Για το κεφάλαιο, υπάρχει ένας και μοναδικός στόχος... Το μεγαλύτερο κέρδος...

Αντικομουνιστικός μπαχτσές!

   

Από herko

Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //

Με αφορμή τη συζήτηση του νόμου  την «ταυτότητα του φύλλου» και τη στάση που κράτησε το ΚΚΕ ένας νέος γύρος ραφιναρισμένου αλλά και ωμού αντικομμουνισμού εμφανίστηκε στη χώρα μας. Διάφοροι αξιοσέβαστοι αρθρογράφοι βρήκαν την ευκαιρία να αποδείξουν αυτό που πραγματικά είναι αν ξύσεις λίγο τον λούστρο της «προοδευτικότητας» που τόσα χρόνια καλλιεργούν με επιμέλεια για τον εαυτό τους και τις απόψεις τους.
Αντί για επιχειρήματα που να απαντούν στα όσα ανορθολογικά, αντιεπιστημονικά και κυρίως ακραία ιδεαλιστικά περιέχονται στο βασικό σκεπτικό του νόμου καταφεύγουν σε ύβρεις και σε «κλισέ».
Αφού δεν αναφέρονται καθόλου και κυρίως ολοκληρωμένα  στις θέσεις του ΚΚΕ, με τη μέθοδο του «κόψε- ράψε» και δημιουργώντας «φαντάσματα» τα οποία στην συνέχεια κατακεραυνώνουν.
Στον κοινό αυτό αντιΚΚΕ αγώνα συνασπίζονται κατά τ’ άλλα «ιδεολογικοί αντίπαλοι». Οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και νεοφιλελεύθεροι αρθρογράφοι ή υποστηρικτές της παλιάς «πράσινης» σοσιαλδημοκρατίας. Σε τελευταία ανάλυση το συγκεκριμένο νομοθέτημα αξιοποιείται ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ» αφενός για τα όσα καθημερινά κοινωνικά – δημοκρατικά δικαιώματα του λαού μας ρίχνονται στον Καιάδα της «καπιταλιστικής ανάπτυξης» και αφετέρου ως το «φύλο συκής» για τους υπερασπιστές της καπιταλιστικής ζούγκλας στο όνομα της προστασίας των «μειονοτήτων» και των «δικαιωμάτων τους».
Ας πάρουμε  ένα άρθρο από όλα αυτά,του Π. Δημητρολόπουλου στα ΝΕΑ (12/10) και στη στήλη που διατηρεί με τίτλο «Θεωρείο» και που έχει συμπυκνωμένα μια σειρά τέτοιου είδους ιδεολογήματα. Με τίτλο «Μέχρι να γίνουν άνθρωποι» αναφέρει ανάμεσα στ’ άλλα για το ΚΚΕ:
«…Είναι η ικανότητα του να επιβιώνει πολιτικά ως νεκρός οργανισμός, είναι το ταλέντο του να αντλεί ζωή από τη θανατίλα του, να τη μετατρέπει σε ζωοδότη». Το πρώτο ερώτημα είναι αν πρόκειται για «νεκρό» πολιτικό οργανισμό τότε γιατί ασχολείται μαζί του και κυρίως ρίχνει «χολή;» Άραγε τι λογής «θανατίλα» είναι αυτή που τον κρατά όρθιο εδώ και 100 χρόνια τώρα, κόντρα σε «θεούς και δαίμονες;»
Συνεχίζοντας αναφέρει: « Είναι το μοναδικό του χάρισμα να μην κερδίζει μόνο
