23 Σεπ 2016

Το εκκλησιαστικό ιερατείο και η ιστορία του- 1ο Μέρος

 Το εκκλησιαστικό ιερατείο και η ιστορία του- 1ο Μέρος

Από τη στήλη του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ , ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ, αναδημοσιεύονται τα παρακάτω. Η δημοσίευση τους ξεκίνησε 1 Μάρτη του 2005 και ολοκληρώθηκε σε 5 μέρη στις 5 του  Μάρτη. Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΝΕΜΟΣ θα τα αναδημοσίευσει σε 2 μέρη.

------------------
 
Η σύμφυση της Εκκλησίας, δηλαδή του ηγετικού της ιερατείου, με το πολιτικό κατεστημένο, μια σύμφυση που αντιστρατεύεται τα συμφέροντα των απλών πιστών, των οποίων την αγνή πίστη καπηλεύεται το ιερατείο, είναι προσδιορισμένη από την πρώτη στιγμή της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας και του αυτοκέφαλου της ελληνικής Εκκλησίας.
*
Ηδη, από τη γέννηση του ελληνικού κράτους, η επιτροπή που συστάθηκε με το βασιλικό διάταγμα στις 15/3/1833 και με αντικείμενο την «ανεξαρτησία» της Εκκλησίας, στην πρώτη της συνεδρίαση ψηφίζει απόφαση στην οποία αναφέρεται:
*
«Απεφασίσθη ομοψήφως ότι η Εκκλησία του Βασιλείου της Ελλάδος, πνευματικώς μεν μη γνωρίζουσα κανέναν αρχηγόν ή κεφαλήν της, παρά μόνο τον θεμελιωτήν της Εκκλησίας, τον Ιησούν Χριστόν, πολιτικώς δε έχουσα και γνωρίζουσα αρχηγόν της τον Βασιλέα της Ελλάδος (...)».
*
Η ιστορία του ιερατείου είναι μακρά. Και μαζί βαριά η σκουριά του ψεύδους και της παραποίησης που καταπλακώνει την αλήθεια γύρω από το ρόλο του. Ρόλος σκοτεινός και αντιδραστικός, είτε την εποχή που έθετε στο πυρ το εξώτερον τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, είτε την εποχή που άνοιγε κερκόπορτες στο Σουλτάνο, είτε την εποχή που αποκήρυσσε την Επανάσταση του '21.
*
Οσο για τον 20ό αιώνα, είναι γεμάτος από παρεμβάσεις της Εκκλησίας στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Ετσι η Εκκλησία έχει το δικό της μερίδιο στο λεγόμενο «διχασμό» μεταξύ «βενιζελικών - αντιβενιζελικών». Μάλιστα, το Δεκέμβρη του 1916, στη συγκέντρωση στο Πεδίον του Αρεως, είναι ο αρχιεπίσκοπος Θεόκλητος που αναθεματίζει το Βενιζέλο. Οι συγκεντρωμένοι, ακούγοντάς τον, παρακινούνται να ρίξουν το λίθο του αναθέματος, ακολουθώντας τον αρχιερέα να διακονεί:
*
«Κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου, φυλακίσαντος αρχιερείς και επιβουλευθέντος την Βασιλείαν και την πατρίδα, ανάθεμα έστω».
*
Σε όλη τη διαδρομή της η ελληνορθόδοξη Εκκλησία επέλεξε πάντα διά των ηγετών της να ευλογεί τη μεριά της αντίδρασης. Ακόμη και μέσα στην ίδια την αστική τάξη, τασσόταν με την πιο αντιδραστική της μερίδα. Αν, λοιπόν, κράτησε την παραπάνω στάση απέναντι στο Βενιζέλο, είναι κατανοητή η στάση που τήρησε έναντι των προοδευτικών κινήσεων που είχαν αργότερα φορέα όχι την αστική, αλλά την εργατική τάξη.
*
Ωστόσο, το ελληνο-ορθόδοξο ιερατείο, με την αμέριστη συμβολή της κυρίαρχης τάξης και του κράτους, θέλει να παραποιεί την πραγματική ιστορία όσον αφορά στα πεπραγμένα του.
Η ηγεσία της Εκκλησίας, υποδυόμενη την «εκπροσωπούσα» το Γένος και ευαγγελιζόμενη τα ιδεολογήματα περί «κοινής πορείας» αρχαίου ελληνικού πνεύματος και Ορθοδοξίας (ιδεολόγημα που επαναλαμβάνεται τούτες τις μέρες και στις σαθρές ρίζες του οποίου θα αναφερθούμε στα επόμενα σημειώματα), θέλει να αποκρύπτει ότι υπήρξε ο γνήσιος συνεχιστής της «κληρονομιάς» της Ιερής Εξέτασης απέναντι σε ό,τι προοδευτικό γέννησε ο χώρος του πνεύματος στην Ελλάδα και ότι, επίσης, συνταυτίστηκε πολιτικά με τις εσωτερικές και εξωτερικές δυνάμεις που καταδυνάστευσαν το λαό.
*
Πλευρές αυτής της αντιδραστικής διαδρομής της επίσημης Εκκλησίας θα προσπαθήσουμε να θίξουμε με τα σημειώματα της στήλης που θα ακολουθήσουν.
Ο ρόλος του επίσημου ιερατείου στην ιστορική διαδρομή του ελληνικού κράτους είναι καταγεγραμμένος, ήδη, από την πρώτη στιγμή, που εκδηλώθηκε η προσπάθεια για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού.
*
Οι πλαστογράφοι προσπαθούν να «καθάρουν» την ηγεσία της Εκκλησίας από τα ανομήματά της. Αλλοτε, μέσω της αποσιώπησης. Αλλοτε, μέσω της διαστρέβλωσης. Και άλλοτε, χρησιμοποιώντας σαν «ασπίδα» εκείνους τους αγωνιστές - κληρικούς, των οποίων τους αγώνες οικειοποιούνται, ενώ στην πραγματικότητα τους υπονόμευσαν και τους συκοφάντησαν.
Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Παπαφλέσσα. Το επαναστατικό κήρυγμα του Δικαίου προκαλούσε τη ...δυσφορία του ιερατείου . Αδιάψευστος μάρτυρας τα λόγια του ίδιου του Παλαιών Πατρών Γερμανού, ο οποίος στα απομνημονεύματά του περιγράφει τον Παπαφλέσσα ως εξής:
«... άνθρωπος απατεών και εξωλέστατος περί μηδενός άλλου φροντίζων ειμή τινί τρόπω να ερεθίση την ταραχήν του έθνους...».
*
Εντούτοις, η ιστορική αλήθεια είναι αμείλικτη: Το ιερατείο έφτασε στο σημείο να αφορίσει (!) μέχρι και την Επανάσταση του 1821... Ας πάρουμε μια γεύση από αυτό το αιώνιο για το ιερατείο άγος:
Το Μάρτη του 1821 το κίνημα του Υψηλάντη και του Σούτσου έχει ξεδιπλωθεί στη Μολδοβλαχία. Το ιερατείο , θέλοντας να διατηρήσει τα προνόμιά του και να ευχαριστήσει τον σουλτάνο, συσκέπτεται και υπό την καθοδήγηση του πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄ αποφασίζει ότι:
*
«... αμφότεροι (Υψηλάντης και Σούτσος) αλαζόνες και δοξομανείς, ή μάλλον ειπείν ματαιόφρονες εκήρυξαν του γένους την ελευθερίαν και με την φωνήν αυτήν εφείλκυσαν πολλούς των εκεί κακοήθεις και ανοήτους (...) έγινε γνωστή εις το πολυχρόνιον κράτος η ρίζα και η βάσις όλου αυτού του κακοήθους σχεδίου. Με τοιαύτας ραδιουργίας εσχημάτισαν την ολεθρίαν σκηνήν οι δύο ούτοι και τούτων συμπράκτορες φιλελεύθεροι, μάλλον δε μισελεύθεροι, και επεχείρησαν έργον μιαρόν, θεοσταγές και ασύνετον, θέλοντες να διακηρύξωσι την άνεσιν και ησυχίαν των ομογενών μας πιστών ραγιάδων της κραταιάς βασιλείας (...) Αντί λοιπόν φιλελευθέρων εφάνησαν μισελεύθεροι, και αντί φιλογενών και φιλοθρήσκων εφάνησαν μισογενείς, μισόθρησκοι και αντίθετοι, διοργανίζοντες, φευ, οι ασυνείδητοι με τα απονενοημένα κινήματά των την αγανάκτησιν της ευμενούς κραταιάς βασιλείας (...)».
*
Και οι εκπρόσωποι του ...Θεού φτάνουν στο διά ταύτα και «παραγγέλλουν»:
*
«Διά τούτο προκαταλαμβάνοντες εκ προνοίας εκκλησιαστικής, υπαγορεύομεν πάσιν υμίν τα σωτήρια, και (...) συμβουλεύομεν και παραινούμεν και εντελλόμεθα και παραγγέλλομεν πάσιν υμίν τοις κατά τόπον αρχιερεύσι, τοις ηγουμένοις των ιερών μοναστηρίων, τοις ιερεύσι των εκκλησιών, τοις πνευματικοίς πατράσι και ενοριών, τοις προεστώσι και ευκατάσταταις των κωμοπόλεων και χωρίων και πάσι απλώς τοις κατά τόπον προκρίτοις, να διακηρύξητε την απάτην των ειρημένων κακοποιών και κακόβουλων ανθρώπων και να τους αποδείξητε και να τους στηλιτεύσητε πανταχού (...) Εκείνους δε τους ασεβείς πρωταιτίους και απονενοημένους φυγάδας και αποστάτας ολεθρίους να τους μισήτε και να τους αποστρέφεστε και διανοία και λόγω, καθότι και η εκκλησία και το γένος τούς έχει μεμισημένους, και επισωρεύει κατ' αυτών τας παλαμναιοτάτας και φρικωδεστάτας αράς: ως μέλη σεσηπότα, τους έχει αποκεκομμένους της καθαράς και υγιαινούσης χριστιανικής ολομελείας. Ως παραβάται δε των θείων νόμων και κανονικών διατάξεων... αφορισμένοι υπάρχειεν και κατηραμένοι και ασυγχώρητοι και μετά θάνατον (...)».
*
Ο αφορισμός, εκτός από την υπογραφή του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, φέρει την υπογραφή του μητροπολίτη Ιεροσολύμων, καθώς και, μεταξύ άλλων, των μητροπολιτών Καισαρείας, Νικομήδειας, Δέρκων, Ανδριανουπόλεως, Βιζύης, Σίφνου, Ηρακλείας, Νικαίας, Θεσσαλονίκης, Βέροιας, Διδυμοτείχου, Βάρνης, Φαναρίου, Ναυπάκτου, Χαλκηδόνος, Τυρνάβου...
*
Οσο για τον Ρήγα Φεραίο, και το εξεγερτήριο μήνυμά του, δεν είχε καλύτερη τύχη. Ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε' και οι αυλικοί του είχαν αποφανθεί ότι ο Ρήγας ήταν ένας «διεφθαρμένος τη φρένα».
Οταν, δε, ο Ρήγας και οι σύντροφοί του δολοφονήθηκαν, οι ...άνθρωποι του Θεού και ...προστάτες του Γένους (!) αγαλλίασαν! Οπως έγραφε ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων, ο Ρήγας και οι σύντροφοί του «εσκόπευον να κάμουν επανάστασιν κατά του κραταιωτάτου Σουλτάνου αλλ' ο μεγαλοδύναμος Θεός τους επαίδευσε κατά τας πράξεις των με τον θάνατον όπου τους έπρεπε (...)».

Φεστιβάλ παντός καιρού

 Φεστιβάλ παντός καιρού

Η βασική ανησυχία ήταν πως ο καιρός θα μας τα έκανε μούσκεμα και θα χοροπηδούσαμε στο χώρο χαρούμενοι σαν το Σινάτρα, στο singing in the rain, που θα ήταν κι ο τίτλος της ανάρτησης. Τελικά τη βγάλαμε καθαρή, με μερικές ψιχάλες μόνο, και λίγη λασπουριά, που πρέπει να έγινε πηλός ως το τέλος της βραδιάς, με τόσο πάτημα. Αλλά συνηθισμένα τα βουνά απ' τα χιόνια και οι σύντροφοι από τη λάσπη, βρώμικη κι αντικομμουνιστική. Κι αφού δεν τα κατάφερε ούτε ο τίμιος προλετάριος Κακοφωνίξ να συγκινήσει τους ουρανούς και να τους ανοίξει, όπως την πρώτη φορά που ήρθαν στο Φεστιβάλ, τίποτα-τίποτα δε μας σταματά.

Ο καιρός (γαρ ου μενετός) βασικά πρέπει να είναι σαν τη γυναίκα του Καίσαρα, να μην είναι μόνο τίμιος -σαν τον καλλίφωνο προλετάριο- αλλά να φαίνεται κιόλας, από το πρωί -σαν την καλή μέρα. Γιατί αλλιώς λυγίζει τους αναποφάσιστους και μειώνει την προσέλευση του κόσμου. Οπότε αφήνει περισσότερο χώρο (και καρέκλες) για τους αποφασισμένους που πήγαν.

Κι οι οποίοι είχαν χτες δωρεάν εισιτήρια -αρκεί να μην παρανόησαν για τι πράγμα ήταν. Όπως χτες καθ' οδόν, στο Β 10.
-Σήμερα έχει και δωρεάν εισιτήρια.
-Αλήθεια;
-Ε ναι, είναι νομίζω μια πανευρωπαϊκή ημέρα για κάτι.
-Κι εμείς δηλ, τζάμπα πήραμε τα εισιτήρια;
-Για τα λεωφορεία λέω.
-Α, είπα κι εγώ.

Πρώτη στάση στη Διεθνούπολη, με μπόλικο υλικό για ολόκληρη ανάρτηση (θα το παρουσιάσουμε σε επόμενη ανάρτηση) και το Μαρίνο συγκινημένο να τους παίρνει σχεδόν όλους αγκαλιά, προτού πάει απέναντι να ακούσει τον Ελισαίο, στη συζήτηση για την προσφυγιά και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Που ξεκίνησε με τα αποτελέσματα μιας έρευνας με ερωτηματολόγια σε φοιτητές και κάρτες με γραφήματα, που δεν μπορώ να πω ότι τα καταλάβαμε πολύ καλά από την παρουσίαση της σφισσας συντονίστριας (τουλάχιστον όχι από εκεί που βρισκόμασταν). Δεν πειράζει όμως, χίλιες φορές να είναι καλή και συνεπής σφισσα, παρά καλός δημο(σ)κόπος, σαν τον Θεοδωρικάκο, που άργησε λίγο (μπλέχτηκε και με τα πολιτικά) αλλά βρήκε την κλίση του. Μπορεί βέβαια να έφταιγε και η δυνατή μουσική από τα μεγάφωνα της Διεθνούπολης, που μας συνόδευσε στο μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης, μαζί με τη χορωδία της παράστασης που ανέβαινε παραδίπλα, στη λαϊκή σκηνή. Φως φανάρι πως το ρωσόφιλο μπλοκ σαμποτάρισε το Βαγενά.

Ο οποίος είπε πολλά κι ενδιαφέροντα. Για τις οργανώσεις τύπου ISIS, που μικρή σημασία έχει αν ξέφυγαν στην πορεία από τον έλεγχο των ιμπεριαλιστών ή κατασκευάστηκαν ακριβώς για να τους δώσουν το πρόσχημα της επέμβασής τους. Για τους ανταγωνισμούς συμφερόντων στην Ουκρανία και τη Συρία (με την επίμαχη ΑΟΖ). Για τη Ν. Αφρική που έχει τόσα εργοστάσια, όσα όλη η υπόλοιπη αφρικανική ήπειρος. Για τις περιφερειακές δυνάμεις και το διαρθρωτικό σχήμα του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος, που μοιάζει με πυραμίδα. Για τον κόσμο-πλανήτη μας, που δεν ήταν ποτέ μονοπολικός, απλώς υπήρχε ένα ενιαίο αντισοβιετικό μπλοκ, με εσωτερικές αντιθέσεις, που βγήκαν οξυμένες στην επιφάνεια μετά τις ανατροπές. Για την ψευδαίσθηση -που αποτυπώθηκε και στα ευρήματα της έρευνας- πως η ελληνική κυβέρνηση είναι αμέτοχη και δε φέρει ευθύνη για αυτήν την κατάσταση. Και πως η χώρα μπορεί να βγει αλώβητη από μια γενικευμένη σύρραξη, τη στιγμή που δίνει βάσεις, γη και ύδωρ σε αυτούς που ανάβουν το φιτίλι του πολέμου.

Για την κυρίαρχη προπαγάνδα, που παρουσιάζει κατά το δοκούν και συμφέρον την Ελλάδα πότε ως ψωροκώσταινα, που δεν μπορεί να σταθεί μόνη της, και πότε ως ισχυρή δύναμη, τμήμα του σκληρού πυρήνα της ΕΕ, κτλ. Για το εσωτερικό μέτωπο, για το οποίο θα πει περισσότερα αύριο (δηλ σήμερα) ο Μάκης (Παπαδόπουλος). Κι ο Γιάννης (Πρωτούλης); Κι η Χαχάμη;
Για το παράδειγμα του Βιετνάμ, που υπέταξε έναν πολύ ισχυρότερο αντίπαλο και τα σκαμμένα, υπόγεια τούνελ στην πόλη Χο Τσι Μινχ (πρώην Σαϊγκόν). Και παρεμπιπτόντως για την προετοιμασία της επόμενης διεθνούς συνάντησης των ΚΚ, τον προσεχή Οκτώβρη, στο Βιετνάμ.

Για τη διαπλοκή συμφερόντων στη Συρία, όπου το ISIS εξοπλίζεται από τη Σαουδική Αραβία (που αγόρασε πρόσφατα με τη σειρά της τεράστια ποσότητα όπλων από τις ΗΠΑ), ενώ διατηρεί σύνδεση και με την οικογένεια Ερντογάν. Οι Τούρκοι φαίνεται να συνδέονται επίσης με την Αλνούστρα, ενώ οι Κούρδοι (φαίνεται) να εξασφαλίζουν τη στήριξη του Ισραήλ και των ΗΠΑ στην περιοχή. Και οι Ρώσοι κάνουν παζάρια τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με την Τουρκία, που μόνο σε καλό δεν πρόκειται να καταλήξουν για τους λαούς της περιοχής, όσο παλεύουν για ξένα συμφέροντα.

Καθ' όλη τη διάρκεια της συζήτησης, στο μυαλό πολλών στριφογύριζε η προφανής ερώτηση για τη στάση και το ρόλο της Ρωσίας, η οποία ήταν τόσο αυτονόητη, που θα μπορούσε να διατυπωθεί και με τον πιο μινιμαλιστικό τρόπο, πχ: "Ρωσία;", "τι φαση;" ή ξέρω γω "διάβασα στο τουίτερ..." και στο καπάκι ερωτηματικό. Και -ω ναι- ήταν η πρώτη ακριβώς ερώτηση που έγινε στο Βαγενά.

Ο οποίος απέφυγε (ή δεν έτυχε) (ή πέτυχε) να χαρακτηρίσει εισηγητικά ιμπεριαλιστική τη Ρωσία, έκανε όμως λόγο για ρωσική αστική τάξη και ρώσικα μονοπώλια -που παραπέμπουν ευθέως και στον ιμπεριαλισμό, εκτός πια κι αν κάποιοι πιστεύουν ότι το μονοπώλιο υπάρχει κι εμφανίζεται χωρίς τον ιμπεριαλισμό, οπότε τα έχουμε δει όλα σε αυτήν τη ζωή. Και αναρωτιέμαι ποιο μπορεί να είναι για... τους ατσάλινους (όπως λέει κι ο Ijon Tichy) στη δική τους γλώσσα. το αντίστοιχο της λυκοσυμμαχίας για τις άλλες διακρατικές, καπιταλιστικές ενώσεις. Αν η ΕΕ πχ είναι λυκοσυμμαχία, οι BRICs τι συμμαχία θεωρούνται; Και σε ποιο σημείο ακριβώς μας οδηγεί αυτή η τακτική σε κάποια συμμαχία για το ανθρώπινο είδος -που ξόδεψε τόσο καιρό να μάθει να περπατάει όρθιο, για να το γυρίσουμε εμείς πίσω στην εποχή των τετράποδων; Αναρωτιέμαι επίσης γιατί δεν επιδίωκαν μια (συντροφική) αντιπαράθεση, όπου θα υπήρχε συζήτηση και αντίλογος, κι επιμένουν στις πλάγιες, διαδικτυακές παρεμβάσεις, με υπονοούμενα και μισόλογα. Αλλά αυτό είναι δικό τους θέμα.

Απαντώντας στην ερώτηση, ο Ελισαίος είπε ότι δεν μπορούν να μπουν όλες οι χώρες στο ίδιο τσουβάλι, αλλά πατάμε γερά στη γη και δε θεωρούμε τη Ρωσία ως κάποιου είδους συνέχεια της ΕΣΣΔ ή απλό αντικαταστάτη της σοβιετικής οικονομικής βοήθειας στη Συρία. Απάντησε σε όσους επικαλούνται το διεθνές δίκαιο (γιατί η Ρωσία προσκλήθηκε από τη συριακή κυβέρνηση) που έχει γίνει λάστιχο και το επικαλούνται κι οι ΗΠΑ από την πλευρά τους, και την έννοια της αυτοάμυνας -που κι αυτό είναι επιχείρημα των νατοϊκών, για την προστασία τους από τις τρομοκρατικές επιθέσεις. Κι είπε επίσης, ενάντια στο επιχείρημα πως η ρωσική επέμβαση επέτρεψε τα χειρότερα, πως στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό.

Σε άλλο σημείο του γύρου των ερωτοαπαντήσεων, σημείωσε πως η Ρωσία είναι η μόνη χώρα που μπορεί να απαντήσει σε ένα πιθανό πυρηνικό χτύπημα των ΗΠΑ -εξ ου κι η έγνοια των Αμερικάνων για την αντιπυραυλική ασπίδα σε Ευρώπη κι Ειρηνικό. Και σχολίασε τη δήλωση της νέας Βρετανίδας πρωθυπουργού ότι βεβαίως κι είναι έτοιμη να πάρει μέρος σε έναν πόλεμο εναντίον της Ρωσίας.

Το ζήτημα της ασφάλειας -και πόσο ασφαλής μπορεί να νιώθει πχ ένας άνεργος, ανασφάλιστος, κοκ- συνδέεται άμεσα με τη συζήτηση που έγινε στο στέκι εργαζομένων για την ανεργία, με τον Πελετίδη να σχολιάζει ότι κανείς δεν μπορεί να χαίρεται την πόλη του, όταν δεν έχει λεφτά να πάρει κάτι να φάει και να πιει. Και περιέγραψε την προετοιμασία και την εξέλιξη της μαραθώνιας πορείας για την ανεργία από την Πάτρα στην Αθήνα, την οποία μόνο εμείς μπορούσαμε να οργανώσουμε κι είμαστε περήφανοι γι' αυτό.

Γρήγορο πέρασμα κι από το αθλητικό στέκι, όπου η κε του μπλοκ πρόλαβε το τέλος της συζήτησης για τους Ολυμπιακούς του Ρίο (φιέστα των μονοπωλίων) που έπιασε πάντως μια σειρά ζητήματα, όπως τη σύνδεση με το Αθήνα 2004 και τα αναβολικά. Κι επίσης από τις Σπαρτακιάδες και τους Ολυμπιακούς της Μόσχας (που ήταν εύκολο να διοργανωθούν, γιατί οι υποδομές ήταν έτοιμες) μέχρι το προ-ολυμπιακό σύνθημα "υιοθετήστε έναν αθλητή", που πέρα από τη λεζάντα των επιχειρήσεων, προσπαθεί να περάσει στο νέο αθλητή την ιδέα πως τίποτα δεν μπορεί να πετύχει χωρίς χορηγούς και χρήμα.

Ο Βραζιλιάνος (που στην αρχή τον περάσαμε για οπαδό της Ντίλμα, γιατί "η τωρινή κυβέρνηση είναι πολύ χειρότερη", αλλά στη συνέχεια μίλησε για την καπιταλιστική συσσώρευση που υπηρετούν οι Ολυμπιακοί) είπε για τον αντιτρομοκρατικό νόμο που ψηφίστηκε στην πατρίδα του εν όψει των αγώνων, με βάση τον οποίο διώκονται σήμερα κομμουνιστές που συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις και απεργίες.

Σχολιάστηκε ακόμα κι η απόσυρση της υποψηφιότητας της Ρώμης για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2024, από τη νέα (προσκείμενη στον Γκρίλο) δήμαρχο της πόλης, που δεν έγινε από κάποια φιλολαϊκή σκοπιά, αλλά με αστικά κριτήρια, επειδή δεν κρίθηκε συμφέρουσα στην παρούσα φάση.

Από το καλλιτεχνικό πρόγραμμα, τη διαφορά (σε σχέση με άλλες χρονιές) έκανε η παρουσίαση των ανέκδοτων τραγουδιών του ΔΣΕ. Και όταν με ρώτησε η Ρένα Δουρου-τι τι καλό έχει το πρόγραμμα, και της είπα για "τα ανέκδοτα του ΔΣΕ", άρχισε το χαβαλέ.
Μπαίνει ο Βαφειάδης σε ένα μπαρ...
Ήταν ένας αντάρτης του ΔΣΕ, ένας χίτης κι ένας ταγματαλήτης...
Το άλλο με το Βλαντά το ξέρεις;

Μετά από αυτό, στην κεντρική ανέβηκαν ο Πασχαλίδης με το Μικρούτσικο. Κι ενώ σκεφτόμουν πως θα έπρεπε να βγουν κάποτε στατιστικά στοιχεία για το Φεστιβάλ και τους καλλιτέχνες -ποιος έχει τις περισσότερες συμμετοχές, ποιος τις περισσότερες συνεχόμενες εμφανίσεις, ποιος την παλαιότερη συμμετοχή, κοκ- άρχισαν να τα λένε από μόνοι τους.

Ο Μικρούτσικος είχε έρθει στο 2ο Φεστιβάλ (κάπου κοντά στο θάνατο του Μάο, αν υπολογίζω καλά, που μπορεί να είχε πεθάνει ήδη μέσα του) κι ο Μίλτος έχει (ανελλιπή μάλλον) παρουσία από το 92', την πρώτη χρονιά της αντεπανάστασης, όταν η ΚΝΕ ήταν ακόμα πολύ πιο μικρή από ό,τι είναι σήμερα -κι ακόμα μικρότερη από ό,τι ήταν στη δεκαετία με τις βάτες. Αλλά ουκ εν τω πολλώ το ευ.

Προς το τέλος, που ο Μικρούτσικος ήθελε απόλυτη ησυχία για να πει κάτι, πέταξε το αμίμητο: όταν μιλάει ο Θου-Μου, όλοι κάνουν ησυχία. Άλαλα τα χείλη των ασεβών, με τον τθιβδό πράκτορα, 0-0-0.

Η νεανική άλλαξε πάλι θέση (στον ίδιο χώρο) ψάχνοντας πώς θα αποφύγει τη μίξη των ήχων με τις άλλες σκηνές, αλλά δεν επετεύχθη πλήρως. Κι όταν ο Μεγαλιός άκουσε, σε μια δική τους παύση, απ' την κεντρική σκηνή τις πρώτες νότες από το "στα είπα όλα", άρχισε να μιμείται τραγουδιστά τον Μάλαμα.
Ρε συ Γιώργο, τι λες τώρα που θα παίζεις ως τις τέσσερις η ώρα..
Αλλά τελείωσε λίγο μετά τη μία. Και ρωτούσε συνέχεια "πόση ώρα έχουμε", "πόση ώρα έχουμε", γιατί το είχε άγχος, να μην παραβιάσει το πρόγραμμα (του 19ου και γενικώς).

Στο ενδιάμεσο έβγαλαν μια φωτό επί σκηνής, με φόντο το κοινό που είχε σηκώσει τα χέρια του (και όλα τα φτάνω, έλα να πάμε και το κόμμα πιο πάνω), κι έπαιξαν μια ροκ διασκευή (δικό μας τραγούδι, είπε στην αρχή για πλάκα) του ύμνου του ΕΑΜ, που έμοιαζε λίγο με αυτήν την εκτέλεση.

Τρία γράμματα μόνο φωτίζουν...
Του Ζαχαριάδη εννοείς. Ναι αλλά πρέπει να τα δούμε στη διαλεκτική τους σύνδεση, γιατί το καθένα ξεκομμένο από τα υπόλοιπα...
Κι έχει πρόγραμμα λαοκρατία...
Ζήτω, ζήτω το ΕΑΜ, αλλά διδασκόμαστε από τα λάθη του, γιατί δεν κατάφερε να προβάλλει ως στόχο...

Η νεανική σκηνή νομίζω πως είχε το πιο δυνατό πρόγραμμα (μέχρι και τηλεπαιχνίδι "άκου τι είπαν") αλλά αντικειμενικά ελάχιστο χρόνο για κάθε συγκρότημα, που έτρεχε αγχωμένο να προλάβει να πει οτιδήποτε αν σώζεται σε ένα σκάρτο μισάωρο. Οι Υπεραστικοί (που είχαν και νέο αίμα στη σύνθεση, στο μπουζούκι) ήθελαν να πουν δυο λόγια στην αρχή της συναυλίας, που κράτησαν σχεδόν όσο ένα τραγούδι, στα όρια της ανακοίνωσης. Και με την ευκαιρία να πούμε πως στο Φεστιβάλ ήρθαν (τουλάχιστον) δύο Ναρίτες: ένας που τραγουδούσε κι ένας δημοσιολόγος, Λειβαδιτικός. Ποιος είναι ο πιο δεξιός (ή πιο αριστερός) από τους δύο -αγαπημένο ερώτημα του Λαϊκού Στρώματος;

Τη λαϊκή σκηνή την είχα αφήσει για το τέλος, αλλά πρόλαβε και μας άφησε αυτή πριν τη μιάμιση. Όλα με σχέδιο, όλα με πρόγραμμα, ακόμα και στο γλέντι. Του 19ου βεβαίως. Γιατί με το 15ο, στην Πανεπιστημιούπολη, ξενυχτούσαμε ως τις έξι το πρωί και...

Η Πέμπτη, σφε αναγνώστη, μπορεί να είναι το νέο Σάββατο. Αλλά το πρωί της Παρασκευής δεν είναι το νέο πρωί της Κυριακής κι ο εργαζόμενος λαός έχει βάρβαρο πρωινό ξύπνημα. Το λένε εξάλλου κι οι βασικοί κανόνες του Φεστιβάλ, που μπορείς να διαβάσεις σε αυτό το σύνδεσμο.


ΚΕΡΚΥΡΑ-ΠΑΜΕ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ



Η Γραμματεία Κέρκυρας του ΠΑΜΕ, καλεί τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους
άνεργους, τους νέους, τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων στην πλατιά σύσκεψη, που
διοργανώνει την Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη στις 7:00 το απόγευμα, στο Εργατικό Κέντρο, με
θέμα: «Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Η πάλη του εργατικού κινήματος για κάλυψη
των απωλειών και ο αγώνας για αυξήσεις στους μισθούς, τις συντάξεις, τις κοινωνικές
παροχές».
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κινεί γη και ουρανό ώστε να παραπλανήσει για ακόμα μια
φορά τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα την ώρα που ετοιμάζει να φέρει το νέο
πακέτο βάρβαρων μέτρων. Οι συλλογικές συμβάσεις, τα εργασιακά δικαιώματα, το
δικαίωμα στην απεργία και στην αγωνιστική διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας, είναι στο
στόχαστρο. Στόχος της κυβέρνησης, της ΕΕ και των μεγαλοεπιχειρηματιών είναι να
απαξιωθεί η λειτουργία των σωματίων, να μπουν περισσότερα εμπόδια στην οργάνωση
του ταξικού εργατικού κινήματος, ώστε να αποδυναμωθούν οι εργαζόμενοι και να είναι
εύκολη λεία για τους εργοδότες.
Η Γραμματεία Κέρκυρας του ΠΑΜΕ, ιδιαίτερα απευθύνεται στους εργαζόμενους που μαζί
με το ΠΑΜΕ και ταξικά σωματεία έδωσαν το προηγούμενο διάστημα μάχες για τις θέσεις
εργασίας, τα δεδουλευμένα, την αξιοπρέπεια και την ασφάλεια στην εργασία, δηλαδή
στους ναυτεργάτες, τους ξενοδοχοϋπάλληλους, τους εργαζόμενους στα Σούπερ Μάρκετ,
τις καθαρίστριες του Νοσοκομείου, τους οικοδόμους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους
και τους καλεί να παραβρεθούν στην πλατιά σύσκεψη του ΠΑΜΕ, για να συζητήσουμε την
παραπέρα εξέλιξη του αγώνα.
Ακόμα η Γραμματεία Κέρκυρας του ΠΑΜΕ, καλεί τους συνδικαλιστές των επιχειρησιακών
και κλαδικών σωματείων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα καθώς και του κινήματος
των συνταξιούχων, των γυναικών, των φοιτητών, των αγροτών και των ελεύθερων
επαγγελματιών για να βρούμε τρόπους συντονισμένης δράσης για τις Συλλογικές
Συμβάσεις Εργασίας και για την κάλυψη των απωλειών στους μισθούς, τις συντάξεις και
τις κοινωνικές παροχές.
Στην πλατιά σύσκεψη του ΠΑΜΕ, την Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη στις 7:00 το απόγευμα, στο
Εργατικό Κέντρο, θα συμμετέχει και ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Πανελλαδικής
Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

Η Γραμματεία Κέρκυρας του ΠΑΜΕ Σεπτέμβρης 2016 

ΚΕΡΚΥΡΑ-ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ – ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ –
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ
ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ

Αγαπητέ μαθητή - γονέα
Για μια ακόμη χρονιά, τα σωματεία που συσπειρωνόμαστε στο
ΠΑΜΕ και την ΠΑΣΕΒΕ συνεχίζουμε τις πρωτοβουλίες
αλληλεγγύης, με σκοπό την ανακούφιση των λαϊκών οικογενειών
από τις επιπτώσεις των αντιλαϊκών πολιτικών της Ευρωπαϊκής
Ένωσης, της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Πολιτικές που συρρικνώνουν καθημερινά το εισόδημα της εργατικής- λαϊκής οικογένειας και
υποβαθμίζουν- εμπορευματοποιούν το δημόσιο σχολείο.
Μια από αυτές είναι και τα ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ που προσφέρονται
σε μαθητές από το Δημοτικό έως και το Λύκειο, τις απογευματινές ώρες, από πέρσι. Την
περασμένη σχολική χρονιά, περισσότεροι από 15 εκπαιδευτικοί και 25 μαθητές συμμετείχαν
στα μαθήματα. Η βοήθεια που δόθηκε στους μαθητές, ήταν κατά γενική εκτίμηση πολύτιμη.
Χαρακτηριστική ήταν η καθολική επιτυχία σε ενδοσχολικές και πανελλαδικές εξετάσεις των
μαθητών των Μαθημάτων Αλληλεγγύης.
Στο πλαίσιο αυτό, τα ταξικά σωματεία, συνεχίζουμε για δεύτερη χρονιά τα
«Μαθήματα Αλληλεγγύης» με ομάδα εκπαιδευτικών που προσφέρει εκπαιδευτική στήριξη,
σε μαθητές από το Δημοτικό έως και το Λύκειο, τις απογευματινές ώρες.
Τα μαθήματα αλληλεγγύης που διοργανώνουμε έχουν διπλή έννοια: από τη μια
αλληλεγγύη στην ανακούφιση από το άμεσο πρόβλημα και από την άλλη αλληλεγγύη στον
αγώνα για τη διεκδίκηση όλων όσων μας ανήκουν, μεταξύ αυτών και μιας πραγματικά
ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ- ΔΗΜΟΣΙΑΣ-ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ που θα παρέχεται ισότιμα σε όλα τα παιδιά
του λαού.
Στο πλαίσιο αυτό διαχωρίζουμε το νόημα της λαϊκής αλληλεγγύης από τη
φιλανθρωπία των ΜΚΟ και άλλων φορέων. Ο λαός και η νέα γενιά δεν πρέπει να μάθουν
να ζουν με τα ψίχουλα που τους πετούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις, αλλά να συνδυάζουν τη
διεκδίκηση άμεσων λύσεων με την τον αγώνα τους για ριζικές κοινωνικές αλλαγές.
Αποσκοπούμε, τα ζητήματα της αλληλεγγύης και της στήριξης των μαθητών να αναδειχθούν σε
αιτήματα - κρίκους της κοινής πάλης γονιών - μαθητών - εκπαιδευτικών – εργαζομένων για
ΜΟΡΦΩΣΗ-ΔΟΥΛΕΙΑ- ΖΩΗ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.
Αν χρειάζεσαι βοήθεια στη μελέτη των μαθημάτων του σχολείου, μη διστάσεις να
επικοινωνήσεις μαζί μας. Να γνωρίζεις ότι θα υπάρχει υπεύθυνη - οργανωμένη στήριξη
και ότι μπορείς να ακουμπήσεις πάνω μας και στο ζήτημα της μόρφωσης των παιδιών
σου. Τα μαθήματα ακολουθούν ένα «σχολικού τύπου» πρόγραμμα που τηρείται
απαρέγκλιτα .Δεν θέτουμε καμιά προϋπόθεση για τη συμμετοχή παιδιών, αλλά τα τμήματα
που θα δημιουργηθούν θα εξαρτηθούν από τον αριθμό των συμμετεχόντων εκπαιδευτικών.
ΟΣΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΗΛΕΦΩΝΟ
ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 6946125471 Ή ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ ΤΗΝ ΦΟΡΜΑ ΠΟΥ
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΟΥΣ.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, με τη ΓΝΩΣΗ, ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ
ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
1. ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΓΟΝΕΑ*: ……………………………………………………..
2. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ*: ……………………………………………………………………………
3. ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ*: ………………………………………………….
4. ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
…………………………………..
5. ΒΑΘΜΙΔΑ & ΤΑΞΗ ΦΟΙΤΗΣΗΣ*: …………………………………………………...
6. ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ:
………………………………………..………………………………………………………………
………………………………………………………………………………….……………………
7. ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ*:
……………………………………………………………………………………………………
8. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ*: ΝΑΙ ΟΧΙ
ΑΝ ΝΑΙ ΠΟΙΕΣ;
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ΜΟΥΣΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟ
Ο ΓΟΝΕΑΣ
……………………………
ΥΠΟΓΡΑΦΗ
*ΠΡΟΣΟΧΗ:
§ Όσα από τα παραπάνω στοιχεία είναι προσωπικά,(1,2,3) είναι αυτονόητο ότι δεν
δημοσιοποιούνται σε καμιά περίπτωση. Η ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ (2), μας βοηθάει να διερευνήσουμε τη
δυνατότητα να γίνονται τα μαθήματα σε χώρο κοντινό με την κατοικία (πχ σε Σχολείο – σε Δημοτικό
κοινόχρηστο χώρο κλπ)
§ Στη γραμμή ΒΑΘΜΙΔΑ (5) συμπληρώστε ΔΗΜΟΤΙΚΟ ή ΓΥΜΝΑΣΙΟ ή ΛΥΚΕΙΟ.
§ Στη γραμμή (7) συμπληρώστε αν το παιδί λόγω κάποιας δραστηριότητας ή άλλου λόγου δεν
μπορεί να συμμετέχει κάποια/ες ημέρα/ες της εβδομάδας. Φυσικά δεν θέλουμε να αναφέρετε το λόγο.
§ (8) Θα προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε – εφόσον υπάρχει προσφορά εκπαιδευτικών –

ομάδες αθλητισμού – μουσικής – θεάτρου. 

δημοσκόπηση της Marc, για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού Alpha

Αναλυτικότερα στην εν λόγω δημοσκόπηση της Marc, για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού Alpha η ΝΔ προηγείται με διαφορά 9,6% του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου με αναγωγή (χωρίς λευκό, άκυρο και αποχή).
Συγκεκριμένα, η ΝΔ συγκεντρώνει ποσοστό 28,4% έναντι 18,8% του ΣΥΡΙΖΑ και ακολουθούν: Χρυσή Αυγή με 8%, ΚΚΕ με 7,4%, ΠΑΣΟΚ με 6,0%, ΑΝΕΛ με 3,2 %, Ένωση Κεντρώων με 3,2 %, Πλεύση Ελευθερίας με 2,6 %, Ποτάμι με 2,4%, ΛΑΕ με 1,9%.

Μπαράζ συνδικαλιστικών διώξεων

Μπαράζ συνδικαλιστικών διώξεων


Τα δόντια τους στους εργαζόμενους δείχνουν εργοδοσία και κυβέρνηση, υλοποιώντας το σχεδιασμό για αλλαγή προς το χειρότερο του συνδικαλιστικού νόμου. Αυτό κατήγγειλε χτες σε συνέντευξη Τύπου ο Κώστας Στεργίου, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Νομού Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας», ενόψει της κινητοποίησης που διοργανώνουν σήμερα δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις, στις 9 π.μ., έξω από τα δικαστήρια του Βόλου. Την ώρα εκείνη είναι προγραμματισμένο να εκδικαστεί η αγωγή της απολυμένης από την εταιρεία ΒΕΜΕΚΕΠ συνδικαλίστριας Χρυσούλας Τασολάμπρου.
Η συνδικαλίστρια, που είναι μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Βόλου, ταμίας της Διοίκησης του Συνδικάτου Μετάλλου και αντιπρόσωπος του Επιχειρησιακού Σωματείου της ΒΕΜΕΚΕΠ στο ΕΚΒ και στην ΠΟΕΜ, απολύθηκε στις 31 Μάρτη εξαιτίας της αγωνιστικής της δράσης, καθώς πρωτοστατούσε στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων ενάντια στην εκ περιτροπής εργασία, στις απολύσεις, στην εργασία με «μπλοκάκι» και η απόλυσή της εντάσσεται στο σχεδιασμό για αλλαγή προς το χειρότερο του συνδικαλιστικού νόμου.
Επίσης, συγκέντρωση στα δικαστήρια της Ευελπίδων, στις 11 π.μ. (κτίριο 2), οργανώνει σήμερα το ΣΕΤΗΠ, ενάντια στη συνδικαλιστική δίωξη που υφίσταται ο πρόεδρος του Συνδικάτου και ένας πρώην εργαζόμενος στη «Newsphone» για τη συμμετοχή τους, μαζί με άλλους συνδικαλιστές και εργαζόμενους του κλάδου, σε κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις ενάντια στις απολύσεις που έκανε το 2011 η συγκεκριμένη εταιρεία. Η συγκεκριμένη μήνυση έρχεται και πάλι στο προσκήνιο, μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια, σε μια χρονική περίοδο που δεν είναι καθόλου τυχαία.
Τέλος, ενάντια στο επιχειρησιακό σωματείο, με αγωγή που πρόκειται να εκδικαστεί στις 29 Σεπτέμβρη, έχει στραφεί η εργοδοσία στην επιχείρηση «Forthnet - Netmed». Με την κίνηση αυτή επιχειρεί να παρέμβει με τρόπο απροκάλυπτο στην ίδια τη λειτουργία της συνδικαλιστικής οργάνωσης, καθώς απαιτεί να χάσουν την ιδιότητά τους ως μέλη του ΔΣ οι εργαζόμενοι που δουλεύουν ως «ενοικιαζόμενοι» από τρίτες εταιρείες.

Ούτε εφησυχασμός, ούτε αναμονή

Ούτε εφησυχασμός, ούτε αναμονή
Στη συνέντευξή του στο «Reuters», ο πρωθυπουργός δήλωσε: «Βιαζόμαστε για να βρεθούμε σε θέση να εκπληρώσουμε τα ορόσημα στο τέλος του Σεπτεμβρίου, στις αρχές του Οκτωβρίου, στο προγραμματισμένο Eurogroup, ώστε στο τέλος του Οκτωβρίου να μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε τη δεύτερη αξιολόγηση».
Είναι φανερό ότι στο σχεδιασμό της κυβέρνησης είναι να επιταχύνει τις διεργασίες σε ό,τι αφορά την ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης», θέμα που βάζει μετ' επιτάσεως και ο ΣΕΒ, συνολικά το κεφάλαιο στην Ελλάδα.
Αλλωστε, η κατάθεση (πιθανότατα) σήμερα στη Βουλή του πολυνομοσχεδίου με τα υπόλοιπα προαπαιτούμενα για την πρώτη «αξιολόγηση» και η ψήφισή τους, τις αμέσως επόμενες μέρες, δείχνουν την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να προωθήσει με ταχύτητα μεταρρυθμίσεις για τις οποίες δεσμεύεται πρώτα και κύρια απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο.
Το ίδιο ισχύει και με τα μέτρα που προβλέπει η δεύτερη «αξιολόγηση» και κυρίως με τα Εργασιακά. Μπορεί ο υπουργός Εργασίας να ανακοίνωσε ότι η επόμενη συνάντηση με το κουαρτέτο είναι στις 17 Οκτώβρη, ωστόσο, η συνέντευξη του πρωθυπουργού δείχνει ότι καμιά διάθεση δεν υπάρχει να καθυστερήσει η νομοθέτηση των νέων ανατροπών.
Αλλωστε, στην ίδια συνέντευξη, ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε ευθαρσώς ότι στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης «δεν θα είναι δύσκολο να καταλήξουμε σε συμβιβασμό» για τις αλλαγές στα Εργασιακά, κυρίως με το ΔΝΤ, το οποίο η κυβέρνηση παρουσιάζει ως τον «κακό» της υπόθεσης, για να περάσει τα αντεργατικά μέτρα από το παράθυρο του «ευρωπαϊκού κεκτημένου», το οποίο καλεί το Ταμείο να σεβαστεί.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι ο χρόνος που διανύουμε δεν είναι «νεκρός» χρόνος για την κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να υπηρετήσει με αποτελεσματικότητα το κεφάλαιο και το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Η κυβέρνηση, από τη μια, διευθετεί εκκρεμότητες που απέμειναν από τον προηγούμενο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης και μεθοδικά σχεδιάζει τον επόμενο, έχοντας ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με το κουαρτέτο για τις ανατροπές στα Εργασιακά.
Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις διαρροές που έχουν γίνει για το περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης. Ετσι, πέρα απ' όλα τα άλλα, κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ φέρονται να συζητούν την αύξηση στο 10% επί του προσωπικού των απολύσεων που μπορεί να κάνει μια επιχείρηση κάθε μήνα και ταυτόχρονα την τυπική κατάργηση του υπουργικού «βέτο» στην έγκριση των ομαδικών απολύσεων.
Σε ό,τι αφορά τον κατώτερο μισθό, για τον οποίο η κυβέρνηση «σκίζει τα ρούχα της» ότι επιδιώκει να επαναφέρει τη συλλογική διαπραγμάτευση, το σενάριο που συζητιέται έντονα είναι να εφαρμοστεί ένα σύστημα αντίστοιχο με αυτό της Μεγάλης Βρετανίας, όπου μια επιτροπή καθορίζει το εύρος των αυξήσεων (ή των μειώσεων) στον κατώτερο μισθό, με βάση την ανεργία, την παραγωγικότητα και άλλους δείκτες για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και στη συνέχεια οι «κοινωνικοί εταίροι» συμφωνούν το ακριβές ποσοστό.
Φαίνεται ότι, παρά το Brexit, η Μ. Βρετανία συνεχίζει να αποτελεί πρότυπο για τις λεγόμενες «βέλτιστες πρακτικές» στην ΕΕ, αν μάλιστα σκεφτεί κανείς ότι παρόμοιο σύστημα ισχύει σήμερα και με το νόμο Βρούτση, που προβλεπόταν να εφαρμοστεί από το 2017. Επομένως, καμιά επανάπαυση και καμιά αναμονή δεν πρέπει να δείξουν οι εργαζόμενοι. Πολύ περισσότερο, δεν πρέπει να επιτρέψουν στην κυβέρνηση να τους κουνάει κοροϊδευτικά το δάχτυλο και να τους λέει ότι είναι ευκολότερο τώρα να τους τσακίσει.
Αυτό κάνει ο πρωθυπουργός, όταν, στη συνέντευξή του, λέει ότι «από εδώ και στο εξής, κάθε αξιολόγηση θα είναι καθοριστική, αλλά ευκολότερη από την τελευταία». Στο χέρι των εργαζομένων είναι να τον διαψεύσουν, βάζοντας εμπόδια στα μέτρα που έρχονται, παλεύοντας επιθετικά για την ανάκτηση των απωλειών και τη συνολική ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Ο πρωθυπουργός για το Προσφυγικό

Ο πρωθυπουργός για το Προσφυγικό
Τις προηγούμενες μέρες ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας συμμετείχε: στη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών για το Προσφυγικό, σε Στρογγυλή Τράπεζα του ΟΗΕ για το Προσφυγικό και στην Ολομέλεια της Συνόδου Κορυφής του ΟΗΕ για τη διαχείριση προσφυγικών - μεταναστευτικών μετακινήσεων μεγάλης κλίμακας. Οπως όλοι γνωρίζουμε, πρόκειται για τις εκδηλώσεις εκείνες κατά τις οποίες οι ηγέτες των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, αυτών που σχεδιάζουν πολέμους για το μοίρασμα των αγορών, τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και που είναι πρωταίτιοι για τους ξεριζωμούς, την προσφυγιά, τους χιλιάδες νεκρούς, εξηγούν το πόσο «ευαίσθητοι» είναι για τους πρόσφυγες, το πόσο νοιάζονται και το πώς θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για να φροντίσουν τα θύματά τους. Βέβαια, δεν γίνεται μόνο αυτό. Σε αυτές τις διαδικασίες, οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί ψάχνουν να βρουν τρόπους διαχείρισης του προβλήματος, γιατί παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι προκαλούν το πρόβλημα, τους απασχολεί το πώς δεν θα διαταράξει τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, των καπιταλιστών. Και ακριβώς γι' αυτό είναι λογικό να εκδηλώνονται και έντονες αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις, πόσο μάλλον για ένα ζήτημα που βρίσκεται σε μεγάλη όξυνση, όπως το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό.
* * *
Σε αυτά, λοιπόν, τα τραπέζια βρέθηκε ο πρωθυπουργός και τοποθετήθηκε για το Προσφυγικό. Και μάλιστα, κάθε λέξη του, κάθε φράση, κάθε αναφορά, ήταν το καλύτερο «πλυντήριο» για να ξεπλύνει τους ενόχους και τις ευθύνες όσων έχουν καθοριστικό ρόλο για το πρόβλημα και τις επιπτώσεις του. Λογικό, αφού μεγάλο μερίδιο από αυτές ανήκει στον ίδιο και την κυβέρνησή του ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δεδομένου ότι έχουν δηλώσει την απόλυτη προσήλωσή τους στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Ας δούμε, όμως, λίγο πιο αναλυτικά πολλά από εκείνα που είπε ο πρωθυπουργός.
«...Μια Ευρώπη που αναρωτιέται κατά πόσο είναι ακόμα δυνατόν να διασφαλίσει την κοινωνική συνοχή και την ασφάλεια των πολιτών της, χωρίς να παραβιάσει το Διεθνές Δίκαιο και συγκεκριμένα τη Συνθήκη της Γενεύης».
Μπορεί ο πρωθυπουργός να «αναρωτιέται» αν θα πρέπει να παραβιαστούν τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών στο όνομα της ασφάλειας και της κοινωνικής συνοχής, όμως η πραγματικότητα είναι πως έχει ήδη βάλει πλάτη να συμβεί αυτό.
Ως αποτέλεσμα, άλλωστε, της πολιτικής της ΕΕ, που ο ίδιος στηρίζει με νύχια και δόντια, των ιμπεριαλιστικών παιχνιδιών και παζαριών, έχουμε τον εγκλωβισμό χιλιάδων στη χώρα μας, την έκρυθμη κατάσταση κυρίως στα νησιά, όπου ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες χιλιάδες άνθρωποι.
Το ενδεχόμενο, μάλιστα, στο μέλλον στο όνομα της «κοινωνικής συνοχής» να παρθούν κι άλλα μέτρα, ακόμα μεγαλύτερης παραβίασης αυτών των δικαιωμάτων, όπως για παράδειγμα μαζικές απελάσεις και μη τήρηση του καθεστώτος προστασίας των προσφύγων, είναι ανοιχτό. Και βεβαίως, ο πρωθυπουργός μπορεί να λέει πως κάτι τέτοιο δεν πρέπει να συμβεί, είναι όμως σίγουρο ότι μέσα στα διάφορα παζάρια στο πλαίσιο της ΕΕ, του ΝΑΤΟ κ.λπ., τελικά θα υιοθετήσει μια τέτοια πολιτική - γιατί αυτό θα συμφέρει την ελληνική αστική τάξη - ακόμα και αν διακηρυκτικά λέει ότι διαφωνεί με αυτήν.
* * *
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Αλ. Τσίπρας έπλεξε το εγκώμιο της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας: «Μια συμφωνία που οδήγησε σε δραστική μείωση των ροών (...) μια συμφωνία η οποία αντικαθιστά την παράτυπη, επικίνδυνη διαδρομή προς την Ευρώπη με μια νόμιμη μέσω της διαδικασίας της επανεγκατάστασης».
Ο πρωθυπουργός αναφέρεται σε μια συμφωνία που όχι μόνο δεν έδωσε λύση στο πρόβλημα - όπως ο ίδιος ισχυριζόταν τον περασμένο Μάρτη - αλλά διατήρησε σε - πιθανά - μόνιμο εγκλωβισμό δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων στην Ελλάδα. Ανθρωποι που θέλουν να φύγουν από τη χώρα μας και δεν μπορούν, ακριβώς γιατί υπάρχουν όλες οι συνθήκες και οι συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οσον αφορά την επανεγκατάσταση, αξίζει να αναφέρουμε ότι έξι ολόκληρους μήνες μετά από τη συμφωνία που αποθεώνει ο πρωθυπουργός, ο αριθμός των προσφύγων που επανεγκαταστάθηκαν είναι σταγόνα στον ωκεανό. Αντίθετα, η κυβέρνηση εμφανίζεται να συζητά το ενδεχόμενο να έρθουν και επιπλέον μετανάστες...
«Αν αυτή η προσπάθεια που συντελείται στην Ελλάδα αποτύχει, οι μόνοι κερδισμένοι σε όλη την Ευρώπη θα είναι πλέον οι ξενοφοβικές και εθνικιστικές φωνές».
Εδώ υπάρχει διαστροφή της πραγματικότητας. Η αλήθεια είναι ότι οι ίδιες οι αποφάσεις και οι επιλογές της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης οδηγούν ρατσιστικά και φασιστικά στοιχεία να βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να ξετυλίγουν το δηλητήριό τους και να οργανώνουν εκδηλώσεις μίσους σε βάρος αυτών των ανθρώπων. Επιπλέον, εξακολουθούν να είναι - σε πολλές περιπτώσεις - ακατάλληλες έως επικίνδυνες οι συνθήκες διαμονής, με αποτέλεσμα οι εγκλωβισμένοι να προσπαθούν να βρουν τρόπους για να φύγουν από τους χώρους στους οποίους στοιβάζονται.
***
Σε άλλο σημείο είπε ο πρωθυπουργός:
«...Πρέπει να βρούμε τρόπους για την καλύτερη προστασία των συνόρων μας, μέσω της αστυνομικής συνεργασίας και της καταπολέμησης της εμπορίας ανθρώπων. Στην Ευρώπη εργαζόμαστε ήδη προς αυτή την κατεύθυνση, στο πλαίσιο της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας και στη βάση άλλων περιφερειακών δράσεων».
Ο μηχανισμός αυτός είναι ήδη έτοιμος. Και μπαίνει στην υπηρεσία και στην πρώτη γραμμή κρούσης ΕΕ και αστικών κυβερνήσεων για την καταστολή σε βάρος των προσφύγων και μεταναστών. Αναλαμβάνει, μάλιστα, και καθήκοντα «αξιολόγησης τρωτότητας», δηλαδή να αξιολογεί την ικανότητα των κρατών - μελών να απωθούν και να καταστέλλουν ξεριζωμένους και κατατρεγμένους πρόσφυγες και μετανάστες και παρεμβαίνει αντίστοιχα (βλ. αναλυτικό ρεπορτάζ σελίδα 19).
Ολα τα παραπάνω δείχνουν ότι η διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος στο πλαίσιο των πολιτικών της ΕΕ δεν μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα του εγκλωβισμού χιλιάδων, αντίθετα το αναπαράγει και το συντηρεί. Οι εξελίξεις αρχίζουν να γίνονται πολύ επικίνδυνες και μπορεί να έχουν απρόβλεπτες συνέπειες. Και γι' αυτό φέρει μεγάλη ευθύνη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

TOP READ