός, με την «παρέλασ

η» σκανδάλων και τις αλληλοκατηγορίες των αστικών κομμάτων για διαφθορά, την ώρα που από κοινού ετοιμάζονται να του φορτώσουν τα σπασμένα της νέας κρίσης, είναι η μπόχα του σάπιου συστήματος που όλοι μαζί υπηρετούν.

Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ότι η διαφθορά, τα σκάνδαλα, η διαπλοκή δεν είναι ούτε «εξαίρεση» ούτε «παρέκκλιση» στο αστικό πολιτικό σύστημα, αλλά τα «πρωτότοκα παιδιά» του. Οτι όλα φύονται στο έδαφος της πολιτικής που υπηρετεί τα συμφέροντα και τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος των λαϊκών αναγκών. Αυτήν την πολιτική υπηρετούν όλα τα αστικά κόμματα, είτε βρίσκονται στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση.
Ολοι αυτοί, παρά τον καβγά που στήνουν με αφορμή την αποκάλυψη των διαλόγων Παππά - Μιωνή, με μεγάλη ευκολία θα προσυπέγραφαν τη διαπίστωση που ακούγεται στο απομαγνητοφωνημένο κείμενο της συνομιλίας, ότι «δεν είναι ποινικό αδίκημα ο καπιταλισμός». Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που για κάποιο λόγο ανοίγει το καπάκι του υπονόμου και βγαίνουν στην επιφάνεια τέτοιου είδους συνδιαλλαγές και παρασκηνιακά «πάρε - δώσε» ανάμεσα σε κυβερνητικά στελέχη και επιχειρηματίες.
Ούτε βέβαια προκαλεί εντύπωση το περιεχόμενο της «μυστικής» συζήτησης, που εκτείνεται από προσωπικές εξυπηρετήσεις και επιχειρηματικά «ντιλ» μέχρι επενδυτικά και πολιτικά σχέδια, που «ακουμπούν» ισχυρά γεωπολιτικά συμφέροντα και ανταγωνισμούς, τις σχέσεις της Ελλάδας με άλλες χώρες, την παρέμβαση ιμπεριαλιστικών κέντρων με πρώτες τις ΗΠΑ, τα παζάρια και τα ανταλλάγματα για συγκρουόμενα συμφέροντα στην περιοχή.
Αυτό είναι το πολιτικό σύστημα και η διακυβέρνηση του καπιταλισμού. Μέσα από τέτοια «κανάλια» διαμορφώνονται πολιτικές αποφάσεις, οικοδομούνται δεσμοί με ισχυρά επιχειρηματικά κέντρα, «ανοίγουν πόρτες» και δίαυλοι συνεννόησης με αντίστοιχα κέντρα του εξωτερικού.
Ποιος δεν θυμάται υποψήφιους πρωθυπουργούς να κάνουν ...πασαρέλα σε «ιδρύματα» και κυβερνητικές εκδηλώσεις των ΗΠΑ, με «συνδετικό κρίκο» εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου που έχουν τις «άκρες» τους στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα; Ποιος ξεχνάει τις συζητήσεις πολιτικών με επιχειρηματίες, πίσω από κλειστές πόρτες, για «κλείσιμο λογαριασμών» και πολιτικά «ντιλ», που επέδρασαν ακόμα και στην εναλλαγή κυβερνήσεων;
Μια επανάληψη του ίδιου χιλιοπαιγμένου έργου ζούμε και σήμερα. Τα άπλυτα βγαίνουν στη φόρα στο πλαίσιο επιχειρηματικών και πολιτικών ανταγωνισμών, όμως καταγράφεται και ο προβληματισμός για την επίδραση που έχει στο λαό αυτό το «ξεκατίνιασμα». Για την αηδία και την αποστροφή που του προκαλούν τα επαναλαμβανόμενα σκάνδαλα, το ράγισμα στη βιτρίνα της «διαφάνειας» και των «θεσμών», οι «τρικλοποδιές» στη συναίνεση, που είναι απαραίτητη για να «τρέξει» πιο γρήγορα η αντιλαϊκή πολιτική.
Η σήψη και η διαφθορά για την εξυπηρέτηση αντιλαϊκών συμφερόντων είναι συστατικό της κυβερνητικής διαχείρισης του συστήματος, που έκαναν και κάνουν όλα τα κόμματα για λογαριασμό του κεφαλαίου. Εκεί πρέπει να κατευθυνθεί η αγανάκτηση που νιώθει ο λαός παρακολουθώντας αυτό το άθλιο θέαμα: Να απαιτήσει να βγουν τα άπλυτα όλων των κυβερνήσεων στη φόρα, να μην πέσει στην παγίδα των πολιτικών αντιπερισπασμών, με τους οποίους όλα τα αστικά κόμματα προσπαθούν να συγκαλύψουν τις πραγματικές ευθύνες τους και τις αιτίες της διαπλοκής.