ΑΣΚΗΣΕΙΣ «PHOENIX EXPRESS 2016» - «ΜΙLEX 16»

 ΑΣΚΗΣΕΙΣ «PHOENIX EXPRESS 2016» - «ΜΙLEX 16»

Από την άσκηση «MILEX 16» που πραγματοποιήθηκε

στο Στρατηγείο της ΕΕ στη Λάρισα

Πρόβες σεναρίων για κλιμάκωση της αντιπαράθεσης στη Μεσόγειο

Ασκήσεις με σενάρια που «φωτογραφίζουν» ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη πραγματοποιούν ΝΑΤΟ και ΕΕ, με τη συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων...

Ολοκληρώθηκε χτες και επισήμως η πολυεθνική άσκηση «PHOENIX EXPRESS 2016», η οποία διεξήχθη στην περιοχή της Κεντρικής Μεσογείου και στη βάση της Σούδας, δοκιμάζοντας στην πράξη μια σειρά σενάρια διασύνδεσης, υπό αμερικανική διοίκηση, ναυτικών δυνάμεων από διάφορες χώρες, προς έλεγχο αυτής της ιδιαίτερα σημαντικής γεωστρατηγικά ζώνης, στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων.

Η άσκηση έγινε υπό το σχεδιασμό της Διοίκησης των εν Αφρική Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ (AFRICOM) και του αμερικανικού 6ου Στόλου, ενώ ως κέντρο επιχειρήσεων ορίστηκε το ΝΑΤΟικό Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) που εδράζεται στη βάση της Σούδας, επιβεβαιώνοντας τον κομβικό ρόλο τής εν λόγω βάσης στην υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, κάτι που φροντίζει να «πουλά» και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στα επικίνδυνα ενδοκαπιταλιστικά παζάρια, επιδιώκοντας τη γεωστρατηγική αναβάθμιση του εγχώριου κεφαλαίου.

Από ελληνικής πλευράς, στην άσκηση συμμετείχε η φρεγάτα «ΕΛΛΗ», ομάδες της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών, μία ομάδα της Μονάδας Υποβρυχίων Αποστολών του Λιμενικού Σώματος και επιτελείς του Αρχηγείου Στόλου και του ΚΕΝΑΠ. Επίσης, συμμετείχαν μέσα και προσωπικό από Αλγερία, Γαλλία, ΗΠΑ, Ισπανία, Ιταλία, Μάλτα, Μαρόκο, Μαυριτανία, Τουρκία και Τυνησία.

Κάνοντας ένα σύντομο απολογισμό, το ΓΕΝ αναφέρει ότι η άσκηση διήρκεσε από 15 έως 27 Μάη, με σκοπό τη «διατήρηση και προαγωγή του επιπέδου επιχειρησιακής εκπαίδευσης επί θεμάτων επιχειρήσεων συνθέσεως ναυτικής εικόνας και επιχειρήσεων Ναυτικής Αποτροπής». Παραπέρα, διευκρινίζει ότι περιλάμβανε εν πλω εκπαίδευση στη θαλάσσια περιοχή Κεντρικής Μεσογείου, αλλά και θεωρητική - πρακτική εκπαίδευση στις εγκαταστάσεις του ΚΕΝΑΠ.

Ενίσχυση βρετανικής παρουσίας

Αξιζει να σημειωθεί ότι ακριβώς στο πλαίσιο ενίσχυσης της παρουσίας στρατιωτικών μέσων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στη Μεσόγειο, όπως ανακοίνωσε χτες ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ντ. Κάμερον, η χώρα του θα στείλει κι άλλο πολεμικό πλοίο στη Μεσόγειο, επισήμως για να συμβάλει στην πάταξη της λαθραίας διακίνησης όπλων προς τους ισλαμιστές της Λιβύης.

Η χώρα διαθέτει ήδη ένα ερευνητικό χαρτογραφικό πλοίο του «Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού» στη Μεσόγειο, το HMS Enterprise. Ο δε, Ντ. Κάμερον είπε ότι η Βρετανία είναι έτοιμη να αναλάβει έναν «ενεργό ηγετικό ρόλο» στην παροχή βοήθειας προς τη Λιβύη, για να αντιμετωπίσει τη διακίνηση ανθρώπων και τη μεταναστευτική κρίση.

Μάλιστα, αναμένεται να ζητηθεί έγκριση από τον ΟΗΕ, ώστε το νέο πλοίο να μπορεί να κατάσχει σκάφη που μεταφέρουν όπλα στη Λιβύη για λογαριασμό του ISIS. Ο Κάμερον πρόσθεσε επ' αυτού ότι η Λιβύη αποτελεί κίνδυνο για όλους και ότι απαιτείται η αποκατάσταση της ασφάλειας στη χώρα...

Ασκηση επέμβασης στην Αφρική με βάση προηγούμενη πείρα...

Η τοποθέτηση Κάμερον σκιαγραφεί σχέδια που γίνονται και ευρύτερα για νέα στρατιωτική επέμβαση στη βορειοαφρικανική χώρα κι όπου, όπως φαίνεται, αναζητά ακόμα πιο ενεργό ρόλο η ελληνική αστική τάξη, κάνοντας και τις απαραίτητες προετοιμασίες.

Διόλου τυχαία, χτες ολοκληρώθηκε και η πολυεθνική άσκηση «Milex 16», συντονιζόμενη από το Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ) στη Λάρισα. Χαρακτηριστικά, το σενάριο της άσκησης αφορούσε αφρικανικό κράτος ευρισκόμενο σε «κρίση» λόγω εθνικών και φυλετικών διαφορών, στο οποίο καλούνται να επέμβουν στρατιωτικές δυνάμεις της ΕΕ, για να φέρουν ειρήνευση και τάξη στην περιοχή και να αποχωρήσουν ύστερα από έξι μήνες, μετά τη διεξαγωγή εκλογών στη χώρα...

Θυμίζουμε, το ΕΣΕΕΕ, με Γάλλο διοικητή και Ελληνα επιτελάρχη, έχει συντονίσει ήδη μια τέτοια επέμβαση δυνάμεων της ΕΕ στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (Φλεβάρης 2014 - Μάρτης 2015), αποδεικνύοντας στην πράξη την πρεμούρα του ντόπιου κεφαλαίου να συντρέξει τέτοιες επεμβάσεις προς γεωστρατηγική αναβάθμισή του, πρεμούρα που σπεύδουν να υπηρετήσουν όλα τα αστικά κόμματα και κυβερνήσεις.

Οι Ελληνες επιτελείς, επισήμως, αρνούνται ότι το σενάριο της άσκησης αφορούσε τη Λιβύη. Αναφέρουν ότι στην πράξη δεν υπάρχει καν ευρωενωσιακός στρατός, τουλάχιστον διαμορφωμένος σε ενιαίο σύνολο με κεντρική διοίκηση, και ότι αν γίνει τέτοια επέμβαση, θα γίνει από το ΝΑΤΟ.

Μια τέτοια τοποθέτηση παρακάμπτει, βέβαια, την πραγματικότητα, που θέλει τις περισσότερες χώρες της ΕΕ να είναι και μέλη του ΝΑΤΟ, άρα στην πράξη ό,τι συντονίζεται από το ΕΣΕΕΕ έχει την ανατανάκλασή του και στη δράση του ΝΑΤΟ.

Χώρια το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις επιδεικνύουν «ευελιξία» για την πραγματοποίηση στρατιωτικών επεμβάσεων, στήνοντας για το σκοπό αυτό «συμμαχίες προθύμων», οι οποίες αναλαμβάνουν τη διεξαγωγή τους...

Πηγή: Ριζοσπάστης

Ο δούρειος ίππος του νεοφιλελευθερισμού

 Ο δούρειος ίππος του νεοφιλελευθερισμού

Όσα ακολουθούν έχουν γραφτεί το 2012 κι αποτελούν ξεχωριστό υποκεφάλαιο στο βιβλίο "η Κρίση και η διέξοδος". Είναι αρκετά εύκολο να μαντέψετε ποιος το έγραψε διαβάζοντάς το, προτού σας το αποκαλύψω στο τέλος της ανάρτησης, οπότε μπορείτε να το δείτε και ως ένα είδος κουίζ, παράλληλα με την ουσία, που εξετάζουμε στο τέλος. Μερικά σημεία μπορεί να έχουν ξεφύγει κατά τη μεταφορά, λόγω κακής ανάλυσης της πρόχειρης φωτογραφίας. Αλλά το νόημα παραμένει χωρίς να αλλοιώνεται

Καλή ανάγνωση.

Ιδιωτικοποιήσεις: Ο δούρειος ίππος του νεοφιλελευθερισμού

Όλα όσα κάναμε από το 1983 και μετά βασίζονταν στην αίσθηση ότι έπρεπε να εκπληρώσουμε μια αποστολή: ο Νότος έπρεπε να "ιδιωτικοποιηθεί" ή να πεθάνει. Για το λόγο αυτόν προκαλέσαμε αδιάντροπα ένα οικονομικό χάος στη Λατινική Αμερική και στην Αφρική από το 1983 ως το 1988.
Ντ. Λ. Μπαντού, υψηλόβαθμο στέλεχος του ΔΝΤ, στην επιστολή παραίτησής του από τον οργανισμό

Απαράβατος όρος κάθε προγράμματος "διάσωσης" που προωθεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι οι ιδιωτικοποιήσεις. Αυτές από τη μια μεριά μεταφέρουν μαζικά πόρους από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, από την άλλη αποδυναμώνουν τη δυνατότητα του κράτους να λειτουργεί ως στρατηγικός ρυθμιστής της εθνικής οικονομίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μάλιστα, δεν πρόκειται απλώς για αλλαγή τύπου ιδιοκτησίας, αλλά για μεταβίβαση του εθνικού πλούτου σε αλλοδαπές μονοπωλιακές επιχειρήσεις. Για παράδειγμα, μέχρι το 1990 και την έναρξη του προγράμματος βοήθειας του ΔΝΤ, μόνο μία από τις τράπεζες του Μεξικού δεν ανήκε σε μεξικάνικα συμφέροντα, όμως το 2000 εικοσιτέσσερις από τις τριάντα είχαν ήδη περάσει σε ξένα χέρια.

Ανάλογα συνέβησαν και στην Αργεντινή, όπου το 90% των κρατικών επιχειρήσεων ιδιωτικοποιήθηκε, ενώ τη μερίδα του λέοντος πήραν πολυεθνικές εταιρείες, όπως η Giubank, η Bank Boston, οι γαλλικές Suez και Vivendi, οι ισπανικές Repsol και Telefonica. Πριν γίνουν οι πωλήσεις των επιχειρήσεων αυτών και για να καταστούν πιο ελκυστικές και για τους ξένους επενδυτές, οι Κ. Μένεμ και Ντ. Καβάγιο είχαν ήδη απολύσει σχεδόν εφτακόσιες χιλιάδες εργαζόμενους εκεί. Μετά την κατάρρευση των κυβερνήσεων που επιδίωκαν την εφαρμογή του Μνημονίου του ΔΝΤ, ένα μεγάλο τμήμα των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων επανακρατικοποιήθηκε, ως αναγκαία προϋπόθεση για την ανάκαμψη της οικονομίας.

Δεν είναι όμως μόνο οικονομικά τα κριτήρια με βάση τα οποία θα πρέπει να αξιολογηθούν οι ιδιωτικοποιήσεις. Και σε επίπεδο συνταγματικού δικαίου γίνεται δεκτό ότι, για λόγους εθνικού συμφέροντος, ορισμένες υπηρεσίες πρέπει να παραμένουν αποκλειστικά δημόσιες. Η νομολογία του Γαλλικού Συνταγματικού Δικαστηρίου προσφέρει ένα παρόμοιο πλαίσιο αναφοράς. Δέχτηκε ότι ανήκει κατ' αρχήν στο νομοθέτη η απόφαση για την εθνικοποίηση ή ιδιωτικοποίηση μιας δραστηριότητας, με την προϋπόθεση ότι θα γίνουν σεβαστοί οι σχετικοί συνταγματικοί σκοποί και περιορισμοί.

Αποκλείεται όμως απολύτως η ιδιωτικοποίηση των "εθνικών δημόσιων υπηρεσιών" (services publics nationaux) και των "de facto μονοπωλίων" (monopoles de fait). "Εθνικές δημόσιες υπηρεσίες" ίσως, για παράδειγμα, η κοινωνική ασφάλιση, είναι εκείνες των οποίων η αναγκαιότητα ύπαρξης πηγάζει από σκοπούς ή κανόνες συνταγματικής ισχύος. Αντίθετα, όσες δημόσιες υπηρεσίες έχουν απλώς συσταθεί από το νομοθέτη χωρίς αντίστοιχη συνταγματική πρόβλεψη μπορούν ελεύθερα να εκχωρηθούν στον ιδιωτικό τομέα ή και να καταργηθούν.

Ανάλογα γίνονται, κατ' αρχήν, δεκτά και από τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας. Έτσι, έχει κριθεί ότι "οι δημόσιες επιχειρήσεις που παρέχουν αγαθά ζωτικής σημασίας, ασχέτως του νομικού των ενδύματος, τελούν πάντοτε υπό την εξάρτηση και εποπτεία του κράτους, από την οποία δε δύνανται να εξέλθουν". Συνεπώς, η συνταγματική υποχρέωση του κράτους να ασκεί -τουλάχιστον- εποπτεία στις δημόσιες υπηρεσίες που υπηρετούν συνταγματικό σκοπό δεν ελέγχεται μόνο σε περιπτώσεις αποκρατικοποιήσεων, αλλά και σε περίπτωση έλλειψης άσκησης πλήρους και αποτελεσματικού ελέγχου επί παρόμοιων ιδιωτικών δραστηριοτήτων.

Με άλλα λόγια, η ελληνική νομολογία δέχεται τη δυνατότητα ιδιωτικοποίησης δημόσιων επιχειρήσεων, αρκεί να εξασφαλίζεται η κρατική εποπτεία σε όσες από αυτές ασκούν δημόσια υπηρεσία, και πάλι όμως με την "αυτονόητη [sic] προϋπόθεση" ότι δεν αφορά εκείνα τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) των οποίων οι αρμοδιότητες είναι αναπόσπαστες από τον πυρήνα της κρατικής εξουσίας". Κατά το ΣτΕ, τα ΝΠΔΔ στα οποία έχουν ανατεθεί αρμοδιότητες δια των οποίων το Κράτος πραγματώνει το σκοπό του" πρέπει να διατηρούν το χαρακτήρα δημόσιας αρχής, άρα δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν.

Είναι σαφές ότι το Ανώτατο Δικαστήριο με την παραπάνω διατύπωση, με την οποία προσπαθεί να ανιχνεύσει -πάλι κατά δική του έκφραση- "τον πυρήνα της κρατικής εξουσίας", δε θεωρεί ως σκοπό του κράτους κάθε σκοπό δημόσιου συμφέροντος. Αν και το ΣτΕ δεν αναλύει περισσότερο το συλλογισμό του, προφανώς δέχεται ότι στον πυρήνα της κρατικής εξουσίας, βρίσκονται εκείνες οι λειτουργίες που συναρτώνται με σκοπούς ρητής συνταγματικής θεμελίωσης. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι εκεί ανήκουν και όλες οι κρατικές υπηρεσίες που υπηρετούν άμεσα τους συνταγματικά κατοχυρωμένους σκοπούς των κοινωνικών δικαιωμάτων των άρθρων 16, 21, 22 και 24 του Συντάγματος.

Και ως προς τις δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες όμως των οποίων επιτρέπεται, κατ' αρχήν, η ιδιωτικοποίηση, υφίστανται σημαντικοί λόγοι συνταγματικής πολιτικής που συνηγορούν στη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα τους. Ειδικά ως προς τους φορείς που προσφέρουν κοινωνικές υπηρεσίες, οι ιδιώτες τις περισσότερες φορές δεν παρέχουν τις ίδιες εγγυήσεις για την εξασφάλιση της ίσης απόλαυσης των κοινωνικών δικαιωμάτων, ούτε για τη μη παρείσφρηση οικονομικών κριτηρίων κέρδους, ξένων προς το σκοπό της συνταγματικής τους κατοχύρωσης. Αυτή η διαπίστωση ισχύει ακόμα περισσότερο για την Ελλάδα, όπου παρά τη διόγκωση του κράτους σε άλλους τομείς, υφίσταται ένα έλλειμμα κρατικότητας (deficit [...]) στην κοινωνική πολιτική, λόγω της μεγάλης επιρροής των άτυπων και α-νομικών (...) σχέσεων που στρεβλώνουν τα κριτήρια και τον προσανατολισμό της κρατικής προστασίας.

Πέρα από τις παραπάνω γενικής ισχύος διαπιστώσεις, υπάρχουν πολύ σημαντικοί λόγοι εναντίωσης στο μαζικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων των Μνημονίων, τόσο από συνταγματική όσο και από οικονομική και δημοσιονομική άποψη. Κατ' αρχάς, για τις στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις, όπως η ΔΕΗ, υφίστανται οι περιορισμοί του άρθρου 106 παρ. 3 του Συντάγματος, το οποίο προβλέπει "την αναγκαστική συμμετοχή [...] του Κράτους [...] σε επιχειρήσεις που έχουν χαρακτήρα μονοπωλίου ή ζωτική σημασία για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, ή έχουν ως κύριο σκοπό την παροχή υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο".

Για εκείνες τις επιχειρήσεις που δεν έχουν παρόμοιο στρατηγικό χαρακτήρα, αλλά είναι ιδιαίτερα κερδοφόρες, όπως ο ΟΠΑΠ, ναι μεν δεν τίθεται παρόμοιο θέμα συνταγματικότητας, υφίσταται όμως ένα άλλο σημαντικό ζήτημα δημοσίου συμφέροντος: εάν πωληθούν όλες οι επιχειρήσεις, ή σημαντικό ποσοστό τους, που εισφέρουν στον κρατικό προϋπολογισμό, όχι μόνο το έλλειμμα θα διευρυνθεί αντί να μειωθεί, αλλά στο μέλλον το κράτος δε θα μπορεί πλέον να υλοποιεί αποτελεσματικά τους σκοπούς του ελλείψει πόρων. (Ο ΟΠΑΠ, για παράδειγμα, χρηματοδοτούσε σημαντικό τμήμα της αθλητικής και καλλιτεχνικής δραστηριότητας της χώρας).

Όπως παρατηρεί σχετικά η σύμβουλος Επικρατείας Μ. Καραμανώφ, "οι δημόσιοι σκοποί αν δεν υποστηρίζονται από τους αναγκαίους υλικούς πόρους, καταντούν κενό γράμμα. [...] Είναι όμως προφανές ότι ούτε το νομικό καθεστώς της αγοράς ούτε οι αβέβαιοι μηχανισμοί κι οι συναλλακτικές πρακτικές της είναι σε θέση, υπό τις παρούσες μάλιστα συνθήκες της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, να εγγυηθούν μακροπρόθεσμα ότι η δημόσια περιουσία δε θα εξανεμιστεί". Για τον ίδιο λόγο, κατά την παλαιότερη νομολογία του ΣτΕ, η οποία δεν έχει ανατραπεί ακόμα, η απαλλοτρίωση αποκλειστικά για εισπρακτικούς σκοπούς, δηλαδή για την αύξηση της ρευστότητας του Δημοσίου από την εκποίηση του απαλλοτριωθέντος, είναι ευθέως αντίθετη προς το άρθρο 17 του Συντάγματος.

Τα παραπάνω ισχύουν ακόμα περισσότερο σήμερα, που η χρηματιστηριακή αξία των περισσότερων δημόσιων επιχειρήσεων έχει καταβαραθρωθεί κι η εξαγορά τους θα γίνει σε τιμές πολύ χαμηλότερες από την πραγματική αξία τους, σε πολλές περιπτώσεις χαμηλότερη ακόμα και από την αντικειμενική αξία της ακίνητης περιουσίας που κατέχουν. Είναι πρόδηλο ότι παρόμοιο "ξεπούλημα των ασημικών" δεν είναι απλώς αντισυνταγματικό. Συνιστά πραγματικό έγκλημα σε βάρος των μελλοντικών γενιών και της δυνατότητας της χώρας να ασκεί αυτόνομη εθνική οικονομική πολιτική.

-.-.-

Όπως θα έχετε καταλάβει ίσως, το παραπάνω συνταγματικό και βαρύγδουπο "κατηγορώ" κατά των ιδιωτικοποιήσεων και του νεοφιλελευθερισμού ανήκει στον υπουργό Εργασίας, τον κομμουνιστή και αποστάτη της τάξης του, τον ένα και μοναδικό... Γιώργο Κατρούγκαλο.

Εκτός από τα πολλά μπράβο, την τραγική ειρωνεία του πράγματος με την "κάθε λέξη του (αστικού) Συντάγματος" που καταπατάται, την πρωθύστερη καταγγελία του εαυτού του ("μα με ακούς τι λέω ο ξεφτίλας;" που έλεγε και μια γελοιογραφία του Ζάχαρη), αξίζει να σταθούμε στην τελευταία φράση περί εγκλήματος. Και να του πούμε ότι δεν είναι απλά ένα έγκλημα, αλλά κάτι παραπάνω. Είναι ο καπιταλισμός, ανόητε...

Αλλά αυτά ένας κομμουνιστής, σαν το Γιώργο, θα τα ξέρει και θα τα παίζει στα δάχτυλα...

Υγ: ξέχασα να βάλω και την αφιέρωση που έχει το βιβλίο.

Στη Χλόη και την Αυγή.
Μακάρι η γενιά τους να ζήσει σε μια καλύτερη Ελλάδα,
σε έναν καλύτερο κόσμο.

