ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΕΕ
Εμπλουτίζεται το οπλοστάσιο ενάντια στους λαούς
Δρομολογούνται αποφάσεις, που στόχο έχουν να ρίξουν σε εξευτελιστικά επίπεδα την τιμή της εργατικής δύναμης για λογαριασμό της πλουτοκρατίας
 |
Παναγιώτη ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ).--
Σε συμφωνία για τη δημιουργία ενός μόνιμουΕυρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ) που θα οδηγεί τα υπερχρεωμένα κράτη - μέλη της ευρωζώνης σε καθεστώς «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» και θα συνοδεύεται από σκληρά «μνημόνια» διαρκείας, κατέληξαν οι «27» κυβερνήσεις της ΕΕ στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών που ολοκληρώθηκε χτες βράδυ.
Η δημιουργία του μόνιμου μηχανισμού, ο οποίος από τον Ιούνη του 2013 θα αντικαταστήσει τον προσωρινό (όπου έχουν ήδη προσφύγει Ελλάδα και Ιρλανδία), θα δανείζει τα κράτη - μέλη της ζώνη του ευρώ που δεν μπουν να εξασφαλίσουν δάνεια από τις αγορές, με επαχθέστατους όρους για το λαό, που μεταφράζονται σε αλλεπάλληλα μνημόνια διαρκείας.
Τα «παζάρια» για τη συγκρότηση του μηχανισμού θα ολοκληρωθούν στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον Ιούνη, οπότε και θα ληφθούν οι τελικές αποφάσεις σε ό,τι αφορά τα μερίδια συμμετοχής της κάθε χώρας και τον τρόπο καταβολής της συνεισφοράς τους. Στο μεσοδιάστημα, οι απαιτούμενες αλλαγές στην καταστατική συνθήκη της ΕΕ, που είναι απαραίτητες για τη δημιουργία του Μηχανισμού, θα περάσουν από τα εθνικά Κοινοβούλια των κρατών - μελών.
Η συμφωνία μεταξύ των πολιτικών εκπροσώπων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου στηρίζεται πάνω σε ισχυρές δεσμεύσεις που ανέλαβαν για την από κοινού εξαπόλυση μιας άνευ προηγουμένου επέλασης στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων, στη βάση τουΣυμφώνου για το Ευρώ. Το Σύμφωνο αποτέλεσε την απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρξει απόφαση για τη συγκρότηση του μόνιμου μηχανισμού και αποτελεί το νέο στρατηγικό όπλο της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας για το τσάκισμα των λαϊκών στρωμάτων.
 Eurokinissi |
Ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, προβάλλοντας την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να συνεχίσει το αντιδραστικό της πρόγραμμα, παρουσίασε τους βασικούς άξονες του σχεδίου δημοσιονομικής προσαρμογής για την περίοδο 2012 - 2014, με μέτρα ύψους 22 δισ. ευρώ, καθώς και «πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων» 50 δισ. ευρώ που θα υλοποιήσει το ίδιο διάστημα.
Οι διήμερες εργασίες της Συνόδου πραγματοποιήθηκαν στο φόντο των πιέσεων που ασκούν οι καπιταλιστικές αγορές στην Πορτογαλία (παρά τα σκληρά μέτρα που έχει λάβει), για να οδηγηθεί στη μέγκενη της τρόικας. Αλλά και των αξιώσεων που πρόβαλαν όλα τα κράτη - μέλη από την Ιρλανδία να πάρει πρόσθετα μέτρα και να μειώσει το επιτόκιο δανεισμού της.
Συμπερασματικά, η Σύνοδος Κορυφής ανέδειξε για πολλοστή φορά τις έντονες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στους κόλπους του ευρωοικοδομήματος. Οι ισχυρές καπιταλιστικές χώρες προσπάθησαν να επιμερίσουν τις ζημιές (να αποφύγουν τη βίαιη και άναρχη καταστροφή κεφαλαίου) και να διασφαλίσουν τους μεγάλους τραπεζικούς ομίλους τους που κατέχουν κρατικά ομόλογα. Από την πλευρά τους, οι χώρες που βρίσκονται χαμηλότερα στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα του ευρωοικοδομήματος, επιχείρησαν να διασφαλίσουν καλύτερους όρους αποπληρωμής του κρατικού χρέους και ευνοϊκότερους όρους δανεισμού, προκειμένου να τροφοδοτήσουν με φτηνότερο χρήμα τους δικούς τους επιχειρηματικούς ομίλους.