επειδή υπόσχεται ένα άλλο, καλύτερο κόσμο. Αλλά κι επειδή είναι το ίδιο ένας άλλος κόσμος». Εδώ θα δώσουμε εν μέρει δίκιο στον αρθογράφο.
Το ΚΚΕ δεν «υπόσχεται» αλλά δείχνει με επιστημονικό τρόπο ότι η ιστορία δεν τελειώνει στον καπιταλισμό που έχει «φάει τα ψωμιά» του αλλά αντικειμενικά, νομοτελειακά είναι δυνατό αν ο ίδιος ο λαός το θελήσει να οικοδομηθεί και στη χώρα μας ένα ανώτερο κοινωνικό σύστημα ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός.  Και αυτό απαιτεί την επαναστατική του πρωτοπορία ,ένα κόμμα που δεν είναι σαν όλα τ’ άλλα σε επίπεδο οργάνωσης και ιδεολογίας, αρχών και ηθικής, ένα κόμμα βαθειά γειωμένο στην πραγματικότητα και γι’αυτό ακριβώς ικανό να οδηγήσει στην επαναστατική της υπέρβαση!
Ξεπερνώντας τα διάφορα ιδεολογήματα περί «ιδεοληψίας» , «γραφές του θεού» κ.α απαντάμε και στα όσα αναφέρει για φινάλε: «…Το ΚΚΕ δεν ενδιαφέρεται να συγχρονίζεται με τα αιτήματα της εποχής- οι εποχές εξάλλου έχουν σταματήσει για το κόμμα. Στον ακινητοποιημένο χρόνο που ζει δεν έχει λόγο να επιδιώξει να γίνει πλειοψηφικό ρεύμα, ούτε όμως συγκινείται από τις αγωνίες των μειοψηφιών…»
Θα λέγαμε ότι μάλλον το επίπεδο της επιχειρηματολογίας του αρθρογράφου έχει σταματήσει- έστω  και αν το κάνει καλυμμένα- σε άλλες εποχές (π.χ μεταπολεμικές) ,ενώ μόνο συνειδητή άγνοια μπορεί κανείς να διακρίνει αν κάνει λόγο για αιτήματα της εποχής, ενώ θα πρέπει να γνωρίζει ότι συχνά – πυκνά το ΚΚΕ αναπροσαρμόζει τα άμεσα αιτήματα του, ανάλογα με τις απαιτήσεις της συγκυρίας, χωρίς φυσικά να παραλείπει το κύριο που είναι η οργάνωση του αγώνα για την πραγματική ανατροπή της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων για να βρουν επιτέλους τα «όνειρα εκδίκηση» και να γίνουν πράξη τα δικαιώματα των πολλών, αυτών που το σύστημα που ο αρθρογράφος υπηρετεί στερούν καθημερινά.
Όσο δε αφορά τις «μειοψηφίες» και τις αγωνίες τους, την μειοψηφία που πολεμά όλα αυτά τα χρόνια είναι αυτή της οικονομικής ολιγαρχίας που απομυζά τον παραγόμενο κοινωνικό πλούτο και ζει – λειτουργεί παρασιτικά.
Όσο δε την «ατάκα» του τίτλου του άρθρου του, θα απαντήσουμε πως ναι. Το ΚΚΕ θα συνεχίσει τον αγώνα του μέχρι οι άνθρωποι να γίνουν πραγματικά αφέντες της ζωής και του τόπου τους μέχρι τελικά να «ανθρωπεύσει ο άνθρωπος!»

