Συνέντευξη του Δημήτρη Κουτσούμπα στην εφημερίδα «Τα Νέα»

 Συνέντευξη του Δημήτρη Κουτσούμπα 

στην εφημερίδα «Τα Νέα»

Συνέντευξη στην εφημερίδα «Τα Νέα» και στον δημοσιογράφο Δημήτρη Μανιάτη παραχώρησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.

Ανεβαίνετε στην ΔΕΘ και ως πολιτικός αρχηγός και ως διαδηλωτής με τις δυνάμεις του εργατικού κινήματος. Πώς απαντάτε στην κυβερνητική παροχολογία; Με τι σχέδιο ανεβαίνει το Κόμμα; Τι κάλεσμα κάνετε στους εργαζομένους ενόψει της δεύτερης αξιολόγησης δεδομένου πως τα συνδικάτα δεν αποτελούν κυρίαρχους ιμάντες εκπροσώπησης σήμερα;

Τα συσσίτια για λίγους, δεν είναι παροχή, είναι κοροϊδία του λαού, διαχείριση της φτώχειας και μάλιστα της πιο ακραίας. Και από τη ΔΕΘ απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ μαχητικής δράσης, οργάνωσης μιας μεγάλης λαϊκής αντεπίθεσης. Απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, που λέει στο λαό να σκύψει κι άλλο το κεφάλι, εμείς πρωτοστατούμε για τη μαζική συμμετοχή, τη ζωντανή λειτουργία και δράση σωματείων και μαζικών φορέων, με δυνάμωμα της αλληλεγγύης και των ριζοσπαστικών συσπειρώσεων για την προώθηση της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, στη γραμμή ρήξης και ανατροπής, της συμμαχίας των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, με τη φτωχή αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, για να ζήσουμε ένα καλύτερο αύριο.

Επιστρέψατε από πολιτική εκδήλωση στην Μακρόνησο μετά από πρωτοβουλία των Κομματικών Οργανώσεων σας. Είχε απλά σημειολογία ιστορική η όλη εκδήλωση ή και πολιτικά χαρακτηριστικά; Τι σχέδιο έχει το ΚΚΕ για τον μαρτυρικό τόπο σήμερα που ανακινούνται σενάρια επενδύσεων για αυτόν;

Εκτός από τον σεβασμό και την ιστορική μνήμη απέναντι σε ήρωες αγωνιστές, αποτελεί επίκαιρο μήνυμα του τι μπορεί να καταφέρει ο άνθρωπος που πιστεύει σε ανώτερα ιδανικά, αλλά και τι μπορεί να κάνει μια τάξη για να κρατήσει την εξουσία της ενάντια στο λαό. Αυτό το ελληνικό Νταχάου, η Μακρόνησος, διεκδικούμε να γίνει πραγματικό μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, με σύγχρονο λιμάνι, με μουσείο, με επισκευή των κτιρίων και των εγκαταστάσεων, ώστε να μπορούν να επισκέπτονται τα παιδιά και τα εγγόνια μας το νησί, οργανωμένα από τα σχολεία και τις σχολές τους.

Αλήθεια γιατί το ΚΚΕ σήμερα επιχειρεί επαναφορά με τόσο επιθετικό τρόπο στο πεδίο της Ιστορίας; Γιατί επιλέγετε περισσότερο να αναδείξετε την περίοδο του ΔΣΕ και όχι του ΕΑΜ; Πολλοί λένε πως έχει να κάνει με το γεγονός πως το ΕΑΜ παραπέμπει σε συμμαχίες... Μήπως είναι επικίνδυνο να ανακινούνται εμφυλιοπολεμικά πάθη;

Την ιστορία πρέπει να την κοιτάζεις κατάματα. Να μελετάς τα θετικά και τα αρνητικά, τα λάθη και τις αδυναμίες. Γι' αυτό μελετάμε την πείρα των ταξικών αγώνων, την πείρα ειδικά του αγώνα του ΔΣΕ, αλλά και την πείρα της προηγούμενης περιόδου του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Ενοχλούνται μόνο οι απολογητές της βαρβαρότητας του συστήματος, οι πραγματικοί αίτιοι για τον εμφύλιο και ό,τι ακολούθησε. Λογικό. Μην ψάχνετε λοιπόν για άλλους περίεργους λόγους. Φέτος ήταν τα 70χρονα του ΔΣΕ. Το 2017 είναι τα 100 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης. Είναι τα 50 χρόνια από την εγκαθίδρυση της χούντας. Το 2014 ήταν τα 70 χρόνια από την απελευθέρωση από τον ΕΑΜ - ΕΛΑΣ της Ελλάδας. Ανάλογα το χρόνο και τις επετείους κάπου είναι εστιασμένες οι εκδηλώσεις του ΚΚΕ στον 5χρονο γιορτασμό των 100 γενεθλίων του, που έχει προκηρύξει η ΚΕ από το 2013 έως το 2018.

Γερμανικές αποζημιώσεις. Είναι δίκαιο το αίτημα καταβολής τους; Θα στηρίξετε τον Τσίπρα;

Πολλές οι πρωτοβουλίες του ΚΚΕ. Το 2014 το ΚΚΕ προώθησε στην Ευρωβουλή το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων. Μόλις προχτές, η σχετική επιτροπή του ευρωκοινοβουλίου έκλεισε το θέμα χωρίς καμία διερεύνηση της σχετικής αναφοράς για τις γερμανικές επανορθώσεις, με την οποία μάλιστα η ΠΕΑΕΑ είχε προσκομίσει πρόσθετα στοιχεία που τεκμηριώνουν τις δίκαιες αξιώσεις του λαού μας. Ειδικά τεράστια ευθύνη για αυτή την εξέλιξη φέρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, γιατί με την άρνησή της να απαντήσει στην από 31/10/2015 επιστολή της επιτροπής αναφορών και να τοποθετηθεί υπεύθυνα, υπονόμευσε τη διεκδίκηση και την συγκεκριμένη αναφορά, συμπράττοντας στο «κλείσιμό» της. Καταλαβαίνετε γιατί λέμε ότι και σε αυτό το ζήτημα ο Τσίπρας κοροϊδεύει χοντρά τον ελληνικό λαό;

Μερίδα της Αριστεράς, θα έβλεπε θετικά αν στηρίζατε επιμέρους κυβερνητικές δράσεις που ανακουφίζουν ή είναι φιλολαϊκές (πχ. Δωρεάν περίθαλψη για ανασφάλιστους). Υπάρχει περιθώριο συνεννόησης με τον ΣΥΡΙΖΑ ή δεν το συζητάτε;

Το ΚΚΕ στηρίζει μέσα στη Βουλή οτιδήποτε μπορεί να ανακουφίσει έστω και λίγο το λαό μας από τα βάρβαρα μέτρα. Το ΚΚΕ έχει ψηφίσει υπέρ σε όποιες θετικές για το λαό προτάσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα όμως δεν στηρίζουν τις προτάσεις νόμου του Κόμματος για την ανακούφιση των λαϊκών οικογενειών και την προστασία των ανέργων. Κανένα περιθώριο συνεννόησης για κυβερνητική στήριξη ή ανοχή δεν υπάρχει με τον ΣΥΡΙΖΑ και με τη ΝΔ.

Γιατί αλήθεια δεν υπάρχει από εσάς βούληση για συμμαχία με άλλες αριστερές δυνάμεις (ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Πλεύση Ελευθερίας) πάνω σε ένα μίνιμουμ αντιμνημονιακό πρόγραμμα;

Μιλάτε για τις δυνάμεις που πρωτοστάτησαν κι έδωσαν στήριξη στην εξαπάτηση της «πρώτης φοράς αριστερά», και τώρα κάνουν σημαία το Grexit αλά Brexit... δυνάμεις που θέλουν να φέρουν την ίδια πολιτική, τη στρατηγική του κεφαλαίου από την πίσω πόρτα. Εχουμε ξαναπεί: Οπορτουνισμός σημαίνει πολιτικός τυχοδιωκτισμός, όποιο ρούχο κι αν φοράει κάθε φορά.

Αλήθεια ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αστικό κόμμα ή ένα διαστρωματωμένο αριστερό κόμμα που κάνει αστική πολιτική σε συνθήκη πίεσης από τους δανειστές;

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον ένα σοσιαλδημοκρατικό αστικό κόμμα με αριστερό - κεντροαριστερό μανδύα, συνδυασμένο με τον επικίνδυνο οπορτουνισμό του, που έχει ευελιξία και ικανότητα να εξαπατά το λαό υλοποιώντας ταυτόχρονα τις απαιτήσεις του κεφαλαίου, τις αποφάσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και γι' αυτό και του έχει ανατεθεί να φέρει σε πέρας τη βρώμικη δουλειά.

Ενόψει της δεύτερης αξιολόγησης πώς σχολιάζετε τις αντιθέσεις ΔΝΤ και Ευρώπης για τα εργασιακά και πώς στέκεται η κυβέρνηση σε αυτό το κάδρο; Είναι υπαρκτές όλες αυτές οι αντιθέσεις;

Οι υπαρκτές αντιθέσεις ΕΕ και ΔΝΤ, αντιθέσεις ισχυρών καπιταλιστικών κρατών και μονοπωλίων ποιος σε κάθε φάση θα κερδίζει και θα χάνει δεν αφορούν φυσικά στη διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση παίζοντας το παιχνίδι του καλού (ΕΕ) και του κακού (ΔΝΤ) είναι μέρος του κάδρου της πολιτικής που ρίχνει τα βάρη της κρίσης στο λαό.

Το ΚΚΕ θα πρότεινε άμεση έξοδο από ευρώ και ΕΕ; Αν όχι, πώς απαντάτε στο επιχείρημα πως αφού δεν παλεύετε για άμεση αποδέσμευση είστε εμμέσως πλην σαφώς «υπέρ της ΕΕ και άρα υπέρ του μνημονίου»;

Η αποδέσμευση από την ΕΕ και την Ευρωζώνη, όπως και από άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, για να είναι υπέρ του ελληνικού λαού κι όχι υπέρ του συστήματος και τμημάτων του κεφαλαίου πρέπει να συνδυάζεται με πρόγραμμα οικονομικής κοινωνικής ανάπτυξης, που προμετωπίδα του θα έχει την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, με την εργατική τάξη, το λαό, στην εξουσία.

Εκλαϊκεύστε μας την πρότασή σας προς τον λαό. Τι πρέπει να κάνουμε και πώς για να αναταχθεί η χώρα και η κατάσταση της εργατικής τάξης;

Με ημίμετρα και φτιασιδώματα, βλέποντας και κάνοντας, δεν υπάρχει λύση, παρά μόνο επανάληψη πολιτικών, προηγούμενων και σημερινών. Ο δρόμος αυτός είναι αδιέξοδος. Απαιτούνται επαναστατικού χαρακτήρα αλλαγές στο κοινωνικό σύστημα, στο κράτος, στους θεσμούς, στην οικονομία, ανατροπές εκ βάθρων. Δηλαδή σε τελευταία ανάλυση σοσιαλιστική οικοδόμηση, απαλλαγμένη όμως από τα λάθη και τις αδυναμίες της πρώτης απόπειρας που γνώρισε η ανθρωπότητα τον 20ο αιώνα.

Η Σύνοδος των Μεσογειακών χωρών της ΕΕ που καλεί ο Τσίπρας δεν είναι μια άμυνα στην λιτότητα;

Με τον Ολάντ, τον Ρέντσι και άλλους που υλοποιούν με ή χωρίς μνημόνια τα ίδια αντιλαϊκά μέτρα στις χώρες τους ο κ. Τσίπρας καλλιεργεί τις γνωστές αυταπάτες ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει να γίνει φιλεργατική, φιλολαϊκή και το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, ανθρώπινο. Ούτε στη Δευτέρα Παρουσία.

Κάτι τελευταίο, παρατηρούμε μια νέα τάση να καλπάζει εντός ΕΕ που θέλει έθνος- κράτος, είναι ευρωσκεπτικιστική και όχι με αριστερό πρόσημο όπως πρόσφατα στην Αγγλία με Φάρατζ και Μπόρις Τζόνσον. Τι εκτίμηση κάνετε για τα νέα χαρακτηριστικά της ΕΕ; Πού πάει κύριε Κουτσούμπα;

Το πρόβλημα δεν είναι γενικά το «έθνος - κράτος», αλλά ο «εθνικισμός» και ο «κρατισμός» που συνυπάρχει με τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου. Οι εξελίξεις που αναφέρετε αντανακλούν υπαρκτές αντιθέσεις και ανταγωνισμούς στο εσωτερικό της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Μια διαπάλη που διεξάγεται για τους όρους εμβάθυνσης της ενοποίησης της Ευρώπης -που σήμερα ακόμα είναι κυρίαρχη αντίληψη- από τη μια μεριά και από την άλλη για μια πιο χαλαρή δομή ένωσης, με ένα σκληρό πυρήνα κι αποπομπή άλλων. Προς τα πού θα γύρει τελικά η πλάστιγγα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες...

Κανάλια. Πώς είδατε την δημοπρασία; Αλλάζει το τοπίο, το εξορθολογίζει αλήθεια; Ο λαϊκός κόσμος λέει πως ο Αλέξης «τα πήρε απ' τους πλούσιους καναλάρχες υπέρ των φτωχών»...

Η κυβέρνηση έχει υπογράψει ότι όποιο έσοδο μπαίνει στο κρατικό ταμείο πρώτα περνάει από το ταμείο του κουαρτέτου. Ο λαϊκός κόσμος καταλαβαίνει ότι ούτε ένα ευρώ από τα 246 εκατομμύρια δεν πρόκειται να δοθούν για να μην γίνουν οι περικοπές στις συντάξεις, να μην καταργηθεί ο ΕΚΑΣ, να μειωθεί ο ΕΝΦΙΑ κλπ. Ο λαϊκός κόσμος αρχίζει κι αντιλαμβάνεται, επίσης, ότι ο κανόνας για την κυβέρνηση είναι να τα παίρνει από τους φτωχούς και να τα δίνει στους πλούσιους μεγαλοεπιχειρηματίες με φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις και άλλα προνόμια. Κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει επειδή η κυβέρνηση με το διαγωνισμό για τις άδειες επιχείρησε να ξαναμοιράσει την πίτα και να δημιουργήσει ένα πιο φιλικό τηλεοπτικό περιβάλλον γι' αυτήν.

Τι προτείνετε για τους εργαζομένους στα ΜΜΕ που φαίνεται να μένουν στον δρόμο; Τι θα μπορούσε να γίνει δεδομένου του νέου πλαισίου;

Ο ίδιος ο νόμος της κυβέρνησης ανοίγει το δρόμο για απολύσεις και για επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών για όσους δεν χάσουν τελικά τη δουλειά τους. Δεν πρέπει να αξιοποιηθεί ο διαγωνισμός για να διαγραφούν οφειλές και δεδουλευμένα προς τους εργαζόμενους. Αρκετές θέσεις εργασίας έχουν ήδη χαθεί στον κλάδο από την πολιτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων.

Αν το ΚΚΕ ήταν κυβέρνηση θα ακύρωνε τον διαγωνισμό;

Μόνο όταν τα μέσα ενημέρωσης αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία, στο πλαίσιο ριζικών αλλαγών στην οικονομία και το κράτος, μπορούν να προάγουν πραγματικά την ενημέρωση και την ψυχαγωγία για το λαό, να είναι ανοιχτά σε φορείς, συλλογικότητες του κινήματος, του πολιτισμού, του αθλητισμού. Θυμίζω ότι αυτό -ως σύνθημα- ήταν και παλιότερη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, που την εγκατάλειψε από τότε που ξεκίνησε τις πολλές κωλοτούμπες.

Εχει πάντα ενδιαφέρον η εκτίμησή σας. Ο νέος διαγωνισμός για τα κανάλια έχει σχέση με μια νέα προεκλογική περίοδο που μπορεί να έχουμε; Πότε εκτιμάτε πως θα έχουμε εκλογές;

Έχει σχέση και με αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα. Όμως, το πότε θα έχουμε εκλογές εξαρτάται κυρίως από την πορεία της κρίσης, της οικονομίας, την πορεία υλοποίησης του τρίτου μνημονίου, αλλά και από τις γενικότερες εξελίξεις και σε διεθνές επίπεδο και σε επίπεδο ΕΕ. Μέχρι τότε μπορεί να διαμορφώνεται και το τηλεοπτικό τοπίο, με πιο φιλικά, προς την κυβέρνηση ΜΜΕ.

http://www.902.gr/eidisi/politiki/107853/synenteyxi-toy-dimitri-koytsoympa-stin-efimerida-ta-nea

Το παπατζιλίκι προς το παρόν πέρασε!

Γιατί η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός τολμούν να προκαλούν με τέτοιον τρόπο τον λαό, φτάνοντας να πουν μέχρι ότι εφαρμόζουν αυτά για τα οποία είχαν δεσμευτεί, ενώ έχουν ταράξει τον λαό στους αντιλαϊκούς νόμους;!

Γιατί προς το παρόν, για μια ακόμη φορά, έχει περάσει το παπατζιλίκι! Γιατί δυστυχώς, για μια ακόμη φορά, έχει επικρατήσει η θεωρία της καμένης γης, την οποία παρέλαβε η Αριστερά και για την οποία δεν γνώριζε! Γιατί δυστυχώς, για μία ακόμη φορά, επικρατεί η θεωρία ότι αν ήταν οι άλλοι θα έκαναν χειρότερα! Γιατί δυστυχώς, για άλλη μία φορά, ο λαός μπλέχτηκε στα δεξιά και στα αντιδεξιά σύνδρομα!

Δηλαδή τι χειρότερα θα έκανε ο Μητσοτάκης;! Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μπορεί να κάνει χειρότερα από αυτά που γίνονται σήμερα. Μα κι αν έκανε τα ίδια που κάνει σήμερα η «Αριστερά», δεν θα δημιουργούσε συγχύσεις, δεν θα απογοήτευε και δεν θα φόβιζε τον κόσμο, δεν θα καλλιεργούσε την βεβαιότητα στον λαό ότι δεν γίνεται τίποτα αφού όλοι είναι ίδιοι!

Τα όσα τραγικά αντιλαϊκά όμως γίνονται σήμερα, δεν θα μπορούσε κανένας άλλος να τα κάνει παρά μόνο οι ψευτοαριστεροί, δίνοντας παράταση στην επιβίωση του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, διότι ο λαός αντιλαμβάνεται ότι αφού δεν μπορεί η «Αριστερά» να τον στηρίξει δεν μπορεί κανένας.

Αυτό το πράγμα το οποίο έγινε κυβέρνηση τάζοντας στον λαό «λαγούς με πετραχήλια» και τώρα τον ισοπεδώνει όσο κανένας άλλος μέχρι τώρα, αυτό το μόρφωμα που ήρθε ντυμένο με αριστερό μανδύα, κατάφερε να στείλει τον λαό φοβισμένο και απογοητευμένο στον καναπέ του σπιτιού του να παρακολουθεί για ακόμη μία φορά μία εναλλαγή κυβερνήσεων ταγμένων στο άρμα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Όσο πιο γρήγορα ο λαός απεγκλωβιστεί από τα ψευτοδιλλήματα των διαφόρων αριστερών που του κρύβουν την προοπτική να ζήσει απελευθερωμένος από τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς, τόσο πιο γρήγορα θα ζήσει σαν άνθρωπος. Αλλιώς θα περιμένει την Ελπίδα που κάθε φορά θα έρχεται και κάθε φορά θα μένει στο δρόμο!!

Καβγάς για την ανάκαμψη του κεφαλαίου

Καβγάς για την ανάκαμψη του κεφαλαίου

Με αφορμή τη σύνοδο των μεσογειακών κρατών της ΕΕ, που συγκάλεσε η κυβέρνηση χτες στην Αθήνα, προβλήθηκε ιδιαίτερα στον Τύπο ένα δημοσίευμα του αμερικανικού περιοδικού «Politico».
Σύμφωνα με αυτό, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, εμφανίζεται να ζητάει «χαλάρωση» των αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων στην Ευρωζώνη, με εξαίρεση των δαπανών για επενδύσεις και Εκπαίδευση από τον υπολογισμό των στοιχείων για το έλλειμμα και το χρέος των κρατών - μελών.
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ο πρόεδρος της Κομισιόν έχει παρουσιάσει την πρότασή του στο Κολέγιο των Επιτρόπων και έχει αποσπάσει τη συγκατάθεση ορισμένων από αυτούς, όπως του Γάλλου Πιερ Μοσκοβισί. Ανάλογο ήταν το πνεύμα και της χτεσινής συνόδου στην Αθήνα.
Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που τίθεται ζήτημα «χαλάρωσης της λιτότητας» στα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης, με την εξαίρεση από τον υπολογισμό των ελλειμμάτων και του χρέους ορισμένων κρατικών δαπανών. Οι δαπάνες αυτές είτε συνδέονται με ορισμένες έκτακτες καταστάσεις, όπως είναι το Προσφυγικό, είτε με πιο μόνιμους στόχους της αστικής τάξης, όπως η στήριξη από το κράτος μεγάλων επενδυτικών σχεδίων.
Ο καβγάς, για το ποια αναλογία στο μείγμα της αστικής διαχείρισης μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, δεν γίνεται με κριτήριο την υπεράσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων, που συνθλίβονται σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες της Ευρωζώνης.
Αντίθετα, διεξάγεται πάνω στο έδαφος που διαμορφώνουν από τη μια η ανισομετρία ανάμεσα στις διαφορετικές οικονομίες της Ευρωζώνης και από την άλλη η αδυναμία συνολικά της οικονομίας της Ευρωζώνης να πετύχει υψηλότερους και πιο σταθερούς ρυθμούς ανάπτυξης και να αποφύγει τον κίνδυνο μιας νέας βύθισης στην ύφεση.
Θυμίζουμε ότι, με βάση τα στοιχεία της Eurostat που δημοσιεύτηκαν τον Αύγουστο, η οικονομική ανάπτυξη στην Ευρωζώνη κατέγραψε επιβράδυνση κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2016. Ενισχυτικά σ' αυτό, σε έκθεση που δημοσιοποίησε το ΔΝΤ τον ίδιο μήνα, υπήρχε η εκτίμηση ότι η οικονομική ανάπτυξη στην Ευρωζώνη θα επιβραδυνθεί το 2017, σε σχέση με το τρέχον έτος.
Είναι φανερό ότι οικονομίες της Ευρωζώνης με υψηλά ελλείμματα και χρέος, όπως η Ελλάδα, η Ιταλία, η Γαλλία και άλλες, εξαιτίας των αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων (έλλειμμα έως 3% του ΑΕΠ και δημόσιο χρέος έως 60% του ΑΕΠ, όπως ορίζει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης της ΕΕ), έχουν περιορισμένες δυνατότητες να κατευθύνουν κρατικά κονδύλια προς το κεφάλαιο και να στηρίξουν την καπιταλιστική ανάκαμψη, χάνοντας παράλληλα θέσεις στον ανταγωνισμό με τις πιο εύρωστες οικονομίες της Ευρωζώνης και παγκόσμια.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρόεδρος της Κομισιόν ζητάει να εξαιρεθούν από τους δημοσιονομικούς περιορισμούς τα κρατικά κονδύλια για τις επενδύσεις και την Εκπαίδευση, η οποία συναρτάται άμεσα με την κατάρτιση εργατικού δυναμικού προσαρμοσμένου στις μεταβαλλόμενες ανάγκες των επιχειρήσεων.
Επομένως, το ενδιαφέρον τους για τη «χαλάρωση της λιτότητας» καμιά σχέση δεν έχει με τα λαϊκά συμφέροντα, αφού όλοι, ανεξάρτητα από τις διαφωνίες και τις μεταξύ τους αντιθέσεις, συνασπίζονται και χτυπούν ενιαία στις χώρες τους τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, με στόχο την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.
Καμιά έγνοια δεν πρέπει να έχει ο λαός για το μείγμα της πολιτικής που τον τσακίζει, αλλά να στρέψει όλη του τη φροντίδα στην οργάνωση του αγώνα για την ανατροπή της, αμφισβητώντας τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ίδια την εξουσία του κεφαλαίου.

Για ένα πιάτο φαΐ στα σχολεία

Για ένα πιάτο φαΐ στα σχολεία

Τον περασμένο Φλεβάρη, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε οργανώσει μια ημερίδα με τίτλο «Κοινωνική Οικονομία: Απάντηση στην κρίση. Παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας - Δημιουργούμε τις δικές μας δουλειές». Στην ημερίδα αυτή μίλησε και η αρμόδια υπουργός Θεανώ Φωτίου, η οποία, με μεγάλο ενθουσιασμό, είχε αναγγείλει ένα ακόμα εγχείρημα που συνδύαζε τη λεγόμενη «κοινωνική οικονομία» με την «εταιρική κοινωνική ευθύνη». Πρόκειται για ένα πρόγραμμα παροχής «σχολικών γευμάτων», στο πλαίσιο μιας πρωτοβουλίας που έχει αναλάβει η Εθνική Τράπεζα, με τον τίτλο «act4greece» (πλατφόρμα συμμετοχικής συγχρηματοδότησης, crowdfunding, διάφορων δραστηριοτήτων κοινωνικού χαρακτήρα) και «στρατηγικούς εταίρους» διάφορα Ιδρύματα υπό την «εποπτεία» επιχειρηματικών ομίλων. Το συγκεκριμένο εγχείρημα τέθηκε υπό την αιγίδα του υπουργείου Εργασίας, με τη φιλοδοξία να παρέχει σίτιση σε μαθητές δημοτικών σχολείων.

***

Σήμερα, οι μαθητές στα Δημοτικά είναι πάνω από 600.000. Επιδίωξη του προγράμματος ήταν να απευθυνθεί για το διάστημα Φλεβάρης - Ιούνης 2016 (για 86 μέρες) σε 4.000 μαθητές (0,66% του συνόλου) των δημοτικών σχολείων. Εκτός από τους υπόλοιπους μαθητές των Δημοτικών, οι εμπνευστές του προγράμματος θεώρησαν προφανώς ότι τέτοια ανάγκη δεν υπάρχει για τα περίπου 150.000 νήπια, ούτε για τους πάνω από 500.000 μαθητές των Γυμνασίων - Λυκείων, επιβεβαιώνοντας την αποσπασματικότητα του εγχειρήματος. Οταν αναγγέλθηκε το πρόγραμμα, ο «Ριζοσπάστης» σημείωνε: «Η ίδια η ύπαρξη του προγράμματος είναι αμφίβολη καθώς στηρίζεται ουσιαστικά στη "συμμετοχική χρηματοδότηση" (η λέξη φιλανθρωπία ενοχλεί), η οποία αφορά την "ευαισθητοποίηση των ατόμων", για να εισφέρουν ό,τι ο καθένας μπορεί, ώστε να υλοποιηθούν έργα... Εχουν ανοίξει, δηλαδή, μια ηλεκτρονική πλατφόρμα, όπου ο καθένας μπαίνει μέσα για να προσφέρει ό,τι χρηματικό ποσό επιθυμεί, για να καλυφθούν τα έξοδα του προγράμματος. Ούτε λόγος για κρατική χρηματοδότηση». Ο αρχικός στόχος ήταν να συγκεντρωθούν 860.000 ευρώ για τη σίτιση των 4.000 μαθητών αυτές τις 86 μέρες. Τελικά, με το ζόρι μαζεύτηκαν 340.549 ευρώ, από τα οποία μάλιστα η Εθνική Τράπεζα έβαλε τις 300.000 (η Θ. Φωτίου είχε αποκαλέσει «μαγιά» αυτό το ποσό). Από τα χρήματα που μαζεύτηκαν, σιτίστηκαν τελικά 2.808 μαθητές.

***

Η σχέση αυτού του προγράμματος με την «κοινωνική οικονομία» έγκειται στο γεγονός ότι έβαλαν δύο «κοινωνικούς συνεταιρισμούς» να μαγειρεύουν για τα παιδιά. Η Θ. Φωτίου, μάλιστα, πρότεινε άνεργες γυναίκες να φτιάχνουν «κοινωνικές επιχειρήσεις», για να μαγειρεύουν αυτές. Είναι γνωστός ο ρόλος που έχουν τέτοιου είδους επιχειρήσεις, που υποκαθιστούν σε μια σειρά τομείς την υποχρέωση του κράτους, ενώ παρουσιάζονται τάχα και σαν απάντηση στο ζήτημα της ανεργίας.
Πέρα απ' όλα τ' άλλα, τίθεται βέβαια και ζήτημα για τα κριτήρια με τα οποία ελέγχεται η ποιότητα της διαδικασίας, όπως και για το ποιος την εγγυάται, ειδικά σε μια προοπτική γενίκευσης μιας τέτοιας τακτικής. Πέρυσι, για παράδειγμα, υπήρχαν επισημάνσεις από γονείς ότι τα σχολεία δεν διαθέτουν υποδομές για τη συντήρηση του φαγητού και για το χρονικό διάστημα από την παραγωγή έως την κατανάλωση ή για το γεγονός ότι η ποιότητα του φαγητού δεν ήταν σε ένα σταθερό επίπεδο, ούτε και καλυτέρευε. Αλλη μια πλευρά, δηλαδή, που δείχνει ότι μιλάμε για ένα αποσπασματικό μέτρο, που κάθε άλλο παρά καλύπτει ολοκληρωμένα τη διαχρονική ανάγκη για δωρεάν σίτιση των μαθητών με ευθύνη του κράτους.

***

Μόλις πρόσφατα, ανακοινώθηκε ότι το πρόγραμμα θα έχει και δεύτερη φάση (22 Αυγούστου 2016 - 30 Ιούνη 2017). Ο στόχος για τους μαθητές που θα «επωφεληθούν» είναι τώρα ακόμα μικρότερος (προφανώς η συγκυβέρνηση θεωρεί ότι η ανάγκη σίτισης έχει συρρικνωθεί!). Το χρηματικό ποσό που απαιτείται για να υλοποιηθεί ο στόχος είναι 600.000 ευρώ, από τα οποία έχουν μαζευτεί μόλις 361 ευρώ! Και στη δεύτερη φάση, η Εθνική Τράπεζα έχει ανακοινώσει ότι θα βάλει (προφανώς ως ...«μαγιά») 280.000 ευρώ.
Το ζήτημα, φυσικά, δεν είναι αν τέτοιου είδους προγράμματα καλύπτουν μια πραγματική ανάγκη, έστω και για ένα μικρό ποσοστό όσων μαθητών το έχουν ανάγκη. Είναι, εξάλλου, αυτονόητο ότι τέτοια προγράμματα δεν αποτελούν λύση, καθώς έχουν αποσπασματικότητα και προσωρινό χαρακτήρα, εξαιτίας και των αβέβαιων πηγών χρηματοδότησης. Το ζήτημα είναι το πώς το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του, πατώντας πάνω στις πραγματικές αυτές ανάγκες, ανοίγουν δρόμους ώστε στη συνείδηση μαθητών και γονιών να εδραιώνεται ότι το ζήτημα είναι απλά η «αποτελεσματική» διαχείριση της φτώχειας, της οποίας έτσι κι αλλιώς τις αιτίες συγκαλύπτουν, εξωραΐζοντας ταυτόχρονα το κεφάλαιο και τη «φιλανθρωπική» του δράση. Το κράτος, από την πλευρά του, ουσιαστικά αποποιείται της υποχρέωσης να προσφέρει ένα γεύμα σε όλα τα παιδιά, με τη διαμόρφωση και των ανάλογων υποδομών, περιορίζοντας το ρόλο του στην αναζήτηση «μεγάλων χορηγών» και κάθε λογής «ευεργετών», ενώ ταυτόχρονα εξοικονομεί χρήματα που διατίθενται και πάλι για την ενίσχυση του κεφαλαίου. Αν σε όλα αυτά προστεθεί και ο ρόλος της «κοινωνικής οικονομίας», που προβάλλεται ως διέξοδος για τους χιλιάδες ανέργους, τότε έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το πού αποσκοπούν προγράμματα όπως αυτό της κυβέρνησης, με τη συνέργεια ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων...

Στο επίκεντρο καπιταλιστική ανάκαμψη και ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί

Στο επίκεντρο καπιταλιστική ανάκαμψη και ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί

Eurokinissi

Από τις κοινές δηλώσεις μετά την ολοκλήρωση της Συνόδου

Πραγματοποιήθηκε χτες στην Αθήνα η σύνοδος των αρχηγών των μεσογειακών κρατών της ΕΕ, με πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης και με κύριο αντικείμενο τη συγκλίνουσα αξίωση των αστικών τους τάξεων για δημοσιονομική «χαλάρωση», ώστε να καταστεί δυνατή η ακόμα μεγαλύτερη κρατική στήριξη στην προσπάθεια ανάκαμψης της κερδοφορίας τους. Η δεύτερη σύνοδος συμφωνήθηκε να φιλοξενηθεί στη Λισαβόνα.
Στη σύνοδο συμμετείχαν ο Κύπριος Πρόεδρος, Ν. Αναστασιάδης, ο Γάλλος Πρόεδρος, Φρ. Ολάντ, ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μ. Ρέντσι, ο Μαλτέζος πρωθυπουργός, Τζ. Μουσκάτ, ο Πορτογάλος πρωθυπουργός, Α. Κόστα, και ο αναπληρωτής υπουργός ΕΕ της Ισπανίας, Φ. Εγκιδάθου, εκπροσωπώντας τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό, Μ. Ραχόι, ο οποίος δήλωσε αδυναμία συμμετοχής λόγω της ρευστής πολιτικής κατάστασης στη χώρα του.
Την εκτίμηση ότι η σύνοδος θα αποτελέσει «ένα σταθερό και δημιουργικό φόρουμ θετικής συμβολής στον διάλογο για το μέλλον της Ευρώπης» εξέφρασε στην εισηγητική του τοποθέτηση ο Αλ. Τσίπρας. Παραδέχτηκε ότι οι διαφορές παραμερίζονται μπροστά στον κοινό στόχο να εξασφαλίσουν ευνοϊκότερους όρους αντιμετώπισης της καπιταλιστικής κρίσης και να διαμορφώσουν μια «κοινή εποικοδομητική συμβολή στον κρίσιμο διάλογο για το μέλλον της ΕΕ», μπροστά και στη σύνοδο της Μπρατισλάβα.
Ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Φρ. Ολάντ, προσερχόμενος στη σύνοδο έθεσε καθαρά την επιδίωξη «να τεθεί η ανάπτυξη στην κορυφή των προτεραιοτήτων». «Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ γιατί οι χώρες του Νότου είναι χώρες οι οποίες βιώνουν οικονομικές καταστάσεις που απαιτούν να τεθεί η ανάπτυξη στην καρδιά των προτεραιοτήτων», δήλωσε, και πρόσθεσε: «Σκέφτομαι την Ιταλία, την Ισπανία, την Ελλάδα, αλλά, επίσης, και τη Γαλλία, όπου πάντα θέταμε την προτεραιότητα της ανάπτυξης, παρά το γεγονός ότι σεβόμαστε μία σειρά κανόνων πειθαρχίας, που βέβαια ισχύουν για όλους».
Καυστικά σχολίασε τη σύναξη ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, ο οποίος, προσερχόμενος στο Γιούρογκρουπ, ρωτήθηκε σχετικά και απάντησε: «Οταν σοσιαλιστές ηγέτες συναντώνται μεταξύ τους, τις περισσότερες φορές, δεν προκύπτει κάτι έξυπνο».
Επικριτικός για τον Αλ. Τσίπρα αλλά και τους Φρ. Ολάντ και Μ. Ρέντσι ήταν ο Γερμανός ευρωβουλευτής, πρόεδρος της πολιτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στην Ευρωβουλή, Μ. Βέμπερ, δηλώνοντας ότι ο Τσίπρας «κάνει πάλι τα συνηθισμένα του κόλπα», ότι «αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη τώρα είναι ενότητα και σίγουρα όχι νέες προσπάθειες διαίρεσης» και ότι «τα αιτήματα της Αθήνας οδηγούν στο πουθενά. Ο κ. Τσίπρας πρέπει να ξεκινήσει από την πλήρη υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων που υποσχέθηκε. Το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Ολάντ - πιθανώς για λόγους εσωτερικής πολιτικής - και ο Ιταλός πρωθυπουργός Ρέντσι επιτρέπουν στον κ. Τσίπρα να τους χειραγωγήσει δεν είναι πραγματικά ένα σημάδι ευθύνης».
Στο μεταξύ, η σύνοδος σχολιάζεται και απ' τον γερμανικό Τύπο, με την «Die Welt» να αναφέρει ότι «οι ισορροπίες στην Ευρώπη μετατοπίζονται» και να προσθέτει, αντανακλώντας αντιθέσεις και στο εσωτερικό της γερμανικής αστικής τάξης: «Πρόκειται για μια λαμπρή συνάθροιση. Το σύνθημα της συνάντησης το καθόρισε ο Τσίπρας "Ανάπτυξη ή λιτότητα". Πρόκειται για την κήρυξη πολέμου στην πολιτική της λιτότητας στην Ευρώπη. Η μίνι σύνοδος κορυφής δεν είναι μια συνάντηση για ανταλλαγή απόψεων, αλλά μια συνάντηση για την οποία η καγκελάριος Μέρκελ πρέπει να τρέμει (...) Διαμορφώνονται νέες συμμαχίες. Η Γαλλία αναζητά άλλους εταίρους. Η σύνοδος κορυφής της Αθήνας είναι μόνο μια πρόγευση».

Καπιταλιστική ανάπτυξη σε όλες τις πτώσεις

Αμέσως μετά το πέρας της συνόδου οι συμμετέχοντες έκαναν δηλώσεις, συγκλίνοντας στην ανάγκη λήψης μέτρων σε επίπεδο ΕΕ που θα στηρίξουν την προσπάθεια ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας στα κράτη τους, την οποία οι ίδιοι υπηρετούν με πολιτικές που τσακίζουν τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.
Ο Αλ. Τσίπρας υποστήριξε την ανάγκη να διαμορφωθεί ένα «νέο όραμα για την Ευρώπη», ικανό να χειραγωγεί τους λαούς στους στόχους του κεφαλαίου. Μίλησε για την ενίσχυση του ρόλου της ΕΕ σε παγκόσμιο και περιφερειακό επίπεδο, με μέτρα «που θα δίνουν ώθηση στην ανάπτυξη και την απασχόληση και θα συμβάλλουν στην ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας με αναβάθμιση της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας και δυναμικές διπλωματικές πρωτοβουλίες». Διαβεβαίωσε, τέλος, εκ νέου ότι η σύνοδος αυτή συνιστά μια «θετική συμβολή στο διάλογο για το μέλλον της Ευρώπης» και όχι μια ακόμα «ομαδοποίηση».
Ο Ν. Αναστασιάδης μίλησε για την ανάγκη ενός νέου προσανατολισμού στα σημαντικά θέματα, που είναι η οικονομία, η ασφάλεια κ.ά.
Ο Φρ. Ολάντ εξέφρασε τη φιλοδοξία οι χώρες του Νότου να χρησιμεύσουν στην ΕΕ συμβάλλοντας στην ενίσχυση της σταθερότητας, της ασφάλειας και της οικονομίας, ενώ ζήτησε μπροστά και στη σύνοδο της Μπρατισλάβα να χαραχτούν πολιτικές «συνοχής μέσω διεύρυνσης του σχεδίου Γιούνκερ» και ενός «μεγάλου αναπτυξιακού προγράμματος».
Ο Μ. Ρέντσι δήλωσε ότι η ΕΕ «δεν μπορεί να συνεχίσει να απαριθμεί κανόνες, τεχνικισμούς, δημοσιονομικά και λιτότητα».
Ο Α. Κόστα εστίασε στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας για την αντιμετώπιση της «ριζοσπαστικοποίησης στην Ευρώπη» και στις πολιτικές προώθησης των επενδύσεων.
Ο Τζ. Μουσκάτ δήλωσε ότι η σύνοδος κατέληξε σε συγκεκριμένες προτάσεις, εξέφρασε τη στήριξή του στο σχέδιο Γιούνκερ και στη διεύρυνσή του, χαρακτηρίζοντάς το την πιο σημαντική συνεισφορά της Κομισιόν τα τελευταία χρόνια στην υπόθεση της ανάπτυξης. Ζήτησε διόρθωση του Δουβλίνου υπό τη σκοπιά της νέας πραγματικότητας που διαμορφώνουν οι προσφυγικές ροές. Και συνέστησε στην ΕΕ την επιστροφή στην έννοια της κοινωνικής Ευρώπης.
Ο Φ. Εγκιθάδου υποστήριξε ότι η Ισπανία στηρίζει πρωτοβουλίες για αντιμετώπιση κοινών προβλημάτων, όπως της ασφάλειας, της μετανάστευσης και της οικονομικής κρίσης. Και στα τρία σκέλη, όπως είπε, πρέπει να δοθεί ευρωπαϊκή απάντηση.

Οι αξιώσεις του κεφαλαίου στη Διακήρυξη

Στη Διακήρυξη των Αθηνών σημειώνεται η «ισχυρή δέσμευση» των συμμετεχόντων για την ευρωπαϊκή ενότητα. Δηλώνεται σεβασμός στην απόφαση της Μεγάλης Βρετανίας για έξοδο απ' την ΕΕ, κάτι που «θα πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό», αν και εκφράζεται η επιθυμία «στο μέλλον να έχουμε το Ηνωμένο Βασίλειο ως στενό εταίρο της ΕΕ».
Αναλυτικά για τα ζητήματα που εξετάστηκαν εισηγούνται:
Προώθηση της ανάπτυξης και των επενδύσεων στην Ευρώπη:
Κρίσιμες αξιώσεις του κεφαλαίου ντύνονται με αυταπάτες για τη δυνατότητα η ΕΕ να «τηρήσει την υπόσχεση της ευημερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης». Συγκεκριμένα, οι βασικοί άξονες της διακήρυξης αφορούν:
Ενθάρρυνση επενδύσεων από τον διπλασιασμό της χρηματοδοτικής ικανότητας του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων («Σχέδιο Γιούνκερ»), με έμφαση στις βασικές προτεραιότητες, όπως η ψηφιακή οικονομία, έργα με χαμηλές εκπομπές άνθρακα για την Ενέργεια, συμπεριλαμβανομένης της ενέργειας των διασυνδέσεων και των μεταφορών, των υποδομών καθώς και της Ερευνας και της Εκπαίδευσης.
Ευρωπαϊκές πολιτικές για τη στήριξη της χρηματοδότησης των επενδύσεων, συμπεριλαμβανομένης της ολοκλήρωσης της Τραπεζικής Ενωσης και κίνητρα για επενδύσεις σε εθνικό επίπεδο.
Σταθερός προσανατολισμός στην ανάπτυξη διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (βλέπε: αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων) προκειμένου να βελτιωθεί η λειτουργία των αγορών, να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα και η δημιουργία θέσεων εργασίας.
Επίσης, ειδικά επενδυτικά σχέδια σε κράτη με υψηλή ανεργία.
Νέα μέτρα για την αύξηση της ανάπτυξης, σύγκλισης και σταθερότητας στη ζώνη του ευρώ.
Ασφάλεια: Προώθηση μιας Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας. Σε αυτό το πλαίσιο, υποστηρίζουν τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων για μια δίκαιη, βιώσιμη και συνολική διευθέτηση του προβλήματος της Κύπρου.
Οπως αναφέρουν, θα πρέπει να εξασφαλίζεται η προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ μέσω συστηματικών ελέγχων, των αναγκαίων τεχνολογιών, της διασύνδεσης των σχετικών βάσεων δεδομένων και της δημιουργίας σωμάτων φύλαξης των ευρωπαϊκών συνόρων.
Να ενισχυθεί η συνεργασία κατά της τρομοκρατίας, παρέχοντας τα απαραίτητα εργαλεία, ιδίως στους τομείς της Αστυνομίας και της Δικαιοσύνης, καθώς και να ενισχυθεί η συνεργασία για την αντιμετώπιση του φαινομένου της ριζοσπαστικοποίησης.
Να ενισχυθεί η ανταλλαγή πληροφοριών. Να επανεργοποιηθεί η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας.
Να αναπτυχθούν οι ευρωπαϊκές στρατιωτικές ικανότητες και η αμυντική βιομηχανία.
Ενίσχυση της συνεργασίας στην περιοχή της Μεσογείου και με τις χώρες της Αφρικής μέσα από την αναβάθμιση της συνεργασίας και της χρηματοδότησης για την εξασφάλιση της ασφάλειάς τους, την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης, την προώθηση της οικονομικής τους ανάπτυξης.
Μετανάστευση: Αναθεώρηση του Δουβλίνου. Ενίσχυση της απόσπασης του προσωπικού του FRONTEX και της EASO για την υποστήριξη των συστημάτων ασύλου των κρατών της πρώτης γραμμής. Εφαρμογή των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σχετικά με την ανάγκη να επιταχυνθεί η μετεγκατάσταση. Συνέχιση της εφαρμογής της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας κ.ά.

Σήμερα και αύριο στη ΔΕΘ ο Αλ. Τσίπρας

Τη Θεσσαλονίκη επισκέπτεται αυτό το Σαββατοκύριακο ο Αλ. Τσίπρας προκειμένου να εγκαινιάσει την 81η Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης.
Σήμερα, θα επιθεωρήσει τα έργα του Μετρό, θα συναντηθεί με τον αναπληρωτή πρωθυπουργό της Ρωσίας, Αρκάντι Ντβορκόβιτς, ενώ το βράδυ θα απευθύνει ομιλία στο Βελλίδειο.
Αύριο, Κυριακή, θα παραχωρήσει την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου.