Ο Χριστός ξανασταυρώνεται στο «γολγοθά» του καπιταλισμού

Από atexnos2019 atexnos2019 

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Μεγάλη Παρασκευή. Ο γολγοθάς, η σταύρωση, ο θάνατος και η ανάσταση. Έννοιες οι οποίες, πέρα από την όποια θεολογική και θρησκευτική τους ερμηνεία, συνδένονται με την ίδια τη ζωή του ανθρώπου. Του ανθρώπου ο οποίος, όπως έγραφε ο Κωστής Μοσκώφ «είναι σταυρωμένος σήμερα στις ανοιχτές φυλακές, που είναι κάθε τόπος όπου κυριαρχεί η ταξική κοινωνία, αυτή η έσχατη βία».
Σήμερα, εποχή όξυνσης των ταξικών αντιθέσεων και των κοινωνικών ανισοτήτων, εποχή ιμπεριαλιστικών πολέμων και προσφυγιάς, ο βάρβαρος καπιταλισμός καταδικάζει εκατομμύρια ανθρώπους στο σταυρό του μαρτυρίου.
Η «σταύρωση» συμβαίνει καθημερινά, σε κάθε γωνιά της Γης όπου η αδικία και η εκμετάλλευση καρφώνονται σαν πρόκες στον σταυρό του μαρτυρίου των «κολασμένων» και «περιφρονημένων» αυτού του κόσμου.
Σήμερα, ο Χριστός ξανασταυρώνεται στο πρόσωπο όλων αυτών που ζουν καθημερινά, κάθε ώρα και στιγμή, την φτώχεια, την έλλειψη στοιχειωδών αγαθών, την προσφυγιά, το ρατσισμό, την περιθωριοποίηση.
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται…
— στην Συρία, την Υεμένη, τη Λιβύη, το Ιράκ, την Παλαιστίνη, εκεί που οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και οι ανταγωνισμοί των μονοπωλίων έχουν δημιουργήσει τις τελευταίες δεκαετίες έναν σύγχρονο, απέραντο «γολγοθά» με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα. Στην Υεμένη, περισσότερα από 85.000 παιδιά κάτω των 5 ετών υπολογίζεται πως έχουν πεθάνει εξαιτίας του υποσιτισμού και ασθενειών, ενώ πάνω από 12 εκατομμύρια βιώνουν επισιτιστική κρίση (Στοιχεία: ΟΗΕ).
— στα νερά της Μεσογείου και του Αιγαίου που, από το 2014 μέχρι σήμερα, έχουν γίνει «υγρός τάφος» για πάνω από 20.000 πρόσφυγες και μετανάστες, θύματα πολέμων και ανέχειας, που αναζητούσαν μια καλύτερη ζωή στην «πολιτισμένη» Ευρώπη (Στοιχεία: IOM/ΟΗΕ).
— στην υποσαχάρια Αφρική, την ήπειρο όπου κάθε χρόνο πάνω από 1 εκατομμύριο παιδιά πεθαίνουν πριν προλάβουν να φτάσουν στο 5ο έτος της ηλικίας τους από – ιάσιμες στη Δύση – ασθένειες. Πρόκειται για τις χώρες εκείνες της «μαύρης ηπείρου», τις καταδικασμένες από την αποικιοκρατία και την εκμετάλλευση σε μόνιμη υπανάπτυξη και φτώχεια, όπου σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, ένα παιδί πεθαίνει κάθε 30 δευτερόλεπτα εξαιτίας ασθενειών όπως η μαλάρια. Στην ίδια ήπειρο που περίπου 237 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από χρόνιο υποσιτισμό (Στοιχεία: FAO/ΟΗΕ).

«Οταν δίνω φαγητό στους φτωχούς με λένε άγιο. Όταν ρωτώ γιατί οι φτωχοί δεν έχουν φαγητό με λένε κομμουνιστή».

-Ντομ Χέλντερ Καμάρα, καθολικός αρχιεπίσκοπος Ρεσίφε (1909-1999).

— σε χώρες της νότιας Ασίας, όπως η Ινδία, το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν όπου περισσότερο από 60% του πληθυσμού ζει με λιγότερα από 2 δολάρια τη μέρα. Σε βάρος αυτών των εκατομμυρίων εξαθλιωμένων ζει πολυτελώς μια χούφτα δισεκατομμυριούχων παράσιτων (15 ινδοί κροίσοι έχουν συνολική περιουσία 198 δισεκατ. δολαρία / Στοιχεία: Forbes).
— στις εργατογειτονιές και τα γκέτο των μεγαλουπόλεων των ΗΠΑ, της «μητρόπολης» του καπιταλιστικού κόσμου, εκεί όπου 38 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε συνθήκες φτώχειας (PovertyUSA, 2018) και 27,5 εκατομμύρια είναι ανασφάλιστοι (US Census Bureau). Στην ίδια χώρα που 12 εκατομμύρια ανήλικοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και 11% των νοικοκυριών βρίσκονται σε συνθήκες επισιτιστικής ανασφάλειας (USDA/ERS, 2018).
— στις χώρες που βιώνουν, ακόμη πιο έντονα εν μέσω της πανδημίας του COVID-19, τις τραγικές συνέπειες των απάνθρωπων κυρώσεων που έχουν επιβάλλει οι ΗΠΑ. Σε 40.000 υπολογίζονται οι ανθρώπινες απώλειες στη Βενεζουέλα ως αποτέλεσμα των αμερικανικών κυρώσεων (CEPR, 2019), ενώ οι αντίστοιχες κυρώσεις των ΗΠΑ στο Ιράν έχουν συμβάλλει στην αύξηση των θυμάτων κατά την τρέχουσα περίοδο της πανδημίας.
— στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου η πανδημία του COVID-19 αποκάλυψε, μεταξύ άλλων, την διάλυση των δημόσιων συστημάτων υγείας, την πλήρη έλλειψη μέτρων προστασίας για τους εργαζόμενους και τον κοινωνικό δαρβινισμό του «όποιος δεν έχει να πληρώσει θα πεθάνει». Την Ε.Ε. του κεφαλαίου και των μονοπωλίων όπου το 21,7% του πληθυσμού της, περίπου 109 εκατομμύρια άνθρωποι, ζουν στο όριο της φτώχειας (Eurostat, 2018).
— στη χαμένη αθωότητα περίπου 170 εκατομμυρίων παιδιών ηλικίας 5 έως 17 ετών (World Bank, 2019) που εργάζονται στα κάτεργα του καπιταλισμού, όντας σύγχρονοι σκλάβοι για τα συμφέροντα των πολυεθνικών και μονοπωλιακών ομίλων.

«Σε αυτόν που όλη του τη ζωή δουλεύει και στερείται, η θρησκεία διδάσκει ταπεινοφροσύνη και υπομονή στην επίγεια ζωή, παρηγορώντας τον με την ελπίδα της επουράνιας ανταμοιβής. Και σε εκείνους που ζουν από ξένη εργασία, η θρησκεία διδάσκει την αγαθοεργία στην επίγεια ζωή, προσφέροντάς τους μια πολύ φθηνή δικαίωση για όλη την εκμεταλλευτική τους ύπαρξη και πουλώντας τους σε πολύ συμφέρουσα τιμή εισιτήρια για την επουράνια μακαριότητα. Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού»..
– Β. Ι. Λένιν, «Σοσιαλισμός και Θρησκεία» (1905).

Ξανασταυρώνεται ο Χριστός, λοιπόν. Όχι σε κάποιο λόφο της αρχαίας Παλαιστίνης, αλλά στον σύγχρονο γολγοθά του απάνθρωπου καπιταλισμού. Κάπου εδώ είναι που χωρίζουν οι δρόμοι της θρησκείας με την πραγματικότητα και η θεολογική έννοια της «συγχώρεσης» («Πάτερ άφες αυτοίς, ου γάρ οίδασι τι ποιούσι») έρχεται σε σύγκρουση με την σκληρή αλήθεια της ταξικής πάλης. Διότι το μόνο σίγουρο είναι πως οι σύγχρονοι δήμιοι, αυτοί που σταυρώνουν τους εργαζόμενους και τους λαούς του κόσμου, ξέρουν πολύ καλά τι πράττουν.
Γι’ αυτό και η εργατική τάξη δεν πρέπει και δεν πρόκειται να συγχωρήσει τους εκμεταλλευτές της, προσδοκώντας «επουράνιους παραδείσους». Η ανάσταση για τους λαούς θα έρθει μόνο με τη βίαιη σύγκρουση και το ολοκληρωτικό τσάκισμα του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος. Με την Επανάσταση. Το πάντα επίκαιρο όραμα της οποίας μας θυμίζουν οι λέξεις του Άγγελου Σικελιανού: «Ψεύτικοι θεοί πολλοί σαπίζουνε την πλάση,/ μ’ αυτός ο θεός που ‘ναι ο λαός θα μείνει πάντα/ στη σαπισμένη γη να φέρει την υγειά της… Καρδιά, παιδιά… και θ’ απλωθεί ο Παράδεισος μια μέρα…».

Κορονοϊός – ΗΠΑ: Σχεδόν 5.000 νεκροί σε μία ημέρα – Στον Τραμπ αποδίδουν ευθύνες οι Αμερικανοί

Από iraklis3

Ξεπεράστηκε χθες Πέμπτη το όριο των 30.000 θανάτων εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού στις ΗΠΑ, όπου καταγράφονταν σχεδόν 33.000 θάνατοι ως το βράδυ, κατά δεδομένα που συγκεντρώνει σε πραγματικό χρόνο το πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς.
Σύμφωνα με αυτή την πηγή, χθες Πέμπτη ως τις 20:30 (τοπική ώρα· σήμερα στις 03:30 ώρα Ελλάδας) διαπιστώθηκαν 4.491 επιπλέον θάνατοι σε 24 ώρες. Πρόκειται, μακράν, για τον πιο βαρύ απολογισμό που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα μέσα σε ένα 24ωρο, όμως μάλλον ο αριθμός αυτός συμπεριλαμβάνει περιπτώσεις θανάτων που «πιθανόν συνδέονται» με την ασθένεια COVID-19, αλλά δεν εντάσσονταν στον απολογισμό των θυμάτων της πανδημίας μέχρι τώρα.
Αυτή την εβδομάδα, οι αρχές στην πόλη της Νέας Υόρκης ανακοίνωσαν ότι προσθέτουν 3.778 θανάτους που «πιθανόν» οφείλονταν στον κορονοϊό στον επίσημο απολογισμό.
Συγκριτικά, τα αμερικανικά Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC) ως τις 23:00 ώρα Ελλάδας έκαναν λόγο για συνολικά 31.071 θανάτους, συμπεριλαμβανομένων 4.141 που πιθανόν οφείλονταν στην COVID-19.
Οι ΗΠΑ είναι η χώρα που θρηνεί τα περισσότερα θύματα από οποιαδήποτε άλλη στον κόσμο, ακολουθούμενη από την Ιταλία (22.170 νεκροί), την Ισπανία (19.315) και τη Γαλλία (17.941).
Η ισχυρότερη δύναμη του πλανήτη, στην οποία έχουν επιβεβαιωθεί επίσημα σχεδόν 667.800 κρούσματα μόλυνσης από τον SARS-CoV-2, καταγράφει τις τρεις τελευταίες ημέρες αλλεπάλληλα θλιβερά ρεκόρ θανάτων.
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ παρουσίασε χθες το σχέδιο της κυβέρνησής του για να «ξαναπάρει μπρος η Αμερική» σε τρία στάδια, ανάλογα με την κατάσταση σε κάθε πολιτεία, εκτιμώντας πως η χώρα «πέρασε» την κορυφή της καμπύλης εξάπλωσης του κορονοϊού.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ δηλώνει πως κάποιες πολιτείες μπορούν να άρουν τα μέτρα «από αύριο»

Οι αμερικανικές πολιτείες όπου η εξάπλωση του κορονοϊού έχει πλέον τεθεί υπό έλεγχο εδώ και δύο εβδομάδες μπορούν να αρχίσουν την επανεκκίνηση της οικονομικής τους δραστηριότητας «από αύριο», δήλωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.
Σύμφωνα με τον Τραμπ, 29 πολιτείες αναμένεται να είναι σε θέση να άρουν τα μέτρα περιορισμού σχετικά σύντομα.
«Αν κοιτάξετε τη Μοντάνα, το Γουαϊόμινγκ, τη Βόρεια Ντακότα», πολιτείες που έχουν μείνει συγκριτικά αλώβητες από την πανδημία, η κατάσταση «είναι πολύ διαφορετική από αυτή στη Νέα Υόρκη, πολύ διαφορετική από αυτή στο Νιού Τζέρσι», είπε ο Ρεπουμπλικάνος.
Ωστόσο η απόφαση αυτή «θα εξαρτηθεί από τους κυβερνήτες», πρόσθεσε παρουσιάζοντας το σχέδιο της κυβέρνησής του για τη σταδιακή επανεκκίνηση της αμερικανικής οικονομίας, η οποία έχει τεθεί σε καταστολή για να περιοριστεί η εξάπλωση του κορονοϊού.
Οι ΗΠΑ είναι η χώρα που έχει υποστεί το πιο βαρύ πλήγμα στον κόσμο εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού, με πάνω από 32.000 νεκρούς και πάνω από 660.000 κρούσματα, πάντως καταγράφονται ενδείξεις επιβράδυνσης της εξάπλωσης, ιδίως στη Νέα Υόρκη, την πολιτεία που έχει μετατραπεί στο επίκεντρο της κρίσης στην αμερικανική επικράτεια.

Οι περισσότεροι πολίτες των ΗΠΑ θεωρούν ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ άργησε πολύ να αντιδράσει

Σχεδόν τα δύο τρίτα των Αμερικανών εκτιμούν ότι ο Ντόναλντ Τραμπ άργησε να λάβει αποφασιστικά μέτρα μπροστά στην απειλή της πανδημίας του κορονοϊού ενώ εξαπλωνόταν σε άλλες χώρες, καταγράφει δημοσκόπηση που δόθηκε στη δημοσιότητα χθες Πέμπτη.
Σύμφωνα με το κέντρο έρευνας Pew, το 65% των προσώπων που ερωτήθηκαν επικρίνουν τη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης στην πρώτη της φάση από πλευράς του προέδρου των ΗΠΑ, ο οποίος υποβάθμιζε για πολλές εβδομάδες τη βαρύτητα της επιδημίας που άρχισε να εξαπλώνεται στην Κίνα στα τέλη του Δεκεμβρίου του 2019.
Αν και οι γνώμες γενικά συνάδουν με την πολιτική τοποθέτηση, μικρή πλειοψηφία των αυτοπροσδιοριζόμενων ως μετριοπαθών και φιλελεύθερων υποστηρικτών των Ρεπουμπλικάνων, το 53%, συμφωνεί με το 92% των υποστηρικτών των Δημοκρατικών οι οποίοι στηλιτεύουν τη βραδύτητα της αντίδρασης του ενοίκου του Λευκού Οίκου, που βρίσκεται στο επίκεντρο μιας πολεμικής.
Κατά τη δημοσκόπηση του Pew Research Center, που διενεργήθηκε από την 7η ως τη 12η Απριλίου σε δείγμα 4.917 προσώπων, η πλειοψηφία (το 52%) των προσώπων που ερωτήθηκαν θεωρεί πως ο αμερικανός πρόεδρος εξωραΐζει την κατάσταση στις δημόσιες τοποθετήσεις του. Μόλις το 39% εκτιμά ότι ο δισεκατομμυριούχος Ρεπουμπλικάνος παρουσιάζει στην κοινή γνώμη την κατάσταση «όπως είναι» στις σχεδόν καθημερινές συνεντεύξεις που παραχωρεί και μεταδίδονται απευθείας τηλεοπτικά.
Η μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικανών εκφράζει την ανησυχία της πως «το χειρότερο μένει ακόμη να έρθει» σε αυτή την υγειονομική και οικονομική κρίση.
Οι Αμερικανοί δεν συμφωνούν με τον πρόεδρό τους, που επιδιώκει να «ξαναβάλει μπρος» η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου: το 66% δηλώνει ανήσυχο για την άρση των περιορισμών πολύ πρόωρα, ενώ μόλις το 32% εκτιμά αντιθέτως πως αυτή προχωρά ή θα προχωρήσει πολύ καθυστερημένα.

“Από το Γενάρη μένω μόνος στο εργαστήριο προσπαθώντας να βρω θεραπεία για τον COVID-10” – Η καραντίνα ενός Κινέζου επιστήμονα που ίσως να σώσει ζωές

Κατιούσα

Εκτός από τους ήρωες της πρώτης γραμμής, το υγειονομικό προσωπικό στα νοσοκομεία, υπάρχουν κι εκείνοι που εργάζονται σιωπηλά στα εργαστήρια, οι επιστήμονες στους οποίους εναποθέτει η ανθρωπότητα τις ελπίδες της για την όσο το δυνατόν ταχύτερη εξεύρεση θεραπευτικής αγωγής ενάντια στον κορονοϊό. Ανάμεσά τους ο βιολόγος Λι Χούα, που εδώ και μήνες έχει μετατρέψει σε δεύτερο σπίτι το εργαστήριό του στην Ουχάν, το παγκόσμιο επίκεντρο του ιού, όπου η καραντίνα ήρθη μόλις πριν μια εβδομάδα. Στη μαρτυρία του που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature, περιγράφει την αγωνιώδη προσπάθεια του να εντοπίσει θεραπευτικές προσεγγίσεις κατά του κορονοϊού και τον τρόπο ζωής του σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες:

Από το Γενάρη περνάω κάθε μέρα μόνος μου στο εργαστήριο μου, ψάχνοντας επειγόντως να βρω ένα φάρμακο για τον COVID-19. Είμαι δομικός βιολόγος και φαρμακολόγος και ζω στην πανεπιστημιούπολη στο πανεπιστήμιο επιστημών και τεχνολογίας Χουαζόνγκ στην Ουχάν, το επίκεντρο της πανδημίας. Όταν έγινε το λοκντάουν στα τέλη Γενάρη, οι συνάδελφοί μου που είχαν φύγει διακοπές για το νέο σεληνιακό έτος δεν μπορούσαν να γυρίσουν. Είμαι πια ο μόνος με πρόσβαση στο εργαστήριό μας.
Το ταξίδι ανακάλυψης του φαρμάκου ξεκίνησε στον προσωπικό μου υπολογιστή. Η ομάδα μου κι εγώ φτιάξαμε μοντέλα των πρωτεϊνών που βρίσκονται στον ιό SARS-CoV-2 και ελέγξαμε χιλιάδες εγκεκριμένα φάρμακα για να δούμε οποιοδήποτε θα μπορούσε να προσδεθεί σε αυτές τις πρωτεΐνες και να παρεμποδίσει τον ιό από τη μόλυνση των κυττάρων μας. Η αναζήτηση βρήκε διάφορα υποψήφια φάρμακα.
Τώρα μετέφερα αυτή την αποστολή στο εργαστήριό μου. Καλλιεργώ κύτταρα που εκφράζουν τις πρωτεΐνες και τις καθαρίζω σε μια μηχανή χρωματογραφίας. Αναμειγνύω τις πρωτεΐνες με διάφορες συγκεντρώσεις των πιθανών φαρμάκων και χρησιμοποιώ ένα άλλο μηχάνημα για να δω αν το φάρμακο έχει προσδεθεί στις πρωτεΐνες. Μπορώ να δω κρυστάλλους του συμπλέγματος πρωτεΐνης – φαρμάκου κάτω από το μικροσκόπιο, όπως κάνω εδώ. Μετά καταψύχω τις κρυσταλλοποιημένες δομές σε υγρό άζωτο και τις αποθηκεύω στον υποδοχέα κάτω δεξιά.
Τώρα που το λοκντάουν τελείωσε, σχεδιάζω να στείλω τις κρυσταλλικές δομές σε ερευνητές που μπορούν να μάθουν πώς προσδένονται πρωτεΐνες και φάρμακα. Οι συνεργάτες μου στη Σαγκάη δοκιμάζουν τις θεραπευτικές δυνατότητες των φαρμάκων σε μοντέλα του COVID-10 σε κύτταρα και ποντίκια.
Μπορώ να περάσω μία ως οχτώ ώρες τη μέρα σε αυτό το δωμάτιο, που βρίσκεται σε σταθερή θερμοκρασία 20 βαθμών Κελσίου και μυρίζει από το ζωμό με τον οποίο ταΐζω τα κύτταρά μου. Η γυναίκα μου κι η κόρη μου ζουν μαζί μου, αλλά ο γιος μου με τους παππούδες του ζει σε άλλο μέρος της Ουχάν. Έχω να τον δω από το Γενάρη.
Το πανεπιστήμιο έχει δέκα συνδεόμενα νοσοκομεία, που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της πάλης κατά της πανδημίας στην Ουχάν. Ελπίζω να προσφέρω το δικό μου μερίδιο.

Η σπορά των ηττημένων του κορονοϊού – Με πειραγμένη ναζιστική αφίσα αμφισβητεί την αναγκαιότητα της προστασίας από την πανδημία ο Μιχαλολιάκος

  

Δεν προκαλεί εντύπωση ότι οι ναζί θα θεωρούσαν τη θεωρία της φυσικής επιλογής και της επιβίωσης του ισχυρότερου ως καλή ιδέα για τον τρόπο απόκρισης σε μια πανδημία και συνολικά για τον τρόπο οργάνωσης μιας κοινωνίας. Δε θα περίμενε όμως κανείς ότι θα επικαλούνταν προς επίρρωση των επικίνδυνων απόψεών τους “αριστερούς” φιλοσόφους, όπως τον Ιταλό Τζόρτζιο Αγκάμπεν, o οποίος αφού έκρινε υπερβολικά τα μέτρα προστασίας από μια υπερτιμημένη κατά τη γνώμη του ασθένεια, είχε αναρωτηθεί “τι είδους κοινωνία είναι αυτή που δεν έχει άλλη αξία από την επιβίωση;”. Τον Αγκάμπεν ακολούθησαν αργότερα κι άλλοι στοχαστές, κυρίως Γάλλοι, σε διάφορες παραλλαγές του ίδιου επιχειρήματος, για να αποδείξουν πόσο “edgy” είναι οι ίδιοι και να αναδείξουν τη χρεοκοπία  αστικών φιλοσοφικών ρευμάτων, κάποιων από αυτά ριζοσπαστικό μανδύα.

Η επίκληση Αγκάμπεν από τον αρχηγό της εγκληματικής οργάνωσης της ΧΑ δεν ήταν βέβαια το μόνο στοιχείο στη “βαρυσήμαντη” ανάρτηση του αρχιναζί Μιχαλολιάκου.

Ο αρχιναζί φρόντισε να την πλαισιώσει με μια αφίσα της χιτλερικής Γερμανίας, όπου με μια μικρή παρέμβαση αντικατέστησε απλά τη σβάστικα με τον μαίανδρο, που εξαρχής εξάλλου επιλέχτηκε από το μόρφωμα του Μιχαλολιάκου για την ομοιότητα με το σύμβολο του μίσους που κάνει τις καρδιές των εγχώριων απογόνων των ταγματασφαλιτών να χτυπούν γρηγορότερα. Πιθανολογούμε ότι ο ίδιος θα ισχυριζόταν ότι απλά του αρέσουν οι αετοί, όπως σε πρώην βουλευτές του άρεσε η γραμματοσειρά του Sieg Heil σε τατουάζ.

Αιτία για όλη αυτή την καλλιτεχνική και φιλοσοφική παρέμβαση του φασίστα ηγέτη καταλαβαίνουμε από τα συμφραζόμενα τύπου “Ούτε πατρίδα ούτε θεό μπροστά στον κορονοϊό” ότι είναι η απαγόρευση τέλεσης ανοιχτών λειτουργιών και κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα. 

Ο ίδιος βέβαια μόνο χριστιανικό παρελθόν δεν έχει, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες μπροστά στην προσπάθεια κολακείας “καταπιεσμένων” θρησκόληπτων ψηφοφόρων. Ειδικά για το Μιχαλολιάκο και τους όμοιους του εξάλλου βέβαια δε θα ήταν κακή ιδέα να συγκεντρωθούν στις εκκλησίες και να μη βγουν μέχρι να δώσουν οι ίδιοι το καλό παράδειγμα εφαρμογής των θεωριών που ευαγγελίζονται για την υπόλοιπη κοινωνία.

Ζάβαλος@DerZavalos

Κοιτάξτε εδώ πώς οι ναζί το 1933 παραποίησαν την εικόνα στο χθεσινό τουί του Ν. Μιχαλιολάκου με μόνο σκοπό να συνδέσουν την ΧΑ με τον ναζισμό και να τους συκοφαντήσουν. Αίσχος!
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΣΕΙ!1!!1ΕΝΑ

43

9:10 AM - Apr 17, 2020

Twitter Ads info and privacy

36 people are talking about this

Κατιούσα

Αναρτήθηκε απο bandiera rossa

«Συνύπαρξη» και «κοινή προσπάθεια»...

