«Νοικιάζουν» εργαζόμενους και τους παίρνουν τον πρώτο μισθό

«Νοικιάζουν» εργαζόμενους και τους παίρνουν τον πρώτο μισθό: Ο «Μεσαίωνας» δεν περιγράφει αυτό που γίνεται στην Πάτρα

«Νοικιάζουν» εργαζόμενους και τους παίρνουν τον πρώτο μισθό: Ο «Μεσαίωνας» δεν περιγράφει αυτό που γίνεται στην Πάτρα

Ξεπερνούν τη πιο νοσηρή φαντασία οι τρόποι που βρίσκουν διάφορα γραφεία «ευρέσεως εργασίας» στην Πάτρα για να εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους.

Σύμφωνα με το patrastimes.gr, που επικαλείται δηλώσεις του μέλους του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Πάτρας, Βασίλη Παπασημακόπουλου, «η εκμετάλλευση ξεκινά καθώς όταν βρουν κάποια εργασία στον άνεργο, ο πρώτος μισθός πηγαίνει στο γραφείο. Μετά από δύο – τρεις μήνες ο εργαζόμενος πιέζεται, με διάφορους τρόπους σε σχέση με τις συνθήκες εργασίας, ώστε να φύγει και να προωθήσουν άλλον, για να ξαναπάρουν έτσι ως προμήθεια τον πρώτο μισθό.»

«Από την άλλη, γραφεία ενοικίασης εργαζομένων, προωθούν άνεργους σε εργοδότες οι οποίοι τους προσλαμβάνουν ως 2ωρους ή 4ωρους και στη συνέχεια, για να συμπληρώσουν τις υπόλοιπες ώρες εργασίας, τους προωθούν σε άλλους εργοδότες, με αποτέλεσμα να δουλεύουν 9 έως και 12 ώρες μαύρα, ενώ φαίνονται ως εργαζόμενοι μόνο στον πρώτο εργοδότη.

»Χαρακτηριστικό παράδειγμα εκμετάλλευσης εργαζόμενου, όπως ανέφερε ο κ. Παπασημακόπουλος, εργοδότης ο οποίος έχει προσλάβει με σύμβαση ως 2ωρο εργαζόμενο, με αμοιβή 231 ευρώ, ενώ εργάζεται τουλάχιστον 9 ώρες.

Μάλιστα, για το θέμα έχει κινήσει διαδικασίες το ΕΚΠ και αν δεν διευθετηθεί μέχρι την Παρασκευή, τότε θα δοθεί στη δημοσιότητα το όνομα της επιχείρησης και του ιδιοκτήτη της».

ΠΗΓΗ: topontiki.gr

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΡΙΑ... -ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΠΟΙΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ;; !!

***Αν δε θέλετε πρόσφυγες, σταματήστε να δημιουργείτε πρόσφυγες. 

Christos Ntinos: Η Συρία έγινε σπίτι για τους πρόσφυγες που διέφυγαν απ τις στρατιές του Ιμπραήμ Πασά το 1839
Η Συρία έγινε σπίτι για τους Κιρκασιανούς πρόσφυγες το 1860
Η Συρία έγινε σπίτι για τους Αρμένιους πρόσφυγες το 1914
Η Συρία έγινε σπίτι για τους Έλληνες πρόσφυγες το 1922
Η Συρία έγινε σπίτι για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες το 1948
Η Συρία έγινε σπίτι ακόμα μια φορά για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες το 1967
Η Συρία έγινε σπίτι για τους πρόσφυγες απ το Κουβέιτ το 1990
Η Συρία έγινε σπίτι για τους πρόσφυγες απ τον Λίβανο το 1996
Η Συρία έγινε σπίτι για τους πρόσφυγες απ το Ιράκ το 2003.
Η Συρία έγινε σπίτι για τους πρόσφυγες απ τον Λίβανο το 2006

Θα γραφτεί στα βιβλία της ιστορίας και οι γενιές θα θυμούνται, ότι η Συρία ΠΟΤΕ δεν έκλεισε τα σύνορα της για αυτούς που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους αναζητώντας ασφάλεια και καταφύγιο.

Η Συρία δε ζήτησε ΠΟΤΕ από κανέναν Άραβα, βίζα για να εισέλθει στα εδάφη της ακόμα κι αν ήταν μια απλή επίσκεψη ή μόνιμη διαμονή.

Στη Συρίας τα σύνορα δεν είχε στηθεί ούτε μια σκηνή για να φιλοξενήσει πρόσφυγες,τα σπίτια ήταν ανοιχτά, οι δρόμοι εκκενώθηκαν και πόλεις μετονομάστηκαν ώστε να επιτρέψουν στους πρόσφυγες να νιώσουν σαν στο σπίτι τους.

Αφήστε το να γραφτεί στα ιστορικά βιβλία και αφήστε τις γενιές να θυμούνται ότι όταν ένας Σύριος χρειάστηκε βοήθεια και καταφύγιο, τα σύνορα ήταν κλειστά και ο κόσμος κοιτούσε αδιάφορα.

*****

Στέλιος Παλαρμάς

13 Οκτωβρίου στις 9:11 μ.μ.:

…132…279…448…

Ψυχροί αριθμοί, αναγγελία θανάτου. 

Την πρώτη μέρα 132 νεκροί, τη δεύτερη 279…
Περνάνε από μπροστά σου στην τηλεόραση σαν τις τιμές των μετοχών, σαν τα επιτόκια δανεισμού.
Εσύ βλέπεις στην τηλεόραση το αγαπημένο σου πρόγραμμα μαγειρικής, μεσημεριανές ανάλαφρες ειδήσεις και σε μια γραμμή στο πάνω μέρος της οθόνης περνάνε οι ειδήσεις.
Πρώτη μέρα εισβολής 132 νεκροί, μεταξύ αυτών 20 άμαχοι, 5 παιδιά.
Η εικόνα ζαχαρώνει τη ματιά σου, οι αριθμοί είναι ψυχροί, απλά περνάνε.
Η δύναμη της εικόνας σε καθησυχάζει, αυτά γίνονται κάπου αλλού, τα άλλα είναι απλά αριθμοί.
Όμως δεν μπορεί, κάπου θα είδες και τις εικόνες που συνοδεύουν τους αριθμούς.
Στοιχειώνουν τη ματιά σου, ενεργοποιούν το θυμικό σου, την αδικία δεν την αντέχεις.
Αναγγελία πολέμου. 

«Οι δυο πρόεδροι μίλησαν στο τηλέφωνο και συμφώνησαν η Τουρκιά να εισβάλει στη Συρία». Κυνική αναγγελία ή κυνική επιβολή ότι κουμάντο κάνουμε εμείς και τα συμφέροντα που εξυπηρετούμε. Ο «ελεύθερος και δημοκρατικός Κόσμος απλά σιωπά προτάσσοντας τις ανάγκες των συμφερόντων από τη γελοιοποίηση των αξιών του!
Ακολουθούν και νέοι αριθμοί και νέες εικόνες…
Ανταποκρίσεις, αποκλειστικά πλανά, συνεντεύξεις.
Την τιμητική τους έχουν οι Κούρδισες μαχήτριες!!

 Το ρεπορτάζ λέει: είναι νέες, όμορφες, αποφασισμένες, με αρίστη εκπαίδευση. Κάτι σαν βιογραφικό για να προσληφθούν σε πολυεθνική. Μια λάιφ στάιλ εκδοχή του πολέμου.
Αυτό που νιώθει κάποιος όταν τις βλέπει είναι σίγουρα και θαυμασμός, αλλά κυρίως είναι οργή γιατί αυτές οι νέες γυναίκες θα έπρεπε όχι να πολεμάνε αλλά να ερωτεύονται, να χαίρονται τη ζωή, να κάνουν οικογένειες. Αλλά αν πεις γι’ αυτά θα πρέπει να πεις και ποιος φταίει που τους ρημάζουν τις ζωές. Αλήθεια ποιος φταίει;
Αμέσως έρχονται και τα ρεπορτάζ για τον ανίκανο, τυχάρπαστο, τρελό κτλ. πρόεδρο Τραμπ. 

Τρελός λοιπόν ο Τράμπα! Τι ωραίο, τι βολικό ο ένας φταίει, αρκεί να βγει αθώο το «σύστημα». Και τον Χίτλερ τρελό τον είπαν!
Αλήθεια όλοι αυτοί οι βαθυστόχαστοι αναλυτές που λίγο μετά την εκλογή του Τραμπ έλεγαν ότι τον στήριξε το κομμάτι του Αμερικανικού κεφαλαίου που έχει συμφέροντα μόνο στις ΗΠΑ, σε αντίθεση με το άλλο κομμάτι που είναι οι στρατιωτικές βιομηχανίες, κλάδοι που ασχολούνται με την ενέργεια που στήριξαν τους δημοκρατικούς που πάντα ήθελαν τους πολέμους, γρήγορα δεν ξεχάστηκαν;

Γιατί ο Τραμπ δεν είναι ικανός να διαχειριστεί αυτή ακριβώς τη διαπάλη που γίνεται στη χώρα του και γι’ αυτό και ανάλογα ποιος έχει το πάνω χέρι βγαίνει και λέει αυτές τις ασυναρτησίες. 

