Τα ΡΟΖ γατακια και ο δρακουμελ

Πριν από 25 τόσα χρόνια, επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η μαθηματική αποτύπωση της κοροϊδίας ήταν εκείνο το απίθανο 0+0 ίσον… 14%!

Σήμερα, σε συνθήκες… «Αριστεράς», ο πασοκισμός, αυτό το αειθαλές μοντέλο παραποίησης της αλήθειας – είτε κυβερνούν οι μεν, είτε κυβερνούν οι δε – εκφράζεται έτσι: Σας αυξάνουμε τους φόρους (κι άλλο), σας μειώνουμε τις συντάξεις (κι άλλο), αλλά το αποτέλεσμα θα είναι… «δημοσιονομικά ουδέτερο»!
Οι κύριοι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, αυτοί που έκαναν τις «κόκκινες γραμμές» τους ροζ κομφετί κορδελίτσες για το καρναβάλι, έβαλαν την κατ΄αρχήν υπογραφή τους σε ένα ακόμα πακέτο κοινωνικής ανθρωποφαγίας και πάνε να το περάσουν κλίνοντας σε όλες τις πτώσεις την λέξη «αντισταθμίσματα».
Αλήθεια, ποιο είναι το «αντιστάθμισμα» στη βαρβαρότητα; Τι λέει το «αριστερό» εγχειρίδιο του Τσακαλώτου; Τι λέει ο καθρέφτης του κ.Τσίπρα; Ο ίδιος καθρέφτης μέσα από το οποίο μας ζήτησε ο υπουργός του, ο κ.Νίκος Παππάς, να δούμε τα πράγματα;…
Κι αφού ό,τι κάνουν θα είναι «δημοσιονομικά ουδέτερο», αφού όπως λένε «για κάθε ένα ευρώ που θα παίρνουν, ένα ευρώ θα δίνουν», τότε γιατί το κάνουν; Για να κινείται το χρήμα;
Οι πάντες αντιλαμβάνονται. Όντως. Ένα θα παίρνουν κι ένα θα δίνουν. Το ερώτημα είναι από ποιους θα παίρνουν και σε ποιους θα δίνουν. Αλλά αυτό το ερώτημα έχει απαντηθεί. Εφτά χρόνια τώρα.
Για μια ακόμα φορά βαφτίζουν το κρέας – ψάρι. Και τον δεσπότη – Παναγιώτη. Ωστόσο, και παρότι ακολουθούν την πεπατημένη όλων των προηγούμενων, θα πρέπει να τους αναγνωρίσουμε ότι έχουν προσθέσει νέα «ποιοτικά» στοιχεία στο σπορ της πολιτικής απάτης και στην ορολογία της πολιτικής εξαπάτησης. Θυμίζουμε:
«Πρόγραμμα γέφυρα»: Έτσι αποκάλεσαν από την έναρξη της διακυβέρνησής τους, την πρώτη τους υπογραφή κάτω από τα προηγούμενα Μνημόνια (που θα τα «έσκιζαν) με την οποία άνοιγαν τον δρόμο για το τρίτο.
«Δημιουργική ασάφεια»: Έτσι αποκάλεσαν την πορεία της καταστροφικής σαφήνειας, όταν πια μας ξεφούρνισαν πόσο καλό ήταν το «70% του Μνημονίου» (που θα το «έσκιζαν») και ξεκίνησαν να διακηρύττουν την αξία του «λιτού βίου». Έπειτα ήρθαν τα… γεμιστά της κυρίας Φωτίου.
«Έντιμος συμβιβασμός»: Έτσι αποκάλεσαν την διαδικασία των περίφημων «17 ωρών» της «αριστερής» τους διαπραγμάτευσης, αφού είχαν πια ξεπουλήσει και το δημοψήφισμα, αποδεικνύοντας πως όταν η πολιτική αναισχυντία φτάσει στον κατήφορο τότε δεν υπάρχει πάτος.
«Πρόγραμμα»: Έτσι βάφτισαν την τρίτη Μνημονιάρα. Ένα Μνημόνια «να», με το συμπάθιο. Αλλά γι΄ αυτούς δεν ήταν Μνημόνιο. Ήταν «πρόγραμμα»…
«Αντίμετρα»: Είναι η νέα τους εφεύρεση. Ναι, λένε, θα επιβάλουμε νέα μέτρα (αυτά που δεν θα επέβαλαν), αλλά θα τα αντισταθμίσουμε με… «αντίμετρα»! Σαν τους κονκισταδόρες. Έκλεβαν, αλλά έδιναν «αντίμετρα». Μοίραζαν καθρεφτάκια.
Φυσικά ενδιάμεσα στις παραπάνω κεντρικές «ομορφιές», είχαμε και έχουμε πλήθος ορεκτικών:
Κάνανε την τρόικα (που θα την έδιωχναν) «θεσμούς». Κάνανε το 99ετές (!) ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας «αξιοποίηση». Κάνανε το φιλοδώρημα των 300 ευρώ στους συνταξιούχους «13η σύνταξη»! Την κωλοτούμπα την κάνανε «ρεαλισμό». Και «αντίσταση»!
Είναι προφανές ότι δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από την πάγια τακτική των προηγούμενων που επί 40 χρόνια την λιτότητα την βάφτιζαν… «σταθεροποίηση». Την αποστέρηση του λαού από εισοδήματα… «διόρθωση». Την ισοπέδωση… «ανάπτυξη». Την καταστροφή… «σωτηρία».
Το μόνο που απομένει πια στο πλαίσιο της χυδαίας προπαγάνδας τους είναι να εμφανιστούν ενώπιον των «ιθαγενών» και να ορίσουν με νέο τρόπο το νόημα και της λέξης «ξετσιπωσιά».
Διότι αν το να μειώνεις το αφορολόγητο (κι άλλο), το να μειώνεις τις συντάξεις (κι άλλο), το να σακατεύεις τις εργασιακές σχέσεις (κι άλλο) είναι κατιτίς το «δημοσιονομικά ουδέτερο», ε τότε και η «ξετσιπωσιά» δεν είναι έλλειψη φιλότιμου, ντροπής και συστολής. Μια απλή δερματίτιδα θα είναι…
Πηγή: enikos.gr

Θάλασσα, πικροθάλασσα... (4)

 Θάλασσα, πικροθάλασσα... (4)

[Συνέχεια από το προηγούμενο]

I. Τέλη χαρτοσήμου

(46) Απαλλάσσονται από τα τέλη χαρτοσήμου τα γραφεία αλλοδαπών επιχειρήσεων που εγκαθίστανται στην Ελλάδα και ασχολούνται με τη διαχείριση, ναύλωση, ασφάλιση κ.λπ. πλοίων. Προϋπόθεση: Τα πλοία πρέπει να έχουν χωρητικότητα άνω των 1000 κόρων.

(47) Απαλλάσσονται από τα τέλη χαρτοσήμου η σύνταξη συμβολαίων, κάθε σύμβαση, εκτελωνισμός και άλλες πράξεις που απαιτούνται για την υπαγωγή πλοίου υπό ελληνική σημαία και τη νηολόγησή του, την παροχή δικαιώματος εγγραφής ναυτικής υποθήκης, η τυχόν εισφορά του πλοίου σε ανώνυμη εταιρεία, η σύνταξη δανειακής σύμβασης ασφαλιζόμενης με υποθήκη επί πλοίων κ.λπ. Προϋπόθεση: Παραμονή του πλοίου υπό ελληνική σημαία.

(48) Απαλλάσσονται από τέλη, εισφορές δικαιώματος, κρατήσεις και φόρους υπέρ τρίτων, οι ναυπηγήσεις και οι συντηρήσεις πλοίων, οι επισκευές με ελληνική ή ξένη σημαία πλοίων, πλωτών ναυπηγημάτων, καθώς και η ασφαλιζόμενη με υποθήκη επ’ αυτών σύμβαση δανείου. Προϋπόθεση: Η σχετική δαπάνη να καλύπτεται με συνάλλαγμα μη υποχρεωτικά εκχωρητέο.

(49) Απαλλάσσεται από τέλος χαρτοσήμου το εισόδημα που αποκτήθηκε στο εξωτερικό από αλλοδαπές πλοιοκτήτριες εταιρείες καθώς και το κτώμενο εισόδημα των μετόχων και εταίρων των εταιρειών αυτών με μορφή διανομής κερδών ή μερισμάτων. Την παραπάνω απαλλαγή έχουν και τα έγγραφα που εκδίδονται για την εφαρμογή του νόμου.