Μετά από σχεδόν 20.000 (επίσημα καταγεγραμμένους) νεκρούς, ένα μήνα πανδημίας, «έκτακτης ανάγκης», «ατομικής ευθύνης» και καραντίνας στη χώρα, η ισπανική σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση PSOE - «Ουνίδας Ποδέμος» αποφάσισε την περασμένη Τρίτη πως χρειάζεται ...έλεγχος των επιχειρήσεων της Υγείας! Πάντως, σε περίοδο πανδημίας, οι επιχειρήσεις στην Υγεία και το Φάρμακο συνεχίζουν τη δουλειά τους - ορισμένες και με το παραπάνω... - καταρρίπτοντας μύθους όπως «όλοι μαζί» στην πανδημία ή περί σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Ας δούμε, λοιπόν, υπέρ τίνος λειτουργεί η λεγόμενη συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα Υγείας στην Ισπανία, μία από τις χώρες που πλήττονται περισσότερο από την πανδημία. Να σημειωθεί ότι, όπως και σε πολλές άλλες χώρες, στην Ισπανία οι νεκροί από κορονοϊό εκτιμάται ότι είναι πολλαπλάσιοι από τους επίσημα καταγεγραμμένους, καθώς όσοι πέθαναν έχοντας συμπτώματα, αλλά χωρίς να έχουν κάνει τεστ, δεν καταμετρώνται.

* * *

Στα μέσα περίπου της πανδημίας και ενώ ήταν πλέον ολοφάνερο ότι κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, η ισπανική κυβέρνηση αποφάσισε - μετά από επανειλημμένες προτροπές του ΠΟΥ και άλλων επιστημόνων - να διενεργεί πολλαπλάσια διαγνωστικά τεστ, τα οποία γίνονταν (και συνεχίζουν να γίνονται) με το σταγονόμετρο. Ενας λόγος είναι το κόστος των τεστ, το γεγονός δηλαδή ότι κάποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι τα παράγουν και τα πουλούν με σκοπό το κέρδος. Ενας άλλος λόγος είναι η έλλειψη που παρατηρείται στην παγκόσμια αγορά, η αύξηση της ζήτησης (και των τιμών) και η κούρσα του ανταγωνισμού μεταξύ κρατών και ομίλων.
Στην Ισπανία εκτελούνται περίπου 15.000 - 20.000 τεστ ημερησίως, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Υγείας, αλλά ο αριθμός αυτός θα έπρεπε να είναι πολύ μεγαλύτερος, τουλάχιστον 50.000. Ούτε τα δημόσια διαγνωστικά εργαστήρια επαρκούν για αυτόν το στόχο, ενώ η γραφειοκρατία και άλλοι παράγοντες εμποδίζουν την άμεση πιστοποίηση και χρήση μηχανημάτων των ερευνητικών κέντρων.
Παράλληλα, τα ιδιωτικά νοσοκομεία και διαγνωστικά κέντρα της Ισπανίας διεξάγουν τα δικά τους τεστ για τον κορονοϊό, δηλαδή τα πουλούν σε όσους ασθενείς μπορούν να αντέξουν το κόστος και φυσικά δεν τα διαθέτουν για τον «κοινό» - κατά τ' άλλα - σκοπό. Να, λοιπόν, πού οδηγούν ο κατακερματισμός των υπηρεσιών Υγείας και η ιδιωτικοποίησή τους, αλλά και η λογική του «κόστους - οφέλους» που είναι επίσημη πολιτική όλων των καπιταλιστικών κρατών. Αυτά τα «ιερά και όσια» του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής είναι αντικειμενικό εμπόδιο στην αξιοποίηση της επιστήμης για την προστασία της υγείας των λαών.

* * *

Η Υπουργική Απόφαση - που μένει να αποδειχθεί κατά πόσο και πώς θα εφαρμοστεί στην πράξη - επιτρέπει τελικά στους δημόσιους υγειονομικούς φορείς των κοινοτήτων να ελέγχουν τα ιδιωτικά εργαστήρια για να επιταχυνθούν τα διαγνωστικά τεστ, καθώς και να παρακολουθούν τις τιμές τους «προκειμένου να αποφευχθούν καταχρηστικές καταστάσεις». Είναι μια απόφαση που έρχεται μετά από σχεδόν 180.000 επιβεβαιωμένα κρούσματα και 19.000 θανάτους στην Ισπανία, σύμφωνα με τις τελευταίες καταμετρήσεις. Τόσος χρόνος και τόσα θύματα χρειάστηκαν για να πάρει η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση συνεργασίας ένα τόσο στοιχειώδες μέτρο για την αντιμετώπιση της πανδημίας...
Με βάση την απόφαση, οι επικεφαλής Υγείας «θα έχουν στη διάθεσή τους τα κέντρα, τις υπηρεσίες και τις εγκαταστάσεις Υγείας ιδιωτικής ιδιοκτησίας που βρίσκονται στην Αυτόνομη Κοινότητά τους και δεν παρέχουν υπηρεσίες στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, καθώς και στο προσωπικό τους». Επίσης, δεν θα επιτρέπεται να πληρώσει κάποιος για να κάνει τεστ αν αυτό δεν συνίσταται από τις δημόσιες υγειονομικές αρχές, ενώ οι ιδιωτικές επιχειρήσεις Υγείας υποχρεούνται να ενημερώνουν τις υγειονομικές αρχές για τα θετικά κρούσματα. Δηλαδή ούτε καν ενημέρωση για τα θετικά κρούσματα δεν υπάρχει, για τέτοια «σύμπραξη» και «κοινή προσπάθεια» μιλάμε...
Αυτό που επιβεβαιώνεται, επίσης, είναι ότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις έχουν στην κατοχή τους το απαραίτητο υλικό για τη διενέργεια διαγνωστικών εξετάσεων - αντιδραστήρια, επιχρίσματα για δειγματοληψία, κιτ εκχύλισης νουκλεϊκών οξέων κ.ά. - εμποδίζοντας τη χρήση τους για τη δημόσια υγεία και την υπεράνθρωπη προσπάθεια που κάνουν οι υγειονομικοί, με κόστος ακόμη και την ίδια τους τη ζωή.

* * *

Πέρα από τον «αόρατο εχθρό», τον νέο κορονοϊό, εξίσου επικίνδυνος είναι και ο εχθρός που είναι ορατός διά γυμνού οφθαλμού. Η ανάγκη για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης σε Υγεία - Φάρμακο - ιατρικό εξοπλισμό αναδεικνύεται σήμερα σε αυτές τις τραγικές συνθήκες που βιώνουν όλοι οι λαοί του κόσμου. Ας αναρωτηθεί ο καθένας, πού χρησιμεύει για την κοινωνία, την επιστημονική πρόοδο, τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας, η ύπαρξη επιχειρηματικών ομίλων που θησαυρίζουν πουλώντας «υπηρεσίες ζωής και θανάτου»; Μπορούν να συνυπάρξουν, όπως μας λένε, η προστασία της ζωής και το κυνήγι του κέρδους; Ο καθένας θα βρει τις απαντήσεις κοιτώντας τις εκατόμβες νεκρών όλων των καπιταλιστικών κρατών, πολλοί από τους οποίους έχουν πεθάνει αβοήθητοι στα σπίτια τους ή στο γηροκομείο, χωρίς καν να έχουν εξεταστεί από γιατρό, έξω από την κλειστή πόρτα ενός νοσοκομείου ή μιας ΜΕΘ...

Ε. Μ.

Επικίνδυνα σχέδια

Οι αποφάσεις της Συνόδου των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ, την Τετάρτη, με θέμα την «ανθεκτικότητα» και τη συνοχή του ιμπεριαλιστικού οργανισμού στις επερχόμενες «θύελλες», δείχνουν ότι τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και οι ανταγωνισμοί όχι μόνο δεν γνωρίζουν διάλειμμα λόγω της πανδημίας, αλλά αντίθετα οξύνονται παραπέρα, μπροστά και στην καπιταλιστική κρίση.
Τα «σημάδια» των ανακατατάξεων στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, των ανταγωνισμών με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, αλλά και των μεγάλων αντιθέσεων στο ίδιο το εσωτερικό του ΝΑΤΟ, «ορατά» εδώ και πολύ καιρό, σημαδεύουν και αυτές τις αποφάσεις, που αφορούν την επόμενη μέρα και δεν προμηνύουν τίποτα καλό για τους λαούς.
Στις «χωρίς προηγούμενο προκλήσεις» προσαρμόζονται τα ευρωατλαντικά σχέδια που αφορούν την περικύκλωση της Ρωσίας, την ενεργότερη παρουσία του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή, μεταξύ άλλων και με τη στήριξη στην τουρκική εισβολή στη Συρία, την «προβολή ισχύος» με νέες αποστολές και επεμβάσεις στη Μεσόγειο και την Αφρική, απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Μέσα από τον «παραμορφωτικό φακό» των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών περνάει και το ζήτημα της αντιμετώπισης της πανδημίας, που γίνεται και η ίδια στοιχείο στο «παζλ» των ανταγωνισμών, με τους ΝΑΤΟικούς να προειδοποιούν πως δεν πρόκειται να αφήσουν «μια υγειονομική κρίση να γίνει κρίση ασφάλειας», κοιτάζοντας προς τη μεριά της Ρωσίας και κυρίως της Κίνας, που με εργαλείο και την παροχή υγειονομικής και άλλης βοήθειας επιχειρούν διεύρυνση της επιρροής τους σε «ζώνες ενδιαφέροντος» των Ευρωατλαντικών.
Ενώ οι προειδοποιήσεις πως «κάποιοι ίσως επιχειρήσουν να εκμεταλλευτούν την οικονομική αδυναμία κρατών - μελών του ΝΑΤΟ και να επενδύσουν στις κρίσιμες υποδομές μας, εξέλιξη που μπορεί να έχει μεγάλες συνέπειες σε μια επόμενη κρίση», δείχνουν ότι μπροστά βρίσκεται η παραπέρα όξυνση των επιχειρηματικών ανταγωνισμών που θα πληρώσουν οι λαοί, για τον έλεγχο των «στρατηγικών υποδομών» σε Τηλεπικοινωνίες, Ενέργεια κ.ο.κ.
Η σύνδεση μάλιστα των υποδομών αυτών με την «ανθεκτικότητα» του ΝΑΤΟ και τα μέτρα που αποφασίστηκαν για τη «συνεισφορά» του ιμπεριαλιστικού οργανισμού σε τομείς όπως η Υγεία, οι Τηλεπικοινωνίες, η «διασφάλιση της συνέχειας στη διακυβέρνηση», σηματοδοτούν ακόμα στενότερο δέσιμο όλου του κρατικού μηχανισμού στα ΝΑΤΟικά προτάγματα, ένταση της καταστολής για τη θωράκιση της αστικής εξουσίας σε κάθε χώρα απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Τα επικίνδυνα αυτά σχέδια φέρουν φαρδιά - πλατιά την υπογραφή της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, που για τα συμφέροντα της αστικής τάξης πρωτοστατούν στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό.
Μεγαλώνει τους κινδύνους για το λαό μας η πολιτική της εμπλοκής, που έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο, που στέλνει δυνάμεις σε ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων, με τελευταίο παράδειγμα τη συμμετοχή στην ιμπεριαλιστική αποστολή στα ανοιχτά της Λιβύης.
Παράλληλα, η προσπάθεια διατήρησης της ΝΑΤΟικής συνοχής, που αποκτάει ακόμα μεγαλύτερη προτεραιότητα και αποτελεί «κορόνα στο κεφάλι» της κυβέρνησης, θα τροφοδοτήσει σίγουρα με μεγαλύτερη ένταση τα επικίνδυνα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια «συνδιαχείρισης» και «διευθετήσεων» με την Τουρκία.
Ενώ ακόμα πιο βαθιά στο κουβάρι των ανταγωνισμών ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, γύρω και από τον έλεγχο των «υποδομών στρατηγικής σημασίας» σε Ενέργεια, Τηλεπικοινωνίες, Μεταφορές κ.ο.κ., βάζει το λαό μας και ο στόχος της αστικής τάξης για Ελλάδα - «κόμβο» προς την ΕΕ.
Δεμένη με τον αγώνα για να μην πληρώσει και τη νέα καπιταλιστική κρίση ο ίδιος ο λαός μας το επόμενο διάστημα, χρειάζεται με την πάλη του να φέρει ορμητικά στο προσκήνιο και την αντίθεσή του στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, για την απεμπλοκή της χώρας από τους επικίνδυνους σχεδιασμούς.

Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ δεν θα σιωπήσουν!

Η πανδημία του κορονοϊού λειτουργεί ως καταλύτης αποκάλυψης τόσο της προϋπάρχουσας πολύ άσχημης κατάστασης των εργαζομένων στα ΜΜΕ, όσο και του ρόλου των αστικών ΜΜΕ στην κατεύθυνση επιρροής και διαμόρφωσης της συνείδησης των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.
Σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, η εργοδοσία, όπως παντού, αξιοποίησε όλα τα όπλα που της έδωσε η κυβέρνηση. Δεν θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση εκδότες και καναλάρχες, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι και μέτοχοι μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Οι ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις στον κλάδο, από την πρώτη στιγμή, με πολύμορφες παρεμβάσεις, προσπαθούν να ενημερώσουν και να στηρίξουν τους εργαζόμενους στην κατεύθυνση και υπεράσπισης δικαιωμάτων και διεκδίκησης μέτρων προστασίας της ζωής, της υγείας και της δουλειάς τους με πλήρη δικαιώματα.
Αντιτάχθηκαν στις ενέργειες των πλειοψηφιών του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού στον κλάδο που «εργάζονται» για να «πείσουν» το υπουργείο Εργασίας να πάρει μέτρα «επιδότησης της εργασίας» και «παρακαλούν» την εργοδοσία να σεβαστεί τα εργασιακά δικαιώματα που και πριν από την πανδημία είχε κάνει κουρέλι!
Υπογράμμισαν ότι είναι βασικό ζήτημα πάλης τα μέτρα προστασίας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Παροχή δωρεάν για κάθε εργαζόμενο καθημερινά από την εργοδοσία, ατομικών μέτρων προστασίας, όπως μάσκες, γάντια, απολυμαντικά για κάθε θέση εργασίας, συχνή, περισσότερες της μιας φοράς, καθημερινή απολύμανση όλων των κλειστών χώρων (στούντιο, μοντάζ, μάστερ κ.λπ.) και δημιουργία εναλλακτικών χώρων γι' αυτές τις δραστηριότητες ώστε να μη συνωστίζονται οι εργαζόμενοι σε χώρους - κλουβιά με κινδύνους για την υγεία τους.
Οι άμεσες μαζικές προσλήψεις γιατρών Εργασίας ενταγμένων στο δημόσιο σύστημα Υγείας, για εντατικούς ελέγχους εφαρμογής των υποχρεωτικών μέτρων προστασίας των εργαζομένων στα ΜΜΕ.
Η απαίτηση κατάργησης όλων των αντεργατικών διατάξεων των ΠΝΠ, η ακύρωση όλων των απολύσεων που έγιναν από την 1η Μάρτη και των αρνητικών μεταβολών σε ωράρια, μισθούς, εργασιακές σχέσεις. Και προφανώς εδώ και τώρα να καταργηθούν οι απαράδεκτες απαγορεύσεις στη συνδικαλιστική δράση.
Η πραγματικότητα για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ είναι αυτή των άνω των 15 επιβεβαιωμένων κρουσμάτων, της εργασίας σε συνθήκες υπερεντατικοποίησης και συνωστισμού, ιδιαίτερα στα μεγάλα ραδιοτηλεοπτικά συγκροτήματα, με αμφίβολα μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας, με εκ περιτροπής εργασία και μείωση μισθών κατά 50%. Είναι αυτή της τηλεργασίας με πρωτοφανείς όρους για εργαζόμενους, όπως σε εταιρείες παραγωγής, που η εργοδοσία έφτασε στο σημείο να τους προειδοποιεί ότι ακόμα και «μετά το τέλος του ωραρίου δεν πρέπει να απουσιάζουν από την οικία τους αδικαιολόγητα»!

Με «σημαία» την «ατομική ευθύνη»

Τα αστικά ΜΜΕ, κρατικά και ιδιωτικά, έκαναν από την πρώτη στιγμή «σημαία» τους την περιβόητη «ατομική ευθύνη». Καθημερινά προπαγανδίζουν ως μονόδρομο τα απαγορευτικά κυβερνητικά μέτρα περιορισμού των δημόσιων συναθροίσεων ως στοιχείο περιορισμού της μετάδοσης του ιού. Την ίδια στιγμή, θάβουν τις δεκάδες καταγγελίες εργατικών σωματείων για συνωστισμό στους τόπους δουλειάς, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Οι αναλύσεις στα τηλεπαράθυρα φέρνουν ακόμα και τα επιστημονικά δεδομένα στα μέτρα των τραγικών ελλείψεων του συστήματος Υγείας, προκαλώντας ακόμα και τον κοινό νου, αναπαράγοντας ως κάτι το φυσιολογικό π.χ. να μην ισχύει η 14ήμερη καραντίνα για το υγειονομικό προσωπικό...
Προβάλλουν την εκπόνηση και εφαρμογή ενός ολόκληρου αντεργατικού νομοθετικού οπλοστασίου σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης υπερσυσσώρευσης που εκδηλώθηκε με καταλύτη την πανδημία.
Επιχειρούν να «περάσουν» στο λαό την άποψη ότι οι συνέπειες της πανδημίας δεν έχουν ταξικό πρόσημο και ότι κυβέρνηση, εργοδότες και εργαζόμενοι «είμαστε στο ίδιο καράβι» και πρέπει να αναλάβουμε ο καθένας το δικό του μερίδιο ευθύνης για να βγούμε από την κρίση.
Εμμέσως πλην σαφώς και όλο και περισσότερο ανοιχτά, εννοούν ότι η «ατομική ευθύνη» εργαζομένων και λαού είναι να μένουν στο σπίτι, σιωπηλοί. Να υφίστανται αδιαμαρτύρητα όλες τις εργασιακές ανατροπές και κυρίως να μη διεκδικούν, όχι μόνο στοιχειώδη μέτρα προστασίας της ζωής, της υγείας και της δουλειάς, αλλά κυρίως ούτε να περνά από το μυαλό τους ότι υπάρχουν δυνατότητες να είναι ελάχιστες οι συνέπειες στην υγεία και τη ζωή του λαού από τον κορονοϊό, αν υπάρχει ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας, όπως το προβάλλουν γιατροί και υγειονομικοί, χωρίς καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα, ότι η ανθρώπινη ζωή δεν παίζεται στο κέρδος. Αυτό όμως απαιτεί κοινωνία χωρίς καπιταλιστική ιδιοκτησία αλλά με κεντρικό σχεδιασμό που θα βάζει όλες τις παραγωγικές δυνάμεις, την επιστήμη και την τεχνολογία σε όφελος του λαού.
Με ωμότητα και κυνισμό «δείχνουν» ηλικιωμένους και συνταξιούχους στις ουρές στις τράπεζες ως «ανεύθυνους», αλλά την ίδια στιγμή δεν λένε κουβέντα για αναστολή πληρωμής χρεών και δόσεων ούτε ότι η μηνιάτικη σύνταξή τους τελειώνει πολύ πριν μπει η επόμενη γιατί απ' αυτήν ζουν οικογένειες.
Ταυτόχρονα, στους χώρους δουλειάς των αστών σημαιοφόρων του «πλουραλισμού» και της «ελεύθερης έκφρασης γνώμης», την ίδια στιγμή που διαφημίζουν την «αυστηρότητα» της κυβέρνησης, επιβάλλουν συνθήκες συνωστισμού στα καμαράκια μοντάζ, σε στούντιο, δεν παίρνουν μέτρα απολύμανσης, αερισμού των χώρων...

Μετρώντας ...πρόστιμα κρύβουν την αλήθεια

Το «νέο» ...ρεπορτάζ που ανέδειξαν τα αστικά ΜΜΕ είναι το μέτρημα των προστίμων που επιβάλλει η αστυνομία, αλλά όχι το μέτρημα των τραγικών ελλείψεων σε όλα τα επίπεδα του δημόσιου συστήματος Υγείας.
«Είδηση» γι' αυτούς είναι οι ...προβλέψεις των αστρολόγων και πώς περνούν «στην καραντίνα» οι «τηλεπερσόνες», τα «ζαχαρωμένα» χειροκροτήματα στους υγειονομικούς, αλλά όταν αυτοί διεκδικούν και πριν και τώρα, τον λόγο έχει η αστυνομία, τα αιτήματά τους θάβονται, ακόμα και οι συμβολικές τους κινητοποιήσεις, όπως στη μέρα δράσης, συκοφαντούνται χυδαία.
Αλλά όλα αυτά δεν είναι καθόλου «αθώα» και πάνω απ' όλα δεν αφορούν την αντιμετώπιση της κρίσης της πανδημίας. Επιδιώκουν να «προετοιμάσουν» τη συνείδηση εργαζομένων και λαού, ώστε να συνεχίσουν να τηρούν την «ατομική ευθύνη» τους, υποτασσόμενοι στα άγρια αντεργατικά μέτρα των ΠΝΠ που εκπονήθηκαν και εφαρμόζονται για την αντιμετώπιση σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων της οικονομικής κρίσης που εκδηλώθηκε και η πανδημία τη βαθαίνει.
Είναι ακριβώς στην ίδια λογική, η οποία τώρα αναβαθμίζεται με ακόμα πιο σκληρά μέτρα και πλήγματα στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, που καλλιεργήθηκε από τα αστικά ΜΜΕ στη διάρκεια της δεκαετούς καπιταλιστικής κρίσης. Οτι δήθεν «όλοι μαζί» θα βγάζαμε τη «χώρα» από την κρίση.
Το πού οδήγησε τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης η λογική αυτή δεν χρειάζεται πολλά λόγια. Την κατάσταση ζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους, αφού τα μνημόνια τα επέβαλαν για την αντιμετώπισή της και μόνο, αλλά «ζουν και βασιλεύουν».

Ράβουν κοστούμι στο λαό

Μαζί με όλα τα προηγούμενα βαδίζει και η άνευ όρων υπεράσπιση της ΕΕ. Με κλαψουρίσματα για τη δήθεν έλλειψη «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης», δηλαδή για το πιο σύντομο ανέκδοτο των τελευταίων χρόνων, επιχειρούν να αποδείξουν ότι η άγρια διαπάλη μεταξύ των αστικών κυβερνήσεων είναι δήθεν προσωπική στάση και «προτεσταντική ιδεοληψία» των ηγετών τους.
Επιχειρούν να κρύψουν και κυρίως επιχειρούν να μη συνειδητοποιήσει ο λαός ότι η «ατμομηχανή» και η δεύτερη, η τρίτη και η τέταρτη καπιταλιστική οικονομία της ΕΕ δεν μπορούν να προστατεύσουν στοιχειωδώς τους λαούς τους.
Επιχειρούν, αυτοί οι «λάτρεις» της Νέας Υόρκης, να κρύψουν ότι και εκεί και παντού στις ΗΠΑ όπου δεν υπάρχει δημόσιο σύστημα Υγείας, η πανδημία θερίζει τους φτωχούς και απόκληρους του καπιταλισμού.
Επιχειρούν να κρύψουν τις κατακτήσεις υπέρ των λαών που είχε ο σοσιαλισμός από τα πρώτα του βήματα στον 20ό αιώνα γιατί οι συγκρίσεις είναι συντριπτικές υπέρ του.
Ακόμα και τώρα θέλουν το λαό να μη θυμάται ότι αυτή η ΕΕ, αυτές οι αστικές κυβερνήσεις, χέρι χέρι με τις ΗΠΑ, επέβαλαν και διατηρούν το εμπάργκο εις βάρος της Κούβας, η οποία τους στέλνει ανιδιοτελώς ιατρική βοήθεια μαζί με αναγκαίο ιατρικό υλικό.
Επιχειρούν πάνω από όλα να μη συνειδητοποιήσει ο λαός ότι όποιο μέτρο διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης και να πάρουν οι αστικές κυβερνήσεις, όπως κι αν το ονομάσουν, οι εργαζόμενοι και οι λαοί θα κληθούν πάλι να πληρώσουν τον λογαριασμό.

Οι εργαζόμενοι έχουν πλέον πείρα!

Οι εργαζόμενοι, φυσικά και οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, έχουν πλέον πείρα και πρέπει να την αξιοποιήσουν. Καμιά έκτακτη κατάσταση δεν σταματά την πάλη.
Βεβαίως, έχουν πείρα και από τις Ενώσεις τους, που υποτίθεται ότι υπερασπίζουν τα δικαιώματά τους και διεκδικούν υπέρ των εργαζομένων, αλλά πέρα από κάποιες ανακοινώσεις που καταγράφουν προβλήματα, όχι μόνο δεν διεκδικούν, αλλά συμφωνώντας με τα μέτρα ως αναγκαία, όπως λένε και η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση, πασχίζουν για την ενίσχυση των αφεντικών, αδιαφορώντας για τους εργαζόμενους.
Ούτε μια παρέμβαση αποτροπής αντεργατικών μέτρων στους ιδιοκτήτες, ούτε μια παρέμβαση για να επιβληθούν συνθήκες υγιεινής. Η διοίκηση της ΕΣΗΕΑ, ως η πιο βαρύνουσα υποτίθεται, έχει τεράστιες ευθύνες όταν μπροστά σε αυτήν την κατάσταση καλεί τα αφεντικά σε τηλεδιάσκεψη για τη σωτηρία τους. Στην ίδια ρότα είναι και οι άλλες, ΕΠΗΕΑ, ΕΤΙΤΑ, ΕΤΕΡ κ.λπ. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τέτοιες ηγεσίες. Πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη.
Τώρα που η σκληρή πραγματικότητα για την εργατική τάξη και το λαό «έχασε τη μάσκα και αποκαλύφθηκε» σε όλες τις τραγικές διαστάσεις της, τώρα που το σύστημα της εκμετάλλευσης απογυμνώνεται από τα «φτιασίδια» του, υψώνουμε τη φωνή μας, πορευόμαστε μαζί με το ταξικό εργατικό κίνημα για την προστασία της ζωής, της υγείας και της δουλειάς με πλήρη δικαιώματα τώρα. Ανοίγουμε, έτσι, και το δρόμο για την αντεπίθεση, για μια άλλη κοινωνία, όπου στη δουλειά και στον ιδρώτα το δικό μας θα είμαστε εμείς, οι εργαζόμενοι, τα αφεντικά.
Μένουμε δυνατοί. Δεν μένουμε σιωπηλοί! Και τώρα και πάντα.

Γιώργος ΜΗΛΙΩΝΗΣ
Δημοσιογράφος, μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ

Ορισμένες πλευρές για τη διαχείριση της πανδημίας στην Κύπρο

Η πανδημία του νέου κορονοϊού εξελίσσεται στην Κύπρο εν μέσω αναδιάρθρωσης του συστήματος Υγείας, με τη δημιουργία του Γενικού Συστήματος Υγείας (ΓΕΣΥ). Εχοντας λίγους μήνες εφαρμογής του ΓΕΣΥ, οι σοβαρές ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό καθώς και υλικοτεχνικό εξοπλισμό που υπήρχαν και παραμένουν στα δημόσια νοσηλευτήρια, ανέδειξαν την ανεπάρκεια στην αντιμετώπιση μιας έκτακτης κατάστασης, όπως αυτή μιας πανδημίας.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι αυτό του Νοσοκομείου της Λεμεσού, όπου πριν από την πανδημία δεν υπήρχε πνευμονολόγος ή της Αμμόχωστου που επελέγη και ως νοσοκομείο αναφοράς χωρίς να έχει εντατικολόγους και άλλες απαραίτητες ειδικότητες ιατρών. Στο Νοσοκομείο Λευκωσίας, με τις ΜΕΘ να μην επαρκούν για τα περιστατικά Covid-19 και τους χρόνια πάσχοντες, έχοντας μάλιστα αναστείλει όλες τις εισαγωγές για προγραμματισμένα χειρουργεία, χτίζεται νέα ΜΕΘ εν μέσω της πανδημίας.
Στο Νοσοκομείο Πάφου, με τα περισσότερα κρούσματα επαγγελματιών Υγείας, κλινικές λειτούργησαν χωρίς τους ειδικούς γιατρούς τους καθώς δεν υπάρχουν πρόληψη και επαρκή μέτρα προστασίας για τους εργαζόμενους του νοσοκομείου με αποτέλεσμα αρκετοί να νοσήσουν.
Ολα τα μεγάλα δημόσια νοσηλευτήρια της Κύπρου χρειάστηκε να κλείσουν για μερικά 24ωρα ώστε να απολυμανθούν και να ελεγχθεί το προσωπικό τους. Σε κάποιες περιπτώσεις επανεμφανίστηκαν κρούσματα στα νοσηλευτήρια, κάτι που επιβεβαιώνει πως ακόμα και τώρα τα μέτρα προστασίας δεν επαρκούν με βάση τις ανάγκες που υπάρχουν. Μέχρι στιγμής, ένα σημαντικό ποσοστό των επαγγελματιών Υγείας έχει τεθεί εκτός μάχης, καθώς αποτελεί περίπου το 20% των συνολικών κρουσμάτων στην Κύπρο.

Μόνιμα προβλήματα σε έκτακτες συνθήκες

Είναι φανερό από τα παραπάνω πως το σύστημα Υγείας βρέθηκε ανέτοιμο να αντιμετωπίσει την πανδημία, καθώς τα χρόνια προβλήματα λειτουργίας των δημόσιων νοσηλευτηρίων διογκώθηκαν παραπέρα, φέρνοντας τους επαγγελματίες Υγείας και τους ασθενείς πολλές φορές μπροστά σε αδιέξοδα για την προστασία από τη μετάδοση του ιού.
Αυτή η κατάσταση στο σύστημα Υγείας «ανάγκασε» την κυβέρνηση Αναστασιάδη να πάρει αυστηρά, έκτακτα μέτρα για τον περιορισμό της πανδημίας, όπως έγινε και στην Ελλάδα και στις άλλες καπιταλιστικές χώρες. Με μέτρα περιορισμού, όπως η απαγόρευση συγκέντρωσης ατόμων, το κλείσιμο των οδοφραγμάτων, η απαγόρευση εισόδου στη χώρα, ο αυτοπεριορισμός στο σπίτι με αυστηρό έλεγχο στις μετακινήσεις, η αναστολή εργασιών πολλών επιχειρήσεων, πλην σούπερ μάρκετ - φούρνων και άλλων εταιρειών «δημοσίου συμφέροντος», επιχειρούν στο όνομα της «ατομικής ευθύνης» να μετακυλήσουν στους εργαζόμενους το βάρος της ευθύνης για την αντιμετώπιση της πανδημίας, προβάλλοντας ως ατομική υπόθεση ακόμα και την εξασφάλιση των μέσων προστασίας.
Ομως, κανένας τους δεν απαντάει στο ερώτημα τι γίνεται, για παράδειγμα, με τις τεράστιες ουρές σε σούπερ μάρκετ, στις τράπεζες κ.τ.λ., τι γίνεται με τους εργαζόμενους στα εργοστάσια, στα σούπερ μάρκετ, στους φούρνους, που δεν έχουν την επιλογή να μείνουν στο σπίτι τους; Και που όταν γυρνάνε σπίτι και έχουν παιδιά, ενδεχομένως τον παππού και τη γιαγιά, πώς θα προφυλαχθούν; Τι μέτρα προστασίας, υγείας και ασφάλειας από τη διασπορά του ιού στους εργαζόμενους παίρνονται από τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε λειτουργία;
Γι' αυτό και σε αρκετές περιπτώσεις υγειονομικοί που μολύνθηκαν, στη συνέχεια μόλυναν και μέλη της οικογένειάς τους.
Το κράτος, προβάλλοντας την «ατομική ευθύνη» ως βασικό παράγοντα έκβασης της επιδημίας, προσπαθεί να αποσιωπήσει τη δική του ευθύνη. Το ίδιο κράτος, που τόσα χρόνια ακολουθεί πολιτική υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης των δημόσιων νοσηλευτηρίων.
Η «ατομική ευθύνη» δεν μπορεί να έχει κανένα αποτέλεσμα αν δεν στηρίζεται σε ένα ολοκληρωμένο κρατικό σχέδιο και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κρατική ευθύνη. Γι' αυτό πρέπει άμεσα να προσληφθεί όλο το αναγκαίο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, να προμηθευτεί ο απαραίτητος ιατρικός τεχνολογικός εξοπλισμός και το σύστημα Υγείας να μη βασίζεται σε «φιλανθρωπίες» και δωρεές.

Προτεραιότητα οι επιχειρηματικοί όμιλοι

Παράλληλα με τα μέτρα περιορισμού, η κυβέρνηση Αναστασιάδη, με τη στήριξη και των άλλων αστικών κομμάτων, ανακοίνωσε δέσμη μέτρων στήριξης των επιχειρηματιών. Αξιοποιώντας τα χρήματα των φορολογούμενων εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων δίνει «ζεστό» χρήμα στις επιχειρήσεις, μέσω επιχορήγησης των μισθών (οι εργαζόμενοι επιχορηγούν με τη φορολογία τους τον εαυτό τους δηλαδή!) απαλλάσσοντας τους επιχειρηματίες από την καταβολή του μισθού, καθώς και με άμεση «ένεση ρευστότητας» μέσω του τραπεζικού συστήματος, αλλά και αναστολή απόδοσης του ΦΠΑ και της έκτακτης εισφοράς για το ΓΕΣΥ.
Τα μέτρα αυτά που πήρε η κυβέρνηση της Κύπρου φανερώνουν πως οι ανάγκες του κεφαλαίου έχουν προτεραιότητα και όχι αυτές του λαού. Υπόσχονται 100 εκατ. ευρώ για τον τομέα της Υγείας, χωρίς φυσικά να είναι ξεκάθαρο αν αυτά θα δοθούν για προσλήψεις προσωπικού και την ενίσχυση των δημόσιων νοσηλευτηρίων, όπως απαιτείται, ή θα καταλήξουν, όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια, στον ιδιωτικό τομέα Υγείας για αγορά υπηρεσιών και επιχορηγήσεις. Από την άλλη, δίνουν πακτωλό χρημάτων για τις επιχειρήσεις που ξεπερνά τα 250 εκατ. ευρώ μέσω προγραμμάτων στήριξης και ανάκαμψης των επιχειρήσεων, ιδιαίτερα στον Τουρισμό.
Την ίδια ώρα, η εργατική τάξη συνεχίζει να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να γεμίζουν τα κρατικά ταμεία.
Το κλείσιμο των ιδιωτικών επιχειρήσεων, ειδικά στον κλάδο του Εμπορίου και του Τουρισμού, ανάγκασε πολλούς εργαζόμενους να ενταχθούν στο σχέδιο αναστολής εργασιών της κυβέρνησης, από το οποίο θα πάρουν μόνο το 60% του μισθού τους, την ίδια στιγμή βέβαια που οι ανάγκες βρίσκονται στο 100%, ίσως και παραπάνω, λόγω των συνθηκών της πανδημίας.
Σε επιχειρήσεις που συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά, τα μέτρα υγείας και ασφάλειας είναι ανύπαρκτα, ενώ παράλληλα με τις απολύσεις και αλλαγές εργασιακών σχέσεων έχουμε εντατικοποίηση της εργασίας σε επιχειρήσεις που σήμερα η κερδοφορία τους χτυπάει «κόκκινο».
Την ίδια ώρα, η επίθεση των εργοδοτών στα δικαιώματα των εργαζομένων συνεχίζεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απαίτηση των ξενοδόχων για αναστολή στην εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης εργασίας που εξασφάλιζε κάποια ελάχιστα δικαιώματα στους εργαζόμενους στον Τουρισμό, όταν ο Τουρισμός αποτελεί περίπου το 23% του ΑΕΠ, ενώ οι θέσεις εργασίας στον κλάδο αφορούν περίπου το 30% των συνολικών θέσεων εργασίας στην Κύπρο.
Σε άλλες περιπτώσεις εταιρείες ανέστειλαν τις εργασίες τους χωρίς να εξασφαλίσουν ούτε και αυτό το 60% του μισθού των εργαζομένων τους, αδιαφορώντας για το πώς θα τα βγάλουν πέρα. Σύμφωνα με καταγγελίες που έγιναν στις συντεχνίες των εργαζομένων, εταιρείες δεν κατέβαλαν το μισθό που όφειλαν στους εργαζόμενους, δηλώνοντας αδυναμία λόγω της μη λειτουργίας τους.
Στα εργοστάσια τα μέτρα προστασίας πάνε περίπατο, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό του εργοστασίου των φούρνων «Ζορπά» στην επαρχία Λάρνακας, όπου 30 και πλέον εργάτες νόσησαν. Στα σούπερ μάρκετ, όπου τα κέρδη των ομίλων έχουν εκτοξευτεί, οι εργαζόμενοι απασχολούνται με εξαντλητικά ωράρια, ενώ καταγγελίες έφεραν στο φως πιέσεις και απειλές από μεριάς της εργοδοσίας για να μη γίνει χρήση της άδειας για τη φύλαξη των παιδιών από τους γονείς καθώς αυτό θα έχει ως συνέπεια την απόλυση.
Στο αεροδρόμιο της Λάρνακας όλοι οι εποχιακοί υπάλληλοι απολύθηκαν καθώς και σε επιχειρήσεις που συνδέονται με τον Τουρισμό, όπως τα ταξιδιωτικά γραφεία, γραφεία ενοικίασης αυτοκινήτων κ.ά.
Απαιτείται τώρα όσο ποτέ οι συντεχνίες εργαζομένων να βρίσκονται «στο πόδι», στους χώρους δουλειάς ώστε να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα υγείας και ασφάλειας, να συσταθούν εκεί που δεν υπάρχουν επιτροπές αγώνα εργαζομένων, που θα διεκδικούν βελτίωση των συνθηκών εργασίας, με σταθερές εργασιακές σχέσεις.

Να μην πληρώσει ο λαός την πανδημία και τη νέα κρίση

Οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί για τους εργαζόμενους δυσκολεύουν ιδιαίτερα και τους Ελληνες και άλλους μετανάστες που κατοικούν στην Κύπρο, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις οι περιορισμοί και το κλείσιμο των επιχειρήσεων, λαμβάνοντας μόνο το 60% του μισθού τους ή μένοντας άνεργοι, καθιστούν αδύνατη την πληρωμή του ενοικίου που σε αρκετές περιπτώσεις είναι και το 50% των απολαβών ενός εργαζόμενου στην Κύπρο. Αυτή η εξέλιξη γεννά την ανάγκη διεκδίκησης επιδότησης του ενοικίου για τους Ελληνες μετανάστες.
Παράλληλα, αρκετοί Ελληνες εργαζόμενοι που θέλουν να επιστρέψουν παραμένουν «εγκλωβισμένοι» καθώς δεν εμπίπτουν στα διατάγματα επαναπατρισμού, ενώ την ίδια στιγμή έχουν αναγκαστικά σταματήσει και την όποια οικονομική στήριξη πρόσφεραν στις οικογένειές τους στην Ελλάδα. Αντίστοιχα και οι Ελληνες φοιτητές που σπουδάζουν στην Κύπρο βρίσκονται σε δύσκολη θέση, καθώς βρίσκονται «εγκλωβισμένοι» με τα έξοδα να «τρέχουν», ενώ την ίδια στιγμή κυριαρχεί η ανασφάλεια για το τι μέλλει γενέσθαι με το εξάμηνο και τις εξετάσεις στα πανεπιστήμιά τους.
Το ίδιο και οι Ελληνες στρατευμένοι που υπηρετούν στην ΕΛΔΥΚ, όπως και στο σύνολό τους στην Ελλάδα, είναι αντιμέτωποι με τον συνωστισμό που επικρατεί στους θαλάμους που διαμένουν, όπου για να βρεθεί λύση άλλοι χώροι υπηρεσίας βαφτίστηκαν «θάλαμοι», τα αντισηπτικά αποτελούν ανέκδοτο, ενώ μεγάλα ερωτήματα παραμένουν αναφορικά με τα χρήματα που χάθηκαν σε αεροπορικά εισιτήρια καθώς και τις άδειες των στρατιωτών αφού κανείς δεν ξέρει αν και πότε θα δοθούν.
Σε κάθε περίπτωση η απάντηση στο ερώτημα ποιος θα πληρώσει τον «λογαριασμό» αυτής της κρίσης, εν προκειμένω της πανδημίας και ποιος θα επωφεληθεί, γίνεται ξεκάθαρο πως και στην Κύπρο θα τον πληρώσουν οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα.
Γι' αυτό, όπως στην Ελλάδα έτσι και στην Κύπρο, αλλά και παντού, οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα. Μαζί με τους κομμουνιστές να οργανώσουν την πάλη για ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων του λαού, για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα την πανδημία και την επερχόμενη κρίση.
Ταυτόχρονα, να κάνει ο λαός πράξη το σύνθημα «πολεμάμε τις αρρώστιες, πολεμώντας την αδικία», πολεμώντας κι εκείνους που με πρόσχημα τις αρρώστιες φέρνουν την αδικία. Παίρνοντας την τύχη στα χέρια του κάθε λαός θα βγει πραγματικά νικητής από τη μάχη με τον «αόρατο», αλλά κυρίως με τον ορατό εχθρό. Μόνο έτσι θα φωτιστεί η μοναδική διέξοδος, η οποία βρίσκεται στην ανωτερότητα του σοσιαλισμού, της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού, της εργατικής συμμετοχής και εξουσίας, που οδηγεί στην ευημερία του λαού και την πρόοδο της ανθρωπότητας.

Ακης ΠΟΥΛΟΣ
Γραμματέας της Τομεακής Οργάνωσης Κύπρου του ΚΚΕ