«Σύμφωνο» πανευρωπαϊκής εξαθλίωσης...
Παρά την όξυνση των ανταγωνισμών, οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών ταυτίστηκαν απόλυτα στα μέτρα που περιλαμβάνει το Σύμφωνο για το ευρώ. Με κοινή επιδίωξη να ενισχύσουν τη θέση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, συμφώνησαν σε περαιτέρω μειώσεις μισθών, ενίσχυση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, δραστικές περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες και τα επιδόματα, νέους φόρους στο λαό και μεγάλες φοροελαφρύνσεις για το κεφάλαιο.
Η πανευρωπαϊκή λιτότητα που κήρυξαν οι Ευρωπαίοι εταίροι, όπως σημειώνουν στο κείμενο των συμπερασμάτων τους, θα ανανεώνεται κάθε χρόνο αρχής γενομένης από το δεύτερο εξάμηνο του 2011 και θα στηρίζεται:
-- Σε μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.«Η εξέλιξη των μισθών θα αξιολογείται βάσει της παραγωγικότητας και των αναγκών προσαρμογής της ανταγωνιστικότητας (...) Το κόστος εργασίας θα παρακολουθείται μέσω της σύγκρισης με τις εξελίξεις σε άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ και τους κυριότερους συγκρίσιμους εμπορικούς εταίρους». Οι μισθοί δηλαδή στο εξής θα καθορίζονται σε συνάρτηση με το λεγόμενο «κόστος εργασίας» που καταγράφεται στους κύριους εμπορικούς εταίρους της ΕΕ, δηλαδή στις αναδυόμενες οικονομίες της Ασίας (Κίνα, Ινδία) και άλλων χωρών του πλανήτη, στις οποίες οι εργαζόμενοι αμείβονται με μισθούς πείνας.
-- Σε αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, με «ευθυγράμμιση της ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής». Οσο περισσότερο δηλαδή ζουν οι άνθρωποι, τόσο περισσότερο θα πρέπει να εργάζονται!
-- Σε παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών. Στόχος είναι η πλήρης ανατροπή των μόνιμων και σταθερών εργασιακών σχέσεων και η αντικατάστασή τους με σχέσεις μερικής και ελαστικής απασχόλησης. Η αντιδραστική «ευελφάλεια» γίνεται η σημαία των κρατών - μελών με επιδίωξη ο εργαζόμενος να απασχολείται ουσιαστικά χωρίς δικαιώματα και με χαμηλούς μισθούς. Παράλληλα, οι Ευρωπαίοι εταίροι έθεσαν σαν στόχο τη μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών και τη μετακύλισή τους στις πλάτες των εργαζομένων, με αύξηση της έμμεσης φορολογίας.
-- Στη «διά νόμου» αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία. Κάθε κράτος - μέλος ανέλαβε τη δέσμευση είτε με νόμο είτε με συνταγματική πρόβλεψη να «δημιουργήσει μηχανισμό που θα βάζει "φρένο" στην αύξηση χρέους». Ο μηχανισμός θα μπαίνει σε λειτουργία αυτόματα κάθε φορά που το έλλειμμα θα ξεπερνάει ένα προκαθορισμένο όριο και θα συνοδεύεται από κυρώσεις για τα «απείθαρχα» κράτη - μέλη.
-- Σε ετήσια δεσμευτικά προγράμματα λιτότητας. Οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης ανέλαβαν τη δέσμευση να μειώνουν κατά 1/20 το χρόνο της διαφοράς μεταξύ του ύψους του χρέους του κάθε κράτους - μέλους και του όρου που θέτει η Συνθήκη του Μάαστριχτ, για χρέος μέχρι 60% του ΑΕΠ. Στην περίπτωση της Ελλάδας, με σημερινό χρέος 147% του ΑΕΠ, η μείωση κατά 1/20 το χρόνο σημαίνει μείωση περίπου 15 δισ. ετησίως.
-- Σε νέες μειώσεις των φορολογικών συντελεστών των επιχειρηματικών ομίλων. Τα κράτη - μέλη δεσμεύτηκαν για την καθιέρωση φορολογικών συντελεστών που θα ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, δηλαδή θα εξασφαλίζουν νέες μειώσεις των φορολογικών συντελεστών και περαιτέρω φοροαπαλλαγές.
...και καθεστώς ελεγχόμενη χρεοκοπίας
Παράλληλα, με το «Σύμφωνο για το Ευρώ», οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών κατέληξαν και σε μια πρώτη συμφωνία για τον μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Το νέο Μηχανισμό θα τον τροφοδοτήσουν με κεφάλαια τα κράτη - μέλη της ΕΕ, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ. Θα έχει συνολικά απόθεμα 700 δισ. ευρώ και άμεσα διαθέσιμα κεφάλαια ύψους 500 δισ. ευρώ, προκειμένου κάτω από «εξαιρετικές περιπτώσεις» να μπορεί να αγοράζει κρατικά ομόλογα απευθείας από κράτη - μέλη.
Η πρόβλεψη της αγοράς ομολόγων υπάρχει και για τον προσωρινό μηχανισμό. Η συγκεκριμένη απόφαση, αν και επιχειρήθηκε να εμφανιστεί σαν μια αποφασιστική κίνηση της ΕΕ απέναντι στις αγορές και η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε να την αναγάγει σε «ανάσα»για τη χώρα, ουσιαστικά θα φέρει νέα βάρη στις πλάτες του λαού και θα θέσει την Ελλάδα ή όποια άλλη χώρα προσφύγει στο μηχανισμό σε καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας.
Συγκεκριμένα:
α) Ο μόνιμος μηχανισμός θα δίνει δάνεια σε κράτη - μέλη της ευρωζώνης υπό αυστηρές προϋποθέσεις και μόνο «στο πλαίσιο μακροοικονομικού προγράμματος οικονομικής προσαρμογής». Δηλαδή, μόνο μετά την υπογραφή από την ενδιαφερόμενη χώρα μνημονίου (ή μνημονίων) με μέτρα που θα εξασφαλίζουν στους πιστωτές ότι θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους. Αρα, για να δανειστεί μια χώρα από τον Μηχανισμό, θα πρέπει να υπογράψει μνημόνιο, παρά τα αρχικά ψέματα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ότι δεν υπάρχει τέτοια «δέσμευση».
β) Στη λειτουργία του Μηχανισμού προβλέπεται η «αναδιάρθρωση χρέους», σύμφωνα με τις πρακτικές του ΔΝΤ. Για να λάβει μια χώρα της Ευρωζώνης δάνειο, θα πρέπει προηγουμένως η τρόικα (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ) να προχωρήσει σε «αυστηρή ανάλυση βιωσιμότητας χρέους». Αν το κράτος - μέλος που θα πάρει δάνειο δεν μπορεί «να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητα χρέους» θα πρέπει να προχωρήσει σε «διαπραγματεύσεις» με τους ιδιώτες πιστωτές του, προκειμένου να συνεχίσει να παίρνει τις δόσεις του δανείου. «Διαπραγματεύσεις» που θα οδηγήσουν είτε σε «κούρεμα» του χρέους, είτε σε επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων και σε κάθε περίπτωση σε καθεστώς «ελεγχόμενης χρεοκοπίας».
Αυτή ακριβώς είναι και η βασική αιτία του καυγά ανάμεσα στα κράτη της λυκοσυμμαχίας και αφορά τον επιμερισμό της καταστροφής κεφαλαίων που θα προέλθει από το «κούρεμα» των κρατικών ομολόγων. Ενας καυγάς που αποτυπώνεται και στα κεφάλαια και τις εγγυήσεις που θα καταβάλλει καθένας από αυτούς στο μόνιμο μηχανισμό στήριξης. Εγγυήσεις από κράτη όπως η Ελλάδα, με καθεστώς χαμηλής πιστοληπτικής ικανότητας, θα σημάνει και την απώλεια αξιολόγησης για το νέο ταμείο και επομένως για τη δέσμευση ακόμη περισσότερων κεφαλαίων.
