θέσεις του ΚΚΕ για τα προβλήματα της νεολαίας

Να μη δηλητηριαστούν οι νέοι ούτε από φόβο, ούτε από αυταπάτες

Από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου

Τις θέσεις του ΚΚΕ για τα προβλήματα της νεολαίας παρουσίασε χτες σε συνέντευξη Τύπου η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Ακολούθησε συζήτηση για τα ζητήματα της πολιτικής επικαιρότητας. Στην εισηγητική της ομιλία, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:

«

Σας έχουμε δώσει ένα πολυσέλιδο κείμενο, στο οποίο καταγράφεται τι έχει συμβεί σε βάρος των νέων ηλικιών, των μαθητών, των φοιτητών, των σπουδαστών, ιδιαίτερα των παιδιών από τα εργατικά λαϊκά στρώματα που βίαια στρέφονται προς την επαγγελματική κατάρτιση. Είναι αιτήματα και στόχοι πάλης που τους υιοθετήσαμε στους αγώνες και βεβαίως έχουν επικαιροποιηθεί μετά το ξέσπασμα της κρίσης, με τα αλλεπάλληλα μνημόνια, τη δανειακή σύμβαση και βεβαίως με βάση την πραγματικότητα που ζει το Κόμμα, η νεολαία, η ΚΝΕ στους συγκεκριμένους χώρους.

Αναρωτήθηκα, αν η προσπάθεια που κάνουμε προεκλογικά - και δεν είναι η πρώτη φορά, το κάνουμε σε όλες τις εκλογές - να αναδείξουμε προβλήματα, αιτήματα, προτάσεις για την ανακούφιση των νέων, αν είναι σκόπιμο λίγες μέρες πριν από τις εκλογές. Οχι γιατί δεν αξίζει, αξίζει. Tο κάνουμε για τον εξής λόγο: Υπάρχει ο καλοπροαίρετος κόσμος, που λέει: Τι προτείνετε για το ένα, το άλλο, τι λέτε. Και είμαστε υποχρεωμένοι, καθώς ξέρουμε ότι ένα μεγάλο μέρος του λαού, των νέων ιδιαίτερα, για μια σειρά λόγους, που δε θα αναπτύξω τώρα, δύσκολα μπορεί να έρθει σε επαφή με το ΚΚΕ.

Κι αυτό γιατί, συνήθως, για να έρθει σε επαφή, πρέπει να υπάρχει ισότιμη προβολή των κομμάτων, όχι μόνο από τα ΜΜΕ, αλλά και σε όλους τους κοινωνικούς χώρους, που δεν υπάρχει. Βεβαίως, είμαστε υποχρεωμένοι να τους πούμε ποια είναι η δική μας πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας. Ολο δηλαδή το πρόγραμμα του ΚΚΕ.

Δεύτερον, θέλουμε να απαντήσουμε στους συνειδητούς κακοπροαίρετους του συστήματος, οι οποίοι όλη μέρα επαναλαμβάνουν: "Το ΚΚΕ δεν έχει θέσεις και πρόταση για τις 7 του Μάη". Ξέρουν ότι έχουμε. Κι ούτε θα δεχτούν αυτές τις προτάσεις που λέμε για τη νεολαία, θα τις αποκρύψουν. Λέμε για το σύστημα, το οποίο δουλεύει μέσα από όλα τα κανάλια, το πολιτικό σύστημα. Και θα λένε ή δεν έχει προτάσεις, ή έχει προτάσεις μόνο εξουσίας, ή όταν προβάλλουμε τις προτάσεις, λένε δεν έχετε πρόταση εξουσίας. Είμαστε υποχρεωμένοι, μια βδομάδα πριν από τις εκλογές, να υποκύψουμε και σε αυτούς τους πειρασμούς.

Ξεκαθαρίζουμε: Ολη η προεκλογική περίοδος έχει αποδείξει - το λέμε τώρα γιατί την προεκλογική περίοδο περισσότεροι ασχολούνται με το τι λένε τα κόμματα - ότι τα άλλα κόμματα έχουν ριζική διαφωνία και με τις προτάσεις του σήμερα, του αύριο. Δεν είναι ότι διαφωνούν και μας πολεμάνε για την πρόταση εξουσίας, αυτό το καταλαβαίνουμε. Δεν μπορούν να συμφωνήσουν στο σήμερα.

