Άγρια επίθεση αφεντικού σε μετανάστη γης, επειδή του ζήτησε τα δεδουλευμένα του!

 

Κατιούσα

Ο Μπιλάλ Οντίν, ένας μετανάστης εργάτης γης στο Βαρθολομιό Ηλείας δέχτηκε άγρια επίθεση από το αφεντικό του την περασμένη Κυριακή, όταν τόλμησε να ζητήσει το αυτονόητο, δηλαδή να του καταβληθούν τα δεδουλευμένα του, που έφταναν τις 5.000 ευρώ. Σύμφωνα με όσα καταγγέλλει, το αφεντικό και ο γιος του τον μετέφεραν χωρίς τη θέληση του από το κατάστημά τους όπου πουλάνε πατάτες σε χωράφι και τον χτύπησαν εκεί. Μετά την επίθεση, ο εργάτης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, έχοντας χτυπήματα στο κεφάλι και σε όλο του το σώμα.

Η ΤΕ Ηλείας του ΚΚΕ έβγαλε καταγγελία για την ρατσιστική και ταξική επίθεση.

«Μέσα και από αυτό το γεγονός έρχονται ξανά στην επιφάνεια οι άσχημες συνθήκες ζωής και δουλειάς των εργατών γης σε πολλές περιοχές, όπως στα φραουλοχώραφα της Ν. Μανωλάδας και της γύρω περιοχής.

Η κυβέρνηση και οι αρχές της περιοχής έχουν βαρύτατες ευθύνες για το σύγχρονο δουλεμπόριο και τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας των μεταναστών εργατών, που οδηγεί σε φαινόμενα εγκληματικών επιθέσεων σε βάρος τους.

Έλληνες και ξένοι εργάτες πρέπει να αντισταθούν στην πολιτική που αυξάνει την εκμετάλλευση όλων ανεξαιρέτως των εργαζομένων, αποθρασύνει τα μεγαλοαφεντικά που επιτίθενται με δολοφονικό τρόπο σε εργάτες που διεκδικούν τα δικαιώματά τους, να αντιπαλέψουν συνολικά αυτήν τη βαρβαρότητα και το σύστημα που τη γεννά.

Απαιτούμε:

• -Εξασφάλιση από την εργοδοσία και τους κρατικούς φορείς επαρκών και υγιεινών χώρων διαμονής και τακτικό έλεγχό τους από υγειονομική επιτροπή
• -Υποχρεωτικός εξοπλισμός προστασίας τις ώρες εργασίας (μάσκες, γάντια, φόρμες, παπούτσια)
• -Μεροκάματο 33,53 ευρώ σύμφωνα με το αίτημά μας για ΕΓΣΣΕ με κατώτατο μισθό 751 ευρώ
• -Τακτικό έλεγχο από τις Επιθεωρήσεις Εργασίας για τις παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας
• -Υποχρεωτική παροχή ενός τουλάχιστον ρεπό τη βδομάδα
• -Πλήρη ιατροφαρμακευτική και ασφαλιστική κάλυψη για όλους
• -Να δοθούν άδειες παραμονής στους μετανάστες εργάτες γης
• -Υπογραφή διακρατικών συμφωνιών με τις χώρες καταγωγής τους και τη μεταφορά των ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους.

Η σύγκρουση με το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά τη μετανάστευση και την εκμετάλλευση, υπέρ των λίγων και σε βάρος των πολλών, είναι ο πραγματικός στόχος».

Φωτό από Ilialive.gr

Καθημερινά Παρών στην Αλεξάνδρας...

 

 Τις τελευταίες 15 ημέρες η αστυνομική φύλαξη του Εφετείου, όπου δικάζεται η Χρυσή Αυγή, έχει ενταθεί. Ανάμεσα στους άνδρες των ΜΑΤ με επιθετικές διαθέσεις προς τους αντιφασίστες ξεχωρίζει και ο άνδρας της φωτογραφίας. Καθημερινά παρών στην Αλεξάνδρας, φροντίζει να φαίνεται πάντα το τατουάζ του, ένας Σιδηρούς Σταυρός, σύμβολο που χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα από τους Ναζί στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου.

Το σύμβολο είναι απαγορευμένο πλέον στη Γερμανία, όπως όλα τα σύμβολα του ναζισμού, όχι όμως -όπως φαίνεται- και στην Ελληνική Αστυνομία. Αλήθεια, έχει γνώση το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για το ποιοι ακριβώς «φυλάνε» το Εφετείο όπου δικάζεται η Χρυσή Αυγή και τι σύμβολα φέρουν επάνω τους;

Ή όπως είχε πει και σε πάνελ στο Open ο συνδικαλιστής αστυνομικός κ. Μπαλάσκας, η αστυνομία έχει κάνει και κάνει κάθαρση των φασιστών από τους κόλπους της;

Και αυτή είναι η κάθαρση. Άμα δεν είναι αγκυλωτός ο σταυρός, είναι Ο.Κ.!

