Το
ζήτημα είναι απλό. Ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις εκλογές του Γενάρη του 2015
έθεσε ως κυρίαρχο το δίλημμα «μνημόνιο - αντιμνημόνιο». Ενα ψεύτικο
δίλημμα, με το οποίο εξαπατήθηκε μεγάλο μέρος εργαζομένων και λαϊκών
στρωμάτων, που πίστεψαν ότι μέσα στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και
την ΕΕ, με όλες τις δεσμεύσεις που απορρέουν από αυτήν, με μια πολιτική
με στόχο την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, με τα κλειδιά της
οικονομίας στα χέρια των καπιταλιστών, μπορεί ο λαός να δει άσπρη μέρα.
Πατώντας πάνω σε αυτήν την απάτη έγινε κυβέρνηση μετά τις εκλογές της
25ης του Γενάρη 2015. Τα αποτελέσματα είναι ήδη γνωστά. Οχι μόνο δεν
έσκισε κανένα μνημόνιο, αλλά καθαρο-έγραψε ένα τρίτο, πιο σκληρό
μνημόνιο, από κοινού με τους Ευρωπαίους εκπροσώπους ιμπεριαλιστικών
μηχανισμών, που το ψήφισαν ΝΔ, Ποτάμι, ΑΝΕΛ και ΠΑΣΟΚ.
Και τώρα; Τώρα που πάμε σε νέες εκλογές, ποιο θα
είναι το επόμενο δίλημμα εξαπάτησης σε βάρος του λαού; Το περασμένο
Σάββατο, ο Αλέξης Τσίπρας, στην Πανελλαδική τους Συνδιάσκεψη, το
περιέγραψε αναλυτικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ - λέει - είναι η πολιτική δύναμη που
εναντιώνεται στο «παλιό πολιτικό κατεστημένο που βύθιζε τη χώρα 40
χρόνια τώρα». Λέει, λοιπόν, ψηφίστε με γιατί δεν ανήκω στο πολιτικό
κατεστημένο. Όταν η πολιτική απάτη γίνεται δεύτερη φύση, τότε πρέπει να
περιμένεις τα πάντα...
Ναι, αυτό συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κυριολεκτικά,
ζούμε ένα ακόμα επεισόδιο του πώς να εξαπατάς το λαό για να τον κρατάς
ενσωματωμένο σε μια αντιλαϊκή πολιτική. Και αυτό το δίλημμα, «με το
παλιό πολιτικό σύστημα ή με εμάς που είμαστε νέοι και φρέσκοι», είναι
κάλπικο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα σε επτά μήνες, ξεσήκωσε μια χαρά όλα
τα «χούγια» των πολιτικών δυνάμεων τις οποίες χαρακτηρίζει «παλιές και
φθαρμένες δυνάμεις που κυβέρνησαν 40 χρόνια». Όχι μόνο κατάφερε μέσα σε
επτά μήνες να περάσει αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που ήταν ζητούμενο για
χρόνια από τα επιτελεία του κεφαλαίου, αλλά, ταυτόχρονα, να αναπαραγάγει
με νέο τρόπο τη λογική ότι είναι μονόδρομος ο καπιταλιστικός δρόμος, η
συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις, στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, να αμβλύνει
κάθε διάθεση ριζοσπαστισμού, να σπείρει την απογοήτευση και το
συμβιβασμό. Αυτή η τελευταία του μεγάλη προσφορά είναι που τον κάνει να
ξεχωρίζει σε σχέση με τις άλλες δυνάμεις του αστικού πολιτικού
συστήματος.
Και το κατάφερε γιατί είναι προσηλωμένος στη
στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ. Οι ίδιες του οι θέσεις εκεί οδηγούν
και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και στο νέο του προεκλογικό πρόγραμμα,
δηλαδή στην αστική διακυβέρνηση, με στόχο την ενίσχυση του μεγάλου
κεφαλαίου, σε βάρος των εργαζομένων. Η ιστορία ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια, είναι
τόσο παλιά και φθαρμένη, όσο ακριβώς και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα -
ΝΔ, ΠΑΣΟΚ - που έχουν κυβερνήσει. Τόσο παλιά και φθαρμένη όσο η
σοσιαλδημοκρατία. Αποστολή του είναι να εγκλωβίζει ριζοσπαστικές
συνειδήσεις σε ανώδυνα μονοπάτια. Τόσο ως αξιωματική αντιπολίτευση, όσο
και ως εν δυνάμει κυβέρνηση πριν από τις εκλογές του Γενάρη, αλλά και ως
κυβέρνηση στηρίχτηκε από τμήματα του μεγάλου κεφαλαίου στη χώρα μας.
