Τσίπρας: Eνότητα της "Αριστεράς", και ...από εκεί και πέρα ...καπιταλισμός

Τσίπρας: Eνότητα της "Αριστεράς", και ...από εκεί και πέρα ...καπιταλισμός 

 Μια και μόνο ερώτηση και απάντηση από τη συνέντευξη Τσίπρα στην Κ.Ε. νομίζουμε πως φτάνει και περισσεύει για να καταλάβει όποιος φυσικά θέλει να καταλάβει.

- Σχετικά με την κυβέρνηση της Αριστεράς, την οποία επικαλείσθε κάθε φορά που τίθεται η ερώτηση «πώς θα αποκτήσετε κυβερνητική πλειοψηφία». Στις τωρινές συνθήκες, όμως, φαίνεται σχεδόν ανέφικτη η πολιτική των συνεργασιών του ΣΥΡΙΖΑ. Με δεδομένη κυρίως την άρνηση του ΚΚΕ αλλά και άλλων, μικρότερων, αριστερών δυνάμεων. Πώς θα γίνει πραγματικότητα η κυβέρνηση της Αριστεράς;
 «Εμείς επιμένουμε στην ανάγκη για ενότητα της Αριστεράς, όχι μόνο για λόγους κοινοβουλευτικής αριθμητικής. Από εκεί και πέρα είναι φανερό πως στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα χρειάζεται να υπάρξει η ευρύτατη δυνατή πατριωτική, δημοκρατική συσπείρωση κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, γύρω από ένα ανορθωτικό πρόγραμμα απαλλαγής από το Μνημόνιο και ένα σχέδιο κοινωνικής σωτηρίας. Κάποιοι κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν. Εμείς συνεχίζουμε για τη μεγάλη ανατροπή, και η κοινωνία το εκτιμά. Θεωρούμε ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ κάνει τη μεγάλη ανατροπή, θα δημιουργηθούν νέα δεδομένα και νέες αντιλήψεις. Αν η κοινωνία θέλει αυτή την ενότητα, κανείς δεν θα αντέξει να πάει ενάντια σε αυτό το ρεύμα».
 .........
Ενότητα εναντίον του λαού
 Υπέροχη λέξη η ενότητα! Δύσκολο πραγματικά να της αντισταθεί κανείς...
 Πως να μη γίνει λοιπόν μήλο της έριδος στα χέρια των διεκδικητών του θρόνου της διαχείρισης.
 Όσο πιο πολλή και πιο μεγάλη "ενότητα" τόσο πιο πολλοί στο σακούλι. Το τι θα ζητάει τώρα αυτή η "ενότητα" είναι άλλο. Μπορεί ας πούμε να ζητάει ...δημοκρατία ή ...σωτηρία. Γενικά. Ποιος δε θέλει να σωθεί και μάλιστα δημοκρατικά; Πόσο μάλλον χωρίς κόπο!

 Με λίγα λόγια και για να μη σας ζαλίζουμε καλοκαιριάτικα ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει μια αριστερή ενότητα αλλά με δεξιούς πατριώτες, οπαδούς του καπιταλιστικού τρόπου βεβαίως, για ένα "ανορθωτικό πρόγραμμα" που να ανορθώνει την ...οικονομία(τίνος;), που ο μόνος τρόπος να ανορθωθεί είναι "κάποιοι" όχι μόνο να σκύψουν αλλά και να φτύσουν αίμα.
 "Κάποιοι", όπως λέει και ο Α.Τσίπρας για το ΚΚΕ των κάποιων, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, ότι η ανόρθωση της οικονομίας σημαίνει ανόρθωση των κερδών των επιχειρήσεων και κίνητρα για να επενδύσουν. Ανόρθωση των κερδών και "επενδυτικά κίνητρα" όμως σημαίνει "μείωση του κόστους". Και "μείωση του κόστους", ασταμάτητη και μέχρις εσχάτων γιατί αυτό σημαίνει όξυνση του ανταγωνισμού, σημαίνει ότι ο λαός όχι μόνο δεν θα "ανορθωθεί" αλλά θα βουλιάξει στα τάρταρα και θα πει το ψωμί ψωμάκι. "Κάποιοι" κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι ακόμα και οι άγγελοι στον καπιταλισμό, που φυσιολογικότατα και εντός προβλέψεων και προδιαγραφων όλο και αγριεύει, είναι υποχρεωμένοι πλέον να επιδιώκουν με μανία και μέχρι τελικής πτώσεως μείωση του κόστους. Αλλιώς τους τρώει η μαρμάγκα του ανταγωνιστικού τους μονοπωλίου που τα κατάφερε καλύτερα.
 Η ενότητα λοιπόν είναι μια "ενότητα" της "κοινωνικής ειρήνης" για την ειρηνική και απρόσκοπτη μείωση του κόστους και την ανόρθωση...
 Σαν ενότητα εναντίον του λαού  μοιάζει.

 Για το απειλητικό στύλ, "κανείς δεν θ'αντέξει..." πάντως, ας μην βάζει στοίχημα ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί τα ψέματα έχουν πολύ κοντά πόδια στην εποχή μας. 
 "Κάποιοι" άντεξαν 95 χρόνια λέγοντας πάντα αλήθειες. Ξέρει κανέναν άλλο που να άντεξαν τόσο τα ψέματα που πουλούσε στο λαό; 
 Μάλλον έχουν ξεχάσει "κάποιοι" ότι οι ανατροπές γίνονται κόντρα στα ρεύματα. "Με το ρεύμα" τρέχουν οι συμβιβασμοί.

 Τέλος "κάποιοι" έχουν ξεχάσει εντελώς, ότι τις μεγάλες ανατροπές δεν τις κάνουν τα κόμματα όπως κι αν λέγονται, πόσο μάλλον το συγκεκριμένο κόμμα, αλλά οι λαοί όταν πάψουν να περιμένουν μεσίες και σωτήρες, όταν οργανωθούν και πιστέψουν στη δύναμή τους.
 You might also like: 
 Απ' τη Μαδρίτη με αγάπη... 
 Η Ισλανδία γελά, η Ιρλανδία κλαίει 
 Το ανταγωνιστικό Σύνταγμα 
 Η σφαγή των σπιτιών -Η χαριστική βολή 
LinkWithin 
 Αναρτήθηκε από Γιώργος Σαρρής  

Πως τα φέρνει η ... η ζωή!

Πως τα φέρνει η ... η ζωή! 

Πριν 13-14 χρόνια κάποιοι την έκαναν με αργά αλλά σταθερά βήματα προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ένας από αυτούς ήταν και ο Σωκράτης Μαντζουράνης! Πολλά είχαν γραφτεί τότε για τα παρασκήνια, την έλλειψη δημοκρατίας στο ΚΚΕ, την ποινικοποίηση των απόψεων και πολλά άλλα επαναληπτικά που διαβάζουμε κάθε λίγο και λιγάκι..

Και σήμερα διαβάζουμε από τον ίδιο, αυτό..!

Και έχει μια αξία η όξυνση των αντιθέσεων τους, διότι στους πανηγυρισμούς, ξέφευγαν και έβλεπαν δικαιώσεις...


Διαβάστε εφόσον σχετίζονται και τα παρακάτω:
 Υποστολή της κόκκινης σημαίας τo 1991, Ριζοσπάστης και Αυγή 
 ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με «ολίγη» από Χρυσή Αυγή! 
 Οφείλω να ζητήσω συγνώμη...Η Αυγή στο μετερίζι της! 
LinkWithin 
 Αναρτήθηκε από loutsiano  

Ξεχειλίζει από ψέματα ο σκουπιδοτενεκές του αντικομμουνισμού «εργατικός» αγώνας

Ξεχειλίζει από ψέματα ο σκουπιδοτενεκές του αντικομμουνισμού «εργατικός» αγώνας 



Όταν η πραγματικότητα δεν επιβεβαιώνει αυτά που λέει ο «εργατικός» αγώνας τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Από τα πολλά πακέτα που τρώει ο «εργατικός» αγώνας μιας και βλέπει ότι «δεν του βγαίνει» η κριτική στο ΚΚΕ (ας θυμηθούμε τα άρθρα όπου δήλωνε τη βεβαιότητα ότι το ΚΚΕ τα πάει χάλια στη νεολαία και θαπατώσει στις φοιτητικές ή ότι η «σεχταριστική γραμμή του ΚΚΕ» θα του δώσει απώλειες σε αρχαιρεσίες και διαψεύστηκαν από την ίδια τη ζωή), είπε να το ρίξει στο τσάμικο σχετικά με την ΕΡΤ και να αντιστρέψει την πραγματικότητα χρησιμοποιώντας όχι γεγονότα, αλλά …επίθετα! 
Λέει ο συντάκτης του «εργατικού» αγώνα Νίκανδρος Βολιώτης (στο μαγαζί με τα τρολ τονε ψωνίσανε κι αυτόν, ξάδερφος του Γιάννη  Πετρακόγιαννη μάλλον) ότι «μια προσεκτική ανάγνωση των διαδοχικών ανακοινώσεων του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ στη διάρκεια της πρώτης μέρας που ανακοινώθηκε το κλείσιμο της ΕΡΤ δείχνει και τον καιροσκοπισμό του, αλλά και την αδυναμία του να αφουγκράζεται τις μάζες» (αυτές τις αφουγκράζονται μόνο οι του “εργατικού” αγώνα!!!!!)! Ο ίδιος αποδεικνύει ότι ούτε προσεκτικός αναγνώστης των ανακοινώσεων είναι, ούτε και έχει εικόνα των διαδοχικών και αλλεπάλληλων εξελίξεων εκείνης της πρώτης μέρας που ανακοινώθηκε το κλείσιμο της ΕΡΤ. Μάλλον δεν πέρασε ούτε έξω από το ραδιομέγαρο. Θα κοιτούσε φαίνεται στο διαδίκτυο τις «διαδοχικές ανακοινώσεις» του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ…


Ο συντάκτης του «εργατικού» αγώνα μιλάει για «αρχική ελλιπέστατη ανακοίνωση του ΚΚΕ». Αν ήταν προσεκτικός αναγνώστης θα έβλεπε ότι η αρχική ανακοίνωση δεν ήταν μια, αλλά δυο: Μια για την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και μια ειδική για την ΕΡΤ, οι οποίες δημοσιεύονται στον enikos.gr στις 15.35, δηλαδή κανα δίωρο πριν από το διάγγελμα Κεδίκογλου. Αυτό δεν έχει καμία σημασία για τους γκεμπελίσκους του «εργατικού» αγώνα, που μάλιστα θεωρούν ότι εκείνη η πρώτη ανακοίνωση έπρεπε να είναι …ανακοίνωση της ΚΕ και να κάνει ολοκληρωμένη ανάλυση για την ενημέρωση στον καπιταλισμό! 
Στη συνέχεια, ο συντάκτης του «εργατικού» αγώνα ανακαλύπτει «διορθωτικές ανακοινώσεις» του ΚΚΕ που μετά από ώρες «έβαλαν θέμα συμπαράστασης». Πριν συνεχίσω να παραθέσω ένα απόσπασμα από αυτήν την πρώτη ανακοίνωση (την ελλιπή ντε!) που βγήκε στις 15.35 στον enikos.gr: «Ο κίνδυνος να κλείσει άμεσα η ΕΡΤ με βάση αυτό το τερατούργημα πρέπει να συναντήσει τη συνολική αντίθεση των εργαζομένων και όλου του λαού. Το ΚΚΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στους εργαζόμενους σε όλους τους δημόσιους οργανισμούς και στους εργαζόμενους της ΕΡΤ και τους καλεί να ορθώσουν ανάστημα και να συντονίσουν την πάλη τους με όλους τους εργαζόμενους». Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή έβαζε θέμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους εργαζόμενους στην ΕΡΤ και στους άλλους δημόσιους οργανισμούς. Εξάλλου το απέδειξε με την παρουσία του στο ραδιομέγαρο από την πρώτη στιγμή. Δεν υπήρχε καμία διορθωτική κίνηση, αυτή υπάρχει μόνο στη φαντασία του «εργατικού» αγώνα. Γιατί αν είχε και στοιχειώδη εικόνα από το ραδιομέγαρο (νταξ, αυτός δεν ήταν εκεί, φίλους δεν έχει στο κίνημα; Όχι έ; Ο συρφετός με τον οποίο συναναστρέφεται δεν του είπε τίποτα;) θα ήξερε ότι και η κινητοποίηση των εργαζομένων και η μορφή της και η κλιμάκωσή της δεν αποφασίστηκαν μονομιάς. Θα ήξερε επίσης, ότι το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ πέρα από τις ανακοινώσεις βρίσκονταν στο ραδιομέγαρο από την πρώτη στιγμή, πριν ακόμα από το διάγγελμα Κεδίκογλου και βέβαια πολύ πριν τον πάρουν χαμπάρι οι «χωμένοι στις μάζες» του «εργατικού» αγώνα. Για να μη μιλήσουμε για την αναμετάδοση της δραστηριότητας των εργαζομένων της ΕΡΤ από τον 902, το οποίο ο «εργατικός» αγώνας θεωρεί μάλλον ως «ψιλοπράγματα». Όλα αυτά είναι «απλαί οδοντόκρεμαι» για τον επαναστάτη του «εργατικού» αγώνα, ο οποίος δεν είδε ούτε αναμετάδοση από τον 904 του ραδιοφώνου της ΕΤ3, ούτε τα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ σε κάθε πόλη, αλλά τολμά και μιλάει για «μεμονωμένη παρουσία στελεχών»! Φυσικά, όσοι είμασταν εκεί και διαδηλώναμε την αλληλεγγύη μας ξέρουμε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Ο «εργατικός» αγώνας απευθύνεται σε αυτούς που δεν ήταν εκεί, σε αυτούς που δεν είναι σε κανέναν αγώνα, που έχουν ξεκόψει με το εργατικό και λαϊκό κίνημα και τριγυρνάνε μόνο σε κάτι αμφιθέατρα σε ώρες που δεν έχει άνθρωπο βέβαια!!!

Ο «εργατικός» αγώνας φέρνει την πραγματικότητα τούμπα, προκειμένου να χτυπήσει το ΚΚΕ, αφού δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί με το ΚΚΕ με πολιτικούς όρους. Η αλήθεια διαψεύδει τις θέσεις και τις εκτιμήσεις του «εργατικού» αγώνα. Η συνειδητή διαστρέβλωση της πραγματικότητας είναι γνωστή τακτική διαφόρων άσπονδων φίλων του ΚΚΕ, με πρώτους στο χορό τους ναζί. Ένα πράγμα επιστρέφω στο συντάκτη: Ο βασιλιάς είναι γυμνός!
 Αναρτήθηκε από Red Attack

ΚΕΡΚΥΡΑ-Στον Μασούτη τα Δήμητρα Μάρκετ; Ανησυχία για 300 υπάλληλους

Στον Μασούτη τα Δήμητρα Μάρκετ; Ανησυχία για 300 υπάλληλους
Σύμφωνα με το Σύνδεσμο Ιδιωτικών Υπαλλήλων, η κερκυραϊκή αλυσίδα πρόκειται να εξαγοραστεί από τον όμιλο Μασούτη. Οι 300 εργαζόμενοι αγωνιούν για το μέλλον τους...


Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων: «Την Κυριακή 7/7/2013 το ΔΣ του Κερκυραϊκού Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων είχε σύσκεψη με τους εργαζομένους γνωστής αλυσίδας Σ/Μ που πρόκειται να εξαγοραστεί από τον όμιλο Μασούτη.
Στη σύσκεψη αυτή συζητήθηκε η στάση που πρέπει να κρατήσουν οι εργαζόμενοι ούτως ώστε να μη χαθεί κανένα από τα εργασιακά δικαιώματά τους. Από τη μεριά των εργαζομένων εκφράστηκε η αντίθεση τους στο ενδεχόμενο πώλησης της επιχείρησης στον πιο πάνω όμιλο. Για το σκοπό αυτό την Τετάρτη 10/7/2013 και ώρα 21:30 στο πάρκινγκ του ΥΠΕΡΔΗΜΗΤΡΑ θα γίνει συγκέντρωση-συζήτηση ενάντια στο ξεπούλημα.
Το συγκεκριμένο ζήτημα εκτός από τους 300 εργαζόμενους και τις οικογένειες τους αφορά και έναν σημαντικό αριθμό μικροεπαγγελματιών που τροφοδοτούν τη συγκεκριμένη αλυσίδα Σ/Μ τους οποίους καλούμε σε κοινή δράση».

Να τηρηθούν τα όρια της προφυλάκισης του Κ. Σακκά

Να τηρηθούν τα όρια της προφυλάκισης του Κ. Σακκά

Ανακοίνωση της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης»

Συνεχίζει την απεργία πείνας ο Κ. Σακκάς, που κατηγορείται για συμμετοχή στην αυτοαποκαλούμενη οργάνωση «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς». Ο κρατούμενος που νοσηλεύεται στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας ξεκίνησε την απεργία στις 4 του Ιούνη, όπου έληξε και το μέγιστο όριο της λεγόμενης προσωρινής κράτησης που μπορεί να επιβληθεί. Να σημειωθεί ότι στην τελευταία ιατρική γνωμάτευση αναφέρεται ο «εξαιρετικά υψηλός βαθμός επικινδυνότητας» της κατάστασης της υγείας του «με πιθανότητα εμφανίσεως μη αναστρέψιμων για τον οργανισμό βλαβών, που αυξάνεται εκθετικά όσο η αποχή από τη σίτιση παρατείνεται».

Η απόφαση του Συμβουλίου Εφετών στο νέο αίτημα αποφυλάκισής του, μετά την απόφαση για παράταση της κράτησής του άλλους 6 μήνες, αναμένεται να γίνει γνωστή έως την Πέμπτη.

Με ανακοίνωσή της, η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη» ζητά να τηρηθούν τα όρια της προφυλάκισης του Κ. Σακκά. Σε σχετική ανακοίνωση τονίζει: «Η απόφαση του δικαστικού συμβουλίου να παρατείνει για ακόμη 6 μήνες τη δεύτερη διαδοχική προφυλάκιση του κατηγορούμενου Κ. Σακκά παραβιάζει το άρθρο 288 παρ. 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Σοβαρές ευθύνες φέρει η κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός Δικαιοσύνης, που κάλυψε την παραπάνω απόφαση. Η συνεχιζόμενη τακτική, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, της παραβίασης ακόμη και της αστικής νομιμότητας που τα ίδια τα κόμματα του κεφαλαίου έχουν θεσπίσει, στοχεύει, μεταξύ άλλων, στην εξοικείωση του λαού με αυτές τις πρακτικές, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν και εναντίον της δράσης του λαϊκού κινήματος. Η κυβέρνηση να πάρει μέτρα ενίσχυσης του ανθρώπινου δυναμικού και των υποδομών της Δικαιοσύνης, ώστε να εκδικάζονται έγκαιρα οι ποινικές υποθέσεις και να τηρούνται τα προβλεπόμενα όρια της προφυλάκισης».

    

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

6/7/2013

 -- ΑΤΙΤΛΟ

6/7/2013

 -- ΑΤΙΤΛΟ

3/7/2013

 -- ΑΤΙΤΛΟ

6/6/2013

 -- Απεργία πείνας κατηγορούμενου

30/10/2002

 -- Προς νέες συλλήψεις

Πολιτική ενσωμάτωσης

Πολιτική ενσωμάτωσης

«Η ανάπτυξη του κοινωνικού κράτους σε περίοδο οξύτατης οικονομικής κρίσης είναι κομβικής σημασίας για την ανακούφιση των πολιτών και για την αναγκαία, για την ανάταξη της οικονομίας, κοινωνική συνοχή. Η επιλογή για ενίσχυση της δημόσιας Παιδείας, Υγείας και κοινωνικής φροντίδας με αξιοποίηση από το Δημόσιο όλων των πιθανών πόρων, όπως επίσης και των δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης δεν αποσκοπεί μόνο στην ανακούφιση των πολιτών αλλά σηματοδοτεί και την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για καινούργιες μορφές κοινωνικής δράσης, για οικοδόμηση νέων κοινωνικών σχέσεων». Το συγκεκριμένο απόσπασμα είναι από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ όπως δημοσιεύτηκε στην «Αυγή της Κυριακής», 7/7/2013.

Για την εκτίμησή τους ότι σε περιόδους οξύτατης κρίσης η ανακούφιση των εργαζομένων είναι κομβικό ζήτημα, κανείς δεν μπορεί να έχει αντίρρηση. Βεβαίως, εδώ πρόκειται για ένα κυβερνητικό πρόγραμμα, το οποίο συνδέεται με την «ανάταξη της οικονομίας». Και όταν λένε «ανάταξη της οικονομίας», δεν το κρύβουν ότι μιλούν για την οικονομία των μεγαλοεπιχειρηματιών, δηλαδή την καπιταλιστική οικονομία που στηρίζεται στην εκμετάλλευση. Βάζουν, ταυτόχρονα, ένα επίσης βασικό κριτήριο της στρατηγικής τους για την ανάπτυξη, αυτό εννοούν με την «ανάταξη», την «κοινωνική συνοχή». Αυτό το ζήτημα μπαίνει και από την κυβέρνηση όταν κάνει λόγο για την έξοδο από την κρίση και την ανάπτυξη ως εθνικό στόχο. Μπαίνει και από την ΕΕ και την Ευρωζώνη. Ουσιαστικά με την εξασφάλιση της «κοινωνικής συνοχής», εννοούν τη συμβολή της εργατικής τάξης, των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων στην έξοδο από την κρίση σε όφελος των καπιταλιστών και την ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας. Και αυτό με δεδομένο ότι οι ως τώρα αναδιαρθρώσεις έχουν κάνει τη ζωή του λαού κόλαση. Η μεν κυβέρνηση, βεβαίως, προβάλλει ότι έρχεται σύντομα η ανάπτυξη, άρα θα βελτιωθεί η ζωή του λαού, ο δε ΣΥΡΙΖΑ ότι θα πάρει μέτρα «κοινωνικής πολιτικής» για την ανακούφισή του προκειμένου να συμβάλει ο λαός στην ανάπτυξη των καπιταλιστών. Τα πάντα, δηλαδή, αρκεί οι εργαζόμενοι, τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, να σταματήσουν να διεκδικούν την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των οικογενειών τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ, επομένως, προβάλλει «κοινωνική πολιτική» ως μέσο παρεμπόδισης των διεκδικητικών αγώνων.

***

Πασχίζει να το «ντύσει» με ελκυστική προπαγάνδα για παροχές στη δημόσια Παιδεία, στη δημόσια Υγεία, στη δημόσια «κοινωνική φροντίδα». Αλλά προσέξτε: Με αξιοποίηση των «πιθανών πόρων» από το Δημόσιο. Δηλαδή, όχι με τη σιγουριά της εξασφάλισης πόρων, αλλά των πιθανών πόρων. Και πώς άλλωστε να προβάλλει τέτοιες παροχές με σιγουριά όταν η στρατηγική του πασχίζει να διαχειριστεί τον καπιταλισμό σε βαθιά κρίση και να αντιμετωπίσει δημόσια ελλείμματα και κρατικό χρέος; Επομένως, προβάλλει παροχές στη λογική «βλέποντας και κάνοντας». Ταυτόχρονα, δεν κάνει λόγο για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας σ' αυτούς τους τομείς, ούτε επίσης για παροχή δωρεάν υπηρεσιών στο λαό. Και διανθίζει την πρότασή του με τα «δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης». Αυτά με τα «κοινωνικά ιατρεία», τα «κοινωνικά φαρμακεία», τα «κοινωνικά παντοπωλεία» κ.λπ., ή τις επιχειρήσεις «κοινωνικής οικονομίας» που λένε ότι θα στήσουν. Ολα αυτά παρέχουν ορισμένες υποβαθμισμένες στοιχειώδεις υπηρεσίες, για τους εξαθλιωμένους, αφού αντικειμενικά δεν μπορούν να δώσουν ολοκληρωμένες υπηρεσίες, αντιμετωπίζοντας μ' αυτό τον τρόπο τις συνθήκες αδυναμίας τμημάτων των φτωχών λαϊκών στρωμάτων να έχουν τέτοιες υπηρεσίες λόγω οικονομικής αδυναμίας να πληρώσουν ακόμη και στους κρατικής ιδιοκτησίας τέτοιους τομείς, που είναι εμπορευματοποιημένοι. Ετσι πάνε να συνηθίσουν τους εργαζόμενους να ζουν στις σημερινές συνθήκες ανεργίας, φτώχειας, εξαθλίωσης λες και όλ' αυτά είναι φυσικό φαινόμενο και όχι απότοκα της κρίσης του καπιταλισμού, τις συνέπειες της οποίας, η όποια πολιτική διαχείρισής του, τις μετακυλίει στις πλάτες του λαού.

***

Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Ο ΣΥΡΙΖΑ με όλα τα παραπάνω μιλά για «καινούργιες μορφές κοινωνικής δράσης, για οικοδόμηση νέων κοινωνικών σχέσεων». Επομένως, αντί να δώσει ολοκληρωμένες λύσεις σε τέτοια λαϊκά προβλήματα και επειδή δεν μπορεί να το κάνει αφού προβάλλει στρατηγική διαχείρισης του καπιταλισμού, αλλά ταυτόχρονα πασχίζει πάση θυσία να επιβάλει «κοινωνική συνοχή», δηλαδή συνθήκες ταξικής συνεργασίας για την καπιταλιστική ανάκαμψη, άρα ταξικής υποταγής στο σύστημα, προβάλλει ως κοινωνική δράση τη διαχείριση, από τον ίδιο το λαό, της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Δηλαδή, όλες αυτές τις μορφές της λεγόμενης «κοινωνικής αλληλεγγύης», τις προβάλλει και ως κίνημα. Κίνημα διαχείρισης της φτώχειας και της εξαθλίωσης κόντρα στο μαζικό λαϊκό διεκδικητικό κίνημα ενάντια στην πολιτική ενίσχυσης των μεγαλοεπιχειρηματιών, στην εξουσία τους, στις κυβερνήσεις τους, στην ΕΕ. Κίνημα υπονόμευσης της αναγκαιότητας αντιμονοπωλιακής, αντικαπιταλιστικής συσπείρωσης και πάλης. Είναι ο πιο επικίνδυνος παράγοντας ενσωμάτωσης και χειραγώγησης. Συνδυάζει ταυτόχρονα τη λογική της συμμετοχής, άρα «δημοκρατίας» από τα κάτω όπως προπαγανδίζει, φροντίζοντας να τα παρουσιάσει ως λαϊκή δράση για παραγωγή «κοινωνικού έργου», αλλά είναι δράση υποταγής των μαζών. Και αυτό επίσης το ονομάζει «νέες κοινωνικές σχέσεις» προπαγανδίζοντας ότι τάχα έτσι θα αλλάξουν και οι σχέσεις ανάμεσα στους εργαζόμενους και στους μεγαλοεπιχειρηματίες σε όφελος των εργαζομένων ενώ την οικονομία θα την έχουν στα χέρια τους τα μονοπώλια, ή ανάμεσα στα λαϊκά προβλήματα και στη λύση τους. Λύση εντός των τειχών της εκμετάλλευσης.

Ολοι μαζί... κυβερνούσαμε!

Ολοι μαζί... κυβερνούσαμε!

Τα προβλήματα στην Ελλάδα δεν τα προκάλεσαν αυτοί που κυβέρνησαν και κυβερνούν. Τα προκάλεσαν αυτοί που δεν κυβέρνησαν, αλλά που, όμως, έβγαιναν στους δρόμους και στα πεζοδρόμια και διαμαρτύρονταν...

Αυτοί φταίνε, δηλαδή, οι εκατοντάδες εργαζόμενοι της «Κατσέλης», που επειδή - κατά τον κ. Σαμαρά - διαμαρτύρονται, ο κεφαλαιοκράτης Δαυίδ έβαλε λουκέτο στην εταιρεία...

Αυτοί φταίνε, τα εκατομμύρια των ανέργων, των χρεοκοπημένων, των φτωχοποιημένων, των φορολεηλατημένων, που επειδή «δεν κάθονταν ήσυχα», οι κυβερνήσεις των «Σαμαράδων» τους χρεοκόπησαν, τους κατέστρεψαν, τους λεηλάτησαν...

Πρόκειται για τη νέα εμβριθή ανάλυση (σ.σ.: βγαλμένη από το χυδαίο εγχειρίδιο του«όλοι μαζί τα φάγαμε») στην οποία προέβη προχτές ο πρωθυπουργός. Πρόκειται για ένα ιδιότυπο δόγμα το οποίο κατατείνει στο «όλοι μαζί... κυβερνούσαμε»! Τοποθέτηση που διεκδικεί τις ίδιες δάφνες με την προηγούμενη δήλωση, πάλι του κ. Σαμαρά, σύμφωνα με την οποία οι λεγόμενες «δημόσιες επιχειρήσεις» έπεσαν έξω επειδή το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ διόριζαν... «αριστερούς» (άμα τε και κομμουνιστές).

Το να μπει κανείς στον κόπο να απαντήσει στα παραπάνω δεν είναι απλώς περιττό. Είναι και ελαφρώς επικίνδυνο. Διότι στην περίπτωση που θα το αποτολμούσε κανείς, θα έπρεπε προηγουμένως να κατρακυλήσει με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς τον πάτο της σοβαρότητας.

Μόνο αν φτάσεις εκεί, στο ναδίρ της σοβαρότητας, είναι δυνατό να συναντηθείς με το μήκος κύματος της πρωθυπουργικής προπαγάνδας. Αν υποκύψεις στον πειρασμό να δώσεις μεγαλύτερη σημασία απ' όση αξίζει στις παραπάνω αστειότητες, είναι αδύνατον, ίσα ίσα και μόνο για να τις αντικρούσεις, να μη βρεθείς στην ανάγκη να πέσεις στο θλιβερό επίπεδο εκείνων των γελοίων επιτελείων που τις εισηγούνται στον πρωθυπουργό.

Αλλά, πραγματικά, τι νόημα θα είχε μια τέτοια ιδιότυπη «συνδιαλλαγή» με τη γελοιότητα;...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Είναι ο Καπιταλισμός...

Είναι ο Καπιταλισμός...

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της εταιρείας ερευνών «X-Wealth», που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη βδομάδα, ο αριθμός των πλουσίων με περιουσία άνω των 30 εκατ. δολαρίων, σε Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία, αυξήθηκε κατά 6% στη διάρκεια του 2012, με το σύνολο της περιουσίας τους να αυξάνεται κατά 13% και να έχει φτάσει στα 3,4 τρισ. δολάρια.

Η μεγαλύτερη αύξηση πλούτου παρατηρήθηκε στη Γερμανία, όπου ο αριθμός των πολυεκατομμυριούχων αυξήθηκε κατά 6% και ανήλθε στις 16.734. Το σύνολο των περιουσιακών τους στοιχείων υπερέβη τα 2 τρισ. δολάρια.

Σημείωση:

Οι 16.734 «υπερπλούσιοι» της Γερμανίας αποτελούν το 0,02% του γερμανικού πληθυσμού των 82 εκατομμυρίων, και η περιουσία τους που ξεπερνάει τα 2 τρισ. δολάρια ισοδυναμεί με το 55,5% όλου του ΑΕΠ της Γερμανίας που ανέρχεται στα 3,6 τρισ. δολάρια.

*

Σύμφωνα με την προηγούμενη έκθεση της «Boston Consulting Group» για τον παγκόσμιο ιδιωτικό πλούτο, που δημοσιοποιήθηκε πριν ένα μήνα, οι «υπερπλούσιοι» το 2012 αυξήθηκαν διεθνώς κατά 10%, δεν ξεπερνούν τα 13,8 εκατομμύρια και κατέχουν 52,8 τρισ. δολάρια.

Σημείωση:

Τα 13,8 εκατομμύρια των «υπερπλουσίων» παγκοσμίως αντιστοιχούν στο 0,2 του παγκόσμιου πληθυσμού των 7 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, και ο πλούτος των 52,8 τρισ. δολαρίων που κατέχουν ισοδυναμεί με το 39% του ιδιωτικού πλούτου παγκοσμίως που ανέρχεται συνολικά στα 135,5 τρισ. δολάρια.

*

Αυτό το σύστημα,

που πίσω από τις αβυσσαλέες κοινωνικές και οικονομικές του ανισότητες κρύβεται η ανελέητη ταξική βαρβαρότητα,

αυτό το σύστημα,

που είναι κατασκευασμένο έτσι ώστε μια χούφτα κεφαλαιοκρατών, μονοπωλίων, πολυεθνικών να ιδιοποιείται τον μισό και παραπάνω από τον πλούτο που παράγει ο λαός κάθε χώρας χωριστά και όλοι οι λαοί του πλανήτη μαζί,

έχει όνομα: «Καπιταλισμός».

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Σαθρή ανοησία», «οργανωμένη νωθρότητα», «επιθετική βλακεία»

«Σαθρή ανοησία», «οργανωμένη νωθρότητα», «επιθετική βλακεία»

Χιλιάδες απολύσεις στους ΟΤΑ, στην Υγεία και την Παιδεία. Χαράτσια επί των ακινήτων εφ' όρου ζωής. Νέες περικοπές παροχών Υγείας. Ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων. Διάλυση άλλων, αρχής γενομένης, μετά την ΕΡΤ, με τα Αμυντικά Συστήματα, την ΕΑΒ και την ΕΛΒΟ. Αυτά είναι μερικά μόνο από όσα περιέχει το «πακέτο» του νέου «επικαιροποιημένου» Μνημονίου της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου.

Ωστόσο, το Σαββατοκύριακο κι ενώ οι «διαπραγματεύσεις» των κυβερνώντων με την τρόικα ήταν σε εξέλιξη, τα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών έσταζαν... ευτυχία (!) και αδημονούσα προσμονή για το «θετικό αποτέλεσμα»!

*

Είδαμε και ακούσαμε τους χαμογελαστούς τηλεπαρουσιαστές να αναγγέλλουν τη... χαρμόσυνη κατάληξη των «διαπραγματεύσεων». Να μοιράζουν κουφέτα στο τηλεοπτικό κοινό για το σε «πόσο καλό σημείο έχουν φτάσει οι συζητήσεις». Να ξεφυσούν με ανακούφιση για το σε πόσο «θετική πορεία βρίσκονται οι συνομιλίες των υπουργών με την τρόικα». Τους είδαμε σχεδόν να πανηγυρίζουν για το πόσο κοντά είμαστε «να πάρουμε την επόμενη δόση»...

Για όλον αυτόν τον εσμό που καβάλα πάνω στις τηλεοπτικές ερπύστριες των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων και των εργολάβων εισβάλλει στα σπίτια, στα μυαλά, στις ψυχές των ανθρώπων του λαού, το σημαντικό δεν ήταν και δεν είναι οι χιλιάδες νέες απολύσεις. Αλλωστε, όπως ειπώθηκε στο «Μέγκα», αυτές οι χιλιάδες των υποψήφιων ανέργων δεν είναι παρά «δεξαμενές» (!) από τις οποίες θα αντληθεί ο αναγκαίος αριθμός για να επιτευχθεί ο «στόχος» (!) των απολύσεων!

*

Το σημαντικό και συνάμα ευχάριστο -κατ' αυτούς- ήταν ότι μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας επέκειτο η «συμφωνία». Η «συμφωνία»! Αυτό ήταν το σπουδαίο, το καταπληκτικό, το έξοχο. Η «συμφωνία»! Αλλά ποια «συμφωνία» τους έκανε να είναι τόσο χαρούμενοι; Μα αυτή που κάνει (...σε δόσεις) τους ανθρώπους άνεργους και τα χαράτσια αιώνια!

Μέσα σε αυτό το κλίμα ευφορίας ήταν που κινήθηκε το ειδησεογραφικό τηλεοπτικό Σαββατοκύριακο. Μέσα σε αυτό το τηλεοπτικό κλίμα «ενημερώνεται» ο λαός.

Μέσα σε αυτό το κλίμα βρίσκει έκφραση το ουσιαστικό νόημα όσων έγραφε ο Καμύ το 1939, όταν στο μανιφέστο του για τον ελεύθερο δημοσιογράφο εξαιρούσε τη δημοσιογραφία που υπάγεται και υπηρετεί τη «σαθρή ανοησία», την «οργανωμένη νωθρότητα» και την «επιθετική βλακεία».

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Για την «παραγωγική ανασυγκρότηση» του ΣΥΡΙΖΑ

Για την «παραγωγική ανασυγκρότηση» του ΣΥΡΙΖΑ

Στις προτάσεις για το «κυβερνητικό πρόγραμμα της αριστεράς», που δημοσιοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ, περίοπτη θέση κρατά η «παραγωγική ανασυγκρότηση», για την επίτευξη της οποίας δηλώνεται πως απαιτείται μεταξύ άλλων «η ισχυρή παρέμβαση του δημόσιου τομέα της οικονομίας» και «η ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων». Ο Αλ. Τσίπρας, σε συνέντευξή του, με δεδομένο ότι η «παραγωγική ανασυγκρότηση» δεν είναι παρά δέσμη μέτρων για τόνωση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, δηλώνει ότι η «κοινωνία (...) περιμένει από εμάς (...) να δεσμευτούμε πάνω σε έναν οδικό χάρτη εξόδου από την κρίση».

Για τον ΣΥΡΙΖΑ η έξοδος απ' την κρίση θα γίνει με τους όρους της εξουσίας των μονοπωλίων, την οποία ορέγεται να διαχειριστεί. Και ταυτόχρονα εντός του δεσμευτικού πλαισίου της ευρωενωσιακής στρατηγικής, που αποσκοπεί επίσης στην έξοδο απ' την κρίση προς όφελος των μονοπωλίων. Συνεπώς τα περιθώρια κινήσεων της οποιασδήποτε κυβέρνησης είναι προκαθορισμένα. Ακόμα κι αν μπορούσε να σταματήσει την περαιτέρω απελευθέρωση τομέων όπως η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, το νερό, τα καύσιμα και να ανακτήσει επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας που έχουν ήδη πουληθεί, για το λαό δε θα έκανε καμία διαφορά στο βαθμό που ομολογεί εκ των προτέρων ότι κάθε τέτοια κίνηση εντάσσεται στην προσπάθεια για ξελάσπωμα των καπιταλιστών απ' την κρίση.

Αλλωστε, την περίοδο που τέτοιες επιχειρήσεις ήταν υπό τον έλεγχο του αστικού κράτους, αυτό, ως συλλογικός εκφραστής των συμφερόντων της αστικής τάξης, τις χρησιμοποιούσε για τα συμφέροντά της και όχι για την ικανοποίηση λαϊκών αναγκών.

Προτείνει, ακόμα, ο ΣΥΡΙΖΑ τη στήριξη των «τοπικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων». Ακόμα κι αν μπορούσε ο κρατικός κορβανάς να τις στηρίζει όλες στο διηνεκές, θα ήταν δώρον - άδωρον, ανίκανο να τις προστατεύσει απ' τον αφανισμό. Η γιγάντωση των μονοπωλίων είναι διαδικασία αναπόδραστη στον καπιταλισμό. Η πρόταση αυτή, που περιφέρεται απ' τα στελέχη του σαν πανάκεια, προσπερνά συνειδητά ότι καμία επιχείρηση δεν μπορεί να αποσπαστεί απ' τον κλάδο όπου δραστηριοποιούνται κι άλλες, απ' τον μεταξύ τους ανταγωνισμό, απ' τους όρους και τους κανόνες που διαμορφώνει η αγορά. Προσπερνά ότι ακόμα κι αν ενισχυθεί σήμερα η τάδε εταιρεία τροφίμων, θα την ισοπεδώσει αύριο το μονοπώλιο του κλάδου. Οτι όσο κι αν ενισχυθεί η ντόπια φαρμακοβιομηχανία, η παραγωγή όπως και οι απαιτούμενες - έστω για ένα διάστημα - εισαγωγές θα εξαρτώνται απ' τους βιομηχάνους και τους εμπόρους του κλάδου, που θα τις σχεδιάζουν με μόνο γνώμονα το κέρδος.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται σε μια ανάπτυξη όμοια με αυτή προ κρίσης, με τα κλειδιά της στα χέρια των μονοπωλίων να «ξεκλειδώνουν» τις μηχανές παραγωγής αναλόγως των κερδών που τους αποφέρει, να ορίζουν τι, με ποιους όρους και αν θα παραχθεί. Ανάπτυξη, δηλαδή, που κυοφορεί την επόμενη μεγάλη κρίση, που πατάει στα συντρίμμια των δικαιωμάτων του λαού.

Να γιατί λέμε ότι μόνο μια άλλη εξουσία, όπου τα κλειδιά της οικονομίας θα βρίσκονται στα χέρια του λαού, μπορεί να εγγυηθεί τη λαϊκή ευημερία. Γιατί θα αποδεσμεύσει τη χώρα απ' την ΕΕ, θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια, θα διαγράψει μονομερώς το χρέος, θα αξιοποιήσει όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και το αναντικατάστατο εργαλείο του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού, π.χ. για την παραγωγή τροφίμων απ' το χωράφι ως το ράφι, για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.