20 Δεκ 2018

Ο Στάλιν για τα δέκα χρόνια της Οχτωβριανής Επανάστασης

«Δεν μπορεί κανείς ν’ αμφιβάλλει ότι η καταστροφή αυτού του βήματος θα σκέπαζε για πολύν καιρό την κοινωνική και πολιτική ζωή των «προχωρημένων χωρών» με τα σκοτάδια μιας αχαλίνωτης μαύρης αντίδρασης. Δεν μπορεί ν’ αρνηθεί κανείς ότι και μόνο το γεγονός της ύπαρξης του «μπολσεβίκικου κράτους» βάζει χαλινάρι στις μαύρες δυνάμεις της αντίδρασης, διευκολύνοντας τον αγώνα των καταπιεζομένων τάξεων για την απελευθέρωσή τους. Έτσι εξηγείται στην ουσία και το κτηνώδες μίσος που τρέφουν οι εκμεταλλευτές όλων των χωρών για τους μπολσεβίκους…», έγραφε ο Στάλιν τέτοιες μέρες πριν από 90 χρόνια, αναφερόμενος στην Οχτωβριανή Επανάσταση που γέννησε το πρώτο μπολσεβίκικο κράτος στον κόσμο…
Με αφορμή τη σημερινή επέτειο γέννησης του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν (18 του Δεκέμβρη 1878) και στα πλαίσια του μεγάλου αφιερώματος της Κατιούσα στα 100 χρόνια από την Οχτωβριανή Επανάσταση, παρουσιάζουμε άρθρο του που γράφτηκε για τα δέκα χρόνια της Οχτωβριανής.
Το άρθρο έχει τίτλο “Ο διεθνής χαρακτήρας της Οχτωβριανής Επανάστασης” και δημοσιεύτηκε στην «Πράβντα» (αρ.φ. 255), στις 6-7 του Νοέμβρη 1927. Περιλαμβάνεται στα Άπαντα του Ι. Β. Στάλιν (τόμος 10ος), όπως αναφέρεται στην μπροσούρα «Ι. Β. Στάλιν, Οκτωβριανή Επανάσταση», που εκδόθηκε το 1990, από την «Επιτροπή Υπεράσπισης της μνήμης του Ιωσήφ Στάλιν», από όπου κι έγινε η μεταγραφή του κειμένου.
Ο διεθνής χαρακτήρας της Οχτωβριανής Επανάστασης
του Ι. Β. Στάλιν
Την Οχτωβριανή Επανάσταση δεν πρέπει να τη θεωρεί κανείς μονάχα επανάσταση «μέσα σε εθνικά πλαίσια». Είναι, πριν απ’ όλα, επανάσταση με διεθνή, παγκόσμιο χαρακτήρα, γιατί σημαίνει ριζική στροφή στην ιστορία της ανθρωπότητας από τον παλιό, τον καπιταλιστικό κόσμο, στον καινούργιο, το σοσιαλιστικό.
Στο παρελθόν οι επαναστάσεις τελείωναν συνήθως με την αντικατάσταση στο πηδάλιο του κράτους της μιας ομάδας εκμεταλλευτών με μια άλλη ομάδα εκμεταλλευτών. Οι εκμεταλλευτές άλλαζαν, η εκμετάλλευση έμενε. Αυτό γινόταν τον καιρό των απελευθερωτικών κινημάτων των δούλων. Αυτό γινόταν στην περίοδο των εξεγέρσεων των δουλοπάροικων. Αυτό γινόταν στην περίοδο των γνωστών «μεγάλων» επαναστάσεων της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας. Δε μιλώ για την Παρισινή Κομμούνα, που ήταν η πρώτη, ένδοξη, ηρωική, πάντως όμως ανεπιτυχής προσπάθεια του προλεταριάτου να στρέψει την ιστορία ενάντια στον καπιταλισμό.
Η Οχτωβριανή Επανάσταση διαφέρει από άποψη άρχων απ’ αυτές τις επαναστάσεις. Δε βάζει για σκοπό της την αντικατάσταση της μιας μορφής εκμετάλλευσης με μίαν άλλη μορφή εκμετάλλευσης, της μιας ομάδας εκμεταλλευτών με μιαν άλλη ομάδα εκμεταλλευτών, μα την εξάλειψη κάθε εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, την εξάλειψη όλων των εκμεταλλευτικών ομάδων, την εγκαθίδρυση της διχτατορίας του προλεταριάτου, την εγκαθίδρυση της εξουσίας της πιο επαναστατικής τάξης απ’ όλες τις καταπιεζόμενες τάξεις που υπήρξαν ως τώρα, την οργάνωση της καινούργιας αταξικής σοσιαλιστικής κοινωνίας.
Ακριβώς γι’ αυτό η νίκη της Οχτωβριανής Επανάστασης σημαίνει ριζική στροφή στην ιστορία της ανθρωπότητας, ριζική στροφή στα ιστορικά πεπρωμένα του παγκόσμιου καπιταλισμού, ριζική στροφή στο απελευθερωτικό κίνημα του παγκόσμιου προλεταριάτου, ριζική στροφή στις μέθοδες πάλης και στις μορφές οργάνωσης, στη ζωή και στις παραδόσεις, στον πολιτισμό και στην ιδεολογία των εκμεταλλευομένων μαζών όλου του κόσμου.
Αυτός είναι ο λόγος που η Οχτωβριανή Επανάσταση είναι επανάσταση διεθνούς, παγκόσμιου χαρακτήρα.
Αυτού βρίσκεται επίσης η ρίζα της βαθιάς συμπάθειας που τρέφουν προς την Οχτωβριανή Επανάσταση οι καταπιεζόμενες τάξεις όλων των χωρών, που βλέπουν σ’ αυτήν την εγγύηση της απελευθέρωσής τους.
Θα μπορούσε να σημειώσει κανείς, μια σειρά βασικά ζητήματα, στα οποία η Οχτωβριανή Επανάσταση επιδρά πάνω στην ανάπτυξη του επαναστατικού κινήματος σ’ όλο τον κόσμο.
1.Η Οχτωβριανή Επανάσταση είναι, πριν απ’ όλα, αξιόλογη, γιατί διέσπασε το μέτωπο του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού, ανέτρεψε την ιμπεριαλιστική αστική τάξη σε μια από τις πιο μεγάλες καπιταλιστικές χώρες κι ανέβασε στην εξουσία το σοσιαλιστικό προλεταριάτο.
Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας η τάξη των μισθωτών, η τάξη των κατατρεγμένων, η τάξη των καταπιεζόμενων κι εκμεταλλευομένων υψώθηκε ως τη θέση κυρίαρχης τάξης, και με το παράδειγμά της ηλεκτρίζει τους προλετάριους όλων των χωρών.
Αυτό σημαίνει ότι η  Οχτωβριανή Επανάσταση εγκαινίασε μια καινούργια εποχή, την εποχή των προλεταριακών επαναστάσεων στις χώρες του ιμπεριαλισμού.
Αφαίρεσε τα εργαλεία και τα μέσα παραγωγής από τους τσιφλικάδες και τους καπιταλιστές και τα μετέτρεψε σε κοινωνική ιδιοχτησία, αντιπαραθέτοντας μ’ αυτό τον τρόπο στην αστική ιδιοχτησία τη σοσιαλιστική ιδιοχτησία. Έτσι ξεσκέπασε το ψέμα των καπιταλιστών ότι η αστική ιδιοχτησία είναι απαραβίαστη, ιερή και αιώνια.
Απόσπασε από την αστική τάξη την εξουσία, στέρησε την αστική τάξη από τα πολιτικά της δικαιώματα, κατέστρεψε τον αστικό κρατικό μηχανισμό και μεταβίβασε την εξουσία στα Σοβιέτ αντιπαραθέτοντας έτσι στον αστικό κοινοβουλευτισμό, που είναι δημοκρατία καπιταλιστική, τη σοσιαλιστική εξουσία των Σοβιέτ, που είναι δημοκρατία προλεταριακή. Είχε δίκαιο ο Λαφάργκ όταν έλεγε από τα 1887 ακόμα ότι την επόμενη της επανάστασης «όλοι οι πρώην καπιταλιστές θα στερηθούν τα εκλογικά τους δικαιώματα».
Έτσι η Οχτωβριανή Επανάσταση ξεσκέπασε το ψέμα των σοσιαλδημοκρατών ότι τώρα είναι δυνατό το ειρηνικό πέρασμα στο σοσιαλισμό μέσω του αστικού κοινοβουλευτισμού.
Η Οχτωβριανή Επανάσταση όμως δε σταμάτησε και δεν μπορούσε να σταματήσει σ’ αυτό. Αφού κατέστρεψε το παλιό, το αστικό, άρχισε να οικοδομεί το καινούργιο, το σοσιαλιστικό. Τα δέκα χρόνια της Οχτωβριανής Επανάστασης είναι δέκα χρόνια οικοδόμησης του κόμματος, των συνδικάτων, των Σοβιέτ, των συνεταιρισμών, των πολιτιστικών οργανώσεων, των μεταφορών, της βιομηχανίας, του Κόκκινου Στρατού. Οι αναμφισβήτητες επιτυχίες του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ στο μέτωπο της οικοδόμησης έδειξαν ολοκάθαρα ότι το προλεταριάτο μπορεί να κυβερνά μ’ επιτυχία τη χώρα χωρίς την αστική τάξη και ενάντια στην αστική τάξη, ότι μπορεί να οικοδομεί μ’ επιτυχία τη βιομηχανία χωρίς την αστική τάξη και ενάντια στην αστική τάξη, ότι μπορεί να διευθύνει μ’ επιτυχία όλη τη λαϊκή οικονομία χωρίς την αστική τάξη κι ενάντια στην αστική τάξη, ότι μπορεί να οικοδομεί μ’ επιτυχία το σοσιαλισμό παρά την καπιταλιστική περικύκλωση.
Η παλιά «θεωρία» ότι οι εκμεταλλευόμενοι δεν μπορούν να κάνουν χωρίς τους εκμεταλλευτές, όπως το κεφάλι και τα υπόλοιπα μέρη του σώματος δεν μπορούν να κάνουν χωρίς το στομάχι, δεν ανήκει αποκλειστικά στο Μενίνιο Αγρίππα, το γνωστό απ’ την αρχαία ιστορία ρωμαίο συγκλητικό. Η «θεωρία»  αυτή αποτελεί σήμερα τον ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής «φιλοσοφίας, της σοσιαλδημοκρατίας γενικά, της σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής του συνασπισμού με την ιμπεριαλιστική αστική τάξη ειδικά. Η «θεωρία» αυτή, που προσέλαβε χαρακτήρα πρόληψης, αποτελεί σήμερα ένα από τα πιο σοβαρά εμπόδια στο δρόμο της επαναστατικοποίησης του προλεταριάτου των καπιταλιστικών χωρών. Ένα από τα σπουδαιότερα αποτελέσματα της Οχτωβριανής Επανάστασης είναι το γεγονός ότι κατάφερε θανάσιμο χτύπημα στην ψεύτικη αυτή «θεωρία».
Μήπως χρειάζεται ν’ αποδείξουμε ακόμα ότι αυτά και άλλα παρόμοια αποτελέσματα της Οχτωβριανής Επανάστασης δεν μπορούσαν και δεν μπορούν να μείνουν χωρίς σοβαρή επίδραση στο επαναστατικό κίνημα της εργατικής τάξης των καπιταλιστικών χωρών;
Τέτια πασίγνωστα γεγονότα, όπως η προοδευτική ανάπτυξη του κομμουνισμού στις καπιταλιστικές χώρες, η αύξηση της συμπάθειας των προλετάριων όλων των χωρών προς την εργατική τάξη της ΕΣΣΔ, τέλος, η συρροή εργατικών αντιπροσωπειών στη χώρα των Σοβιέτ μιλάνε αναμφισβήτητα για το γεγονός ότι ο σπόρος που έσπειρε η Οχτωβριανή Επανάσταση αρχίζει κιόλας να δίνει καρπούς.
2.Η Οχτωβριανή Επανάσταση συγκλόνισε τον ιμπεριαλισμό όχι μονάχα στα κέντρα της κυριαρχίας του, όχι μονάχα στις «μητροπόλεις». Χτύπησε και τα μετόπισθεν του ιμπεριαλισμού, την περιφέρειά του και υπόσκαψε την κυριαρχία του ιμπεριαλισμού στις αποικιακές και στις εξαρτημένες χώρες.
Η Οχτωβριανή Επανάσταση αφού ανάτρεψε τους τσιφλικάδες και τους καπιταλιστές, έσπασε τις αλυσίδες του εθνικοαποικιακού ζυγού κι απελευθέρωσε από το ζυγό αυτό όλους χωρίς εξαίρεση τους καταπιεζόμενους λαούς ενός εκτεταμένου κράτους. Το προλεταριάτο δεν μπορεί να απελευθερώσει τον εαυτό του, να δεν απελευθερώσει τους καταπιεζόμενους λαούς. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της Οχτωβριανής Επανάστασης είναι το γεγονός ότι πραγματοποίησε στην ΕΣΣΔ τις εθνικοαποικιακές αυτές επαναστάσεις όχι κάτω από τη σημαία της εθνικής έχθρας και των εθνικών συγκρούσεων, μα κάτω από τη σημαία της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και της αδελφικής προσέγγισης των εργατών και των αγροτών των λαών της ΕΣΣΔ, όχι στο όνομα του εθνικισμού, μα στο όνομα του διεθνισμού.
Ακριβώς επειδή οι εθνικοαποικιακές επαναστάσεις έγιναν στη χώρα μας με την καθοδήγηση του προλεταριάτου και κάτω από τη σημαία του διεθνισμού, ακριβώς γι’ αυτό οι λαοί-παρίες, οι λαοί-δούλοι υψώθηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας ίσαμε τη θέση πραγματικά ελεύθερων και πραγματικά ισότιμων λαών, ηλεκτρίζοντας με το παράδειγμά τους, τους καταπιεζόμενους λαούς όλου του κόσμου.
Αυτό σημαίνει ότι η Οχτωβριανή Επανάσταση εγκαινίασε μια καινούργια εποχή, την εποχή των αποικιακών επαναστάσεων, που γίνονται στις καταπιεζόμενες χώρες του κόσμου σε συμμαχία με το προλεταριάτο, με την καθοδήγηση του προλεταριάτου.
Παλιότερα «επικρατούσε η συνήθεια» να πιστεύουν ότι ο κόσμος είναι από ανέκαθεν χωρισμένος σε κατώτερες και ανώτερες φυλές, σε μαύρους και λευκούς, από τους οποίους οι πρώτοι είναι ανεπίδεκτοι πολιτισμού και καταδικασμένοι να ’ναι αντικείμενο εκμετάλλευσης, ενώ οι δεύτεροι είναι οι μοναδικοί φορείς του πολιτισμού, προορισμένοι να εκμεταλλεύονται τους πρώτους.
Τώρα πρέπει να θεωρείται ότι ο μύθος αυτός έχει διαλυθεί και αποριφθεί. Ένα από τα σπουδαιότερα αποτελέσματα της Οχτωβριανής Επανάστασης είναι το γεγονός ότι έδοσε θανάσιμο χτύπημα σ’ αυτόν το μύθο δείχνοντας στην πράξη ότι οι απελευθερωμένοι μη ευρωπαϊκοί λαοί, που τραβήχτηκαν στο δρόμο της σοβιετικής ανάπτυξης, δεν είναι καθόλου λιγότερο ικανοί από τους ευρωπαϊκούς λαούς ν’ αναπτύξουν μια πραγματικά πρωτοπόρα κουλτούρα κι έναν πραγματικά πρωτοπόρο πολιτισμό.
Παλιότερα «επικρατούσε η συνήθεια» να πιστεύουν ότι μοναδική μέθοδος απελευθέρωσης των καταπιεζομένων λαών είναι η μέθοδος του αστικού εθνικισμού, η μέθοδος της απόσπασης του ενός έθνους από το άλλο, η μέθοδος της διαίρεσής τους, η μέθοδος της ενίσχυσης της εθνικής έχθρας ανάμεσα στις εργαζόμενες μάζες των διαφόρων εθνών.
Τώρα ο μύθος αυτός πρέπει να θεωρείται ότι έχει ανασκευαστεί. Ένα από τα σπουδαιότερα αποτελέσματα της Οχτωβριανής Επανάστασης είναι το γεγονός ότι έδοσε θανάσιμο χτύπημα σ’ αυτό το μύθο, δείχνοντας στην πράξη τη δυνατότητα και τη σκοπιμότητα της προλεταριακής, της διεθνιστικής μεθόδου απελευθέρωσης των καταπιεζομένων λαών, σαν της μοναδικά σωστής μεθόδου, δείχνοντας στην πράξη τη δυνατότητα και τη σκοπιμότητα της αδελφικής συμμαχίας των εργατών και των αγροτών των πιο διαφορετικών λαών πάνω στις αρχές της ελεύθερης συγκατάθεσης και του διεθνισμού. Η ύπαρξη της Ένωσης των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, που είναι το πρότυπο της μελλοντικής συνένωσης των εργαζομένων όλων των χωρών σε μια ενιαία παγκόσμια οικονομία, είναι η άμεση απόδειξη.
Είναι περιττό να ειπωθεί ότι αυτά κι άλλα παρόμοια αποτελέσματα της Οχτωβριανής Επανάστασης δεν μπορούσαν και δεν μπορούν να μην έχουν σοβαρή επίδραση πάνω στο επαναστατικό κίνημα των αποικιακών και των εξαρτημένων χωρών. Γεγονότα, όπως η ανάπτυξη του επαναστατικού κινήματος των καταπιεζομένων λαών στην Κίνα, στην  Ινδονησία, στις Ινδίες κλπ., και η αύξηση της συμπάθειας των λαών αυτών προς την ΕΣΣΔ αποτελούν αναμφισβήτητη μαρτυρία γι’ αυτά.
Η εποχή της ανενόχλητης εκμετάλλευσης και καταπίεσης των αποικιών και εξαρτημένων χωρών πέρασε.
Ήρθε η εποχή των απελευθερωτικών επαναστάσεων στις αποικίες και στις εξαρτημένες χώρες, η εποχή της αφύπνισης του προλεταριάτου των χωρών αυτών, η εποχή της ηγεμονίας του στην επανάσταση.
3.Η Οχτωβριανή  Επανάσταση, σπέρνοντας το σπόρο της επανάστασης τόσο στα κέντρα του ιμπεριαλισμού όσο και στα μετόπισθέν του, εξασθενίζοντας την ισχή του ιμπεριαλισμού στις «μητροπόλεις» και κλονίζοντας την κυριαρχία του στις αποικίες, έκανε έτσι προβληματική την ίδια την ύπαρξη του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού στο σύνολό του.
Αν στις συνθήκες του ιμπεριαλισμού η στοιχειακή ανάπτυξη του καπιταλισμού μετατράπηκε—λόγω της ανισομετρίας της, λόγω των αναπόφευχτων προστριβών και των πολεμικών συγκρούσεων, λόγω τέλος του πρωτοφανέρωτου ιμπεριαλιστικού μακελειού—σε προτσές αποσύνθεσης και θανάτου του καπιταλισμού, η Οχτωβριανή Επανάσταση και η συνδεμένη μ’ αυτήν απόσπαση μιας τεράστιας χώρας από το παγκόσμιο σύστημα του καπιταλισμού δεν μπορούσαν παρά να επιταχύνουν το προτσές αυτό, υποσκάπτοντας βήμα πρός βήμα τίς ίδιες τις βάσεις του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού.
Κάτι περισσότερο. Η Οχτωβριανή Επανάσταση κλονίζοντας τον ιμπεριαλισμό δημιούργησε ταυτόχρονα στο πρόσωπο της πρώτης προλεταριακής διχτατορίας ισχυρή και ανοιχτή βάση του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος, τέτια που ποτέ δεν είχε προηγούμενα και που πάνω της μπορεί σήμερα να στηριχθεί. Δημιούργησε το ισχυρό και ανοιχτό εκείνο κέντρο του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος, που ποτέ δεν είχε προηγούμενα, και που γύρω του μπορεί σήμερα το παγκόσμιο επαναστατικό κίνημα να συσπειρώνεται, οργανώνοντας το ενιαίο επαναστατικό μέτωπο των προλετάριων και των καταπιεζομένων λαών όλων των  χωρών ενάντια στον ιμπεριαλισμό.
Αυτό σημαίνει, πριν απ’ όλα, ότι η Οχτωβριανή  Επανάσταση τραυμάτισε θανάσιμα τον παγκόσμιο καπιταλισμό, που ποτέ πια δε θα αναλάβει.  Ακριβώς γι’ αυτό ο καπιταλισμός ποτέ πια δε θα επανακτήσει εκείνη την «ισοροπία» κι εκείνη τη «σταθερότητα» που είχε πριν από τον Οχτώβρη.
