Στόχος η φθορά των συνειδήσεων

Κατιούσα

Θυμάμαι τότε στο στρατό -την περίοδο του πρώτου πολέμου του Κόλπου- όπου οι αξιωματικοί παραδέχονταν ότι «σας τρέχουμε για να μην έχετε χρόνο να σκέφτεστε πέφτετε σε κατάθλιψη και  αυτοκτονείτε…»

Εκείνο το διάστημα είχα ολοκληρώσει την ανάγνωση του βιβλίου «Στόχος η φθορά των Συνειδήσεων» του Εντουαρντ Ρόζενταλ . Ενα βιβλίο αποκαλυπτικό ,για τον τρόπο που επιχειρούν και καταφέρνουν να χειραγωγούν, τον τρόπο σκέψης, συμπεριφοράς και εν τέλει συνείδησης των ανθρώπων, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι-και όχι μόνο…

Στις μέρες μας, με αφορμή το τηλεφωνικό νούμερο «καταδότη» αλλά και τα τεκταινόμενα και γραφόμενα σε διάφορα ειδησεογραφικά site, μου έρχονται στο μυαλό διάφορες σκέψεις …

 Δεν καπνίζω! Το ξεκίνησα και το έκοψα στην πρώτη Γυμνασίου, όταν κατάλαβα ότι αθλητισμός και κάπνισμα είναι δύο άσπονδοι εχθροί…

 Αργότερα, που το «χόμπι» έγινε σπούδαγμα και το σπούδαγμα επάγγελμα, συνειδητοποίησα ότι το κάπνισμα είναι η λεωφόρος που θα σε οδηγήσει σε κείνο τον τύπο με τη πράσινη μπλούζα στην είσοδο του χειρουργείου να σου λέει «πρέπει να προσπαθήσεις να το ελαττώσεις…».

 Και να που η Πολιτεία «υιοθετεί» τη σκέψη μου και αποφασίζει όχι μόνο να με αποτρέψει από το «τσακ» του αναπτήρα αλλά να βγάλει από μέσα μου και το «ρουφιάνο» για το γείτονα, το συνάδελφο που δε «γουστάρω»!

 Από τις αρχές της δεκαετίας του 70 όμως η Πολιτεία ΗΞΕΡΕ!!! ότι το κάπνισμα βλάπτει, ότι το κάπνισμα σκοτώνει, ότι το κάπνισμα επιβάρυνε τα ασφαλιστικά ταμεία με δεκάδες εκατομμύρια κάθε χρόνο!

 Τι έκανε λοιπόν; Μεγάλωσε γενιές με τον “ανέμελο καβαλάρη του Marlboro “ ,με τον περιπετειώδη εργένη του Camel, με την «κυριλέ» κυρία Σαντέ με το λαϊκό Καρέλια και άλλα παρόμοια.

 Γέμισε με πολλά δις, τις τσέπες των καπνοβιομήχανων, «διαφήμιζε» -η Πολιτεία- το τσιγάρο παντού, συνειδητά!

 Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, την ίδια στιγμή, αρνούνταν την ασφάλιση σε καπνιστές…

 Η υποκρισία σε όλο το μεγαλείο της…

Πώς όμως θα μπορούσες να ενοχοποιήσεις την εικόνα του Καρόλου Κουν με το τσιγάρο στο χέρι, το Σεφέρη με το τσιμπούκι του και το Ρίτσο στο ποίημα «…και το τσιγάρο κομμένο στη μέση γυρίζει από στόμα σε στόμα…»

Τι άλλαξε λοιπόν;
Απλούστατα η σύνταξη ‘’γίνεται’’ επίδομα και η ασφάλιση λειψή με αποτέλεσμα να στρέψουν τον κοσμάκη στην ιδιωτική ασφάλιση…
Έτσι κι αλλιώς δημόσια ασφάλιση ποτέ δεν υπήρχε στη πράξη, όπως δεν υπήρχαν δωρεάν παιδεία ,υγεία, αθλητισμός κ.α. Πάντα έπρεπε να βάλεις το χέρι βαθιά στη τσέπη, να τσοντάρεις για να έχεις πρόσβαση στα αυτονόητα…
Μήπως γονείς και μαθητές δεν γνωρίζουν ότι για να βγάλουν το περίφημο Δελτίο Υγείας ή για να συμμετάσχουν στους μαθητικούς αγώνες(sic) ,αναγκάζονται να πληρώσουν για εξετάσεις όπως καρδιολογικό έλεγχο ή όποιες άλλες εξετάσεις χρειαστούν;
Ποιο τηλέφωνο να πάρεις για να καταγγείλεις, ότι το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ που χρειάζεσαι δεν «υπάρχει», το ραντεβού για το γιατρό κλείνεται δύο μήνες μετά και αν χρειάζεται να χειρουργηθείς, τότε πρέπει να έχεις και τη τύχη με το μέρος σου…;
Εσύ θα πάρεις τηλέφωνο, όχι για να καταγγείλεις τη πολιτική που ‘’απομυθοποιεί’’την κάνναβη και τα ‘’μαλακά’’ ναρκωτικά, όχι το ‘’στραγγαλισμό’’ του ΚΕΘΕΑ, όχι για την προώθηση της μεθαδόνης, όχι για τη ζωή που σου στερούν αλλά επειδή θα είσαι το ‘’καλό παιδί’’ και ας κάνεις στη ζούλα και κανένα τσιγάρο…
Τι και αν πνίγεσαι με την πρώτη βροχή, λόγω των σιδερένιων γιγάντων που στέκουν πάνω από το κεφάλι σου, τι και αν καίγεσαι κυριολεκτικά και μεταφορικά από την ανυπαρξία πολιτικής που να σε προστατεύει, τι και αν σε λίγο καιρό μέσα από το γαλάζιο της θάλασσας μας θα ξεπροβάλουν απειλητικά οι σύγχρονες Λερναίες Υδρες που θα απομυζήσουν τον δικό σου και των παιδιών σου πλούτο, ΕΣΥ… καλός, υπάκουος, υποτακτικός ,προβλέψιμος θα περιμένεις να «καρφώσεις» τον παππού στο καφενείο που μαζί με τη πρέφα θα αποπειραθεί να κάνει το τσιγαράκι του…
Όπως και οι «άλλοι» πενταψήφιοι αριθμοί έχουν κρυφές χρεώσεις έτσι και αυτός σε «χρεώνει», κλέβοντας από τη συνείδηση σου το πυρήνα της, την αξιοπρέπεια, την διεκδίκηση, το θάρρος και την ευθυκρισία…
Σε μαθαίνει ,σε προπονεί, να κρύβεσαι, να κοιτάζεις με το βλέμμα χαμηλωμένο τους άλλους μήπως και εσύ είσαι στο στόχαστρο, να «νιώθεις» δυνατός πίσω από μία γραμμή τηλεφώνου, να κρύβεσαι στο καβούκι σου…
Το δικαίωμά σου στη ζωή δεν προστατεύεται, όταν ζεις στο παρασκήνιο, όταν συμβιβάζεσαι, όταν μαθαίνεις στα παιδιά «το μέτρο του εφικτού», όταν «κρύβεις» το όνειρο…

Θυμήσου:Στόχος, η φθορά των συνειδήσεων.

Ο αντικομμουνιστικός οχετός του Δ. Δανίκα ξεχείλισε – Μια οφειλόμενη απάντηση

Από atexnos2019 atexnos2019

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Εκρηκτικό το μείγμα φανατικού αντικομμουνισμού και ημιμάθειας, οδηγεί με μαθηματικό τρόπο σε παραληρήματα. Όπως αυτό στο οποίο προέβη, μέσα από την στήλη του στο «Πρώτο Θέμα», ο γνωστός και μη εξαιρετέος Δημήτρης Δανίκας.
Ο οποίος Δανίκας αποφάσισε να καταπιαστεί με το τείχος του Βερολίνου για να μας πει κάποιες… «εντελώς αυτονόητες και ιστορικά τεκμηριωμένες» σκέψεις του. Το πόσο «αυτονόητες» και πόσο «ιστορικά τεκμηριωμένες» είναι οι σκέψεις του κ. Δανίκα για το τείχος του Βερολίνου και τον σοσιαλισμό αποδεικνύεται στο αισχρό αντικομμουνιστικό λιβελογράφημα του, από αυτά που μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια.
Δυστυχώς για τον αρθρογράφο του «Πρώτου Θέματος», δεν πρωτοτυπεί πουθενά. Αντίθετα, επαναλαμβάνει τα γνωστά αντιστόρητα επιχειρήματα για το τείχος που «ορθώθηκε για την προστασία του καθεστώτος», το οποίο καθεστώς, όπως μας πληροφορεί ο κ. Δανίκας, «μόνο στα χαρτιά ήταν σοσιαλιστικό».
Δε γνωρίζουμε από που άντλησε τις πηγές του ο δημοσιογράφος ώστε να καταλήξει σε λογικές τύπου «το μπουζούκι είναι όργανο, ο αστυνόμος είναι όργανο, άρα ο αστυνόμος είναι μπουζούκι». Σε κάθε περίπτωση, του διέφυγε το γεγονός ότι, από το 1949 (έτος δημιουργίας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας) έως το 1961 (ανέγερση τείχους) το δυτικό τμήμα της Γερμανίας είχε μετατραπεί σε αμερικανοΝΑΤΟική στρατιωτική βάση που λειτουργούσε ως ορμητήριο για καθημερινές επιθέσεις, σαμποτάζ, δολιοφθορές, υπονόμευση και προπαγανδιστικές ενέργειες κατά του ανατολικού τμήματος.
Στο χυδαίο αντικομμουνιστικό του παραλήρημα, ο Δ. Δανίκας κάνει λόγο για «διαφορά βιωτικού (sic) επιπέδου ανάμεσα στις δύο Γερμανίες». Πράγματι, τις κοινωνικές κατακτήσεις που πέτυχε ο σοσιαλισμός στη ΛΔ της Γερμανίας, οι εργαζόμενοι στη Δυτική Γερμανία δε μπορούσαν καν να τις φανταστούν. Την στιγμή, για παράδειγμα, που στην ΛΔ της Γερμανίας υπήρχαν δωρεάν και καθολικά προσβάσιμες υπηρεσίες Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας, στην «ανεπτυγμένη» καπιταλιστική Δυτική Γερμανία δεν υπήρχαν καν βρεφονηπιακοί σταθμοί!
Αν ο Δανίκας – και ο κάθε Δανίκας – ήθελε να είναι ειλικρινής απέναντι στους αναγνώστες του και την ιστορική αλήθεια, θα έπρεπε να παραθέσει το τι ακολούθησε της πτώσης του τείχους. Αντί να αναμασάει τη γνωστή καραμέλα περί «Στάλιν», «Γκούλαγκ» και «Τσαουσέσκου», θα μπορούσε να μας πει για το πλιάτσικο ιδιωτικοποιήσεων που ακολούθησε της «επανένωσης» των δυο Γερμανιών. Θα μπορούσε, έστω συνοπτικά, να αναφέρει το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, τις τεράστιες κοινωνικές ανισότητες, τη διάλυση των όποιων δομών κοινωνικής πρόνοιας είχαν απομείνει, την ελαχιστική εργασία, τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους των 400 ευρώ και πολλά άλλα. Αν ήθελαν να πουν την αλήθεια, ο Δανίκας και οι όμοιοί του, θα παρέθεταν τις έρευνες που έχουν διεξαχθεί στη Γερμανία τα τελευταία 20 χρόνια και που αποτυπώνουν την δυσαρέσκεια της πλειοψηφίας των γερμανών εργαζόμενων για τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής παλινόρθωσης.
