Παναγία η ομοφοβούσα – Δεν παραιτείται ο Αμβρόσιος επειδή τον συμβούλεψε η Μεγαλόχαρη

1

Κατιούσα

Όλοι θυμόμαστε τον Αντώνη Σαμαρά που μίλησε με το Θεό “αλλά δε γινόταν τίποτε”. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που τα θεία όχι απλά επικοινωνούν, αλλά δίνουν και απευθείας συμβουλές, αρκεί φυσικά να είσαι άγιος άνθρωπος, σαν τον Αμβρόσιο Καλαβρύτων. Τον οποίο κάποιοι άθεοι ολετήρες των χρηστών ηθών και της πατρίδας καταδίκασαν επειδή τόλμησε να τα βάλει με αμαρτωλούς ομοφυλόφιλους που παρασύρουν τα παιδιά μας στο δρόμο της ακολασίας και του εθνικού αφανισμού.
Μετά από αυτό, ο εκπρόσωπος του Θεού από της γης είδε και απόειδε κι είπε να αποσυρθεί από το βαρύ σταυρό του εκκλησιαστικού του αξιώματος, και να αφοσιωθεί δια της προσευχής στη σωτηρία της ψυχής του, αφού όσο κι αν προσπάθησε και για τη σωτηρία των υπολοίπων, κάποιοι αχάριστοι δεν το εκτίμησαν.
Ενώ λοιπόν βρέθηκε ένα βήμα από την παραίτησή του από μητροπολίτης Καλαβρύτων, τελικά η ίδια η Παναγία, που μισεί εξίσου όλους αυτούς τους ανώμαλους, παρενέβη στη διάρκεια της προσευχής του Αμβροσίου, αποτρέποντας έτσι να μείνει έστω και για λίγο ακέφαλο το χριστεπώνυμο πλήρωμα της περιοχής. Τέτοιοι πνευματικοί ταγοί δε γεννιούνται κάθε μέρα.
Αν η Παναγία η ομοφοβούσα είναι πρόεδρος του φαν κλαμπ Αμβροσίου, η λέσχη διαθέτει και πολλά ακόμα μέλη, τα οποία έσπευσαν να ενισχύσουν τη θεάρεστη επέμβαση της Μεγαλόχαρης, σπεύδοντας κατά δεκάδες να διαβεβαιώσουν τον ιεράρχη τους πως δεν είναι μόνος στον αγώνα για μα κοινωνία χωρίς κίναιδους, κομμουνιστάς και άλλα μιάσματα.
“Ήρθαν εδώ εβδομήντα ιερείς, να μην τους κάνω το χατίρι; Επιθυμούσα να έχω περισσότερο χρόνο για προσευχή, να αφήσω τις τιμές και τις δόξες, να πάω στην Εκκλησία σαν χριστιανός να εκκλησιαστώ, να πάω σε ένα εξωκκλήσι να εξομολογήσω, να κάνω έργο ιεραποστολικό, ώστε να σταματήσω να ασκώ διοίκηση. Όμως οφείλω να σταθώ στο πλευρό των κληρικών αυτών τις ώρες”.
70 κατασκευαστές σκοταδιστικής προπαγάνδας συνιστούν Αμβρόσιο. Κι η Παναγία εγκρίνει. Μήπως είστε τίποτε αμφισβητίες να σας κλείσουμε από τώρα πρώτο καζάνι πίστα στην κόλαση;

Κι εσύ τους πήρες σοβαρά…

Βασίλης Κρίτσας

Συνεχίζοντας από εκεί που είχαμε μείνει: Τα (φιλο)κυβερνητικά ακάου γιόρταζαν χτες την ήττα του Μαρινάκη και για την “εξαγγελία” για το πρωτάθλημα του ΠΑΟΚ, που θα γίνει λογικά πράξη πριν το Μετρό της πόλης. Αντί για αναδιανομή πλούτου, αναδιανομή τίτλων – τροπαίων, όπως στα χρόνια της Αλλαγής, που εκτός από το ΠΟΚ πήραν τίτλο ο ΠΑΟΚ και η Λάρισα, ο ΟΦΗ και η Καστοριά στο Κύπελλο και όλοι είχαν ομαδάρες.
Άλλη μια “τακτική νίκη” για την “αριστερή κυβέρνηση”. Με τη διαφορά πως η ακροδεξιά χαίρεται σαν το λύκο στην αναμπουμπούλα και οι Μακεδονομάχοι αλωνίζουν στις ΠΑΕ και στις κερκίδες -και την ασπρόμαυρη και την ερυθρόλευκη. Ενώ τα τρολ ψάχνουν τα υγιή αφεντικά να τα διαχωρίσουν από τα υπόλοιπα, που χαλάνε την πιάτσα και δυσφημούν το σύστημα.
Και γιατί ασχολούμαστε; Γιατί δίνουμε σημασία σε αυτό το πρωτάθλημα; Γιατί κάποιοι κάνουν σαν άρρωστοι με ένα αρρωστημένο προϊόν; Γιατί μπορεί να κάθονται να μαλώνουν για ομάδες και ΠΑΕ ακόμα και στα σχόλια του Facebook της Κατιούσα, πέρα από κάθε λογική;
Η προφανής απάντηση είναι πως οι ομάδες κι οι οπαδικές προτιμήσεις ανάγονται στη σφαίρα της μεταφυσικής και των θρησκευτικών πεποιθήσεων -με τα θεία δεν μπλέκεις. Το ποδόσφαιρο -ως “θρησκεία χωρίς απίστους”- μπορεί να γίνει χαρμάνι του λαού, που ψάχνει να ξεχαρμανιάσει με τη στρογγυλή θεά, από τα χαστούκια που τρώει στην καθημερινότητα.
Ακόμα κι αν είσαι σύντροφος, που ονειρεύεται μια άλλη κοινωνία, και βλέπεις πως δε ζυγώνει η επανάσταση και ο στόχος της εξουσίας, μπορεί να βολευτείς με ένα πρωτάθλημα ως υποκατάστατο. Όσο δεν έρχονται οι πολιτικές νίκες που ονειρεύεσαι, βολεύεσαι με την εφήμερη χαρά των μικρών αθλητικών νικών στο σήμερα. Κι η πάλη των τάξεων παραμένει ιστορικά αδικαίωτη…
Κι αν συνεχίσεις τους συνειρμούς θα βρεις κι άλλες αναλογίες, μέχρι να χάσεις το μέτρο (και το Μετρό της Θεσσαλονίκης). Όταν η ομάδα σου έχει 35 χρόνια να πάρει τίτλο, νομίζεις πως ζεις ιστορικές στιγμές, πως κάθε μέρα-αγωνιστική μετράει για μήνας, και δεν είναι δύσκολο να τα μπερδέψεις όλα αυτά με επανάσταση και να καείς. Γιατί αν δεν καείς εσύ, αν δεν καώ εγώ κτλ…