Και στηρίζεται και τώρα.
Πράγματι, ο λαός όσα βιώνει, τα βιώνει εξαιτίας του
καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και του σάπιου αστικού πολιτικού
συστήματος που τον στηρίζει. Αυτό το σύστημα που ο Αλ. Τσίπρας και ο
ΣΥΡΙΖΑ υπηρετούν στη σημερινή συγκυρία με τον καλύτερο τρόπο, όπως
διαβεβαιώνουν άλλωστε οι εκπρόσωποι ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, όπως η
ΕΕ, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ, οι ΗΠΑ. Ολοι αυτοί δηλώνουν περιχαρείς για τον ηγέτη
Τσίπρα και το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα έχουν επιλογή.
Δοκίμασαν και τους «παλιούς» και τους «νέους». Τώρα, ήρθε η στιγμή που
χωρίς κανένα δισταγμό πρέπει να στηρίξουν το ΚΚΕ. Για να γκρεμίσουν την
παλιά και τη νέα σαπίλα και να ανοίξουν το δρόμο της ανατροπής.
Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τρίτης 1 Σεπτέμβρη 2015.
Ισχυρό ΚΚΕ, γιατί είπε την αλήθεια στο λαό
Οι
πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις όλης της προηγούμενης περιόδου
επιβεβαιώνουν πεντακάθαρα ότι το ΚΚΕ είπε την αλήθεια στο λαό, αποκάλυψε
την πραγματική ουσία των εξελίξεων όλου αυτού του διαστήματος και
δικαιώθηκε για τη στάση του.
Τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, η νεολαία μπορούν,
πλέον, με την ίδια τους την πείρα να δουν ότι η στάση του ΚΚΕ όλο το
προηγούμενο διάστημα, μια στάση που κράτησε αταλάντευτα και κόντρα στις
κάθε είδους πιέσεις του συστήματος και των επιτελείων του, όχι μόνο
δικαιώνεται από τις ίδιες τις εξελίξεις, αλλά είναι αυτή που μπορεί
σήμερα να αποτελέσει το σημείο αναφοράς πάνω στο οποίο μπορεί να πατήσει
η πείρα του λαού ώστε να γίνει δύναμη αγώνα και ανατροπής:
- Δικαιώνεται η ανυποχώρητη στάση του ΚΚΕ ενάντια στη συμμετοχή σε κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης, όπως
και αν αυτοπροσδιορίζονται αυτές, «αριστερές» ή «δεξιές», «μνημονιακές ή
αντιμνημονιακές», «εθνικής ενότητας» ή «ειδικού σκοπού» κ.ο.κ...
Επιβεβαιώθηκε από τις εξελίξεις η προειδοποίηση του ΚΚΕ ότι στο πλαίσιο
του καπιταλιστικού μονόδρομου και των λυκοσυμμαχιών του κεφαλαίου καμιά
κυβέρνηση δεν μπορεί να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική, αντίθετα είναι
υποχρεωμένη να τηρήσει τους σιδερένιους και αντιλαϊκούς τους νόμους, που
επιβάλλουν το ξεζούμισμα του λαού για να ενισχυθούν η
ανταγωνιστικότητα, η κερδοφορία, οι επενδύσεις του κεφαλαίου.
- Επιβεβαιώνεται η έγκαιρη πρόβλεψη του ΚΚΕ για την κατάληξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, στη
βάση των δεσμεύσεών της απέναντι στο κεφάλαιο και απέναντι στον
αντιλαϊκό στόχο της ίδιας της καπιταλιστικής ανάκαμψης, δεσμεύσεις οι
οποίες χαρακτήριζαν ξεκάθαρα τον ΣΥΡΙΖΑ ήδη από το περιβόητο πρόγραμμα
της Θεσσαλονίκης, όσο και αν προσπαθούσε να το κουκουλώσει με
ριζοσπαστική τάχα φρασεολογία και εξαγγελίες για ορισμένα ψίχουλα, που
τελικά ούτε αυτά «χώρεσαν» στις «αντοχές» της καπιταλιστικής οικονομίας.
- Δικαιώνεται το κάλεσμα του ΚΚΕ ήδη από την
επομένη των βουλευτικών εκλογών του Γενάρη του 2015 στο λαό για καμιά
αναμονή, καμία ανοχή απέναντι στη νέα κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, όταν
κάποιοι έσπερναν αυταπάτες, διαβεβαίωναν με στόμφο ότι «αυτή η Βουλή
μνημόνια δεν θα ψηφίσει». Σκεφτείτε πού θα ήταν σήμερα το εργατικό -
λαϊκό κίνημα, ποιο θα ήταν το αποκούμπι για τους αναγκαίους αγώνες του
λαού ενάντια στην εκμετάλλευση, αν το ΚΚΕ είχε δεχτεί να γίνει το
...αριστερό δεκανίκι στην κυβέρνηση της «πρώτη φορά αριστερά», αν έτρεχε
στις κινητοποιήσεις στήριξης της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης για
λογαριασμό του κεφαλαίου ...για να την πιέσει να εφαρμόσει το πρόγραμμά
της!
- Επιβεβαιώνεται ότι η πραγματική αιτία των
μνημονίων, όπως έγκαιρα αποκάλυψε το ΚΚΕ, είναι η ίδια η στρατηγική της
ΕΕ και του κεφαλαίου, για να ξεπεραστεί η καπιταλιστική
οικονομική κρίση με νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο, με ακόμη πιο
φτηνή εργατική δύναμη. Με κριτήριο ακριβώς τη δέσμευσή τους σε αυτήν την
αντιλαϊκή στρατηγική, «μνημονιακοί» και «αντιμνημονιακοί», ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ,
ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΑΝΕΛ, ψήφισαν παρέα το νέο μνημόνιο. Στην αντίπερα όχθη, η
στάση του ΚΚΕ στη Βουλή και στο κίνημα επιβεβαίωσε ότι είναι το κόμμα
που λέει το πραγματικό και ανυποχώρητο ΟΧΙ στα μνημόνια και τα αντιλαϊκά
μέτρα, ακριβώς γιατί αντιπαλεύει την ίδια τη στρατηγική του κεφαλαίου
και των λυκοσυμμαχιών του που τα υπαγορεύουν.
- Επιβεβαιώνεται ότι ο καπιταλισμός και οι διεθνείς ενώσεις του, όπως η λυκοσυμμαχία της ΕΕ, δεν αλλάζουν χαρακτήρα, δεν
γίνονται φιλολαϊκά με δήθεν αριστερές κυβερνήσεις, με δημοψηφίσματα και
διαπραγματεύσεις που στην πραγματικότητα διεξάγονται για λογαριασμό της
κάθε αστικής τάξης. Το βάθεμα της αντιλαϊκής επίθεσης σε όλα τα κράτη -
μέλη της ΕΕ, είτε έχουν μεγάλο είτε μικρότερο ποσοστό κρατικού χρέους,
είτε έχουν ευρώ είτε εθνικό νόμισμα, η εμβάθυνση των μνημονίων διαρκείας
στο πλαίσιο της συζήτησης των καπιταλιστών και των κυβερνήσεων της ΕΕ
και της Ευρωζώνης για την «επόμενη μέρα» της λυκοσυμμαχίας τους,
επιβεβαιώνουν ότι οι υπαρκτές αντιθέσεις και οι τσακωμοί όλων αυτών
καμία σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά αφορούν το πώς θα
μοιράσουν μεταξύ τους τα κέρδη και τις ζημιές του κεφαλαίου.
KKE: Όχι στα ντιμπέιτ της τεχνητής πόλωσης και των παράλληλων μονολόγων
Την
πεπατημένη της δικομματικής πόλωσης επιλέγουν και για την περίπτωση των
ντιμπέιτ ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, καθώς φαίνεται να έχουν συμφωνήσει στη
διεξαγωγή μιας τηλεμαχίας μεταξύ Τσίπρα - Μεϊμαράκη και μιας με τη
συμμετοχή όλων των πολιτικών αρχηγών. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως υπήρξε συμφωνία και για τους όρους αλλά
και για τις ημερομηνίες μεταξύ των γραφείων Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.
