Ο
υπουργός Εξωτερικών της Κούβας τόνισε ότι ο κοροναϊός δείχνει την
τεράστια έκταση που έχει πάρει το εμπάργκο και οι συνεχείς επιθέσεις των
Ηνωμένων Πολιτειών στο νησί της επανάστασης.
Ο υπΕξ της Κούβας, Bruno Rodríguez Parrilla, μέσω του λογαριασμό του Twitter (χτες Δευτέρα) κατήγγειλε ότι «ο
οικονομικός, οικονομικός και εμπορικός αποκλεισμός που επέβαλε η
κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών στην Κούβα είναι πραγματική γενοκτονία». Αναφερόμενος στις ζημιές που υπέστη ο
κουβανέζικος λαός εδώ και περισσότερα από 60 χρόνια, ο διπλωματικά
επικεφαλής της χώρας μέσω της «ετικέτας» (tag) <|#ElBloqueoMata|>
κατάγγειλε μεταξύ άλλων ότι «ως συνέπεια των κυρώσεων που επέβαλε ο
Λευκός Οίκος στην Κούβα, η προσφορά ιατρικών προμηθειών από το Ίδρυμα
του Προέδρου της AliBaba, Jack Ma, δεν μπορούσε να κινηθεί και να φτάσει
στις “Μεγάλες Αντίλλες», καθώς ήταν αμερικάνικη (των ΗΠΑ) η εταιρεία
που θα μετέφερε το υλικό.
Los bloqueos y sanciones no tienen justificación ética ni legal. El bloqueo contra #Cuba es genocida. En un contexto donde las naciones deben ayudarse entre sí, #EEUU intensifica su agresión contra el país solidario.| #ElBloqueoMata#COVID19 No obstante, el propio canciller expresó que
este lunes arribó a Cuba un donativo enviado por el Gobierno de China
para el enfrentamiento al coronavirus.
Así agregó que “en tiempos de pandemia, la solidaridad y cooperación salvan vidas”.
El bloqueo es el principal obstáculo para el desarrollo de nuestro país.
Es una política cruel e inhumana que ha dañado al pueblo de #Cuba durante demasiado tiempo.
Agradezco a quienes luchan cada día para terminar esta agresión. #ElBloqueoMata#COVID19pic.twitter.com/agRy7uRVzE — Bruno Rodríguez P (@BrunoRguezP) April 6, 2020 ✔️
En reiteradas ocasiones Rodríguez Parrilla ha condenado las agresiones
de Estados Unidos no solo a la isla, sino también a otras naciones como
Venezuela e Irán <|Bruno Rodríguez P ✔️ @BrunoRguezP|>
Οι αποκλεισμοί και οι κυρώσεις δεν έχουν καμία ηθική ή νομική βάση.
Ο αποκλεισμός της Κούβας <|#Cuba|> είναι σκέτη γενοκτονία.
Σε ένα πλαίσιο όπου τα έθνη πρέπει να
αλληλοβοηθούνται, οι <|#EEUU|> (ΗΠΑ) εντείνουν την επιθετικότητά
τους ενάντια στη χώρα της παγκόσμιας αλληλεγγύης.
<|#ElBloqueoMata # – COVID19|>
ℹ️ Ο ίδιος ο υπΕξ δήλωσε πως τη Δευτέρα μια δωρεάν βοήθεια, που στάλθηκε από την κινεζική κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τον κοροναϊό έφτασε στην Κούβα.
«Έτσι, -πρόσθεσε, “σε περιόδους πανδημίας, αλληλεγγύης και συνεργασίας σώζουμε ζωές“».
Το εμπάργκο είναι το κύριο εμπόδιο για την ανάπτυξη της χώρας μας.
Πρόκειται για μια ωμή, σκληρή και απάνθρωπη πολιτική που έχει βλάψει από πολύ καιρό το λαό της Κούβας <|#Cuba|>.
Ευχαριστώ όλους εκείνους που αγωνίζονται
κάθε μέρα για να τερματίσουν αυτή την επιθετικότητα. #ElBloqueoMata #
COVID19 pic.twitter.com/agRy7uRVzE – – Bruno Rodríguez P (@BrunoRguezP) 6
Απριλίου 2020
ℹ️ Ο Rodríguez Parrilla έχει καταδικάσει επανειλημμένα τις επιθέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών όχι μόνο στο νησί, αλλά και σε άλλα έθνη όπως η Βενεζουέλα και το Ιράν.
Αυτή τη φορά η παρέμβαση του Τσιάρτα γίνεται στο προφίλ του στο Twitter
και εδώ μπορούμε να ανοίξουμε μια σύντομη παρένθεση για να σημειώσουμε
πώς αυτοπροσδιορίζεται ο ίδιος και πώς περιγράφει τα ενδιαφέροντά του.
Έχουμε και λέμε: Ανατροφή παιδιών (ο κατάλληλος άνθρωπος για να τα
κάνει φασίστες), ενδιαφέρουσες φωτογραφίες (ακούγεται σχεδόν πονηρό αλλά
ας το προσπεράσουμε), Επιδραστικές προσωπικότητες (σιγά μην
ασχολούμαστε με τον κάθε ασήμαντο και όχι με influencers), τεχνολογίας
(του ξέφυγε και ένα γράμμα, εντάξει, εκτός και αν εννοεί “επιδραστικές
προσωπικότητες τεχνολογίας”, γιατί δε βάζει κόμματα στο ενδιάμεσο και
είναι γενικώς υπεράνω κομμάτων ο φασισμός του), Επιχειρήσεις (αλίμονο),
Κυβέρνηση & Πολιτικά (γιατί αν δεν μπεις σε μια κυβέρνηση, τι να την
κάνεις την Πολιτική. Κλείνει η παρένθεση και συνεχίζουμε.
Ο Βασίλης Τσιάρτας αναρωτιέται βασικά γιατί δεν μαζεύουν τα ΜΑΤ τους
υγειονομικούς που έκαναν τη συμβολική τους κινητοποίηση στον
Ευαγγελισμό. Ίσως να θεωρεί λογικό να αναλάβει επιτέλους η ΕΛ.ΑΣ. τον
κρίσιμο τομέα της υγείας και να επιβάλει μια τάξη -μάσκες οι μεν, μάσκες
οι δε, μην κολλάτε στις λεπτομέρειες.
Κάποιοι θα αναρωτηθούν γιατί δε μαζεύει κάποιος τον Τσιάρτα
επιτέλους. Το πραγματικό ερώτημα, ωστόσο, είναι τι διαφορετικό λέει
αυτός ο φασίστας από τα παπαγαλάκια των “δημοκρατικών ΜΜΕ”. Το πολύ-πολύ
να αλλάζει η διατύπωση…
Στις 1 Απριλίου ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Πέτσας αναφέρθηκε σε «αυστηροποίηση» των μέτρων περιορισμού της κυκλοφορίας με την εξής επισήμανση: «Οι συνεπείς δεν είναι κορόιδα.
Θα πρέπει όλοι να μένουμε στο σπίτι.Όσοι κάνουν κατάχρηση για να είναι όλη την ημέρα έξω, θα νιώσουν σύσφιξη των μέτρων».
Η δήλωση αυτή, μάλιστα, συνέπεσε χρονικά
με τον σάλο που δημιούργησε το γνωστό βίντεο τηλεοπτικού σταθμού, το
οποίο παραποίησε την εικόνα της παραλίας Θεσσαλονίκης και οδήγησε στο
«φράξιμό» της από την κυβέρνηση.
Με την «αθώα» αυτή φράση («καθαγιασμένη»
όπως συμβαίνει με κάθε προσχηματική επίκληση της «υγείας», εφόσον βέβαια
δεν αφορά καταργήσεις και περικοπές πόρων για τις «αχρείαστες»
νοσοκομειακές δομές) ο κυβερνητικός εκπρόσωπος βάλθηκε να κατασκευάσει
την εικόνα «κάποιων» που καταχρηστικά επιδιώκουν «να είναι έξω όλη τη μέρα»!
Ένας πραγματικά ασυνήθιστος παραλογισμός,
που μπορεί να εξηγηθεί μόνο με γενετικά χαρακτηριστικά που καθιστούν
τέτοιους ανθρώπους επιρρεπείς στην ανομία. Είναι προφανές ότι αν η
κυβέρνηση διέτασσε να είμαστε συνεχώς έξω, αυτοί οι άνθρωποι θα
κλειδαμπαρώνονταν στα σπίτια τους. Τώρα που η κυβέρνηση επιβάλλει να
μένουμε σπίτι, αυτοί όχι μόνο βγαίνουν, αλλά θέλουν και «να είναι έξω
όλη μέρα»!!!
Η εικονική κατασκευή συμπληρώθηκε με την – επί της ουσίας – ψυχική παρότρυνση του κυβερνητικού εκπροσώπου προς ένα μέρος του πληθυσμού: «Οι συνεπείς δεν είναι κορόιδα»!
Κι έτσι, προκειμένου οι «συνεπείς» να μην είναι «κορόιδα», όπως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προέτρεψε το target group της δήλωσής του να νιώσει, η παραλία της Θεσσαλονίκης «φράχτηκε».