 

Ερη Ριτσου

Με αφορμή μια έρευνα

Στις 19 Οκτώβρη, μια διεθνής εταιρεία «υπηρεσιών εταιρικής στρατηγικής και συμβουλευτικών υπηρεσιών», όπως αυτοσυστήνεται, δημοσιοποίησε μια έρευνα για τις «μεγα-τάσεις» που θα διαμορφώσουν τα επόμενα χρόνια το «επιχειρηματικό περιβάλλον» και την αγορά εργασίας. Στη μελέτη της, η εταιρεία καταγράφει τους βασικούς παράγοντες (οικονομικές τάσεις, γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί, αυτοματοποίηση της παραγωγής κ.ά.) που θα επιδράσουν παγκόσμια στην καπιταλιστική οικονομία και από την ταχύτητα προσαρμογής των επιχειρήσεων, θα κριθεί ποιες απ' αυτές θα παραμείνουν ανταγωνιστικές και ποιες όχι. Ανάμεσα στα πολλά συμπεράσματα της έρευνας, που αφορούν τις αλλαγές στην αγορά εργασίας, είναι κι αυτό που σημειώνει: «Τα όρια που προσδιορίζουν τις ζωές μας, μετατοπίζονται διαρκώς. Σήμερα, είναι πλέον ορατό ένα μέλλον χωρίς Σαββατοκύριακα (...) με εργαζόμενους 70 ετών, όπου η διά βίου μάθηση αναμένεται να υποκαταστήσει τα πανεπιστήμια». Ο βασικός λόγος που θα συμβεί αυτό, σύμφωνα με την έρευνα, είναι η ραγδαία εισαγωγή της τεχνολογίας στην παραγωγή, η διεύρυνση της εξ αποστάσεως εργασίας και η ανάγκη για διαρκή επανειδίκευση των εργαζομένων, που το «τυπικό» σύστημα της Εκπαίδευσης δεν μπορεί πλέον να προσφέρει.

* * *

Η εικόνα αυτή από το μέλλον είναι εφιαλτική. Νέα δεδομένα, που σχετίζονται με το προσδόκιμο ζωής και την εφαρμογή επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνολογίας, αξιοποιούνται όχι σε προοδευτική, αλλά σε αντιδραστική κατεύθυνση. Ενώ θα έπρεπε κανονικά να οδηγούν σε μείωση του εργάσιμου χρόνου και βελτίωση των συνθηκών δουλειάς και ζωής, δημιουργικότερη αξιοποίηση του μη εργάσιμου χρόνου και του χρόνου συνταξιοδότησης, ενώ διαμορφώνονται προϋποθέσεις για αξιοπρεπή γηρατειά, στις συνθήκες του καπιταλισμού οδηγούν στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση: Ενταση της εκμετάλλευσης και δουλειά μέχρι το θάνατο. Στην προκειμένη περίπτωση, με πλήρη κατάργηση των ορίων ανάμεσα στον εργάσιμο και μη εργάσιμο χρόνο, με απελευθέρωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και με παραπέρα υποταγή της εκπαίδευσης στις ανάγκες των επιχειρήσεων. Αλλωστε, μια ματιά μόνο να ρίξει κανείς στον πυρήνα των αντεργατικών αλλαγών που προωθούνται και στην Ελλάδα με αφορμή την κρίση και την πανδημία, είναι αρκετή για να καταλάβει πού πάνε τα πράγματα. Το θεσμικό πλαίσιο «εμπλουτίζεται» με νέα αντεργατικά εργαλεία, που θα βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να προσαρμοστούν ευκολότερα στο νέο περιβάλλον, σφίγγοντας κι άλλο τη θηλιά στο λαιμό των εργαζομένων. Θυμίζουμε ότι το επόμενο αντεργατικό νομοσχέδιο αφορά τον εργάσιμο χρόνο και την παραπέρα ελαστικοποίησή του, ενώ έχει ήδη διαμορφωθεί το νομικό πλαίσιο για την τηλεκπαίδευση, στα μέτρα βέβαια των εργοδοτών.

* * *

Δυο ακόμα επισημάνσεις της έρευνας έχουν ενδιαφέρον. Η πρώτη έχει να κάνει με τις δυνατότητες που δίνει σήμερα η τεχνολογία να καταγράφονται και να αξιοποιούνται εμπορικά «τα δεδομένα της συμπεριφοράς του ατόμου - καταναλωτή, όπως αποτυπώνονται στο διαδίκτυο και τις κινητές μας συσκευές». Η ποσοτικοποίηση και η ανάλυση αυτών των δεδομένων «δίνουν σε κυβερνήσεις και επιχειρήσεις τη δυνατότητα να επηρεάσουν μελλοντικές συμπεριφορές», επιβεβαιώνοντας τους κινδύνους και τις πραγματικές στοχεύσεις της «τεχνολογικής έκρηξης» που ενσωματώνεται σε καθημερινά «εργαλεία» πλατιάς λαϊκής χρήσης, όπως είναι πλέον οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και τα κινητά τηλέφωνα. Η αξιοποίηση αυτών των δεδομένων, με σκοπό όχι μόνο το κέρδος, αλλά και από τους κρατικούς μηχανισμούς, η χρήση και η συλλογή τους από μεγάλα μονοπώλια, διασυνδεδεμένα με κρατικές υπηρεσίες, αποτελούν εργαλεία όχι μόνο για μεγαλύτερη κερδοφορία, αλλά και για τη θωράκιση του συστήματος. Κι αυτό δεν αλλάζει, όσες προσχηματικές «δικλίδες» κι αν βάλει το αστικό κράτος για την προστασία τάχα των προσωπικών δεδομένων, όταν αυτά γίνονται «φύλλο και φτερό» από τα μονοπώλια του διαδικτύου, με «νόμιμους» και λιγότερο νόμιμους τρόπους. Οταν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αποτελούν σήμερα τον βασικότερο αγωγό - εθελούσιας μάλιστα - άντλησης προσωπικών δεδομένων, που χρησιμοποιούνται για εμπορικούς - και όχι μόνο - σκοπούς.

* * *

Τέλος, δεν περνάει απαρατήρητη η εξής επισήμανση της έρευνας: «Η άνοδος του λαϊκισμού, οι εμπορικοί πόλεμοι, η τοποθέτηση εταιρειών σε μαύρες λίστες, ο διεθνής ανταγωνισμός στον τομέα της τεχνολογίας και οι κυβερνοεπιθέσεις δημιουργούν ένα σκηνικό ακήρυκτου πολέμου, που επιφυλάσσει σημαντικούς κινδύνους για τις επιχειρήσεις». Δεν υπάρχει πιο κυνική περιγραφή του «πολέμου» που βρίσκεται σε εξέλιξη ανάμεσα στα ισχυρότερα ιμπεριαλιστικά κέντρα, αντανακλώντας τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς που οξύνονται. Πίσω από τον λεγόμενο «εμπορικό πόλεμο» (όπως ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα), τις κυρώσεις σε μονοπωλιακούς ομίλους και επιχειρηματίες (όπως στην περίπτωση των ΗΠΑ - ΕΕ απέναντι στη Ρωσία, ή μεταξύ των ΗΠΑ και ΕΕ), την «τεχνολογική κατασκοπεία» (όπως με το εμβόλιο για τον κορονοϊό), κρύβονται ισχυρά μονοπωλιακά συμφέροντα και ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις που κλιμακώνονται επικίνδυνα, σε συνθήκες κραδασμών και ανακατατάξεων στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Ολα φωνάζουν ότι το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα έχει φάει τα ψωμιά του. Από κάθε του «πόρο» βγαίνουν η φτώχεια, η άγρια εκμετάλλευση και ο κίνδυνος ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ο σοσιαλισμός δεν επιβεβαιώνει μόνο την ανωτερότητά του, αλλά και την αναγκαιότητα ως η μόνη διέξοδος για τους λαούς!

Τεράστιες ευθύνες

Τα αλλεπάλληλα αρνητικά ρεκόρ κρουσμάτων κορονοϊού, η μεγάλη αύξηση των θανάτων από βδομάδα σε βδομάδα, η εκρηκτική κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία, τα συνεχώς αυξανόμενα κρούσματα σε ευαίσθητες δομές όπως τα γηροκομεία, η καθημερινή επιβεβαίωση ότι οι χώροι δουλειάς έχουν μετατραπεί σε εστίες υπερμετάδοσης, αποτελούν κομβικά στοιχεία, που δεν δείχνουν μόνο τη μεγάλη έξαρση της πανδημίας στη χώρα.

Αποτυπώνουν ταυτόχρονα τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης, που υπηρετεί τη λογική κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο, τα κέρδη και το κράτος του.

Αυτό το κριτήριο, το οποίο υπηρέτησαν και υπηρετούν όλα τα κόμματα του κεφαλαίου, αλλά και συνολικά ο κρατικός μηχανισμός, είναι ο «κόφτης» που δεν επιτρέπει την ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, την άμεση πύκνωση των δρομολογίων στις αστικές συγκοινωνίες, την επιβολή και τη λήψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, την εξασφάλιση όρων για την ασφαλή λειτουργία όλων των δομών Εκπαίδευσης κ.ο.κ.

Με αυτό το κριτήριο, εξάλλου, όχι μόνο δεν πάρθηκαν αναγκαία μέτρα, ενώ υπήρξε χρόνος μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας, αλλά η υγεία του λαού τζογαρίστηκε στο χρηματιστήριο των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων στον Τουρισμό, στις Μεταφορές κ.α. Η «διαχείριση» της πανδημίας πιάνει το νήμα της πολιτικής υποτίμησης των ζωτικών λαϊκών αναγκών, την εμπορευματοποιημένη Υγεία και Παιδεία, τις άθλιες συνθήκες στους χώρους δουλειάς. Δεν έγινε αφορμή για να αντιμετωπιστούν συσσωρευμένα οξυμένα προβλήματα, αντίθετα έγινε αφορμή για μια νέα επίθεση σε εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και για ένταση των μέτρων καταστολής.

Ειδικά σε ό,τι αφορά το δημόσιο σύστημα Υγείας, 7 μήνες μετά την εμφάνιση της πανδημίας στη χώρα, η κυβέρνηση αντί να προχωρήσει σε μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων για την κάλυψη των τεράστιων κενών... κάνει «οικονομίες» σε βάρος της υγείας του λαού, με συμβάσεις με ημερομηνία λήξης, κι αυτές ελάχιστες σε σχέση με τις πραγματικές ελλείψεις, με ανακύκλωση προσωπικού και συνεχείς μετακινήσεις.

Χαρακτηριστική είναι η προχτεσινή εικόνα των εγκαινίων από τον πρωθυπουργό των νέων κρεβατιών ΜΕΘ στο Νοσοκομείο «Σωτηρία», που διαφημίζεται από την κυβέρνηση εδώ και 5 μήνες... και τελικά προχωρά με δανεικό ιατρικό προσωπικό από άλλα υποστελεχωμένα νοσοκομεία της Αττικής!

Αντί μόνιμων προσλήψεων, η κυβέρνηση «απογειώνει» την πολιτική των προσωρινών «μπαλωμάτων» που ανοίγουν άλλες τρύπες: Υποχρεωτικές μετακινήσεις υγειονομικών από κλινική σε κλινική, από το ένα υποστελεχωμένο νοσοκομείο στο άλλο, από Κέντρα Υγείας με τεράστιες ελλείψεις προς νοσοκομεία, από νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας προς την Πολιτική Προστασία. Ταυτόχρονα, ανακυκλώνονται απλές κλίνες και κλίνες ΜΕΘ, ενώ στη γύρα βγαίνουν ανά τη χώρα ακόμα και τα μηχανήματα των μοριακών ελέγχων...

Μέσα σε μια τέτοια κατάσταση, τα κυβερνητικά στελέχη επαναλαμβάνουν ότι «όλα λειτουργούν κανονικά», την ώρα που το δημόσιο σύστημα Υγείας μετατρέπεται ξανά σε «σύστημα της μιας νόσου» σε βάρος της αντιμετώπισης άλλων σοβαρών ασθενειών, την ώρα που ακόμα και ο κυβερνητικός «Χάρτης Υγειονομικής Ασφάλειας» προβλέπει μείωση των τακτικών χειρουργείων έως και 60%, ενώ οι συνεχείς μετακινήσεις προσωπικού λόγω των τεράστιων κενών, π.χ. από κλινική σε κλινική, αυξάνουν εκτός των άλλων και τον κίνδυνο ενδονοσοκομειακής διασποράς. Για επίταξη του ιδιωτικού τομέα ούτε λόγος, ενώ την ίδια ώρα θεσπίζονται συνεχώς νέα «δωράκια» για τους κλινικάρχες, μεταξύ άλλων με «χρυσές αμοιβές» για νοσηλείες και χειρουργεία στο έδαφος των τεράστιων ελλείψεων στα δημόσια νοσοκομεία...

Δίπλα στην επικίνδυνη κατάσταση που βιώνει ο λαός στην Υγεία, στους χώρους δουλειάς, στα ΜΜΜ, στα σχολεία, στα γηροκομεία, την εικόνα συμπληρώνουν οι συνεχείς παλινωδίες της κυβέρνησης, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τις αλληλοαναιρούμενες αποφάσεις εντός λίγων ωρών για την είσοδο φιλάθλων στα γήπεδα, παλινωδίες που καλλιεργούν σύγχυση και επιβεβαιώνουν από μια ακόμα πλευρά ότι κριτήριο της κυβέρνησης δεν είναι η προστασία της Υγείας (αυτή δεν αλλάζει μέσα σε ένα απόγευμα!), αλλά τα «κόστη» και τα «οφέλη» στη ζυγαριά των κερδών του κεφαλαίου.

Απάντηση δίνει μόνο η συλλογική πάλη που φέρνει στο προσκήνιο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, οι συντονισμένες αγωνιστικές πρωτοβουλίες συνδικάτων, φορέων και υγειονομικών για την προστασία της ζωής, της υγείας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων και του λαού.