(50) Επεκτείνονται οι απαλλαγές από τέλη χαρτοσήμου που προβλέπονται από τις διατάξεις του α.ν.89/1967 σε αλλοδαπές ναυτιλιακές εταιρείες.

[σ.σ.: Για να είμαστε ειλικρινείς, ο Κρατικός Προϋπολογισμός προβλέπει 66 διαφορετικές απαλλαγές από τα τέλη χαρτοσήμου, κυρίως για δημόσιους οργανισμούς και φορείς αλλά μερικές έχουν δοθεί ονομαστικά και σε συγκεκριμένες ιδιωτικές εταιρείες. Για παράδειγμα: "Απαλλάσσεται η «Ατττικό Μετρό ΑΕ» από τέλη χαρτοσήμου στη μίσθωση ακινήτων. Επίσης, απαλλάσσονται αντικειμενικά από τέλη χαρτοσήμου οι συμβάσεις δανείων ή πιστώσεων που συνάπτονται από την εταιρεία κ.λπ.". Πλην της Αττικό Μετρό, έχουν πάρει απαλλαγές από το χαρτόσημο η Διεθνής Αερολιμήν Αθηνών ΑΕ, η Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, η Θεσσαλονίκη Μετρό, η Cosco, οι τράπεζες για συγκεκριμένες πράξεις τους κλπ.]

Ν.Υόρκη, 20/11/1956: Δείπνο προς τιμήν τού Κων. Καραμανλή, ο οποίος κάθεται ανάμεσα στους εφοπλιστές
Νικ. Ρεθύμνη και Μαν. Κουλουκουντή. Δίπλα στον τελευταίο, ο υπουργός εξωτερικών Γ. Αβέρωφ-Τοσίτσας.

ΙΑ. Ειδικοί φόροι κατανάλωσης

(51) Απαλλάσσονται από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης τα ενεργειακά προϊόντα τα οποία παραλαμβάνονται για να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα για τη ναυσιπλοΐα στα ύδατα της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμπεριλαμβανομένης και της επαγγελματικής αλιείας. [σ.σ.: Ίσως κάποια στιγμή μάς δοθεί η ευκαιρία να δούμε πώς αυτή η διάταξη αξιοποιείται από κάποιους μικρούς πλοιοκτήτες ώστε να ασχοληθούν με το λαθρεμπόριο πετρελαίου αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα. Προς το παρόν, αξίζει να σημειώσουμε ότι οι αγρότες πληρώνουν κανονικά το πετρέλαιο για τα τρακτέρ τους ενώ οι εφοπλιστές το παίρνουν αφορολόγητο για τα καράβια τους.]


ΙΒ. Γενικές απαλλαγές

(52) Απαλλάσσονται από το φόρο μεταβίβασης, τα πάσης φύσεως τέλη, πλην τελών χαρτοσήμου ή δικαιώματα υπέρ τρίτων, η εκποίηση ολόκληρου του πλοίου ή μεριδίων του. Προϋπόθεση: Τα πλοία να τίθενται για πρώτη φορά υπό ελληνική σημαία.

(53) Απαλλάσσονται από το φόρο μεταβίβασης, τα πάσης φύσεως τέλη, πλην τελών χαρτοσήμου και δικαιώματα υπέρ τρίτων, η εκποίηση ολόκληρων ή μεριδίων: α) των επιβατηγών πλοίων, β) των πλοίων που είναι άνω των 500 και μέχρι 3.000 κόρων. Προϋπόθεση: Τα πλοία να τίθενται για πρώτη φορά υπό ελληνική σημαία.

(54) Απαλλάσσονται από τέλη, εισφορές, δικαιώματα, κρατήσεις και φόρους υπέρ τρίτων, οι ναυπηγήσεις και οι συντηρήσεις πλοίων, οι επισκευές κ.λπ.

(55) Απαλλάσσονται από όλα τα τέλη οι καταχωρήσεις υποθηκών στα νηολόγια.

(56) Απαλλάσσονται από το φόρο κληρονομιών οι μεταβιβάσεις πλοίων, μετοχών ή μεριδίων ημεδαπών ή αλλοδαπών εταιρειών που έχουν στην ιδιοκτησία τους πλοία υπό ελληνική ή ξένη σημαία, άνω των 1.500 κόρων ολικής χωρητικότητας, καθώς και των μετοχών ή μεριδίων εταιρειών χαρτοφυλακίου (holding companies) που κατέχουν άμεσα ή μέσω ενδιαμέσων εταιρειών χαρτοφυλακίου τις μετοχές ή τα μερίδια των ως άνω πλοιοκτητριών εταιρειών.

(57) Απαλλάσσεται από κάθε φόρο η μεταβίβαση από οποιαδήποτε αιτία μετοχών ή μεριδίων ημεδαπών ή αλλοδαπών πλοιοκτητριών εταιρειών πλοίων υπό ελληνική ή ξένη σημαία, καθώς και εταιρειών χαρτοφυλακίου (holding companies) που κατέχουν, άμεσα ή έμμεσα, τις μετοχές ή τα μερίδια των ως άνω πλοιοκτητριών εταιρειών.

(58) Απαλλάσσονται από τα τέλη χαρτοσήμου και από κάθε τέλος, κράτηση και εισφορά, δικαίωμα ή παράβολο ή άλλη επιβάρυνση υπέρ του Δημοσίου ή τρίτου όλες οι δικαιοπραξίες και διενεργούμενες πράξεις, που αφορούν τη χρηματοδότηση ναυτιλιακών και ναυπηγικών επιχειρήσεων. Την παραπάνω απαλλαγή έχουν και η εγγραφή, η εξάλειψη υποθήκης πλοίων ή ακινήτων κ.λπ. των παραπάνω επιχειρήσεων.

(59) Απαλλάσσονται από κάθε φόρο, τέλος, εισφορά ή κράτηση υπέρ Δημοσίου ή τρίτων τα γραφεία αλλοδαπών επιχειρήσεων που εγκαθίστανται στην Ελλάδα και ασχολούνται με τη διαχείριση, ναύλωση, ασφάλιση κ.λπ. πλοίων. Εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 15 του ν. 3091/2002, όπως ισχύει, απαλλάσσονται από τον ειδικό φόρο επί των ακινήτων. Προϋπόθεση: Τα πλοία πρέπει να έχουν χωρητικότητα άνω των 500 κόρων.

(60) Απαλλάσσονται από κάθε φόρο, τέλος ή εισφορά ή κράτηση από το εισόδημα που αποκτήθηκε στο εξωτερικό από αλλοδαπές πλοιοκτήτριες εταιρείες καθώς και οι μέτοχοι ή οι εταίροι αυτών. Την παραπάνω απαλλαγή έχουν και τα έγγραφα που εκδίδονται για την εφαρμογή του νόμου. Εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 15 του ν. 3091/2002, όπως ισχύει, απαλλάσσονται από τον ειδικό φόρο επί των ακινήτων.

(61) Απαλλάσσονται από το φόρο εισοδήματος και από κάθε τέλος, εισφορά ή κράτηση, αλλοδαπές εταιρείες που διαχειρίζονται πλοία με ξένη σημαία. [σ.σ.: Έτσι πρέπει να διατυπώνονται οι διατάξεις, λιτά και περιεκτικά: απαλλάσσονται αυτοί από τα πάντα. Δίχως όρους, προϋποθέσεις και ψιλά γράμματα.]

13/12/1959: Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής εγκαινιάζει το υπερωκεάνειο Πατρίς, το οποίο
συνέδεε επί πολλά χρόνια την Ελλάδα με την Αυστραλία. Δεξιά του ο πλοιοκτήτης Αντώνης Χανδρής.

Επί τέλους, τέλος! Κουραστήκαμε αλλά τα καταφέραμε. Επαναλαμβάνω ότι η καταγραφή έγινε με ακριβή αντιγραφή από τον Κρατικό Προϋπολογισμό τού 2017, οπότε μη με ρωτάτε πώς έφτασα σε αύξοντα αριθμό 61 ενώ έχετε ακούσει να γίνεται λόγος για 56 φοροαπαλλαγές. Τί να σας πω; Μάλλον 56 ήταν παλιά και στο μεταξύ αβγάτισαν, όπως τα άρθρα του συντάγματος, που κάποτε ήσαν 114 και τώρα έχουν γίνει 120. Βέβαια, θα μπορούσαμε να κάνουμε την ζωή μας πολύ πιο εύκολη αν διαλέγαμε να γράψουμε όχι για τις φορολογικές απαλλαγές των εφοπλιστών αλλά για το τι πληρώνουν τελικά. Ένα και μόνο σημείωμα θα έφτανε και θα περίσσευε, σίγουρα.

Με όσα είπαμε ως εδώ, ασχοληθήκαμε με το ένα από τα δυο μεγάλα παραμύθια που σχετίζονται με τους εφοπλιστές, αυτό το οποίο κάνει λόγο για την οικονομική συνεισφορά τους στην προκοπή τού τόπου. Αύριο θα πούμε δυο λόγια και για το δεύτερο, το οποίο διατυπώθηκε ακροθιγώς σε κάποιο σχόλιο αναγνώστη. Είναι το παραμύθι που λέει ότι η ευνοϊκή μεταχείριση των εφοπλιστών επιτρέπει στους έλληνες ναυτικούς να έχουν δουλειά και να φέρνουν χρήμα στον τόπο και τις οικογένειές τους.

Η παρέμβαση του κόμματος στο διαδίκτυο

 Η παρέμβαση του κόμματος στο διαδίκτυο

Σήμερα θα μπορούσαμε να μιλήσουμε/γράψουμε για τα γενέθλια της ΕΠΟΝ και του Κόκκινου Στρατού, που είναι συνομήλικος με το κόμμα και ζει μέχρι σήμερα, μέσω της αθάνατης ορχήστρας του και πασίγνωστων μελωδιών, όπως η Κατιούσα -που είναι πολύ ωραίο όνομα- κι ας πήγε να την πιάσει στο στόμα του ο Πανούσης με τον Αγγε(β)λάκα.

Αλλά όχι, σφοι, δε θα μιλήσουμε για αυτό (θυελλώδικα χειροκροτήματα).

Θα μπορούσε επίσης το κείμενο να σταλθεί και να δημοσιευτεί εκεί που πρέπει (ξέρετε πού) στα πλαίσια που πρέπει (ξέρετε ποια). Άλλο πρέπει όμως κι άλλο πώς τι γίνεται καμιά φορά στην πράξη και πώς τα φέρνει η ζωή.

Το θέμα είναι η παρέμβαση του κόμματος στο διαδίκτυο και το βάζουν πολύ καλά οι θέσεις (το βάζει κι η εισήγηση που λέγανε και στην όβα μου) επισημαίνοντας ως ζητούμενο-στόχο τη βελτίωση της διαδικτυακής παρουσίας του ΚΚΕ.

Διευκρινίζω εξ αρχής, για να αποφύγουμε μια κλασική κι επαναλαμβανόμενη συζήτηση που ανακυκλώνεται συχνά-πυκνά, πως δε μιλάμε για τους κινδύνους του διαδικτύου γενικά -που πρέπει πάντα να τους παίρνουμε υπόψη- ή για το αν ένας σφος πρέπει να έχει προφίλ στα ΜΚΔ, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γνωστά κι ως social media -που έχουν πολλοί, γιατί δεν υπάρχει απαγόρευση, αλλά σύσταση "προσέχετε, για να έχετε", που είχε γίνει μια συγκεκριμένη περίοδο, για πολύ ειδικούς λόγους.

Η κουβέντα και το ζητούμενο δεν είναι όλα αυτά, λοιπόν. Είναι η παρουσία του Κόμματος στο διαδίκτυο και πώς μπορεί να βελτιωθεί. Όποιος λέει όλα τα άλλα (για τα τρολ, την απρόσωπη επαφή, το φακέλωμα, τον έλεγχο των μονοπωλίων, το ιδεολόγημα της αμεσοδημοκρατίας των ΜΚΔ, κτλ), σωστά πράγματα, που δεν έχουν όμως άμεση σχέση με το θέμα και δε βοηθούν καθόλου στο δια ταύτα, εφόσον δεν καταλήγουν σε πρόταση: γιατί ΚΚΕ -πάντα κολλάει αυτό- και πώς θα γίνει καλύτερη η παρέμβασή του στο μαγικό (εικονικό κι απατηλό ενίοτε) κόσμο του διαδικτύου.

Πρόσεξε, σφε αναγνώστη, γιατί υπάρχει και μια άλλη επιλογή. Να πας κόντρα στο ρεύμα και τις θέσεις και να πεις ότι δε χρειάζεται καμία απολύτως βελτίωση (όλα είναι καλώς καμωμένα και δε γίνονται καλύτερα) ή ότι δε χρειάζεται γενικώς καμία διαδικτυακή παρουσία και κακώς ασχολούμαστε με αυτήν. Δε θα συμφωνήσω τότε μαζί σου, αλλά θα ξέρουμε τουλάχιστον σε ποια βάση διαφωνούμε και ποιο θέμα θα συζητήσουμε. Και πάντως δεν είναι αυτό που βάζει το κόμμα, οπότε το βασικό δεν είναι να το συζητήσουμε μαζί, ίσως.

Δε θα είναι πολύ ωφέλιμο όμως να βγαίνουμε εκτός θέματος και να λέμε πχ για τις διαδικτυακές κουβέντες -καλή ώρα σαν αυτή που θα ανοίξει από κάτω- που υποκαθιστούν την άμεση ανθρώπινη επαφή, το μαζικό άνοιγμα, τις εξορμήσεις, το πόρτα-πόρτα και τη δουλειά μυρμηγκιού. Αν πιστεύεις κάτι τέτοιο, πάρε εξ αρχής ως δεδομένη την κατακλείδα (πες το disclaimer-αποποίηση-απεταξάμην) του σφου που είχε στείλει μια σχετική παρέμβαση στον προσυνεδριακό:

Δεν έχω καμιά ψευδαίσθηση, ότι η παρέμβαση μέσω του Διαδικτύου, μπορεί να αντικαταστήσει την προσωπική επαφή, τις συσκέψεις, τις περιοδείες στους τόπους δουλειάς και ζωής, την οργανωμένη δουλειά του Κόμματος και της ΚΝΕ, την οργάνωση των εργαζομένων στα ταξικά σωματεία. Ομως χρειάζεται να δημιουργήσουμε την υποδομή που είναι απαραίτητη για να παρακολουθούμε, να απαντάμε και να παρεμβαίνουμε πολιτικά, ιδεολογικά, πολιτιστικά και στον χώρο του Διαδικτύου.

Το ζήτημα δεν είναι να υποκαταστήσουμε, αλλά να συμπληρώσουμε και να ενισχύσουμε το άνοιγμα που γίνεται. Προσωπικά έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στους συντρόφους πως δε θα αποκτήσουν έτσι εικονικές e-επιρροές, αντί για αληθινούς συναγωνιστές-συναδέλφους, όπως κάποιοι που ζούνε στο διαδίκτυο κι έχουν άπειρους φίλους στο FB, αλλά κανέναν στην πραγματική ζωή. Κι εμπιστεύομαι τα όργανα και τη συλλογική λειτουργία του κόμματος πως θα τραβήξουν το αυτί σε όποιον ξεφύγει από τα όρια, και λυγίσει το κλαδί από την ανάποδη.

Στην τελική κανείς δε γεννιέται ώριμος, σοφός χρήστης (του διαδικτύου και οποιουδήποτε μέσου). Κάποια πράγματα τα μαθαίνεις μέσα από την πείρα και από τα λάθη, αρκεί να τα αναγνωρίζεις και να τα διορθώνεις. Το απαγορευτικό συλλήβδην στο internet φέρνει πολύ χειρότερα αποτελέσματα, από αυτά που προσπαθεί να αποτρέψει και μάλλον διαιωνίζει το πρόβλημα. Μες στο χορό μαθαίνεις τα βήματα, έξω από αυτόν λες απλά πολλά τραγούδια.

Υπάρχει βέβαια και ένα άλλο επίπεδο (γκεστάλτ που θα έλεγε ο Κωνσταντάν στους Απαράδεκτους) υποκατάστασης: αυτό της πληροφορίας που υποκαθιστά τη γνώση -κι επισημαίνουν πολύ σωστά οι θέσεις. Κι αν υπάρχει κάτι που να συνδέεται κατεξοχήν με τα παραπάνω, είναι το διαδίκτυο, που 'ναι ένα ποτάμι χωρίς φίλτρα, μια αδιάκοπη και χειμαρρώδης ροή πληροφοριών -άχρηστων ως επί το πλείστον- που σκεπάζουν την ουσία αντί να την αναδεικνύουν. Αν στο διαδίκτυο προάγεται μια φορά η γνώση, άλλες δέκα ευνοείται η τρολιά, η προβοκάτσια, το εύκολο ψέμα -και τρέχα ανασκεύασέ το μετά...

-Μμμ, σωστά. Ή μήπως όχι;

Καταρχάς το επιχείρημα της υποκατάστασης είναι τόσο εύστοχο, σα να λέμε πχ ότι οι εκλογές υποκαθιστούν την ταξική πάλη, άρα δεν πρέπει να παίρνουμε μέρος σε αυτές. Ή ότι τα οικονομικά αιτήματα οδηγούν σε ρεφορμιστικές διεκδικήσεις (μεταρρυθμίσεις) αντί να δείχνουν το στρατηγικό μας στόχο (σοσιαλισμό), συνεπώς πρέπει να αποφεύγουμε να τα προβάλουμε, πχ στις απεργίες. Δεν αναφέρω τυχαία ως παράδειγμα τις εκλογές, που είναι κατεξοχήν πεδίο καταιγιστικών επιθέσεων, με έμφαση στην πληροφορία, το φαίνεσθαι αντί της πολιτικής ουσίας. Οι εκλογές και το διαδίκτυο δεν είναι τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή, δεν είναι καν το σημαντικότερο δευτερεύον -όπως λέει ο Σωτηρακόπουλος για το ποδόσφαιρο. Αλλά στο βαθμό που μας αφορά το ένα, ασχολούμαστε και με το άλλο (που δε συνδέεται μόνο με τις εκλογές βέβαια, απλώς εκεί αναδεικνύεται η σημασία του).

Δεν επιλέγουμε πάντα εμείς, εξάλλου, τα πεδία της αντιπαράθεσης. Για να κάνω έναν τραβηγμένο παραλληλισμό, η ΕΣΣΔ μπορεί να μην προσέγγιζε τον κομμουνισμό, συμμετέχοντας στην κούρσα του ανταγωνισμού με το ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, αλλά αυτό δε σημαίνει πως μπορούσε να την αγνοήσει και να μην πάρει καθόλου μέρος ή ότι οι επιτυχίες σε αυτό το κομμάτι της ήταν αδιάφορες.

Τόσο απλά...

Κατ' αντιστοιχία, ο πόλεμος της πληροφορίας δεν προάγει απαραίτητα τη γνώση, αλλά δε μας αφήνει αδιάφορους. Ένα βιντεάκι που θα γίνει viral, μια απάντηση σε ένα ενορχηστρωμένο ψέμα ιδίως στην προεκλογική περίοδο, άμεσες ενημερώσεις για εκδηλώσεις, κινητοποιήσεις, κτλ, παίζουν κι αυτά ένα ρόλο, κοντά στα άλλα. Είναι ένα εργαλείο που μπορεί να μας προσεγγίσει αρχικά με κάποια άτομα, κάποιες κατηγορίες -πχ τη νεολαία που το χρησιμοποιεί σχεδόν αποκλειστικά για την ενημέρωσή της κι αυτό είναι αντικειμενικό γεγονός, χωρίς να το αξιολογώ και να εξετάζω τα αρνητικά του. Ύστερα από την αρχική προσέγγιση, είναι δική μας υπόθεση πώς θα εμβαθύνουμε το αρχικό ερέθισμα, πώς θα παρέμβουμε για να γίνει η πληροφορία-γνώση, η σπίθα-πυρκαγιά και (αρχι)πέλαος η στάλα.

Φτάνω στο τέλος του κειμένου, χωρίς να έχω απαντήσει, ούτε κατά διάνοια, στο αρχικό ερώτημα, που ήταν και το ζητούμενο που έθεσα. Αλλά αυτό δεν είναι δική μου αρμοδιότητα να το απαντήσω κι ίσως είναι καλύτερα να ειπωθεί εκεί που πρέπει, για να μην παρεξηγηθεί κιόλας, ως μια υπόδειξη αφ' υψηλού.

Το μόνο που θα μπορούσα να πω σχετικά είναι πως το κόμμα μπορεί να φτιάξει μια πολύ δυνατή ομάδα, εκ των έσω, αξιοποιώντας τα μέλη του και τις δικές του δυνάμεις. Και δεν είμαι σίγουρος αν η παρέμβασή του πρέπει να γίνεται κυρίως ανοιχτά (πχ προφίλ twitter για ανακοινώσεις), υπόγεια (με ομάδα σχολιαστών και ελεύθερων σκοπευτών, που παρεμβαίνουν στοχευμένα) ή με συνδυασμό της "νόμιμης" και "παράνομης" δουλειάς.

Υστερόγραφα

-Μιας και πιάσαμε τις νέες μορφές -που δεν έχουμε πιάσει ακόμα- κι επειδή δεν υπάρχουν μονάχα Αγγε(β)λάκες σε αυτή τη χώρα, μπορείτε να ακούσετε ενδεικτικά δύο κομμάτια από έναν καινούριο δίσκο. Σχηματικά μιλώντας -γιατί δε χωρίζονται με σινικά τείχη- ένα πολιτικό και ένα ερωτικό.

Το σφάλμα - Οργανώσου (κλικ για να δείτε τους στίχους)

Το σφάλμα - μην ξαναφύγεις, δεν παλεύεται το κρύο (κι εδώ οι στίχοι)

Κι ένα δεύτερο υστερόγραφο

Όσοι έχασαν την πρώτη, όσοι μένουν στα βόρεια προάστια, όσοι τον διαβάζουν αλλά δεν τον έχουν δει ποτέ από κοντά, όσοι τον ξέρουν ήδη, όσοι θέλουν να διαπιστώσουν από κοντά αν έχει πλάκα κι από κοντά (ναι έχει), δεν έχουν δικαιολογία για σήμερα.

Θάλασσα, πικροθάλασσα... (3)

 Θάλασσα, πικροθάλασσα... (3)

[Συνέχεια από το προηγούμενο]

Γ. Φορολογία πλοίων που νηολογήθηκαν μέχρι την έναρξη ισχύος του Ν.27/1975

(34) Απαλλάσσονται από τη φορολογία τα πλοία της α΄ κατηγορίας, που είναι μικρότερα των 10 ετών. Προϋπόθεση: Να τίθενται υπό ελληνική σημαία.

(35) Απαλλάσσονται από τη φορολογία πλοία α΄ κατηγορίας, που εκτελούν τακτικά δρομολόγια μεταξύ ελληνικών και ξένων λιμανιών ή μόνο μεταξύ ξένων λιμανιών. Προϋποθέσεις: Να είναι μικρότερα των 30 ετών και να τίθενται υπό ελληνική σημαία.

(36) Απαλλάσσονται από τη φορολογία πλοία α΄ κατηγορίας, που ναυπηγήθηκαν στην Ελλάδα. Προϋπόθεση: Να έχουν ναυπηγηθεί στην Ελλάδα και να τίθενται υπό ελληνική σημαία.

(37) Απαλλάσσονται από τη φορολογία πλοία α΄ κατηγορίας που υφίστανται ανακατασκευές ή αντικατάσταση των μηχανημάτων τους στην Ελλάδα. Υπό προϋποθέσεις.

(38) Μείωση του φόρου κατά 50% σε πλοία και κρουαζιερόπλοια α΄ κατηγορίας. Προϋποθέσεις: Να εκτελούν τακτικές γραμμές ανάμεσα σε ελληνικά και ξένα λιμάνια ή μόνο μεταξύ ξένων λιμανιών και να τίθενται κάτω από ελληνική σημαία.

[σ.σ.: Υποθέτω ότι οι παραπάνω διατάξεις επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο λόγω συνηθείας, θυμίζοντας το γνωστό ανέκδοτο με την σκοπιά στο παγκάκι. Θα έπρεπε να έχουν πλέον καταργηθεί, διότι μόνον ως ανέκδοτο θα έστεκαν λογικά απαλλαγές για πλοία ηλικίας τουλάχιστον 42 ετών. Εξ όσων γνωρίζω, ο καπετάν Μάκης Αγούδημος την έχει κάνει εδώ και χρόνια για Λουγκάνο, αφήνοντάς μας αμανάτι την "Ροδάνθη" του, την "Δημητρούλα" του (προς τιμήν τής κ. Λιάνη) και τα άλλα σαπάκια του.]

Αμβούργο, 25/7/1953: Η καθέλκυση του Tina Onassis, του τότε μεγαλύτερου δεξαμενοπλοίου στον κόσμο.

Δ. Ειδικός φόρος επί των ακινήτων

(39) Εξαιρούνται από τον ειδικό ετήσιο φόρο δεκαπέντε τοις εκατό (15%) επί της αξίας των ακίνητων που βρίσκονται στην Ελλάδα και έχουν εμπράγματα δικαιώματα πλήρους ή ψιλής κυριότητας ή επικαρπίας, ανεξάρτητα από τη χώρα στην οποία έχουν την έδρα τους σύμφωνα με το καταστατικό τους: (...) γ) Ναυτιλιακές επιχειρήσεις που έχουν εγκαταστήσει γραφεία στην Ελλάδα
(...) και πλοιοκτήτριες εταιρείες εμπορικών πλοίων για τα ακίνητα που ιδιοχρησιμοποιούν στην Ελλάδα αποκλειστικώς ως γραφεία ή αποθήκες για την κάλυψη των λειτουργικών τους αναγκών ή που εκμισθώνουν σε ναυτιλιακές επιχειρήσεις της παρούσας περίπτωσης αποκλειστικά ως γραφεία ή αποθήκες για την κάλυψη των λειτουργικών τους αναγκών. Υπό προϋποθέσεις. [σ.σ.: Πάντως, πρέπει να αναγνωρίσουμε στον νομοθέτη ότι ακόμη δεν έχει προβλέψει κάποια ειδική διάταξη απαλλαγής αυτών των επιχειρήσεων από τον ΕνΦΙΑ. Ακόμη...]


Ε. Φόρος κληρονομιάς

(40) Απαλλάσσονται από το φόρο κληρονομιών οι μεταβιβάσεις πλοίων ή μετοχών ή μεριδίων ημεδαπών ή αλλοδαπών εταιρειών που έχουν στην ιδιοκτησία τους πλοία υπό ελληνική ή ξένη σημαία, άνω των 1.500 κόρων ολικής χωρητικότητας, καθώς και των μετοχών ή μεριδίων εταιρειών χαρτοφυλακίου (holding companies) που κατέχουν άμεσα ή μέσω ενδιάμεσων εταιρειών χαρτοφυλακίου τις μετοχές ή τα μερίδια των ως άνω πλοιοκτητριών εταιρειών.

[σ.σ.: Εδώ θέλω λίγο την προσοχή σας για να μη νομίσετε ότι μόνο τα πλοία κληρονομούνται χωρίς να πληρώνουν φόρο. Μια πλοιοκτήτρια εταιρεία δεν διαθέτει μόνο πλοία. Διαθέτει και ακίνητα και αυτοκίνητα και άλλα περιουσιακά στοιχεία, υλικά και άυλα. Όταν, λοιπόν, κληρονομώ μετοχές της, κληρονομώ μερίδιο σε όλα αυτά τα στοιχεία, τα οποία μάλιστα αποκτήθηκαν με όλες τις φορολογικές μειώσεις ή απαλλαγές που είδαμε ως εδώ και που θα δούμε και στην συνέχεια.]


ΣΤ. Φόρος μεταβίβασης ακινήτων

(41) Απαλλάσσεται από το φόρο μεταβίβασης η εκποίηση ολόκληρου ή ιδανικού μεριδίου, υπό την προϋπόθεση ότι τα πλοία τίθενται για πρώτη φορά υπό ελληνική σημαία:
α) των επιβατηγών πλοίων που επεκτείνουν τους πλόες τους σε λιμάνια εξωτερικού ή εκτελούν πλόες μεταξύ λιμένων εξωτερικού,
β) των άνω των 500 και μέχρι 3.000 κόρων ολικής χωρητικότητας σιδηρών φορτηγών πλοίων ξηρού και υγρού φορτίου και πλοίων ψυγείων που επεκτείνουν τους πλόες τους σε λιμάνια εξωτερικού ή εκτελούν πλόες μεταξύ λιμένων εξωτερικού,
γ) των άνω των 500 κόρων ολικής χωρητικότητας υπό ελληνική σημαία επιβατηγών πλοίων τα οποία εξετέλεσαν κατά το προηγούμενο έτος και επί εξάμηνο τουλάχιστον χρονικό διάστημα κατ’ αποκλειστικότητα τακτικούς πλόες περιηγήσεως μεταξύ λιμένων ημεδαπής ή ημεδαπής και αλλοδαπής ή μόνον αλλοδαπής, δι’ αναψυχήν των επ’ αυτών επιβαινόντων, κατόπιν δημόσιας εξαγγελίας των πλόων αυτών (τουριστικά πλοία).

(42) Απαλλάσσεται από το φόρο μεταβίβασης η εκποίηση ολόκληρου του πλοίου ή μεριδίων του. Απαλλάσσονται από το φόρο μεταβίβασης και τα πάσης φύσεως τέλη, πλην τελών χαρτοσήμου ή δικαιώματα υπέρ τρίτων, η εκποίηση ολόκληρου του πλοίου ή μεριδίων του. Προϋπόθεση: Τα πλοία να τίθενται για πρώτη φορά υπό ελληνική σημαία.

[σ.σ.: Όλοι όσοι σκοπεύετε να αφήσετε στα παιδιά σας ως κληρονομιά κάποιο τριάρι ή κάποιο αμπελάκι, ξανασκεφτείτε το. Αν δεν θέλετε να τραβιούνται με την εφορία και να σας βρίζουν μετά θάνατον, αφήστε τους καλύτερα ένα πλοίο με ελληνική σημαία.]

Ιανουάριος 1955: Ο εφοπλιστής Ευγένιος Ευγενίδης (δεξιά) υψώνει ελληνική σημαία στο πασίγνωστο
Queen Frederica (*), παρουσία τού βασιλικού ζεύγους και του πρωθυπουργού Αλέξανδρου Παπάγου.

Ζ. Φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίων

(43) Απαλλάσσεται από το φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίων η Εταιρεία Επενδύσεων Ποντοπόρου Ναυτιλίας. [σ.σ.: Για να είμαστε δίκαιοι, η ίδια απαλλαγή έχει προβλεφθεί και για την Αττικό Μετρό Α.Ε., ισχύει δε και για οποιαδήποτε συγχώνευση της εταιρείας με άλλη εταιρεία ή οργανισμό, εφ' όσον η νέα εταιρεία που θα προκύψει από τη συγχώνευση, θα έχει τον χαρακτήρα της επιχείρησης κοινής ωφέλειας. Ο φόρος συγκέντρωσης ανέρχεται σε 1% επί των εισφερομένων κεφαλαίων.]


Η. Φόρος πολυτελείας

(44) Εξαιρούνται από το φόρο πολυτελείας τα επαγγελματικά σκάφη αναψυχής, όπως ορίζονται από τις διατάξεις του ν.2743/1999, καθώς και τα πλοία, πλοιάρια και άλλα σκάφη που προορίζονται για αναψυχή. [σ.σ.: Βεβαίως, η εξαίρεση ισχύει μόνο για τα επαγγελματικά σκάφη αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα. Ο νόμος δεν στερεί το δικαίωμα της πλοιοκτήτριας εταιρείας να νοικιάζει το σκάφος της στο ίδιο άτομο όλο τον χρόνο επί μια εικοσαετία ούτε απαγορεύει αυτός ο ενοικιαστής να είναι μέλος της διοίκησής της ή της οικογένειάς του. Στοιχειώδες, αγαπητέ Γουώτσον!]


Θ. Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.)

(45) Απαλλάσσονται από το ΦΠΑ οι παραδόσεις και εισαγωγές πλοίων για εμπορική ναυσιπλοΐα, αλιεία, τη σπογγαλιεία στα ελληνικά χωρικά ύδατα ή άλλη εκμετάλλευση ή για διάλυση, καθώς και η παράδοση και η εισαγωγή ναυαγοσωστικών και πλωτών μέσων επιθαλάσσιας αρωγής με εξαίρεση τα σκάφη ιδιωτικής χρήσης που προορίζονται για αναψυχή ή αθλητισμό. (...) Απαλλάσσονται οι παραδόσεις και οι εισαγωγές αντικειμένων και υλικών εφόσον προορίζονται να ενσωματωθούν ή να χρησιμοποιηθούν στα ανωτέρω πλοία (...), καθώς και η παράδοση και η εισαγωγή καυσίμων, λιπαντικών, τροφοεφοδίων και λοιπών αγαθών που προορίζονται για τον εφοδιασμό των ως άνω πλοίων, πλωτών μέσων και αεροσκαφών. Απαλλάσσεται επίσης η ναύλωση πλοίων (...) τα οποία απαλλάσσονται κατά τα ανωτέρω καθώς κι η ναύλωση επαγγελματικών πλοίων αναψυχής (...) εφόσον αυτά προσεγγίζουν κατά την πραγματοποίηση των πλόων τους και σε λιμένες εκτός Ελλάδας [σ.σ.: Ιδού η απάντηση στην απορία γιατί τα πλοία που κάνουν κρουαζιέρες στο Αιγαίο, δεν παραλείπουν μια επίσκεψη σε κάποιο τουρκικό λιμάνι]. Επίσης, απαλλάσσονται οι εργασίες κατασκευής, μετατροπής, επισκευής και συντήρησης των ανωτέρω πλοίων, πλωτών μέσων και αεροσκαφών καθώς και των αντικειμένων που είναι ενσωματωμένα σε αυτά ή χρησιμοποιούνται για την εκμετάλλευση τους (οι διατάξεις αυτής της περίπτωσης που αφορούν στα πλοία του ν. 2743/19999 εφαρμόζονται και για τα λοιπά επαγγελματικά πλοία) καθώς και η παροχή υπηρεσιών για την εξυπηρέτηση των άμεσων αναγκών των ανωτέρω πλοίων (...) όπως η ρυμούλκηση, η πλοήγηση, η πρόσδεση, η διάσωση, η πραγματογνωμοσύνη, η χρήση λιμανιών (...) και η παροχή υπηρεσιών εξυπηρέτησης του φορτίου τους.

[σ.σ.: Ας μείνουμε λίγο σ' αυτό το τελευταίο. Προσέξτε την υπογραμμισμένη περίοδο, διότι αυτή ακριβώς η διάταξη επιτρέπει στους εφοπλιστές να διαβιώνουν χωρίς να πληρώνουν ΦΠΑ. Ό,τι χρειάζονται, αγοράζεται για να χρησιμοποιηθεί στα πλοία τους, από χαρτί υγείας μέχρι πούρα κι από αφρόλουτρα μέχρι σπαλομπριζόλες. Συνδυάστε τώρα την απαλλαγή από τον ΦΠΑ με τις απαλλαγές από άλλους φόρους (όπως τον ειδικό φόρο κατανάλωσης) και κάνετε τους λογαριασμούς σας.]

Φάληρο, 27/4/1953: Τελετή αγιασμού και ύψωσης ελληνικής σημαίας στο νεότευκτο Aspasia Nomikos.
Το ζεύγος Μάρκου και Ασπασίας Νομικού έχουν ανάμεσά τους τον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Παπάγο.

 

Το ξέρω ότι έχω καταντήσει κουραστικός με το θέμα που διάλεξα αλλά αυτό το ιστολόγιο δεν απευθυνόταν ποτέ σε εύκολους αναγνώστες. Άλλωστε, εκτιμώ πως δεν βλάφτει να βρίσκονται κάπου μαζεμένα όλα τούτα τα στοιχεία. Εν πάση περιπτώσει, υπόσχομαι ότι θα καταβάλω κάθε δυνατή προσπάθεια για να ολοκληρώσω αυτή την καταγραφή αύριο.

Υστερόγραφο. Με αφορμή κάποιο σχόλιο αναγνώστη, θυμήθηκα ένα σχετικά πρόσφατο περιστατικό.
Κατά τις πρώτες μέρες τής "αριστεράς" στην εξουσία (ή μήπως ήταν τις παραμονές;), ρωτήθηκε από δημοσιογράφο ο Μανώλης Γλέζος για το πού θα βρει τα λεφτά ο ΣυΡιζΑ προκειμένου να υλοποιήσει το πρόγραμμα του. Τότε, ο Γλέζος είπε, μεταξύ άλλων, "θα φορολογήσουμε τους εφοπλιστές". Και ο Βίκτωρ Ρέστης σχολίασε: "αν μας βρείτε, φορολογήστε μας".

--------------------------------------------------
(*) To Queen Frederica, το οποίο επί σειρά ετών μετέφερε ομογενείς και μετανάστες στις ΗΠΑ, έχει μακρά ιστορία. Καθελκύστηκε ως SS Malolo to 1927 και μέχρι τον πόλεμο έκανε κρουαζιέρες στον Ειρηνικό, από Σαν Φραντσίσκο και Λος Άντζελες μέχρι Χονολουλού. Το 1937 ανακατασκευάστηκε, έγινε πολυτελέστερο και μετονομάστηκε σε Matsonia. To 1942 επιτάχθηκε και χρησιμοποιήθηκε για μεταφορά στρατιωτών μέχρι το 1946. Μετά τον πόλεμο, το αγόρασε η Home Lines του Ευγενίδη (με έδρα την Γένοβα), η οποία το μετονόμασε αρχικά σε Atlantic (υπό παναμαϊκή σημαία) και το 1953 σε Queen Frederica, προς τιμήν τής βασίλισσας. Αργότερα το πήρε ο Χανδρής, ώσπου το 1977 πήγε στην Ελευσίνα για διάλυση. Πριν διαλυθεί, καταστράφηκε από φωτιά και το κουφάρι του αφέθηκε επί χρόνια στην θάλασσα.

Προς «Ισκρα»: Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη

Προς «Ισκρα»: Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη

Είναι τέτοια τα πολιτικά αδιέξοδα της ιστοσελίδας «Ισκρα» και του χώρου που εκπροσωπεί, που αναζητά, για μια ακόμα φορά, σανίδα σωτηρίας στη διαστρέβλωση των λεγομένων του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στο πλαίσιο μιας ζωντανής συνέντευξης που έδωσε στην ΕΡΤ. Φτάσανε στο σημείο να λένε ότι περίπου το ΚΚΕ προτείνει σοσιαλισμό με ευρώ ή διπλό νόμισμα σαν αυτό που πρότεινε ο μέχρι πρότινος δικός τους σύντροφος Γ. Βαρουφάκης.

Είναι προφανές απ' τη συνέντευξη του Δ. Κουτσούμπα, η οποία δημοσιεύεται ολόκληρη στο πόρταλ «902.gr», ότι όταν μιλάει για ευρώ, δραχμή ή διπλό νόμισμα, ως δυνατότητες, αναφέρεται στους σχεδιασμούς που «σκέφτονται» διάφορα επιτελεία της αστικής τάξης.

Οπως, επίσης, είναι προφανές ότι όποιος προτάσσει την αλλαγή νομίσματος στο πλαίσιο της καπιταλιστικής οικονομίας ως λύση-διέξοδο για το λαό στην ουσία - ηθελημένα ή άθελά του - παίζει το παιχνίδι αυτών των επιτελείων (τμημάτων του κεφαλαίου, διεθνών κέντρων, διαφόρων λόμπι) που σ' αυτήν τη φάση θεωρούν ότι η επιστροφή σε εθνικά νομίσματα και η ενίσχυση μέτρων προστατευτισμού της καπιταλιστικής οικονομίας δίνουν απάντηση στις δυσκολίες της ανάκαμψης. Και φυσικά δεν είναι ο ρόλος του ΚΚΕ να προτείνει με ποιο «νόμισμα» (που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα απλό εργαλείο) θα εξυπηρετηθεί καλύτερα η κερδοφορία του κεφαλαίου, θα «μετρηθούν» τα αποτελέσματα από την εκμετάλλευση των εργαζομένων, αλλά να προβάλει τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, στον αντίποδα του σημερινού καπιταλιστικού δρόμου που, με όποιο νόμισμα, οδηγεί τους λαούς στη βαρβαρότητα.

Ας αφήσουν, λοιπόν, τις κουτοπονηριές τους, αν δεν πρόκειται για νοητικές ανεπάρκειες. Είναι γνωστό και στα μικρά παιδιά ότι η πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ είναι ασυμβίβαστη με την Ευρωζώνη, την ΕΕ και κάθε είδους τέτοια διακρατική καπιταλιστική ένωση.

Ομως, είναι εξίσου γνωστή και η ιστορία όλων αυτών που δήθεν «σοκάρονται» απ' αυτά που υποστηρίζει εδώ και χρόνια το ΚΚΕ. Από οπαδοί του Μάαστριχτ, της ΕΕ και της ΟΝΕ παλιότερα, δηλαδή της Ευρωζώνης, σήμερα έγιναν οπαδοί της δραχμής. Από συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, που ως υπουργοί και βουλευτές πρωτοστάτησαν στην εξαπάτηση του λαού, σήμερα εμφανίζονται ως απατημένες σύζυγοι.

Αλήθεια, τι έκαναν όλοι αυτοί, οι δήθεν αντιμνημονιακοί, όταν το ΚΚΕ, απ' τις πρώτες μέρες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, κατέθετε πρόταση νόμου για την κατάργηση των μνημονίων και των μνημονιακών νόμων; Ποιούσαν την νήσσαν.

Οσο για το παράπονό τους ότι το ΚΚΕ τούς ταυτίζει με τον Τραμπ κι άλλες παρόμοιες δυνάμεις, εμείς απλά παραθέτουμε τι δημοσιεύτηκε στην «Ισκρα» για την εκλογή του Τραμπ:
«Σαρώνονται και δεν ξέρουν πού να κρυφτούν κατεστημένα κέντρα και δημοσκόποι με τις προβλέψεις τους». «Η ανατροπή στις ΗΠΑ για όλο τον κόσμο μάλλον πρέπει να θεωρηθεί ανάλογη της ανατροπής που έχει προκαλέσει το ΒREXIT στις ευρωπαϊκές εξελίξεις (...) Η κατάρρευση διεθνώς των χρηματιστηρίων, μετά τη νίκη Τραμπ, δείχνει τους φόβους, αν όχι και τον τρόμο, του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου απέναντι σε αβέβαιες εξελίξεις (...) Δεν είναι λίγοι, πάντως, εκείνοι που θεωρούν ότι οι παλιές σταθερές της νεοφιλελεύθερης "παγκοσμιοποίησης" κλονίζονται και ότι η παγκόσμια τράπουλα θα ανακατευθεί πολύ δραστικά».
Περαστικά σας...

Τα Βαλκάνια πεδίο σύγκρουσης μονοπωλιακών συμφερόντων

Τα Βαλκάνια πεδίο σύγκρουσης μονοπωλιακών συμφερόντων

Σφοδρές αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε τμήματα αστικών τάξεων καθώς και έξαρση εθνικιστικών συγκρούσεων παρατηρούνται το τελευταίο διάστημα στα Βαλκάνια, με την παρέμβαση και ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων. Οι εξελίξεις αυτές, στις οποίες εγκλωβίζονται λαϊκές δυνάμεις όλο και περισσότερο, αξιοποιούνται για να «ζυμώνεται» το ενδεχόμενο ευρύτερων ανακατατάξεων στην περιοχή, αλλαγής σε συμμαχίες αλλά ακόμα και επαναχάραξης των συνόρων. Βεβαίως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όσες φορές είχαμε τέτοιες εξελίξεις στην περιοχή, ιδιαίτερα μετά τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, υπό την εποπτεία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, οι λαοί τις πλήρωσαν πολύ ακριβά. Αντιπαρατίθενται σοσιαλδημοκρατικές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις που στήριξαν την αστική εξουσία, η οποία προέκυψε μετά την αντεπανάσταση και την ανατροπή της σοσιαλιστικής εξουσίας, στην ευρύτερη περιοχή, τα τελευταία 26 χρόνια, εκφράζοντας διαφορετικές αστικές επιδιώξεις και με τη στήριξη από διαφορετικές δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ, Γερμανία, ΕΕ, Τουρκία και Ρωσία. Στόχος της καθεμιάς τους είναι να προωθήσει τα ιδιαίτερα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων στον έλεγχο αγορών, ενεργειακών δρόμων, αλλά και ερεισμάτων σε μια κρίσιμη γεωστρατηγικά περιοχή. Η Ρωσία π.χ. αντιδρά στο ενδεχόμενο και άλλες χώρες να ενταχθούν στις ευρωατλαντικές δομές (η Σερβία δεν έχει ενταχθεί στην ΕΕ, όπως και η Αλβανία ή το Μαυροβούνιο στο ΝΑΤΟ, ενώ και το ευρωΝΑΤΟικό προτεκτοράτο του Κοσσόβου παίζει τον ιδιαίτερο ρόλο του με τη μεγαλύτερη αμερικανική βάση στο εξωτερικό, την «Μπονστίλ»). Ολες αυτές οι εξελίξεις στα Βαλκάνια είναι φυσικό να επηρεάζουν και τη χώρα μας.

***

Ας δούμε, όμως, ενδεικτικά, ορισμένα στοιχεία:
Στην Αλβανία και την ΠΓΔΜ, όπως και στη Ρουμανία εκδηλώνονται σφοδρές αντιπαραθέσεις ανάμεσα στα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και τις κυβερνητικές τους συμμαχίες και τα νεοφιλελεύθερα κόμματα, που προβάλλουν κυρίως ζητήματα διαφθοράς και θεσμικής λειτουργίας. Στην πραγματικότητα, το διακύβευμα είναι το ποιος θα έχει το τιμόνι της καπιταλιστικής διαχείρισης, ποιοι σχεδιασμοί, ποιων μονοπωλίων θα πάρουν προτεραιότητα. Αυτή είναι η μια πλευρά, όπου είναι δύσκολο προς το παρόν να ανιχνευτούν ακριβώς ποια ιδιαίτερα συμφέροντα εκπροσωπούνται (για παράδειγμα, στην Αλβανία, τόσο ο «σοσιαλιστής» Εντι Ράμα όσο και ο φιλελεύθερος Λουλζίμ Μπασά στηρίζονται από τις ΗΠΑ και άλλες δυνάμεις αλλά «τρώγονται» για το ποιος είναι ο ...λιγότερο διεφθαρμένος). Το ίδιο και στις άλλες χώρες. Ωστόσο, πυκνώνουν οι δηλώσεις που εκφράζουν τις διαθέσεις αστικών τάξεων να διευρύνουν την επιρροή τους. Ο Αλβανός πρωθυπουργός, Ε. Ράμα, δήλωσε πως «αργά ή γρήγορα η Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο θα έχουν στο εξωτερικό κοινές πρεσβείες», ισχυριζόμενος πως αυτό δεν αποτελεί υλοποίηση της ιδέας της «Μεγάλης Αλβανίας» αλλά γίνεται για λόγους «περικοπής εξόδων». Επίσης, ο Ράμα σε συνέντευξή του, τον περασμένο Νοέμβρη, στη γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung» είχε υποστηρίξει την ένταξη όλων των χωρών των Βαλκανίων στην ΕΕ και μάλιστα με έμφαση σημείωνε: «Αν θέλουμε να έχουμε μια ασφαλή και σταθερή Ευρωπαϊκή Ενωση και μαζί μ' αυτή μια ασφαλή Ευρώπη, δεν είναι καλό να υπάρχουν τρύπες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχουν επίσης άλλοι, τρίτοι παίκτες, που παίζουν το παιχνίδι τους και μπορεί να επωφεληθούν, αν η ΕΕ αφήσει εκεί ένα κενό, και μιλάω για τη Ρωσία, αλλά και το ριζοσπαστικό ισλάμ». Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη ο επικεφαλής της CIA στην προηγούμενη διοίκηση, του Ομπάμα, Τζ. Μπρέναν, επισκέφτηκε τα Τίρανα και είχε συνομιλίες, όπως ανακοινώθηκε, για «ζητήματα ασφαλείας». Επίσης, ΗΠΑ και Αλβανία μέσα στο 2016 ολοκλήρωσαν συμφωνία για φιλοξενία στο έδαφος της δεύτερης 2.000 «μουτζαχεντίν» από το Ιράν, που στη χώρα τους θεωρούνται τρομοκράτες. Ακόμα, η Τουρκία έχει αναβαθμίσει το τελευταίο διάστημα τη στρατιωτική συνεργασία με την Αλβανία και την κυβέρνηση του Ράμα και ταυτόχρονα ενδιαφέρεται και για ενεργειακούς σχεδιασμούς που περιλαμβάνουν και αλβανικά λιμάνια. Δεδομένο επίσης είναι ότι τα όρια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με την Ελλάδα αμφισβητούνται, ενώ τίθεται συχνά ζήτημα «Τσάμηδων» και δικαιωμάτων τους στην Ελλάδα. Ολα αυτά συνιστούν ένα άκρως εκρηκτικό μείγμα.

***

Εξίσου ανησυχητικές είναι δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων. Στις αρχές του μήνα, ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Ντάνα Ροχραμπάχερ είχε προτείνει τη διάλυση της ΠΓΔΜ χαρακτηρίζοντάς την «αποτυχημένο πρότζεκτ», υποστηρίζοντας ότι η σημερινή περίοδος είναι κατάλληλη για επαναχάραξη συνόρων. Πριν από 2 μέρες ο πρώην ειδικός βοηθός του Αμερικανού Προέδρου Ρ. Ρίγκαν, Νταγκ Μπάντοου, σε άρθρο του στη «Χάφινγκτον Ποστ», υποστήριξε τη διχοτόμηση του Κοσσυφοπεδίου σε ανεξάρτητο αλβανικό κομμάτι και σερβικό τομέα που μπορεί να ενωθεί με τη Σερβία, κάνοντας λόγο για «αδικίες» των Αμερικανο-ευρωπαίων κατά των Σέρβων που θα μπορούσαν να αποκατασταθούν. Επίσης, ειδικά τα Δυτικά Βαλκάνια είναι μόνιμα στο στόχαστρο των γερμανικών μονοπωλίων, ενώ η επικεφαλής της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική, Φ. Μογκερίνι, έχει ανακοινώσει περιοδεία στην περιοχή στις αρχές Μάρτη.
Στο Μαυροβούνιο, όπου υπάρχει έντονη διαπάλη μέσα σε τμήματα της αστικής τάξης για την επιλογή ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου με ΝΑΤΟ και ΕΕ ή με τη Ρωσία, η τελευταία κατηγορήθηκε ότι το βράδυ των εκλογών τον περασμένο Οκτώβρη στήριξε απόπειρα πραξικοπήματος. Οι ισχυρισμοί αυτοί διαψεύστηκαν κατηγορηματικά από τη ρωσική κυβέρνηση λέγοντας ότι είναι «ανεύθυνες και παράλογες κατηγορίες» και «προπαγάνδα» αντίστοιχη με αυτή περί «ρωσικών κυβερνο-επιθέσεων σε όλη τη Δύση σε εκλογικές διαδικασίες, που δεν βασίζονται σε καμία απόδειξη». Ανεξάρτητα από το πόσο έχουν σχέση με την πραγματικότητα οι ισχυρισμοί των διαφορετικών πλευρών, γεγονός είναι ότι οξύνεται η κόντρα των δύο ιμπεριαλιστικών κέντρων ευρύτερα στα Βαλκάνια. Αυτό φαίνεται και στη Σερβία που συσφίγγει τις σχέσεις με τη Ρωσία, αναπτύσσει στρατιωτική και εμπορική συνεργασία και την ίδια ώρα αστικές πολιτικές δυνάμεις επιδιώκουν την ένταξη στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Αντίστοιχη αντιπαράθεση υπάρχει και σε άλλες χώρες, όπως η Βουλγαρία, η Βοσνία - Ερζεγοβίνη, η ΠΓΔΜ. Αξίζει ωστόσο να θυμόμαστε το χαρακτηριστικό παράδειγμα της Ουκρανίας, που το 2014 η αστική της κυβέρνηση παζάρευε και με την ΕΕ και με τη Ρωσία και εξελίχθηκε σε μια σύγκρουση συμφερόντων με ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για την ανατροπή της και όξυνση της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία.
Γίνεται φανερό ότι το «βαλκανικό οικόπεδο» για τους καπιταλιστές θα είναι πάντα πεδίο αντιπαράθεσης με διάφορες μορφές. Το γεγονός αυτό επιβάλλει την ετοιμότητα και την ένταση της δράσης του εργατικού - λαϊκού κινήματος ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και σχεδιασμούς, την ενίσχυση της αλληλεγγύης ανάμεσα στους λαούς απέναντι σε ενδεχόμενες επικίνδυνες εξελίξεις.

Αποφασιστική συνέχεια

Αποφασιστική συνέχεια

Τα μαζικά συλλαλητήρια που οργάνωσαν την Τρίτη σε όλη τη χώρα Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έδωσαν μια πρώτη, άμεση και μαχητική απάντηση στη συμφωνία κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ για τα επόμενα σκληρά μέτρα σε Φορολογικό, Ασφαλιστικό και Εργασιακά.
Οι αποφάσεις του Γιούρογκρουπ το απόγευμα της Δευτέρας σηματοδοτούν κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, με στόχο να ενισχυθούν οι προϋποθέσεις στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης, με τόνωση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Το στόχο αυτό, που στην παρούσα φάση συνδέεται και με την ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης», περιέγραψαν στις δηλώσεις τους αμέσως μετά το Γιούρογκρουπ τόσο τα κυβερνητικά στελέχη, όσο και οι τεχνοκράτες της Ευρωζώνης.
Τώρα, από τις ίδιες τις εξελίξεις επιβεβαιώνεται η αναγκαιότητα να βρει αποφασιστική συνέχεια η πρωτοβουλία των ταξικών συνδικαλιστικών οργανώσεων. Αυτός είναι ο σκοπός της σύσκεψης που καλεί σήμερα η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, για τον προγραμματισμό της δράσης.
Η κυβέρνηση προσπάθησε το προηγούμενο διάστημα να αποσπάσει τη συναίνεση ή την ανοχή του λαού στα μέτρα που «μαγειρεύει» με το κουαρτέτο, χρησιμοποιώντας γι' αυτόν το σκοπό το «καρότο» και το «μαστίγιο»: Τις απειλές περί αποσταθεροποίησης, από τη μια, και το εμπόριο της ελπίδας, από την άλλη, λέγοντας ότι κάτι καλό θα προκύψει για το λαό αν κλείσει η «αξιολόγηση» και ανοίξει ο δρόμος για την ένταξη στο πρόγραμμα «ποσοτικής χαλάρωσης» της ΕΚΤ και τη διευθέτηση του κρατικού χρέους.
Τα συλλαλητήρια της Τρίτης τσαλάκωσαν την εικόνα που προσπαθεί να διαμορφώσει η κυβέρνηση, ότι ο λαός αναγνωρίζει τάχα τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης και συναινεί σε νέες θυσίες, προκειμένου να μην τεθεί σε κίνδυνο η ολοκλήρωση της «αξιολόγησης». Οι μαζικές εργατικές - λαϊκές διαδηλώσεις δυσκολεύουν την προσπάθεια της κυβέρνησης και των αστικών επιτελείων να καλλιεργήσουν κλίμα συναίνεσης μπροστά στην ψήφιση των μέτρων.
Το μήνυμα που έστειλαν Συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα είναι ότι δεν θα μείνει αναπάντητη η μεθόδευση κεφαλαίου - κυβέρνησης - κουαρτέτου να τσακίσουν παραπέρα μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα.
Οτι θα απαντηθεί επιθετικά από το ταξικό κίνημα, με ένταση της προσπάθειας για την οργάνωση των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους, για τη συσπείρωση περισσότερων εργατικών - λαϊκών δυνάμεων στην πάλη για ανάκτηση των απωλειών και κατάργηση των αντεργατικών νόμων, για δικαιώματα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες.
Επιβεβαιώνεται καθημερινά ότι οι δυνάμεις που θα τραβήξουν μπροστά υπάρχουν και χρειάζεται να ενισχυθούν. Οπως χρειάζεται να αποκαλυφθεί στα μάτια κάθε εργαζόμενου ο υπονομευτικός ρόλος της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας, που αντικειμενικά διευκολύνει τα σχέδια κυβέρνησης και εργοδοσίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι πέρασαν τρεις μέρες από τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ και από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δεν υπάρχει η παραμικρή αντίδραση, ενώ τις προηγούμενες μέρες εξέδωσε δελτίο Τύπου για να ενημερώσει σχετικά με τη συμμετοχή της σε «συνάντηση υψηλού επιπέδου» της ΣΕΣ με την ηγεσία του ΔΝΤ.
Ο στόχος που μπαίνει τώρα για το ταξικό κίνημα είναι να μην υπάρξει μέρα χαμένη στην προετοιμασία της εργατικής τάξης για πιο σκληρούς και απαιτητικούς αγώνες. Ανεξάρτητα από το πότε θα αποφασίσει η κυβέρνηση να νομοθετήσει τα αντιλαϊκά μέτρα που συμφώνησε στο Γιούρογκρουπ, χρειάζεται τις επόμενες μέρες σχεδιασμένα και μεθοδικά να ανοίξει η συζήτηση στους τόπους δουλειάς για την ανάγκη αγωνιστικής κλιμάκωσης με όλες τις μορφές και με απεργία.