Ι.Β. ΣΤΑΛΙΝ Ο Μαρξισμός και το Εθνικό Ζήτημα

Ι.Β. ΣΤΑΛΙΝ

Ο Μαρξισμός και το Εθνικό Ζήτημα 

Ο "Ρ" αναδημοσιεύει σήμερα το δεύτερο μέρος των αποσπασμάτων από το άρθρο του Ι.Β. Στάλιν, "Ο Μαρξισμός και το Εθνικό Ζήτημα". Υπενθυμίζουμε στους αναγνώστες ότι η αναδημοσίευση γίνεται από το περιοδικό "ΚΟΜΕΠ", Θεωρητικό και Πολιτικό Οργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, τεύχος 3 1999.
Β' Μέρος
ΙΙ. ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Το έθνος δεν είναι απλώς μια ιστορική κατηγορία, μα μια ιστορική κατηγορία μιας ορισμένης εποχής, της εποχής του αναπτυσσόμενου καπιταλισμού. Το προτσές της διάλυσης της φεουδαρχίας και της ανάπτυξης του καπιταλισμού είναι ταυτόχρονα και προτσές συγκρότησης των ανθρώπων σε έθνη. Αυτό έγινε, λ.χ., στη Δυτική Ευρώπη. Οι Αγγλοι, οι Γάλλοι, οι Γερμανοί, οι Ιταλοί και άλλοι συγκροτήθηκαν σε έθνη στο διάστημα της νικηφόρας πορείας του καπιταλισμού που θριάμβευε ενάντια στο φεουδαρχικό τεμαχισμό.

Εκεί όμως ο σχηματισμός των εθνών σήμαινε ταυτόχρονα και τη μετατροπή τους σε αυτοτελή εθνικά κράτη. Το αγγλικό, το γαλλικό και άλλα έθνη είναι ταυτόχρονα και αγγλικό κλπ. κράτη. Η Ιρλανδία, που έμεινε έξω απ' αυτό το προτσές, δεν αλλάζει τη γενική εικόνα.
Κάπως διαφορετικά ξετυλίχτηκαν τα πράγματα στην Ανατολική Ευρώπη. Τον καιρό που στη Δύση τα έθνη εξελίσσονταν σε κράτη, στην Ανατολή συγκροτήθηκαν κράτη πολυεθνικά, κράτη που αποτελούνταν από κάμποσες εθνότητες. Τέτοια κράτη είναι η Αυστροουγγαρία και η Ρωσία. Στην Αυστρία, από πολιτική άποψη, αποδείχτηκαν πιο αναπτυγμένοι οι Γερμανοί και γι' αυτό αυτοί ανέλαβαν να συνενώσουν σε ένα κράτος τις εθνότητες της Αυστρίας. Στην Ουγγαρία οι Μαγιάροι - ο πυρήνας των ουγγρικών εθνοτήτων - αποδείχτηκαν οι πιο ευπροσάρμοστοι στην κρατική οργάνωση, αυτοί λοιπόν συνενώσανε την Ουγγαρία. Στη Ρωσία το ρόλο του συνενωτή των εθνοτήτων τον ανέλαβαν οι μεγαλορώσοι, που είχαν επικεφαλής μια ιστορικά συγκροτημένη, ισχυρή και οργανωμένη αριστοκρατική στρατιωτική γραφειοκρατία.
Αυτό έγινε στην Ανατολή.
Ο ιδιόμορφος αυτός τρόπος του σχηματισμού των κρατών μπορούσε να συντελεστεί μονάχα μέσα στις συνθήκες του φεουδαρχισμού που δεν είχε ακόμα εξαλειφθεί, μέσα στις συνθήκες του λίγο αναπτυγμένου καπιταλισμού, τότε που οι απωθημένες στο περιθώριο εθνότητες δεν είχαν προλάβει ακόμα να παγιωθούν οικονομικά σε ολοκληρωμένα έθνη.
Ο καπιταλισμός όμως αρχίζει να αναπτύσσεται και στα ανατολικά κράτη. Αναπτύσσονται το εμπόριο και οι συγκοινωνίες. Ξεπροβάλλουν μεγάλες πόλεις. Τα έθνη σταθεροποιούνται οικονομικά. Ο καπιταλισμός που εισόρμησε μέσα στην ήρεμη ζωή των παραγκωνισμένων εθνοτήτων τις αναταράσσει και τις βάζει σε κίνηση. Η ανάπτυξη του Τύπου και του θεάτρου, η δράση του Ράιχσρατ (στην Αυστρία) και της Δούμας (στη Ρωσία) υποβοηθούσε το δυνάμωμα του "εθνικού αισθήματος". Η διανόηση, που δημιουργήθηκε είναι διαποτισμένη από τις "εθνικές ιδέες" και δρα προς την ίδια κατεύθυνση!
Τα παραγκωνισμένα όμως έθνη, που αφυπνίστηκαν και απόχτησαν αυτοτελή ζωή, δε συγκροτούνται πια σε ανεξάρτητα εθνικά κράτη, συναντούν στο δρόμο τους την πιο ισχυρή αντίπραξη των ηγετικών στρωμάτων των κυρίαρχων εθνών, που από καιρό κιόλας είχαν μπει επικεφαλής του κράτους. Αργοπόρησαν!
Ετσι συγκροτούνται σε έθνη οι Τσέχοι, οι Πολωνοί, κλπ. στην Αυστρία, οι Κροάτες και άλλοι στην Ουγγαρία, οι Λετονοί, Λιθουανοί, Ουκρανοί, Γεωργιανοί, Αρμένηδες κλπ. στη Ρωσία. Αυτό που στη Δυτική Ευρώπη αποτελούσε εξαίρεση (Ιρλανδία) έγινε στην Ανατολή κανόνας.
Στη Δύση, η Ιρλανδία απάντησε στην ιδιαίτερη κατάστασή της μ' ένα εθνικό κίνημα. Στην Ανατολή τα αφυπνισμένα έθνη ήταν υποχρεωμένα ν' απαντήσουν με τον ίδιο τρόπο.
Ετσι διαμορφώθηκαν οι συνθήκες που ώθησαν στον αγώνα τα νεαρά έθνη της Ανατολικής Ευρώπης.

* * *

Ο αγώνας άναψε και φούντωσε κυρίως όχι ανάμεσα στα έθνη στο σύνολό τους, μα ανάμεσα στις κυρίαρχες τάξεις των κυρίαρχων εθνών και στις κυρίαρχες τάξεις των παραγκωνισμένων εθνών. Τον αγώνα συνήθως τον διεξάγει είτε η μικροαστική τάξη των πόλεων του καταπιεζόμενου έθνους ενάντια στη μεγάλη κεφαλαιοκρατία του κυρίαρχου έθνους (Τσέχοι ενάντια στους Γερμανούς), είτε η αγροτική αστική τάξη του καταπιεζόμενου έθνους ενάντια στους τσιφλικάδες του κυρίαρχου έθνους (Ουκρανοί στην Πολωνία), είτε ολόκληρη η "εθνική" αστική τάξη των καταπιεζόμενων εθνών ενάντια στην αριστοκρατία του κυρίαρχου έθνους που κυβερνάει (Πολωνία, Λιθουανία και Ουκρανία στη Ρωσία). Η αστική τάξη είναι το κύριο πρόσωπο που δρα. Το βασικό ζήτημα για τη νεαρή αστική τάξη είναι η αγορά. Σκοπός της είναι να πουλά τα εμπορεύματά της και να βγει νικήτρια στο συναγωνισμό με την κεφαλαιοκρατία της άλλης εθνότητας. Από δω προέρχεται και η επιθυμία της να εξασφαλίσει για τον εαυτό της τη "δική" της, την "πάτρια" αγορά. Η αγορά είναι το πρώτο σχολειό όπου η αστική τάξη διδάσκεται τον εθνισμό.

Η υπόθεση όμως δεν περιορίζεται συνήθως στην αγορά. Στον αγώνα επεμβαίνει η μισοφεουδαρχική - μισοκεφαλαιοκρατική γραφειοκρατία του κυρίαρχου έθνους με τις δικές της χωροφυλακίστικες μεθόδους. Η αστική τάξη του κυρίαρχου έθνους - αδιάφορο αν είναι μεγάλη ή μικρή - έχει τη δυνατότητα να κανονίζει τους λογαριασμούς της "πιο γρήγορα" και "πιο αποφασιστικά" με τον ανταγωνιστή της. Ενώνονται οι "δυνάμεις" και αρχίζει μια ολόκληρη σειρά από περιοριστικά μέτρα ενάντια στην "αλλογενή" αστική τάξη, που μετατρέπονται σε καταπίεση. Ο αγώνας μεταφέρεται από την οικονομική στην πολιτική σφαίρα. Περιορισμός στην ελευθερία κίνησης, απαγόρευση της γλώσσας, περιορισμός των εκλογικών δικαιωμάτων, ελάττωση των σχολείων, θρησκευτικές πιέσεις κλπ. σωριάζονται στο κεφάλι του "ανταγωνιστή". Τα μέτρα αυτά βέβαια δεν εξυπηρετούν μονάχα τα συμφέροντα των αστικών τάξεων του κυρίαρχου έθνους, μα και τους ειδικούς, να πούμε, σκοπούς της γραφειοκρατικής κάστας που διοικεί. Απ' την άποψη όμως των αποτελεσμάτων, αυτό δεν έχει καμιά σημασία: Στη δοσμένη περίπτωση οι αστικές τάξεις και η γραφειοκρατία βαδίζουν χέρι με χέρι, είτε για την Αυστροουγγαρία πρόκειται, είτε για τη Ρωσία.
Η αστική τάξη του καταπιεζόμενου έθνους, που παραγκωνίζεται απ' όλες τις πλευρές, μπαίνει φυσικά σε κίνηση. Κάνει έκκληση στα "ομοεθνή κατώτερα στρώματα" κι αρχίζει να φωνάζει για την "πατρίδα", παρουσιάζοντας τη δική της ιδιωτική υπόθεση σαν υπόθεση παλλαϊκή. Στρατολογεί για τον εαυτό της τους "συμπατριώτες" για τα συμφέροντα "της πατρίδας". Και τα "κατώτερα στρώματα" δε μένουν πάντα αδιάφορα στις εκκλήσεις, συγκεντρώνονται γύρω από τη σημαία της: οι καταπιέσεις από τα πάνω θίγουν κι αυτά και προκαλούν τη δυσαρέσκειά τους.

* * *

Ετσι αρχίζει το εθνικό κίνημα.

Η δύναμη του εθνικού κινήματος καθορίζεται από το βαθμό που συμμετέχουν σ' αυτό τα πλατιά στρώματα του έθνους, το προλεταριάτο και η αγροτιά.
Αν το προλεταριάτο θα μπει κάτω από τη σημαία του αστικού εθνικισμού, αυτό εξαρτιέται από το βαθμό ανάπτυξης των ταξικών αντιθέσεων, από το βαθμό συνείδησης και οργάνωσης του προλεταριάτου. Το συνειδητό προλεταριάτο έχει τη δική του δοκιμασμένη σημαία και δεν έχει κανένα λόγο να μπει κάτω από τη σημαία της αστικής τάξης.
Οσο για τους αγρότες, η συμμετοχή τους στο εθνικό κίνημα εξαρτιέται πρώτ' απ' όλα από το χαρακτήρα της καταπίεσης. Αν οι πιέσεις θίγουν τα συμφέροντά τους "για τη γη", όπως έγινε στην Ιρλανδία, τότε οι πλατιές μάζες των αγροτών συντάσσονται αμέσως κάτω από τη σημαία του εθνικού κινήματος.
Από την άλλη μεριά, αν, λ.χ., στη Γεωργία δεν υπάρχει κάποιος σοβαρός αντιρωσικός εθνικισμός, αυτό συμβαίνει πριν απ' όλα γιατί εκεί δεν υπάρχουν Ρώσοι τσιφλικάδες είτε μεγάλη ρωσική κεφαλαιοκρατία, που θα μπορούσαν να δώσουν τροφή σ' ένα τέτοιο εθνικισμό μέσα στις μάζες. Στη Γεωργία υπάρχει αντιαρμένικος εθνικισμός, κι αυτό γιατί εκεί υπάρχει ακόμα μια μεγάλη αρμένικη κεφαλαιοκρατία, που χτυπώντας τη μικρή αδύνατη ακόμα αστική τάξη της Γεωργίας, τη σπρώχνει στον αντιαρμένικο εθνικισμό.
Το εθνικό ζήτημα ανάλογα με τους παράγοντες αυτούς παίρνει είτε μαζικό χαρακτήρα και αναπτύσσεται ολοένα και πιο πολύ (Ιρλανδία, Γαλικία), είτε μετατρέπεται σε μια αλυσίδα από μικρές συγκρούσεις και εκφυλίζεται σε σκάνδαλα και σε "αγώνα" για τις ταμπέλες των καταστημάτων (όπως σε μερικές πολιτειούλες στη Βοημία).
Το περιεχόμενο του εθνικού κινήματος δεν μπορεί βέβαια να είναι παντού όμοιο: καθορίζεται ολότελα από τις ποικιλόμορφες διεκδικήσεις που προβάλλει το κίνημα. Στην Ιρλανδία το κίνημα έχει αγροτικό χαρακτήρα, στη Βοημία "γλωσσικό", εδώ διεκδικούν ισοτιμία πολιτικών δικαιωμάτων και θρησκευτική ελευθερία, εκεί διεκδικούν "δικούς τους" δημόσιους υπαλλήλους, είτε δική τους Βουλή. Μέσα από τα ποικιλόμορφα αιτήματα διαφαίνονται συχνά τα ποικιλόμορφα γνωρίσματα που χαρακτηρίζουν γενικά το έθνος (η γλώσσα, το έδαφος και άλλα).
...Αυτές γενικά είναι οι μορφές και ο χαρακτήρας του εθνικού κινήματος.* * *

Από όσα ειπώθηκαν είναι ξεκάθαρο πως ο εθνικός αγώνας μέσα στις συνθήκες του αναπτυσσόμενου καπιταλισμού είναι αγώνας ανάμεσα στις αστικές τάξεις. Κάποτε η αστική τάξη πετυχαίνει να προσελκύσει το προλεταριάτο στο εθνικό κίνημα και τότε ο εθνικός αγώνας στην εξωτερική του όψη παίρνει "παλλαϊκό" χαρακτήρα, αυτό όμως γίνεται μονάχα στην εξωτερική του όψη. Στην ουσία του,ο αγώνας αυτός παραμένει πάντα αστικός, επωφελής και αρεστός κυρίως στην αστική τάξη.

Απ' αυτό όμως δεν προκύπτει καθόλου ότι το προλεταριάτο δεν πρέπει να αγωνίζεται ενάντια στην πολιτική της καταπίεσης των εθνοτήτων.
Ο περιορισμός στην ελευθερία κίνησης, η στέρηση των εκλογικών δικαιωμάτων, η απαγόρευση της γλώσσας, η ελάττωση των σχολείων και οι άλλες καταπιέσεις θίγουν τους εργάτες εξίσου, αν όχι περισσότερο, με την αστική τάξη. Η κατάσταση αυτή μπορεί να τρενάρει μονάχα την ελεύθερη ανάπτυξη των πνευματικών δυνάμεων του προλεταριάτου στα υποταγμένα έθνη. Δεν μπορεί κανένας να πει στα σοβαρά ότι ο Τάταρος ή ο Εβραίος εργάτης αναπτύσσουν πλέρια τις πνευματικές ικανότητές τους όταν δεν τους επιτρέπουν να χρησιμοποιούν τη μητρική τους γλώσσα στις συνελεύσεις και τις διαλέξεις, όταν τους κλείνουν τα σχολειά.
Η πολιτική όμως των εθνικιστικών καταπιεστικών μέτρων είναι επικίνδυνη για την υπόθεση του προλεταριάτου κι από μιαν άλλη πλευρά. Αποσπά την προσοχή των πλατιών στρωμάτων από τα κοινωνικά ζητήματα, από τα ζητήματα της ταξικής πάλης και τη στρέφει στα εθνικά ζητήματα, στα "κοινά" για το προλεταριάτο και την αστική τάξη ζητήματα. Κι αυτό δημιουργεί ευνοϊκό έδαφος για το απατηλό κήρυγμα της "αρμονίας των συμφερόντων", για τη συγκάλυψη των ταξικών συμφερόντων του προλεταριάτου, για την πνευματική υποδούλωση των εργατών. Ετσι μπαίνει ένας σοβαρός φραγμός στην υπόθεση της συνένωσης των εργατών όλων των εθνοτήτων. Αν μια σημαντική μερίδα Πολωνών εργατών παραμένει ως τώρα πνευματικά υποδουλωμένη στους αστούς εθνικιστές κι αν ίσαμε τώρα παραμένει μακριά από το διεθνές εργατικό κίνημα, είναι κυρίως γιατί η αιώνια αντιπολωνική πολιτική των "κατόχων της εξουσίας" δημιουργεί το έδαφος για μια τέτοια υποδούλωση και δυσκολεύει την απελευθέρωση των εργατών απ' αυτήν.
Μα δε σταματά μόνο σ' αυτό η πολιτική των πιέσεων. Από το "σύστημα" της καταπίεσης περνάει, όχι σπάνια, στο "σύστημα" του εξερεθισμού του ενός έθνους ενάντια στο άλλο, στο "σύστημα" των σφαγών και των πογκρόμ. Αυτό το τελευταίο βέβαια δεν είναι παντού και πάντα δυνατό, εκεί όμως που είναι δυνατό - μέσα σε συνθήκες που λείπουν και οι στοιχειώδεις ελευθερίες - εκεί όχι σπάνια παίρνει τρομαχτικές διαστάσεις, απειλώντας να πνίξει στο αίμα και στα δάκρυα την υπόθεση της συσπείρωσης των εργατών. Οχι λίγα παραδείγματα δίνουν ο Καύκασος και η Νότια Ρωσία. "Διαίρει και βασίλευε", αυτός είναι ο σκοπός της πολιτικής του εξερεθισμού. Κι εφόσον η πολιτική αυτή πετυχαίνει, αποτελεί το πιο μεγάλο κακό για το προλεταριάτο, το πιο σοβαρό εμπόδιο στη συσπείρωση των εργατών όλων των εθνοτήτων του κράτους.
Οι εργάτες όμως ενδιαφέρονται για την πλέρια συγχώνευση όλων των συντρόφων τους σε ένα διεθνικό στρατό, για τη γρήγορη και οριστική απελευθέρωσή τους απ' τον πνευματικό ζυγό της κεφαλαιοκρατίας, για να ξετυλιχτούν πλέρια και ολόπλευρα οι πνευματικές δυνάμεις των συναδέλφων τους, αδιάφορο σε ποιο έθνος ανήκουν.
Για τούτο οι εργάτες αγωνίζονται και θα αγωνίζονται ενάντια στην πολιτική της καταπίεσης των εθνών σε όλες τις μορφές της, απ' τις πιο εκλεπτυσμένες ίσαμε τις πιο χοντροκομμένες, όπως και ενάντια στην πολιτική του εξερεθισμού σε όλες τις μορφές της.
Γι' αυτό η σοσιαλδημοκρατία όλων των χωρών διακηρύχνει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των εθνών.

* * *

Δικαίωμα αυτοδιάθεσης σημαίνει ότι μονάχα το ίδιο το έθνος έχει δικαίωμα να καθορίζει την τύχη του, ότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει βίαια στη ζωή του έθνους, να καταστρέφει τα σχολειά και τα άλλα ιδρύματά του, να καταπατεί τα ήθη και τα έθιμά του, να του απαγορεύει τη γλώσσα, να του ακρωτηριάζει τα δικαιώματα.

Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως η σοσιαλδημοκρατία θα υποστηρίζει όλα και τα κάθε λογής έθιμα και θεσμούς του έθνους. Καταπολεμώντας τη χρησιμοποίηση βίας ενάντια σ' ένα έθνος, θα υπερασπίζει μονάχα το δικαίωμα του έθνους να καθορίζει μόνο του την τύχη του, διεξάγοντας ταυτόχρονα ζύμωση ενάντια στα βλαβερά έθιμα και τους βλαβερούς θεσμούς αυτού του έθνους, για να δώσει τη δυνατότητα στα εργαζόμενα στρώματα του δοσμένου έθνους να λυτρωθούν απ' αυτούς.
Δικαίωμα αυτοδιάθεσης σημαίνει πως το έθνος μπορεί να οργανωθεί σύμφωνα με την επιθυμία του. Εχει δικαίωμα να οργανώσει τη ζωή του πάνω στην αρχή της αυτονομίας. Εχει δικαίωμα να συνάψει με άλλα έθνη ομοσπονδιακές σχέσεις. Εχει το δικαίωμα να αποχωριστεί ολότελα. Το έθνος είναι κυρίαρχο και όλα τα έθνη είναι ισότιμα.
Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι η σοσιαλδημοκρατία θα υπερασπίσει κάθε διεκδίκηση του έθνους. Το έθνος έχει το δικαίωμα να ξαναγυρίσει ακόμα και σε παλιά καθεστώτα, αυτό δε σημαίνει όμως ότι η σοσιαλδημοκρατία θα βάλει την υπογραφή της κάτω από μια τέτοια απόφαση που θα πάρει η μια είτε η άλλη οργάνωση του δοσμένου έθνους. Οι υποχρεώσεις της σοσιαλδημοκρατίας που υπερασπίζει τα δικαιώματα του προλεταριάτου και τα δικαιώματα του έθνους, που αποτελείται από διαφορετικές τάξεις, είναι δύο διαφορετικά πράγματα.
Η σοσιαλδημοκρατία παλεύοντας για το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του έθνους καθορίζει για σκοπό της να βάλει τέλος στην καταπιεστική πολιτική ενάντια στα έθνη, να την καταστήσει αδύνατη, κι έτσι να υποσκάψει την πάλη ανάμεσα στα έθνη, να την αμβλύνει, να την περιορίσει στο ελάχιστο σημείο.
Αυτό ουσιαστικά ξεχωρίζει την πολιτική του συνειδητού προλεταριάτου από την πολιτική της αστικής τάξης που προσπαθεί να βαθύνει και να εξογκώσει τον εθνικό αγώνα, να συνεχίσει και να οξύνει το εθνικό ζήτημα.
Και ακριβώς γι' αυτό, το συνειδητό προλεταριάτο δεν μπορεί να μπει κάτω από την "εθνική" σημαία της κεφαλαιοκρατίας...
... Οι τύχες του εθνικού κινήματος, που στην ουσία του είναι κίνημα της κεφαλαιοκρατίας, είναι φυσικά συνδεμένη με την τύχη της κεφαλαιοκρατίας. Η οριστική εξάλειψη του εθνικού κινήματος είναι δυνατή μονάχα με την πτώση της αστικής τάξης. Μονάχα μέσα στο βασίλειο του σοσιαλισμού μπορεί να αποκατασταθεί πλέρια ειρήνη. Μα και μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού είναι δυνατό να περιοριστεί ο εθνικός αγώνας ίσαμε το ελάχιστο, να υποσκαφτεί από τη ρίζα, να γίνει στον ανώτατο βαθμό αβλαβής για το προλεταριάτο. Αυτό το μαρτυράνε τα παραδείγματα της Ελβετίας και της Αμερικής. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να εκδημοκρατιστεί η χώρα και να δοθεί στα έθνη η δυνατότητα της ελεύθερης ανάπτυξης.

εφτασε η ώρα να μας το ξεφουρνίσουν

«Λύση-ανάσα» θεωρείται από ορισμένους το πεντηκονταετές (!) μνημόνιο που μας ετοιμάζουν… (από το χθεσινό πρωτοσέλιδο της Ημερησίας)

   Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν είναι τόσο διαποτισμένοι από αντιλαϊκό κανιβαλισμό, είναι τόσο «ψεκασμένοι» από το δηλητήριο της αντικοινωνικής βαρβαρότητας, που έχουν βαλθεί να καταγραφούν στην ιστορία ως «Εφιάλτες»και «Ηρόστρατοι» μαζί!

   Όλα ήταν προσχεδιασμένα και προαποφασισμένα, ήδη από το Καστελόριζο όταν ο Παπανδρέου ανακοίνωσε και επίσημα την μετατροπή της Ελλάδας σε διεθνές πειραματόζωο. Τώρα πια, μετά από 4 χρόνια δυστυχίας και καταστροφής, έφτασε η ώρα να μας το ξεφουρνίσουν και επίσημα: Η Ελλάδα και ο λαός της, για τα επόμενα 50 χρόνια, για μισό αιώνα από σήμερα, θα βρίσκεται σε καθεστώς Μνημονίων!

   Αυτή είναι η αλήθεια! Αυτό είναι το «Μνημόνιο 3» που ετοιμάζουν! Αυτή είναι η νέα δανειακή σύμβαση που από ντόπιους και ξένους «σωτήρες» συντάσσεται στις Βρυξέλλες και που θα μας την παρουσιάσουν σαν μια ακόμα «σωτηρία» - άμα τε και «οριστική λύση»!

   Η «οριστική λύση» τους δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την «τελική λύση» του Ολοκαυτώματος. Αυτή είναι η «σωτηρία», την οποία ευαγγελίζονται για τον ελληνικό λαό! Θα μας δώσουν – λένε – ένα ακόμα δάνειο. Για να μας… «στηρίξουν». Και ο ελληνικός λαός θα έχει «μια και μόνο» υποχρέωση: Να «ζει», αυτός και τα παιδιά του και τα εγγόνια του, για να τους πληρώνει τόκους! Για τα επόμενα 50 χρόνια! Και βλέπουμε! 

   Το έργο το έχουμε ξαναδεί: Δανείζουν την Ελλάδα, υποτίθεται, για να «ορθοποδήσει». Αλλά είναι πασιφανές: Οι πιστωτές μας δεν δανείζουν την Ελλάδα των λαϊκών στρωμάτων. Οι πιστωτές μας επαναχρηματοδοτούν τον εαυτό τους! Με τα δυο πρώτα Μνημόνια «μας» δάνεισαν 237 δισ. ευρώ. Αλλά πρόκειται για λεφτά που δεν τα είδε κανείς – εκτός από τους τραπεζίτες! Πρόκειται για λεφτά που στο όνομα της μείωση του χρέους γιγάντωσαν το χρέος. Οι «σωτήρες» πήραν το χρέος από το 125% του ΑΕΠ και το τίναξαν στο 180% του ΑΕΠ!Πρόκειται για λεφτά που «μας» τα έδωσαν για να τα πάρουν πίσω και τώρα να λένε ότι τους «χρωστάμε» τα διπλάσια!

   Είναι πασιφανές: Οι πιστωτές δίνουν σε «εμάς» δάνεια για να εισπράττουν αυτοί τους τόκους από τα προηγούμενα δάνεια και για να εξασφαλίσουν ότι οι επόμενοι τόκοι θα φέρουν νέα δάνεια κοκ. Αυτόν το φαύλο κύκλο τον βαφτίζουν«βιωσιμότητα του χρέους». Πρόκειται για την κωδικοποιημένη ονομασία ενός βίου αβίωτου στον οποίο έχουν υποβάλλει τον λαό. Σε αυτή τη φρίκη χωρίς τέλος, το ίδιο το σφαχτάρι – ο λαός της Ελλάδας - χρησιμοποιείται και σαν«ενέχυρο»!

   Αυτή είναι η αλήθεια! Τα χρήματα για τα οποία μιλούν δεν αφορούν στον ελληνικό λαό. Δεν έχουν καμία σχέση με τους μισθούς και τις συντάξεις του. Και αυτό το δάνειο η μόνη σχέση που έχει με τους μισθούς είναι ότι λεηλατεί τους μισθούς. Και αυτό το δάνειο η μόνη σχέση που έχει με τις συντάξεις είναι ότικαταργεί τις συντάξεις. Και αυτό το δάνειο φορτώνεται στις λαϊκές πλάτες αλλά καταλήγει στις τσέπες της εγχώριας πλουτοκρατίας και στους ίδιους τους δανειστές. Σε αυτούς επιστρέφουν τα δάνεια - και μάλιστα επιστρέφουν ακριβώς τη στιγμή που «δίνονται». Αυτοί που τα «δίνουν», τα «δίνουν» για να εξασφαλίσουν τα δικά τους κέρδη. Για να εξασφαλίσουν ότι θα εισπράξουν τα τοκογλυφικά από τα παλιότερα δάνεια και για να καπαρώσουν τα μελλοντικά τοκογλυφικά από τα επόμενα δάνεια.

   Η πολιτική τους δεν έχει προηγούμενο: Κουνώντας σαν «καθρεφτάκι» προς «ιθαγενείς» το νέο δάνειο των 10 – 20 δισ. ευρώ, έρχονται να μας πουλήσουν σαν «χορηγία» μια νέα δανειακή σύμβαση με ρήτρα ότι, τελικά, στον ελληνικό λαό αναγνωρίζουν ότι έχει έναν και μοναδικό λόγο ύπαρξης: Να πληρώνει τους νέους τόκους αυτής της διαρκούς ληστείας, ζώντας σκλάβος. Δούλος των 400 ευρώ μισθό. Άνεργος, άστεγος και υποσιτιζόμενος. Για τα επόμενα 50 χρόνια! Και εις τον αιώνα τον άπαντα! Να είναι θαμμένος στα έγκατα του εργασιακού Μεσαίωνα και να αναπνέει τόσο όσο χρειάζεται για να ταΐζει εγχώριους και διεθνείς νταβατζήδες. Να κατοικεί σε μια χώρα που ό,τι έμψυχο ή άψυχο υπάρχει επάνω της θα τελεί εις το διηνεκές υπό το «αγγλικό δίκαιο» και υπό την δικαιοδοσία του δικαστηρίου του Δουκάτου του Λουξεμβούργου! 

   Ζούμε ιστορικές στιγμές. Μας έχουν στοιβάξει στο τούνελ και το «φως» για το οποίο μιλούν είναι το ίδιο μας το παρανάλωμα!  Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα από τα πιο κρίσιμα σταυροδρόμια της Ιστορίας του ελληνικού λαού. Ο λαός της Ελλάδας οδηγείται με συνοπτικές διαδικασίες στο «εκτελεστικό απόσπασμα». Αν και πάλι αφεθεί να του καθορίσουν τη «μοίρα» αυτοί που τον οδήγησαν ως εδώ, τότε το ημερολόγιο στην Ελλάδα μετά από 50 χρόνια θα έχει γυρίσει δύο και τρεις αιώνες πίσω! Μέχρι τώρα μας έχουν γυρίσει σε εποχές Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου. Όταν ο Έλληνας ήταν συνώνυμο της δυστυχίας και της εξαθλίωσης. Όταν η ύπαρξή του οριζόταν διά νόμου ότι αποτελούσε περιουσιακό στοιχείο των ντόπιων και ξένων δανειστών και τοκογλύφων. Της «Εθνοτράπεζας» της «Ούλεν» και της «Πάουερ». Με το τρίτο Μνημόνιο και με τη νέα δανειακή σύμβαση σχεδιάζουν να μας γυρίσουν ακόμα πιο πίσω. Στην εποχή της Τουρκοκρατίας και της Φραγκοκρατίας!  

   Ο ελληνικός λαός - άλλο ένα «κατόρθωμα» όσων κυβερνούν αυτόν τον τόπο για δεκαετίες - έχει στοχοποιηθεί και έχει μετατραπεί σε ένα παγκόσμιο υπόδειγμα για το πώς τα αρπακτικά του καπιταλισμού θα ξεπεράσουν την κρίση τους, προσθέτοντας νέους αβάσταχτους χαλκάδες στις αλυσίδες των μισθωτών σκλάβων. Εμείς, τα παιδιά μας, οι γέροντές μας, δεχόμαστε καθημερινές ύβρεις. Υφιστάμεθα τη διαστρέβλωση της αλήθειας. Προσβολές της νοημοσύνης μας. Πλύση εγκεφάλου. Προπαγανδιστική λοβοτομή. Τρομοκρατία. Αδίστακτους εκβιασμούς. Δημαγωγία. Εξαπάτηση. Μας σέρνουν στα «Νταχάου» και στις αποβάθρες του σφαγιασμού και έχουν ταυτόχρονα έτοιμους τους «ιστορικούς» τους για να γράψουν ότι υπήρχε κάποτε ένας λαός, ο λαός των Ελλήνων, που όταν δεν πήγαινε από... «συνωστισμό», πήγαινε από «κούρεμα».

   Ζούμε ιστορικές στιγμές: Στον μονομερή και ανελέητο πόλεμο που έχουν εξαπολύσει εναντίον μας έφτασε η στιγμή που οι δήμιοι απαιτούν εκτός από το κορμί να τους παραδώσουμε και την ψυχή μας. Να αρνηθούμε την αξιοπρέπειά μας. Να γίνουμε το εθελόδουλο ενέχυρο και η υποθήκη τους. Δεν τους φτάνει πλέον η πτώχευση και η χρεοκοπία μας. Δεν αρκούνται στην λεηλασία του μισθού και των στοιχειωδέστερων δικαιωμάτων μας. Ζητούν να τους παραδώσουμε ακόμα και το φιλότιμο, ακόμα και τον αυτοσεβασμό μας. Ζητούν να βάλουμε την υπογραφή μας στον πεντηκονταετή (!) ανασκολοπισμό μας!

   Ο κύβος ερρίφθη! Καμία «διαπραγμάτευση» μαζί τους! Καμία «επαναδιαπραγμάτευση»! Καμία υποχώρηση! Καμία ανοχή στα ψέματα και στα νέο έγκλημα της 50χρονης (!) γκιλοτίνας. Πρέπει να φύγουν! Τώρα! Πρέπει να σαρωθούν από μια λαϊκή αντιπολίτευση που δεν παζαρεύει τίποτα μαζί τους γιατί τα έχει ήδη χάσει όλα! Ως εδώ, κύριοι! Τέλος! Ως εδώ! 

email: mpog@enikos.gr

Εξω η Χρυσή Αυγή απ' τα σχολεία και τις γειτονιές!

Εξω η Χρυσή Αυγή απ' τα σχολεία και τις γειτονιές!

Πριν από λίγες μέρες, τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής τόλμησαν να ξανακάνουν εμφάνιση στις γειτονιές του Πειραιά. Αυτοί οι αρουραίοι, που ξετρύπωσαν από τους υπονόμους της Ιστορίας, έφτασαν σε σημείο να βεβηλώσουν με τα σιχαμερά συνθήματά τους και την παρουσία τους, το σημείο που οι ίδιοι δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα.

Θέλουν συγχωροχάρτι, όμως τη δράση της Χρυσής Αυγής η νεολαία τη γνωρίζει πολύ καλά πλέον...
Είναι ορκισμένοι εχθροί του λαού και του εργατικού κινήματος. Γι' αυτό δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα και επιτέθηκαν σε στελέχη του συνδικάτου Μετάλλου, αγωνιστές της Ζώνης που συγκρούονται καθημερινά με τα αφεντικά. Είναι αυτοί που στηρίζουν τη συγκρότηση διασπαστικού σωματείου στη Ζώνης, για να ρίξουν τα μεροκάματα και τα μέτρα ασφαλείας των εργατών.
Είναι ορκισμένα σκυλιά των εφοπλιστών και των αφεντικών. Γι' αυτό έχουν κάνει 148 προτάσεις ή ερωτήσεις στη Βουλή για τα συμφέροντα των εφοπλιστών. Μέσα σε αυτές είναι και η πρόταση να δουλεύουν Ελληνες ναυτεργάτες στα πλοία με μισθούς και δικαιώματα... Μπαγκλαντές, να γίνουν φοροελαφρύνσεις στους εφοπλιστές κ.λπ. Στήνουν δουλεμπορικά γραφεία με 18 ευρώ μεροκάματο.
Τη «μαγκιά» και τον «τσαμπουκά τα άφησαν έξω από την πόρτα του εισαγγελέα, όπου ο Μιχαλολιάκος και οι υπόλοιποι φασίστες, έκαναν τους «παρεξηγημένους», πως διαστρεβλώθηκαν οι δηλώσεις τους για τα τάγματα εφόδου, πως τα βιβλία του Χίτλερ στα σπίτια τους ήταν απλά «νεανικά αναγνώσματα»... κ.λπ.

Εξω οι δολοφόνοι χρυσαυγίτες - τσιράκια των εφοπλιστών, από τις γειτονιές και τα σχολεία!

Οι οπαδοί των Ες Ες και των κουκουλοφόρων δοσίλογων της κατοχής να μην έχουν να σταθούν στις γειτονιές του Πειραιά, που ο λαός μας έγραψε ηρωικές σελίδες ενάντια στους ναζί και τους ντόπιους συνεργάτες τους - τους προγόνους των χρυσαυγιτών, τη δεκαετία του '40. Σε αυτήν την κατεύθυνση τα σωματεία, οι Λαϊκές Επιτροπές και τα μαθητικά συμβούλια από τα σχολεία του Πειραιά οργανώνουν αντιφασιστική συναυλία με θέμα: «Τσάκισε το φασισμό και το σύστημα που τον θρέφει», σήμερα, στην Αμφιάλη, στις 6.30 μ.μ., στο τριγωνάκι Π. Τσαλδάρη (πλ. Ζαρντέν).

Η νεολαία, σήμερα, έχει καθήκον να οργανωθεί και να παλέψει για τη ζωή και το μέλλον που της αξίζει. Τα όνειρά μας, οι αγωνίες μας και οι ελπίδες μας δε χωρούν στην ΕΕ και τον καπιταλισμό που έχει σαπίσει, φέρνει κρίσεις, πολέμους, φτώχεια, ανεργία και φασισμό. Η δύναμή μας είναι ο συλλογικός αγώνας για να αντιπαλέψουμε τα αφεντικά και το σύστημά τους, τα μέτρα και τους νόμους τους, που μας τσακίζουν τη ζωή και τα δικαιώματα. Για να το γκρεμίσουμε και να χτίσουμε μια κοινωνία που οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι που παράγουν τον πλούτο θα τον καρπώνονται, και όχι μια χούφτα παράσιτα καπιταλιστών. Σε αυτόν τον αγώνα θα τσακιστεί από το λαό και η Χρυσή Αυγή και κάθε άλλο μαντρόσκυλο του συστήματος. Η νεολαία έχει, λοιπόν, καθήκον τώρα να δυναμώσει αυτήν την προοπτική, να μπει στον αγώνα και να αξιοποιήσει την ψήφο της σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, δυναμώνοντας το ΚΚΕ.

Το επόμενο διάστημα, θα ακολουθήσουν και άλλες ενέργειες και πρωτοβουλίες από το οργανωμένο κίνημα ώστε τα φασιστοειδή να μην έχουν να σταθούν πουθενά, να απομονωθούν από τη νεολαία και το λαό και να ξανατρυπώσουν στους υπονόμους από όπου βγήκαν...

Ο ερευνητικός «Ορίζοντας 2020»

Ο ερευνητικός «Ορίζοντας 2020»

Εδώ και ένα μήνα έχουν ξεκινήσει οι αγωνίες, οι διαπραγματεύσεις, οι ημερίδες ενημέρωσης, κίνηση πολύ στα Πανεπιστήμια, στα Ερευνητικά Ινστιτούτα, στα τμήματα έρευνας/ ανάπτυξης των επιχειρήσεων, των εταιρειών - συμβούλων συγγραφής ερευνητικών προτάσεων (από τα ανερχόμενα... επαγγέλματα!!).

Αναβρασμός στους νέους ερευνητές (υποψήφιους διδάκτορες, μεταδιδάκτορες των διαφόρων βαθμίδων, άνεργους ερευνητές), αλλά και στους καθηγητές - «πάτερ-φαμίλιας». Το αγγλιστί brain storming συνδυάζεται με παλιότερες «φιλίες - γνωριμίες», με διαδρομικές συναντήσεις, με υποσχέσεις και αλισβερίσια, με τελικό σκοπό και έπαθλο ένα κομμάτι της πίτας.
Δηλαδή, ύστερα από μία, αλλά συνήθως περισσότερες, ασκήσεις συγγραφής ερευνητικών προτάσεων από ομάδες ερευνητών από αρκετές ευρωπαϊκές (και όχι μόνον) χώρες, με επικεφαλής τώρα πια κάποια επιχείρηση, ξεκινά ο «μαραθώνιος» της αξιολόγησής τους σε διάφορα επίπεδα, γίνονται διαπραγματεύσεις, υπόγειες διαδρομές κ.λπ., και τελικά ένα ποσοστό από αυτήν την κοσμογονία έκθεσης μιας τεράστιας συλλογικής δεξαμενής γνώσεων, ιδεών κ.λπ. θα ανταμειφθεί με την έγκριση - χρηματοδότηση της πρότασης/προτάσεων, γύρω στο 10%. Η απογοήτευση, η γκρίνια και τα πικρόχολα σχόλια θα κυριαρχήσουν στη μεγάλη πλειοψηφία των εμπλεκομένων.

Ο λεγόμενος «Ορίζοντας 2020», είναι το 8ο «πρόγραμμα - πλαίσιο» της Ευρωπαϊκής Eνωσης, 7ετούς διάρκειας (2014 - 2020) και προϋπολογισμού περίπου 10 δισ. ευρώ/έτος. Τα πρώτα έξι προγράμματα - πλαίσια της ΕΕ ήταν 5ετή (από το 1984 έως το 2006, με κάποιες χρονικές επικαλύψεις, προϋπολογισμού κατά μέσον όρο 2 - 2,5 δισ. ευρώ/έτος). Ομως, για να πάψει ο οποιοσδήποτε συνειρμός με τα περίφημα... σοσιαλιστικά πεντάχρονα πλάνα αποφασίστηκε το 7ο πρόγραμμα να είναι 7ετές (προϋπολογισμού περίπου 7 δισ. ευρώ/έτος) και το 8ο να τερματίζει χρονικά σε στρογγυλό νούμερο (και παλιότερα υπήρχαν στόχοι για 2010 κ.λπ.).

Σε αυτήν τη σύντομη αναφορά δε θα αναλύσουμε, ούτε θα αξιολογήσουμε πού πήγαν τα χρήματα αυτά, ποιος «κέρδισε», ποιος έχασε, ποια ήταν τα επιτεύγματα κ.λπ., πολύ σημαντική άσκηση σίγουρα. Το κύριο χαρακτηριστικό, όμως, κατά την εξέλιξη των προγραμμάτων αυτών έχει σημασία να αναφερθεί. Οτι, δηλαδή, ενώ τα αρχικά προγράμματα - πλαίσια ήταν κυρίως συμπράξεις μεταξύ ακαδημαϊκών και ερευνητικών μονάδων, με ενδεχόμενο ενδιαφέρον από κάποια επιχείρηση να εκδηλώνεται υπό μορφή συνοδευτικής επιστολής, τώρα πια, ξεκάθαρα, οι ακαδημαϊκές και ερευνητικές μονάδες των συμπράξεων, κατά κανόνα, αποδέχονται και συμμετέχουν με κάποια επιχείρηση ως «επικεφαλής». Υπάρχει και ένα υποπρόγραμμα που απευθύνεται κυρίως σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Δυο ακόμα χαρακτηριστικά παραδείγματα που εμφανίζονται στην «πρώτη ανάγνωση» των κειμένων του οραματικού «Ορίζοντα» είναι τα ακόλουθα.

1. Σε συνεργατικά προγράμματα που θα χρηματοδοτηθούν, μετά από τη σχετική διαδικασία στην οποία αναφερθήκαμε πιο πάνω, όπου θα υπάρχει συμμετοχή ακαδημαϊκών μονάδων και φαρμακοβιομηχανιών (στο π.χ. 50% - 50%), όλη η ίδια συμμετοχή της βιομηχανίας (που παλιότερα ήταν σε χρήμα) τώρα μπορεί να είναι σε είδος!!! Και ο νοών νοείτω!
2. Σε αυτό το πρόγραμμα - πλαίσιο προβλέπεται η υποστήριξη διδακτορικών προγραμμάτων, κυρίως συνεργασίας (απαραίτητη βλέπετε η... κινητικότητα, κατά το νους υγιής εν σώματι υγιεί), όπως υπήρχε αυτή η πρόβλεψη και στο προηγούμενο 7ο πρόγραμμα, αλλά προστίθεται και ένα ακόμα «εργαλείο» (κατά την κοινοτική ορολογία): Κοινά διδακτορικά προγράμματα μεταξύ ακαδημαϊκών μονάδων και... επιχειρήσεων! Μάλιστα, και να υπάρχει κάποιο ακαδημαϊκό ίδρυμα, που σέβεται τον τίτλο του (δυστυχώς υπάρχουν ελάχιστα) και συνεπώς είναι εναντίον της ισοπέδωσης τύπου Bologna, για διδακτορικά δηλαδή «παραδοτέα» μέσα σε 3 χρόνια (δηλαδή διδακτορικά κατά παραγγελία, λες και προδικάζεται το αποτέλεσμα της όποιας ερευνητικής προσπάθειας), εξαναγκάζεται, αν θέλει να επιτύχει κάποια χρηματοδότηση, στην εποχή αυτή των ισχνών αγελάδων διαρκείας, να ιδρύσει τέτοια 3ετή διδακτορικά!

Στην ανθρώπινη Ιστορία η έρευνα, το ψάξιμο και η διερεύνηση των φυσικών και κοινωνικών φαινομένων, οι ανακαλύψεις, η δημιουργική απασχόληση, είναι «αγαθά» που παρ' όλη την αντίδραση που συνάντησαν, εξακολουθούν να βρίσκονται ψηλά στις προσδοκίες των νέων, των γονιών, των σκεπτόμενων ανθρώπων γενικότερα. Η σχετική ενασχόληση απαιτεί κόπο και εργασία, αλλά τα αποτελέσματά της τροφοδοτούν με ανείπωτη χαρά και ικανοποίηση όλη την ερευνητική ομάδα από κοινού, αλλά και τον καθέναν εργάτη της έρευνας ξεχωριστά, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του.

Αυτή η ερευνητική προσπάθεια υπονομεύεται συστηματικά από όλα τα προγράμματα - πλαίσια, πέραν από διακηρύξεις και προθέσεις. Σε καθετί βάζουν μια ταμπέλα με τη χρηματική ένδειξη της «αξίας» του. Ολα γίνονται προϊόν. Το κύριο λειτουργικό υπόβαθρο διεξαγωγής της έρευνας είναι ο ανηλεής ανταγωνισμός, και όχι η συνεργασία. Ας σκεφτεί ο καθένας, από τον εργάτη - ερευνητή, έως τον εργάτη - αγρότη πώς θα ήταν η ζωή τους και οι σχέσεις μεταξύ μας αν στη θέση του ανταγωνισμού ερχόταν η συνεργασία.
Για να γυρίσει όμως ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή, και έχουμε αργήσει!

Η τηλεδημοκρατία τους , το μπαρακι και το ξεβράκωμα.

 Η τηλεδημοκρατία τους , το μπαρακι και το ξεβράκωμα.

   

Μια απο τις ειδήσεις που κυριάρχησαν την εβδομάδα που μας πέρασε ήταν η ανακοίνωση της υποψηφιότητας Καρυπίδη με το ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης  βλέποντας την αντιεμπορικότητα της επιλογής αυτής αναγκάστηκε να αποσύρει την στηριξη της στη συγκεκριμένη υποψηφιότητα. Το κριτήριο με το οποίο πλέον καθορίζεται το μέλλον των υποψηφιοτήτων φαίνεται πως είναι η αποδοχή που αυτές τυγχάνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στα οποία διεξάγεται μια άτυπη δημοσκόπηση. Με τον τρόπο αυτό  και το κόμμα εξασφαλίζει μια επιλογή που θα μπει στο κάδρο του πολιτικού σκηνικού με τους καλύτερον δυνατούς όρους και οι πολίτες έχουν την ψευδαίσθηση πως οι απόψεις τους έχουν αξία (το γεγονός πως με τον έναν η τον άλλο τρόπο απέχουν απο αυτη καθαυτή τη διαδικασία επιλογής του εκάστοτε κομματικού υποψηφίου ποσώς τους απασχολεί).
    Σε οτι έχει να κάνει με την πολιτική ουσία της επιλογής Καρυπίδη δε είναι παρα η συνέχεια της επιλογής  ( του θαυμαστή του Ντερτιλή)  Περιμένη στο Χαιδάρι που επίσης αποσύρθηκε μετα το σάλο που προκλήθηκε. Εκείνο όμως που πιστοποιείται απο αυτές τις επιλογές είναι η απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να τσιμπήσει ψηφαλάκια και απο άτομα με εθνικιστικές αντιλήψεις προκειμένου να αποκομίσει το κατα το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό. Στην πραγματικότητα πρόκειται μια επιβράβευση της λογικής του αντιμνημονιακού χυλού οπού χωράνε όλοι ανεξάρτητα απο την ιδεολογική τους τοποθέτηση και η οποία θεμελιώθηκε την περίοδο των αγανακτισμένων.

Το μπαράκι

Την ίδια περίοδο σε μεγάλη πόλη της επαρχίας το μπαράκι που άνοιξε φίλος ενός εκ των συντακτών του ιστολογίου μας κάνει τα πρώτα του βήματα στην νυχτερινή ζωή της πόλης. Το ύφος του μαγαζιού σε ότι έχει να κάνει με τη μουσική επένδυση είναι συγκεκριμένο και με ροκ προσανατολισμό. Στην προσπάθεια του όμως ο ιδιοκτήτης να κάνει άνοιγμα και σε μερίδα των καταναλωτών που έχουν άλλες μουσικές προτιμήσεις διοργανώνει  βραδιές με ζωντανή μουσική που περιλαμβάνουν ακούσματα απο τζαζ, έντεχνο ενω στα πλαίσια των απόκριων που πλησιάζουν σχεδιάζει να κάνει βραδιές με το ανάλογο περιεχόμενο.

Η συσχετιση

Τι σχέση έχουν όμως οι δύο περιπτώσεις; Στον καπιταλισμό τα κόμματα που έχουν επιλέξει να υπηρετούν το σύστημα δεν είναι παρα μαγαζιά τα οποία ψάχνουν τρόπους να προσελκύσουν την πελατεία τους. Οπως λοιπόν ο φίλος μας επιχειρεί να βρει πελάτες του και απο ανθρώπους  άλλων μουσικών ακουσμάτων έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αυξήσει τους πελάτες-ψηφοφόρους του μέσω της  πολιτικής σύμπραξης με άτομα άλλων ιδεολογικών αντιλήψεων. Τα ανοίγματα αυτοί όμως πρέπει να γίνοται κατα τρόπο ο οποίος δε θα αλλοιώνει το στυλ του μαγαζιού γεγονός που θα προκαλούσε δυσφορία στην αρχική πελατεία του μαγαζιού. Φανταστείτε για παράδειγμα να διοργανωνόταν στο μπαράκι μουσική βραδιά αφιερωμένη στα σκυλάδικα, η αντίδραση των θαμώνων του μαγαζιού θα ήταν αρνητική. Το ίδιο ισχύει και με το ΣΥΡΙΖΑ , στην προσπάθεια του να προσεγγίσει νέα πελατεία με εθνικιστικές αντιλήψεις έθιξε την αισθητική των θαμώνων του.

Συμπληρωματικά

    Στο σημείο αυτό όμως αξίζει να τονίσουμε και την υποκρισία όλων αυτών που θεωρούν εαυτόν θιγμένο απο τέτοιου είδους πολιτικές επιλογές. Το συγκεκριμένο κόμμα έχει συμπράξει με ακροδεξιούς (Καρατζαφέρης) τόσο σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης (Ικαρία) όσο και σε επίπεδο λαικού κινήματος (Ομοσπονδία τυφλών )  ενω παράλληλα διατηρεί στις τάξεις του στέλεχος (Κολλάς) το οποίο έχει δηλώσει ανοιχτά οτι ειναι εθνικοσοσιαλιστής. Μαλιστα οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο των Ε.Β.Ε την Πατρα έφτασαν στο σημείο να συνεργαστούν ακόμα και με ΧΑυγίτες προκειμένου να συγκροτήσουν ενιαίο ψηφοδέλτιο απέναντι στις δυνάμεις της Λαικής Συμμαχίας. Οι παραπάνω επιλογές όχι μονο δεν αποδοκιμάστηκαν αλλα επιβραβεύτηκαν και απο την πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που δραστηριοποιούνται στους συγκεκριμένους χώρους. Οσο λοιπό και αν προσπαθούν κάποιοι να διατηρήσουν τα προσχήματα Οσο λοιπον και αν προσπαθούν κάποιοι να διατηρήσουν τα προσχήματα εκείνο που αποδεικνύεται σε κάθε πολιτικό βήμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι οτι ο  βασιλιάς ειναι γυμνός.

 

                       

Συνεχίζει απτόητος ο προβοκάτορας του TVXS

 Συνεχίζει απτόητος ο προβοκάτορας του TVXS

Γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο για εμφανώς προβοκατόρικο αντι-ΚΚΕ δημοσίευμα που αρχικά διακινήθηκε από το Left.gr και στην συνέχεια από την "Αυγηανή" και το TVXS του κ.Κούλουγλου. και αφορούσε την ψήφο των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ σε νόμο που αφορούσε την ευνοϊκότερη της σημερινής μεταχείρηση των μεταναστριών στις χώρες της ΕΕ

Παρά την διευκρινιστική ανακοίνωση του ΚΚΕ , το κράξιμο στον σχολιασμό στο ίδιο το TVXS, και την ονομαστική αναφορά του TVXS από το 902, ο προβοκάτορας του  TVXS συνεχίζει απτόητος και αποδεικνύεται ...αλεξίτσιπος, αφού έχει το θράσος να επανέλθει στο ζήτημα δημοσιεύοντας την  ανακοίνωση του ΚΚΕ με τίτλο:

"Σε λάθος του Ευρωκοινοβουλίου αποδίδει το ΚΚΕ την θέση των βουλευτών του"

-"Αποδίδει το ΚΚΕ" λοιπόν κύριε  Κούλογλου την "θέση των βουλευτών του";

Λέει δηλαδή ψέμματα η ανακοίνωση του ΚΚΕ για την θέση των βουλευτών του κύριε Κούλογλου και εσείς λέγατε την "αλήθεια";

-Ποιά είναι "η θέση των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ" κύριε Κούλογλου την οποία "το ΚΚΕ αποδίδει σε λάθος του Ευρωκοινοβουλίου";

Η θέση που πράγματι πήραν ή αυτή που ψευδώς και καταφανέστατα εσκεμμένα προβοκατόρικα τους φορτώσατε;

Το εσκεμμένο (άρα και το προβοκατόρικο) προκύπτει από το γεγονός πως παρουσιάζετε την ανακοίνωση του ΚΚΕ, και συνεπώς την έχετε υπόψην σας. Άρα θα χρειάζονται και ένα τουλάχιστον στοιχείο για την διαψεύσετε.

Γιατί η ανακοίνωση των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ λέει επί λέξη πως "οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ έδωσαν θετική ψήφο - όπως προκύπτει αναμφισβήτητα από τα επίσημα Πρακτικά ψηφοφορίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. "

Ελέγξατε λοιπόν τα συγκεκριμένα πρακτικά και ανακαλύψατε πως το ΚΚΕ ψεύδεται κ.Κούλογλου;

Και αν ναι, γιατί δεν μας διαφωτίσατε και εμάς για την "ανακάλυψη" σας;

Από ότι φαίνεται όσο πλησιάζουν οι εκλογές, η "αριστερή" μπόχα θα σπάει ρουθούνια. 

Είδαν δημοσκοπικό προβάδισμα 0,3%(!!) τα κοράκια της "αριστεράς" και μύρισαν αίμα. Σκέψου να γίνουν και κυβέρνηση τι έχουν να δουν τα ματάκια μας και να ακούσουν τα αυτιά μας....

Βλέπε ακόμη:

• Βίος και πολιτεία του Στέλιου Κούλογλου (1+2)

Είναι κι αυτή η περίοδος που βρωμάει ρεφορμισμό

 Είναι κι αυτή η περίοδος που βρωμάει ρεφορμισμό

Και κάθε πέτρα από κάτω κρύβει δηλητήριο..

Ε ας διαβάσουμε κάτι για να θυμηθούμε και να εμπλουτίσουμε την ξύλινη γλώσσα μας..

Μια πολύ ενδιαφέρουσα και χρήσιμη επιλογή κειμένων από έργα των Μαρξ και Ενγκελς «Για τον Ρεφορμισμό» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή». Η κριτική της ρεφορμιστικής ιδεολογίας κατέχει πολύ σημαντική θέση στα έργα των δυο μεγάλων θεωρητικών της επαναστατικής ιδεολογίας της εργατικής τάξης.

Ο Μαρξ και ο Ενγκελς αντιμετώπισαν τις διάφορες μορφές της ρεφορμιστικής ιδεολογίας και τις διάφορες εκδηλώσεις της επιρροής της στο εργατικό κίνημα. Αυτές οι μορφές ήταν ο αστικός ρεφορμισμός κι ο στενά συνδεδεμένος μ' αυτόν αστικός σοσιαλισμός, ο μικροαστικός ρεφορμιστικός σοσιαλισμός που άσκησε σοβαρή επιρροή στο εργατικό κίνημα στην αρχική περίοδο ανάπτυξής του, οι ρεφορμιστικές τάσεις μέσα στο ίδιο το εργατικό κίνημα (τρεϊντ-γιουνισμός, λασαλισμός) και η ρεφορμιστική τάση, που εξαπλώθηκε μέσα στα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Πολεμώντας όλες αυτές τις τάσεις ο Μαρξ και ο Ενγκελς αποκάλυψαν τις αληθινές ταξικές τους ρίζες, άσκησαν κριτική στα βασικά τους δόγματα και απέδειξαν τον ουτοπικό χαρακτήρα και τη χρεοκοπία των ρεφορμιστικών επιδιώξεων. Ηταν αυτοί επίσης που έδειξαν τη σύνδεση των αναμορφωμένων ρεφορμιστικών τάσεων με την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος.

Στο σύγχρονο κόσμο, που η αστική τάξη βρίσκει διεξόδους σε όλο και πιο σύνθετες μεθόδους επηρεασμού της σκέψης και της ιδεολογίας της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, η αναφορά στις πεντακάθαρες απόψεις των Μαρξ-Ενγκελς αποκαλύπτει πρώτα απ' όλα πόσο πραγματικά παλιές και ξεπερασμένες είναι κάποιες θεωρίες που σερβίρονται σαν «σύγχρονες» ακόμα στην εποχή μας. Επίσης οι μεγάλοι κλασικοί της ιδεολογίας της εργατικής τάξης, με την επιστημονική τους ανάλυση, δίνουν τη μοναδική πραγματική ιστορική προοπτική που μπορεί να έχει το εργατικό κίνημα. Το επαναστατικό πέρασμα από τον κατώτερο κοινωνικοοικονομικό σχηματισμό του καπιταλισμού στον ανώτερο του σοσιαλισμού.

Αναρτήθηκε από loutsiano

«Δευτέρα Παρουσία» είναι οι υποσχέσεις ότι θα μοιραστεί η πίτα!

«Δευτέρα Παρουσία» είναι οι υποσχέσεις ότι θα μοιραστεί η πίτα!

Η προχτεσινή παρέμβαση της Αλ. Παπαρήγα εκ μέρους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ στη Βουλή, στη συζήτηση για το νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, «έκλεισε» με μια ενδιαφέρουσα τοποθέτηση για την κρίση, τη συζήτηση για αλλαγή μείγματος διαχείρισης κ.λπ. Επισημαίνουμε ορισμένα βασικά σημεία αυτής της τοποθέτησης.

***

Σχετικά με το όλο και περισσότερο προβαλλόμενο το τελευταίο διάστημα ζήτημα της ανάκαμψης σημείωσε: «Η πρόβλεψη όχι μόνο η δική μας - εδώ, τεχνοκρατικά, συμπίπτουμε και με τους πολιτικούς μας αντιπάλους - είναι ότι δεν είναι σίγουρο ακόμα εάν η κρίση στην Ελλάδα έπιασε πάτο. Μπορεί να έπιασε. Αν δεν πιάσει πάτο, δεν θα επέλθει ανάκαμψη. Αν δεν έχει πιάσει πάτο και απέχει ακόμα από αυτόν, η ανάκαμψη θα είναι πολύ πιο αργή και εάν γίνει, θα είναι πραγματικά, εξαιρετικά αναιμική. Δεν το λέμε εμείς. Οταν προβλέπουν 2% ανάπτυξη για όλη την Ευρώπη, καταλαβαίνετε τι ρυθμό θα έχει στην Ελλάδα».

***

Αντικειμενικά διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για να αλλάξει το μείγμα της διαχείρισης: «Ναι, εμείς πιστεύουμε ότι γίνονται συζητήσεις, για να αλλάξει η διαχείριση. Ενδεχομένως, να χαλαρώσουν και οι δημοσιονομικοί δείκτες. Δεν μπορεί να πάει έτσι η Ευρωπαϊκή Ενωση. Εκεί ελπίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ, να συμπέσει χρονικά με την αλλαγή του μείγματος και να μας πει ότι έχει αριστερή πολιτική. Δεν μπορεί να μείνει η διαχείριση όπως είναι. Θα αλλάξει. Αυτό θα καθοριστεί, βεβαίως, από διαπραγματεύσεις.
Μπορεί και να παραταθεί ο χρόνος αυτής της διαχείρισης. Δεν φαίνεται, όμως, ότι έχει πάρα πολλά ψωμιά. Τώρα, μάλιστα, που μπήκε και η Ουκρανία στη μέση με τις αντιθέσεις, θα αλλάξει η διαχείριση, θα υπάρξει κάποια χαλάρωση. Μπορεί να υπάρξει και μία διευθέτηση του χρέους. Από αυτήν δεν πρόκειται να επωφεληθούν οι λαοί. Μπορεί το πρωτογενές πλεόνασμα να φτάσει και τα 4 δισεκατομμύρια και μερικά "ψίχουλα" σε κάποιες ομάδες να μοιραστούν. Ομως, επιστροφή των όποιων κατακτήσεων είχαμε, δεν πρόκειται να γίνει. Η ανεργία θα είναι υψηλή. Η πείρα της Αργεντινής τα έδειξε.
Ακόμα και αν βγει η καπιταλιστική Ελλάδα - με την εξουσία και την οικονομία στα χέρια του κεφαλαίου - από την Ευρωπαϊκή Ενωση δεν πρόκειται να γίνει κάτι. Θα συνδεθεί με κάποιο άλλο διεθνές νόμισμα (π.χ. δολάριο), με κάποιο άλλο κέντρο και θα μπορεί να τυπώνει και χρήματα. Θα ανέβει ο πληθωρισμός, όμως και πάλι θα φεύγουν κεφαλαιοκράτες από την Ελλάδα και θα πηγαίνουν αλλού και πάλι θα ανεβαίνει η ανεργία. Αυτά είναι αναπόφευκτα».

***

Σχετικά με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και την επιχειρηματολογία ότι οι θέσεις του ΚΚΕ είναι για τη Δευτέρα Παρουσία:
«Γιατί τα λέμε αυτά; Γιατί και αυτά που λέτε ότι θα κάνετε δεν πρόκειται να γίνουν. Ούτε καν αυτά! Αυτά που λέτε ότι είναι καλά, είναι πολύ μακριά από αυτά που θέλουμε εμείς, όμως ούτε αυτά μπορούν να γίνουν.
Γι' αυτό το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας θεωρεί ότι η "Δευτέρα Παρουσία" είναι αυτά που υπόσχεστε, ότι θα γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα και θα μοιραστεί η πίτα. Δεν θα είναι ούτε η αναδιανομή αυτή που ξέρουμε. Αυτά είναι "Δευτέρα Παρουσία". Το "Πρώτη" ή "Δεύτερη Παρουσία" σχετίζεται με το αν είναι ρεαλιστικά σε σχέση με την αγορά και σε σχέση με τις τέσσερις ελευθερίες της ΕΕ, του Μάαστριχτ. Αυτά που λέμε εμείς εσείς λέτε ότι δεν είναι ρεαλιστικά σήμερα, όμως το πραγματικό ζήτημα είναι ότι δεν έχει αποφασίσει ο λαός να τα κάνει. Στη μια λοιπόν έχει να αποφασίσει ο λαός και στην άλλη έχει να αποφασίσει η αγορά. Το τι αποφασίζει η αγορά το ξέρετε».

Επίθεση των ΜΑΤ έξω από την Αλεξανδρούπολη

Επίθεση των ΜΑΤ έξω από την Αλεξανδρούπολη

Με ΜΑΤ και χημικά χτύπησε η κυβέρνηση τους αγρότες του Νότιου Εβρου, που χθες το πρωί ξεκίνησαν από το μπλόκο των Φερρών με τα αγροτικά τους μηχανήματα, για να κάνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Αντιπεριφέρεια Εβρου στην Αλεξανδρούπολη και να επιδώσουν ψήφισμα με τα αιτήματά τους στην αντιπεριφερειάρχη. Η κατασταλτική επίθεση έγινε στην είσοδο της πόλης, στη γέφυρα του Μαΐστρου. Μετά την επίθεση, οι αγρότες ανασυντάχθηκαν και κατάφεραν να περάσουν το μπλόκο των ΜΑΤ. Στη συνέχεια, ξεκίνησαν πάλι με τα αγροτικά τους μηχανήματα και επέστρεψαν στις Φέρρες, όπου θα σχεδιάσουν τις επόμενες κινήσεις τους. Την καταστολή καταδίκασαν οι αγρότες από τα μπλόκα της Ορεστιάδας και της Κορνοφωλιάς. Συγκέντρωση καταδίκης του αυταρχισμού και αλληλεγγύης στους αγρότες οργανώνουν σήμερα στις 12 το μεσημέρι στο Δημαρχείο Αλεξανδρούπολης το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ, η ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ και η ΟΓΕ. Η Τομεακή Οργάνωση Εβρου του ΚΚΕ καταγγέλλει το βίαιο χτύπημα των αγροτών από τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και καλεί σε δυνάμωμα της αλληλεγγύης.

    

Βρετανία- Η «ελευθερία κίνησης εργαζομένων» ... χωρίς δικαιώματα

Η «ελευθερία κίνησης εργαζομένων» ... χωρίς δικαιώματα

Το παράδειγμα της Βρετανίας

Από παλιότερη κινητοποίηση δημοσίων υπαλλήλων

Το τελευταίο διάστημα στη Βρετανία γίνεται έντονη συζήτηση για τα μέτρα περιορισμού της εισροής μεταναστών στη χώρα. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αφορμή στάθηκε η άρση των περιορισμών που ίσχυαν για Βουλγαρία και Ρουμανία, χώρες που μπήκαν στην ΕΕ το 2007. Βέβαια αυτή είναι μια συζήτηση που γίνεται σε πολλές χώρες της ΕΕ, αλλά και στην Αμερική. Τα βρετανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης τον τελευταίο χρόνο έχουν δημιουργήσει το κατάλληλο κλίμα όχι μόνο για να περάσουν με ευκολία τα μέτρα, αλλά πολύ περισσότερο για να περάσει στα ψιλά η γενικευμένη επίθεση στη ζωή της εργατικής τάξης, αλλά και να φορτωθούν οι μετανάστες τα δεινά των Βρετανών εργατών. Πρωτοσέλιδα με λεωφορεία γεμάτα από «τεμπέληδες» μετανάστες που θα έρθουν στη Βρετανία να ζήσουν από τα επιδόματα, να μεθάνε και να δημιουργούν προβλήματα. Reality στην τηλεόραση με μπεκρήδες μετανάστες. Καμπάνια της κυβέρνησης για να προβληθούν σε αυτές τις χώρες τα άσχημα της Βρετανίας, για να μη θέλει να έρθει κανείς. Σάμπως ο μετανάστης έρχεται στη Βρετανία για τον καλό καιρό και την ξακουστή βρετανική φιλοξενία... Δημιουργήθηκε ένα κλίμα τρομοκρατίας για την επέλαση που αναμενόταν το Γενάρη από την Ανατολική Ευρώπη, τι κι αν έχουν έρθει μόνο 30 Ρουμάνοι από την αρχή του χρόνου!

Ελεύθεροι να έρθετε, αλλά χωρίς δικαιώματα

Εκτός από την καμπάνια ξενοφοβίας, μια από τις χαρακτηριστικές στιγμές της οποίας ήταν τα φορτηγά που κυκλοφόρησαν σε βρετανικούς δρόμους με τεράστια μηνύματα «Είσαι στη Βρετανία παράνομα; Γύρνα πίσω ή κινδυνεύεις να συλληφθείς», πέρασαν μια σειρά από μέτρα. Το Δεκέμβρη η κυβέρνηση εισήγαγε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος (έπρεπε να προλάβει τους 30 Ρουμάνους...) νομοθεσία για να περιορίσει την πρόσβαση των μεταναστών που είναι πολίτες της ΕΕ σε μια σειρά από υπηρεσίες και επιδόματα πρόνοιας. Πλέον δεν δικαιούνται να παίρνουν επιδόματα για τους πρώτους 3 μήνες. Μπήκαν επιπλέον εμπόδια στη χορήγηση επιδομάτων και προϋποθέσεις όπως η γνώση αγγλικής γλώσσας. Θα εφαρμοστεί μέσα στο χρόνο διαδικασία διαγωνισμάτων και αξιολογήσεων για την παραμονή ή όχι στη Βρετανία μεταναστών από ΕΕ που δεν βρίσκουν δουλειά.
Φυσικά στο στόχαστρο είναι όλοι οι μετανάστες, όχι μόνο αυτοί από την ΕΕ. Οι μετανάστες εκτός ΕΕ θα πληρώνουν 200 λίρες το χρόνο για το εθνικό σύστημα υγείας. Μάλιστα, το καινούριο νομοθετικό πακέτο στο όνομα του να μην έχουν οι παράνομοι μετανάστες πρόσβαση σε τραπεζικούς λογαριασμούς, στέγαση και πρόνοια, μετατρέπει γιατρούς, υπαλλήλους στις τράπεζες και σπιτονοικοκύρηδες σε συνοριοφύλακες. Τα πρόστιμα γι' αυτούς που δεν εμποδίζουν τους μετανάστες που δεν έχουν τα σχετικά δικαιολογητικά είναι τσουχτερά. Πλέον μόνο με διαβατήριο μπορεί κανείς να πάει στο νοσοκομείο!

Σε κάθε χώρα το κεφάλαιο ελεύθερα διώχνει ή «δέχεται» ντόπιους και ξένους εργάτες, ανάλογα με τις ανάγκες του

Αφίσα από πρόσφατη αντιμεταναστευτική εκστρατεία του βρετανικού Κόμματος Ανεξαρτησίας...

Η στρόφιγγα της μετανάστευσης πάντα ανοιγόκλεινε. Η Βρετανία ξέρει καλύτερα από κάθε άλλη χώρα της ΕΕ τι σημαίνει μετανάστευση. Με βάση έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας το 2011, 4,7 εκατομμύρια Βρετανοί ζουν στο εξωτερικό, οι περισσότεροι από κάθε άλλη χώρα της ΕΕ. Οπως και σε κάθε χώρα το κεφάλαιο επιλέγει σε ποιες φάσεις χρειάζεται περισσότερους μετανάστες. Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έδωσε τη δυνατότητα σε 800 εκατομμύρια πολίτες της Κοινοπολιτείας (αποικίες της Βρετανίας) να ζήσουν και να εργαστούν χωρίς βίζα. Τους έφερε μάλιστα με πλοία. Κι αυτό γιατί είχε ανάγκη από ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό. Υστερα βέβαια εφάρμοσε περιοριστικά μέτρα και επί της ουσίας κατάργησε τα δικαιώματα μετανάστευσης της Κοινοπολιτείας. Αυτό βέβαια δεν είναι βρετανική πρωτοτυπία. Οι ΗΠΑ δέχτηκαν από το 1900 μέχρι το 1920 24 εκατομμύρια μετανάστες. Μετά όμως ξεκίνησε ο αυστηρός έλεγχος.
Η συζήτηση για τα αντιμεταναστευτικά μέτρα συνδέθηκε με το ζήτημα της θέσης ακόμα και της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ. Ο Κάμερον μάλιστα κατηγορήθηκε ότι προσβάλλει την ελευθερία κίνησης εργατικού δυναμικού, ακρογωνιαίο λίθο της Ενωσης. Βέβαια, η Βρετανία κάθε άλλο παρά μόνη της είναι στην ΕΕ. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση Κάμερον: «Η ελευθερία κίνησης δεν μπορεί να είναι αυθαίρετη. Η κυβέρνηση δουλεύει μαζί με Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία και άλλους, ώστε να μη γίνει ελευθερία απόκτησης επιδομάτων». Προειδοποίησε μάλιστα ότι θα ασκήσει βέτο στην ένταξη νέων χωρών στην ΕΕ, αν δεν υπάρξουν σκληρότεροι περιορισμοί για να εμποδίσουν μεγάλο κύμα μετανάστευσης από την Ανατολική Ευρώπη στη Βρετανία.

«Επέστρεψε στην πατρίδα σου ή συλλαμβάνεσαι» απειλεί τους ξένους οικονομικούς πρόσφυγες αφίσα της βρετανικής κυβέρνησης

Το μεταναστευτικό είναι ο δούρειος ίππος για την επίθεση στην πρόνοια σε όλες τις χώρες. Και η επίθεση αυτή δεν θα σταματήσει στους μετανάστες. Η δήλωση της Βίβιαν Ρέντινγκ, επιτρόπου της Κομισιόν, είναι διαφωτιστική: «Από ό,τι φαίνεται πολλά εθνικά συστήματα είναι πολύ γενναιόδωρα. Μην κατηγορείτε την Κομισιόν ή τους κανόνες της ΕΕ για εθνικές επιλογές και εθνικά συστήματα. Αν τα μέλη-κράτη θέλουν να περιορίσουν τη διάθεση κοινωνικών παροχών σε πολίτες της ΕΕ, μπορούν να κάνουν 2 πράγματα. Να αλλάξουν το εθνικό σύστημα για να γίνει λιγότερο γενναιόδωρο. Να εφαρμόσουν τους υπάρχοντες κανονισμούς της ΕΕ που θωρακίζουν από την κατάχρησή τους».
Η ελευθερία κίνησης εργατικού δυναμικού είναι στρατηγική επιδίωξη του κεφαλαίου. Δεν είναι τυχαίο ότι οι «Financial Times» είχαν τίτλο «Οι εργάτες της ΕΕ πρέπει να μείνουν ελεύθεροι. Η ΕΕ πρέπει να μείνει πιστή στην ελευθερία κίνησης εργατικού δυναμικού», αλλά με τους πιο σκληρούς εκμεταλλευτικούς όρους. Η αστική τάξη επιλέγει τι γράφεται σε ποια εφημερίδα... Στο ίδιο άρθρο στοιχειοθετείται η θετική συνεισφορά των μεταναστών στη βρετανική οικονομία τις τελευταίες 2 δεκαετίες. Οι μετανάστες κάλυψαν κενά στην αγορά, δεν μετατόπισαν τους ντόπιους εργάτες. Η απασχόληση των μεταναστών και η αύξηση της παραγωγικότητας είχε άμεση, θετική και σημαντική σύνδεση. Οι μετανάστες συνεισφέρουν στην οικονομία 8,8 εκατομμύρια λίρες παραπάνω από ό,τι καταναλώνουν σε δημόσιες υπηρεσίες. Οι λύσεις που προτείνει η εν λόγω εφημερίδα, εκφράζοντας τις επιδιώξεις του κεφαλαίου, είναι να ξανασκεφτούμε το εθνικό σύστημα πρόνοιας και μεταβατικά μέτρα μετά την ένταξη νέων κρατών-μελών.

Ενιαίος αγώνας ντόπιων και ξένων εργαζομένων, εντός και εκτός Ελλάδας

Η ελευθερία κίνησης εργατικού δυναμικού στην ΕΕ εξασφαλίζει στο κεφάλαιο σε κάθε φάση να επιλέγει πόσους μετανάστες και σε ποιους κλάδους τούς χρειάζεται. Η τάση χειροτέρευσης της ζωής των εργαζομένων είναι ενιαία σε όλη την Ευρώπη, πάει χέρι χέρι με τα αντιμεταναστευτικά μέτρα, με την έξαρση των φαινομένων της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Ο μετανάστης δεν μπορεί να βρει διέξοδο ούτε στην πατρίδα του, ούτε στη χώρα υποδοχής. Γι' αυτό και ο αγώνας για ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για την αντεπίθεση των λαϊκών στρωμάτων δεν σταματάει στα σύνορα της Ελλάδας. Οι Ελληνες μετανάστες και οι ντόπιοι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα, αλλά επιβάλλεται να αναπτύξουν κοινή πάλη. Το ΚΚΕ και οι Οργανώσεις του στο εξωτερικό πρωτοστατούν στην οργάνωση των Ελλήνων μεταναστών, στην οργάνωση της πάλης στους χώρους δουλειάς.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ «Ανάβει φωτιές» η ρωσική υποκλοπή συνομιλίας Αμερικανών διπλωματών

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

«Ανάβει φωτιές» η ρωσική υποκλοπή συνομιλίας Αμερικανών διπλωματών

Η φράση «να πάει να ...η ΕΕ» έφερε σε αμηχανία ΗΠΑ και ΕΕ

Από την προχτεσινή συνάντηση του Ουκρανού Προέδρου με την Αμερικανίδα διπλωμάτη

Αλλο ένα δείγμα της κλιμάκωσης του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού στην Ουκρανία για τη γεωστρατηγική της θέση και τον προσανατολισμό των συμμαχιών της αστικής τάξης είναι και το περιστατικό που κατά πάσα πιθανότητα συνέβη προχθές και από χθες κάνει το γύρο του κόσμου. Πρόκειται για την υποκλοπή τηλεφωνικής συνομιλίας της βοηθού υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ, αρμόδιας για τις Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, και του πρέσβη των ΗΠΑ στην Ουκρανία Τζέφρι Πίατ, όπου η πρώτη μιλάει απαξιωτικά για την ΕΕ και το ρόλο της στη χώρα με τη φράση «Να πάει να γ... η ΕΕ».

Η υποκλοπή, που αποδίδεται στις ρωσικές υπηρεσίες και αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα της ρωσικής κυβέρνησης, αναφέρεται σε 4λεπτη συνομιλία των δύο αξιωματούχων που εμφανίστηκε στη διαδικτυακή πλατφόρμα «Υοu Tube». Συγκεκριμένα, η Β. Νούλαντ (που πρόσφατα ήρθε στην Αθήνα και την Κύπρο) πραγματοποιεί επίσκεψη στο Κίεβο και τον τελευταίο καιρό έχει εμπλακεί ενεργά στη σύγκρουση στην Ουκρανία. Μιλώντας στο τηλέφωνο με τον Αμερικανό πρέσβη πραγματεύονται το ζήτημα της καλύτερης στρατηγικής που πρέπει να ακολουθηθεί για το ρόλο της ΕΕ και του ΟΗΕ. Εκεί η Νούλαντ επικαλείται το όνομα του διπλωμάτη του ΟΗΕ Ρόμπερτ Σέρι, ο οποίος ορίστηκε πριν από μέρες ειδικός απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για την Ουκρανία, και λέει χαρακτηριστικά: «Αυτός ο τύπος του ΟΗΕ, ο Ρόμπερτ Σέρι, θα ήταν τέλειος για να βοηθήσει να κολλήσουν τα πράγματα και να έχουμε τον ΟΗΕ να βοηθήσει να κολλήσουν και, ξέρεις, η ΕΕ ας πάει να γ...». Επίσης, μιλώντας για τους ηγέτες της αντιπολίτευσης, σημειώνει ότι ο Αρσένιι Γιάτσενιουκ, επικεφαλής του κόμματος της φυλακισμένης Γιούλιας Τιμοσένκο, έχει εμπειρία οικονομικής διαχείρισης, ενώ εμφανίζεται αρνητική στο ενδεχόμενο να εισέλθει σε μια νέα ουκρανική κυβέρνηση ο πρώην πυγμάχος και νυν ηγετικό στέλεχος της αντιπολίτευσης Βιτάλι Κλίτσκο.
Απαντώντας, ο πρέσβης σημειώνει: «Πρέπει να κάνουμε κάτι για να κολλήσουν όλα μαζί, γιατί πρέπει να είσαι σίγουρη ότι όταν κάτι θα αρχίσει να ξεκολλά, οι Ρώσοι θα δουλέψουν παρασκηνιακά προσπαθώντας να το τορπιλίσουν».
Οπως ήταν αναμενόμενο, η φρασεολογία προκάλεσε μεγάλη αμηχανία ανάμεσα στους εκπροσώπους της ΕΕ και των ΗΠΑ, ενώ η υποκλοπή της συνομιλίας, που παραδέχτηκε η εκπρόσωπος Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, εντείνει την αντιπαράθεση με τη Ρωσία.
Η εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Τζένιφερ Πσάκι δεν διέψευσε ότι έγινε η τηλεφωνική αυτή συνομιλία, αλλά αρνήθηκε να σχολιάσει το περιεχόμενο μιας «ιδιωτικής διπλωματικής συζήτησης».
Ανέφερε ότι δεν έχει «λεπτομέρειες από ανεξάρτητες πηγές για την προέλευση του βίντεο του YouTube», αλλά επέκρινε τις ρωσικές αρχές ότι προέβαλαν το θέμα αυτό αναρτώντας λεπτομερώς τη συνομιλία στο twitter. «Οι πρακτικές της Ρωσίας έπεσαν πολύ χαμηλά», είπε.
Και ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τζέι Κάρνεϊ υποστήριξε πως το γεγονός ότι η συνομιλία αναρτήθηκε στο twitter από τη ρωσική κυβέρνηση είναι ενδεικτικό του ρόλου της Ρωσίας.
Η Πσάκι διευκρίνισε ότι η Αμερικανίδα υφυπουργός ζήτησε συγγνώμη, λέγοντας: «Συνεργαζόμαστε στενά με την ΕΕ και με τους εκπροσώπους της. Η Βικτόρια Νούλαντ ήταν σε στενή επαφή με την επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Διπλωματίας Κάθριν Αστον και σε επαφή με τους Ευρωπαίους ομολόγους της και βεβαίως ζήτησε συγγνώμη για τις δηλώσεις».
Από την πλευρά της η ΕΕ δήλωσε ότι δεν σχολιάζει συνομιλίες προϊόν υποκλοπών.
Κατά τα άλλα, στην ίδια την Ουκρανία συνεχίζονται οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, με την αντιπολίτευση να λέει ότι θα φέρει την επόμενη βδομάδα σχέδιο για την αναθεώρηση του Συντάγματος, ενώ σήμερα επίσης αναμένεται στο Σότσι η συνάντηση του Προέδρου Γιανουκόβιτς με τον Ρώσο ομόλογό του Βλ. Πούτιν.
Σε μια άλλη σημαντική εξέλιξη ο υπηρεσιακός υπουργός Εσωτερικών Βιτάλι Ζαχρατσένκο δήλωσε ότι εθνικιστές και ακροδεξιοί που συμμετέχουν στις διαδηλώσεις και έχουν καταλάβει το κτίριο των Συνδικάτων ετοίμαζαν ακόμα και μεγάλο τρομοκρατικό χτύπημα. Οπως είπε, η έρευνα από την πρόσφατη έκρηξη σε αυτό το κτίριο δείχνει ότι συγκεντρώνεται μεγάλη ποσότητα εκρηκτικών, ενώ σημείωσε ότι ο στόχος τους είναι να βάλουν εμπόδια στις διαπραγματεύσεις.