Δισεκατομμυριούχος γιος τραπεζίτη των ναζί χρηματοδότης του ακροδεξιού AfD στη Γερμανία

Κατιούσα

Τις τελευταίες εβδομάδες βρίσκεται σε εξέλιξη σκάνδαλο γύρω από τις πηγές χρηματοδότησης του ακροδεξιού AfD, που φέρνουν στο φως τη μία αποκάλυψη πίσω από την άλλη για τους ισχυρούς χορηγούς που τροφοδοτούν το εν λόγω μόρφωμα τώρα και στο παρελθόν. Προφανώς η «καθυστέρηση» με την οποία τα γερμανικά μίντια και οι κυρίαρχες αστικές πολιτικές δυνάμεις ξεκίνησαν την έρευνα για υποθέσεις που φαίνεται να έχουν συχνά ορίζοντα πολλών χρόνων δε σχετίζεται τόσο με «αντιφασιστικά» αντανακλαστικά, όσο από το γεγονός πως το AfD φαίνεται να διεισδύει σε ακροατήρια παραδοσιακά προσκείμενα στη γερμανική χριστιανοδημοκρατία. Ανεξάρτητα όμως από τα κίνητρα καθώς και την ασαφή κατάληξη της υπόθεσης είτε δικαστικά είτε πολιτικά, τα στοιχεία που αναδύονται δεν παύουν να έχουν το δικό τους ενδιαφέρον.
Ένα από τα πλέον σημαντικά είναι η αποκάλυψε της έρευνας του περιοδικού «Der Spiegel” καθώς και της Ελβετικής εβδομαδιαίας εφημερίδας «WOZ», σύμφωνα με την οποία ο Γερμανός δισεκατομμυριούχος Άουγκουστο φον Φινκ, κάτοικος Ελβετίας, στήριξε μέσω αντιπροσώπων του το AfD και συμμετείχε στη δημιουργία της προσκείμενης σε αυτό εφημερίδας «Γερμανικός Κήρυκας».
Ο Άουγκουστ φον Φινκ, νούμερο 138 στη λίστα του περιοδικού Forbes, δεν είναι η πρώτη φορά που συγκεντρώνει τα φώτα της δημοσιότητας για τη «γενναιοδωρία» του σε πολιτικά κόμματα. Εδώ και δεκαετίες υπήρξε χρηματοδότης των Χριστιανοκοινωνιστών, από την εποχή που στην ηγεσία τους ήταν ο Φραντς Γιόζεφ Στράους (1961-1988), ενώ το 2010 δημιουργήθηκε σκάνδαλο σε βάρος του Φιλελεύθερου Κόμματος, όταν αποκαλύφθηκε πως είχε λάβει μεγάλη δωρέα από τον Φινκ, το διάστημα που υπήρξε βασική δύναμη προώθησης της μείωσης του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία, κλάδος όπου μεταξύ πολλών άλλων δραστηριοποιείται και ο Φινκ.
Ο Φινκ υπήρξε επίσης από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 χρηματοδότης σειράς ευρωσκεπτικιστικών κινήσεων, ενώ από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία» το όνομά του ακουγόνταν μεταξύ των χρηματοδοτών, είναι όμως η πρώτη φορά που η σύνδεσή του με φασίζον μόρφωμα γίνεται χειροπιαστή.
Σύμφωνα με την έρευνα, στενός συνεργάτης του Φινκ συναντήθηκε το Μάρτη του 2017 με εκδότη στο Μόναχο για να συζητήσουν το σχέδιο έκδοσης μιας εφημερίδας που θα πρόβαλε τις απόψεις του AfD. O εκδότης επιβεβαίωσε την πληροφορία, ενώ ο συνεργάτης του επιχειρηματία αρνήθηκε να σχολιάσει, ενώ ασαφείς απαντήσεις για το ρόλο του Φινκ και των συνεργατών στην εφημερίδα έδωσε ο αρχισυντάκτης του «Γερμανικού Κήρυκα» Ντάβιντ Μπέντελς.
Φαίνεται επίσης ότι τουλάχιστον μέσα στο 2013, ο Φινκ μέσω συνδεόμενης με αυτόν εταιρείας δημοσίων σχέσεων, χρηματοδότησε σειρά εκδηλώσεων του κόμματος, ύψους 120.000 ευρώ.
Πέρνα αυτού ο Φινκ μέσω της εταιρείας Degussa φαίνεται να επιδόθηκε σε επικερδές εμπόριο χρυσού, το οποίο με το σειρά του υπήρξε βασική πηγή χρηματοδότηση του AfD στα πρώτα του βήματα.
Η σύνδεση κεφαλαίου και φασισμού φυσικά δεν είναι καθόλου καινούργια ιστορία, όσες προσπάθειες κι αν γίνονται από τους αστούς να παρουσιάσουν τον τελευταίο ως «πληβειακό» ή «μικροαστικό» κίνημα. Η περίπτωση Φινκ μάλιστα είναι εξαιρετικά χαρακτηριστική, καθώς η οικογένεια διαθέτει παράδοση στη στήριξη του ναζισμού. Ο πατέρας του, ο τραπεζίτης επίσης Άουγκουστ φον Φινκ υπήρξε από το 1931 τουλάχιστον βασικός υποστηρικτής του Χίτλερ και από το 1933 μέλος του ναζιστικού κόμματος, ενώ τα επόμενα χρόνια επωφελήθηκε από την  «αρειοποίηση» εβραϊκών τραπεζών, ανάμεσά τους κι εκείνης των Ρότσιλντ μετά την προσάρτηση της Αυστρίας το 1938.
Με πληροφορίες από Spiegel.de και @xandra_photo

«Ο ευρωκομμουνισμός ήταν οπορτουνιστικός εκφυλισμός»: Ο ΓΓ του ΚΚ Ιταλίας Μάρκο Ρίτσο αποκαθηλώνει τον Μπερλινγκουέρ

«Ο ευρωκομμουνισμός ήτανοπορτουνιστικός εκφυλισμός»: Ο ΓΓ του ΚΚ Ιταλίας Μάρκο Ρίτσο αποκαθηλώνει τονΜπερλινγκουέρ 

Από atexnos3 στο Νοέ 24, 2018 Πολιτική

 

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε η ομιλία του Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας (Partito Comunista) Μάρκο Ρίτσο κατά τη διάρκεια των εργασιών της 20ης Διεθνούς Συνάντησης Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων που λαμβάνει χώρα αυτές τις μέρες στην Αθήνα. 

Στην τοποθέτηση του ο Ρίτσο, αφού αναφέρθηκε στην κατάσταση που επικρατεί στο ιταλικό εργατικό κίνημα και ευρύτερα στην πολιτική σκηνή της χώρας, εξαπέλυσε σκληρή κριτική στην οπορτουνιστική πολιτική του – άλλοτε κραταιού τις δεκαετίες 1970 και 1980- Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Πιο συγκεκριμένα, αναφερόμενος στο πολιτικό «φλερτ» του παλαιού Ιταλικού ΚΚ με την σοσιαλδημοκρατία, ο Ρίτσο σημείωσε: «Απορρίπτουμε με απόλυτη επιμονή τις πολιτικές συμμαχίες μεταξύ κομμάτων για εκλογικούς λόγους και, ακόμη περισσότερο, προς υποστήριξη των αποκαλούμενων “αριστερών κυβερνήσεων”. Το ιταλικό εργατικό κίνημα έχει πληρώσει βαριά την πολιτική της συνεργασίας και του συμβιβασμού με τα ρεφορμιστικά κόμματα».

Στο στόχαστρο του ΓΓ του ΚΚ Ιταλίας βρέθηκε η ρεφορμιστική πολιτική του λεγόμενου ευρωκομμουνισμού, που στην Ιταλία εκφράστηκε μέσω της ηγεσίας του Ενρίκο Μπερλινγκουέρ, ΓΓ του Ιταλικού ΚΚ από το 1972 έως το 1984. 

«Ο ευρωκομμουνισμός, που στην Ιταλία θα μπορούσε να οριστεί ως “Μπερλινκουερισμός”, ήταν ένας ρεφορμιστικός και οπορτουνιστικός εκφυλισμός, βασισμένος στην διαστρέβλωση της σκέψης του Γκράμσι» σημείωσε ο Μ.Ρίτσο και πρόσθεσε πως το ευρωκομμουνιστικό ρεύμα «αρνούμενο το μαρξισμό-λενινισμό επικύρωσε την αλλοίωση του Ιταλικού ΚΚ, οδηγώντας το στην στήριξη της αστικής κυβέρνησης με την εθνική ενότητα (ιστορικό συμβιβασμό, όπως έγινε γνωστός) της δεκαετίας του ’70, αργότερα την αποδοχή του ΝΑΤΟ και της ΕΟΚ, την παύση των σχέσεων του με το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και τελικά την αυτοκαταστροφή του».

Σημειώνεται ότι είναι ουσιαστικά η πρώτη φορά που ηγέτης ιταλικού κομμουνιστικού κόμματος ασκεί, σε διεθνή σύσκεψη, τέτοιου είδους ανοιχτή και σκληρή κριτική στην πολιτική γραμμή του άλλοτε κραταιού Ιταλικού ΚΚ, αποκαθηλώνοντας ιδεολογικά την οπορτουνιστική γραμμή του Μπερλινγκουέρ που οδήγησε το ισχυρότερο κομμουνιστικό κόμμα της Δύσης στην απαξίωση και τον αφανισμό.

Όταν η λογοκρισία της φυλακής δεν άφησε το Φιντέλ να διαβάσει το “Στάλιν” του Τρότσκι…

Κατιούσα

 Όπως γίνεται συχνά σε φυλακές, και ιδιαίτερα από πολιτικούς κρατούμενος, ο Φιντέλ Κάστρο περνούσε τις ατέλειωτες ώρες στο κελί του διαβάζοντας. Ασφαλώς τα βιβλία περνούσαν από λογοκρισία, κι όπως συμβαίνει συχνά οι λογοκριτές ως απολύτως αμόρφωτοι έκριναν ποια βιβλία θα παρακρατήσουν μόνο και μόνο βάσει του τίτλου τους. Ένα λοιπόν από τα “θύματα” ήταν και το βιβλίο “Στάλιν” του Τρότσκι, το οποίο προφανώς…θεωρήθηκε “σταλινικό”. Ο Φιντέλ, προσπαθώντας να μεταπείσει τη διοίκηση των φυλακών, έστειλε επιστολή εξηγώντας την πραγματικότητα, αναφερόμενες επίσης σε ένα ακόμα βιβλίο που κατασχέθηκε λόγω τίτλου. Άγνωστο παραμένει πάντως αν η διοίκηση ανταποκρίθηκε τελικά στο αίτημά του, το μόνο που γνωρίζουμε είναι πως ούτε τότε ειδικά, αλλά ούτε και αργότερα ο Φιντέλ Κάστρο υπήρξε ακριβώς φίλος του Στάλιν, ούτε και του Τρότσκι, ακόμα κι αν πιθανότατα κατάφερε κάποτε να διαβάσει το επίμαχο έργο . Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο“Εκείνα τα χρόνια” (Εκδόσεις Τόπος):

Αχρονολόγητη επιστολή προς τη διοίκηση των φυλακών
Πληροφορήθηκα πως δύο βιβλία κατασχέθηκαν. Το ένα απ’ αυτά είναι το “Στάλιν” του Τρότσκι.
Υποθέτω πως αυτό έγινε επειδή τιτλοφορείται “Στάλιν”, καθώς δε βρίσκω άλλο λόγο για τέτοιου είδους πράξη. Έστω, όμως, κι αν ο συγγραφέας ήταν υποστηρικτής του Στάλιν και το βιβλίο αφορούσε την υποστήριξη στο πρόσωπό του, ειλικρινά δε θεωρώ ότι αυτό θα έπρεπε να αποτελέσει αιτία κατάσχεσης. Ωστόσο, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κάποια αμερόληπτη κριτική μελέτη. Το βιβλίο αυτό γράφτηκε κατά του Στάλιν, από το Λέοντα Τρότσκι, τον πιο άσπονδο εχθρό του, και όχι απλώς δεν πρόκειται για υποστήριξη, αλλά αντίθετα, αποτελεί αμείλικτη επίθεση στο πρόσωπό του. Όπως βλέπετε, ο λόγος, που πιθανότατα προβλήθηκε για την κατάσχεσή του, δεν υφίσταται.
Δεν ξέρω ποιο ήταν το άλλο βιβλίο, υποψιάζομαι όμως πως ήταν το “The Techniques of Coup d’ etat” του Κούρτσιο Μαλαπάρτε, γιατί θυμάμαι ότι κάποιος μου είπε πως θα μου το έστελνε.
Γνωρίζω αυτό το βιβλίο καλά και δεν είναι παρά μια πομπώδης εκδοχή φασιστικών, ναζιστικών φαλαγγιτικών και άλλων πραξικοπημάτων, που δεν επιμένει σε ιστορικές αλήθειες, αφού ο συγγραφέας του είναι μυθιστοριογράφος και όχι ιστορικός. Δεν έχει πρακτική αξία. Μερικές φορές μου στέλνουν βιβλία που έχω ήδη διαβάσει. Σύμφωνοι, όμως, από τη στιγμή που έχει έναν τόσο υπαινικτικό τίτλο, παραδέχομαι ότι μπορεί να εγείρει ενστάσεις. Σε ό,τι με αφορά, δεν ενδιαφέρομαι για το βιβλίο αυτό, εφόσον είναι ένα από τα δύο που κατασχέθηκαν. Ενδιαφέρομαι ωστόσο για το πρώτο και σας διαβεβαιώνω ότι δεν υπάρχει λόγος παρακράτησης. Έχω την εντύπωση πως έχει γίνει κάποιο λάθος. Εξετάστε το και δείτε μόνοι σας.
[…] για μένα, αποτελεί πηγή μεγάλης ανησυχίας το γεγονός ότι κάποιο βιβλίο που ζήτησα, όπως αυτό του Τρότσκι, κατασχέθηκε απλώς και μόνο εξαιτίας του τίτλου του, χωρίς να εξεταστεί το περιεχόμενό του. Το έργο της λογοκρισίας θα πρέπει να προσεγγίζεται με αίσθημα δικαιοσύνης. Όλοι διαβάζουν σύμφωνα με τη μόρφωση και την παιδεία τους.
Η μελέτη των οικονομικών, κοινωνικών ή φιλοσοφικών ζητημάτων απαιτεί βιβλία και συγγραφείς με τις πλέον αντίθετες απόψεις, ώστε να μπορεί κάποιος να αναλύσει, να συγκρίνει κοκ. Χωρίς ελευθερία ανάγνωσης κανείς δεν μπορεί να μελετήσει ούτε τη θρησκεία ούτε τις κοινωνικοπολιτικές ιδεολογίες.
[…] έγκλειστος σ’ αυτό το κτίριο, περνάω όλο τον καιρό μου μελετώντας. Κάνοντας αυτό δεν ενοχλώ ούτε ζημιώνω κάποιον ούτε βέβαια τη φυλακή ή το κράτος. Δε ζητώ κανενός είδους βελτίωση ούτε και αλλαγές στους κανονισμούς της φυλακής…

Τώρα είναι η ώρα της αντεπίθεσης, με ισχυρό ΚΚΕ παντού!

 

Ο νέος αιώνας του Κόμματός μας είναι ήδη γεγονός, και οι Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ κορυφώνουν τους εορτασμούς για τα 100 μας χρόνια σε όλη τη χώρα. Η μεγάλη πανεξόρμηση με τον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου», που μας έφερε σε επαφή με χιλιάδες εργαζόμενους, δίνει τώρα τη σκυτάλη στην πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση στο ΣΕΦ, την Κυριακή 25 Νοέμβρη, και σε μια σειρά εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα, όπως στη Θεσσαλονίκη στις 9 Δεκέμβρη.

 Οι κομμουνιστές, οι φίλοι και οι οπαδοί του Κόμματος, οι εργαζόμενοι που στρατεύονται μαζί μας, εγκαινιάζουμε τον νέο μας αιώνα όπως γνωρίζουμε καλά: Μέσα στη μάχη, βάζοντας ψηλά τον πήχη για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους. Ετσι δίνουμε τη μάχη της απεργίας στις 28 Νοέμβρη, αξιοποιώντας την πείρα από την πολύμηνη προετοιμασία της. Με το βλέμμα στραμμένο στην ανάγκη να μετρήσει το εργατικό κίνημα νέα βήματα στην κατεύθυνση της ανασύνταξής του, της ενίσχυσης της Κοινωνικής Συμμαχίας, της αλλαγής των συσχετισμών. Στις λίγες μέρες που απομένουν μέχρι τις 28 Νοέμβρη, δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να νεκρώσουν οι χώροι δουλειάς, να είναι χιλιάδες οι εργαζόμενοι που απεργούν, που οργανώνονται στα σωματεία τους, γυρνώντας την πλάτη στη μοιρολατρία και το συμβιβασμό, που βάζουν μπροστά τις δικές τους ανάγκες.

Δίνουμε αποφασιστικά τη μάχη της απεργίας, κόντρα στην κοροϊδία και τον αυταρχισμό

 

Για να είναι αυτή η απεργία μια μαχητική απόρριψη της κοροϊδίας της κυβέρνησης περί «αποκατάστασης αδικιών», την ίδια στιγμή που με τον κρατικό προϋπολογισμό επιβεβαιώνει ότι διατηρείται στο ακέραιο όλο το μνημονιακό νομοθετικό πλαίσιο των τελευταίων χρόνων. Να τσακιστεί δηλαδή στο δρόμο το θράσος της κυβέρνησης να παίρνει 10 από το λαό και να του επιστρέφει 1, που δείχνει τι σημαίνει για το λαό «δίκαιη ανάπτυξη». Τα ματωμένα πλεονάσματα είναι εδώ, στραγγίζοντας το λαϊκό εισόδημα, ενώ η κυβέρνηση βαφτίζει «παροχές» τα ψίχουλα που μοιράζει για την αναδιανομή της φτώχειας, καταληστεύοντας τη λαϊκή πλειοψηφία, με ένα κομμάτι από αυτά να κατευθύνεται πάλι στη χρηματοδότηση του κεφαλαίου. Στη φαρέτρα της κυβερνητικής κοροϊδίας μπαίνει και η αναβολή της περικοπής της «προσωπικής διαφοράς» στις συντάξεις, με την κυβέρνηση να την παρουσιάζει ως «σώσιμο των συντάξεων», ενώ πρόκειται για μέτρο που η ίδια νομοθέτησε και τώρα παγώνει προσωρινά. Ταυτόχρονα, ο προϋπολογισμός προβλέπει τσεκούρι στο ΕΚΑΣ και στις κοινωνικές παροχές, εξανεμίζοντας στην πράξη την όποια προσωρινή ανακούφιση των χαμηλοσυνταξιούχων. Πρόκειται λοιπόν για προϋπολογισμό βαθιά ταξικό, αφού από τη μία κλιμακώνει την επίθεση στα εργατικά - λαϊκά στρώματα και από την άλλη δίνει ακόμα περισσότερα στο μεγάλο κεφάλαιο, με φοροαπαλλαγές, εισφοροαπαλλαγές και άλλες παροχές.


Μαζί με την ένταση της επίθεσης στα εργατικά - λαϊκά στρώματα κλιμακώνεται και ο αυταρχισμός, η τρομοκρατία σε βάρος των εργαζομένων από το κράτος και την εργοδοσία. Δεν περνάει βδομάδα που να μην προστίθεται μία ακόμα μελανή σελίδα, που δείχνει τον αυταρχικό κατήφορο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. 

Στις διώξεις συνδικαλιστών για «παράνομες και καταχρηστικές» κινητοποιήσεις, στην παρουσία ασφαλιτών σε διαδικασίες του εργατικού κινήματος, στο χτύπημα μαθητών και εκπαιδευτικών από τα ΜΑΤ, όπως στη Θεσσαλονίκη, έρχεται να προστεθεί η ποινή της φυλάκισης σε αγροτοσυνδικαλιστές επειδή κρέμασαν συμβολικά ένα πανό σε κατάστημα εφορίας. Το σκληρό, ταξικό και απάνθρωπο πρόσωπο του συστήματος, η πολύπλευρη αντιδραστικοποίησή του, αποκαλύφθηκαν σε όλο τους το «μεγαλείο» στην περίπτωση της καθαρίστριας από τον Βόλο, στην οποία επιβλήθηκε δεκαετής κάθειρξη για «πλαστογραφία απολυτηρίου από το Δημοτικό». Στο πλαίσιο της έντασης του αυταρχισμού, μάλιστα, η κυβέρνηση εφαρμόζει άλλη μια ευρωενωσιακή Οδηγία που προωθεί το φακέλωμα και τον χαφιεδισμό, με τη συστηματική παρακολούθηση των επιβατών των αεροπλάνων, καθιστώντας τους όλους καταρχήν ύποπτους. Πρόκειται για απανωτά κρούσματα, που πάνε πακέτο με την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να θωρακίσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου, να μείνουν στον πάτο οι απαιτήσεις των εργαζομένων, να καταστέλλεται η πάλη, η διεκδίκηση.

Να χρεοκοπήσει ο εφησυχασμός που καλλιεργεί η κυβέρνηση

 

Για τη θωράκιση των συμφερόντων του κεφαλαίου, άλλωστε, η κυβέρνηση «ανοίγει βήμα» στην εμπλοκή της στα βρώμικα ιμπεριαλιστικά σχέδια, σηκώνοντας όλο και πιο ψηλά την αμερικανοΝΑΤΟική σημαία στην περιοχή. Στο πλαίσιο των πρωταγωνιστικών ρόλων που αναλαμβάνει, μετατρέποντας όλη τη χώρα σε ορμητήριο πολέμου και πρωτοστατώντας σε ιμπεριαλιστικές διευθετήσεις, όπως στα Βαλκάνια, προστίθεται τώρα και η δημιουργία «κέντρου πρακτόρων» στην Ελλάδα, μια πρωτοβουλία ενταγμένη στην παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ΕΕ.

Τα επιχειρήματα της κυβέρνησης περί «εξασφάλισης σταθερότητας και ασφάλειας» μέσα από την ενεργότερη εμπλοκή στα ΝΑΤΟικά σχέδια καταρρέουν μπροστά στην εκρηκτική κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο, μέσα και γύρω από την Κύπρο, όπου φανερώνεται ότι η αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου από τα μονοπώλια φέρνει τους λαούς μπροστά σε νέες περιπέτειες. Η ένταση της τουρκικής προκλητικότητας, που φτάνει να αμφισβητεί την κυριαρχία ακόμα και γύρω από την Κρήτη, πάντα κάτω από τη ΝΑΤΟική σκιά που πέφτει όλο και πιο βαριά στη «γειτονιά» μας, επιβεβαιώνει ότι η ενισχυμένη παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και στην ευρύτερη περιοχή, με σενάρια ακόμα και για εμπλοκή του στο «σύστημα εγγυήσεων» της Κύπρου, φέρνει μόνο ανασφάλεια και αναβαθμισμένους κινδύνους για τους λαούς στην περιοχή μας.

Οι σχεδιασμοί αυτοί της κυβέρνησης δεν μένουν αναπάντητοι από το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Η προηγούμενη βδομάδα σημαδεύτηκε από τις μεγάλες αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, με αφορμή την κορύφωση των εορτασμών για τα 45 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. 
Παράλληλα, δυναμώνει το κύμα αλληλεγγύης και υποστήριξης στον ναύτη που αντέδρασε σε αυτόν τον προσανατολισμό, λέγοντας όχι σε συμμετοχή στις ΝΑΤΟικές αποστολές και δείχνοντας με τη στάση του πόσο μεγάλη σημασία έχει, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να υψώνει κανείς ανάστημα, να δείχνει το δίκιο, να παραδειγματίζει.

Τώρα είναι η ώρα της αντεπίθεσης, με το ΚΚΕ πιο δυνατό παντού. Μέσα από μια πραγματικά πολύμορφη δράση σε όλη τη χώρα, το Κόμμα απευθύνει κάλεσμα συστράτευσης στην εργατική τάξη, σε ανθρώπους του μόχθου που προβληματίζονται, που λένε ότι «κάτι πρέπει να γίνει». Σε εργαζόμενους προοδευτικούς, αγωνιστές, που νιώθουν εξαπατημένοι από τις προσδοκίες που καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ, που μπορεί να απογοητεύτηκαν προσωρινά, όμως τιμούν και εμπνέονται από τις αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας, διαπιστώνουν στην πράξη ότι σήμερα πρέπει να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο το ΚΚΕ. Η κορύφωση της δράσης μας για τα 100χρονα του Κόμματος, οι μεγάλες πρωτοβουλίες που παίρνουμε, μπορούν να εκπέμψουν το μήνυμα της συσπείρωσης νέων δυνάμεων με το ΚΚΕ, μπροστά στις μεγάλες και δύσκολες μάχες που έρχονται.

Ριζοσπάστης    Σάββατο 24 Νοέμβρη 2018 - Κυριακή 25 Νοέμβρη 2018