Νεότερα από το ανατολικό μέτωπο: Δεν εγκαταλείπουν τα όπλα οι εξεγερμένοι-συνεχίζονται οι στρατιωτικές επιχειρήσεις

 Νεότερα από το ανατολικό μέτωπο: Δεν εγκαταλείπουν τα όπλα οι εξεγερμένοι-συνεχίζονται οι στρατιωτικές επιχειρήσεις

Δημαρχείο του Ντόνεσκ

Αρνούνται να εγκαταλείψουν τα κυβερνητικά κτίρια που έχουν καταλάβει οι ρωσόφωνοι διαδηλωτές της Ανατολικής Ουκρανίας, παρά τη συμφωνία της Γενεύης.

Ο Αλεξάντερ Γνκεζντίλοφ, εκπρόσωπος της «Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ», δήλωσε ότι δεν θα εγκαταλείψουν τα κυβερνητικά κτίρια στην πόλη μέχρι να εγκαταλείψει η «παράνομη» κυβέρνηση του Κιέβου το Κοινοβούλιο και την προεδρική κατοικία.

Στο Χαρτσίσκ, βιομηχανική πόλη που απέχει περίπου 50 χιλιόμετρα από το Ντονέτσκ, οι φιλορώσοι διαδηλωτές έχουν καταλάβει το δημαρχείο και δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να αποχωρήσουν. Γύρω από το δημαρχείο έχουν τοποθετηθεί οδοφράγματα με ελαστικά αυτοκινήτων και έχουν υψωθεί σημαίες της «Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ». Επίσης κυματίζουν πανό τα οποία αναγράφουν «Όχι στο Φασισμό» και «Όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Σε ένα τρίτο πανό αναγράφεται «Ρωσία+Ντονμπάς=έρωτας». Οι καταλήψεις συνεχίζονται και σε άλλες πόλεις στα ανατολικά, όπως στην Μακίιφσκα.

Πηγή: 902

Ουκρανία: Απορρίπτουν οι Ρωσόφωνοι τη συμφωνία της Γενεύης

Οδοφράγματα στο Μαριουπόλ

Οι Ρωσόφωνοι καταληψίες στο Ντονέτσκ απέρριψαν τη συμφωνία της Γενεύης, λέγοντας ότι δεν θα εγκαταλείψουν τα κτήρια που έχουν καταλάβει. Εκπρόσωπος των διαδηλωτών δήλωσε στο BBC ότι η κυβέρνηση της Ουκρανίας είναι «παράνομη» και τόνισε ότι οι διαδηλωτές δεν θα φύγουν, μέχρι να παραιτηθεί.

Ο Αλεξάντερ Γκνεζντίλοφ, εκπρόσωπος της αυτο-αποκαλούμενης Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, είπε ότι η ομάδα του δεν θα εγκαταλείψει τα κυβερνητικά κτήρια στην πόλη, μέχρι να εγκαταλείψει η «παράνομη» - όπως τη χαρακτήρισε - κυβέρνηση του Κιέβου το Κοινοβούλιο και την προεδρική κατοικία.

Η συμφωνία ανάμεσα σε ΗΠΑ, Ρωσία, ΕΕ και Ουκρανία στη Γενεύη ορίζει ότι όλες οι παράνομες ένοπλες ομάδες πρέπει να παραδώσουν τα όπλα και ότι οι καταληψίες διαδηλωτές θα πρέπει να αδειάσουν κτήρια, πλατείες και δημόσιους χώρους.
Ως αντάλλαγμα, το Κίεβο παρέχει αμνηστία σε διαδηλωτές και καταληψίες, με εξαίρεση εκείνους που κατηγορούνται για σημαντικά αδικήματα. 

 Την ίδια ώρα, η υπό την ηγεσία του στρατού επιχείρηση που έχει εξαπολύσει η Ουκρανία, προκειμένου να εκδιώξει τους φιλορώσους αυτονομιστές στο ανατολικό τμήμα της χώρας, θα συνεχιστεί, παρά τη συμφωνία που επιτεύχθηκε στη Γενεύη, όπως δήλωσε σήμερα η υπηρεσία κρατικής ασφαλείας.

«Η αντιτρομοκρατική επιχείρηση συνεχίζεται και το πόσο θα συνεχιστεί [ακόμη] εξαρτάται από το πόσο οι τρομοκράτες θα παραμείνουν στη χώρα μας» δήλωσε προς τους δημοσιογράφους η Μαρίνα Οσταπένκο, εκπρόσωπος της Κρατικής Υπηρεσίας Ασφαλείας (SBU) της Ουκρανίας.

Χάρκοβο

Πηγή: Το κουτί της Πανδώρας

Οι κάτοικοι του Ντονέτσκ μέσω της "ΥΠΕΞ" E. Gubaryova απάντησαν ότι "η ΕΕ συνεχίζει να ανακατεύεται στην ελεύθερη θέληση των πολιτών του Ντονέτσκ και της Novorossia, φοβούμενη μηπως το θέλημά τους και η ελεύθερη επιλογή τους δεν θα είναι σύμφωνη με την "ευρωπαϊκή πολιτκή" της στρατιωτικής επέκτασης του ΝΑΤΟ και της ΕΕ σστην Ανατολή, χωρίς περιορισμούς. Εντύπωση προκαλεί η υποστήριξη των Ευρωπαίων στην στρατιωτική καταστολή του Κιέβου.

Οποιαδήποτε προσπάθεια εξεύρεσης λύσης από την ΕΕ είναι άχρηστη χωρίς την αναγνώριση της "Ανεξάρτητης Δημοκρατιας του Ντονέτσκ" και την συμμετοχή των αντιπροσώπων της στις διαπραγματεύσεις. Χωρίς τους αντιπροσώπους μας δεν μπορέι να υπάρξει για εμάς καμμια διαπραγματευση και για το δικαίωμά μας να φτιάξουμε το δικό μας Σύνταγμα δημιουργώντας το δικό μας πολιτικό μέλλον.

Επιβεβαιώνουμε έτσι ότι οποιαδήποτε συμφωνία τρίτων χωρών χωρίς εμάς πίσω από τις πλάτες μας δεν θα έχουν ισχύ και δεν θα εκτελεσθούν. Δεν μπορούμε να αποτρέψουμε την διεξαγωγή συνομιλιών μεταξύ των διπλωματών των μεγάλων Δυνάμεων αλλά το μέλλον του Ντονέτσκ θ καθορισθεί από τους πολίτες του με εκλογές, μακριά από την πίεση των καθεστωτικών του Κιέβου που άρπαξαν την εξουσία, και με την στήριξη του Λαϊκού Στρατου της Νοτιοανατολικής επικράτειας (δεν αναφέρουν πλέον την λέξη Ουκρανία)."

Προειδοποιούν μάλιστα την ΕΕ να μην αναμειχθεί ξανά στα εσωτερικα της "Δημοκρατίας" και ότι οποιαδήποτε προσπάθεια στρατιωτικής επέμβασης της "χούντας του Κιέβου" θα συντριφθεί.

Πηγή:Defencenet

Βλέπε ακόμη:

• ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Δυσκολίες στην «αντιτρομοκρατική επιχείρηση» και έντονο διπλωματικό παζάρι

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ Ιονίων Νησιών

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η ιδιωτικοποίηση κρατικών εκτάσεων και υποδομών είναι στρατηγική επιλογή

της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ελληνικής αστικής τάξης. Θεωρούν ότι με τις

ιδιωτικοποιήσεις ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα των μεγάλων καπιταλιστικών

επιχειρήσεων.

Οι ιδιωτικοποιήσεις προωθούνται με πολλές μορφές: πώληση – ενοικίαση -

σύμπραξη ιδιωτικών εταιρειών με κρατικό φορέα - παράδοση μεγάλου πακέτου

μετοχών σε ιδιωτικές εταιρείες κ.ο.κ.

Οι ιδιωτικοποιήσεις επενδύονται με διάφορα επιχειρήματα από τους υποστηρικτές

τους όπως π.χ. ότι φέρνουν επενδύσεις, ότι δημιουργούν θέσεις εργασίας ότι

προωθούν την ανάπτυξη κ.α.