Αφού, όπως γράφει ο Δ. Δανίκας, η ΛΔ της Γερμανίας ήταν «ανελεύθερο καθεστώς» που «απέτυχε», τότε γιατί το 57% των ανατολικογερμανών εκφράζουν νοσταλγία γι’ αυτήν, αναφέροντας ότι είχε περισσότερες θετικές απ’ ότι κακές πλευρές; Γιατί η πλειοψηφία των ανατολικογερμανών και ένα σεβαστό ποσοστό των δυτικογερμανών (18%) εκτιμούν ότι στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας υπήρχε «μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ των ανθρώπων, υψηλότερο επίπεδο κοινωνικής ασφάλειας, καλύτερο ατομικό βιοτικό επίπεδο, λιγότερη κοινωνική ανισότητα και υψηλότερη κοινωνική δικαιοσύνη»; (Έρευνα «Emnid», Der Spiegel, 3/7/2009).
Μιας όμως και ο Δ. Δανίκας αναφέρθηκε και στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου (αγαπημένο θέμα των απανταχού αντικομμουνιστών), καλό θα ήταν να μας εξηγήσει γιατί, τρεις δεκαετίες μετά την επικράτηση της αντεπανάστασης, η πλειοψηφία των ρουμάνων δηλώνουν ότι σήμερα ζουν κάτω από πολύ χειρότερες συνθήκες απ’ ότι επί σοσιαλισμού. Σύμφωνα με έρευνα του «Ρουμάνικου Ινστιτούτου Αξιολόγησης και Στρατηγικής» (IRES) το 2011, το 45% των ρουμάνων απάντησαν ότι σήμερα θα ζούσαν καλύτερα αν στη χώρα τους δεν είχε επικρατήσει η αντεπενάσταση. Το 61% των συμμετεχόντων στην έρευνα δήλωσαν ότι σήμερα, σε συνθήκες καπιταλισμού, η ζωή είναι πολύ χειρότερη απ’ ότι επί σοσιαλισμού.
Σε ότι δε αφορά τον «κακό» και «αιμοβόρο» Ν. Τσαουσέσκου, το 84% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι κακώς εκτελέστηκε, χωρίς να υπάρξει δίκαιη δίκη, ενώ το 60% εξέφρασε λύπη για το θάνατό του. Παρόμοια αποτελέσματα έδειξε και έρευνα του 2019, με πάνω από το 60% των ρουμάνων να εκφράζουν θετική άποψη για την περίοδο του σοσιαλισμού (INSCOP Research & Εργαστήριο Ανάλυσης Πληροφοριών Πολέμου και Επικοινωνιών LARICS).
«Οι ιδέες κρίνονται με την πρακτική εφαρμογή τους» γράφει ο Δ.Δανίκας. Πράγματι, κ. Δανίκα. Ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε τον 20ο αιώνα, παρά τα όποια προβλήματα και δυσκολίες αντιμετώπισε, απέδειξε την ανωτερότητα του έναντι του καπιταλιστικού συστήματος. Η σοσιαλιστική οικοδόμηση, από την ΕΣΣΔ και τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης μέχρι την Κούβα, ανέδειξε τα τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα που παρέχει για την εργασία και τη ζωή των εργαζόμενων. Οι κοινωνικές κατακτήσεις στα σοσιαλιστικά κράτη ήταν και παραμένουν όνειρο απατηλό για τους εργαζόμενους στις καπιταλιστικές κοινωνίες.
Όσο η καπιταλιστική βαρβαρότητα αποκαλύπτεται στα μάτια των λαών, τόσο επιβεβαιώνεται και αναγνωρίζεται πλατιά η ανωτερότητα του σοσιαλισμού, ο οποίος, παρά τις αδυναμίες της πρώτης απόπειρας στην οικοδόμησή του, κατάφερε να λύσει ζωτικής σημασίας ζητήματα για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, που στον καπιταλισμό θεωρούνται σήμερα πολυτέλεια και επί πληρωμή αγαθά.
Η αστική τάξη και οι πραιτωριανοί τους δεν ξεμπέρδεψαν με το φάντασμα που πλανιέται πάνω από τα κεφάλια τους. Οι πανηγυρισμοί τους για το τέλος της Ιστορίας αποδείχθηκαν κούφιοι. Γι’ αυτό τρέμουν την πάλη των λαών και την παρακαταθήκη που άφησε ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε.
Γι΄ αυτό πένες, σαν του Δ. Δανίκα, οξύνουν τον αντικομμουνισμό, επιχειρώντας να αμαυρώσουν στην συνείδηση των εργαζόμενων και της νεολαίας τον σοσιαλισμό και την προοπτική της ταξικής πάλης. Θέλουν έναν λαό σιωπηλό, να κάθεται «στ’ αυγά του», αποδεχόμενος τη βάρβαρη καπιταλιστική καθημερινότητα.

Σώζοντας το Στάλιν – Έφυγε από τη ζωή η θρυλική σοβιετική κατάσκοπος Γκόαρ Βαρτανιάν

Κατιούσα

Επιβεβαιώθηκε την Τρίτη από τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίας ο θάνατος της Γκόαρ Βαρτανιάν, κατάσκοπος της ΕΣΣΔ, που μαζί με το συνάδελφο και σύζυγό της Γκέβορκ Βαρτανιάν απέτρεψαν δολοφονική ενέργεια των ναζί κατά των Στάλιν, Τσώρτσιλ και Ρούζβελτ στη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου.
Ο επικεφαλής των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών Σεργκέι Ναρύσκιν ανέφερε τη Βαρτανιάν ως «παράδειγμα πλήρους αφοσίωσης στην πατρίδα». Δεν επρόκειτο φυσικά για μια τυχαία πατρίδα, αλλά για την ΕΣΣΔ, που πράγματι υπηρέτησε πιστά το ζεύγος Βαρτανιάν. Η Γκόαρ ήρθε στον κόσμο το 1926, που λίγα χρόνια πριν είχε περάσει στη σφαίρα της σοβιετικής εξουσίας, ενώ αργότερα η οικογένειά της μετακόμισε στην Τεχεράνη. Στα 16 της χρόνια μπήκε σε αντιφασιστική ομάδα, όπου συνάντησε και το μετέπειτα σύζυγό της, Γκέβορκ, ο οποίος με τον επίσης κατάσκοπο πατέρα του είχε σταλεί στο Ιράν, την τότε Περσία. Στη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου, η ομάδα των Βαρτανιάν ξεσκέπασε πάνω από 400 πράκτορες των ναζί στη χώρα.
Οι επιτυχίες αυτές οδήγησαν στο να τους ανατεθεί η ασφάλεια της Διάσκεψης της Τεχεράνης το 1943, δηλαδή της πρώτης τριμερούς συνάντησης ΕΣΣΔ-ΗΠΑ-Μεγάλης Βρετανίας. Οι Βαρτανιάν κατόρθωσαν να ανακαλύψουν και να ματαιώσουν την επιχείρηση «Long Jump», με την οποία σχεδιαζόταν να δολοφονηθούν οι τρεις ηγέτες από πράκτορες των ναζί. Η πρώτη ομάδα έξι ατόμων συνελήφθη από τους Σοβιετικούς ενώ μετέφερε όπλα με καμήλες, έχοντας προσγειωθεί νωρίτερα με αλεξίπτωτο, ενώ μια δεύτερη ομάδα δολοφόνων επρόκειτο να ακολουθήσει. Η σύλληψη των έξι ματαίωσε τα σχέδια των ναζί, που δεν έστειλαν άλλους άντρες στη χώρα. Αργότερα, η περιπέτεια αυτή θα βρίσκονταν στη βάση της πλοκής για τη γαλλοσοβιετική ταινία «Τεχεράνη 43», με πρωταγωνιστή των Αλέν Ντελόν.
Το ζεύγος Βαρτανιάν επέστρεψε στη Σοβιετική Ένωση το 1951 και αποφοίτησαν αμφότεροι από την Ακαδημία Ξένων Γλωσσών στο Γιερεβάν της Σοβιετικής Αρμενίας. Συνέχισαν τη δουλειά τους ως κατάσκοποι σε μια σειρά από χώρες ως το 1986, όταν και συνταξιοδοτήθηκαν, συνέχιζοντας να συμβάλλουν στην εκπαίδευση νεαρών πρακτόρων. Ο ίδιος έφυγε από τη ζωή το 2012, και στην κηδεία του παρευρέθηκε ο Βλάντιμιρ Πούτιν. Αργότερα αποκαλύφθηκε και γλυπτό του Βαρτανιάν στο κοιμητήριο, όπου αναμένεται να ταφεί και η σύζυγός του, πιθανότατα την Παρασκευή.