Αλλά επειδή το μέλλον δε θα έρθει από μόνο του, νέτο-σκέτο, αν δεν πάρουμε εμείς μέτρα γι' αυτό, ο Κατρούγκαλος φρόντισε να υλοποιήσει το όραμά του. Άμα είσαι κομμουνιστής, δεν παίζεις με αυτά..

Δε μενουμευρώπη κύριε έφορα

 Δε μενουμευρώπη κύριε έφορα

Μέχρι πριν από κανα χρόνο, έτσι κι έγραφες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το ίδιο πράγμα με τη Νουδού, κινδύνευες να χαρακτηριστείς από κακοήθης και μικρόψυχος μέχρι τσάτσος της δεξιάς. Τα φάγαμε στη μάπα από παλιά και νεόκοπα συριζόπαιδα. Αν και ήμουν προσεκτικός στις διατυπώσεις μου, δεν άκουσα και ολίγα.

Άσε το τι μας έσουραν με την υπόθεση "δημοψήφισμα". Βαριέμαι και να τα θυμάμαι. Πάντως δεν είδα βρε αδερφέ ούτε ένα συριζόπαιδο, ένα από αυτά που έλεγε ότι η άκυρη ψήφος είναι συγκαλυμμένη ψήφος στο "ναι", να ψελλίσει μια απολογία. Ή να μην τα ρίξει οπουδήποτε αλλού εκτός από το αλάνθαστο πολιτικό του κριτήριο.
Όμως τίποτα δεν πάει χαμένο και το άκυρο που ρίξαμε στο δημοψήφισμα έρχεται η ώρα να το εξαργυρώσουμε. Αυτοί που την πάτησαν άσχημα είναι όσοι ψήφισαν "Ναι".

Έτσι τουλάχιστον αφήνει να εννοηθεί αυτός ο σεμνός άνθρωπος, ο Κυρίτσης του ΣΥΡΙΖΑ, όταν λέει ότι η κυβέρνησή του ψηφίστηκε για να μετακυλήσει τα βάρη στους "μενουμεευρωπαίους". Αν λοιπόν καταλαβαίνω καλά τις ομορφιές που ξεστόμισε, όλα τα φορολογικά και ασφαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης αφορούν στους ψηφοφόρους του "Ναι".
Μόνο που δεν διευκρίνισε τι δικαιολογητικά πρέπει να εξασφαλίσουμε για να πάρουμε την φοροαπαλλαγή οι υπόλοιποι.
Το άκυρο ψηφοδέλτιο δεν το έχω, το έριξα στην κάλπη. Παρέλειψα μάλιστα να τραβήξω μια σέλφι την ώρα που το φακέλωνα. Ο λόγος μου μετρά κύριε Κυρίτση ή πρέπει να περάσω απ' τον ορό της αλήθειας;

Φυσικά μια γελοιότητα δεν μπορεί να μένει αναπάντητη. Γι' αυτό και το άλλο σεμνό αγόρι, ο Κουμουτσάκος της Νουδού σήμανε την "αντίσταση στα κηρύγματα κυνισμού, φθόνου και διχασμού". Με τον τρόπο αυτό ο Κουμουτσάκος απέδειξε ότι εκτός από εξίσου γελοίος είναι και κάτοχος πλούσιου λεξιλογίου.
_______________
(Εντάξει, περιττή ήταν η αναφορά στη Νουδού αλλά όποιος καεί στο χυλό φυσά και το γιαούρτι. Μέχρι πριν από κανα χρόνο, όταν ασκούσε κανείς κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να ρίχνει κι έναν εξάψαλμο στη Νουδού, για να μην τον πούνε τσάτσο της δεξιάς οι συριζοϊντερνετοφρουροί.
Αυτό που δεν θα αντέξω είναι να με πουν τσάτσο της Πρωτηφορααριστεράς)

Πηγή: Ένας στρατολάτης

Η Ουμανιτέ και οι απεργιακοί αγωνες στη Γαλλία

 Η Ουμανιτέ και οι απεργιακοί αγωνες στη Γαλλία

Ο αγώνας των Γάλλων εργαζόμενων όλο και κλιμακώνεται.

Με ποιους όρους όμως γίνεται η σύγκρουση στη Γαλλία; Ποια είναι τα στηρίγματα των μαχόμενων απεργών;

"Για την Αλληλεγγύη των εργατών, ενάντια στον εγωισμό των ισχυρών"
λέει η αφίσα της αριστερής Ουμανιτέ.

Η Ουμανιτέ ήταν το όγανο του ΚΚΓ και είναι πλεον "ανεξάρτητη"...

Ανεξάρτητη από τις δεσμεύσεις στον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού.

Όλα είναι πλεον θέμα εγωισμού των ισχυρών, που αν τιθασευτεί ο καπιταλισμός θα ειναι υγιής και ανθρώπινος σύμφωνα  με τα σύγχρονα οράματα της μεταμοντέρνας "αριστεράς"

Χρήσιμοι για το κεφάλαιο

Χρήσιμοι για το κεφάλαιο

Να ωραιοποιήσει το παρόν και το μέλλον για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού, επιχείρησε ο υπουργός Οικονομικών, Ε. Τσακαλώτος, σε χτεσινή τηλεοπτική του συνέντευξη, βάζοντας το δικό του λιθαράκι στην προσπάθεια της κυβέρνησης να κοροϊδέψει το λαό με ψέματα, εκβιασμούς και αυταπάτες.
Ο υπουργός ξεκίνησε το «αφήγημά» του, προβάλλοντας ως άλλοθι, για τη «δύσκολη συμφωνία» και τα «υφεσιακά μέτρα που θα δυσκολέψουν κόσμο», το γεγονός ότι η κυβέρνηση έδρασε «υπό πίεση και με κακούς συσχετισμούς». Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση «πιέστηκε» για το πώς θα υπερασπιστεί πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντα του κεφαλαίου, πώς θα στηρίξει την ανάκαμψή του, γιατί τα συμφέροντα του λαού ήταν ούτως ή άλλως προγραμμένα.
Στη συνέχεια, αποπειράθηκε να παρουσιάσει το μαύρο για άσπρο ισχυριζόμενος ότι «κάνουμε τεράστιες προσπάθειες να είναι λιγότερο άδικα τα μέτρα και να έχουν ταξική χροιά, να βοηθήσουμε ...βάλαμε πολύ λίγο φόρο στους πιο φτωχούς ...και στις συντάξεις κάναμε το ίδιο... κανένας που έχει σύνταξη 1.400 ευρώ δεν μειώνεται η σύνταξή του... Ενα κομμάτι των φτωχών ανθρώπων χτυπιέται από τη μείωση του αφορολόγητου, αλλά λίγο».
Επειδή, βεβαίως, είναι αδύνατον να πειστεί ο λαός ότι η πραγματικότητα δεν είναι όπως τη βιώνει αλλά όπως του την παρουσιάζουν τα κυβερνητικά στελέχη, ο υπουργός κατέφυγε στη δοκιμασμένη συνταγή του εκβιασμού με το «μικρότερο κακό», σημειώνοντας ότι «έλεγαν οι δανειστές να αυξήσουμε 10% τους φόρους στο ηλεκτρικό και το νερό. Εμείς είπαμε ότι θα πάρουμε μέτρα για μικρή αύξηση σε πάρα πολλά πράγματα για να καταμεριστεί το βάρος ...το ΔΝΤ πίεζε για αφορολόγητο 6.000 ...η Κομισιόν για 8.100 ...το πιστεύω ότι θα ήταν χειρότερα τα πράγματα χωρίς τη διαπραγμάτευσή μας».
Τελευταίο καταφύγιο η καλλιέργεια φρούδων προσδοκιών, με τον Ε. Τσακαλώτο να ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση θα βρει τον τρόπο να αμβλύνει την οξύτητα ορισμένων μέτρων. Εταξε «αναπτυξιακά» αντίμετρα στα νησιά που καταργείται ο μειωμένος ΦΠΑ, μέτρο που υπερασπίστηκε σαν σωστό. «Σε ένα νησί ο φτωχός κόσμος θέλει δουλειές, όχι μείωση του ΦΠΑ», ισχυρίστηκε. Επιχείρησε, μάλιστα, να σπείρει διχόνοια μέσα στο λαό, υποστηρίζοντας ότι είναι άδικο για τους κατοίκους ορεινών περιοχών! Γι' αυτό η κυβέρνηση αυξάνει τον ΦΠΑ για όλους!
Εταξε, ακόμα, ότι ο «κόφτης» δεν θα ενεργοποιηθεί, επειδή θα έρθει ...η ανάπτυξη. Απέφυγε, ωστόσο, επιμελώς να απαντήσει τι θα γίνει αν δεν έρθει ή αν οι στόχοι δεν πιαστούν. Εταξε ισοδύναμα για την αποζημίωση των συνταξιούχων, εφόσον αναγκαστούν να επιστρέψουν το ΕΚΑΣ αναδρομικά. «Αν τα δώσουν πίσω θα αποζημιωθούν με άλλον τρόπο, με ισοδύναμα», δήλωσε.
Εκεί, όμως, που έδωσε ρέστα ήταν όταν ισχυρίστηκε ότι η φορολεηλασία του ισχνού λαϊκού εισοδήματος, η ανατροπή κοινωνικοασφαλιστικών, συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, η θεσμοθέτηση «αυτόματου κόφτη» δαπανών και όλα τα υπόλοιπα «γίνονται για να ξεδιπλωθεί το παράλληλο πρόγραμμα» της κυβέρνησης. Εξήγησε ότι αναφέρεται στα μέτρα «που "παρκάραμε": για το εισόδημα, τις συντάξεις ...για να μπορέσει η χώρα να έχει Υγεία... Είμαστε κοντά να αλλάξουμε τον φαύλο κύκλο σε έναν ενάρετο ...τα βάρη θα μοιραστούν με πιο ίσιο τρόπο»..!
Ο σκοπός τόσων ψευδών και αυταπατών φάνηκε προς το τέλος της συνέντευξής του, όταν αξίωσε «να κριθούμε όχι τη στιγμή που πήραμε τα πιο δύσκολα μέτρα». Δηλαδή, να τους δώσει πίστωση χρόνου ο λαός, στον οποίο τόλμησε να ισχυριστεί ότι προσφέρουν και υπηρεσίες, επειδή κάποιος τάχα του είπε «δεν σας χρειαζόμαστε όταν ο καπιταλισμός θα έχει ανάπτυξη και 5% ανεργία, αλλά τώρα που η ανεργία είναι στο 25%». Με τέτοιο ζήλο που υπηρετούν τη χειραγώγηση του λαού στα προτάγματα του κεφαλαίου, πράγματι η αστική τάξη τώρα τους χρειάζεται.

Εκρηκτική η κατάσταση στην Υγεία

Εκρηκτική η κατάσταση στην Υγεία

Τα προβλήματα στην Υγεία - Πρόνοια είναι εκρηκτικά και στην απεργία που οργανώνεται για τις 8 Ιούνη πρέπει να σημάνει ξεσηκωμός υγειονομικών, ασθενών, συνταξιούχων. Την άθλια και επικίνδυνη κατάσταση των δημόσιων Μονάδων Υγείας - Πρόνοιας τη ζουν καθημερινά χιλιάδες ασθενείς και εργαζόμενοι: Μία νοσηλεύτρια για 30 - 40 ασθενείς, ασταμάτητη δουλειά χωρίς ρεπό και άδειες, ελαστική προσωρινή, απλήρωτη συχνά εργασία, τεράστιες λίστες αναμονής για θεραπεία, χειρουργείο, εξωτερικά ιατρεία, αδρές πληρωμές για εξετάσεις, φάρμακα, θεραπείες, Κέντρα Υγείας και ιατρεία ΠΕΔΥ άδεια ή εντελώς υποβαθμισμένα, κλειστά κρεβάτια ΜΕΘ και υγειονομικοί που τρέχουν από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, από Κέντρο Υγείας σε ιατρείο ΠΕΔΥ και αντίστροφα...
Τα προβλήματα, άλλωστε, δεν τα αρνείται ούτε η ίδια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ενίοτε δε η ηγεσία του υπουργείου Υγείας τα περιγράφει ιδιαίτερα γλαφυρά. Οπως κάθε κυβέρνηση, έτσι και η σημερινή ισχυρίζεται πως η πολιτική της θα «ανακουφίσει», θα βελτιώσει στα «όρια του δυνατού».

***

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όχι μόνο δεν προωθεί μέτρα «ανακούφισης» στην Υγεία - Πρόνοια, όπως ισχυρίζεται, αλλά, αντίθετα, οι παρεμβάσεις της στοχεύουν στη μείωση των δαπανών του κράτους για την πρόληψη, τη θεραπεία και αποκατάσταση της υγείας, αυξάνοντας τις άμεσες και έμμεσες πληρωμές των ασθενών.
Π.χ. τα έσοδα των νοσοκομείων από την πώληση υπηρεσιών στους ασθενείς προϋπολογίζονται φέτος στα 93 εκατ. ευρώ και οι πληρωμές μέσω εισφορών στον ΕΟΠΥΥ είναι 200 εκατ. ευρώ περισσότερα σε σχέση με το 2015, ενώ αυτά που πληρώνουν οι ασθενείς από την τσέπη τους - χωρίς τις εισφορές - αντιστοιχούν στο 40% των συνολικών δαπανών Υγείας. Είναι μέτρα που μειώνουν το «μη μισθολογικό κόστος», διαμορφώνουν ακόμα πιο φτηνούς εργαζόμενους ως προϋπόθεση για να τονωθούν η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.
Αυτή η κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες, αντιμετωπίζει την Υγεία ως «κόστος» για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και γι' αυτό οι εργαζόμενοι και οι ασθενείς δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από την πολιτική της. Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να καλυφθούν τα 30.000 κενά στα νοσοκομεία δεν πρόκειται να γίνουν. Αυτό φαίνεται και από τους πανηγυρισμούς του υπουργείου Υγείας για 3.500 προσλήψεις «σε βάθος χρόνου», από τις οποίες φέτος δεν θα γίνουν ούτε 1.000. Για τη μείωση του «κόστους» προσλαμβάνονται επικουρικοί, 5μηνίτες, με «μπλοκάκι», αφού δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό επειδή πληρώνονται από τα έσοδα των νοσοκομείων.

***

Στην ίδια λογική, της μείωσης του «κόστους», η λεγόμενη «αναδιοργάνωση» της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας διατηρεί και επιδεινώνει την απαράδεκτη κατάσταση στα ΠΕΔΥ και Κέντρα Υγείας: Στα ΠΕΔΥ στην επαρχία έχει μείνει το 10-15% και στην Αθήνα το 50-60% του προσωπικού. Φέτος (υπο)λειτουργούν 220 πολυϊατρεία και εργαστήρια, ενώ το 2014 υπήρχαν 350, που και αυτά ήταν ανεπαρκή. Χαρακτηριστικά, σε 23 νομούς δεν υπάρχει παιδίατρος στο ΠΕΔΥ ούτε συμβεβλημένος με τον ΕΟΠΥΥ. Το ίδιο ισχύει και για άλλες ειδικότητες.
Αλλά και η αλλαγή που ετοιμάζει η κυβέρνηση στην Ψυχική Υγεία παίρνει ως δεδομένη την υποχρηματοδότηση, την υποστελέχωση και την έλλειψη δημόσιων μονάδων Ψυχικής Υγείας. Προχωρά παραπέρα το κλείσιμο των δημόσιων ειδικών - ψυχιατρικών νοσοκομείων και τον κατακερματισμό των δομών Ψυχικής Υγείας που ακολούθησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Ενισχύει την ιδιωτικοποίηση, κατοχυρώνει το διοικητικό - θεσμικό ρόλο των επιχειρηματιών, των ιδιωτών και των ΜΚΟ που δρουν στην Ψυχική Υγεία και ιδιαίτερα στις παιδοψυχιατρικές υπηρεσίες, καθώς και τον ανταποδοτικό χαρακτήρα αυτών των υπηρεσιών στις δημόσιες μονάδες. Ουσιαστικά, υλοποιεί την πολιτική της ΕΕ για διαχείριση των προβλημάτων των ασθενών ως «πηγή απώλειας της παραγωγικότητας» χωρίς να επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός.

***

Αυτά και άλλα είναι μέτρα που υλοποιούν τη στρατηγική της ΕΕ και του κεφαλαίου, έχουν αποφασιστεί ή και εφαρμοστεί σε πολλά κράτη - μέλη χρόνια πριν από την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης. Επομένως, είναι χοντρό το ψέμα της κυβέρνησης ότι για την αντιμετώπιση της κρίσης και για την ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, οι θυσίες του λαού είναι προσωρινές. Οι περικοπές στην Υγεία, η αντιασφαλιστική νομοθεσία, η ανεργία, η ημιαπασχόληση, οι συντάξεις και οι μισθοί πείνας είναι μια μόνιμη κατάσταση, ένα «βαρέλι δίχως πάτο» - όχι μόνο στην Ελλάδα - τώρα για έξοδο από την κρίση, αργότερα για να διατηρηθεί η όποια ανάκαμψη. Και σ' αυτήν την πραγματικότητα ενισχύονται οι επιχειρηματικοί όμιλοι που δρουν στον τομέα Υγείας. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο που διάφορες ενώσεις επιχειρηματιών, άλλα αστικά επιτελεία, τον θεωρούν έναν από τους τομείς που μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της οικονομίας.
Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση είναι ανάγκη να δυναμώσει η λαϊκή συσπείρωση και πάλη για ενιαίο, σύγχρονο, αποκλειστικά κρατικό και δωρεάν σύστημα Υγείας, πανελλαδικά αναπτυγμένο με κεντρικό σχεδιασμό, πλήρως και επαρκώς χρηματοδοτούμενο από τον κρατικό προϋπολογισμό, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Σ' αυτήν την κατεύθυνση θα αξιοποιήσουν οι ταξικές δυνάμεις την απεργία, ανοίγοντας πλατιά τη συζήτηση με τους εργαζόμενους και το λαό, για τις δυνατότητες που υπάρχουν να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες, από τα επιτεύγματα της επιστήμης, της τεχνολογίας, το πολυάριθμο επιστημονικό - υγειονομικό προσωπικό, την αύξηση της παραγωγικότητας, αλλά και για τα εμπόδια που βάζει σήμερα η οργάνωση της οικονομίας με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος.

Χαρτογράφηση νέων πεδίων δράσης για το ελληνικό και το ρωσικό κεφάλαιο

Χαρτογράφηση νέων πεδίων δράσης για το ελληνικό και το ρωσικό κεφάλαιο

Ενέργεια, Μεταφορές, Τουρισμός, αλλά και οι σχέσεις ΕΕ - Ρωσίας και ΝΑΤΟ - Ρωσίας στο επίκεντρο των χτεσινών επαφών στην Αθήνα

Eurokinissi

Από τη χτεσινή συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με τον Βλ. Πούτιν

Με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Πρ. Παυλόπουλο, και τον πρωθυπουργό, Αλ. Τσίπρα, συναντήθηκε χτες ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Βλ. Πούτιν, που πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα. Σήμερα μεταβαίνει στο Αγιον Ορος, όπου θα τον υποδεχτεί ο πατριάρχης Μόσχας, Κύριλλος, στο πλαίσιο εορτασμών για τη συμπλήρωση 1.000 χρόνων παρουσίας Ρώσων μοναχών στο Αγ. Ορος.
Η επίσκεψη Πούτιν εντάσσεται επισήμως στο πλαίσιο του αφιερωματικού έτους Ελλάδας - Ρωσίας, στην πραγματικότητα ωστόσο σηματοδοτεί τις βλέψεις των αστικών τάξεων των δύο κρατών για διεύρυνση των οριζόντων δράσης τους.

Στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου η διεύρυνση των επικερδών μπίζνες

