Για την εκκλησία ΑΕ

Για την εκκλησία ΑΕ

 Βρισκόμαστε σε μια εκκλησία 2000 χρόνια μετά τον ερχομό του Χριστού... Το θρησκευτικό αίσθημα παραμένει ακμαίο μεταξύ μίας μερίδας του λαού. Παρά τους διωγμούς, τις γενοκτονίες και τους πολέμους, η θρησκεία κατάφερε να πάρει κυρίαρχη θέση στην κοινωνία. Πλέον, στην σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία λειτουργεί και αυτή με τους νόμους της αγοράς, απολαμβάνοντας μάλιστα ιδιαίτερα προνομιακές ρυθμίσεις, όσον αφορά τα οικονομικά της. Μία εταιρεία, λοιπόν που διευθύνει ένα τεράστιο κομμάτι από την κρατική περιουσία... 
  
 Η πλειονότητα αυτού του πλούτου είναι σε κατεργασμένα ορυκτά, πολύτιμους λίθους και αγροτική γη. Με άλλα λόγια, είναι επενδυμένη, σε πηγές πλουτισμού που δεν χάνουν ποτέ την αξία τους, σε αντίθεση με τα χαρτονομίσματα. Στην γειτονική Ιταλία, αποτελεί κράτος εν κράτει στην κυριολεξία, έχοντας ιδρύσει ένα ξεχωριστό κράτος. 
 Η εκκλησία θα συνεχίζει να βλέπει τα οικονομικά της να ανθίζουν όσο έχει εργάτες με μηδενικές αμοιβές. Όταν λέμε εργάτες δεν εννοούμε τους ψάλτες και τους παπάδες της, που δουλεύουν με ιδιαίτερα χαμηλό ημερομίσθιο, μιας και όλοι αυτοί αποτελούν την μειοψηφία του προσωπικού της. Οι πιο καλοί εργάτες μια εκκλησίας είναι το ποίμνιο της, στην γλώσσα της αγοράς θα μπορούσαμε να τους χαρακτηρίσουμε και πελάτες, εγώ όμως θα χρησιμοποιήσω τον όρο εργάτες, γιατί επιτελούν αμισθί μία απίστευτη εργασία για την εκκλησία. Εκτός, του ότι καταθέτουν τον οβολό τους σε κάθε λειτουργία καθώς και στην τέλεση πολλών μυστηρίων (γάμος-βαπτίσια-ευχέλαια) , κάνουν συνεχώς τον δικηγόρο του ''αγγέλλου''. Έτσι, η εκκλησία αποκτά ένα τεράστια πλεονέκτημα κόντρα στις υπόλοιπες εταιρείες.
  
 Οι πιστοί μίας εκκλησίας είναι για αυτήν ότι οι οπαδοί για τις ομάδες τους. Άγρυπνοι φρουροί των πιστεύω της που παράλληλα, προσηλυτίζουν και άλλο κόσμο για να κάνει και αυτός την προπαγάνδα της εκκλησίας τζάμπα... Όποτε, κάποιος, προσπαθεί να σκάσει την φούσκα της θρησκείας βρίσκεται αντιμέτωπος με μία μερίδα του λαού. Αυτή η λαϊκή δύναμη λοιπόν λειτουργεί ως μηχανισμός άμυνας απέναντι στα αντίπαλα στρατόπεδα...
  
 Στον καπιταλισμό δεν υπάρχει τίποτα πιο κερδοφόρο από το να πουλάς αέρα... Όταν πουλάς αέρα το κόστος παραγωγής σου είναι απειροελάχιστο, έτσι 2 πράγματα εκτοξεύονται, το κέρδος και η υπεραξία του προϊόντος.
  
 Η εκκλησία πουλάει το πιο φθηνό προϊόν, την ελπίδα. Αναμφίβολα, είναι και αυτό ένα καταφύγιο για τον σύγχρονο καταπιεσμένο που νοιώθει ότι δεν θα προλάβει να ζήσει... Εγγυάται μία καλύτερη ζωή αύριο. Άλλοι περιμένουν από τα άστρα μία ελπίδα, άλλοι από τις ομάδες τους, άλλοι από το θεό... Λίγοι προσπαθούν να αντλήσουν ελπίδα από την πραγματικότητα,αυτή είναι πολλή σκληρη για να τους κάνει να ονειρευτούν...
  
 Έτσι, ακόμη και αν δεν βασιλεύει η άγνοια, η προπαγάνδα του συστήματος, θα στρέφει τον κόσμο σε εναλλακτικές πηγές ελπίδας, μακριά από το ρίσκο μίας ριζικής ανατροπής... Έτσι ένας πιστός θα αρκεί να κάνει την προσευχή του για να πάρει δάνειο από την τράπεζα, χωρίς να χρειάζεται να ρισκάρει την απαλλοτρίωση της περιουσίας του, αυτή θα την εκμεταλλεύεται αιώνια η εκκλησία ΑΕ