«Μάγκας» στους πρόσφυγες, «κότα» σε ΝΑΤΟ και ΕΕ…

Από atexnos2019 atexnos2019

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Τον ξέρουμε τον ένοχο, είναι γνωστή η αιτία. Η θλιβερή, απάνθρωπη εικόνα στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο, με χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες εγκλωβισμένους στη «νεκρή ζώνη», ανάμεσα σε πάνοπλους έλληνες και τούρκους αστυνομικούς, είναι ο καθρέφτης της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας.

Η έκρυθμη κατάσταση στα σύνορα φέρει φαρδιά πλατιά την σφραγίδα των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ. Αυτοί, με την ενεργό συμμετοχή της αντιδραστικής τουρκικής κυβέρνησης, αιματοκύλλησαν το λαό της Συρίας οδηγώντας στον ξεριζωμό εκατομμύρια ανθρώπους. Είναι οι ίδιοι που, με τις ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές τους επεμβάσεις την τελευταία εικοσαετία, μακελεύουν τους λαούς της Μέσης Ανατολής για τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων.

Ο ιμπεριαλισμός «θρέφει» τον εθνικισμό και το ρατσισμό. Σκόπιμα στοχοποιούνται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, ώστε να συσκοτιστεί ο ρόλος των ιμπεριαλιστών και να «ξεπλυθεί» ο επαίσχυντος, βρώμικος ρόλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Όσοι, με περισσό ρατσιστικό θράσος, τα βάζουν με τους πρόσφυγες και μετανάστες αποκαλώντας τους «λαθροεισβολείς», δεν ψελλίζουν ούτε κουβέντα για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Χυδαιολογούν απέναντι στον πρόσφυγα, αλλά «χτυπούν προσοχή» στους αμερικανονατοικούς φονιάδες. Τέτοια είναι η… ελληνόψυχη «λεβεντιά» τους.

Την ίδια πρακτική φαίνεται πως ακολουθεί και η κυβέρνηση της ΝΔ. Αντί να καταγγείλει την συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας (για την οποία φέρει τεράστια ευθύνη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) που εγκλωβίζει εκατοντάδες χιλιάδες ξεριζωμένους στην Ελλάδα, ετοιμάζει κέντρα τύπου «Γκουαντάναμο» στα νησιά. Αντί να υψώσει τη φωνή της σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ που ενθαρρύνουν τα εγκλήματα της Τουρκίας στη Β. Συρία, κάνει επίδειξη ισχύος στα σύνορα με καταστολή, χημικά και δακρυγόνα.

Για να τελειώνουμε, λοιπόν:

Ο ελληνικός λαός δεν έχει να χωρίσει τίποτα με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, οι οποίοι είναι τα θύματα των βάρβαρων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.

Αντίθετα, εχθροί του λαού μας ήταν και είναι οι ευρωατλαντικοί φονιάδες, οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις και οι λακέδες τους, το ίδιο το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και αναπαράγει τους πολέμους, τη φτώχεια και την προσφυγιά.

ΚΚΕ: Τα αυξημένα κύματα προσφύγων δεν αντιμετωπίζονται με καταστολή, αλλά με ανυπακοή στα ευρωατλαντικά σχέδια

Από ΑΤΕΧΝΩΣ 2020

Σε σχόλιό του για τις τελευταίες εξελίξεις στο προσφυγικό, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Τα αυξημένα κύματα προσφύγων, αποτέλεσμα των πολέμων, αλλά και των γεωπολιτικών παιχνιδιών που παίζονται στις πλάτες τους, δεν αντιμετωπίζονται με καταστολή, αλλά με ανυπακοή στα ευρωατλαντικά σχέδια που από τη μία διαλύουν χώρες και ξεριζώνουν λαούς και από την άλλη εγκλωβίζουν πρόσφυγες σε νησιά και σύνορα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, λοιπόν, να κάνει τους λεονταρισμούς της στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ που και την εισβολή της Τουρκίας στη Β. Συρία ενθαρρύνουν και τον εγκλωβισμό των προσφύγων προκαλούν, ως συνέπεια και των συμφωνιών τους με τον Ερντογάν, που τήρησαν ευλαβικά όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις».

Εδώ και τώρα η κυβέρνηση να αμφισβητήσει τη συμφωνία του Δουβλίνου

 (VIDEO)

«Το βασικό πρόβλημα αυτή την περίοδο είναι ότι καλούμαστε να διαχειριστούμε το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει υπογράψει μια κατάπτυστη συμφωνία η οποία μετατρέπει τα νησιά σε αποθήκες ψυχών, είτε με ανοιχτά είτε με κλειστά hot spot», τόνισε ο Κυριάκος Ιωαννίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας το πρωί της Κυριακής 1 Μάρτη στην ΕΡΤ 1.

Επισήμανε ότι «το βασικό είναι να απεγκλωβιστεί όλος αυτός ο κόσμος και η ΕΕ να ανοίξει τα σύνορά της με αναλογικότητα».

Ο Κ. Ιωαννίδης υπογράμμισε ότι «πρέπει να αμφισβητηθεί από την ελληνική κυβέρνηση η συμφωνία του Δουβλίνου και να επιταχυνθούν όλες οι διαδικασίες με πρόσληψη κατάλληλου προσωπικού, προκειμένου να επισπευσθούν οι διαδικασίες για τα ζητήματα παραχώρησης ασύλου. Άμεση προϋπόθεση να κλείσουν εδώ και τώρα όλες οι ανοιχτές ή κλειστές δομές στα νησιά, να μεταφερθούν οι πρόσφυγες στην ενδοχώρα σε ανοιχτές δομές προκειμένου να πάνε στη χώρα που θέλουν».

902.gr 

ΕΒΡΟΣ

 

Αν μού επιτρέπετε να πω κάτι για την κατάσταση στον Έβρο. Μερικοί από μας δεν μπορούμε να μισήσουμε κανέναν άνθρωπο. Ούτε τον Έλληνα που φοβάται για την ασφάλεια του, ούτε τον ξένο που ψάχνει μια καλύτερη ζωή. Δεν μπορούμε και δεν θέλουμε.

Αν είναι να ‘μισήσουμε’ κάτι, αυτό ας είναι οι διεθνείς πολιτικές που φέρνουν τους πολέμους στο κατώφλια μας. Κανένας άνθρωπος δεν βάζει τα παιδιά του να κοιμηθούν στις μόριες και στον Έβρο επειδή έχει απορρίψει από καπρίτσιο μια καλύτερη επιλογή. Η ζωή, ο πόλεμος, η φτώχεια τους έφεραν εδώ αυτούς τους ανθρώπους. Δεν είναι ούτε χειρότεροι, ούτε καλύτεροι από μας. Κι όσο κι αν οι άθλιοι Ερντογάν αυτού το κόσμου τους χρησιμοποιούν ως εργαλεία, οι άνθρωποι είναι άνθρωποι. Τέλος.

Δεν πρέπει να χυθεί αίμα. Οι στρατιώτες μας είναι 20χρονα παλικαράκια που με το όπλο που κρατούν δεν έχουν σκοτώσει ούτε μπεκάτσα. Καλά καλά δεν ξέρουν να το χειρίζονται, θα τους βάλουμε στην πρώτη γραμμή του πυρός να κάνουν τι; Να σκοτωθούν ή να σκοτώσουν; Κι αν απέναντί τους έχουν το παιδί ή την έγκυο, τι θα τους ζητήσουμε; Να πυροβολήσουν στο ψαχνό;

Κι εμείς που το ζητάμε αυτό από τα παιδιά μας είμαστε ποιοι;

Αυτοί που πολεμάν από τον καναπέ με όπλο το πληκτρολόγιο;

Αυτοί που περνάνε τα σύνορα για να αγοράσουν φτηνά σώβρακα, πλήττοντας έτσι την ελληνική οικονομία;

Αυτοί που στοιβάζουν τα μακαρόνια στο καρότσι επειδή έβηξε ο γείτονας στο ισόγειο;

Άκου φίλε. Μην μάς λες εμάς ‘η χώρα ΜΟΥ’ εκτός αν την πήρες προίκα από τον πατέρα σου. Η χώρα ανήκει σε όλους τους Έλληνες. Δεν είναι εργολαβία δική σου, δική μου ή κανενός.

Κι επειδή κάθε οικογένεια έχει την ιστορία της, ας πω κι εγώ κάτι για την δική μου.

Οι Τούρκοι έδιωξαν τους παππούδες μου από την Μικρά Ασία κι εκείνοι ήρθαν εδώ όπου τους αποκαλούσαν τουρκοσπορους, παστρικιές και πουτάνες.

Την γη που μεγάλωσε τον πατέρα μου, στου Μόρφου της Κύπρου, την κατοικούν οι Τούρκοι.

Ο πατέρας μου αν και Κυπριος, πήρε Ελληνική υπηκοότητα για να πολεμήσει στο Ελληνοαλβανικό έπος. Η μάνα μου καταδικάστηκε από τη χούντα των συνταγματαρχών σε 10 χρόνια φυλακή για αντιστασιακή δράση.

Τι θέλω να πω. Όλες οι οικογένειες έχουμε την ιστορία μας, έχουμε τον πόνο μας, έχουμε την περηφάνεια μας. Δεν είναι πιο ‘Έλληνας’ αυτός που φωνάζει πιο δυνατά ή σηκώνει πιο ψηλά την ελληνική σημαία.

Κάτι τελευταίο.Τα σύνορα του Έβρου δεν είναι μόνο ελληνικά. Είναι ευρωπαϊκά. Πρέπει να συγκληθεί Σύνοδος κορυφής και να συγκληθεί τώρα.

Αν είχα λύσεις κι απαντήσεις, θα είχα γίνει πολιτικός όταν μού το πρότειναν. Δεν έγινα γιατί δεν έχω και δεν είναι δική μου υποχρέωση να έχω. Κάποιους ψηφίσαμε για να κάνουν αυτή τη δουλειά. Το μόνο που πιστεύω είναι πως ο πόλεμος δεν είναι η απάντηση σε κανένα ερώτημα. Ούτε το αίμα, ούτε το μίσος. Γιατί μερικοί από μας δεν μπορούμε να μισήσουμε κανένα πλάσμα πάνω στη Γη.

Κι ούτε θέλουμε.

ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ

Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΕΔΩ 

Κραυγές μίσους στη Θερμή Λέσβου από κατοίκους εναντίον προσφυγικής βάρκας – Επίθεση σε σύμβουλο της Λαϊκής Συσπείρωσης

(VIDEO)

Κατιούσα

Εικόνες που κάνουν το στομάχι να σφίγγεται διαδραματίζονται αυτή τη τη στιγμή στο λιμανάκι της Θερμής Λέσβου, όπου έχει πλησιάσει βάρκα με πρόσφυγες, ανάμεσά τους γυναίκες και μωρά παιδιά. Κάτοικοι που έχουν συγκεντρωθεί στο σημείο παρεμποδίζουν την αποβίβαση των ανθρώπων, με κάποιους από αυτούς να επιδίδονται σε ρατσιστικές κραυγές, όπως “χρησιμοποιούν τα παιδιά ως ασπίδες”(sic), “ας μας πουν ρατσιστές και φασίστες”, “δε λυπάμαι ούτε τα παιδιά τους”, “να πάτε στην Τουρκία”,  “είσαι γκαστρωμένη; Στ’αρχ… μας, εμείς σε γ…;”,ενώ οι “μετριοπαθέστεροι” λένε πως “λυπούνται τα μωρά”, αλλά “δεν πάει άλλο”. Κατά διαστήματα, κάποιοι συγκεντρωμένοι, αλλά και οπερατέρ τοπικού μέσου, πετούν νερά και μπισκότα στους πρόσφυγες, με κάποιους να δίνουν “οδηγίες” να πιουν μόνο τα μωρά και οι γυναίκες, λες και οι υπόλοιποι δεν είναι άνθρωποι.
Το λιμενικό σύμφωνα με τη δημοσιογράφο από το stonisi.gr , που έκανε και τη ζωντανή μετάδοση από το σημείο, είναι εξαφανισμένο, στο σημείο φαίνεται μόνο κάποια παρουσία της αστυνομίας χωρίς ουσιαστικό ρόλο μέχρι στιγμής στα γεγονότα. Αξίζει να σημειωθεί πως μέχρι στιγμής οι τοπικές αρχές είναι άφαντες, αντίθετα έχει προσέλθει η Νίκη Τσιριγώτη από τη Λαϊκή Συσπείρωση, προσπαθώντας να ηρεμήσει τα πνεύματα και να στρέψει την οργή των συγκεντρωμένων στους πραγματικούς υπεύθυνους, δηλαδή τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την πολιτική εγκλωβισμού των μεταναστών στην οποία συναινούν Ελλάδα, Τουρκία και ΕΕ. Αυτά δεν άρεσαν σε τμήμα των παριστάμενων που άρχισαν τις αποδοκιμασίες, ενώ ένας εξ αυτών παρολίγον να επιτεθεί χειροδικώντας στη Νίκη Τσιριγώτη, γεγονός που απετράπη με την παρέμβαση των ψυχραιμότερων και την ίδια να δηλώνει πως δε θα φύγει από το σημείο, στέλνοντας μήνυμα ενάντια στον εκφοβισμό των κομμουνιστών και την ακροδεξιά ρητορική μίσους.

Η ένταση συνεχίζεται αυτή τη στιγμή, με τους συγκεντρωμένους να δηλώνουν αποφασισμένοι να μην αφήσουν να κατέβει κόσμος από τη βάρκα, αλλά η ζωντανή μετάδοση έχει διακοπεί, όπως είχε προειδοποιήσει πως μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή η ρεπόρτερ, καθώς επίθεση δεχόταν και το συνεργείο που καλύπτει το γεγονός, φωτορεπόρτερ διεθνών μέσων, αλλά και εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Για οποιαδήποτε εξέλιξη θα υπάρξει νεότερη ενημέρωση.

Καμμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους

Δεν υπάρχει ούτε ένας ή μια απ’ το «δεύτερο κύμα» μεταναστών / προσφύγων, εδώ και χρόνια, που να μην έχει να διηγηθεί μια προσωπική ιστορία στέρησης, έμμεσης βίας, άμεσης βίας, ανάγκης, πολέμου του ενός ή του άλλου είδους. (Αλλά μαζί και μια απίστευτη ιστορία αντοχής, επιμονής, κουράγιου, θάρρους…)

Μα τι στο διάολο; Όταν οι πανέλληνες «κάβλωναν» για να αποθεώσουν τους ντοπαρισμένους «πρωταθλητές» τους στους ολυμπιακούς του 2004 γινόταν παγκόσμιος πόλεμος; Δεν ήταν όλοι σ’ όλον αυτόν τον (φωτισμένο απ’ τον «ελληνικό πολιτισμό»….) πλανήτη εξίσου εκστασιασμένοι; Αυτοί εκεί πέρα στο αφγανιστάν και στο ιράκ, και οι άλλοι στην υποσαχάρια Αφρική, δεν ήταν έτοιμοι να χειροκροτήσουν τον Κεντέρη και την Θάνου; Τι στο διάολο; Τόσο πρωτόγονοι ήταν; Έτσι φαίνεται: οι πολιτισμένοι είναι τέτοιοι όσο κάνουν πολέμους χωρίς να τους υφίστανται… Και δεν υπάρχει αμφιβολία: οι έλληνες είναι υπερ-πολιτισμένοι αυτούς τους καιρούς…
 

Το ότι υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα σε «πρόσφυγες» και «μετανάστες» είναι μια πρωτοκοσμική τυποποίηση. Που θέλει να κρύψει ότι πριν, στη διάρκεια ή μετά από μια πρωτοκοσμική στρατιωτική εκστρατεία έχει καταστρωθεί και μπει σε εφαρμογή ένα σχέδιο οικονομικής λεηλασίας. Ο άγνωστος Α. Β. Abrams το θύμισε:

… Αυτή η σύγκρουση την τελευταία 15ετία έχει κλιμακωθεί με παγκόσμιες συνέπειες, περιλαμβάνοντας την στρατιωτική, την οικονομική και την πληροφοριακή σφαίρα – και μοιάζει να οδεύει προς κορύφωση καθώς εμφανίζονται σημάδια ακόμα μεγαλύτερων εντάσεων σε πολλά πεδία, απ’ τις στρατιωτικές εξελίξεις και τον αγώνα δρόμου των εξοπλισμών ως τους σκληρούς οικονομικούς πολέμους και τον ακόμα σκληρότερο πληροφοριακό πόλεμο….

Η σκληρότητα της οικονομικής διάστασης του 4ου παγκόσμιου πολέμου δεν είναι μόνο οι διακρατικές κυρώσεις / τιμωρίες και οι δασμοί.
Είναι επίσης το να λεηλατούνται ή να θάβονται οι στρατηγικές πρώτες ύλες σε διάφορα σημεία του πλανήτη, στερώντας απ’ τους ντόπιους πληθυσμούς ακόμα και τα στοιχειώδη για την ζωή τους. Αυτή η ουσιαστικά πολεμική σκληρότητα δεν έχει μόνο τους ορατούς οικονομικούς στόχους της· έχει και τις «αόρατες» εκστρατείες της, απ’ το Μπαγκλαντές ως το Μάλι…

Αν σε κυνηγούν οι ένοπλοι (σύμμαχοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κάποιας «μεγάλης» ή «μεσαίας» δύναμης) ίσως η «κακοτυχία» σου εξεταστεί με κάποια συμπάθεια· ίσως… Αν, όμως, σε κυνηγούν οι ceo που έχουν προσλάβει τους ένοπλους, τότε…. Στο κάτω κάτω, το να είσαι νικητής στον προηγούμενο παγκόσμιο πόλεμο (τον 3ο) σημαίνει ότι υπάρχουν ceo (και επιχειρήσεις) με δικά σου εθνικά διαβατήρια (ελληνικά εν προκειμένω) σε διάφορες περιοχές του κόσμου· όπου «ανάπτυξη» σημαίνει ακόμα και θάνατο…

Πότε γνώρισαν οι έλληνες μικροαστοί τους σύριους, τους ιρακινούς ή τους αφγανούς στα «σύνορά τους»; Τους ήξεραν από πάντα; Όχι, αλλά αυτό είναι μια αδιάφορη λεπτομέρεια της «μεγάλης κλίμακας γεγονότων» στα οποία συμμετέχουν κάνοντας τους ανήξερους. Το μόνο που ξέρουν γι’ αυτούς κι αυτές (αλλά και για τους παλαιστίνιους πρόσφυγες, και για τους αφρικάνους…) είναι πως πρόκειται για φουκαράδες. Άγνωστης κοινωνικής και πολιτικής αιτιολόγησης. Φουκαράδες εν δυνάμει επικίνδυνοι μάλιστα (καθότι αλλόθρησκοι…) Και το μόνο σχετικό μ’ αυτούς είναι η «χωρητικότητα» της ελληνικής «καλωσύνης»….

• Μήπως αυτοί οι καλωσυνάτοι ντόπιοι μικροαστοί στηρίζουν το κράτος τους για να εκπαιδεύει τους ισραηλινούς πιλότους που βομβαρδίζουν τις πόλεις σύριων και ιρακινών; 
• Μήπως αυτοί οι καλωσυνάτοι τύποι απλώνουν κόκκινα χαλιά όταν αποβιβάζονται για «ξεκούραση» (αλκοόλ και σεξ…) οι αμερικάνοι πεζοναύτες και λοιποί κατοχικοί της μέσης Ανατολής; 
• Μήπως γλύφουν τους γάλλους δολοφόνους της υποσαχάριας Αφρικής; 
• Μήπως δεν έχουν μπροστά τους «φουκαράδες» αλλά το αποτέλεσμα ενός καινούργιου παγκόσμιου πολέμου στον οποίο συμμετέχουν με χαρά, ελπίζοντας σ’ ένα ακόμα ωραίο πλιάτσικο;

Αν ναι τότε πράγματι έχουν απέναντί τους «εχθρούς», αδιάφορο αν είναι «πρόσφυγες» ή «μετανάστες»: είναι εχθροί επειδή θα έπρεπε να έχουν πεθάνει κι αυτοί…

Πηγή: Sarajevo

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

Οκτώ μήνες μετά τις εκλογές μοιάζει να έχουν τελειώσει τα επικοινωνιακά τεχνάσματα και για την κυβέρνηση  της Ν.Δ του  Κ. Μητσοτάκη, η οποία θα πρέπει να διαχειριστεί τις συνέπειες της πολιτικής της. Με τα επεισόδια  στα νησιά του ΒΑ Αιγαίου φαίνεται πως  η απώλεια  της λαϊκής συναίνεσης σε κυβερνητικές αποφάσεις να εμπεδώνεται όσο περισσότερο η κυβέρνηση θέλει να κάνει επίδειξη αποφασιστικότητας σε αντιλαϊκά μέτρα και όσο αυτή η  δυσφορία αντιμετωπίζεται με ένταση του αυταρχισμού.

               Και βέβαια δεν είναι μόνο η δική μας κυβέρνηση που με τις επιλογές της έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, αφού το σύνολο των αστικών δημοκρατιών μας θα πρέπει να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης  εις βάρος των εργαζομένων, των οποίων τις αντιδράσεις πρέπει να ελέγχει. Γι’ αυτό  και πολιτικές επιλογές για περιορισμό δικαιωμάτων όπως αυτό της ειρηνικής διαμαρτυρίας δεν είναι αποκλειστικότητα της ελληνικής κυβέρνησης.

Από τη μια λοιπόν το Σύνταγμα, με το άρθρο 11, κατοχυρώνει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, από την άλλη η κυβέρνηση  της Ν.Δ  νομοθετεί για περιστολή αυτού του δικαιώματος επικαλούμενη την προάσπιση της δημόσιας ασφάλειας και την αποφυγή  διατάραξης της κυκλοφορίας και της εμπορικής δραστηριότητας. Το σχέδιο νόμου για τις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις, σύμφωνα με τις διαρροές στα μέσα ενημέρωσης,  προβλέπει υπεύθυνο συνάθροισης» και εντεταλμένου της αστυνομίας στον οποίο θα απευθύνεται, «αναλογικότητα στην κατάληψη δημοσίου χώρου» αλλά και την αστική και ποινική ευθύνη για τον υπεύθυνο συνάθροισης.

            Κι ενώ λοιπόν η συλλογική δράση και η διαμαρτυρία θεωρούνται εκφράσεις  μιας ομαλοποιημένης πολιτικής συμπεριφοράς, βασικό δικαίωμα σε  κάθε αστική  δημοκρατική κοινωνία, δεν διστάζει η δημοκρατία μας όταν φοβάται πως απειλείται,  την επιβολή νόμιμων περιορισμών στην άσκηση αυτού του δικαιώματος. Και δεν είναι μόνο στη χώρα μας που περιορίζεται αυτό το δικαίωμα. Φαίνεται πως αυτή η τάση παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις και σ’ άλλες αστικές δημοκρατίες, όπως στη Γαλλία, που νόμος "ενάντια στον χουλιγκανισμό", μεταξύ άλλων, απαγορεύει από διαδηλωτές να κρύβουν τα πρόσωπά τους και  δίνει στην αστυνομία ενισχυμένες εξουσίες να συλλαμβάνει ταραξίες στις διαδηλώσεις.

Το αστικό κράτος χρησιμεύει για να κυβερνά και να υποστηρίζει το σύστημα του καπιταλισμού με βάση την ιδιωτική ιδιοκτησία. Οι αστικές δημοκρατίες διατηρούνται σε μεγάλο βαθμό από τη συναίνεση ή την υποστήριξη από κοινωνικές τάξεις. Μάλιστα οι συνήθεις πολιτικοί αγώνες, όπως μεταξύ των εργαζομένων και των εργοδοτών, αφορούν συνήθως την ισορροπία δυνάμεων μέσα στο σύστημα και όχι τις οργανωτικές αρχές του ίδιου του συστήματος που στηρίζονται στον καπιταλιστικό τρόπο οργάνωση της παραγωγής. Η διαμαρτυρία είναι συχνά πάντα ενάντια σε κάτι, μια προσπάθεια να σταματήσει μια πολιτική ή μια πρακτική που διαφορετικά θα προχωρούσε χωρίς αμφισβήτηση. Αν και η συντριπτική πλειοψηφία των ενεργειών διαμαρτυρίας στις αστικές δημοκρατίες είναι μη βίαιες, στην πραγματικότητα μια αύρα πραγματικής ή δυνητικής βίας συνήθως συνοδεύει τις παρουσιάσεις από τα  Μέσα Ενημέρωσης και τις επικρατούσες αντιλήψεις για τη διαμαρτυρία. Οι εικόνες αυτές και οι αντιλήψεις  αποτελούν μέρος μιας γενικής άποψης που εξισορροπεί το «δικαίωμα διαμαρτυρίας» με την ανάγκη «νόμου και τάξης».

Για τα συστημικά ΜΜΕ και την πολιτική ηγεσία πάντα η διαμαρτυρία στο δρόμο θεωρείται για το κυρίαρχο σύστημα προβληματική, γιατί μπορεί να οδηγήσει σε απειλητικές για την εξουσία καταστάσεις. Γι’ αυτό,  από το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα προωθούνται σαν κανάλια διαμαρτυρίας εκείνα που συνδέονται με το εκλογικό σύστημα, δηλ. ψηφοφορία, συμμετοχή σε πολιτικά κόμματα, άσκηση πίεσης προς τους πολιτικούς. Όλες αυτές οι μέθοδοι συνεπάγονται την προσπάθεια να ανατεθεί σε κάποιον άλλο, ειδικούς, ελίτ εξουσίας, που θεωρούνται, αυθαιρέτως,  καλής πρόθεσης,  να αναλάβει δράση σε ένα ζήτημα, βάζοντας στο περιθώριο τις λαϊκές μάζες, ακριβώς γιατί πάντα υπάρχει ο φόβος για τις αντιδράσεις τους και τον έλεγχό τους.     

Σε συνθήκες έντασης της αμφισβήτησης τα κυρίαρχα θεσμικά όργανα υποστηρίζονται για να επιβληθούν από την αστυνομία και το στρατό. Ενώ η βία από τους «διαδηλωτές» καταδικάζεται πάντοτε και αποκαλείται συχνά τρομοκρατία, η βία από την αστυνομία ή το στρατό θεωρείται συνήθως νόμιμη. Η ασυμμετρία είναι ξεκάθαρη: ο νόμος και η κρατική εξουσία δικαιολογούν τη βία από τη μεριά τους  για να παρεμποδίσουν εκείνους που αμφισβητούν αποφάσεις της κυρίαρχης εξουσίας.

Πολλές φορές βέβαια ένα κατασταλτικό πλαίσιο, χωρίς τίποτε άλλο από τη βία για την υποστήριξή του, παρέχει μερικές φορές μεγαλύτερη αστάθεια στην κυρίαρχη εξουσία. Πρόσφατο παράδειγμα τα γεγονότα στη Λέσβο και τη Χίο.

Η καταστολή και ο περιορισμός δικαιωμάτων διαδραματίζει καίριο ρόλο στη δυναμική της συλλογικής δράσης. Μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει κινητοποίηση, αλλά μπορεί επίσης να κάνει κάθε είδους δράση αδύνατη. Σε κάθε περίπτωση αυτό εξαρτάται από την οργάνωση και δυναμική του εργατικού κινήματος. Γι’ αυτό και φοβίζει πάντα η οργάνωσή του σε κόμμα, δηλ. στο κομμουνιστικό.

Σεμινάριο stand up comedy με τον Χριστόφορο Ζαραλίκο

Κατιούσα

Το σεμινάριο stand up comedy με τον Χριστόφορο Ζαραλίκο θα ξεκινήσει αρχές Μαρτίου και θα διεξαχθεί στο Γυάλινο μουσικό θέατρο (Λεωφόρος Συγγρού 143, Νέα Σμύρνη 171 21). Τα μαθήματα θα γίνονται 2 συνεχόμενες ώρες την εβδομάδα και το σεμινάριο θα ολοκληρωθεί μέσα σε 6 εβδομάδες.
Η ημέρα και οι ώρες των μαθημάτων και των τμημάτων θα διαμορφωθούν σύμφωνα με το πρόγραμμα των εγγεγραμμένων σπουδαστών, προκειμένου να εξυπηρετούνται όλοι.
Τα σεμινάρια απευθύνονται:

• σε άτομα που δεν έχουν ξανακάνει stand up comedy
• σε νέους κωμικούς που θέλουν να μάθουν τις σωστές βάσεις
• και σε επαγγελματίες ηθοποιούς, αποφοίτους θεατρικών σχολών

Τα τμήματα θα διαμορφωθούν σύμφωνα με το επίπεδο των σπουδαστών
Οι βασικές ενότητες του σεμιναρίου είναι οι παρακάτω:

• Αυτοσχεδιασμός
• Θεματολογία
• Κοινωνικός ρόλος του Κωμικού
• Τεχνική θεατρικού κλόουν
• Τεχνική παρουσίασης 

Οι συμμετέχοντες:

• θα έχουν την ευκαιρία να «ανοίξουν» τις παραστάσεις του Χριστόφορου Ζαραλίκου «Επιστροφή στην Κανονικότητα» στο Up stage Γυάλινο μουσικό θέατρο. 
• στο τέλος του σεμιναρίου θα λάβουν μέρος σε παράσταση Stand Up Comedy στο Up stage Γυάλινο μουσικό θέατρο με την επιμέλεια του Χριστόφορου Ζαραλίκου

Για πληροφορίες και εγγραφές: 6972024323 – Θανάσης Κακαΐτσας (10:00-21:00)
Εκδηλώνοντας από νωρίς το ενδιαφέρον σας έχετε προτεραιότητα στην κράτηση θέσης στο σεμινάριο. Η Εκδήλωση ενδιαφέροντος δεν συνεπάγεται καμία υποχρέωση. Ο αριθμός των θέσεων είναι περιορισμένος και τηρείται αυστηρά σειρά προτεραιότητας.
www.zaralikos.gr
Ο Χριστόφορος Ζαραλίκος γεννήθηκε 3.900kg κοντά στην πλατεία Μαβίλη και μόλις του έκοψαν τον ομφάλιο λώρο πήγε και ήπιε την πρώτη του μπύρα στην πλατεία.
Ξεκίνησε τις σπουδές του στο θέατρο Τέχνης και αφού τσακώθηκε με όλους αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Βεάκη το 1992.
Συμμετείχε ή δημιούργησε τις παραγωγές που ακολουθούν με τεράστια επιτυχία. Οι 2-3 που δεν έγιναν επιτυχία ήταν γιατί το κοινό δεν ήταν έτοιμο.
1991-1995:  Συμμετείχε ως ηθοποιός στις θεατρικές παραστάσεις «Σάτυροι Ιχνευτές»- του Σοφοκλή, «Τα πάνω κάτω –Δήμητρα Παπαδοπούλου, Μίρκα Παπακωνσταντίνου», «Οδυσσεβάχ», «Δεν τρέχει τίποτα» Δήμητρα Παπαδοπούλου, Γιάννης Μπέζος, «Πακέτο ντε Λόρδα» -Τάσος Χαλκιάς, Πέτρος Φιλιππίδης, «Κου – κου, τσα»- Σοφία Φιλιππίδου, Λυδία Κονιόρδου και στις τηλεοπτικές σειρές «Οι Απαράδεκτοι», «Τρεις Χάριτες», «Γραβάτες», «Θα τα πεις με το δικηγόρο μου», «Ο Πέτρος και τα κορίτσια του» κ.τ.λ.
1995: Ιδρυτικό μέλος της ομάδας κωμικών «Νύχτες Κωμωδίας» της Λουκίας Ρικάκη για τέσσερα χρόνια.
1996: Εργάστηκε ως κειμενογράφος στο τηλεοπτικό show «Μπράβο» στο Mega
1997:  Εργάστηκε ως κειμενογράφος στο τηλεοπτικό show «Πες τα Μίλτο» στον Αnt1
1998: Παραγωγός στην σατιρική ραδιοφωνική εκπομπή «Και δε μου λες» στην ERA SPORT.
1999 -2004: Η εκπομπή «Και δε μου λες» μεταφέρθηκε με επιτυχία στον Sports FM
2000-2001: Γράφει τα κείμενα και πρωταγωνιστεί στο σατιρικό τηλεοπτικό show «Δυο στα όρθια» στο MEGA
2001-2002: Πρωταγωνιστεί σε μουσική παράσταση στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο
2002-2003: Παραστάσεις STAND UP COMEDY  στο «CLUB 22»
2003-2004: Συνεχίζει τις επιτυχημένες παραστάσεις STAND UP COMEDY στο » CLUB 22″
2004-2005: Γράφει τα κείμενα και πρωταγωνιστεί στο τηλεοπτικό κωμικό σήριαλ «Χορεύοντας με τους Ζαρα-λύκους» στο ALTER
2005-2007: Ιδρύει το » Athens comedy club ».
2006-2007: Παρουσιάζει το τηλεπαιχνίδι «Πώς τον λεν τον ποταμό» με τη Δήμητρα Παπαδοπούλου στην Κρατική Τηλεόραση (ΝΕΤ)
2006-2009: Παρουσιάζει την καθημερινή σατιρική εκπομπή «Τιρλιμπίκ» στο ραδιόφωνο ERA SPORTS, ενώ παράλληλα παρουσιάζει την εκπομπή «Είναι μια ώρα δύσκολη» στη NET 105,08
 2010-2012: Κειμενογράφος και παρουσιαστής του τηλεπαιχνιδιού «wipe out» στον Ant1
2010-2011: Παρουσιάζει καθημερινή πρωινή εκπομπή στον ραδιοφωνικό σταθμό BEST 92.6
2007-2009: Παρουσιάζει και γράφει τα κείμενα για τα βραβεία EBGE
2011: Άνοιξε την συναυλία του Bon Jovi στο ΟΑΚΑ γιατί για έναν καλό stand up comedian δεν υπάρχουν επαγγελματικά όρια
2014: Συμμετείχε σε παράσταση (Κρατική Ορχήστρα Αθηνών (ΚΟΑ) στο Μέγαρο Μουσικής και αλλού με θέμα κλασικά παραμύθια ελληνικά και ξένα.
2010 – σήμερα: Παίζει  παραστάσεις stand up comedy στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο ή στον Σταυρό του Νότου μόνος του και παράλληλα κάνει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
STAND UP COMEDY
Η κωμωδία είναι ρυθμός και ο ρυθμός είναι ζωή και ο αρχηγός της κωμωδίας είναι το stand up comedy
Αυτό που είναι ζητούμενο στο θέατρο, η αμεσότητα για έναν ή μια stand up comedian είναι η καλημέρα του
Ένας ή μια επαγγελματίας ηθοποιός που θα σταθεί στην σκηνή, χωρίς σκηνικό, και θα κάνει ένα καλό δεκάλεπτο stand up comedy θα απογειωθεί σε οτιδήποτε άλλο και αν κάνει. Ένας ερασιτέχνης θα καταλάβει ότι δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορεί να κάνει στην ζωή του