Σε αυτό το πλαίσιο, υποδεχόμενος τον Βλ. Πούτιν στο Μέγαρο Μαξίμου, ο Αλ. Τσίπρας διαβεβαίωσε για την ισχυρή βούληση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να αναβαθμιστούν οι σχέσεις με τη Ρωσία.
«Θέλω να επαναλάβω ότι η ενίσχυση των σχέσεών μας αποτελεί στρατηγική επιλογή για την Ελλάδα, που επιτάσσουν οι ιστορικά ισχυροί δεσμοί ανάμεσα στους λαούς μας, όσο όμως και οι δυνατότητες που ανοίγονται μπροστά μας, τόσο οικονομικές όσο όμως και δυνατότητες ενίσχυσης της σταθερότητας και της ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή», δήλωσε.
Εστίασε στη συγκυρία, παρέχοντας πρόσθετες διαβεβαιώσεις στο ρωσικό κεφάλαιο ότι οι συνθήκες στην Ελλάδα είναι ασφαλείς για τη δράση του. Οπως είπε, πρόκειται για «μια ιδιαίτερη στιγμή, όπου γυρίζουμε σελίδα, σταματάει η αβεβαιότητα, μπορούμε να κοιτάζουμε το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία για επανεκκίνηση της οικονομίας, παραγωγική ανασυγκρότηση, δίκαιη ανάπτυξη. Ως εκ του τούτου όλα αυτά μπορεί να συμβάλουν στην ενίσχυση των σχέσεων των δύο χωρών σε ένα περιβάλλον σταθερότητας και προοπτικής».
Χαρακτηριστική, άλλωστε, για την πρεμούρα της κυβέρνησης να στηρίξει την προσπάθεια της ελληνικής αστικής τάξης να διευρύνει τις επικερδείς κολιγιές της με το ρωσικό κεφάλαιο, είναι και η συνέντευξη του Αλ. Τσίπρα στο πρακτορείο «Ria Novosti».
Σε αυτήν, αν και δηλώνει ότι η κυβέρνησή του σέβεται τις αποφάσεις της ΕΕ σχετικά με τη Ρωσία, εντούτοις εμφανίζεται να αποστασιοποιείται από τον «φαύλο κύκλο κυρώσεων» και δηλώνει πως «η ευρωπαϊκή ασφάλεια δεν μπορεί να εξασφαλισθεί χωρίς συνεργασία και διάλογο με τη Ρωσία».
«Η Ελλάδα», προσθέτει, «έχει σήμερα μια ανεξάρτητη, πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, η οποία προτάσσει τη διπλωματία ως το κεντρικό μέσο για επίλυση διαφορών, ενώ προωθεί την ανάπτυξη του πολιτικού διαλόγου και της οικονομικής συνεργασίας με τις χώρες της περιοχής της». Φυσικά, ο Αλ. Τσίπρας δεν αναφέρει ότι η περιβόητη «πολυδιάστατη πολιτική» εκφράζει μεν βλέψεις του κεφαλαίου για «δουλειές» παντού όπου προσφέρεται έδαφος, εντούτοις εμπλέκει βαθύτερα το λαό στους επικίνδυνους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς...
Εστιάζοντας στους τομείς που βλέπει «ψητό» το κεφάλαιο, αναφέρει ότι «υπάρχουν τομείς, όπως οι επενδύσεις στις υποδομές, στις μεταφορές και τους λιμένες, αλλά και η Ενέργεια και ο Τουρισμός, όπου οφείλουμε να εστιάσουμε και μπορούμε να έχουμε πρακτικά, απτά αποτελέσματα. Εχουμε την πρώτη έκφραση ενδιαφέροντος από ρωσικούς ομίλους για επενδύσεις στην Ελλάδα». Υποδεικνύει συγκεκριμένα τον Τουρισμό και την Ενέργεια, όπου «πέραν της πρόσφατης συμφωνίας Edison - ΔΕΠΑ - Gazprom, σήμερα θα υπογραφεί μία ακόμη σημαντική συμφωνία Rozneft - ΕΛΠΕ».
Τέλος, ο πρωθυπουργός εγκωμιάζει το ρόλο της Ρωσίας στη Συρία, υποστηρίζοντας ότι «η Ρωσία διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο, τόσο διπλωματικά όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο και μπορεί να βοηθήσει καθοριστικά προς αυτήν την κατεύθυνση, ιδίως δε την αποτελεσματική και συντονισμένη καταπολέμηση της τρομοκρατίας».

Απτά οικονομικά αποτελέσματα θέλει ο Πούτιν

Απ' την πλευρά της, η αστική τάξη της Ρωσίας θέλει να εκμεταλλευτεί την ισχυρή παρουσία της στην Ελλάδα ως προγεφύρωμα των συμφερόντων της στην ευρύτερη περιοχή, στην οποία αποδίδει μεγάλη σημασία, στο φόντο και των εντεινόμενων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Βλ. Πούτιν, στη συνάντησή του με τον Αλ. Τσίπρα, συμφώνησε ότι υπάρχουν πολλές δυνατότητες κολιγιών και άντλησης κερδών για τα μονοπώλια των δύο κρατών. «Και στη Μόσχα και στην Αγία Πετρούπολη αναλυτικά έχουμε συζητήσει τις προοπτικές στην οικονομική συνεργασία. Βεβαίως, τα προβλήματα είναι πολλά και οι συγκυρίες δύσκολες αλλά σίγουρα υπάρχουν και καλές προοπτικές και βεβαίως πρέπει να μετουσιώσουμε τα καλά συναισθήματα και τις σχέσεις ανάμεσα στους λαούς μας σε απτά οικονομικά αποτελέσματα. Δεν είναι μόνο η Ενέργεια, αλλά και οι υψηλές τεχνολογίες, οι υποδομές, οι αμοιβαίες επενδύσεις. Ελπίζουμε ότι θα καταφέρουμε να συζητήσουμε όλα αυτά σήμερα», δήλωσε.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, μετά το πέρας της συνάντησης Πούτιν - Τσίπρα, αναμενόταν να υπογραφτούν διακήρυξη για ελληνο-ρωσικό διάλογο επί διεθνών και περιφερειακών θεμάτων αμοιβαίου ενδιαφέροντος, διακήρυξη σχετική με την οικονομική συνεργασία, συμφωνίες συνεργασίας σε επιμέρους τομείς και συμφωνίες συνεργασίας μεταξύ των Enterprise Greece - Invest in Russia, ΕΛΠΕ - Rosneft, Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας - Ρωσικού Ινστιτούτου Ενέργειας.
Ο Ρώσος Πρόεδρος συνοδεύεται από πολυμελή αντιπροσωπεία πολιτικών και οικονομικών παραγόντων της χώρας του. Στην αποστολή συμμετέχουν οι διευθύνοντες σύμβουλοι της «Gazprom» και της «Rosneft» και δεκάδες άλλοι επιχειρηματίες.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, εξάλλου, η ατζέντα των συνομιλιών, πέρα από την ενίσχυση των διμερών οικονομικών και εμπορικών σχέσεων, περιλαμβάνει και το θέμα των σχέσεων ΕΕ - Ρωσίας και ΝΑΤΟ - Ρωσίας.
Υπενθυμίζουμε ότι με άρθρο του στην «Καθημερινή», προχτές, ο Βλ. Πούτιν διαμήνυε στην ΕΕ ότι εάν θέλει να εξασφαλίσει «τη θέση που δικαιούται στη νέα διεθνή πραγματικότητα, πρέπει να συνενωθεί το δυναμικό όλων των ευρωπαϊκών χωρών, συμπεριλαμβανομένης και της Ρωσίας. Ενα σπουδαίο στοιχείο σε αυτό το σύστημα αποτελούν οι πολυδιάστατες ρωσο-ελληνικές σχέσεις».
Στο ίδιο άρθρο, ο Ρώσος Πρόεδρος επιβεβαίωσε το ρωσικό ενδιαφέρον για ελληνικές υποδομές στον τομέα των Μεταφορών, μέσω της συμμετοχής ρωσικών επιχειρηματικών ομίλων στους διαγωνισμούς για την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, ενώ στα ζητήματα της Ενέργειας, επανέφερε το ζήτημα της μεταφοράς ρωσικού φυσικού αερίου διά μέσου της Μαύρης Θάλασσας και κάποιας άλλης «τρίτης χώρας», από την Ελλάδα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Με τον Πρ. Παυλόπουλο

Ο Πρ. Παυλόπουλος, υποδεχόμενος τον Βλ. Πούτιν στο Προεδρικό Μέγαρο, αναφέρθηκε στην «πολυεπίπεδη διμερή συνεργασία» και προέτρεψε σε στενότερη συνεργασία με την ΕΕ και τις ΗΠΑ για τερματισμό του πολέμου στη Μέση Ανατολή και τη Συρία, για την «πλήρη εξάλειψη της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας του ISIS».
Ο Βλ. Πούτιν μπήκε κατευθείαν στο «ψητό», αναφέροντας πως «υπάρχουν γνωστά προβλήματα, αλλά υπάρχει και κάτι που εντυπωσιάζει: Κατά τον μήνα Μάρτιο ο αριθμός των Ρώσων τουριστών στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 523%. Και πρέπει να προχωρήσουμε να κάνουμε το ίδιο όχι μόνο στον τομέα του Τουρισμού, αλλά και σε άλλους τομείς. Νομίζω ότι τώρα είναι πολύ σημαντικό να συζητήσουμε όλες αυτές τις ευκαιρίες και να προχωρήσουμε σε συγκεκριμένα βήματα για την υλοποίησή τους».

Διαγκωνισμοί στο μείγμα διαχείρισης για την κερδοφορία του κεφαλαίου

Διαγκωνισμοί στο μείγμα διαχείρισης για την κερδοφορία του κεφαλαίου

Στην αντίπερα όχθη, το ΚΚΕ ανέδειξε την ταύτιση κυβέρνησης - αστικών κομμάτων στην ενίσχυση του κεφαλαίου και στην αντιλαϊκή πολιτική

Eurokinissi

Με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο αναδείχθηκε, χτες, στη Βουλή, η κοινή στρατηγική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων «συγγενών» κομμάτων, όπως και του φασιστικού μορφώματος, με αφορμή την Επίκαιρη Επερώτηση που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ με τίτλο: «Από αναβολή σε αναβολή το αναπτυξιακό σχέδιο για τη χώρα».
Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Φ. Γεννηματά, στην επιδίωξή της να παίξει ρόλο στη συγκρότηση του τρίτου εναλλακτικού πόλου για το σύστημα, παρουσίασε 20 προτάσεις, «επιταχυντές της ανάπτυξης», όπως τις χαρακτήρισε, καταθέτοντας το δικό της μείγμα για την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Προτάσεις, όπως «άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων», «συγκεκριμένες ιδιωτικοποιήσεις», αλλά... «με διαφάνεια και τον έλεγχο της Βουλής». Προώθηση των ΣΔΙΤ, «δημιουργία ταμείου χρηματοδότησης επενδύσεων για τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των κονδυλίων, των 20 δισεκατομμυρίων ευρώ του προγράμματος "2014 - 2020"». Πλήθος από νέες φοροαπαλλαγές για τους επιχειρηματικούς ομίλους και «φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις». Επανεκκίνηση των διαγωνιστικών διαδικασιών για τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων, προώθηση της κατασκευής των αγωγών φυσικού αερίου και άλλων ενεργειακών. Αφού κατέθεσε τα διαπιστευτήριά της στα μονοπώλια έκανε λόγο και για εθνικό σχέδιο για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, για «κοινωνικό συμβόλαιο» που έχει «ανάγκη η Ελλάδα» κ.λπ., ενώ επικαλέστηκε και το «πατριωτικό καθήκον των επιχειρηματιών».
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Νεκτάριος Σαντορινιός είπε για την πρόταση της Φ. Γεννηματά ότι κινείται «προς θετική κατεύθυνση», γιατί τέτοια μέτρα «είτε τα έχουμε νομοθετήσει είτε πρόκειται να νομοθετήσουμε»!
Από τη ΝΔ η Ο. Κεφαλογιάννη, προσπαθώντας να βρει σημείο αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, την κατηγόρησε ότι προωθεί μέτρα που δεν πιστεύει, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, και γι' αυτό δεν θα πετύχει στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και των επενδύσεων.
Από τη ναζιστική Χρυσή Αυγή ο Ηλ. Παναγιώταρος διαμαρτυρήθηκε και χτες για την έλλειψη φορολογικών κινήτρων για τις επιχειρήσεις, τύπου «γειτονικών χωρών». Τις δικές τους «ανησυχίες» για την καπιταλιστική ανάπτυξη κατέθεσαν Ποτάμι και Ενωση Κεντρώων.
Ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Σταθάκης, απαντώντας στην κριτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, παρέθεσε τις «νομοθετικές πρωτοβουλίες» της κυβέρνησης για την ενίσχυση της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Οπως ο «αναπτυξιακός νόμος» που, όπως είπε, την ερχόμενη βδομάδα θα έρθει προς ψήφιση στη Βουλή, ενώ το αμέσως επόμενο διάστημα θα ψηφιστούν και άλλα νομοσχέδια, όπως για το «νέο σύστημα για το ΕΣΠΑ», για το «Γιούνκερ πλαν», για τις «δημόσιες συμβάσεις», το οποίο χαρακτήρισε «τομή». «Προφανώς θα στηρίξουμε επενδύσεις, Ενέργεια, logistics», είπε, ενώ εξήγγειλε μέτρα, όπως δυνατότητα «ίδρυσης επιχειρήσεων σε μία μέρα και αδειοδότησή τους σε τρεις μέρες», πιο ...προωθημένες ΣΔΙΤ ειδικά όσον αφορά τα απορρίμματα κ.ά.

Αντεργατική - αντιλαϊκή η στρατηγική των αστικών κομμάτων

Στην αντίπερα όχθη, υπερασπίζοντας τους εργαζόμενους κόντρα στο κεφάλαιο και στην πολιτική της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων, ήταν η τοποθέτηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ Νίκου Καραθανασόπουλου. Δείχνοντας ότι τα μέτρα (και των προηγούμενων κυβερνήσεων και της σημερινής) είναι ταξικά, κάτι που προσπαθούν να επισκιάσουν όλοι «οι απολογητές του κεφαλαίου», επισήμανε ότι «δεν πλήττουν όλους». Η επίθεση είναι μόνο για την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τη φτωχομεσαία αγροτιά, για να μπορούν οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες να αυξάνουν τα κέρδη τους, να «βελτιώνουν τη θέση τους, να εκμεταλλεύονται την απελευθέρωση της κίνησης κεφαλαίου, υπηρεσιών, εμπορευμάτων για να μπορούν να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους».
Για τις αναφορές περί υπεράσπισης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τις χαρακτήρισε τουλάχιστον πρόκληση, όταν «εσείς με την πολιτική σας υπηρετείτε τον μονοπωλιακό ανταγωνισμό, που συνθλίβει τους μικρομεσαίους επαγγελματίες, όταν μία από τις προτάσεις, την οποία κατέθεσε η κα Γεννηματά, ήταν το περαιτέρω άνοιγμα των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων».
«Επικαλείστε - πρόσθεσε - και το πατριωτικό, λέει, καθήκον των κεφαλαιοκρατών. Πού το βρήκαν; Η μόνη τους έγνοια, η μόνη τους αξία είναι ακριβώς η διασφάλιση του καπιταλιστικού κέρδους. Και μπροστά στην υπηρέτηση αυτής της αξίας προχωρούν και σε εγκλήματα σε βάρος της ανθρωπότητας. Διότι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι δεν είναι κάτι διαφορετικό από το να διασφαλίσουν τα καπιταλιστικά τους κέρδη».
Επισήμανε ότι «η κυβέρνηση έχει την ίδια στρατηγική με τα κόμματα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού, τα κόμματα γενικότερα του ευρωμονόδρομου», του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, και μάλιστα «συμφωνείτε και στους τομείς που θα στηριχθούν: Τουρισμός, Ενέργεια, διαμετακόμιση, logistics. Γιατί ακριβώς αυτές είναι οι προτεραιότητες και οι στόχοι που ιεραρχεί το ίδιο το κεφάλαιο».