Και στη συνέχεια, προκειμένου να μην είναι
«κορόιδα» μόνο οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης, απαγορεύτηκαν επίσης οι
παραλίες των Πατρών και του Βόλου.
Οι – μετριοπαθώς μιλώντας – αμφιβολίες για
το κατά πόσο η συγκεκριμένη κυβερνητική δήλωση και τα συγκεκριμένα
κυβερνητικά μέτρα αποσκοπούν πραγματικά στον περιορισμό κάποιας
«κατάχρησης» σε σχέση με την αντιμετώπιση της επιδημίας του κορονοϊού
πηγάζουν, πρώτον, από το άτοπο της κατασκευής («να μένουν έξω όλη μέρα»!!!), δεύτερον, από την χρησιμοποίηση μιας πλαστογραφημένης πραγματικότητας για την επιβολή των απαγορεύσεων και, τρίτον,
από ένα υπόβαθρο που αφορά σχέσεις κουλτούρας, τις οποίες – με μια δόση
σχηματοποίησης – θα επιχειρήσουμε να περιγράψουμε ως εξής:
Πέρα από τα ψώνια – τη δουλειά – το
σχολείο και παρόμοιες υποχρεώσεις, για μια μεγάλη πλειοψηφία η «έξοδος»
είναι συνυφασμένη με την κατανάλωση. Μια μεγάλη πλειοψηφία είναι
εθισμένη να βγαίνει από το σπίτι μόνο όταν πρόκειται να κατευθυνθεί σε
κάποιον «ειδικό» χώρο κατανάλωσης και, ενόψει αυτού του εθισμού, η
τωρινή διακοπή λειτουργίας των χώρων κατανάλωσης τής έχει αποστερήσει
κάθε επιλογή εξόδου.
Κοντά σ’ αυτήν, υπάρχει ακόμα μια μεγάλη πλειοψηφία, που έτσι κι αλλιώς στον ελεύθερο χρόνο της δεν βγαίνει από το σπίτι ποτέ, και που το τι -υποτίθεται-ότι-συμβαίνει-έξω το βλέπει καθημερινά στην τηλεόραση.
Υπάρχει λοιπόν μια κατηγορία ανθρώπων, που
αφού «έκλεισαν τα μαγαζιά» δεν έχουν πού να πάνε, και άλλη μια
κατηγορία που μένει σπίτι γιατί έτσι κι αλλιώς δεν έβγαινε από αυτό
ποτέ.
Δεν πρόκειται για «λίβελο» εναντίον αυτών
των ανθρώπων, αφού και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για «κουλτούρες»
σχηματισμένες και «επιβεβλημένες» από την κυρίαρχη κοινωνική πρακτική
και την κυρίαρχη ιδεολογία, οι οποίες άλλωστε σχεδόν κανέναν δεν αφήνουν
εντελώς ανεπηρέαστο. Δεν πρόκειται καν για κάποια εξ υπαρχής απαξίωση
των αντίστοιχων συμπεριφορών, που επίσης από μόνες δεν επαρκούν για
στοιχειοθετήσεις χαρακτηρισμών επί των ατόμων κ.ο.κ.
Όμως πρόκειται για δύο κατηγορίες, για τις
οποίες είναι σχεδόν άνευ νοήματος το ερώτημα των κινήτρων για το ότι
«μένουν σπίτι», αφού γι’ αυτές η «έξοδος» στερείται ή έχει στερηθεί
νοήματος.
Από την άλλη, η «ελεύθερη» έξοδος, η
έξοδος που δεν συνυφαίνεται με την κατανάλωση, είναι στο βάθος αρνητικά
στιγματισμένη. Ήδη υπό τις «κανονικές» συνθήκες, μια τέτοια έξοδος δεν
διαθέτει «πιστοποίηση» κανονικότητας.
Το να περπατάς απλώς, το να κάθεσαι απλώς
σ’ ένα παγκάκι στο πάρκο ή στην πλατεία, αποτελεί «οριακή» συμπεριφορά,
και ο φορέας αυτής της συμπεριφοράς είναι δυνητικό αντικείμενο
εξακρίβωσης της ταυτότητάς του και παροχής εξηγήσεων: τι κάνει εκεί; από
που πού έρχεται; πού πηγαίνει;
Αλλά και πέρα από αυτή την «ακρότητα», σε
κάθε περίπτωση, η προσωπική «έκθεση» τής «εξόδου» τής συνυφασμένης με
την κατανάλωση γίνεται στο βάθος αντιληπτή σαν «σκόπιμη», η αποσυνδεμένη
από την κατανάλωση έξοδος θεωρείται στο βάθος «άσκοπη», «χασομέρι»,
σχεδόν δεν αποτελεί καν προσωπική «έκθεση» αλλά ύποπτη απόπειρα του
ατόμου να «περάσει απαρατήρητο».
Και τώρα, έρχεται ο κυβερνητικός
εκπρόσωπος να παρακινήσει σε ορισμένη ψυχική στάση («κορόιδα»!) όσους
δεν πάνε πουθενά γιατί είτε δεν θα πήγαιναν έτσι κι αλλιώς πουθενά είτε
γιατί έχουν στερηθεί κάθε αντικείμενο «σκόπιμης» εξόδου, απέναντι σε
όσους «άσκοπα» βγήκαν να πάρουν λίγο αέρα και να περπατήσουν (όμως εδώ«δεν περπατάμε, τρέχουμε!») τηρώντας μεταξύ τους αποστάσεις όχι δυο μέτρων– δηλ. την υποτιθέμενη απόσταση ασφαλείας των καταστημάτων, των συγκοινωνιών και των εργασιακών χώρων –αλλά 135 τετραγωνικών μέτρων.
Στην τελική, όσοι δεν είχαν ποτέ καθώς και
όσοι έχουν επί του παρόντος χάσει κάθε λόγο «εξόδου», σύμφωνα με τον
κ. Πέτσα «πρέπει» να νιώθουν «κορόιδα» – γιατί «κάποιοι» μπορούν ακόμα
και απολαμβάνουν μια «έξοδο» τέτοια που οι πρώτοι έχουν προ πολλού
διαγράψει από τον κύκλο των απολαύσεών τους ή που ποτέ δεν έχουν καν
διανοηθεί.
Φυσικά αυτού του είδους ο προτεινόμενος φθόνος υπό
κανονικές συνθήκες θα στερούνταν ηθικής νομιμοποίησης. Υπό κανονικές
συνθήκες η «σκόπιμη» κοινωνική πρακτική και ιδεολογία του οικιακού
εγκλεισμού και του καταναλωτισμού απλώς κρατά στο περιθώριο της οπτικής
της τις «άσκοπες» συμπεριφορές που κινούνται έξω από την περίμετρο της
κατανάλωσης. Γνωρίζει μόνο, έχει διδαχθεί, ότι έξω από αυτήν την
περίμετρο (ή, ευρύτερα, έξω από το σπίτι) ελλοχεύει γενικά είτε ο
κίνδυνος είτε το κενό. Όμως η μεταδοτικότητα του covid-19 καθιστά τις
συνθήκες πρόσφορες, ούτως ώστε ένας τέτοιος φθόνος να μπορεί πλέον να προταθεί.
135 τ.μ. ανά άτομο στην παραλία Θεσ/νίκης και αλλού, είναι πυκνότητα που υπερκαλύπτει στο υπερπολλαπλάσιο την (αμφίβολης τήρησης) απόσταση των δυο μέτρων στους χώρους υποχρεωτικής προσέγγισης μεταξύ των ανθρώπων…
– Προς τι τότε ο σχετικός θόρυβος και το «φράξιμο» του ελεύθερου χώρου;
– Διότι (θα απαντούσε ίσως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος)«πού να ξέρουμε εμείς»;
Οι περιπατητές των 135 τ.μ. ανά άτομο, μπορεί να έρχονταν σε τυχόν
κοντινότερες επαφές για να μεταδώσουν έτσι μεταξύ τους τον νέο κορονοϊό!
– Μα είναι δυνατόν η κυβέρνηση να
διανοείται την άποψη, – να επιχειρεί να υποβάλει και να επιβάλει την
άποψη -, ότι οι άνθρωποι θα παρουσίαζαν συμπτώματα απότομης απώλειας του
λογικού και του αισθήματος της αυτοπροστασίας τους και θα πλησιάζονταν
«στενά» μεταξύ τους γνωρίζοντας όλοι κάλλιστα ότι αυτό θα αποτελούσε
κίνδυνο να «κολλήσουν» τον εαυτό τους ή τους άλλους, πράγμα που είναι
ακριβώς το ίδιο;
– Αλλά πού να ξέρουμε εμείς αν όλος αυτός
ο περίπατος δεν θα γινόταν παράδειγμα για εκατοντάδες χιλιάδες που θα
μπορούσαν να συνωστιστούν ασφυκτικά στην παραλία διαδίδοντας κατόπιν
τον κορονοϊό σε εκατομμύρια άλλους!
– Δηλαδή επικαλείστε την πιθανότητα μιας
ανύπαρκτης μελλοντικής κατάστασης για να στηλιτεύσετε, στο όνομα της,
μια εντελώς διαφορετική πραγματική υπαρκτή κατάσταση, η οποία μάλιστα
επιδέχεται φυσική εποπτεία και δυνατότητα παρέμβασης, εφόσον πάει να
εξελιχθεί σε κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι!
