Η κυβέρνηση, μετά από μπόλικες τυμπανοκρουσίες, κατέθεσε το σχέδιο νόμου με το γενικό τίτλο «
Ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας»,
που με αφετηρία τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε εφορίες και
ασφαλιστικούς φορείς των λαϊκών στρωμάτων, προχωρά σε νέες κρατικές
επιδοτήσεις για το μεγάλο κεφάλαιο.
Ολο το νομοσχέδιο
στηρίζεται στην υλοποίηση αντιλαϊκών νόμων
για τη φορολογία που ψήφισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ,
συνεχίζοντας στον ίδιο δρόμο. Ο στόχος του νομοσχεδίου είναι
να νομιμοποιηθούν στη λαϊκή συνείδηση και να προχωρήσει η πληρωμή στο ακέραιο όλων των χρεών των λαϊκών στρωμάτων που αφορούν φορολογία εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ - ΕΤΑΑ - ΕΕΤΗΔΕ, εισφορές αλληλεγγύης και επιτηδεύματος, ΦΠΑ, κ.ά.
Δηλαδή, να πληρωθούν όλα τα χαράτσια που οδήγησαν το λαό στη χρεοκοπία και στην εξαθλίωση.
Στόχος είναι να γεμίσουν γρήγορα τα ταμεία του αστικού κράτους, με βάση
την εφαρμογή των αντιλαϊκών νόμων και του ισχύοντος κρατικού
προϋπολογισμού που υλοποιεί το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
Οι
ληξιπρόθεσμες οφειλές έχουν ανέλθει στα 77 δισ. ευρώ που χρωστούν
3.670.000 φυσικά πρόσωπα και 447.000 επιχειρήσεις. Από αυτά τα 46,6
δισ., ευρώ έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία 5 χρόνια. Μέχρι 5.000 ευρώ
χρέος έχουν το 91% των φυσικών προσώπων και το 82% των επιχειρήσεων, με
συνολικό χρέος 2,3 δισ. ευρώ.
4.000 επιχειρήσεις χρωστούν 43,3 δισ. ευρώ. Συνολικά πάνω από
6.500 οφειλέτες χρωστούν πάνω από
1.000.000 ο καθένας.
Η
συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όμως, απέναντι στους ανέργους, τους
αυτοαπασχολούμενους, τους αγρότες και τις λαϊκές οικογένειες λέει το
ίδιο που έλεγε και η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ: Θ
α πληρώσετε τους
φόρους και τα δυσβάσταχτα χαράτσια κανονικά, για να πληρωθούν οι δόσεις
στο ΔΝΤ και των εντόκων γραμματίων και για να εξασφαλιστούν πόροι για τη
χρηματοδότηση των ομίλων. Μάλιστα, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σπεύδουν
να θεωρητικοποιήσουν αυτήν την αντίληψη, χρησιμοποιώντας ίδια
επιχειρήματα με τα στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ παλιότερα. Το υψηλό
δημοσιονομικό κενό, η συνεχιζόμενη χαμηλή απόδοση εσόδων στα κρατικά
ταμεία, η υποχρέωση της κυβέρνησης να εξοφλήσει άμεσα τις δόσεις προς το
ΔΝΤ και τα έντοκα γραμμάτια που αντιμετωπίστηκε με εσωτερικό δανεισμό,
περιπλέκουν ακόμα περισσότερο το ζήτημα.
Η κατάθεση του
νομοσχεδίου περιπλέχτηκε με τις διαπραγματεύσεις και τα παζάρια που
κάνει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τα συμφέροντα του κεφαλαίου με
τους «θεσμούς» - τρόικα.
Η κυβέρνηση αξιοποιεί όλη αυτήν την
αντιπαράθεση, για να εμφανιστεί στο λαό σαν υπερασπιστής των συμφερόντων
του, κρατώντας «εθνικά υπερήφανη» στάση... Σε αυτήν τη βάση, επιδιώκει
λαϊκή συναίνεση στην πολιτική της με μπόλικες «πατριωτικές» φιοριτούρες.
Ο εκπρόσωπος της Κομισιόν στους «θεσμούς» Ντ. Κοστέλο έθεσε ζήτημα ότι η
ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά προχωρά σε μονομερείς ενέργειες και δεν
συνάδει με την απόφαση της 20ής Φλεβάρη. Μόνο που η «εθνικά υπερήφανη»
στάση της κυβέρνησης αφορά την ενσωμάτωση στη ρύθμιση και των χρεών του
μεγάλου κεφαλαίου. Αυτή είναι η διαφορά με το υφιστάμενο καθεστώς.
Ουσιαστικά παρουσιάζεται ως πατριωτική επιλογή η ένταξη στη ρύθμιση όσων
χρωστούν πάνω από 1.000.000 ευρώ.
«Εθνικό καθήκον» η φορολογία (!!!)
Συγκεκριμένα,
το νομοσχέδιο λειτουργεί σε δύο επίπεδα. Αφενός εξασφαλίζει έσοδα στα
κρατικά ταμεία, που στη συνέχεια θα αξιοποιηθούν για στήριξη
καπιταλιστικών επενδύσεων, εφετέρου δίνει «ανάσα» ρευστότητας σε
καπιταλιστικές επιχειρήσεις, απαλλάσσοντάς τες από πρόστιμα και
προσαυξήσεις. Η κυβέρνηση προσπαθεί να περιορίσει τους κραδασμούς από τη
γενικευμένη αδυναμία αποπληρωμής για πλατιά λαϊκά στρώματα, με στόχο
την κοινωνική «ειρήνη», ενώ παράλληλα επιδιώκει την ενίσχυση της
διαπραγματευτικής θέσης της αστικής τάξης, προκειμένου να εξασφαλίσει
μεγαλύτερη εισροή κεφαλαίων από την ΕΕ.
Η συγκυβέρνηση κάνει εδώ
και καιρό συστηματική προσπάθεια να προσδώσει στο συγκεκριμένο
νομοσχέδιο χαρακτήρα νομοθετικής παρέμβασης που ανακουφίζει πλατιά τις
λαϊκές οικογένειες, τους άνεργους και τους αυτοαπασχολούμενους. Με αυτό
το πνεύμα προώθησε το νομοσχέδιο, για να ψηφιστεί με το χαρακτήρα «κατ'
επείγοντος» και μάλιστα σαν απάντηση στις «πιέσεις των δανειστών».
Ομως
η πραγματικότητα βοά. «Δίκαιη» ρύθμιση σε άδικη φορολογία δεν υπάρχει.
Σύμφωνα με έρευνα του Ιδρύματος Μακροοικονομικών Μελετών Hans Bοckler,
τα «χαμηλότερα στρώματα» αναγκάστηκαν να υποστούν φορολογικές
επιβαρύνσεις που αυξήθηκαν έως και 337% σε σχέση με το παρελθόν, ενώ τα
«ανώτερα οικονομικά στρώματα» υπέστησαν μόλις 9%. Μπροστά στην αδυναμία
των αυτοαπασχολούμενων και των λαϊκών οικογενειών να πληρώσουν, η
κυβέρνηση θεωρεί ότι είναι προτιμότερο να τους τα παίρνει λίγα - λίγα.
Αλλωστε, για όσους δε συμμορφωθούν, υπάρχουν ακόμα οι διώξεις, οι
κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί.
Οι ρυθμίσεις των 100 δόσεων
για την πλειοψηφία των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών δεν
επιφέρουν καμιά ουσιαστική αλλαγή σε σχέση με ό,τι ισχύει σήμερα.
Ηδη ισχύει ο νόμος που ψήφισε πρόσφατα η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ(τότε ο
ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε «παρών») και προέβλεπε τη ρύθμιση οφειλών στην εφορία και
στα ασφαλιστικά ταμεία που φτάνουν μέχρι τις 100 δόσεις για οφειλές που
έφταναν μέχρι 15.000 ευρώ, χωρίς να διαγράφεται το «αρχικό κεφάλαιο».
Δεν εντάσσονταν σε ρύθμιση χρέη άνω του 1.000.000 ευρώ.
Το νομοσχέδιο
της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ καταργεί αυτά τα όρια, γενικεύει το
δικαίωμα της ρύθμισης μέχρι 100 δόσεις, ανεξαρτήτως ποσού. Δεν
προβλέπει καμιά διαγραφή χρεών ως προς την αρχική οφειλή. Διαγράφει μόνο
προσαυξήσεις και πρόστιμα ανάλογα με τον αριθμό των δόσεων που
προβλέπει η εκάστοτε ρύθμιση με τον οφειλέτη, με κλιμάκωση στη διαγραφή
ανάλογα με τον αριθμό των δόσεων. Χαλαρώνει τους όρους αποπληρωμής των
ρυθμιζόμενων οφειλών.
Οι όροι ρύθμισης είναι δεσμευτικοί για τους
οφειλέτες. Αν ο οφειλέτης χάσει τη ρύθμιση, τα μέτρα που έχουν ανασταλεί
τίθενται ξανά σε εφαρμογή.
Το νομοσχέδιο επίσης δεν προβλέπει κατάργηση αναγκαστικών εκτελέσεων εις βάρος οφειλετών. Προβλέπει μόνο αναστολή για όσους μπαίνουν στη διαδικασία ρύθμισης.
Μποναμάς για το μεγάλο κεφάλαιο!
Η
πιο σημαντική αλλαγή που φέρνει το νομοσχέδιο είναι ότι προσφέρεται η
ευκαιρία σε καπιταλιστικές επιχειρήσεις που χρωστούν μεγάλα ποσά να
κάνουν ευνοϊκές ρυθμίσεις, αφού τους προσφέρεται η δυνατότητα να
διαγράψουν μεγάλα ποσά προστίμων και προσαυξήσεων. Δεν φτάνει δηλαδή
που οι καπιταλιστές απολαμβάνουν τεράστια προνόμια και φοροαπαλλαγές,
τώρα τους δίνεται και η δυνατότητα ευνοϊκών ρυθμίσεων των χρεών τους
στην εφορία και στα ασφαλιστικά ταμεία. Εντάσσονται επίσης στο νέο γύρο
επιδοτήσεων και αγορών από το κράτος.
Οι προωθούμενες ρυθμίσεις
για τις ασφαλιστικές εισφορές θα ανοίξουν το δρόμο για νομιμοποιημένη
καθυστέρηση καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών προς το ΙΚΑ - ΕΤΑΜ από
ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ του Δημοσίου, κρατικές και συνεταιριστικές επιχειρήσεις,
ΟΤΑ. Τους δίνει τη δυνατότητα να ρυθμίζουν έως 150 ισόποσες μηνιαίες
δόσεις με έκπτωση 50% επί των προσαυξήσεων και πρόσθετων τελών. Αυτές
τις καθυστερήσεις θα πληρώσουν ποικιλοτρόπως οι εργατοϋπάλληλοι και οι
συνταξιούχοι. Αντίθετα, οι ρυθμίσεις για τους αυτοαπασχολούμενους θα
είναι βαριές, αφού θα είναι προϋπόθεση και γι' αυτούς η καταβολή των
τρεχουσών εισφορών από την 1/2/2015.
Με άλλα άρθρα του συγχωνεύει
την Εταιρεία Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας ΑΕ που απορροφάται από το
ΤΑΙΠΕΔ, ενώ καταργείται το «Παράκτιο Μέτωπο ΑΕ», χωρίς να προσδιορίζεται
με σαφήνεια σε ποιον φορέα θα ενταχθεί η ακίνητη περιουσία του. Αυτή θα
μεταβιβάζεται με αποφάσεις υπουργείων. Οχι μόνο δεν καταργεί το ΤΑΙΠΕΔ,
αλλά το ενισχύει επεκτείνοντας την επιχειρηματική αξιοποίηση ή την
ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας προκειμένου να εξασφαλιστούν
έσοδα.
Ο δρόμος της αντεπίθεσης
Πλέον,
δεν χωρά καμιά αναμονή από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Δεν
μπορεί να περιμένουν πραγματικά μέτρα ανακούφισης από μια κυβέρνηση που
δίνει όρκους πίστης στο κεφάλαιο, στην καπιταλιστική ανάκαμψη και την
ΕΕ. Είναι καθαρό ότι οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές οικογένειας θα
πληρώσουν το «μάρμαρο», ενώ τα μονοπώλια και το κεφάλαιο αποκτούν νέες
ευνοϊκές ευκαιρίες. Αλλωστε, η κυβέρνηση προσδοκά να εισπραχτούν μόνο 9.
δισ. ευρώ, με άμεση είσπραξη λιγότερο από 1 δισ., προφανώς από τους
«συνήθεις ύποπτους».
Τώρα είναι η ανάγκη για οργάνωση της λαϊκής
πάλης, για άμεσα μέτρα πραγματικής ανακούφισης, κατάργηση των αντιλαϊκών
φορολογικών νόμων και των χαρατσιών, 45% φορολογία στα κέρδη -
διανεμόμενα και μη - του κεφαλαίου, κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών που
απολαμβάνει. Καμιά προστασία και ρύθμιση για τα χρέη των ομίλων και των
μεγαλομετόχων τους. Δεν χωρά καμιά αυταπάτη πλέον ότι μέσα στο πλαίσιο
της ΕΕ και του καπιταλισμού μπορούν να εξασφαλιστούν τα λαϊκά
συμφέροντα. Μονόδρομος για το λαό είναι το δυνάμωμα του ΚΚΕ, η οργάνωση
της πάλης για ανάκτηση των απωλειών, η σύγκρουση και η ρήξη με την ΕΕ,
το κεφάλαιο και την εξουσία του, η συγκέντρωση δυνάμεων για τον άλλο
δρόμο ανάπτυξης.
Του Χρήστου ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ*
*Ο Χρήστος Αγγελόπουλος είναι μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του