Να σας πω ένα παράδειγμα που αφορά όλα τα κόμματα, όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα: Οταν εμείς υποστηρίζουμε ότι μέσα στις συνθήκες του συστήματος που ζούμε, πρέπει να υπάρχει δημόσια - δωρεάν Παιδεία και να μην υπάρχει επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα της Παιδείας. Προσέξτε, επιχειρηματική δραστηριότητα στη βιομηχανία θα υπάρχει, σε όλους τους κλάδους θα υπάρχει, δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει, καπιταλισμός είναι, αλλά να μην υπάρχουν επιχειρηματικοί όμιλοι στον τομέα της Παιδείας. Να μην εξαρτάται η πορεία ενός παιδιού στις σπουδές του από το τι έχει στην τσέπη η οικογένειά του.

Με αυτά τα άλλα κόμματα διαφωνούν. Και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι είναι αναφανδόν υπέρ της κυριαρχίας των επιχειρηματικών ομίλων και στη δημόσια Παιδεία, αλλά και δυνάμεις οι οποίες για το λαό ανήκουν στον προοδευτικό και αριστερό χώρο, λένε το εξής: Συνύπαρξη και των δύο τομέων. Δε θα τολμήσουν να πουν να μη γίνουν ξένα πανεπιστήμια ή να κλείσουν τα ιδιωτικά σχολεία, όπου κι αν υπάρχουν και βεβαίως οι εκπαιδευτικοί να διοριστούν και να διευρυνθεί όλο το σύστημα Παιδείας.

Αρα, ας μιλάμε τώρα με τη γλώσσα της πραγματικότητας. Διαφωνούν και με τις άμεσες προτάσεις. Γιατί με το θέμα εξουσίας καταλαβαίνουμε ότι διαφωνούν. Η πιο ριζοσπαστική πρόταση, που έχει αναφερθεί προεκλογικά, είναι ενταγμένη απολύτως μέσα στο πλαίσιο του συστήματος.

Τα μέτρα πλήττουν ιδιαίτερα τους νέους

Με την ευκαιρία, θέλουμε να υπογραμμίσουμε - αυτό είναι κοινή διαπίστωση - ότι όλα τα μέτρα τα ταξικά, τα αντεργατικά, τα αντιλαϊκά που παίρνονται είναι πολύ χειρότερα για τις νέες ηλικίες. Γιατί; Υπάρχει κάποιος ρατσισμός της ΕΕ ή των άλλων κομμάτων απέναντι στις νέες ηλικίες; Οχι. Ρατσισμός δεν υπάρχει, αυτός ο ηλικιακός ρατσισμός δεν υπάρχει. Τι υπάρχει; Θέλουν ακριβώς να ξεκινήσουν τα χειρότερα μέτρα στις νεότερες ηλικίες, για να εξασφαλίσουν ότι οι νεότερες ηλικίες, με σκυμμένο το κεφάλι, φοβισμένες, όταν θα αποκτήσουν κοινωνική και πολιτική πείρα, αυτήν την κοινωνική και πολιτική τους πείρα να την έχουν μες στο κεφάλι τους, μες στην καρδιά τους, αλλά να μην αμφισβητήσει τίποτα τα ιερά και τα όσια του συστήματος.

Κι αν θέλετε, οι μεγαλύτερες ηλικίες ή οι μεσαίες ηλικίες έχουν κάποια πείρα και αγώνων. Οι πολύ μικρές ηλικίες δεν έχουν άμεση και προσωπική πείρα. Επομένως, θέλουν να εξασφαλίσουν, μετά από 10, 20 και 30 χρόνια η σημερινή νέα γενιά, που θα είναι στη μεσαία ηλικία, να είναι μια γενιά απολύτως τρομοκρατημένη.

Και ξέρετε, ο πυρήνας της τρομοκρατίας να είναι απέναντι στον καπιταλιστή εργοδότη. Να φοβάται, βεβαίως, και το κράτος καταστολής, να φοβάται και την κρατική τρομοκρατία, να φοβάται κι άλλους μηχανισμούς τρομοκρατικούς. Αλλά ξέρουν ότι καμιά φορά η νεολαία, αυτούς τους μηχανισμούς δεν τους φοβάται. 'Η πεισμώνει και τους αντιμετωπίζει. Θέλουν όμως η νεολαία να φοβάται τον εργοδότη. Αυτή είναι η βάση. Και να μην πιστεύει στον εαυτό της και να κυνηγάει ατομικά μια θέση στον ήλιο.

Οι θέσεις, λοιπόν, εδώ που αναπτύσσουμε, είναι θέσεις που ξεκινάνε από τα εντελώς οξυμένα προβλήματα που έχει η νεολαία. Και μακάρι μέσα από ανεβασμένους αγώνες, με όλες τις μορφές πάλης το επόμενο διάστημα, η νεολαία να μη χάσει όσα της επιφυλάσσουν να χάσει. 'Η να αποσπάσει και κάτι. Για μας είναι καίριο ζήτημα.

Η διαφωνία μας είναι σε όλα τα θέματα και η διαφωνία τους μαζί μας. Ακόμα - και αυτό είναι το φοβερό - διαφωνούμε μεταξύ μας και στο θέμα των ναρκωτικών, στο διαχωρισμό μαλακών και σκληρών. Εν πάση περιπτώσει, να έχεις μια διαφωνία στη διαδικασία απεξάρτησης από τα ναρκωτικά κι αν αυτή η διαφωνία έχει να κάνει με επιστημονικές αντιλήψεις ή με Α ή Β πείρα, αυτό να το συζητήσουμε. Αλλά ο διαχωρισμός των ναρκωτικών σε μαλακά και σκληρά και η αναγόρευση, μάλιστα, της χρήσης των μαλακών ναρκωτικών, αλλά και των σκληρών σαν μια μορφή αντίστασης στο σύστημα, είναι μια θέση που δολοφονεί.

Εμείς, πραγματικά, θέλουμε ο νέος άνθρωπος να νιώθει ανεξάρτητος, να μη χρειάζεται να παίρνει χάπια για να αντέχει το σύστημα και το βάρος του συστήματος. Ακόμα και σε αυτό το ζήτημα, πραγματικά είναι κρίμα, που δεν μπορούμε να βρούμε μια κοινή γλώσσα. Δε θα λύναμε όλα τα άλλα προβλήματα, αλλά τουλάχιστον θα θωρακίζαμε τη νεολαία. Κι όλα αυτά, ότι το ΚΚΕ διαφωνεί γιατί θέλει ποινές στους χρήστες, είναι ωμό ψέμα. Ο χρήστης είναι θύμα, δεν είναι άρρωστος όπως τον παρουσιάζουν, ψυχικά και βιολογικά. Βεβαίως, όταν κάνεις μια μακρόχρονη χρήση των ναρκωτικών, θα αρρωστήσεις και ψυχικά και βιολογικά. Θα σου μείνει συκώτι;

Ο χρήστης είναι θύμα. Και το θύμα δεν μπορεί να δέχεται την καταστολή της ποινής. Εμείς πολεμάμε αυτόν το διαχωρισμό και εκείνα τα υποκατάστατα, και μάλιστα τα πολύ φθηνά που κυκλοφορούν τώρα, όπου πια γίνεται πολύ προσιτό και στο πιο φτωχό παιδί ένα χάπι εξάρτησης.

Δηλητήριο οι αυταπάτες

Και θέλω να ολοκληρώσω λέγοντας το εξής - επειδή όλα αυτά που λέμε εντάσσονται στην καθημερινότητα, εντάσσονται και στις κορυφαίες μορφές της πολιτικής πάλης που το επόμενο διάστημα είναι η εκλογική μάχη, αλλά από κει και πέρα θα είναι οι μεγάλοι αγώνες: Τα κόμματα του συστήματος, που κυβέρνησαν, δολοφόνησαν κυριολεκτικά τα δικαιώματα του λαού. Η κρίση ήταν η μεγάλη τους ευκαιρία. Ο,τι μέτρα είχε το κίνημα παρεμποδίσει πριν, ένα κίνημα που δεν ήταν όμως επαρκές και αντίστοιχο με τις ανάγκες, ό,τι μέτρα πάρθηκαν ήταν δολοφονικά. Και ορισμένα πράγματα από το κίνημα αποτράπηκαν.

Ομως, δηλητηριάζεται σήμερα η νεολαία και το λαϊκό κίνημα όχι μόνο με τα ταξικά μέτρα και με τη φοβία, όχι μόνο με την κρατική καταστολή, όχι μόνο με τον κίνδυνο της απόλυσης αν αντιδράσει, αλλά δηλητηριάζεται με την προσπάθεια που γίνεται να αναζωπυρωθούν αυταπάτες ότι μπορεί χωρίς αναμέτρηση και μια μάχη διαδοχικών ρήξεων και συγκρούσεων ως την τελική νίκη, ότι μπορούν να λυθούν προβλήματα.

Μπροστά στις εκλογές δίνουν ρέστα όλοι. Να πείσουν τη νεολαία ότι δεν μπορεί να βρει δουλειά αν οι επιχειρηματικοί όμιλοι δεν ενισχυθούν. Κρύβουν από τη νεολαία ότι για να γίνει ένα ευρώ επένδυσης, πρέπει να μειωθούν εντελώς οι εργοδοτικές εισφορές, οι μισθοί στους νέους να πάνε 200 - 300 ευρώ και ο νέος να δέχεται να δουλέψει λίγους μήνες. Βέβαια, κάτω από αυτές τις συνθήκες θα γίνουν επενδύσεις. Αλλά οι επενδύσεις θα στηρίζονται πάνω σε μια τραγωδία της ζωής των εργαζομένων.

Οσοι υπόσχονται ότι με την κατάργηση του μνημονίου και με την αξιοποίηση του ΕΣΠΑ θα γίνουν επενδύσεις, κρύβουν ότι υπάρχουν γραπτά και άγραφα μνημόνια. Και αυτά τα καθορίζει η καπιταλιστική εργοδοσία και τα μονοπώλια. Κρύβουν ότι οι καπιταλιστές, βεβαίως, θα κάνουν επενδύσεις, γιατί αλλιώς είναι σαν να αυτοκτονούν, δίχως επενδύσεις δεν υπάρχει κέρδος. Αλλά θα κάνουν επενδύσεις εκεί όπου το κέρδος έρχεται γρήγορα και για όσο διάστημα διατηρείται το κέρδος, αλλά οι μισθοί, τα δικαιώματα, οι συνθήκες δουλειάς των εργατοϋπαλλήλων και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων, θα είναι τραγικές.

Σήμερα μεταδόθηκε σ' ένα έκτακτο δελτίο ειδήσεων ότι ένας εργάτης στο Αίγιο έχασε τη ζωή του και μάλιστα στα δελτία είπαν ότι ήταν εργατικό ατύχημα. Τι έκανε ο άνθρωπος αυτός; Ηταν με μια αλυσίδα και κατέβαζε ένα τεράστιο κοντέινερ από πλοίο, κόπηκε η αλυσίδα και σκοτώθηκε. Ακούσαμε και κάτι ευχές: "Ευχόμαστε να είναι το τελευταίο"... Αυτοί που λένε ότι εύχονται να είναι το τελευταίο ή που είναι έτοιμοι να τα ρίξουν στον ίδιο τον εργάτη πρέπει να τιμωρηθούν βαρύτατα. Θα βγάλουν ανακοινώσεις, θα κλάψουν...

Τα εργατικά και τα νεανικά ατυχήματα θα πολλαπλασιαστούν και μόνο απ' την εντατικοποίηση της δουλειάς και μόνο γιατί νέοι θα περνάνε στη δουλειά ύστερα από δύο χρόνια ανεργία. Θα πηγαίνουν να δουλεύουν εντατικά για έξι μήνες. Αυτός είναι αποφασιστικός παράγοντας και για να μην αποδίδεις και για να είσαι ευάλωτος στους χώρους εκείνους που όλο και λιγοστεύουν τα μέτρα για την πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων.

Κοροϊδεύουν τραγικά το λαό

Στις 7 του Μάη όλα τα προβλήματα θα είναι παρόντα. Λίγες μέρες μετά η ΕΕ, το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα ζητήσουν, απ' όποια κυβέρνηση γίνει, να πάρουν χειρότερα μέτρα. Οσοι υπόσχονται ότι θα διαπραγματευτούν σε επίπεδο κορυφών, αυτοί κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό τραγικά. Και ξέρετε τώρα δεν είμαστε στη δεκαετία του '70 και του '80, όπου ο λαός έλεγε "η ελπίδα πεθαίνει τελευταία". Οταν η ελπίδα πεθάνει τελευταία, τότε η εξαθλίωση θα είναι πραγματικότητα και η αντιδραστικοποίηση θα είναι ακόμα πιο εκτεταμένη.

Ο λαός δεν πρέπει να ελπίζει σε αυτούς που του λένε ότι χωρίς την ΕΕ δεν μπορούμε να ζήσουμε. Χωρίς σύγκρουση με την ΕΕ δεν έχουμε μέλλον, ανεξάρτητα πότε θα ωριμάσει η ίδια η αποδέσμευση να γίνει πραγματικότητα. Αυτοί είναι απολύτως υπεύθυνοι απέναντι στον ελληνικό λαό. Εμείς δεν πρόκειται να μεταλλαχθούμε και να μπούμε μέσα σε αυτή τη λογική αντί κάποιου κέρδους ή για την αποφυγή οποιασδήποτε ζημιάς.

Είμαστε βέβαιοι ότι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι εργάτες, ότι οι εργατογειτονιές και οι εργατικοί χώροι όλης της Ελλάδας, θα τιμήσουν το ΚΚΕ με νέες ψήφους. Φτωχοί αγρότες, εξοργισμένα κυριολεκτικά φτωχά λαϊκά στρώματα, γιατί αυτοί δεν πιστεύουν σε χίμαιρες και αυταπάτες. Οταν αποφασίσουν να ξεσηκωθούν για να νικήσουν τότε η αλλαγή αυτή που χρειάζεται ο τόπος θα έρθει στην Ελλάδα».