O καπιταλισμός μπορεί να σταθεροποιείται μερικά, μπορεί να οργανώνει ορθολογιστικά την παραγωγή του, μπορεί να παραδόσει τη διακυβέρνηση της χώρας στο φασισμό, και να σφίξει προσωρινά την εργατική τάξη, όμως ποτέ δε θα ξανάβρει πια εκείνη τη «γαλήνη» και κείνη τη «σιγουριά», εκείνη την «ισοροπία» κι εκείνη τη «σταθερότητα», για τις οποίες καμάρωνε παλιότερα, γιατί η κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού έφτασε σε τέτια βαθμίδα ανάπτυξης, που οι φλόγες της επανάστασης θα ξεσπούν αναπόφευχτα πότε στα κέντρα του ιμπεριαλισμού, πότε στην περιφέρειά του, καταστρέφοντας τα ιμπεριαλιστικά μπαλώματα και φέρνοντας μέρα με τη μέρα πιο κοντά την πτώση του καπιταλισμού.  Ακριβώς όπως στο γνωστό μύθο: «έβγαλε την ουρά—βούλιαξε η μύτη, έβγαλε τη μύτη—βούλιαξε η ουρά».
Αυτό σημαίνει, δεύτερο, ότι η Οχτωβριανή Επανάσταση ανέβασε σ’ ένα ορισμένο ύψος τη δύναμη και το ειδικό βάρος, την ανδρεία και τη μαχητική ικανότητα των καταπιεζομένων τάξεων όλου τού κόσμου, αναγκάζοντας τις κυρίαρχες τάξεις να τις υπολογίζουν σαν καινούργιο σοβαρό παράγοντα. Τώρα πια οι εργαζόμενες μάζες του κόσμου δεν μπορούν να θεωρούνται «τυφλός όχλος», που πλανιέται στα σκοτάδια και που του λείπει η προοπτική, γιατί η Οχτωβριανή  Επανάσταση τους δημιούργησε ένα φάρο που τους φωτίζει το δρόμο και τους δίνει προοπτικές.  Αν προηγούμενα δεν υπήρχε δημόσιο παγκόσμιο βήμα, απ’ όπου θα μπορούσε κανείς να διαδηλώσει και να διατυπώσει τις ελπίδες και τους πόθους των καταπιεζομένων τάξεων, τώρα υπάρχει ένα τέτιο βήμα στο πρόσωπο της πρώτης διχτατορίας του προλεταριάτου.
Δεν μπορεί κανείς ν’ αμφιβάλλει ότι η καταστροφή αυτού του βήματος θα σκέπαζε για πολύν καιρό την κοινωνική και πολιτική ζωή των «προχωρημένων χωρών» με τα σκοτάδια μιας αχαλίνωτης μαύρης αντίδρασης. Δεν μπορεί ν’ αρνηθεί κανείς ότι και μόνο το γεγονός της ύπαρξης του «μπολσεβίκικου κράτους» βάζει χαλινάρι στις μαύρες δυνάμεις της αντίδρασης, διευκολύνοντας τον αγώνα των καταπιεζομένων τάξεων για την απελευθέρωσή τους. Έτσι εξηγείται στην ουσία και το κτηνώδες μίσος που τρέφουν οι εκμεταλλευτές όλων των χωρών για τους μπολσεβίκους.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται, αν και πάνω σε νέα βάση. Όπως άλλοτε στην περίοδο της πτώσης της φεουδαρχίας η λέξη «γιακωβίνος» προκαλούσε στους αριστοκράτες όλων των χωρών φρίκη και αποστροφή, έτσι και τώρα, στην περίοδο της πτώσης του καπιταλισμού, η λέξη «μπολσεβίκος» προκαλεί φρίκη και αποστροφή στην αστική τάξη όλων των χωρών. Κι αντίθετα, όπως άλλοτε το Παρίσι ήταν καταφύγιο και σχολειό για τους επαναστάτες εκπρόσωπους της αστικής τάξης που ανέβαινε έτσι και τώρα η Μόσχα είναι καταφύγιο και σχολειό για τους επαναστάτες εκπρόσωπους του προλεταριάτου που ανεβαίνει. Το μίσος ενάντια στους γιακωβίνους δεν έσωσε τη φεουδαρχία από την καταστροφή. Μπορεί ν’ αμφιβάλλει κανείς ότι το μίσος ενάντια στους μπολσεβίκους δεν θα σώσει τον καπιταλισμό από την αναπόφευχτη συντριβή του;
Η εποχή της «σταθερότητας» του καπιταλισμού πέρασε παίρνοντας μαζί της και το μύθο για το αδιασάλευτο του αστικού καθεστώτος.
Ήρθε η εποχή της καταστροφής του καπιταλισμού.
4.Την Οχτωβριανή Επανάσταση δεν μπορεί να τη θεωρεί κανείς μονάχα επανάσταση στον τομέα των οικονομικών και των κοινωνικοπολιτικών σχέσεων. Είναι ταυτόχρονα και επανάσταση στα πνεύματα, επανάσταση στην ιδεολογία της εργατικής τάξης. Η Οχτωβριανή Επανάσταση γεννήθηκε και δυνάμωσε κάτω από τη σημαία του μαρξισμού, κάτω από τη σημαία της ιδέας της διχτατορίας του προλεταριάτου, κάτω από τη σημαία του λενινισμού, που είναι ο μαρξισμός της εποχής του ιμπεριαλισμού και των προλεταριακών επαναστάσεων. Γι’ αυτό σημαίνει νίκη του μαρξισμού ενάντια στο ρεφορμισμό, νίκη του λενινισμού ενάντια στο σοσιαλδημοκρατισμό, νίκη της 3ης Διεθνούς ενάντια στη 2η Διεθνή.
Η Οχτωβριανή Επανάσταση άνοιξε μια αδιάβατη τάφρο ανάμεσα στο μαρξισμό και το σοσιαλδημοκρατισμό, ανάμεσα στην πολιτική τού λενινισμού και την πολιτική του σοσιαλδημοκρατισμού.
Άλλοτε, πριν από τη νίκη της διχτατορίας του προλεταριάτου, η σοσιαλδημοκρατία μπορούσε να κάνει επιδείξεις με τη σημαία του μαρξισμού, χωρίς ν’ αρνείται ανοιχτά την ιδέα της διχτατορίας του προλεταριάτου, μα και χωρίς να κάνει απολύτως τίποτε, για να φέρει πιο κοντά την πραγματοποίηση αυτής της ιδέας, γιατί, εννοείται η στάση αυτή της σοσιαλδημοκρατίας δε δημιουργούσε καμιά απειλή για τον καπιταλισμό. Τότε, σε κείνη την περίοδο, η σοσιαλδημοκρατία τυπικά συγχωνευόταν ή σχεδόν συγχωνευόταν με το μαρξισμό.
Τώρα, ύστερα από τη νίκη της διχτατορίας του προλεταριάτου, όταν όλοι είδαν με τα ίδια τους τα μάτια που οδηγεί ο μαρξισμός και τι μπορεί να σημαίνει η νίκη του, η σοσιαλδημοκρατία δεν μπορεί να κάνει πια επιδείξεις με τη σημαία του μαρξισμού, δεν μπορεί να ερωτοτροπεί με την ιδέα της διχτατορίας του προλεταριάτου, χωρίς να δημιουργεί κάποιον κίνδυνο για τον καπιταλισμό. Αφού ξέκοψε από καιρό με το πνεύμα του μαρξισμού, βρέθηκε στην ανάγκη να ξεκόψει και με τη σημαία του μαρξισμού, τάχθηκε ανοιχτά και ξεκάθαρα ενάντια στο δημιούργημα του μαρξισμού, ενάντια στην Οχτωβριανή Επανάσταση, ενάντια στην πρώτη στον κόσμο διχτατορία του προλεταριάτου.
Τώρα δεν μπορούσε παρά να ξεκόψει, και πραγματικά ξέκοψε, από το μαρξισμό, γιατί μέσα στις σημερινές συνθήκες δεν μπορεί κανείς να λέγεται μαρξιστής, αν δεν υποστηρίζει ανοιχτά κι ανεπιφύλαχτα την πρώτη στον κόσμο διχτατορία του προλεταριάτου, αν δεν διεξάγει επαναστατικό αγώνα ενάντια στη δικιά του κεφαλαιοκρατία, αν δε δημιουργεί τους ορούς για τη νίκη της δικτατορίας του προλεταριάτου στη δικιά του τη χώρα.
Ανάμεσα στη σοσιαλδημοκρατία και το μαρξισμό ανοίχτηκε μια άβυσος. Από δω και μπρος ο μοναδικός φορέας και στήριγμα του μαρξισμού είναι ο λενινισμός, ο κομμουνισμός.
Το ζήτημα όμως δεν περιορίστηκε σ’ αυτό. Η Οχτωβριανή Επανάσταση, τραβώντας μια διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη σοσιαλδημοκρατία και το μαρξισμό, τράβηξε πιο πέρα, ρίχνοντας τη σοσιαλδημοκρατία στο στρατόπεδο των ανοιχτών υπερασπιστών του καπιταλισμού ενάντια στην πρώτη στον κόσμο προλεταριακή διχτατορία. Όταν οι κ. Άντλερ και Μπάουερ, Βέλς και Λέβι, Λονγκέ και Μπλούμ βρίζουν το «σοβιετικό καθεστώς» και εξυμνούν την κοινοβουλευτική «δημοκρατία», μ’ αυτό θέλουν να πουν ότι αγωνίζονται και θα αγωνίζονται υπέρ της παλινόρθωσης του καπιταλιστικού καθεστώτος στην ΕΣΣΔ, υπέρ της διατήρησης της καπιταλιστικής σκλαβιάς στα «πολιτισμένα» κράτη.
Ο σημερινός σοσιαλδημοκρατισμός είναι το ιδεολογικό στήριγμα του καπιταλισμού. Ο Λένιν είχε χίλιες φορές δίκιο όταν έλεγε ότι οι σημερινοί σοσιαλδημοκράτες πολιτικοί είναι «πραγματικοί πράχτορες της αστικής τάξης μέσα στο εργατικό κίνημα, εργάτες εντολοδόχοι της τάξης των καπιταλιστών», ότι στον «εμφύλιο πόλεμο του προλεταριάτου με την αστική τάξη» θα πάρουν αναπόφευχτα «το μέρος των «βερσαλλιέρων» ενάντια στους «κομμουνάρους».
Είναι αδύνατο να ξεμπερδέψουμε με τον καπιταλισμό, χωρίς να ξεμπερδέψουμε με το σοσιαλδημοκρατισμό μέσα στο εργατικό κίνημα. Γι’ αυτό η εποχή του θανάτου του καπιταλισμού είναι ταυτόχρονα και εποχή του θανάτου του σοσιαλδημοκρατισμού μέσα στο εργατικό κίνημα.
Η μεγάλη σημασία της Οχτωβριανής Επανάστασης βρίσκεται, ανάμεσα στ’ άλλα, και στο ότι σημαίνει την αναπόφευχτη νίκη του λενινισμού ενάντια στο σοσιαλδημοκρατισμό στο παγκόσμιο εργατικό κίνημα.
Η εποχή της κυριαρχίας της 2ης Διεθνούς και του σοσιαλδημοκρατισμού μέσα στο εργατικό κίνημα τέλειωσε.
Άρχισε η εποχή της κυριαρχίας του λενινισμού και της 3ης Διεθνούς.
Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις του Αφιερώματος της Κατιούσα στην Οχτωβριανή Επανάσταση

Επενδύσεις με χρήμα από το πουθενά


Υποθέτω ότι πολλοί από σας έχετε δει (ας είναι καλά οι "πειρατές" του διαδικτύου!) την εξαιρετικά καλογυρισμένη ισπανική τηλεοπτική σειρά "La casa de papel". Για τους υπόλοιπους, πρέπει να πω ότι το θέμα τής σειράς είναι η κατάληψη του ισπανικού νομισματοκοπείου από μια συμμορία κακοποιών, οι οποίοι δεν έχουν σκοπό να το ληστέψουν αλλά να μείνουν μέσα καμμιά δεκαριά μέρες ώστε να τυπώσουν 2,4 δισ. ευρώ για πάρτη τους.

Κάνω την παραπάνω εισαγωγή επειδή θέλω να σταθώ σε κάποια σκηνή προς το τέλος τής σειράς, όπου ο επί κεφαλής τής συμμορίας εξηγεί στην αστυνόμο που τον συλλαμβάνει ότι δεν πρόκειται για ληστεία εφ' όσον δεν κλέβουν κανέναν αλλ' απλώς χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις για να τυπώσουν φρέσκο χρήμα, ακριβώς όπως κάνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και όλες οι κεντρικές τράπεζες του κόσμου. Μόνο που αυτό το φρεσκοτυπωμένο χρήμα δεν θα πάει στα συρτάρια τραπεζών και άλλων επιχειρήσεων αλλά σε φτωχούς ανθρώπους.

