Ο Mr Google

Ο Mr Google

«Δε συμφωνώ με τις Αρχές Προστασίας Προσωπικών δεδομένων και τις συστάσεις που μας απευθύνουν. Εσείς πρέπει να σκεφτείτε την ιδιωτικότητα. Θέλετε να τα μοιραστείτε όλα; Εσείς θα το αποφασίσετε αυτό», είπε ο Ερικ Σμιτ, πρόεδρος της «Google». Μόνο για υπέρμαχος της διαφάνειας δεν είπε ότι είναι. Και μιλάμε για έναν εκπρόσωπο μονοπωλιακού ομίλου με κέρδη δισεκατομμυρίων δολαρίων, ακριβώς απ' αυτή την τόσο «αθώα» και «εύηχη» ως περιεχόμενο αλληλεγγύης κουβέντα: «Θέλετε να τα μοιραστείτε όλα;». Να το τυρί στη φάκα, για όλους αυτούς που η στο έπακρο αποξένωση του σάπιου καπιταλισμού τους ρίχνει στο διαδίκτυο για επικοινωνία. Δήθεν επικοινωνία και διαμόρφωση σχέσεων παντός είδους. Εικονική πραγματικότητα αφού στην ουσία υπάρχει απόλυτη απομόνωση. Εχει όμως και ένα δίκιο. Στον καπιταλισμό είμαστε, όσο σαπίζει τόσο πασχίζει να μετατρέψει την κοινωνία του σε αγγέλη, όπου ο ανταγωνισμός σαν κοινωνική αξία συνοδεύεται με τη μοναδικότητα, που γλιστρά στην απομόνωση χωρίς επιστροφή, καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση «τα μοιραζόμαστε όλα μέσω διαδικτύου», πιο συγκεκριμένα μέσω του μονοπωλίου του. Να θυμίσουμε μόνο μερικά από τα καλά της μοιρασιάς με τον Mr. Google.

Τον Ιούνη του 2013 αποκαλύφθηκε σε αμερικανικές εφημερίδες και επιβεβαιώθηκε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, ότι η NSA (η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας των ΗΠΑ, υπάγεται στο υπουργείο Αμυνας, είναι μία από τις 17 μυστικές υπηρεσίες που «επίσημα» δραστηριοποιούνται στις ΗΠΑ) παρακολουθεί εκατομμύρια τηλεφωνικές κλήσεις και στο πλαίσιο του προγράμματος παρακολούθησης «Prism» μπορεί μέσω των server 9 διαδικτυακών κολοσσών (όπως οι «Google», «Facebook», «Microsoft», «Yahoo», «Apple»...) να έχει πρόσβαση στα e-mail, τις διαδικτυακές συνομιλίες κάθε είδους, να έχουν ουσιαστικά «εικόνα» από όλη τη διαδικτυακή κίνηση ενός χρήστη. Δηλαδή, οι μυστικές υπηρεσίες ομολόγησαν ότι μπορούν να παρακολουθούν όλους τους χρήστες του διαδικτύου. Ενα καλό της μοιρασιάς. Ας δούμε άλλο ένα. Για την ανάρτηση μίας διαφήμισης της «google» αξιοποιείται όλο το διαδικτυακό παρελθόν του χρήστη, προκειμένου τη διαφήμιση να τη δει κάποιος που οι πιθανότητες ενδιαφέροντος να είναι αυξημένες για το διαφημιζόμενο (εξατομικευμένη διαφήμιση). Αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο μέσω της αποθήκευσης, συλλογής και κατάλληλης επεξεργασίας των πληροφοριών που απορρέουν από μία τυπική χρήση του διαδικτύου. Αρα γνωρίζουν τα πάντα για την προσωπικότητα του χρήστη. Και αν χρησιμοποιώντας αυτό βγάζουν τεράστια ποσά από τις διαφημίσεις εταιρειών, τότε πόσα χρήματα θα έβγαζαν αν (λέμε αν) πουλούσαν όλα αυτά τα «προσωπικά δεδομένα» σε αστικά κράτη, μυστικές υπηρεσίες και ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς; Το Χαφιεδισμό δηλαδή, αυτό που κάνουν όπως αποκαλύφθηκε στις ΗΠΑ. Και ο νοών νοείτω...