«Σωματοφύλακες» των κερδών του κεφαλαίου...
Γρηγοριάδης Κώστας |
Φυσικά και δεν έχουν, αφού τόσο η εγχώρια όσο και η ευρωπαϊκή πλουτοκρατία, όταν πρόκειται για τη «μείωση του εργατικού κόστους» (αυτές είναι όπως καταλαβαίνετε οι μεταρρυθμίσεις) πάντα τα βρίσκουν.
Μπορεί να διαφωνούν στο μοίρασμα της «πίτας», να διαγκωνίζονται ενίοτε για μια καλύτερη θέση στην αγορά, να «τρώγονται» μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει τα περισσότερα κρατικά κονδύλια, όμως πάντα αναγνωρίζουν τον ...κοινό εχθρό.
Που δεν είναι άλλος από τους εργαζόμενους και τα δικαιώματα που έχουν κατακτήσει με αγώνες τα τελευταία 100 χρόνια. Γιατί τόσο πίσω θέλουν να μας πάνε και ακόμη περισσότερο αν είναι δυνατόν.
ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ...κυβερνητική συνοχή! Βενιζέλος και Κουβέλης αποφάσισαν πως, αφού δεν μπορεί να πάει ο Σαμαράς στη Σύνοδο Κορυφής δεν μπορούν να πάνε ούτε αυτοί. Το ξεκίνησαν, υποτίθεται, από «λύση ανάγκης για να κυβερνηθεί η χώρα» και τελικά θα γίνουν ...αχώριστοι.
Κάτι σαν το «ένας για όλους και όλοι για έναν» από τους «Τρεις Σωματοφύλακες». Αυτό που δεν μπαίνουν στον κόπο να μας διευκρινίσουν είναι ...ποιον φυλάνε. Προφανώς, γιατί είναι «σωματοφύλακες» των κερδών του κεφαλαίου.
Μπορεί να μιλάνε για «ανάπτυξη», «ευημερία» και «πρόοδο» αλλά αυτό ουσιαστικά εννοούν, κάτι που φαίνεται και από αυτά που σχεδιάζουν να κάνουν. Τουλάχιστον όσα ξέρουμε μέχρι τώρα.
Απλά, ο ένας το κάνει από «ιδεολογία», ο άλλος από «αίσθηση ευθύνης» και ο τρίτος από «κοινωνική ευαισθησία». Ετσι, για να έχουμε κάτι να λέμε και να ...δουλευόμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου