‘‘Σαλπίσατε σιτηρέσιο!’’

 ‘‘Σαλπίσατε σιτηρέσιο!’’

Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

  Σύμφωνα με το ιστορικό αφήγημα, ήταν γύρω στα 1914, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν σε ένα οχηματαγωγό πλοίο της εποχής επιβιβάστηκε το ιππικό για να κατευθυνθεί από το μέτωπο στο ναύσταθμο. Μέσα στον πανικό υπήρξε μια παράλειψη: Ξέχασαν να φορτώσουν σανό για τα άλογα, για τα γαιδούρια και τα μουλάρια. Κάποια στιγμή τα ζώα πείνασαν και άρχισαν να διαμαρτύρονται. Μεγάλη η αναστάτωση στο πλοίο. Ο καπετάνιος ζήτησε να μάθει τι συμβαίνει. Τότε ο επικεφαλής αξιωματικός του ιππικού του εξήγησε ότι μέσα στον πυρετό των προετοιμασιών είχαν ξεχάσει να φροντίσουν για την τροφή των ζώων Ο καπετάνιος αφού σκέφτηκε για λίγο του απάντησε: «Μην ανησυχείς, άστο σε μένα. Το μόνο που θέλω από σένα είναι να μου φωνάξεις τον σαλπιγκτή σου».
   Καθώς η ώρα περνούσε, το ποδοβολητό των αλόγων, λόγω της πείνας, είχε αρχίσει να θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια του πλοίου. Τότε ο καπετάνιος έδωσε τη διαταγή στον σαλπιγκτή: «Σάλπισε σιτηρέσιο»!

   Στο άκουσμα των ήχων της σάλπιγγας άλογα, γαιδούρια και μουλάρια σταμάτησαν να διαμαρτύρονται. Ο ήχος τους ήταν γνώριμος. Είχαν μάθει ότι μετά από αυτόν τον ήχο έρχεται το φαγητό. Τα πράγματα στο πλοίο βελτιώθηκαν αφού τα ζώα είχαν ηρεμήσει με την προσμονή της έλευσης της τροφής. Μετά από κάποια ώρα, όμως, τα άλογα άρχισαν πάλι να διαμαρτύρονται. Νέος αναβρασμός στο πλοίο. Ο καπετάνιος έδωσε ξανά την εντολή: «Σάλπισε σιτηρέσιο»! Τα άλογα ηρέμησαν ξανά...
   Το ίδιο επαναλαμβανόταν καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. Κάθε φορά που τα άλογα θυμούνταν την πείνα τους, ο καπετάνιος σάλπιζε σιτηρέσιο. Και κάθε φορά τα άλογα, εξαπατημένα, ηρεμούσαν από την προσμονή ότι κάποια στιγμή θα τους δώσουν φαγητό.
   Εκατό χρόνια μετά η κυβέρνηση του κ.Σαμαρά κάνει ακριβώς αυτό: Κάθε τρεις και λίγο «σαλπίζει σιτηρέσιο». Εχει, φυσικά, και πρόθυμους σαλπιγκτές. Προχτές, για παράδειγμα, το «Mega» διαλαλούσε τι «ανάσα» είναι για το λαό οι ρυθμίσεις για τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια. Ως «ανάσα» και «ευεργέτημα» εν προκειμένω ορίζεται να σου πλειστηριάζουν το σπίτι ή να πληρώνεις... ενοίκιο στην τράπεζα για να μένεις στο σπίτι σου. Σπίτι για το οποίο δεν μπορείς να πληρώσεις επειδή πολύ απλά σε κατέστρεψαν, σε λήστεψαν για να μπουκώσουν με χρήμα την ίδια εκείνη τράπεζα που, μετά το μισθό και τη σύνταξη, έχει βάλει στο μάτι να σου βουτήξει και το σπίτι...
   Ενα από τα μεγαλύτερα «σουξέ» της κυβερνητικής «σάλπιγγας» είναι, επίσης, αυτό με τον ΕΝΦΙΑ. Σου φόρεσαν καπέλο το χαράτσι. Το μονιμοποίησαν. Το διεύρυναν. Ενώ υποτίθεται ότι θα το καταργούσαν, το μετέτρεψαν σε χαλκά και κατόπιν σε καπιστράνα. Και τώρα σου «σαλπίζουν» να κάτσεις ήσυχα διαφημίζοντας την καλοσύνη τους να μην σε κλέβουν σε πέντε, αλλά σε έξι δόσεις...
   Εξίσου αγαπημένο στην κυβερνητική ορχήστρα είναι και το «εμβατήριο» που αφορά στο λεγόμενο «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα». Θαυμάστε τους: Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (τα δικά τους στοιχεία) έριξαν 4 εκατομμύρια Ελληνες κάτω από το όριο της φτώχειας. Εχουν ρίξει στην ακραία φτώχεια πάνω από το 7% του πληθυσμού. Και τώρα τι κάνουν: «Σαλπίζουν» ότι φέρνουν τη «μέγιστη των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων» (σσ: αυτά έλεγε προχτές ο Βρούτσης). Που συνίσταται στα εξής:  Εφόσον μια πάμφτωχη 4μελής οικογένεια, με μηδενικό εισόδημα, καταφέρει να πληροί τα κριτήρια και να μην εξαιρείται (ως συνήθως συμβαίνει) από τις προϋποθέσεις που έχει θέσει η κυβέρνηση των «σωτήρων», θα της... παρέχουν 400 (ολόκληρα) ευρώ το μήνα. Τουτέστιν 13 ευρώ την ημέρα! Για 4 ανθρώπους! Για να φάνε, να πιούνε, να ντυθούν, να στεγαστούν και να ζεσταθούν!
   Επειδή, δε, είμαστε στη χώρα όπου οι 9 στους 10 ανέργους δεν παίρνουν ούτε καν το επίδομα ανεργίας, και επειδή τα ψίχουλα που αποκαλούν «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» δεν αξίζουν ούτε να τα φτύσεις, για να καλύψουν την απόσταση που χωρίζει την απανθρωπιά από το φιλότιμο δεν αρκούν τα σαλπίσματα. Για αυτό το λόγο, εδώ πια εκτός από τις σάλπιγγες έχουν αρχίσει να βαράνε και τα νταούλια...
    Για να επιστρέψουμε στα του 1914, με την τακτική «σαλπίσατε σιτηρέσιο» και ποντάροντας στην κατευναστική προσμονή των αλόγων που γεννιόταν από τον απατηλό ήχο της σάλπιγγας, ο καπετάνιος οδήγησε τελικά το καράβι στον προορισμό του... 
   Αποδείχτηκε, πράγματι, ότι όταν πρόκειται για άλογα, αυτή είναι μια αποδοτική μεθόδευση εξαπάτησης. Τί γίνεται, όμως, όταν αυτή η τακτική εφαρμόζεται πάνω σε ανθρώπους; Και τί υπέροχα διαφορετική εξέλιξη θα μπορούσαν να έχουν τα πράγματα αν – εύλογα – υποθέσει κανείς ότι οι άνθρωποι, έλλογοι καθώς είναι, το αποφασίσουν να κλωτσήσουν. Και πάψουν να ανέχονται όσους τους συμπεριφέρονται σαν σε άλογα. Σαν σε μουλάρια. Και γαιδούρια...

Εισαγωγή στο 40ό Φεστιβάλ

 Εισαγωγή στο 40ό Φεστιβάλ

Το φεστιβάλ κνε-οδηγητή είναι ο μόνος θεσμός ίσως που είναι συνυφασμένος με τη μεταπολίτευση, αλλά όχι με την παρακμή της. Κράτησε ακόμα και στα πιο δύσκολα χρόνια της οργάνωσης –κατά το τέλος του πρώτου μεταπολιτευτικού κύκλου- που κινδύνευσε να διαλυθεί κι έκτοτε τραβάει ξανά την ανηφόρα, με σημαίες, ταμπούρλα και κάθε φορά πιο πλούσιο πρόγραμμα γεμάτο καινούριες δραστηριότητες. Και πρέπει να κουβαλά κανείς πολλά καντάρια εμπάθειας, για να παίρνει με κακό μάτι πχ τον εμπλουτισμό του φεστιβάλ προγράμματος με την επίδειξη πολεμικών τεχνών –κι ειδικά της πάλης, που ήθελαν να την κόψουν από το ολυμπιακό πρόγραμμα γιατί δεν πουλάει. Εκτός κι αν τους έχουν μείνει τα αρνητικά εξαρτημένα αντανακλαστικά από τον εμπλουτισμό του προγράμματος στο 18^ο συνέδριο με την απόφαση για το σοσιαλισμό, οπότε εξηγούνται όλα.

Το φεστιβάλ είναι η καλύτερη ευκαιρία να γνωρίσεις τους κομμουνιστές και την πιο ελκυστική τους όψη. Δεν εννοώ συγκεκριμένα άτομα, ως μονάδες, που πιθανότατα θα ‘χουν χρέωση, υπερωρίες με κάτι έκτακτο και γενικώς τρέχουν και δε φτάνουν, αλλά την οργάνωση ως σύνολο. Και όσο για τους σφους που τρέχουν πάνω-κάτω, καλύτερα έτσι από μια άποψη, γιατί όσο κι αν θέλει κανείς να λουφάρει λίγο –στα πλαίσια του θεμιτού- και να τα ταιριάξει έτσι που να πετύχει τους αγαπημένους τους καλλιτέχνες και να μην τους χάσει, είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως το φεστιβάλ το απολαμβάνεις καλύτερα όταν έχεις δουλέψει για να το στήσεις και νιώθεις κι εσύ ένα μικρό κομμάτι του.

Οπότε νομοτελειακά θα στενοχωρηθείς να το δεις να διαλύεται. Αλλά το χειρότερο είναι η επιλογή της μέρας. Όσο κι αν συνειδητοποιείς την αναγκαιότητα (που είναι ορισμός της ελευθερίας από άποψη φιλοσοφική) να τελειώνει το φεστιβάλ το σάββατο, για να γίνει ο μεγαλύτερος όγκος του μαζέματος την κυριακή που την έχουν ελεύθερη οι σφοι μάστορες, τεχνικοί, κτλ, δεν αποφεύγεις ένα (τόσο δα) μικρό ξενέρωμα. Άσε που από την πολλή βιασύνη, αρχίζουμε καμιά φορά να μαζεύουμε πράγματα και να διαλύουμε περίπτερα από σάββατο βράδυ, πριν καν τελειώσουν οι συναυλίες και φύγει απ’ τον χώρο ο κόσμος.

Κι ύστερα διαβάζεις στο αφιέρωμα του 902 για την χρυσή δεκαετία με τις βάτες και το φεστιβάλ του 88’ –με την καλτ συζήτηση που είδαμε πρόσφατα- που κράτησε λέει εννιά ολόκληρες μέρες (!), ενώ την προηγούμενη χρονιά, η πρώτη συναυλία του 13^ου φεστιβάλ είχε γίνει μπροστά στην αμερικάνικη πρεσβεία, κι από εκεί ο κόσμος πήγε με πορεία κατευθείαν στον χώρο του φεστιβάλ. Και εκεί κάπου καταλαβαίνεις πως τα καλύτερα δεν τα πρόλαβες –τουλάχιστον όχι σε ηλικία που να τα θυμάσαι και τόσο καλά.

Το ωραίο λοιπόν στο στήσιμο του φεστιβάλ είναι ότι κάθε σφος ανακαλύπτει το γίγα σφο που κρύβει μέσα του, μαζί με ένα σωρό γνώσεις κι ικανότητες που δεν ήξερε πως είχε (και όντως δεν τις κατείχε, πριν δοκιμάσει. Αλλά δεν υπάρχει κάστρο άπαρτο για τους μπολσεβίκους). Μαθαίνει να ψήνει, να γητεύει τις φλόγες και τα ωμά σουβλάκια που δεν πειθαρχούν, να νικάει την υψοφοβία του, να πετάει από σκαλωσιά σε σκαλωσιά, να πιάνουν τα χέρια του, να περπατά ενώ έχει φουσκάλες –και να τρέχει ενίοτε- να κάνει τον άτλα της μυθολογίας και να κουβαλά στις πλάτες του ένα φορτηγό ολόκληρο με το περιεχόμενό του, να ανοίγεται μαζικά, να τρώει μερικές χυλόπιτες χωρίς να χάνει το χαμόγελο και την επαναστατική αισιοδοξία του, να κάνει κάτι αντίστοιχο με το θαύμα της κανά με τις λιγοστές καρέκλες και τα έτοιμα σουβλάκια, που ποτέ δεν είναι αρκετά για να ικανοποιήσουν τον κόσμο, κτλ.

Προσωπικά, το πιο ιδιαίτερο που θυμάμαι είναι ότι έπρεπε μια φορά να πριονίσω κάτι επιφάνειες κόντρα πλακέ σε σχήμα σφυροδρέπανου, εν όψει της έκθεσης, που μία στις δύο χρονιές συμπίπτει με το φεστιβάλ, για να ανακαλύπτεις τα όρια της ανθρώπινης αντοχής. Από τις πιο δύσκολες ασκήσεις ακριβείας-χειροτεχνίας που έχω κάνει, αλλά στην πορεία κοιτούσα το αποτέλεσμα με καμάρι, κι ας ήταν λειψά μερικά σφυροδρέπανα, χωρίς τη λαβή του δρεπανιού, γιατί είχα πάρει φόρα και τις είχα κόψει κι αυτές κατά λάθος.

Και μιας κι ήρθε στη συζήτηση ο φετινός διαγωνισμός αφίσας για το φεστιβάλ, θα μπορούσε να έχει και τίτλο: ποιο είναι το πιο όμορφο σφυροδρέπανο που έχεις δει ποτέ –εκτός από εκείνη την χρονιά στην έκθεση, που τους έλειπε η λαβή προφανώς; Ίσως αυτό, που δεν το ‘χω δει, αλλά περιγράφει ο μπίστης στο βιβλίο του, το πρώτο σφυροδρέπανο της μεταπολίτευσης, μεγάλο και περήφανο κάπου στο κέντρο της αθήνας, που έκανε πολλούς συντρόφους να κλαίνε συγκινημένοι σα μικρά παιδιά μετά από τόσα χρόνια παρανομίας. Κι εκεί διηγείται κι άλλα ωραία, πχ για την επιστροφή του θεοδωράκη –μετά από ένα διάστημα, που το πολιτικό εκκρεμές του κινούταν προς την άλλη πλευρά- σε ένα από τα πρώτα φεστιβάλ και για την αμηχανία-αγωνία που υπήρχε για την κατάληξη του συναπαντήματος αυτού, που κατέληξε τελικά σε μια συμφιλιωτική αποθέωση.

Λες να είχε μια θέση και στο αφιέρωμα για τα 40χρονα του φεστιβάλ; Θα μπορούσε ίσως, αλλά δεν είναι σε θέση να δίνει πια συναυλίες σε αυτή την ηλικία.

Εν πάση περιπτώσει το φεστιβάλ είναι μια ξεχωριστή υπόθεση, που δύσκολα μπορείς να περιγράψεις σε κάποιον που δεν το έχει ζήσει. Κάθε μέρα ήταν σαν κυριακή, δηλ σαν κομμουνισμός –λέει κάπου, σε κάποιες αναμνήσεις του, ο αλτουσέρ, και το αναπαράγει συχνά ο ρούσης στα βιβλία του. Και αν στην επανάσταση συμπυκνώνεται ο πολιτικός χρόνος και κάθε μέρα μετράει σα μήνας, στα φεστιβάλ νιώθεις καμιά φορά να μετράει σα δεκαετία –που λέει ο λόγος- και σου φαίνεται αιώνας ολόκληρος ο ένας χρόνος, παρά κάτι, μέχρι να ξαναφτάσει ο σεπτέμβρης για το επόμενο.

Γιατί το φεστιβάλ είναι πάνω απ’ όλα οι ιστορίες που σου αφήνει και τις διηγείσαι μετά για χρόνια, ιδίως τις πιο περίεργες. Ο δύστροπος πελάτης που πέτυχες στην καντίνα, κάποιος μεθυσμένος που αντιμετώπισες σα μέλος της περιφρούρησης, οι διαχρονικοί τζαμπατζήδες που ήταν πρόθυμοι να κάνουν τους κασκαντέρ, προκειμένου να σκαρφαλώσουν και να μπουν έτσι, οι σινεφίλ που χώνονται σε μια γωνιά όλο το βράδυ και χάνουν όλα τα υπόλοιπα χαμένοι στην τέχνη τους, μικρά παιδάκια που πετάνε πέτρες στο πανί του καραγκιόζη, για να δουν τι έχει πίσω του, παλιοί σφοι που έρχονται κουμπωμένοι κι επιφυλακτικοί, αλλά βρίσκουν ένα σωρό παρέες και φεύγουν τραγουδώντας, κοκ.

Κι όμως υπάρχει και κόσμος, που δεν του αρέσει –από τους δικούς μας εννοώ. Θες γιατί μένουν σε μικρή πόλη και δεν τους κάνουν αίσθηση οι εκδηλώσεις εκεί, ή γιατί είναι πάντα τα ίδια και τα ίδια, γιατί θα μπορούσαμε να έχουμε αυτό κι εκείνο, και να μη φέρουμε τον τάδε και το δείνα, θες γιατί τους πιάνει λίγο και το αντιδραστικό τους. Αλλά εντάξει, φεστιβάλ χωρίς λίγη γκρίνια για ορισμένες ‘αμφιλεγόμενες’ καλλιτεχνικές επιλογές πχ, τι φεστιβάλ θα ήταν...

Αντί επιλόγου, κάποιες συμβουλές για τους καινούριους. Αν σε σταματήσουν στην είσοδο οι κάρτες γνωριμίας, πάρ’ το ως κομπλιμέντο πως μικροδείχνεις. Αν σε σταματήσουν οι σφοι με το κουτί της οικονομικής ενίσχυσης, πάρ’ το ως κομπλιμέντο πως πλουσιοδείχνεις. Αν και το πιο πιθανό είναι να σε έχουν περάσει για αρκετά μεγάλο, σοβαρό, οικογενειάρχη άνθρωπο, που έχει δουλειά και μπορεί να συνεισφέρει. Το οποίο βέβαια είναι κάπως αυθαίρετο ως συμπέρασμα, ακόμα και οικογενειάρχης να είσαι, αλλά λειτουργεί η δύναμη της συνήθειας κι ο αυθόρμητος φυσιογνωμισμός.

Αν πας με μαύρα παπούτσια, όταν φύγεις θα είναι άσπρα και σκονισμένα. Αν πας χωρίς ομπρέλα, θα βρέξει. Αν θυμηθείς να φέρεις μία, την επόμενη μέρα, μπορεί να βγάλει και ήλιο το βράδυ, κι εσύ θα την κουβαλάς τζάμπα. Αν πας, στο φεστιβάλ της αθήνας, με αμάξι, υπολόγισε μία ώρα επιπλέον για την κίνηση και το παρκάρισμα –που μετά τις εννιά-δέκα γίνεται κυνήγι θησαυρού. Αλλά η χειρότερη αυταπάτη που μπορεί να έχει κανείς, είναι εάν πιστεύει πως αρκεί μια μέρα για να το γυρίσει όλο, να το εξερευνήσει και να το χορτάσει. Ενώ στην πραγματικότητα θέλει περίπου τριάντα, για να τα δει όλα. Γιατί στο φεστιβάλ, κάθε μέρα μετράει σα μήνας...

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΒΑΘΥΣ ΥΠΝΟΣ ΤΩΝ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΜΕΝΩΝ

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΒΑΘΥΣ ΥΠΝΟΣ ΤΩΝ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΜΕΝΩΝ

Ο Αμερικανός γλωσσολόγος Noam Chomsky συνέταξε μια λίστα με τις 10 στρατηγικές πολιτικής χειραγώγησης από τα ΜΜΕ.
1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο τού κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική τής απόσπασης τής προσοχής που έγκειται στην εκτροπή τής προσοχής τού κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω τής τεχνικής τού κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και...
ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική τής απόσπασης τής προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς τής επιστήμης, τής οικονομίας, τής ψυχολογίας, τής νευροβιολογίας και τής κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή τού κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί - πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: "Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους").


2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος τής ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση τών κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση τών δημόσιων υπηρεσιών.


3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ´80 και ´90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.


4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΜΟΝΗΣ
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ' ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.


5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Η πλειονότητα τών διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο τής φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια τής αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά καθυστερημένος. Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω τής υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. "Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους").


6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη τών ατόμων. Από την άλλη, η χρήση τών συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.


7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ τών κατώτερων και τών ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. "Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους").


8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος.


9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ
Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας τής ανεπάρκειας τής νοημοσύνης τους, τών ικανοτήτων ή τών προσπαθειών τους. Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, τής οποίας απόρροια είναι η αναστολή τής δράσης. Και όπως γνωρίζουμε χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.


10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ' Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ
Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος τής επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ τών γνώσεων τού κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση τών ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ' ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.

Η λαϊκή συμμαχία και πάλη ενάντια στον καπιταλισμό μπορούν να ανοίξουν έναν καλύτερο δρόμο

Η λαϊκή συμμαχία και πάλη ενάντια στον καπιταλισμό μπορούν να ανοίξουν έναν καλύτερο δρόμο

Στην εκπομπή «Πρωινό ΑΝΤ1» και τους δημοσιογράφους Ντ. Σιωμόπουλο και Μπ. Αντωνοπούλου παραχώρησε συνέντευξη χτες ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, την οποία και παραθέτουμε:
-- Κύριε Κουτσούμπα, καλημέρα. Σας έλεγα και στο διάλειμμα ότι εμείς που είμαστε νέοι δημοσιογράφοι και ηλικιακά, είναι πολύ σημαντικό να συνομιλούμε με έναν αρχηγό κόμματος και να του μεταφέρουμε τους προβληματισμούς και των ατόμων της ηλικίας μας και της κοινωνίας φυσικά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, που νομίζουμε ότι τα ξέρετε καλύτερα από εμάς τα προβλήματα αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες...
-- Και δε θα χρειαστούμε φανουρόπιτα για να αποκαλυφθούν τα πραγματικά προβλήματα, μιας και λέτε ότι είναι του Αγίου Φανουρίου και στην πατρίδα μου σήμερα οι νοικοκυρές φτιάχνουν τη φανουρόπιτα για να τους φανερωθεί κάτι καλό.

Το αντιρατσιστικό ποινικοποιεί τη διαφορετική άποψη

-- Να ξεκινήσουμε την κουβέντα μας με βάση αυτά που είπε χτες στην εκπομπή μας ο κ. Γεωργιάδης, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, για το αντιρατσιστικό, την αλλαγή αυτή στον Ποινικό Κώδικα για την προσβολή του Πολιτεύματος και ουσιαστικά, όταν τον ρωτήσαμε αν συγκρίνει τη ΧΑ με το ΚΚΕ, απάντησε ότι δεν εξισώνει το ΚΚΕ με την ΧΑ στην παρούσα φάση. Τι απαντάτε;

-- Ο κ. Γεωργιάδης είπε αυτό που από την αρχή όταν προέκυψε αυτό το ζήτημα και αυτή η συζήτηση για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, έχει επισημάνει το ΚΚΕ. Δηλαδή, ότι αυτό το νομοσχέδιο στην πραγματικότητα ενσωματώνει στο ελληνικό Δίκαιο την απόφαση της ΕΕ που ανοίγει όλη τη βεντάλια των ζητημάτων, στην ουσία διώκει προοδευτικές ιδέες - εκεί καταλήγει στο διά ταύτα - διώκει την ίδια τη λαϊκή πάλη, διώκει την κομμουνιστική ιδεολογία, δε διώκει μόνο τη φασιστική ιδεολογία ή άλλες ρατσιστικές ιδεολογίες, και το κυριότερο ποινικοποιεί στην πραγματικότητα τη διαφορετική άποψη. Αυτό γίνεται και από το άρθρο 2, το εισαγωγικό άρθρο του νομοσχεδίου. Φυσικά, θα το δούμε γιατί το παίρνουν πίσω, το ξαναφέρνουν, το συζητάνε διότι έχουν και οι ίδιοι αντιθέσεις, όμως το ζήτημα είναι αυτό. Πρόκειται για απαράδεκτη άποψη, απαράδεκτη τοποθέτηση και αυτή του κ. Γεωργιάδη και της κυβέρνησης και πολύ περισσότερο χωρών της ΕΕ που έχουν ενσωματώσει αυτήν την οδηγία - πλαίσιο, να εξομοιώνεται ο φασισμός, ο ναζισμός, αυτοί που έκαναν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με τον κομμουνισμό, με μια ιδεολογία ανθρωπιστική, που παλεύει να καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που παλεύει για την πρόοδο της ανθρωπότητας, για να περάσει ο κόσμος σε ένα άλλο ανώτερο κοινωνικό σύστημα, το σοσιαλισμό. Μπορεί να διαφωνεί ο καθένας με αυτό, αλλά δεν μπορείς να ποινικοποιείς αυτήν την άποψη. Γι' αυτό εμείς είμαστε κάθετοι με αυτό το νομοσχέδιο, θα το καταψηφίσουμε με όσες τροπολογίες και αν φέρουν γιατί δεν αλλάζει...

-- Εσείς, κ. Γενικέ, πιστεύετε ότι μπορεί μέσα απ' αυτό το νομοσχέδιο, κάποια στιγμή, να προκύψει θέμα και για το ΚΚΕ και να τεθεί εκτός νόμου;
-- Καλά, δεν είναι εύκολο αυτό, γιατί ο ελληνικός λαός, το εργατικό λαϊκό κίνημα έχει πείρα μεγάλη. Τα κόμματα και το πολιτικό προσωπικό ακόμα και της αστικής τάξης έχει πείρα, έχει δεινοπαθήσει ο τόπος μας από αντικομμουνιστικά σύνδρομα, από αντικομμουνιστικούς νόμους, από διώξεις αγωνιστών που πάλεψαν για να ελευθερωθεί η χώρα από τους Γερμανούς κατακτητές, που πάλεψαν ενάντια στις επεμβάσεις Αμερικανών, Αγγλων, που πάλεψαν για να δικαιωθούν οι αγώνες ενός λαού, που μάτωσαν κυριολεκτικά δεκαετίες πριν. Και απ' αυτήν την άποψη, δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Βεβαίως, ξέρουμε ότι πολλοί «πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» και προετοιμάζουν το έδαφος, ώστε ανάλογα με τη στιγμή, ανάλογα με τις εξελίξεις, ανάλογα με τις αλλαγές του συσχετισμού δυνάμεων ή, αν θέλετε, και με το πισωγύρισμα της λαϊκής συνείδησης, του κινήματος, το πόσο μπορεί να αντιπαλέψει αυτά τα πράγματα θα μπορέσουν να επιβάλλουν...
-- Εσείς λέτε ότι μπορεί να είναι στοχοποιημένο και το ΚΚΕ;
-- Εμείς πιστεύουμε ότι στοχοποιείται όχι μόνο το ΚΚΕ, αλλά συνολικά κάθε προοδευτική άποψη, με το κοινοτικό πλαίσιο που πάει να προβάλλει το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια είναι επαρκής η νομολογία, οι νόμοι του ελληνικού κράτους που μπορούν να χτυπήσουν τις ρατσιστικές συμπεριφορές και εκεί πρέπει κυρίως να στρέφεται ο νόμος ενάντια στην αντιρατσιστική πρακτική όχι να ενοχοποιείται η άποψη. Οπως, για παράδειγμα, στο ζήτημα των γενοκτονιών, στο ολοκαύτωμα των Εβραίων, οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί από την ελληνική βουλή και το ΚΚΕ τους έχει ψηφίσει. Αναγνωρίζουμε, για παράδειγμα, τη γενοκτονία των Ποντίων, των Μικρασιατών κ.λπ., όμως δε θεωρούμε, για παράδειγμα, ότι πρέπει να φυλακιστεί η κ. Ρεπούση επειδή έχει διαφορετική άποψη σ' αυτό το ζήτημα. Οταν όμως οδηγηθεί κάποιος ρατσιστικά, να πάει να προπηλακίσει, να διώκεται ποινικά. Απ' αυτή τη σκοπιά θα πρέπει να γίνει πιο αυστηρός ο νόμος. Σ' αυτό το ζήτημα θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε όπως για ρατσιστικές πρακτικές που έχουν ποινικό αντίκρισμα ενάντια σε οποιονδήποτε άνθρωπο είτε μετανάστη, είτε ανήμπορο, είτε γέροντα, είτε ομόφυλα ζευγάρια.
-- Συμφωνείτε να υπάρχει ένα σύμφωνο συμβίωσης;
-- Εμείς συμφωνούμε να μην υπάρχει ρατσιστική συμπεριφορά απέναντι σ' αυτούς τους ανθρώπους που έχουν επιλέξει να ζήσουν μαζί, αυτό θεωρούμε ότι είναι προσωπική υπόθεση. Δεν είναι δημόσια και ούτε πρέπει να γίνει και με τέτοια νομοθετική ρύθμιση όπως είναι το σύμφωνο συμβίωσης. Είναι άλλο ζήτημα η οικογένεια, τα ετερόφυλα ζευγάρια που μπορεί να κάνουν οικογένεια, γιατί μετά ανοίγει ένας δρόμος που αφορά το παιδί, το πώς μεγαλώνει, τα πρότυπα που έχει. Αυτό είναι διαφορετικό πράγμα. Ομως θα πρέπει να διώκονται όσοι συμπεριφέρονται ρατσιστικά όχι μόνο στα ομόφυλα ζευγάρια αλλά σε οποιονδήποτε ανήμπορο ή που έχει μια ιδιαιτερότητα.
-- Θα συμφωνήσετε σ' αυτό που ακούγεται για τα ομόφυλα ζευγάρια να μπορούν να υιοθετήσουν ένα παιδί;
-- Δε συμφωνούμε μ' αυτήν τη θέση.

Στη συνείδηση του λαού να τεθεί εκτός νόμου ο φασισμός

-- Για το θέμα της προσβολής του Συντάγματος που ουσιαστικά μπορεί κάποιος να πει κάτι για τη βουλή ή για το Σύνταγμα και πλέον να διώκεται και να έχει αυστηρές ποινές. Το ΚΚΕ πιστεύει ότι χρειάζεται να υπάρχει μια τέτοια διάταξη;
-- Να επιμείνω σ' αυτό που είπα στην αρχή. Δεν πρέπει να διώκεται η διαφορετική άποψη για όλα τα ζητήματα. Δηλαδή, κάνω εγώ κριτική στη Βουλή για το πώς λειτουργεί και αν θέλετε και για το σύνολο του αστικού αυτού θεσμού, έτσι όπως το έχουμε γνωρίσει. Δεν μπορεί να διώκεται η άποψη που εγώ έχω για το συγκεκριμένο αστικό κοινοβούλιο ή η άποψη για παράδειγμα ότι πρέπει να αλλάξει το Σύνταγμα...
-- Αρα ούτε και η άποψη της ΧΑ;
-- Η ΧΑ είναι διαφορετική περίπτωση. Δε διώκεται η άποψη αλλά η εγκληματική πράξη και απ' αυτήν την άποψη, που έχουμε πει και παλιότερα, δε λύνεται το πρόβλημα με διάφορες θεωρίες όπως να τεθεί εκτός νόμου, νομικά η ΧΑ να μη συμμετέχει... δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι οδηγείται σε εγκληματικές ενέργειες και αυτές πρέπει να διώκονται.
-- Είστε υπέρ να τεθεί εκτός νόμου η ΧΑ;
-- Οχι, δε λύνει κανένα πρόβλημα. Εκτός νόμου θα πρέπει να τεθεί η ΧΑ, ο φασισμός, ο ναζισμός στη συνείδηση του λαού μας. Δηλαδή να μην πηγαίνει ο άλλος να παίρνει το ψηφοδέλτιο αυτής της ναζιστικής, εγκληματικής οργάνωσης και να το ρίχνει στην κάλπη. Το ίδιο το κίνημα θα πρέπει να την αντιμετωπίσει και όχι το αστικό κράτος. Εμείς θεωρούμε ότι ο φασισμός, όπως και η ΧΑ στη χώρα μας δημιουργήθηκε - πάντα ιστορικά έτσι γίνεται και σήμερα έτσι έγινε - απ' το ίδιο το σύστημα, απ' τους ίδιους τους μηχανισμούς του συστήματος. Τρέφεται διότι τη χρησιμοποιεί και θέλει να τη χρησιμοποιήσει ενάντια στο εργατικό κίνημα, ενάντια στο κομμουνιστικό κίνημα, ενάντια στην πρόοδο γενικά της χώρας και για την υπεράσπιση των συμφερόντων τμημάτων του κεφαλαίου, μεγαλοεργολάβων, άλλων τμημάτων του κεφαλαίου που την αξιοποιούν και την ενισχύουν και οικονομικά. Γνωρίζετε ότι η ΧΑ είχε δουλεμπορικά γραφεία...
-- Πώς εξηγείτε ότι αυξάνει τα ποσοστά της και μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα. Πώς βλέπετε το φαινόμενο αυτό να διογκώνεται;
-- Ενισχύεται από το ίδιο το σύστημα και από την προβολή που της έχει γίνει από τα ΜΜΕ. Η αρνητική προβολή που γίνεται, στην ουσία, λειτουργεί υπέρ της ΧΑ. Οταν υπάρχει απόγνωση στον κόσμο, όταν βλέπει ότι η Βουλή ψηφίζει αντιλαϊκά μέτρα και ο κόσμος αγανακτισμένος κινητοποιείται ενάντια στη Βουλή με λάθος συνθήματα - εμείς τα έχουμε καταδικάσει και έχουμε καταδικάσει και τις δυνάμεις που καλλιέργησαν αυτό το κλίμα - όταν ένα κανάλι, μια εφημερίδα προβάλλει αυτό βρίζοντας, αυτό ακουμπάει σ' αυτό που νιώθει σ' ένα μέσο επίπεδο ένας κόσμος σήμερα, δυστυχώς ασυνείδητος, ανώριμος, με διαφορετικά ερεθίσματα, βεβαίως τους ψήφισε...
-- Είναι φασίστες αυτοί που ψήφισαν ΧΑ;
-- Δεν είναι όλοι φασίστες, αλλά έχουν προσωπική ευθύνη. Μπορεί να μην είναι φασίστες, να μην ξέρουν καν τι είναι φασισμός, όμως η ατομική ευθύνη, ιδιαίτερα σήμερα, γιατί στην αρχή δικαιολογείς και λες δεν ήξερε, δεν άκουσε, δεν κατάλαβε, παρασύρθηκε, μπορεί να θεωρούσε ότι ήταν κάτι άλλο. Υπάρχει ευθύνη και για τη νεολαία. Για παράδειγμα, στο σύστημα της Παιδείας. Πώς από το Δημοτικό ακόμα μιλά στα παιδιά ο καθηγητής, ο δάσκαλος, η οικογένεια, η κοινωνία γενικότερα. Αν κάποιος δεν ξέρει την Ιστορία, για το 1940, για τον Χίτλερ και το φασισμό, δεν ξέρει για το Ολοκαύτωμα του Διστόμου, είναι επόμενο να παρασυρθεί και να βλέπει αυτόν που παριστάνει τον τσαμπουκά, με τα μπράτσα φουσκωμένα, να οδηγηθεί σε ακροδεξιές, αντιδραστικές αντιλήψεις. Να πω εδώ ότι σημαντικά τμήματα του κρατικού μηχανισμού έχουν τέτοιους θύλακες...
-- Αυτό είναι σοβαρή καταγγελία...
-- Μα φαίνεται από τα εκλογικά τμήματα που ψηφίζουν. Είναι πάρα πολύ υψηλά τα ποσοστά. Δεν είναι όλοι ίδιοι, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αντιστέκονται σε τέτοιες πρακτικές, επιτελούν το έργο τους με συνέπεια, είναι επαγγελματίες και θέλουν να βοηθήσουν τον άνθρωπο, όμως υπάρχουν και θύλακες, γιατί ακριβώς οι ίδιες οι αστικές κυβερνήσεις, το κράτος δημιουργεί τέτοιες καταστάσεις.

Τα μνημόνια της ΕΕ είναι διαρκείας

-- Να έρθουμε λίγο στην επικαιρότητα. Βλέπουμε ότι αυξάνονται τα ληξιπρόθεσμα χρέη, αυξάνονται οι φορολογικές υποχρεώσεις, αυξάνεται η ανεργία, μειώνονται οι μισθοί. Βλέπετε να έρχεται ένα τέλος σ' αυτήν την κατάσταση; Πιστεύετε ότι θα βγούμε από το περιβόητο μνημόνιο, θα φύγει η τρόικα από την Ελλάδα και θα αλλάξει κάτι στην τσέπη και την ψυχολογία των πολιτών;
-- Απ' το μνημόνιο ήδη βγαίνουμε, αλλά το θέμα είναι ότι τα μνημόνια διαρκείας υπάρχουν. Ηδη από την 1/1/2014 είμαστε υπό καθεστώς μόνιμης επιτήρησης, όχι μόνο η Ελλάδα, όλες οι χώρες της Ευρωζώνης, από την ΕΕ, από την Κομισιόν και όποια μέτρα δημοσιονομικά δεν προχωράνε παίρνονται επιπλέον αντιλαϊκά μέτρα ή δίνονται κατευθύνσεις ή επιβάλλονται κάποια προκειμένου να δοθεί ο δανεισμός και να επιβιώσει η οικονομία, να έχει τη ρευστότητα που χρειάζεται και να λειτουργεί το σύστημα. Σ' αυτήν τη φάση της κρίσης - διότι στην ανάλυση τη δική μας υπάρχει ο κύκλος της οικονομικής κρίσης. Πάντα, δηλαδή, μετά από μια μεγάλη ανάπτυξη αντικειμενικά έρχεται η κρίση, γιατί δημιουργούνται μεγάλα πλεονάσματα, υπερκέρδη, οι επιχειρηματίες δημιουργούν παραπάνω εμπορεύματα που δεν μπορούν να πουληθούν κ.λπ. Ερχεται σε συνέχεια η ύφεση και μετά περνάει πάλι σε φάση αναζωογόνησης ο καπιταλισμός...
-- Στο πρόγραμμα που ακολουθείται εσείς βλέπετε ανάπτυξη;
-- Ανάπτυξη δεν θα υπάρξει για το λαό, μπορεί να υπάρξει μια ανάκαμψη για τμήματα του κεφαλαίου και όχι για όλους τους κλάδους. Για το λαό θα εξακολουθήσουν να ισχύουν όλα αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν παρθεί έως σήμερα και θα παίρνονται συμπληρωματικά και άλλα. Ηδη, οι συζητήσεις που γίνονται και με την ΕΕ είναι για νέα μέτρα.
-- Τηλεθεατές λένε ότι κάποτε τους έλεγαν ότι θα έρθει το ΚΚΕ και θα μας πάρει τα σπίτια, τώρα μας λένε πουλήστε τα σπίτια για να πληρώσετε τους φόρους. Τελικά, από ποιους κινδυνεύουν τα σπίτια; Από τους καπιταλιστές ή από τους κομμουνιστές; Ρωτάνε ποια είναι η πρόταση του ΚΚΕ για τις τράπεζες, για το ευρώ;
-- Ανοίγονται πολλά ζητήματα και έχουν δίκιο γιατί είναι θέματα που απασχολούν τον κάθε άνθρωπο. Θα πρέπει να πούμε ξεκάθαρα ότι είναι μαρτύριο αυτό που περνάει ο λαός μας. Δε λύνεται το ζήτημα των κόκκινων δανείων με τις ρυθμίσεις που περνάνε τώρα. Θα δούμε βέβαια ποιες θα είναι οι τελικές. Αλλά να παλεύεις μια ζωή για να πάρεις ένα σπίτι και τελικά να έρχεται η τράπεζα από την οποία δανείστηκες για να φτιάξεις αυτό το σπίτι και να σου το παίρνει, να έχει την κυριότητα η τράπεζα αυτό είναι κοροϊδία, ένα νέο έγκλημα που έρχεται, να είσαι με ενοίκιο στο σπίτι σου γιατί στο παίρνει η τράπεζα. Για παράδειγμα, στη Λιβαδειά άνεργος, νεφροπαθής με δάνεια στην τράπεζα, που δεν μπορούσε να πληρώσει, τον άφησε για 2-3 χρόνια με ενοίκιο να μένει μέσα και μετά που δεν μπορούσε να πληρώσει ούτε αυτό το ενοίκιο, του έκανε έξωση. Πρόκειται για απαράδεκτη κατάσταση, σε τέτοια φαινόμενα θα φτάσουμε, επομένως δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε. Εχουμε καταθέσει πρόταση νόμου εδώ και πάνω από ένα χρόνο για «κούρεμα», για μείωση αυτού του χρέους που έχουν τα λαϊκά νοικοκυριά. Εμείς λέμε για τα νοικοκυριά που έχουν μέχρι 200 χιλιάδες ευρώ δάνειο, να έχουν 50% μείωση, για επαγγελματοβιοτέχνες, εμπόρους που έχουν κλείσει τα μαγαζιά τους και για ύψος δανείου έως 300 χιλιάδες ευρώ να γίνει «κούρεμα» 50%, εάν διατηρούν τα μαγαζιά τους 30%. Το ίδιο και για τους μικρούς αγρότες, κτηνοτρόφους, ψαράδες που πρέπει να «κουρευτεί» το δάνειό τους τουλάχιστον 30%. Να μη γίνει κανένας πλειστηριασμός, να μην υπάρξει καμιά δήμευση. Αυτήν την πρόταση την επαναφέρουμε και με αφορμή τον ΕΝΦΙΑ και χρειάζεται να εξασφαλιστεί και η πρώτη και η δευτερεύουσα κατοικία. Δεν είμαστε σε προηγούμενους αιώνες, ο κόσμος έχει ένα σπίτι και ένα εξοχικό που το έχει για τις μέρες της ξεκούρασης. Να μην υπάρχει φόρος για πρώτη και δευτερεύουσα κατοικία.
-- Αυτή είναι και πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ.
-- Το άλλαξε τώρα που πάει για κυβέρνηση.