Καραδεξιός και ο Τεό και ο συγγραφέας του βιβλίου

Κι αν είσαι σύντροφος, μπορεί να ανησυχείς τι θα γίνει με τη δική σου ομάδα/επανάσταση. Κι αν θα την ενσωματώσει η ρουτίνα και τα προβλήματα, αν θα κάνει όσα κάνουν και οι προηγούμενοι, αν ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και μπορεί να πάει με το σταυρό στο χέρι, αν έχει ηθικό πλεονέκτημα ή είναι σαν αυτό της “Πρώτη Φορά Αριστεράς”.
“Σοβαρά προβλήματα” τακτικής και στρατηγικής που (δε) μας απασχολούν όλους. Γιατί όταν κοιτάς από ψηλά, δηλαδή από την κορυφή και τη θέση του πρωταθλητή, μοιάζει η μπάλα ζωγραφιά, χωρίς τις κηλίδες που την λερώνουν. Κι εσύ την πήρες σοβαρά…
Κι όσοι την παίρνουν σοβαρά και την βάζουν προτεραιότητα στη ζωή τους, όσοι παίρνουν στα σοβαρά τα παραπάνω λεκτικά παιχνίδια και τους συνειρμούς και αρχίζουν να πλακώνονται στα σχόλια, είναι άξιοι της μοίρας τους. Και είναι ίσως αήττητοι -σαν την οπαδική τύφλωση- και το αήττητο πρωτάθλημα που μπορεί να πάρει ο ΠΑΟΚ.

Κι εσύ τους πήρες σοβαρά…

Βασίλης Κρίτσας

Συνεχίζοντας από εκεί που είχαμε μείνει: Τα (φιλο)κυβερνητικά ακάου γιόρταζαν χτες την ήττα του Μαρινάκη και για την “εξαγγελία” για το πρωτάθλημα του ΠΑΟΚ, που θα γίνει λογικά πράξη πριν το Μετρό της πόλης. Αντί για αναδιανομή πλούτου, αναδιανομή τίτλων – τροπαίων, όπως στα χρόνια της Αλλαγής, που εκτός από το ΠΟΚ πήραν τίτλο ο ΠΑΟΚ και η Λάρισα, ο ΟΦΗ και η Καστοριά στο Κύπελλο και όλοι είχαν ομαδάρες.
Άλλη μια “τακτική νίκη” για την “αριστερή κυβέρνηση”. Με τη διαφορά πως η ακροδεξιά χαίρεται σαν το λύκο στην αναμπουμπούλα και οι Μακεδονομάχοι αλωνίζουν στις ΠΑΕ και στις κερκίδες -και την ασπρόμαυρη και την ερυθρόλευκη. Ενώ τα τρολ ψάχνουν τα υγιή αφεντικά να τα διαχωρίσουν από τα υπόλοιπα, που χαλάνε την πιάτσα και δυσφημούν το σύστημα.
Και γιατί ασχολούμαστε; Γιατί δίνουμε σημασία σε αυτό το πρωτάθλημα; Γιατί κάποιοι κάνουν σαν άρρωστοι με ένα αρρωστημένο προϊόν; Γιατί μπορεί να κάθονται να μαλώνουν για ομάδες και ΠΑΕ ακόμα και στα σχόλια του Facebook της Κατιούσα, πέρα από κάθε λογική;
Η προφανής απάντηση είναι πως οι ομάδες κι οι οπαδικές προτιμήσεις ανάγονται στη σφαίρα της μεταφυσικής και των θρησκευτικών πεποιθήσεων -με τα θεία δεν μπλέκεις. Το ποδόσφαιρο -ως “θρησκεία χωρίς απίστους”- μπορεί να γίνει χαρμάνι του λαού, που ψάχνει να ξεχαρμανιάσει με τη στρογγυλή θεά, από τα χαστούκια που τρώει στην καθημερινότητα.
Ακόμα κι αν είσαι σύντροφος, που ονειρεύεται μια άλλη κοινωνία, και βλέπεις πως δε ζυγώνει η επανάσταση και ο στόχος της εξουσίας, μπορεί να βολευτείς με ένα πρωτάθλημα ως υποκατάστατο. Όσο δεν έρχονται οι πολιτικές νίκες που ονειρεύεσαι, βολεύεσαι με την εφήμερη χαρά των μικρών αθλητικών νικών στο σήμερα. Κι η πάλη των τάξεων παραμένει ιστορικά αδικαίωτη…
Κι αν συνεχίσεις τους συνειρμούς θα βρεις κι άλλες αναλογίες, μέχρι να χάσεις το μέτρο (και το Μετρό της Θεσσαλονίκης). Όταν η ομάδα σου έχει 35 χρόνια να πάρει τίτλο, νομίζεις πως ζεις ιστορικές στιγμές, πως κάθε μέρα-αγωνιστική μετράει για μήνας, και δεν είναι δύσκολο να τα μπερδέψεις όλα αυτά με επανάσταση και να καείς. Γιατί αν δεν καείς εσύ, αν δεν καώ εγώ κτλ…

Καραδεξιός και ο Τεό και ο συγγραφέας του βιβλίου

Κι αν είσαι σύντροφος, μπορεί να ανησυχείς τι θα γίνει με τη δική σου ομάδα/επανάσταση. Κι αν θα την ενσωματώσει η ρουτίνα και τα προβλήματα, αν θα κάνει όσα κάνουν και οι προηγούμενοι, αν ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και μπορεί να πάει με το σταυρό στο χέρι, αν έχει ηθικό πλεονέκτημα ή είναι σαν αυτό της “Πρώτη Φορά Αριστεράς”.
“Σοβαρά προβλήματα” τακτικής και στρατηγικής που (δε) μας απασχολούν όλους. Γιατί όταν κοιτάς από ψηλά, δηλαδή από την κορυφή και τη θέση του πρωταθλητή, μοιάζει η μπάλα ζωγραφιά, χωρίς τις κηλίδες που την λερώνουν. Κι εσύ την πήρες σοβαρά…
Κι όσοι την παίρνουν σοβαρά και την βάζουν προτεραιότητα στη ζωή τους, όσοι παίρνουν στα σοβαρά τα παραπάνω λεκτικά παιχνίδια και τους συνειρμούς και αρχίζουν να πλακώνονται στα σχόλια, είναι άξιοι της μοίρας τους. Και είναι ίσως αήττητοι -σαν την οπαδική τύφλωση- και το αήττητο πρωτάθλημα που μπορεί να πάρει ο ΠΑΟΚ.

Καταγγέλλει τη μετατροπή του λιμανιού Θεσσαλονίκης σε ορμητήριο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών

 

Τη μετατροπή του λιμανιού της Θεσσαλονίκης σε βάση υποδοχής στρατιωτικού υλικού των ΗΠΑ καταγγέλλει η Κομματική Οργάνωση Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Μέρες 1999 θυμίζει αυτές τις μέρες το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, με τα ''πήγαινε - έλα'' των αμερικανικών ελικοπτέρων και άλλου εξοπλισμού μέσα στις εγκαταστάσεις του λιμανιού.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αφού πήρε το παράσημο του ''γεωπολιτικού μεντεσέ'' και του ''καλύτερου προτιμώμενου εταίρου'' από τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, ιδρώνει καθημερινά για να αποδείξει ότι το αξίζει.

Και αξίζει ακόμα περισσότερη επιβράβευση: Σαν το καλύτερο βαποράκι των ΗΠΑ στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή.


Επιβεβαιώνεται μέσα από αυτές τις κινήσεις ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων, μετατρέπει τη χώρα μας σε μία μεγάλη βάση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, σε ένα ορμητήριο πολέμων και επεμβάσεων. Με δική τους ευθύνη εμπλέκουν τη χώρα μας και το λαό της ακόμα βαθύτερα στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΑμερικανοΝΑΤΟικών εταίρων τους, φυλακίζουν και άλλους λαούς στο μαντρί του ΝΑΤΟ.

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την ανάγκη που υπάρχει για την προστασία της ασφάλειας του ελληνικού λαού και των συνόρων της χώρας; Η πείρα αποδεικνύει ότι ΝΑΤΟ - ΕΕ δεν μπορούν να εγγυηθούν τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Αντίθετα, αποτελούν παράγοντες αποσταθεροποίησης, θερμών πολεμικών επεισοδίων.

Τη ''σταθερότητα'' και την ''ασφάλεια'' του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ την έχουν νιώσει στο πετσί τους καλά οι λαοί της πρώην Γιουγκοσλαβίας, της Συρίας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν και της Λιβύης.

Οι ανταγωνισμοί που συνεχώς μεγαλώνουν ανάμεσα σε ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δεν μπορεί παρά να δημιουργούν ανησυχία στο λαό και τη νεολαία της χώρας μας.

Γι' αυτό και χρειάζεται να σημάνει ξεσηκωμός απ' το λαό και τη νεολαία. Να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Να μη χρησιμοποιηθεί η Ελλάδα ως ορμητήριο των ιμπεριαλιστών. Να κλείσει η βάση της Σούδας και όλες οι ξένες βάσεις στην Ελλάδα. Να επιστρέψουν οι Έλληνες στρατιώτες από αποστολές εκτός συνόρων. Να δυναμώσει η πάλη για την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Να μη μετατραπεί το λιμάνι της Θεσσαλονίκης σε χώρος επισκευής και προετοιμασίας ελικοπτέρων. Να δυναμώσει η κοινή πάλη και αλληλεγγύη των λαών ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και το σύστημα που τον γεννά.

Η Κομματική Οργάνωση Κ. Μακεδονίας καλεί όλα τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους φίλους και συνεργαζόμενους, σε ετοιμότητα και εγρήγορση για την υπεράσπιση της ειρήνης, της κυριαρχίας, των δικαιωμάτων και της ευημερίας του ελληνικού λαού.
Καλούμε όλους τους φορείς της Θεσσαλονίκης να καταδικάσουν τη μετατροπή του λιμανιού σε νέο ορμητήριο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών».

902.gr

350 δις δολάρια κόστισαν στη Βενεζουέλα οι οικονομικές κυρώσεις των ΗΠΑ

1

Κατιούσα

Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που έφερε στο φως έρευνα του Κέντρου Γεωπολιτικής Στρατηγικής Λατινικής Αμερικής, σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις των κυρώσεων που υφίσταται η χώρα από την ΗΠΑ και τους συμμάχους της τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με το πόρισμα, ο διεθνής οικονομικός αποκλεισμός της χώρας από το 2013 αποτελεί τον κύριο υπεύθυνο της οικονομικής κρίσης, που μαστίζει τη Βενεζουέλα.
Το συνολικό κόστος των κυρώσεων μεταξύ 2013 και 2017 ανέρχεται σε 350 δις δολάρια στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών. Οι κυρώσεις μάλιστα είναι τέτοιες που, σύμφωνα με την έρευνα που συγκρίνονται μόνο με αντίστοιχες «που προηγούνται στρατιωτικών επεμβάσεων».
Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ, ιδιαίτερα μετά το ιδιόρρυθμο πραξικόπημα του αυτοανακηρυχθέντα προέδρου Χουάν Γκουαϊδό, απειλεί εμμέσως πλην σαφώς με στρατιωτική επιχείρηση για «ανθρωπιστικούς λόγους». Μόνο που η υποτιθέμενη ανθρωπιστική κρίση στη Βενεζουέλα και η συνακόλουθη μαζική μετανάστευση έχει προκληθεί εν πολλοίς από τις ίδιες τις κυρώσεις.
Η Βενεζουέλα βρίσκεται εκτός διεθνών αγορών, καθιστώντας αδύνατο τον εξωτερικό δανεισμό της, παρότι δεν είχε προβλήματα στην αποπληρωμή του χρέους της. Η έρευνα βέβαια επισημαίνει τις αρνητικές επιπτώσεις του μονομερούς προσανατολισμού της οικονομίας της χώρας στο πετρέλαιο, του οποίου οι τιμές βρίσκονται σε καθοδική τροχιά τα τελευταία χρόνια, επιδεινώνοντας ακόμα περισσότερο τις συνέπειες των κυρώσεων. Χωρίς πρόσβαση σε νέο δανεισμό και με αυξημένα επιτόκια αποπληρωμής του υπάρχοντος χρέους, η χώρα εξαναγκάστηκε να πληρώσεις πάνω από 17 δις δολάρια την πενταετία 2013- 2017. Η οικονομική απομόνωση και η πτώση των τιμών του πετρελαίου κόστισαν επιπλέον 22,5 δις δολάρια σε ετήσια βάση, χρήματα που θα μπορούσαν να ενισχύσουν την παραπαίουσα οικονομία της Βενεζουέλας. Η έρευνα ασφαλώς δεν ξεφεύγει από τα πλαίσια διαχειριστικών λογικών, ούτε θέτει το ερώτημα αν η ίδια η επιμονή της διακυβέρνησης Μαδούρο στη διατήρηση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής ευθύνεται για την όξυνση των προβλημάτων του διεθνούς μποϊκοτάζ. Επισημαίνει πάντως ότι αν ο Μαδούρο είχε λάβει διεθνή χρηματοδότηση ανάλογη το νεοφιλελεύθερου Αργεντίνου ομολόγου του Μαουρίσιο Μάκρι, η αύξηση του ΑΕΠ της χώρας θα ξεπερνούσε εκείνη της Αργεντινής.
Με πληροφορίες από telesur

