Αποκαλυπτικές κόντρες και ψευτοδιλήμματα

Αποκαλυπτικές κόντρες και ψευτοδιλήμματα

Γρηγοριάδης Κώστας

Τις αλήστου μνήμες κοκορομαχίες μεταξύ των δύο μονομάχων του δικομματισμού για «το φως» και «το σκοτάδι», θυμίζουν ολοένα και πιο έντονα οι φραστικές κόντρες και τα ψευτοδιλήμματα ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι χτεσινές ομιλίες των Α. Σαμαρά και Α. Τσίπρα στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων τους είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικές. Ο πρώτος έλεγε ότι «εμείς έχουμε την γνώση και την ικανότητα να αλλάξουμε με ρεαλιστικό τρόπο το μνημόνιο, είμαστε εκείνοι που μπορούμε να λειτουργήσουμε με ρεαλιστικό τρόπο αντιμνημονιακά». Ο δεύτερος απαντούσε ότι «η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος, έχουν προσωπικά και πολιτικά δεσμευτεί στο μνημόνιο γι' αυτό και δεν είναι ικανοί, δεν έχουν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν τη δυναμική αλλαγής στην Ευρώπη». Ο Α. Σαμαράς κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «επιδιώκει να τα σπάσουμε με τους εταίρους μας και να βγούμε από το ευρώ και την Ευρώπη». Από την πλευρά του ο Α. Τσίπρας διαβεβαίωσε ότι «η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη δεν κινδυνεύει από την αντίσταση του λαού μας στην κοινωνική λεηλασία, ούτε φυσικά από την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ». Ο πρόεδρος της ΝΔ αποφάνθηκε ότι οι του ΣΥΡΙΖΑ «είναι ανέτοιμοι και ανίκανοι να αναλάβουν τέτοιες ευθύνες» (σ.σ. κυβερνητικές) επειδή ...«είναι ομοσπονδία από συνιστώσες αριστερών ομάδων, που ξεκινάνε από τη νεκρανάσταση του σφυροδρέπανου και φτάνουν μέχρι την αναρχία»(!). Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επέκρινε τον πρόεδρο της ΝΔ γιατί «εφευρίσκει ανύπαρκτους κινδύνους»(!), ενώ του επέστρεψε τις κατηγορίες περί ανικανότητας, λέγοντας: «Τη μεγάλη υπευθυνότητα και τις μεγάλες ικανότητες του ίδιου του κ. Σαμαρά τις έχει γνωρίσει και τις έχει καταλάβει ο ελληνικός λαός από τότε που ήταν υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Μητσοτάκη»... Η πραγματικότητα βοά. Τα ψευτοδιλήμματά τους και οι κάλπικοι «καυγάδες», που παραπλανούν, προετοιμάζουν το νέο σκηνικό και τους δύο πόλους του αστικού συστήματος, ενώ οι κόντρες τους επικεντρώνονται αποκλειστικά για το ποιος από τους δύο είναι ο καταλληλότερος και αποτελεσματικότερος διαχειριστής της καπιταλιστικής κρίσης.