Το παραμύθι της «προστασίας» του λαού

Το παραμύθι της «προστασίας» του λαού

Καπιταλιστική ανάπτυξη που τάχα θα ωφελήσει και το λαό και θα θέσει «την Αμερική πάνω από όλα, θα την κάνει σπουδαία ξανά», πως και «επαναφορά» του ελέγχου της εξουσίας «πίσω στο λαό» ήταν το παραμύθι που πλάσαρε ο Ντόναλντ Τραμπ στην πρώτη ομιλία του ως Πρόεδρος.
Ο μεγιστάνας καμώθηκε τον «αγωνιστή του λαού» και τον εγγυητή ανάκτησης του διεθνούς κύρους και της ισχύος των ΗΠΑ, ενώ την ίδια ώρα επέκρινε τις προηγούμενες κυβερνήσεις που έδωσαν «τρισεκατομμύρια δολάρια για την προστασία ξένων συνόρων και όχι για τα σύνορα της Αμερικής». Διαβεβαίωσε πως είναι έτοιμος «να ενώσει όλο τον κόσμο», για να εξαλειφθεί η ισλαμική τρομοκρατία, ανοίγοντας την πόρτα για κλιμάκωση παλιών επεμβάσεων ή την εξαπόλυση νέων...
Υπογράμμισε πως θα επαναδιαπραγματευτεί συμφωνίες προς όφελος των αμερικανικών μονοπωλίων που στήριξαν την εκλογή του και έκλεισε το μάτι σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, επαναλαμβάνοντας την υπόσχεσή του για εκσυγχρονισμό των υποδομών της χώρας. Είπε σε χαρακτηριστικό σημείο της ομιλίας του: «Θα κτίσουμε νέους δρόμους, νέες γέφυρες, νέα αεροδρόμια, σήραγγες, σιδηροδρόμους σε αυτό το μεγάλο έθνος. Θα ανοικοδομήσουμε τη χώρα, θα χρησιμοποιήσουμε αμερικανικά εργατικά χέρια. Θα ακολουθήσουμε δύο απλούς κανόνες: Από τους Αμερικάνους και με τους Αμερικάνους. Αγόρασε αμερικανικά κάνε προσλήψεις με αμερικάνικο τρόπο. Είναι δικαίωμα κάθε έθνους να βάζει πρώτο το δικό του συμφέρον!» Με άλλα λόγια, ο Τραμπ αξιοποίησε το υπαρκτό πρόβλημα και των πεπαλαιωμένων υποδομών και της ανεργίας για να συσπειρώσει γύρω του ένα μέρος των Αμερικανών εργαζομένων.
Από την άλλη, δεν ξέχασε και τα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στους τομείς της εξερεύνησης του Διαστήματος, της τεχνολογίας και της επιστήμης, λέγοντας: «Θα ξεκλειδώσουμε το Διάστημα και θα επωφεληθούμε από τα επιτεύγματα τεχνολογίας στο μέλλον».
Και κατέληξε, λέγοντας: «Εσείς ποτέ δεν θα αγνοηθείτε ξανά στο μέλλον! Η φωνή σας, οι ελπίδες και τα όνειρά σας θα καθορίσουν το δικό μας αμερικανικό πεπρωμένο. Από κοινού θα καταστήσουμε τις ΗΠΑ σπουδαίες ξανά. Θα καταστήσουμε την Αμερική περήφανη και πιο ασφαλή ξανά!».
Ο Τραμπ προσπάθησε ακολούθως να δείξει πως δεν μένει μόνον στα λόγια. Ελάχιστη ώρα μετά την ορκωμοσία του, κάθισε στο οβάλ γραφείο και υπέγραψε προεδρικά διατάγματα κυρίως για ζητήματα εσωτερικής πολιτικής, ενώ το τελευταίο 48ωρο και ιδιαίτερα από αύριο Δευτέρα αναμένεται να προωθήσει την υπογραφή και άλλων δεκάδων προεδρικών διαταγμάτων.

Σε εκκρεμότητα ο διορισμός των περισσότερων υπουργών...

Εάν εξαιρέσει κανείς τους στρατηγούς ε.α. Τζον Κέλι (που αναλαμβάνει υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας) και Τζέιμς Μάτις (που αναλαμβάνει υπουργός Αμυνας), κανείς άλλος υπουργός δεν είχε πάρει έως την Παρασκευή την έγκριση του διορισμού του από τη Γερουσία!
Οι βασικοί λόγοι σχετίζονται με τις συνεχιζόμενες, πολυεπίπεδες ενδοαστικές κόντρες που αντανακλώνται σαφώς και στο Κογκρέσο και οι οποίες έχουν καθυστερήσει σημαντικά την έγκριση του διορισμού του 80% του υπουργικού συμβουλίου.
Οι κόντρες αυτές γίνονται από Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους ενάντια στη νέα κυβέρνηση. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση «εισπράττει» παράλληλα και το αποτέλεσμα των διαφωνιών που έχουν ξεσπάσει τα τελευταία χρόνια εντός του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ανάμεσα σε «μετριοπαθείς» και ακροδεξιούς του λεγόμενου «κόμματος του τσαγιού».
Πολλοί Αμερικανοί πολιτικοί σχολιαστές σημειώνουν πως οι γερουσιαστές (Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί) έκαναν «δύσκολη τη ζωή» στις ακροάσεις των περισσότερων υπουργών, περνώντας από κόσκινο δηλώσεις που είχαν κάνει στο παρελθόν για διάφορα θέματα, αλλά και τα προσωπικά περιουσιακά και φορολογικά τους στοιχεία. Από χίλια κύματα πέρασε ιδιαίτερα η περίπτωση του υποψήφιου υπουργού Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον, μεταξύ άλλων, και λόγω των σχέσεων που είχε αναπτύξει με τη ρωσική κυβέρνηση, όταν διατελούσε πρόεδρος της πετρελαϊκής «Exxon Mobil». Ο Τίλερσον, λένε οι πληροφορίες από το Κογκρέσο, στην καλύτερη περίπτωση θα πετύχει έγκριση του διορισμού του το νωρίτερο στα μέσα της βδομάδας.
Ενδιαμέσως, η μετάβαση εξουσίας από την παλιά στη νέα κυβέρνηση θα εξακολουθήσει να γίνεται μέσω περίπου 50 ανώτερων κυβερνητικών αξιωματούχων, κυρίως υφυπουργών, που θα αναλάβουν τη διεκπεραίωση κρατικών υποθέσεων μέχρι την έγκριση του διορισμού των νέων υπουργών.

Μηχανές με οπτική αντίληψη ισάξια ή καλύτερη του ανθρώπου

Μηχανές με οπτική αντίληψη ισάξια ή καλύτερη του ανθρώπου

Αν κάποιος σας έδειχνε ένα γράμμα κάποιου άγνωστου σε σας αλφαβήτου και σας ζητούσε να το αντιγράψετε σε ένα χαρτί, το πιθανότερο είναι ότι θα το κάνατε με ευκολία. Ενας υπολογιστής, όμως, θα αντιμετώπιζε μεγάλη δυσκολία (σ.σ. δεν αναφερόμαστε σε φωτογραφική αναπαραγωγή του γράμματος), ακόμη κι αν ήταν εξοπλισμένος με την τελευταία λέξη των αλγορίθμων βαθιάς μηχανικής μάθησης, όπως αυτοί που χρησιμοποιεί γνωστή μηχανή αναζήτησης στο διαδίκτυο για την αυτόματη ταξινόμηση των φωτογραφιών. Αυτά τα συστήματα βαθιάς μηχανικής μάθησης απαιτούν εκπαίδευση με μεγάλα σύνολα δεδομένων ακόμη και για να κάνουν στοιχειώδεις διακρίσεις μεταξύ των φωτογραφιών. Κάτι τέτοιο δεν είναι πρόβλημα για μηχανές στο ταχυδρομείο που ταξινομούν τις επιστολές κατά ταχυδρομικό κώδικα. Αλλά για πιο λεπτά προβλήματα, όπως η άμεση μετάφραση από τη μια γλώσσα στην άλλη, μια προσέγγιση που θα επέτρεπε την εκπαίδευση του συστήματος με λιγοστά παραδείγματα θα ήταν πιο αποτελεσματική.
Οι υπολογιστές είναι σήμερα σε θέση να κάνουν αυτό το άλμα, χάρη σε ένα πλαίσιο μηχανικής μάθησης που ονομάζεται Bayesian Program Learning (BPL). Ο χαρακτηρισμός Bayesian αναφέρεται στο είδος πιθανολογικής συλλογιστικής, που επιτρέπει τη βελτίωση αβέβαιων εικασιών στη βάση νέων δεδομένων. Ομάδες ερευνητών στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο MIT και στο πανεπιστήμιο του Τορόντο έδειξαν ότι ένας υπολογιστής που χρησιμοποιεί την BPL έχει καλύτερη επίδοση από τους ανθρώπους στην αναγνώριση και ανακατασκευή μη οικείων χειρόγραφων συνόλων χαρακτήρων, βασιζόμενων σε ένα και μόνο παράδειγμα.
Η προσέγγιση BPL στη μηχανική μάθηση είναι θεμελιωδώς διαφορετική από τη βαθιά μάθηση, που σε γενικές γραμμές προσπαθεί να αντιγράψει τις βασικές ικανότητες αναγνώρισης μοτίβων, που διαθέτει ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Αντίθετα η BPL εμπνέεται από την ικανότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου να συνάγει ένα σύνολο δράσεων, που θα μπορούσαν να παράγουν το μοτίβο, που δίνεται προς αντιγραφή. Για παράδειγμα μπορεί να αναγνωρίσει ότι το γράμμα Α είναι δυνατό να κατασκευαστεί από δύο γραμμές υπό γωνία, που συνενώνονται στο πάνω μέρος και μια οριζόντια γραμμή στη μέση. Ο υπολογιστής αναπαριστά το Α συνθέτοντας ένα απλό πρόγραμμα, που δημιουργεί παραδείγματα αυτού του γράμματος, φτιάχνοντας διαφορετικές και όλο και πιο καλές παραλλαγές του κάθε φορά, που τρέχει το πρόγραμμα. Οι διαδικασίες BPL επιτρέπουν στο λογισμικό να αντιμετωπίσει την αβεβαιότητα της κατασκευής άγνωστων γραμμάτων, από μικρότερα οικεία τμήματα (όπως η οριζόντια γραμμή στο Α).
Αυτός ο τρόπος μάθησης είναι πιο ευέλικτος και αποτελεσματικός και οι ίδιες διαδικασίες που χρησιμοποιεί το λογισμικό BPL για την αποδόμηση και στη συνέχεια ανακατασκευή ενός αγνώστου γράμματος, ίσως θα μπορούσαν στο μέλλον να οδηγήσουν σε τεχνητή νοημοσύνη ικανή να συμπεράνει μοτίβα αιτίου - αποτελέσματος σε σύνθετα φαινόμενα (όπως η ροή ενός ποταμού) και στη συνέχεια να τα χρησιμοποιήσει σε εντελώς διαφορετικά συστήματα. Οι άνθρωποι συχνά χρησιμοποιούν αυτό το είδος της «πλάγιας σκέψης», που αποτελεί βασικό στοιχείο της ανθρώπινης νοημοσύνης. Ακριβώς αυτή την ικανότητα επιδιώκουν να δώσουν στα μηχανήματα οι ερευνητές, όπως δηλώνει ο Μπρέντεν Λέικ, του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

«Υπερμόρια» από «υπεράτομα»!

«Υπερμόρια» από «υπεράτομα»!

Τα «υπεράτομα» είναι δομές που συμπεριφέρονται ως μεμονωμένες ατομικές μονάδες. Τα «υπερμόρια», όπως το σύμπλεγμα κοβαλτίου - σεληνίου που εικονίζεται εδώ, συνδυάζουν «υπεράτομα» και ίσως δώσουν υλικά με χρήσιμες ιδιότητες

Ο περιοδικός πίνακας φαίνεται ότι περιέχει αρκετά στοιχεία, αλλά οι χημικοί και οι ερευνητές της επιστήμης των υλικών θέλουν περισσότερα. Κι αυτό επειδή η προσπάθεια σχεδιασμού συνθετικών υλικών με ασυνήθιστα χρήσιμες ιδιότητες, ξεπερνά το περιεχόμενο του συνταγολόγιου της φύσης. Συχνά οι επιστήμονες χρειάζονται τις χημικές και φυσικές ιδιότητες ενός στοιχείου που απλώς δεν υπάρχει. Τα μόρια που φτιάχνονται από τα λεγόμενα «υπεράτομα», δηλαδή ομάδες χημικά συνδεδεμένων ατόμων που συμπεριφέρονται ενιαία σαν ένα άτομο, θα μπορούσαν να γεμίσουν το κενό αυτό. Τα «υπεράτομα» μπορούν να σχεδιαστούν έτσι ώστε να έχουν ηλεκτρικές και μαγνητικές ιδιότητες που θα ήταν δύσκολο ή αδύνατο να επιτευχθούν χρησιμοποιώντας φυσικούς συνδυασμούς των στοιχείων. Αλλά, αν και οι χημικοί γνωρίζουν εδώ και δεκαετίες πώς να δημιουργήσουν «υπεράτομα», δεν είχαν καταφέρει να βρουν αξιόπιστο τρόπο για να τα συνενώσουν σε μεγαλύτερες δομές.
Η ομάδα ερευνητών του καθηγητή χημείας του πανεπιστημίου Κολούμπια, Κόλιν Νάκολς, ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε μέθοδο για την κατασκευή «κατά παραγγελία μορίων» από «υπεράτομα». Αυτές οι συνθετικές δομές θα μπορούσαν να μιμηθούν τις ιδιότητες μορίων που υπάρχουν αυθόρμητα στη φύση, δίνοντας ταυτόχρονα στους επιστήμονες τη δυνατότητα να «ρυθμίσουν» τις ιδιότητές τους, ώστε να ταιριάξουν με συγκεκριμένους σκοπούς. Είναι σα να δημιουργήθηκε μια τρίτη διάσταση στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων, λέει ο Νάκολς.
Τα «υπεράτομα» ανακαλύφθηκαντο 1984 από τον Γουόλτερ Νάιτ και τους συνεργάτες του στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, με τη μορφή δομών ατόμων νατρίου που το εξωτερικό «κέλυφος» ηλεκτρονίων τους συμπεριφερόταν όπως εκείνο ενός απλού ατόμου, αλλά βελτιώνοντας τις μαγνητικές ιδιότητες και τη δραστικότητά του. Από τότε μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες κατασκεύασαν υπερατομικές δομές από αργίλιο (αλουμίνιο), λευκόχρυσο, ρουβίδιο και άλλα στοιχεία. Αλλά για να συνδυάσουν τα «υπεράτομα» σε μεγαλύτερες δομές, έπρεπε να ανακαλύψουν την ειδική χημική συμπεριφορά τους, που διαφέρει από εκείνη των ατόμων των στοιχείων του περιοδικού πίνακα. Στην ουσία άρχισαν να ανακαλύπτουν το αντίστοιχο της συμπλήρωσης τροχιακών των ατόμων, στο επίπεδο των «υπερατόμων». Σύμφωνα με τη γενίκευση των συμπερασμάτων των επιστημών από το διαλεκτικό υλισμό, η ύλη εμφανίζει νέα φαινόμενα και ιδιότητες σε κάθε επίπεδο οργάνωσής της, κάθε επίπεδο κυριαρχείται από νόμους που αφορούν ειδικά αυτό, οι οποίοι - όπως έχει δείξει η ιστορία της επιστήμης - προκύπτουν από τους νόμους ενός χαμηλότερου επιπέδου. Οι νόμοι των χημικών δεσμών των «υπερατόμων» εξηγούνται από τους νόμους που διέπουν τους χημικούς δεσμούς των κανονικών ατόμων, όπως οι χημικοί δεσμοί των κανονικών ατόμων εξηγούνται από τα ηλεκτρόνια, ένα είδος υποατομικών σωματιδίων.
Μέχρι στιγμής η ομάδα του Νάκολς και του μεταπτυχιακού φοιτητή του, Ανουκ Τσαμπσόρ, έχει κατασκευάσει μόρια από ζεύγη και τριάδες υπερατόμων κοβαλτίου - σεληνίου, αλλά θεωρούν ότι θα μπορέσουν να συνθέσουν πιο εξωτερικά υλικά με πιθανές εφαρμογές σε ελαστικούς ανιχνευτές, υψηλής απόδοσης μπαταρίες κ.τ.λ. Τα εγχειρίδια της χημείας δεν θα χρειαστεί να αλλαχτούν. Ο περιοδικός πίνακας θα παραμείνει ως έχει, αλλά ίσως μπορέσουμε να έχουμε στη διάθεσή μας περισσότερα «στοιχεία» απ' όσα υπάρχουν έτοιμα στη φύση.

Παρεμβάσεις του κεφαλαίου στον Πολιτισμό: Το παράδειγμα του Κέντρου Πολιτισμού «Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος»

Παρεμβάσεις του κεφαλαίου στον Πολιτισμό: Το παράδειγμα του Κέντρου Πολιτισμού «Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος»

Eurokinissi

Στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης ένα πλήθος επιχειρηματικών ομίλων επιδιώκουν με χορηγίες και δωρεές - σταγόνες στον ωκεανό του πλούτου που έχουν συσσωρεύσει από την εκμετάλλευση των εργαζομένων - να αποκαταστήσουν την αιματοβαμμένη φύση του κεφαλαίου στη λαϊκή συνείδηση, καλλιεργώντας ταυτόχρονα μέσα από κάθε λογής προγράμματα την αντίληψη ότι κοινωνική πρόοδος χωρίς το κεφάλαιο είναι αδύνατον να υπάρξει. Αναφερόμενοι στον τομέα του Πολιτισμού δε θα μπορούσε να παραλειφθεί το παράδειγμα της Κίνησης Πολιτών «Διάζωμα», που έχει αναλάβει την προστασία των αρχαίων θεάτρων μέσω χορηγιών από ιδιωτικές οργανώσεις (όπως τα ιδρύματα Ωνάση, Μποδοσάκη, «Στ. Νιάρχος», ΣΕΒ κ.λπ.), επιχειρηματικούς ομίλους (τράπεζες, βιομηχανίες τροφίμων και ποτών, φαρμακοβιομηχανίες, επιχειρήσεις τηλεπικοινωνίας κ.ά.), δημόσιους φορείς, ειδικά της Τοπικής Διοίκησης, και απλούς πολίτες και η οποία διασυνδέεται άμεσα με τα σχολεία. Για τους πραγματικούς στόχους ανάλογων παρεμβάσεων μιλάει το παράδειγμα των μαθητών ενός σχολείου που εμπνεόμενοι από το κοινωνικό όραμα μιας βιομηχανίας - εταιρικού μέλους του «Διαζώματος» - έγραψαν σενάριο για τη συμβολή της στην αποκατάσταση και ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Ως ανταμοιβή, είχαν την ...τύχη να συνομιλήσουν με τον πρόεδρο της εταιρείας και να διδαχτούν από την πείρα της ζωής και της σταδιοδρομίας του «κατάλληλες στάσεις ζωής», σύμφωνα με το δελτίο Τύπου του σχολείου...

Με λίγα λόγια, καπιταλιστικό κράτος και επιχειρηματικοί όμιλοι συνεργάζονται αγαστά για να επιτευχθεί η ταξική συνεργασία και συναίνεση στη διαιώνιση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, υλικής και πνευματικής. Ετσι και η ναυαρχίδα του Ιδρύματος «Στ. Νιάρχος», το Κέντρο Πολιτισμού στο Φαληρικό Δέλτα, έρχεται επάξια να εκπροσωπήσει την κυρίαρχη αστική αντίληψη για το ρόλο της Τέχνης να κατευνάζει, να παρηγορεί και ευχάριστα να αποκοιμίζει συμφιλιώνοντας ταξικά τους καταπιεσμένους με τους καταπιεστές τους. Οι μέχρι σήμερα ανοιχτές στους πολλούς δραστηριότητές του, όπως το γιορταστικό πρόγραμμά του για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά με τις συναυλίες κλασικής μουσικής, τα γκαλά όπερας από τη Λυρική, τις αναγνώσεις χριστουγεννιάτικων ιστοριών από επώνυμους καλλιτέχνες, το στολισμένο περιβάλλον, τις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις, τη λίμνη, τα βεγγαλικά, πρόσφεραν απλόχερα στο λαϊκό κόσμο που συνέρρεε με τα παιδιά του μια γεύση από το λαμπερό και πολυτελή κόσμο της τάξης των αστών, στον οποίο μπορεί να συμμετέχει και ο απλός λαός, μια αίσθηση σφρίγους και ακμής ενός συστήματος που κάτω από το λούστρο του σπαράζεται από ανταγωνισμούς και σαπίζει.

Ενας ιδιωτικός οργανισμός που θα απολαμβάνει τα προνόμια του Δημοσίου χωρίς τις υποχρεώσεις του

Δεν είναι πλέον μακριά η ημερομηνία που θα ολοκληρωθεί η παράδοση του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» (ΚΠΙΣΝ) στο ελληνικό κράτος. Ηδη το έργο βρίσκεται στο τελικό στάδιο των δοκιμαστικών χρήσεων για να διαπιστωθεί η καλή λειτουργία του. Σύσσωμος ο αστικός Τύπος πανηγυρίζει για το καινούργιο πολιτιστικό κέντρο, επισημαίνοντας τη «μεγάλη προσφορά» του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» (ΙΣΝ), τις αρχιτεκτονικές του αρετές και τη σπουδαία αναβάθμιση του αστικού τοπίου της περιοχής. Ελάχιστες μέχρι τώρα είναι οι φωνές που αμφισβητούν το πόσο δωρεάν είναι η «δωρεά» και επισημαίνουν την παρέμβαση που γίνεται από το ΙΣΝ, ενός ιδιωτικού φορέα, στη διάρθρωση και λειτουργία όχι μόνο του οργανισμού του ΚΠΙΣΝ αλλά και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ) και της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ελλάδος (ΕΒΕ). Για τους διαφημιστές όμως του μύθου περί καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο και αγαθοποιά οράματα, τέτοια θέματα πρέπει να αποκρύβονται από το φτωχό λαό. Το μόνο που τους προβληματίζει είναι το κατά πόσον το ελληνικό κράτος θα μπορέσει να διαχειριστεί αποτελεσματικά ένα τέτοιο έργο, υπαινισσόμενοι πως θα ήταν προτιμότερο να μείνει στα χέρια του Ιδρύματος «Στ. Νιάρχος».

• Από μια πρώτη ματιά στο νόμο που κυρώνει τη σύμβαση ανάμεσα στο Ελληνικό Δημόσιο (ΕΔ) και το Ιδρυμα αποκαλύπτονται οι ασφυκτικοί όροι με τους οποίους το δεύτερο επιβάλλει τις απαιτήσεις του και ελέγχει την υλοποίησή τους. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 29 της σύμβασης, αν αυτή λυθεί για μια σειρά λόγους - ανάμεσά τους και η μη συμμόρφωση με τους κανόνες που επιβάλλει το ΙΣΝ - τότε αυτό δικαιούται να πάρει πίσω όλα τα χρήματα που έχει «δωρίσει» και μάλιστα προσαρμοσμένα ετησίως με βάση το ποσοστό αύξησης του τιμάριθμου και εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριών μηνών. Μετά την πάροδο της προθεσμίας τρέχουν τόκοι υπερημερίας.
• Η διατυμπανιζόμενη αποξένωση του Ιδρύματος από το Κέντρο Πολιτισμού μετά από την παράδοση του έργου στο Δημόσιο είναι λόγια του αέρα. Το ΙΣΝ θα είναι τόσο αποξενωμένο ώστε θα διατηρεί ακέραιο το δικαίωμά του να ελέγχει όποτε θέλει τα οικονομικά και τη λειτουργία του Κέντρου Πολιτισμού «Σταύρος Νιάρχος», επεκτείνοντας μάλιστα την παρέμβασή του - μέσω του Κέντρου Πολιτισμού - στη λειτουργία της Λυρικής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης, εφόσον προηγουμένως διαπιστώσει ότι οι δύο οργανισμοί πληρούν τους όρους για να εγκατασταθούν σε αυτό. Ανάμεσα στους όρους είναι και η αναπροσαρμογή των κανονισμών λειτουργίας τους σύμφωνα με τις υποδείξεις του Ιδρύματος. Μάλιστα, στη σύμβαση της δωρεάς υπάρχουν προσαρτημένα σχετικά σχέδια και για τους δύο οργανισμούς, που δεν κατατέθηκαν στη Βουλή.
• Με βάση τη σύμβαση το Κέντρο Πολιτισμού Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» είναι μια ανώνυμη εταιρεία, η οποία δεν υπάγεται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στο δημόσιο λογιστικό, στις εθνικές διατάξεις περί εκπόνησης μελετών, παροχής υπηρεσιών, εκτέλεσης έργων και διενέργειας προμηθειών του Δημοσίου και τις διατάξεις για την πρόσληψη προσωπικού στο δημόσιο τομέα και θα λειτουργεί ως φορέας ιδιωτικού δικαίου. Με άλλα λόγια, έχουμε ένα φορέα που ανήκει στο κράτος, ο οποίος όμως είναι πλήρως εκτός κανόνων λειτουργίας του Δημοσίου. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο ιδιωτικός αυτός οργανισμός απολαμβάνει όλα τα προνόμια των κρατικών φορέων - χωρίς τις υποχρεώσεις τους - και ακόμη περισσότερα, αφού απαλλάσσεται από κάθε φορολογική επιβάρυνση, πλην ΦΠΑ. Μάλιστα, αν κάποιος τρίτος, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, αποφασίσει να κάνει δωρεά προς το ΚΠΙΣΝ, την ΕΛΣ ή την ΕΒΕ, απαλλάσσεται επίσης από κάθε φόρο για τη συγκεκριμένη δωρεά, το ποσόν της δωρεάς αφαιρείται από το εισόδημα του δωρητή και ο δωρητής «απαλλάσσεται από τα τεκμήρια απόκτησης περιουσιακών στοιχείων» (άρθρο 28).
• Σαν να μην έφταναν όλα αυτά η ΕΛΣ όσο και η ΕΒΕ θα πληρώνουν για τη χρήση του χώρου και τον εξοπλισμό που θα τους παραχωρηθεί, καθώς και για τη συντήρησή τους. Σε απλά ελληνικά, η ΕΛΣ και η ΕΒΕ θα πληρώνουν νοίκι με ετήσια μάλιστα αναπροσαρμογή του. Μετά την 68η συνάντηση της ειδικής συμβουλευτικής επιτροπής του Ελληνικού Δημοσίου με το Ιδρυμα «Στ. Νιάρχος», που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 12/12/16 και με βάση τα όσα επισήμανε ο πρόεδρος της ΕΛΣ, Αθανάσιος Θεοδωρόπουλος, η ΕΛΣ θα πρέπει να καταβάλει στο ΚΠΙΣΝ για τη χρήση του χώρου το ποσό των 5,6 εκατομμυρίων ευρώ, ποσό που είναι αδύνατο να καλυφθεί από τον προϋπολογισμό του ΥΠΠΟΑ, ο οποίος για το 2017 προβλέπει τη διάθεση μόλις 95,8 εκατομμυρίων για το σύνολο των 60 περίπου εποπτευόμενων από αυτό φορέων. Αντικειμενικά, η ΕΛΣ εξωθείται στην ανάπτυξη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών και στην αναζήτηση κεφαλαιούχων «χορηγών» - επενδυτών με τα ανάλογα ανταλλάγματα, που συνήθως δεν είναι μόνο οικονομικά.

Συμβολή στην αποτελεσματικότερη επιχειρηματική λειτουργία δημόσιων οργανισμών

Ειδικότερα στην περίπτωση του Ιδρύματος «Στ. Νιάρχος» εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς, ποιο είναι τελικά το όφελος που θα αποκομίσει το ίδιο το Ιδρυμα από αυτήν την ακριβή επένδυση των 617 εκατομμυρίων ευρώ στο Φαληρικό Δέλτα; Η απάντηση δεν είναι εύκολη, καθώς οι ουσιαστικότερες πλευρές του όλου εγχειρήματος δεν έχουν ακόμη αποκαλυφθεί. Οσοι ωστόσο έχουν υπόψη τους την κατά καιρούς κρίσιμη ιδεολογική και πολιτική παρέμβαση ανάλογων «ευαγών ιδρυμάτων» του κεφαλαίου στην κοινωνική ζωή διαφόρων χωρών (με πρώτο το ίδρυμα Φορντ, παράρτημα - βιτρίνα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου με πολιτιστική δράση και στην Ελλάδα την περίοδο της δικτατορίας) δεν μπορεί παρά να είναι επιφυλακτικοί απέναντι σε τέτοιου είδους «ευεργεσίες».
Σε ένα πρώτο επίπεδο το Ιδρυμα «Στ. Νιάρχος» έρχεται να εξυπηρετήσει την κατεύθυνση μονοπωλιακών ενώσεων, όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση, για τοποθέτηση μέρους των κερδών σε κοινωνικούς τομείς του κράτους, όπως ο Πολιτισμός. Η διείσδυση του κεφαλαίου σε δομές και υπηρεσίες του αστικού κράτους με την ανάληψη πρωτοβουλιών άμεσα απ' αυτό, αποτελεί μάλιστα μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να προσαρμοστεί ο κρατικός τομέας στις τρέχουσες ανάγκες του κεφαλαίου. Αλλωστε, όλα αυτά τα χρόνια το Ιδρυμα «Στ. Νιάρχος» εκτός από την κατασκευή των νέων εγκαταστάσεων της Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης έχει χρηματοδοτήσει πολλές άλλες μικρότερες ή μεγαλύτερες δράσεις στους τομείς του Πολιτισμού, της Παιδείας, της Υγείας και της Πρόνοιας ασκώντας καθοδηγητικό ρόλο στον αναπροσανατολισμό κρατικών οργανισμών, ώστε να λειτουργήσουν αποτελεσματικότερα «επιχειρηματικά», με μικρότερο δηλαδή κόστος και μεγαλύτερα οφέλη για τα γενικότερα ιδεολογικά - πολιτικά κεφαλαιοκρατικά συμφέροντα. Βασικά στοιχεία αυτής της αναδιάρθρωσης των κρατικών κοινωνικών υπηρεσιών είναι η εισαγωγή νέων τεχνολογιών στην οργάνωσή τους, η αξιοποίηση νέων τεχνικών προσέλκυσης «πελατών», η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και η εξοικείωση των εργαζομένων σε αυτές με την ελαστική και την «εθελοντική» εργασία, προπαντός όμως η αποτελεσματικότερη συνεισφορά τους στην ιδεολογική χειραγώγηση, στην προσαρμογή και την υποταγή πλατιών λαϊκών στρωμάτων - ειδικά της νεολαίας - στις στρατηγικές προτεραιότητες της αστικής τάξης, μέσα και από τη συγκρότηση κοινωνικών δικτύων.

Κοινωνικές δικτυώσεις με στόχο τη νεολαία που γεννούν πολλά ερωτήματα

Ανάλογους στόχους φαίνεται να υπηρετεί και η ΜΚΟ του Ιδρύματος «Στ. Νιάρχος» Future Library με αντικείμενο την «προώθηση της καινοτομίας, της δημιουργικότητας και της κοινωνικής δικτύωσης». Στο πρόγραμμά της - στο οποίο εντάσσονται 150 διασυνδεδεμένες μεταξύ τους δημόσιες και δημοτικές Βιβλιοθήκες της χώρας, ανάμεσά τους και η Εθνική Βιβλιοθήκη - ορίζεται ως σκοπός της «η ενίσχυση στη συνείδηση των πολιτών της σπουδαιότητας των βιβλιοθηκών ως κέντρων μάθησης, χώρων δημιουργικότητας και αλληλεπίδρασης ιδεών». Ενα ευπρόσδεκτο θα σκεφτεί κανείς εγχείρημα, αφού το δίκτυο των βιβλιοθηκών μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη της φιλομάθειας, διευκολύνοντας την πρόσβαση στη γνώση και το βιβλίο ενός ευρύτερου και προπαντός νεανικού κοινού μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή και του διαδικτύου. Δυστυχώς, όμως, όλα αυτά τα πλεονεκτήματα αφορούν ένα περιορισμένο, με υψηλά μορφωτικά εφόδια αναγνωστικό κοινό.
Για τον πολύ κόσμο οι βιβλιοθήκες μετατρέπονται σε χώρους ανάπτυξης μιας σειράς άλλων δραστηριοτήτων για κάθε ηλικία, φαινομενικά θετικών, που ωστόσο συγκλίνουν στη διαμόρφωση της βολικής για την αστική εξουσία στάσης ζωής και συνείδησης του ημιμαθούς και διά βίου ημιαπασχολούμενου κυνηγού δεξιοτήτων, ενός προσαρμοστικού και αφοσιωμένου στα κάλπικα αστικά ιδεώδη πολίτη, όπως π.χ. οι δράσεις για το περιβάλλον, που καθόλου άσχετες δεν είναι με την προώθηση της πράσινης οικονομίας. Από το όλο πρόγραμμα δε λείπουν οι οργανωμένες συζητήσεις ή τα σεμινάρια προβολής των ιμπεριαλιστικών στρατηγικών επιδιώξεων και προπαγάνδας αστικών ιδεολογημάτων πάνω σε επίμαχα θέματα, όπως το Προσφυγικό, ο πόλεμος, η Ευρωπαϊκή Ενωση κ.ά. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα αγώνων ρητορικής (debate) για νέους που οργάνωσε η Δημοτική Βιβλιοθήκη της Ηλιούπολης με θέμα: «Είναι ευθύνη της Δύσης να επιβάλει τις ανθρωπιστικές αξίες της στον υπόλοιπο κόσμο». Στο περίγραμμα αυτό αναπροσαρμόζεται και το αντικείμενο εργασίας των βιβλιοθηκονόμων, που χρησιμοποιούνται πια ως εμψυχωτές και οργανωτές προγραμμάτων, ενώ οι αποτελεσματικότεροι από αυτούς στέλνονται για σεμινάρια στο εξωτερικό. Μια ανάλογη «κοινωνική δικτύωση» στον τομέα της Παιδείας αυτή τη φορά προωθεί και το επίσης χρηματοδοτούμενο από το Ιδρυμα «Στ. Νιάρχος» πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων «Ανοιχτά σχολεία», σύμφωνα με το οποίο ορισμένα σχολεία παραμένουν ανοιχτά τις απογευματινές ώρες και τα Σαββατοκύριακα με σκοπό να προσελκύσουν με την ανάπτυξη διαφόρων προγραμμάτων τους μαθητές, τους γονείς και τους κατοίκους της γειτονιάς.
Οσα μέχρι εδώ αναφέρθηκαν συνιστούν βέβαια ορισμένες όψεις του ζητήματος, που η εικόνα του δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Πολλά ερωτήματα παραμένουν ακόμη αναπάντητα. Είναι οπωσδήποτε θέμα που προκαλεί ανησυχία για την τύχη του θησαυρού της συγκεντρωμένης στις βιβλιοθήκες μας πνευματικής μας κληρονομιάς, οι σχέσεις που κατά καιρούς αναπτύσσει η ΜΚΟ Future Library με ορισμένους μονοπωλιακούς κολοσσούς στους τομείς της επικοινωνίας και του διαδικτύου που εκδηλώνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας ως πάροχοι ή χρήστες περιεχομένου, όπως η «Google» ή η «Vodafone», αλλά και η σύνδεσή της με το ίδρυμα των ιδιοκτητών της «Microsoft», Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς.
Ισως ακόμη πιο σοβαρό ζήτημα είναι το ότι μια σειρά ιδιωτικές οργανώσεις, που αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αποτελεί το Ιδρυμα «Στ. Νιάρχος», συγκροτούν κοινωνικά δίκτυα, κατευθύνουν δραστηριότητες και συζητήσεις, συγκεντρώνουν και οργανώνουν εργατικά, λαϊκά στρώματα με ειδική στόχευση στη νεότερη γενιά τους και όλα αυτά με τη σφραγίδα του αστικού κράτους, στρατολογώντας μάλιστα ειδικευμένους εργαζόμενους σε αυτό. Για το πώς χρησιμοποιούνται σε κρίσιμες πολιτικές φάσεις τα ανθρώπινα αυτά δίκτυα υπάρχει ήδη μια πείρα στη χώρα μας. Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από τότε που το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ καλούσε τους ακροατές του να εκτονωθούν στο κίνημα των πλατειών.
Οσοι παρ' όλα αυτά εξακολουθούν να μαγεύονται από το θαυμαστό κόσμο του Πάρκου και να θεωρούν το Ιδρυμα «Στ. Νιάρχος» πηγή φωτός και πολιτισμού, ας αναρωτηθούν, γιατί από τις εγκαταστάσεις του ο Ομπάμα απηύθυνε τον ύμνο του για την αστική Δημοκρατία ενάντια στον «ολοκληρωτισμό» και το «σιδηρούν παραπέτασμα», που στο όνομά της και χάρη σ' αυτήν διογκώνονται οι ταξικές ανισότητες και γίνονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα και οι ωμότερες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, όπως αυτές που πληθαίνουν στη γύρω μας περιοχή;

Σ. Μ.

E SPORTS Το νέο «φρούτο» κερδοφορίας των πολυεθνικών και οι κρυφές παγίδες

E SPORTS

Το νέο «φρούτο» κερδοφορίας των πολυεθνικών και οι κρυφές παγίδες

© 2014 Helena Kristiansson and

Αρκετές είναι οι παγίδες που κρύβει η νέα μόδα της ενασχόλησης με τα e sports

Η είδηση είδε το φως της δημοσιότητας πριν από ένα μήνα περίπου. Αν και γενικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι πέρασε στα ...ψιλά των ΜΜΕ, ωστόσο αυτά που ίσως να κρύβει από πίσω να είναι η απαρχή νέων δεδομένων, που φθάνουν μέχρι και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο λόγος για την απόφαση της Φινλανδίας, ειδικότερα των αρμόδιων υπηρεσιών της, να αναγνωρίσει τα λεγόμενα e sports ως Ολυμπιακό άθλημα. Οπου e sports εννοούνται τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, τα οποία πλέον για προφανείς λόγους έχουν εξελιχθεί και δεν θυμίζουν σε τίποτα τα αντίστοιχα οικιακά της δεκαετίας του '80. Σύμφωνα λοιπόν με την απόφαση της Φινλανδίας, αυτά πλέον είναι κάτι παραπάνω από απλά παιχνίδια ψυχαγωγίας ηλεκτρονικού τύπου. Είναι δηλαδή ...αθλητισμός και πλέον οι λεγόμενοι gamers (οι παίκτες αυτών των παιχνιδιών) θα θεωρούνται αθλητές. Μάλιστα, οι πληροφορίες θέλουν να υπάρχουν και άλλες χώρες που σκέφτονται να προβούν σε ανάλογη κίνηση. Ειδικά για την περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου οι αρμόδιοι για το θέμα φέρεται να έχουν τη στήριξη της κυβέρνησης. Σε κάποιες άλλες χώρες, όπως η Ν. Κορέα, τα e sports θεωρούνται ήδη εθνικά αθλήματα.
Την ίδια ώρα, η Διεθνής Ομοσπονδία Ηλεκτρονικών Αθλητικών Παιχνιδιών (World eSports Association - WESA) έχει πιέσει να αναγνωριστεί από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή και να προστεθούν κάποια στιγμή τα παιχνίδια στο Ολυμπιακό καλεντάρι. Μάλιστα, οι υπεύθυνοι της WESA έχουν θέσει ως απώτερο στόχο μέχρι τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024 να έχουν υπάρξει εξελίξεις για το θέμα.

Σε άνθιση η αγορά...

Το μεγαλύτερο άνοιγμα της αγοράς μέσω της αύξησης του ενδιαφέροντος για τα συγκεκριμένα παιχνίδια είναι ο στόχος των πολυεθνικών του χώρου

Διεθνή πρωταθλήματα και τουρνουά υπό τη στήριξη των πολυεθνικών, πακτωλός εκατομμυρίων είτε ως έπαθλα για τους νικητές είτε ως επένδυση με τη μορφή χορηγιών, πανάκριβο αλισβερίσι για τα τηλεοπτικά δικαιώματα και μια αγορά που ολοένα αυξάνει τα μέλη της είναι πλέον τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα που αφορά τα λεγόμενα e sports. Από αυτά το μεγαλύτερο τζίρο αλλά και ενδιαφέρον μέχρι στιγμής φαίνεται να συγκεντρώνεται σε δύο τομείς παιχνιδιών: Τα αθλητικού περιεχομένου, που αφορούν κυρίως ποδόσφαιρο, μπάσκετ, μηχανοκίνητα σπορ, και τα πολεμικά παιχνίδια. Η πρώτη κατηγορία ήταν αυτή που έκανε την αρχή πριν από μερικά χρόνια όταν ομοσπονδίες αθλημάτων, όπως η FIFA του ποδοσφαίρου ή το ΝΒΑ του αμερικανικού επαγγελματικού πρωταθλήματος μπάσκετ, έδωσαν το όνομά τους σε αντίστοιχα παιχνίδια, στα οποία αποτυπωνόταν πλήρως η πραγματικότητα που επικρατούσε στο χώρο (π.χ. πιστή αντιγραφή παικτών, ομάδων, διαιτητών, κανονισμών κ.τ.λ.). Εξαιτίας της απήχησης, μάλιστα, τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να μπαίνουν στην αγορά και κανονικές ομάδες ποδοσφαίρου ή και Ομοσπονδίες, δημιουργώντας ειδικά τμήματα ή και ολόκληρα πρωταθλήματα σε αυτά τα παιχνίδια. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η απόφαση της γαλλικής ποδοσφαιρικής Λίγκας να έρθει σε συμφωνία με εταιρεία ανάπτυξης του παιχνιδιού FIFA, προκειμένου όλες οι ομάδες να αποκτήσουν τμήμα e sports και να δημιουργηθεί γαλλικό πρωτάθλημα, προσδοκώντας σε μια νέα πηγή εσόδων από τη νέα πραγματικότητα. Μάλιστα, λίγο αργότερα ανακοινώθηκε και η συμφωνία αρκετών εκατομμυρίων ευρώ με διεθνές τηλεοπτικό δίκτυο για την κάλυψη του εν λόγω πρωταθλήματος.
Τα τελευταία χρόνια όμως την κούρσα του ενδιαφέροντος δείχνουν να κερδίζουν τα πολεμικού στιλ παιχνίδια, εξίσου φτιαγμένα πιστά σε αντιγραφή της πραγματικότητας. Π.χ. οι παίκτες καλούνται να επιλέξουν όπλα ή άρματα με όλα τα στοιχεία, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των αντίστοιχων πραγματικών που υπάρχουν στην αγορά.

...και τα κέρδη

Οσον αφορά τα οικονομικά στοιχεία που συνοδεύουν σε γενικές γραμμές τα e sports, ήδη βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα, τα οποία μάλιστα αναμένεται να ανέβουν ακόμη περισσότερο τα επόμενα χρόνια. Σύμφωνα με έρευνα χρηματοπιστωτικής πολυεθνικής, η βιομηχανία των ηλεκτρονικών αθλημάτων γίνεται ολοένα και πιο ελκυστική στην Ευρώπη, και σήμερα αξίζει πάνω από 300 εκατομμύρια δολάρια. Βάσει των στοιχείων ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης προβλέπεται να αγγίξει το 14%. Ειδικά για τη φετινή χρονιά τα έσοδα αναμένεται να φθάσουν τα 343 εκατομμύρια δολάρια και το 2018 σχεδόν τα 390 εκατομμύρια δολάρια. Οι τρεις κορυφαίες χώρες στις οποίες διεξάχθηκε η έρευνα είναι η Ρωσία, η Γαλλία και η Ισπανία - τόσο σε σχέση με το μέγεθος της αγοράς των e sports, όσο και με τον αριθμό των θεατών. Στη Ρωσία, τα έσοδα από τα e sports ξεπερνούν τα 35 εκατομμύρια δολάρια και ο αριθμός των ένθερμων υποστηρικτών αγγίζει τα 2 εκατ. θεατές. Επίσης, σε παγκόσμιο επίπεδο, Κίνα και Ιαπωνία φέρεται αυτή τη στιγμή να κατέχουν τη μερίδα του λέοντος στην πίτα της αγοράς τόσο εξαιτίας της προέλευσης των πολυεθνικών που δραστηριοποιούνται στο χώρο των e sports (π.χ. κατασκευή, ανάπτυξη, προώθηση, διαφήμιση) όσο και εξαιτίας του ενδιαφέροντος από παίκτες και κοινό. Φυσικά, στα μελλοντικά σχέδια οι βλέψεις για κερδοφορία δεν αφήνουν έξω ούτε την αγορά του στοιχήματος μέσω του πονταρίσματος σε συγκεκριμένους παίκτες ή ομάδα που θα διαγωνίζονται σε διεθνή τουρνουά και πρωταθλήματα.

Το ...βολικό «Sports» και ο κίνδυνος εθισμού

Σαφώς η νέα μόδα που θέλει τη μετατροπή των ηλεκτρονικών αυτών παιχνιδιών από «e games» σε «e sports» κάθε άλλο παρά τυχαία μπορεί να θεωρηθεί. Αντίθετα, η λέξη sports αποτελεί το εφαλτήριο για τις πολυεθνικές προκειμένου να ανοίξει η αγορά και η μάζα των ενδιαφερομένων, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τα κέρδη τους. Συν τοις άλλοις ο ορισμός τους ως sports λειτουργεί σαφώς απενοχοποιητικά για τις όποιες κριτικές έχουν γίνει και αφορούν τις συνέπειες από την κατάχρηση στην ενασχόληση με τα συγκεκριμένα παιχνίδια, ιδιαίτερα των νεαρών ηλικιών. Συνέπειες που έχουν να κάνουν είτε με τη σωματική υγεία είτε την ψυχολογική υγεία όταν η ενασχόληση οδηγεί σε εθισμό. Μάλιστα, στην Κίνα την τελευταία δεκαετία έχουν υπάρξει και θάνατοι ατόμων εξαιτίας της υπερβολικής ενασχόλησης. Το 2012 ένας 23χρονος πέθανε από καρδιακό πρόβλημα παίζοντας σε internet cafe 23 ώρες ένα συγκεκριμένο παιχνίδι, ενώ το 2007 είχε υπάρξει αντίστοιχο περιστατικό με θάνατο νεαρού που έπαιζε συνεχόμενα για μια βδομάδα. Πριν από ένα χρόνο περίπου, στην ίδια χώρα, υπήρξε περιστατικό με νεαρό άτομο που έπαθε σήψη στα πόδια μετά τη συμμετοχή του σε μαραθώνιο ηλεκτρονικού παιχνιδιού, διάρκειας μιας βδομάδας. Οπως έχει αποδειχθεί και ιδιαίτερα από το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος τομέας απευθύνεται σε άτομα νεαρής ηλικίας, τα όρια της ενασχόλησης και του εθισμού είναι δυσδιάκριτα. Και αυτό είναι που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής πλέον από τη νεολαία και τους γονείς. Αλλωστε, το πλέον σίγουρο είναι ότι σε ένα ακόμη πεδίο κερδοφορίας των πολυεθνικών οι λογικές και πρακτικές θα είναι αδυσώπητες και φυσικά χωρίς ουσιαστικά κανένα ενδιαφέρον για ζητήματα που αφορούν την υγεία αυτών που θα προσφέρουν τα κέρδη.