– Μα πού να ξέρουμε εμείς τι μπορεί να
γίνει, όταν όλοι αυτοί πάνε να περπατήσουν στον ίδιο χώρο, έστω κι αν
είναι 23 στρέμματα και αντιστοιχούν 135 τ.μ. στον καθένα τους!
– Γιατί λέτε «όλοι αυτοί», αφού με τα μέτρα σας προβλέπεται πρόστιμο ακόμα και σ’ έναν μόνο που περπατάει;
– Βεβαίως, αν δεν έχει προηγηθεί η αποστολή sms ή αν δεν κρατά στα δόντια το χαρτί της μετακίνησής του!
– Χαρτί ή sms ότι βγαίνει απ’ το σπίτι να περπατήσει; Ότι βγαίνει για περίπατο;
– Α όχι! Είναι γνωστό ότι sms ή χαρτί
περιπάτου δεν προβλέπεται, δεν εγκρίνεται! Εδώ δεν περπατάμε! Τρέχουμε!
Το περπάτημα είναι άσκοπο! Ο περίπατος απαγορεύεται!
*
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έχει τη
δυνατότητα να προσθέσει κι άλλες απαντήσεις, και μάλιστα από θεσμικής
και κυρίως τηλεοπτικής καθέδρας. Μερικές πιθανές από αυτές είναι η
επίκληση της «ευθύνης», ο στιγματισμός της «ανευθυνότητας», της
«απαράδεκτης ανευθυνότητας», της ανάγκης «συμμόρφωσης» και «συνετισμού»
κ.ά.
Και υπάρχει ο φόβος, λόγο στο λόγο κουβέντα στην κουβέντα, να εξωθούνταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σε μια απάντηση σαν την εξής:
«Στις κυβερνητικές απαγορεύσεις
δεν έχει καμιά σημασία η ύπαρξη ή η ανυπαρξία λογικής, και ιδίως της
λογικής που επικαλούμαστε, της λογικής που στο όνομά της επιβάλλουμε
απαγορεύσεις. Σημασία έχει η εμπέδωση της αντίληψης, ότι άνθρωποι που
παραβιάζουν κυβερνητικές απαγορεύσεις είναι για όλα ικανοί. Ικανοί
μάλιστα (τώρα μας δίνεται η ευκαιρία να το λέμε κι αυτό) ακόμα και να
μεταδώσουν μια θανατηφόρα νόσο σε χιλιάδες, σε εκατομμύρια, να
προκαλέσουν το θάνατο σε εκατοντάδες χιλιάδες νομοταγείς, συνεπείς
πολίτες. Τέτοιοι είναι όσοι παραβιάζουν τις κυβερνητικές απαγορεύσεις,
τόσο αυτήν όσο και κάθε άλλη. Κι αν επιμένετε ότι το περπάτημα δεν
βλάπτει, παρότι απαγορεύεται, τότε, σας απαντάμε: να μην βλάπτει και η
θεία κοινωνία!!! Αλλά και αν το περπάτημα δεν βλάπτει, δεν θα το
επιτρέψουμε και να γιατί: Το sms, το χαρτί, δεν χρησιμεύουν στον περιορισμό των μετακινήσεών σας, όπως νομίζετε. Είτε με smsείτε
χωρίς, το ίδιο θα βγείτε για να πάρετε μακαρόνια και γεμιστά, φρούτα
και ψωμί, εφόσον έτσι κι αλλιώς δεν έχετε πού αλλού να πάτε. Το sms,
το χαρτί, χρησιμεύουν για να μάθετε να αναφέρεστε ενώπιόν μας για την
προέλευση, τον προορισμό, το σκόπιμο και το επιτρεπτό των μετακινήσεών
σας. Για τις συντεταγμένες και τον σκοπό των μετακινήσεών σας πλέον δεν
θέλουμε να σας ρωτάμε εμείς. Θέλουμε να μάθετε να μας τα λέτε εσείς
μόνοι σας. Έως ότου οι τεχνικές ελέγχου μάς επιτρέψουν να τα γνωρίζουμε
συνεχώς, χωρίς να μας τα λέτε και χωρίς να σας ρωτάμε. Τότε πλέον και θα
μπορείτε, ελεύθερα, με εμπεδωμένο αίσθημα ασφαλείας, να πηγαίνετε να
κοινωνήσετε. Προκειμένου όμως γι’ αυτόν τον στόχο, ο περίπατος δεν είναι
δυνατόν να συμπεριληφθεί στη σκόπιμη και επομένως επιτρεπτή μετακίνηση.
Διότι τι επιτήρηση θα μπορούσε να θεσμοποιηθεί, αν ο καθένας μπορούσε
να λέει: «Απλώς περπατάω!» »
«Δαπανήστε. Δαπανήστε ένα μεγάλο ποσό για τη στήριξη της οικονομίας και των επιχειρήσεων...».
Η παρότρυνση αυτή του Αλ. Τσίπρα προς τον πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη,
κατά τη διάρκεια της συζήτησης των κυβερνητικών μέτρων στη Βουλή την
περασμένη Πέμπτη, συμπυκνώνει τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ για διεκδίκηση ακόμα
πιο γενναίων παρεμβάσεων στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, όπως
επιβεβαίωσε άλλωστε και η χτεσινή παρουσίαση της πρότασής τους για «να
μείνει όρθια» η οικονομία από την επιδημία του κορονοϊού. Μια παρότρυνση
που συνοδεύτηκε μάλιστα και από μία «επιβράβευση» του Κυρ. Μητσοτάκη,
γιατί όπως του είπε ο τέως πρωθυπουργός «αυτή τη στιγμή έχετε πάρει τη
σωστή πλευρά στην αντιπαράθεση» που υπάρχει στην ΕΕ, τασσόμενος με τη
γραμμή της περαιτέρω δημοσιονομικής «χαλάρωσης» και της έκδοσης του
περιβόητου ευρωομολόγου.
* * *
Στο πρώτο σημείο λοιπόν που ιεραρχούν όλες οι αστικές δυνάμεις,
αυτό της στήριξης της καπιταλιστικής οικονομίας, για να αντιμετωπιστεί
όσο περνάει από το χέρι τους η ύφεση, βγάζει μάτι η συναίνεση στη
συνταγή της περιβόητης «χαλάρωσης».
Από κοινού ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ
αποθεώνουν την κρατική «κεϊνσιανού τύπου» παρέμβαση, με τον Αλ. Τσίπρα
να τονίζει χαρακτηριστικά στη Βουλή ότι πρέπει να τονωθεί η «εγχώρια
ζήτηση μέσω αύξησης επενδύσεων», με «χορήγηση ρευστότητας στις
επιχειρήσεις»... Και μαζί με αυτό να βγάζει όλα του τα άγχη για «το
μέλλον της ΕΕ», για το αν θα καταφέρει να ξεπεράσει τις αντιθέσεις που
εκφράζονται ακόμα πιο οξυμένες αυτές τις μέρες, με αφορμή την
αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας. Και ενώ ο λαός
βλέπει να καταρρίπτονται με πάταγο μπροστά στα μάτια του οι μύθοι για
την «ΕΕ της αλληλεγγύης και της ευημερίας», ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει
για μία ακόμα φορά να την ξεπλύνει, ρίχνοντας το φταίξιμο στην
«πειθαρχία που επιβάλλει η Γερμανία» και στην «ιδεοληψία» του «Βορρά»
που τάχα πληρώνει ο «Νότος».
Στο όνομα μάλιστα αυτής της
περιβόητης «χαλάρωσης» για τη στήριξη των μονοπωλίων, «τώρα πριν να
είναι αργά», όπως είπε στη Βουλή, σημείωνε σε πρόσφατη συνέντευξη ότι
χρειάζεται «ένα επιβλητικό πρόγραμμα σωτηρίας», «όχι μικρότερο από 30
δισ. ευρώ», για να διασφαλιστούν μισθοί και ασφαλιστικές εισφορές. Το
πρόγραμμα αυτό παρουσίασε χτες ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η κυβέρνηση τον έχει ήδη
προλάβει, με τα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων που ανακοίνωσε και τα
οποία κλιμακώνει... Και βέβαια, όταν έρθει η ώρα, ο λογαριασμός θα
σταλεί ξανά στο λαό, αφού καμία από τις φορολογικές ή άλλες υποχρεώσεις
του δεν διαγράφεται, αλλά μόνο αναστέλλεται η πληρωμή τους.
Τη
«χαλάρωση» λοιπόν για την οποία υπερθεματίζουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, από κοντά
και το ΚΙΝΑΛ, τη ζουν ήδη για τα καλά οι εργαζόμενοι, και δεν έχουν κάτι
άλλο να περιμένουν πέρα από το μπούκωμα με ζεστό χρήμα στο κεφάλαιο,
που έχει ως προϋπόθεση το στράγγισμα του εισοδήματός τους και νέα μέτρα
έντασης της εκμετάλλευσης («ευελιξία», εκ περιτροπής εργασία, αναστολή
συμβάσεων κ.ο.κ.).
* * *
Και αν τα καλέσματα για γενναία κρατική στήριξη στο κεφάλαιο
είναι η μία όψη της «αντινεοφιλελευθερης» παντιέρας που κουνάει ο
ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία μάλιστα συναντιέται και με τη ΝΔ, η άλλη της όψη
είναι η «δικαίωση» που τάχα βρίσκει στις εικόνες των διαλυμένων
συστημάτων Υγείας σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Την ίδια στιγμή,
βέβαια, πνευμονολόγοι και νοσηλευτές από όλο τον κόσμο μαρτυρούν
συγκλονισμένοι ότι αναγκάζονται να διαλέγουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα
πεθάνει, και σε χώρες με νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις και σε χώρες με
σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, είτε το μείγμα είναι «περιοριστικό» είτε
«επεκτατικό».
Μήπως όμως δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ - που σήμερα
κλαψουρίζει για το δημόσιο σύστημα Υγείας και διαπιστώνει περιχαρής ότι
«ο κορονοϊός μαζί με χιλιάδες ανθρώπους σκότωσε και τον νεοφιλελεύθερο
καπιταλισμό» (!) - ο ίδιος που όταν κυβερνούσε εγκαινίαζε το πρώτο
«νοσοκομείο ΑΕ» στη Σαντορίνη; Δεν ήταν η κυβέρνησή του που άφηνε τους
ιδιώτες επιχειρηματίες της Υγείας να αλωνίζουν και να ξεζουμίζουν τους
ασφαλισμένους πάνω στα συντρίμμια της υποχρηματοδότησης των δημόσιων
νοσοκομείων; Που διατήρησε και ενίσχυσε την υποστελέχωση και τις
ελαστικές σχέσεις εργασίας στο ΕΣΥ;
Αν κάτι χρεοκοπεί σήμερα είναι
η πολιτική της εμπορευματοποίησης της Υγείας και της Πρόνοιας, του
Φαρμάκου και της Ερευνας. Αυτό είναι που όλο και περισσότεροι
εργαζόμενοι και λαϊκοί άνθρωποι διαπιστώνουν από την ίδια τους την
πείρα, και που πρέπει να μετατραπεί σε πάλη για κατάργηση κάθε
επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία. Ενα συμπέρασμα πολύτιμο για τη
βαρβαρότητα αυτού του συστήματος, που ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να
δηλητηριάσει, πετώντας πυροτεχνήματα για το «νεοφιλελεύθερο μοντέλο»,
την ίδια στιγμή που η στρατηγική του υπηρετεί ακριβώς τη λογική της
Υγείας - εμπορεύματος, της «αρμονικής συνύπαρξης» του ιδιωτικού και
δημόσιου τομέα, αφού όπως έλεγε ο Αλ. Τσίπρας στη Βουλή «κανένας δεν
είπε πως είναι κακό ό,τι είναι ιδιωτικό».
Στην ίδια λογική,
μάλιστα, τα παράπονά του για τις νέες ΣΔΙΤ κυβέρνησης - κλινικαρχών, στο
όνομα της αντιμετώπισης του κορονοϊού, περιορίστηκαν στο ύψος της
«αποζημίωσης» των ιδιωτών για τα κρεβάτια ΜΕΘ, παρατηρώντας ότι τα
μεγάλα κόστη δεν συνάδουν «ούτε με τους νόμους της αγοράς».
* * *
Η «υπεύθυνη αντιπολίτευση» του ΣΥΡΙΖΑ, η στήριξή του στα μέτρα της κυβέρνησης,
την ίδια στιγμή που στους χώρους δουλειάς η εργοδοσία ξεσαλώνει, οι
«ευχαριστίες» του Αλ. Τσίπρα «στους Ελληνες πολίτες οι οποίοι με μεγάλη
υπευθυνότητα έχουν αντιμετωπίσει αυτή την κρίση και αυτοκαταστέλλουν τις
δικές τους ελευθερίες», μπορούν να αποτελέσουν πηγή πολύτιμων
συμπερασμάτων για το λαό. Η δική τους προκλητική ομοφωνία πρέπει να
πάρει απάντηση από μία λαϊκή ομοψυχία απέναντι στην πολιτική της ΕΕ, του
κεφαλαίου και των κυβερνήσεών της, που βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή των
εργαζομένων.
ομικών για
παροχή όλων των απαραίτητων μέσων ατομικής προστασίας, ότι οι ελλείψεις
οφείλονται στον «διεθνή πόλεμο για το υγειονομικό υλικό», δείχνει έστω
και έμμεσα μία ακόμα πλευρά των σφοδρών ανταγωνισμών ανάμεσα σε
καπιταλιστικά κράτη.
Τα «μαχαίρια» δεν βγαίνουν βέβαια για την
προστασία της υγείας των εργαζομένων και συνολικά των λαών, τους οποίους
οι κυβερνήσεις έχουν αφήσει στο έλεος των διαλυμένων συστημάτων Υγείας
και της εκμετάλλευσης στους χώρους δουλειάς. Αλλά γιατί στον «όμορφο»
καπιταλιστικό κόσμο ισχύει το «ο θάνατός σου η ζωή μου». Ετσι, πίσω από
τις φιλοφρονήσεις και τα λόγια περί «αλληλεγγύης», αυτό που ισχύει στη
ζωή είναι το ποιος θα βγει περισσότερο κερδισμένος ή χαμένος από αυτή
την ιστορία.
Από αυτήν τη σκοπιά «εξηγούνται» πιο εύκολα και οι «μάχες» των καπιταλιστών που πληρώνουν οι λαοί:
Οι
σφοδροί ανταγωνισμοί για το ποιο ιμπεριαλιστικό κέντρο θα πρωτοβρεί το
εμβόλιο, οι προσπάθειες ακόμα και για εξαγορά ερευνητικών κέντρων και
φαρμακοβιομηχανιών του ενός από τον άλλο. Τελευταίο - χτεσινό -
παράδειγμα είναι η πρόταση, που στηρίζει και η κυβέρνηση της ΝΔ, για την
κατοχύρωση από την ΕΕ της πατέντας για τα μαζικά τεστ του κορονοϊού,
ενώ μέχρι τώρα έλεγε πως αυτά τάχα δεν χρειάζονται!
Η σπουδή των
ΗΠΑ να προστρέξουν για υλικά στον βασικό ανταγωνιστή τους, την Κίνα, με
τη Γερμανία, τη Γαλλία και άλλους να τις καταγγέλλουν μάλιστα για
«πειρατική συμπεριφορά» και για άρπαγμα δικών τους παραγγελιών, με
πληρωμές στο τριπλάσιο της τιμής και κάθε είδους πιέσεις.
Οι
κατηγορίες, που απασχόλησαν και τη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του
ΝΑΤΟ την περασμένη βδομάδα, πως η βοήθεια από Κίνα και Ρωσία προς άλλες
χώρες αξιοποιείται για τη «γεωπολιτική επιρροή» σε δικές τους ζώνες
ενδιαφέροντος, αλλά και ότι «παραπληροφορούν» σε σχέση με την κατάσταση
στα υγειονομικά συστήματα ΗΠΑ και ΕΕ για να υποσκάψουν την υποτιθέμενη
εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις τους.
Τα τείχη του «προστατευτισμού»
που σηκώθηκαν με μεγάλη ευκολία και στο εσωτερικό των ιμπεριαλιστικών
διακρατικών ενώσεων, όπως η ΕΕ, με τα καπιταλιστικά κράτη - μέλη να
κατάσχουν υγειονομικό υλικό στα σύνορα, ακόμα και να απαγορεύουν τη
διέλευση από τον εναέριο χώρο τους και τις ρητορείες περί «αλληλεγγύης»
να πηγαίνουν περίπατο και να επανέρχονται μόνο σε ό,τι αφορά τον
ανταγωνισμό με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Αλλά και η συζήτηση
για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και των επιχειρηματικών
ομίλων με κρατικές «πλάτες» και με τα γνωστά κεϊνσιανά «γιατροσόφια» που
θα φορτωθούν στους λαούς, ακουμπάει ήδη από τώρα και αυτές τις πλευρές.
Για
τους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις τους σε όλο τον κόσμο η Υγεία του
λαού είναι άλλο ένα κερδοφόρο εμπόρευμα, άλλη μια «επένδυση» στο
χαρτοφυλάκιό τους κι ένα όπλο στον μεταξύ τους ανταγωνισμό.
Και ο
«παγκόσμιος υγειονομικός πόλεμος» άλλη μια επιβεβαίωση ότι το σάπιο
καπιταλιστικό σύστημα έχει προ πολλού πάρει διαζύγιο με τις λαϊκές
ανάγκες. Την ικανοποίησή τους μπορεί να τις επιβάλει μόνο ο ίδιος ο
λαός, περνώντας στην αντεπίθεση σε κάθε χώρα. Διατρανώνοντας, όπως θα
ακουστεί ξανά σήμερα δυνατά σε δεκάδες νοσοκομεία σε όλη τη χώρα, στις
κινητοποιήσεις που οργανώνει η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών
Ελλάδας, πως η Υγεία δεν είναι εμπόρευμα.