Σύγκριση εξέλιξης του ιαπωνικού ΑΕΠ και περιουσίας τής Κεντρικής Τράπεζας Ιαπωνίας

Θυμήθηκα την παραπάνω σεκάνς καθώς διάβαζα την είδηση ότι στις 10 Νοεμβρίου η περιουσία τής Κεντρικής Τράπεζας της Ιαπωνίας (BoJ) ξεπέρασε σε μέγεθος το ΑΕΠ της χώρας! Εκείνη την ημέρα, ο ισολογισμός τής τράπεζας έφτασε τα 553,6 τρισ. γιεν, με το ΑΕΠ να υπολογίζεται (επί ετήσιας βάσης, με στοιχεία α' εξαμήνου 2018) σε 552,8 τρισ. γιεν. Αυτό το τερατώδες φαινόμενο οφείλεται στο γεγονός ότι η BoJ τυπώνει αφειδώς χρήμα (*) με το οποίο αγοράζει -ιδιωτικά και δημόσια- χρεώγραφα, στο πλαίσιο ενός πρωτόγνωρου πειράματος ποσοτικής χαλάρωσης, το οποίο αποσκοπεί στην τόνωση της εθνικής οικονομίας μέσω της αύξησης της ιδιωτικής κατανάλωσης.

Τα ίδια -και χειρότερα- γίνονται και στην Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας (SNB). Στις αρχές τού 2015, η SNB αποδέσμευσε το φράγκο από την σταθερή ισοτιμία του προς το ευρώ. Από τότε άρχισε να τυπώνει χρήμα με το οποίο αγοράζει ό,τι βρίσκει μπροστά της. Σήμερα, η SNB κατέχει το πλειοψηφικό πακέτο τής Facebook, τεράστια μερίδια σε κολοσσούς όπως η Apple, η Microsoft, η Procter & Gamble, η Exxon, η CocaCola κλπ., με αποτέλεσμα το σύνολο της περιουσίας της να υπερβαίνει κατά 20% το ΑΕΠ της Ελβετίας! Εξ αιτίας αυτής της τακτικής, η SNB κατάφερε να αντιμετωπίζεται περισσότερο ως εταιρεία επενδύσεων και διαχείρισης παγίων παρά ως κεντρική τράπεζα. Έτσι, είναι φυσικό η τιμή τής μετοχής της να επταπλασιαστεί μέσα σε δυόμισυ χρόνια.

Παρενθεσούλα, ίσως περιττή. Εξυπακούεται ότι αυτές οι ομορφιές δεν είναι εφικτές στις κεντρικές τράπεζες των χωρών που ανήκουν στην ευρωζώνη, εφ' όσον αυτές οι χώρες δεν ελέγχουν το νόμισμα που χρησιμοποιούν, δεν έχουν δικό τους νόμισμα. Εδώ, στην ευρωζώνη, η νομισματική πολιτική ελέγχεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), η οποία ρυθμίζει την ποσοτική χαλάρωση με βάση τα συμφέροντα... οπωσδήποτε όχι της Ελλάδας ή της Πορτογαλίας, έτσι; Ιδού ο λόγος για τον οποίο εδώ και είκοσι χρόνια έχω την ίδια απορία: ποιός φωτεινός νους σκέφτηκε ότι το ίδιο νόμισμα μπορεί να αποτυπώσει τις ανάγκες, τους σχεδιασμούς ή τις τάσεις δυο ολωσδιόλου διαφορετικών οικονομιών, όπως π.χ. της Ελλάδας και της Γερμανίας; Περιμένοντας ακόμη την απάντηση, κλείνω την παρένθεση.

Πάμε λίγο παρακάτω. Χτες, κάποιος αναγνώστης σχολίασε την εντυπωσιακή άνοδο των τιμών των ακινήτων, επειδή κάποιοι σκέφτηκαν ότι μπορούν να κονομήσουν από την σύγχρονη μόδα που λέγεται AirBnB. Υποθέστε τώρα ότι εμφανίζεται ένας αγοραστής, ο οποίος δεν παζαρεύει τις τιμές των πωλούμενων ακινήτων επειδή έχει πολύ χρήμα προς επένδυση. Καταλαβαίνετε τι θα συμβεί με τις τιμές αυτές, έτσι; Και τώρα προσπαθήστε να φανταστείτε πού μπορεί να φτάσουν αυτές οι τιμές αν ο υποψήφιος αγοραστής δεν έχει απλώς πολύ χρήμα αλλά μπορεί και να τυπώσει όσο παραπάνω χρειαστεί...

Κάπως έτσι, λοιπόν, η περίφημη ποσοτική χαλάρωση δημιουργεί απίθανες στρεβλώσεις στην -κατά τα άλλα- ελεύθερη αγορά, σπρώχνοντας τις τιμές των πάγιων στοιχείων προς τα πάνω, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα την άνοδο των χρηματιστηρίων παγκοσμίως και, συνακόλουθα, την δημιουργία μιας όλο και διευρυνόμενης αλυσίδας από φούσκες. Με άλλα λόγια, το εν λόγω φαινόμενο διευκολύνει και επιταχύνει την μεταφορά πλούτου από τα χαμηλότερα τμήματα της οικονομικής πυραμίδας προς τα υψηλότερα. Και όλα αυτά σε μια εποχή όπου το παγκόσμιο χρέος είναι σχεδόν δυόμισυ φορές μεγαλύτερο από το παγκόσμιο ΑΕΠ. Συνελόντι ειπείν, η επόμενη καπιταλιστική κρίση δεν βρίσκεται πολύ μακρυά. Και τούτη την φορά θα χρειαστεί να βάλουν το χέρι τους όλοι οι θεοί του σύμπαντος για να αποφευχθεί το χάος...

Σύγκριση περιουσίας κεντρικών τραπεζών Ιαπωνίας, Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΗΠΑ, σε σχέση με το ΑΕΠ.
Στο διάγραμμα είναι εμφανής η τάση της Fed να μειώσει την ποσοτική χαλάρωση.

Κάπου εδώ κλείνω για σήμερα, κρατώντας στα υπ' όψη έναν συσχετισμό ανάμεσα στα όσα είπαμε παραπάνω και στους πλειστηριασμούς οι οποίοι στον τόπο μας ανθίζουν μέσα στο καταχείμωνο. Όποτε μου έρθει η όρεξη, θα πούμε περισότερα.


(*) Η φράση "τυπώνει χρήμα" δεν πρέπει να εννοηθεί κατά λέξη. Εδώ μιλάμε για λογιστικό χρήμα (fiat money), δηλαδή για απλές λογιστικές εγγραφές οι οποίες φτιάχνουν χρήμα από το πουθενά.

“Οι γονείς μας κάψανε Εβραίους, γιατί οι Εβραίοι καίγονται καλύτερα” τραγουδούν οπαδοί της Μπρυζ μετά από αγώνα

Η ευδοκίμηση φασιστικών ομάδων στα γήπεδα δεν είναι ούτε καινούριο, ούτε φυσικά αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο. Αυτή τη φορά η είδηση έρχεται από το Βέλγιο, στον απόηχο μάλιστα της πορείας ακροδεξιών πριν λίγες μέρες στο κέντρο των Βρυξελλών, μετά την παραίτηση του ακροδεξιού φλαμανδικού κόμματος από την κυβέρνηση, που βύθισε τη χώρα σε πολιτική κρίση.
Το συγκεκριμένο περιστατικό που καταγράφηκε σε βίντεο, διαδραματίστηκε τον περασμένο Αύγουστο στη διάρκεια του αγώνα της Μπρυζ εναντίον της Άντερλεχτ στο στάδιο Jan Breydel. Στο βίντεο διακρίνονται οπαδοί της Μπρυζ μετά τη νίκη της ομάδας να τραγουδούν ναζιστικά άσματα με στίχους όπως: «Ο πατέρας μου ήταν σε απόσπασμα, η μάνα μου ήταν στα Ες – Ες, κάψανε μαζί Εβραίους, γιατί οι Εβραίοι καίγονται καλύτερα».
Δεν είναι η πρώτη φορά που η διοίκηση του συλλόγου βρίσκεται στο στόχαστρο για ακροδεξιές συμπεριφορές των οπαδών του.  Στις αρχές του 2018 ο παίχτης της Σαρλερουά Ν’ Γκανγκά έγινε δεκτός από μερίδα των θεατών της αντίπαλης ομάδας με ρατσιστικά συνθήματα, ενώ πέρσι η διοίκηση είχε απαιτήσει από τους οπαδούς να πάψουν να λένε το τραγούδι  «Όποιος δεν πηδά είναι Εβραίους» στις κερκίδες.
Οι ρίζες του προβλήματος είναι βαθιές και προκαλούν συχνά αντιδράσεις από εβραϊκές οργανώσεις του Βελγίου, που ανησυχούν ιδιαίτερα για την εξάπλωση αντισημιτικών ύμνων στα γήπεδα της χώρας.
Ο Joël Rubinfeld, πρόεδρος της «Βελγικής Λίγκας κατά του Αντισημιτισμού» καταδικάζει αυτά τα φαινόμενα και ζητά ανάληψη ευθυνών, σε επίπεδο διοίκησης, οπαδικών συνδέσμων , αλλά και της δικαιοσύνη, προσθέτοντας «Κατά τη γνώμη μου, τιμωρώντας 1 μπορεί να διαπαιδαγωγηθούν 100», θεωρώντας υπερβολικά επιεική την ως τώρα αντιμετώπιση από τους συλλόγους και τις αρχές.
Υπογραμμίζει επίσης το φαινόμενο της απενεχοποίησης φασιστικών συμπεριφορών, που προωθείται και μέσα από τα ΜΚΔ: «Κάποτε ο κόσμος έφτιαχνε ψεύτικα προφίλ, σήμερα δεν κρύβονται γιατί ξέρουν πως ποτέ δε θα διωχθούν ή θα τιμωρηθούν. Αυτό πρέπει ν’αλλάξει.» Από την πλευρά της, η διοίκηση του συλλόγου δήλωσε πως είναι εν γνώσει του βίντεο, καταδικάζει απολύτως τέτοιες συμπεριφορές, υποστηρίζοντας πως οι οπαδοί στο βίντεο έχουν ταυτοποιηθεί και έχουν αποκλειστεί από την έδρα της ομάδας, ενώ εξετάζονται και δικαστικά μέτρα εναντίον τους.
Με πληροφορίες από: lalibre.be

ΚΕΡΚΥΡΑ-Με αφορμή τα δημοσιεύματα σχετικά με τη σύναψη συμβάσεων στο πλαίσιο του προγράμματος Interreg V-A Greece Italy που διαχειρίζεται το Ινστιτούτο Κτηνιατρικών Ερευνών – ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ και συμμετέχει η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων η Τ.Ε. Κέρκυρας του ΚΚΕ επισημαίνει τα εξής:




Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά πόσο κούφια λόγια είναι η δήθεν πάλη του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στο παλιό, ενάντια στη διαφθορά και τη διαπλοκή. Και φυσικά δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που διαχειρίζεται τον καπιταλισμό, το σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που βασίζεται στο πιο μεγάλο σκάνδαλο, τη «νόμιμη» ληστεία που γίνεται με την εκμετάλλευση της εργασίας. Αυτή είναι η αιτία της φτώχειας, της ανεργίας και όλων των δεινών που αντιμετωπίζει ο λαός μας. Σε ένα τέτοιο σύστημα που βασίζεται στο κυνήγι του κέρδους νομοτελειακά εμφανίζονται και συναλλαγές κάτω από το τραπέζι σε διάφορα επίπεδα, κυβέρνηση, διοίκηση, οικονομία κ.ο.κ. Ορισμένα από αυτά τα περιστατικά έρχονται κατά καιρούς στη δημοσιότητα και αξιοποιούνται από το αστικό πολιτικό σύστημα για τις εκάστοτε στοχεύσεις του αποκρύπτοντας τις πραγματικές αιτίες.
Η επίκληση του «ηθικού» και των «αξιών  της αριστεράς» που γίνεται από τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθεια τους να νίψουν τας χείρας τους είναι επίσης κενό γράμμα. Κι αυτό γιατί η ηθική του καθενός έχει άμεση σχέση και με το περιεχόμενο της πολιτικής που εφαρμόζει. Άλλωστε, οι δυνάμεις που διαχειρίζονται τον καπιταλισμό, που δίνουν γη και ύδωρ στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ, πού πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ και τσακίζουν καθημερινά τα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα έχουν απολέσει προ πολλού και οριστικά τις αξίες που επικαλούνται.
Από αυτήν την άποψη, κούφια λόγια είναι και οι καταγγελίες από τις υπόλοιπες δυνάμεις της αστικής διαχείρισης οι οποίες κατά τα άλλα συντάσσονται με το ΣΥΡΙΖΑ στο τσάκισμα των εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων, στην υπεράσπιση του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Η υπόθεση αυτή πρέπει να διαλευκανθεί και οι εργαζόμενοι να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα. Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι το εν λόγω περιστατικό θα επιχειρηθεί να αξιοποιηθεί για τον  αποπροσανατολισμό  της συζήτησης σε μια περίοδο που κλιμακώνεται η αντεργατική αντιλαϊκή επίθεση ώστε να βγει λάδι η πολιτική που τσακίζει τη ζωή του λαού και της νεολαίας και από την άλλη γεννά τα σκάνδαλα και τη διαφθορά. Καλούμε τους εργαζόμενους να απορρίψουν τις προσπάθειες αποπροσανατολισμού και να συμπορευτούν με το ΚΚΕ. 



ровер Ферр ПРОФЕССОР УНИВЕРСИТЕТА Монтклера США Вскрывает правду о Сталине:


 


Интервью - ред Ник Мотта //
По случаю 140-летия со дня рождения Иосифа. II. Сталин говорил с Гровер Ферр, профессором университета Монклера, Нью-Джерси, известная своими исследованиями и трудами по истории Советского Союза и особенно в период руководства I.V.Stalin. Одна из самых известных книг «Хрущев Lied» (Хрущев лгал) и является автором нескольких научных дискурсов, в том числе убийства Сергея Кирова, Москвы Испытаний и «резни в Катынском деле». 
В 2007 году название Гровер Ферр включен консервативные круги в американском списке «101 самых опасных ученых в Америке.»
* * * 

-Exinta-пять лет после смерти Сталина, имя остается в центре борьбы. Буржуазная историография и политические силы буржуазии продолжают клеветать на него, называя его «диктатором» и «кровавый тиран», как ischyrizontai- что- «погибли десятки миллионов людей.» Почему антикоммунисты даже сегодня свои атаки на Сталина и каковы основные источники их требований?

Профессор Гровер Ферр.




Защитники капитализма должны показать коммунизм как нечто ужасное! Поэтому, помимо скрыть ужасы капитализма и империализма, они нуждаются в «пугало», в котором, чтобы сосредоточиться, используя его как воплощение «плохой» коммунизма. Сталин был лидером Советского Союза и международного коммунистического движения в период их величайших триумфов и, следовательно, в период наибольшей угрозы против капитализма. Таким образом, Сталин, естественно, быть мишенью в любом случае.

Но есть, по крайней мере, две другие причины. Во-первых, Лев Троцкий, который соврал Сталину во всем, что он писал с 1928 до его убийства в 1940 году работы Троцкого, с 1929 года, был первым основным источником лжи и клеветы против Сталина и СССР. Во-вторых, Никита Хрущев. «Секретный доклад» 25 февраля 1956 года на 20-м съезде [КПСС] был сокрушительный удар по международному коммунистическому движению. Это не было бесценным даром для антикоммунистов всего мира!

После 22-го съезда партии в октябре 1961 года, когда Хрущев и его окружение атакованы даже дикий Сталин, еще больше лжи, Хрущев и КПСС поддержали издание сот книг и статей, атакующее и psefdologousan против Сталина , Кроме того, под эгидой Хрущева, издал сотни книг и статей с нападками и лежит против Берии, убийство которого было организовано самим Хрущевым 26 июня 1953 года Берия не столь важной фигурой в советской истории, как Сталин. Но Хрущев и его коллеги оклеветал его Берия agrios- же, если не более, как они сделали со Сталиным. А те, кто был близок к Сталину - Молотова, Маленкова,

Прямое действие antistalinikis кампании Хрущев было наполовину о числе международно-коммунистов за пределами социалистического блока - оставить свою партию. Некоторые из них в буквальном смысле пошли через улицу и присоединились к троцкистской партии! Что касается Хрущев лгал Сталина и советской истории, мы должны помнить, что, в то время мало кто на самом деле понял, что он лжет. Никто не мог доказать, что он лжет, так как Хрущев не опубликовал никаких доказательств. Ни Хрущев, ни его последователи не позволил Интернету - даже в партийно-исторических документах о файлах ключей.

Ложь Хрущева и сотни переписчиков были приняты с энтузиазмом западных антикоммунистов и стала основным источником antistalinikon не лежит для всех антикоммунистических писателей и «академиков», которые следовали, до сегодняшнего дня. Некоторые из антикоммунистических советских произведений эпохи Хрущева, опубликованной в западном мире и пользуются широкой оглаской со стороны капиталистов. Среди этих авторов, включая Александра Солженицына, Роя Медведева и Александра Nekrits.

Многие произведения западных «экспертов» по ​​СССР полагались на ложность период хрущевского. Важные примеры этого являются произведения Роберта Конквеста и биография Бухарина из американской истории Стивена Коэна. Во время руководства Брежнева и его преемников, Андропова и Черненко, то antistalinika труды и статьи практически исключены. Брежнев и другие советские руководители осознали большой вред, что Хрущев - и вдохновленный Хрущев работой - дело в Советском Союзе и международном коммунистическом движении. Но важно отметить, что этот пост-хрущевские лидеры никогда не сдавались ложью Хрущева о Сталине и сталинский период. Они могли бы сделать это. И сами по себе и их исследователи, Они имели доступ ко всем доказательствам, во всем архивном материале. Они, конечно, знали, что Хрущев лгал. Но они не отвергают какие-либо из этой лжи.

Встает, то вопрос: почему Хрущев , что он сделал? 

Среди причин, конечно , тот факт , что Хрущев и остальная часть руководства партии уже отказались от идеи коммунизма. Они хотели Советский Союз , который был сильным в экономическом, военном и политическом отношении . Но они не хотят , чтобы приступить к СССР к действительно коммунистическому обществу. 
Сталин хотел! Переход к следующему этапу [социалистического строительства] к коммунизму была тема 19 - го съезда партии в 1952 году является единственным участником конференции в советской истории запись которого не была опубликована.Существует гораздо больше , что можно сказать о продвижении, Сталина, коммунистической перспективой, как и для неудачных попыток дальнейшей демократизации Советского Союза, но это не может быть проанализированы в контексте интервью.

Через год и больше , так как я стал секретарем ЦК КПСС Михаил Горбачев начал кампанию лжи и клеветы Сталина и за ее пределами советской истории , что даже сделал ту же кампанию 1962-1964 на Хрущева напоминают скромный! 

Опять же, сотни книг и тысячи статей , написанных, атакуя Сталина, представляя СССР сталинского периода , как полевые чудовищные преступления и сам Сталин , как archiegklimatia. Опять же не было никаких доказательств, только повторяет ложь хрущевского периода и открытие и «другая ложь. 
Это antistaliniki, антикоммунистическое идеологическое наступление помогло проложить путь для возвращения к капитализму и распада Советского Союза. Потому что, как только вы отказаться от пролетарского интернационализма, что нуждается в многонациональную, многонациональную стране , как СССР?

Ложь о времени Хрущева и Горбачева в отношении Сталина и сталинского периода являются основным источником антикоммунистической пропаганды во всем мире. 

Это ложь очень полезно для капиталистов и антикоммунистов клеветать коммунизм. Поэтому полезно , что это невозможно для историка , чтобы найти работу в качестве профессора советской истории , если не принимать в качестве истины антикоммунистический лежит период Хрущева и Горбачева. 
Например, запрещено утверждать , что Хрущев лгал в «секретной речи» о, хотя академические исследователи советской истории очень хорошо знают , что Хрущев лгал, Но признать , что он и его коллеги лгали - они сказали , что Горбачев и его коллег - это как тянуть вниз и отклонить все антикоммунистическая историография не менее трех поколений «академический» . Это запрещено. 
Эта ложь и продолжает быть чрезвычайно полезны для антикоммунистов и капиталистов бежать!

Конечно , Троцкий лгал. Мало кто дал значение «секретной речи» Хрущева. Тогда Троцкий казался «пророк» , как «единственно верный коммунист» , как он и его последователи всегда востребованы. После выступления Хрущева троцкизм возродиться. Троцкизм еще может быть распространение antistalinika и антикоммунистической лжи!

 Вот почему сегодня троцкисты продвигать все antistalinika лжи - что Троцкий, Хрущева и писатель периода, западный антикоммунист как Conquest, Роберт Такер и многие другие, Горбачев, постсоветская антикоммунистическая ложь, как Олег Chlevniouk Йорг Bamperofski Николас Уорт, Андреа Gratsiozi и Тимоти Шнайдер особенно хорошо известен в Европе. 
Троцкизм имеет некоторый престиж человек , которые видят через марксизм и коммунизм освобождение от капитализма, но проникнут глубоко от antistalinika лжи продвигаемой повсюду 1956. Таким образом, троцкизм является главной силой, которая , однако , Она полностью основана на лжи. Это своего рода «доктрины.» Никакая критика не допускается для «великого вождя».

Разумный вывод , что ни антикоммунист, Лев Троцкий и Хрущева наиболее читаемыми, современные «эксперты» антикоммунизм, не может доказать , либо реальное преступление, совершенный Сталиным. Потому что не было! 

Я говорю это с уверенностью , потому что, если бы такие преступления , совершенные этими антикоммунистические ученые бы , конечно , выявлены и опубликованы по всему миру. 
Но они не нашли никакого реального преступления! Так что я должен лгать, придумывать вещи, чтобы подделать ...


-один из наиболее распространенных аргументов против Сталина в том , что « в союзе с гитлеровской Германией,» не-germanosovietiko пакт Молотова-Риббентропа нападения подписанный 23 августа 1939 г. Это утверждение является одним из столпов реакционной теории «двух крайностей» , которая пытается уравнения коммунизма с нацизмом и фашизмом. Что такое историческая правда о пакте Молотова-Риббентропа?

Все они анализируют все соответствующие документы в главах 7 и 8 из моих книг «Лжи крови». СССР пытался создать коалицию - соглашение о взаимной обороне против гитлеровской Германии - в Великобритании, Франции и Польше. 

Переговоры завершились в августе 1939 года, когда британские и французские посланники были в Москве для переговоров. Тем не менее, делегаты-представители Англии и Франции не имел полномочий подписывать какие - либо соглашения. Польское правительство по- прежнему отказывается рассматривать возможность предоставления присутствия советских войск на территории. 
Поэтому ясно Советы , что Великобритания и Франция действительно не хотят коллективный договор безопасности , который будет связывать отбиваться в нацистской Германии , когда немцы напали на первые в любом из этих стран (Польша была наиболее очевидной мишенью Германия). 
Великобритания и Франция использовали переговоры , чтобы подтолкнуть Германию, которая на самом деле хотела , чтобы совершить сделку.

То, что их отношение согласуется с дипломатией , как это практикуется в предыдущие годы, в частности , с Мюнхенским соглашением , в котором Великобритания и Франция передала часть Чехословакии Гитлеру даже не спрашивая чешскому правительству.Англичане и французы хотели побудить Гитлера напасть на СССР. 

Но это означало , что они покинут Германию покорять Польшу, поскольку Германия не имели границ с СССР. И это было на самом деле Великобритания и Франция сделали. 
Они подписали пакт о взаимной обороне с Польшей , но отказались атаковать Германию , даже когда Польша была разгромлена в состоянии в первые дни после немецкого вторжения.

Когда польское государство развалилось, Красная Армия заняла восточную Польшу. Но «Восточная Польша» была частью Советской России до империалистического польского правительства насильно схватило русско-польскую войну 1919-1921 гг. 

Польский никогда не было большинства в этой области.Даже metasosialistiko реакционный режим в Польше никогда не претендовал на эти территории сегодня.

Пакт Молотова-Риббентропа был не «союз». Это был договор о ненападении между СССР и Германией. Она включала в себя секретную статью , в которой Гитлер признал советскую юрисдикцию в восточной части Польши, стран Балтии и Финляндии. Это положение держали немецкие войска сотни километров от советской границы. Когда Гитлер напал на СССР это дополнительное расстояние , что немецкая армия должна была пересечь, он помог предотвратить захват и разрушение Москвы и Ленинграда.


-Он , как известно, широко изучаются в «Катыни» дела , которые в соответствии с городской историография была преступлением Советского Союза. В официальном заявлении , опубликованном в апреле 1990 года правительство Горбачев выразил «глубокую скорбь по трагедии Катыни» , назвав его «одним из самых страшных преступлений сталинизма». Ряд «apocharaktiristhenton» российских правительственных документов были представлены в качестве доказательства их, ypotithemenis- вину Сталина за массовые бойни в Катыни. Создание резюме ваших исследований, что является реальным виновником преступления в Катыни , и каковы ключевые моменты дела?

Немцы убили польски. Доказательства не оставляют места для любого другого вывода. 

В конце 1991 года Горбачев Ельцин передал упомянутые документы, которые известны как «Закрытый пакет 1». Эти документы, если бы это было правдой, окажется советской вины в резне Катыни. 
Тем не менее, в 2010 году в Государственной Думе, член Коммунистической партии Российской Федерации Виктор Iliouchin публично представил убедительные доказательства того, что документы «закрытого пакета 1» была подделана.