Μήπως τους βάζει ο Μπούτας; – Τρακτέρ κατέκλυσαν το Βερολίνο για να διαμαρτυρηθούν κατά του αγροτικού νομοσχεδίου της κυβέρνησης

Κατιούσα

Aν ήταν στην Ελλάδα, το θέαμα κονβόι τρακτέρ ως 20 χλμ στην πρωτεύουσα θα προκαλούσε έξαλλες κραυγές αρίστων όπως “είναι υποκινούμενοι από το ΠΑΜΕ”, “πού είναι η αστυνομία”, “δυσφημίζεται η χώρα στο εξωτερικό”, “καταστρέφεται ο τουρισμός μας” κι άλλα παρόμοια. Τα γερμανικά αστικά ΜΜΕ, από την άλλη “περιορίζονται” στο να διεκτραγωδήσουν το κυκλοφοριακό χάος που προκάλεσε στο Βερολίνο η παρουσία περίπου 5000 τρακτέρ και 10000 αγροτών από όλη τη Γερμανία. Σε κάποιες περιπτώσεις, λιγότερο ψύχραιμες, οι αγρότες παρουσιάζονται περίπου ως δημόσιος κίνδυνος, καθώς περνούν τα κόκκινα φανάρια και “παραλίγο να πατήσουν” έναν αστυνομικό, όπως υποστήριξε ο ίδιος.
Η διαμαρτυρία αυτή δεν είναι η πρώτη στο είδος της, καθώς στο Αμβούργο πριν λίγες μέρες είχε συμβεί ανάλογη κινητοποιήση. Οι αγρότες διαμαρτύρονται για την αγροτική πολιτική της κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού (Χριστιανοδημοκρατών – σοσιαλδημοκρατών), που επιβάλλει νέους, αυστηρότερους περιορισμούς στη χρήση φυτοφαρμάκων αλλά και εντομοκτόνων, με επίκληση της προστασίας του υδροφόρου ορίζοντα και της βιοποικιλότητας. Οι απασχολούμενοι στον κλάδο δεν είναι ενάντια στα μέτρα περιβαλλοντικής προστασίας, θεωρούν ωστόσο ότι ως τώρα αυτά λαμβάνονται με αποκλειστικά δική τους επιβάρυνση. Τα συνθήματά τους είναι “Μαζί κι όχι ενάντια” (στην προστασία της φύσης), “αν καταστραφεί ο αγρότης τα τρόφιμα θα εισάγονται”, “όποιος βασανίζει τον αγρότη μαυρίζεται”. Άκαρπη ωστόσο απέβη η συνάντηση των εκπροσώπων τους με τις αρμόδιες υπουργούς αγροτικές και περιβαλλοντικής πολιτικής, καθώς η κυβέρνηση εμμένει στην άμεση εφαρμογή των αυστηρότερων ρυθμίσεων, μεταθέτοντας ουσιαστικά την ευθύνη των μέτρων κατά της ρύπανσης στους αγρότες.
Αναδεικνύεται για μια ακόμα αφορά πόσο αδιέξοδη είναι η καπιταλιστική οικονομία, όπου αντί η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος να εναπόκειται σε έναν κεντρικό ορθολογικό σχεδιασμό, με μέριμνα για τους κλάδους που επηρεάζονται και παράλληλη διασφάλιση της διατροφικής επάρκειας του πληθυσμού. Αντ’ αυτού, το θέμα ανάγεται σε ατομικό ζήτημα συμμόρφωσης, αλλά και δαιμονοποίησης εν προκειμένω των αγροτών που παρουσιάζονται ως πρωταγωνιστές της ρύπανσης, ιδιαίτερα του υδροφόρου ορίζοντα, καλλιεργώντας έντεχνα τον κοινωνικό αυτοματισμό και ενισχύοντας ψευδοδιλήμματα όπως “οικολογική ευαισθησία vs παραγωγικότητα της αγροτικής παραγωγής”.

Επιστολή του Ηλία Σιώρα με αφορμή εργατικό ατύχημα και το θάνατο γιατρού

Από iraklis3

Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι ευρωλάγνοι υποκριτές!

Κάθε πιθανής απόχρωσης και πρόφασης!

Δεν φτάνει που οδηγήσατε δεκάδες χιλιάδες συναδέλφους γιατρούς και υγειονομικούς κάθε ειδικότητας στην ανεργία, στην απόγνωση, στη μετανάστευση, τώρα μ’αυτές τις συνθήκες που ΕΣΕΙΣ φτιάξατε, ξεκάθαρα μας πετάτε στην αρρώστια, στην αναπηρία, στο θάνατο.

Θρηνούμε σήμερα, το θάνατο ενός εκλεκτού συναδέλφου επικουρικού καρδιολόγου που αγόγγυστα πρόσφερε τις υπηρεσίες του στα ΤΕΠ του Ευαγγελισμού, νέου επιστήμονα και οικογενειάρχη που βασανιζόταν χρόνια τώρα από τον κίνδυνο της απόλυσης, όπως και τόσοι άλλοι.

Μόνο τις τελευταίες 15-20 μέρες νοσηλεύσαμε άλλους 8 εργαζόμενους του νοσοκομείου μας με βαριές παθήσεις:

• 4 οξέα εμφράγματα (3 εργάτες, 1 γιατρός)
• 1 βαριά καρδιακή ανεπάρκεια (εργάτης)
• 1 εγκεφαλική αιμορραγία (νοσηλεύτρια)
• 1 με λέμφωμα (νοσηλεύτρια)
• 1 ασταθής στηθάγχη (νοσηλευτής)

Η νοσηρότητα θερίζει. Αμέτρητοι άλλοι συνάδελφοι νοσηλεύτηκαν με αυτά ή άλλα νοσήματα ή παρακολουθούνται. Κάποιοι ακόμη, δεν ξέρουν… Ο καρκίνος σαρώνει. Τα νοσήματα φθοράς του μυοσκελετικού συστήματος σακατεύουν. Η αρτηριακή υπέρταση και το burn out έχει ρημάξει ουκ ολίγους. Και τι ειρωνεία! Ο συνάδελφος που σήμερα έχασε τη ζωή του από αιφνίδιο θάνατο και άλλοι 4 νοσηλευτές κι εργάτες, είναι ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ! ΣΤΑ ΠΡΟΘΥΡΑ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ! Ένας τους δεν τα κατάφερε. Οι 3 εργάτες συμβασιούχοι έπαθαν το έμφραγμα εν ώρα υπηρεσίας. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και άλλοι συνάδελφοι παλέψαμε γενναία και σώθηκαν.

ΕΣΕΙΣ που κυβερνήσατε και κυβερνάτε! Αφήστε στην άκρη τις υποκρισίες και τα παχιά ανέξοδα λόγια για τον «ηρωισμό» των υγειονομικών. Ξέρετε την κατάσταση με κάθε λεπτομέρεια. Για την ακρίβεια εσείς τη νομοθετήσατε, εσείς την εφαρμόζετε, εσείς υπογράφετε την καταδίκη μας. ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ:

• Φέρατε μόνιμο προσωπικό; (πάνω 800 λείπουν, από όλους τους κλάδους)
• Πήρατε μέτρα να σταματήσετε το αίσχος της επαναλαμβανόμενης διπλοβάρδιας (πρωί –νύχτα/ απόγευμα – πρωί);
• Δώσατε τα οφειλόμενα ρεπό στους ειδικευόμενους και όλο το προσωπικό; (>17.000 τα ρεπό που οφείλονται και τελικά … «χάνονται»!). Δώσατε μήπως τις κανονικές άδειες; Ακόμη οφείλονται οι άδειες του 2018, «δεν βγαίνει το πρόγραμμα» λέτε συχνά.
• Πήρατε μέτρα για το αίσχος των ράντζων, για τις επικίνδυνες συνθήκες στην ψυχιατρική, για τη βία ενάντια σε υγειονομικούς κ.λπ. Πήρατε μέτρα υγείας κι ασφάλειας σ’αυτό το χώρο που βρίθει παραγόντων κινδύνου;
• Φέρατε μήπως γιατρούς εργασίας και τεχνικούς ασφάλειας, ΜΟΝΙΜΟΥΣ, να ελέγχουν και να αποφασίζουν για τα απαραίτητα μέτρα όπως οι δικοί σας νόμοι υποχρεώνουν;
• Εντάξατε τους εργαζόμενους των νοσοκομείων που υπηρετούν σε άκρως επικίνδυνες κι ανθυγιεινές συνθήκες στα ΒΑΕ; Ή περιμένετε τάχα, να ευδοκιμήσει ο περιβόητος «διάλογος» ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για να …ενταχθούμε;
• Υπακούσατε στις αποφάσεις ανωτάτων δικαστηρίων – που δήθεν τα έχετε περί πολλού- να αποκαταστήσετε τους μισθούς στα επίπεδα του 2012;
• Λειτουργήσατε νέες μονάδες, νέα χειρουργεία με ανάλογο προσωπικό και εξοπλισμό;
• Ελέγξατε ίσως, γιατί καθυστερεί το ΚΕΣΥ μήνες και μήνες να εγκρίνει την επανέναρξη των εμβολισμών στις εγκεφαλικές αιμορραγίες; Μήπως για να πλουτίζουν τα ιδιωτικά κέντρα;

……………………………

ΕΜΕΙΣ μπορούμε ως αύριο να ρωτάμε. Να θέτουμε τα αυτονόητα δικαιώματά μας και τα αμείλικτα αιτήματά μας. Είναι αυτή η δική μας φωνή, η προσφορά μας, η επιστημοσύνη μας που έχει αμαυρώσει ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ «ΕΙΝΑΙ». Μαζί και τους επίορκους υγειονομικούς.

Έχει όμως λάμψει στο πρόσωπο των ασθενών μας που είναι οι πραγματικοί σύμμαχοί μας!

Με αυτούς θα συμπορευτούμε. ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ.

Δεν υποχωρούμε. Κρατάμε παρακαταθήκη στην δική μας καθημερινότητα, τις διδαχές του ζεύγους Κιουρί, του Γεώργιου Παπανικολάου, της Αμαλίας Φλέμινγκ, του Πέτρου Κόκκαλη και των γιατρών – νοσηλευτών ηρώων της Αντίστασης, του Γρηγόρη Λαμπράκη, του Τσε Γκεβάρα και τόσων άλλων!

«Μην καρτεράτε να λυγίσουμε ούτε για μια στιγμή»!

ΗΛΙΑΣ ΣΙΩΡΑΣ

Καρδιολόγος

Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου Ευαγγελισμός

Γεν. Γραμματέας ΕΙΝΑΠ

Περιφ. Σύμβουλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση στην Περιφέρεια Αττικής