Στις 10 Σεπτέμβρη προγραμματίζεται το ντιμπέιτ όλων των πολιτικών
αρχηγών και στις 14 Σεπτέμβρη το ντιμπέιτ Τσίπρα και Μεϊμαράκη. Η θέση του ΚΚΕ Το ΚΚΕ δηλώνει την κατηγορηματική αντίθεσή του στο ενδεχόμενο να
γίνει ντιμπέιτ μεταξύ μόνο των δύο πολιτικών αρχηγών, έτσι όπως
συμφώνησαν πίσω από την πλάτη των άλλων κομμάτων οι ηγεσίες ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ.
Η διενέργεια ενός τέτοιου ντιμπέιτ μόνο στόχο έχει την τεχνητή πόλωση
και τον εγκλωβισμό του λαού σε ένα κακέκτυπο του παλιού δικομματισμού. Διαφωνούμε και στο ενδεχόμενο πραγματοποίησης ντιμπέιτ όλων των
πολιτικών αρχηγών, γιατί η προηγούμενη εμπειρία έχει δείξει ότι δεν
προσφέρει τίποτα στην αντικειμενική και ολόπλευρη ενημέρωση του
ελληνικού λαού για τις θέσεις των κομμάτων, μέσω μιας διαδικασίας
παράλληλων μονολόγων, η οποία επανειλημμένα στο παρελθόν είχε επικριθεί
και από το κοινό και από τους δημοσιογράφους που συμμετείχαν σε αυτή. Η διαφωνία του ΚΚΕ αφορά στην ουσία και όχι τις ημερομηνίες.
Δεν ξέρω τι περιμένετε από τις επερχόμενες εκλογές ούτε ποιο θα είναι το
αποτέλεσμά τους. Το μόνο που ξέρω είναι ότι τουλάχιστον μέχρι τις 20
του μηνός (προσοχή στο τουλάχιστον) θα γελάσουμε πολύ. Με τόσους περιφερόμενους γελωτοποιούς, το γέλιο μας είναι εξασφαλισμένο.
Φυσικά, την πρωτοκαθεδρία σ' αυτή την γκροτέσκα κωμωδία αναμένεται να
την έχει ο ΣυΡιζΑ, με προεξάρχοντα τον πρόεδρό του, σε μια τιτάνια
προσπάθεια να πείσει τους ψηφοφόρους ότι η ελπίδα μπορεί να άργησε αλλά
είναι καθ' οδόν. Τίτλος αυτής της κωμωδίας θα μπορούσε να είναι το "Εδώ τα καλά μνημόνια".
Τουλάχιστον, έτσι φάνηκε από την πρώτη προεκλογική συνέντευξη που έδωσε
ο Τσίπρας τις προάλλες στον Άλφα. Τί μάθαμε απ' αυτή την συνέντευξη;
Προσέξτε:
(του Ηλία Μακρή)
(α) Κατ' αρχάς, ο ΣυΡιζΑ δεν κατάφερε να αποφύγει την χρήση τού όρου
"μνημόνιο". Ακόμη και ο απελθών πρωθυπουργός αναγκάστηκε να μιλήσει για
"μνημόνιο", παρά τις πολύμηνες προσπάθειες που έκαναν λόγο για
"συμφωνία". Την ίδια αποτυχία είχε και η προηγούμενη συριζαίικη
προσπάθεια να υποκατασταθεί ο όρος τρόικα με τον όρο θεσμοί.
Φαίνεται πως στην Κουμουνδούρου υπάρχει σοβαρή δυσκολία στην χρήση και
επιβολή νέων όρων. Προφανώς, όσο κι αν τον συγκρίνουν μαζί του, ο Αλέξης
δεν έχει το ταλέντο του Ανδρέα σ' αυτόν τον τομέα. Ο Ανδρέας έκανε τις
πανελλήνιες πανελλαδικές, την ενισχυμένη αναλογική σύστημα απλής αναλογικής και τον ανασχηματισμό αναδόμηση με υποδειγματική άνεση.
(β) Αφού, λοιπόν, ο Τσίπρας δεν μπόρεσε να αποφύγει τον όρο "μνημόνιο",
αναγκάστηκε να συγκρίνει τα δυο προηγούμενα μνημόνια με το δικό του. Κι
αφού δήλωσε πως "όλα τα μνημόνια δεν είναι ίδια", μας εξήγησε ότι
ενώ το πρώτο μνημόνιο περιλάμβανε μέτρα 40 δισ. και το δεύτερο 25 δισ.,
το δικό του περιλαμβάνει μέτρα 9,7 δισ. "μόνο". Βέβαια, δεν μας είπε
ότι τα 25 του δεύτερου προστέθηκαν στα 40 του πρώτου και τα 9,7 του
τρίτου προστίθενται στα 65 των δυο πρώτων, ανεβάζοντας το συνολικό βάρος
που φορτώνεται στην καμπούρα του λαού σε 75 δισ.
(γ) Με την φράση του "υπέγραψα έναν συμβιβασμό αλλά εγώ δεν συμβιβάστηκα",
ο τέως πρωθυπουργός δίνει καινούργιο περιεχόμενο στον όρο "πολιτική
σχιζοφρένεια". Το ίδιο άνετα θα μπορούσε να πει "πρόδωσα την εμπιστοσύνη
του λαού αλλά δεν είμαι προδότης" και "ψήφισα το τρίτο μνημόνιο αλλά
δεν είμαι μνημονιακός". Άλλωστε, σε τούτον εδώ τον τόπο, ο καθένας είναι
ό,τι δηλώνει. Έτσι κι αλλοιώς, ο Τσίπρας είχε δώσει σαφή δείγματα της
πολιτικής του σχιζοφρένειας όταν δήλωνε πως το "Όχι" του δημοψηφίσματος
σήμαινε "Ναι" σε μια συμφωνία. Κάτι που, με περίσσιο θράσος, επανέλαβε
και στην εν λόγω συνέντευξη.
(δ) Εξ ίσου σχιζοφρενική είναι και η θέση του πρωθυπουργού, η οποία συνοψίζεται στο λιτό "δεν υπερασπίζομαι το μνημόνιο αλλά θα το εφαρμόσω, ψάχνοντας τρόπο απεγκλωβισμού".
Ας αφήσουμε στην άκρη το ότι ο τσιπρικός "απεγκλωβισμός" θυμίζει την
κουβέλεια "απαγκίστρωση" κι ας μείνουμε στο πρώτο μέρος τής φράσης, το
οποίο ακούγεται ως παρωδία τού βολταιρικού "διαφωνώ με όσα λες αλλά θα
υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαιωμά σου να τα λες". Αλήθεια, τί εννοεί
ο τέως πρωθυπουργός; Για να κάνεις κάτι που δεν θες, πρέπει κάποιος να
σε αναγκάζει. Όμως, αυτός θέλει και παραθέλει αυτό που κάνει, αφού
ζητάει την ψήφο του λαού για να συνεχίσει να το κάνει.
(ε) Σύμφωνα με τον Τσίπρα, "η εναλλακτική αυτής της συμφωνίας ήταν η καταστροφή".
Αυτή κι αν είναι κουβέντα που βγαίνει μόνο από αριστερά χείλη! Το ίδιο
είχε πει ο Γιώργος στο Καστελλόρριζο για το πρώτο μνημόνιο, το ίδιο
είχαν πει κι ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο για το δεύτερο. Για να μην
αναφέρω τον Άδωνι, που μάλλιασε η γλώσσα του να το επαναλαμβάνει. Πήξαμε
στην αριστεροσύνη... Και, εν πάση περιπτώσει, για να μη τρελλαθούμε, ας
μας πει επί τέλους ο πρωθυπουργός γιατί δεν υπερασπίζεται το μνημόνιο
και επιδιώκει τον απεγκλωβισμό απ' αυτό αφού η μόνη εναλλακτική του
είναι η καταστροφή;
(στ) Είδαμε τον πρόεδρο του ΣυΡιζΑ να δηλώνει πως αισθάνεται υπερήφανος
για όσα κατόρθωσε, σημειώνοντας ιδιαίτερα το ότι έκανε και τους έλληνες
να νοιώθουν υπερήφανοι. Κι αφού αναλογιστήκαμε πάλι τον Ανδρέα και την
αγαπημένη του ατάκα "αισθάνομαι εθνικά υπερήφανος", αναρωτηθήκαμε για
ποιο ακριβώς πράγμα πρέπει να αισθανόμαστε υπερήφανοι μαζί με τον τέως
πρωθυπουργό μας. Για το ότι δεν μπορούμε πλέον να εισάγουμε νομοσχέδια
στην βουλή δίχως να τα έχει πρώτα εγκρίνει η τρόικα (συγγνώμη, το
κουαρτέτο); Για το ότι το νέο υπερΤΑΙΠΕΔ θα εποπτεύεται απ' αυτό το
κουαρτέτο; Για το ότι δεσμευτήκαμε να ξεπουλήσουμε ό,τι έχουμε, ό,τι δεν
έχουμε και ό,τι μπορεί να αποχτήσουμε στο μέλλον, μέχρι να μαζέψουμε 50
δισ.; Εκτός από αριστεροσύνη, πήξαμε και στην εθνική περηφάνεια...
(του Κυρ)
Για το γέλιο μας θα βοηθήσουν και άλλοι πολιτικά σχιζοφρενείς. Πώς να μη
γελάσεις, για παράδειγμα, με την Λαϊκή Λαφαζανιά, η οποία αναμασάει τα
προ έτους συνθήματα του ορίτζιναλ ΣυΡιζΑ, διανθισμένα με ολίγον από
εθνικό νόμισμα; Πώς να μη γελάσεις με την Φώφη, που θέλει ντε και καλά
να αναγορεύσει το ΠαΣοΚ σε ρυθμιστή τής εθνικής ενότητας, κάνοντας πως
δεν βλέπει τον ορατό κίνδυνο να μείνει το κόμμα της εκτός βουλής; Πώς να
μη γελάσεις με τον Σταύρο, ο οποίος, ως κακή καρικατούρα τού αξέχαστου
Δελαπατρίδη, βυθίζεται στην γελοιότητα αλλά αισθάνεται ως δυνάμει
σωτήρας τής χώρας; Πώς να μη γελάσεις με τον ευγενή αστό Μεϊμαράκη και
το κόμμα του, όπου ονειρεύονται νέα ξεκινήματα από παμπάλαιες αφετηρίες;
Το ΚΚΕ δεν αναμένεται να βγάλει γέλιο (είπαμε, οι κομμουνιστές μπορεί να
κατηγορούνται ως "κολλημένοι" ή "ξύλινοι" αλλά κανείς δεν θα τους έλεγε
σχιζοφρενείς), όμως θα βγάλουν γέλιο οι "σοβαροί" αναλυτές οι οποίοι,
είτε στα ΜΜΕ είτε στα καφενεία, θα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι "καλά
τα λέει το ΚΚΕ αλλά αυτά δεν γίνονται", λες και τα άλλα περί
"καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο" γίνονται. Όσο για τον Βασίλη Λεβέντη
και την Ένωση Κεντρώων του, κάνετε λίγη υπομονή μιας και ο άνθρωπος δεν
είναι σχιζοφρενής αλλά, αν είμαστε τυχεροί, θα μας προσφέρει γέλια
μέχρι δακρύων το βράδυ των εκλογών, καθώς θα ανακοινώνονται τα
αποτελέσματα (ακούει η Χαριλάου Τρικούπη;).
Δεν έχουμε παράπονο. Μπορεί να τέλειωσαν οι καλοκαιρινές διακοπές αλλά
μας περιμένει άφθονη διασκέδαση. Όσο κι αν υπάρχουν και κάποιοι
σχιζοφρενείς που δεν νομίζω ότι θα βγάλουν γέλιο. Όπως η Χρυσή Αυγή, η
οποία το μόνο που βγάζει είναι ανατριχίλες. Μια ανατριχίλα για κάθε ψήφο
που μαζεύει...
Μπορεί να την πλήρωσε
εκλογικά αλλά δε μπήκε τσόντα στις διεργασίες για σχηματισμό αστικής
κυβέρνησης με επίκεντρο την "αριστερά".
Και έμεινε σταθερό και στις ευρωεκλογές και στον τυφώνα της πρώτης φοράς αριστερά!
Τα παρελκόμενα είναι γνωστά.
Επικοινωνιακή επίθεση στο όνομα της ιστορικής ευθύνης και της απώλειας γραμμής!
Εργατικοί αγώνες, νέες σπορές, όλοι μια φωνή! Μέχρι και που ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για το ααδμ :)
3 χρόνια μετά..
Η κυβερνώσα αριστερά κυβέρνησε 2 φορές.
Μία με ΔΗΜΑΡ μία με ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
2 στα 2 μνημόνια οι αντιμνημονιακοί! 100% ευστοχία..Τύφλα να έχει ο Αργύρης Καμπούρης!
Ο ΣΥΡΙΖΑ διασπάστηκε. Ένα κομμάτι γίνεται ΛΑΕ και σήμερα χάνεται και η ανύπαρκτη νεολαία.
Η ΛΑΕ λοιπόν, αφού
κυβέρνησε επάξια αυτό το 7μηνο έκανε τα πάντα! Και τα αποθεματικά έδωσε
και τον Φλεβάρη στήριξε τη συμφωνία και νέο ΠτΔ ψήφισε και
κείμενο-μνημόνιο 47 σελίδων έδωσε.. Και τι δεν έδωσε... Α και υπουργοί
ήταν!
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ των προτάσεων
της ενότητας και των κινημάτων μπουρδουκλώνεται, πανηγυρίζει στα σκαλιά
του Τσίπρα προ και μετά δημοψήφισματος, μετά αισθάνεται προδομένη
γκόμενα, ψάχνεται και τώρα διασπάται..
Η ΔΗΜΑΡ πάει με ΠΑΣΟΚ!
Και καταγγέλει και σχέδιο διάσπασης! Θυμίζω ότι στις τελευταίες εκλογές
έφτασε στο ιστορικό 0.49%! Πόσο πιο διάλυση πια;
Ο Κουβέλης με τη σείρα
του σε σημερινή συνέντευξη λέει να στηρίξουμε ΣΥΡΙΖΑ! Από εκεί που έφυγε
για να φτιάξει κόμμα, μόλις πριν 5 χρόνια!
Οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ
που με απόφαση Συνεδρίου (γελάει η αριστερά με την ισχύ των αποφάσεων
του-γκαραντί μιλάμε) είχαν διαλυθεί, επανέρχονται!
Άλλες στηρίζουν ΛΑΕ άλλες ψάχνονται, άλλες φιλούν μούτρα που πριν κατούραγαν βλέπε ΑΚΕΠ!
Και μετά απ' όλα τα παραπάνω έρχεται ο θεός ο Λαφαζάνης και λέει .. να μην κάνει το ΚΚΕ το νέο ιστορικό λάθος!
ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΠΟ ΑΓΕΛΗ ...ΣΚΥΛΩΝ ΧΩΡΙΣ ...ΦΙΜΩΤΡΟ
ΠΡΟΣΟΧΗ: Άτομα ευαίσθητα να μην δουν ΑΥΤΟ ΤΟ VIDEO,
γιατί η επίθεση με γαυγίσματα αυτών των "σκυλιών" που μάλιστα ανήκουν
στην ίδια "ράτσα", επιβαρύνει τα ήδη τσιτωμένα νεύρα απ' την ανεργία,
την φτώχεια, τη φοροεπιδρομή και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα... Γενικότερα
δε, για όσους αποφασίσουν να δουν αυτό το video, συστήνεται αυτοέλεγχος
των αντιδράσεών τους και απόλυτη ψυχραιμία, για δεν φταίει σε τίποτα ο
υπολογιστής σας να τον πετάξετε απ' το παράθυρο.
Κι αν όλος
ο πλανήτης είναι μια συνωμοσία εις βάρος του ΚΚΕ;
Ρωτάει
ειρωνικά ένας τουιτεράς-συριζοτρόλ, από τα διαδικτυακά ορφανά της «πρώτη φορά
Αριστεράς» που βγαίνει πλέον κριτικός και ανεξάρτητος.
Και
τώρα τι να απαντήσεις μες σε 140 χαρακτήρες-τελειωμένους αναπτήρες, που μόνο
ατάκες κι εξυπνακισμούς μπορούν να χωρέσουν;
Να
πεις για το ψεκασμένο κοινό, που ζει και τρέφεται με συνωμοσιολογίες και μόνο
Κκε δεν ψηφίζει –πχ γιατί ο Μαρξ ήταν Εβραίος ή για κάποιον αντίστοιχα σοβαρό
λόγο;
Να
εξηγήσεις πως η προοδευτικ(ουλικ)η ψήφος σε κάτι αριστερό, αντιμνημονιακό και η
ελπίδα (που έφυγε) πως κάτι θα αλλάξει με αυτόν τον τρόπο, δεν απέχει
ουσιαστικά απ’ το σκεπτικό των ψεκασμένων και μια θεωρία συνωμοσίας από την
ανάποδη;
Να το
ρίξεις στον Κοέλιο, για να τους αποδείξεις πως το βασικό τους πολιτικό πιστεύω
μπορεί να συμπυκνωθεί σε γνωμικά του τύπου: αν θέλεις κάτι πάρα πολύ –να
διαγραφεί το χρέος, να αλλάξει η ΕΕ από τα μέσα, να συγκρουστούμε χωρίς να
έρθουμε όμως σε ρήξη, και άλλα τινά παρόμοια- συνωμοτεί όλο το σύμπαν για να το
πετύχεις; Και όταν λέμε το σύμπαν εννοούμε όλο το σύμπαν, όχι μόνο το μισό ή
ένα μέρος του σύμπαντος. Ακόμα κι ο Ντράγκι ή το ΔΝΤ που κατά καιρούς
παρουσιάστηκαν να συμπίπτουν με τις θέσεις μας και να μας βοηθάνε (κερδάμε
αδέλφια…).
Να
μπεις στη διαδικασία να εξηγήσεις ότι η ανάλυση της ταξικής πάλης, του ρόλου
κάθε δύναμης και η επαγρύπνηση για τη δράση μυστικών υπηρεσιών (που και αυτές
ταξικά συμφέροντα υπηρετούν) κάθε άλλο παρά συνωμοσιολογία είναι;
Να
θυμίσεις πχ πως όταν οι κομμουνιστές μιλούσαν για αντεπανάσταση στη Σοβιετική
Ένωση, που έδρασε οργανωμένα για την παλινόρθωση (και ο Γκόρμπι ήταν μονάχα η
κορυφή του παγόβουνου), οι άλλοι τους θεωρούσαν συνωμοσιολόγους, που βλέπουν
παντού προδότες και πράκτορες της CIA, απλουστεύοντας τη δική τους θεώρηση στο παιδιάστικο
δίπολο: «εξωτερικές αιτίες à
επέμβαση, εσωτερικοί λόγοι à
κατάρρευση»; Προφανώς ταξική πάλη δε διεξάγεται στο εσωτερικό μιας
σοσιαλιστικής χώρας, παρά μόνο με όσους εκτός αυτής (η αντεπαναστατική συνείδηση και δράση έρχεται απέξω, για να
παραφράσουμε ένα γνωστό τσιτάτο του Λένιν).
Άσε
πια τη βαθιά συνωμοσία που εξυφαίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Γιατί παρά τα
θρυλούμενα και τα διάφορα αστικά ιδεολογήματα, η ταξική πάλη κι η ιστορία δε
σταμάτησαν (με την εξάλειψη του αντίπαλου δέους), ούτε προφανώς οι
ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, η ανανεωτική αριστερά έφερε από την πίσω πόρτα τη
σοσιαλδημοκρατική σκουριά και το τρίτο μνημόνιο, η νέα αριστερά εξελίσσεται σε
νέο ανάχωμα, η πάλη για τις μικρές, καθημερινές κατακτήσεις συνδέεται άρρηκτα
με το κεντρικό, στρατηγικό ζήτημα της εξουσίας… κι άλλα τόσα, που καταλήγουν
στο ίδιο ακριβώς συμπέρασμα. Γιατί τα γεγονότα είναι πεισματάρικα πράγματα και
δεν τα διαμορφώνουν οι ιδεοληψίες του καθενός, που δε βασίζονται στην
επιστημονική ανάλυση της πραγματικότητας.
Κι αν τελικά όλος ο
πλανήτης είναι μια συνωμοσία για να επιβεβαιωθούν οι κομμουνιστές κι οι
εκτιμήσεις τους –κι αν θες να το αγνοήσεις αυτό, δε σου μένει άλλος δρόμος από τις
εξυπνάδες και τις χαβαλέ ατάκες;