В 2012 году польский доклад археолог суммируя результаты совместного польско-украинского котлована в массовых расстрелах месте в Volintimir-Волынский (Украина) указал , что братская могила находится в знаке польского полицейского.Эти полицейская один из польских якобы убитых Советов весны 1940 года и похороненные под Тверью (ранее Калинин), сотни километров.  

За год до публикации этого доклада, отличительной другой польский полицейский - тоже якобы убит Советами в Твери весной '40 - был также найден в том же массовом захоронении. 
Этот вопрос обсуждался в польских и украинских СМИ, хотя это открытие было получено нахождением польского археолога. Польский доклад также отмечается , что жертвы массового захоронения, несомненно , убиты немцами в 1941 году , однако, соответствующие выводы украинских археологов не относятся либо найти два [полицию] Дискреционную принадлежности к предполагаемому жертвам Катыне, ни результаты Они показывают , что люди были убиты немцами. 
А , не украинский археолог сказал , что это было неправильно польского доклада коллеги соответствующие выводы, так как это может «вызвать сомнения» по поводу бойни в Катыни.

В 2013 году я опубликовал статью по теме об этих открытиях, от всего, вызывают серьезные сомнения в советской вины в Катыни. Но я знал , что я должен был выглядеть случай. Между 2015 и 2018 годах я провел крупномасштабное расследование катынского дела. Я решил подойти к Катынь как тайно без какой - либо предвзятости в какую сторону - немецкая и советская - виновно. В своей книге «Тайна Катыни: The Evidence, решение», опубликованном в июле 2018 года, уже все доказательства того, что , вероятно , не может быть оспорено. 

Результат очевиден, и неожиданный. ВСЕ , несомненно , справедливы доказательства того, немецкая вина. Ни один из них не указывают , как к вину советской,

Конечно, этот вывод не является «приемлемым» является «табу» . Я уже признал слишком много неприятностей от польских националистов , но и от научных экспертов в области советской истории. Рассмотренный просто немыслимо для любого к выводу , что Советы не были виновны и ... кто заботился доказательство!

Резня Катыни, то, как предполагается, является наиболее хорошо документированный «преступления Сталина» является ложью!

-MUNICIPAL историки считают «московские процессы» , как махинации , направленные на криминализацию невиновных обвиняемых и что Сталин построил категории. Что есть истина? Это было на самом деле обвиняемый (троцкисты, zinoviefikoi «правый блок» и т.д.) невиновные?

Там еще никогда, нет доказательств того , что московские процессы, как и в случае Touchatsefski в июне 1937 года было «махинация» , и что обвиняемые были подвергнуты пытками, угрозы и т.д., чтобы сделать ложные признания. 

В первые 12 глав моей книги Троцкого Амальгамы (2015) рассматривает и кросс-оплодотворить как можно больше заявлений обвиняемых мог. Ранее в этом году я опубликовал обновленную версию этого исследования в виде отдельной книги (Московские судебные процессы в качестве доказательств).

Έχουμε συντριπτικές αποδείξεις ότι οι κατηγορούμενοι στις Δίκες της Μόσχας ήταν ένοχοι το λιγότερο για τα εγκλήματα που οι ίδιοι ομολόγησαν. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις, όπως επί παραδείγματι του Νικολάι Μπουχάριν, γνωρίζουμε πλέον ότι οι κατηγορούμενοι ήταν ένοχοι εγκλημάτων τα οποία ουδέποτε ομολόγησαν. Έχουμε επίσης πληθώρα αποδεικτικών στοιχείων που επιβεβαιώνουν ότι ο Τρότσκι συνεργάστηκε πράγματι με τη ναζιστική Γερμανία και την φασιστική Ιταλία, όπως κατηγορήθηκε στις Δίκες της Μόσχας.

-Ο ιταλός μαρξιστής Ντομένικο Λοζούρντο- που πέθανε φέτος- είχε γράψει ότι «υπάρχουν δυο κρίσιμα χρονικά σημεία που διαμόρφωσαν την σύγχρονη άποψη που υπάρχει για τον Στάλιν: η έναρξη του Ψυχρού Πολέμου το 1947 και το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ». Συμφωνείτε με την εκτίμηση αυτήν;

Я согласен с профессором Lozournto, чья смерть является большой потерей для всех нас , кто ищет истинную мировую историю и истории коммунистического движения двадцатого века. 

Оглядываясь в прошлое, холодная война была неизбежна. Тем не менее, для многих в коммунистическом движении, он казался неизбежным. С его начала, вся antistaliniki антикоммунистическая пропаганда очень быстро реализуется.


Как вы оцениваете общий вклад Иосифа Сталина в строительстве социализма в Советском Союзе?

Под руководством Сталина в социалистическом обществе Советского Союза был построен. Фашизм был повержен. Международное коммунистическое движение популяризировал теорию марксизма-ленинизма по всему миру. 

Империализм был смертельным ударом , который способствовал их самоотверженной помощи, ряд коммунистических партий. Однако социализм СССР развивалась устойчиво в направлении коммунизма, хотя именно то , что хотел Сталин , и считал , что это произойдет. В отличие от этого , в период его смерти, 5 марта 1953 года он был политически изолированным в руководстве КПСС .

Путь к коммунизму заброшен. Хрущев заменил идею о том , что революция была необходима для свержения капитализма лжеучения «мирной конкуренции» (Ed: мирное сосуществование) с капитализмом.Согласно этой теории были выборы , а не революции, которые принесли бы победу коммунизма. Это означало отказ от рабочего класса как ведущая сила истории. Но рабочий класс был и продолжает быть способны ограничивать капиталистическое производство и, в ту степень, организовываются от революционной партии , чтобы сделать революцию , чтобы свергнуть капитализм и завоевать власть.

Под руководством Сталина, Советский Союз сделал практик ленинской теории социализма. 

Это вовсе не означает, что теория Ленина и Сталина за социализм не содержат неисправимые ошибки. Из моих исследований я делаю вывод, что теория Ленина и Сталина социализма сохранили слишком много элементов теории, разработанной второй Социнтерна до Первой мировой войны. 
С одной стороны, «социализм» означает нечто вроде капитализма с сильным движением рабочей силы, основанной на союзах, достаточно сильный политически, чтобы заставить капиталистические правительства сделать крупные реформы, чтобы стать менее недопустимыми рабочими жизни: повышение заработной платы и ряд социальные пособия. С другой стороны, «социализм» зашел так далеко, что означает полностью индустриальное общество, в котором был свергнут капитализм и политическая власть была передана рабочему классу Коммунистической партии. 
Частная собственность на средства производства была отменена. Советский Союз был механизм командует общества в интересах рабочего класса. Рабочие и сельское население не капиталисты привилегированными. Это ленинская теория социализма.

Однако, согласно этой теории, производственные отношения оставались весьма схожи с теми , преобладающих на капитализме. Деньги продолжали определять распределение товаров и услуг. Это было, конечно , невозможно , чтобы накопить личное богатство и рабочие с крестьянами пользовались гораздо больше социальными льготами и прав , чем в любой капиталистической стране. 

Тем не менее,капиталистические производственные отношения, продолжающаяся дифференциация между городом и деревней, интеллектуальный и физический труд спор продолжал существовать. Эти недостатки оказались сильнее политическая воля, чтобы двигаться вперед перспективы реализации коммунистического общества.
История периода Советского Союза Сталина большой урок склад, «книга», которые могут и должны учиться, чтобы извлечь уроки, как положительные, так и отрицательные, для международного коммунистического движения в 20-м веке. 


Мы должны извлечь уроки из того, что они сделали правильно и героический советский и - во главе их, Коминтерн, к коммунистической перспективе. Как мы должны научиться различать, какие ошибки были сделаны, которые постепенно удаляется из Советского Союза и международного коммунистического движение коммунистического развития, что ведет обратно к хищному капитализму.
Благодаря знаменательным усилиям коммунистов 20-го века, в частности, в период руководства Сталина, мы можем изучать это удивительное наследие. Основываясь на плечах гигантов, мы можем видеть дальше, чем вы можете, благодаря опыту они предоставили нам в направлении коммунистического будущего равенства и свободы, для которой человечество стремится.
____________________________________________________________________________
Ник Мотта


*******************

Акцентами-акцент на ответах учителя из блога:  Viva La Revolucion

Нет комментариев:

Добавить комментарий


Гровер Ферр ПРОФЕССОР УНИВЕРСИТЕТА Монтклера США Вскрывает правду о Сталине:

  С atexnos3 в DEC 18 2018 История, Люди Интервью - ред Ник Мотта // По случаю вкл ...

TOP READ

TOP READ