ΣΕΒ, ΜΜΕ, Κυβέρνηση, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί κατά των απεργών της COSCO

.

Κατιούσα

Ο καταμερισμός εργασίας ανάμεσα στους στυλοβάτες του συστήματος είναι πραγματικά θαυμαστός. Ο ένας κόβει, ο άλλος ράβει, και οι δυο μαζί ξεπλένουν την εργοδοσία και τους επενδυτές, βάζοντας στο στόχαστρο τους απεργούς.
Η κυβέρνηση αρνείται να δώσει το χαρακτήρα “βαρέα κι ανθυγιεινά” στο επάγγελμά τους. Δίνει τα νομικά εργαλεία στους καπιταλιστές για να κηρύσσεται κάθε απεργία “παράνομη και καταχρηστική” με τα πιο απίθανα προσχήματα. Ενώ ο Νεφελούδης από το Υπουργείο Εργασίας έδωσε τα στοιχεία που δείχνουν, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι οι εργάτες της COSCO είναι προνομιούχοι, ίσως και βολεμένοι, γιατί παίρνουν πολύ παραπάνω από το μέσο όρο του κατώτατου μισθού πείνας που θεσμοθετήθηκε με νόμο του κράτους -ούτε καν με διαπραγμάτευση, για τα μάτια του κόσμου. Κι ενώ καμαρώνει πως επαναφέρει τις συλλογικές συμβάσεις, φαίνεται στην πράξη πως είναι στο χέρι του εργοδότη να κάνει ό,τι θέλει.
Η εργοδοσία καταγγέλλει κάθε απεργιακό αγώνα. Στήνει δικό της εργοδοτικό σωματείο, εκεί που δεν ήθελε κανένα, για να βάλει στο χέρι τους εργάτες και να ελέγχει τις διαθέσεις τους. Πληρώνει αδρά τα ΜΜΕ και δίνει γραμμή στα παπαγαλάκια του συστήματος, που παπαγαλίζουν πρόθυμα τα στοιχεία που τους δίνει, σαν αποτέλεσμα δικής τους δημοσιογραφικής έρευνας. Και βάζει τα τσιράκια της να τραμπουκίζουν σαν μπράβοι ακόμα και τους ρεπόρτερ που καλύπτουν δημοσιογραφικά την κινητοποίηση.


Το εργοδοτικό σωματείο ετοιμάζεται να μηνύσει την ΕΝΕΔΕΠ! Ενώ ο ΣΕΒ ζητάει επισήμως την παρέμβαση της δικαιοσύνης, για τα κέρδη που χάνονται…
Τα ΜΜΕ αναπαράγουν σαν κασετόφωνα τα ίδια επιχειρήματα. Οι απεργοί ανήκουν σε ένα μικρό σωματείο που ελέγχεται από το ΠΑΜΕ, εμποδίζουν τους καλούς εργαζόμενους που θέλουν να δουλέψουν και καταστρέφουν την οικονομία. Οι εργάτες είναι καλοπληρωμένοι με μισθούς τριπλάσιους από το βασικό μισθό και μόνο σα βολεμένους δεν τους παρουσιάζουν. Τα αιτήματα της απεργίας είναι μόνο οι αυξήσεις και τα “βαρέα κι ανθυγιεινά” που ούτως ή άλλως δεν είναι στο χέρι της εταιρίας να το καθορίσει. Και με ένα μαγικό τρόπο κάνουν γαργάρα πως οι εργάτες στις προβλήτες δεν έχουν συλλογική σύμβαση, δουλεύουν με άθλια μέτρα ασφαλείας κι ελαστικές σχέσεις εργασίας, στη μεγάλη τους πλειοψηφία. Αυτά είναι μικρές λεπτομέρειες, που χάθηκαν κάπου στο δρόμο για την αντικειμενική και σφαιρική ενημέρωση.

-Το iefimerida επιλέγει έναν ψύχραιμο αντικειμενικό τίτλο: το ΠΑΜΕ θέλει να διαλύσει το λιμάνι του Πειραιά. Και μας ενημερώνει υπεύθυνα πως στελέχη του ΠΑΜΕ καταφτάνουν στο λιμάνι με ομοιόμορφες στολές (σαν στρατός δηλαδή), εμποδίζουν την είσοδο στους εργαζόμενους, ενώ το λιμενικό κάθεται και παρατηρεί (αντί δηλ να επέμβει και να χτυπήσει τους απεργούς, για να τους διώξει).
-Το Πρώτο Θέμα μας λέει από “κύκλους της COSCO” πως τα μέλη του ΠΑΜΕ πηγαίνουν με φορτηγάκια στο λιμάνι, ενώ το σωματείο που κάνει την απεργία δεν είναι αντιπροσωπευτικό, γιατί η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζόμενων διαφωνούσε με τη γραμμή του και έκανε άλλο σωματείο. Αλλά αν ήταν τόσο μεγάλη αυτή η πλειοψηφία, τότε γιατί δεν πήραν τους συσχετισμούς με το μέρος τους στο σωματείο που ήδη υπήρχε;
Στο καπάκι καταφτάνει και το βαρύ πυροβολικό της ακροδεξιάς αριστείας. Ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Μπογδάνος, που σπεύδουν να δώσουν εξετάσεις και να πάρουν καλό βαθμό από τα αφεντικά τους.

Πρόεδρος ΣΕΒ: Φορολογήστε τους εργάτες όχι τους καπιτάλες!

Να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα για συντάξεις και αφορολόγητο όριο

Ο Θόδωρος Φέσσας με συνέντευξή του στο «capital» και στο δημοσιογράφο Μιχάλη Καψή παρότρυνε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, όχι μόνο να μην καταργήσει τη μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου, αλλά ούτε να την αναστείλει.

Ο δημοσιογράφος Μιχάλης Καψής

Να εφαρμοστεί η μείωση των παλαιών συντάξεων αλλά και η μείωση του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς και μικρομεσαίους,

γιατί σε βιομηχάνους, εφοπλιστές και τραπεζίτες ισχύει άλλο καθεστώς: φοροαπαλλαγές, φορολογικοί παράδεισοι και offshore.

Και για την άμεση εφαρμογή τους (χωρίς το προεκλογικό κόστος) πρότεινε να χρυσωθεί το χάπι με ένα έκτακτο επίδομα που θα ξεγελάσει για ακόμη μια φορά τους ήδη εξαθλιωμένους συνταξιούχους.

Σε ότι αφορά τις Κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας δήλωσε πως η κυβέρνηση τις αξιοποιεί για επικοινωνιακούς λόγους.

Επιπλέον άσκησε κριτική σχετικά με την παραχολογία, (έτσι αποκάλεσε τις κυβερνητικές εξαγγελίες και τα ψίχουλα), που την χρησιμοποιούν για προεκλογικούς λόγους τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο κι η ΝΔ.

Συγκεκριμένα είπε:

«Το πιο έξυπνο και ίσως το πιο σωστό θα ήταν αυτά να μην ανασταλούν, γιατί είναι διαρθρωτικά προβλήματα κι όχι δημοσιονομικά. Και να δοθούν έκτακτες ενισχύσεις σε αυτούς που πραγματικά τις έχουν ανάγκη. Και θέλω να πιστεύω και να ελπίζω ότι αυτό θα γίνει…».

Και πρόσθεσε πως αν η κυβέρνηση:

«Το σκεφτεί ωριμότερα, θα έκανε κάτι τέτοιο κι όχι να διατηρήσει μια κατάσταση, που εκ των πραγμάτων δεν είναι διατηρήσιμη. Δεν μπορεί δηλαδή το ύψος της ασφαλιστικής δαπάνης να παραμείνει στο 16% του ΑΕΠ. Δεν γίνεται. Πρέπει να πέσει 4 μονάδες οπωσδήποτε».

Για τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας αναφέρει ότι:

«Εμείς λέμε ότι η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση πρέπει να υπερισχύει των κλαδικών και από εκεί και πέρα, το σωστότερο είναι, μέσα στην ίδια την επιχείρηση, εργαζόμενοι και εργοδότες, ξέρουν πολύ καλά πόσο αντέχει η επιχείρηση να πληρώσει τους εργαζόμενους».

Και συμπλήρωσε:

«Άρα συλλογικές διαπραγματεύσεις ελεύθερες ναι, αλλά η επεκτασιμότητα και μάλιστα η άκριτη επεκτασιμότητα, χωρίς την αρχή της πλειοψηφίας και όλα αυτά που προβλέπει ο νόμος… αυτό είναι το επικίνδυνο».

Ο Πρόεδρος του ΣΕΒ, Θόδωρος Φέσσας

Αποκάλυψε όμως πως όλα όσα λέει η κυβέρνηση, δεν έχουν καμιά ουσία στην πράξη και ουσιαστικά για να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζόμενων:

«Μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει άκριτη επεκτασιμότητα. Είμαστε ακόμα στα πρώτα βήματα.

Το ότι γίνεται πανηγυρικά αυτή η επεκτασιμότητα, έχει και κάποιους λόγους, ας το πούμε έτσι, επικοινωνιακούς».

Απευθυνόμενος σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ κάλεσε να μην το παραξηλώσουν  με τις παροχές, δηλαδή με υποσχέσεις-ψίχουλα προς το λαό, λέγοντας πως:

«Το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε ενόψει ΔΕΘ είναι ότι χρειάζεται πολιτική ηρεμία, ότι δεν πρέπει να μπούμε σε συνθήκες πόλωσης, ότι χρειάζεται σύνεση στην παροχολογία».

Επιπλέον ζήτησε για τις επιχειρήσεις μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών λέγοντας χαρακτηριστικά πως αυτό θα ήταν το ιδανικό σενάριο για αυτά που θέλουν να ακούσουν οι έλληνες καπιτάλες στη ΔΕΘ:

«Άρα θα πρέπει να πέσουν οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές [σ.σ.: Αυτά βλέπετε δεν τα θεωρούν παροχολογία, οι καπιτάλες] στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα .

Και τονίζω στους μισθωτούς εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, γιατί οι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν και άλλο τρόπο να διαχειριστούν, εκ των πραγμάτων, τη δική τους φορολογική και ασφαλιστική κάλυψη».

λέγοντας υποκριτικά πως αυτή η μείωση θα ανεβάσει το επίπεδο των μισθών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα:

«Να αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα χωρίς να θιγεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής επιχείρησης. Αυτός ο τίτλος είναι το ιδανικό που θα θέλαμε να ακούσουμε…»

Δείτε την οκτάλεπτη συνέντευξη

Γέμισε σάλια το λιμάνι από το γλειψιματικό Πανούτσου για την Cosco

Γιάννης Α-Γιάννης

Σοβαρά προβλήματα δημιούργησαν στις προβλήτες 2 και 3 του λιμανιού του Πειραιά, τα σάλια του άλλοτε αθλητικογράφου και πλέον συναδέλφου του Μπάμπη Παπαπαπαπαπαναγιώτου και Γιάννη Λοβέρδου, Αντώνη Πανούτσου. Φαίνεται πως το ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό παρεάκι των Αντώνηδων, παρότι χώρισε μένει πιστό στις ιδέες του και στο ξεδιάντροπο ξέπλυμα μεγαλοεπιχειρηματιών και ομίλων, πέριξ του μεγάλου λιμανιού της χώρας.
Ο Αντώνης Πανούτσος λοιπόν στο κείμενό του στο Liberal με τίτλο «Όταν οι λίγοι αρνούνται στους πολλούς να εργαστούν» αποκαλύπτει πως ο Καρέλιας απέκτησε αντίπαλο στο γήπεδο των υπεργαμάτων εργοδοτών, που οι εργαζόμενοί τους σχεδόν τους κλέβουν υπεραξία. Ενημερώνει πραγματικά διεξοδικά και με λεπτομέρεια για τα μεροκάματα της Cosco, με πληροφορίες τις οποίες απέκτησε ψάχνοντας πιθανότατα και ο ίδιος για κάποια αντίστοιχη δουλειά. Είναι μάλιστα να απορεί κανείς, πώς με μεροκάματα που περιγράφει ο ίδιος έχει επιλέξει την καριέρα στον α(θ)λητικο Τύπο.
Αφού μας εξηγεί ότι η απεργία κηρύχθηκε παράνομη από τα δικαστήρια (χωρίς αναφορά στην αστεία αιτιολόγηση ότι «δεν προϋπήρξε δημόσιος διάλογος» ή ότι δε σκούπισαν τα πόδια τους πριν μπουν στην αίθουσα της συνέλευσης) μπαίνει στα χωράφια της αντιπαράθεσης του σωματείου με το διασπαστικό – εργοδοτικό. Διαμάχη για την οποία μας έχει προϊδεάσει από τον τίτλο σχετικά με το πού ακριβώς στέκεται ο ίδιος.
Αυτή η περίπτωση της απεργίας της Cosco, του διασπαστικού σωματείου που βρίσκει «μαξιμαλιστικά τα αιτήματα» των εργαζομένων και του τύπου που παρεμβαίνει για να μας υπενθυμίσει ποιος «χαλάει τη σούπα της συναίνεσης», θυμίζει έντονα το ναυπηγείο και τις κατά σειρά παρεμβάσεις Αλαφούζου, Παναγιώταρου και τελικά Λαγού. Δε νομίζετε;

ΤΟΥ FBI....ΤΟ ''ΑΡΙΣΤΕΡΟ'' ΚΑΓΚΕΛΟ !!!

Εδώ και μέρες σωρεία ρεπορτάζ στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και στις εφημερίδες (των φιλοκυβερνητικών εντύπων συμπεριλαμβανομένων) αναφέρουν ότι στα γραφεία της Ελληνικής Αστυνομίας και στην πόλη της Θεσσαλονίκης αλωνίζουν πράκτορες της CIA και του FBI, οι οποίοι ορίζουν τα «μέτρα ασφαλείας» ενόψει της ΔΕΘ και θα κυκλοφορούν στην πόλη όλο το επόμενο διάστημα για να… συμμετάσχουν (με τον δικό τους τρόπο) στις διαδηλώσεις.

Και καλά, με τη CIA έχουμε εξοικειωθεί από την εποχή των συνταγματαρχών της χούντας και ακόμα πιο πίσω, από την εποχή της «Κόκκινης Προβιάς». Αλλά με το FBI (το οποίο επίσης ουδέποτε μας… εγκατέλειψε) υπήρχε όσο να ‘ναι λίγο «τακτ». Καθότι πρόκειται για σώμα που (υποτίθεται) ότι δρα αποκλειστικώς στο εσωτερικό των ΗΠΑ.

Εξ αυτού του λόγου και η εξαγωγή από μέρους του FBI της… δημοκρατίας, κρατείτο – από αυτούς που τη δέχονταν – σε χαμηλούς τόνους. Ετούτοι εδώ, όμως, καθότι… «αριστεροί», είναι τόσο αναίσχυντοι που ακόμα κι όταν δεν την διαλαλούν φροντίζουν όταν βουίζει ο τόπος να κάνουν τα (αριστερά) «παγώνια». Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η Θεσσαλονίκη δεν (;) αποτελεί (ακόμα) πόλη σε πολιτεία των ΗΠΑ (κάνουμε λάθος;) ώστε να αλωνίζει το FΒΙ.

Σε κάθε περίπτωση, επίσης, δεδομένου ότι από το «Yankees go home» οι κυβερνώντες μας έχουν προ πολλού περάσει

• στο «Yankees go… Κάρπαθο» (εκεί δεν ήθελε να τους δώσει νέα ΝΑΤΟική βάση ο Καμμένος;),
• στο «Yankees go… Αλεξανδρούπολη» (εκεί δεν είναι «καλά ευθυγραμμισμένα» τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην Ελλάδα σύμφωνα με τον Αμερικανό πρόξενο;)
• και στο «Yankees go… όπου γουστάρει ο Τραμπ» (ο αγγελικός…),

είναι φανερό ότι τέτοια εθνική ανεξαρτησία, τέτοια εθνική αξιοπρέπεια και – κυρίως – τέτοια «αριστερή» κυβέρνηση, έχουμε να δούμε από την εποχή του… Τσιριμώκου.

Νίκος Μπογιόπουλος

Ρατσιστική επίθεση με ρόπαλο δέχτηκαν δύο προσφυγόπουλα στο Ωραιόκαστρο

 

 

 

Τα δύο αγόρια έπεσαν σε ενέδρα στην οποία συμμετείχαν οκτώ έως δέκα άτομα που είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους.

skai.gr

Δημοσίευση: 07/09/2018 - 13:05 Τελευταία ενημέρωση: 07/09/2018 - 13:03

48 σχόλια

Φωτό αρχείου

SHARE IT

Βίαιη ρατσιστική επίθεση με ρόπαλο δέχτηκαν δύο ανήλικα προσφυγόπουλα έξω από τον ξενώνα όπου διαμένουν στο Ωραιόκαστρο, σύμφωνα με ανακοίνωση της οργάνωσης ΑΡΣΙΣ, που διαχειρίζεται την δομή.

Τα δύο αγόρια έπεσαν σε ενέδρα στην οποία συμμετείχαν οκτώ έως δέκα άτομα. Οι δράστες είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους και, σύμφωνα με την ΑΡΣΙΣ, ρώτησαν επιθετικά τα παιδιά ποια είναι η καταγωγή τους και τους επιτέθηκαν όταν απάντησαν.

Ένα αγόρι κατόρθωσε να διαφύγει όμως το δεύτερο δέχτηκε χτυπήματα με ρόπαλο στο κεφάλι και σε αρκετά σημεία του σώματός του, με συνέπεια να χρειαστεί διακομιδή στο νοσοκομείο.

Για το περιστατικό, που έλαβε χώρα την Τρίτη, έχει ενημερωθεί η Αστυνομία.

Σύμφωνα μάλιστα με την ΑΡΣΙΣ, οι δράστες είχαν εμφανιστεί έξω από τον ξενώνα και τις ημέρες που προηγήθηκαν της επίθεσης, χειρονομώντας εναντίον άλλων παιδιών που κατευθύνονταν στη δομή.

«Δεν υπάρχουν λόγια που να χωρούν τον αποτροπιασμό μας για τέτοιες πράξεις ρατσιστικού μίσους ή για τη θρασυδειλία που κρύβεται πίσω από μία επίθεση οκτώ - δέκα ατόμων σε δύο ανήλικα παιδιά, με ρόπαλα», δήλωσε η συντονίστρια του ξενώνα, ο οποίος ιδρύθηκε το 2008 και φιλοξενεί ασυνόδευτα παιδιά.

Πηγή: http://www.skai.gr/news/greece/article/382670/ratsistiki-epithesi-me-ropalo-dehtikan-duo-prosfugopoula-sto-oraiokastro/#ixzz5QQBcKFAx
Follow us: @skaigr on Twitter | skaigr on Facebook

 arsis.gr Δελτίο Τύπου: Ρατσιστική επίθεση σε ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες στο Ωραιόκαστρο

Μίλτος Πασχαλίδης: Όταν μιλάω για Αριστερά, εννοώ το ΚΚΕ – Δε στήριξα ποτέ τον Τσίπρα

Κατιούσα

Ο Μίλτος Πασχαλίδης έχει σήμερα γενέθλια, κλείνει 49 χρόνια ζωής κι εμείς θυμηθήκαμε μια πρόσφατη συνέντευξή του, όπου είχε δώσει μεταξύ άλλων και το πολιτικό του στίγμα. Πέρα από την παραδοσιακή στήριξή του στο ΚΚΕ, μιλάει για τις αυταπάτες που δε δικαιούται να έχει ένας πρωθυπουργός και για το ότι θα ήθελε να ‘ναι κομμουνιστής, αλλά νιώθει πως είναι αντικειμενικά κομμάτι του συστήματος.
Αναδημοσιεύουμε τα σχετικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη που είχε δώσει στη Μαρκέλλα Σαράιχα για το aixmi.gr.

Μ.Σ Έχετε δηλώσει πριν από χρόνια ότι πολιτικά ανήκετε στο χώρο της Αριστεράς. Ήσασταν υποστηρικτής του Αλέξη Τσίπρα;
Μ.Π «Όχι. Καταρχήν όταν εγώ μιλάω για Αριστερά μιλάω για το ΚΚΕ»
Μ.Σ Τι λάθη κατά τη γνώμη σας έχει κάνει ο Τσίπρας και βρισκόμαστε σε μία πολύ άσχημη κατάσταση;
Μ.Π «Λάθη έκανε πολλά, τώρα δεν ξέρω».
Μ.Σ Θεωρείτε ότι έταξε πολλά και δεν έκανε σχεδόν τίποτα από αυτά που είχε πει;
Μ.Π «Δε θεωρώ εγώ, έτσι προκύπτει. Κι έχω ξαναπεί κιόλας ότι εμένα δεν με καλύπτει η φράση ‘’είχαμε αυταπάτες’’ διότι ένας λαός δικαιούται να έχει αυταπάτες, ένας πρωθυπουργός δεν δικαιούται να έχει αυταπάτες. Μπορεί να είχε τις καλύτερες προθέσεις, πλην όμως ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις μερικές φορές».
Μ.Σ Είχατε δηλώσει κάποια στιγμή ότι θα ήταν τιμή σας να ήσασταν κουμουνιστής. Για ποιο λόγο το είπατε;
Μ.Π «Ναι όντως, θα ήταν τιμή μου. Δεν είμαι, ζω σε ένα καπιταλιστικό περιβάλλον, έστω κι αν στην Ελλάδα ο καπιταλισμός είναι κωμωδία, είμαι μέρος του συστήματος, δισκογραφούσα 20 χρόνια σε πολυεθνική εταιρία δεν βγάζω την ουρά μου απ’ έξω. Γι’ αυτό λέω ότι αφού δε ζω σαν κομμουνιστής δεν είμαι κομμουνιστής. Αλλά θα ήταν τίτλος τιμής για μένα»
Μ.Σ Έχετε αποφασίσει τι θα ψηφίσετε στις επόμενες εκλογές όταν γίνουν;
Μ.Π «Κοιτάξτε εγώ παραδοσιακά ψηφίζω ΚΚΕ. Δεν ξέρω αν θα αλλάξει κάτι πολύ δραματικά μέσα μου για να ψηφίσω κάτι άλλο».

Tα «πορνεία» μιας ολιγαρχίας

  

Του Δημήτρη Κούλαλη

ΕΛΛΟΓΑ ΠΑΡΑΛΟΓΑ

Ήταν 23 Μαρτίου 1990, όταν η ταινία “Pretty Woman” του Γκάρυ Μάρσαλ έκανε το ντεμπούτο της στις κινηματογραφικές αίθουσες. Αποτέλεσε μια από τις πιο εμπορικές και πολυβραβευμένες ταινίες όλων των εποχών, αφού μέχρι και σήμερα καταλαμβάνει την 4η θέση στη λίστα με τις μεγαλύτερες εισπράξεις στην κατηγορία της ρομαντικής κομεντί, με συνολικό box office 463,4 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως [https://www.boxofficemojo.com/genres/chart/?id=romanticcomedy.htm].

Με τους Τζούλια Ρόμπερτς και Ρίτσαρντ Γκιρ, δύο ιερά τέρατα του σύγχρονου Χόλυγουντ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, η επιτυχία ήταν κάτι παραπάνω από δεδομένη…

Ωστόσο, εκείνο που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι η επιτυχημένη κομεντί, αρχικά, δεν προοριζόταν ως τέτοια, αλλά ως δράμα. Μια ιστορία βασισμένη στο φαινόμενο-μάστιγα της πόλης του Λ. Άντζελες στις αρχές της δεκαετίας του ’90, την πορνεία.

Έπειτα από χρόνια, έρευνες που διεξήχθησαν απέδειξαν ότι το ”φαινόμενο” της πορνείας ήταν πολυσύνθετο και ”λέρωνε” πολλούς και σημαντικούς τοπικούς παράγοντες.

Άλλαξε κάτι από τότε; Μάλλον όχι, αν κρίνουμε από το δημοσίευμα των New York Times πριν μερικά χρόνια, οι οποίοι αποκάλυπταν ότι ”ευαγή’ ‘ιδρύματα, όπως η Goldman Sachs που κατείχε το 16% της ”Backpage”, του κορυφαίου πορνογραφικού αμερικανικού ιστότοπου, δραστηριοποιούνταν στον συγκεκριμένο χώρο.

Παρομοίως, ως προς τη θεματολογία, μακριά όμως από τη φωταγωγημένη αισθητική και το ρομαντικό στοιχείο τού “Pretty Woman”, το 2010, η ταινία της Λαρίσα Κοντράκι “Επίκινδυνη Σιωπή” μας εισήγαγε στον κόσμο των Διεθνών Οργανισμών, όπως ο ΟΗΕ, παράλληλα με τον κόσμο της σωματεμπορίας- αναδεικνύοντας την υπόγεια σύνδεσή τους.

Βασισμένη στην ανατριχιαστική ιστορία της Κάθριν Μπόλκοβατς, μιας αστυνομικού από τη Νεμπράσκα που ξεσκέπασε μία από τις πιο «βρώμικες» υποθέσεις στην ιστορία του ΟΗΕ, η «Επικίνδυνη Σιωπή» αποτελεί μια εξαιρετική κινηματογραφική μαρτυρία που αποδεικνύει με γλαφυρότητα τη σύνδεση της πολιτικής ελίτ με τον διεθνή υπόκοσμο, με θύματα χιλιάδες ανθρώπους, κυρίως νεαρής ηλικίας.

***

Άλλαξε ύφος και κατεύθυνση η στήλη μας, ίσως να αναρωτηθούν εύλογα κάποιοι.

Η απάντηση είναι όχι, αν και υπάρχουν φορές που η δημοσιογραφική κάλυψη των καλλιτεχνικών τεκταινομένων- ιδίως του κινηματογράφου- είναι προτιμότερη από εκείνη των πολιτικών, ειδικά με τους όρους που διεξάγεται η πολιτική αντιπαράθεση στις μέρες μας σε διάφορα μέρη του πλανήτη, όπως η γαλανή μας πατρίδα.

Ας επανέλθουμε, όμως, στο θέμα μας. Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά;

Πριν λίγες μέρες, στους δρόμους της χώρας- μοντέλο του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, τη Σουηδία, και συγκεκριμένα στη Στοκχόλμη, όπου, ας σημειωθεί, η επίσημη Πολιτεία τιμωρεί τον πελάτη πορνείας, εμφανίστηκε μια κινητή διαφήμιση (van advertising), η οποία υποσχόταν να δώσει λύση στους φοιτητές, κυρίως όμως στις φοιτήτριες που δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις χορήγησης του φοιτητικού δανείου (επιτυχία άνω του 75% των εξεταζόμενων μαθημάτων ανά εξάμηνο).

«Γεια σας φοιτητές! Μηδέν δάνειο; Βγες ραντεβού με έναν Sugar Daddy», έγραφε η γιγαντοαφίσα.

Προβληματιστήκαμε λίγο, είναι η αλήθεια. Μα είναι δυνατόν σε ένα τόσο προηγμένο κοινωνικά κράτος όπως η Σουηδία, σε μια χώρα- αστραφτερό κόσμημα στο στήθος της παγκόσμιας κεφαλαιοκρατίας, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες να οδηγούνται σε τέτοιου τύπου λύσεις;

Από τη μία, αυτό που άμεσα μας ήρθε στο μυαλό ήταν εκείνη η παλιά φράση- ατάκα που έρχεται πάντα ως επιστέγασμα ύστερα από κάθε ξεγύμνωμα του κυρίαρχου οικονομικού συστήματος: Business as usual…

Από την άλλη, όμως, μπορεί η χώρα της Σκανδιναβίας να πλασαρίστηκε από το ’80 μέχρι σήμερα ως επίγειος παράδεισος της διεθνούς καπιταλιστικής κόλασης, ωστόσο μια πιο προσεκτική ματιά στα στοιχεία θα αποκαλύψει και θα επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά τα όσα έγραφε ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Mπένζαμιν Κάνκελ ως απάντηση σε εκείνους, οι οποίοι διαχρονικά προσπαθούν να φτιασιδώσουν ιδεολογικά και πολιτικά το αδίστακτο πεπρωμένο της κεφαλαιοκρατικής αναλγησίας. «Γιατί να ενωθούν παγκοσμίως», έγραφε, «οι εκτελεστικές επιτροπές της άρχουσας τάξης και να υποβάλουν την ίδια τους την τάξη σε φορολογία; (…)Για να είμαι ειλικρινής, μια σοσιαλιστική επανάσταση είναι πιο πιθανή» ( «Καπιταλισμός Καπούτ, Robert Misik, Μεταίχμιο, 2016).

Πράγματι, όπως καταδεικνύουν τα στοιχεία της ΜΚΟ Οxfam, μπορεί η Σουηδία να βρίσκεται στην κορυφή της κατάταξης των κρατών που υπόσχονται να καταπολεμήσουν την ανισότητα, παρόλα αυτά: μόλις 178 άτομα, διαχειρίζονται κεφάλαια υπερδιπλάσιας αξίας από το ετήσιο εισόδημα της ίδια της χώρας, ενώ ένας Σουηδός πολίτης- εργάτης χωρίς πτυχίο έχει προσδόκιμο ζωής κατά πέντε χρόνια μικρότερο από το προσδόκιμο ζωής ενός πτυχιούχου. Ακόμη, είναι στη χώρα του «χαλαρού» καπιταλισμού, στην οποία τη στιγμή που μόλις 14 άνθρωποι κατέχουν «στρατοσφαιρικά επίπεδα πλούτου» (όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο οικονομικός αναλυτή του Stale, Matthew Yglesias), ταυτόχρονα, σύμφωνα με την Έρευνα για τις συνθήκες διαβίωσης της βρετανικής τράπεζας «Standard Chartered Bank», κατά την περίοδο 2008-2016, το ποσοστό του πληθυσμού της Σουηδίας με χαμηλό διαθέσιμο εισόδημα αυξήθηκε από το 13% στο 16%, ενώ το ποσοστό εκείνων που εργάζονται και ζουν σε ένα νοικοκυριό με εισόδημα κάτω από το όριο φτώχειας της ΕΕ παρέμεινε σχετικά σταθερό το ίδιο διάστημα. Επιπλέον, σύμφωνα με την Eurostat, το 2016, το ποσοστό των πολιτών της χώρας που κατείχαν εισοδήματα μικρότερα του 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος ή ζούσαν σε κατάσταση ένδειας- στερούμενοι βασικών καταναλωτικών αγαθών, είτε διαβίωναν σε οικογένεια αντιμέτωπη με τον εφιάλτη της ανεργίας, βρισκόμενοι εν ολίγοις στο χείλος της φτώχειας ή και του κοινωνικού αποκλεισμού, άγγιζε το 18,3%. Θα πρέπει τέλος, να αναφερθούμε και στο τεράστιο στεγαστικό πρόβλημα που έχει προκύψει στη χώρα τα τελευταία χρόνια, με τους χαμηλόμισθους, τους νέους [1 στους 4 μεταξύ 20 – 27 ετών συνεχίζει να διαμένει με τους γονείς του] και τους μετανάστες να αποτελούν τα κυριότερα θύματα αυτής της… κρίσης.

Όπως καταμαρτυρούν τα στοιχεία του Εθνικού Συμβουλίου Στέγασης, Οικοδόμησης και Χωροταξίας, 255 από τους 290 δήμους της Σουηδίας μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο είχαν αναφέρει έλλειψη σπιτιών.

Ο λόγος δεν βρίσκεται σε κάποια πρωτοφανή ανωμαλία της σουηδικής οικονομίας, αλλά στην κανονικότητα του οικονομικού δόγματος επάνω στο οποίο ερείδεται και ο μύθος της «καλύτερης χώρας για να ζει κάποιος». Του κέρδους. Εξηγούμαστε: Στη Σουηδία χτίζονται κατοικίες. Κατοικίες, όμως, που απευθύνονται σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα σε υψηλά εισοδήματα, σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές, όπως ο Μάρτιν Γκράντερ, ειδικός ερευνητής στο πανεπιστήμιο του Μάλμε. Ουσιαστικά λοιπόν, εταιρείες-κολοσσοί του κλάδου όπως οι «Skanska», «PEAB», «NCC» και «JM Bygg», στις οποίες οι σουηδικές τράπεζες κατέχουν μεγάλα μερίδια, έχουν στην κατοχή τους παρθένα οικόπεδα, αρνούμενες όμως να χτίσουν προσιτά προς τα χαμηλά εισοδήματα σπίτια, διατηρώντας έτσι τις τιμές ενοικίασης και πώλησης στα ύψη, καθιστώντας με αυτόν τον τρόπο τη Στοκχόλμη μια εκ των πλέον υπερτιμημένων αγορών κατοικίας παγκοσμίως.

Αυτό είναι το κοινωνικό υπόβαθρο της παγωμένης χώρας, πάνω στο οποίο αποκτούν έρεισμα διαφημίσεις όπως αυτή που αναφέραμε στην αρχή.

***

“Είναι νέες, όμορφες, ανοιχτόμυαλα θηλυκά και ψάχνουν για «μπαμπά» με παχυλό πορτοφόλι που θα μπορέσει να τις στηρίξει οικονομικά! Δεκάδες νεαρές φοιτήτριες από όλη την Ελλάδα, που αυτοαποκαλούνται «sugar babies» φαίνεται πως βρήκαν τρόπο να λύσουν τα οικονομικά τους προβλήματα, αναζητώντας σε σάιτ γνωριμιών τον τέλειο «sugar daddy» τους, που θα τις βγάλει από το αδιέξοδο κάνοντάς τους ακριβά δώρα, πληρώνοντας το νοίκι τους ή ακόμη και τις σπουδές τους. Ως αντάλλαγμα τον συνοδεύουν στο σινεμά, το θέατρο, σε εκδηλώσεις και εστιατόρια, κυρίως όμως στο… κρεβάτι!”– από γνωστή ιστοσελίδα γνωριμιών

Αυτή η κατά κάποιο τρόπο «soft» μορφή εκπόρνευσης που αποκτά εκλεπτυσμένο μανδύα πίσω από το αιτιολογικό της συναίνεσης και της συμφωνίας επί των ανταλλάξιμων αγαθών μεταξύ των δύο πλευρών έχει κάνει αισθητή την παρουσία της και στην Ελλάδα. Ευτυχώς, για την ώρα, όχι σε μεγάλο βαθμό.

Στη Μ. Βρετανία όμως, η κοινωνία της οποίας ακόμη και τώρα ζει στα αποκαΐδια της θατσερικής λαίλαπας, το φαινόμενο είναι εντονότατο.

Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα Seeking Arrangement, «τον τελευταίο χρόνο υπήρξε αύξηση κατά 40% των νεαρών γυναικών που συμμετέχουν στη σελίδα, παρότι δεν είναι πάντα σαφές αν τα μέηλ αντιστοιχούν κάθε φορά σε ένα μόνο χρήστη, ούτε πόσες από τις συμμετέχουσες έχουν πράγματι κλείσει ραντεβού μέσω της εφαρμογής.

Όπως αναγνωρίζουν οι ίδιοι οι υπεύθυνοι της εφαρμογής, τα αίτια για την αύξηση είναι το υψηλό κόστος των διδάκτρων και διαμονής στη Βρετανία. Αν αυτό φαινομενικά έρχεται σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς των ίδιων πως το 56% των γυναικών είναι της μεσαίας και της ανώτερης μεσαίας τάξης, αυτό εξηγείται σε σημαντικό βαθμό από το γεγονός πως έτσι κι αλλιώς μεταξύ των φοιτητών υποεκπροσωπούνται τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, που πολύ πιο δύσκολα διαβαίνουν την πύλη του πανεπιστημίου εξ αρχής» (Katiousa.gr, 2/9/2018, «Ραγδαία αύξηση της φοιτητικής εκπόρνευσης στη Βρετανία»).

Σε μια χώρα στην οποία, σύμφωνα με τον Guardian, σε πολλές περιοχές της επικράτειάς της πάνω από το 50% των ατόμων ηλικίας 16-24 ετών είναι άνεργοι, η βιομηχανία του σεξ ενδεχομένως να αποτελεί μια πρόσκαιρη, άλλα άμεση λύση για πολλούς απελπισμένους νέους και νέες. «Ενδεικτικό είναι εξάλλου ότι σε έρευνα της περσινής χρονιάς 1 στις 20 φοιτήτριες είχε κάποια σχετική εμπειρία, είτε στην κανονική πορνεία, είτε σε πιο “λάιτ” μορφές εμπορευματοποιημένου σεξ, όπως το στριπτίζ ή οι γυμνές φωτογραφήσεις. Το σημαντικότερο είναι πως το ποσοστό όσων το σκέφτονται στο μέλλον ανέρχεται σε 20%» (στο ίδιο).

Κι αν σε κάποιον δύσπιστο δεν αρκούν αυτά τα στοιχεία για να πειστεί ότι το δεσπόζον οικονομικό και κατ’ επέκταση πολιτικό σύστημα είναι εκείνο που ωθεί τόσους νέους ανθρώπους στην αγκαλιά της πορνείας, σε οποιαδήποτε από τις μορφές της, ίσως να άλλαζε γνώμη αν αναφέραμε ότι στη Μ. Βρετανία, τώρα:

• Το 16,7% του πληθυσμού ζει στο όριο της φτώχειας ή και του κοινωνικού αποκλεισμού,
• σχεδόν 1 εκατομμύριο πολίτες σιτίζονται αποκλειστικά από τις «τράπεζες τροφοδοσίας»,
• οι άνεργοι ξεπερνούν τα 2,5 εκατομμύρια,
• πάνω από 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενοι εντάσσονται στα συμβόλαια μηδενικού χρόνου,
• σύμφωνα με την «Εθνική Ένωση Παιδείας» (ΕΕΠ), οι περικοπές στον προϋπολογισμό των κοινωνικών υπηρεσιών επιδείνωσαν την ακραία παιδική φτώχεια, έχοντας ως αποτέλεσμα, όπως αποκάλυψε η Σέλια Ντίναμ, βαθμοφόρος της ΕΕΠ και υπεύθυνη για θέματα σχετικά με την παιδική φτώχεια, 4,1 εκατομμύρια παιδιά να διαβιούν σε συνθήκες φτώχειας, ενώ,
• βάσει των μέχρι στιγμής δεδομένων, το Ινστιτούτο Δημοσιονομικών Ερευνών υπολογίζει και προειδοποιεί ότι σε βάθος τριετίας (2021), ο συνολικός αριθμός των παιδιών αυτών θα αυξηθεί φτάνοντας τα 5 εκατομμύρια.

***

«Έτσι ήρθαν τα πράγματα μα έτσι δε θα πάνε», έγραφε ο σπουδαίος Αζίζ Νεσίν. Ας ελπίσουμε ότι τόσο ο σουηδικός, όσο και ο βρετανικός λαός θα το ‘χουν στο μυαλό τους. Η λογοτεχνία άλλωστε, πάντοτε ξεχείλιζε φως ακόμη και στις πιο βάρβαρες εποχές.

Εν κατακλείδι, εκείνο που θέλουμε να υπογραμμίσουμε είναι ότι το κεφαλαιοκρατικό σύστημα, εκείνο το σύστημα που παράγει πολιτικές αποφύσεις όπως ο Tραμπ και η Λεπέν, εκείνο το σύστημα που σκοτώνει καθημερινά μέσω της πείνας περίπου 25χιλ. ανθρώπους την ημέρα εκ των οποίων οι 18χιλ. είναι παιδιά, την ίδια ώρα που η παγκόσμια παραγωγή δημητριακών θα έφτανε για να καλύψει τις ανάγκες του παγκόσμιου πληθυσμού( Διεθνής Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας), εκείνο το σύστημα που βαφτίζει «ανεύρεση νέων αγορών» τους πολέμους, αυτό το σύστημα, εκτός του ότι πετά στον ουλαμό των ανεπιθύμητων εκείνους που του… περισσεύουν, ταυτόχρονα «πουλάει» με τον πιο χυδαίο τρόπο τον ανθό κάθε κοινωνίας γεμίζοντας με νέα, αιματοβαμμένα πουγκιά τα ξέχειλα θησαυροφυλάκιά του.

Δεν πρόκειται για μια ηθικοπλαστικού τύπου προσέγγιση, αλλά για την καταγγελία ενός πολιτικού-οικονομικού τρόπου οργάνωσης των κοινωνιών που αφήνει καθημερινά το βδελυρό αποτύπωμά του στα σώματα και στις ψυχές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Πληροφορίες:

• Η Εφημερίδα των Συντακτών, 16/11/2016, «Ο Ρόμποκοπ στο ταμείο ανεργίας»
• Νόστιμον Ήμαρ, 3/1/17, «Καλή χρονιά (;)»
• Protagon.gr, 27/7/2017, «Ο παγκόσμιος χάρτης της ανισότητας για το 2017»
• Η Καθημερινή, 16/10/2017, «Eurostat: Σε συνθήκες φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού πάνω από ένας στους τρεις Έλληνες»
• Ριζοσπάστης, 11/11/2017, «Σουηδία- Το πρόβλημα της στέγης παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις»
• SCB, 16/2/2018, «Percentage of people in work and below the poverty threshold remains unchanged»
• Ριζοσπάστης, 7-8/4/2018, «ΒΡΕΤΑΝΙΑ- Έξαρση της φτώχειας δείχνει έρευνα σε σχολεία λαϊκών συνοικιών»
• Ατέχνως, 2/9/2018, «Σουηδία:”Γεια σας φοιτητές! Μηδέν δάνειο; Βγες ραντεβού με έναν Sugar Daddy”»

Πηγή: nostimonimar.gr

Φασιστοειδή επιτέθηκαν σε εννιάχρονο κορίτσι με μαντίλι στη Λέσβο γιατί το πέρασαν για προσφυγοπούλα!

Κατιούσα

Αν οι φασίστες δεν ήταν επικίνδυνα κτήνη, θα ήταν για γέλια και για κλάματα. Και η νηπιακή τους σκέψη θα θύμιζε εκείνο το σκετς των ΑΜΑΝ με τους “Μακεδονομάχους” που έσπαγαν τα αυτοκίνητα που είχαν αθηναϊκές πινακίδες. Εδώ τη θέση των αμαξιών την παίρνουν οι άνθρωποι και των πινακίδων, όσοι φοράνε μαντίλες που παραπέμπουν σε μουσουλμανικό έθιμο (αν και δεν είναι πολύ μακρινή η εικόνα των γιαγιάδων με το σάλι στην ελληνική επαρχία, που έκρυβαν το πρόσωπό τους).
Το περιστατικό συνέβη στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα στο Πέραμα της Γέρας Λέσβου. Τα φασιστοειδή δεν είχαν την απαραίτητη σκέψη για να σκεφτούν τι σημαίνει Παντελεήμονας και να πράξουν αντίστοιχα, βλέποντας το κορίτσι όμως σκέφτηκαν πως μια μικρή Μουσουλμάνα μολύνει τον ιερό τους χώρο και έσπευσαν να του επιτεθούν και να του δώσουν ένα μάθημα (ελληνόψυχης φιλοξενίας).
Έχουν δώσει μάλιστα στα τάγματα κρούσης τους την ονομασία “ομάδες περιφρούρησης”, που περιφρουρούν την καθαρότητα της ελληνικής φυλής και την καθαρή αγνή βλακεία αυτού του είδους των “πατριωτών”. Το “ωραίο” της υπόθεσης είναι πως η αστυνομία δεν προχώρησε σε προσαγωγές, αφού δέχτηκε τη “συγγνώμη” των δραστών, ενώ ούτε η μητέρα του εννιάχρονου κοριτσιού με το μαντίλι κατέθεσε μήνυση εναντίον τους.
Είναι γνωστό εξάλλου πως όσοι πέφτουν στα νύχια της αστυνομίας, καθαρίζουν συνήθως με μια συγνώμη και μένουν ελεύθεροι την αμέσως επόμενη στιγμή. Με εξαίρεση πχ κάτι κομμουνιστές που κάνουν αφισοκόλληση για το Φεστιβάλ τους, κρατούνται όλη νύχτα στο Τμήμα και σέρνονται στα δικαστήρια, γιατί απειλούν πραγματική απειλή για το κοινωνικό σύνολο, σε αντίθεση με τις “ομάδες περιφρούρησης” που το προστατεύουν από τους ξένους…
Χαρακτηριστικό είναι πως οι ομάδες των φασιστοειδών έχουν αναλάβει τον έλεγχο των σπιτιών, για να εξασφαλίσουν πως δε θα φιλοξενηθεί κανείς πρόσφυγας σε αυτά. Ενώ σε μία περίπτωση, με παρόντες τους αστυνομικούς, εκκένωσαν ένα σπίτι στο οποίο δύο Τσέχες αλληλέγγυες έδιναν στέγη σε πέντε Αφρικανούς που είχαν αιτηθεί να τους δοθεί άσυλο. Προφανώς υπάρχει καταμερισμός εργασίας μεταξύ αστυνομικών και “περιφρουρητών” οπότε δεν μπλέκει ο ένας στα πόδια του άλλου…

Μυρίζουν μπαρούτι οι συνεχείς επαφές με τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς

INTIME NEWS

Από τη συνάντηση Τσίπρα - Στόλτενμπεργκ

Την ώρα που τα ευρωατλαντικά σχέδια στα Βαλκάνια βρίσκονται ήδη στην επόμενη επικίνδυνη φάση τους, με την ελληνική κυβέρνηση να πρωτοστατεί σε αυτά, ενώ στη ΝΑ Μεσόγειο συγκεντρώνονται τεράστιες στρατιωτικές δυνάμεις και «μυρίζει» νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας παρέθεσε χτες το βράδυ - εν μέσω «σιγής ασυρμάτου» για το πραγματικό περιεχόμενό του - δίωρο «γεύμα εργασίας» στον γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ.
Νωρίτερα χτες, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ ολοκλήρωσε τις συναντήσεις του με ανώτερους αξιωματούχους στα Σκόπια, όπου πήγε για να συνδράμει τις προσπάθειες της πολιτικής ηγεσίας της ενόψει του δημοψηφίσματος στα τέλη Σεπτέμβρη, με βασικό ερώτημα αυτό της ένταξης σε ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Παρουσιάζοντας ως «πανάκεια» την ένταξη στο ΝΑΤΟ, ο Στόλτενμπεργκ προσκάλεσε το λαό της χώρας να επιδοκιμάσει τη συμφωνία των Πρεσπών και τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, ώστε να γίνουν «πλήρες μέλος της διεθνούς κοινότητας με όλα τα πλεονεκτήματα που συνοδεύουν αυτήν την ευκαιρία ζωής», ενώ επανέλαβε πως εάν απορριφθεί η συμφωνία στο δημοψήφισμα, θα μπλοκαριστούν οι προσπάθειες για ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. «Η ιδέα ότι μπορείτε να απορρίψετε στο δημοψήφισμα τη συμφωνία με την Ελλάδα και να γίνετε μέλος του ΝΑΤΟ δεν είναι τίποτε άλλο παρά ψευδαίσθηση και μόνο», τόνισε μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Ζόραν Ζάεφ, συμπληρώνοντας σε άλλη μια επιβεβαίωση του ΝΑΤΟικού περιεχομένου της συμφωνίας πως «ναι στη συμφωνία σημαίνει ναι στην ένταξη στο ΝΑΤΟ. Οχι στη συμφωνία σημαίνει όχι στην ένταξη στο ΝΑΤΟ».
Την ίδια ώρα, με αφορμή την επέτειο ανεξαρτησίας της ΠΓΔΜ στις 8 Σεπτέμβρη, ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντ. Τραμπ, σε συγχαρητήριο μήνυμα που απηύθυνε στον ομόλογό του Γκιόργκι Ιβάνοφ, επισημαίνει πως η ΠΓΔΜ «έχει πολλά για τα οποία μπορεί να είναι υπερήφανη φέτος» και αναφέρει ως τέτοιο στοιχείο την «ιστορική συμφωνία των Πρεσπών που επιλύει το μακροχρόνιο ζήτημα της ονομασίας με την Ελλάδα» και παράλληλα «ανοίγει τον δρόμο» για τη συμμετοχή της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ο Ντόναλντ Τραμπ τονίζει ακόμη στο μήνυμά του πως η συμφωνία των Πρεσπών και η ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ «θα ενισχύσουν την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ευημερία σε ολόκληρη την περιοχή».

«Στήριξη» για να παίξει η Ελλάδα το ρόλο «πυλώνα»

Καθόλου άσχετα με τα παραπάνω, η κυβέρνηση ετοιμάζεται «μετά βαΐων και κλάδων» να εγκαινιάσει αύριο τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, όπου «τιμώμενη χώρα» είναι οι ΗΠΑ, ενώ ήδη από σήμερα ο Αλ. Τσίπρας θα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, όπου θα έχει συνάντηση με τον υπουργό Εμπορίου των ΗΠΑ, Γ. Ρος, που θα βρίσκεται επικεφαλής της αντιπροσωπείας των ΗΠΑ.
Τις βλέψεις των ΗΠΑ για την Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή, όπως και τη στενή συνεργασία των Αμερικανών με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στην ευόδωση των τέτοιων επικίνδυνων σχεδίων, περιέγραψε εκ νέου ο Αμερικανός πρέσβης Τζ. Πάιατ, μιλώντας στην ΕΡΤ ενόψει της ΔΕΘ.
Περιγράφοντας το πώς η όποια στήριξη των Αμερικανών «επενδυτών» συνδέεται με τους επικίνδυνους ρόλους που επιφυλάσσουν οι ΗΠΑ στη χώρα, ο πρέσβης των ΗΠΑ Τζ. Πάιατ, μιλώντας στην ΕΡΤ ενόψει της έκθεσης, τόνισε ότι «υπάρχει ένα ισχυρό μήνυμα από την διοίκηση Τραμπ ότι οι ΗΠΑ (...) θέλουν να δουν την Ελλάδα επιτέλους να αναδύεται από μια πολύ δύσκολη οκταετία οικονομικής κρίσης και να προχωρήσει μπροστά για να γίνει ένας ισχυρός σύμμαχος και πυλώνας σταθερότητας στην περιοχή, όπου εμείς βασιζόμαστε».
Στο «ζουμί» των αμερικανικών σχεδιασμών για τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας σε αντιπαράθεση με τη Ρωσία, ο πρέσβης σημείωσε ότι «το μεγάλο ενδιαφέρον της παρουσίας μας φέτος στη ΔΕΘ εστιάζει στον τομέα της Ενέργειας. (...) Γιατί θεωρούμε τη Βόρεια Ελλάδα βασικό πυρήνα με τον αγωγό TAP, τον διασυνδετήριο αγωγό IGB, την FSRU (σ.σ. πλωτή μονάδα αποθήκευσης και επανεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου) στην Αλεξανδρούπολη, τα έργα που η "Energean" (σ.σ. είναι μέσα και αμερικανικά κεφάλαια) κάνει ήδη στην Καβάλα. Ελπίζουμε και σε πρόοδο στην ιδιωτικοποίηση του λιμένα της Αλεξανδρούπολης. Ολα αυτά έχουν τη δυναμική να ενισχύσουν το ρόλο της Ελλάδας ως ευρωπαϊκού ενεργειακού κέντρου, που είναι μεγάλο μέρος της στρατηγικής μας θεώρησης για την περιοχή».
Σημείωσε ακόμη ότι, όπως προκύπτει και από την παρουσία πολλών και ισχυρών αμερικανικών εταιρειών στη ΔΕΘ, οι εταιρείες αυτές εξετάζουν «τις ευκαιρίες που παρουσιάζει η Ελλάδα όχι μόνο σαν μια αγορά 11 εκατ. πολιτών, αλλά και το ρόλο της Ελλάδας και ειδικά της Θεσσαλονίκης ως "πύλη" της ευρύτερης περιοχής των Δυτικών Βαλκανίων, μιας περιοχής με 30 εκατ. καταναλωτές. Μια περιοχή όπου οι ΗΠΑ βλέπουν μεγάλες ευκαιρίες και την Ελλάδα ως ηγέτη της».

Εμπλοκή σε όλο το «φάσμα»

Ερωτηθείς, τέλος, ποιες είναι οι προτεραιότητες των ΗΠΑ ευρύτερα στα Βαλκάνια και ποιο ρόλο μπορεί να παίξει η Ελλάδα στην ευόδωση των αμερικανικών σχεδίων, περιέγραψε την επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας σε όλο το «φάσμα» της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, λέγοντας ανάμεσα σε άλλα πως «θέλουμε να συνεργαστούμε με την Ελλάδα, ώστε οι βόρειοι γείτονές σας στα Δυτικά Βαλκάνια να συνεχίσουν όλοι τους να κινούνται προς τους ευρωπαϊκούς και ευρωατλαντικούς θεσμούς, να κινηθούν προς την ένταξη στην ΕΕ, και αν το επιλέξουν και οι πολίτες τους, και προς το ΝΑΤΟ.
Βλέπουμε την Ελλάδα ως φυσικό μας εταίρο στις σχέσεις μας με την Τουρκία. Βλέπουμε ακόμα την Ελλάδα ως σημαντικό παράγοντα με πολύ μακρά ιστορία στη Μαύρη Θάλασσα και φυσικά στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου».
Παρατήρησε, εξάλλου, ότι η σημερινή διοίκηση των ΑΧΕΠΑ είναι «εντυπωσιασμένη (...) από το ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων στις οποίες συνεργάζονται σήμερα ΗΠΑ και Ελλάδα. Και είναι έτσι ακριβώς. Η Ελλάδα είναι ένας ισχυρός εταίρος, είναι ένας στρατηγικός εταίρος που μοιράζεται την αμερικανική άποψη για πολλά σημαντικά θέματα της Ευρώπης σήμερα, και είναι μια χώρα με την οποία θα συνεχίζουμε να συνεργαζόμαστε πολύ στενά (...) για να οικοδομήσουμε μια σταθερή, ευημερούσα περιοχή, που όλοι θέλουμε να δούμε»...

«Βαριά» ατζέντα και με τον Γάλλο ΥΠΕΞ

Οι εξελίξεις στα Βαλκάνια αλλά και στη Μ. Ανατολή και τη ΝΑ Μεσόγειο, όσο και τα ζητήματα της ανάπτυξης των αυτοτελών στρατιωτικών δυνατοτήτων της ΕΕ βρέθηκαν στο επίκεντρο και της συνάντησης που είχε χτες ο πρωθυπουργός με τον υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας, Ζαν Υβ Λε Ντριάν.
Νωρίτερα, ο Γάλλος υπουργός είχε συναντηθεί με τον Ελληνα ομόλογό του, Ν. Κοτζιά. Οπως είπε, μετά τη συνάντησή τους, ο Ελληνας ΥΠΕΞ, δίνοντας και ολόκληρη τη θεματολογία των μεταξύ τους συζητήσεων, «συζητήσαμε για τα ζητήματα της Ευρώπης. Είναι γνωστές οι προτάσεις του Προέδρου Μακρόν. Συζητήσαμε για ζητήματα ευρωπαϊκής άμυνας και ασφάλειας, για τα ζητήματα που υπάρχουν στα Δυτικά Βαλκάνια και τη συμφωνία των Πρεσπών», επιτιθέμενος στη ΝΔ, στο πλαίσιο της γνωστής κοκορομαχίας για το ονοματολογικό που δεν αγγίζει την ουσία της υπόθεσης, την υλοποίηση των ευρωατλαντικών σχεδιασμών στα Βαλκάνια, στην οποία συμφωνούν.
Ο Ελληνας ΥΠΕΞ συνέχισε: «Συζητήσαμε αναλυτικά για τη Μέση Ανατολή, για τις εχθροπραξίες στη Συρία, το πώς βλέπουμε το μέλλον και πώς εκτιμάμε τις δυσκολίες της κατάστασης. Μιλήσαμε και για τις πρωτοβουλίες μας. Είπαμε για κοινές δράσεις, για τη λήψη ορισμένων πρωτοβουλιών μαζί όσον αφορά το πρόβλημα της μετανάστευσης».
«Ανταλλάξαμε πληροφορίες για σειρά εξελίξεων στην περιοχή μας. Και, νομίζω, η κουβέντα μας, η συζήτησή μας και το κλίμα στο οποίο διεξήχθη, επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά τον ειδικό στρατηγικό ρόλο που έχει η σχέση Ελλάδος - Γαλλίας, τόσο για την ΕΕ όσο και για τη Μεσόγειο», κατέληξε ο Ελληνας ΥΠΕΞ, κάνοντας για άλλη μια φορά καθαρό ότι η κυβέρνηση επιδιώκει ακόμα πιο ενεργό ρόλο στην υλοποίηση ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών των ΝΑΤΟ και ΕΕ στην περιοχή.
Στη συμφωνία των Πρεσπών αναφέρθηκε και ο Γάλλος ΥΠΕΞ, χαρακτηρίζοντάς την μάλιστα «σημαντικό θέμα ιστορικής σημασίας». «Ελπίζουμε», είπε, «ότι σύντομα θα μπορέσει να επικυρωθεί η συμφωνία που θα συνεισφέρει στην απαραίτητη σταθερότητα που πρέπει να υπάρχει στην περιοχή». Δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην ευρύτερη περιοχή, όπου μαίνονται ανταγωνισμοί και συγκεντρώνονται δυνάμεις και πολεμικά μέσα, λέγοντας ότι «η σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου είναι πάρα πολύ σημαντικό θέμα».
Ο Γάλλος ΥΠΕΞ είδε, επίσης, και τον Κυρ. Μητσοτάκη.

«Κινητικότητα» στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο στο Γ' Σώμα Στρατού

Στο μεταξύ χρειάστηκαν μόνο λίγα 24ωρα από τη συνέντευξη του Αμερικανού πρέσβη Τζ. Πάιατ στην «Καθημερινή», για το ρόλο που καλείται να παίξει εντός ΝΑΤΟ το Γ' Σώμα Στρατού, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, πριν στέλεχος της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ βγει να εξάρει δημόσια το ...θεάρεστο έργο του ΝΑΤΟικού στρατηγείου στη Βαλκανική.
Ο τ. γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ και νυν αναπ. υπουργός Αμυνας Π. Ρήγας επισκέφτηκε χτες το Στρατηγείο του NRDC-GR και απευθυνόμενος στο προσωπικό που υπηρετεί σε αυτό στάθηκε στο ρόλο της ...«αμυντικής διπλωματίας».
«Το συμμαχικό Στρατηγείο, όπως τόνισε, έχει σημαντική αποστολή, καθώς μέσω της αμυντικής διπλωματίας συμβάλλει στη διαμόρφωση των σχέσεων μεταξύ των συμμαχικών δυνάμεων στην Ευρώπη, γεγονός που ενισχύει τη σταθερότητα στα Βαλκάνια και ευρύτερα. Οι συμμαχικές δυνάμεις, τόνισε, μπορούν να αποτελούν παράγοντα ειρήνης στην περιοχή», αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση που διακινήθηκε από το υπουργείο Αμυνας, βάσει της οποίας ο υπουργός ξεπλένει το ρόλο του ΝΑΤΟ και τα εγκλήματά του ειδικά στη Βαλκανική.
Θυμίζουμε ότι το Γ' ΣΣ, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, είναι επισήμως πιστοποιημένο ως Αμεσης Ανάπτυξης Σώμα του ΝΑΤΟ και από 1η Ιούλη 2018 έως 30 Ιούνη 2020 λειτουργεί ως Διακλαδικό Στρατηγείο Δυνάμεων (Joint HQ-JHQ, με πολυεθνικό επιτελείο) του ΝΑΤΟ.
Ο δε Πάιατ έλεγε την Κυριακή σχετικά ότι επ' ευκαιρία της ΔΕΘ, θα το επισκεφτεί με τον πρόεδρο της υποεπιτροπής για την Ευρώπη στη Γερουσία, Ρον Τζόνσον (πέρυσι είχαν επισκεφτεί τη Σούδα), που αυτήν τη χρονική περίοδο «έχει αναλάβει την ευθύνη των χερσαίων δυνάμεων του ΝΑΤΟ (LANDCOM)», ώστε ο αξιωματούχος των ΗΠΑ «να πάρει μια γεύση για το τι κάνει η Ελλάδα ως σύμμαχος του ΝΑΤΟ όχι μόνο στην Ανατολική Μεσόγειο και το Νότιο Αιγαίο, στο οποίο επικεντρώνεται η Σούδα, αλλά, επίσης, στον Βορρά με την αυξανόμενη συνεργασία με τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ, τη Βουλγαρία και τη μακρά εμπλοκή (σ.σ. των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων) στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας».
Στο μεταξύ, όπως ανακοινώθηκε χτες, ο Α/ΓΕΣ, Αλ. Στεφανής, επισκέφτηκε την Τετάρτη το στρατηγείο της «Πολυεθνικής Ταξιαρχίας Νοτιοανατολικής Ευρώπης (SEEBRIG)» (στελεχώνεται από προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων Ελλάδας, Αλβανίας, Βουλγαρίας, ΠΓΔΜ, Ρουμανίας και Τουρκίας) στην έδρα του στον Τύρναβο, ανταποκρινόμενος σε σχετική πρόσκληση.

  

Οι «μαύρες λίστες» και οι «ανήξεροι»

Σύμφωνα με καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας τις προηγούμενες μέρες, ομάδες εργοδοτών στη Βόρεια Ελλάδα έχουν δημιουργήσει κλειστές ομάδες σε μέσα «κοινωνικής δικτύωσης» στο διαδίκτυο, στις οποίες αναρτούν «μαύρες λίστες» προκειμένου να μην μπορούν να βρίσκουν στο εξής δουλειά πουθενά εργαζόμενοι που έχουν προσφύγει στην Επιθεώρηση Εργασίας ή στα δικαστήρια διεκδικώντας εργασιακά τους δικαιώματα.
Πρόκειται βέβαια για ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα της εργοδοτικής τρομοκρατίας, η απογείωση της οποίας πατάει πάνω στο αντεργατικό πλαίσιο που διευρύνει συνεχώς η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζοντας το «έργο» των προκατόχων της. Χαρακτηριστική πλευρά μάλιστα, που δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να εντείνει τους εκβιασμούς, τις απειλές και τις διώξεις σε βάρος των εργαζομένων, είναι το συνεχώς διευρυνόμενο αντεργατικό πλαίσιο, που της επιτρέπει αν θέλει να αλλάζει εργαζόμενους σαν τα πουκάμισα, με τη «δοκιμαστική περίοδο» για τους νεοπροσλαμβανόμενους, που πήγε από τους 2 στους 12 μήνες, με τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, με τη δουλειά με ημερομηνία λήξης κ.ο.κ.

***

Κι όμως, τα κυβερνητικά στελέχη επιμένουν να καμώνονται τους... «ανήξερους»! Δεν πάει πολύς καιρός, μέσα Ιούλη ήταν, όταν η υπουργός Εργασίας, Εφη Αχτσιόγλου, απαντώντας στις καταγγελίες του ΚΚΕ μέσα στη Βουλή πως κανένα μέτρο δεν παίρνει η κυβέρνηση για να διασφαλίσει ότι οι εργαζόμενοι που προσφεύγουν στην Επιθεώρηση Εργασίας δεν θα καταλήγουν σε «μαύρες λίστες» των εργοδοτών, είχε καταφύγει στην προβοκάτσια, ισχυριζόμενη ότι... το ΚΚΕ «καλεί τους εργαζόμενους να μην κάνουν καταγγελίες στην Επιθεώρηση Εργασίας, λέγοντας ότι όποιος καταγγέλλει στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, την άλλη μέρα δεν βρίσκει δουλειά»!
Σαν άλλη... Μαρία Αντουανέτα, η υπουργός «απορούσε» τάχα για τις καταγγελίες του ΚΚΕ, λες και δεν γνωρίζει την τρομοκρατία που ασκεί η εργοδοσία μέσα στους χώρους δουλειάς, λες και δεν γνωρίζει τις μάχες που δίνουν οι κομμουνιστές και άλλοι πρωτοπόροι εργαζόμενοι απέναντι τόσο στην εργοδοτική ασυδοσία όσο και στην πολιτική της κυβέρνησης που την διευκολύνει, όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ και με την επιβολή πρόσθετων εμποδίων στην κήρυξη απεργίας ακριβώς εκεί που εντείνονται οι απειλές και οι εκβιασμοί της εργοδοσίας, δηλαδή στο επίπεδο της επιχείρησης.

***

Το ίδιο... «ανήξερος» για την εργοδοτική τρομοκρατία εμφανίστηκε πριν από λίγες μέρες και ο υφυπουργός Εργασίας, Ν. Ηλιόπουλος. Σε συνέντευξή του για την περιβόητη «επέκταση» ορισμένων κλαδικών ΣΣΕ, ισχυρίστηκε ότι πλέον «οποιοσδήποτε που δουλεύει σε κλάδο με εν ισχύ κλαδική σύμβαση και αμείβεται με χειρότερους όρους, έχει αυτομάτως το δικαίωμα να απευθυνθεί στην Επιθεώρηση Εργασίας» και τότε «με έναν έλεγχο, η Επιθεώρηση Εργασίας θα επιβάλει τη νομιμότητα, ώστε να πληρώνεται με τον νόμιμο μισθό».
Η «επέκταση» για την οποία μιλά η κυβέρνηση, όμως, ακόμα και σε αυτούς τους λίγους κλάδους στους οποίους υπάρχει κλαδική σύμβαση και «επεκτείνεται», στην πραγματικότητα αφήνει εκτός το πολύ μεγάλο και συνεχώς διευρυνόμενο τμήμα εργαζομένων που δουλεύουν σε καθεστώς «ευελιξίας», αφήνει δηλαδή εκτός ακριβώς εκείνους τους εργαζόμενους που είναι ακόμα πιο «ξεκρέμαστοι» απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία.
Πολύ περισσότερο, δεν μας λένε τα κυβερνητικά στελέχη που εμφανίζονται «ανήξερα» για τις «μαύρες λίστες», τι μέτρα παίρνει η κυβέρνησή τους για τον έλεγχο της εφαρμογής των ΣΣΕ χωρίς να χρειάζεται η καταγγελία εργαζόμενου; Γιατί για παράδειγμα δεν μπορεί να υπάρχει ηλεκτρονικός έλεγχος των αναλυτικών δηλώσεων των εργοδοτών και να φαίνεται αυτόματα ποιος εργαζόμενος πληρώνεται με λιγότερα από τη σύμβαση του κλάδου του; Τις δυνατότητες αυτές ξέρουν να τις χρησιμοποιούν μόνο για τις χιλιάδες κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών λαϊκών νοικοκυριών, ακόμα και για οφειλές λίγων ευρώ; Είναι κι αυτή μια πλευρά της υποκρισίας και της ταξικής στράτευσης της κυβέρνησης για τα συμφέροντα του κεφαλαίου...
Και απάντηση τόσο στην υποκρισία αυτή όσο και στην εργοδοτική τρομοκρατία και την πολιτική που την στηρίζει μπορεί να δώσει μόνο η πάλη των εργαζομένων! Η άνοδος της οργάνωσής τους, η ενίσχυση της ταξικής αλληλεγγύης απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου, η αλλαγή συσχετισμών σε όλα τα επίπεδα, η συντονισμένη πάλη ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και τις δυνάμεις που υπηρετούν τα συμφέροντά του.

Απάντηση στην κοροϊδία

Το αυριανό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ με σύνθημα «Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες» και τα συλλαλητήρια με το ίδιο σύνθημα στην Αθήνα στις 13 Σεπτέμβρη, στον Πειραιά, στο Κορωπί και νωρίτερα στον Βόλο, μπορούν να αποτελέσουν το αναγκαίο βήμα κλιμάκωσης των εργατικών αγώνων ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης - κεφαλαίου - ΕΕ.
Με αφετηρία αυτές τις κινητοποιήσεις, να δοθεί ώθηση στον αγώνα για την υπογραφή κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με αυξήσεις στους μισθούς και σύγχρονα δικαιώματα, ενάντια στην εργασιακή «ζούγκλα», να δυναμώσει η πάλη για τα οξυμένα προβλήματα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας (Υγεία, Παιδεία, προστασία της ζωής κ.λπ.), για την κατάργηση του αντεργατικού μνημονιακού οπλοστασίου.
Αυτόν το δρόμο πρέπει να ακολουθήσουν εργαζόμενοι και λαϊκά στρώματα απαντώντας στην προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να καλλιεργήσει αυταπάτες με το «μεταμνημονιακό» παραμύθι της, να μην πατήσουν τη νέα μπανανόφλουδα.
Τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ παίρνουν τη σκυτάλη από αγώνες που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα και δίνουν συνέχεια στην προσπάθεια οργάνωσης και κινητοποίησης της εργατικής τάξης σε κλάδους και χώρους δουλειάς.
Οπως η απεργία των ναυτεργατών, οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο ΣΕΜΠΟ του Πειραιά, που συνεχίζουν και σήμερα 24ωρη απεργία κόντρα στην επίθεση της εργοδοσίας.
Συνδέεται με τους αγώνες των οικοδόμων σε μεγάλα εργοτάξια, όπως στον ΤΑΡ στη Βόρεια Ελλάδα, που παλεύουν για ΣΣΕ με αυξήσεις σε μισθούς, τον αγώνα των εργαζομένων στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, που κατάφεραν την υπογραφή ΣΣΕ.
Με τις κινητοποιήσεις σωματείων και Λαϊκών Επιτροπών που συνεχίζουν την πάλη ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις λαϊκών κατοικιών, σε μια περίοδο που κυβέρνηση και τράπεζες σφίγγουν τη θηλιά τους.
Τέτοιοι αγώνες, μικροί και μεγάλοι, δείχνουν το δρόμο και την ανάγκη να φουντώσουν κι άλλες εστίες αντίστασης και διεκδίκησης. Να ανέβει η οργάνωση στα σωματεία, η αλληλεγγύη, η διεκδίκηση κόντρα στο συμβιβασμό που καλλιεργούν η κυβέρνηση και η εργοδοσία, στη λογική των χαμηλών απαιτήσεων και του «μικρότερου κακού».
Να γίνουν το επόμενο διάστημα θαρρετά βήματα στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, να ριζώσει πιο βαθιά η κοινή δράση των εργαζομένων με τους αυτοαπασχολούμενους και τη μικρομεσαία αγροτιά, περισσότερες γυναίκες και νεολαίοι από τα λαϊκά στρώματα να συμμετάσχουν στο σχεδιασμό και την οργάνωση του αγώνα.
Να γίνουν οι κινητοποιήσεις αφορμή για συζήτηση μέσα στους χώρους δουλειάς για το τι εμποδίζει σήμερα την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Να δυναμώσει ο προσανατολισμός που αμφισβητεί την ανάκαμψη για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων. Να απαντηθεί το κλίμα αναμονής, των ψεύτικων προσδοκιών, η λογική της διαρκούς μείωσης των απαιτήσεων.
Οι διεργασίες αυτές βοηθούν να αποκαλυφθεί η προσπάθεια τόσο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όσο και της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου, να εγκλωβίσουν το λαό στο δίλημμα ποιος είναι ο καλύτερος διαχειριστής των μνημονίων διαρκείας που φέρνει η ...«μεταμνημονιακή εποχή» τους.
Να ανοίξει πιο ουσιαστική συζήτηση για τις δυνατότητες και την ανάγκη μιας ανάπτυξης που θα βάζει στο επίκεντρο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, με το λαό στην εξουσία και ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει. Να γίνουν βήματα στην κατεύθυνση της αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων.
Με αφετηρία το συλλαλητήριο στη ΔΕΘ, όπου «τιμώμενη χώρα» είναι οι ΗΠΑ, χρειάζεται να απαντηθούν μαζικά οι επικίνδυνοι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί και η εμπλοκή της χώρας σ' αυτούς, να σημάνει πραγματικά συναγερμός μπροστά στις εξελίξεις που κυοφορεί η ένταση των ανταγωνισμών σε Μέση Ανατολή, Ανατολική Μεσόγειο και Βαλκάνια.

«Προάσπιση της διαφάνειας» ή άλλο ένα πλήγμα στα λαϊκά δικαιώματα...

Το τελευταίο διάστημα έχει ξεκινήσει στο χώρο του αστικού πολιτικού συστήματος μια μεγάλη συζήτηση γύρω από την καταπολέμηση της αδιαφάνειας, της διαφθοράς και της διαπλοκής γενικά αλλά και στο πεδίο που δραστηριοποιούνται τα πολιτικά κόμματα. Μια προπαγάνδα που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει παντιέρα ήδη από την εποχή που διεκδικούσε ακόμη τις κυβερνητικές καρέκλες, αλλά και η ΝΔ τώρα προσπαθεί να την αξιοποιήσει προς όφελός της. Με πρόφαση αυτήν τη φιλολογία γίνεται προσπάθεια να περάσουν αντιδραστικές αλλαγές που αφορούν στο φάσμα της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής ζωής των εργαζομένων και που συνολικά θέτουν όλο και περισσότερα εμπόδια στη δυνατότητά τους να αναπτύσσουν δράση γύρω από αυτά τα ζητήματα.
Αυτόν το στόχο εξυπηρετούν και οι διατάξεις που υπάρχουν στον αντιδραστικό νόμο 3023/2002, όπως αυτός τροποποιήθηκε στη συνέχεια διαχρονικά επί το αντιδραστικότερον, για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, που φτάνουν μέχρι του σημείου να υποχρεώνουν τα πολιτικά κόμματα να δημοσιεύουν - αναρτούν στο διαδίκτυο και μάλιστα για 10 χρόνια τα πλήρη στοιχεία (ονοματεπώνυμο, ΑΦΜ, ΑΔΤ κ.λπ.) κάθε φυσικού προσώπου που αποφασίζει να τα ενισχύσει οικονομικά με ποσά που συνολικά υπερβαίνουν τα 5.000 ευρώ.
Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να λένε πως μία τέτοια πρακτική τίθεται υπέρ της διαφάνειας και της καταπολέμησης των αδιαφανών πρακτικών στη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων. Πρόκειται όντως όμως για μέτρο που αφορά και κατευθύνεται στην καταπολέμηση της διαφθοράς και της αδιαφάνειας; Ας αναλύσουμε λιγάκι αυτό το σκεπτικό.

Αμεσοι και υπαρκτοί κίνδυνοι για τα προσωπικά δεδομένα

Είναι αναμφισβήτητο ότι τα στοιχεία που ζητούνται για ανάρτηση στο διαδίκτυο συνιστούν προσωπικά δεδομένα, και μάλιστα ευαίσθητα, καθώς η προσφορά ενός προσώπου σε ένα κόμμα καταρχάς το συνδέει άμεσα με αυτό, αποτελεί στις περισσότερες περιπτώσεις έκφραση της πολιτικής του τοποθέτησης και εκδήλωση πολιτικής προτίμησης. Ομως, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι δεν αποτελεί πάντα ενδεικτικό της πολιτικής στήριξης στις εκλογές κ.λπ., ωστόσο σίγουρα εκφράζει σχέση προσώπου με το κόμμα. Δηλώνει δηλαδή μια πολιτική προτίμηση, η οποία υπάγεται στην κατηγορία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, που προστατεύεται μάλιστα έως τώρα ακόμα και από την αστική νομοθεσία.
Είναι όμως δυνατόν να δούμε αυτές τις επιλογές και ρυθμίσεις αποκομμένες από τα δεδομένα και τις εξελίξεις, και μάλιστα και τις πιο πρόσφατες, στο πεδίο του διαδικτύου;
Τα παραπάνω καθιστούν σαφές ότι η δημοσιοποίηση στο διαδίκτυο των στοιχείων των ενισχυτών των κομμάτων αποτελεί επεξεργασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Εγείρονται επομένως πολιτικά και νομικά ζητήματα, ακόμα και στο πλαίσιο του αστικού εθνικού και ενωσιακού δικαίου, δεδομένου ότι και η ελευθερία συμμετοχής στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας περιέχεται στο δικαίωμα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, δικαίωμα το οποίο σήμερα κατοχυρώνει ακόμα και το αστικό Σύνταγμα.
Αυτό που το αστικό κράτος προβάλλει υπερασπιζόμενο αυτόν το νόμο και τον οποίο με ζήλο υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, είναι ότι η έκθεση στο διαδίκτυο των προσωπικών στοιχείων των πολιτών, που επιλέγουν να ενισχύσουν οικονομικά ένα πολιτικό κόμμα, θεωρείται αναγκαίο και ασφαλές μέτρο ώστε να εξυπηρετηθεί η αρχή της διαφάνειας των οικονομικών των πολιτικών κομμάτων. Είναι όμως στην πραγματικότητα αυτό το μέτρο, που περιορίζει το δικαίωμα στην προστασία των προσωπικών δεδομένων, αναγκαίο και ασφαλές;
Είναι το λιγότερο γελοίο να προσπαθούν το αστικό κράτος και οι θεσμοί του να μας πείσουν ότι τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών είναι ασφαλή και μπορούν να τα εμπιστευτούν στα χέρια των εταιρειών του διαδικτύου που σήμερα βρίσκονται υπόλογες απέναντι σε μία σειρά εκατομμυρίων χρηστών του παγκόσμιου ιστού, επειδή αυτά τα προσωπικά δεδομένα τα κάναν βορά στα χέρια των συμφερόντων των μονοπωλίων, σε πολιτικά σχέδια και άλλες σκοπιμότητες, διαρρέοντάς τα, ακριβώς τη στιγμή μάλιστα που είχαν εγγυηθεί να τα τηρούν και να τα επεξεργάζονται με ασφάλεια. Αποκαλύφθηκε ότι ακόμα και θεσμικά όργανα, οργανισμοί, κρατικές οντότητες είναι αδύνατο να ελέγξουν τα παραπάνω φαινόμενα (Cambridge Analytica, Facebook). Συνεπώς, οι κίνδυνοι για τα προσωπικά δεδομένα των ενισχυτών των κομμάτων είναι υπαρκτοί και άμεσοι, αποδεδειγμένοι από τις ίδιες τις εξελίξεις, που έχουν προκαλέσει έντονη ανησυχία και στη χώρα μας. Καμία προστασία των προσωπικών δεδομένων δεν μπορεί να διασφαλιστεί σήμερα στο διαδίκτυο. Ο σκοπός που παλεύουν να εξυπηρετήσουν βρίσκεται αλλού.

Να μην περάσει η τρομοκράτηση του λαϊκού κινήματος

Η στόχευση αυτής της διάταξης είναι ξεκάθαρη. Το αστικό σύστημα, στο βαθμό που σαπίζει και μετράει αντίστροφα, αντιδραστικοποιεί όλο και περισσότερο το κράτος του, τους θεσμούς και τους νόμους του. Είναι δηλαδή αντιδραστικό να καταγράφει και να δημοσιεύει τα προσωπικά στοιχεία κάθε απλού, λαϊκού ανθρώπου που επιλέγει να ενισχύσει ένα πολιτικό κόμμα.
Δείχνει και τη θέληση του αστικού συστήματος να πάρει τα μέτρα του απέναντι στον εχθρό του, την εργατική τάξη και το κόμμα της.
Εμείς, απέναντι στην προπαγάνδα σχετικά με το ότι σκοπός της δημοσιοποίησης όλων αυτών των στοιχείων είναι η καταπολέμηση της ανωνυμίας των πηγών χρηματοδότησης και των άγνωστων συναλλαγών και ότι εξυπηρετούν τη διαφάνεια με την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στην ενημέρωση για τα δημόσια δρώμενα, απαντάμε ότι το ΚΚΕ δεν έχει να κρύψει τίποτα. Ολα τα οικονομικά στοιχεία του Κόμματος που προβλέπονται και στο νόμο ελέγχονται από τους ορκωτούς λογιστές - ελεγκτές. Ολες οι χρηματοδοτήσεις γίνονται με το νόμιμο τρόπο, και εκεί που προβλέπεται (άνω των 5.000 ευρώ) γίνονται με τραπεζική ονομαστική κατάθεση και ελέγχονται από ορκωτούς λογιστές. Οι βουλευτές του στο εθνικό και ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προσφέρουν την αποζημίωσή τους στο Κόμμα και προσκομίζουν τα στοιχεία αυτά στις αρμόδιες αρχές αλλά και δημόσια. Επιπλέον, όσοι ενισχυτές του το επιθυμούν οι ίδιοι να δημοσιοποιήσουν τα στοιχεία τους, το κάνουν, για παράδειγμα μέσω του «Ριζοσπάστη» και κατά συνέπεια και αυτό είναι σε γνώση της αρμόδιας Επιτροπής Ελέγχου της Βουλής.
Κατά συνέπεια, τα παραπάνω στοιχεία, τα οποία όντως εξυπηρετούν τη διαφάνεια και προβλέπονται στον εν λόγω νόμο είναι γνωστοποιημένα σε μια σειρά από αρμόδιες αρχές και υπηρεσίες. Το Κόμμα μας ελέγχεται σε τακτική βάση από ορκωτούς λογιστές, δημοσιεύει ισολογισμούς. Ολα αυτά επαρκούν και επομένως δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να δίνονται για ανάρτηση προσωπικά δεδομένα ανθρώπων που ενισχύουν οικονομικά τα κόμματα.
Δεν αμφισβητούμε ότι το επόμενο διάστημα θα ενταθούν οι εντεταλμένες φωνές που θα βάζουν στο στόχαστρο το Κόμμα για να το εμφανίσουν ως κόμμα των μεγάλων συμφερόντων και του διεφθαρμένου καπιταλιστικού συστήματος. Εξάλλου, η προσπάθεια παρεμπόδισης της πρωτοπόρας δράσης του ΚΚΕ μέσα στο λαό, με την τρομοκρατία, τον αντικομμουνισμό, τη συκοφαντία, δεν αποτελεί νέα προσπάθεια. Στις δύσκολες και ιδιαίτερες συνθήκες για το λαϊκό κίνημα, ο αντίπαλος πάντα επιδιώκει να σπιλώσει το ΚΚΕ, να εμποδίσει την ενίσχυσή του από το λαϊκό κόσμο, να πλήξει το ηθικό του κύρος στην εργατική τάξη. Δεν ήταν και λίγες οι φορές στην ιστορία του λαϊκού κινήματος που απλοί άνθρωποι καταδικάστηκαν από στρατοδικεία, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν για το γεγονός και μόνο ότι ενίσχυσαν οικονομικά το ΚΚΕ. Ετσι και σήμερα το αστικό σύστημα επιδιώκει να γεννήσει καχυποψία στο λαϊκό κόσμο που θέλει να ενισχύσει οικονομικά το ΚΚΕ, να τον τρομοκρατήσει, να αποκόψει το Κόμμα από τον αιμοδότη του, να το βάλει στο χέρι.
Το Κόμμα μας βέβαια διαχρονικά άντεξε στην πίεση του αντιπάλου και χιλιάδες λαού συνέχισαν και συνεχίζουν να το ενισχύουν και σήμερα, γιατί έχει ακατάλυτους δεσμούς με την εργατική τάξη, σφυρηλατημένους με το αίμα της στους αγώνες για τα δικαιώματά της, για την απαλλαγή από μια κοινωνία εκμετάλλευσης. Το ΚΚΕ σε όλη την 100χρονη πορεία του δεν αποκάλυψε στον αντίπαλο τα ονόματα, τα στοιχεία των ανθρώπων που από το υστέρημά τους το ενίσχυαν οικονομικά, των αγωνιστών που συσπειρώνονται στις γραμμές του και δεν πρόκειται να το κάνει ούτε σήμερα, όποιες επιπτώσεις κι αν γεννήσει η στάση αυτή. Εχει εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη και στους δεσμούς που έχει μαζί της, άλλωστε αυτή είναι ο ενισχυτής και ο υποστηρικτής του.
Αν και αποτελεί αντικείμενο με το οποίο θα ασχοληθούμε ειδικά σε επόμενο άρθρο, δεν μπορούμε στο σημείο αυτό να μη συνδέσουμε την παραβίαση στην προστασία των προσωπικών δεδομένων και με μία άλλη πλευρά του νόμου αυτού. Το γεγονός ότι για να ενισχύσει ένας απλός άνθρωπος ένα κόμμα με κουπόνι ενίσχυσης, έστω και του ενός ευρώ, απαιτείται να αναγράφονται στο κουπόνι, και κατά συνέπεια να δημοσιοποιούνται τα προσωπικά του στοιχεία, το όνομα και το επώνυμό του, το ΑΦΜ του, ο αριθμός του δελτίου ταυτότητάς του.
Ως Κόμμα ξεκαθαρίζουμε ότι είμαστε ενάντια στον αντιδραστικό νόμο για τα οικονομικά των κομμάτων και στη συγκεκριμένη διάταξη και ζητούμε να καταργηθεί. Σε αυτό πρέπει να εναντιωθούν όλα τα κόμματα. Η ανάρτηση των ονομάτων στο διαδίκτυο καταστρατηγεί ακόμα και τους νόμους του ίδιου του αστικού κράτους και του ενωσιακού δικαίου για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Είναι κρίσιμο κάθε προοδευτικός άνθρωπος από λαϊκή οικογένεια, κάθε νέος επιστήμονας, κάθε φορέας που υπερασπίζεται τα δικαιώματα και τις ελευθερίες να πάρει θέση ενάντια σε αυτό τον αντιδραστικό νόμο και να μην επιτρέψει τον Μεσαίωνα που προσπαθούν να επιβάλουν. Ο λαός έχει πείρα και έχει δώσει στο πλευρό του Κόμματός του μάχες και αγώνες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του. Η τρομοκράτηση του λαϊκού κινήματος δεν πρέπει να περάσει.

Σταυρούλα ΜΠΟΥΤΑ
Δικηγόρος