Ξέχασε

Τι κάνεις όταν είσαι ΣΥΡΙΖΑ και δεν μπορείς να αντιπαρατεθείς στις θέσεις του ΚΚΕ, το οποίο, ανάμεσα στα άλλα, σου χαλάει τα παραμύθια περί «συντήρησης» και «προόδου» που πασχίζεις να στήσεις πάνω σε ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές; Την απάντηση τη δίνει η χτεσινή «Αυγή», με το άρθρο της για την «αντιδραστική μεταφυσική του ΚΚΕ», χαρίζοντας ταυτόχρονα απλόχερα το γέλιο. Αλλά και το θαυμασμό για την αρθρογράφο, που μέσα σε τόσο λίγες λέξεις κατάφερε να χωρέσει θρησκευτικές δοξασίες, βαθυστόχαστες αναλύσεις για το εργατικό κίνημα, αλλά και τις «διεκδικήσεις των επαναστατημένων μαζών» (ανάμεσα στις οποίες, αν καταλάβαμε καλά τη ...βαθιά ανάλυση, εντάσσεται και το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την «ταυτότητα φύλου»!), τον Κάουτσκι, ολίγο από χρυσαυγίτικο εσμό περί «ΚΚΕ - επιχείρησης». Και κατόπιν όλων αυτών, «συμπόνια» για το ΚΚΕ που «αδικεί τον εαυτό του». Το μόνο που ξέχασε να βάλει στο άρθρο της είναι δυο λόγια για το νομοσχέδιο σχετικά με την κάνναβη. Για το οποίο, όπως προδίδουν τα γραφόμενά της, θα πρέπει να δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον...

«Ντίλερς» του κεφαλαίου

Αρχές καλοκαιριού, εκπρόσωποι μεγάλων βιομηχανιών από τον κλάδο της παραγωγής «φαρμακευτικής» κάνναβης με έδρα τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και τη Γαλλία, συναντιούνται στην Ελλάδα με κυβερνητικούς παράγοντες. Επισημαίνουν το ιδιαίτερα γόνιμο και πρόσφορο έδαφος της χώρας, σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές, για την καλλιέργεια κάνναβης, το οποίο θα τους εξασφαλίζει αποδοτικότερη παραγωγή, και εκφράζουν την πρόθεσή τους να προχωρήσουν άμεσα στην αγορά μεγάλων καλλιεργούμενων εκτάσεων. Οι ίδιοι εκτιμούν ότι ο τζίρος από την υποτιθέμενη «φαρμακευτική» κάνναβη ενδέχεται να αγγίξει το ποσό των 220 δισ. ευρώ σε βάθος δεκαετίας. Τέλη Σεπτέμβρη, σε ρόλο «λαγού», 46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ καταθέτουν Ερώτηση στη Βουλή με θέμα «την ιατρική χρήση της κάνναβης και τις αναπτυξιακές προοπτικές της», ζητώντας «επιτέλους» να γίνεται η παραγωγή και διακίνησή της και εκτός κρατικού μονοπωλίου.

***

Σε αυτήν την Ερώτηση, ο υπουργός Υγείας Αν. Ξανθός απαντά άμεσα, μετά από λίγες μέρες, και προχωρά σε συγκεκριμένες εξαγγελίες. Ανακοινώνει ότι βρίσκεται ήδη στα σκαριά διυπουργικό νομοσχέδιο και ανάμεσα σε άλλα επισημαίνει: «Υπάρχει δυνατότητα και αναγκαιότητα να αποτελέσει η ιατρική - φαρμακευτική κάνναβη πεδίο παραγωγικής δραστηριότητας και αναπτυξιακών πρωτοβουλιών και επενδύσεων (...) έχει συγκροτηθεί διυπουργική ομάδα εργασίας (...) η οποία έχει ήδη καταλήξει σ' ένα πρώτο σχέδιο νομοθετικής ρύθμισης, το οποίο θα επιτρέπει την παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή σκευασμάτων φαρμακευτικής κάνναβης εκτός κρατικού μονοπωλίου». Δηλαδή, με «όχημα» τη φαρμακευτική της χρήση και με κριτήριο την κερδοφορία που προσδοκούν τα μονοπώλια του κλάδου, ανοίγει ο δρόμος για τη νομιμοποίηση της καλλιέργειας κάνναβης στην Ελλάδα και με ευθύνη της κυβέρνησης, γίνεται ένα επιπλέον βήμα για την εμπέδωση της «ναρκω-κουλτούρας», με επιστημονικό μάλιστα μανδύα.

***

Στην ίδια απάντηση, ο υπουργός ανακοίνωσε ότι «προτίθεται να εντάξει τα σκευάσματα κάνναβης στα καινοτόμα φάρμακα» και ότι «έχει ενισχύσει τη διαδικασία διαπραγμάτευσης των τιμών αποζημίωσης, μέσω της ειδικής Επιτροπής του ΕΟΠΥΥ». Προσθέτει επίσης ότι «μόνο έτσι μπορούμε να εξασφαλίσουμε την εγγυημένη πρόσβαση των πολιτών στη φαρμακευτική καινοτομία, αλλά και τη βιωσιμότητα του συστήματος Υγείας». Την ίδια στιγμή, όμως, εκατοντάδες φάρμακα, πραγματικά χρήσιμα και αναγκαία ακόμη και για καρκινοπαθείς, αποκλείονται από τη «θετική λίστα» (περιέχει τα φάρμακα που αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ). Είναι επίσης γνωστό ότι με τα μέτρα όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων, οι ασθενείς πληρώνουν για τα φάρμακα πολύ πιο αυξημένες συμμετοχές, οι πετσοκομμένοι κλειστοί προϋπολογισμοί για τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη είναι ήδη καθορισμένοι. Δηλαδή, για κάθε καινούριο φάρμακο που θα εισάγεται στη λεγόμενη «θετική λίστα», θα πρέπει να αφαιρούνται φάρμακα ίσης αξίας από τα αποζημιούμενα (τα οποία θα τα πληρώνουν εξολοκλήρου οι ασθενείς), για να μην αυξάνεται η κρατική δαπάνη!

***

Ολα αυτά γίνονται υποτίθεται στο όνομα της «διασφάλισης όλων των θεραπευτικών επιλογών των ασθενών που λαμβάνουν κάνναβη (...) ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες κάθε ασθένειας και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πάσχοντα», όπως ισχυρίζεται ο υπουργός. Για να δούμε, όμως, τι έλεγε ο πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ το Μάρτη του 2017: «Απ' όλες τις έρευνες, δεν φαίνεται πουθενά και για καμία ασθένεια να είναι η κάνναβη το φάρμακο επιλογής. Η ζημιά που μπορεί να κάνει είναι πολλαπλή (...) Ομως, το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να κάνει είναι η συνταγογράφησή της να περάσει στους έφηβους και στα παιδιά. Τα περισσότερα παιδιά λένε ότι βρήκαν το πρώτο αγχολυτικό ναρκωτικό στο φαρμακείο του σπιτιού τους. Μπορεί να γίνει το ίδιο και με τη συνταγογράφηση της κάνναβης. Η συνταγογράφηση μιας τέτοιας ουσίας δεν θα λύσει, αλλά θα δημιουργήσει προβλήματα». Να σημειωθεί ότι η συνταγογράφηση έχει ήδη θεσπιστεί. Αυτό που συζητάμε τώρα είναι το «βήμα παραπέρα», καθώς σύμφωνα με τον υπουργό Υγείας, «οι αλλαγές στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο (ν.4139/2013) για το κρατικό μονοπώλιο είναι απολύτως απαραίτητες, δεδομένου ότι όταν αυτό θεσμοθετήθηκε, δεν είχε λάβει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και την προοπτική αξιοποίησης της φαρμακευτικής κάνναβης (καλλιέργεια, επεξεργασία, διάθεση σκευασμάτων)». Υπενθυμίζουμε ότι πρόκειται για το νόμο που έφερε το 2013 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑΟΣ και ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, για την αποποινικοποίηση της χρήσης, με βασικό ιδεολόγημα και τότε το χιλιοειπωμένο «δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του ατόμου»...

***

Μετά απ' όλα αυτά, έρχεται η κυβερνητική «Αυγή» να κουνήσει το δάκτυλο στο ΚΚΕ, γράφοντας μεταξύ άλλων: «Οι ιδεοληπτικές αγκυλώσεις (σ.σ. του ΚΚΕ), όπως και ο ηθικοπλαστικός συντηρητισμός σε μια σειρά από ζητήματα - παράδειγμα η αποποινικοποίηση της χρήσης κάνναβης - είναι χαρακτηριστικά. Τα πάντα θα αποκατασταθούν στην κομμουνιστική κοινωνία (...) Τι θα γίνει στο μεσοδιάστημα, τι θα γίνει με τις ζωές των καταπιεζόμενων μαζών και των μειονοτήτων αποτελούν ερωτήματα που δεν απαντώνται». Το ΚΚΕ έχει ολοκληρωμένες προτάσεις και συγκεκριμένες διεκδικήσεις στο σήμερα, για την Πρωτογενή Πρόληψη, τη θεραπεία, την κοινωνική ένταξη. Αγωνίζεται σταθερά και αταλάντευτα για αυτά, στο πλευρό των εργαζομένων που υπηρετούν στις αντίστοιχες δομές, των εξαρτημένων που απευθύνονται σ' αυτές και των οικογενειών τους. Η θέση του για την εκτεταμένη τοξικοεξάρτηση είναι ότι σχετίζεται με τη σαπίλα του καπιταλισμού, καθώς αποτελεί πηγή άντλησης ασύλληπτου κέρδους. Πόλεμος, φτώχεια, πείνα, κοινωνικός αποκλεισμός, ανεργία, ανισότητα είναι το υπόβαθρο που ακουμπάνε τα ναρκωτικά. Δεν είναι ελεύθερη επιλογή κανενός. Είναι καταναγκασμός στο μονόδρομο της εξαθλίωσης της ταξικής κοινωνίας. Κι αυτό το σάπιο σύστημα δεν παίρνει «γιατρικά», μόνο ανατρέπεται...

Αντιλαϊκή συνταγή

Τα περιβόητα «αναπτυξιακά συνέδρια» που οργανώνονται στις Περιφέρειες της χώρας επιβεβαιώνουν ότι η ανάπτυξη που υπόσχεται η κυβέρνηση καμιά σχέση δεν έχει με τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού.
Βασικά συστατικά στη συνταγή τους είναι η ενίσχυση με κάθε τρόπο των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και ταυτόχρονα το τσάκισμα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Στη γλώσσα της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, αυτό ονομάζεται «Εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας» και μέχρι σήμερα έχει παρουσιαστεί και εξειδικευτεί σε Στερεά Ελλάδα, Δυτική Μακεδονία, Κρήτη και Θεσσαλία.
Από τις τοποθετήσεις του πρωθυπουργού, των υπουργών και των εκπροσώπων της Τοπικής Διοίκησης σ' αυτά τα συνέδρια, επαληθεύεται ότι το κεντρικό ερώτημα παραμένει ένα: Αυτή η ανάπτυξη, ποιον θα ωφελήσει; Ποιον εξυπηρετεί; Εχουν να προσδοκούν κάτι οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές οικογένειες;
Την απάντηση τη δίνουν τα ίδια τα γεγονότα, η πραγματικότητα που ζουν οι εργαζόμενοι, με τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας, την «ευελιξία», τη φοροαφαίμαξη, τις απειλές για κατασχέσεις και πλειστηριασμούς. Στις ίδιες ακριβώς «ράγες» τροχοδρομεί και η ανάπτυξη που υπόσχεται τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Ας δούμε μερικά παραδείγματα:
Στην Κρήτη, ο πρωθυπουργός μίλησε για τον Τουρισμό και τις μεγάλες επενδύσεις που γίνονται ή προγραμματίζονται. Ποιες είναι όμως οι προϋποθέσεις για να γίνουν αυτές οι επενδύσεις; Το λένε και το δείχνουν στην πράξη οι ίδιοι οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου: Με εργαζόμενους που αμείβονται με μισθούς στα Τάρταρα, με ατέλειωτες ώρες δουλειάς, κυρίως για τους νεότερους και τη «μαθητεία», με απολύσεις και χτύπημα στις Συλλογικές Συμβάσεις, με απλήρωτη δουλειά για μήνες, με 14 διαφορετικές μορφές ευελιξίας. Και βέβαια, με υποσχέσεις για μελλοντική μείωση της φορολογίας, παράδοση των «φιλέτων» της Κρήτης για επιχειρηματική αξιοποίηση και άλλα. Την ίδια ώρα, οι αυτοαπασχολούμενοι του Τουρισμού περνάνε μαύρες μέρες, οι διακοπές για ένα μεγάλο μέρος των λαϊκών στρωμάτων είναι άπιαστο όνειρο, ενώ οι μικρομεσαίοι αγρότες ακούνε την κυβέρνηση να μιλάει για σύνδεση του Τουρισμού με τον αγροτοδιατροφικό τομέα, που αφορά τις μεγάλες καθετοποιημένες καπιταλιστικές επιχειρήσεις και όχι βέβαια τους ίδιους, που δίνουν μάχη επιβίωσης.
Στην Κοζάνη, η κυβέρνηση μίλησε για την Ενέργεια και το στόχο της να ενισχύσει το μερίδιο των Ανανεώσιμων Πηγών στο εγχώριο ενεργειακό «μείγμα», παράλληλα με την πώληση μονάδων της ΔΕΗ και τη μείωση της ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη. Περιέγραψε στην πραγματικότητα την «επόμενη μέρα» που διαμορφώνει η πολιτική της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας, που έχει ήδη κοστίσει στο λαό μεγάλες αυξήσεις στο ρεύμα, τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων συνολικά στον κλάδο, ένταση του ανταγωνισμού ανάμεσα στα ενεργειακά μονοπώλια, που οδηγεί και σε διεύρυνση της ενεργειακής φτώχειας. Τι συνέστησε η κυβέρνηση στους σημερινούς και τους μελλοντικούς ανέργους της περιοχής; Να φτιάξουν «ενεργειακούς συνεταιρισμούς»! Που σημαίνει, να γίνουν επιχειρηματίες - «φασονατζήδες» των μεγάλων ενεργειακών ομίλων, μέχρι να τους απορροφήσουν και να τους πετάξουν οριστικά έξω, σε έναν επόμενο γύρο της «απελευθέρωσης».
Στη Λάρισα, ο πρωθυπουργός και ο αρμόδιος υπουργός μίλησαν ανοιχτά για διανομή των κρατικών και ευρωπαϊκών ενισχύσεων στους αγροτοκαπιταλιστές και στους μεγαλοεπιχειρηματίες του αγροτοδιατροφικού τομέα, για ενίσχυση των μεγάλων καθετοποιημένων μονάδων που απασχολούνται στον πρωτογενή τομέα, με εξαγωγικό προσανατολισμό, ενώ ανακοίνωσαν και την οριστική παύση του έργου της εκτροπής του Αχελώου. Την ίδια ώρα, χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες στενάζουν από την ΚΑΠ της ΕΕ και την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, είναι απλήρωτοι από τους εμπόρους και τις βιομηχανίες, ο ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει τις ζημιές από θεομηνίες που δεν δικαιολογεί ο οργανισμός του και πάει λέγοντας.
Αυτό είναι το περιεχόμενο της «δίκαιης ανάπτυξης» που πλασάρει η κυβέρνηση, προσαρμοσμένης στα συμφέροντα και στα κέρδη του κεφαλαίου. Δίκαιη ανάπτυξη στον καπιταλισμό δεν μπορεί και δεν πρόκειται να υπάρξει. Ανάπτυξη προς όφελος του λαού μπορεί να υπάρξει μόνο όταν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα πάρουν τα κλειδιά της οικονομίας και της εξουσίας στα χέρια τους. Εκεί πρέπει να στοχεύσουν η συμμαχία και η πάλη τους.