Αλλά θα τα βάλουμε τώρα και με τις πολυεθνικές στη Μέκκα του καπιταλισμού;

Η ΕΕ έτριξε τα δόντια του Σουλτάνου. Σου λέει, μετά από την ανακοίνωση για την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία, ράγισαν τρεις επίχρυσοι λουτροκαμπινέδες στο παλάτι του Ερντογάν.
Τώρα λένε, κατόπιν εορτής, ότι θα σταματήσουν να πουλάνε όπλα στην Τουρκιά μετά από μια εβδομάδα.
Υποκριτές!
Είναι οι ίδιοι που πριν λίγο καιρό έπαιρναν αποφάσεις για την υπεράσπιση του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής!
Αλήθεια, τι λέει αυτός ο «τρόπος»; 

Σφυρίζουμε αδιάφορα όταν μακελεύουν τους λαούς για να υπερασπίσουμε τα συμφέροντα των γερμανικών κι άλλων πολυεθνικών αρκεί να μην έρθουν εδώ αυτοί που μακελεύουμε.
Αυτόν τον τρόπο ζωής θες;

 Γιατί αν τον θες ετοιμάσου καθώς μπορεί να έρθει και η σειρά σου να γευτείς τις αξίες και τα ιδανικά της ΕΕ. Έχεις ήδη πάρει μια γεύση από την περίοδο της κρίσης.
Στο εσωτερικό της χώρας, πριν ακόμα κοπάσουν οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ (Κατρούγκαλος) για την επίσκεψη Πομπέο που εξασφαλίζει τα εθνικά μας συμφέροντα, οι Τούρκοι εισβάλλουν στα χωρικά ύδατα της Κύπρου και στη Συρία.
Τα ΜΑΤ επιτίθενται σε μια αντιιμπεριαλιστική φιλειρηνική πορεία και γνωστός ακροδεξιός τζιτζιφιόγκος αναλαμβάνει τον ρόλο του χαφιέ.
Θέλουν να επιβάλουν σιωπητήριο γιατί ξέρουν ότι αν υπάρχει ανάφλεξη στην περιοχή ο κόσμος θα εναντιωθεί στις επιλογές τους. Δεν διαβάζουμε μόνο εμείς ιστορία, διαβάζουν και αυτοί!
Καληνύχτα, Κεμαλ, πάλι μακελειό στη γειτονιά σου και πάλι έχεις δίκιο: «με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί". 

Το θέμα είναι ποιους ακολουθεί ο Κόσμος και προς τα πού προχωράει.Γιατί αν ακολουθήσει την ανάγκη των πολλών, τότε θα αλλάξει ο κόσμος, θα το δεις!Σ.Π.

*************** 

Κατιούσα:

Σήμερα η ομάδα μπάσκετ του ΠΑΟΚ υποδεχόταν την τουρκική Μπεσίκτας για τη α’ φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ -φτωχό αδερφάκι της ομώνυμης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης.

Το πιο σημαντικό γεγονός όμως έγινε εκτός αγωνιστικού χώρου, με το πανό που κρέμασε στα κάγκελα η Θύρα 4, για να εκφράσει την αλληλεγγύη των οπαδών στους Κούρδους μαχητές.



Το σύνθημα ήταν λιτό και εύστοχο, προς πάσα κατεύθυνση. 

Αν δε θέλετε πρόσφυγες, σταματήστε να δημιουργείτε πρόσφυγες. 

Ενώ οι τρεις τελίτσες δίπλα από το σήμα του συνδέσμου, είναι -αν δεν κάνουμε λάθος- συνθηματικό από την αργκό της φυλακής, ενάντια στις δυνάμεις της κρατικής καταστολής.

Κουβάρι...

  Πηγή: Eurokinissi

Η επίσκεψη Στόλτενμπεργκ σε Ελλάδα και Τουρκία αφαίρεσε και το τελευταίο φύλλο συκής από την κυβέρνηση της ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και τα άλλα κόμματα που παρουσιάζουν το ΝΑΤΟ ως θεματοφύλακα τάχα των ελληνικών συμφερόντων στην περιοχή, αλλά και ως εγγυητή των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου, απέναντι στις προκλήσεις και τις αμφισβητήσεις της Τουρκίας.

Ο γγ του ΝΑΤΟ εμφανίστηκε ως Πόντιος Πιλάτος σε ό,τι αφορά τις γεωτρήσεις της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ και τις αμφισβητήσεις της στο Αιγαίο, λέγοντας ότι «το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να κάνει νομικές κρίσεις, υπάρχουν άλλοι θεσμοί που τις κάνουν»!

Με τον τρόπο αυτό, το ΝΑΤΟ νομιμοποιεί τις προκλήσεις με τις οποίες η Τουρκία προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα στην περιοχή και να διαπραγματευτεί τη θέση και το ρόλο της ως μιας ισχυρής περιφερειακής δύναμης, με μεγάλο εκτόπισμα στην ευρωατλαντική συμμαχία.


Αλλά και για την εισβολή στη Β. Συρία, ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι η Τουρκία «αντιμετωπίζει νόμιμες ανησυχίες ασφαλείας»! Εδώ βέβαια το ΝΑΤΟ δεν περίμενε κανέναν «θεσμό» να κρίνει το «νόμιμο» της στρατιωτικής επιχείρησης, η οποία είχε άλλωστε το «πράσινο φως» από τις ΗΠΑ και κινδυνεύει να προκαλέσει γενικευμένη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή και την Ανατ. Μεσόγειο.

Επομένως, όσο επικίνδυνος είναι ο ρόλος των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, άλλο τόσο τυχοδιωκτική και επικίνδυνη είναι η εμπλοκή της Ελλάδας στα σχέδιά τους, όπως και η προσπάθεια της κυβέρνησης να καλλιεργήσει εφησυχασμό στο λαό απέναντι στις εξελίξεις.

Οι κίνδυνοι στην περιοχή δεν έχουν να κάνουν με την «αμφισημία» και τις αψυχολόγητες αποφάσεις της κυβέρνησης Τραμπ. Οι αντιφατικές επιλογές των ΗΠΑ αντανακλούν στην πραγματικότητα αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό τους, για το πώς θα αντιμετωπίσουν καλύτερα τη Ρωσία και την Κίνα, πώς θα διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία τους στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Στο πλαίσιο αυτού του στόχου δίνουν μάχη να κρατήσουν την Τουρκία στο λεγόμενο «δυτικό στρατόπεδο» και να περιορίσουν τη ρωσική και κινεζική επιρροή σε Βαλκάνια, Μ. Ανατολή και ΝΑ Μεσόγειο. Τους στόχους αυτούς υπηρετεί και η ελληνική εμπλοκή, που αναβαθμίστηκε με την πρόσφατη Συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ για τις βάσεις. Οι κίνδυνοι στην περιοχή προέρχονται από αυτούς τους ανταγωνισμούς και την ενεργή εμπλοκή της χώρας.
Τα κράτη της ΕΕ δεν στέκονται ενιαία απέναντι στις εξελίξεις, όχι λόγω «ελλείματος ευρωπαϊκής πολιτικής και ατολμίας», αλλά ως αποτέλεσμα των αντιθέσεών τους.

Γαλλία και Βρετανία έχουν ισχυρά συμφέροντα σε Μέση Ανατολή και Ανατ. Μεσόγειο. Η δεύτερη έχει βάσεις στην Κύπρο, ενώ Ιταλία και Γαλλία έχουν αγοράσει δικαιώματα σε «οικόπεδα» της κυπριακής ΑΟΖ. Κράτη - μέλη της ΕΕ βομβάρδισαν μαζί με τις ΗΠΑ πριν από ένα χρόνο τη Συρία και συμμετέχουν σε ΝΑΤΟικές επεμβάσεις. Γερμανία και Ολλανδία έχουν ισχυρά οικονομικά συμφέροντα στην Τουρκία.

Την ίδια ώρα, ψηφίζουν ομόφωνα τις αποφάσεις στις συνόδους του ΝΑΤΟ, διατηρούν βάσεις και ενισχύουν την πολεμική ετοιμότητα της ευρωατλαντικής συμμαχίας στην Ευρώπη. Συνολικά η ΕΕ αντιμετωπίζει την Τουρκία ως «στρατηγικό εταίρο» στη διαχείριση του Προσφυγικού, επειδή κρατάει εκατομμύρια πρόσφυγες μακριά από την πόρτα της, αλλά και στα ενεργειακά της σχέδια, στο έδαφος των οποίων προωθεί τη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην Κύπρο και την Ανατ. Μεσόγειο.

Ο λαός επομένως δεν έχει τίποτα καλό να περιμένει από τη συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και τους ανταγωνισμούς, στα σχέδια που μυρίζουν μπαρούτι. Πραγματική διέξοδος από το κουβάρι των ανταγωνισμών και ανάχωμα στους κινδύνους που τον απειλούν, είναι το δυνάμωμα της πάλης για απεμπλοκή απ' αυτούς τους σχεδιασμούς, αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, με την εξουσία στα χέρια του λαού.

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Αποψή μας», του «Ριζοσπάστη», Τετάρτη 16 Οκτώβρη

902.gr 

Δείξε μου το φίλο σου… – Ένας χρυσαυγίτης επικεφαλής στον Οργανισμό Ύδρευσης της Καλαμάτας, με τις ευλογίες του δημάρχου

Κατιούσα

Η κολεγιά ήταν έτοιμη και έγινε πράξη, κατά τα ειωθότα και προβλεπόμενα. Ο πρώην χρυσαυγίτης βουλευτής Δ. Κουκούτσης είναι ο νέος πρόεδρος του Συνδέσμου Ύδρευσης των Δήμων Καλαμάτας, Μεσσήνης και των όμορων κοινοτήτων, χάρη στις ψήφους της πλειοψηφούσας παράταξης του δημάρχου Καλαμάτας, Θανάση Βασιλόπουλου.
Το νέο στοιχείο που προκύπτει είναι η καταγγελία του έτερου υποψήφιου Δ. Φαββατά, που σημειώνει πως το δημοτικό συμβούλιο θα συνεδρίαζε σήμερα, μεταξύ άλλων για να αντικαταστήσει τους εκπροσώπους του στη διοίκηση του οργανισμού -κάτι που θα επηρέαζε και το αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά, η πλειοψηφία αποφάσισε να προχωρήσει τη διαδικασία και να εκλέξει τον χρυσαυγίτη Κουκούτση στη θέση του προέδρου -με οκτώ ψήφους έναντι τεσσάρων του ανθυποψηφίου του.
Μια απόφαση που φέρει τη σφραγίδα του δημάρχου και της παράταξής του, προφανώς βάσει κάποιας εκλογικής συμφωνίας. Και εδώ είναι που ισχύει το ρητό “δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι”…

Μην πάτε τουαλέτα, ξοδεύετε χαρτί και καταστρέφετε το περιβάλλον(!) (Αυτό δεν είπε -ακόμα- ο Τσακαλώτος)

Από Ηρακλής Κακαβάνης 

Σχόλιο Ηρακλής Κακαβάνης //

Την ώρα που χιλιάδες οικογένειες είτε ξεπαγιαζούν κάθε χειμώνα είτε καταφεύγουν σε μέσα θέρμανσης προηγούμενων αιώνων (με ολέθρια κάποιες φορές αποτελέσματα), ήρθε ο ευκατάστατος πρώην υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, συνέδεσε – δικαιολόγησε την ύπαρξη του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης με την προστασία του περιβάλλοντος. Υποστήριξε ότι το ακριβό πετρέλαιο θέρμανσης βοηθά στη μείωση της χρήσης του συμβάλλοντας έτσι στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής!
Δε λέει κάτι διαφορετικό βέβαια από τους Μπάπηδες που θεωρούν το νερό απαράδεκτα φθηνό… Όλους αυτούς που θέλουν τα δημόσια αγαθά πηγή κέρδους για το κεφάλαιο, φοροεπιδρομές για το λαό με ταυτόχρονες φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο (αφορολόγητο πετρέλαιο για τους εφοπλιστές, αφορολόγητο φυσικό αέριο για τις βιομηχανίες, τη στιγμή που σχολεία, νοσοκομεία, παιδικοί σταθμοί, γηροκομεία. όταν μπορούν να αγοράσουν πετρέλαιο πληρώνουν φόρους)
Για να σωθεί το περιβάλλον θα πρέπει να να πεθάνει από το κρύο η φτωχολογιά…
Σίγουρα θα σταματούσε η καταστροφή του περιβάλλοντος αν ο λαός έστελνε στα τσακίδια αυτούς που εκμεταλλεύονται και καταστρέφουν το περιβάλλον, το φυσικό πλούτο και τα τσιράκια τους – πολιτικό προσωπικό τους, που με περισσή αναλγησία, είτε από τη θέση της κυβέρνησης είτε της αντιπολίτευσης, ματώνουν τη ζωή μας και με αδιαντροπιά προσπαθούν να το «νομιμοποιήσουν» στη συνείδησή μας.
Δε θα αργήσει η ημέρα που θα μας πουν ότι δεν πρέπει να τρώμε πολύ γιατί μετά χρειάζεται να πάμε στην τουαλέτα, ξοδεύουμε χαρτί και καταστρέφουμε το περιβάλλον….

Ηρακλής Κακαβάνης

Φαρμακερή διαστρέβλωση

Τις φαρμακερές διατάξεις του πολυνομοσχεδίου, με τις οποίες η κυβέρνηση της ΝΔ μπουκώνει το κεφάλαιο με νέες παροχές και διευκολύνσεις, στο όνομα των επενδύσεων, ενταφιάζει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και επιχειρεί να βάλει στο «γύψο» τα συνδικάτα και τη δράση τους, συνοδεύει μια εξίσου δηλητηριώδης προπαγάνδα, η οποία διατρέχει την ίδια την Αιτιολογική Εκθεση του πολυνομοσχεδίου. Στα σχετικά άρθρα για τα Εργασιακά και τη συνδικαλιστική δράση, αντιστρέφοντας πλήρως την πραγματικότητα, επιχειρεί να πείσει τους εργαζόμενους ότι όχι μόνο σέβεται «την κατοχύρωση της ελευθερίας των συλλογικών διαπραγματεύσεων», αλλά προκλητικά προβάλλει τον ισχυρισμό ότι αυτό γίνεται προς όφελός τους!
Η πραγματικότητα όμως βοά και δεν μπορεί να αλλάξει, όσο μελάνι παραπληροφόρησης και αν πέσει. Γιατί με τις προτεινόμενες διατάξεις, σε συνέχεια προηγούμενων που επιβλήθηκαν στο πλαίσιο των τριών μνημονίων, οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας δέχονται νέο συντριπτικό χτύπημα και μαζί τους κάθε έννοια συλλογικής προστασίας των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοσία. Αρα, ούτε κατοχύρωση των «ελεύθερων διαπραγματεύσεων» έχουμε, ούτε πολύ περισσότερο «συλλογική προστασία», αφού γίνεται ένα βήμα πιο πέρα στη θωράκιση της εργασιακής ζούγκλας, όπου κάθε εργαζόμενος καταδικάζεται να βρίσκεται μόνος του απέναντι στον εργοδότη και γίνεται κανόνας η ατομική σύμβαση ή μια κατάπτυστη επιχειρησιακή.

* * *

Οι προκλητικοί κυβερνητικοί ισχυρισμοί δεν μπορούν να αλλάξουν το γεγονός ότι με τις ευρείας κλίμακας εξαιρέσεις που εισάγονται στην εφαρμογή των ΣΣΕ, καθώς και στην «αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης», οι κλαδικές συμβάσεις μετατρέπονται σε «αδειανό πουκάμισο», χωρίς κανένα πρακτικό αντίκρισμα για τους εργαζόμενους. Οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι επιχειρήσεις, οι οποίες αποκτούν ένα επιπλέον «όπλο» στη μόνιμη επιδίωξή τους για μείωση του λεγόμενου «εργατικού κόστους» και την αύξηση της κερδοφορίας τους.
Πρόσθετα στα παραπάνω, η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αυτές οι εξαιρέσεις από την εφαρμογή κλαδικών ή ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων λαμβάνουν υπόψη τις συγκεκριμένες συνθήκες που επικρατούν σε κάποια επιχείρηση, ότι από το εθνικό και το ομοιοεπαγγελματικό επίπεδο περνάμε «στο τοπικό» και άρα η «αποκέντρωση» των συμβάσεων κάνει πιο αποτελεσματικό τον μηχανισμό λειτουργίας τους. Φτάνει μάλιστα στο σημείο να ισχυριστεί ότι η μείωση του αριθμού των κλαδικών συμβάσεων την περίοδο 2012 - 2013 και η τεράστια επέκταση των επιχειρησιακών οφείλονται στο γεγονός ότι στις πρώτες δεν υπήρχε δυνατότητα εξαιρέσεων, την οποία τώρα νομοθετεί η κυβέρνηση, με βάση και τις συστάσεις της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων το 2016 (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ).