Ανακύκλωση των ίδιων πολιτικών

-- Βλέπουμε αυτήν την περίοδο τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθεί να διευρύνει την εκλογική του βάση προς τα αριστερά όσο και τη ΝΔ να κάνει κάποιες συμμαχίες... Βλέπετε ότι έρχονται εκλογές και προσπαθούν να συσπειρώσουν τις δυνάμεις τους;
-- Πρόκειται για ανακύκλωση ίδιων πολιτικών. Η προσπάθεια αλλαγής, διαμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού και των πολιτικών κομμάτων, στην ουσία πρόκειται για εσωτερικές μετατοπίσεις κομμάτων, δυνάμεων που βρίσκονται σε μια λογική. Η λογική είναι ότι μπορούμε μέσα στο πλαίσιο αυτού του συστήματος που έχει όνομα - θα το ξαναπώ - λέγεται καπιταλισμός, και επιστημονικά και λαϊκά, μπορούν να κάνουν διαχείριση που να ανοίξει το δρόμο για την πρόοδο, για την αλλαγή της κοινωνικής οργάνωσης σε όφελος της πλειοψηφίας του λαού που είναι εργάτες, άνεργοι, υπάλληλοι, επαγγελματιοβιοτέχνες, αγρότες. Αυτό δε γίνεται. Αυτή η άποψη που έχουν κάποιες ηγεσίες κομμάτων είναι ουτοπία, βρίσκονται αλλού οι άνθρωποι. Δεν έχουν καταλάβει τίποτα ή δε θέλουν να καταλάβουν και βέβαια υπάρχουν κι άλλοι οι οποίοι είναι ενταγμένοι σ' αυτήν τη λογική και την υποστηρίζουν. Αρα, λοιπόν, οι αλλαγές που γίνονται και στη λεγόμενη δεξιά, ακροδεξιά, κεντροδεξιά και στη λεγόμενη κεντροαριστερά, αριστερά είναι στην ίδια κατεύθυνση, όχι ότι είναι ίδιες οι πολιτικές τους. Σ' όλους αυτούς τους χώρους έχουμε εξελίξεις, δεν έχει αποκρυσταλλωθεί ακόμα το πολιτικό σκηνικό. Εμείς βλέπουμε εξελίξεις και στο χώρο της ακροδεξιάς και στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και στον ΣΥΡΙΖΑ που προσπαθεί να μετακινηθεί προς το κέντρο, σε πιο συντηρητικές κατευθύνσεις. Η επίσκεψη ας πούμε στο Αγιο Ορος είχε ένα τέτοιο στίγμα το έγραψαν και οι εφημερίδες, οι αναλυτές μιλούν γι' αυτό».
-- Εσείς θα πηγαίνατε στο Αγιο Ορος;
-- Βεβαίως και θα πήγαινα. Δεν είναι το πρόβλημα ότι ο κ. Τσίπρας πήγε στο Αγιο Ορος, αυτό είναι ξεκάθαρο, ότι μπορεί να πάει ο οποιοσδήποτε και εγώ προσωπικά θα ήθελα να πάω. Το θέμα είναι όταν το κάνεις αυτό προεκλογικά για ψηφοθηρικούς λόγους.
-- Προεκλογικά, εννοείτε ότι θα έχουμε σύντομα εκλογές;
-- Ε, θα έχουμε. Αν δεν έχουμε το φθινόπωρο θα έχουμε αρχές του χρόνου με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αρα, λοιπόν, όταν πας και αξιοποιείς τα θρησκευτικά αισθήματα του λαού, ενώ εσύ υποτίθεται είσαι ενάντια στη θρησκεία ή άθεος αυτό είναι το μεμπτό. Και χρησιμοποιούν, μάλιστα, έναν ιστορικό ηγέτη του ΚΚΕ, τον Χαρίλαο Φλωράκη, που είχε πάει το 1995 όταν πλέον ήταν επίτιμος πρόεδρος του Κόμματος, ήταν σε ηλικία 80 χρόνων με έναν φίλο του, τον ηθοποιό τον Τίτο Βανδή που είχαν επισκεφθεί το Αγιο Ορος για μια - δυο μέρες, που αυτό μπορεί να το κάνει ο κάθε άνθρωπος, είτε είναι πολιτικός είτε στέλεχος ενός κόμματος, είτε άθεος είτε θρησκευόμενος. Δεν είναι το ίδιο πράγμα. Σ' αυτά τα ζητήματα θέλει και μέτρο και προσοχή. Οταν όλα υποτάσσονται στην ψηφοθηρία, στο πώς θα προσελκύσω κάποιους ανθρώπους μόνο για τις ψήφους και όχι για να εκφράσω πραγματικά τα συμφέροντά τους... Αυτό γίνεται τώρα και με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
-- Με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν βλέπετε κανένα σημείο συνεργασίας, επικοινωνίας και επαφής. Ο,τι κι αν προκύψει στη συνέχεια δεν υπάρχει περίπτωση να συνεργαστείτε; Πείτε ότι κερδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές και χρειάζεται τους δικούς σας βουλευτές για να κάνει κυβέρνηση, τι θα κάνετε;
-- Οι προϋποθέσεις για να στηρίξεις μια κυβέρνηση ή να συμμετάσχεις σε μια κυβέρνηση είναι συγκεκριμένες. Είναι τι πολιτικές ακολουθεί το κάθε πολιτικό κόμμα, ο κάθε σχηματισμός και τι θέλει να κάνει. Αν η πολιτική, για παράδειγμα, ενός κόμματος όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που μιλά ενάντια στα μνημόνια για να κρύψει ότι τα μνημόνια έχουν πλέον εκατοντάδες εφαρμοστικούς νόμους, που είναι νόμοι του ελληνικού κράτους και δε λέει κουβέντα γι' αυτό. Κατά διαστήματα βάζει ένα στέλεχός του να το πει σε μια συνέντευξη, αλλά ως πρόγραμμα για τους εκατοντάδες νόμους που πρέπει να καταργηθούν όλοι, δε λέει τίποτα. Ξεκίνησε από την κατάργηση των μνημονίων με ένα άρθρο, το άλλαξε αυτό και είπε ότι θα γίνει σε μια πορεία ανάλογα με τις εξελίξεις, είπε να δούμε, να τελειώσουμε με τις διαπραγματεύσεις και έφθασε να μη λέει τίποτα για τους νόμους, διότι το μνημόνιο από μόνο του δε λέει τίποτα. Από το 2010 έως το 2014 έχουν ψηφιστεί τόσοι νόμοι που βάζουν τον εργαζόμενο να βάζει συνέχεια το χέρι στην τσέπη, όποιος έχει ακόμα, για να πληρώνει φόρους, που του έχει κόψει μισθούς και συντάξεις και δε μιλάει γι' αυτά. Καλύπτει αυτήν την πολιτική με ένα θολό, αντιμνημονιακό μέτωπο στο οποίο καλεί. Ζητάς συνεργασία, εγώ λέω στο κίνημα, γιατί σε τέτοια κυβέρνηση αυτού του συστήματος που ο κόσμος μας καλεί να συμμετέχουμε για να γίνει καλύτερη, αν το κάνουμε, αυτός ο ίδιος κόσμος θα μας κυνηγάει με τις πέτρες. Εχουμε πείρα σ' αυτά τα ζητήματα.
-- Αν υποθέσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει τις εκλογές, βρίσκει τις συνεργασίες εκείνες και γίνεται κυβέρνηση. Θα είναι μια καλύτερη ή μια χειρότερη κυβέρνηση;
-- Θα είναι μια κυβέρνηση η οποία θα κινείται στη ράγα των ευρωενωσιακών κατευθύνσεων και οι κατευθύνσεις αυτές είναι συγκεκριμένες. Σου λένε, για παράδειγμα, στην αγροτική οικονομία δεν θα παράγεις αυτά κι αυτά τα προϊόντα, δεν θα εξάγεις αυτά κι αυτά, θα συνεχίσουν να γίνονται εισαγωγές τέτοιων προϊόντων. Μια κυβέρνηση που θα κινείται σ' αυτές τις ράγες θα σου λέει για παράδειγμα στα ναυπηγεία - που έχουμε ναυπηγεία στα οποία παρότι έχεις και επιστημονικό και εργατικό δυναμικό έμπειρο εκεί, τα στέλνουν τα πλοία στην Κίνα, αλλά και στα λιμάνια της Γερμανίας, της Ολλανδίας και τα ελληνικά ναυπηγεία μένουν έτσι - αλλά αυτό είναι ευρωενωσιακή κατεύθυνση, άρα θα πρέπει να συγκρουστείς για παράδειγμα με αυτό. Σας είπα πριν για τα μνημόνια, για τους εφαρμοστικούς νόμους, τι θα γίνει με αυτά. Και στη σημερινή Βουλή αν κάποιο κόμμα φέρει μια πρόταση νόμου με την οποία μπορεί να συμφωνούμε θα την ψηφίσουμε. Εμείς λέμε γιατί τα άλλα κόμματα δεν ψηφίζουν την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για τους πλειστηριασμούς, για παράδειγμα;.
-- Μια τελευταία ερώτηση. Προεδρία της Δημοκρατίας, υποψηφιότητα Φώτη Κουβέλη. Θα είναι ο πρώτος αριστερός Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Εσείς θα τον ψηφίζατε;
-- Αυτή η έννοια της αριστεράς τώρα... ποιος είναι αριστερός και ποιος δεξιός και ποιος κεντρώος, άντε βρες άκρη. Εστω ας πούμε ότι είναι αριστερός, ο οποιοσδήποτε μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται όπως θέλει. Εχουμε ξεκάθαρη θέση, δεν θα ψηφίσουμε κανέναν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπως το κάναμε και άλλες φορές. Δεν αφορά το πρόσωπο όμως, δεν αφορά τον κ. Κουβέλη, όπως δεν αφορούσε και τον κ. Παπούλια και παλιότερα τον κ. Καραμανλή όπου καταψηφίζαμε στη Βουλή, για την ακρίβεια ψηφίζαμε «παρών». Ομως, εμείς δεν μπαίνουμε σ' αυτήν τη σεναριολογία που γίνεται όχι μόνο άκαιρα, αλλά δεν έχει και κανένα λόγο. Θεωρούμε ότι και η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που παίρνουν μέρος σ' αυτήν τη διαδικασία της συζήτησης για το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, ουσιαστικά θέλουν να βάλουν φρένο στην οργάνωση της πάλης, στην αντίσταση του λαού μας. Πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις - αν ισχύουν αυτά που λένε ότι είναι ενάντια στα μνημόνια, ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα - να συμβάλουν στο να κινητοποιήσουν τον κόσμο, να ξεσηκωθεί ο κόσμος, να βγει στους δρόμους, να παλέψει, να αντιδράσει, να εμποδίσει αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα και να ανοίξει έναν καλύτερο δρόμο. Αυτό είναι το ζήτημα. Εμείς δεν ψάχνουμε ούτε για 180 που ψάχνει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ούτε για 120 που ψάχνει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλοι όπως οι ΑΝΕΛ, η ΔΗΜΑΡ, αλλά και η ΧΑ, γιατί και αυτή αθροίζεται στους 120. Εμείς πολιτικά δεν αθροιζόμαστε. Η ψηφοφορία στη Βουλή θα γίνει, αν είναι να γίνουν εκλογές ας γίνουν, αλλά να γίνουν κάτω από την κινητοποίηση του λαού και τη λαϊκή πίεση ενάντια σ' αυτά τα μέτρα, με σταθερό στόχο και προσανατολισμό και με λαϊκή συμμαχία και με αγώνες ενάντια στον καπιταλισμό, ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια στις πολιτικές και την τάξη που έχει επιβάλει αυτά τα βάρβαρα μέτρα όλα αυτά τα χρόνια εναντίον του λαού μας.

