Ολοένα
και περισσότερο το ΝΑΤΟ ρίχνει τη σκιά του πάνω από τη Νοτιοανατολική
Μεσόγειο και την Κύπρο, καθώς κορυφώνονται οι ιμπεριαλιστικοί
ανταγωνισμοί για την Ενέργεια και τα εμπορικά περάσματα, αλλά και η
αντιπαράθεση για μια συνολικότερη διευθέτηση των σφαιρών επιρροής στην
περιοχή.
Η ενισχυμένη στρατιωτική παρουσία στην Ανατ. Μεσόγειο, για τη διασφάλιση των αμερικανοΝΑΤΟικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή και για την ασφάλεια των γεωτρήσεων από αμερικανικά και ευρωπαϊκά μονοπώλια στην κυπριακή ΑΟΖ, συμπληρώνεται τώρα από την ενεργότερη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο «σύστημα εγγυήσεων» για την «ασφάλεια» της Κύπρου, στο πλαίσιο μιας διχοτομικής διευθέτησης, όπως αφήνει να εννοηθεί η κυπριακή κυβέρνηση.
Η εξέλιξη αυτή δεν είναι επικίνδυνη μόνο για Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, που έχουν πικρή ιστορική πείρα από την ανάμειξη του αμερικανοΝΑΤΟικού παράγοντα στο Κυπριακό. Βάζει ταυτόχρονα μπουρλότο σε ολόκληρη την περιοχή, ενσωματώνοντας ολοένα και περισσότερο την Κύπρο στα βρώμικα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και στους ανταγωνισμούς τους με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Ενεργό ρόλο σ' αυτές τις εξελίξεις έχει η ελληνική κυβέρνηση, που, όπως όλα δείχνουν, έχει αναλάβει να «μπάσει» βαθύτερα την Κύπρο στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πρωταγωνίστησε στη συγκρότηση της «τριμερούς» με Κύπρο και Ισραήλ, που δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ, αναπτύσσοντας όλοι μαζί ΝΑΤΟικών προδιαγραφών στρατιωτική συνεργασία και συνεκπαίδευση.
Τώρα, το σχήμα αυτό αναβαθμίζεται σε «3+1», με την άμεση πλέον εμπλοκή των ΗΠΑ, που θα επισημοποιηθεί στις 20 Δεκέμβρη στην Ιερουσαλήμ, στην τριμερή συνάντηση Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, με τη συμμετοχή του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Γουές Μίτσελ.
Την ίδια ώρα, Ελλάδα και Κύπρος ετοιμάζονται να λειτουργήσουν από κοινού «κέντρο πληροφοριών» (βλέπε πρακτόρων) για λογαριασμό της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, όπως πρότεινε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και αποφάσισε το προχτεσινό Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, στο πλαίσιο της «μόνιμα διαρθρωμένης συνεργασίας για την άμυνα και την ασφάλεια» (PESCO).
Μάλιστα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται ότι το «πλεονέκτημα» των δύο αυτών κρατών είναι οι στενότερες σχέσεις με τη Ρωσία, ενάντια στην οποία στρέφεται κατά κανόνα το «κατασκοπευτικό έργο» του ΝΑΤΟ. Αυτό σημαίνει αναβάθμιση της εμπλοκής τους στον ανταγωνισμό ΝΑΤΟ - Ρωσίας και συνεπάγεται νέα ένταση της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης στην ευρύτερη περιοχή.
Μέσα σ' αυτόν τον καταιγισμό των εξελίξεων, που μυρίζουν μπαρούτι, η ελληνική κυβέρνηση καλλιεργεί επικίνδυνο εφησυχασμό ότι η «ασφάλεια» στην περιοχή, η «δίκαιη λύση» του Κυπριακού και η διασφάλιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων έναντι των τουρκικών προκλήσεων και αμφισβητήσεων θα προέλθουν τάχα από την ενεργότερη ένταξη της χώρας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα. Το επιβεβαιώνει άλλωστε η στάση των ΗΠΑ, που παζαρεύουν με την Τουρκία την «ασφάλεια» των δικών τους γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ και ταυτόχρονα προωθούν διευθετήσεις που οδηγούν σε συνδιαχείριση των ενεργειακών κοιτασμάτων της Ανατ. Μεσογείου, με την εμπλοκή της Τουρκίας στην εξόρυξη, στην εκμετάλλευση και τη μεταφορά του φυσικού αερίου προς τις αγορές της Ευρώπης.
Στόχος είναι, με τα ανάλογα ανταλλάγματα, να παραμείνει η Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο και να ανακοπεί η εμβάθυνση των σχέσεων με τη Ρωσία. Στο στόχο αυτό συντάσσεται και η Ελλάδα, αναλαμβάνοντας ρόλους που θα πληρώσει ακριβά ο λαός, είτε η χώρα αξιοποιηθεί ως «αιχμή του δόρατος» στην αντιπαράθεση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και Τουρκίας είτε υπάρξει συμβιβασμός, ο οποίος με βεβαιότητα θα «ακουμπάει» και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η Τουρκία, χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ, έφτασε να αμφισβητεί την επιρροή ακόμα και της Κρήτης (!) στον καθορισμό της ελληνικής υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ, με τις ΗΠΑ να «σφυρίζουν αδιάφορα» και να απευθύνουν «συστάσεις» για την αποφυγή εντάσεων στην περιοχή, προσβλέποντας σε διευθετήσεις που θα ευνοούν τη συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου με ΝΑΤΟική «ομπρέλα».
Δεν υπάρχει επομένως κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Οι εξελίξεις, που θα επιταχυνθούν το επόμενο διάστημα, απαιτούν να ανέβει η αντιιμπεριαλιστική δράση των λαών, να δυναμώσει η πάλη ενάντια στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και στην ελληνική εμπλοκή.
Η ενισχυμένη στρατιωτική παρουσία στην Ανατ. Μεσόγειο, για τη διασφάλιση των αμερικανοΝΑΤΟικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή και για την ασφάλεια των γεωτρήσεων από αμερικανικά και ευρωπαϊκά μονοπώλια στην κυπριακή ΑΟΖ, συμπληρώνεται τώρα από την ενεργότερη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο «σύστημα εγγυήσεων» για την «ασφάλεια» της Κύπρου, στο πλαίσιο μιας διχοτομικής διευθέτησης, όπως αφήνει να εννοηθεί η κυπριακή κυβέρνηση.
Η εξέλιξη αυτή δεν είναι επικίνδυνη μόνο για Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, που έχουν πικρή ιστορική πείρα από την ανάμειξη του αμερικανοΝΑΤΟικού παράγοντα στο Κυπριακό. Βάζει ταυτόχρονα μπουρλότο σε ολόκληρη την περιοχή, ενσωματώνοντας ολοένα και περισσότερο την Κύπρο στα βρώμικα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και στους ανταγωνισμούς τους με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Ενεργό ρόλο σ' αυτές τις εξελίξεις έχει η ελληνική κυβέρνηση, που, όπως όλα δείχνουν, έχει αναλάβει να «μπάσει» βαθύτερα την Κύπρο στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πρωταγωνίστησε στη συγκρότηση της «τριμερούς» με Κύπρο και Ισραήλ, που δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ, αναπτύσσοντας όλοι μαζί ΝΑΤΟικών προδιαγραφών στρατιωτική συνεργασία και συνεκπαίδευση.
Τώρα, το σχήμα αυτό αναβαθμίζεται σε «3+1», με την άμεση πλέον εμπλοκή των ΗΠΑ, που θα επισημοποιηθεί στις 20 Δεκέμβρη στην Ιερουσαλήμ, στην τριμερή συνάντηση Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, με τη συμμετοχή του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Γουές Μίτσελ.
Την ίδια ώρα, Ελλάδα και Κύπρος ετοιμάζονται να λειτουργήσουν από κοινού «κέντρο πληροφοριών» (βλέπε πρακτόρων) για λογαριασμό της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, όπως πρότεινε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και αποφάσισε το προχτεσινό Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, στο πλαίσιο της «μόνιμα διαρθρωμένης συνεργασίας για την άμυνα και την ασφάλεια» (PESCO).
Μάλιστα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται ότι το «πλεονέκτημα» των δύο αυτών κρατών είναι οι στενότερες σχέσεις με τη Ρωσία, ενάντια στην οποία στρέφεται κατά κανόνα το «κατασκοπευτικό έργο» του ΝΑΤΟ. Αυτό σημαίνει αναβάθμιση της εμπλοκής τους στον ανταγωνισμό ΝΑΤΟ - Ρωσίας και συνεπάγεται νέα ένταση της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης στην ευρύτερη περιοχή.
Μέσα σ' αυτόν τον καταιγισμό των εξελίξεων, που μυρίζουν μπαρούτι, η ελληνική κυβέρνηση καλλιεργεί επικίνδυνο εφησυχασμό ότι η «ασφάλεια» στην περιοχή, η «δίκαιη λύση» του Κυπριακού και η διασφάλιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων έναντι των τουρκικών προκλήσεων και αμφισβητήσεων θα προέλθουν τάχα από την ενεργότερη ένταξη της χώρας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα. Το επιβεβαιώνει άλλωστε η στάση των ΗΠΑ, που παζαρεύουν με την Τουρκία την «ασφάλεια» των δικών τους γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ και ταυτόχρονα προωθούν διευθετήσεις που οδηγούν σε συνδιαχείριση των ενεργειακών κοιτασμάτων της Ανατ. Μεσογείου, με την εμπλοκή της Τουρκίας στην εξόρυξη, στην εκμετάλλευση και τη μεταφορά του φυσικού αερίου προς τις αγορές της Ευρώπης.
Στόχος είναι, με τα ανάλογα ανταλλάγματα, να παραμείνει η Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο και να ανακοπεί η εμβάθυνση των σχέσεων με τη Ρωσία. Στο στόχο αυτό συντάσσεται και η Ελλάδα, αναλαμβάνοντας ρόλους που θα πληρώσει ακριβά ο λαός, είτε η χώρα αξιοποιηθεί ως «αιχμή του δόρατος» στην αντιπαράθεση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και Τουρκίας είτε υπάρξει συμβιβασμός, ο οποίος με βεβαιότητα θα «ακουμπάει» και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η Τουρκία, χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ, έφτασε να αμφισβητεί την επιρροή ακόμα και της Κρήτης (!) στον καθορισμό της ελληνικής υφαλοκρηπίδας - ΑΟΖ, με τις ΗΠΑ να «σφυρίζουν αδιάφορα» και να απευθύνουν «συστάσεις» για την αποφυγή εντάσεων στην περιοχή, προσβλέποντας σε διευθετήσεις που θα ευνοούν τη συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου με ΝΑΤΟική «ομπρέλα».
Δεν υπάρχει επομένως κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Οι εξελίξεις, που θα επιταχυνθούν το επόμενο διάστημα, απαιτούν να ανέβει η αντιιμπεριαλιστική δράση των λαών, να δυναμώσει η πάλη ενάντια στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και στην ελληνική εμπλοκή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου