Ένας χρόνος «κίτρινα γιλέκα»: Διαδηλώσεις στο Παρίσι, σε συναγερμό η γαλλική αστυνομία

Από atexnos2019 atexnos2019

Η γαλλική αστυνομία έκανε σήμερα χρήση δακρυγόνων στα βορειοδυτικά του Παρισιού, προκειμένου να απωθήσει τους διαδηλωτές για την συμπλήρωση ενός έτους από την έναρξη των διαδηλώσεων των «κίτρινων γιλέκων».
Συγκρούσεις ξέσπασαν μεταξύ των διαδηλωτών και της αστυνομίας κοντά στον σταθμό του μετρό (Porte de Champerret), καθώς οι διαδηλωτές προετοιμάζονταν να κάνουν πορεία κατά μήκος της πόλης, από τα νότια του Παρισιού (Gare d’Austerlitz).
Οι αστυνομικές δυνάμεις επενέβησαν προκειμένου να αποτρέψουν μερικές εκατοντάδες διαδηλωτές από την κατάληψη της περιφερειακής οδού του Παρισιού. Σύμφωνα με την αστυνομία έγιναν 24 συλλήψεις.

Για το Σαββατοκύριακο έχουν αναγγελθεί πάνω από 270 κινητοποιήσεις συνολικά και χιλιάδες άνθρωποι αναμένεται να συμμετάσχουν στη διαδήλωση στο Παρίσι.
Οι σημερινές κινητοποιήσεις έχουν θέσει σε κόκκινο συναγερμό την αστυνομία. Συνολικά για τη χώρα, η αστυνομία αναμένει μεγάλες διαδηλώσεις, αλλά όχι σαν αυτές που είχαμε τον Δεκέμβριο ή τον Ιανουάριο.

Πού ακούστηκε να εγκαλείται η δημοτική αρχή γιατί κάνει Λαϊκές Συνελεύσεις; Και όμως, συμβαίνει στο δήμο Πατρέων…

Κατιούσα

Η δημοτική αρχή καθιέρωσε από το 2014, οπότε και ανέλαβε τα ηνία του δήμου, Λαϊκές Συνελεύσεις σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα.
Το ίδιο κάνει και στη νέα θητεία της ενόψει μάλιστα της κατάρτισης του τεχνικού προγράμματος. Όπως έχει εξηγήσει, επιδίωξή της είναι ν΄ακούσει, να καταγράψει και να ιεραρχήσει προβλήματα που απασχολούν τους δημότες και κάποια εξ΄αυτών να τα εντάξει στο τεχνικό πρόγραμμα και άλλα να τα επιλύσει με την Αυτεπιστασία.
Σε αυτές τις ανοικτές συνελεύσεις μετέχουν οι πάντες! Διαμερισματικοί, κοινοτικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι πολιτιστικών συλλόγων, κοινωνικών φορέων, απλοί κάτοικοι ακόμα και δημοτικοί σύμβουλοι της αντιπολίτευσης, ενώ σε όλες τις Λ.Σ είναι παρών ο Δήμαρχος καθώς και αντιδήμαρχοι.
Ο λόγος δίνεται σε όλους ανεξαιρέτως. Ακούγονται προβλήματα συνοικιών, κοινοτήτων, παράπονα, διαμαρτυρίες, προτάσεις, ιδέες, ακολουθεί διάλογος και κλείνει ο Δήμαρχος απαντώντας στα αιτήματα των κατοίκων και τι έργα προγραμματίζονται ειδικά για το Διαμέρισμά τους.
Συνήθως η διαδικασία διαρκεί 4 – 5 ώρες και, λόγω της μαζικής συμμετοχής, της ελεύθερης έκφρασης των πολιτών και της άμεσης επαφής του δημότη με τον Δήμαρχο και τη δημοτική αρχή. Αναμφίβολα αυτή η διαδικασία έχει τα χαρακτηριστικά της άμεσης δημοκρατίας.
Ε, αυτό δεν αρέσει στην αντιπολίτευση. Και καλά αυτοί της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν και ποτέ “φαν” των λαϊκών συνελεύσεων, εδώ όμως αντιδρούν και “αριστεροί” όπως η παράταξη “Ώρα Πατρών” του ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα είχε και σχετική καταγγελία στον Τύπο με τον επικεφαλής της παράταξης Γ. Ρώρο να λέει: “Προκαλεί απορία ο ρόλος των λαϊκών συνελεύσεων…” και συμπεραίνει πως “πρόκειται για Λ.Σ. φίλων της δημοτικής αρχής”.
Γιατί όμως να υπάρχει αυτή η αρνητική στάση από την αντιπολίτευση για τις Λ.Σ.; Τι είναι αυτό που ενοχλεί;
Επειδή ο “Ρεπόρτερ” έτυχε να παρακολουθήσει τη Λ.Σ. στην ενότητα του Ρίου, εκτιμούμε ότι:
Ενοχλούν οι τοποθετήσεις του Πελετίδη που ενημερώνει τον κόσμο για ποιο λόγο δεν ικανοποιούνται οι ανάγκες του ή γιατί οι δημοτικές υπηρεσίες δεν μπορούν να ανταποκριθούν όπως θα έπρεπε με βάση τα αιτήματά τους.
Δεν αντέχουν να ακούνε ότι οι μνημονιακές πολιτικές των κυβερνήσεών τους στραγγάλισαν τους δήμους, ότι ο Δήμος Πατρέων – λόγω απαγόρευσης των προσλήψεων – λειτουργεί με 1.000 εργαζόμενους λιγότερους απ΄ ό,τι είχε το 2010, όταν τότε η Πάτρα ήταν από τα Μποζαίτικα μέχρι τις Ιτιές και τώρα είναι από τη Ροδινή ως τα Καμίνια και από την παραλία ως το Παναχαϊκό.
Δεν αντέχουν ν΄ακούνε ότι η κρατική χρηματοδότηση έχει μειωθεί κατά 62% σε σχέση με το 2010, ούτε πως γίνονται τώρα αιματηρές οικονομίες για να σταθεί όρθιος ο τρίτος δήμος της χώρας, όπου ακόμα και ο Δήμαρχος δεν διαθέτει υπηρεσιακό αυτοκίνητο ούτε οδηγό για να μην τον στερήσει από κάποια υπηρεσία (π.χ. Βοήθεια στο Σπίτι).
Δεν αντέχουν να ακούνε ότι ο Πελετίδης βρήκε ένα δήμο με 30 εκατ. ευρώ χρέη και δάνεια τα οποία τώρα αποπληρώνονται.
Δεν αντέχουν ν΄ακούνε ότι, παρά τις δυσκολίες ο δήμος θα καλύψει όλες τις ανάγκες τους και θα βελτιώνει συνεχώς την ποιότητα ζωής τους.
Αυτά είναι που ενοχλούν και, φυσικά, ενοχλείται η αντιπολίτευση όταν βλέπει να προσέρχεται στις Λ.Σ. πλήθος κόσμου λίγους μήνες μετά τις δημοτικές εκλογές.
(ΦΩΤΟ: Από τη χτεσινοβραδινή Λ.Σ. στην κοινότητα της Οβρυάς Πατρών).

Σκευοφύλαξ εντιμότητας κι ανδρείας

Ένα από τα εμβληματικότερα πρόσωπα της νεότερης ελληνικής ιστορίας, δεν θα μπορούσε παρά να είναι και ο κ. Α. Σκευοφύλαξ. Ο χειριστής του τανκ που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου

του δημοσιογράφου Κώστα Χατζίδη
Ένα από τα εμβληματικότερα πρόσωπα της νεότερης ελληνικής ιστορίας, δεν θα μπορούσε παρά να είναι και ο Α. Σκευοφύλαξ. Ο χειριστής του τανκ που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου.


Έκτοτε βρίσκεται αντιμέτωπος με την ιστορική μνήμη, η οποία σαν τις αρχαίες Ερινύες νοιώθει ακόμη και σήμερα να τον καταδιώκει. Κι ας ήταν νεαρός, μόλις 20 ετών, έφεδρος στρατιώτης. Δεν κρύφτηκε ποτέ πίσω από εντολές, τη χούντα και τους ανωτέρους του. Πίστευε ότι έκανε και ανέλαβε τις προσωπικές του ευθύνες.

Με μιας, ο Α. Σκευοφύλαξ έγινε όμοιος με σκιά, άνθρωπος χωρίς ιδιότητες, δίχως πρόσωπο. Ακόμη και το επώνυμο του, ιδιαίτερο και σπάνιο όπως ήταν, του έβαζε τρικλοποδιές, καθώς δεν βοηθούσε να ξεχασθεί στο πέρασμα του χρόνου. Κάθε φορά που τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης γινόταν αντιληπτό, ο Α. Σκευοφύλαξ έπρεπε να δίνει εξηγήσεις: "Μακρινός μου ξάδελφος είναι, σκοτώθηκε σε τροχαίο"!

Στη βιοπάλη η ζωή του χάραξε, άλλαξε πορεία. Ο Α. Σκευοφύλαξ πέρασε στην άλλη όχθη. Το μίσος που έτρεφε για τους κομμουνιστές, έγινε αναγνώριση για την ανιδιοτέλεια, την αγωνιστικότητα και τον πατριωτισμό τους.

Ώσπου, το 2003, τριάντα χρόνια μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, συνάντησα, μετά από πολύμηνη δημοσιογραφική έρευνα, τον Α. Σκευοφύλακα. Ήταν τότε που αποφάσισε να σπάσει για πρώτη φορά τη σιωπή του και να μιλήσει για όσα συνέβησαν τη νύχτα της 16ης προς τη 17η Νοεμβρίου στο Πολυτεχνείο.

Σήμερα ο χειριστής του άρματος του Πολυτεχνείου μιλάει στο Pheme.gr και δίνει απάντηση στους επίδοξους παραχαράκτες της ιστορίας που αμφισβητούν ακόμη και την ύπαρξη νεκρών το '73.

Ακολουθεί η συνέντευξη του κ. Α. Σκευοφύλακα:

Κύριε Σκευοφύλακα το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι επίκαιρο σήμερα ή έχει ξεθωριάσει;

Πάντα θα είναι επίκαιρο. Τώρα με την κρίση υπάρχει μεγάλη αμφισβήτηση για τη γενιά του Πολυτεχνείου. Όλοι γνωρίζουμε ότι πολλά γνωστά στελέχη του Πολυτεχνείου ήταν στα πράγματα όλα αυτά τα χρόνια. Και σήμερα που φτάσαμε στο σημείο μηδέν, δέχονται μεγάλη αμφισβήτηση και κριτική. Σωστά για μένα, οι ευθύνες τους είναι τεράστιες.

Όλα αυτά τα χρόνια ποτέ δεν αποκαλύψατε την πραγματική σας ταυτότητα, ότι ήσασταν ο οδηγός του τανκ που γκρέμισε την πόρτα του Πολυτεχνείου…
Σου είχα πει το 2003 ότι μόνον οι δικοί μου άνθρωποι και η γυναίκα μου γνώριζαν. Και τότε που σου πρωτομίλησα, τα παιδιά μου δεν γνώριζαν το παραμικρό.

Το θυμάμαι. Κάτι άλλο θέλω να ρωτήσω. Όλα αυτά τα χρόνια, από το 1974 μέχρι σήμερα, πήγατε ποτέ στο Πολυτεχνείο;
Μόνο μια φορά. Έπεσα πάνω στα γνωστά επεισόδια και σηκώθηκα και έφυγα. Να σου πω όμως κάτι; Δεν μου χρειάζεται να πηγαίνω στο Πολυτεχνείο. Εγώ το Πολυτεχνείο το κουβαλάω μέσα μου. Ο φόρος τιμής είναι στην καρδιά μου. Δεν ξεχνιέται αυτό. Ό,τι και να γίνει. Και δευτέρα και τρίτη παρουσία να γίνει, το σταυρό θα τον κουβαλάω στις πλάτες μου. Έτσι το νοιώθω. Μ’ αυτό ζω, μ’ αυτό θα πεθάνω…

Σήμερα όμως βλέπετε ότι αμφισβητείται η γενιά του Πολυτεχνείου, ακόμη και τα ίδια τα γεγονότα.
Οι αγώνες δεν διαγράφονται επειδή ορισμένοι αποδείχθηκαν λίγοι… Δεν πιστεύω στα πρόσωπα, αλλά στα ιστορικά γεγονότα. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τους αγώνες των νέων που διεκδίκησαν την ελευθερία και τη Δημοκρατία.

Μην το λέτε. Ξέρετε τι θέσεις εκφράζει η Χρυσή Αυγή για το Πολυτεχνείο.
Μη με μπλέκεις μ’ αυτούς. Σου είπα και τον περασμένο Μάιο που με ρώτησες ότι αυτοί είναι χιτλερικοί. Τι περιμένεις να ακούσεις; Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει και να λέει ό,τι θέλει. Δημοκρατία δεν έχουμε;

Ακούσατε ότι προσφέρουν αμοιβή σε όποιον αποδείξει ότι υπήρξε νεκρός στο Πολυτεχνείο;

Πάλι τα ίδια! Όχι δεν το άκουσα. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Ξέρουν πολύ καλά ότι υπήρξαν πολλοί νεκροί το ΄73. Τα ασθενοφόρα πηγαινοέρχονταν, τα νοσοκομεία είχαν γεμίσει νεκρούς και τραυματίες. Έχει σημασία αν ήταν μέσα ή έξω από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου; Να μιλάμε σοβαρά. Ή μήπως δεν έχουν ακούσει για τον στρατιωτικό που πυροβόλησε εν ψυχρώ ένα νέο παιδί. Τα γνωρίζουν καλά. Άλλο τι λένε προς τα έξω.

Ο πρόεδρος της Χρυσής Αυγής κ. Μιχαλολιάκος σε τοποθέτησή του για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, αναφέρθηκε για "κυρίαρχο μύθο της μεταπολιτευτικής προπαγάνδας", όπως είπε, "για ένα τανκ που έριξε την πύλη και πλάκωσε κάποιους ανθρώπους" και "ότι δεν υπήρξαν θύματα μέσα στο Πολυτεχνείο".

Δεν ξέρω τι εννοεί. Κανείς δεν είπε ότι το τανκ σκότωσε φοιτητές του Πολυτεχνείου. Δεν θα ξεχάσω όμως ποτέ ότι δίχως να το θέλω, ενώ πρόσεχα πάρα πολύ, τραυμάτισα σοβαρά την τότε φοιτήτρια Πέπη Ρηγοπούλου, η οποία αν δεν κάνω λάθος είναι σήμερα καθηγήτρια Πανεπιστημίου. Όπως σας είπα και στη συνέντευξη που σας έδωσα το 2003, μέσα στο Πολυτεχνείο δεν είδα θύματα. Τι αλλάζει όμως. Τι σημασία έχει αν τα θύματα ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο ή στους γύρω δρόμους. Δεν ξέρω τι σκέπτεται ο κ. Μιχαλολιάκος. Εγώ πάντως δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Αυτές οι πράξεις, αυτά τα γεγονότα δεν σβήνουν όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Διαβάστε την περίφημη συνέντευξη που έδωσε ο Α. Σκευοφύλαξ το 2003
στον δημοσιογράφο Κώστα Χατζίδη, για λογαριασμό της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ:

O στρατιώτης οδηγός του άρματος που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου σπάει τη σιωπή του και μιλάει πρώτη φορά για το μακελειό της 17ης Νοεμβρίου 1973

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ - ΣΟΚ
1973 - 2003: Ο A. Σκευοφύλαξ, ο έφεδρος στρατιώτης του τεθωρακισμένου άρματος που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο, σπάει την τριαντάχρονη σιωπή του και αποκαλύπτει όσα συνέβησαν τη μαύρη νύχτα που σημάδεψε τη σύγχρονη ελληνική ιστορία και στιγμάτισε για πάντα τη ζωή του. "Ντρέπομαι γι αυτό που ήμουν, γι αυτό που έκανα" λέει στην εκ βαθέων εξομολόγησή του. Μια στιγμή, μια ζωή. Στη "μία και μοναδική φορά" που δέχθηκε να ξύσει "τις πληγές του παρελθόντος", όπως λέει σε μια αποστροφή του λόγου του ο κ. Σκευοφύλαξ, περιγράφει λεπτό προς λεπτό τη στρατιωτική επιχείρηση της χούντας, η οποία ξεκίνησε λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 16ης Νοεμβρίου με την έξοδο των τανκς στους δρόμους της Αθήνας και ολοκληρώθηκε στις 3.30 το πρωί της 17ης Νοεμβρίου, με την αιματοβαμμένη εισβολή στο Πολυτεχνείο.

Στη σπάνια μαρτυρία του ο κ. Σκευοφύλαξ μνημονεύει τις δραματικές στιγμές που εκτυλίχθηκαν στους δρόμους της Αθήνας, τις ειρηνικές εκκλήσεις των φοιτητών που ηχούσαν στα αφτιά του σαν "κραυγές εχθρών της πατρίδας". Τις διαταγές των αδίστακτων στρατιωτικών που πίστεψε ότι ήταν "πατριώτες".

Θυμάται -τότε με χαρά, τώρα με θλίψη- τον πόνο των φοιτητών που είδαν το όνειρό τους να τσαλακώνεται κάτω από τις ερπύστριες που ο ίδιος έθεσε σε κίνηση, τον τρόμο που ακολούθησε από τις λυσσαλέες επιθέσεις των αστυνομικών. Το απαράμιλλο θάρρος του φοιτητή που γύρισε και του είπε: "Τι κατάλαβες τώρα που μπήκες μέσα;". Την οργή που του προκάλεσε και λίγο έλειψε να τον οδηγήσει σε εν ψυχρώ δολοφονία. "Αυτός ο φοιτητής δεν ξέρει πόσο τυχερός στάθηκε εκείνη τη στιγμή… Αν έλεγε μια κουβέντα ακόμη, θα τον σκότωνα"!

Οι λέξεις βγαίνουν με δυσκολία. Σε αυτή τη συνέντευξη του ο A. Σκευοφύλακα μιλούν δύο πρόσωπα: ο 20χρονος έφεδρος στρατιώτης και ο 50χρονος βιοπαλαιστής. Αυτό είναι το τίμημα που πληρώνει, ακόμη και σήμερα, για μια ενέργεια που τον κατέστησε αρνητικό πρωταγωνιστή στην κρισιμότερη στιγμή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Μια στιγμή, μια αιωνιότητα. Μετά την απόλυσή του από τον στρατό, ο A. Σκευοφύλαξ θα μοχθήσει για να ζήσει. "Στο μεροκάματο η ζωή μου άλλαξε 180 μοίρες. Εμένα που μου έμαθαν να μισώ τους κομμουνιστές, ψήφισα δύο φορές το KKE".

Στα 30 του θα παντρευτεί, θα αποκτήσει παιδιά. Ζώντας σε μια γειτονιά των νοτίων προαστίων, όλα αυτά τα χρόνια αποφεύγει να μιλάει για τα γεγονότα εκείνης της νύχτας. Όσες φορές θα τον ρωτήσουν "τι σχέση έχεις με τον «πορτάκια» του Πολυτεχνείου;", θα μιλήσει για "μακρινό ξάδελφο που σκοτώθηκε σε τροχαίο"! Στη γυναίκα του θα ανοίξει την καρδιά του ύστερα από χρόνια. Στα τρία παιδιά του δεν το έχει αποφασίσει ακόμη. "Είμαι ένας άνθρωπος που δεν υπήρξε ποτέ 20 χρόνων. Ο έφεδρος στρατιώτης A. Σκευοφύλαξ σκοτώθηκε σε τροχαίο"!

Τριάντα χρόνια μετά, ο άνθρωπος που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου θα πει για τους φοιτητές, τους νέους και τους εργαζομένους που αγωνίστηκαν για την πτώση της χούντας: "Είχαν μεγάλη ψυχή. Ήταν παλικάρια". Ο κ. Σκευοφύλαξ δεν θα ξεχάσει τη φοιτήτρια που τραυματίστηκε κατά την εισβολή του τανκ, την καθηγήτρια σήμερα του Πανεπιστημίου Αθηνών κυρία Πέπη Ρηγοπούλου. "Θα ήθελα να τη δω, να της πω… Δεν τολμάω όμως. Τα λόγια δεν σβήνουν τις πράξεις".

"Την ημέρα εκείνη ήμουν υπηρεσία. Στον στρατό είχα δέκα μήνες. Ήμουν εκπαιδευτής στο Κέντρο Τεθωρακισμένων, στο Γουδί. Τότε οι μαυροσκούφηδες ήταν σώμα επιλέκτων. Πήγα εθελοντικά. Μόλις άρχισαν τα επεισόδια, μπήκαμε επιφυλακή. «Οι κομμουνιστές καίνε την Αθήνα» μας έλεγαν και εμείς τους πιστεύαμε. Θυμάμαι στο στρατόπεδο κάποιοι είχαν ραδιοφωνάκια και ακούγανε στα κρυφά τον σταθμό του Πολυτεχνείου. «Παλιοκουμμούνια θα καλοπεράσετε» λέγαμε"!

Στα 20 χρόνια του ο A. Σκευοφύλαξ βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα, στην επίλεκτη ομάδα του Σώματος των Τεθωρακισμένων που κατέπνιξε την εξέγερση των φοιτητών. "Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 16ης Νοεμβρίου, η ίλη μου πήρε εντολή να ετοιμαστεί για έξοδο. Αποφασίστηκε να βγουν πέντε δικά μας άρματα, κάτι γαλλικά AMX30. Εγώ ήμουν οδηγός στο πρώτο άρμα που βγήκε στον δρόμο". Στο ίδιο άρμα βρίσκονταν ο αξιωματικός Μιχάλης Γουνελάς, ως επικεφαλής, ο ανθυπασπιστής Λάμπρος Κωνσταντέλλος, ως οδηγός εδάφους, ο λοχίας Στέλιος Εμβαλωμένος και ο Γιάννης Τίρπας.

"Στη 1.15 το πρωί της 17ης Νοεμβρίου φτάσαμε στη διασταύρωση των λεωφόρων Αλεξάνδρας και Κηφισίας. Λίγο αργότερα διασχίζαμε την Αλεξάνδρας, όταν στο ύψος του IKA, στη στάση Σόνια, σταματήσαμε γιατί ο δρόμος ήταν κλειστός. Υπήρχαν οδοφράγματα, φωτιές και ακινητοποιημένα λεωφορεία. Με διάφορες μανούβρες αριστερά - δεξιά, μπρος πίσω, άνοιξα τον δρόμο και προχωρήσαμε" θυμάται ο κ. Σκευοφύλαξ. Ο δρόμος για τα τανκς ήταν ανοιχτός πλέον προς το Πολυτεχνείο. "Όταν φτάσαμε στη διασταύρωση της λεωφ. Αλεξάνδρας και της οδού Πατησίων, μας έδωσαν εντολή να σταματήσουμε. Εκεί, στην πλατεία Αιγύπτου, μείναμε περίπου μία ώρα. Ο κόσμος θυμάμαι ότι μας φώναζε «είμαστε αδέλφια, είμαστε αδέλφια». Εγώ ήθελα να τους φάω. Τους έβλεπα σαν παράσιτα"!

Την έξοδο των τανκς από το Γουδί θα πληροφορηθούν οι Αθηναίοι από τον εκφωνητή του Πολυτεχνείου, τον Δημήτρη Παπαχρήστο. Παρά τις παρεμβολές της ΚΥΠ, το ραδιόφωνο των εξεγερμένων φοιτητών θα μεταφέρει στους Αθηναίους τον ανατριχιαστικό συριγμό από τις ερπύστριες των τανκς. Ο εκφωνητής απευθύνει έκκληση στα "στρατευμένα νιάτα" να μη χτυπήσουν. «Δεν θα χτυπήσουν τα παιδιά, τα αδέλφια μας οι φαντάροι, το φρούριο της ελευθερίας, το μόνο μέρος της Ελλάδας που είναι ελεύθερο. Δεν έχουμε όπλα. Προτάσσουμε μόνο ανοιχτά τα στήθη μας. Λαέ της Αθήνας, όλοι μαζί το σύνθημα: λαός και στρατός μαζί. Δεν θα χτυπήσει ο στρατός!».

Με νεότερη εντολή των στρατιωτικών που κατευθύνουν την επιχείρηση "Εκκένωσις του Πολυτεχνείου" τα πέντε τανκς προωθούνται προς το Μουσείο. H ώρα της αιματοβαμμένης επέμβασης πλησιάζει. "Μας είπαν να πάμε κοντά στο Πολυτεχνείο, αλλά όχι μπροστά στην πόρτα. Αυτό κάναμε. Σταματήσαμε λίγα μέτρα πιο πέρα". Στη θέα των τανκς εκατοντάδες φοιτητές πλησιάζουν στην πύλη, ανεβαίνουν στα κάγκελα, φωνάζουν συνθήματα συναδέλφωσης.

Με διάφορους απειλητικούς ελιγμούς και μαρσαρίσματα που ακούγονται σαν κανονιές, οι οδηγοί των τανκς προσπαθούν να κάμψουν το ηθικό των φοιτητών. Ο εκφωνητής του Πολυτεχνείου απευθύνει νέα έκκληση να αποφευχθεί η αιματοχυσία. «Οι φαντάροι δεν ανήκουν στη χούντα. H χούντα στηρίζεται στο μέταλλο, στηρίζεται στα τανκς, στο σίδερο. H καρδιά των φαντάρων έχει τον ίδιο παλμό με τη δικιά μας. Αγαπάτε τους φαντάρους. Ελληνικά στρατευμένα νιάτα, ο λαός δεν σας κρατάει κακία. Ξέρει ότι είστε μαζί μας!».

H ώρα έχει πάει 2 το πρωί. "Φτάνοντας μπροστά στην πόρτα, έστριψα το άρμα προς το Πολυτεχνείο, με γυρισμένο το πυροβόλο προς τα πίσω. Θυμάμαι ότι σηκώθηκα από τη θέση μου και εγώ και το άλλο πλήρωμα. Δεκάδες φοιτητές κρέμονταν από τα κάγκελα, ενώ εκατοντάδες βρίσκονταν στον προαύλιο χώρο. Έδειχναν πανικόβλητοι". Ο κ. Σκευοφύλαξ φέρνει στη μνήμη του τα φοβισμένα πρόσωπα των συνομηλίκων του που ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο. Χαμηλώνει το βλέμμα του. "Και εγώ, να σκεφτείς ότι τους έβλεπα σαν μαμούνια που ήθελα να τα φάω"!

Με ολοένα μεγαλύτερη ένταση και αγωνία οι φοιτητές φωνάζουν προς τους στρατιώτες «Είμαστε αδέλφια, αφήστε τα άρματα», ενώ ο εκφωνητής του Πολυτεχνείου καλεί το πλήθος να δείξει αυτοσυγκράτηση. «Απομονώστε τους προβοκάτορες. Δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα με το στρατό. Δεν θέλουμε να χυθεί ελληνικό αίμα». Ο Δημήτρης Παπαχρήστος ψάλλει τον εθνικό ύμνο. Το ίδιο κάνουν και οι χιλιάδες νέοι που βρίσκονται στο Πολυτεχνείο.

Ένα τέταρτο πριν από τις 3 το πρωί οι στρατιωτικοί δίνουν προθεσμία λίγων λεπτών στους φοιτητές για να αποχωρήσουν από το Πολυτεχνείο, να παραδοθούν. Κάποιοι από τους φοιτητές που θέλουν να αποχωρήσουν δοκιμάζουν να απασφαλίσουν την κεντρική πύλη. Δεν τα καταφέρνουν. Πίσω από την πύλη είναι σταθμευμένο ένα αυτοκίνητο Μερτσέντες που μπλοκάρει το άνοιγμά της. Ο επικεφαλής των τεθωρακισμένων αρμάτων εκνευρίζεται. Οργισμένος φωνάζει: «Τσογλάνια, ρεζιλεύετε το στράτευμα!» και δίνει σήμα για την επέλαση του άρματος.

"Τότε ήρθε ο οδηγός εδάφους του άρματος και μου λέει: «Θα μπούμε μέσα, θα ρίξουμε την πύλη. Ετοιμάσου!» λέει ο κ. Σκευοφύλαξ. "Πήρα θέση και ξεκίνησα. Δεν έβλεπα πολλά πράγματα, δεν είχα καλό οπτικό πεδίο, γιατί κοιτούσα πλέον από τη θυρίδα του άρματος. Δέκα εκατοστά πριν από την πόρτα, σταμάτησα. Σταμάτησα σκόπιμα. Αυτό φαίνεται στο βίντεο της εποχής. Στο φρενάρισμα, οι φοιτητές τρομαγμένοι έφυγαν προς τα πίσω. Αν έμπαινα με ταχύτητα, θα σκότωνα δεκάδες άτομα που εκείνη τη στιγμή ήταν κρεμασμένα στα κάγκελα".

Λίγα λεπτά αργότερα ο A. Σκευοφύλαξ θα μαρσάρει δυνατά. Ο δυνατός προβολέας του τανκ σκοπεύει την πύλη. "H καγκελόπορτα έπεσε αμέσως. Πίσω από τη σιδερένια πύλη ήταν σταθμευμένο το Μερσεντές το οποίο είχαν βάλει εκεί οι φοιτητές για να φράξουν την είσοδο. Το έκανα αλοιφή. H αριστερή ερπύστρια το έλιωσε. Με το που έπεσε η πύλη του Πολυτεχνείου εισέβαλαν οι αστυνομικοί για να συλλάβουν τους φοιτητές. Λίγο αργότερα κατέβηκα και εγώ από το άρμα και μπήκα στον χώρο του Πολυτεχνείου. Δεν υπήρχε νεκρός. Θα μπορούσε όμως και να υπάρχουν νεκροί" λέει με μοναδική ειλικρίνεια.

Στο εσωτερικό του Πολυτεχνείου επικρατεί πανδαιμόνιο. Διαφωτιστική είναι η περιγραφή που δίνει ο εισαγγελέας Δημήτρης Τσεβάς στην έκθεση που συνέταξε το 1974 για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου: "Έντρομοι και εμβρόντητοι οι σπουδασταί κυριεύονται από την ενώπιον του εσχάτου κινδύνου φοβεράν αγωνίαν. Υπό την πίεσιν πλήθους ανθρώπων καταρρίπτεται τμήμα των προς την οδόν Στουρνάρη κιγκλιδωμάτων. Και διά του δημιουργηθέντος ανοίγματος εξέρχονται οι σπουδασταί κατά μάζας. Νέον, όμως, δι’ αυτούς αρχίζει μαρτύριον. Ύβρεις κατ’ αυτών εκτοξεύονται και καταδιωκόμενοι βαναύσως κακοποιούνται".

Όπως αναφέρει ο κ. Σκευοφύλαξ, "αστυνομικοί κυνηγούσαν και χτυπούσαν τους φοιτητές όπου τους έβρισκαν. Αν δεν ήταν οι ΛΟΚατζήδες να τους σταματήσουν - θυμάμαι ότι πολλές φορές πιάστηκαν στα χέρια μαζί τους - δεν ξέρω και γω τι θα γινόταν". Λίγο αργότερα οι στρατιώτες σχηματίζουν έναν διάδρομο για να περάσουν ασφαλείς οι φοιτητές. Για το θέμα αυτό, στο πόρισμα Τσεβά υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά: "Έμπροσθεν μεν της πύλης του Πολυτεχνείου δημιουργείται διάδρομος υπό των στρατιωτών μέσω του οποίου διέρχονται οι εξερχόμενοι, κατευθυνόμενοι προς την οδόν Τοσίτσα, εντός δε του Πολυτεχνείου βοηθούν, προστατεύουν και εις τους ώμους των πολλούς αδυνάτους κρατούν διά να δυνηθούν να υπερπηδήσουν το υψηλόν κιγκλίδωμα. Και επεισόδια μεταξύ στρατιωτικών και αστυνομικών λαμβάνουν χώραν εν τη προσπαθεία των πρώτων να προστατεύσουν τους φοιτητάς από το διωκτικόν μένος των άλλων".

Μέσα στο Πολυτεχνείο ο A. Σκευοφύλαξ είδε πολλούς τραυματίες και ίσως, όπως λέει, και νεκρούς. "Στο προαύλιο του Πολυτεχνείου ήταν πολύ χτυπημένοι, θυμάμαι ότι είδα πολλούς τραυματίες, ενώ τρεις - τέσσερις ήταν σωριασμένοι κάτω, ακίνητοι. Δεν ξέρω αν ήταν νεκροί. Δεν κοίταξα να δω. Κάποια στιγμή ένας φοιτητής όρμησε κατά πάνω μου και μου είπε: «Τι κατάλαβες τώρα που μπήκες;». Αφήνιασα. Έβγαλα το πιστόλι και προτάσσοντάς το γύρισα και του είπα ουρλιάζοντας: «Σκάσε, ρε κωλόπαιδο, μη σε καθαρίσω». Αυτός ο φοιτητής δεν ξέρει πόσο τυχερός στάθηκε εκείνη τη στιγμή… Αν έλεγε μια κουβέντα παραπάνω, θα τον σκότωνα! Τέτοιος ήμουν. Ένας φασίστας".

Παρά τον πόνο τους, οι φοιτητές θα δείξουν μεγαλείο ψυχής απέναντι στον στρατιώτη που ισοπέδωσε το όνειρό τους. Αδιάψευστη απόδειξη, η μαρτυρία του κ. Σκευοφύλακα: "Όπως περνούσαν οι φοιτητές θυμάμαι ότι έριχναν μέσα στο τανκ πακέτα τσιγάρα και ό,τι προμήθειες είχαν μαζί τους. Όταν γυρίσαμε στο Γουδί, το άρμα έμοιαζε με περίπτερο. Όσο σκέφτομαι ότι οι φοιτητές μας έδιναν σάντουιτς και τσιγάρα, μετά απ’ όσα τους κάναμε… Δεν μπορώ να το συχωρέσω αυτό το πράγμα στον εαυτό μου. Σκέφτομαι τι πήγα και έκανα!".

Την αναγνώριση των φοιτητών για ορισμένους από τους αξιωματικούς του στρατού και τους έφεδρους στρατιώτες θα διαπιστώσει αργότερα και ο εισαγγελέας: "Πολλοί αξιωματικοί και στρατιώται παρεμβαίνουν προς προστασίαν των φοιτητών. Και υπήρξε πηγαία και βαθειά η ευγνωμοσύνη πολλών εξ αυτών προς τους αγνώστους σωτήρας των, ως εις τας καταθέσεις των τούς αποκαλούν με συγκίνησιν"!

Εκατοντάδες φοιτητές καταφέρνουν να βγουν έξω από το Πολυτεχνείο, ξεχύνονται στους γύρω δρόμους, τρέχουν να φύγουν, να γλιτώσουν τη ζωή τους, καθώς γίνονται στόχος ελεύθερων σκοπευτών. "Απομακρυνόμενοι όμως του Πολυτεχνείου αγωνιώδεις τούς αναμένουν εκπλήξεις. Από παντού τους καταδιώκουν και τους χτυπούν. Εις την γωνίαν των οδών Τοσίτσα και Μπουμπουλίνας άνδρες της ΚΥΠ εν πολιτική περιβολή τους χτυπούν ανηλεώς και πυροβολούν κατ' αυτών, ενώ εις την ταράτσαν ενός των αυτόθι κτιρίων έχουν εγκαταστήσει πολυβόλον. Εις τας ταράτσας των γύρω κτιρίων επισημαίνονται ελεύθεροι σκοπευταί υπό του ιδίου Διευθυντού της Αστυνομίας να επιτελούν το φονικόν έργον των"!

Την ίδια στιγμή, όπως επισημαίνεται στην ίδια έκθεση, "ομάδες τραμπούκων και επικινδύνων τρωκτικών της γαλήνης του τόπου εκδηλώνουν το εγκληματικόν μένος των κατά των ατυχών σπουδαστών που κατά μάζας εξέρχονται του Πολυτεχνείου". Οι τραμπούκοι είναι άνδρες της ΕΣΑ, οι οποίοι δεν διστάζουν, μάλιστα, να κακοποιήσουν ακόμη και πανεπιστημιακό γιατρό, ο οποίος, μαζί με τη σύζυγό του, είχε σπεύσει να βοηθήσει τους ανυπεράσπιστους φοιτητές.

Στη συμβολή των οδών Πατησίων και Στουρνάρη "άνδρες εν πολιτική περιβολή, κραδαίνοντες ρόπαλα, εξήλθον από ομάδα αυτόθι ευρισκομένων αστυνομικών και εκακοποίησαν σεβάσμιον καθηγητή Πανεπιστημίου, την σύζυγόν του και νεαρόν σπουδαστήν, διότι εξήρχοντο του Πολυτεχνείου, ένθα ο καθηγητής-ιατρός και η σύζυγός του είχον μεταβή προς εκπλήρωσιν του ανθρωπιστικού και ιατρικού των καθήκοντος. Και οι ροπαλοφόροι ούτοι ήσαν άνδρες της ΕΣΑ εν πολιτική περιβολή. Εις το πανδαιμόνιον τούτο της εξόδου των φωνών, των κραυγών, των οιμωγών, των καταδιώξεων και των πυροβολισμών έπεσαν οι περισσότεροι εκ του πλήθους των τραυματιών".

Όταν επέστρεψε στο Γουδί, στη βάση των Τεθωρακισμένων, ο κ. Σκευοφύλαξ έγινε δεκτός με ζητωκραυγές. Ήταν το τιμώμενο πρόσωπο. "Όταν γυρίσαμε στο στρατόπεδο, έγινα ήρωας. Οι στρατιωτικοί μου έδιναν συγχαρητήρια. Τότε αισθανόμουν ότι ήμουν κάποιος, ότι έκανα κάτι καλό, κάτι μεγάλο. Είχα γίνει ο ήρωας που διέλυσε τους εχθρούς της πατρίδας, τα "παλιοκουμμούνια", όπως λέγαμε τότε τους φοιτητές. Αυτά μου έλεγαν, αυτά πίστευα. Ένιωθα περήφανος. Ήμουν και εγώ φασίστας".

Οκτώ ημέρες αργότερα, κάτι θα σπάσει μέσα του. Το φρόνημά του θα κλονισθεί, όταν θα δει τον "εθνοσωτήρα" να καθαιρείται και να περιφρονείται από τους συνοδοιπόρους του, αυτούς που πιο πριν ορκίζονταν στο όνομά του. "Την επόμενη εβδομάδα έγινε η στάση του Ιωαννίδη. Ήμουν πάλι σε επιφυλακή. Μας πάνε στο ΓΕΣ. Στο προαύλιο λάβαμε θέσεις. Δεν ξέραμε γιατί πήγαμε εκεί. Δεν μας είπαν. Γυρνώντας στο Γουδί μάθαμε ότι έριξαν τον Παπαδόπουλο" αναφέρει ο κ. Σκευοφύλαξ. "Τότε μέσα μου κάτι άλλαξε. Αυτοί που τον παρουσίαζαν σαν θεό, τώρα τον έβριζαν. Δεν μπορούσα να το καταλάβω αυτό. «Μα είναι τόσο πουλημένοι όλοι τους;» αναρωτήθηκα. Αυτοί πάνε όπου φυσάει ο βοριάς. «Πουλημένα τομάρια» είπα μέσα μου. Θυμάμαι ότι ο Μιχάλης Γουνελάς παρέδωσε τα γαλόνια του στους άνδρες της ΕΣΑ, που ήρθαν στο Κέντρο και τον συνέλαβαν".

Με τη Μεταπολίτευση ο στρατιώτης A. Σκευοφύλαξ θα βρεθεί στα σύνορα. "Ο Καραμανλής είχε πει «τα άρματα στα σύνορα». Ήταν τα γεγονότα της Κύπρου. Πήγαμε Αλεξανδρούπολη. Μετά από έξι μήνες πήρα άδεια. Αντί να απολυθώ στους 22 μήνες, έφτασα στους 30. Εφεδρεία στην εφεδρεία. Όταν απολύθηκα, όλα είχαν αλλάξει μέσα μου". Στη Δυτική Αθήνα, όπου κατοικούσε με τους γονείς και τα δύο αδέλφια του, θα αναζητήσει δουλειά. "Στο μεροκάματο η ζωή μου άλλαξε 180 μοίρες. Έκανα όποια δουλειά μπορείς να φανταστείς. Εργάτης κατάλαβα ότι δεν μπορώ να έχω τα ίδια αιτήματα με τους εργοδότες. Εμένα που μου έμαθαν να μισώ τους κομμουνιστές, ψήφισα δύο φορές KKE"!

Όλα αυτά τα χρόνια ο κ. Σκευοφύλαξ θα κάνει μια ήρεμη ζωή. Σπίτι - δουλειά, δουλειά - σπίτι. Ποτέ δεν θα μιλήσει για το Πολυτεχνείο. Δεν θα αισθανθεί να τον ενοχλούν. Μόνο μία φορά το επώνυμό του τον έφερε σε δύσκολη θέση. "Στη δουλειά πριν από χρόνια κάποιος άκουσε πώς με λένε και ρώτησε αν έχω κάποια σχέση με τον «πορτάκια», όπως είπε, του Πολυτεχνείου. «Ξάδελφός μου είναι, μακρινός. Σκοτώθηκε σε τροχαίο» απάντησα. Είμαι ένα άνθρωπος που δεν υπήρξε ποτέ 20 χρονών. Ο έφεδρος στρατιώτης A. Σκευοφύλαξ σκοτώθηκε σε τροχαίο! Οι φίλοι μου δεν ξέρουν ποιος είμαι ούτε κανείς στη γειτονιά. Μόνο η γυναίκα μου το ξέρει. Της το είπα ύστερα από χρόνια. Στα παιδιά μου δεν το είπα ακόμη".

1973 - 2003. Με μια αυτοκριτική διάθεση που σπανίζει, ο κ. Σκευοφύλαξ δεν θα διστάσει να πει: "Ντρέπομαι γι αυτό που ήμουν, γι αυτό που έκανα. Στη θέση μου θα μπορούσε να βρεθεί ο καθένας, έφεδρος στρατιώτης ήμουν άλλωστε. Δεν με απαλλάσσει όμως αυτό. Μέχρι που μπήκα μέσα, πίστευα αυτό που έκανα. Στη συνέχεια έγινε ο εφιάλτης της ζωής μου".

Για τους ανθρώπους που αντιστάθηκαν στη χούντα, ο κ. Σκευοφύλαξ θα μιλήσει με κολακευτικά λόγια. "Είχαν μεγάλη ψυχή. Ήταν παλικάρια. Δεν ξέρω αν έχει νόημα, αλλά θα ήθελα να τους πω μια μεγάλη συγγνώμη". Ο οδηγός του τανκ που μπήκε στο Πολυτεχνείο δεν θα ξεχάσει τη νεαρή φοιτήτρια που τραυματίστηκε σοβαρά κατά την εισβολή του τανκ, την καθηγήτρια -σήμερα- του Πανεπιστημίου Αθηνών κυρία Πέπη Ρηγοπούλου. "Πιστεύω ότι αν τη δω σήμερα, δεν θα ξέρω τι να της πω. Πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια πέρασε από το μυαλό μου να τη συναντήσω, αλλά σταματούσα. Θα ήθελα να τη δω, να της πω… Δεν τολμάω όμως. Τα λόγια δεν σβήνουν τις πράξεις".

Πηγή: Pheme.gr

Πηγή: https://www.alexpolisonline.com/2012/11/synentefxi-tou-hiristi-tou-tank-tou-polytehniou.html#ixzz65N0BtHHy
Alexandroupoli Online

Χωρίς αυταπάτες για τον ιμπεριαλισμό!

Από atexnos2019 atexnos2019

Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //

Η Βουλή των Αντιπροσώπων(που ελέγχεται από τους Δημοκρατικούς) ενέκρινε (30/10) με 405 ψήφους υπέρ, 11 κατά- μη δεσμευτικό ψήφισμα με το οποίο χαρακτηρίζεται «γενοκτονία» η μαζική σφαγή των Αρμενίων από τους Οθωμανούς πριν από έναν αιώνα, όρο που η Άγκυρα απορρίπτει πάγια.
Η απόφαση αυτή με τη σειρά της πυροδότησε θετικές αντιδράσεις και σε πολιτικά κόμματα της χώρας μας(π.χ ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, Ελληνικής Λύσης και Μέρα25) που στην Επιτροπή Ελληνισμού και Διασποράς της Βουλής την περασμένη βδομάδα
έκαναν λόγο περί «γενναίας απόφασης», «ικανοποίησης που γίνεται ευγνωμοσύνη» κ.α
Φυσικά συνολικά η ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ δεν επρόκειτο ν’ αλλάξει ακόμη και με την έκδοση παρόμοιου ψηφίσματος.
Όμως η απόφαση αυτή (που είχε και συνέχεια όπως θα δούμε) απλά αποτελούσε κομμάτι του «πάζλ» σχετικά με τη στάση των ΗΠΑ απέναντι στον «χωροφύλακα» της ευρύτερης περιοχής που είναι η Τουρκία. Οι υπάρχουσες ενδοαστικές αντιθέσεις στις ΗΠΑ σχετικά με την ενδεδειγμένη στάση απέναντι στην Τουρκία (και σε σχέση με την αντιπαράθεση με την Ρωσία) δεν θα πρέπει να υπάρχει η αφέλεια ότι κάτι καλό θα προοιωνίζουν για το λαός της χώρας μας, αλλά και ευρύτερα.
Όμως ως συνέχεια ήλθε και η ανακοίνωση μετά τη συνάντηση Τραμπ – Ερντογάν, για το πάγωμα της αναγνώρισης της Γενοκτονίας και άφησε «στα κρύα του λουτρού» όλους τους παραπάνω.
Σύμφωνα λοιπόν με τα γεγονότα ο δημοκρατικός Ρόμπερτ Μενέντεζ υπέβαλε αίτημα για την επικύρωση του ψηφίσματος και από τη Γερουσία, ώστε να «υπάρξει ουσιαστική αναγνώριση» της Γενοκτονίας.Ο Δημοκρατικός γερουσιαστής σημείωσε πως η αμερικάνικη εξωτερική πολιτική οφείλει να αναγνωρίσει τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, τις γενοκτονίες και τις εθνοκαθάρσεις.
Ωστόσο, ο Ρεμπουμπλικάνος  Γκράχαμ έθεσε βέτο στο αίτημά του με το δικαιολογητικό ότι γερουσιαστές δεν έχουν το δικαίωμα να «ξαναγράφουν την ιστορία».
Οι κανονισμοί τη Γερουσίας ορίζουν πως οποιοδήποτε από τα μέλη της έχει δικαίωμα να φέρει προς επικύρωση κάποια απόφαση ή νομοσχέδιο. Αντίστοιχα, όμως, όλοι έχουν το δικαίωμα να το μπλοκάρουν.
Πριν ανακοινώσει την απόφασή του, ο Γκράχαμ είχε συμμετάσχει στη συνάντηση που είχαν Τραμπ – Ερντογάν με ορισμένους γερουσιαστές.
«Μόλις συναντήθηκα με τον πρόεδρο Ερντογάν και τον πρόεδρο Τραμπ σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη Συρία από την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση. Ελπίζω Τουρκία και Αρμενία να αντιμετωπίσουν από κοινού το πρόβλημα» τόνισε ο Ρεπουμπλικάνος ενώπιον της Γερουσίας.
Το επιχείρημα του Γκράχαμ ήταν ότι «οι γερουσιαστές δεν μπορούν να προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία!». Δήλωση ωστόσο που χρησιμοποίησε και ο ίδιος ο Ερντογάν, τόσο κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με τον Τραμπ, όσο και μετά την απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων.
«Άνθρακες επομένως ο θησαυρός» και μαζί τους απόλυτο ξεσκέπασμα όσων έχουν ή καλλιεργούν αυταπάτες στη χώρα μας σχετικά με την ουσία του ιμπεριαλισμού και ειδικότερα τις ΗΠΑ.

Μυστηριώδεις εκπομπές μεθανίου και οξυγόνου στον Αρη

Πριν μερικές ημέρες η αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA ανακοίνωσε ότι το ρόβερ Curiosity, που εξερευνά την επιφάνεια του Αρη από το 2012 ως σήμερα, εντόπισε ανεξήγητες αυξομειώσεις στη συγκέντρωση οξυγόνου στην ατμόσφαιρα του κόκκινου πλανήτη. Η ανακοίνωση αυτή ήρθε ενώ οι επιστήμονες δεν έχουν μπορέσει ακόμη να βγάλουν άκρη με τις αντίστοιχες μυστηριώδεις διακυμάνσεις στη συγκέντρωση μεθανίου στην αρειανή ατμόσφαιρα.
Οι αναλογίες και των δύο αυτών αερίων είναι πολύ μικρές μέσα στην ατμόσφαιρα του Αρη, με το μεθάνιο να συναντάται μόλις σε λίγα μέρη στο δισεκατομμύριο (ppb). Ωστόσο η μεταβολή π.χ. από τα 24 ppb στο 1 ppb δεν παύει να είναι μια μεγάλη σχετική μεταβολή. Κάποιος φυσικός μηχανισμός παράγει μεθάνιο και όπως φαίνεται κάποιος άλλος οξυγόνο και με κάποιους άλλους μηχανισμούς τα αέρια αυτά αφαιρούνται από τον αέρα, χωρίς να διατηρούνται σε ισορροπία, όπως συμβαίνει με τις συγκεντρώσεις των αερίων στη γήινη ατμόσφαιρα, που μεταβάλλονται πολύ αργά στο πέρασμα του γεωλογικού χρόνου και όχι από εποχή σε εποχή και από έτος σε έτος. Αντίθετα, οι αναλογίες αζώτου και αργού στην αρειανή ατμόσφαιρα εμφανίζουν προβλεψιμότητα, με διακυμάνσεις που σχετίζονται με την εποχιακή μεταβολή της συγκέντρωσης του διοξειδίου του άνθρακα, ένα μέρος του οποίου κάθε χρόνο γίνεται πάγος στις πολικές περιοχές, μετά εξαχνώνεται και πάλι κ.ο.κ.
Το ενδιαφέρον των επιστημόνων για το μεθάνιο και το οξυγόνο σχετίζεται με το γεγονός ότι μπορούν να παραχθούν όχι μόνο από γεωχημικές διεργασίες, αλλά και από βιολογικές, δηλαδή από κάποιο είδος μικροβιακής ζωής. Ωστόσο στην περίπτωση του Αρη οι επιστήμονες θεωρούν σχεδόν βέβαιο ότι οι αιτίες της διακύμανσής τους είναι γεωχημικές. Το μεθάνιο μπορεί να σχηματιστεί από τη χημική αντίδραση διοξειδίου του άνθρακα και υδρογόνου με τη βοήθεια του ορυκτού ολιβίνης, ή να προέρχεται από εκτόνωση μαζών μάγματος σε μεγάλα βάθη. Είναι επίσης δυνατό να απελευθερώνεται κατά διαστήματα από θύλακες πάγου κοντά στην επιφάνεια μέσα στους οποίους έχει παγιδευτεί, να προέρχεται από υπεδάφιους μεθανυδρίτες ή από την αποσύνθεση αποθεμάτων αρχαίων οργανικών ουσιών. Η ατμοσφαιρική κυκλοφορία μπορεί να ευθύνεται για τη μεταφορά του και για τη δυσκολία να εντοπιστούν οι πηγές έκλυσής του.
Το μεθάνιο, επειδή διασπάται από τις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου, δεν παραμένει στην ατμόσφαιρα πάνω από 300-400 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι το μεθάνιο που ανιχνεύτηκε στον Αρη είναι πρόσφατο. Η ανίχνευση αυξημένων συγκεντρώσεών του έγινε τόσο από τα όργανα του Curiosity μέσα στον κρατήρα Γκέιλ, όσο και από επίγεια τηλεσκόπια και το σκάφος Mars Express, του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Παραδόξως, το καλύτερα εξοπλισμένο σκάφος για την ανίχνευση ιχνοαερίων, το ExoMars Trace Gas Orbiter του ESA, δεν έχει ανιχνεύσει αυτές τις αιχμές στη συγκέντρωση μεθανίου. Ετσι οι επιστήμονες πρέπει να δώσουν εξηγήσεις για όλα αυτά τα αποτελέσματα, δηλαδή τις διακυμάνσεις τόσο στο χρόνο όσο και στην τοποθεσία που εμφανίζονται οι εξάρσεις μεθανίου, την ανίχνευσή του πάνω στο έδαφος, αλλά όχι πάντα από τροχιά και να κατανοήσουν τις διαφορετικές διαδικασίες που το παράγουν και το καταναλώνουν.
Η κοινή αποστολή ExoMars του ESA και της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos, που θα φτάσει στον Αρη το 2021, θα επιχειρήσει να κάνει γεώτρηση κάτω από την επιφάνεια, μακριά από το βομβαρδισμό της επιφάνειας από την ηλιακή ακτινοβολία, αναζητώντας εκεί πιθανά ίχνη ζωής. Ακόμη πιο σαφή συμπεράσματα θα μπορούσαν να βγουν από κάποια μελλοντική αποστολή που θα έφερνε πίσω δείγματα εδάφους για ανάλυση.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ «ΧΑΓΙΑΜΠΟΥΣΑ 2» ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΗ ΡΙΟΥΓΚΟΥ

Στο δρόμο της επιστροφής με πολύτιμα δείγματα εδάφους

Ο κρατήρας που δημιούργησε το «Χαγιαμπούσα 2» ρίχνοντας πακέτο με εκρηκτικά, που εξερράγη αρκετά μέτρα πάνω από την επιφάνεια του Ριούγκου, ώστε να αποκαλυφθούν πετρώματα βαθύτερων στρωμάτων

Εχοντας ήδη ολοκληρώσει με επιτυχία το ερευνητικό τμήμα της αποστολής του, το ιαπωνικό σκάφος «Χαγιαμπούσα 2», μετά από εντολή που έλαβε από τη Γη στράφηκε προς το μέρος της και ετοιμάζεται να πυροδοτήσει τους κινητήρες του - μάλλον στις 3 Δεκέμβρη - για το ταξίδι της επιστροφής. Οταν φτάσει στον πλανήτη μας περίπου σε ένα έτος από τώρα, θα ρίξει πάνω από την Αυστραλία μια κάψουλα με τα δείγματα εδάφους που συνέλεξε στον αστεροειδή Ριούγκου. Η αποστολή αυτή της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης (JAXA) πέτυχε τη δεύτερη προσεδάφιση που έγινε ποτέ σε αστεροειδή (η πρώτη είχε πραγματοποιηθεί το 2005 από το «Χαγιαμπούσα 1» στον αστεροειδή Ιτοκάβα). Αν όλα πάνε καλά, τα δείγματα εδάφους θα αναλυθούν δίνοντας πολύτιμες πληροφορίες τόσο για τον συγκεκριμένο ιδιόμορφο αστεροειδή (οκταεδρικού σχήματος και αποτελούμενο από πέτρες, με συγκριτικά λίγο χώμα και σκόνη), αλλά και για την πρώιμη εποχή του ηλιακού μας συστήματος, υπόλειμμα της οποίας θεωρείται ο Ριούγκου.
Το «Χαγιαμπούσα 2» πέτυχε εκεί που απέτυχε το πρώτο σκάφος της σειράς, δηλαδή στην εκτόξευση προς τον αστεροειδή ενός βαριδιού, που με την πρόσκρουσή του σ' αυτόν δημιούργησε κρατήρα, εκτοξεύοντας συντρίμμια από βαθύτερα στρώματα του εδάφους. Δείγματα από αυτά τα συντρίμμια συνέλεξε το σκάφος, πραγματοποιώντας κατά την παραμονή του στον αστεροειδή δύο καθόδους και στιγμιαίες προσεδαφίσεις με χαμηλή ταχύτητα. Το «Χαγιαμπούσα 1» είχε αποτύχει να εκτοξεύσει το βαρίδι, με αποτέλεσμα να συλλέξει και να επιστρέψει στη Γη ένα δείγμα ελάχιστης σκόνης. Επειδή στο «Χαγιαμπούσα» δεν υπάρχει αισθητήρας για την ποσότητα υλικού που έχει συλλεγεί, οι επιστήμονες θα μάθουν το μέγεθος του δείγματος μόνο μετά την άφιξή του στη Γη. Η ποσότητα υλικών που αιωρήθηκαν μετά τις προσεδαφίσεις δημιουργεί αισιοδοξία στους ερευνητές ότι αρκετά απ' αυτά θα έχουν καταλήξει μέσα στη χοάνη περισυλλογής. Δεν αποκλείεται σε αυτά τα δείγματα να υπάρχουν και οργανικές ουσίες, από αυτές που δημιουργούνται στους αστεροειδείς υπό τον συνεχή βομβαρδισμό τους με τις υπεριώδεις ακτίνες του Ηλιου. Ορισμένοι θεωρούν ότι ίσως τέτοιας προέλευσης οργανικές ουσίες να συνέβαλαν στην εμφάνιση ζωής στη Γη, καταλήγοντας στον πλανήτη μετά από προσκρούσεις αστεροειδών και κομητών.

Πέτρες και χώματα αιωρούνται λίγο μετά τη στιγμιαία επαφή του «Χαγιαμπούσα 2» με την επιφάνεια του Ριούγκου, καθώς η βαρύτητα του αστεροειδούς είναι πολύ μικρή, ώστε να πέσουν πάλι γρήγορα σ' αυτόν

Το «Χαγιαμπούσα 2», που είχε εκτοξευτεί το 2014 από το Διαστημικό Κέντρο Τανεγκασίμα, εκτός από την απευθείας συλλογή δειγμάτων με τη βοήθεια της ειδικής τηλεσκοπικής συσκευής που φέρει, όσον καιρό χαρτογραφούσε τον αστεροειδή είχε στείλει στην επιφάνειά του και τρεις συσκευές: Την αυτοκινούμενη διαστημοσυσκευή ανίχνευσης «MASCOT» και δύο επίσης αυτοκινούμενα μικρά ρομπότ φωτογράφισης με το όνομα «MINERVA». Τα ρομπότ μετακινούνταν στην επιφάνεια του Ριούγκου όχι πάνω σε τροχούς, αλλά με αναπηδήσεις, αξιοποιώντας το γεγονός της ελάχιστης βαρύτητας πάνω στον αστεροειδή.
Ο αστεροειδής Ριούγκου ανακαλύφθηκε το 1999 και έχει παρόμοια τροχιά με τον Ιτοκάβα, τέτοια που περιστασιακά τον φέρνει αρκετά κοντά στη Γη. Εχει διάμετρο 920 μέτρα και σχήμα οκταέδρου (σαν ζάρι αλλά με οκτώ πλευρές). Σε ένα σημείο του υπάρχει μια πιο φωτεινή περιοχή συγκριτικά με την πολύ χαμηλή λευκαύγεια (albedo) της υπόλοιπης επιφάνειάς του. Εχει αρκετά ομαλή περιστροφή και ο χρόνος περιστροφής του γύρω από τον άξονά του είναι 7,6 ώρες. Ο Ριούγκου ανήκει στην ομάδα αστεροειδών «Απόλλων», που η τροχιά τους τέμνεται με εκείνη της Γης. Τέτοιος ήταν ο μικρός αστεροειδής που κάηκε εντυπωσιακά στην ατμόσφαιρα το 2013 στο Τσελιαμπίνσκ στα νότια Ουράλια, προκαλώντας ζημιές και μικροτραυματισμούς 1.000 ανθρώπων από τα θραύσματα τζαμιών που προκάλεσε το ωστικό κύμα της έκρηξής του. Ο Ριούγκου λόγω του μεγαλύτερου μεγέθους του είναι δυνητικά πολύ πιο επικίνδυνος για τη Γη.

Καθώς πλησιάζει στην επιφάνεια του Ριούγκου, το «Χαγιαμπούσα 2» φωτογραφίζει μαζί με τ' άλλα και τη σκιά του. Σε κόκκινο κύκλο το σημείο στόχος για την προσεδάφιση

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγές: www.hayabusa2.jaxa.jp, www.esa.int