Η ίδια η ζωή όμως έχει αποδείξει μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις που ήδη

έχουν γίνει (ΟΤΕ, ΔΕΗ, Ολυμπιακή, Αεροδρόμιο Σπάτων, Γέφυρα Ρίου Αντιρίου,

Αττική οδός κ.α.) ότι σε όλες τις περιπτώσεις ζημιώθηκε ο λαός και αυξήθηκε

η κερδοφορία των εταιρειών που τις κατέχουν. Έτσι αυξήθηκαν οι τιμές των

τιμολογίων όλων των πρώην ΔΕΚΟ, τα αεροπορικά εισιτήρια, τα διόδια κ.λπ. Έγιναν

μαζικές απολύσεις, προσλήφθηκαν ελάχιστοι εργαζόμενοι με μισθούς πείνας.

Αυτή την πραγματικότητα συνειδητά την αποκρύπτουν όλα τα κόμματα που

τάσσονται υπέρ της Ε.Ε. Για να συγκαλύψουν την ταύτιση τους με την βασική

γραμμή των ιδιωτικοποιήσεων ορισμένα κόμματα και συνδυασμοί ελίσσονται και

πατάνε σε 2 βάρκες.

Έτσι ο συνδυασμός του ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια εμφανίζεται λάβρος κατά των

ιδιωτικοποιήσεων ενώ το κόμμα του είναι «υπέρ μιας άλλης μορφής αξιοποίησης

της δημόσιας περιουσίας» και ο υποψήφιος περιφερειάρχης κ. Θ. Γαλιατσάτος

είχε προτείνει στο παρελθόν από τη θέση του αντινομάρχη Κεφαλονιάς την

ιδιωτικοποίηση της περιοχής Τραπεζάκι Κεφαλονιάς.

Από την άλλη ο κ. Γ. Καλούδης της «ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ» με ανακοίνωση

του για τον Ερημίτη τάσσεται «υπέρ των επενδύσεων και της αξιοποίησης

του δημόσιου πλούτου αλλά όχι με χαριστικές συμβάσεις…!» δηλαδή στην

πραγματικότητα τάσσεται υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων αλλά με άλλο τίμημα.

Η παράταξη «ΚΕΡΚΥΡΑ 2020» βέβαια τάσσεται ανοικτά υπέρ της ιδιωτικοποίησης

του Ερημίτη και λειτουργεί ως συνήγορος της κυβέρνησης και της πολυεθνικής

εταιρείας που φέρεται ότι πήρε τον Ερημίτη.

Ο λαός και η νεολαία της Κέρκυρας και των άλλων νησιών του Ιονίου μπορούν να

κρίνουν και να βγάλουν συμπεράσματα.

Κέρκυρα, 17/4/2014

Λ

Ο κολαούζος του Τσίπρα: ...συνέχεια νιοστή

 Ο κολαούζος του Τσίπρα: ...συνέχεια νιοστή

Παρακάτω παραθέτουμε απόσπασμα από άρθρο (θα το βρείτε ολόκληρο εδώ) του στελέχους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και διευθυντή της εφημερίδας του ΝΑΡ, «Πριν», Γ. Δελαστίκ (έχουμε κρατήσει την μορφοποίηση και τις υπογραμμίσεις του πρωτότυπου της δικής μας πηγής).

 Μήνυμα στέλνουν οι Γερμανοί και προς τον Τσίπρα! Αν ήθελαν να τηρήσουν απλώς στάση αναμονής μέχρι να δουν τι θα γίνει, δεν θα ανακοίνωναν τίποτα για το πότε σκοπεύουν να ξανάρθουν. Λέγοντας όμως δημοσίως και με τον πιο επίσημο τρόπο ότι θα ξανάρθουν το φθινόπωρο, στέλνουν το μήνυμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ ότι, αν όντως σχηματίσει κυβέρνηση στα τέλη Ιουνίου - αρχές Ιουλίου, εκτιμούν εκ των προτέρων πως σε λίγους μήνες θα έχουν εξαναγκάσει την κυβέρνηση Τσίπρα να εγκλωβιστεί στη συνέχιση της ίδιας πολιτικής που ασκούν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος!

Επίδειξη ισχύος θέλουν να κάνουν, δηλαδή, οι Γερμανοί, η Ευρωζώνη και το ΔΝΤ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και στον Αλέξη Τσίπρα! Γι' αυτό ανακοίνωσαν από τώρα ότι θα ξανάρθουν μετά από έξι επτά μήνες!

Ο Σαμαράς θα αφήσει εντελώς άδεια τα ταμεία του κράτους. Ούτε ευρώ δεν θα βρει ο ΣΥΡΙΖΑ! Με το που θα αναλάβει την εξουσία ως πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν θα του έχουν αφήσει ούτε ένα ευρώ για να πληρώσει μισθούς του Δημοσίου και συντάξεις!
Θα πρέπει να δανειστεί για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, αλλά οι Γερμανοί και οι Ευρωπαίοι έχουν ετοιμαστεί για να τον λιώσουν πολιτικά με ταπεινωτικούς όρους και να τον κάνουν να προσκυνήσει την πολιτική τους για να του δώσουν λεφτά!

Ανελέητος πόλεμος εναντίον της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα έχει προετοιμαστεί από τους Γερμανούς και την EE αμέσως μόλις ο Τσίπρας γίνει πρωθυπουργός, ο οποίος θα κάνει καλά να προετοιμαστεί για τον ολοκληρωτικό οικονομικό πόλεμο που θα του κηρύξουν, ετοιμάζοντας τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ γι'αυτό τον πόλεμο πριν από τις ευρωεκλογές, αν θέλει να κυβερνήσει! 

Τι μας λέει εδώ ο Δελαστίκ;

Αρχικά προσπαθεί να δικαιολογήσει εκ των προτέρων, αυτό που όλοι γνωρίζουμε πως θα συμβεί σε περίπτωση συγκυβέρνησης (η αυτοδυναμία είναι ένα απίθανο προς το παρόν ενδεχόμενο) που θα περιλαμβάνει το μόρφωμα του κ.Τσίπρα στο ηγετικό της κομμάτι.

«Θα εξαναγκαστεί» λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ «στη συνέχιση της ίδιας πολιτικής που ασκούν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος».

Από το παραπάνω φυσικά προκύπτουν κάποια ερωτήματα που ο κ.Δελαστίκ φυλλάγεται να μας τα απαντήσει:

• -Πως μπορεί να «εξαναγκαστεί» μια κυρίαρχη κυβέρνηση ενός κυρίαρχου κράτους να ακολουθήσει μια πολιτική με την οποία διαφωνεί;
• -Αν μπορεί να εξαναγκαστεί όντως, γιατί δεν είναι εξίσου «εξαναγκασμένη» σε αυτήν την πολιτική και η σημερινή κυβέρνηση («ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος» κατά Δελαστίκ);
• -Αφού κάποιοι έχουν την δύναμη (που και εδώ φυλλάγεται να μας πει ποιά είναι αυτή ο διευθυντής του ΠΡΙΝ) να εξαναγκάζουν στην δική τους πολιτική τις κυβερνήσεις ανεξάρτητα από το πρόγραμμα των τελευταίων, ποιό το νόημα της κυβερνητικής εναλλαγής χωρίς το τσάκισμα της πιο πάνω δύναμης;

Γιατί εμείς φυσικά και συμφωνούμε πως όσο τα μονοπώλεια κατέχουν την οικονομική, δηλαδή την πραγματική εξουσία, τα περιθώρια ελιγμών μιας οποιασδήποτε (αστικής)κυβέρνησης, και ανεξαρτήτως των δικών της προθέσεων, είναι από ελάχιστα έως και μηδενικά εάν δεν αφαιρέσει αυτήν ακριβώς την εξουσία από τους μονοπωλειακούς ομίλους, και πολύ δε μάλιστα περισσότερο σε περίοδο καπιταλιστικής κρίσης. Και αυτό δεν ισχύει λιγότερο για τον Τσίπρα από ότι για τον Σαμαρά ή τον Βενιζέλο, δεν ισχύει λιγότερο για τον ΣΥΡΙΖΑ από ότι για το ΠΑΣΟΚ ή την ΝΔ.

Εκτός εάν κάποιος πιστεύει πως στην ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τα μέτρα που παίρνουν, τα παίρνουν γιατί τρελλάθηκαν και θέλουν να αυτοκτονήσουν πολιτικά.

Για τα παραπάνω ο κ.Δελαστίκ κρατάει σιγήν ιχθύος...

Αντί για κάτι από αυτά, μας λέει το αμίμητο (και ταυτόχρονα εξωφρενικό για άνθρωπο που δηλώνει και ....μαρξιστής!):

Μας λέει πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα «εξαναγκαστεί» (κατά τον ίδιο) «στην ίδια πολιτική» γιατί ... «Ο Σαμαράς θα αφήσει εντελώς άδεια τα ταμεία του κράτους. Ούτε ευρώ δεν θα βρει ο ΣΥΡΙΖΑ!»

Ακριβώς δηλαδή ότι επικαλέστηκαν (και όχι λιγότερο βάσιμα) για το «εξαναγκαστικό» της πολιτικής τους, τόσο ο Γ.Παπανδρέου, όσο και η σημερινή συγκυβέρνηση και οι υποστηρικτές τους.

Δεν θα σταθούμε εδώ στο αυταπόδεικτο της μηδενικής πρωτοτυπίας του «μαρξιστή-αναλυτή» αλλά στο γεγονός πως με αυτήν του την αποστροφή δικαιώνει απόλυτα, τόσο εμάς που παραπάνω λέγαμε πως όσο «εξαναγκασμένος» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, όσο και τους Παπανδρέου, Σαμαρά, Βενιζέλο όταν μίλαγαν για «μονόδρομο»...

Το καλύτερο το άφησα για το τέλος, και είναι το σημείο που ο δαιμόνιος (εκτός των άλλων) ρεπόρτερ μας πληροφορεί πως:

Προσθήκη λεζάντας

«Επίδειξη ισχύος θέλουν να κάνουν, δηλαδή, οι Γερμανοί, η Ευρωζώνη και το ΔΝΤ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και στον Αλέξη Τσίπρα!»

Εμείς με αυτό μείναμε ξεροί και με την απορία:

Για ποιό λόγο να κάνουν «επίδειξη δύναμης, οι «Γερμανοί», η ΕΕ και το ΔΝΤ στον ΣΥΡΙΖΑ («και τον Τσίπρα» ο οποίος είναι προφανώς -κατά τον Δελαστίκ- ένα μέγεθος από μόνος του και για αυτό αναφέρεται και ξεχωριστά);

-Δεν διαβάζει εφημερίδες ο διευθηντής του ΠΡΙΝ;

-Δεν έχει ίντερνετ; 

• Τσίπρας: Είμαστε πιο ευρωπαϊστές από συντηρητικούς και νεοφιλελεύθερους!!
• Τσίπρας: Η Ελλάδα δεν θα φύγει οικειοθελώς από το ευρώ!
• Τσίπρας: Το Βερολίνο είναι η αγαπημένη μου πρωτεύουσα της Ευρώπης. 
• Ο κ. Τσίπρας ορθώς τάσσεται υπέρ της θέσης του ΔΝΤ για την αναγκαιότητα ενός «κουρέματος» του ελληνικού χρέους ώστε να καταστεί βιώσιμο. [...] Στην ομιλία του στο Τέξας, άφησε στην άκρη τις ατυχείς δηλώσεις περί μονομερούς καταγγελίας και κατάργησης του Μνημονίου και χαρακτήρισε καταστροφή την έξοδο της Ελλάδας ή άλλης χώρας από το ευρώ, αναγνωρίζοντας ότι μια τέτοια εξέλιξη θα πυροδοτήσει σοβαρά προβλήματα: 
• Δραγασάκης: Λέμε ότι και το ΔΝΤ!
• ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΟ «CNN»:Υμνοι στην ανταγωνιστικότητα και στη διαχείριση Ομπάμα
• Κάντο όπως ο Ομπάμ(ι)ας (επαλήθευση) 
• Τσίπρας: «Δεν είμαστε τρελοί να φύγουμε από το ευρώ»

Βηματοδότες του συστήματος οι δήθεν ανεξάρτητοι

Βηματοδότες του συστήματος οι δήθεν ανεξάρτητοι

Πολύ παλιά αυτή η ιστορία με τους «ανεξάρτητους». Τόσο παλιά όσο ο καπιταλισμός. Μόνο που τότε είχαν άλλα ονόματα. Παραδείγματος χάριν Ζορό. Ποιος δεν ξέρει τον αριστοκράτη μασκοφόρο και τιμωρό των αρχόντων για την κτηνώδη μεταχείριση των δούλων στο Μεξικό, πετυχαίνοντας έτσι μ' έναν σμπάρο δύο τρυγόνια... Και να γίνει θρύλος και να καταλαγιάζει τους σκλάβους για να διαιωνίζεται το εκμεταλλευτικό σύστημα.

Με την εξέλιξη του καπιταλισμού εξελίχθηκαν και αυτοί. Αλλαξαν ονόματα και τακτική. Ας θυμηθούμε τη 10ετία του '90 τον κ. Αβραμόπουλο, που ως υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας «άφησε την κομματική του ταυτότητα στα γραφεία της ΝΔ» για να υπηρετήσει ως «υπερκομματικός» το λαό της Αθήνας. Ενώ ως δήμαρχος δεν άφηνε ευκαιρία που να μην τσακίζει τα λαϊκά δικαιώματα χάριν του μεγάλου κεφαλαίου.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε νέα εξέλιξη. Είναι της μόδας να φοράνε οι «ανεξάρτητοι» αριστερό άρωμα. Παράδειγμα, ο «ανεξάρτητος» αλλά κεντροαριστερός κ. Καμίνης στην Αθήνα, που στα τρία χρόνια της δημαρχίας του έκλεισαν 50 σχολεία, 8 παιδικοί σταθμοί και 5 νοσοκομεία. Απολύθηκαν χιλιάδες εργαζόμενοι, ιδιωτικοποιήθηκαν υπηρεσίες του δήμου και οι ΜΚΟ διακλαδίστηκαν σαν τον κισσό στο δήμο για να σταθούν απέναντι στο λαϊκό κίνημα. Ενώ ο κ. Καμίνης και εκ νέου υποψήφιος δηλώνει υπερήφανος για το έργο του!

Οι δυνάμεις της κοινωνικής συμμαχίας στις οποίες απευθύνεται το ΚΚΕ δεν είναι «ανεξάρτητες», αλλά ταξικά προσδιορισμένες

Τι γίνεται όμως στη Λέσβο και στο Β. Αιγαίο με το φαινόμενο αυτό;
Πανδημία! Σαν μανιτάρια ξεφυτρώνουν οι «ανεξάρτητοι», «υπερκομματικοί», «ακομμάτιστοι» υποψήφιοι δήμαρχοι, περιφερειάρχες, σύμβουλοι. Αναμένοντας τους «ανεξάρτητους» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο δήμο, πιθανότατα και κανέναν «ανεξάρτητο αντάρτη», μέχρι σήμερα, έχουμε «ανεξάρτητο» του ΠΑΣΟΚ στην Περιφέρεια Β. Αιγαίου, «ανεξάρτητο» του ΣΥΡΙΖΑ στο Δήμο Λέσβου, «ανεξάρτητη» του ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια Β. Αιγαίου, «ανεξάρτητο» των Ανεξαρτήτων Ελλήνων στο Δήμο Λέσβου (τι σημασία έχει αν οι τελευταίοι ονομάζονται επίσημα Ανεξάρτητοι; Το κάθε κόμμα του ευρωμονόδρομου θέλει τον «ανεξάρτητό» του.)
Ασε που ξεφύτρωσαν και δύο νέες κινήσεις. «Ανεξάρτητες» και αυτές! Φήμες τις θέλουν να κολλάνε σε κάποιο «ανεξάρτητο» στο πλαίσιο του «δίνω και παίρνω» και φυσικά στο όνομα της τοπικής ανάπτυξης. Λες και η τοπική ανάπτυξη είναι ανεξάρτητη από τη γενικότερη πολιτική. Λες και το ερώτημα «Ανάπτυξη για τους μεγαλοεπιχειρηματίες ή για το λαό;» δεν έχει καμία σημασία για τα λαϊκά στρώματα.

Γιατί, όμως, το παίζουν ανεξάρτητοι και μάλιστα με τις ευλογίες και την κάλυψη όλων των κομμάτων του ευρωμονόδρομου;

Ζούμε σε μια περίοδο που το σύστημα περνά δυσκολίες. Η αναμόρφωση του συστήματος δυσκολεύεται να προχωρήσει, θέλει βοήθεια. Θέλει βηματοδότες. Με τους «ανεξάρτητους» η αστική εξουσία αναβαθμίζεται αφού θα έχει και τη λαϊκή αποδοχή, την ψήφο. Ταυτόχρονα ενεργοποιεί και άλλους μηχανισμούς προκειμένου να αποδυναμώσει το ΚΚΕ. Για να συνεχιστεί, χωρίς εμπόδια και μέσα από την Τοπική Διοίκηση, η αντιλαϊκή πολιτική που παίρνει από τους εργαζόμενους και δίνει στο μεγάλο κεφάλαιο με τις ιδιωτικοποιήσεις, το κλείσιμο των σχολείων και νοσοκομείων, τις απολύσεις, τις περικοπές μισθών, τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, κ.ά.
Να πώς εφαρμόζεται ενιαία η αντιλαϊκή πολιτική από την EE, που συνδιαμορφώνεται από τις κυβερνήσεις και εφαρμόζεται από αυτές, τους δήμους και τις περιφέρειες.
Σ' αυτό το παιχνίδι έχουν δοκιμαστεί και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Οχι μόνο από τις διακηρυγμένες θέσεις του υπέρ της ΕΕ, της «υγιούς» επιχειρηματικότητας κ.λπ. αλλά στην πράξη. Σ' όποιους δήμους υπήρχαν δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στήριξαν τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, δηλαδή την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τη μερική απασχόληση, τις μειώσεις μισθών, τη δανειοδότηση επιχειρήσεων (για να την κοπανήσουν στο εξωτερικό). Φανταστείτε τι έχουν να κάνουν άμα γίνουν κυβέρνηση!
Να, λοιπόν, ποιος είναι ο ρόλος των «ανεξάρτητων». Αυτός που ήταν πάντα. Να παραπλανούν το λαό, να αποσπούν την ψήφο του και στη συνέχεια να τσακίζουν τα δικαιώματά του.

Θα μπορούσε, βέβαια, ένας να πει ότι όλοι οι «ανεξάρτητοι» δεν είναι ίδιοι κι ότι κάποιος «ανεξάρτητος» μπορεί να μη δεχθεί αντιλαϊκές εντολές. Αμ δε! Και η συμφωνία που προηγήθηκε της στήριξης των δήθεν «ανεξάρτητων» από συγκεκριμένα κόμματα δεν έχει δεσμεύσεις;

Είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι ένα κόμμα αποφασίζει να στηρίξει έναν υποψήφιο για να τον έχει μετά αντίπαλο. Και εν πάση περιπτώσει υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι και μάλιστα «ανεξάρτητοι» που όταν εκλέχτηκαν στράφηκαν ενάντια στο κόμμα που τους στήριξε; Αλλά τι χρείαν μαρτύρων έχομεν; Ο «ανεξάρτητος» και εκ νέου υποψήφιος περιφερειάρχης Β. Αιγαίου όταν εκλέχτηκε με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ στράφηκε ενάντια στο ΠΑΣΟΚ; 'Η υπηρέτησε κατά γράμμα τις αντιλαϊκές επιλογές του; Κι ενώ σήμερα καμαρώνει γιατί εκτέλεσε έργο πολλών εκατομμυρίων ευρώ, η ανεργία στο Β. Αιγαίο έχει φθάσει στα ύψη, χιλιάδες οι απολυμένοι, ενισχύθηκαν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις, καταργήθηκαν σχολεία, συγχωνεύτηκαν νοσοκομεία, αυξήθηκαν υπέρογκα τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, εκατοντάδες τα μαγαζιά που έκλεισαν, μαραζώνουν οι αγρότες. Αραγε, για ποιους έγιναν τα έργα που καυχιέται; Πολύ δεν πάει να καυχιέσαι για έργα σ' έναν τόπο όπου ο λαός υποφέρει;
Μπορεί, λοιπόν, να διαφέρουν στα σημεία (προέλευση, διαδρομή κ.ά.) οι λεγόμενοι «ανεξάρτητοι». Μπορεί ακόμα να διαφέρουν και στις προθέσεις, το αποτέλεσμα όμως μετρά. Ο ρόλος τους έχει τον ίδιο στόχο. Να παραπλανούν το λαό, να προδίνουν τις προσδοκίες του, να τον οδηγούν στην απογοήτευση. Αλλωστε, οι εμφανιζόμενοι ως «ανεξάρτητοι» από κόμματα δεν είναι ανεξάρτητοι από την αστική πολιτική, αυτή που ανοιχτά ή συγκαλυμμένα προβάλλουν και θα εφαρμόσουν στην Τοπική Διοίκηση.

Το ΚΚΕ καλεί το λαό να δει το πραγματικό δίλημμα των ευρωεκλογών: «Ναι ή όχι στην EE και στα κόμματα του ευρωμονόδρομου».

Να δει ότι η φιλομονοπωλιακή πολιτική που χτυπά τα λαϊκά στρώματα ξεκινά από την EE και περνά μέσα από την κυβέρνηση, τους δήμους και τις περιφέρειες. Επομένως, να ψηφίσει το ΚΚΕ και στις τρεις κάλπες. Και γιατί αυτό; Γιατί αν ψηφίζεις, π.χ., στην κάλπη για τις ευρωεκλογές το ΚΚΕ ενώ στην κάλπη για το δήμο και την περιφέρεια ψηφίζεις υποστηρικτές της EE, ακυρώνεις την επιλογή σου να ψηφίσεις ΚΚΕ στην Ευρωβουλή αφού την αντιλαϊκή πολιτική της EE θα την εφαρμόσουν οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες.
Καλεί τους εργαζομένους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να μην πέσουν στη λούμπα του μικρότερου κακού ή του «κάτι μπορεί να γίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ». Τι κέρδισε ο λαός από την εκτόξευση του ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ από το 4% στο 27%; Τίποτα. Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ ενίσχυσε κάποιο λαϊκό αγώνα; Οχι. Μόνιμη επωδός του: «Να γίνουν εκλογές, να 'ρθει ο ΣΥΡΙΖΑ» για να συνεχίσει την ίδια πολιτική.
Η ενίσχυση του ΚΚΕ και στις τρεις κάλπες θα σημάνει ότι ο λαός συμβάλλει στην ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση, στην οργάνωση της λαϊκής συμμαχίας για να βάλει φραγμό στα αντιλαϊκά μέτρα, να αντιμετωπιστεί η Χρυσή Αυγή, να ανοίξει ο δρόμος που φέρνει το λαό στην εξουσία. Με αποδέσμευση από την EE, μονομερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο. Για να επιστρέφει ο πλούτος στους εργαζόμενους που τον παράγουν.
Οσο κι αν προσπαθούν πάντως να παρουσιάσουν στάσιμα τα πράγματα, η δύναμη του λαού είναι που θα καθορίσει τις εξελίξεις. Και με την ενίσχυση του ΚΚΕ θα πάνε τα πράγματα προς τα μπρος, σε όφελός του.
Το 2014 δεν είναι ούτε 2010 ούτε 2012. Ο λαός έχει αποκτήσει πείρα. Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό κι από εμάς εάν θα γιγαντωθεί αυτή η μερίδα του κόσμου. Να διαψευστούν οι παραθυρολόγοι και οι δημοσκόποι. Για ισχυρό ΚΚΕ παντού.

Του Ηλία ΒΟΥΛΒΟΥΛΗ*
*Ο Ηλίας Βουλβούλης είναι μέλος της ΤΕ Μυτιλήνης του ΚΚΕ

ΚΚ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ Καταγγέλλει την προσπάθεια απαγόρευσής του

ΚΚ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ
Καταγγέλλει την προσπάθεια απαγόρευσής του

Με χτεσινή ανακοίνωση το ΚΚ Ουκρανίας καταγγέλλει ότι η σημερινή κυβέρνηση συστηματοποιεί την προσπάθεια περιορισμού της δράσης του, ως και της απαγόρευσής του και καλεί τα αδελφά Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα να αναδείξουν το ζήτημα και να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους κομμουνιστές της Ουκρανίας.

Αναφέρει συγκεκριμένα στην ανακοίνωση που υπογράφει ο Α' Γραμματέας της ΚΕ, Πέτρο Σιμονένκο: «Η σημερινή εξουσία εφαρμόζει μια πολιτική για να κάνει αδύνατες τις συνθήκες για την ύπαρξη του ΚΚ Ουκρανίας με πίεση ως και για την απαγόρευση της δράσης του.

Ενημερώνουμε ότι οι μυστικές υπηρεσίες συγκεντρώνουν υλικά για τη δράση μας, παραποιούν θέσεις μας, με την αξιοποίηση φασιστικών στοιχείων καταστρέφουν υποδομές μας, προβαίνουν σε φυσικές και λεκτικές επιθέσεις ενάντια σε μέλη και στελέχη μας, βουλευτές στο Κοινοβούλιο.

Γίνονται γνωστές και επίσημα οι προσπάθειες του υπουργείου Δικαιοσύνης να στηθούν κατηγορίες ώστε να ασκηθεί δίωξη από το Ανώτατο Δικαστήριο με σκοπό να απαγορευτεί το κόμμα».

Και καταλήγει: «Το ΚΚ Ουκρανίας αποτελεί μια πραγματική απειλή για τη σημερινή εξουσία γιατί είναι σε σύνδεση με εκατομμύρια ανθρώπων που αντιδρούν στις πράξεις των αρχών, όπου συμμετέχουν και οι εξτρεμιστές». Προσθέτει ότι η φασιστική δικτατορία που σχηματίζεται επιτίθεται στην ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, καλλιεργεί την ξενοφοβία και διαμορφώνει συνθήκες εμφύλιου πόλεμου. Τέλος, καλεί στην έκφραση αλληλεγγύης για να σταματήσουν οι ενέργειες για την απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας.

ΔΑΝΙΑ Η «κυβερνώσα αριστερά» εφαρμόζει αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση

ΔΑΝΙΑ

Η «κυβερνώσα αριστερά» εφαρμόζει αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση

Μετά τη λήξη του «λοκ άουτ» που κήρυξε η «αριστερή» κυβέρνηση της Δανίας ενάντια στους δασκάλους πριν ένα χρόνο και την κατάργηση της Συλλογικής Σύμβασης, αφού πια οι συνθήκες και οι όροι εργασίας του κάθε δάσκαλου καθορίζονται από τον αρμόδιο διευθυντή του σχολείου, το υπ. Παιδείας προχώρησε στην επιβολή της λεγόμενης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Οι δήμοι αναλαμβάνουν σημαντικό ρόλο στην προώθηση της μεταρρύθμισης που προβλέπει ότι οι δάσκαλοι θα διδάσκουν περισσότερες ώρες σε βάρος των ωρών προετοιμασίας παρά τις αντιδράσεις όλων των αρμόδιων φορέων, και το σχολείο θα λειτουργεί περισσότερες ώρες.
Είναι φανερό ότι χωρίς προετοιμασία δεν μπορεί να γίνει ποιοτική διδασκαλία, όταν μάλιστα έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός μαθητών ανά τάξη. Επίσης, στο ημερήσιο πρόγραμμα εντάσσεται και ώρα για παιχνίδι, στο όνομα της καλύτερης άθλησης, αλλά ο στόχος είναι, όπως λένε φορείς των εργαζομένων, η μείωση των ωρών λειτουργίας των ελεύθερων δημοτικών σταθμών όπου τα παιδιά μπορούν να πηγαίνουν μετά το σχολείο.
Με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση η κυβέρνηση αποβλέπει και στην εντατικοποίηση και αποδοτικότητα των εργαζόμενων στο δημόσιο και μάλιστα σε κλάδους όπως των δασκάλων στους οποίους για αντικειμενικούς λόγους είναι δύσκολη η εισαγωγή φτηνών εργαζομένων από άλλες χώρες. Ταυτόχρονα, ιδιωτικά δημοτικά σχολεία φυτρώνουν σαν μανιτάρια και σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα το 17% των γονέων σκοπεύουν να μεταφέρουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία. Βέβαια, πρόκειται για γονείς που το εισόδημά τους επιτρέπει τέτοιες επιλογές και όχι για εργαζόμενους των λαϊκών στρωμάτων.

ΓΑΛΛΙΑ Απολύσεις και «παγωμένοι» μισθοί στο Δημόσιο

ΓΑΛΛΙΑ

Απολύσεις και «παγωμένοι» μισθοί στο Δημόσιο

ΠΑΡΙΣΙ.--
Την ώρα που οι Γάλλοι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα θα «γευτούν» την εφαρμογή του «Συμφώνου Ευθύνης» με τους επιχειρηματίες, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα πρέπει να ετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν νέες απολύσεις, ενώ οι μισθοί τους θα μείνουν «παγωμένοι», ως μέρος του κυβερνητικού σχεδίου μείωσης των δημόσιων δαπανών κατά 50 δισ. ευρώ.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να συνεισφέρουν στην «κοινή προσπάθεια», δήλωσε προχτές ο πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς, ενώ προσδιόριζε πώς θα ενταθούν οι περικοπές που θα πλήξουν το γαλλικό λαό ώστε να εξοικονομηθούν πόροι για την ανάκαμψη της γαλλικής ανταγωνιστικότητας και τη στήριξη του γαλλικού κεφαλαίου. Επιβεβαίωσε ότι «παγώνει» το σημείο αναφοράς με βάση το οποίο προσδιορίζονται οι μισθοί των δημόσιων υπαλλήλων και σημείωσε ότι το προσωπικό των υπουργείων (με εξαίρεση αυτών της Παιδείας, της Ασφάλειας και της Δικαιοσύνης) θα συνεχίσει να μειώνεται.
Στις 23 Μάη το υπουργικό συμβούλιο θα εξετάσει το νέο «πρόγραμμα σταθερότητας», το οποίο θα πάει για ψήφιση στη Βουλή στις 30 Απρίλη.
Τα γαλλικά ΜΜΕ συνέδεσαν το γεγονός ότι τα μέτρα ανακοινώθηκαν από τον πρωθυπουργό και όχι τον πρόεδρο με τις προσπάθειες του Ολάντ - δήθεν - να πάρει αποστάσεις, δίνοντας τροφή σε αποπροσανατολιστικές αναλύσεις που θεωρούν την αντιλαϊκή πολιτική αποτέλεσμα προσωπικών χειρισμών και επιλογών και όχι ταξικής υπεράσπισης των μονοπωλίων. Αλλοι πάλι υπονοούσαν ότι το ασυνήθιστο του να παραχωρεί ο πρωθυπουργός συνέντευξη Τύπου μετά από υπουργικό συμβούλιο αποτελεί ένδειξη των αυξημένων ρόλων που έχει ο «δεξιός σοσιαλιστής» Βαλς στη νέα κυβέρνηση.
Χτες, δημοσιεύτηκε δημοσκόπηση της εταιρείας Οpinionway, σύμφωνα με την οποία, αν γίνονταν αύριο προεδρικές εκλογές, ο Ολάντ θα έπαιρνε 19%, η Λεπέν 25% και ο Σαρκοζί 29%. Στο δεύτερο γύρο, οι «αντίπαλοι» Ολάντ και Λεπέν θα «τερμάτιζαν» με 54% και 46% αντίστοιχα, ενώ οι Σαρκοζί - Λεπέν με 67% - 33% αντίστοιχα.

Πούτιν: Εφ' όλης της ύλης τηλεοπτική εμφάνιση

Πούτιν: Εφ' όλης της ύλης τηλεοπτική εμφάνιση

Κάτοικοι της Κριμαίας παρακολουθούν σε πλατεία της Σεβαστούπολης την τηλεοπτική εμφάνιση του Πούτιν (φώτο: AP)

Η αντιπαράθεση στην Ουκρανία βρέθηκε στο επίκεντρο της πολύωρης συνέντευξης του Ρώσου Προέδρου Βλ. Πούτιν, ο οποίος για περισσότερες από 4 ώρες απάντησε σε περίπου 80 ερωτήσεις πολιτών σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση, κατά τη διάρκεια της ετήσιας τηλεοπτικής «επαφής» του με το λαό, δηλαδή ενός τηλεοπτικού σόου, που έχει καθιερώσει ο ίδιος τα τελευταία 12 χρόνια.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν μια σειρά απαντήσεις του όσον αφορά ζητήματα της επικαιρότητας, ιδιαίτερα για το διεθνή ρόλο της Ρωσίας και τις πρόσφατες εξελίξεις στην Ουκρανία που φανερώνουν και τους προσανατολισμούς της αστικής τάξης της χώρας του, αλλά και η παράλληλη προσπάθειά του να μην αναφερθεί στην άσχημη κατάσταση, τη φτώχεια και την αδικία που βιώνουν στο πετσί τους οι εργαζόμενοι στη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία, δύο δεκαετίες μετά την αντεπανάσταση και την ανατροπή του σοσιαλισμού.
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία στο επίκεντρο
Ο πρόεδρος της Ρωσίας  δήλωσε πως ελπίζει η κρίση στην Ουκρανία να επιλυθεί με τη διπλωματία. «Το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο (η άνω βουλή του κοινοβουλίου) έδωσε στον πρόεδρο το δικαίωμα να χρησιμοποιεί στρατιωτική ισχύ στην Ουκρανία. Πραγματικά πιστεύω ότι δεν θα πρέπει να ασκήσω αυτό το δικαίωμα και ότι θα μπορέσουμε να λύσουμε όλα τα σημερινά πιεστικά ζητήματα μέσω πολιτικών και διπλωματικών μέσων», δήλωσε. «Είμαι βέβαιος ότι θα έλθουμε σε αμοιβαία κατανόηση με την Ουκρανία. Δεν μπορούμε να κάνουμε ο ένας χωρίς τον άλλον», είπε αναφερόμενους ουσιαστικά στο πλέγμα των οικονομικών και πολιτικών σχέσεων των δύο χωρών.
Παράλληλα, αναφερόμενος στους ρωσόφωνους της Ανατολικής Ουκρανίας ανέφερε ότι «πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους να υπερασπισθούν τα δικαιώματά τους και να καθορίσουν ανεξάρτητα τη μοίρα τους. Θα ασκήσουμε πίεση προς την κατεύθυνση αυτή».
Μιλώντας για την «αντιτρομοκρατική» επιχείρηση που διεξάγει η εξουσία του Κιέβου ενάντια στους διαδηλωτές στην Ανατολική Ουκρανία, σημείωσε ότι «μόνο μέσω του διαλόγου, και σύμφωνα με τις δημοκρατικές διαδικασίες, και όχι χρησιμοποιώντας τις ένοπλες δυνάμεις, τα τανκς και την αεροπορία, είναι δυνατόν να υπάρξει τάξη στη χώρα», που οδηγείται από την ουκρανική ηγεσία «στον γκρεμό». Αναφορικά με την προεκλογική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές στην Ουκρανία, ο Πούτιν υποστήριξε πως «η προεδρική εκστρατεία διεξάγεται με απολύτως απαράδεκτο τρόπο... Αν όλα συνεχισθούν έτσι, τότε φυσικά δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε ως νόμιμα αυτά που συμβαίνουν και αυτό που θα συμβεί μετά τις 25 Μαΐου».
Για τις σχέσεις της Ρωσίας με τις ΗΠΑ
«Σε ένα βαθμό η εμπιστοσύνη είχε χαθεί (σ.σ. εννοεί πριν την κρίση στην Ουκρανία), αλλά δεν πιστεύουμε πως φταίμε εμείς», δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος και πρόσθεσε: «Οι ΗΠΑ μπορούν να δρουν στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και τη Λιβύη, αλλά στη Ρωσία δεν επιτρέπεται να υπερασπισθεί τα συμφέροντά της;».
Ο Πούτιν δήλωσε επίσης πως η Ρωσία ήταν υποχρεωμένη να απαντήσει στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ και πως η ένταξη της Κριμαίας, όπου έχει τη βάση του ο ρωσικός Στόλος της Μαύρης Θάλασσας («πλοία του ΝΑΤΟ θα κατέληγαν στην πόλη της ρωσικής ναυτικής δόξας, τη Σεβαστούπολη») επηρεάσθηκε εν μέρει από την επέκταση του ΝΑΤΟ στην ανατολική Ευρώπη. Δήλωσε ακόμη πως η Μόσχα θα απαντήσει αν οι ΗΠΑ προχωρήσουν στα σχέδια να εγκαταστήσουν στην ανατολική Ευρώπη στοιχεία μιας αντιπυραυλικής ασπίδας και κατηγόρησε την Ουάσινγκτον ότι τροφοδοτεί μια κούρσα εξοπλισμών. «Όταν η υποδομή ενός στρατιωτικού συνασπισμού κινείται προς τα σύνορά μας, μας προκαλεί μερικές ανησυχίες και ερωτήματα. Χρειάζεται να λάβουμε κάποια μέτρα ως απάντηση», δήλωσε σχετικά.
Ο Πούτιν δήλωσε επίσης πως οι παγκόσμιες δυνάμεις θα πρέπει να επεξεργασθούν ένα νέο διεθνή μηχανισμό για την επίλυση προβλημάτων, προσθέτοντας πως σ' ένα μονοπολικό κόσμο με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, λίγα πράγματα αποτρέπουν τους πρωταγωνιστές από τη χρήση βίας. «Όταν υπάρχει μια ισορροπία ισχύος, τότε υπάρχει επιθυμία για διαπραγμάτευση», δήλωσε φανερώνοντας ουσιαστικά και τις επιδιώξεις της αστικής τάξης της Ρωσίας που ως ανερχόμενη δύναμη θέλει να ενισχύσει την θέση της στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα.
Απαίτηση για αποπληρωμή των ουκρανικών χρεών
Ένα μήνα θα περιμένει η Ρωσία την αποπληρωμή των χρεών της Ουκρανίας για το φυσικό αέριο που αγοράζει από την Ρωσία ανέφερε ο Πούτιν. Ρίχνοντας το μπαλάκι ουσιαστικά προς την πλευρά της ΕΕ, ο Πούτιν είπε: «Πουλάμε φυσικό αέριο σε ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες καλύπτουν περί το 30% έως 35% των αναγκών τους με αέριο από τη Ρωσία. Μπορούν να σταματήσουν να αγοράζουν ρωσικό αέριο; Κατά τη γνώμη μου, είναι αδύνατον» και πρόσθεσε ότι η διέλευση του ρωσικού φυσικού αερίου μέσω της Ουκρανίας είναι ο πιο επικίνδυνος παράγοντας του συστήματος τροφοδοσίας της Ευρώπης.
Βολές κατά του ΝΑΤΟ
Στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης με τις ΗΠΑ, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ για την Ουκρανία, ο Πούτιν αναφέρθηκε επίσης στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Άντερς Φο Ράσμουσεν, κατηγορώντας τον ότι ηχογράφησε μυστικά και στη συνέχεια διέρρευσε στον Τύπο μία από τις ιδιωτικές συζητήσεις τους την εποχή που ακόμη ο Ράσμουσεν ήταν πρωθυπουργός της Δανίας.
Πολύ σημαντική η συνεργασία Ρωσίας - Κίνας
Ο Πούτιν δήλωσε επίσης ότι οι σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Κίνας έχουν αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό, που «θα επηρεάσουν σημαντικά τη σύγχρονη αρχιτεκτονική των διεθνών σχέσεων». Ωστόσο σημείωσε ότι η Μόσχα και το Πεκίνο δεν εξετάζουν το ενδεχόμενο σύστασης στρατιωτικο-πολιτικής συμμαχίας.
Και αντικομμουνισμός 
Ο Ρώσος πρόεδρος, όταν αναφέρεται στην περίοδο οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ συνηθίζει είτε να προσχωρεί στον ανοιχτό αντικομμουνισμό, είτε αξιοποιώντας τα φιλοσοβιετικά αισθήματα της πλειοψηφίας του πληθυσμού να παρουσιάζει τη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία ως τάχα συνεχιστή της ΕΣΣΔ, διαστρεβλώνοντας την ιστορική πραγματικότητα και τον ταξικό χαρακτήρα της εργατικής και της σημερινής αστικής εξουσίας. Κατά τη σημερινή συνέντευξή του, είπε πως «το Σιδηρούν Παραπέτασμα είναι μια σοβιετική επινόηση» προσθέτοντας ότι «δεν έχουμε πρόθεση να απομονώσουμε τη χώρα μας και την κοινωνία μας από οποιονδήποτε». Το ενδιαφέρον στην απάντησή του έγκειται στο γεγονός ότι όπως την Τετάρτη ο λεγόμενος πρωθυπουργός της Ουκρανίας Γιάτσενιουκ για να πει ότι η Ρωσία απομονώνεται, χρησιμοποίησε τον αντικομμουνισμό, λέγοντας ότι η Μόσχα «υψώνει ένα νέο τείχος του Βερολίνου», έτσι και ο Πούτιν για να απαντήσει σ' αυτές τις κατηγορίες κατέφυγε και αυτός στον αντικομμουνισμό χρησιμοποιώντας εκφράσεις περί «παραπετάσματος».

Mε τον ατομικό δρόμο της φυγής ή με το συλλογικό δρόμο του αγώνα;

 Mε τον ατομικό δρόμο της φυγής ή με το συλλογικό δρόμο του αγώνα;

Στοιχείο πρώτο: Ενας στους δύο Ελληνες που βρίσκονται σε «εργάσιμη ηλικία» αναζητά απασχόληση στο εξωτερικό¹.

Στοιχείο δεύτερο: 300.000 Ελληνες, στην πλειονότητά τους ειδικευμένοι επιστήμονες, έχουν ήδη συμπληρώσει βιογραφικά για να μεταναστεύσουν².

Στοιχείο τρίτο: Στους 139.000 υπολογίζεται ότι ανέρχονται οι Ελληνες πτυχιούχοι/επιστήμονες (εκ των οποίων το 75% είναι κάτοχοι μεταπτυχιακού διπλώματος) που αναζήτησαν και βρήκαν την επαγγελματική τους αποκατάσταση στο εξωτερικό από την αρχή της κρίσης και μέχρι το 2011, ενώ πολλοί περισσότεροι εκτιμάται ότι έχουν φύγει από το 2011 ως σήμερα (μόνο στη Γερμανία και μόνο το 2013 βρήκαν δουλειά 123.000 Ελληνες σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Εργασίας)¹. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι το φαινόμενο δεν περιορίζεται σε νέους, αλλά αρχίζει και καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα ηλικιών.

Τα παραπάνω είναι μία (μερική προς το παρόν καθώς τα πλήρη στοιχεία θα πάρουν χρόνο να συλλεχθούν και να αναλυθούν) από τις αποδείξεις της τεράστιας καταστροφής που συντελείται στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Η ραγδαία φυγή στο εξωτερικό μορφωμένου, ειδικευμένου και υψηλού επιπέδου επιστημονικο-τεχνικού δυναμικού είναι μια πλευρά της καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων που προκαλεί η διαχείριση της κρίσης από την ελληνική κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Χιλιάδες νέοι επιστήμονες, τη στιγμή που είναι έτοιμοι να αρχίσουν να προσφέρουν τις γνώσεις τους και τις υπηρεσίες τους προς την κοινωνία, εγκαταλείπουν τη χώρα και τα προσφέρουν αυτά στην αλλοδαπή. Την ώρα που ο ελληνικός λαός πλήρωσε και πληρώνει για να υπάρχουν δημόσια πανεπιστήμια και να βγάζουν επιστήμονες που θα έπρεπε να υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες.

Ο δημοφιλέστερος προορισμός των μεταναστευόντων επιστημόνων/ερευνητών είναι ο βορράς της ΕΕ και κυρίως η Γερμανία, οι Σκανδιναβικές χώρες και η Μεγάλη Βρετανία. Ειδικά στη Γερμανία, σύμφωνα και με στοιχεία από τις στατιστικές υπηρεσίες τη χώρας αυτής, ο αριθμός των Ελλήνων επιστημόνων που εγκαταστάθηκαν και εργάζονται εκεί είναι κατά πολύ μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο από άλλες χώρες του νότου, και μάλιστα μεγαλύτερων πληθυσμιακά από την Ελλάδα, όπως η Ισπανία και η Ιταλία². Παράλληλα, αυξημένη ροή καταγράφεται για χώρες όπως η Αμερική, ο Καναδάς και η Αυστραλία. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί τέλος η ραγδαία αύξηση των Ελλήνων επιστημόνων που μεταναστεύουν για να βρουν εργασία στις αναπτυσσόμενες οικονομίες, όπως η Κίνα, η Βραζιλία και η Ινδία, αλλά και προς τις χώρες του Κόλπου. Οσον αφορά τα αντικείμενα εργασίας, αυτά καλύπτουν κυρίως μηχανικούς (όλων των κλάδων), γιατρούς, νοσηλευτικό προσωπικό, δασκάλους, λογιστές, διοικητικά στελέχη επιχειρήσεων, δικηγόρους, επιστήμονες αγροτικού τομέα, αποφοίτους θετικών επιστημών κ.λπ.

Τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης μετανάστευσης επιστημόνων

Το ρεύμα επιστημονικής φυγής δεν είναι απλά μια πρόσκαιρη επαφή με τους επιστήμονες άλλων χωρών για απόκτηση εμπειριών, αλλά πρόκειται για μια πραγματική και ουσιαστική μετανάστευση, παρόμοια με προηγούμενες περιόδους της ελληνικής ιστορίας. Ομως το σύγχρονο μεταναστευτικό κύμα έχει διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά από αυτό των μεταπολεμικών δεκαετιών. Τότε ήταν φτωχά αγροτικά και εργατικά στρώματα που αναζητούσαν εργασία για ένα πεπερασμένο χρονικό διάστημα. Σήμερα πρόκειται για πτυχιούχους/επιστήμονες/ερευνητές, στην πλειοψηφία τους μικροαστικής καταγωγής και προοπτικής, ο οποίοι φεύγουν χωρίς επιδίωξη επιστροφής. Πράγματι, ενώ ένα μεγάλο τμήμα των «γκασταμπάιντερς» επέστρεψε στα πάτρια εδάφη μετά από ένα μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα, οι στατιστικές έρευνες λένε ότι η πλειοψηφία των σύγχρονων μεταναστών δεν θα επιστρέψει ποτέ². Οι δε συνθήκες εργασίας τους μπορεί να είναι μεν καλύτερες από την ανεργία, την έλλειψη ασφάλισης, τις διαρκώς κατακρυμνόμενες απολαβές στην Ελλάδα κλπ., παρ' όλα αυτά κάθε άλλο παρά ευοίωνες είναι.

Πράγματι, οι νέοι επιστήμονες, που παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς, στατιστικά θα αλλάξουν πολλούς εργοδότες, σε διάφορες πόλεις, ακόμα και χώρες. Στην πλειοψηφία τους θα αμείβονται μεν περισσότερο από τα ελληνικά επίπεδα, αλλά λιγότερο από αυτό που θα τους επιτρέπει μια αξιοπρεπή και άνετη ζωή στις χώρες διαβίωσης. Παράλληλα, η εντατικοποίηση της εργασίας και η ανταγωνιστικότητα τόσο μεταξύ των εταιρειών/ιδρυμάτων, όσο και μεταξύ των ίδιων των εργαζομένων γίνεται καθημερινότητα. Κοινωνικά, ο προσωπικός προγραμματισμός δυσχεραίνει και ο γάμος, η οικογένεια και τα παιδιά καθίστανται εξαιρετικά δύσκολα, αν όχι αδύνατα. Και όμως, παρότι γνωρίζουν ή διαισθάνονται αυτές τις δυσκολίες, ένα μεγάλο τμήμα (αν όχι πλειοψηφικό) των νέων πτυχιούχων στρέφονται προς τη μετανάστευση.

Οι αιτίες πίσω από αυτό το πρωτοφανές ρεύμα φυγής είναι προφανείς: Πρώτον, η ανεργία φτάνει στο 59% στους νέους και αναλογικά χτυπά και τους πτυχιούχους Ανώτατης Εκπαίδευσης (κατέχουμε την 7η θέση στην ΕΕ σε ό,τι αφορά τους άνεργους αποφοίτους της Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης, αλλά την πρώτη θέση στην ανεργία των αποφοίτων της ανώτερης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης³). Δεύτερον, η δραματική μείωση των απολαβών του επιστημονικο-τεχνικού δυναμικού εντός Ελλάδας που καθιστά τις απολαβές του εξωτερικού μακράν ελκτικότερες. Τρίτον, η διαφαινόμενη, ειδικά στον τομέα της έρευνας, πλήρης κατάρρευση εντός χώρας, που καθιστά τη φυγή στο εξωτερικό όχι απλά ζήτημα βελτίωσης, αλλά ζήτημα επιβίωσης και παραμονής στο αντικείμενο.

Για τις ανάγκες της χώρας σε επιστημονικό δυναμικό

Οι διάφοροι «πρόθυμοι» αρχίζουν αμέσως τους γκεμπελισμούς: «Στην Ελλάδα όλοι θέλουν να είναι επιστήμονες», «ο κρατικισμός έδωσε πτυχία σε όλους» κλπ. Δυστυχώς γι' αυτούς, τα πραγματικά στοιχεία είναι αμείλικτα: Ο μέσος όρος πτυχιούχων στην Ελλάδα είναι χαμηλότερος από το μέσο όρο πτυχιούχων στην ΕΕ (21η σε 30 χώρες της Ευρώπης ως προς τον αριθμό των επιστημόνων ανά κάτοικο)⁴. Η Ελλάδα υστερεί δηλαδή σε πτυχιούχους/επιστήμονες/ερευνητές. Τι συμβαίνει, λοιπόν; Πώς γίνεται η τεράστια φυγή επιστημονικο-τεχνικού δυναμικού να συντελείται από μια χώρα που διαθέτει λιγότερους αναλογικά επιστήμονες από τις χώρες προορισμού αυτής της φυγής;

Αναμφισβήτητα, το παράδοξο αυτό παύει να υφίσταται αν δει κανείς τις εξελίξεις στον Ευρωπαϊκό Χώρο Ερευνας, αλλά και στον ευρύτερο καταμερισμό εργασίας που πραγματοποιείται μέσα από τις διαδοχικές αναδιαρθρώσεις της ΕΕ. Αρχίζοντας από την κατοχύρωση της «κινητικότητας των επιστημόνων και ερευνητών» και της «ελευθερίας της διακίνησης πληροφορίας» (δίπλα στην «ελευθερία διακίνησης» ανθρώπων, αγαθών, κεφαλαίων και υπηρεσιών), ο Ευρωπαϊκός Χώρος Ερευνας καταλήγει στην πράξη να οδηγεί σε μια ανισόμετρη επιστημονική και τεχνολογική ανάπτυξη των πλουσιότερων και πιο ανεπτυγμένων χωρών της ΕΕ, σε βάρος των χωρών της περιφέρειας. Η επιδίωξη - αλλά και ήδη υλοποιούμενη τάση - είναι σαφής: Μία ΕΕ της οποίας το επιστημονικο-ερευνητικό κέντρο θα βρίσκεται στη Γερμανία και στη Γαλλία και δευτερευόντως στις μικρότερες χώρες της Βόρειας Ευρώπης, με την υπόλοιπη ΕΕ σε ρόλο φτωχού συγγενή, με ρόλο σε «υποδεέστερους» τομείς, όπως τον αγροτικό, τον τουριστικό και τον τομέα υπηρεσιών χαμηλής τεχνολογίας.

Η εξέλιξη αυτή ναρκοθετεί οποιαδήποτε προσπάθεια για ανοικοδόμηση/ανάπτυξη και πρόοδο της χώρας, προς μία άλλη κατεύθυνση. Ενα μορφωμένο και ειδικευμένο επιστημονικο-τεχνικό δυναμικό είναι απαραίτητος πυλώνας ανάπτυξης και προόδου, όταν αυτές γίνονται με κεντρικό σχεδιασμό και σε διαλεκτική αλληλεπίδραση με την ίδια την εργατική τάξη, για τις ανάγκες όλου του λαού. Οσο η χώρα αιμορραγεί επιστημονικο-τεχνικά με αυτούς τους ρυθμούς, η διαρκής υπανάπτυξη και υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου είναι νομοτέλεια. Το λεγόμενο brain drain, η «αποστράγγιση μυαλών», δηλαδή η διαρκής απορρόφηση και απομύζηση ειδικευμένου επιστημονικο-τεχνικού δυναμικού των υποανάπτυκτων και αναπτυσσόμενων χωρών, προς όφελος των ανεπτυγμένων, θεωρείται διεθνώς ένας από τους κύριους λόγους που η πλειοψηφία των χωρών της Αφρικής, της Κεντρικής και της Νότιας Αμερικής παραμένουν σε τραγικά επίπεδα βιοτικού επιπέδου⁵ (πρακτικά είναι ένας βασικός πυλώνας της ιμπεριαλιστικής επιβολής πάνω τους).

Αυτά βέβαια, με την πρώτη ματιά, λίγο ενδιαφέρουν τους ίδιους τους πτυχιούχους που επιλέγουν τη μετανάστευση, όσο καλοπροαίρετοι και αν είναι, καθώς οι συνθήκες στην Ελλάδα καθιστούν δυσχερέστατη την ίδια την καθημερινή τους επιβίωση. Αυτό όμως που θα πρέπει να γίνει κατανοητό σε αυτούς, ειδικά σε όσους έχουν εργατική και λαϊκή καταγωγή, μέσα και από την οργανωμένη δράση των σωματείων και των συλλόγων τους, είναι ότι η χώρα τούς έχει ανάγκη. Αντί για τον ατομικό δρόμο της φυγής, ο συλλογικός δρόμος της αλλαγής των συσχετισμών και της βελτίωσης και ανατροπής της κατάστασης, δίπλα στην εργατική τάξη, η οποία πλέον δεν μπορεί εύκολα να «αναζητήσει την τύχη της» στις οικονομίες υψηλής τεχνολογίας των ανεπτυγμένων χωρών, είναι η μόνη ολοκληρωμένη διέξοδος. 
Αντί να αναγκάζονται να φεύγουν αυτοί από τη χώρα, να αγωνιστούν, μαζί με το εργατικό και λαϊκό κίνημα, ώστε να φύγουν τα μονοπώλια και οι επιλογές τους, που τους εξωθούν στη φυγή. Και τότε, θα μπορούν απρόσκοπτα να προσφέρουν τα αποτελέσματα του μόχθου τους πίσω στο λαό που τους έφτιαξε.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:

1. Ερευνα του ομίλου παροχής υπηρεσιών ανθρώπινου δυναμικού «Adecco».

2. Λόης Λαμπριανίδης, «Επενδύοντας στη Φυγή», εκδ. «Κριτική».

3. Ερευνα του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ) της ΓΣΕΕ στο πλαίσιο της ετήσιας Εκθεσης για την Εκπαίδευση 2012-2013.

4. Eurostat: Key Data on Education in Europe 2012.

5. Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης: World Migration Report 2011.

Μάνος ΣΑΡΙΔΑΚΗΣ

Ερευνητής Θεωρητικής Φυσικής στη ΣΕΜΦΕ - ΕΜΠ