Βάλτερ Κριβίτσκι – Από σοβιετικός πράκτορας, καταδότης κομμουνιστών

Δύσκολες Νύχτες

Ο Βάλτερ Κριβίτσκι γεννήθηκε ως Σαμουήλ Γκίνσμπεργκ στη Δυτική Ουκρανία το 1899. Έλαβε το όνομα Κριβίτσκι όταν μπήκε στην Υπηρεσία Πληροφοριών του Κόκκινου Στρατού. Χάρη στη γνώση ξένων γλωσσών που διέθετε, εργάστηκε για λογαριασμό των Σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών στη Γερμανία, την Αυστρία, την Ιταλία και την Ουγγαρία.
Το 1933 απεστάλη στην Ολλανδία όπου ανέλαβε υπεύθυνος στρατιωτικής κατασκοπίας για όλη τη Δυτική Ευρώπη. Το 1937 ο στενός του φίλος κι επίσης πράκτορας Ignace Reiss δολοφονήθηκε από την NKVD λίγο καιρό αφότου ανήγγειλε επίσημα στις αρχές της ΕΣΣΔ πως αυτομολεί. Το ίδιο έπραξε κι εκείνος ένα μήνα αργότερα, ενώ στο Παρίσι ήρθε σε επαφή με το γιο του Τρότσκι κι άλλους τροτσκιστές, όπως τον πράκτορα της ΝKVD Μαρκ Ζμπορόφσκι, που πέθανε μυστηριωδώς το Φλεβάρη του 1938.
Στα τέλη της ίδιας χρονιάς ο Κριβίτσκι κατέφυγε στις ΗΠΑ. Εκεί συνέγραψε σειρά αντισοβιετικών άρθρων για το περιοδικό The Saturday Evening Post, καθώς και το βιβλίο “Στις μυστικές υπηρεσίες του Στάλιν”, όπου τον Απρίλη του 1939 αποκάλυπτε τις επαφές της ΕΣΣΔ με τη Γερμανία, που οδήγησαν στη Συμφωνία Μολότοφ-Ρίμπεντροπ τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς. Τον Οκτώβρη του ίδιου έτους κατέθεσε ενόψει της λεγόμενης επιτροπής Dies, δηλαδή της Επιτροπής Αντιαμερικανικών Υποθέσεων, που στόχευε κυρίως στις διώξεις κομμουνιστών εντός ΗΠΑ, ενώ το Γενάρη του 1940 κατέθσε στις Στρατιωτικές Μυστικές Υπηρεσίες της Μ. Βρετανίας, MI5, όπου ενδεχομένως έδωσε πληροφορίες για την ταυτότητα των διάσημων μετέπειτα Σοβιετικών κατασκόπων Ντόναλντ ΜακΛην και Κιμ Φίλμπι. Ενοχοποίησε πάντως τον Αμερικανό αξιωματούχο Alger Hiss, έναν από τους πρωτεργάτες της ίδρυσης του ΟΗΕ, αν και μέχρι σήμερα δεν έχει εξακριβωθεί αν όντως υπήρξε πράκτορας.
Βρέθηκε νεκρός στις 10 Φλεβάρη 1941 στο ξενοδοχείο Μπελβύ της Ουάσινγκτον, με μια σφαίρα στο δεξί κρόταφο και τρία σημειώματα αυτοκτονίας. Μολονότι μέχρι σήμερα πολλοί πιστεύουν ότι ο Κριβίτσκι εκκαθαρίστηκε από τις Σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες, οι αμερικανικές αρχές μετά από επίσημη έρευνα επιβεβαίωσαν την εκδοχή της αυτοκτονίας, στην οποία συγκλίνει και η μαρτυρία της συζύγου του Reiss, που πιστοποιεί την αυθεντικότητα των σημειωμάτων.

Το χρέος έφτασε τα 244 τρισεκατομμύρια δολάρια!

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από την κατάρρευση της αμερικανικής τράπεζας Lehman Brothers και την έναρξη της μεγάλης διεθνούς κρίσης, ο Ζαν- Κλοντ Τρισέ, πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), σε συνέντευξη του στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, απαντώντας στην ερώτηση «Πως είναι η κατάσταση της οικονομίας σήμερα;», απάντησε: «Τόσο επικίνδυνη, όσο και τη στιγμή της κατάρρευσης της Lehman Brothers τον Σεπτέμβριο 2008».
Μπορεί η Κριστίν Λαγκάρντ, γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και ο Μάριο Ντράγκι, πρόεδρος της ΕΚΤ, να κρύβουν την πραγματικότητα πίσω από περίπλοκες εκφράσεις λόγω της θέσης τους, όμως ο Τρισέ μπορεί να λέει τα πράγματα με το όνομα τους, απελευθερωμένος από τις ευθύνες του κεντρικού τραπεζίτη.
Στην ίδια συνέντευξη, ο Γάλλος τραπεζίτης επισημαίνει ότι αν η διόγκωση του χρέους ήταν ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της κρίσης του 2008, σήμερα (το 2018) η κατάσταση «μυρίζει μπαρούτι» αφού το χρέος όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά, αντιθέτως μεγαλώνει εντυπωσιακά.
Σύμφωνα με το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (Instute of International Finance), μέσα στο γ΄ τρίμηνο του 2018, το χρέος του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα έφθασε το 318% του ΑΕΠ, φλερτάροντας με το ιστορικό υψηλό του 320% που είχε καταγραφεί στα μέσα του 2016. Η συνολική αξία όλων των δανείων στην παγκόσμια οικονομία διαμορφώθηκε στα 244 τρισ. δολάρια, δηλαδή απέχει μία ανάσα από το ρεκόρ των 247,7 τρισ. δολαρίων.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία που αφορούν στην εξέλιξη του χρέους ανά τομέα στο διάστημα Δεκέμβριος 2017- Δεκέμβριος 2018. Σύμφωνα, λοιπόν, με το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (ΙΙF):
Το δημόσιο χρέος (δηλαδή το χρέος των κυβερνήσεων) αυξήθηκε από 63,5 σε 65,2 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Το χρέος των νοικοκυριών αυξήθηκε από 44,2 σε 46,1 τρις δολ.
Το χρέος των επιχειρήσεων (εκτός του χρηματοπιστωτικού τομέα) αυξήθηκε από 68,6 σε 72,9 τρις δολ.
Το χρέος του χρηματοπιστωτικού κλάδου αυξήθηκε από 58,8 σε 60 τρις δολ.
Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος του προβλήματος σημειώνουμε ότι μόνον το χρέος των επιχειρήσεων (εκτός του χρηματοπιστωτικού τομέα) αντιστοιχεί στο 92% του παγκόσμιου ΑΕΠ!
 Τη σημασία της εξέλιξης του δημόσιου χρέους στην ανάλυση της καπιταλιστικής οικονομίας επισήμανε ο Μαρξ στο «Κεφάλαιο»: «Το δημόσιο χρέος, δηλ. το ξεπούλημα του κράτους –αδιάφορο αν είναι απολυταρχικό, συνταγματικό ή δημοκρατικό κράτος– βάζει τη σφραγίδα του στην κεφαλαιοκρατική εποχή. Το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού, είναι το δημόσιο χρέος τους».
Η αύξηση  του χρέους (δημόσιου και ιδιωτικού) δεν είναι ο μόνος πρόδρομος της κρίσης και της επαπειλούμενης ύφεσης στη διεθνή οικονομία. Είναι όμως ένα ασφαλές κριτήριο για να δούμε προς τα που πάνε τα πράγματα.
Πολύ περισσότερο,  αυτό ισχύει αν συνυπολογιστούν οι εκτιμήσεις για τη σημερινή κατάσταση υπό το φως των εξελίξεων (οικονομικών και γεωπολιτικών).
Τόσο η όξυνση των αντιθέσεων μεταξύ των μεγάλων οικονομιών, που παίρνουν τη μορφή των εμπορικών πολέμων, κυρίως μεταξύ ΗΠΑ- Κίνας, όσο και η  ανησυχητική επιβράδυνση (όπως επισημαίνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) δείχνουν ότι μια νέα ύφεση δεν είναι απλώς ένα ενδεχόμενο, αλλά μια άμεση υπαρκτή απειλή.
Η εκρηκτική άνοδος του χρέους είναι μια όψη της  συνολικής κρίσης υπερσυσσώρευσης, η οποία, όπως δείχνουν τα στοιχεία, όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκε, τα προηγούμενα χρόνια, αλλά φαίνεται να οξύνεται.
Και επειδή  το μόνο αντίδοτο στην κρίση υπερσυσσώρευσης είναι η καταστροφή του πλεονάζοντος κεφαλαίου, οι καπιταλιστές ετοιμάζονται για ένα «νέο γύρο», πριν καν κλείσει ο προηγούμενος.
Αυτή η καταστροφή περιλαμβάνει το κλείσιμο των λιγότερο παραγωγικών επιχειρήσεων και έτσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις και οι ευκαιρίες για αυτούς που μπορούν να αντέξουν να συνεχίσουν με μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους και μικρότερη παραγωγή.
Όμως, αν αυτό το ξεκαθάρισμα φαίνεται να αφορά έναν αριθμό κεφαλαιοκρατών που θα χάσουν κάποια από τα προνόμια τους, στην πραγματικότητα τη νύφη θα την πληρώσουν η εργατική τάξη στο σύνολο της και τα λαϊκά στρώματα σε όλο τον κόσμο.

Ένας νέος γύρος απολύσεων, μειώσεων μισθών, κατάργησης κοινωνικών δικαιωμάτων, εντατικοποίησης της εργασίας σε συνδυασμό με την ενίσχυση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων και άλλα μέτρα εν ονόματι της ανάγκης να αντιμετωπιστεί η κρίση….

Ο Γιάννης Μαρίνος και οι απεργίες που ήθελε να “απαγορεύσει” ο Χαρίλαος Φλωράκης

Κατιούσα

Για το Χαρίλαο Φλωράκη, ως μια από τις σημαντικότερες πολιτικές προσωπικότητες του 20ού αιώνα στην Ελλάδα, είναι λογικό κι επόμενο να έχουν γράψει και να γράφουν ακόμα πολλοί και διάφοροι, από διαφορετική ιδεολογική και όχι μόνο σκοπιά, ιδίως αν ανήκουν σε αυτούς που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν λιγότερο ή περισσότερο.
Σαφώς η ιδέα ενός εμβληματικού δημοσιογράφου της δεξιάς παράταξης στην Ελλάδα να καταγράφει στιγμιότυπα από τις συναναστροφές του με τον ιστορικό ηγέτη του ΚΚΕ είναι ιντριγκαδόρικη από μόνη της. Αυτό λοιπόν σκέφτηκε ο Γιάννης Μαρίνος, που επέλεξε στο τελευταίο του βιβλίο, που πρόσφατα κυκλοφόρησε, να περιλάβει το Χαρίλαο Φλωράκη μεταξύ των τριών πολιτικών αρχηγών των οποίων τις συζητήσεις μαζί του καταγράφει στο “Κωνσταντίνος Καραμανλής – Ανδρέας Παπανδρέου – Χαρίλαος Φλωράκης. Εκμυστηρεύσεις τριών μεγάλων”.
Το απόσπασμα που αναφέρεται στον γγ του ΚΚΕ το οποίο ήδη έχει προκαλέσει τις περισσότερες συζητήσεις είναι εκείνο στο οποίο ο επί δεκαετίες διευθυντής του “Οικονομικού Ταχυδρόμου” και μετέπειτα ευρωβουλευτής της ΝΔ, υποστηρίζει πως σε κάποιο δείπνο ο Φλωράκης του εξομολογήθηκε πως έχει αγανακτήσει με τις απεργίες και πως αν ήταν πρωθυπουργός θα τις απαγόρευε για να ένα εξάμηνο τουλάχιστον.
Πριν περάσουμε στο επίμαχο απόσπασμα, το οποίο και στη συνέχεια θα σχολιάσουμε, να πούμε ότι γενικά στο κομμάτι του βιβλίου που αναφέρεται στο Χαρίλαο, ο συγγραφέας προσπαθεί απεγνωσμένα να δώσει μια αίσθηση οικειότητας και αλληλοεκτίμησής μεταξύ τους, εμφανίζοντας το ΓΓ του κόμματος μάλιστα να μένει περίπου έκπληκτος με τις γνώσεις του Μαρίνου στα οικονομικά ή εντυπωσιασμένος επειδή ο τελευταίος επικαλούνταν ρήση του Χρουτσόφ. Ας δούμε όμως συγκεκριμένα τη διαβόητη αποστροφή κατά των απεργιών κατά Μαρίνο:

Ήταν σε ένα από τα δείπνα μας στην ταβέρνα της κυρα Μαρίας στο Χαλάνδρι, που φάνηκαν τα όρια ανοχής του Φλωράκη απέναντι στην ελεύθερη διακίνηση των – κατά κανόνα – αντίθετων απόψεών μας. Με τρίτο συνδαιτυμόνα τον τότε πιστό συνεργάτη του Μίμη Ανδρουλάκη, ο Φλωράκης αφέθηκε σε έναν – απροσδόκητο για αριστερό – φιλιππικό κατά των απεργιών που ταλαιπωρούσαν την εποχή εκείνη το πανελλήνιο. Κατάπληκτος από το γεγονός, του συνέστησα εν πρώτοις να χαμηλώσει τη φωνή του, καθώς υπήρχε κίνδυνος να τον ακούσουν από τα διπλανά τραπέζια. Με καθησύχασε πληροφορώντας με ότι και οι πελάτες και τα γκαρσόνια «είναι δικοί μας άνθρωποι».
Η εξασφαλισμένη έτσι προστασία του από αδιάκριτα αυτιά εχθρών του κόμματος των προλετάριων του παρείχε την άνεση να μου εξηγήσει ότι αυτές οι απεργίες για ψύλλου πήδημα από τους προνομιούχους των ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΟΤΕ, δημόσιες συγκοινωνίες, Ολυμπιακή κλπ) ταλαιπωρούν και βλάπτουν τον απλό λαό και τους μικρομεσαίους. «Οι απλοί πολίτες δεινοπαθούν χωρίς μέσα μεταφοράς, ενώ πάρα πολλοί από τους μικρομεσαίους, που είναι δικοί μας, μου παραπονιούνται ότι δεν μπορούν να δουλέψουν κανονικά και συνεπώς έχουν σοβαρές ζημιές.» Αποτόλμησα τότε την προκλητική ερώτηση: «Και πώς θα αντιμετωπίζατε εσείς το πρόβλημα αν ήσαστε πρωθυπουργός;» – για να ακούσω εμβρόντητος : «Πολύ απλά. Θα απαγόρευα τις απεργίες για ένα εξάμηνο, ώστε να ομαλοποιηθεί η κατάσταση, και μετά βλέποντας και κάνοντας».
«Αυτή η απάντηση» του είπα, με ασυγκράτητο ενθουσιασμό, «θα δημοσιευθεί στο επόμενο φύλλο του Οικονομικού Ταχυδρόμου. Θα προβάλλω στο εξώφυλλο ολοσέλιδη φωτογραφία σας με τον κραυγαλέο τίτλο «Μια δήλωση – βόμβα του Χαρίλαου Φλωράκη» και θα παραπέμπω στις εσωτερικές σελίδες, με την προσδοκία μάλιστα ότι θα ερεθιστούν πολλοί από τους μη αναγνώστες του Οικονομικού Ταχυδρόμου να τον αγοράσουν, για να δουν περί τίνος πρόκειται». Και, ενθουσιασμένος για τη σπουδαία αποκλειστικότητα που είχα εξασφαλίσει, συμπλήρωσα: «Έτσι, θα αυξηθεί θεαματικά – είμαι βέβαιος – και η κυκλοφορία του περιοδικού μου». «Δεν είσαι καλά» μου απάντησε αιφνιδιασμένος. «Αν τολμήσεις να το κάνεις, θα σου υποβάλλω μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση, διαψεύδοντάς σε έτσι κατά τον πιο αποτελεσματικό τρόπο». Όμως εγώ, επιμένοντας, τον πληροφόρησα ότι θα διακινδυνεύσω τη δημοσίευση, με τη βεβαιότητα ότι οι περισσότεροι αναγνώστες μου θα πιστέψουν εμένα. «Άλλωστε», πρόσθεσα «έχω και μάρτυρα που θα με επιβεβαιώσει», δείχνοντας τον σιωπηλά παρακολουθούντα τη συζήτησή μας Μίμη Ανδρουλάκη. «Δε θα τολμήσει» απεφάνθη κοφτά ο Φλωράκης, για να προσθέσει: «Όπως δε θα τολμήσεις και εσύ, γιατί ξέρεις ποιος θα καλέσω ως μάρτυρες κατηγορίας εναντίον σου; Τους περισσότερους από τους συναδέλφους σου στον ΔΟΛ, που είναι δικοί μας».
Το τουσέ του ηγέτη του ΚΚΕ ήταν καίριο. «Τη μήνυση» του είπα «τη διακινδυνεύω. Αν όμως αμφισβητηθεί η αξιοπιστία μου από τους συναδέλφους μου συντρόφους σας, τότε φοβάμαι ότι θα πείσουν το δικαστήριο ότι είμαι συκοφάντης και αναπόφευκτα έτσι θα βρεθώ εκτός Συγκροτήματος. Ίσως  και να κινδυνεύσει και η δημοσιογραφική μου σταδιοδρομία». Δεν επρόκειτο για σχήμα λόγου, καθώς γνώριζα ότι κάποιοι συνάδελφοί μου στον ΔΟΛ δεν με χώνευαν για τις αντικομμουνιστικές θέσεις μου, και έτσι θα τους δινόταν η ευκαιρία να με πλήξουν θανάσιμα.

Επειδή τα περίφημα κότερα του Χαρίλαου δεν ήταν αρκετά, χρειαζόταν και μια αντι-απεργιακή θέση για να δέσει το γλυκό. Αλλά ας δεχτούμε ως υπόθεση εργασίας και μόνο – μια και δεν υπάρχει απολύτως τίποτε στη ζωή του Φλωράκη ή σε άλλες μαρτυρίες ανθρώπων που τον γνώρισαν που να μας κάνει να πιστέψουμε πως θα είχε πει ποτέ κάτι τέτοιο – ότι πράγματι η δήλωση έγινε έτσι ή κάπως έτσι.
Ο Μαρίνος θέλει να μας πείσει ότι ήταν τέτοια η άνεση του Φλωράκη μαζί του, ώστε επέλεξε να εκστομίσει κάτι που ήξερε πως θα μπορούσε να γίνει βούκινο σε έναν ορκισμένο πολιτικό του αντίπαλο, μπροστά σε μάρτυρες και μάλιστα με υψηλό τόνο φωνής. Ένας εξ αυτών ήταν ο Μίμης Ανδρουλάκης, που καίτοι λαλίστατος ως προς τη σχέση του με το Φλωράκη, δεν έχει αναφερθεί ποτέ εξ όσων γνωρίζουμε στο συγκεκριμένο περιστατικό, ούτε το έχει επιβεβαιώσει μέχρι στιγμής, κάτι που για έναν άνθρωπο με το δικό του ιστορικό φαντάζει τουλάχιστον παράξενο.
Επιπλέον από τους θαμώνες και τα γκαρσόνια, που προφανώς είχαν παραδώσει ένας προς έναν βεβαιώσεις κομματικής πίστης στο γραμματέα, που ήταν έτσι σίγουρος για την εχεμύθειά τους, επίσης δε βγήκε ένας μέσα στα χρόνια να αναφερθεί στο περιστατικό, προφανώς κανείς δεν άκουσε, αλλά και όσοι το έκαναν, είναι μέχρι σήμερα οπαδοί του κόμματος που ορκίστηκαν να πάρουν το μυστικό στον τάφο τους. Το καλύτερο όμως είναι ότι ο Μαρίνος, ενώ είχε αυτή τη φοβερή αποκλειστικότητα, έσπευσε να την ανακοινώσει στο Χαρίλαο, περιμένοντας προφανώς την άδειά του. Seems legit, που λένε και στο χωριό μου.
Η αλήθεια είναι πως μπροστά δεν ήμασταν, οπότε είναι αδύνατον να πούμε με βεβαιότητα τι ακριβώς διαμείφθηκε στη διαβόητη ταβέρνα του Χαλανδρίου, που συναντάμε κι άλλες φορές στο βιβλίο. Δικαιούμαστε όμως να αντιμετωπίζουμε με σκεπτικισμό όσα διαβάσαμε, ιδιαίτερα όσο παραμένουν ανεπιβεβαίωτα ανεκδοτολογικά περιστατικά. Το ποια ήταν η στάση του Χαρίλαου και του ΚΚΕ απέναντι στις απεργίες και τους εργαζόμενους το αποδεικνύει η ίδια η ιστορία του ίδιου και του κόμματος, διαχρονικά και αδιαμφισβήτητα.

Εξάχρονος αποκεφαλίστηκε στη Σαουδική Αραβία γιατί ανήκε σε λάθος δόγμα του Ισλάμ

Κατιούσα

Συνεχίζει να σπάει όλα τα ρεκόρ σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων η καλύτερη σύμμαχος των ΗΠΑ και της ΕΕ στη Μέση Ανατολή, Σαουδική Αραβία.
Θύμα αυτή τη φορά ένα εξάχρονο αγόρι, που σφαγιάστηκε μπροστά στα μάτια της μητέρας του επειδή η οικογένειά του ανήκει στο σιιτικό δόγμα, σε μια χώρα όπου τα τρία τέταρτα του πληθυσμού είναι σουνίτες.
Η μητέρα με το γιο είχαν πάρει ταξί για να επισκεφτούν το ιερό του προφήτη Μωάμεθ στη Μεδίνα. Τότε ένας άγνωστος πλησίασε τη γυναίκα, ρωτώντας της αν είναι σιίτισα, κάτι στο οποίο απάντησε καταφατικά.
Λίγα λεπτά μετά, σύμφωνα με την οργάνωση Shia Rights Watch, ένα αμάξι σταμάτησε κοντά στη γυναίκα, άρπαξε το παιδί και του επιτέθηκε με ένα κομμάτι γυαλί, μαχαιρώνοντάς το επανειλημμένα ώσπου αποκεφαλίστηκε. Η μητέρα του, μην μπορώντας να αντιδράσει, παρακολουθούσε τη σκηνή ουρλιάζοντας.
Καμία επέμβαση δεν υπήρξε, ούτε έχει πραγματοποιηθεί μέχρι στιγμής κάποια έρευνα εκ μέρους των αρχών της χώρας για το φρικτό έγκλημα. Στην κηδεία παραβρέθηκαν πολλά μέλη της σιιτικής κοινότητας, ως έκφραση αλληλεγγύης στους γονείς, καταγγέλλοντας τις συνεχείς διώξεις σε βάρος τους και την έλλειψη προστασίας από την κυβέρνηση.
Οι προσπάθειες για διεθνή ευαισθητοποίηση προσκρούουν στην ασυλία που απολαμβάνει η μοναρχία του κόλπου, λόγω των στενών δεσμών της με τη Δύση, ασυλία που αφορά και τη διαβόητη υπόθεση Κασόγκι. Σε μια υποκριτική προσπάθει καθησυχασμού της κοινής γνώμης, ο υπουργός εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας δήλωσε πως η δολοφονία ήταν “λάθος” και την απέδωσε σε αξιωματούχους της κυβέρνησης που “έδρασαν έξω από τα πλαίσια της αρμοδιότητάς τους”, απαλλάσσοντας τον πρίγκηπα διάδοχο από κάθε ευθύνη.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΤΟΜΕΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ

    Η Τομεακή Επιτροπή Κέρκυρας του ΚΚΕ σχετικά με τη δικαστική δίωξη σε βάρος του πρώην μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κέρκυρας (ΕΠΣΚ) Κώστα Ρούσσινου από μέλος της παράταξης «ΚΕΡΚΥΡΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ – ΑΝΑΤΡΟΠΗ» σημειώνει τ’ ακόλουθα: 

1.      Η δικαστική δίωξη είναι μία σαφής πράξη προσπάθειας ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης. Αυτό γιατί ο διωκόμενος αθλητικός παράγοντας κατηγορείται για το περιεχόμενο των δημόσιων τοποθετήσεων του ως υποψήφιος της παράταξης «ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ – ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ» στις εκλογές τις Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κέρκυρας το Δεκέμβριο του 2016.

2.      Η συγκεκριμένη δίωξη δε συνιστά μία απλή δικαστική στοχοποίηση ενός προσώπου. Αντίθετα είναι μία απόπειρα φίμωσης της άποψης ότι ο αθλητισμός πρέπει να είναι ερασιτεχνικός και να μη δρουν σε αυτόν επιχειρηματικά συμφέροντα. Η «αμαρτία» του Κώστα Ρούσσινου και της παράταξης, που εκπροσωπεί, είναι ότι στις εκλογές της ΕΠΣ Κέρκυρας (που ήταν μέρος μιας ευρύτερης εκλογικής – επιχειρηματικής αντιπαράθεσης για τον έλεγχο της ΕΠΟ) ανέδειξαν τη δράση των μεγάλων ποδοσφαιρικών εταιρειών και των εκπροσώπων τους, δράση που φέρνει τη διαφθορά, τον οπαδισμό, την κερδοσκοπία, την εμπορευματοποίηση του αθλήματος και την ακύρωση των αθλητικών αξιών.

3.      Η απόπειρα «γύψου» στη συνδικαλιστική δραστηριότητα και στο χώρο του αθλητισμού δεν είναι τυχαία. Συμβαδίζει με τη γενικότερη αντιδραστικοποίηση και τον αυταρχισμό που υφίσταται ο λαός και οι αγώνες του. Πρόσφατα μάλιστα ψηφίστηκε συνδικαλιστικός νόμος που προσπαθεί να περιορίσει το δικαίωμα στην απεργία. Ως τέτοια λοιπόν καταγγέλλεται και θα πρέπει να τύχει της συνολικής λαϊκής αποδοκιμασίας.

4.      Ο αθλητισμός είναι δικαίωμα και όχι εμπόρευμα. Οι κυβερνήσεις όμως όλες διαχρονικά, σήμερα αυτή των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπως και προηγούμενα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, εφαρμόζουν πολιτικές που εμπορευματοποιούν όλο και περισσότερο τον αθλητισμό, ενισχύουν την ανάπτυξη σε αυτόν πολύμορφων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων (βλ. αθλητικές ακαδημίες, αθλητικές εταιρείες κλπ.). Η κατάσταση αυτή μάλιστα αποτυπώνεται και αναπαράγεται στις εκλογές πολλών αθλητικών οργάνων (π.χ. ΕΠΣ, ΕΠΟ) από υποστηρικτές αυτών των αντιλήψεων και εκπροσώπους των εταιρειών.

5.      Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι εκπρόσωποι και τα μέλη των αθλητικών σωματείων, οι αθλούμενοι, οι προπονητές, οι φίλαθλοι πρέπει να απορρίψουν τον επιχειρηματικό «αθλητισμό» και να αντιπαλέψουν τους εκφραστές του. Οφείλουν επίσης να αγωνιστούν για έναν υγιή ερασιτεχνικό αθλητισμό και να διεκδικήσουν υποδομές και οικονομική υποστήριξη για την εξασφάλιση του δικαιώματος στην άθληση.

6.      Η με κάθε τρόπο υποστήριξη και αλληλεγγύη στο διωκόμενο αθλητικό παράγοντα, είναι υποχρέωση και καθήκον κάθε αθλητικού σωματείου, παράγοντα, αθλητή, προπονητή, φιλάθλου αλλά και ευρύτερα των μαζικών και συνδικαλιστικών φορέων του λαού μας.

    Για το ΚΚΕ το ποδόσφαιρο της αγοράς που βρωμάει και ζέχνει από παντού βρίσκεται στον αντίποδα των δικών μας αναγκών. Αυτό που εμείς έχουμε πραγματικά ανάγκη είναι ένα ποδόσφαιρο που θα μαθαίνει τη νεολαία να είναι πρωταγωνιστής στους αγωνιστικούς χώρους και όχι θεατής – καταναλωτής στην κερκίδα, που θα διαπαιδαγωγεί με τις αξίες του ευ αγωνίζεσθε, της άμιλλας, της αλληλεγγύης, της δια βίου άσκησης για υγιεινή ζωή. Βάση σε αυτό είναι ο σχολικός αθλητισμός με οργανωμένη ένταξη της φυσικής αγωγής στο εκπαιδευτικό σύστημα με αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες.

    Καμιά δίωξη, καμιά ποινικοποίηση της πάλης δεν θα μας εμποδίσει να αντιπαραταχθούμε στα σχέδια για ένα ποδόσφαιρο κομμένο και ραμμένο στα κέρδη των επιχειρηματικών συμφερόντων.

    Καλούμε κάθε αθλητή, σωματείο, αθλητικό παράγοντα να καταδικάσουν την ποινικοποίηση της δράσης στο χώρο του ποδοσφαίρου, τη συγκεκριμένη δικαστική δίωξη, να συνταχθούν στη πάλη ενάντια στον εμπορευματοποιημένο αθλητισμό.

ΔΗΛΩΣΗ 5 ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ 55 ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΡΟΥΣΣΙΝΟΥ*

 Με αφορμή την δικαστική αγωγή σε βάρος  του Κώστα Ρούσσινου, πρώην μέλους του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κέρκυρας, για τις δημόσιες τοποθετήσεις του ως υποψήφιος στις εκλογές της ΕΠΣΚ το Δεκέμβριο του 2016 όλοι εμείς σύλλογοι και άνθρωποι του αθλητισμού, παράγοντες, αθλητές, προπονητές, δημοσιογράφοι, γιατροί και φίλαθλοι, δηλώνουμε τ΄ ακόλουθα:

1.      Η αγωγή σε βάρος υποψηφίου σε εκλογές θεσμικών οργάνων, με βάση το περιεχόμενο των δημόσιων τοποθετήσεων, συνιστά ποινικοποίηση της κοινωνικής δραστηριότητας. Τέτοια είναι και η αγωγή σε βάρος του Κώστα Ρούσσινου γι΄ αυτό την καταδικάζουμε απερίφραστα και του εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας. Το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης θέσεων και ιδεών για τον αθλητισμό και ευρύτερα για την κοινωνία δεν είναι διαπραγματεύσιμο.

2.      Ο Κώστας Ρούσσινος είναι επιστήμονας, άνθρωπος των γραμμάτων, δραστήριο κοινωνικά άτομο με μεγάλη προσφορά στο χώρο του αθλητισμού. Έχει γνωστές και σταθερές θέσεις υπέρ του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, τις οποίες υπερασπίζεται πάντα τεκμηριωμένα με ήθος, σοβαρότητα, υπευθυνότητα και ευθύτητα. Έτσι λειτούργησε και με τις δημόσιες ανακοινώσεις του και παρεμβάσεις στο πλαίσιο των εκλογών της ΕΠΣ Κέρκυρας το 2016. Η «αμαρτία» του ήταν το ό,τι ανέδειξε τη δράση ισχυρών συμφερόντων του αθλητισμού και των πρακτικών τους στις εκλογικές διαδικασίες του ποδοσφαίρου καθώς και την συνδικαλιστική ασυνέπεια και ευθύνη αθλητικών παραγόντων για τα προβλήματα του κερκυραϊκού ποδοσφαίρου.

3.      Οι αιρετοί σε κοινωνικούς φορείς και αξιώματα καθώς και οι υποψήφιοι γι’ αυτά υπόκεινται, στο πλαίσιο της δημοκρατικής λειτουργίας, σε δημόσια κριτική. Τέτοια ήταν και η κριτική που ασκήθηκε σε υποψήφιους στις εκλογές της ΕΠΣ Κέρκυρας από τις ανακοινώσεις του Κώστα Ρούσσινος. Κριτική που ήταν αμιγώς ποδοσφαιρική και εστίαζε πάνω σε απόψεις, πρακτικές και επιλογές σχετικές με τον αθλητισμό. Η κριτική αυτή δεν στόχευε και φυσικά δεν προκάλεσε βλάβη σε κανέναν  σε επαγγελματικό, προσωπικό ή οικογενειακό επίπεδο.

·           ΑΠΣ ΟΛΥΜΠΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

·           ΑΟ ΑΧΙΛΛΕΕΑΣ ΝΥΜΦΩΝ

·           ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΘΙΝΑΛΙ

·           ΘΥΕΛΛΑ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

·           ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ  ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

·           ΑΛΑΜΑΝΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ, πρώην αθλητής του ΝΑΟΚ, Φυσικός, Μεταπτυχιακός Παν/μιου Μάλτας

·           ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗΣ ΜΠΑΜΠΗΣ, προπονητής ποδοσφαίρου, Διευθυντής γυμνασίου Περουλάδων

·           ΑΣΠΙΩΤΗΣ ΑΛΕΚΟΣ, τ. πρόεδρος του ΑΕΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, Επαγγελματίας

·           ΑΣΠΙΩΤΗΣ ΣΠΥΡΟΣ, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, τ. μέλος του ΔΣ του ΝΑΟΚ, Επαγγελματίας

·           ΒΑΓΙΑ ΜΑΡΙΑ, γιατρός αγώνων, Ψυχίατρος

·           ΒΕΔΟΥΡΑΣ ΣΠΥΡΟΣ, πρόεδρος του ΑΧΙΛΛΕΑ ΝΥΜΦΩΝ, παλαίμαχος ποδ/στής  του ΑΟ ΚΡΚΥΡΑ, Επαγ/τίας

·           ΒΕΔΟΥΡΑ ΓΕΩΡΓΙΑ, αθλήτρια βόλεϊ, Φοιτήτρια Ιατρικής

·           ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ ΦΩΤΗΣ, Γενικός αρχηγός και μέλος ΔΣ  ΟΛΥΜΠΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, Επαγγελματίας

·           ΒΛΑΧΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής ΑΣΤΕΡΑ, Οικοδόμος

·           ΓΑΣΤΕΡΑΤΟΣ ΝΙΚΟΣ, μέλος ΔΣ ΟΛΥΜΠΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, Επαγγελματίας

·           ΓΑΣΤΕΡΑΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, μέλος της ΑΕΛ, αντιπρόεδρος Μουσικής Ένωσης Λευκίμμης, Εργαζόμενος

·           ΓΙΣΔΑΚΗΣ ΜΑΝΘΟΣ, τ. πρόεδρος του ΑΣΤΕΡΑ ΣΠΑΡΤΥΛΑ, πρόεδρος Ένωσης γονέων & κηδεμόνων, Επαγ/τίας

·           ΓΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ, ποδοσφαιριστής  

·           ΔΟΥΛΓΕΡΗΣ ΝΙΚΟΣ, προπονητής Τάε κβον ντο

·           ΔΟΥΛΓΕΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, πρωταθλητής Ελλάδας Τάε κβον ντο, Φοιτητής ΤΕΦΑΑ (Φυσ. αγωγής & αθλητισμού)

·           ΔΟΥΛΓΕΡΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ, πρωταθλήτρια Ελλάδας  Τάε κβον ντο

·           ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ ΚΙΚΗ, αθλήτρια βόλεϊ, Δημόσια Υπάλληλος

·           ΚΑΡΔΑΜΗ ΜΕΛΠΩ, καθηγήτρια φυσικής αγωγής και αθλητισμού, Εκπαιδευτικός