ΒΡΕΤΑΝΙΑ Αποκάλυψη εγκλημάτων κατά παιδιών

ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Αποκάλυψη εγκλημάτων κατά παιδιών

ΛΟΝΔΙΝΟ.--
Η αστυνομική διεύθυνση της μικρής βόρειας αγγλικής πόλης Ρόδερχαμ γνώριζε για τα ανατριχιαστικά εγκλήματα σε βάρος παιδιών και εφήβων, όπως βιασμοί και βασανισμοί, εκμετάλλευση και διακίνηση τουλάχιστον 1.400 ανηλίκων από το 1997 ως το 2013 με δράστες κυρίως υπηκόους Πακιστάν, αλλά έμενε άπρακτη για να μην κατηγορηθεί για... ρατσισμό! Η συνταρακτική αποκάλυψη, που καταγράφεται σε έκθεση βρετανικής οργάνωσης που ασχολείται με κακοποιημένα παιδιά, προκάλεσε σάλο σε μεγάλη μερίδα του βρετανικού και διεθνούς Τύπου και υποκριτικές αντιδράσεις από το αντιπολιτευόμενο Εργατικό Κόμμα, που περιορίστηκε να ζητήσει την... παραίτηση του αστυνομικού επιτρόπου στην πόλη. Ο καθηγητής Αλέξις Τζέι που υπογράφει την έκθεση σημειώνει πως τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν καταγράφουν ανείπωτα βασανιστήρια παιδιών ακόμη και 11 χρόνων, που απήχθησαν, βιάστηκαν πολλαπλώς, διακινήθηκαν σε άλλες πόλεις της Αγγλίας, δέχτηκαν άγριους ξυλοδαρμούς και κακοποιήσεις κάθε είδους από συμμορίες ανδρών πακιστανικής καταγωγής.
Μέλη της πακιστανικής κοινότητας στη Βρετανία καταδίκασαν τα εγκλήματα και εξέφρασαν αποτροπιασμό για το γεγονός πως τόσα παιδιά κακοποιήθηκαν και βασανίστηκαν τόσα χρόνια εν γνώσει των βρετανικών αρχών. Απαίτησαν μάλιστα άμεσα δικαιοσύνη για τα θύματα.

ΗΠΑ Εννιάχρονη θύτης και θύμα της οπλο - «κουλτούρας»

ΗΠΑ

Εννιάχρονη θύτης και θύμα της οπλο - «κουλτούρας»

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.-- Νέα υπόθεση οπλοχρησίας συγκλονίζει τις ΗΠΑ, καθώς λίγες βδομάδες μετά από τον αδικοχαμένο νεαρό Μάικλ Μπράουν από τα πυρά αστυνομικού στο Μιζούρι, χτες ένα εννιάχρονο κορίτσι σκότωσε κατά λάθος τον εκπαιδευτή της, ενώ επιχειρούσε να της... διδάξει πώς να χρησιμοποιεί ένα αυτόματο όπλο «Ούζι» σε πεδίο βολής στο Χουάτ Χιλς της νοτιοδυτικής πολιτείας Αριζόνα.
Ο 39χρονος Τσαρλς Βάκα χτυπήθηκε στο κεφάλι και πέθανε κατά την αεροδιακομιδή του στο νοσοκομείο του Λας Βέγκας. Οι γονείς της ακούσιας εκτελέστριας, που είχαν εν πλήρει συνειδήσει οδηγήσει το παιδί τους στο ράντσο για «εκπαίδευση», βιντεοσκοπώντας το «μάθημα» για την προσωπική τους συλλογή, απέφυγαν τις δηλώσεις στον Τύπο. Ο διευθυντής του ράντσου, όπου βρισκόταν το πεδίο βολής, ισχυρίστηκε ότι παρόμοιο συμβάν δεν είχε εκδηλωθεί ποτέ στα 12 χρόνια λειτουργίας του κέντρου, στο οποίο επιτρέπεται η εκπαίδευση παιδιών στα όπλα ακόμη και οκτώ ετών!
Η πολυπλόκαμη «κουλτούρα» της βίας και της οπλοχρησίας στις ΗΠΑ, η καλλιέργεια του «τσαμπουκά» του ιμπεριαλιστή και του «παγκόσμιου χωροφύλακα», είναι αυτά που οδηγούν στην κατάντια οι γονείς να προσφέρουν στα παιδιά τους την... εκπαίδευση στη χρήση όπλων για διασκέδαση.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Απειλές του ΝΑΤΟ για διεύρυνση στρατιωτικών δυνάμεων στην Ευρώπη

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Απειλές του ΝΑΤΟ για διεύρυνση στρατιωτικών δυνάμεων στην Ευρώπη

Οι μάχες στην ανατολή συνεχίζονται, παρά την «προσέγγιση» της συνάντησης Ποροσένκο - Πούτιν

Ουκρανικά στρατεύματα στο Νοβοαζόβσκ, κοντά στη Μαριούπολη

ΜΙΝΣΚ - ΝΤΟΝΕΤΣΚ.--
Μια μέρα μετά τη συνάντηση των προέδρων της Ουκρανίας και της Ρωσίας, Πέτρο Ποροσένκο και Βλαντιμίρ Πούτιν, στο Μινσκ της Λευκορωσίας, συνεχίστηκε χτες το σφυροκόπημα της κυβέρνησης των εθνικιστών και φασιστών στην ανατολική Ουκρανία, ενώ το ΝΑΤΟ, μέσω του ΓΓ του, εκτοξεύει νέες απειλές για μεγαλύτερη εμπλοκή στην Ανατολική Ευρώπη.
Χτες από βλήματα όλμων στο κέντρο της πόλης του Ντονέτσκ σκοτώθηκαν 3 άμαχοι. Επίσης, σημειώθηκαν μάχες στις πόλεις της επαρχίας του Ντονέτσκ, Χορλίφκα και Ιλοβάισκ, όπου οι ουκρανικές δυνάμεις κάνουν λόγο για 200 ρωσόφωνους πολιτοφύλακες νεκρούς και 13 στρατιώτες, ενώ τραυματίστηκαν και άλλοι 36. Ταυτόχρονα, το Συμβούλιο Ασφαλείας της κυβέρνησης του Κιέβου κατήγγειλε την είσοδο ομάδας Ρώσων στρατιωτών με τεθωρακισμένα στην πόλη Αμβροσιγίβκα. Αντεπίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία βλέπει και η αμερικανική κυβέρνηση.
Ολα αυτά συμβαίνουν λίγο μετά τις δηλώσεις Ποροσένκο μετά την δίωρη συνάντησή του με τον Πούτιν ότι «ένας οδικός χάρτης θα προετοιμαστεί ώστε να επιτευχθεί το συντομότερο δυνατό ένα καθεστώς κατάπαυσης του πυρός, η οποία πρέπει οπωσδήποτε να έχει διμερή χαρακτήρα». Ταυτόχρονα, ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών είπε ότι οι συνομιλίες στο Μινσκ παρουσία της εκπροσώπου της ΕΕ Κάθριν Αστον και εκπροσώπων της Τελωνειακής Ενωσης (της διακρατικής καπιταλιστικής ένωσης όπου συμμετέχουν Ρωσία, Λευκορωσία και Καζακστάν) ήταν «δύσκολες αλλά ενδιαφέρουσες».
Ο Πούτιν, από την πλευρά του, δήλωσε ότι με τον Ποροσένκο συζήτησαν την αναγκαιότητα να δοθεί τέλος στην αιματοχυσία, αλλά τόνισε ότι είναι «θέμα της Ουκρανίας να επεξεργαστεί τους όρους για μια κατάπαυση του πυρός» και σημείωσε ότι «η Ρωσία θα συμβάλει σε μια τέτοια διαδικασία και θα κάνει τα πάντα για την ειρηνευτική διαδικασία, εάν αρχίσει».
Ενδιαφέρον έχει και η δήλωση του Ρώσου Προέδρου ότι οι δύο πρόεδροι συμφώνησαν «να συζητήσουν το ζήτημα της προμήθειας φυσικού αερίου από τη Μόσχα προς το Κίεβο».
Χτες, συνέχεια έδωσε και ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ που είπε χαρακτηριστικά: «Δεν έχουμε κανένα συμφέρον να δούμε την Ουκρανία κατατμημένη. Σεβόμαστε πλήρως το αποτέλεσμα (των δημοψηφισμάτων, τα οποία διεξήχθησαν το Μάη στο Λουγκάνσκ και στο Ντονέτσκ) και δηλώνουμε δημοσίως ότι τασσόμαστε υπέρ της πραγμάτωσης αυτού που ψήφισαν οι πολίτες της νοτιοανατολικής Ουκρανίας μέσω διαπραγματεύσεων». Και συμπλήρωσε «το συμφέρον μας είναι να διατηρήσουμε τον σημαντικό ρωσικό πληθυσμό στην Ουκρανία (...) να είναι μια καλή χώρα για να ζουν οι Ρώσοι». Επίσης, ανέφερε ότι θα συνεχιστούν τα κονβόι ανθρωπιστικής βοήθειας προς τις ανατολικές περιοχές.

Νέες απειλές από το ΝΑΤΟ

Το ΝΑΤΟ επιθυμεί να μπορεί να αναπτύξει μέσα σε διάστημα μερικών ημερών στρατεύματα και οπλικά συστήματα σε μεγάλη κλίμακα στην ανατολική Ευρώπη, δήλωσε ο γενικός γραμματέας της Συμμαχίας Αντερς Φογκ Ράσμουσεν, σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται σε πολλές ευρωπαϊκές εφημερίδες.
Τα 28 μέλη της λυκοσυμμαχίας αναμένεται, στη σύνοδό τους στην Ουαλία, την επόμενη βδομάδα (4 - 5 Σεπτέμβρη) να υιοθετήσουν ένα σχέδιο που θα έχει ως στόχο να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων, κυρίως όσον αφορά στη δύναμη ταχείας αντίδρασης που, μέχρι τώρα, χρειάζεται πολλές βδομάδες, προκειμένου να αναλάβει δράση. Βασικός στόχος του σχεδίου αυτού είναι να μπορέσει το ΝΑΤΟ «να ενεργεί γρήγορα σε αυτό το παντελώς νέο περιβάλλον στην Ευρώπη», δήλωσε ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ, επισημαίνοντας: «Οι Ρώσοι μπορούν μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να μετατρέψουν μια μεγάλη στρατιωτική άσκηση σε στρατιωτική επιχείρηση».
Αξιωματούχος του ΝΑΤΟ που ρωτήθηκε για το θέμα από το Γαλλικό Πρακτορείο υπογράμμισε ότι ο κ. Ράσμουσεν «δεν αναφέρθηκε σε μόνιμες βάσεις στην ανατολική Ευρώπη» και υπενθύμισε ότι τα μέτρα που λαμβάνει το ΝΑΤΟ είναι πάντα «αμυντικά».
«Για να μπορούμε να παράσχουμε τέτοιες γρήγορες ενισχύσεις χρειάζονται εγκαταστάσεις υποδοχής στις φιλοξενούσες χώρες. Σε αυτό συμπεριλαμβάνεται η προεγκατάσταση εφοδίων και εξοπλισμού, η προετοιμασία των υποδομών, των βάσεων, των εδρών. Αυτό που μετράει είναι ότι στο μέλλον θα υπάρχει μια πιο εμφανής παρουσία του ΝΑΤΟ στα ανατολικά», είπε ο κ. Ράσμουσεν.
Ο γενικός γραμματέας κατηγόρησε και πάλι τη Ρωσία ότι εμπλέκεται άμεσα στην κρίση στην ανατολική Ουκρανία, κάνοντας λόγο για «πυρά πυροβολικού από την άλλη πλευρά των συνόρων, αλλά και εντός της Ουκρανίας».
«Πρέπει να δούμε την πραγματικότητα κατά πρόσωπο: Η Ρωσία δεν θεωρεί πλέον εταίρο της το ΝΑΤΟ. Η Ρωσία είναι μια χώρα που, δυστυχώς, για πρώτη φορά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατέλαβε διά της βίας μια περιοχή. Είναι προφανές ότι θα πρέπει να προσαρμοστούμε σ' αυτό. Η βασική ιδέα είναι ότι κάθε πιθανός επιτιθέμενος θα πρέπει να γνωρίζει ότι αν σκεφτεί έστω και για μια στιγμή ότι θα επιτεθεί σε έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ, θα βρεθεί αντιμέτωπος όχι μόνο με τους στρατιώτες αυτής της χώρας αλλά και με τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ», πρόσθεσε.
Το Σχέδιο Ετοιμότητας Δράσης (RAP) θα συζητηθεί στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, όπου είναι προσκεκλημένος και ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο.

Προσέγγιση στο ζήτημα της Ενέργειας;

Ο υπουργός Ενέργειας της Ρωσίας, Αλεξάντερ Νόβακ, απέρριψε χτες όσα διατείνεται η Ουκρανία ότι η Μόσχα σχεδιάζει να διακόψει τη μεταφορά φυσικού αερίου μέσω του δικτύου αγωγών που διέρχεται από την ουκρανική επικράτεια στην Ευρώπη, χαρακτηρίζοντας ανυπόστατο τον ισχυρισμό αυτόν.
Τα σχόλια του Νόβακ δημοσιεύθηκαν μερικές ώρες μετά την προειδοποίηση του «πρωθυπουργού» της Ουκρανίας, Αρσένι Γιατσενιούκ, κατά τη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου στο Κίεβο, όταν είπε πως είναι ενήμερος για τα ρωσικά σχέδια να διακοπεί η ροή αερίου ακόμη και προς κράτη - μέλη της ΕΕ το χειμώνα. Ο Νόβακ ανέφερε σε μια ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο του ότι η Ρωσία καταβάλλει τις «μέγιστες προσπάθειες», για να εκπληρώσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις προς τις ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες εισάγουν ρωσικό αέριο, παρά τα πολιτικά προσκόμματα.
Είπε, επίσης, πως η Ρωσία είναι ανοιχτή στον «εποικοδομητικό διάλογο» για ενεργειακά θέματα με τα ενδιαφερόμενα μέρη, περιλαμβανομένης της Ουκρανίας. Νωρίτερα, ο Γιατσενιούκ είχε επισημάνει πως «η κατάσταση στον ενεργειακό τομέα (της Ουκρανίας) είναι δύσκολη. Γνωρίζουμε ότι η Ρωσία έχει σχέδια να εμποδίσει τη μεταφορά (αερίου) ακόμη και σε κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης αυτόν τον χειμώνα», είπε μιλώντας κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του υπουργικού του συμβουλίου. «Για αυτόν τον λόγο, οι εταιρείες (της ΕΕ) έλαβαν εντολή να αποθηκεύσουν αέριο στην Ευρώπη, όσο περισσότερο είναι δυνατόν». Ο Ουκρανός πρωθυπουργός επισήμανε πως ήδη «έχουν αποθηκευτεί 15 δισ. κυβικά μέτρα αερίου» από τις ουκρανικές αρχές και ότι η ποσότητα αυτή σχεδιάζεται να αυξηθεί «στα 25 δισ. κυβικά μέτρα».
Ο Γιατσενιούκ δεν διευκρίνισε με ποιον τρόπο είναι ενήμερος για τα ρωσικά σχέδια που κατήγγειλε.
Πέρσι περίπου το 1/2 των εξαγωγών αερίου της Ρωσίας στα κράτη - μέλη της ΕΕ μεταφέρθηκε μέσω αγωγών οι οποίοι διέρχονται από το έδαφος της Ουκρανίας. Η δήλωση του Γιατσενιούκ και η ανταπάντηση του Νόβακ δημοσιεύθηκαν ενώ δεν είχαν περάσει 24 ώρες μετά τη συνάντηση του Προέδρου της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, και του ομολόγου του της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο, καθώς και με τον επίτροπο Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ενωσης Γκίντερ Ετινγκερ. Επίσης, Ουκρανοί, Ρώσοι και ο επίτροπος της ΕΕ συμφώνησαν να συνεχίσουν τις τακτικές συναντήσεις για να βρουν λύση για τη μεταφορά ρωσικού αερίου. Η αλληλεξάρτηση στο κομβικό ζήτημα της Ενέργειας που διασυνδέει τους ευρωνωσιακούς μονοπωλιακούς ομίλους με τους ρωσικούς είναι το κύριο κίνητρο για την εξεύρεση κάποιου έστω προσωρινού συμβιβασμού. Επίσης, και στο ζήτημα των κυρώσεων και του εμπάργκο προϊόντων πυκνώνουν οι φωνές που αναδεικνύουν τη χασούρα και των δύο πλευρών.