* * *

Πρόκειται για πλήρη διαστροφή της αλήθειας. Βασικό εργαλείο για τη μείωση του αριθμού των κλαδικών συμβάσεων αποτέλεσε η παρέμβαση του 2012 με την ΠΥΣ αρ. 6 και οι νόμοι που την ακολούθησαν, με ευθύνη και του ΣΥΡΙΖΑ, που διατήρησε τις βασικές προβλέψεις της σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας, επεκτείνοντας ταυτόχρονα το αντεργατικό πλαίσιο της ευελιξίας, που έδωσε αέρα στα πανιά των εργοδοτών να μην προσέρχονται στις διαπραγματεύσεις για τις κλαδικές, ή όταν το κάνουν, να προτείνουν κλαδικό μισθό στο ύψος του κατώτερου.
Εξίσου αποφασιστικά επέδρασε η δυνατότητα που δόθηκε στην εργοδοσία να υπογράφει με τις γνωστές «ενώσεις προσώπων» συμβάσεις με μεγάλες μειώσεις στους μισθούς, παρακάμπτοντας τις κλαδικές κ.λπ. Οσο για τον ισχυρισμό ότι σε «τοπικό» επίπεδο οι «κοινωνικοί εταίροι» γνωρίζουν καλύτερα τις συνθήκες, το σίγουρο είναι ότι αυτή η «γνώση» οδήγησε μέσω των επιχειρησιακών συμβάσεων, και με αναβαθμισμένο τον ρόλο του εργοδοτικού συνδικαλισμού, στη σφαγή των εργατικών μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων, όταν εξέλιπε η προστατευτική ομπρέλα της κλαδικής προστασίας.
Ανάλογου φυράματος είναι και ο ισχυρισμός ότι το «φακέλωμα» των συνδικάτων και η ηλεκτρονική ψηφοφορία στις συνελεύσεις στόχο έχουν να ενισχύσουν τη «δημοκρατία» και τη συμμετοχή των εργαζόμενων στα συνδικάτα. Οι κυβερνήσεις που βυσσοδομούν κατά της συνδικαλιστικής δράσης, αυτοί που μαζί με την εργοδοσία «φυτεύουν» τους ανθρώπους τους μέσα σε αυτά, προστατεύουν και κανακεύουν με χίλιους τρόπους τους μηχανισμούς νοθείας στις αρχαιρεσίες, αυτοί που βγάζουν σταθερά 9 στις 10 απεργίες παράνομες και καταχρηστικές, πάει πολύ να εμφανίζονται ως προστάτες των δημοκρατικών διαδικασιών στα συνδικάτα.

* * *

Την προκλητικότητα της ΝΔ ακολούθησε η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος στην πολιτική της σημερινής κυβέρνησης είδε την «επιστροφή στα μνημόνια», που ο ίδιος έβαλε τάχα στο περιθώριο. Ομως, παρά τις κορόνες του ΣΥΡΙΖΑ, η εμπειρία των εργαζομένων και από τη δική του αντιλαϊκή πολιτική είναι νωπή και επώδυνη. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης διατήρησε ανέπαφη όλη την κληρονομιά των τριών μνημονίων. Απόδειξη είναι το γεγονός ότι παραδίνοντας την κυβερνητική σκυτάλη στη ΝΔ, το 90% των μισθωτών δεν καλύπτονταν από καμιά κλαδική σύμβαση εργασίας!
Με τις δικές του νομοθετικές παρεμβάσεις ενίσχυσε τον νόμο Βρούτση, που αφαίρεσε οριστικά την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ από τα συνδικάτα και την παρέδωσε στη δικαιοδοσία της εκάστοτε κυβέρνησης και στη βάση της ανταγωνιστικότητας. Οσον αφορά τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, έδωσε και ο ΣΥΡΙΖΑ αποφασιστικό χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα, νομοθετώντας την αυξημένη πλειοψηφία στις Γενικές Συνελεύσεις, που συνέχειά της είναι σήμερα η διάταξη για την ηλεκτρονική ψηφοφορία.
Οι εργαζόμενοι δοκίμασαν στο πετσί τους την πολιτική και των δύο. Οσο κι αν προσπαθούν επομένως να συγκαλύψουν την ταξική της ουσία, σήμερα υπάρχει πολύτιμη πείρα που μπορεί να αξιοποιηθεί στην οργάνωση της πάλης, ενάντια συνολικά στην αντεργατική πολιτική και με κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.

Γ. Ζαχ.

Κουβάρι...

Η επίσκεψη Στόλτενμπεργκ σε Ελλάδα και Τουρκία αφαίρεσε και το τελευταίο φύλλο συκής από την κυβέρνηση της ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και τα άλλα κόμματα που παρουσιάζουν το ΝΑΤΟ ως θεματοφύλακα τάχα των ελληνικών συμφερόντων στην περιοχή, αλλά και ως εγγυητή των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου, απέναντι στις προκλήσεις και τις αμφισβητήσεις της Τουρκίας.
Ο γγ του ΝΑΤΟ εμφανίστηκε ως Πόντιος Πιλάτος σε ό,τι αφορά τις γεωτρήσεις της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ και τις αμφισβητήσεις της στο Αιγαίο, λέγοντας ότι «το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να κάνει νομικές κρίσεις, υπάρχουν άλλοι θεσμοί που τις κάνουν»!
Με τον τρόπο αυτό, το ΝΑΤΟ νομιμοποιεί τις προκλήσεις με τις οποίες η Τουρκία προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα στην περιοχή και να διαπραγματευτεί τη θέση και το ρόλο της ως μιας ισχυρής περιφερειακής δύναμης, με μεγάλο εκτόπισμα στην ευρωατλαντική συμμαχία.
Αλλά και για την εισβολή στη Β. Συρία, ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι η Τουρκία «αντιμετωπίζει νόμιμες ανησυχίες ασφαλείας»! Εδώ βέβαια το ΝΑΤΟ δεν περίμενε κανέναν «θεσμό» να κρίνει το «νόμιμο» της στρατιωτικής επιχείρησης, η οποία είχε άλλωστε το «πράσινο φως» από τις ΗΠΑ και κινδυνεύει να προκαλέσει γενικευμένη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή και την Ανατ. Μεσόγειο.
Επομένως, όσο επικίνδυνος είναι ο ρόλος των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, άλλο τόσο τυχοδιωκτική και επικίνδυνη είναι η εμπλοκή της Ελλάδας στα σχέδιά τους, όπως και η προσπάθεια της κυβέρνησης να καλλιεργήσει εφησυχασμό στο λαό απέναντι στις εξελίξεις.
Οι κίνδυνοι στην περιοχή δεν έχουν να κάνουν με την «αμφισημία» και τις αψυχολόγητες αποφάσεις της κυβέρνησης Τραμπ. Οι αντιφατικές επιλογές των ΗΠΑ αντανακλούν στην πραγματικότητα αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό τους, για το πώς θα αντιμετωπίσουν καλύτερα τη Ρωσία και την Κίνα, πώς θα διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία τους στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Στο πλαίσιο αυτού του στόχου δίνουν μάχη να κρατήσουν την Τουρκία στο λεγόμενο «δυτικό στρατόπεδο» και να περιορίσουν τη ρωσική και κινεζική επιρροή σε Βαλκάνια, Μ. Ανατολή και ΝΑ Μεσόγειο. Τους στόχους αυτούς υπηρετεί και η ελληνική εμπλοκή, που αναβαθμίστηκε με την πρόσφατη Συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ για τις βάσεις. Οι κίνδυνοι στην περιοχή προέρχονται από αυτούς τους ανταγωνισμούς και την ενεργή εμπλοκή της χώρας.
Τα κράτη της ΕΕ δεν στέκονται ενιαία απέναντι στις εξελίξεις, όχι λόγω «ελλείματος ευρωπαϊκής πολιτικής και ατολμίας», αλλά ως αποτέλεσμα των αντιθέσεών τους.
Γαλλία και Βρετανία έχουν ισχυρά συμφέροντα σε Μέση Ανατολή και Ανατ. Μεσόγειο. Η δεύτερη έχει βάσεις στην Κύπρο, ενώ Ιταλία και Γαλλία έχουν αγοράσει δικαιώματα σε «οικόπεδα» της κυπριακής ΑΟΖ. Κράτη - μέλη της ΕΕ βομβάρδισαν μαζί με τις ΗΠΑ πριν από ένα χρόνο τη Συρία και συμμετέχουν σε ΝΑΤΟικές επεμβάσεις. Γερμανία και Ολλανδία έχουν ισχυρά οικονομικά συμφέροντα στην Τουρκία.
Την ίδια ώρα, ψηφίζουν ομόφωνα τις αποφάσεις στις συνόδους του ΝΑΤΟ, διατηρούν βάσεις και ενισχύουν την πολεμική ετοιμότητα της ευρωατλαντικής συμμαχίας στην Ευρώπη. Συνολικά η ΕΕ αντιμετωπίζει την Τουρκία ως «στρατηγικό εταίρο» στη διαχείριση του Προσφυγικού, επειδή κρατάει εκατομμύρια πρόσφυγες μακριά από την πόρτα της, αλλά και στα ενεργειακά της σχέδια, στο έδαφος των οποίων προωθεί τη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην Κύπρο και την Ανατ. Μεσόγειο.
Ο λαός επομένως δεν έχει τίποτα καλό να περιμένει από τη συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και τους ανταγωνισμούς, στα σχέδια που μυρίζουν μπαρούτι. Πραγματική διέξοδος από το κουβάρι των ανταγωνισμών και ανάχωμα στους κινδύνους που τον απειλούν, είναι το δυνάμωμα της πάλης για απεμπλοκή απ' αυτούς τους σχεδιασμούς, αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, με την εξουσία στα χέρια του λαού.