Σύμφωνα με τον καταμερισμό που ανακοίνωσε ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ Ζ. Κ. Γιούνκερ, η συμβολή της Γερμανίας διαμορφώνεται σε 27,1%, της Γαλλίας σε 20,4%, της Ιταλίας σε 17,9%, της Ισπανίας σε 11,9%, ενώ της Ελλάδας σε 2,8% στη βάση των ποσοστώσεων που το κάθε κράτος έχει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Το δάνειο που θα δίνει ο μηχανισμός θα έχει κυμαινόμενο επιτόκιο και θα ισούται με το κόστος χρηματοδότησης του Μηχανισμού συν 200 μονάδες βάσης και συν επιπλέον 100 μονάδες βάσης για δάνεια με διάρκεια μεγαλύτερη των τριών χρόνων.
Τις «διευκολύνσεις» θα τις πληρώσει ο λαός
Σε ό,τι αφορά τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής, γύρω από το δάνειο των 110 δισ. ευρώ της τρόικας προς την Ελλάδα, τις δήθεν «δανειακές διευκολύνσεις» που ισχυρίζεται ότι πήρε η ελληνική κυβέρνηση, ουσιαστικά θα επιφέρουν νέα δυσβάστακτα μέτρα για τον ελληνικό λαό.
Πρώτον: Η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου κατά μέσο όρο 7,5 χρόνια, από 4,5 χρόνια της αρχικής σύμβασης του δανείου που πήρε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ,παρατείνει την εξόφληση του δανείου μέχρι το 2023. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι και τα επόμενα χρόνια, κυβέρνηση και τρόικα θα συνεχίσουν τις τρίμηνες «αξιολογήσεις», προκρίνοντας νέα μέτρα σε περίπτωση αποκλίσεων από τα συμφωνηθέντα.
Δεύτερον: Η μείωση του επιτοκίου κατά 1% για το δάνειο των 110 δισ. ευρώ, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς του πρωθυπουργού ότι θα μειώσει κατά 6 δισ. ευρώ τους τόκους,ουσιαστικά θα διπλασιάσει τους τόκους που αρχικά προβλέπονταν, εξαιτίας της ταυτόχρονης επιμήκυνσης του δανείου. Εξάλλου, τελεί ακόμα υπό αμφισβήτηση η πραγματική μείωση του επιτοκίου που πήρε η κυβέρνηση. Το επιτόκιο δανεισμού, βάσει της αρχικής συμφωνίας, ήταν 5,2%. Ακόμα όμως δεν έχει διευκρινιστεί αν με την επιμήκυνση, το ελληνικό επιτόκιο ευθυγραμμίστηκε με το Ιρλανδικό στο 5,8%. Αν ισχύει αυτό, τότε η μείωση κατά 100 μονάδες βάσης, θα φέρει το επιτόκιο στο 4,8%. Οπότε, δε μειώνεται κατά 1%, αλλά μόλις κατά 0,4%, και αυτό κυμαινόμενο, με άγνωστη δηλαδή πορεία.
Πίσω, λοιπόν, από τους «πανηγυρισμούς» της κυβέρνησης υπάρχει το «οργανωμένο» σχέδιο της ντόπιας πλουτοκρατίας για τη συνέχιση της βαρβαρότητας σε βάρος του λαού. Οι κυβερνήσεις της ΕΕ βυθίζουν τους λαούς στην καπιταλιστική βαρβαρότητα της φτώχειας, της ανεργίας και των πολέμων. Οσο, όμως, κι αν κλιμακώνουν τον πόλεμο στα δικαιώματα των λαών, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την κρίση τους. Γι' αυτό αγριεύει ο μεταξύ τους πόλεμος και η όποια συμφωνία τους θα είναι προσωρινή.
Μονόδρομος για το λαό η αντεπίθεση κατά της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, κατά της πολιτικής και των κομμάτων που υπηρετούν τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Ο λαός μπορεί και πρέπει να εμπιστευτεί την οργανωμένη του δύναμη, την πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, τη μόνη που απαντάει στα πραγματικά του συμφέροντα.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
24/7/2011
-- Νέα δάνεια και μέτρα στο σβέρκο του λαού
26/3/2011
-- Εμπλουτίζεται το οπλοστάσιο ενάντια στους λαούς
25/3/2011
-- Αντιλαϊκό σάρωμα χωρίς προηγούμενο
13/3/2011
-- Αποφάσεις - κόλαση για το λαό
12/3/2011
-- Χτυπάνε το λαό, θωρακίζουν την πλουτοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου